PL160790B1

PL160790B1 - Srodek grzybobójczy o dzialaniu synergistycznym PL PL PL PL PL PL

Info

Publication number: PL160790B1
Application number: PL29173888A
Authority: PL
Priority date: 1988-08-31
Filing date: 1988-10-22
Publication date: 1993-04-30
Also published as: PL161371B1; PL281395A1; PL160791B1; PL159617B1; PL160792B1; JP2723155B2; JPH0267207A

Abstract

Srodek grzybobójczy o dzialaniu synergistycznym stosow any zwlaszcza w rolnictwie i ogrodnictw ie, a zaw ierajacy rozcienczalnik lub nosnik i/lu b substancje pom ocnicza oraz substancje aktyw na, znamienny tym, ze jak o pierwszy skladnik aktyw ny zawiera co najmniej jedna pochodna am idow a o wzorze ogólnym 1, w którym jeden z X i Y oznacza atom siarki, a drugi oznacza atom wegla, Z oznacza grupe nitrylow a lub tioam idow a, kazde R 1 i R2 oznacza atom w odoru, atom chlorow ca, grupe alkilow a o 1-6 atom ach wegla, grupe chlorowcom ety- lowa lub grupe fenylow a, a R3 oznacza grupe alkenylowa o 2-6 atom ach wegla, grupe chlorow coalkenylow a o 2-4 atom ach wegla, grupe furylowa, grupe tienylowa, grupe alkoksylow a o 1-4 atom ach wegla, grupe alkilotio o 1-4 atom ach wegla, grupe alkinyloksylow a o 3-5 atom ach wegla, grupe alkinylotio o 3-5 atom ach wegla, grupe pirazolilow a lub ew entualnie chlorow copodstaw iona grupe fenylowa, a jako drugi skladnik aktywny zawiera 3-chloro-N-(3-chloro-5-trójfluorom etylo-2-pirydylo)-2,6- dinitro-4-trifluorom etyloaniline (dichlofluanide), przy czym zaw artosc skladników aktyw nych wynosi 0,5-90% wagowych, a skladniki aktyw ne pierwszy i drugi sa w stosunku 1:1 do 1:30. WZÓR 1 PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest -środek grzybobójczy o działaniu synergistycznym stosowany zwłaszcza w rolnictwie i ogrodnictwie i zawierający jako składnik aktywny nową pochodną amidową o wzorze ogólnym 1, w którym jeden z symboli Y i X oznacza atom siarki, zaś drugi oznacza atom węgla, Z oznacza grupę nitrylową lub tioamidową, każdy R1 i R2 oznacza atom wodoru, atom chlorowca, grupę alkilową o 1-6 atomach węgla, grupę chlorowcometylową lub grupę fenylową, a R³ oznacza grupę alkenylową o 2-6 atomach węgla, grupę chlorowcoalkenylową o 2-4 atomach węgla, grupę furylową, grupę tienylową, grupę alkoksylową o 1-4 atomach węgla, grupę alkilotio o 1-4 atomach węgla, grupę alkinyloksylową o 3-5 atomach węgla, grupę alkinylotio o 3-5 atomach węgla, grupę pirazolilową albo niepodstawioną lub chlorowcopodstawioną grupę fenylową jako pierwszy składnik aktywny, a jako drugi składnik dichlorofluanide, przy czym zawartość składników aktywnych wynosi 0,5-90% wagowych, a składniki aktywne pierwszy i drugi są w stosunku 1:1 do 1:30.

Dotychczas jako rolniczo-ogrodnicze środki grzybobójcze stosowano związki o różnej budowie chemicznej. Przyczyniły się one do zwalczania chorób roślin i konsekwentnie do rozwoju rolnictwa. Ale nie udowodniono, żeby te tradycyjne chemiczne związki grzybobójcze miały dostateczne działanie niszczące i były bezpieczne. Na przykład, niektóre ditiokarbaminianowe środki grzybobójcze takie jak etylenobis-(ditiokarbaminian)cynku (zineb), etylenobis(ditiokarbaminian)manganu (maneb), kompleks etylenobis(ditiokarbaminian)manganu i etylenobis(ditiokarbaminianjcynku (mankozeb) i bis(dime tyloditiokarbaminiano/etylenobis)ditiokarbaminian dwucynku (polikarbaminian), N-chlorowcoalkilo tioimidowe środki grzybobójcze takie jak N-trójchlorometylotio-4-cykloheksano-l,2-dikarbonimid (kaptan), Ν-Γ, Γ, 2', 2'-tetrachloroetylotio-4cykloheksano-l,2-dikarbonimid (kaptafol) i N-trójchlorometylotioftalimid (folpet), nieorganiczne miedziowe środki grzybobójcze takie jak siarczan miedziowy, zasadowy siarczan miedziowy, zasadowy chlorek miedziowy i wodorotlenek miedziowy, tetrachloroizoftalonitryl (TPN) i 3-chloro-N(3-chloro-3-tΓÓjfluoΓometylo-2-pirydylo>2,l6<linitro--4tΓÓjfluorometyloetyloantlina (dichlofluanide) wykazują wyróżniającą skuteczność zwalczania chorób roślin, takich jak drzewa owocowe i warzywa i są szeroko stosowane jako rolniczo-ogrodnicze środki grzybobójcze. Jednakże, wymienione związki chemiczne wykazują głównie działanie lecznicze. Stąd mają one poważną wadę polegającą na tym, że gdy pojawi się choroba rośliny, nie oczekuje się aby te związki chemiczne były dostatecznie skuteczne. Gdy w danej sytuacji rozważa się zastosowanie chemikaliów do zwalczania

160 790 chorób roślin, związki te w większym lub mniejszym stopniu spryskuje się po wystąpieniu objawów choroby rośliny, a zatem trudno oczekiwać kompletnego zwalczania choroby. Ponadto stężenia tych związków, w których wykazują one działanie zwalczające są bardzo wysokie, aby można je było stosować bezpiecznie, a niektóre z tych związków chemicznych mają istotną toksyczność wobec ryb.

Dla wyeliminowania powyższych niedogodności, podjęto szerokie badania nad znalezieniem nowych środków bójczych. Opracowano na przykład acyloalaninowe środki grzybobójcze takie jak ester metylowy N-(2,6-dwumetylofenylo)-N-(2'-metoksyacetylo)alaniny (metalaksyl), ester metylowy N-(2,6-dwumetylofenylo)-N-(2-furoilo)alaniny (furalaksyl), eter metylowy N-(2,6-dwumetylofenylo)-N-fenyloacetylo/alaniny (benalaksyl), (2-chloro/-N-2,6-dwumetylofenylo)-N(tetrahydro-2-keto-3-furanylo)acetamid (ofurace) i 2-metoksy-N-(2,6-dwumetylofenylo)-N-(2keto-l,3-oksazolidynylo-3)acetamid (oksadiksyl) jako środki zwalczające choroby roślin powodowane przez Oomycetes, które również mają doskonałe działanie leczące i weszły do praktycznego stosowania na całym świecie. Ale stwierdzono już, że pojawiły się szczepy odporne na te związki chemiczne i ich działanie niszczące w rezultacie obniżyło się.

Wynaleziono wiele aktywnych związków benzyloamidowych i zastosowano je jako środki chwastobójcze lub grzybobójcze. Na przykład znane podstawione pochodne benzamidowe obejmują N-benzoilo-N-(3,4-dwuchlorofenylo)-2-aminopropionian etylu (benzylpropetyl) jako środek chwastobójczy i N-(3-izopropoksyfenylo)-2-metylobenzamid (mepronil) jako środek grzybobójczy.

Opisy patentowe Wielkiej Brytanii nr 2094786, nr 2095 237 i nr 2 107 308 ujawniają środek chwastobójczy i grzybobójczy zawierający podstawioną pochodną benzyloamidową, zawierającą grupę 4-pirydylokarbonylową, 2-furylokarbonylową, 2-tienylokarbonylową lub 2-benzofurylokarbonylową, ale ich fitotoksyczność wobec roślin uprawnych stanowi nadal problem.

Celem niniejszego wynalazku było uzyskanie kompozycji wolnej od wyżej wymienionych wad znanych związków i mającej doskonałe własności jako środek grzybobójczy dla rolnictwa i ogrodnictwa.

Dla osiągnięcia powyższego celu, podjęto szerokie prace nad pochodnymi acyloamidowymi i stwierdzono, że pochodne amidowe mające pierścień tiazolowy lub izotiazolowy mają działanie biologiczne, którego nie można było przewidzieć na podstawie wymienionych wyżej związków i doskonałe działanie zwalczające szeroki zakres chorób roślin, i, że zwłaszcza te pochodne amidowe mają działanie zarówno zapobiegawcze jak i leczące przy zwalczaniu różnych chorób roślin uprawnych jak zaraza ziemniaczana i mączniak.

Bardziej szczegółowo wynalazek dotyczy środka grzybobójczego zawierającego nowy związek, który ma działanie zapobiegawcze i lecznicze w stosunku do szerokiego zakresu chorób roślin, takich jak choroby drzew owocowych i jarzyn, wykazują doskonałe działanie niszczące grzyby odporne, ma szeroki zakres przydatności i długotrwały efekt pozostałościowy, nie wykazuje fitotoksyczności wobec roślin uprawnych i posiada bardzo niską toksyczność wobec zwierząt ciepłokrwistych oraz ryb, w połączeniu z dichlorofluamide.

