PL165860B1 - W kladka skrawajaca PL PL PL PL - Google Patents

Abstract

1 . Wkladka skrawajaca, wymienna zwlaszcza obwodowo rozmieszczona w korpusie cylindrycznym freza posiadajaca co najmniej jedna krawedz skraw a- jaca okreslona pomiedzy powierzchnia natarcia i jej powierzchnia przylozenia, znam ienna tym, ze powie- rzchnia przylozenia ( 6) zawiera pierwsza czesc (25a) usytuowana pomiedzy krawedziowa skraw ajaca ( 2 ) i posrednia czescia (25c) tej powierzchni przylozenia ( 6) oraz druga czesc (25b) usytuowana pomiedzy po- srednia czescia (25c) i podstawa (24) wkladki (1) z tym, ze pierwsza czesc (25c) okresla pierwszy kat przylozenia (? ’), a druga czesc (25b) okresla drugi kat przylozenia (? ’’), przy czym pierwszy kat przylozenia (? ’) jest znacznie wiekszy od drugiego kata przyloze- nia (? ” ), natomiast posrednia czesc (25c) stanowi polaczenie pierwszej czesci (25a) i drugiej czesci (25b) i jest usytuowana poprzecznie wzgledem obu tych czesci. PL PL PL PL

Description

Plec-yioscm wynalazku jest wkładka skrawająca wymienna zwłaszcza obwodowo rozmieszczona w korpusie cylindrycznym frcza skrawającego twarde metale. W korpusie cylindrycznym frcza uformowane jest jedno lub więcej gniazd -Is o-rowic-nicgk wymiennego zamontowania określonej ilości takich wkładek, ponadto zagłębienie lub każde zagłębienie prze- każ-ą wkładką stanowo obszar wiórowy.

165 860

Znana jest z opisu europejskiego zgłoszenia patentowego nr 90303590.5 i 90303589.7 wkładka skrawająca freza w postaci pryzmatycznej bryły z podstawę płaską, z której na wyprowadzone ścianki z powierzchniami bocznymi stanowiącymi powierzchnie przyłożenia zawierające przecięcia przez powierzchnię górną w obszarze powierzchni natarcia. Wkładka skrawająca zawiera co najmniej jedną krawędź skrawającą, która wyznaczona jest przez krawędź powstałą na przecięciu powierzchni natarcia i przyłożenia.

Wkładka utrzymywana jest w narzędziu z zachowaniem krawędzi skrawającej usytuowanej w kołowym śladzie skrawania narzędzia i pochylona jest względem osi obrotowej pod kątem, stanowiącym kąt pochylenia krawędzi skrawającej.

Wielkość kąta pochylenia krawędzi skrawającej bezpośrednio wpływa na stabilność narzędzia podczas pracy jak również na trwałość krawędzi skrawającej. W zasadzie, znaczny kąt pochylenia krawędzi skrawającej ma korzystny wpływ. W narzędziach zawierających wymienne wkładki tak duży kąt pochylenia krawędzi skrawającej zmniejsza wytrzymałość konstrukcyjną narzędzia. W konsekwencji, w większości frezów stosowane są stosunkowo małe kąty pochylenia krawędzi skrawającej.

Dodatkowym czynnikiem, poza kątem pochylenia krawędzi skrawającej, mający znaczny wpływ na wydajność skrawania jest kąt przyłożenia wkładki. Termin kąt przyłożenia w układzie technologicznym oznacza kąt zawarty pomiędzy powierzchnię przyłożenia wkładki zamontowanej we frezie i styczną do kołowego śladu wyznaczonego przez punkt krawędzi skrawającej. Natomiast termin kąt przyłożenia w układzie narzędzia oznacza kąt zawarty pomiędzy powierzchnię przyłozenia i prostą prostopadły do podstawy wkładki.

