PL168211B1 - Mebel do siedzenia przemieniany w lózko PL - Google Patents

Abstract

1. Mebel do siedzenia przemieniany w lózko, w którym czesc powierzchni do lezenia tworza dwie poduchy ulozone w szufladzie, jakie w meblu zlozonym do siedzenia ulozone sa na sobie, zestawione powierzchniami tapi- cerowanymi, przy czym dla stworzenia powierz- chni do lezenia górna poducha zaopatrzona w rozkladane nózki, obracana jest na poziomej osi przytwierdzonej do szuflady, a dolna podu- cha unoszona jest w szufladzie za pomoca przegubowego okucia, znamienny tym, ze os (9) pozioma zamocowana jest obrotowo w sposób przesuwny przez zastosowanie w zasa- dzie pionowego prowadzenia (14) i polaczona roboczo z okuciem (8) przegubowym. FIG 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest mebel do siedzenia przemieniany w łóżko, w którym część powierzchni do leżenia tworzą dwie poduchy ułożone w szufladzie, jakie w meblu złożonym do siedzenia zestawione są powierzchniami tapicerowanymi, przy czym dla utworzenia powierzchni do leżenia górna poducha, zaopatrzona w rozkładane nóżki, obracana jest na poziomej osi przytwierdzonej do krawędzi szuflady, a dolna poducha unoszona jest z szuflady za pomocą przegubowego okucia.

Znane są meble rozkładane, w których po wyciągnięciu wózka czy szuflady dostępne stają się dwie poduchy ułożone w tym wózku. Poducha znajdująca się po stronie nóżek przymocowana jest przegubowo na zawiasach do przedniej ścianki wózka i doprowadzana przez obrót o 180° do położenia odpowiedniego do leżenia. Poducha środkowa, jaka w stanie przechowania znajduje się pod poduchą z nóżkami, zostaje za pomocą przegubowego okucia uniesiona z wózka i doprowadzona w położenie odpowiednie do leżenia tak, że wchodzi między siedzisk i poduchę z nóżkami. Meble takie charakteryzują się tym, że z jednej strony dają się prosto składać i rozkładać a z drugiej strony są łatwe do tapicerowania. Ponadto ich rozwiązanie pozwala uzyskać położenie dogodne do oglądania telewizji w taki sposób, że poduchę z nóżkami ustawia się, jak do leżenia, a poduchę środkową pozostawia się w położeniu przechowywania, przez co dzięki wsunięciu wózka do szuflady można dosunąć poduchę z nóżkami bezpośrednio do poduchy siedziska. Teraz możliwe jest na takim meblu siedzieć opierając nogi na rozłożonej podusze z nóżkami.

W tych znanych meblach okazało się wadą, że wskutek wysokości zamocowania zawiasów poducha z nóżkami, zwykle przez to słabsza od innych poduch, nie może być doprowadzona do ich poziomu leżenia. Co więcej zawiasy wraz z osią obrotu powinny być umieszczone możliwie jak najwyżej i dlatego przy ustawieniu do oglądania telewizji może dochodzić do uszkadzania poduchy siedziska w jej przedniej części. Przez zmianę członów zawiasów względnie wysokości ich zamocowania możnaby oczywiście doprowadzić do wyrównania poduchy z nóżkami do poziomu leżenia, ale wtedy przy jej przechowaniu nie możnaby wykorzystać miejsca w wózku.

Celem wynalazku jest uniknięcie wad znanych mebli i takie ukształtowanie, by przy jak najlepszym wykorzystaniu istniejącego miejsca wykluczyć praktycznie możliwość uszkadzania tapicerowanych poduch. Cel ten osiągnięto przez to, że pozioma oś obrotu jest przesuwana dzięki zastosowaniu w zasadzie pionowego prowadzenia i połączona ruchowo z okuciem przegubowym. Dzięki takiemu rozwiązaniu osiąga się to, iż w złożonym meblu wymieniona, pozioma oś obrotu znajduje się w wymuszony sposób niżej niż w meblu rozłożonym.

168 211

W korzystnym wykonaniu mebla według wynalazku wymienioną, poziomą oś obrotu tworzą dwie boczne zawiasy, których jeden człon prowadzony jest przesuwnie w szufladzie i połączony za pośrednictwem dźwigni z obracającym się ku górze pionowym członem przegubowego okucia.

Dalszą wadą znanych dotąd mebli jest, że przy rozłożeniu nóżek wsporczych zarówno w meblu przystosowanym do oglądania telewizji, jak też rozłożonym do leżenia zawiasy przylegają do przedniej ścianki, co może spowodować uszkodzenie tej ścianki względnie odkształcenie zawiasów. Wady tej można uniknąć w rozwiązaniu według wynalazku w ten sposób, że połączenie między poziomą osią i przegubowym okuciem następuje poprzez podłużny otwór. Jeśli w tym rozwiązaniu nóżki nie zostaną rozłożone, to pozioma oś lub inaczej przeguby zawiasów mogą przesuwać się w podłużnym otworze ku górze, przez co unika się wymienionych uszkodzeń lub odkształceń.

W dalszym ciągu opisuje się wynalazek szczegółowiej w nawiązaniu do przedstawionych na rysunku przykładów wykonania mebli, co nie ogranicza jednak wynalazku do tych przykładowych rozwiązań.

Rysunek przedstawia: fig. 1 - schematyczny widok z boku mebla według wynalazku w stanie rozłożonym do leżenia; fig. fig. 2 do 5 - końcową część szuflady w powiększonej skali z zawiasami w rozwiązaniu według wynalazku, a mianowicie w stanie przystosowanym do siedzenia na fig. 2, w stanie do oglądania telewizji na fig. 3; w stanie do leżenia na fig. 4 i w stanie, gdy poducha pod nogi jest dosunięta do poduchy siedziska i ustawiona ukośnie w dół na fig. 5.