Nowe pochodne amidowe przedstawione są wzorem ogólnym 1, w którym wszystkie symbole mają wyżej podane znaczenie.

W pochodnej amidowej o wzorze ogólnym 1, przykładami grupy alkilowej dla R¹ i R² są metyl, etyl, n-propyl, izopropyl, n-butyl, izobutyl, ΙΙ-rz.-butyl, t-butyl, n-pentyl, i n-heksyl. Przykładami grupy chlorometylowej są chlorometyl i trójfluorometyl·. Grupą alkenylową R³ jest na przykład winyl, allil, propen-l-yl, 2-metylopropen-l-yl, 1-metylopropen-l-yl, 1,2-dwumetylopropen-l-yl,

2-etylopropen-l-ylo lub 2-m-propylopropen-l-yl. Grupą chlorowcoalkenylową jest na przykład

2-chloroetenyl, 2-chloropropen-l-yl lub l-metylo-2-chloropen-l-yl. Przykładami grupy alkoksylowej są grupy metoksy, etoksy, n-propoksy, izopropoksy, n-butoksy, ΙΙ-rz.-butoksy i t-butoksy. Przykładmi grupy alkilotio są grupy metylotio, etylotio, n-propylotio, izopropylotio, n-butylotio, izobutylotio, Il.-rz-butylotio i t-butylotio. Przykładowymi grupami alkinyloksylowymi są grupy propyn-2-yloksy, 3-metylopropen-2-yloksy i 3-etylopropyn-2-yloksy. Przykładami grup alkinylotio są grupy propyn-2-yIotio, 3-metyIopropyn-2-yIotio, 3-etylopropyn-2-yIotio. Atomami chlorowca mogą być na przykład fluor, chlor, brom lub jod.

Związek o wzorze 1 jest szczególnie skuteczny przeciw zarazie ziemniaczanej i mączniakowi różnych upraw powodowanych przez Oomycetes. Głównymi chorobami, które zwalcza są,zaraza

160 790 ziemniaczana na ziemniakach (Phytophthtora infestans), zaraza ziemniaczana na pomidorach (Phytophthtora infestans), czernienie szypułek tytoniu (Phytophthora nicotiana var. nicotiana), czerwienienie rdzenia truskawek (Phytophthora sp.), wroślak korzeniowy i łodygowy soi (Phytophthora megasporna var. sojae), mączniak winogron (Plasmopara viticola), mączniak ogórka (Pseudopenospora cubensis), mączniak na chmielu (Pseudoperonospora humuli), mączniak na szpi naku (Peronospora spinaciae) i zgnilizna lub zaraza różnych upraw powodowane przez aphanomyces, Pythium itd. Inną zaletą środka według wynalazku jest bardzo niska fitotoksyczność przy stosowaniu na uparwy, co widać przy innych pochodnych amidowych.

Środki według wynalazku stosowane są w odpowiedniej postaci do powleczenia nasion, oprysku liści, traktowania gleby itd. Wykazują one dostateczną skuteczność, gdy stosowane są tradycyjnymi sposobami. Stosowana dawka związku i stężenie, w którym środek jest stosowany mogą zmieniać się w zależności od uprawy i traktowanej choroby, stopnia pojawienia się choroby, preparatu w jakim stosuje się związek, sposobu stosowania i różnych okoliczności związanych z otoczeniem. Gdy jest rozpylany, odpowiednia ilość składników aktywnych wynosi 50-5000 g/ha, korzystnie 100-2000 g/ha. Gdy preparat ma postać proszku zawiesinowego lub koncentratu do emulgowania jest rozcieńczany wodą i spryskiwany - stosunek rozcieńczenia wynosi korzystnie 200 do 100000, korzystnie 500-5000.

Środek według wynalazku może być stosowany jako taki, ale korzystnie w postaci kompozycji z nośnikiem jak również ze stałym lub ciekłym rozcieńczalnikiem. Nośnik, jaki stosuje się tutaj oznacza syntetyczną lub naturalną nieorganiczną lub organiczną substancję, którą włącza się ażeby pomóc w przedostaniu się składników aktywnych do traktowanego miejsca i ułatwić przechowywanie, transport i posługiwanie się związkami jako składnikiem aktywnym.

Odpowiednie stałe nośniki obejmują na przykład, gliny takie jak montmorylonit i kaolinit, substancje nieorganiczne takie jak ziemia okrzemkowa, terra alba, talk, wermikulit, gips, węglan wapnia, żel krzemionkowy i siarczan amonu, roślinne substancje organiczne, takie jak mączka sojowa, trociony, mąka pszenną i mocznik.

Odpowiednie ciekłe nośniki obejmują na przykład, węglowodory aromatyczne, takie jak toluen, ksylen i kumen, węglowodory parafinowe, takie jak nafta i oleje mineralne, węglowodory chlorowcowane, takie jak czterochlorek węgla, chloroform i dwuchloroetan, ketony, takie jak aceton i keton metylowo-etylowy, etery, takie jak dioksan i tetrahydrofuran, alkohole, takie jak metanol, etanol, propanol i glikol etylenowy, dwumetyloformamid, sulfotlenek dwumetylu i woda.

W celu zwiększenia skuteczności środków według wynalazku, można stosować substancje pomocnicze opisane poniżej pojedyncze lub w kompozycji, w zależności od typu preparatu, sytuacji przy stosowaniu itd.

Dla celu emulgowania, dyspergowania, rozpylania, zwilżania, łączenia i utrwalania można stosować na przykład anionowe środki powierzchniowo czynne, takie jak ligninosulfoniany, alkilobenzenosulfoniany, sole estrów alkilosiarkowych, polioksyalkilenoalkilosiarczany i sole estru polioksyalkilenoalkilofosforowego; niejonowe środki powierzchniowo czynne takie jak etery polioksyalkilenoalkilowe, etery polioksyalkilenoalkiloarylowe, polioksyalkilenoalkiloaminy, polioksyalkilenoalkiloamidy, polioksyalkilenoalkilotioetery, polioksyalkilenowe estry kwasów tłuszczowych, glicerynowe estry kwasów tłuszczowych, sorbitowe estry kwasów tłuszczowych, polioksyetyleno sorbitowe estry kwasów tłuszczowych i polimery blokowe propylen/polioksyetylen, środki poślizgowe, takie jak stearynian wapnia i woski; stabilizatory, takie jak wodorofosforan propylu i metyloceluloza, karboksymetyloceluloza, kazeina i guma arabska. Składniki te nie ograniczają się do poszczególnych przykładów podanych powyżej.

Zazwyczaj ilość składników aktywnych środka według wynalazku wynosi 0,5 do 20% Wagowych dla pyłów, 5 do 20% Wagowych dla koncentratów do emulgowania, 10 do 90% wagowych dla proszków zawiesinowych, 0,1 do 20% wagowych dla granulek i 10 do 90% wagowych dla środków płynnych. Ilość naśnika wynosi zazwyczaj 50-99% wagowych dla pyłów, 60-95% wagowych dla koncentratów do emulgowania, 10-90% wagowych dla proszków zawiesinowych, 80-90% wagowych dla granulek i 10-90% wagowych dla środków płynnych. Ilość substancji pomocniczej wynosi zazwyczaj 0,1-20% wagowych dla pyłów, 1-20% wagowych dla koncentratów do emulgowania, 0,1-20% wagowych dla proszków zawiesinowych, 0,1-20% wagowych dla granulek i 0,1-20% wagowych dla środków płynnych.

166 790 5

Środek według wynalazku ma zarówno zapobiegawcze jak i lecznicze działanie przeciw szerokiemu zakresowi chorób drzew owocowych i warzyw i wykazuje doskonałe działanie zwalczające te choroby roślin, w których grzyb chorobotwórczy nabył odporność przeciw tradycyjnym związkom grzybobójczym. Ponadto środek według wynalazku wykazuje dostatecznie długie działanie pozostałościowe i nie wykazuje fitotoksyczności. Posiada również wybitnie niską toksyczność wobec zwierząt ciepłokrwistych i ryb.