We wkładkach skrawających frezów zwykle stosuje się stosunkowo duże kąty przyłożenia w układzie technologicznym w porównaniu z kątami stosowanymi w narzędziach stacjonarnych. Zwiększenie kąta przyłożenia prowadzi do osłabienia krawędzi skrawającej i dlatego większość tego kąta jest ograniczona. Wielkość kąta przyłożenia jest zależna od materiału przedmiotu obrabianego, materiału ostrza i średnicy narzędzia. W zasadzie, do obróbki twardych i kruchych materiałów kąt przyłożenia /w układzie technologicznym/ zawarty jest w zakresie 6° do 8° dla narzędzi wykonanych ze stali narzędziowej i szybkotnącej i 5° do 7° dla narzędzi z węglików. Do obróbki miękkiej stali, żeliwa itp. kąt przyłożenia może wynosić nawet 20⁽

Kąt przyłożenia w układzie narzędzia i jego wartość mieszczę się w ogólnym zarysie od 15° do 20° dla materiałów stosunkowo miękkich i od 11° do 15° dla materiałów stosunkowo twardych.

Różne konstrukcje stosowanych wkładek i ich eksploatacja zawierają kąty przyłożenia w układzie narzędzia o górnych wartościach zakresu. W związku z tym, większy kąt przyłożenia wkładki zwiększa wielkość niepodpartego występu powierzchni przyłożenia pod podstawę wkładki Ponadto, trudności zwiększają się gdy, przykładowo, pożądane jest pewne ustawienie wkładki, mającej stosunkowo duży kąt przyłożenia w układzie narzędzia, w gnieździe narzędziowym przystosowanym do wkładki, mającej mniejszy kąt przyłożenia.

Celem rozwiązania według wynalazku jest opracowanie nowej ulepszonej konstrukcji wkładki skrawającej freza, eliminujące opisane wyżej niedogodności lub je zmniejszające.

W rozwiązaniu według wynalazku wkładka skrawająca wymienna, zwłaszcza obwodowo rozmieszczona w korpusie cylindrycznym freza posiada co najmniej jedną krawędź skrawającą wyznaczoną pomiędzy powierzchnią natarcia i jej powierzchnią przyłożenia. Powierzchnia przyłożenia wkładki zawiera część pierwszą usytuowaną pomiędzy krawędzią skrawającą i częścią pośrednią tej powierzchni przyłożenia, oraz ma część drugą usytuowaną pomiędzy częścią pośrednią i podstawą.

Część pierwsza określa pierwszy kąt przyłożenia w układzie narzędzia, a część druga określa drugi kąt przyłożenia w układzie narzędzia.

Pierwszy kąt przyłożenia jest znacznie większy od drugiego kąta przyłożenia, natomiast część pośrednią stanowi połączenie części pierwszej i drugiej, i jest usytuowana w położeniu poprzecznym względem części pierwszej i drugiej. Pierwszy kąt przyłożenia w układzie narzędzia zawarty jest w zakresie od 7° do 20°, natomiast drugi kąt przyłożenia w układzie

165 860 narzędzia w zakresie od 0° do 15°. Pierwszy kąt przyłożenia w tym układzie narzędzia korzystnie ma 11°.

Wkładka według wynalazku jest ukształtowana w postaci równoległościanu i zawiera pierwszę parę przeciwległych krawędzi skrawających usytuowanych odpowiednio pomiędzy pierwszą parę powierzchni natarcia i powierzchni przyłożenia i drugą parę przeciwległych krawędzi skrawających ma usytuowaną odpowiednio pomiędzy drugą parę powierzchni natarcie i powierzchni przyłożenia, przy czym pierwsza para powierzchni przyłożenia uformowana jest zgodnie z powierzchnią przyłożenia. Druga para powierzchni natarcia i powierzchni przyłożenia zawiera stałe zakrzywienie, w którym kąty natarcia oraz przyłożenia usytuowane względem korpusu cylindrycznego pozostają niezmienne wzdłuż długości poszczególnych krawędzi skrawających. Każda druga para powierzchni przyłożenia drugiej pary zawiera zakrzywioną część górną i płaską część dolną.

Każda krawędź skrawająca drugiej pary krawędzi skrawających jest zakrzywiona i tworzy część zakrzywionego boku płaszczyzny, która przecina walec, stanowiący powierzchnię obrotową krawędzi skrawającej usytuowanej pod kątem odpowiadającym osiowemu kątowi natarcia wkładki w głowicy frezowej.

Wkładka skrawająca według wynalazku korzystnie jest kształtowana w wyniku prasowania i spiekania.

Powierzchnie przyłożenia wkładki skrawającej stanowią dwie pary kolejnych powierzchni przyłożenia, z których każda para posiada wspólne naroże, a krawędź skrawająca jednej z powierzchni przyłożenia każdej z tych uformowanych par zawiera ścierającą powierzchnię na drugiej powierzchni przyłożenia pary przyległej do jej wspólnego naroża.

