PL165202B1 - Sposób wytwarzania 3-izotiazolonów PL PL PL - Google Patents

Sposób wytwarzania 3-izotiazolonów PL PL PL

Info

Publication number
PL165202B1
PL165202B1 PL91288668A PL28866891A PL165202B1 PL 165202 B1 PL165202 B1 PL 165202B1 PL 91288668 A PL91288668 A PL 91288668A PL 28866891 A PL28866891 A PL 28866891A PL 165202 B1 PL165202 B1 PL 165202B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
isothiazolone
salt
methyl
chlorine
carbon atoms
Prior art date
Application number
PL91288668A
Other languages
English (en)
Other versions
PL288668A1 (en
Inventor
Ramesh B Petigara
Robert A Woodruff
Barry J Pendell
Norman A Leister
Original Assignee
Rohm & Haas
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Rohm & Haas filed Critical Rohm & Haas
Publication of PL288668A1 publication Critical patent/PL288668A1/xx
Publication of PL165202B1 publication Critical patent/PL165202B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D275/00Heterocyclic compounds containing 1,2-thiazole or hydrogenated 1,2-thiazole rings
    • C07D275/02Heterocyclic compounds containing 1,2-thiazole or hydrogenated 1,2-thiazole rings not condensed with other rings
    • C07D275/03Heterocyclic compounds containing 1,2-thiazole or hydrogenated 1,2-thiazole rings not condensed with other rings with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Thiazole And Isothizaole Compounds (AREA)
  • Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Steroid Compounds (AREA)
  • Indole Compounds (AREA)
  • Polymerisation Methods In General (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)