W postaci rolniczo-ogrodniczego środka grzybobójczego, kompozacja według wynalazku wykazuje działanie zwalczające szeroki zakres chorób roślin. Przykładowymi chorobami roślin przeciwko którym środek według wynalazku wykazuje doskonałe działanie są gorzka zgnilizna owoców (Glomerella cingulata), antraknoza (Elsinoe ampelina), szara pleśń (Uncinula necator), rdza (Phacospora ampelopsidis) i mączniak rzekomy (Plasmopara viticola) winogron, rdza (Gymnosporangium yemadae), alternariozowa plamistość liści (Alternaria mali), plamistość owoców (Mycosphaerella pomi), parch (Venturia inaequalid) i mączniak (Podosphaera leucotricha) jabłoni, antraknoza (Colletotrichum lagenarium), szara pleśń (Sphaerotheca fuliginea), gumoza łodyg (Mycosphaerella melonis), mączniak (Pseudoperonospora cubensis), zgnilizna fitoftorowa (Phytophthora melonis), parch (Clandosporium cucumerinum) i plamistość bakteryjna (Pseudomonas lachrymans) dyni, sucha plamistość (Altenaria solani), liściozwój (Cladosporium fulvum), zgnilizna (Phytophthora capsici), zaraza ziemniaczana (Phytophthora infestans) i mączniak (Erysihpe cichoracearum) pomidora, alternarioza (Alternaria japonica), biała plamistość (Cerosporella brassicae) i mączniak, rdza (Puccinia alli) i mączniak (Peronospora destructor) zielonej cebuli, mączniak (Peronospora spinacinae) szpinaku, parch (Elsinoe glycinae), czerowona plamistość (Cercospora kikuchii) i mączniak (Peronosporamanshurica) soi, antraknoza (Colletotrichum lindemuthianum) i rdza (Uromnyces appendiculatus) fasoli, mączniak (Peronospora vicinae) fasoli polowej, czernienie szypułek (Phytophtora cinotians var. nicotina) tytoniu, sucha plamistość (Alternaria solani) i zaraza ziemniaczana (Phytophthora infestans) ziemniaków, mączniak rzekomy (Pseudoperonospora humuli) chmielu, wroślak korzeniowy (Phytophthora cinnamoni) ananasa, zaraza zielonego pieprzu (Phytophthora capsici), mączniak (Sphaerotheca humuli) i czerwienienie rdzenia (Phytophthora fragaria) truskawek, szara pleśń (Borytis Cinerea) choroba stwardnieniowa (Sclerotonia sclerotiorum) i gnicie różnych upraw wywołane przez Pythium itd.

Środek według wynalazku może być używany lub sporządzany wraz z innymi rolniczo-dopuszczalnymi chemikaliami, takimi jak środki grzybobójcze, owadobójcze, regulatory wzrostu roślin lub nawozy. Następujące przykłady ilustrują skuteczność nowych związków w mieszanienie ze znanymi związkami jako rolicznych-ogrodniczych środków grzybobójczych według wynalazku. Związki stosowane w przykładach oznaczono numerami podanymi w tabeli 4, a symbolem A oznaczono 3-chloro-N-(3-chloro-5-trójfluorometylo-2-pirydylo)-2,6-dinitro-4-trifluorometyloanilinę (dichlofluanide).

Przykład I. Próby zwalczania mączniaka na ogórkach (działanie leczące i efekt pozostałościowy).

Pseudoperonospora cebunis pobrano z liści ogórka ze zmianami chorobowymi (odmiana ogórka „Sagami Hanjiro“, w stadium rozwoju trzeciego głównego liścia) hodowanego w doniczkach w szklarni i przy użyciu wody dejonizowanej sporządzono zawiesinę sporów grzyba. Zawiesiną sporów zakażono przez rozpylenie rośliny ogórka. Donice z zakażonymi roślinami trzymano przez 24 godziny w szklarni i rozpylono środek o ustalonym stężeniu (otrzymany przez sporządzenie proszku zawiesinowego i rozcieńczenie do ustalonego stężenia) w dawce 50 ml na 3 donice stosując rozpylacz (l,0kg/cm²) i wysuszono na powietrzu. Następnie donice przeniesiono do szklarni o temperaturze 18-27°C i 10 i 18 dni później oceniono stopień zmian chorobowych. Wyniki przedstawiono w tabeli 1.

Standardy oceny i dane wskazujące indeks choroby obliczono w sposób przedstawiony poniżej.

Proporcje obszaru uszkodzeń obserwowano i oceniano dla każdego z liści i ustalono wskaźnik stopnia zaawansowania choroby (indeks choroby). Dla każdego badanego obszaru indeks zmian chorobowych obliczano zgodnie z następującym równaniem:

Indeks choroby =

160 790

4η4 + 3η3 + 2η2 + 1ηι + Οηο

Przyjęto następujący standard oceny:

Indeks choroby 0 1 2 % obszar uszkodzeń 0%

1- 5%

6-25%

26-50%

51% lub więcej no — ilość liści z indeksem choroby równym 0; ni — ilość liści z indeksem choroby równym 1; n2 — ilość liści z indeksem choroby równym 2; n3 — ilość liści z indeksem choroby równym 3; n4 — ilość liści z indeksem choroby równym 4; N = no + ni + n2 + na + n4.

Przykład II. Próba zwalczania zarazy ziemniaczanej na pomidorach (działanie leczące i efekt pozostałościowy).

Sporządzono zawiesinę zoosporów z Phytophthora infestans hadowanego na plasterku ziemniaka przez 7 dni i zakażono nim przez rozpylenie pomidory (odmiany „Sahaiichi, wysokość rośliny 20 cm) hodowane w donicach w szklarni. Donice z zakażonymi roślinami trzymano 24 godziny w wilgotnej komorze w temperaturze 16°C i rozpylono środek o ustalonym stężeniu (otrzymany przez sporządzenie proszku zawiesinowego i rozcieńczenie wodą do określonego stężenia) na rośliny w dawce 50ml na 3 donice za pomocą rozpylacza (l,0kg/cm2), po czym wysuszono na powietrzu. Donice przeniesiono do szklarni (temperatura 10-20°C) i w 10 i 11 dni później oceniono stopień powstania zmian chorobowych. Wyniki przedstawiono w tabeli 2.

Standardy oceny i metody obliczania indeksu choroby przedstawiono w przykładzie I.

Przykład III. Próba zwalczania alternariozowej plamistości liści na pomidorach.

Środek o określonym stężeniu (otrzymany przez sporządzenie proszku zawiesinowego) i rozcieńczenie wodą do ustalonego z góry stężenia) rozpylono na pomidory (odmiany „Sekniichi“, wysokość rośliny 20 cm) hodowane w donicach w szklarni w dawce 50 ml na 3 donice za pomocą rozpylacza (l,0kg/cm2) i osuszono na powietrzu. Zawiesinę sporów Alternatia solami hodowaną na pożywce PSA zakażono pomidory w donicach przez rozpylenie. Donice przeniesiono do szklarni (temperatura 25-33°C) i 10 dni później oceniono stopień rozwoju zmian chorobowych. Indeks choroby oznaczono tak jak w przykładzie I, a wyniki przedstawiono w tabeli 3.

Nowe związki wykazują działanie zapobiegawcze przy znacznie niższych dawkach niż znane środki bójcze. Zgodnie z tym, środki według wynalazku mogą wykazać dobre działanie zwalczające nawet wtedy, gdy są one stosowane na uprawy po zakażeniu tymi chorobami. Może to zatem znacznie zmienić system zwalczania chorób w uprawach rolnych i ogrodniczych i w sposób oczywisty przyczynia się do dużej oszczędności robocizny ze strony producenta. Ponieważ środki te mają dobre działanie zwalczające, gdy stosowane są przez podlewanie gleby, umożliwiają dotarcie środka do części rośliny, której nie możnaby dosięgnąć przez samo spryskiwanie, ażeby ochronić ją przed chorobą.

Wyniki podane w tabelach 1 i 2 wykazują, że rolniczo-ogrodnicza kompozycja grzybobójcza według wynalazku wykazują znacznie przewyższające działanie przy niższych dawkach niż w przypadku znanych środków.

W sposób ewidenty obserwuje się efekt synergiczny przy zmieszaniu składników, a działanie pozostałościowe jest bardzo wzmocnione.

Wyniki przedstawione w tabeli 3 pokazują, że rolniczo-ogrodnicza kompozycja grzybobójcza według wynalazku ma doskonałe działanie zwalczające szeroki wachlarz chorób roślin wywołanych przez grzyby chorobotwórcze, takie jak Alternaria solani, Pseudoperonospora cubenis i Colletotrichum lagenarium, które taksonomicznie są odległe od siebie. Oznacza to, że w hodowli roślin uprawnych stosowanie rolniczo-ogrodniczego środka grzybobójczego według wynalazku może zwalczać wiele równocześnie pojawiających się chorób roślin, które trudno byłoby zwalczać jednocześnie za pomocą znanych związków grzybobójczych.

160 790

Szczególnie należy wziąć pod uwagę to, że rolniczo-ogrodniczy środek według wynalazku wykazuje znacznie lepsze działanie zwalczające przy niższych dawkach niż w przypadku stosowania pojedynczego związku. Wskazuje to wyraźnie na efekt synergiczny jako wynik zmieszania dwóch głównych składników czynnych środka według wynalazku.

