Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia nowych pochodnych kwasu 3,5-dwuhydroksy¬ walerianowego, zwlaszcza naftalenowych i cztero- wodoronaftalenowych analogów tego kwasu oraz jego pochodnych, które mozna stosowac jako srod¬ ki farmaceutyczne, zwlaszcza srodki hypolipopro- teinemiczne i srodki przeciw miazdzycowemu stwardnieniu naczyn.Nowe zwiazki mozna przedstawic za pomoca wzoru 1, w którym obydwa podstawniki Ro razem oznaczaja ugrupowanie o wzorze 7 albo grupe —/CH2/4—, gdzie R2 oznacza wodór, R3 oznacza wo¬ dór, Rj oznacza wodór, rodnik Ci-g-alkilowy lub atom chloru, R4 oznacza atom fluoru, R5 oznacza wodór, R5a oznacza wodór, X oznacza grupe —/CH^/n— lub grupe o wzorze 8, przy czym n oznacza 0, 1, 2 lub 3, a obydwa symbole q ozna¬ czaja 0, albo jeden z nich oznacza 0, a drugi ozna¬ cza 1, Z oznacza grupe o wzorze 2, w którym Re oznacza wodór, przy czym ugrupowanie —X—Z i grupa fenylowa zawierajaca R4 wystepuje w po¬ lozeniu orto w stosunku do siebie, w postaci wol¬ nego kwasu albo w postaci soli.Gdy w opisie wystepuje okreslenie „ester zdol¬ ny do hydrolizy w warunkach fizjologicznych i fi¬ zjologicznie dopuszczalnych", ' oznacza to ester zwiazku o wzorze 1, w którym grupa karboksylo¬ wa, jest zestryfikowana i który jest zdolny do hy¬ drolizy w warunkach fizjologicznych z utworze¬ niem alkoholu, którym sam równiez jest fizjolo- 10 gicznie dopuszczalny, to jest nietoksyczny w za¬ danym zakresie dawkowania.Gdy we wzorze 1 symbol Z oznacza grupe o wzorze 2a, to dla wolnych kwasów R7 oznacza wodór, natomiast dla wyjsciowych estrów R7 oznacza grupe Ci-4-alkilowa lub benzylowa, ko¬ rzystnie grupe Ci_3-alkilowa, n-butylowa, izobu- tylowa, t-butylowa lub benzylowa, a Rg ma zna¬ czenie wyzej podane.W przypadku soli R7 oznacza kation.Gdy Z w wyjsciowych zwiazkach o wzorze 1 wystepuje w postaci laktonu, to tworzy <5-lakton 9 wzorze 2b, w którym Re ma znaczenie wyzej podane, przy czym okreslenie „lakton" w dalszym 15 tekscie odnosi sie do ó-laktonów.Solami zwiazków o wzorze 1 sa zwlaszcza sole dopuszczalne farmaceutycznie. Takimi farmaceu¬ tycznie dopuszczalnymi solami sa np. sole metali alkalicznych, takie jak sole sodowe i potasowe 20 oraz sole amonowe.Ugrupowania X—Z, Rj i pierscien fenylowy za¬ wierajacy podstawnik R4 'wystepuja w pozycjach 1—4 z tym, ze X—Z i grupa fenylowa zawierajaca podstawnik R4 sa w polozeniu órto wzgledem sie- 25 bie.Odnosniki w dalszym tekscie do wzorów 1, 2 i ich podgrup obejmuja wszystkie postacie, jesli nie zaznaczono inaczej.Zwiazki 1 o wzorze 1 mozna podzielic na 2 gru- 30 py, a mianowicie zwiazki o wzorze IA i IB, w 144 594s 144 594 4 których to wzorach Ri—Rsa, X i Z maja znacze¬ nie wyzej podane.•Zwiazki 7ps wzorze LA mozna podzielic na dwie podgrupy, a mianowicie zwiazki, w których Z oznacza grupe o wzorze 2vw postaci innej niz lak¬ tonowa (grupa IAa) i zwiazki, w których Z ozna¬ cza <«g*upe o wzorze. 2b (grupa lAb). Odpowiednio, zwiazEi o wzorze IB mozna podzielic na dwie pod¬ grupy, a mianowicie zwiazki, w których Z pzna- cza grupe o wzorze 2 w postaci innej niz laktono- wa (grupa IBa) i zwiazki, w których Z oznacza grupe o wzorze 2b (grupa IBb). Zwiazki nalezace do grup IAb i IBb sa zwiazkami wyjsciowymi.Kazda z tych czterech podgrup moze byc dalej podzielona na trzy dalsze podgrupy, a mianowicie zwiazki, w których grupa —X—Z jest w pozycji 1, a grupa fenylowa zawierajaca podstawnik R4 jest w pozycji 2 (grupy IAal, IAB1, IBal i IBbi), zwiazki, w których grupa —X—Z jest w pozycji 2, a grupa fenylowa zawierajaca R4 jest w pozycji 1 (grupy IAa2, IAb2, IBa2 i IBb2) oraz zwiazki, w których grupa —X—Z jest w pozycji 2, a grupa fenylowa zawierajaca R4 jest w po¬ zycji 3 (grupy IAa3, IAb3, IBa3 i IBb3).Jak bedzie wiadomym dla fachowca, kazdy zwiazek o wzorze 1 oraz kazda jego podgrupa ma co najmniej dwa centra asymetrii, to jest dwa atony wegla zwiazane z grupami hydroksylowy¬ mi w grupie o wzorze 2a. Prowadzi to np. w przypadku dwóch centrów, do czterech form ste- reoizomerycznycn (enancjomerów) kazdego zwiazku (dwa racematy lub pary diastereoizomerów). W korzystnych zwiazkach majacych tylko dwa takie centra asymetrii te cztery stereoizomery oznacza sie jako enancjomery R,R; R,S; S.R i S.S, przy czym wszystkie stereoizomery sa objete wynalaz¬ kiem. W zaleznosci od podstawników moga wyste¬ powac dalsze asymetryczne atomy wegla, a uzys¬ kane tak izomery i ich mieszaniny równiez wcho¬ dza w zakres wynalazku. Korzystne sa zwiazki zawierajace tylko dwa centra asymetrii (cztery wymienione wyzej steroizomery).Korzystnie Ri stanowi R'lf przy czym R\ ozna¬ cza wodór, rodnik Ci—g-alkilowy nie zawierajacy asymetrycznego atomu wegla albo atom choru, . a zwlaszcza stanowi R"i, przy czym R"j oznacza wodór lub rodnik Ci—e-alkilowy, a w szczególnosci stanowi R'"i, przy czym R"\ oznacza wodór, rod¬ nik Cj-2-alkilowy lub rodnik izopropylowy.Korzystnie Rj, R\ itd., jesli ma znaczenie inne niz wodór, wystepuje w pozycji 3 zwiazków z grupy IAa2 i IBa2 oraz w (pozycji 1 w zwiazkach z grupy IAa3 i IBa3. R4 korzystnie wystepuje w pozycji meta lub para, zwlaszcza w pozycji para.Zwiazki o wzorze 1, w którym Z oznacza grupe o wzorze 2 lub 2a sa najkorzystniejsze w postaci soli. Korzystnymi kationami tworzacymi sól sa ka¬ tiony wolne od centrów asymetrii, zwlaszcza np. sód, potas lub amon, najkorzystniej sód.Symbol X stanowi korzystnie X', przy czym X' oznacza —/CI^An^- lub grupe o wzorze 9, przy czym m oznacza 1, 2 lub 3, zwlaszcza grupe o wzorze 9.Symbol Z oznacza korzystnie grupe o wzorze 2a, w której Rg oznacza wodór, R7 oznacza wodór, zwlaszcza grupe o wzorze 2a w postaci soli sodo¬ wej.Symbol n stanowi korzystnie m, przy czym m oznacza 1, 2 lub 3, zwlaszcza 2 lub 3, korzyst¬ nie 2./ Odnosnie zwiazków z grup IAa i IBa oraz ich podgrupy, korzystniejsze sa izomery arytro niz izo¬ mery treo, przy czym wyrazenie erytro i treo od¬ nosza sie do odpowiednich pozycji grup hydroksy¬ lowych w pozycji 3 i 5 (grup o wzorze 2 i 2a).Korzystnymi stereoizomeranii zwiazków o wzorze 1 posiadajacych tylko dwa centra asymetrii, w których X oznacza bezposrednie wiazanie, grupe o wzorze 9 lub grupe o wzorze 10, w której znak X oznacza wiazanie z grupa Z, a Z jest w postaci innej niz laktonowa, sa izomery 3R, 5S, i 3R, 5R i racemat, w którym kazdy z nich jest czescia skladowa, to jest racematy 3R, 5S — 3S, 5R (ery¬ tro) i 3R, 5R — 3S, 5S (treo), przy czym izomer 3R, 5S i racemat, w którym jest on czescia skla¬ dowa, sa bardziej korzystne, a izomer 3R, 5S jest