PL153005B1 - Synergic insecticide - Google Patents

Description

RZECZPOSPOLITA OPIS PATENTOWY 153 005 POLSKA

Patent dodatkowy do patentu nr--Zgłoszono: 86 02 04 (P. 257782)

Pierwszeństwo: 86 01 08 Węgry

Int. Cl.⁵ A01N 53/00

URZĄD

PATENTOWY

RP

Zgłoszenie ogłoszono: 88 01 07

Opis patentowy opublikowano: 1991 08 30

Twórca wynalazku: Uprawniony z patentu: Chinoin Gyógyszer es Vegyeszeti Terraekek Gyara R.T., Budapeszt (Węgry)

Synergiczny środek owadobójczy

Przedmiotem wynalazku jest synergiczny środek owadobójczy zawierający więcej niż jeden aktywny składnik pyretroidowy o przedstawionym wzorze.

W niniejszym opisie konfiguracja przestrzenna podstawników dotyczy chiralnego atomu węgla oznaczonego na rysunku i charakteryzowana jest symbolem S lub R. Oznaczenia cis i trans zaznaczają pozycje podstawników przyłączonych do atomu węgla „3“ pierścienia cyklopropanu w stosunku do konfiguracji przestrzennej podstawników przy atomie węgla „ 1 “. Absolutna konfiguracja przestrzenna podstawników przyłączonych do atomu węgla „ 1 “ oznaczana jest przedrostkiem IR i 1S.

W niniejszym opisie różne enancjomery i pary enancjomerów oznaczane są następującymi skrótami: la mieszanina IRcisS i IScisR; Ib mieszanina IRtransS i IStransR; Ic mieszanina IRcisR i IScisS; Id mieszanina IRtransR i IStransS; If IRcisS; Ig IRtransS; Ih IScisR; Ii IStransR.

Wiadomo, że pyretroidy o przedstawionym wzorze znane pod nazwą rodzajową cypermetryna, należą do wartościowej rodziny syntetycznych pyretroidów i przydatne są jako środki owadobójcze (węgierski opis patentowy nr 170866). Związki te mogą być sporządzone przez reakcję cyjanohydryny m-fenoksybenzaldehydu z odpowiadającym chlorkiem kwasu cyklopropanokarboksylowego, w obecności zasady [Pestic. Sci. 6, 537-....(1975)]. Tak otrzymany produkt składa się z ośmiu stereoizomerów tzn. mieszaniny czterech par enancjomerów. Jeśli użyje się mieszaninę 60:40 odpowiadających trans i cis chlorków kwasów cyklopropanokarboksylowych, mieszanina zawiera 18-19% pary enancjomerów la, 21-22% pary enancjomerów Ic, 26-27% pary enancjomerów Ib i 33-34% pary enancjomerów Id.

Z literatury wiadomo, że stereoizomery cypermetryny wykazują różną aktywność biologiczną. Na ogół uważano, że aktywność cząsteczki zawierającej kwasy cyklopropanokarboksylowe w konfiguracji cis jest wyższa niż odpowiadających pochodnych w konfiguracji trans[Pest. Sci. 7,273 (1976)]. , . .

W porównawczych próbach biologicznych oceniano łącznie różne pyretroidowe stereoizomery cis i trans - łącznie z parami stereoizomerów cypermetryny [Pest. Sci. 9, 112-116 (1978)].

153 005

Próby porównawcze przeprowadzono na gatunkach Musca domestica L. i Phaedon cochleariae Fab. Odnośnie izomerów trans pochodnych chlorowych opisano dane dla IR trans S (Ie) i IR trans R. Dane te wykazały, że podczas gdy izomer IR trans S ma silne działanie, izomer IR trans R ma znacznie mniejszą aktywność (według prób aktywności związanych z bioresmetryną (100) wynosi ona 1400 i 81 odpowiednio na Musca domestica oraz 2200 i 110 odpowiednio na Phaedon cochleariae). Dalej ujawniono, że aktywność mieszaniny obu badanych izomerów była niższa niż wynikałoby z obliczenia. Tak więc izomery wykazały raczej antagonizm niż oczekiwany synergizm i wielkość tego antagonizmu wynosiła 1,42 i 1,46 odpowiednio na musze domowej i żaczce warzuchówce.

