Przedmiotem wynalazku jest odwadniacz, zawierajacy czesc zamykajaca, umieszczona od strony niskiego cisnienia, która wspólpracuje z gniazdem zaworowym i jest uruchamiana przez umieszczony w komorze wysokocisnieniowej odwadniacza zespól sterujacy skladajacy sie z bimetalicznych elementów zatrzaskowych, za posrednictwem trzonka. W celu uniknie¬ cia erozji czesci zamykajacej i obnizenia powstawania zanieczyszczen w odwadniaczu dazy sie do mozliwie jego szerokiego otwierania podczas procesu otwierania i ponownego calko¬ witego zamkniecia po odprowadzeniu kondensatu oraz utrzymania dzialania w granicach du¬ zego zakresu cisnienia. Z opisu ogloszeniowego RFN 29 48 086 znane sa odwadniacze, w któ¬ rych stosuje sie bimetaliczne elementy zatrzaskowe. W tym odwadniaczu czesc zamykajaca po uzyskaniu okreslonej temperatury zaskakuje w polozenie zamykania i po okreslonym schlodzeniu - uwalnia sie z polozenia zamykania. Bimetaliczne elementy zatrzaskowe sa tak usytuowane, ze ich wygiecia dodaja sie i pojedynczo sa poddawane oddzialywaniu sily.W przypadku niskich wartosci temperatury i cisnienia, ciensze elementy przejmuja proces zatrzasniecia, przy wyzszych wartosciach proces zatrzasniecia przejmuja grubsze elementy zatrzaskowe, Jednoczesnie uniemozliwiajac proces zatrzasniecia cienszych elementów zat¬ rzaskowych. Powoduje to sytuacje, ze ciensze bimetaliczne elementy zatrzaskowe w warun¬ kach wysokiej temperatury i wysokiego cisnienia wystawione na dzialanie krancowo wyso¬ kich naprezen, tak ze w efekcie zakres cisnienia jest ograniczony.Zadaniem wynalazku jest opracowanie odwadniacza wstepnie wymienionego rodzaju, który bylby stosowany w duzym zakresie cisnienia, przy czym bimetaliczne elementy za¬ trzaskowe nie bylyby wystawione na dzialanie cisnienia. Zadanie to rozwiazano wedlug AU Oiai2 148 041 wynalazku dzieki temu, ze kazdy bimetaliczny element zatrzaskowy swoim Jednym koncem opie¬ ra sie na stalej podporze, a swoim drugim koncem zaczepia o ogranicznik umieszczony na trzonku czlonu zamykajacego, a stala podpora i ogranicznik, przewidziany na trzonku sa wzajemnie tak umieszczone, ze w polozeniu otwarcia odwadniacza otworzona pomiedzy czes¬ cia zamykajaca a gniazdem zaworowym szczelina przeplywowa, mierzona w kierunku skoku czesci zamykajacej Jest mniejsza od sumy skoków zamykajacych pojedynczych elementów zat¬ rzaskowych* Korzystnie bimetaliczny element zatrzaskowy swoim Jednym koncem opiera sie po¬ srednio przez sztywny czlon posredni na stalej podporze, a swoim drugim koncem zaczepia poprzez ten sam czlon posredni o ogranicznik przewidziany na czesci zamykajacej. Sily poszczególnych bimetalicznych czesci zatrzaskowych oddzialywuja wspólnie na czesc zamy¬ kajaca, Jezeli zostana przekroczone ich temperatury zatrzasku. Poniewaz Jednak bimeta- liczne elementy zatrzaskowe sa niezalezne od siebie, w odniesieniu do oddzialywania sily z ich stalej podpory do ogranicznika na trzpieniu czesci zamykajacej, to ciensze elementy zatrzaskowe nie podlegaja dzialaniu wysokich sil grubszych elementów zatrzaskowych. Od¬ wadniacz mozna wiec stosowac w szerokim zakresie cisnien bez niepotrzebnego obciazenia duzymi naprezeniami bimetalicznych elementów zatrzaskowych.Wedlug dalszego uksztaltowania wynalazku co najmniej Jeden element zatrzaskowy Jest wykonany z bimetalu o temperaturze zatrzasku, która rózni sie od temperatury zat¬ rzasku bimetalu innego elementu zatrzaskowego. Wedlug dalszej cechy wynalazku rózne ele¬ menty zatrzaskowe sa wykonane z bimetali o róznych wartosciach wlasciwych termicznego wygiecia. Pozwala to na zachowanie Jednakowej postaci lub geometrii