Tabela I

Próba z mączniakiem na ogórkach

Badany związek nr	Stężenie składnika aktywnego (ppm)	Indeks choroby
10 dni później	18 dni później
1	2	3	4
2	100	0	0,7
	50	0	1.0
3	100	0	1.0
	50	0	1.3
4	100	0	0,7
	50	0	1,0
5	100	0	1,0
	50	0	1,0
6	100	0	1,0
	50	0	1,5
17	100	0	0,8
	50	0	0,8
18	100	0	0,6
	50	0	0,7
A	500	2.7	2,8
2 + A	100+500	0	0
	50 + 500	0	0
4 + A	100 + 500	0	0
	50 + 500	0	0
5 + A	100 + 500	0	0
	50 + 500	0	0
Próba kontrolna	-	3.7	3,7

A - dichlorofluanide

Tabela 2

Próba zwalczania zarazy ziemniaczanej na pomidorach

Badany związek nr	Stężenie składnika aktywnego . ⁽pp^m)	Indeks choroby
10 dni później	18 dni później
1	2	3	4
2	100	0	0
	50	0	0
6	100	0	0
	50	0	0
12	100	0	0
	50	0	0
13	100	0	0,6
	50	0	0,9
50	100	0	1,0
	50	0	1,0
54	100	0	1,0
	50	0	1,8
6 + A	100+500	0	0
	50 + 500	0	0

160 790

1	2	3	4
50 + A	100 + 500	0	0
	50 + 500	0	0
54 + A	100 + 500	0	0
	50 + 500	0	0
Próba kontrolna	-	3,6	3,8

A - dichlorofluanide

Tabela 3

Próba zwalczania suchej plamistości na pomidorach

Badany związek nr	Stężenie składnika aktywnego (ppm)	Indeks choroby
1	2	3
2	100	2,6
3	100	3,0
4	100	3,1
6	100	3,0
12	100	2,7
18	100	2,9
A	500	1,0
2 + A	100 + 500	0
3 + A	100 + 500	0
12 + A	100 + 500	0

A - dichlorofluanide

Sposoby wytwarzania nowych pochodnych amidowych o wzorze ogólnym 1 stosowanych jako substancje aktywne środka według wynalazku zilustrowane zostały następującymi przykładami syntezy.

Przykład IV. Synteza N-(alfa-cyjanofurfurylo)-2-chloro-4-metylotiazolo-5-karboksyamidu (związek nr 37).

8,8 g kwasu 2-chloro--4metylotiazolo-5-karboksylowego zawieezono w 7 ml cłhorku tionylu i dodano 1 kroplę N^-dimetyloformamidu. Mieszaninę ogrzewano utrzymując we wrzeniu przez 1 godzinę, a następnie nadmiar chlorku tionylu odparowano pod obniżonym ciśnieniem. Dodanie ml benzenu i mieszaninę odparowano pod obniżonym ciśnieniem. Postępowanie to powtórzono trzykrotnie otrzymując 9,7 g chlorku kwasu 2-chloro-4cmeiyloiiazolo-5-karboksylowego, który stosowano w następującej reakcji bez oczyszczania.

Chlorek kwasu 2-chloro-4-metylotiazolo-5-karbtksylrwego (1,6 g) zawieszono w 30 ml pirydyny i dodano 1,3 g alfa-furylo/-alfa-aminoacetonitrylu w postaci chlorowodorku. Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowj przez 2 godziny. Po reakcji, mieszaninę reakcyjną przesączono. Przesącz zatężono, a pozostałość oczyszczano za pomocą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym. Elucja heksanem octanem etylu dała 1,79 g (wydajność 75,2%) żądanego amidu kwasu N-(alfa-cyjanofurfurylr)-2-chIorr-4cmetylotiazrlo-5-karboksylowego.

Przykład V. Synteza amidu kwasu N-(alfa-cyjanofurfurylr)c2,4-dimetylotiazolo-5-karbrksylowego (związek nr 2).

9,30 g kwasu 2,4--ϋmetylotiazolo-5-karbrksylowego zc^^^i<^^^c^r^<r w 90 ml toluenu i dodano 15,0g pięciochlorku fosforu. Mieszaninę utrzymywano we wrzeniu przez 1 godzinę. Otrzymany iltnrchlrrek fosforu i toluen odparowano pod obniżonym ciśnieniem otrzymując chlorek kwasu

2,4-dimetylriiazolr-5-karbrksylowego, który stosowano w następującej reakcji bez oczyszczania.

W 120 ml octanu etylu rozpuszczono 6,2 g alfa-(2-furylo)-alfa-aminoacetOnitrylu i 6,0 g trójetyloaminy i w trakcie mieszania do roztworu wkroplono chlorek kwasu 2,4-dimetyloiiazolr-5c karboksylowego. Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Dodano 150 ml

160 790 wody i wytrącony chlorowodorek trójetyloaminy rozpuszczono. Warstwę octanu etylu oddzielono, przemyto wodą, osuszono nad siarczanem sodu. Osuszoną warstwę octanu etylu oddestylowano pod obniżonym ciśnieniem w celu usunięcia rozpuszczalnika. Pozostałość rekrystalizowano z eteru izopropylowego otrzymując 11,65 g (wydajność 90,0%) żądanego amidu kwasu N-(alfacyj anofurfurylo)-2,4-dimetylotiazolo-5-karboksylowego.

Przykład VI. Synteza amidu kwasu N-(alfa-cyjanofurfurylo)-2,4-dietylotiazolo-5-karboksylowego (związek nr 12).

Metodą podaną w przykładzie V poddano reakcji kwas 2,4-dwuetylotiazolo-5-karboksylowy i pięciochlorek fosforu otrzymując ilościowo chlorek kwasu 2,4-dietylotiazolo-5-karboksylowego. Chlorek kwasu 2,4-dwuetylotiazolo-5-karboksylowego stosowano w następującej reakcji bez oczyszczania.

2,80 g alfa-(2-furylo}-alfa-aminoacctonitryu i 6,0 g trójetyloaminy rozpuszzcono w 50 ml octanu etylu i mieszając wkroplono 2,1 g chlorku kwasu 2,4-dietylotiazolO(5(karboksylowego. Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Dodano 150 ml wody i rozpuszczono wytrącony chlorowodorek trójetyloaminy. Warstwę octanu etylu oddzielono, przemyto wodą i osuszono nad siarczanem sodu. Osuszoną warstwę octanu etylu odparowno pod obniżonym ciśnieniem w celu usunięcia rozpuszczalnika. Pozostałość rekrystalizowano z n-heksanu otrzymując 2,41 g (wydajność 80,0%) żądanego amidu kwasu N^alfa-cyjanofurfurylo-^^dimetylotiazolo-5-karboksylowego.

Przykład VII. Synteza amidu kwasu N-(alfacyjanofurfurylo-(2,4-dimetylotiazolo-5-karbO( ksylowego (związek nr 2) przez użycie mieszanego bezwodnika kwasowego.

4,71 g kwasu 2,4-dimetylotiazolo-5-karboksylowego w 70 ml tetrahydrofuranu i dodano 6,67 g trójetyloaminy. Mieszaninę mieszano. W trakcie chłodzenia do temperatury -10°C do -5°C dodano 4,10 g chloromrówczanu n-butylu i mieszaninę mieszano w tej temperaturze przez 30 minut, a następnie dodano 4,03 g chlorowodorku alfa-^-furyloFalfa-aminoacetonitrylu. Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 5 godzin, a następnie odstawiono na noc. Wytrącony osad odsączono i przedestylowano pod obniżonym ciśnieniem dla usunięcia rozpuszczalnika. Pozostałość oczyszczano za pomocą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym. Elucja heksanem/octanem etylu dała 4,20 g (wydajność 53,6%) żądanego amidu kwasu N((alfa(cyjanofurfurylo)(2,4(dimetylotiazolo(5-karbok sylowego.

Przykład VIII. Synteza amidu kwasu N-(alfa-cylanofuraurylo)(2,4-dimetylotiazolo-5kar( boksylowego (związek nr 2) metodą z CDI.

4,0 g chlorowodorku alfa^furyloFalfa-aminoacetonitrylu i mieszaninę 3,70 g 50% wodnego roztworu NaOH i 50 ml eteru izopropylowego mieszano w temperaturze 40°C przez 1 godzinę w atmosferze azotu. Oddzielono warstwę eteru izopropylowego. Oddzielnie podczas mieszania 4,71 g kwasu 2,4-dίmetylotiazolO(0-karboksylowego i 4,88 g karbonylodiimidazolu (CDI) w 50 ml chlorku metylenu, chłodząc na lodzie wkroplono alfa-(2-furylo)-aLfa-aminocetomtryl w eterze izopropylowym. Mieszaninę pozostawiono na noc w temperaturze pokojowej i przedestylowano pod obniżonym ciśnieniem w celu usunięcia rozpuszczalnika. Pozostałość rozpuszczono w octanie etylu, oddzielono, przemyto wodą i osuszono nad siarczanem sodu. Warstwę octanu etylu przedestylowano pod obniżonym ciśnieniem dla usunięcia rozpuszczalnika. Pozostałość rekrystalizowano z eteru izopropylowego otrzymując 5,51 g (wydajność 70,4%) żądanego amidu kwasu N-(alfa-cyjanofurfurylo)(2,4-dimetylotiaoolo-5(karbok sylowego.

Przykład IX. Synteza amidu kwasu N((alfa-cylanofuraurylo-(2,4-ditnetylotiazolo-0kar( boksylowego (związek nr 2) metodą z DCC.