Abstract

1. Sposób wytwarzania 3-izotiazolonów o wzorze 1 przedstawionym na rysunku, na którym Y oznacza grupe alkilowa o 1-10 atomach wegla, ewentualnie podstawiona korzystnie atomem chlo- rowca lub nizsza grupe alkoksylowa; niepodsta- wiona lub podstawiona chlorowcem grupe alkeny- lowa lub alkinylowa o 2-10 atomach wegla lub grupe aralkilowa zawierajaca do 10 atomów wegla, ewentualnie podstawiona atomem chlorowca, niz- sza grupa alkilowa lub nizsza grupa alkoksylowa, X oznacza atom wodoru lub grupe alkilowa o 1-2 atom ach wegla, X1 oznacza atom wodoru, chloru lub grupe aikilowa o 1-2 atomach wegla, znamienny t y m , ze poddaje sie reakcji bezwodny amoniak z sola izotiazolonu o wzorze 2, w którym Z oznacza atom chloru, bromu, grupe siarczanowa lub fluoro sulfonianowa, korzystnie atom chloru lub bromu, m oznacza 1 gdy Z oznacza atom chloru, bromu lub reszte fluorosulfonianowa, natomiast m oznacza 2, gdy Z oznacza reszte siarczanowa, X, X1 i Y maja wyzej okreslone znaczenie i oddziela sie wytwo- rzona (N H 4)mZ od wytworzonego izotiazolonu w postaci wolnej zasady. WZÓR 1 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania 3-izotiazolonów, który prowadzi do produktu zawierającego niewiele lub nie zawierającego soli („wolnego od soli“) a także zawierającego niewiele lub nie zawierającego wody („wolny od wody“).
3-izotiazolony o wzorze 1 przedstawione na rysunku, w którym Y oznacza rodnik alkilowy ewentualnie podstawiony, zawierający 1 do 10 atomów węgla, rodnik alkenylowy lub alkinylowy
165 202 zawierający 2 do 10 atomów węgla, niepodstawiony lub podstawiony chlorowcem, rodnik aralkilowy zawierający do 10 atomów węgla, ewentualnie podstawiony atomem chlorowca, niższym rodnikiem alkilowym lub niższym alkoksylowym, X oznacza atom wodoru lub rodnik alkilowy zawierający 1-2 atomów węgla, a X1 oznacza atom wodoru, chloru lub rodnik alkilowy zawierający
1- 2 atomów węgla, są znane z opisów patentowych Stanów Zjedn. Ameryki nr nr 3 523121 i 3 761488.
Takie 3-izotiazolony są dobrze znane jako środki mikrobiocydowe i mają zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu i w gospodarstwie domowym. Ponieważ 3-izotiazolony w wodnych roztworach są na ogół nietrwałe, zwykle dodaje się stabilizujących soli metali dwuwartościowych, jak opisano w opisach patentowych Stanów Zjedn. Ameryki nr 3 870795.
W pewnych zastosowaniach, np. do zabezpieczania emulsji lateksowych, takie stabilizujące sole metali stwarzają problemy, które mogą zmniejszać skuteczność działania lub wartość takich układów.
Inny problem, związany ze stabilizacją za pomocą soli metali, polega na powodowaniu korozji w pewnych układach. Np. chlorki powodują korozję wielu metali i należy unikać ich stosowania w miarę możliwości. W układach do uzdatniania wody, gdzie ważny jest niski poziom kationów i anionów, takie sole powinny być wyeliminowane. W przypadku stabilizowania wyrobów z tworzyw sztucznych, sole mogą powodować pogorszenie własności optycznych i/lub zwiększać ilość zatrzymywanej wody i poziom zamglenia. Usunięcie soli nieorganicznej, zwłaszcza azotanu, ważne jest także w przypadku niektórych środków kosmetycznych.
Chlorowodorki izotiazolonu (izotiazolon • HCl) powstają w ogólnie znanym sposobie wytwarzania izotiazolonów. Taki sposób wytwarzania mieszaniny 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu i
2- metylo-3-izotiazolonu jest opisany w opisie patentowym Stanów Zjedn. Ameryki nr 3 849 430 i w europejskim zgłoszeniu patentowym A-95 907. Izotiazolon • HCl powstaje w etapie chlorowania/cyklizacji w tym procesie, podczas którego cyklizacji ulega di-/lub tri/tiodiamid lub merkaptoamid, jak przedstawiono to na schemacie na rysunku. Następnie zawiesinę po chlorowaniu sączy się, a placek filtracyjny chlorowodorku izotiazolonu przemywa się i ponownie zawiesza lub rozpuszcza w takim samym lub innym rozpuszczalniku. W układach wodnych dodaje się następnie środek neutralizujący taki jak tlenek magnezu lub wapnia w celu uwolnienia izotiazolonu w postaci wolnej zasady i soli chlorkowej, jak to przedstawiono także na schemacie na rysunku.
W opisie patentowym Stanów Zjedn. Ameryki nr 4 824957 sugerowano zastosowanie pewnych amin organicznych jako środków zobojętniających w niewodnych środowiskach organicznych. Takie aminy organiczne tworzą halogenowodorki amin organicznych jako produkty uboczne neutralizacji. Ponieważ trudno jest określić ilość organicznej aminy potrzebnej do zobojętnienia halogenowodorku izotiazolonu, nie można precyzyjnie ustalić końcowego punktu zobojętnienia. Nadmiar organicznej aminy pozostaje po zobojętnieniu w organicznym roztworze izotiazolonu - wolnej zasady i zanieczyszcza końcowy roztwór produktu, a ponadto może także reagować chemicznie z izotiazolonem i wytwarzać dodatkowe produkty uboczne. W dodatku te resztkowe aminy mogą także działać jako źródło zanieczyszczeń nitrozoaminowych, jeżeli wolny izotiazolon stosuje się w wodnym roztworze stabilizowanym solami azotanowymi.
Izotiazolon w postaci wolnej zasady i chlorowodorek aminy (amina • HCl), które powstają w wyniku reakcji zobojętniania, rozdziela się przez odsączenie stałej soli z roztworu izotiazolonu -wolnej zasady. Jednakże chlorowodorki aminy mogą mieć różną rozpuszczalność w wielu rozpuszczalnikach i w konsekwencji izotiazolon jako produkt końcowy może nie być całkowicie wolny od soli.
Żadnym z dotychczas znanych sposobów wytwarzania izotiazolonu nie udało się wytworzyć produktu zasadniczo czystego, wolnego od soli i wody.
Celem wynalazku jest opracowanie sposobu, którym uzyskuje się izotiazolony o wysokiej czystości i z wysoką wydajnością, które są zasadniczo wolne od soli i zasadniczo wolne od wody.