róznych bimetalicz- nych elementów zatrzaskowych, wzglednie ich utrzymanie w korzystnych ramach konstrukcyj¬ nych. Wedlug innej cechy wynalazku do elementów zatrzaskowych Jest przyporzadkowanych kilka stalych podpór oraz kilka ograniczników, umieszczonych na trzpieniu, przy czym ograniczniki sa nastawne. Dzieki temu Jest mozliwe wyregulowanie poszczególnych elemen¬ tów zatrzaskowych przez przyporzadkowane im ograniczniki. Taki uklad nie stawia wysokich wymagan co do precyzyjnego wykonania elementów zatrzaskowych, poniewaz np zakresy skoku zatrzasku, odbiegajace od uksztaltowania, moga byc kompensowane przez wzgledne wyregulo¬ wanie ogranicznika.Przedmiot wynalazku Jest uwidoczniony w przykladach wykonania na rysunku, na któ¬ rym fig. 1 przedstawia pierwsza postac wykonania zespolu sterujacego odwadniacza w polo¬ zeniu otwarcia, fig. 2 - zespól sterujacy z fig. 1 w polozeniu zamkniecia przy niskim cisnieniu roboczym, fig. 3 - zespól sterujacy z fig. 1 w polozeniu zamkniecia przy wy¬ sokim cisnieniu roboczym, fig. 4 - wykres bimetalicznych izotermicznych sil sprezynujacych, które sa przenoszone przez skok czesci zamykajacej, fig. 5 - wykres krzywej pary nasyco¬ nej oraz wartosc temperatury zamkniecia i otwarcia, fig. 6 - drugi przyklad wykonania zes¬ polu sterujacego odwadniacza w polozeniu otwarcia, a fig. 7 - zespól sterujacy z fig. 4 w polozeniu zamkniecia przy niskim cisnieniu roboczym.Sciana oddzielajaca 1, pomiedzy strona cisnienia wstepnego i cisnienia niskiego, nie przedstawionej obudowy odwadniacza, zawiera otwór przelotowy 2 dla odprowadzanego kon¬ densatu oraz zespól sterujacy. Zespól sterujacy sklada sie z korpusu gniazda 3, trzech umieszczonych po stronie wstepnego cisnienia bimetalicznych elementów zatrzaskowych 4,5, 6, w postaci tarczy z srodkowo umieszczonym otworem oraz czesci zamykajacej 7 umieszczo¬ nej po stronie niskocisnieniowej z trzpieniem 8. Korpus gniazda 3 ma osiowy przelot 9 i gniazdo zaworowe 10, z którym wspólpracuje czesc zamykajaca 7. Przedstawiony na fig. 1-3 korpus gniazda 3 ma nieruchoma podpore 11, do której przylegaja bimetaliczne ele¬ menty zatrzaskowe 4,5 i 6 swoja krawedzia zewnetrzna, natomiast krawedzia wewnetrzna znajduje sie pod ogranicznikiem 12 trzpienia 8. W stanie zimnym, trzy bimetaliczne elementy zatrzaskowe 4,5 i 6 maja postac wypukla w kierunku gniazda zaworowego 10 (fig. 1), dzieki czemu czesc zamykajaca 7 uwalnia przelot 9 i nastepuje odplyw kondensatu. Przy wzrastaja-148 041 3 cej temperaturze elementy zatrzaskowe 4,5f6 poruszaja sie pelzajaco w kierunku zamykania az do momentu uzyskania temperatury zatrzasku 1 do zatrzasniecia. Na wykresie - fig. 4 sa przedstawione procesy otwierania 1 zamykania elementów zatrzaskowych 4, 5, 6 o róz¬ nych temperaturach zatrzasku. Na odcietej H sa naniesione skoki elementów zatrzaskowych 4, 5, 6 i czesci zamykajacej 7. Punkt 0 na wspólrzednych odpowiada polozeniu zamykania.Na rzednej K sa naniesione wartosci sil9 przy czym przez K4 sa oznaczone sily sprezynu¬ jace wywierane przez element zapadkowy 4 na czesc zamykajaca 7 przy przykladowej tempe¬ raturze t1 do t3» natomiast K5 oznacza odpowiednie sily sprezynujace elementu zatrzasko¬ wego 5. Krzywe wyznaczone dla K4 i K5 na wykresie tworza izotermy sily sprezynujacej elementu zatrzaskowego 5. Krzywe wyznaczone dla K4 i K5 na wykresie tworza izotermy sil sprezynujacych. Sily sprezynujace K4 i K5 dzialaja w kierunku zamykania, kiedy izotermy sil sprezynujacych leza na rzednej dodatniej. Teoretycznie dzialaja one w kierunku ot¬ warcia , jezeli leza na rzednej ujemnej. Poniewaz elementy zatrzaskowe 4f 5f 6 