Pierwsza z tych par powierzchni przyłożenia jest dłuższa od drugiej powierzchni przyłożenia, a ścierająca powierzchnia na drugiej powierzchni przyłożenia ukształtowana jest na jej występie wkładki. Korzystnie ścierająca powierzchnia ukształtowana jest przez szlifowanie.

Ścierające powierzchnie na pierwszych powierzchniach przyłożenia ukształtowane są korzystnie w procesie prasowania.

Wkładka skrawająca, według wynalazku zawiera pierwszą parę krawędzi skrawających z oddzieloną od odpowiadających im powierzchni natarcia ścinem.

Każdy ścin jest odchylony tak, ze kęt przystawienia względem korpusu cylindrycznego, pozostaje stały wzdłuż krawędzi skrawającej.

Wkładka skrawająca według wynalazku pierwsze krawędzie skrawające ma pochylone w kierunku przeciwnym względem siebie, zgodnie z położeniem podstawy wkładki, przy czym każda krawędź skrawająca pochylona jest w kierunku podstawy wkładki w kierunku od poprzedniego końca krawędzi skrawającej, natomiast drugie krawędzie skrawające są pochylone w kierunku podstawy wkładki w kierunku od końca krawędzi skrawającej w zakresie kąta od 0° do 15°.

Drugie krawędzie skrawające wkładki są równoległe względem jej krawędzi podstawy wkładki. Wkładka skrawająca wymienna zwłaszcza obwodowo rozmieszczona w korpusie cylindrycznym freza posiadająca co najmniej jednę wkładkę skrawającą o kształcie zasadniczo równoległościennym charakteryzuje się tym, ze zawiera parę przeciwległych krawędzi skrawających określonych pomiędzy pierwszą parę powierzchni natarcia powierzchni przyłożenia oraz drugą parę przeciwległych krawędzi skrawających określonych pomiędzy drugą parę powierzchni natarcia i powierzchni przyłożenia, przy czym pierwsza para krawędzi skrawających posiada ograniczoną długość w porównaniu z drugą parę krawędzi skrawających, powierzchnia przyłożenia pierwszej pary tworzy odpowiednio z przylegającymi powierzchniami przyłożenia drugiej pary pierwszą i drugą parę’ wspólnych naroży wkładki, natomiast na powierzchniach przyłożenia drugiej pary powierzchni przyłożenia przylegle do pierwszej pary przeciwległe usytuowanych po przekątnej naroży wkładki utworzona jest pierwsza para ścierających powierzchni tak, aby były one odpowiednio związane z krawędziami pierwszej pary krawędzi skrawających, a druga para ścierających powierzchni ukształtowana jest na powierzchniach przyłożenia pierwszej pary powierzchni przyłożenia przylegle do drugiej pary przeciwległych po przekątnej naroży wkładki

165 860 tak, aby były one odpowiednio związane z krawędziami skrawającymi, przy czym każda z pierwszej pary ścierających powierzchni posiada krawędź, która wyznacza kąt rozwarty ze związaną z nią krawędzią skrawającą.

Korzystnie ścierające powierzchnie są ukształtowane przez szlifowanie lub w procesie p tssoeanl^.

Krawędzie skrawające pierwszej pary są pochylone w kierunku podstawy tej wkładki w kierunku od, związanych z nimi, ocierających powierzchni.

Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia wk^adę skrawającą w widoku perspektywicznym, fig. 2 - wkładkę skrawającą z fig. 1 w widoku z góry, fig. 3 - wkładkę skrawającą z fig. 1 w widoku z boku, fig. 4 wkładką skrawającą z fig. 1 w widoku czołowym, fig. 5 - szczegół A wkładki skrawającej w przekroju poprzecznym wzdłuż linii VI-VI z fig. 4, fig. 7 - frez zawierający wkładkę skrawającą w widoku z boku, fig. 8 - wkładkę skrawającą w przekroju poprzecznym wzdłuż linii VIII-VIII z fig. 7 na tle kołowego śladu punktu krawędzi skrawającej, fig. 9 - wkładkę skrawającą w przekroju poprzecznym wzdłuż linii IX-IX z fig. 7, fig. 10 - wkładkę skrawającą w powiększaniu i przekroju poprzecznym wzdłuż linii X-X z fig. 1, fig. 11 - wkładkę skrawającą w powiększeniu i przekroju poprzecznym, ilustrującym położenie wkładki w gnieździe korpusu narzędziowego, fig. 12 - frez zawierający wkładki skrawającą przedstawione na fig. 1 do 11, zamontowane we frezie do frezowania czołowego, w widoku perspektywicznym, fig, 13 - frez z wkładkę skrawającą przedstawioną na fig. 1 do 11, zamontowaną we frezie do frezowania występów, w widoku perspektywicznym, fig. 14 - schematycznie cykl frezowania występów z użyciem wkładki skrawającej, fig. 15 - schematycznie cykl frezowania czołowego z użyciem wkładki skrawającej.

Wkładki skrawającą przedstawionego rodzaju znane sę jak uprzednio zaznaczono z europejskich zgłoszeń patentowych o numerach kolejnych 90303589.7 i 90303590.5. W celu uniknięcia zbędnego powtarzania znanych szczegółów konstrukcyjnych wkładki, pominięto niektóre oczywiste fragmenty zaznaczając te miejsca.

Na figurach 1 do 12 przedstawiona jest wkładka skrawająca 1 o kształcie równoległościanu z uformowaną pierwszą parą krawędzi skrawających 2 i 3 wyznaczonych przez odpowiednie przecięcia pierwszej powierzchni natarcia 4 i 5 z pierwszą parą powierzchni przyłożenia 6 /tylko jedna jest uwidoczniona/. Ponadto, wkładka skrawająca wyposażona jest w drugą parę przeciwległych krawędzi skrawających 7 i 8 wyznaczonych przez odpowiednie przecięcia drugiej pary powierzchni natarcia 9 i 10 i drugiej pary powierzchni przyłożenia 11 /tylko jedna jest uwidoczniona/.

Wkładki opisane w europejskich zgłoszeniach patentowych i według wynalazku maję krawędzie 7 i 8 nachylone w kierunkach przeciwnych, tworzące kąty ostre z odpowiadającymi im krawędziami podstawy wkładki skrawającej 1. Kęty te odpowiadają zwiększonym ale przeciwnie skierowanym kątom natarcia. Wysokość wkładki w jednej parze naroży, leżących na przekątnej jest większa od wysokości wkładki w drugiej parze naroży przeciwległych, lezących na przekątnej

Znane wkładki opisane w europejskich zgłoszeniach patentowych mają powierzchnię przyłożenia 11 podzieloną linią 12 na wąska, górną, stanowiącą ciągłą zakrzywioną górną część 11a powierzchni przyłożenia i dolną, płaską część 11b powierzchni przyłożenia, przy czym krzywizna górnej części 11a powierzchni przyłożenia jest tak dobrana, aby zapewnić stałą wielkość kątów przyłożenia i głównych kątów natarcia w obszarze rozmieszczonym wzdłuż krawędzi skrawającej. Przeciwległa powierzchnia przyłożenia wkładki /nie pokazana/ podzielona jest i ukształtowana tak samo.

Wkładki opisane w opisach europejskich zgłoszeń patentowych mają zakrzywione krawędzie skrawającą 7 i 8 przy czym krzywizna ta jest taka, że krawędź skrawająca tworzy część zakrzywionego boku płaszczyzny, która przecina powierzchnię walcową, stanowiącą powierzchnię obrotową krawędzi skrawającej pod kątem odpowiadającym kątowi pochylenia krawędzi skrawającej wkładki freza. Sposób wyznaczenia krzywizny krawędzi skrawającej jak również krzywizny górnej części 11a powierzchni przyłożenia znany jest z opisu europejskich zgłoszeń patentowych wymienionych powyżej.

165 860

Powierzchnie natarcia 9 i 10 w pobliżu krawędzi skrawających 7 i 8 zawierają ściny, z których ścin 15 uwidoczniony jest na fig. 5 i 9. Powierzchnie ścinów maję profil ukształtowania powierzchni śrubowych.

Na figurze 7 przedstawiono wkładkę skrawającą 1 montowaną we właściwym gnieździe walcowego korpusu 16. Krawędź skrawająca 7 tworzy z osią korpusu walcowego kąt pochylenia krawędzi skrawającej .