Według wynalazku sposób wytwarzania 3-izotiazolonu o wzorze 1 przedstawionym na rysunku, w którym Y oznacza rodnik alkilowy o 1-10 atomach węgla, ewentualnie podstawiony, korzystnie atomem chlorowca lub niższą grupę alkoksylową, niepodstawiony lub podstawiony chlorowcem rodnik alkenylowy lub alkinylowy o 2-10 atomach węgla lub rodnik aralkilowy
165 202 ewentualnie podstawiony chlorowcem, niższą grupą alkilową lub niższą grupą alkoksylową, zawierający do 10 atomów węgla, X oznacza atom wodoru lub rodnik alkilowy o 1-2 atomach węgla, a X1 oznacza atom wodoru, chloru lub rodnik alkilowy o 1-2 atomach węgla, polega na reakcji bezwodnego amoniaku z solą izotiazolonu o wzorze 2, przedstawionym na rysunku, w którym Z oznacza atom chloru, bromu, grupę siarczanową lub fluorosulfonianową, m oznacza 1 gdy Z oznacza atom chloru, bromu lub resztę fluorosulfonianu i oznacza 2, gdy Z oznacza resztę siarczanu i oddzieleniu wytworzonego związku o wzorze (NH 4)mZ od wytworzonego izotiazolonu w postaci wolnej zasady.
Y korzystnie oznacza mztyl, etyl, propyl, izoproppl, putyl, heksyl, oktyl, hydroksymetyl, chlorometyl, c0loroyroyyl, benzyl, 4-metceskbenzyl, 4-chlprobenzkl, fenetyl, 2-(4-chlorpfeaklo)etyl, 4-feaylobutyl itp.
Z korzystnie oznacza atom chloru lub bromu, a najkorzystniej chloru.
Określenie „aiższk“ alkil, alecksyl itp. oznacza, że część alkilowa lub alecesylowa zawiera ckcło 1 do 2 atomów węgla.
W sposobie można korzystnie stosować rozpuszczalnik organiczny w celu rozpuszczenia lub zawieszenia soli.
Sposób według wynalazku obejmuje kontaktowanie soli iootiazclcau lub jej roztworu/zawiesiny w organicznym rozpuszczalniku z bezwodnym amoniakiem, w ilości wystraczającej aby zobojętnić obecny HmZ i utworzyć izctiazclca w postaci wolnej zasady i nierozpuszczalną sól (NH 4)mZ, a następnie obejmuje wydzielenie soli (NH4)mZ z mieszaniny. Organiczne rozpuszczalniki dobiera się tak, że iootiazclcn w postaci wolnej zasady jest zasadniczo rozpuszczalny, a sól (NHOmZ jest zasadniczo nierozpuszczalna. Przez określenie „zasadniczo rozpuszczalny*1 należy rozumieć, że izotiaoolpn w postaci wolnej zasady jest na tyle rozpuszczalny w stosowanych rozpuszczalnikach, że po oddzieleniu soli (NHOmZ można odzyskać >95% tego izotiazoloau. Przez określenie „zasadniczo nierozpuszczalna** należy rozumieć, że sól (NH 4)mZ jest nierozpuszczalna w stosowanym rozpuszczalniku lub mieszaninie rozpuszczalników, w takim stopniu, iż w wydzielonym izotiozoloaie w postaci wolnej zasady znajduje się <0,5% tei soli, a korzystnie <0,1%. '
Korzystnie wybrany rozpuszczalnik stosuje się także w poprzedzającym etapie chlorowcowania/cyklizacji podczas wytwarzania soli izctiazoloau. Odpowiednie do zobojętniania rozpuszczalniki obejmują alkohole, glikole, etery glikoli, węglowodory aromatyczne, chlorowane węglowodory aromatyczne, węglowodory alifatyczne, chlorowane węglowodory alifatyczne i octany. Korzystne są octany, zwłaszcza octan etylu i butylu.
Korzystne rozpuszczalniki organiczne do rozpuszczenia lub zawieszania soli są wybrane z grupy obejmującej alkohole C1-5alkilowe, glikole C 2-talkileaowe, etery glikoli C3-1oalkileaowyc0, węglowodory aromatyczne o 6 atomach węgla, węglowodory aromatyczne podstawione grupami C1- 2alkilcwkmi, węglowodory aromatyczne o 6 atomach węgla podstawione chlorem, węglowodory aromatyczne podstawione c0lcroalkilem C1 - 2, alkany Ce-β, alkany C1 -3 podstawione chlorem i estry Ci-aalkilowe kwasu octowego.
Szczególnie korzystną grupę rozpuszczalników wybiera się z grupy obejmującej glikol etylenowy, glikol propylenowy, 1,3-butanodicl, glikol diyroykleacwk, eter glikolu etylenowego i butylu, toluen, moaochlorcbenzea, heptan, dichlorometan, ^-dichloroetan, octan etylu i octan butylu.
Ilość amoniaku wprowadzonego do roztworu lub zawiesiny soli o wzorze 2 podczas zobojętniania, powinna być mniejsza lub prawie równa stechiometrycznej niezbędnej do zobojętnienia soli. Należy unikać nadmiaru amoniaku, aby zapobiec reakcji z izotiazclonem - wolną zasadą, która prowadzi do niższych wydajności, powstawania produktów ubocznych i w efekcie do niższej czystości i daje zabarwienie produktu. Stwierdzono, że można uniknąć nadmiaru amoniaku przez kontrolowanie jego ilości w przestrzeni nad roztworem zobojętnianej soli o wzorze 2. Korzystnie do dokładnego kontrolowania ilości amoniaku wprowadzonego w celu zobojętnienia stosuje się sondę wykrywającą gazowy amoniak lub wilgotny papierek lakmusowy, wobec czego w roztworze izctiazolonu - wolnej zasady nie pozostaje nadmiar lub zostaje bardzo niewielki, ponieważ cały HmZ zostaje zobojętniony.
165 202
Rozpuszczalniki, które można stosować w etapie zobojętniania izotiazolonu · HmZ, ale nie nadające się do poprzedniego etapu chlorowcowania/cyklizacji, obejmują alkohole, np. metanol, glikole, np. glikol etylenowy, 1,3-butanodiol, glikol dipropylenowy i glikol propylenowy i etery glikoli, np. etery metylowy i butylowy glikolu etylenowego i glikol dietylenowy. Końcowy izotiazolon w postaci wolnej zasady może być stosowany w tych rozpuszczalnikach, dzięki czemu eliminuje się etap usuwania rozpuszczalnika (przez odpędzanie pod próżnią lub destylację) po zobojętnieniu. Rozpuszczalniki te można także stosować w kombinacji, tj. w mieszaninie z rozpuszczalnikami używanymi w etapie chlorowcowania/cykiizacji. W zależności od wybranego do zobojętniania alkoholu, glikolu lub eteru glikolu, w przejściowym roztworze izotiazolonu - wolnej zasady mogą być wyższe stężenia soli (NH 4)mZ niż pożądane; można je zmniejszyć do poziomu dopuszczalnego w preparacie końcowego izotiazolonu w postaci wolnej zasady w wybranych rozpuszczalnikach, np. w glikolu dipropylenowym, przez odfiltrowanie.