3,0 g chlorowodorku alfa-(2-furylo)-alfa(aminoacetonitrylu i mieszaninę 70 g 50% wodnego roztworu NaOH w 30 ml chlorku metylenu mieszano w temperaturze 40°C przez 1 godzinę w atmosferze azotu. Następnie warstwę chlorku metylenu oddzielono. Oddzielnie, podczas mieszania dodano 2,50 g kwasu 2,4-dimetyloriazolo-0-karboksylowego i 3,10g dicykloheksylokarbodiimidu (DCC) w 50 ml chlorku metylenu, wkroplono alfa-^-furylol-alfa-aminoacetonitryl chłodząc lodowatą wodą w ciągu 1 godziny. Po dodaniu, mieszaninę mieszano chłodząc lodem, pozostawiono na noc w temperaturze pokojowej i pod obniżonym ciśnieniem oddestylowano rozpuszczalnik. Pozostałość rozpuszczono w octanie etylu, oddzielono, przemyto wodą i osuszono nad siarczanem sodu. Warstwę octanu etylu przedestylowano pod obniżonym ciśnieniem w celu

160 790 usunięcia rozpuszczalnika. Pozostałość oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym. Z elucji heksanem/octanem etylu otrzymano 1,85 g (wydajność 47,3%) żądanego amidu kwasu N-(alfa-cyjanofurfurylo)-2,4-dimetylotiazolo-5-karboksylowego.

Przykład X. Synteza amidu kwasu N-(alfa-cyjanofurfurylo)-3-metyloizotiazolo-4-karboksylowego (związek nr 32).

1,2 g chlorowodorku alfa-(2-furylo)-alfa-aminoocctonitrylu rozpuszzcono w 10 ml pirydyny i mieszając w temperaturze pokojowej wkroplono 1,1 g chlorku kwasu 3-metyloizotiazolo-4karboksylowego. Po zakończeniu wkraplania, mieszaninę mieszano przez 1 godzinę i oddestylowano pirydynę pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w octanie etylu, oddzielono, przemyto wodą i osuszono nad siarczanem sodu. Warstwę octanu etylu oddestylowano pod obniżonym ciśnieniem w celu usunięcia rozpuszczalnika. Pozostałość oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym. Elucja benzenem-octanem etylu dała 1,2 g (wydajność 70%) żądanego amidu kwasu N((alUa-cyjanofurfurylo-f3-metyloizotiazolO(4fkarboksylowego.

Przykład XI. Synteza amidu kwasu N-(aUa(Cyjanofurfurylo)f3-metylotzotiazolo-5(karboksylowego (związek nr 34).

5,0 g chlorowodorku alfa((2-aurylo)-alaa-aminoahetonitrylu dehydrochlorowano wodorotlenkiem sodu w octanie etylu sposobem podanym w przykładzie syntezy VI. Dodano 2,5 g pirydyny, a następnie wkroplono etylooctanowy roztwór 4,0 g chlorku kwasu 3-metyloizotiazolo-5karboksylowego. Po dodaniu, mieszaninę mieszano przez 1 godzię. Mieszaninę reakcyjną przemyto wodą, rozcieńczonym kwasem solnym i rozcieńczonym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu. W celu odwodnienia i odbarwienia mieszaniny reakcyjnej dodano siarczan sodu i węgiel aktywny. Rozpuszczalnik usunięto pod obniżonym ciśnieniem, a pozostałość przemyto eterem etylowym otrzymując 4,5 g (wydajność 74%) żądanego amidu kwasu N-(alfa-hyjanO( furfurylo)f3(metyloizoti-zolo-5-karboksylowego.

Przykład XII. Synteza amidu kwasu N-(l-cyjano-3-mttyIo(2(buttnylo)-3(metyloizotiazolO(

5-karboksylowego (związek nr 36).

Do mieszaniny 30 ml wody i 30 ml eteru etylowego dodano 3 ml 28% gazowego amoniaku, 2,0 g cyjanku sodu, 4,5 g chlorku amonu i 0,5 g chlorku trójetylobenzyloamoniowego i mieszaninę ochłodzono do temperatury 5°C. Mieszając roztwór wkroplono 2,8 g 3-metylo-2-butenalu. Po wkropleniu, mieszaninę w sposób ciągły mieszano w temperaturze 15-20°C przez 5 godzin. Warstwę eterową oddzielono, przemyto wodą i osuszono nad siarczanem sodu otrzymując roztwór eterowy f(hyjąno-3(metylo-2-butenyloaminy. Dodano do roztworu 1,0 g trójetyloaminy i mieszając w temperaturze pokojowej wkroplono roztwór 1,1 g chlorku kwasu 3-metyloizotiazolO(5karboksylowego w octanie etylu. Po zakończeniu dodawania mieszaninę mieszano przez 1 godzinę, przemyto wodą i pod obniżonym ciśnieniem oddestylowano rozpuszczalnik. Oczyszczono pozostałość za pomocą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym. Elucja benzenem/octanem etylu dała 1,0 g (wydajność 63%) żądanego amidu kwasu N((f(cyjano-3(metylo-2(buttnylo-f

3-mttyloizotiazolO(5(karboksylowego.

Przykład XIII. Synteza amidu kwasu N-(αlfa(hyjanobtnzylo)-2-metyloizotiazolO(5kαrbO( ksylowego (związek nr 35).

l,2g chlorowodorku αlaa(benzylo(alaa-aminoahetonitrylu zawieszono w 20ml octanu etylu i wkroplono 7 ml 10% NaOH w temperaturze poniżej 10°C. Mieszaninę mieszano w tej temperaturze przez 10 minut, a następnie wkroplono roztwór 0,8 g chlorku kwasu 3-mttyloizotiαzolO(5( karboksylowego w octanie etylu w temperaturze 0°C. Po zakończeniu wkraplania mieszaninę mieszano przez 30 minut. Warstwę octanu etylu przemyto wodą i oddestylowano rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym. Elucja benzenem/octanem etylu dała l,0g (wydajność 77%) żądanego amidu kwasu N((alfa(hyjanobtnzylo--3(metyIoizotiazolO(5(kαrboksylowego.

Przykład XIV. Synteza amidu kwasu N([alfa(hyjanO((l(piyazolilo)metylo]-3-metyloizO( tiazolo^-karboksylowego (związek nr 46).

0,7 g amidu kwasu N((cyjanometylo-f3(metyloizotiαzoIO(5(kαrboksylowego rozpuszczono w 30 ml octanu etylu. Dodano 0,8 g bromu i mieszaninę mieszano przez 30 minut, a następnie ochłodzono na łaźni lodowej. Mieszając do mieszaniny reakcyjnej dodano mieszaninę 0,3 gpirazolu,

160 790

1,0 g trójetyloaminy i 5 ml octanu etylu. Mieszaninę mieszano przez 30 minut. Warstwę octanu etylu przemyto wodą i oddestylowano rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym eluując benzenem/octanem etylu. Otrzymano 0,75 g (wydajność 78%) żądanego amidu kwasu N-[alfacyjano-alfa-(l-pirazolilo)metylo]-3-metyloizotiazolo-5-karboksylowego.

Przykład XV. Synteza amidu kwasu N-[alfa-cyjano-alfa-(l-pirazoiilo)metylo]-2,4-dimetylotiazolo-5-karboksylowego (związek nr 38).

(1) Synteza amidu kwasu N-cyjanometylo-2,4-dimetylotiazolo-5-karboksylowego.

Mieszaninę 10 g kwasu 2,4-dimetylotiazolo-5-karboksylowego, 13,6 g chlorku tionylu i 70 ml toluenu ochłodzono lodem i mieszając dodano 8,4 g Ν,Ν-dimetyloformamidu. Mieszaninę mieszano przez 3 godziny w temperaturze 3-5°C, a następnie przez 1 godzinę w temperaturze 20°C i dodano 200 ml toluenu oraz 37 g trójetyloaminy. Roztwór octanoetylowy aminoacetonitrylu przy użyciu octanu etylu i stopniowo dodawano NaOH do mieszaniny chłodzonej lodem. Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Mieszaninę reakcyjną przelano do wody i wyekstrahowano octanem etylu. Warstwę octanu etylu przemyto wodą, osuszono i oddestylowano rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem w celu usunięcia rozpuszczalnika. Pozostałość oczyszczono na kolumnie chromatograficznej żelem krzemionkowym eluując heksanem/octanem etylu. Otrzymano 6,6 g (wydajność 63%) amidu kwasu N-cyjanometylo-2,4-dietyIotiazolo-5karboksyl owego.

(2) Synteza amidu kwasu N-[alfa-cyjano-alfa(-l-pirazoillo)-metylo]-2,4-dimetylotiazolo5karboksylowego.

1,0g amidu kwasu N-cyjanometylo-2,4-dimetylotiazolo-5-karboksylowego rozpuszczono w 30 ml octanu etylu. Dodano 0,3 ml bromu i mieszanię utrzymywano we wrzeniu aż do zaniku ciemno brązowego zabarwienia bromem. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono na łaźni lodowej i w tej temperaturze dodano 0,5 g pirazolu, 2,0 g trójetyloaminy i 10 ml octanu etylu. Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny, przelano do wody i wyekstrahowano octanem etylu. Warstwę octanu etylu przemyto wodą, osuszono i oddestylowano rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym eluując heksanem/octanem etylu. Otrzymano 0,74 g (wydajność 54,9%) żądanego amidu kwasu N-[alfa-cyjano-alfa(l-pirazolilo)-metylo]-2,4-dimetylotiazolo-5-karboksylowego.

Przykład XVI. Synteza amidu kwasu N-(alfa-cyjano-etoksymetylo)-2,4-dimetylotiazolo-5karboksylowego (związek nr 39).