Z powodu tych prób i publikacji ich wyników izomery trans i ich mieszaniny zostały zepchnięte na plan dalszy zainteresowań biologicznych i badania skoncentrowały się na aktywnych pochodnych cis i ich mieszaninach. Doprowadziło to do otrzymania alfametryny (mieszanina izomerów IR cis S i IS cis R (la) pochodnych chlorowych) i dekametryny (zawierającej izomer IR cis S (If) pochodnych bromowych).

Pochodne dane z prób biologicznych otrzymano dla pochodnej bromowej. Wielkość antagonizmu na żaczce warzuchówce wynosi 1,48.

Synergiczny środek owadobójczy na bazie syntetycznych piretroidów zawierający więcej niż jeden składnik aktywny i substancje pomocnicze, według wynalazku zawiera 0,001-99% wagowych syntetycznego pyretroidu o przedstawionym wzorze stanowiącego parę enancjomerów IR trans S i 1S trans R (Ib) z możliwych ośmiu izomerów, ewentualnie w mieszaninie z uzupełniającą do 100% wagowych ilością jednego lub kilku aktywatorów i/lub środków pomocniczych, zwłaszcza przeciwutleniaczy, środków stabilizujących, zwilżających, emulgujących, dyspergujących, środków przeciwpienieniu, rozcieńczalników i/lub wypełniaczy.

W korzystnym wykonaniu wynalazku środek owadobójczy zawiera mieszaninę izomerów o czystości co najmniej 95%. Wymieniona mieszanina izomerów stanowi nową krystaliczną substancję o danych fizykochemicznych przedstawionych w przykładach.

Wynalazek bazuje na stwierdzeniu, że mieszanina izomerów Ib ma przydatne i korzystne własności biologiczne. Jest to nieoczekiwane, nawet jeśli się weźmie pod uwagę, że w dziedzinie pyretroidów, o przedstawionym wzorze, przeprowadzono szerokie prace badawcze i są liczne publikacje i patenty. Tak więc, wynalazek opiera się na stwierdzeniu, że gdy zastosuje się kombinację izomeru IRtransS Ig, który jest najaktywniejszym izomerem trans związku o przedstawionym wzorze i izomeru IStsransR Ii, który jest najmniej aktywnym izomerem z pozostałych siedmiu izomerów, nie obserwuje się antagonizmu charakterystycznego dla wcześniej opisanych par izomerów.

Ponadto, pojawia się efekt synergiczny przewyższający działanie addytywne czystych izomerów Ig oraz Ii zastosowanych osobno.

Powyższe stwierdzenie umożliwia przeprowadzenie nowego typu selekcji wśród izomerów syntetycznych pyretroidów w celu uzyskania nowego typu składnika aktywnego o wyróżniających się własnościach. Ten nowy typ składnika aktywnego wykazuje różne korzyści w stosunku do dotychczas znanych wyselekcjonowanych izomerów; a zwłaszcza:

- niższą toksyczność wobec zwierząt ciepłokriwstych i ludzi,

- bardziej ekonomiczny proces wytwarzania,

- mniejsze szkody wyrządzane przydatnym pasożytom i pszczołom.

Znaczną i decydującą korzyścią ze stosowania mieszaniny izomerów Ib w środku według wynalazku jest fakt, że nie powoduje ona alergii i chorób skóry, które ogólnie obserwowano przy stosowaniu odpowiadających izomerów cis cypermetryny o podobnej aktywności.