Bezwodnym amoniakiem można także zobojętniać inne sole mocnych kwasów, takie jak (izotiazolon)2 • (H 2 SO 4) lub (izotiazolon) • HFSO 3 i wytwarzać izotiazolon w postaci wolnej zasady i nierozpuszczalny siarczan amonu lub fluorosulfonian amonu.
Sposób według wynalazku można także wykorzystać do wytworzenia dwóch lub więcej izotiazolonów w różnych stosunkach, obecnych w początkowej mieszaninie soli izotiazolonu. Np. mieszaninę 3:1 (5-chloro-2-metylo-3-izotiazolon:2-metylo-3-izotiazolon)m · HmZ można zobojętnić amoniakiem tylko częściowo, następnie wydzielić izotiazolon w postaci wolnej zasady (po odsączeniu pozostałego związku o wzorze 2 i soli (NH4)mZ). Otrzymany w ten sposób izotiazolon w postaci wolnej zasady będzie wzbogacony w 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolon w stosunku do 2metylo-3-izotiazolonu dzięki różnicy w zasadowości izotiazolonów w postaci wolnych zasad. Taki sposób wzbogacania można przeprowadzać wraz ze sposobem według wynalazku, jeżeli jest różnica w zasadowości izotiazolonów w początkowej mieszaninie soli o wzorze 2, które mają być zobojętnione. Rzeczywiście, sposób według wynalazku można wykorzystać do wydzielenia mieszaniny wzbogaconej w 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolon z mieszaniny 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu i 2-metylo-3-izotiazolonu. Pozostałą sól izotiazolonu można następnie zadać dodatkową ilością amoniaku w celu uwolnienia wolnej zasady i w ten sposób wydzielić mieszaninę wzbogaconą w 2-metylo-3-izotiazolon.
Jak widać z powyższego i z następujących przykładów sposób według wynalazku wykazuje wiele zalet i pozwala na wytworzenie izotiazolonu w postaci wolnej zasady zasadniczo wolnego od wody i soli. Korzystnie izotiazolony zawierają mniej niż około 0,1% wody i mniej niż około 0,1% (NH4)mZ w przeliczeniu na ciężar izotiazolonu.
Następujące przykłady ilustrują sposób według wynalazku.
Przykład I. Wytwarzanie mieszaniny 3:1 5-chloro-2-metyyo-3-izotiazolonu i 2-metylo-3-izotiazolonu.
Przykład ten ilustruje zastosowanie octanu etylu jako rozpuszczalnika organicznego zarówno w etapie chlorowania/cyklizacji jak i w etapie zobojętniania oraz bezwodnego amoniaku jako środka zobojętniającego; etap chlorowania/cyklizacji prowadzi się sposobem według opisu patentowego Stanów Zjedn. Ameryki nr 3 849 430 i europejskiego zgłoszenia patentowego nr A-95 907. W etapie chlorowania/cyklizacji i zobojętniania stosuje się ten sam rozpuszczalnik.
Etap 1: Chlorowanie N-metylo-3-merkaptopropionamid (MNPA).
Kocioł z płaszczem o pojemności 11 z wyjmowanym dnem wyposażono w podwieszone mieszadło, termometr, wlot chloru, wlot 28% roztworu MMPA w octanie etylu i chłodnicę połączoną z płuczką z substancją alkaliczną. Do kotła załadowano octan etylu. Do octanu etylu wprowadzono chlor i 28% MMPA roztwór w ciągu 1-3 godzin, dobrze mieszając i kontrolując temperaturę. Wytworzoną zawiesinę chlorowodorku izotiazolonu przesączono w celu uzyskania placka izotiazolonu · HCl, który następnie dokładnie przemyto octanem etylu i otrzymano mieszaninę soli izotiazolon · HCl o wysokiej czystości (99,9% na drodze analizy HPLC i HCl, 73,5% 5-chloro-2-metyyo-3-izotiazolonu, 26,5% 2-metylo-3-izotiazolonu lub w stosunku 2,8:1).
Etap 2: Zobojętnianie soli izotiazolon · HCl.
Mieszaninę soli izotiazolon · HCl ponownie zawiesza się w świeżym octanie etylu (25% substancji stałej) i stopniowo przez zawiesinę przepuszcza się bezwodny amoniak w temperaturze
165 202
10-22°C, aż do momentu, gdy wolny amoniak będzie wykrywalny w górnej części zbiornika za pomocą sondy wykrywającej gazowy amoniak. Przed wykryciem wolnego amoniaku w gazie nad zawiesiną mieszanina zaabsorbowała 22,3 g amoniaku. Następnie wytworzoną zawiesinę chlorku amonowego w roztworze izotiazolonu - wolnej zasady przesączono pod próżnią na lejku Buchnera i przemyto dokładnie placek filtracyjny za pomocą świeżego octanu etylu.
Etap 3: Usuwanie rozpuszczalnika.
Przesącz i popłuczyny z octanem etylu połączono i odpędzano pod zmniejszonym ciśnieniem (40°C)2,66 · 103Pa do 50°C(2,66 • 102 Pa) i uzyskano 176,8 g produktu o wysokiej czystości w postaci izotiazolonu - wolnej zasady: 76,4%. 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu/23,4% 2-metylo-3izotiazolonu (w stosunku 3,3:1), o czystości 99,8% (<0,1% NH4Cl). Całkowita wydajność w przeliczeniu na wyjściowy MMPA wynosiła 84,2% molowych.
Etap 4: Przygotowanie preparatu 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu/2-metylo-3-izotiazolonu w glikolu dipropylenowym (DPG).
Powyższą mieszaninę izotiazolonów w postaci wolnej zasady o wysokiej czystości rozpuszczono w odpowiedniej ilości DPG i uzyskano 5% roztwór izotiazolonu (substancji aktywnej) w DPG.
Roztwór zawierający 5% substancji aktywnej dodawano następnie do różnych emulsji lateksowych w ilości 30-100 ppm substancji aktywnej i uzyskano doskonałe zabezpieczenie przed zniszczeniem biologicznym nie powodując powstawania żelu w lateksie.
Przykład II. Wytwarzanie mieszaniny 3:97 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu i 2-metylo-3-izotiazolonu.
Sposobem podobnym do opisanego w etapie 1 w przykładzie i wytworzono sól izotiazolon · HCl o czystości 98,2% mieszaniny 5iChloro-2imety!Oi3-izoίiazclonu/2-metylo-3-izotiazolonu w stosunku 2:98.
