PL171265B1 - Lodolamacz PL PL - Google Patents

Abstract

Lodolamacz, którego czesc dziobowa ma ksztalt pontonu, przy czym wychodzacy od dna stat- ku w przedniej czesci spód dziobu, wznosi sie po- wyzej w odnicy u k osn ie do przodu, którego bocznego krawedzie w obszarze wodnicy wyposazo- ne sa w elementy do lamania lub ciecia lodu, i którego szerokosc w obszarze wodnicy jest wieksza od szerokosci wodnicy kadluba statku, przy czym kadlub statku zawiera po obu stronach boczne scia- ny balkonowe, których balustrada jest prostopadla do powierzchni wody, a spód balkonu usytuowany jest ukosnie na zewnatrz, natom iast przylegajacy do niego cokól balkonu az do przejscia w zasadni- czo plaskie dno statku usytuowany jest prostopadle do powierzchni wody, znamienny tym, ze spód dziobu (5), w przedniej czesci ma symetryczne bo- czne splaszczenia (5”), usytuowane pod katem do powierzchni spodu dziobu (5), wystajace ponad wodnice (SWL) i tworzace boczne krzywoliniowe zaokraglone krawedzie (5’) spodu dziobu (5), przy czym ostrze klina dennego (6) osadzonego ponizej wodnicy (SWL), usytuowane jest na linii, która stanowi krawedz przenikania dna (4) i spodu dzio- bu (5), a którego krawedzie boczne przecinaja sie z dolnymi krawedziami cokolu (3) scian balkono- wych. PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest lodołamacz, z częścią dziobową w kształcie pontonu, stosowany szczególnie do łamania grubych warstw lodu.

Lodołamacze tego rodzaju są znane z opisu patentowego RFN nr 4 101 034 i zawierają wgłębienia sąsiadujące z częścią dziobową statku, po obu stronach jego kadłuba.

Ponadto w tych znanych lodołamaczach burty boczne w rodzaju balkonu sięgają aż do rufy statku, ponad wgłębieniami kadłuba.

Wprawdzie wgłębienia kadłuba przy odpowiednich wymiarach ich głębokości i długości podczas jazdy statku po okręgu powodują powstawanie niewielkiego okręgu cyrkulacji, a tym samym stwarzają dobre możliwości manewrowania, to z drugiej strony wymagają znacznych ingerencji konstrukcyjnych w strukturę kadłuba statku, a przez to znacznych kosztów budowy lodołamacza.

Ponadto wymienione wgłębienia zakłócają przepływ prądu wody wzdłuż ściany burty, co oddziałuje niekorzystnie na opór, zwłaszcza podczas wyprzedzania innych jednostek pływających na wodach pozbawionych lodu.

Dotychczas budowane lodołamacze są w stanie łamać lód w sposób czynny za pomocą dziobu lub rufy. W celu uzyskania zdolności obrotu, lodołamacze te były konstruowane z wodnicą w postaci soczewki, to znaczy bez, lub z krótką równoległą częścią środkową.

Dzięki tej postaci i wynikającej z tego nieregularnej łamanej krawędzi lodu, jak również po części dzięki dalszym ulepszeniom kształtu bocznych występów na dziobie i ewentualnie również na rufie, lodołamacze te mogą wykonywać okręgi cyrkulacji przy użyciu steru.

Przedmiotem wynalazku jest lodołamacz, którego część dziobowa ma kształt pontonu, przy czym, wychodzący od dna statku, w przedniej części spód dziobu, wznosi się powyżej wodnicy ukośnie do przodu. Boczne krawędzie dziobu, w obszarze wodnicy wyposażone są w elementy służące do łamania lub cięcia lodu. Szerokość dziobu w obszarze wodnicy jest większa od szerokości wodnicy kadłuba statku. Po obu stronach kadłub statku zawiera boczne ściany balkonowe, których balustrada

171 265 jest prostopadła do powierzchni wody, a spód balkonu jest usytuowany ukośnie na zewnątrz, natomiast przylegający do niego cokół balkonu, aż do przejścia w zasadniczo płaskie dno statku, usytuowany jest prostopadle do powierzchni wody.

Istota wynalazku polega na tym, że spód dziobu lodołamacza, w przedniej części ma symetryczne spłaszczenia usytuowane pod kątem do powierzchni spodu dziobu, wystające ponad wodnicę SWL i tworzące boczne krzywoliniowe zaokrąglone krawędzie spodu dziobu. Ostrze klina dennego lodołamacza, osadzonego poniżej wodnicy SWL, usytuowane jest na linii, która stanowi krawędź przenikania dna i spodu dziobu, a którego krawędzie boczne przecinają się z dolnymi krawędziami cokołu ścian balkonowych.

Spłaszczenia spodu dziobu lodołamacza umożliwiają łatwiejsze osiowanie statku w rynnie lodowej, a zaproponowane ukształtowanie dna lodołamacza pozwala kierować kry spod spodu dziobu na boki, co chroni urządzenie napędowe i sterujące znajdujące się na rufie przed uderzeniami kry lodowej.