Synergiczne działanie składników mieszaniny izomerów Ib jest tym bardziej nieoczekiwane, że nie ma podobnego synergizmu między składnikami mieszaniny izomerów la. Tak więc, wynalazek dotyczy wyselekcjonowanej pary izomerów dla środka owadobójczego. Opracowano sposób otrzymywania pary izomerów cypermetryny Ib, który umożliwia wysoce ekonomiczne wytwarzanie składnika aktywnego mającego taki sam rząd aktywności jak składnik aktywny, który dotychczas można było uzyskać za pomocą bardzo drogiego wyodrębniania czystego i pojedynczego izomeru cis. Otrzymana mieszanina izomerów Ib ma czystość co najmniej 95% i zawiera parę

153 005 3 enancjomerów IRtransS i IStransR o przedstawionym wzorze. Wymieniona para enancjonerów charakteryzuje się następującymi danymi fizykochemicznymi:

IR (KBr) y_c=o: 1735 cm’¹

NMR (CDCb) δ (ppm) = 1,22,1,27 (CMe₂); 1,69 (d, 1H, Cl); 2,32 (m, 1H, C3); 5,6 (d, 1H, Cl); 6,39 (s, 1H, proton alfa).

Wymieniona para enancjometów ma postać białej krystalicznej substancji nigdy dotychczas nie opisanej w literaturze. Temperatura topnienia mieszaniny izomerów 1:1 wynosi 81,0-81,5°C. Należy zauważyć, że składniki Ig i Ii stanowiące parę izomerów, same z siebie nie są krystaliczne. Tak więc poza korzyściami biologicznymi i ekonomicznymi, kombinacja składników ułatwia proces wytwarzania, sporządzania preparatów, magazynowania i stosowania.

Para izomerów Ib przewyższa znane kombinacje również z punktu widzenia efektów ubocznych. Nowa para izomerów, stosowana w środku według wynalazku, ma bardzo niską toksyczność wobec pszczół i nie wyrządza szkód wśród przydatnych entomofagów i pasożytów (patrz przykłady biologiczne IV i V). Wynika to z działania odstraszającego, korzystnie uporczywego i odpowiedniej aktywności właściwej składnika aktywnego. W rezultacie powyższe korzystne własności środka owadobójczego według wynalazku mogą być przydatne w zintegrowanej technologii ochrony roślin (IPM = Integrated Pest Management).

Wynalazek bazuje na dalszym stwierdzeniu, że para enancjomerów stosowana w środku według wynalazku ma zasadniczo taką samą aktywność jak para enancjomerów la, ale jest znacznie mniej toksyczna dla gatunków ciepłokrwisty ch. Jest to wyraźnie udowodnione za pomocą wskaźnika selektywności (7800), który jest ilorazem przybliżonej wartości toksyczności LD50 na szczurach (5000 mg/kg) i musze domowej (0,64 mg/kg). Wymieniony wskaźnik selektywności pary enancjomerów la wynosi 50/0,45 = 111.

Para izomerów Ib jest mniej toksyczna dla owadów niż para izomerów la i ma to szczególne znaczenie. Z tej przyczyny środek owadobójczy według wynalazku może być stosowany bardziej bezpiecznie, ponieważ na skraju obszaru, na którym jest rozpylany i po traktowaniu (tzn. na obszarze traktowanym składnikiem aktywnym w małym stężeniu) pasożyty i pszczoły nie są zabijane. Działanie odstraszające pary izomerów Ib jest również wybitnie dobre.

Środek owadobójczy według wynalazku zawierający parę izomerów Ib w mieszaninie ze znanymi dodatkami może być sporządzony w postaci odpowiedniej do użytku bezpośredniego.

Środek według wynalazku może mieć postać preparatu o ultra-małej objętości, preparatów do proszku do dyspergowania, granulek, proszków zawiesinowych i innych, trwałych emulsji itd. Wymienione preparaty są odpowiednie do szkodnikobójczego traktowania warzyw, ogrodów, pól ze zbożem i innych upraw na dużą skalę. Z uwagi na niską toksyczność środek według wynalazku jest szczególnie odpowiedni do zwalczania owadów latających i szkodników w gospodarstwie domowym, stajniach i do traktowania pastwisk.

Środek według wynalazku korzystnie stosuje się w warunkach polowych w dawce 2-25 g składnika aktywnego na hektar.