Sposobem według etapu 2 w przykładzie I chlorowodorek izotiazolonów' zobojętniono amoniakiem i uzyskano izotiazolon w postaci wolnej zasady o czystości 98,2% (przy stosunku 5-chloro2imety!o-3-izotiazolon/2-metylOi3-izotiazolon 3:97, <0,1% NH4Cl), z całkowitą wydajnością molową 86,4%.
Przykład III. Wytwarzanie mieszaniny 5-chlOlΌ-2-metylo-3i:zotiazolon/2-metylo-3-izotiazolon w stosunku 92:8.
Etap 1: Chlorowanie MMPA.
Sposobem według etapu 1 w przykładzie I wytworzono sól izotiazolon · HCl o czystości 99,9% (91 % 5-chloro-2-mety!o-3-izotiazolonu i 9% 2-metylo-3-izotiazolonu lub w stosunku 10,1:1) oznaczonej za pomocą analizy HPLC i HCl.
Etap 2: Zobojętnianie soli izotiazolon-HCl.
Etap ten powtórzono jak w etapie 2 w przykładzie I i uzyskano 181 g izotiazolonu w postaci wolnej zasady (99,5%, <0,1% NH4CI) przy stosunku 11,4: 1 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu (92%) do 2-metylo-3-izotiazolonu (8 %). Ogólna wydajność izotiazolonu w przeliczeniu na wyjściowy MMPA wynosiła 82% molowe.
Przykład IV. Wytwarzanie mieszaniny 5 chloro-2-met^^l<^^3-i:zotiazolonu i 2-metylo-3izotiazolonu z rozpuszczalnikiem toluenowym.
Powtórzono etap 1 z przykładu I, z tą różnicą, że octan etylu zastąpiono toluenem. Wytworzony izotiazolon · HCl miał czystość 89% (przy stosunku 5-chlorOi2-metylOi3-izotiazolonu do 2-metylo-3-izotiazolonu 3,7:1).
Sposobem według etapu 2 w przykładzie I sól izotiazolon · HCl zobojętniono amoniakiem i wytworzono izotiazolon w postaci wolnej zasady z czystością 88% (<20,1% NH4CI) i w stosunku 5-chloro-2-metyio-3-izotiazolonu do 2-metylo-3-izotiazolonu 4,4:1.
PrzykładV. Wytwarzanie mieszanin 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu i 2-metylo-3-izotiazolonu z zastosowaniem octanu butylu (BuOAc) jako rozpuszczalnika.
Powtórzono etap 1 w przykładzie I, z tą różnicą, że octan etylu, stosowany jako rozpuszczalnik, zastąpiono octanem butylu. Otrzymano izotiazolon · HCl o czystości 99% (w stosunku 5chlorOi2-metylo-3-izotiazolonu do 2-metylo-3iizotiazolonu 3,9:1).
Sposobem według etapu 2 w przykładzie I sól izotiazolon · HCl zobojętniono amoniakiem i wytworzono izotiazolon w postaci wolnej zasady o czystości >99% i przy stosunku 5-chloro-2metylo-3-izotiazolonu do 2-metylo-3-izotiazolonu 4,7:1 (<0,5% NH4CI).
165 202 7
Przykład VI. Wytwarzanie mieszaniny 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu i 2-metylo-3-izotiazolonu.
Przykład ten ilustruje sposób według wynalazku, w którym octan etylu jako rozpuszczalnik stosowano tylko w etapie chlorowania/cyklizacji, a etap zobojętniania z użyciem bezwodnego amoniaku przeprowadzono w mieszaninie glikolu i octanu etylu jako ko-rozpuszczalnika.
Otrzymano izotiazolon •HCl o czystości 98,3% i przy stosunku 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu do 2-metylo-3-izotiazolonu 4:1.
Etap 2: Zobojętnianie soli izotiazolon • HCl.
Wilgotny placek chlorowodorku izotiazolonu w ilości 68,4 g zawieszono w 126,6g octanu etylu i 85,8 g glikolu dipropylenowego (DPG). Zawiesinę mieszano i zobojętniono przepuszczając gazowy amoniak, aż do wykrycia wolnego amoniaku w przestrzeni nad zawiesiną (do zobojętnienia potrzebne było 5,5 g amoniaku). Następnie przesączono wytworzoną zawiesinę izotiazolonu w postaci wolnej zasady i chlorku amonu i przemyto dokładnie świeżym octanem etylu.
Etap 3: Usuwanie rozpuszczalnika.
Przesącz i popłuczyny w octanie etylu połączono i dodano do niech 12,1 g ortomrówczanu trietylu jako stabilizatora. Następnie odpędzono z mieszaniny octan etylu w 50°C (2,66 • 103 Pa do 0,66 • 103 Pa i uzyskano 132,3 g ciekłej mieszaniny w DPG zawierającej 26,4% 5-chloro-2-metylo-3izotiazolonu, 6,6% 2-metylo-3-izotiazolonu (stosunek 4:1), 0,5% NH4CI.
Etap 4: Przygotowanie preparatu 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu/2-metylo-3-izotiazolonu w DPG.
Powyższy roztwór rozcieńczano dalej dodając 150,5 g DPG i przesączono uzyskując środek o stężeniu 15,2% mieszaniny 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu/2-metylo-3-izotiazolonu w DPG.
Przykład VII. Wytwarzanie 2-oktylo-3-izotiazolonu.
Przykład ten ilustruje sposób według wynalazku, w którym octan butylu stosuje się jako rozpuszczalnik zarówno w etapie chlorowania/cyklizacji jak i w etapie zobojętniania, a jako środek zobojętniający stosuje się bezwodny amoniak.
Etap 1: Chlorowanie N-oktylo-3-merkaptopropionamidu (OMPA).
Kocioł z płaszczem o pojemności 11, z wyjmowanym dnem, wyposażono w podwieszone mieszadło, termometr, wlot chloru, wlot 28% roztworu OMPA w octanie butylu i chłodnicę połączoną z płuczką alkaliczną. Do kotła załadowano octan butylu. Od dołu do octanu butylu wprowadzono chlor i 28% roztwór OMPA w ciągu 1-2 godzin, dobrze mieszając i kontrolując temperaturę. Wytworzoną z chlorowania zawiesinę 2-oktylo-3-izotiazolonu • HCl przesączono w celu wyizolowania placka 2-oktylo-3-izotiazolonu • HCl, który następnie przemyto dokładnie octanem butylu uzyskując sól 2-oktylo-3-izotiazolonu • HCl o wysokiej czystości. Próbkę 2-oktylo3-izotiazolonu • HCl wysuszono i poddano analizie na drodze chromatografii gazowej (GC) w celu oznaczenia 2-oktylo-3-izotiazolonu i miarczekowaniu potencjometrycznemu w celu oznaczenia HCl, uzyskując odpowiednie wyniki 85,3% i 14,5%, doprowadzając stopień czystości całego 2-oktylo-3-izotiazolonu • HCl do 99,8%.
Etap 2: Zobojętnianie soli 2-oktylo-3-izotiazolonu • HCl.
2-oktylo-3-izotiazolon • HCl ponownie zawieszono w świeżym octanie butylu (25% substancji stałej) i przez zawiesinę stopniowo przepuszczano bezwodny amoniak (utrzymując temperaturę 10-22°C), aż do wykrycia w przestrzeni nad zawiesiną wolnego amoniaku za pomocą wilgotnego papierka lakmusowego lub sondy wykrywającej gazowy amoniak. Następnie przesączono wytworzoną zawiesinę 2-oktylo-3-izotiazolonu - wolnej zasady i chlorku amonu na lejku Buchnera pod próżnią i przemyto dokładnie placek filtracyjny świeżym octanem butylu.