Według fig. 1 szkielet 1 mebla utrzymuje stałą poduchę 2 pod plecy i również stałą poduchę 3 siedziska. W prowadnicy 4 szkieletu 1 mebla umieszczona jest przesuwnie szuflada 5 utrzymująca dwie poduchy 6 i 7. Pierwsza poducha 6 unoszona jest z szuflady 5 za pomocą okuć 8 przegubowych, a druga poducha 7 zamocowana jest do przedniej ścianki 10 szuflady obrotowo do osi 9 poziomej. Okucie 9 przegubowe ma w zasadzie dwa wahliwe człony 11 i 12, przy czym unoszenie poduchy 6 ułatwia sprężyna 13.

Poziomą oś 9 tworzą dwie zawiasy, z których każda ma jeden człon 14 zamocowany do boku przedniej ścianki 10 w sposób przesuwny w górę i w dół. Drugi człon 15 przymocowany jest do ramy poduchy 7. Człon 14 zaopatrzony jest w ucho 16, do którego zamocowany jest obrotowo koniec ramienia 17, połączonego obrotowo drugim końcem z członem 12 przegubowego okucia 8. Ta część szuflady 5 przedstawiona jest szczegółowiej na fig. fig. 1 do 5, przy czym dla odróżnienia od sposobu rozwiązania na fig. 1 połączenie ramienia 17 z uchem następuje poprzez podłużny otwór.

Jak to już przedstawiono, do ścianki 10 przedniej po bokach przymocowane są dwie zawiasy, które łącznie tworzą oś 9 obrotu. Dla uproszczenia dalej opisuje się tylko jedną z tych zawias.

Z figury 2-5 wynika, że człon 14 prowadzony jest przesuwnie w kierunku pionowym w szynie 18 w kształcie ceownika, przymocowanej do ścianki przedniej. W położeniach według fig. fig. 2,3 i 4 otwór 15 podłużny działa jak zwykły otwór, gdyż oś 20 obrotu wypada wciąż w dolnej części podłużnego otworu 19. Otwór ten ma zatem znaczenie tylko w położeniu fig. 5.

W dalszym ciągu opisano sposób działania mebla według wynalazku.

W pokazanym na fig. 2 położeniu mebla złożonego, przystosowanego do siedzenia, człon 12 okucia przegubowego znajduje się w położeniu w przybliżeniu poziomym, ledwie nad poziomem podłogi. Powyżej znajduje się dodatkowa poducha 6 w opuszczonym położeniu a na niej obrócona o 180° druga poducha 7. Szuflada 5 jest wsunięta pod poduchę 3 siedziska.

Oś 9 znajduje się w położeniu obniżonym i po wyciągnięciu szuflady utrudnione jest dosunięcie zawiasów tworzących oś 9 do dolnej krawędzi ramy poduchy 3 siedziska.

Poducha 7 może być teraz doprowadzona przez obrót o około 180° do położenia równoległego do położenia do leżenia, ale nieco obniżonego (fig. 3). Dopiero po uniesieniu poduchy 6 obraca się ku górze człon 12 okucia przegubowego, a tym samym unosi się ramię 17. Przez to uniesione też zostają ku górze zawiasy względnie oś 9 aż poducha 7 doprowadzona zostanie do wysokości odpowiadającej położeniu do leżenia (fig. 4).

Jeśli nóżki F wsporcze w położeniu do oglądania telewizji nie zostaną rozłożone, to człon 15 zawiasy naciska na przednią ściankę 10 tak, że cała zawiasa przesunie się wzdłuż podłużnego otworu 19 ramienia 17 ku górze. W ten sposób uzyskuje się nowe położenie z poduchą 7 opadającą ukośnie w dół (fig. 5).

168 211

W ramach wynalazku możliwy jest szereg odmiennych rozwiązań. Można na przykład zastosować inne okucie 8 przegubowe, względnie inaczej rozwiązać połączenie osi 9 z członem okucia przegubowego.

FIG. 2

FIG. 3

FIG. 4

FIG 5

fg.

LL_

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 1,50 zł

Claims (3)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Mebel do siedzenia przemieniany w łóżko, w którym część powierzchni do leżenia tworzą dwie poduchy ułożone w szufladzie, jakie w meblu złożonym do siedzenia ułożone są na sobie, zestawione powierzchniami tapicerowanymi, przy czym dla stworzenia powierzchni do leżenia górna poducha zaopatrzona w rozkładane nóżki, obracanajest na poziomej osi przytwierdzonej do szuflady, a dolna poducha unoszonajest w szufladzie za pomocą przegubowego okucia, znamienny tym, że oś (9) pozioma zamocowana jest obrotowo w sposób przesuwny przez zastosowanie w zasadzie pionowego prowadzenia (14) i połączona roboczo z okuciem (8) przegubowym.
2. 2. Mebel do siedzenia przemieniany w łóżko według zastrz. 1, znamienny tym, że oś (9) poziomą tworzą dwie boczne zawiasy, których jeden człon (14) prowadzonyjest przesuwnie w szufladzie (5) i połączony poprzez ramię (17) z obracanym ku górze członem (12) okucia (8) przegubowego.
3. 3. Mebel do siedzenia przemieniany w łóżko według zastrz. 1, znamienny tym, że połączenie między poziomą osią (9) i okuciem (8) przegubowym następuje poprzez otwór (19).