Środek według wynalazku poza parą izomerów Ib może zawierać aktywatory np. eter 6propylopiperonylobutylowy glikolu dwuetylenowego. Wymienione dodatki wzmagają skuteczność składnika aktywnego nie zwiększając toksyczności w stosunku do gatunków ciepłokrwisty ch.

W korzystnym wykonaniu środek według wynalazku ma postać granulek ulegających dyspergowaniu, zawierających 1-99% wagowych składnika aktywnego w mieszaninie z odpowiednimi dodatkami. Jako środek pomocniczy można stosować np. 0,1-1% wagowych anionowych i/lub niejonowych środków powierzchniowoczynnych takich jak sole alkaliczne kwasów alkiloarylosulfonowych, sole alkaliczne produktów kondensacji kwasów alkiloarylosulfonowych i formaldehydów, eter alkilo-arylopoliglikolowy, sulfonowane alkohole długołańcuchowe, tlenki polietylenu, sulfonowane alkohole tłuszczowe, estry poliglikoli i kwasów tłuszczowych i różne inne dostępne w handlu środki powierzchniowoczynne.

Środki owadobójcze według wynalazku mogą również być sporządzone w postaci koncentratów zawierających korzystnie 5-50% wagowych składnika aktywnego zmieszanego z 50-95% wagowych dodatków, które umożliwiają sporządzanie trwałej emulsji przy emulgowaniu koncentratów w, lub w obecności wody.

153 005

Jako dodatek można stosować 1-20% wagowych środka powierzchniowoczynnego i/lub 0,1-5% wagowych środka stabilizującego, a mieszaninę można korzystnie uzupełnić do 100% rozpuszczalnikiem organicznym.

Korzystnie jako środek powierzchniowoczynny stosuje się mieszaninę anionowych i niejonowych środków powierzchniowoczynnych mających wartość - HLB 8-14. Korzystnie można stosować następujące środki powierzchniowoczynne: sole wapniowe kwasów alkiloarylosulfonowych, mono- i diestry kwasu fosforowego, etery fenolowe poliglikolu tributylowego, nonylowego, addukty alkoholi tłuszczowych i tlenku etylenu, estry kwasów tłuszczowych z poliglikolami polimery blokowe tlenku etylenu - tlenku propylenu itd.

Jako rozpuszczalnik można stosować mieszaniny węglowodorów aromatycznych (np. ksylenów), cykloheksanolu, butanolu, ketonu metylowo-etylowego, izopropanolu itd.

Dalsze szczegóły dotyczące wynalazku podano w następujących przykładach, nie ograniczając zakresu ochrony do tych przykładów.

Przykład I. Koncentraty do emulgowania (EC) sporządzono przez zmieszanie następujących składników:

EC Składnik

Para izomerów Ib cykloheksanol Atlox 3386 B Atlox 3400 B

Ilość, kg/kg 0,105 0,290 0,020 0,045

SEC

Składnik Ilość, kg/kg

Para izomerów Ib 0,050 cykloheksanol 0,290

Atlox 3386 B 0,020

Atlox 3400 B 0,045 bezbarwny olej mineralny 0,595

Środek 5EC w dawce 20 g składnika aktywnego na hektar daje taki sam stopień zabezpieczenia przeciw stopce ziemniaczanej jak identyczna kompozycja, ale zawierająca izomer la (kompozycja alfametryny).

Przykład II. Roztwór 1,5gpary izomerów Ib i 1,5geteru poliglikolowego alkoholu alkoholu tłuszczowego homogenizowano w homogenizatorze proszkowym z dodatkiem 30 g syntetycznego kwasu krzemowego (Wessalon S), 60 g talku (pH 7,1), 5g sacharozy i 3,35 g kwasu dodecylobenzenosulfonowego. W ten sposób otrzymano łatwo przesypujący się proszek.

Przykład III. 20g pary izomerów Ib rozcieńczono w 2g etanolu. Roztwór mieszano w homogenizatorze proszkowym z 5 g lignosulfonianu wapnia, 5 g eteru poliglikolowego nonylofenylu (EO = 20) i 70 g węglanu wapnia. Tak otrzymany produkt zmielono w młynie typu Alpine 100. Według oznaczenia CIPAC zdolność wpływu wynosiła 81%, czas zwilżania 18 sekund.