Etap 3: Usuwanie rozpuszczalnika.
Przesącz i popłuczyny w octanie butylu połączono i odpędzono z nich rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskując jako produkt 2-oktylo-3-izotiazolon w postaci wolnej zasady o wysokiej czystości (>99%), <0,5% NH4CI.
Etap 14: Przygotowanie preparatu 2-oktylo-3-izotiazolonu w glikolu propylenowym.
266 g 2-oktylo-3-izotiazolonu rozpuszczono w 312 g glikolu 1,2-propylenowego uzyskując roztwór o stężeniu 46% substancji aktywnej. Taki roztwór można dodać do handlowych lateksowych farb akrylowych nadając im odporność na zakażenie bakteriami podczas przechowywania w zbiorniku i doskonałą odporność na pleśń po naniesieniu ich na podłoże.
165 202
Przykład VIII. Częściowe zobojętnianie mieszaniny soli izotiazolon · HCl za pomocą amoniaku.
W przykładzie tym opisano sposób wytwarzania mieszaniny dwóch izotiazolonów w innych stosunkach niż w wyjściowej mieszaninie izotiazolon • HCl.
g mieszaniny 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu • HCl i 2-metylo-3-izotiazolonu • HCl (w stosunku 75,4:24,6) w 400 g octanu etylu zobojętniono częściowo w temperaturze 10°C, stosując 95% teoretycznej ilości amoniaku (6,2 g) potrzebnej do całkowitego zobojętnienia 5-chloro-2metylo-3-izotiazolonu • HCl. Wytworzoną zawiesinę, zawierającą chlorek amonu i mieszaninę soli izotiazolon • HCl w postaci ciała stałego oraz izotiazolon w postaci wolnej zasady w roztworze przesączono pod próżnią na lejku Buchnera i przemyto placek filtracyjny za pomocą octanu etylu.
Połączone przesącz i popłuczyny odpędzono pod próżnią (50°C/ 2,66 • 103 Pa) i uzyskano
55,3 g wolnej zasady zawierającej zasadniczo 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolon (96,1%) tylko z małą ilością 2-metylo-3-izotiazolonu (1,1%).
Powyższy wilgotny placek mieszaniny soli izotiazolon · HCl i Nh4Cl ponownie zawieszono w 275 g octanu etylu i całkowicie zobojętniono. Zawiesina zaabsorbowała 2,8 g NH3, zanim wykryto amoniak w przestrzeni nad zawiesiną. Wytworzoną zawiesinę przesączono i przemyto pod próżnią w lejku Buchnera. Po odpędzeniu z przesączu rozpuszczalnika pod próżnią (50°C/2,66· 103Pa) uzyskano 23,9 g mieszaniny wolnych zasad zawierającej 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolon i 2metylo-3-izotiazolon w stosunku 25:75.
Przykład IX i X (przykłady porównawcze).
Przykłady IX i X ilustrują znane ze stanu techniki stosowanie trietyloaminy (TEA) i pirydyny (PYR) jako środków zobojętniających. Czystość produktu końcowego była niższa w przypadku stosowania tych amin organicznych; wytworzony produkt zawierał 2% lub więcej zanieczyszczeń w postaci chlorowodorku aminy (TEA · HCl lub PYR · HCl) w porówananiu z zawartością <0,5% chlorku amonu w przykładach I-VII.
Przykład IX. (porównawczy). Wytwarzanie mieszaniny 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu i 2-metylo-3-izotiazolonu w stosunku 4:1 z zastosowaniem trietyloaminy (TEA).
Próbkę (83,2 g) z wilgotnego placka filtracyjnego chlorowodorku izotiazolonu, wytworzonego sposobem według etapu 1 w przykładzie VI, zawieszono ponownie w 383,5 g octanu etylu i do zawiesiny tej wkroplono 43 g TEA podczas mieszania w temperaturze 8-12°C. Pod koniec zobojętniania temperatura wytworzonej zawiesiny wzrosła do 23°C, po czym przesączono ją przez lejek Buchnera. Stały TEA-HCl przemyto 300 g octanu etylu. Przesącz i popłuczyny połączono i odpędzono rozpuszczalnik w 50°C pod ciśnieniem 2,66 · 103 Pa do 0,66 · ^Pa i uzyskano 57,0 g izotiazolonu w postaci wolnej zasady, zawierającego 78,3% 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu i 19,8% 2-metylo-3-izotiazolonu i 2,0% TEA · HCl.
Przykład X. (porównawczy). Wytwarzanie mieszaniny 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu i 2-metylo-3-izotiazolonu w stosunku 4:1 z zastosowaniem pirydyny (PYR).
Próbkę (74,4%) z wilgotnego placka flitracyjnego chlorowodorku izotiazolonu, wytworzonego sposobem według etapu 1 w przykładzie VI, zawieszono ponownie w 410 g octanu etylu i do zawiesiny wkroplono 29,3 g PYR podczas mieszania w temperaturze 10°C. Pod koniec zobojętniania temperatura wytworzonej zawiesiny wzrosła do 25°C, po czym zawiesinę rozdzielono na dwie równe porcje. Jedną porcję zawiesiny w ilości 246 g przesączono przez lejek Buchnera. Stały PYR · HCl przemyto za pomocą 250 g octanu etylu. Przesącz i popłuczyny połączono i odpędzono rozpuszczalnik w 50°C pod ciśnieniem 2,66 · 103 Pa d0 0,66 · 103 Pa, uzyskując 26,2 g izotiazolonu w postaci wolnej zasady, zawierającego 77,6% 5-chloro-2-mety!o-3-izotiazolonu i 19,4% 2-metylo-3izotiazolonu oraz 2,5% PYR · HCl. Do drugiej porcji wytworzonej zawiesiny w ilości 244 g dodano jeszcze 4,4 g PYR, po czym przesączono przez lejek Buchnera. Stały PYR‘HCl przemyto za pomocą 250 g octanu etylu. Przesącz i popłuczyny połączono i odpędzono rozpuszczalnik w 50°C pod ciśnieniem 2,66 · 103 Pa do 0,66 · 103 Pa, uzyskując 25,0 g izotiazolonu w postaci wolnej zasady, zawierającego 74,3 g 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu, 20,0% 2-metylo-3-izotiazolonu i 4,4% PYR-HCl.
C-C // 1 cyN-y
WZÓR 1 .'F ę,-ę X1>VN-Y
WZÓR 2
165 202
>S Π3 c o N
c O
o O N tn
E o N >> N
CD (fl O ω ω C s§
CO -»-> O N
CN
O C | ε
c E Π3
+ +
>
X o
X X
o
I ΧΖ Οχ >
O“X 1 ]
X (JO
o <p / K
3= X
X
fO
c.
ni
N
O
N tn =1
CL
CJ> θ' _Q N N
-* ξ
O + Ό >x O
-Si o
o α
_n
Σ3
SCHEMAT _CN >
X
0=0
I o-x
X
Χ-Ο co
CN ω
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.
Cena 10 000 zł