1,0 g amidu kwasu N-cyjanometylo-2,4-dimetylotiazolo-5-karboksylowego rozpuszczono w 30 ml octanu etylu. Dodano 0,3 ml bromu i mieszanię ogrzewano we wrzeniu aż do zaniku ciemno brązowego zabarwienia bromem. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono na łaźni lodowej i w temperaturze tej dodano 1,0 g etanolu, 2,0 g trójetyloaminy i 10 ml octanu etylu. Mieszaninę reakcyjną przelano do wody i wyekstrahowano octanem etylu. Warstwę octanu etylu przemyto wodą, osuszono i oddestylowano rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej eluując heksanem/octanem etylu. Otrzymano 0,53 g (wydajność 43,1%) żądanego amidu kwasu N-(alfa-cyjano-alfa-etoksyetylo)2,4-dimetylotiazolo-5karboksylowego.

Przykład XVII. Synteza amidu kwasu N-[(alfa-tiokarbamoilo)furfurylo]-3-metyloizotiazolo5-karboksylowego (związek nr 47).

l,0g amidu kwasu N-(aIfa-cyjanofurfurylo)-3-metyloizotiazoIo-5-karboksyIowego rozpuszczono w 30 ml tetrahydrofuranu i dodano 0,6 ml trójetyloaminy. Mieszając w temperaturze pokojowej wprowadzono do mieszaniny gazowy siarkowodór. 5 godzin później z mieszaniny reakcyjnej odparowano rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem. Do pozostałości dodano wody. Wytrącone kryształy odsączono otrzymując 1,1 g żądanego amidu kwasu N-[(alfa-tiokarbamoilo)furfurylo]-3-metyloizotiazolo-5-karboksylowego.

W tabeli 4 poniżej przedstawiono typowe przykłady nowych pochodnych amidowych o wzorze ogólnym 1 stosowanych jako jeden ze składników aktywnych środka według wynalazku.

160 790

Tabela 4

Związek nr	grupa o wzorze 11	Podstawnik R³	Z	. Temperatura topnienia, °C	NMR (100 MHz, ó)
1	2	3	4	5	6
1	wzór 2	wzór 4	CN	olej	(CDCh) 2,72 (3H, s), 6,24-6,66 (3H, m), 7,34-7,49 (1H, m), 7,97 (1H, szeroki d), J = 7Hz, 8,04 (1H, s)
2	wzór 3	wzór 4	CN	100,5-101,5	(CDCh) 2,61 (3H, s), 2,64 (3H, s), 6,34(1H, d, J = 8,OHz), 6,40 (1H, m), 6,58(1H, m), 7,48 (1H, m), 7,96 (1H, d,J = 8,0 Hz)
3	wzór 3	wzór 5	CN	99-100	(CDCh) 1,85 (6H, s), 2,71 (6H, s), 5,34( 1H, d, J = 8,0 Hz), 5,68 (1H, t, J = 8,0Hz), 6,16 (1H, d, J = 8,0Hz)
4	wzór 3	wzór 5	CN	115,5^118,5	(CDCh) 2,66(6H, s), 6,42 (1H, d, J = 9,0Hz), 6,98(2H, m), 7,34(1H, d, J = 8,0Hz), 7,38(1H, d, J = 9,0Hz)
5	wzór 3	wzór 7	CN	90- 93	(CDCh) 2,6O(6H, s), 6,18(1 H, d, J = 9,0Hz), 6,68 (1H, d, J = 9,0Hz), 7,0-7,1 (1H, m), 7,28-7,44(2H, m)
6	wzór 3	wzór 8	CN	132-135	(CDCh) 2,61 (6H, s), 6,18 (1H, d, J = 9,0Hz), 6,81(1 H, d, J = 9,0Hz), 7,28-7,52 (5H, m)
7	wzór 9	wzór 4	CN	olej	(CDCh) 2,72 (3H, s), 6,26 (1H, d, J = 8,0Hz), 6,36 (1H, m), 6,54 (szeroki d, J = 4Hz), 6,95 ((H, d, J = 8,0Hz), 7,43 (1H, szeroki d, J = 4Hz), 8,65 (lH.s)
8	wzór 9	wzór 8	CN	olej	(CDCh) 2,62 (3H, s), 6,16 (1H, d, J = 8,0Hz), 7,2-7,5 (5H, m), 8,46 (lH,s)
9	wzór 10	wzór 4	CN	99-102	(CDCh) 1,40 (3H, t, J = 8Hz), 2,70 (3H, s), 3,00 (2H, q, J = 8Hz), 6,36 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 6,4-6,7 (2H, m), 6,78 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 7,42 (1H, m)
10	wzór 10	wzór 6	CN	90,5- 91,6	(CDCh) 1,34 (3H, t, J = 7Hz), 2,68 (3H, s), 2,98 (2H, q, J = 7Hz), 6,41 (1H, d, J = 8Hz), 6,61 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 6,96-7,12 (1H, m), 7,23-7;48 (2H, m)
11	wzór 10	wzór 8	CN	olej	(CDCh) 1,36 (3H, t, J = 7Hz), 2,66 (3H, s), 2,96 (2H, q, J = 7Hz), 6,22 (1H, d, J = 8Hz), 6,46 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 7,12-7,60 (3H, m)
12	wzór 11	wzór 4	CN	114,5-115,5	(CDCh) 1,30 (3H, t, J = 8 Hz), 1,38 (3H, t, J = 8Hz), 2,98 (2H, q, J = 8Hz), 3,09 (2H, q, J = 8Hz), 6,28 (1H, d, J = 8Hz), 6,40 (1H, m), 6,56 (2H, m), 7,48 (1H, m)
13	wzór 11	wzór 6	CN	11^^118	(CDCh) 1,31 (3H, t, J = 8Hz), 1,39 (3H, t, J = 8 Hz), 2,97 (2H, q, J = 8Hz), 3,05 (2H, q, J = 8Hz), 6,29 (1H, d, J = 9Hz), 6,74 (1H, szeroki d, J = 9Hz), 7,00 (1H, m), 7,2-7,4 (2H, m)
14	wzór 11	wzór 8	CN	79- 81	(CDCh) 1,26 (3H, t, J = 8Hz), 1,34 (3H, t, J = 8Hz), 2,92 (2H, q, J = 8Hz), 3,00 (2H, q, J = 8Hz), 6,21 (1H, d, J = 9Hz), 6,67 (1H, d, J = 9Hz), 7,20-7,50 (5H, szeroki s)
15	wzór 12	wzór 4	CN	olej	(CDCh) 1,02 (3H, t, J = 7Hz), 1,80 (2H, m, J = Hz), 2,68 (3H, s), 2,91 (2H, t, J = 7Hz), 6,31 (1H, d, J = 8Hz), 6,42, 6,59, 7,47 (każdy 1H, m), 6,80 (1H, szeroki d, J = 8Hz)
16	wzór 12	wzór 6	CN	olej	(CDCh) 1,00 (3H, t, J = 7Hz), 1,78 (2H, ni,

J = 7Hz), 2,66 (3H, s), 2,89 (2H, t, J = 7Hz), 6,41 (1H, d, J = 8Hz), 6,62 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 7,0-7,4 (3H, m)