najkorzystniejszy.Korzystnymi steroizomerami zwiazków o wzorze 1 posiadajacych tylkod wa centra asymetrii, w których X oznacza grupe -VCH2iAn—, albo grupe o wzorze 11, a Z wystepuje w postaci innej niz laktonowa, sa izomery 3R, 5R i 3R, 5S i racemat, w którym kazdy z nich jest czescia skladowa, to jest racematy 3R, 5R — 3S, 5S (erytro) i 3R, 5S — 3S, 5R (treo), przy czym izomer 3R, 5R i racemat, w którym jest on czescia skladowa, sa bardziej korzystne, a izomer 3R, 5R jest najkorzystniejszy.Preferencje omówione w powyzszych ustepach odnosza sie równiez do zwiazków o wzorze 1 po¬ siadajacych wiecej niz dwa centra asymetrii i przedstawiaja korzystne konfiguracje tych pozycji.Wszystkie preferencje podane wyzej odnosza sie nie tylko do zwiazków o wzorze 1, lecz takze do zwiazków o wzorach IA i IB oraz do grup IAa, IAb, IBa, IBb, IAal, IAa2, IAa3, IAB1, IAb2, IAb3, IAal, IBa2, IBa3, IBbl, IBb2 i IBb3.Korzystna grupa zwiazków obejmuje te zwiazki o wzorze 1, w których dwa rodniki Ro razem two¬ rza grupe o wzorze 7 lub o wzorze —CH2CH2CH2CH2—, w którym R2 oznacza atom wodoru, R3 oznacza atom wodoru, R1 oznacza atom wodoru, grupe Ci_3 alkilowa, atom chloru, R4 oznacza atom fluoru, R5 oznacza atom wodoru, X oznacza grupe —i/CH^/n—, grupe o wzorze 9, grupe o wzorze 12 lub grupe o worze 13, w któ¬ rym n ma wartosc 0, 1, 2 lub 3 i Z oznacza grupe o wzorze 14, w którym Rq oznacza atom wodoru, a R'"-? oznacza atom wodoru lub M, który oznacza farmaceutycznie dopuszczalny kation, z tym ogra¬ niczeniem, ze grupa —X—Z i grupa fenylowa za¬ wierajaca podstawnik R4 sa wzgledem siebie w pozycji orto.Wedlug wynalazku zwiazki o wzorze 1 mozna wytwarzac w nizej opisany sposób, przy czym grupa BR oznacza podstawowa strukture pierscie¬ niowa o wzorze 15, w której R0, Ri, R4, Rsa i R5 maja znaczenie wyzej podane. Tak wiec ugrupo¬ wanie BR X—Z oznacza zwiazek o wzorze 1.Wedlug wynalazku zwiazki o wzorze 1 wytwarza 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 60144 594 6 sie droga hydrolizy zwiazków o wzorze 1 w postaci estru lub laktonu.Wyjsciowe zwiazki o wzorze 1 wytwarza sie w ten sposób, ze a) w przypadku gdy Rlf oznacza wodór, redukuje sie zwiazki o wzorze 3,. w któ¬ rym Rj4 oznacza rodnik tworzacy zdolny.do hy¬ drolizy w warunkach fizjologicznych i fizjologicz¬ nie dopuszczalny ester, a X ma znaczenie wyzej podane, albo b) w przypadku, gdy X oznacza grupe o wzorze 9, odszczepia sie grupy ochronne od zwiazku o wzorze 5, w którym Pro oznacza gru¬ pe ochronna i gdy obecna jest wolna grupa kar¬ boksylowa, wyodrebnia sie otrzymany zwiazek w postaci wolnego kwasu lub w postaci soli.R14 oznacza korzystnie rodnik Ci_3-alkilowy, n-butylowy, izobutylowy, t-butylowy lub benzylo¬ wy, zwlaszcza rodnik Ci-3-alkilowy, szczególnie korzystnie rodnik Ci_2-alkilowy, a R15 korzystnie oznacza rodnik Ci-2-alkilowy, zwlaszcza . metylo¬ wy.Jesli nie podano inaczej, reakcje prowadzi sie w sposób konwencjonalny, wlasciwy dla danego typu reakcji. Stosunki molowe i czas trwania re¬ akcji sa na ogól konwencjonalne i nie krytyczne, przy czym dobiera sie je zgodnie ze znanymi re¬ gulami w zaleznosci od stosowanych warunków procesu.Rozpuszczalniki, same lub w mieszaninie, dobie¬ ra sie w zasadzie tak, aby byly obojetne i ciekle w czasie reakcji.W celu zapewnienia obojetnej atmosfery stosuje sie dwutlenek wegla (w niektórych reakcjach), a czesciej azot lub gaz szlachetny, korzystnie azot.Wiekszosc reakcji, wlacznie z tymi, w których nie wspomina sie o stosowaniu obojetnej atmosfery, prowadzi sie korzystnie w takich wlasnie warun¬ kach.Redukcje zgodnie z wariantem a) prowadzi sie korzystnie stosujac lagodny srodek redukujacy, ta¬ ki jak borowodorek sodu albo kompleks t-butylo- aminy i borowodorku w obojetnym rozpuszczalni¬ ku organicznym, takim jak nizszy alkanol, zwlasz¬ cza etanol, korzystnie w temperaturze —10° do 30°C, w obojetnej atmosferze.Stosowanie optycznie czystego materialu wyjs¬ ciowego prowadzi sie do uzyskania dwóch izome¬ rów optycznych (diasteroizomerów) otrzymanego produktu konczowego. Jednakze gdy pozadana jest stereospecyficznosc, korzystnie stosuje sie stereose- lektywna redukcje w celu zmaksymalizowania produkcji mieszaniny stereoizomerów erytro/race- mat/, gdzie korzystny stereoizomer (jak wyzej po¬ dano) jest czescia skladowa. Stereoselektywna re¬ dukcje prowadzi sie w trzech etapach. Na przy¬ klad w pierwszym etapie ketoester o wzorze CH3COOH2COOR14 traktuje sie trój-i/pierwszorze- dowym lub drugorzedowym C2_4-alkilo/borowodo- rem, korzystnie trój-n-butyloborowodorem i po¬ wietrzem, tworzac /kompleks. Temperatura reakcji wynosi korzystnie 0—50°C, zwlaszcza 20—30°C.Pierwszy etap prowadzi sie w bezwodnym obojet¬ nym rozpuszczalniku, korzystnie w rozpuszczalniku eterowym, takim jak czterowodorofuran, eter dwu- etylowy, 1,2-dwumetoksyetan lub 1,2-dwuetoksy- etan, korzystnie czterowodorofuran. W drugim eta¬ pie, na przyklad, kompleks redukuje sie za pomo¬ ca borowodorku sodu, korzystnie w tym samym rozpuszczalniku co w pierwszym etapie, w tem¬ peraturze —80° do —40°C, korzystnie. —80° do 5 —70°C. W trzecim etapie produkt z drugiego eta¬ pu traktuje sie np. wolnym np. 36% roztworem H202, wodnym roztworem buforu, korzystnie bu¬ foru fosforanowego, w celu utrzymania wartosci pH = 7,0—7,2 oraz nizszym alkanolem, korzystnie W metanolem. Nadtlenek wodoru stosuje sie w du¬ zym nadmiarze molowym, np. 50—70 moli na mol zwiazku o wzorze 3. Reagenty dodaje sie powoli do mieszaniny z etapu drugiego, np. w tempera¬ turze —80° do -^l0°C, zwlaszcza —80° do —70°C 15 i nastepnie ogrzewa do temperatury 20—30°.Hydrolize zgodnie ze sposobem wedlug wynalaz¬ ku prowadzi sie w sposób konwencjonalny dla ta¬ kich reakcji, np. stosujac wodorotlenek nieorga¬ niczny, taki jak NaOH lub KOH, po czym ewen- 20 tualnie zakwasza sie w celu uzyskania wolnego kwasu. Jako rozpuszczalniki stosuje sie mieszani¬ ny wody i rozpuszczalników mieszajacych sie z woda, takich jak nizsze alkanole, np. metanol, lub etanol, a reakcje prowadzi sie korzystnie w tem- 25 peraturze od 0° do temperatury wrzenia pod chlodnica zwrotna, zwlaszcza nie wyzszy niz 80°C, korzystnie 20—30°C. Jesli pozadane jest wyodreb¬ nienie zwiazku w postaci soli odpowiadajacej ka¬ tionowi stosowanego wodorotlenku, wówczas wpro- 30 wadza sie nieco mniej niz ilosc równowazna tego ostatniego. W wariancie b) Ri2 korzystnie ma to samo znaczenie, co R15, np. rodnik Ci-3-alkilowy, , zwlaszcza Ci_2-alkilowy, szczególnie metylowy.Jako przyklady grup ochronnych w wariancie *5 c) wymienia sie grupe dwufenylo-t-butylosylilowa, trój-izopropylosylilowa lub dwumetylo-t-butylbsy- lilowa, Ci_6-n-alkilowa, benzylowa, trójfenylome- tylowa, czterowodorofuran-2-ylowa, czterowodoro- piran-2-ylowa, 4-metoksy-czterowodoropiran-4-ylo- 40 wa, Cj-e-n-alkanoiloksylowa. Szczególnie korzyst¬ ne sa trójpodstawione grupy sylilowe, zwlaszcza grupa dwufenylo-t-butylosylilowa.Odszczepianie grup ochronnych prowadzi sie w sposób konwencjonalny, np. przez rozklad w la- 45 godnych warunkach, stosujac np. do usuwania grup zawierajacych sylil, takich jak grupa1 dwufe¬ nylo-t-butylosylilowa, reagent fluorkowy, np. fluo¬ rek cztero-n-butylo-amoniowy w bezwodnym obo¬ jetnym srodowisku organicznym, korzystnie w za- 50 wierajacym czterowodorofuran lodpwatym kwasie octowym w temperaturze 20—60°C, zwlaszcza 20— 30°C. Korzystnie stosuje sie 1—5 moli fluorku na mol grupy sylilowej i 1—1,8 moli lodowatego kwa¬ su octowego na mol fluorku. 