Claims (8)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Sposób wytwarzania 3-izotiazolonów o wzorze 1 przedstawionym na rysunku, na którym Y oznacza grupę alkilową o 1-10 atomach węgla, ewentualnie podstawioną korzystnie atomem chlorowca lub niższą grupę alkoksylową; niepodstawioną lub podstawioną chlorowcem grupę alkenylową lub alkinylową o 2-10 atomach węgla lub grupę aralkilową zawierającą do 10 atomów węgla, ewentualnie podstawioną atomem chlorowca, niższą grupą alkilową lub niższą grupą alkoksylową, X oznacza atom wodoru lub grupę alkilową o 1-2 atomach węgla, X1 oznacza atom wodoru, chloru lub grupę alkilową o 1-2 atomach węgla, znamienny tym, że poddaje się reakcji bezwodny amoniak z solą izotiazolonu o wzorze 2, w którym Z oznacza atom chloru, bromu, grupę siarczanową lub fluorosulfonianową, korzystnie atom chloru lub bromu, m oznacza 1 gdy Z oznacza atom chloru, bromu lub resztę fluorosulfonianową, natomiast m oznacza 2, gdy Z oznacza resztę siarczanową, X, X1 i Y mają wyżej określone znaczenie i oddziela się wytworzoną (NH 4)mZ od wytworzonego izotiazolonu w postaci wolnej zasady.
  2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że sól izotiazolonu rozpuszcza się lub zawiesza w rozpuszczalniku organicznym, w którym (NH4)mZ jest zasadniczo nierozpuszczalna, a izotiazolon w postaci wolnej zasady jest zasadniczo rozpuszczalny.
  3. 3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że jako rozpuszczalnik stosuje się alkohol, glikol, eter glikolu, octan, węglowodór alifatyczny, chlorowany węglowodór alifatyczny, węglowodór aromatyczny lub chlorowany węglowodór aromatyczny, korzystnie alkohol C1-salkilowy, glikol C2-ealkilenowy, eter glikolu C 3-walkilenowego, węglowodór aromatyczny zawierający 6 atomów węgla, węglowodór aromatyczny podstawiony grupą C1-2alkilową, węglowodór aromatyczny zawierający 6 atomów węgla podstawiony chlorem, węglowodór aromatyczny podstawiony grupą C1-2alkilową podstawioną chlorem, Ce-ealkan, C1-3alkan podstawiony chlorem i ester Ci-4alkilowy kwasu octowego, a bardziej korzystnie glikol etylenowy, glikol propylenowy, 1,3-butanodiol, glikol dipropylenowy, eter butylowy glikolu etylenowego, toluen, monochlorobenzen, heptan, dichlorometan, 1,2-dichloroetan, octan etylu lub octan butylu.
  4. 4. Sposób według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że podczas reakcji kontroluje się przestrzeń ponad roztworem lub zawiesinę soli izotiazolonu, aby określić kiedy dodana jest wystarczająca ilość amoniaku.
  5. 5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że amoniak dodaje się w ilości wystarczającej do zobojętnienia soli, korzystnie unikając nadmiaru w stosunku do ilości niezbędnej do zobojętnienia.
  6. 6. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że amoniak stosuje się w ilości mniejszej od stechiometrycznej, tak aby nie zobojętnić soli całkowicie i usuwa się wytworzony izotiazolon w postaci wolnej zasady przed dalszym dodatkiem amoniaku w celu zobojętnienia pozostałej soli.
  7. 7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się sól izotiazolonu o wzorze 2, w którym Y oznacza grupę C1 -ealkilową, korzystnie metylową lub n-oktylową, X oznacza H, a X1 oznacza H lub Cl, a m i Z mają znaczenie określone w zastrz. 1.
  8. 8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że jako sólizotiazolonu stosuje się mieszaninę soli 5-chloro-2-metylo-3-izotiazolonu i soli 2-metylo-3-izotiazolonu, korzystnie w stosunku od 92:8 do 3:97.
PL91288668A 1990-01-12 1991-01-11 Sposób wytwarzania 3-izotiazolonów PL PL PL PL165202B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US07/464,472 US5068344A (en) 1990-01-12 1990-01-12 Process for the preparation of salt free, water free 3-isothiazolone compounds