Na figurze 8 i 9 przedstawiono wkładkę skrawającą w przekroju poprzecznym wzdłuż linii VIII-VIII i IX-IX /odpowiadających części przedniej i tylnej wkładki 1/ na tle kołowego śladu 17 punktu krawędzi skrawającej leżącego w płaszczyźnie tego przekroju. Powierzchnia ścina 15 tworzy z linię promieniową poprowadzoną przez punkt krawędzi skrawającej, leżący w płaszczyźnie przekroju, kąt Θ , który na fig. 3 określony jest jako θ ' a na fig. 9 - jako θ .

Ukształtowanie powierzchni ścina 15 krzywizny śrubowej posiada kąt θ stały wzdłuż krawędzi skrawającej © * i równy θ *.

Pierwsza para powierzchni przyłożenia 5 uwidoczniona jest na fig. 1 do 4, w pobliżu powierzchni przyłożenia 11 i zawiera występ 21, uformowany ze ścierającą powierzchnię 22, której krawędź skrawająca ma usytuowanie prostopadłe do krawędzi skrawającej 7 oraz jest przeznaczone do wygładzania powierzchni obrabianej podczas frezowania krawędzią skrawającą 7. Występ 21 oddzielony jest od powierzchni przyłożenia 6 wykrojem 23. W przedstawionym przykładzie wykonania według wynalazku krawędź skrawająca 2 jest usytuowana równolegle do odpowiadającej jej krawędzi podstawy 24, wkładki. Możliwa jest jednak konstrukcja z krawędzią skrawającą 2 zbieżną w zakresie kąta do 15° względem krawędzi bazowej podstawy 24, od wierzchołka przylegającego do występu 21. Na fig. 1 do 4, przedstawione jest właściwe rozmieszczenie krawędzi skrawającej 2 względem krawędzi bazowej podstawy 24, zapewniające krawędzi powierzchni 22 połączenie się z krawędzią skrawającą 2 przez część 25 pochyloną w kierunku dolnym.

Na figurze 4, 11 i 12, uwidoczniono powierzchnie przyłożenia 6 z trzema kolejnymi częściami rozmieszczonymi wzdłuż krawędzi skrawającej 2.

Pierwsza część 25a powierzchni przyłożenia jest najbliższej krawędzi skrawającej 2, druga część 25b powierzchni przyłożenia przyległa do krawędzi bazowej podstawy 24, a pośrednia część 25c powierzchni przyłożenia położona jest pomiędzy częściami 25a i 25b. Na fig. 11 i 12 uwidoczniono pierwszą część 25a powierzchni przyłożenia tworzącą z prostą prostopadłą do podstawy wkładki pierwszy kąt przyłożenia ω ' a druga część 25b powierzchni przyłożenia tworzy z prostopadłą do podstawy wkładki kąt ( ”. Kąt ω ' jest większy od ω , w przykładzie rozważanym ω ' = 15°, a ω '’ = 11°.

Pośrednia część 25c jest prostopadła do części 25a· i 25b powierzchni przyłożenia.

Na figurze 12 uwidoczniono wkładkę skrawającą umieszczoną w gnieździe 26, zawierającym boczną ścianę 27 ukształtowaną pod kątem ω *. Konstrukcja rozwiązania według wynalazku ma powierzchnię przyłożenia zapewniającą następujące korzyści.

Krawędź skrawająca 2 przylega do pierwszej części 25a powierzchni przyłożenia, mającej optymalnie duży kąt przyłożenia ω ' /15°/. Blok wkładki uformowany jest z drugą częścią 25b powierzchni przyłożenia, mającej znacznie mniejszy kąt przyłożenia ω * /11°/, stąd niepodparty występ wkładki może być znaczny przy pochyleniu całej powierzchni przyłożenia pod kątem ω ' /fig. 12, linia przerywana, przedłużenie pierwszej części 25a powierzchni przyłożenia/. Występ ten zwykle jest nieduży, a przytłaczająca część bloku wkładki ma drugą część 25b powierzchni przyłożenia z mniejszym kątem przyłożenia ω “.