55 Substancje wyjsciowe mozna wytwarzac np. w sposób przedstawiony na schematach 1—4. W sche¬ matach ,tych numeracje wzorów przedstawiono liczbami rzymskimi. Schemat 1 wyjasnia sposób wytwarzania zwiazków o wzorze 3 i 4. Schematy 60 2 i 3 ilustruja wytwarzanie zwiazków o wzorze IV — zwiazek wyjsciowy. Schemat 4 Uzyskuje re¬ akcje, za pomoca których mozna syntetyzowac dwa izomery zwiazku o wzorze LV. W schema¬ tach 1—4 stosuje sie skróty i oznaczenia o naste- 65 pujacych znaczeniach: R, Ro, Rj, R2, R3, £4, R5, i144 594 8 R5a, Re R6a, Ri2, X, BR maja znaczenie wyzej podane; M2 — kation, zwlaszcza Na lub K R13 = Cj-e-alkil, zwlaszcza Ci_2-alkil Y = chlor lub brom Ac = acetyl 0 = fenyl t = t-butyl Lac = wzór 16 &on = OCH3 (LVI), OH (LVII) lub = 0 (LVIII)] Xa = wzór 9, wzór 12, wzór 13 * = te podstawniki wystepuja w pozycji orto wzgledem siebie.Jesli nie zaznaczono inaczej, to reakcje prowa¬ dzi sie w sposób konwencjonalny. Stosunki molo¬ we i czas trwania reakcji sa w zasadzie konwen¬ cjonalne i nie krytyczne. Dobiera sie je na podsta¬ wie znanych regul w zaleznosci od stosowanych reagentów i warunków reakcji.Rozpuszczalniki same lub w mieszaninie pomie¬ dzy soba dobiera sie tak, aby byly obojetne i cie¬ kle w warunkach reakcji.\ W celu zapewnienia obojetnej atmosfery stosu¬ je sie dwutlenek wegla (w niektórych reakcjach), a najczesciej azot lub gaz szlachetny, korzystnie azot. Wiekszosc reakcji, wlacznie z tymi, w któ- 5 rych nie wspomina sie o stosowaniu obojetnej at¬ mosfery, prowadzi sie korzystnie w takich wa¬ runkach.Nastepujaca tablica podaje przyklady typowych warunków reakcji. Temperatury podane sa w stop- 10 niach Celsjusza.W tablicy tej zastosowano nastepujace skróty: THF ' = czterowodorofuran DMF = dwumetyloformamid LDA = dwuizopropyloamidek litu 15 DEA = dwuetyloaoetymid BuLi = n-butylolit TsOH = kwas p-holuenosulfonowy NCS = N-chlorosukcynimid NBS = N-bromosukcynimid 20 DIBAH = dwuizobutyloglinowodorek DMSO = sulfotlenek dwumetylowy.Liczby rzymskie odpowiadaja numerom wzorów.Reakcje Typ/etapy Specjalne warunki/ /reagenty Temperatury Atmosfera Rozpuszczalniki 1. V+mocna za¬ sada 2. dodac IV 1. Mocna zasada np. n-butylolit, diizopropy- loamidek litu (LDA) i KaH (tylko do wytwa¬ rzania mono-anionu).Korzystny LDA (wy¬ twarzany in situ, patrz przyklady) 1. _50° do 10° obojetna zwlaszcza —5° do 5° 2. —80° do —20° zwlaszcza —50° do —20° korzystnie —40° do —30° Bezwodne np. THF, eter dietyIowy, 1,2-di- metoksy etan, 1,2-die- toksy etan korzystnie THF 1. XI+mocna zasada S. dodac IV 1. Mocna zasada np.LDA 2. Stosunek molowy XI do IV zwlaszcza 3 :1 —80° do —40° obojetna. jak A Estryfikacja zasada np. pirydyna, trietyloamina 20° do 50° nadmiar pirydyny H i. XVI+mocna zasada 2. dodac XV 1. Mocna zasada np.LDA 2. Stosunek molowy^ !XVI do XV zwlasz¬ cza 3 :1 1. —80° do 0° obojetna 2. —80° do ^0° zwlaszcza —80° do —70° jak A korzystnie THF M Chlorowcowanie XXIV lub XXV ko- 50° do refluksu, rzystnie w nadmiarze korzystnie <150° Bezwodny weglowodór np. benzen, toluen, ksy¬ len lub ich mieszaniny N Amidowanie XXVII korzystnie w nadmiarze 20° do 50° zwlaszcza 20° do 30° bezwodny np. wcoweglowodór cza CH2C12 chloro- zwlasz- Cyklizacja XXIV korzystnie SOCl2 w nadmiarze 0° do 75° zwlaszcza 20° do 30° czysty lub. zazwyczaj jak A lub CH2C1* CHCI3 lub CCI4 zwlasz¬ cza CH2C12144 594 9 10 Uwalnianie jak wodorotlenek np.NaOH, KOH korzyst¬ nie w nadmiarze. Mo¬ ze byc bezposrednio z surowego chlorowco- wodorku z O 0° do 40° zwlaszcza 20° do 30° H20 lub H.O + np.CH3OH lub C2H5OH Q R S T U V X reakcja Grignarda N-metylowanie \ Rozszczepienie pierscienia 1. lagodny sro¬ dek reduku¬ jacy 2. H+ Reakcja Wittiga Rozszczepienie eteru H+ Uwodornianie CH3I korzystnie w du¬ zym nadmiarze 10° do refluksu zwlaszcza <75° korzystnie 20° do 50° - 20° do refluksu zwlaszcza <100° korzystnie 55° do 90° 1) NaBH4 (1—1,1 mola) 1. -^10° do 10°C LiBH4 (1,8—2,1 mo¬ la) 2) rozc. wodny roztw. kwasu np. 2N HC1 korzystnie w duzym nadmiarze XXXIVA korzystnie wytworzony z bromku 3-metoksypropen-2- -ylotri-fenylofosfomo¬ wego np. nBuLi zwlaszcza 0° do 10° (NaBH4) —40° do —20° (LiBH4) 2. 0° do 100° zwlaszcza 20° do 100° 2. —80° do —30° zwlaszcza —60° do 40° z ogrzewa¬ niem do 20° do 30° rozc. kwas np. IN HC1 refluks w nadmiarze do suro¬ wego roztworu z T nadmiar H2 pod cis¬ nieniem + Pd (ko- 20° do 30°C zwlaszcza 25° obojetna obojetna jak A korzystnie , THF Bezwodny polarny np.THF, 1,2-dimetoksyetan, 1,2-dietoksyetan, DMA, DEA korzystnie nitro- metan 1. Bezwodny alkanol np. abs. C2H5OH ewentualnie eter np.THF 2. np. jak 1. jak A korzystnie THF jak T 1. alkanol np. CH3OH rzystnie 5%) + +FeCl2 • 4H20.Zakonczenie po pobra¬ niu 1 mola H2 W 1. cis-l-Li-2- -etoksyety- len * 2. pTsOH * wytworzony np. jak opisano w przykladach 1. Korzystna izolacja przed 2) 2. pTsOH w ilosci katalitycznej 1. —80° do -^0° obojetna zwlaszcza —80° do —70° 2. 20° do 40° zwlaszcza 20°—30° bezwodny THF 2. H20 + THF 2. 3. trans-2-me- toksycyklo- propylolit Chlorek me- tanosulfonylu Hydroliza 1. 