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL288668A1 PL288668A1 (en) 1992-01-27
PL165202B1 true PL165202B1 (pl) 1994-11-30

Family

ID=23844073

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL91288668A PL165202B1 (pl) 1990-01-12 1991-01-11 Sposób wytwarzania 3-izotiazolonów PL PL PL

Country Status (22)

Country Link
US (1) US5068344A (pl)
EP (1) EP0437354B1 (pl)
JP (1) JPH06102654B2 (pl)
KR (1) KR0158369B1 (pl)
CN (1) CN1035818C (pl)
AT (1) ATE113042T1 (pl)
AU (1) AU643738B2 (pl)
BR (1) BR9100084A (pl)
CA (1) CA2033590A1 (pl)
CZ (1) CZ281950B6 (pl)
DE (1) DE69104630T2 (pl)
DK (1) DK0437354T3 (pl)
ES (1) ES2064896T3 (pl)
HU (1) HU209298B (pl)
IE (1) IE65101B1 (pl)
IL (1) IL96912A (pl)
MX (1) MX24090A (pl)
MY (1) MY107323A (pl)
NZ (1) NZ236728A (pl)
PH (1) PH27282A (pl)
PL (1) PL165202B1 (pl)
ZA (1) ZA91264B (pl)

Families Citing this family (11)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
GB9003871D0 (en) * 1990-02-21 1990-04-18 Rohm & Haas Stabilization of isothiazolones
CA2056711A1 (en) * 1990-12-11 1992-06-12 Ramesh B. Petigara Process for 3-isothiazolone compounds
US5466818A (en) * 1994-03-31 1995-11-14 Rohm And Haas Company 3-isothiazolone biocide process
US6072056A (en) * 1997-06-17 2000-06-06 Sk Chemical Method of preparing water free isothiazolone
KR100573962B1 (ko) * 1999-06-08 2006-04-25 에스케이케미칼주식회사 살균 상승효과를 갖는 살균 조성물
JP3732061B2 (ja) 1999-12-27 2006-01-05 株式会社ケミクレア 2−アルキル−4−イソチアゾリン−3−オン類の製造方法
ES2264605B1 (es) * 2004-07-02 2007-12-16 Labiana Development, S.L. "procedimiento para la obtencion de 2-alquilisotiazolonas y de sus formulaciones en forma estable solas o asociadas a otras moleculas con actividad biocida".
CN101417966A (zh) * 2007-10-25 2009-04-29 北京天擎化工有限责任公司 3-异噻唑啉酮衍生物的连续式生产方法
WO2010113857A1 (ja) * 2009-03-31 2010-10-07 ナガセケムテックス株式会社 殺微生物剤
CN103087002A (zh) * 2011-11-03 2013-05-08 Dhc有限公司 异噻唑啉酮的制造方法
CN105901000A (zh) * 2016-04-27 2016-08-31 常州大学 一种用生产无盐异噻唑啉酮时的工业废水生产丙烯酸酯乳液杀菌剂及其制备方法

Family Cites Families (10)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US3849430A (en) * 1967-03-09 1974-11-19 Rohm & Haas Process for the preparation of 3-isothiazolones and 3-hydroxyisothiazoles
US3523121A (en) * 1967-03-09 1970-08-04 Rohm & Haas Certain 2-carbamoyl-3-isothiazolenes
US4031055A (en) * 1971-05-03 1977-06-21 Rohm And Haas Company Metal compound stabilized coating compositions
US3870795A (en) * 1973-02-28 1975-03-11 Rohm & Haas Stabilization of solutions of 3-isothiazolones employing certain metal nitrates and nitrites
AR207229A1 (es) * 1973-08-20 1976-09-22 Rohm & Haas Composicion de recubrimiento estabilizada con formaldehido y metodo para su preparacion
US4067878A (en) * 1976-03-05 1978-01-10 Rohm And Haas Company Stabilization of solutions of 3-isothiazolones
CA1189514A (en) * 1982-06-01 1985-06-25 Horst O. Bayer Nitrosamine-free 3-isothiazolones and process
US4824957A (en) * 1985-03-08 1989-04-25 Rohm And Haas Commpany Stabilization of non-aqueous solutions of 3-isothiazolones
US4652530A (en) * 1985-07-15 1987-03-24 Rohm And Haas Company Monitoring method for isothiazolones in aqueous systems
DE3643183A1 (de) * 1986-12-18 1988-06-30 Riedel De Haen Ag Verfahren zur isolierung von isothiazolinonderivaten

Also Published As

Publication number Publication date
EP0437354A1 (en) 1991-07-17
PH27282A (en) 1993-05-04
ZA91264B (en) 1991-09-25
BR9100084A (pt) 1991-10-22
MY107323A (en) 1995-11-30
DK0437354T3 (da) 1994-11-14
CA2033590A1 (en) 1991-07-13
AU643738B2 (en) 1993-11-25
KR910014363A (ko) 1991-08-31
ES2064896T3 (es) 1995-02-01
CZ281950B6 (cs) 1997-04-16
MX24090A (es) 1994-02-28
IL96912A0 (en) 1992-03-29
EP0437354B1 (en) 1994-10-19
AU6925991A (en) 1991-07-18
HUT57750A (en) 1991-12-30
IE65101B1 (en) 1995-10-04
HU910079D0 (en) 1991-08-28
IL96912A (en) 1994-06-24
DE69104630D1 (de) 1994-11-24
HU209298B (en) 1994-04-28
DE69104630T2 (de) 1995-06-08
ATE113042T1 (de) 1994-11-15
KR0158369B1 (ko) 1998-12-01
IE910102A1 (en) 1991-07-17
JPH06102654B2 (ja) 1994-12-14
CN1054977A (zh) 1991-10-02
CS9100057A2 (en) 1991-09-15
PL288668A1 (en) 1992-01-27
NZ236728A (en) 1992-09-25
CN1035818C (zh) 1997-09-10
JPH04305573A (ja) 1992-10-28
US5068344A (en) 1991-11-26

Similar Documents

Publication Publication Date Title
EP0095907B1 (en) Biocidal or biostatic compositions containing 3-isothiazolones, their method of preparation and their uses
PL165202B1 (pl) Sposób wytwarzania 3-izotiazolonów PL PL PL
SE448874B (sv) Derivat av 4-amino-5-alkylsulfonyl-orto-anisamider, farmakologisk komposition och sett att framstella amiderna
CA2078104A1 (en) Bromate as inhibitor of nitrosamine formation for nitrate stabilized isothiazolones and process
CA2145478A1 (en) 3-isothiazolone biocide process
IE894007L (en) 2-imino-6-polyfluoroalkoxybenzothiazoline derivatives, their¹preparation and pharmaceutical compositions containing them
JP3732061B2 (ja) 2−アルキル−4−イソチアゾリン−3−オン類の製造方法
EP0490564A1 (en) Process for preparing 3-isothiazolone compounds
CA2025207C (en) Process for the preparation of isothiazolinones
CA2200872A1 (en) Process for the preparation of 1,2-benzisothiazolin-3-ones
JP3964544B2 (ja) イソチアゾロン無水物の製造方法
JP3596889B2 (ja) N−フルオロスルホンイミド類の改良された製造法
CZ16596A3 (en) Process for preparing 2-chloropyridines substituted in position 2
JP2673786B2 (ja) フェニルピペラジン類の製造方法
JP4085291B2 (ja) 3−イソチアゾロン類の製造方法
OSANAI et al. Synthesis and properties of the substituted guanidine type amphoteric surfactants
TH7076B (th) กรรมวิธีสำหรับการเตรียมพวกสารประกอบ 3-ไอโซไธอะโซโลนชนิดปราศจากเกลือ, ปราศจากน้ำ
JP2001270870A (ja) 3−イソチアゾロン化合物の製造方法
TH9339A (th) กรรมวิธีสำหรับการเตรียมพวกสารประกอบ 3-ไอโซไธอะโซโลนชนิดปราศจากเกลือ, ปราศจากน้ำ
CS257471B1 (en) Method of aminothiazole derivatives preparation
SI9500190A (sl) Postopek pridobivanja zmesi 2-metil-izotiazolona in 5-kloro derivata v vodni raztopini