160 790

1	2	3	4	5	6
17	wzór 13	wzór 4	CN	olej	(CDCls) 1,30 (3H, t, J = 7Hz), 2,69 (3H, s), 3,47 (2H, q, 3 = 7Hz), 6,29 (1H, d, J = 8Hz), 6,29-6,72 (3H,m), 7,28-7,71 (1H, m)
18	wzór 13	wzór 6	CN	124,5-125,8	(CDCls) 1,20 (3H, t, J = 8Hz), 2,67 (3H, s), 2,96 (2H, q, J = 8Hz), 6,53 (1H, d, J = 7Hz), 7,00-7,72 (3H, m), 9,61 (1H, szeroki d, J = 7Hz)
19	wzór 13	wzór 8	CN	111^112	(CDCls) 1,27 (3H, t, J = 7Hz), 2,67 (3H, s), 3,03 (2H, q, J = 7Hz), 6,22 (1H, d, J = 8Hz), 6,66 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 7,20-7,64 (5H, s)
20	wzór 14	wzór 4	CN	117-118	(CDCls) 0,96 (3H, t, J = 8Hz), 1,74 (2H, m), J = 8Hz, 2,70 (3H, s), 3,02 (2H, t, J = 8Hz), 6,32 (1H, d, J = 8Hz), 6,45, 6,60, 7,70 (każde 1H, m), 6,88 (1H, szeroki d, J = 8Hz)
21	wzór 14	wzór 6	CN	117,5-119	(CDCls) 0,96 (3H, t, J = 8Hz), 1,54 (2H, m, J = 8Hz), 2,68 (3H, s), 3,01 (2H, t, J = 8Hz), 6,44 (1H, d, J = 8Hz), 6,90-7,50 (4H, m)
22	wzór 14	wzór 18	CN	93- 94	(CDCls) 0,93 (3H, t, J = 8Hz), 1,70 (2H, m, J = 8Hz), 2,66 (3H, s), 2,98 (2H, t, J = 8Hz), 6,25 (1H, d, J = 9Hz), 6,84 (1H, szeroki t, J = 9Hz), 7,28-7,74 (5H, m)
23	wzór 15	wzór 4	CN	105-107	(CDCls) 2,77 (3H, s), 6,23 (1H, d, J = 8Hz), 6,45 (1H, m), 6,62 (1H, m), 6,93 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 7,50 (1H, m)
24	wzór 15	wzór 6	CN	olej	(CDCls) 2,76 (3H, s), 6,39 (1H, d, J = 8Hz), 6,90-7,13 (2H, m), 7,36-7,48 (2H, m)
25	wzór 16	wzór 4	CN	98,5- 99,0	(CDCls) 1,34 (3H, t, J = 8Hz), 3,20 (2H, q, J = 8Hz), 6,30 (1H, d, J = 8Hz), 6,42 (1H, m), 6,60 (1H, m), 6,72 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 7,48 (1H, m), 7,74 (1H, s)
26	wzór 17	wzór 4	CN	147-151	(CDCls) 2,74 (3H, s), 6,26 (1H, d, J = 8Hz), 6,3-6,7 (4H, m), 7,3-7,5 (3H, m), 7,8-7,9 (2H, m)
27	wzór 17	wzór 6	CN	162-163	(CDCls) 2,64 (3H, s), 6,26 (1H, d, J = 8Hz), 6,8 (1H, m), 7,1-7,3 (5H, m), 7,7 (2H, m), 9,24 (1H, szeroki d, J = 8Hz)
28	wzór 17	wzór 8	CN		(CDCls) 2,73 (3H, s), 6,25 (1H, d, J = 8Hz), 6,66 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 7,36-7,62 (8H, m), 7,82-7,97 (2H, m)
29	wzór 18	wzór 4	CN	233,5-234,5	(CDCls) 2,72 (3H, s), 6,40 (1H, d, J = 8Hz), 6,45-6,68 (2H, m), 7,32-7,87 (6H, m), 9,78 (1H, szeroki d, J = 8Hz)
30	wzór 18	wzór 6	CN	216,5-218,0	(CDCls) 2,73 (3H, s), 6,51 (1H, d, J = 7Hz), 6,83-7,79 (8H, m), 9,82 (1H, szeroki d, J = 7Hz)
31	wzór 18	wzór 8	CN	220,5-221,5	(CDCls) 2,70 (3H, s), 6,25 (1H, d, J = 7Hz), 7,04-7,74 (10H, m), 9,67 (1H, szeroki d, J = 7Hz)
32	wzór 19	wzór 4	CN	126-127	(CDCls) 2,62 (3H, s), 6,26 (1H, d, J = 8Hz), 6,38 (lH,t,J = 8Hz),6,38(lH,t, J = 2Hz),6,54(lH,d, J = 2Hz), 7,44 (1H, d, J=2Hz), 7,50 (1H, d, J = 8Hz), 9,00 (1H, s)
33	wzór 19	wzór 5	CN	olej	(CDCls) 1,84 (6H, s), 2,68 (2H, s), 5,34(1H, d, J = 8Hz), 5,70 (1H, t, J = 8Hz), 7,30 (1H, d, J = 8Hz), 9,08 (lH,s)
34	wzór 20	wzór 5	CN	136-137	(DMSO-de) 2,87 (1H, s), 6,44 (1H, d, J = 8Hz), 6,50(lH,t,J=2Hz),6,62(lH,d,J = 2Hz),7,74( l H, d, J = 2Hz), 7,76 (1H, s), 10,02 (1H, d, J = 8Hz)
35	wzór 20	wzór 8	CN	129-131	(DMSO-de) 2,54 (3H, s), 6,40 (1H, szeroki), 7,4-7,7 (5H, m), 7,84 (1H, s), 10,0 (1H, szeroki)

160 790

1	2	3	4	5	6
36	wzór 20	wzór 5	CN	123-125	(DMSO-de) 1,78 (6H, d, J = 2Hz), 2,48 (3H, s), 5,3-5,8 (2H, m), 7,74 (1H, s), 9,58 (1H, d, J = 8Hz)
37	wzór 21	wzór 4	CN	90- 91	(CDCI3) 2,55 (3H, s), 6,24(1H, d, J = 8Hz), 6,55 (2H, m), 7,52 (1H, m), 8,06 (1H, d, J = 8Hz)
38	wzór 22	wzór 23	CN	140-141	(CDCla) 2,67 (3H, s), 6,30-6,40 (1H, m), 7,20 (1H, d, J = 8Hz), 7,60-7,66 (1H, m), 7,72-7,80 (1H, m), 8,30 (lH,d, J = 8Hz)
39	wzór 22	-OC2H5	CN	89- 90	(CDCU) 1,30 (3H, t, J = 7Hz), 2,70 (3H, s), 2,73 (3H, s), 3,71 (2H, q, J = 7Hz), 6,10 (1H, d, J= 10Hz), 6,95 (1H, d, J= 10Hz)
40	wzór 22	-0CH2C = CH	CN	olej	(CDCU) 2,25-2,59 (1H, m), 2,71 (6H, s), 4,31 (2H, d, J = 3Hz), 6,31 (1H, d, J = 9Hz), 7,04 (1H, d, J = 9Hz)
41	wzór 22	-SC2HS	CN	olej	(CDCU) 1,37 (3H, t, J = 8Hz), 2,68 (3H, s), 2,70 (3H, s), 2,87 (2H, q, J = 8Hz), 6,15 (1H, d, J = 9Hz), 6,96 (1H, d, J = 9Hz)
42	wzór 22	-OC₃H^n)	CN	olej	(CDCh) 0,93 (3H, t, J = 7Hz), 1,80 (2H, m, J = 7Hz), 2,68 (3H, s), 2,91 (2H, t, J = 7Hz), 6,31 (1H, d, J = 8Hz), 6,42, 6,59, 7,47 (każdy 1H, m), 6,80 (1H, szeroki d, J = 8Hz)
43	wzór 22	-OCHa	CN	olej	(CDCU) 2,66 (3H, s) 2,68 (3H, s), 3,38 (3H, s), 5,95 (1H, d, J = 9Hz), 7,08 (1H, d, J = 9Hz)
44	wzór 22	-SCsHtO)	CN	105-106	(CDCU) 1,36 (3H, d, J = 6Hz), 1,39 (3H, d, J = 6Hz), 2,65 (3H, s), 2,68 (3H, s), 3,25 (IH, m, J = 6Hz), 6,09 (1H, d, J = 9Hz), 7,03 (1H, szeroki d, J = 9Hz)
45	wzór 20	wzór 23	CN	134-136	(DMSO-de) 2,56 (3H, s), 6,40 (1H, t, J = 2Hz), 7,64 (1H, d, J = 8Hz), 7,70 (1H, d, J = 2Hz), 7,86 (1H, s) 7,94 (1H, d, J = 2Hz), 10,96 (1H, d, J = 8Hz)
46	wzór 19	wzór 23	CN	176-178	(DMSO-de) 2,60 (3H, s), 6,40 (1H, t, J = 2Hz), 7,60 (1H, d, J = 8Hz), 7,66 (1H, d, J = 2Hz), 7,96 (1H, d, J = 2Hz), 9,62 (1H, s), 10,56 (1H, d, J = 8Hz)
47	wzór 20	wzór 4	39	163-167	(DMSO-de) 2,48 (3H, s), 5,92 (1H, d, J = 7,5Hz), 6,34-6,52 (2H, m), 7,62 (1H, s), 7,87 (1H, s), 9,13 (1H, d, J = 7,5Hz), 9,54 (1H, s), 9,82 (1H, s)
48	wzór 22	wzór 4	39	96,5- 99,0	(DMSO-de) 2,58 (3H, s), 2,63 (3H, s), 5,94 (1H, d, J = 8,5Hz), 6;41, (2H, s), 7,57 (1H, s), 8,16 (1H, d, J = 8,5Hz), 9,60 (1H, s), 9,98 (1H, s)
49	wzór 24	wzór 4	CN	129,5-130	(CDCU) 2,70 (3H, s), 4,9 (2H, s), 6,22 (1H, d, J = 8Hz), 6,32-6,64 (2H, m), 7,08 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 7,40-7,48 (1H, m)
50	wzór 25	wzór 4	CN	118,0-119,0	(CDCU) 1,24 (6H, d, J = 7Hz), 2,63 (3H, s), 3,63 (lH,qt, J = 7Hz), 6,16(lH,d, J = 8Hz), 6,16-6,68 (2H, m), 6,55 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 7,16-7,39 (1H, m)
51	wzór 25	wzór 6	CN	olej	(CDCU) 1,28 (6H, d, J = 7Hz), 2,64 (3H, s), 3,72 (1H, qt, J = 7Hz), 6,33 (1H, d, J = 8Hz), 6,60 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 6,75-7,22 (3H, m)
52	wzór 25	wzór 8	CN	95,0- 98,0	(CDCU) 1,21 (6H, d, J = 7Hz), 2,57 (3H, s), 3,61 (1H, qt, J = 7Hz), 6,08 (1H, d, J = 8Hz), 6,61 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 7,10-7,24 (5H, m)
53	wzór 26	wzór 4	CN	olej	(CDCU) 2,68 (3H, s), 6,23 (1H, d, J = 8Hz),

6,12-6,62 (2Η, m), 7,20-7,44 (1H, m), 7,90 (1H, szeroki d), 8,01 (1H, s)