2. trzeciorzedowa amina np. N/C2H5/'3 3. np. wodoroszcza- wian amonu + + kwas szczewio- wy (korzystnie 2 mole kazdego) 1. —80° do 25° obojetna (zwlaszcza po¬ czatek w —78° i ogrze¬ wac do 25°) 2. —60° do —20° zwlaszcza ^i0° 3. —50° do —30° zwlaszcza —40° 1. Bezwodny np. THF, 1,2-dimetoksyetan, 1,2-dietoksyetan lub korzystnie dietylo- eter 2. Bezwodny np. chlo- rowcoweglowodór np. CH2C12 3. np. nadmiar acetonu lub wody144 594 11 12 Uwodornianie nadmiar H2 pod cis¬ nieniem + Pd/C (korzystnie 4'%) Zakonczenie jak V 20°—30° Bezwodny alkanol np. etanol AA 2-Li-2-trimetyllo- * Wytworzony z 2-tri- —10° do 30° -sililo-l,3-ditan * metylo-sililo-l,3-ditia- nn i n-BuLi/n-heksa- nu obojetna jak A zwlaszcza THF BB bezwodny CF3COOH+ 0° do 50° +/C2Hg/3SiH zwlaszcza 20° do 30° jak N CC N-chlorosukcynimid (NBS) lub korzystnie N-bromosukcynimid (NCS) w nadmiarze 0° do 50° zwlaszcza 20° do 30° H2Q + acetonitryl JJ Uwodornianie nadmiar pod cisnie¬ niem + Pt02 az do pobrania 3 moli 20° do 30° lodowaty CH3COOH KK Redukcja a) NaBH4 (typ XXXIV) korzyst¬ nie 2—4 moli; b) LiAlH4; DIBAH (typu alkoksykarbo- nylu) przynajmniej 2 ekwiwalenty a) 0° do 30° zwlaszcza 20° do 30° b) —80° do re- fluksu ko- korzystnie <70° zwlasz¬ cza —80° do 25° obojetna a) n. alkanol np.CH3OH, C2H5OH b) jak A korzystnie THF LL Chlorowcowanie trihalogenek fosforu, halogenek tionylu (halogenek = Y) np.PCI3 lub PBr3 lub SOCl2 lub SOBr2 20° do 35° dietyleter lub THF dla PY3) lub cholorowco- weglowodór np. CH2C12 (dla SOY2) MM Uwodornianie NN OO Reakcja Wittiga 1. mocna zasada 2. LV PP Hydroliza trójfenylofosfina + + CY4 (np. CCI4 lub CBr4 trifenylofosfina 1. np. NaH, nBuLi zwlaszcza nBuLi) np. W/o HCl w THF lub korzystnie CH3COOH, H20, THF (np. 3:2:4) —10° do refluk- su, korzystnie <120° 60° do refluk- su, korzystnie <150° 1. —10° do 5° 2. —60 do 80° zwlaszcza —55° do 25°, korzystnie —55° do —50c wzrastajaca do 20°—25°) 10° do 100° zwlaszcza 20° do 30° HCl; 60° do 65° (CH3COOH) obojetna obojetna czysty, nadmiar CY4, dietyleter, THF, benzen, toluen jak M np. THF, benzen, toluen np. THF + H20 QQ Utlenianie a) warunki lagodne np. chlorochromian pirydyny korzystnie w nadmiarze, lub b) utlenianie Swerna chlorek oksalilu, DMSO, trójetylo- a) 10° do 80° zwlaszcza 20° do 30° b) —60° do —40° zwlaszcza —50° Chlorowcoweglowodór np. CH2C1213 144 594 14 1 BA BC BD do BG BH 2 Dwuetapowe karboksylowanie jak M do P Reakcja Grignarda 3 korzystnie wodorotlen¬ kiem jest NaOH 1. mocna zasada n.BuLi 2. C02 korzystnie nadmiarze jak M do P - np. w 4 0°—30° (start 0° do 10° wzrasta¬ jaca do 20°—30°) 1. 0°—25° (start 0° do 5° wzrastajaca do 20°—25°) 2. 10°—25° ko¬ rzystnie 20°—25° jak M do P *•_ .10° do 40° zwlaszcza 20° do 30° (niska temperatura zwieksza selek¬ tywne przesunie¬ cie orto OCH3 w Ro) 5 obojetna 6 woda plus alkanol np. etanol jak A korzystnie dietyleter jak M do P , jak Q BI Reakcja korzystnie 6—12 moli 60° do 90° Grignarda ko- zwlaszcza 6 moli korzystnie rzystnie gdy R18 CXXIII na mol CXXII 70—80° jest pierwszo- lub drugorzedo- we obojetna korzystnie bezwodny THF + toluen BJ Alkilowanie (ko- korzystnie duzy nad- rzystnie gdy R13 miar molowy jest trzeciorze- CXXIIIA, zwlaszcza dowe) 4,4 mole (1,1 na po¬ czatku, 2,2 po 3 godz. 1,1 po nastepnych 2 godz.) —80° do —20° obojetna korzystnie —50° do —40° jak A zwlaszcza THF CA Dwuetapowe metylowanie 1. mocna zasada np. n-BuLi 2. CH3I 1. 0°—25° korzystnie 20°—25° 2. 0°—30° korzystnie 20°—25° ((poczatek 0° wzrasta do 20°—25°) obojetna 1. jak A zwlaszcza dietyleter 2.CB jak CA jak CA 1. —10° do 0° korzystnie —50° jak CA jak CA DA—DC patrz DE przyklady Objasnienia do tablicy: CI = dostepny w handlu zwiazek trój-o-acetylo-D-glukal Jako korzystne warunki reakcji w procesa eh AB — Al wymienia sie: AB: IV sód, metanol, 20°C, 15 minut; 121 octan rteciowy, 25°C; chlorek sodu, borowodorek sodu, metanol + izopropanol, 20°C; chlorek trójfenylometylu, pirydyna, 35°C; UJ wodorek sodu, czterowodorofuran, 20°C; 12/ l-/2',4',6'-trójizopropylobenzenosulfonylo/-imidazol, —30°C wzrost do +20°C; AC: AD: AE:15 144 594 16 AF: AG: AH: Al: AJ: AK: glinowodorek litu, eter metylo-t-butylowy, —10°C; t-butylodwufenylochlorosilan, imidazol, N,N-dwumetyloformamid, 20°C; 70% wodny roztwór kwasu trójfluorooctowego, chlorek metylenu, —80°C do —50°C, zwlaszcza —55°C, wzrost w ciagu 1 godziny do temperatury —10°C do +10°C. W tej temperaturze utrzymu¬ je sie przez 3—5 godzin. Epimeryzacje mozna zminimalizowac przez stosowanie niskich temperatur iAub krótkich czasów trwania reakcji oraz zakonczenie reakcji przed dobieganiem jej do konca, chlorochromian pirydyniowy albo zwlaszcza trójtlenek chromu /np. utlenianie Collinsa/ w nad¬ miarze molowym /np. 8 moli na mol zwiazku CVIII/ /pirydyna, pirydyna, chlorek metylenu, 20— 25°C/; .utlenianie jak Al redukcja jak a/ i S powyzej, zwlaszcza NaBH4.Otrzymane, zwiazki mozna wyodrebniac w znany sposób (np. wysokocisnieniowa chromatografia cienkowarstwowa albo kolumna chromatograficz- n )/ albo bezposrednio poddawac dalszym reak¬ cjom.Zwiazki oznaczone liczbami rzymskimi V, XI, XIII, XIV, XVI, XX, XXII—XXV, XXVII, XXXI, XXXIV A,. XLI, CI, CXV, CXXIII, CXXIIIA i CXXVIII oraz reagenty nie oznaczone liczbami r ,y iski n sa znane, albo jesli nie sa znane, to mozn i je otrzymac metodami analogicznymi do opisanych w literaturze sposobów wytwarzania po¬ dobnych znanych zwiazków. Odnosnie zwiazku LV, „eien izo aer opisany jest przez Yang i innych w Tetrahedron Letters 23, 4305—4303 (1982), a syn¬ teza pozostalych izomerów ujawniona jest w sche- m icie 4. Z izomeru Yanga i z izomeru wedlug schematu 4 otrzymuje sie laktony o konfiguracji 4R, 63. Liktony o konfiguracji 4S, 6S mozna otrzy¬ mac z innych izomerów, których synteze przed¬ stawia schemat 4. Uzyskanie tych zwiazków po¬ srednich umozliwia synteze, optycznie czystych produktów koncowych. Zwiazki posrednie i kon¬ cowe mozna wyodrebniac i oczyszczac w sposób konwencjonalny, przy czym zwiazki posrednie mozna równiez bezposrednio stosowac w dalszych reakcjach.Mieszaniny stereoizomerów (cis, trans i optyczne) mozna rozdzielac w sposób konwencjonalny na dowolnym etapie syntezy. Metodami takimi sa przekrystalizowanie, chromatografia, tworzenie estrów z optycznie czystymi kwasami i alkohola¬ mi albo amidów i soli (patrz takze Sommer i inni, J.A.C.S.80, 3271 /1958/i/ z nastepna konwersja z re¬ tencja optycznej czystosci. Na przyklad diastereo- izomeryczne pochodne /—/—«-naftylofenylometylo- sylilowe typu laktonu mozna oddzielac w znany sposób.Sole mozna wytwarzac w sposób konwencjonal¬ ny z wolnych kwasów, laktonów i estrów i na od¬ wrót. Pomimo, ze wynalazek obejmuje wszystkie sole, to sole dopuszczalne farmaceutycznie, zwlasz¬ cza sole sodowe, potasowe i amonowe, a w szcze¬ gólnosci sole sodowe, sa korzystne.Róznorodne postacie zwiazków o wzorze 1 ze wzgledu na zdolnosc do interkonwersji nadaja sie do stosowania jako produkty posrednie w synte¬ zach, oprócz ich zastosowania farmakologicznego.Zwiazki o wzorze 1 wykazuja aktywnosc farma¬ kologiczna, zwlaszcza jako