Przykład IV. Przeprowadzono porównawcze próby biologiczne aktywności pary enancjomerów Ib na strąkowcu fasolowym (Acanthoscelides obtectus), mączniku młynarku (tribolium confosum) i owadach czerwiu owczego (Lucilia sericata). Wykazały one, że para enancjomerów Ib jest bardziej aktywna niż para enancjomerów la. Wyniki zestawiono w tabeli 1.

Tabela 1

Gatunek	Para enancjomerów —	0,02	0,07	Dawka (mg/krążek)	2,0	6,0
0,22	0,67
A. obtectus	la	10	37	63	100	100	100
/“/	Ib	32	55	87	100	100	100
T. confusum	la	0	18	51	100	100	100
/“/	Ib	14	73	100	100	100	100
L. sericata	la	0	30	29	57	60	65
/“/	Ib	22	55	70	75	100	100

153 005

Próby przeprowadzono następująco: Stereoizomery rozpuszczono w mieszaninie 1:2 oleju mineralnego i acetonu i krążek bibuły filtracyjnej (Whatman nr 1, średnica 9 cm) zaimpregnowano dawką roztworu składnika aktywnego. Pozostawiono do odparowania acetonu i badano owady na krążkach bibuły filtracyjnej umieszczonych na szalkach Petriego. Dla każdej dawki przeprowadzano trzy próby równoległe, a na każdej szalce Petriego umieszczano po 15 owadów. Stopień śmiertelności oznaczano po 24 godzinach. Dane skorygowanej śmiertelności obliczano za pomocą równania Abbota.

PrzykładV. W tabeli 2 przedstawiono wyniki udowodniające synergizm między stereoizomerami pary enancjomerów Ib. Próbę tę przeprowadzono na T. confuson i przez kontaktowanie z różnymi dawkami składnika aktywnego otrzymano następujące wyniki.

Tabela 2

Dawka	0,11	0,33	1,00	3,0
(mg/krążek)		Śmiertelność %
IStransR Ii	0	0	71	90
IRtransS Ig	80	94	100	100
Para enancjomerów Ib	90	100	100	100

Próby przeprowadzono sposobem opisanym w przykładzie I.

Przykład VI. W tabeli 3 podano wartości LD₅o izomerów Ig i Ii oraz pary izomerów Ib. Badanie prowadzono przy stosowaniu zewnętrznym.

Tabela 3

Stereoizomery cypermetryny	LD50 (mg/owada) T. confusum	LD90 (mg/owada) Musca domestica
zmierzon	0 oczekiwano	wskaźnik synergii	zmierzon	0 oczekiwano	wskaźnik synergii
Ig (IRtransS)	73,6	-	-	13,4	-	-
Ii (StransR)	1291,8	-	-	141,9	-	-
Ib (Ig + Ii)	51,9	139,3	2,68	12,8	24,5	1,92

Dane powyższe udowodniły synergizm między izomerami trans na obu gatunkach.

Próby przeprowadzono następującym sposobem:

a) Musca domestica. Składniki aktywne rozpuszczono w 2-etoksyetanolu (cellosolye) i stosowano 0,3 pl kropelki roztworów na grzbietowy naskórek 3-5 dniowych samic much domowych. Stosowano 10 owadów, dla każdej dawki prowadzono 2 próby równoległe. Próby prowadzono dla 5 poziomów dawek między granicznymi aktywnościami 0 i 100%. Po traktowaniu muchy umieszczono w fiolkach szklanych. Śmiertelność oznaczano po 24 godzinach. Dane transformowano na dawkowanie logio i probit śmiertelność. LD50 i wartość przedziału zaufania obliczono na podstawie liniowej analizy regresji danych log-probit. Oczekiwane dane wymagane dla obliczenia synergizmu otrzymano za pomocą średniej harmonicznej. Wskaźnik synergizmu jest ilorazem wartości oczekiwanych i zmierzonych.