160 790

1	2	3	4	5	6
54	wzór 13	wzór 5	CN	90,5- 92,0	(CDCis) 1,27 (3H, t, J = 8Hz), 1,81 (6H, s), 2,65 (3H, s), 3,01 (2H, q, J = 8Hz), 5,47 (1H, d, J = 8Hz), 5,60 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 6,48 (1H, szeroki d, J = 8Hz)
55	wzór 13	wzór 27	CN	113-116	(CDCis) 1,32 (3H, t, J = 8Hz), 2,75 (3H, s), 3,11 (2H, q, J = 8Hz), 6,58 (1H, d, J = 8Hz), 6,92 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 7,5-7,8 (8H, m), 7,88 (1H, m)
56	wzór 13	wzór 28	CN	11^^119	(CDCis) 1,30 (3H, t, J = 8Hz), 2,75 (3H, s), 3,10 (2H, t, J = 8Hz), 6,44 (1H, d, J = 8Hz), 7,20 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 6,62 (4H, m)
57	wzór 13	wzór 29	CN	146-148	(CDCis) 1,29 (3H, t, J = 8Hz), 2,73 (3H, s), 3,08 (2H, q, J = 8Hz), 6,40 (1H, d, J = 8Hz), 7,08 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 7,64 (4H, s)
58	wzór 30	wzór 31	CN	olej	(CDCis) 6,30 (1H, d, J = 8Hz), 6,1-6,62 (2H, m), 7,18-7,46 (1H, m), 8,14 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 8,35 (1H, s)8,86(iH,s)
59	wzór 31	wzór 4	CN	88- 89	(CDCis) 1,28 (3H, t, J = 8Hz), 1,37 (6H, d, J = 7Hz), 3,03 (2H, q, J = 8Hz), 3,18 (1H, sx, J = 7Hz), 6,24 (1H, szeroki d, J = 7Hz), 6,33 (1H, d, J = 7Hz), 6,16-6,2 (2H, m), 7,28-7,52 (1H, m)
60	wzór 31	wzór 6	CN	135-136	(CDCis) 1,30 (3H, t, J = 8Hz), 1,39 (6H, d, J = 7Hz), 3,06 (2H, q, J = 8Hz), 3,25 (1H, gt, J = 7Hz), 6,41 (2H, podobny do singieta) 6,92-7,46 (3H, m)
61	wzór 31	wzór 8	CN	115-116	(CDCis) 1,29 (3H, t, J = 8Hz), 1,38 (6H, d, J = 6Hz), 3,05 (2H, q, J = 8Hz), 3,32 (1H, qt, J = 6Hz), 6,25 (2H, podobny do singieta), 7,20-7,60 (5H, m)
62	wzór 32	wzór 4	CN	108,5-109,5	(CDCis) 1,28 (3H, t, J = 7Hz), 1,43 (9H. s), 3,05 (2H, q, J = 7Hz), 6,24 (1H, d), 6,10-6,58 (3H, m), 7,20-7,46 (iH,m)
63	wzór 32	wzór 6	CN	145-146	(CDCis) 1,29 (3H, t, J = 8Hz), 1,43 (9H, s), 3,06 (2H, q, J = 8Hz), 6,39 (2H, podobne do singieta), 6,90-7,44 (3H, m)
64	wzór 32	wzór 8	CN	126-127	(CDCis) 1,30 (3H, t, J = 8Hz), 144 (9H, s), 3,08 (2H, q, J = 8Hz), 6,22 (2H, podobne do singieta), 7,20-7,64 (5H, m)
65	wzór 13	wzór 35	CN	118-120	(CDCis) 1,26 (3H, t, J = 7Hz), 2,65 (3H, s), 2,97 (2H, q, J = 7Hz), 6,28 (1H, d, J = 8Hz), 6,46 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 7,0-7,6 (4H, m)
66	wzór 33	wzór 4	CN	pół-stały	(CDCis) 6,28 (1H, d, J = 8Hz), 6,02-6,68 (2H, m), 7,11 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 7,20-7,44 (1H, m)
67	wzór 34	wzór 4	CN	106-107	(CDCis) 2,89 (3H, s), 6,36 (1H, d, J = 8Hz), 6,36-6,68 (2H, m), 7,36-7,56 (1H, m), 8,14 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 8,51 (iH,s)
68	wzór 34	wzór 8	CN	94-94,5	(CDCis) 2,88 (3H, s), 6,31 (1H, d, J = 8Hz), 7,30-7,68 (5H, m), 8,15 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 8,46 (iH,s)
69	wzór 34	wzór 8	CN	101-104	(CDCis) 2,86 (3H, s), 6,44 (1H, d, J = 8Hz), 6,90-7,10 (1H, m), 7,22-7,45 (2H, m), 8,16 (1H, szeroki d, J = 8Hz), 8,44 (1H, s) '
70	wzór 36	wzór 6	CN	128,0-129,0	(CDCis) 2,65 (3H, s), 6,42 (1H, d, J = 8Hz), 6,76 (1H, d, J = 8Hz), 7,0-7,2 (2H, m), 7,4 (1H, s)
71	wzór 37	wzór 4	CN	92,5- 93,0	(CDCis) 2,70 (3H, s), 6,31 (IH, d, J = 8Hz), 6,52 (1H, dd, J = 3,0, 1,0Hz), 7,55 (1H, d, J = 1Hz)

160 790

1	2	3	4	5	6
72	wzór 38	wzór 6	CN	131^^132,0	(CDCU) 2,67 (3H, s), 6,41 (1H, d, J = 8Hz), 6,77 (1H, d, J = 8Hz), 7,0-7,2 (1H, m), 7,3-7,35 (2H, m)
73	wtór 38	wzór 4	CN	130,5-131,0	(CDCU) 2,66 (3H, s), 6,35 (1H, d, J = 8Hz), 6,62 (1H, dd, J = 3Hz), 6,71 (1H, d, J = 3Hz), 6,76 (1H, d, J = 8Hz), 7,52 (1H, d, J = 1Hz)
74	wzór 38	wzór 6	CN	130,5-131,0	(CDCU) 2,63 (3H, s), 6,41 (1H, d, J = 8Hz), 6,77

(1Η, d, J = 8Hz), 7,15 (1H, m), 7,3-7,5 (2H, m) s

II

-C-NH2

-to ’-^εΛ

C2H5

WZÓR 39

WZÓR 35

WZÓR 32

CH3

N C2HC

WZÓR 38

WZÓR 31

WZÓR 34

Br

N CH,

WZÓR 37

WZÓR 30

Cl

WZÓR 36

N

S'

Cl

WZÓR 33

WZÓR 29

	ch₃A<³	WZÓR 17
WZÓR 28
	WZÓR 22	N CnHc
Cl -b	N CHo	^fśV⁵
WZÓR 27		WZÓR 16
N ch₃	WZÓR 21	^{N CF} <
WZÓR 26	N_-^CH3 S ' 1	WZÓR 15
N_tx'^C3^H7 ^CH3—^{ JL	V WZÓR 20	N n-CoF CHW£
WZÓR 25		WZÓR U
N CH?Cl	^N V'^H3	^N ^C2^H5
^CH^_SX	WZÓR 19	^CH3
WZÓR 24		WZÓR 13
^Nq -^NJ	CH₃	N ^^CH3 ^η-5^Η^Χ

WZÓR 23

WZÓR 18

WZÓR 12

Ν CnHc ©

WZÓR 11

WZÓR 7

CH3

WZÓR 6

WZÓR 10

CH,

N CH3

-CH=C 'CH3

WZÓR 9

Ό

WZÓR 5

WZÓR 8

WZÓR A

R¹ .. R²

Y Cj-CONHCH ‘Ν'

WZÓR 1

WZÓR 2 WZÓR 3

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 10 000 zł

Claims

Zastrzeżenie patentowe

Środek grzybobójczy o działaniu synergistycznym stosowany zwłaszcza w rolnictwie i ogrodnictwie, a zawierający rozcieńczalnik lub nośnik i/lub substancję pomocniczą oraz substancję aktywną, znamienny tym, że jako pierwszy składnik aktywny zawiera co najmniej jedną pochodną amidową o wzorze ogólnym 1, w którym jeden z X i Y oznacza atom siarki, a drugi oznacza atom węgla, Z oznacza grupę nitrylową lub tioamidową, każde Ri i R² oznacza atom wodoru, atom chlorowca, grupę alkilową o 1-6 atomach węgla, grupę chlorowcometylową lub grupę fenylową, a R³ oznacza grupę alkenylową o 2-6 atomach węgla, grupę chlorowcoalkenylową o 2-4 atomach węgla, grupę furylową, grupę tienylową, grupę alkoksylową o 1-4 atomach węgla, grupę alkilotio o

1-4 atomach węgla, grupę alkinyloksylową o 3-5 atomach węgla, grupę alkinylotio o 3-5 atomach węgla, grupę pirazolilową lub ewentualnie chlorowcopodstawioną grupę fenylową, a jako drugi składnik aktywny zawiera 3-chloro-N-(3-chloro-5-trójfluorometylo-2-pirydylo)-2,6-dinitro-4trifluorometyloanilinę (dichlofluanide), przy czym zawartość składników aktywnych wynosi 0,5-90% wagowych, a składniki aktywne pierwszy i drugi są w stosunku 1:1 do 1:30.