inhibitory reduktazy 3- -hydroksy-3-metylo-glutarylo-koenzymu A (HMG— COA) i jako inhibitory biosyntezy cholesterolu.Test A: Mikrosomatyczna próba in vitro hamo¬ wania reduktazy HMG—CoA 200 pi (1,08—1,50 mg/ml) mikrosomatycznej za¬ wiesiny watroby szczura swiezo otrzymanej ze szczurów plci meskiej Spar-gue-Dowley o wadze 150—25 g w buforze A z 10 mmol. ditiotreitolu in- 15 kubowano z 10 fn badanej substancji rozpuszczo¬ nej w dimetyloacetamidzie i poddano analizie na aktywnosc reduktazy HMG—CoA jak opisal Ackerman i inni w J. Lipid Res. 18, 408—413 (1977). W próbie tej mikrosomy sa zródlem enzymu 20 reduktazy HMG—CoA, który katalizuje redukcje HMG—CoA do mewalonianu. W próbie stosuje sie ekstrakcje choloroformem do oddzielenia produktu /14G/mewalonolaktonu utworzonego przez reakcje reduktazy HMG—CoA z substratem /^C/HMG- 25 —CoA. Dodaje sie /8H/mewalonolakton jako we¬ wnetrzny wzorzec. Hamowanie reduktazy HMG— —CoA oblicza sie ze spadku aktywnosci wlasciwej /14C/*H,'mewalonian/ badanych grup w porównaniu z próbami kontrolnymi. 30 Test B: Biosynteza cholesterolu w hodowli ko¬ mórek in vitro Hodowle komórek otrzymuje sie w nastepujacy sposób: Jednowarstwowa hodowle komórek nowo- 35 tworu watroby szczura Fu5AH (otrzymanej poczat¬ kowo z G. Rothblett; patrz Rothblatt, Lipids 9, 526—536 (1974) utrzymuje sie zwykle w Eagle's Minimum Essential Medium (EMEM) uzupelnio¬ nym 10% plodowa surowica wolowa (FBS) w 75 40 cm2 kolbie do hodowli tkanki. W tych badaniach, gdy hodowle osiagaja zlewanie sie, sa usuwane przez lagodne dzialanie enzymatyczne 0,25% tryp- syna w równowagowym roztworze soli Hanks'a (bez wapnia i magnezu). Po odwirowaniu zawiesi- 45 ny komórek i aspirowaniu enzymatycznego roz- , tworu, granulki komórek ponownie zawiesza sie w odpowiedniej objetosci medium dla wysiania do 60 mm plytki do hodowli tkanki. Hodowle inku- bowano w temperaturze 37°C w srodowisku o wy- 50 sokiej wilgotnosci i 5% dwutlenku wegla. Gdy ho¬ dowle zlewaja sie (po okolo 5 dniach) sa gotowe do uzycia. Medium hodowli aspiruje sie z plytek, i umieszcza w 3 ml EMEM uzupelnionego 5 mg/ml odtluszczonego bialka surowicy (DLSP) otrzymane- 55 go metoda Rothblata i innych opisana w In Vitro ' 12, 554—557 (1976). Zastapienie FBS przez DLSP wykazuje stymulacje wprowadzania /14C/octanu do sterolu przez usuniecie egzogennego sterolu dostar¬ czonego przez FBS, zmuszajac tym samym komór¬ ko ki do syntezy sterolu. Wzmozona aktywnosc re¬ duktazy koenzymu A 3-hydroksy-3-metyloglutary- lu (reduktaza HMG-CoA) jest mierzona w komór¬ kach w odpowiedzi na brak egzogennego sterolu.Nastepnie po okolo 24 godzinnym inkubowaniu w w temperaturze 37°C w medium uzupelnionym DLSP,17 144 594 18 zapoczatkowuje sie próbe przez dodanie 3 /jCi /14CVoctanu i badanej substancji rozpuszczonej w dimetylosulfotlenku (DMSO) lub wodzie desylowa- nej. Sporzadza sie równiez próbki kontrolne za¬ wierajace rozpuszczalniki. Dla kazdej grupy pro¬ wadzi sie trzykrotne hodowle. Po 3 godzinach in- kubowania w temperaturze 37°C hodowle bada sie pod mokroskopem kontrastowym z odwrócona fa¬ za. Oznacza sie morfologiczne zmiany, które moga wystepowac w hodowlach. Media aspiruje sie i warstwe komórek ostroznie przemywa sie 0,9D/o roztworem chlorku sodu (solanka). Nastepnie war¬ stwe komórek zbiera sie w 3 ml 0,9°/o solanki przez delikatne zeskrobanie kauczukowa bagietka z "gumka i przenosi *do czystej rurki szklanej z te- flonowym korkiem. Plytki splukuje sie 3 ml 0,9% solanki i ponownie zeskrobuje i komórki laczy sie z, zebranymi poprzednio. Rurki wiruje siez szyb¬ koscia 1500 obrotów na minute przez 10 minut w wirówce IECa PR-J i aspiruje sie klarowna ciecz znad osadu.Nastepnie komórki eks-trahuje sie w ten sposób, ze 1 ml 100% etanolu dodaje sie do granulek ko¬ mórek, i poddaje je sonikacji przez 10 sekund z „LO" setting of 50 on a Bronwell Biosonik IV.Jedna setna fn stosuje sie do aoznaczania protein.Jeden ml 15% wodorotlenku potasu dodaje sie i próbki zupelnie wiruje sie. Zmydianie, prowadzi sie przez ogrzewanie próbek traktowanych etano¬ lem i KOH w temperaturze 60°C przez 60 minut w lazni wodnej. Po rozcienczeniu próbek 2 ml wody destylowanej, ekstrahuje sie je trzykrotnie 7 ml eteru naftowego. Nastepnie ekstrakty eteru naftowego przemywa sie trzy razy 2 ml wody des¬ tylowanej i suszy sie w strumieniu azotu.Otrzymane próbki poddaje sie analizie metoda cienkowarstwowej chromatografii (TLC), w fen sposób, ze pozostalosci z ekstrakcji eterem nafto¬ wym umieszcza sie w malej objetosci heksanu i nakrapla na plytki* z zelu krzemionkowego 60 TLC (E. Merck). Rozwiniecie' frlytek prowadzi sie w 150 ml czesciach objetosciowych heksanu: 50 czesci objetosciowych eteru etylowego: 5 czesci objetos¬ ciowych kwasu octowego lodowatego stosujac trój¬ fazowy proces rozwijania. Wizualizacje prowadzi sie w komorze z parami jodu. Plytki dzieci sie na piec sekcji, tak, ze kazda sekcja zawiera czasteczki 0 nastepujacych zblizonych wartosciach Rf: sekcja 1 — 0—0,4, sekcja 2 — 0,4—0,55, sekcja ' 3 — 0,55—0,7, sekcja 4 — 0,7—0,9 i sekcja 5 — 0,9— 1,0. Sekcja 2 zawiera sterole nie zmydlajace sie.Piec sekcji plytek TLC zdrapuje sie do fiolek scyntylacyjnych. Próby puste wytwarza sie takze ze zdrapanymi chromatografowanymi substancjami standardowymi nieznaczonymi. Dodaje sie scenty- lacyjna mieszanine ACSR i oznacza radioaktyw¬ nosc wcieczowym spektrometrze scyntylacyjnym.Standardowy /a4C/1heksadekan stosuje sie do ozna¬ czenia sprawnosci zliczania. Calkowita zawartosc protein w próbce okresla sie przy uzyciu Bio-Rad Protein Assay System.Wyniki przedstawia sie jako liczbe rozpadów na minute na mg protein {d.p.m.Ang protein) dla kaz¬ dej czynnej sekcji TLC. Srednia d.p.mjmg pro¬ tein ± zwykly blac* standardowy porównuje «ie ja¬ ko procentowa zmiane (%2l) i statystyczna istot¬ nosc z próba kontrolna. Dane sekcji 2 TLC inter¬ pretuje sie jako miare hamowania aktywnosci re- duktazy HMG-CoA.Test C; Próby hamowania hiosyntezy cholestero¬ lu in vivo Próby in vivo prowadzi si£ na szczurach plci meskiej Wistar Royal Hart o wadze 150+20 2 prze¬ trzymywanych przez 7—10 dni w warunkach zmiennego cyklu swietlnego (12 godzin swiatla i 12 godzin ciemnosci). Szczury umieszcza sie po dwa w klatkach i karmi sproszkowanym pozywieniem Purina Rat Chow i dowolna iloscia wody. Trzy godziny przed dzienna maksymalna biosynteza cholesterolu w pólmroku, szczurom podaie sie ba¬ dane substancje rozpuszczone lub w postaci zawie¬ siny w 0.5% karboksymetylocelulozie w obietosci 1 ml/100 g wagi ciala. Próbe kontrolna przenrowa- dza sie z samym »podlozem. Godzine do otrzyma¬ niu badanej substancji szczurom wstrzykuje sie dootrzewnówo okola 25 ^Ci/100 2 wagi ciala 1—3 mCi'mmola /l—14C/octanu sodu. Dwie godziny po zmroku otrzymuje sie próbki krwi przy znieczule¬ niu heksobarbitolem i surowice oddziela sie przez odwirowanie.Próbki surowicy zmydla sie i zoboletnia i wy¬ tracaja sie 3-hydroksysterolu z digitonina zasadni¬ czo jak opisali Sperry i inni, J. Biol./ Chem.