b) T. confusum. Składniki aktywne rozpuszczono w 2-etoksyetanolu i stosowano 0,3 pm kropelki roztworu na brzuszną stronę 1-2 tygodniowych owadów w stadium owada doskonałego. Traktowanie przeprowadzono na 2 próbach równoległych i 20 zwierzętach dla każdej dawki, dla 5 poziomów dawek w zakresie aktywności 0-100%. Ocenę i oznaczenie wartości LD50 i wskaźników synergizmu przeprowadzono tak jak opisano w przykładzie V. ·

Przykład VII. Pozostałościowa próba kontaktowa na dorosłych Aphidinus matricanaę.

Dorosłe A. matricariae wystawiono na działanie pozostałości składnika aktywnego świeżo nałożonego na płytki szklane tworzące klatki, a następnie zliczono owady, które przeżyły. Traktowanie: produkty badane i próba kontrolna zadane wodą. Replikacje: co najmniej 3. Wielkość działki (netto) 1 klatka. Badano owady o znanym wieku 24 godziny. Produkty stosowano w stężeniu 5-1 ppm na każdą płytkę szklaną.

153 005

Do każdej klatki wprowadzono 10 samic A. matricariae i jako pożywienie podawano miód. Liczbę samic które przeżyły oznaczano po 1,5 i 24 godzinach w niezależnych próbach. Całkowita ilość osobników, które przeżyły obliczano dla każdej klatki. Wyniki zestawiono w tabeli 4.

Tabela 4

	5 ppm	Stężenie	1 ppm
	lh	lh	5h	24 godziny
		śmiertelność %
Ia	100	100	100	96
Ib	100	0	75	88
Próba kontrolna (woda)	0	0	0	1,5

Przykład VIII. Próba bezpośredniego kontaktu na poczwarkach A. matricariae. Dojrzałe poczwarki A. matricariae na liściach papryki w szalkach Petriego wystawiono na bezpośredni oprysk składnikami aktywnymi. Stosowano liście papryki z pasożytami na 2-3 dni przed wyjściem owada z poczwarki. Liście złożono na bibule filtracyjnej na plastikowych szalkach Petriego. Bibułę filtracyjną zwilżono.

Traktowanie: patrz przykład VII. Po traktowaniu kawałki liści przeniesiono na spód czystej szalki Petriego. Tacki przetrzymywano w komorze klimatycznej w temperaturze 20°C, wilgotności względnej 70% w cyklu widno-ciemno 16-8 godzin, oczwarki, które przeżyły wylęgły się po 2-3 dniach. Policzono liczbę poczwarek wyległych i martwych. Wyniki przedstawiono w tabeli 5.

Tabela 5

Stężenie )ppm)

30	10	5 1
śmiertelność %

Ib	61,0	0	0	0
deltametryna	75,0	33,0	0	0
Próba kontrolna (woda)	0	0	0	0

Przykład IX. Składniki aktywne rozpuszczono w 2-etoksyetanolu i stosowano 0,3//1 kropelki roztworów na brzuszną stronę stonki ziemniaczanej w stadium owada doskonałego (Leptinotarsa decemlineata). Traktowanie prowadzono w dwóch próbach równoległych i po 10 owadów na każdą dawkę. Po traktowaniu owady umieszczono na szalkach Petriego i oznaczano śmiertelność po 48 godzinach. Wyniki zestawiono w tabeli 6.

Tabela 6

Enancjomety		Dawka (/rg/owada)
0,05	0,10	0,20	0,40
cypermetiyny
		śmiertelność % po 24 godzinach
Ib	0	25	75	85
cypermetryna	0	20	45	75

Przykład X. T. confusum (małe mączniki młynarki) w stadium owada doskonałego trak' towano tak jak w przykładzie IV i % śmiertelności oznaczono po 24 godzinach. Dawka dodanego eteru 6-propylopiperonylobutylowego glikolu dwuetylenowego (oznaczanego dalej PBO) wynosiła 0,5mg/krążek. Wyniki otrzymane podano w tabeli 7. Stwierdzono, że para enancjometów Ib osiąga wyższy poziom synergizmu niż para izomerów la.