Wkładka może być łatwo i pewnie umieszczona w gnieździe freza, a jego ściana boczna uformowana jest pod kątem, w zakresie /11°/, mimo iż pierwsza część 25a powierzchni przyłożenia uformowana jest ze znacznie większym kątem. Na fig. 12 uwidoczniono wkładkę opartą o ścianę boczną całą powierzchnię drugiej części 25b powierzchni przyłożenia, a krawędź skrawająca 2 jest nieznacznie odsunięta od bocznej podpierającej ścianki 27, stąd wyeliminowane jest uszkodzenie krawędzi skrawającej 3 o boczną ściankę 27 podczas mocowania wkładki w gnieździe freza.

165 860

Krawędzie skrawające 7 i 8 wkładki uformowane są z powierzchniami 22 na występach 21, w obszarze zewnętrznym krawędzi skrawających 2 i 3, a uformowane są odpowiednio z powierzchniami 28 i 29 usytuowanymi w narożach z krawędziami skrawającymi 7 i 8. Powierzchnie 28 i 29 stanowią przedłużenie powierzchni przyłożenia 11 /tylko jedną pokazano/ i są względem nich odchylone. Powierzchnie 28 i 29 formowane są w procesie spiekania.

Na figurze 12 przedstawiono położenie wkładek 1 w kolejnych gniazdach 31 zagłębień obwodowych freza 32, który został specjalnie zaprojektowany do frezowania czołowego, z krawędziami skrawającymi 2 i powierzchniami przyłożenia 6 wystawionymi do pracy.

Na figurze 15 przedstawiono schematycznie cykl frezowania czołowego materiału obraoianego frezem z zastosowaniem wkładek skrawających, których krawędź skrawająca 2 nachylona jest pod kętem 75° do powierzchni obrabianej. W tym przypadku krawędź skrawająca 2 i związana z nią powierzchnia 29 są tak położone względem siebie, ze krawędź skrawająca 2 tworzy z krawędzią tej powierzchni 29 kąt rozwarty wynoszący, w tym przypadku 105°.

Na figurze 13 uwidoczniono wkładki freza 33 do frezowania występu majęcego 90°.

Wkładki 1 montowane sę z wystawieniem do pracy krawędzi skrawających 7 i powierzchni przyłożenia 11 /fig. 14/ dla frezowania występu 90°.

Krawędź skrawająca 7 i związana' z nią ścierająca powierzchnia 22 są tak położone względem siebie, ze krawędź skrawająca tworzy dodatni kąt w stosunku do krawędzi powierzchni 22.

W ten sposób, przy użyciu wkładek według niniejszego wynalazku i jak opisano wyżej, taka sama wkładka może alternatywnie być stosowana dla zapewnienia frezowania występu 90° pokazanego na fig. 13 i 14 lub do wykonania frezowania czołowego, jak pokazano na fig. 12 i 15.

Przedstawiony wynalazek został szczegółowo opisany z odniesieniem do wkładek, mających składowe kąty przyłożenia w układzie narzędzia odpowiednio 15° i 11° ale może być również stosowany we wkładkach, których górny zakres kąta przyłożenia w układzie narzędzia wynosi 7° do 20° i dolny zakres kąta przyłożenia w układzie narzędzia wynosi 0° do 15°.

Wkładki skrawające, według wynalazku, formowane są z parami przyległych krawędzi skrawających 7, 2, i 8, 3, w których co najmniej jedna krawędź skrawająca z każdej pary formowana jest ze stosunkowo dużym kątem przyłożenia , \ zwłzazeza dle freas zastonowaneoo do frezowania wgłębnego. Podczas takiego frezowania frez, jak zwykle, wprowadzany jest w ruch obrotowy wokół swojej osi, a obróbka materiału obrabianego jest prowadzona z użyciem podłużnie ustawionych krawędzi wkładek. Równocześnie narzędzie przemieszczane jest wzdłuż materiału obrabianego. W ten sposób zapewnione jest równoczesne frezowanie poprzecznie ustawionymi krawędziami skrawającymi wkładek. Użycie wkładek z poprzecznie ustawionymi krawędziami, których część powierzchni przyłożenia w układzie narzędzia / ω¹/ umożliwia wykonanie głębokiego frezowania ze znacznie mniejszym zużyciem wkładek i w konsekwencji z mniejszymi siłami skowania.