- 1*7, 97 (1950). Nastepnie /"CAIteitonidki zlicza sie w cieczowym spektrometrze scyntylacyinym. Po ko¬ rekcji sorawnosci zliczania wyniki oblicza si° w nanokurach nCi. sterolu utworzonego przez 100 ml surowicy. Hamowanie syntezy sterolu oblinza sie z redukcji sterolu, w nCi utworzonego z badanych grup w porównaniu z próba kontrolna.' Tak wiec zwiazki te sa wskazane ^o sfos^w^nia jako srodki hipolipoproteinemiczne i p~zeciTvmiaz- dzycowe.Odpowiednia dzienna dawka zwiazków aktyw¬ nych stosowanych do leczenia hiperiipoproteinemii i miazdzycy wynosi od okolo 4 do 2000 m nie 4—200, na przyklad 10—100 mg zwiazków bar¬ dziej aktywnych podawanych w podzielonych dawkach 1—1000 mg, dogodnie 2,5 do 50 mg dwa do czterech razy dziennie lub w postaci o opóznio¬ nym dzialaniu.Zwiazki te mozna podawac w postaci Wolnego kwasu, w postaci zdolnego do hydrolizy w warun¬ kach fizjologicznych i fizjologicznie fdopuszczalne¬ go estru lub laktonu lub w postaci farmaceutycz¬ nie dopuszczalnej soli. • Zwiazki •otrzymywane sposobem wedlug wyna¬ lazku stosowane sa do leczenia hiperlipoproteine- mii lub miazdzycy przez podawanie zwiazku o wzorze 1 w postaci wolnego kwasu lub w postaci zdolnego do hydrolizy w warunkach fizjologicz¬ nych i fizjologicznie, dopuszczalnego estru lub lak¬ tonu albo w postaci srodków farmaceutycznych na przyklad w postaci srodków hipolipoproteine- micznych i przeciwmiazdzycowych.Zwiazki mozna podawac same lub w mieszaninie z farmaceutycznie dopuszczalnym rozcienczalni¬ kiem lub nosnikiem i ewentualnie innymi zarób- 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 60144 594 19 20 kami. Zwiazki moga byc podawane doustnie w po¬ staci tabletek, eliksirów, kapsulek lub zawiesin lub pozajelitowo w postaci roztworów lub zawiesin do wstrzykiwania.Korzystnymi kompozycjami farmaceutycznymi z punktu widzenia latwego wytwarzania i podawa¬ nia sa stale kompozycje zwlaszcza tabletki i kap¬ sulki napelnione twarde lub ciekle.Wynalazek ilustruja przyklady wykonania, w których wszystkie temperatury sa podane w °C.Przyklad I. Ester etylowy kwasy erytron/Et'- -3,5-dwuhydroksy-7n/l2/-r4'lf-fluorofenylo]naft-l'- -yla/-hept-6-enowego (zwiazek nr 1).Etap 1: chlorek 2-metoksy-l-naftoilu (Reakcja M; zwiaze^ XXVIa) 6.06 g kwasu 2-metoksy-l-naftoesowego, 7,62 ml chlorku oksalilu dodaje sie do 50 ml bezwodnego toluenu i otrzymana mieszanine reakcyjna ogrze¬ wa sie pod chlodnica zwrotna 2 godziny, po czym odparowuje do sucha pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac surowy produkt.Etap 2: N-l,l-dwumetylo-2-hydroksyetyloamid kwasu 2-metoksy-l-naftoesowego * (Reakcja N,. zwiazek XXVIIIa) 50 ml chlorku metylenu (suszonego na sitach molekularnych) i 5,4 g 2-amino-2-metylo-l-propa- nolu dodaje sie do surowego chlorku 2-metoksy-l- -naftoilu z etapu 1, chlodzac w kapieli lodowej.Calosc miesza sie w ciagu nocy w temperaturze pokojowej, dodaje 50 ml chlorku metylenu i mie¬ szanine reakcyjna szybko chlodzi sie woda. Od¬ dziela sie faze chlorku metylenu, przemywa dwu¬ krotnie 10 nu, sodu, suszy nad bezwodnym siarczanem sodu i odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem prawie do sucha. Dodaje sie eteru dwuetylowego do po¬ zostalosci i wytracony osad suszy sie pod zmniej- szionym cisnieniem otrzymujac bezbarwny pro¬ dukt o temperaturze topnienia 160—163°C. Wydaj¬ nosc zwieksza sie, jezeli dodaje sie roztwór chlor¬ ku 2-metoksy-l-naftoilu w chlorku metylenu do roztworu 2-amino-2-metylo-l-propanolu w chlorku metylenu mieszanym w temperaturze 0—5°C.Etap 3. chlorowodorek 4,4-n,wumetylo-2n'2'-meto- ksynaft-l'-ylo,/-2-oksazoliny (reakcja 0: zwiazek XXIXa) 4,8 ml chlorku tionylu dodaje sie powoli do 6,0 g zwiazku XXVIIIa, otrzymana zawiesine miesza sie w atmosferze azotu w temperaturze pokojowej w ciagu 4 godzin, nastepnie dodaje sie 10 ml chlorku metylenu suszonego na jsitach molekular¬ nych, po czym calosc miesza sie przez noc. w at¬ mosferze azotu. Dodaje sie 50 ml eteru ^dwuetylo¬ wego, a wytracony staly produkt przemyw,a sie eterem dwuetylowym i suszy pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac bezbarwny produkt o tem¬ peraturze topnienia 168—171°C.Etap 4: 4,4-dimetylo-2-/2'-metoksynaft-l'-ylo/2- -oksazolina (Reakcja P: zwiazek XXXa 75t ml 20% wodnego roztworu wodorotlenku sodu dodaje sie do 13 g zwiazku XXIXa, po czym eks¬ trahuje sie mieszanine reakcyjna czterokrotnie eterem dwuetylowym. Ekstrakt/ eterowe laczy sie, suszy nad bezwodnym siarczanem sodu i odparo¬ wuje do sucha pod zmniejszonym cisnieniem, po czym pozostalosc rozciera sie z eterem dwuetylo¬ wym/eterem naftowym. Otrzymany staly produkt suszy sie pod: zmniejszonym cisnieniem otrzymujac bezbarwny produkt o temperaturze topnienia 98— 101°C.Etap .5: 4,4-dimetylo-2^[2^[|4"-fluorofenylo]naft-l'- -ylo/2-oksazolina (Reakcja Q: zwiazek XXXII a) Odczynnik Grignarda, otrzymany z 4,2 g p-bro- mofluorobenzenu i 0,583 g opilków magnezowych w 20 ml suchego czterowodorofuranu (destylowa¬ nego nad sodem), powoli dodaje sie do roztworu 5,1 g zwiazku XXXa w 30 ml suchego czterowodo¬ rofuranu mieszanego w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu. Calosc miesza sie przez noc w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu, po czym, lekko chlodzac, oziebia sie szybko w 20 ml nasyconego roztworu chlorku amonu. Mieszanine reakcyjna ekstrahuje sie eterem dwuetylowym, ek¬ strakt suszy sie nad bezwodnym siarczanem sodu i odparowuje do sucha pod zmniejszonym cisnie¬ niem. Pozostalosc rozciera sie z eterem dwuetylo- wymi/eterem naftowym, po czym osad suszy sie. pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac bezbarw¬ ny produkt o temperaturze topnienia 115—117°C.Etap 6: jodek 2-,/'2'-j[l4/'-fluorofenylo]naft-l/-ylo/- 3,4,4-trójmetylo-2-oksazoliniowy (Reakcja R: zwia¬ zek XXXIIIa). 