przylega¬ ja jedynie z jednej strony do podpór 11, 12 te ujemne sily nie sa przenoszone na czesc zamykajaca 7* Przez K6 jest oznaczona sila okreslona przez spadek nacisku na czesc zamy¬ kajaca 7 i dzialajaca na te czesc w kierunku otwierania. Sila ta jest w zasadzie nieza¬ lezna od skoku.Polozenie lub skok czesci zamykajacej 7 jest okreslone przez równowage nacisku sily otwarcia Kd 1 sil sprezynujacych K4, K5» K6 elementów zatrzaskowych 4, 5f 6 lub ich sum i moze lezec jedynie w punkcie przeciecia linii sil panujacych temperatur 1 cisnien.Jezeli sila otwarcia wzrasta do Ktt1, temperatura wzrasta z t1 do t2, to element zatrzas¬ kowy 4 porusza czesc zamykajaca 7 w sposób pelzajacy z polozenia otwarcia (po prawej stronie na wykresie) az do polozenia skokowego A, a nastepnie przesuwa ja z tego polo¬ zenia skokowego, az do polozenia zamkniecia. Elementy zatrzaskowe 5» 6 pozostaja w tym czasie w postaci wypuklej w kierunku do gniazda zaworowego 10 (fig. 2). Sily K4 przypo¬ rzadkowane róznym temperaturom zamykania zatrzaskowego sa uwidocznione na prostopadlych A przechodzacych przez minima izoterm sil sprezynujacych. To przyporzadkowanie prowa¬ dzi na wykresie fig. 5 do pierwszej prostej 13.Przy temperaturach wyzszych od t2, np. w temperaturze t3» element zatrzaskowy 5 jest w stanie przeniesc przez caly zakres skoku sily dodatnie, to znaczy sily dzialaja¬ ce w kierunku zamykania. Izotermy sil sprezynujacych elementów zatrzaskowych 4 15 do¬ daja sie do wypadkowej "K5+4, t3M. Jezeli przy silach otwarcia wyzszych od K61, przy¬ kladowo przy sile K62 temperatura wzrasta do t3# wówczas elementy zatrzaskowe 5 14 poruszaja wspólnie, w sposób pelzajacy, czesc zamykajaca 7 z polozenia otwarcia do po¬ lozenia A, a nastepnie przesuwaja ja wspólnie w polozenie zamkniecia przez zatrzask.Element zatrzaskowy 6 zachowuje swoja postac wypukla w kierunku gniazda zaworowego 10.Na prostopadlej A dodaja sie sily elementów zatrzaskowych 4 15, tak ze przy jednako¬ wej temperaturze t zwieksza sie róznica sil. Na fig. 5 powstaje druga prosta 14 z wiek¬ szym katem wzrostu. Ta sama sytuacja powtarza sie wówczas, gdy dziala element zatrzasko¬ wy 6 (fig.3), wskutek czego powstaje trzecia, Jeszcze bardziej stroma prosta 15t ciagu wielokata, przedstawionego na fig. 5. Na wykresie fig. 4 jest widoczne, ze proces ot¬ wierania stanowi odwrócenie procesu zamykania. Jezeli maksymalne wartosci izoterm sil sprezynujacych odpowiadaja polozeniu zamykania lub leza z jego drugiej strony, np. na linii B równoleglej do rzednej K, wówczas odwadniacz otworzy sie skokowo, np. przy tem¬ peraturze Ko1, z polozenia zamykania oznaczonego kropka, do punktu C, o ile temperatu¬ ra elementu zatrzaskowego 4 obnizy sie z t2 na t1. Wykreslona na fig. 5 krzywa SD od¬ zwierciedla temperature t sprezonej pary dla róznych cisnien P, w której odwadniacz musi byc najpózniej zamknietym. Na wykresie fig. 5 powstaje wiec dla procesu otwarcia drugi ciag prostych wielokata 13^ 14,' 15.' Wykres na fig. 5 uwidacznia, ze uzyskuje sie4 148 041 zadane dzialanie w duzym zakresie cisnienia. Jest to mozliwe dzieki temu, ze poszcze¬ gólne elementy zatrzaskowe 4, 5, 6 sa od siebie niezalezne, w odniesieniu do dzialania sil od nieruchomej podpory 11 do ogranicznika 12 na trzpieniu 8 czesci zamykajacej 7« Dzieki temu na ciensze elementy zatrzaskowe 4f 5 nie oddzialywuja wysokie sily sprezy¬ nujace grubszych elementów zatrzaskowych 5, 6 i dzieki temu nie sa wystawiane na dzia¬ lanie niepotrzebnie wysokich naprezen.W przykladzie wykonania wedlug fig. 6 i 7 korpus gniazda 3 dzwiga dwie srodkowe nieruchome podpory 16,17. Na kazdej z nich opiera sie jeden bimetaliczny element za¬ trzaskowy 4, wzglednie 5 swoja krawedzia zewnetrzna. 