Claims (19)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Wkładka skrawająca, wymienna zwłaszcza obwodowo rozmieszczona w korpusie cylindrycznym freza posiadająca co najmniej jedną krawędź skrawający określoną pomiędzy powierzchnią natarcia i jej powierzchnią przyłożenia, znamienna tym, że powierzchnia przyłożenia /5/ zawiera pierwsza część /25a/ usytuowaną pomiędzy krawędzią skrawającą /2/ i pośrednią częścią /25c/ tej powierzchni przyłożenia /6/ oraz drugą część /25b/ usytuowany pomiędzy pośrednią częścią /25c/ i podstawą /24/ wkładki /1/ z tym, że pierwsza część /25c/ określa pierwszy kąt przyłożenia / ω '/ a druga część /25b/ określa drugi kąt przyłożenia / ω przy czym pierwszy kąt przyłożenia / ω*/ jest znacznie większy od drugiego kąta przyłożenia /ω*'/, natomiast pośrednia część /25c/ stanowi połączenie pierwszej części /25a/ i drugiej części /25b/ i jest usytuowana poprzecznie względem obu tych części.
2. 2. Wkładka według zastzz. 1, znamienna tym, że pierwszy kąt przyłożenia / ω */ zawarty jest w zarreiie od 7⁰ do 20° . natomaast druge k^t przyłożenia / ω ''/ w zakresie od 0° do 15°.
3. 3. Wkładka według zastrz. 2, znamienna tym, / ω ’/ wynosi 15°, a drugi kąt (przyłożenia wynosi 11°.

   ze pierwszy kąt przyłożenia ze jest ukształtowana w po
4. 4. Wkładka według zastrz. 1. znamienna ty,, staci równoległośclanu i zawiera pierwszy parę przeciwległych krawędzi skrawających /2, 3/ usytuowanych odpowiednio pomiędzy pierwszy pary powierzchni natarcia /4, 5/ i powierzchni przyłożenia /6/ i drugą parę przeciwległych krawędzi skrawających /7, 8/ usytuowanych odpowiednio pomiędzy drugą parą powierzchni natarcia /9, 10/ i powierzchni przyłożenia /11/, po czym pierwsza para powierzchni przyłożenia /6/ ukształtowana jest zgodnie z powierzchnią przyłożenia.
5. 5. Wkładka, według zastrz. 4, znamienna tym, ze druga para powierzchni natarcia /9, 10/ i powierzchni przyłożenia /11/ zawiera stałe zakrzywienie, w którym kąty natarcia i przyłożenia usytuowane względem korpusu cylindrycznego pozostają niezmienne wzdłuż długości poszczególnych krawędzi skrawających /7,8/.
6. 6. Wkładka, według zzatrz, 5 . znamienna tym, zz każda druga par epo— wierzchni przyłożenia /11/ zawiera stały zakrzywiony górną część /11a/ i płaską dolną część /11b/.
7. 7. Wkładka, według zastrz. 5 . znamienna tym, ze każda krawędź skrawająca /7, 8/ drugiej arry rawwędzi skrawających jest zakrzywiona i tworzy część zakrzywionego boku płaszczyzny, kttr^ przecina walec. stanowiący powierzchnię obrotową krawędzi skrawającej /7, 8/ usytuowanej pod kątem odpowiadającym osiowemu kątowi natarcia wkłaoki w głowicy frezowej.
8. 8. Wkładka, według zastrz. ,. znamienna tym, zż jest kształtowana w wyniku prasowania i spiekania.
9. 9. Wkładka, wweług eastrz. 4, znamienna ty,. że powierzchnie przyłożenia /6, 11/ stanowią dwie pary kolejnych powierzchni przyłożenia, z których każda para posiada wspólne naroże, a krawędź skrawająca jednej z powierzchni przyłożenia każdej z tych uformowanych par zawiera ścierającą powierzchnię /22/ ukształtowaną na drugiej powierzchni przyłożenia pary przyległej do jej wspólnego naroża.
10. 10. Wkładka, weeług zastrz. 9, znamienna ty,, ze pierwsza powierzchnia przyłożenia /11/, z tych par powierzchni jest dłuższa od drugiej powierzchni przyłożenia /6/ tych par, a ścierająca powierzchnia /22/ na drugiej powierzchni przyłożenia /6/ ukształtowana jest na występie wkładki /1/.
11. 11. Wkładka, według zastrz. 10, znamienna tym, że ścierająca powierzchnia /22/ korzystnie ukształtowana jest przez szlifowanie.