7 ml jodku metylu dodaje sie do roztworu 4,34 g zwiazku XXXIIa 30 ml nitrometanu, po czym mieszanine reakcyjna miesza sie w temperaturze 80—90°C przez noc w atmosferze azotu. Mieszani¬ ne reakcyjna chlodzi sie do temperatury pokojo¬ wej i dodaje sie 200 ml eteru dwuetylowego; otrzymany gumowaty osad zestala sie przy staniu.Staly produkt przemywa sie eterem dwuetylowym, suszy pod zmniejszonym cisnieniem i rekrystalizu- je z acetonitrylu) eteru, otrzymujac zólty produkt o temperaturze topnienia 220—222°C.Etap 7:2-/4'Hfluorofenylo/-lHnafteldehyd (Reakcja S: zwiazek IVa). 0,936 .g borowodorku sodu dodaje sie porcjami w ciagu 2 minut do zawiesiny 11,36 g zwiazku XXXIIIa w 120 ml absolutnego etanolu mieszane¬ go w temperaturze okolo 0°C. Calosc miesza sie w temperaturze okolo 0°C w atmosferze azotu w cia¬ gu 2 godzin i dodaje sie 200 ml 2N kwasu chloro¬ wodorowego, przy czym w czasie dodawania utrzy¬ muje sie chlodzenie. Calosc miesza sie w tempe¬ raturze pokojowej w atmosferze azotu w ciagu 40 godzin,, zateza sie pod zmniejszonym cisnieniem i ekstrahuje trzykrotnie eterem, dwuetylowym. Eks- strakty eterowe laczy sie, przemywa dwukrotnie 2P/o wodnym roztworem tiosiarczanu sodu, nastep¬ nie raz woda, suszy sie nad bezwodnym siarcza¬ nem sodu i odparowuje do sucha pod zmniejszo¬ nym cisnieniem. Pozostalosc rozpuszcza sie w chlorku metylenu, roztwór traktuje sie weglem drzewnym, filtruje i odparowuje pod zmniejszo¬ nym cisnieniem do malej objetosci. Dodaje sie ma¬ la ilosc izopropanolu i roztwór odparowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem bez ogrzewania. Wy¬ tracony bezbarwny staly produkt przemywa sie zimnym izopropanolem, potem eterem naftowym i 10 15 20 25 30 35 40 45 54 55 6021 suszy pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac produkt o temperaturze topnienia 78—80°C.¦ Etap 8: /E/-3-l^/-[4"-fluorofenylo]naft-l'-ylo/- -prop-2-enol (Reakcja W; zwiazek IVb). 3,16 ml roztworu 1,3 M n-butylolitu w n-heksa- nie wkrapla sie do roztworu 1,414 g cis-1-etoksy- -2-trój-n-butylostannyloetylenu w 40 ml suchego czterowodorofuranu (destylowanego nad sodem) mieszanego w temperaturze 78°C w atmosferze azotu; miesza sie 2 ( godziny, w tych samych wa¬ runkach, po czym dodaje sie roztwór 0,888 g zwiazku IVa w 10 ml suchego czterowodorofuranu (destylowanego nad sodem). Calosc miesza sie w temperaturze 78°C w atmosferze azotu w ciagu 1,5 godziny i pozostawia do ogrzania do temperatury pokojowej. Dodaje sie 5 ml nasyconego wodnego roztworu kwasnego weglanu sodu, a nastepnie 50 ml wody. Mieszanine reakcyjna ekstrahuje sie dwukrotnie . porcjami 50 ml eteru dwuetylowego, nastepnie laczy sie ekstrakty eterowe, przemywa 2 razy po 50 ml nasyconego wodnego roztworu chlorku sodu, suszy nad bezwodnym siarczanem sodu, odparowuje do sucha pod zmniejszonym cis¬ nieniem. Pozostalosc rozdziela sie pomiedzy aceto- nitryl i n-heksan. Warstwe acetonitrylowa ekstra¬ huje sie dwukrotnie n-heksanern i odparowuje do sucha pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac ciemnozielony gumowaty produkt. Dodaje sie 30 ml 80% wodnego czterowodorofuranu i 5 mg jed- nowodzianu kwasu p-toluenosulfonowego, po czym calosc miesza sie 4 godziny w temperaturze poko¬ jowej. Dodaje sie wode i 0,5 g stalego kwasnego weglanu sodu, po czym mieszanine ekstrahuje sie octanem etylu. Ekstrakt octanowy suszy sie nad bezwodnym siarczanem sodu i odparowuje do su¬ cha pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac lep¬ ki, zólty staly produkt, który rozciera sie z eterem dwuetylowym/eterem naftowym. Otrzymuje sie bez¬ barwny produkt o temperaturze topnienia 119— 122°C.¦Etap 9: Ester etylowy kwasu /E/-7-/2'4l4"-fluo- rofenylo]-naft-l'-yla/-5-hydroksy-3-oksohept-6- -enowego (Reakcja A: zwiazek Via). 29,1 ml 1,7 M roztworu n-butylolitu w n-heksa- nie dodaje sie powoli do roztworu 6,9 ml dwuizo^ propyloaminy w 140 ml suchego czterowodorofura¬ nu mieszanego w temperaturze 0°C w atmosferze azotu. Calosc miesza sie w temperaturze 0°C w atmosferze azotu 20 minut, dodaje sie powoli 3,14 ml acetylooctanu etylu, po czym -mieszanine reak¬ cyjna miesza sie w tych samych warunkach 1 go¬ dzine i chlodzi do temperatury od —40°C do —30°C. Powoli dodaje sie roztwór 3,4 g zwiazku IVb w 75 ml suchego czterowodorofuranu do mie¬ szaniny reakcyjnej, mieszanej w temperaturze —40° do —30°C wi atmosferze azotu. Calosc miesza sie dalsze 45 minut w tych samych warunkach, oziebia sie szybko 150 ml nasyconego wodnego roz¬ tworu chlorku amonu. i pozostawia -sie do ogrza¬ nia do temperatury pokojowej przez noc. Dodaje sie wody do mieszaniny, po czym calosc ekstrahuje sie octanem etylu. Ekstrakt octanowy przemywa sie woda, suszy nad bezwodnym siarczanem sodu i odparowuje do sucha pod zmniejszonym cisnie- 14 594 22 niem. Gumowata pozostalosc rozciera sie z mala \ iloscia eteru dwuetylowego, po czym wytracony bezbarwny osad przemywa sie zimna mieszanina 1 :1 (objetosciowo) eteru etylowego i eteru nafto- 5 wego i suszy sie pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac produkt o temperaturze topnienia 84— 86°C. Produkt stanowi racemat i moze byc rozdzie¬ lony na skladniki R i S.Etap 10: Eter etylowy kwasu erytro-/E/-3,5-dwu- 10 hydroksy-7-/2%04"-fluorofenylo]-naft-l/-ylo/-hept- -6-enowego (proces a) 6,52 ml IM roztworu trój-n-butyloborowodoru w czterowodorofuranie dodaje sie do roztworu 2,42 g zwiazku Via w 200 ml suchego czterowodorofura- 15 nu mieszanego w temperaturze pokojowej i wpro- , wadza sie przez belkotke 34 ml powietrze (w tem¬ peraturze 25°C i 760 mm Hg). Calosc miesza sie w temperaturze pokojowej 2 godziny i chlodzi do temperatury od '—78° do —75fC, po czym dodaje 20 sie porcjami 0,248 g borowodorku sodu. Calosc miesza sie w temperaturze od —78° do —75°C w atmosferze azotu w ciagu 3 godzin, po czym do¬ daje sie powoli roztwór 33,8 ml 30°/o wodnego roz¬ tworu nadtlenku wodoru, 67,6 ml wodnego buforu 25 fosforanowego o pH = 7,2 (0,047M fosforan sodu/ 0,024M fosforan potasu/ 0,054 wodorotlenek so¬ du) i 67,6 ml metanolu; wyzej wymieniona tempe- . rature utrzymuje sie podczas dodawania. Miesza¬ nine reakcyjna pozostawia sie do ogrzania do tem- 30 peratury pokojowej przez noc, dodaje sie wode, po czym calosc ekstrahuje sie trzykrotnie chlorkiem metylenu. Ekstrakty w chlorku metylenu laczy sie, suszy nad bezwodnym siarczanem sodu i odparo¬ wuje do sucha pod zmniejszonym cisnieniem. Do 35 pozostalosci dodaje sie metanol, ogrzewa sie 30 se¬ kund w temperaturze 40—45°C, po czym odparo¬ wuje sie metanol pod zmniejszonym cisnieniem w temperaturze pokojowej; procedure te powtarza sie dwukrotnie. Pozostalosc rozciera sie z, mala 40 iloscia eteru dwuetylowego, chlodzac. Wytracony bezbarwny staly produkt przemywa sie eterem dwuetylowym^terem naftowym i suszy pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac produkt o temperaturze topnienia 114—116°C. 45 Produkt stanowi mieszanine racemiczna, która mozna rozdzielic na 2 optycznie czyste enancjome- ry, izomery 3R, 5S i 3S, 5R, z których pierwszy jest korzystniejszy. Zastosowanie redukcji nieste- reoselektywnej, kompleksu t-butyloaminy-borowo¬ doru w absolutnym C2H5OH w temperaturze 0°C w ciagu 1 godziny daje mieszanine wszystkich czterech enancjomerów (zwiazek nr 12 w tablicy 1). 