0 krawedzie zewnetrzne obydwu elementów zatrzaskowych 4f5 zaczepiaja zebra 18f 19 w postaci klucza, które swoja wewnetrzna krawedzia oddzialywujaca na dwa ograniczniki 20, 21 umieszczone na trzpie¬ niu 8 czesci zamykajacej 7, przy czym sa one osiowo przesuwne, w celu regulacji odwad- niacza. Przy wzrastajacej temperaturze, elementy zatrzaskowe 4, 5 poruszaja sie, jak to przedstawiono na fig. 1 do 3, z polozenia otwierania poczatkowo pelzajaca w kie¬ runku zamykania. W momencie uzyskania odpowiedniej temperatury zatrzasku element za¬ trzaskowy 4 zatrzymuje i unosi za posrednictwem zebra 19 1 ogranicznika 21 czesc za¬ mykajaca 7 w polozenie zamkniecia. Element zatrzaskowy 5 zachowuje swoja postac wy¬ pukla w kierunku gniazda zaworowego 10, tak ze przy skoku zamykajacym czesci zamyka¬ jacej 7, ogranicznik 20 znajduje sie ponad zebrem 18 (fig. 7). Przy wyzszych silach zamykania czesci zamykajacej 7, to znaczy przy wyzszych cisnieniach 1 odpowiednio wyz¬ szych temperaturach, obydwa elementy zatrzaskowe 4 i 5 zatrzaskuja sie 1 powoduja, ze zebra 18, 19 stykaja sie z ogranicznikami 20 i 21, tak ze ich sily zamykajace, dodaje sie i oddzialywuja na czesc zamykajaca 7. Ten uklad odpowiada omówionej wczesniej sytuacji dopasowania wykresu w postaci ciagu prostych 13, 14 wielokata elementów za¬ trzaskowych 4, 5 do krzywej naprezonej pary SD.Zastrzezenia patentowe 1. Odwadniacz, zawierajacy czesc zamykajaca, umieszczona od strony niskiego cis¬ nienia, która wspólpracuje z gniazdem zaworowym i jest uruchamiana przez umieszczony od strony wysokocisnieniowej, zespól sterujacy, który posiada bimetaliczne elementy za¬ trzaskowe, opierajace sie na nieruchomej podporze, a trzonek polaczony z czescia zamyka¬ jaca ma ogranicznik, o który opieraja sie elementy zatrzaskowe, znamienny tym, ze kazdy bimetaliczny element zatrzaskowy (4, 5, 6) swoim jednym koncem opiera sie na sta¬ lej podporze (11, 16, 17), a swoim drugim koncem zaczepia o ogranicznik (12, 20, 21) prze¬ widziany na trzonku (8) czlonu zamykajacego (7), a stala podpora (11, 16, 17) i ogranicz¬ nik (12, 20, 21) przewidziany na trzonku (8) sa wzajemnie tak umieszczone, ze w poloze¬ niu otwarcia odwadniacza utworzona pomiedzy czescia zamykajaca (7) a gniazdem zaworowym (10) szczelina przeplywowa, mierzona w kierunku skoku czesci zamykajacej (7), jest mniejsza od sumy skoków zamykajacych pojedynczych elementów zatrzaskowych (4, 5, 6). 2. Odwadniacz, wedlug zastrz.1, znamienny tym, ze bimetaliczny element zatrzaskowy (4, 5) swoim jednym koncem opiera sie posrednio przez sztywny czlon posredni (18, 19) na stalej podporze (16, 17), a swoim drugim koncem zaczepia poprzez ten sam czlon posredni (18, 19) o ogranicznik (20, 21) przewidziany na trzonku (8). 3. Odwadniacz, wedlug zastrz. 1,znamienny tym, ze co najmniej jeden element zatrzaskowy (4, 5, 6) jest wykonany z bimetali o temperaturze zatrzasku, która rózni sie od temperatury zatrzasku bimetalu innego elementu zatrzaskowego (5,6,4). 4. Odwadniacz, wedlug zastrz.3, znamienny tym, ze rózne elementy148 041 5 zatrzaskowe (4, 5f 6) sa wykonane z bimetali o róznych wartosciach wlasciwych termiczne¬ go wygiecia. 5« Odwadniaczf wedlug zastrz. 29 znamienny t y m, ze do elementów za¬ trzaskowych (4f 5) Jest przyporzadkowanych kilka stalych podpór (16, 17) oraz kilka ograniczników (20, 21), umieszczonych na trzpieniu (8), przy czym ograniczniki (20,21) sa nastawne.Fig. 1 Fig. 2148 041 Fig I cpj Fig. 5148 041 Fig.6 19^& 'i V 3 s* vs_ E\\\\\\\Si 10 7 Fig.7 PL PL PL PL