    165 860
12. 12. Wkładka, według zastrz. 10, znamienna tym, że ścierają^ce powierzchnie /22/ na pierwszych popieierhniarh przyłożenia /11/ sa ukształtowane w procesie prasowania wkładki /1/.
13. 13. Wkładka, weełuu zastrz. 4, znamienna ty ze pierwsza parę krawędzi skrawających /2, 3/ ma oddzielona od odpowiadających im powierzchni natarcia /4, 5/ erinem /15/.
14. 14. Wkładka, wwiedłu zastrz. 13, znamienna tym, ze kaaży śeci /15/ jret oochylony tak, ze kąt przystawienia / θ/ względem cylindrycznego korpsuo 166/ , ozoosaree stały wzdłuż krawędzi skrawającej /6, 7/.
15. 15. Wkładka, wpełup zastrz^ 4, znamienna tym, ze pierwsze krawędzie skrawające /2, 3/ ma pochylone w kierunku przeciwnym względem ticboc zgodnie z położeniem podstawy wkładki /24/, przy czym każda krawędź skrawająca /2, 3/ pochylona, jest w kierunku podstawy wkładki /24/ w kierunku od przc-nicgo końca krawędzi skrawającej, natomiast drugie krawędzie podstawy /24/ wkładko w kierunku od plecdnocgo końca krawędzi skrawającej w zakresie kąta od 0° -o 15°.
16. 16. Wkładka, wwC-uu zastr^z. 15, znamienna ty,, ze drugoc krαpę-eoc skrawające /6, // są równoległe względem krawędzi podstawy wkładki.

    1/. Wkładka skrawająca wymienna zwłaszcza obwodowo rozmieszczona w korpusie cylindrycznym frcza posiadająca co najmniej jedną wkładkę skrawającą o kształcie zasadniczo równolcgłościennym, znamienne tym, ze zawiera pierwszą parę przeciwległych krawędzi skrawających /2, 3/ określonych pomiędzy pierwszą parą powiclechni natarcia /4, 5/ i powierzchni przyłożenia /6/ oraz drugą parę przeciwległych krawędzi skrawających //, 8/ określonych pomiędzy drugą parą powierzchni nαtαlcoa /9, 10/ i powierzchni przyłożenia /11/, przy czym pierwsza para krawędzi skrawających /2, 3/ posiada ograniczoną długość w porównaniu z drugą parą krawędzi skrawających //, 8/, powierzchnia przyłożenia /6/ pierwszej pary tworzy o-rowic-nic z przylegającymi rowoeozrZnoami przyłożenia drugiej pary /11/ pierwszą i drugą parę wspólnych naroży wkładko, natomiast na powierzchniach przyłożenia /11/ drugiej pary rkwieoerhπi przyłożenia przylegle do pierwszej pary przeciwległe usytuowanych po przekątnej naroży wkładki utworzona jcst pierwsza para ścierających powierzchni /22/ tak, aby były onc k-popicdnik związane z krawę-ziαmi skrawającymi pierwszej pary krawędzi skrawających /2, 3/, a druga para ścierających powierzchni /22/ ukształtowana jest na rowicoerZniach przyłożenia /6/ pierwszej pary powierzchni przyłożenia przylegle -o drugiej pary ,przecOwlcgłych po przekątnej naroży wkładki tak, aby były onc o-pkpiedn0k związane z krawędziami skrawającymi drugocj pary krawędzi skrawających, przy czym każda z pierwszej pary ścierających powierzchni /22/ posiada krawędź, która wyznacza kąt rozwarty zc związaną z noą krawędzią skrawającą.
17. 18. Wkładka wewCdł g zsitrz. 1, , znamienao t m m / w śc^ające/ powCoezzhoce /22/ są ukształtowane przez szlifowanie.
18. 19. Wkładka wθPCdu 1,, znamienao tym, /22/ są ukształtowane w procesie prasowania.
19. 20. Wkładka wewc-ł gastrz. 1,, znamienao t m m, /2, 3/ pierwszej pary są pochylone w kierunku podstawy /24/ tej wkładko w kierunku ścierających powierzchni /22/.

    zo ścierajęco powcoezhnoCe co rspwdZzCo skspwajcce