153 005

Tabela 7

Dawka (mg/krążek)

Składnik aktywny	0,4	0,2 śmierteln	0,1 ość % po 241	0,025 godzinach
la	96	53	12	0	0
la + PBO	100	58	16	0	0
Ib	100	85	51	10	0
Ib + PBO	100	91	68	39	9

P r z y k ł a d XI. Składniki aktywne rozpuszczono w 2-etoksyetanolu i roztwory stosowano w postaci 0,2pl kropelek na grzbietową stronę oprzędnicy jesiennej (Hyphantria cunea) w stadium larwanym L7-L8. Traktowane robaki umieszczono na szalkach Petriego na liściach truskawek: Badania przeprowadzono dla 5 dawek, w 2 równoległych próbach po 10 owadów na każdą dawkę. Zabite owady zliczono po 24 godzinach i obliczono % śmiertelności. Wyniki zestawiono w tabeli 8,

Tabela 8

		Dawka (pg/larwę)
Stereoizomery Cypermetriny	0,023	0,047 0,094 0,188	0,375
	śmiertelność po 24 godzinach
Ib Cypermetryna	10 0	15 30 70 0 25 50	80 75

Przykład XII. Z preparatu 5EC według przykładu I sporządzono emulsje rozcieńczone 50, 100, 200, 400, 800 i 1600 krotnie, przez rozcieńczenie wodą. 0,5 ml emulsji rozpylono na płytki szklane, na których po wyschnięciu umieszczono po 10 stonek ziemniaczanych (L. decemlineata) w stadium owada doskonałego, na każdej płytce szklanej i owady nakryto. Próby prowadzono z 6 dawkami w 3 równoległych próbach dla każdej dawki. Zliczono zabite owady po 48 godzinach i obliczono % śmiertelności. Wyniki zestawiono w tabeli 9.

Tabela 9

Rozcieńczenie

Preparat 5 EC	1600x	800x	400x	200x	100x	50x
			śmiertelność, %
Cypermetryna	0	17	33	50	67	83
Ib	0	13	37	57	87	100

Przykład XIII. Działanie owadobójcze badano na suchych doskonałych owadach strąkowca fasolowego (Acanthoscelides obtectus). Zabite owady zliczono po 24 godzinach i obliczono % śmiertelności. Wyniki zestawiono w tabeli 10.

Tabela 10

Rozcieńczenie

Preparat 5 EC	1600x	800x	400x	200x 100x	50x
				śmiertelność %
Cypermetryna	0	3	10	20 43	60
Ib	3	10	20	37 53	67

153 005

Claims (3)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Synergiczny środek owadobójczy na bazie syntetycznych piretroidów, zawierający więcej niż jeden składnik aktywny i substancje pomocnicze, znamienny tym, że zawiera 0,001-99% wagowych syntetycznego piretroidu o przedstawionym wzorze, stanowiącego parę enancjomerów IR trans S i 1S trans R spośród ośmiu możliwych izomerów, ewentualnie w mieszaninie z uzupełniającą do 100% wagowych ilością jednego lub kilku aktywatorów i/lub środków pomocniczych, zwłaszcza przeciwutleniaczy, środków stabilizujących, zwilżających, emulgujących, dyspergujących, środków przeciwpienieniu, rozcieńczalników i/lub wypełniaczy.
2. 2. Środek według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera parę enancjomerów IR trans S i 1S trans R, o czystości co najmniej 95% i następujących danych fizykochemicznych IR (KBr)

   5,6 (d, 1H, Cl); 6,39 (s, 1H, c alfaproton).
3. 3. Środek według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że zawiera parę enancjomerów IR trans S i 1S trans R o temperaturze topnienia 80,5-81,5°C i danych Ir i NMR według zastrz. 2.

   Cl

   Cl

   COOCH

   Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 100 egz.

   Cena 3000 zł