Pod działaniem sił poprzecznych, pochodzących od steru, lodołamacz ten jest w stanie łamać lód burtami statku tak w obszarze części dziobowej na wewnętrznej stronie zakrętu, jak również pośrodku statku i w obszarze rufy na zewnętrznej stronie zakrętu. Ta zdolność jest zależna od działania sił poprzecznych organów sterujących, jak również od nachylenia spodu balkonu i od warunków lodowych, takich jak grubość i wytrzymałość lodu.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym przedstawiono - kadłub statku według wynalazku z wygiętymi ku górze powierzchniami bocznymi w kierunku poprzecznym, wzdłuż krawędzi bocznych spodu dziobu.

Na załączonym rysunku kadłub lodołamacza, został oznaczony literą R, przy czym strona sterburty została przedstawiona łącznie z szeregiem linii przekroju poprzecznego, rozmieszczonymi na całej długości kadłuba. Z przebiegu tych linii wynika, że ściany burty statku są ukształtowane w rodzaju balkonu, przy czym balkon przebiega wzdłuż całej długości statku, również w obszarze rufy, i jest równoległy do osi wzdłużnej statku, abstrahując od nieznacznego rozszerzenia części dziobowej w kierunku dziobu statku.

Ponadto jest widoczne, że balustrada balkonu 11' jest ustawiona w przybliżeniu prostopadle, do powierzchni wody, przylegający do niej spód balkonu 2, 2' jest skierowany ukośnie na zewnątrz pod kątem około 30°, a przylegający do niego cokół 3, który jednocześnie stanowi ściany boczne kadłuba statku i który przechodzi w zasadniczo płaskie dno statku 4, jest ustawiony również zasadniczo prostopadle do powierzchni wody.

Część dziobowa statku P jest ukształtowana w rodzaju pontonu, to znaczy jej spód dziobu 5 przebiega w przybliżeniu poprzecznie do wzdłużnej płaszczyzny środkowej statku i po obu stronach tej płaszczyzny, a od dna statku 4 w kierunku dziobu wznosi się ukośnie.

Obszar, w którym spód dziobu 5 wychodzi od dna statku 4, znajduje się w przybliżeniu w przedniej trzeciej części długości statku, a przejście od dna statku 4 do spodu dziobu 5 jest przejściem ciągłym. W tym obszarze spód dziobu 5 ma szerokość cokołu balkonu 3, a jego krawędzie boczne 5' przechodzą tym samym w zaokrąglenie 9 między cokołem balkonu 3 a dnem statku 4. W kierunku przodu statku, spód dziobu 5 stale rozszerza się, aż w końcu jest zgodny z szerokością balustrady balkonu 1'.

W obszarze, w którym spód dziobu 5 przecina wodnicę, zwaną w skrócie SWL, ukształtowane są krawędzie boczne 5' służące do łamania lodu, które ze spodem dziobu 5 wyłamują w pokrywie lodowej rynnę o prostoliniowych krawędziach. Ciągłe rozszerzenie spodu dziobu 5 jest tak dobrane, że odstęp krawędzi, bocznych 5' od siebie w obszarze SWL jest nieznacznie większy od szerokości w SWL na kadłubie R.

Spód dziobu 5 wyposażony jest na bokach, na całej długości, w spłaszczenia boczne 5”. Spłaszczenia 5” są ograniczone przez krawędzie 5'” i krawędź boczną 5', które na dnie 4 przechodzą w zaokrąglenie 9.

W obszarze części dziobowej statku P odstęp między balustradami balkonu 1' rozszerza się nieznacznie, a tym samym zwiększa się stale szerokość pokładu górnego 7

171 265 od początku części dziobowej P w kierunku dziobu. Wskutek tego zwiększa się również odpowiednio odstęp spodów balkonu 2' od siebie.

Rynna, którą spód dziobu wyłamuje w pokrywie lodowej, jest nieco szersza niż szerokość SWL (wodnicy) kadłuba statku R, tak że między nim a krawędziami ludowymi rynny powstaje prześwit, który uniemożliwia zakleszczenie kadłuba statku R.

V

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 2,00 zł

Claims (1)

1. Zastrzeżenie patentowe

   Lodołamacz. którego część dziobowa ma kształt pontonu, przy czym wychodzący od dna statku w przedniej części spód dziobu, wznosi się powyżej wodnicy ukośnie do przodu, którego bocznego krawędzie w obszarze wodnicy wyposażone są w elementy do łamania lub cięcia lodu, i którego szerokość w obszarze wodnicy jest większa od szerokości wodnicy kadłuba statku, przy czym kadłub statku zawiera po obu stronach boczne ściany balkonowe, których balustrada jest prostopadła do powierzchni wody, a spód balkonu usytuowany jest ukośnie na zewnątrz, natomiast przylegający do niego cokół balkonu aż do przejścia w zasadniczo płaskie dno statku usytuowany jest prostopadle do powierzchni wody, znamienny tym, że spód dziobu (5), w przedniej części ma symetryczne boczne spłaszczenia (5”), usytuowane pod kątem do powierzchni spodu dziobu (5), wystające ponad wodnicę (SWL) i tworzące boczne krzywoliniowe zaokrąglone krawędzie (5') spodu dziobu (5), przy czym ostrze klina dennego (6) osadzonego poniżej wodnicy (SWL), usytuowane jest na linii, która stanowi krawędź przenikania dna (4) i spodu dziobu (5), a którego krawędzie boczne przecinają się z dolnymi krawędziami cokołu (3) ścian balkonowych.