55 Przyklad II. Kwas erytro-,/K'-3,5-dwuhydro- ksy-7-^'-{|4"-fluorofenylo]naft-l'-yla/-hept-6-eno- wego i jego sól sodowa (proces d; zwiazki nr 2 i 3 w tablicy 1), Mieszanine 0,30 g zwiazku nr 1, 10 ml etanolu 60 i 0,88 ml IN wodnego roztworu wodorotlenku sodu "miesza sie w temperaturze pokojowej 1,5 godziny, dodaje £ie wode i mieszanine reakcyjna ekstrahu¬ je sie eterem dwuetylowym. Faze wodna zawiera¬ jaca racemiczna sól sodowa, albo odparowuje sie 65 do sucha (temperatura topnienia 210—220°C z roz-23 kladem, zwiazek nr 3) albo zakwasza sie 2 N kwa¬ sem solnym otrzymujac gumowaty osad, który ek¬ strahuje sie octanem etylu. Ekstrakt octanowy su¬ szy sie nad bezwodnym siarczanem sodu i odpa¬ rowuje do sucha pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac surowy wolny kwas w postaci lepkiej, blado-zóltej piany o temperaturze topnienia 43— 102°C (zwiazek nr 2).Produkty stanowia racemiczne mieszaniny, które mozna rozdzielic na optycznie czyste enancjomery, izomery 3R, 5S i 3S, 5R, z ^tórych pierwszy jest korzystniejszy.Przyklad III. Ester etylowy kwasu erytro- -3,5-dwuhydroksy-7^V4''-fluorofenylo/-5',6',7', S^tetrahydronaft-^-ylo/heptanowego (zwiazek nr 5) Etap 1: Ester etylowy kwasu 7-./!2V4''-fluorofeny- ^/^'^'^'-S^tetrahydronaft-l^ylo-S-hydroksy-S- -oksoheptanowego (reakcja JJ, zwiazek VIb) Roztwór 406 g (1 mmol) zwiazku Via w 20 ml kwasu octowego lodowatego kontaktuje sie z du¬ zym nadmiarem wodoru przy cisnieniu poczatko¬ wym 50 psi w temperaturze pokojowej w obecnos¬ ci 40 mg dwutlenku platyny, az do pobrania 3 mmoli wodoru (7,5 psi). Dwutlenek platyny usuwa sie przez filtracje/i przesacz odparowuje sie do su¬ cha pod zmniejszonym cisnieniem. 397 mg pozosta losci rozpuszcza sie w malej ilosci chlorku mety¬ lenu i -nanosi na plytki zelu krzemionkowego do cienkowarstwowej chromatografii. Jako rozpusz¬ czalnik w chromatografii stosuje sie chlorek mety¬ lenu. Pasma zawierajace produkt eluuje sie octa¬ nem etylu. Octan etylu odparowuje sie pod .zmniejszonym cisnieniem'otrzymujac surowy pro¬ dukt w postaci zóltej zywicy. Produkt jest race- matem; który mozna rozdzielic na skladniki R i S.• Etap 2: Ester etylowy kwasu erytro-3.5-dwuhy- droksy-7-/274"-fluorofenyia^6',7',8,-tetrahydro- ' nift-:'-yla/heptanowego (proces a); zwiazek nr 5) . . 0, ^-r-^hie^a analogicznie do opisanego w przykladzie I. W etapie 10 zwiazkiem wyjsciowym jest zwiazek VIb. Produkt (zwiazek nr 5) otrzy¬ muje sie w postaci zóltej zywicy. Produkt jest racematem, który mozna rozdzielic na dwa optycz¬ nie czynne, czyste enancjomery, izomery 3R, 5R i 3S, 5S, z których pierwszy jest korzystny.Przyklad IV. Ester etylowy kwasu erytro-/ ^/-7-4'-chloro-2V4"-fluorofenyla/naft-l'-ylo- -3,5-dwUhydroksy.'hept-6^enowego (zwiazek nr 6) Etap U 4-chloro-2-naftol (reakcja DAr zwiazek CXXIX) Mieszanine 90 g (0,42 mola) l,4-dwuchloro-2-naf- tolu, 420 g dwuwódziami chlorku cynawego i 1,5 litra kwasu octowego lodowatego ogrzewa sie pod chlodnica zwrotna przez okolo 80 godzin, przepusz¬ czajac powoli gazowy chlorowodór. Mieszanine re¬ akcyjna dodaje sie do 5 litrów z lodem i uzyskana mieszanine miesza sie przez 1 godzine." Produkt zbiera sie przez filtracje, przemywa 4 litrami wo¬ dy, przemywa 2 litrami eteru naftowego, suszy na powietrzu, a nastepnie w temperaturze 40°C pod zmniejszonym cisnieniem przez 5 godzin. Produkt ma temperature topnienia 93^95°C.Etap 2: lrchloro-3-metoksynaftalen (reakcja DB; zwiazek. CXXX 4 594 V 24 23,2 g (0,414 mola) mielonego wodorotlenku po*- tasu dodaje sie do mieszaniny 65,4 g (0,366 ,móla) 4-chloro-2-naftolu i 370 ml dimetyloformamidu mieszanej w temperaturze 0—5°C. Mieszanine re- 5 akcyjna miesza sie w tej temperaturze przez 3 godziny, po czym przez 5 minut dodaje sie 58,8 g (0,414 mola) jodku metylu i pozostawia sie mie¬ szanine do ogrzania do temperatury 20—25°C i miesza sie w tej temperaturze przez 16 godzin. io Dodaje sie 2 litry wody i mieszanine ekstrahuje sie eterem dwuetylowym. Eter dwuetylpwy odpa¬ rowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem az do po¬ jawienia sie zmetnienia i dodaje sie eter naftowy otrzymujac staly produkt o temperaturze topnie- 15 nia 35—39°C.Etap 3: 4-chloro-2-metoksy-l-naftaldehyd (reak¬ cja DC; zwiazek CXXXI) 50 g (0,326 mola) tlenochlorku fosforu powoli do- 20 daje sie do mieszaniny 24 g (0,125 mola) i 1-chlo- ro-3-metoksynaftalenu i 30 g (0,411 mola) dwume- tyloformamidu mieszanej w temperaturze 20—25°G.Mieszanine reakcyjna miesza sie w temperaturze 80°C przez 16 godzin, chlodzi w lazni lodowej i 25 alkalizuje przez wkraplanie 10% wodnego roztwo¬ ru wodorotlenku sodu przy energicznym mieszaniu.Wytracony osad odsacza sie, przemywa woda, ete¬ rem naftowym i suszy na powietrzu otrzymujac surowy produkt o temperaturze topnienia 145— 30 160°C (z rozkladem) (skurcz przy 105—145°C).Próbke do analizy mozna otrzymac (a) przez rozpuszczenie surowego produktu w octanie etylu, (b) przez dodanie eteru naftowego, (c) przez de- kantacje roztworu znad nierozpuszczalnej smoly, 35 (d) przez powtarzanie czynnosci (b) i dzielenia wszystkiej smoly i (e) przez dodanie do¬ datkowego eteru naftowego do otrzymania suro¬ wego produktu o temperaturze topnienia 154— 157°C. 40 Etap 4: Kwas 4-chloro-2-metoksy-l-naftoesowy (reakcja DE, zwiazek XXIIIa) Do mieszaniny 37,2 g (0,169 mola) surowego al¬ dehydu 4-chloro-2-metoksy-l*-naftoesowego, 450 ml acetonu i 92 ml wody mieszanej w temperaturze 20—25°C dodaje sie 18,6 g (0,175 mola) weglanu sodu. Przez 2,5 godziny dodaje sie 27,9 g (0,187 mola) nadmanganianu potasu mieszajac w tempe¬ raturze 40—45°C. Mieszanine reakcyjna miesza sie w temperaturze pokojowej przez 16 godzin, doda¬ je sie 400 ml wody i filtruje przez Celit, zakwasza 2N kwasem solnym i ekstrahuje octanem etylu.Octanowy ekstrakt ekstrahuje sie trzykrotnie 10% wodnym roztworem weglanu sodu i polaczone wodne ekstrakty ostroznie # zakwasza sie 2N kwa¬ sem solnym. Otrzymany produkt przemywa sie - woda i eterem naftowym. Produkt ma temperature topnienia 199,5—202°C.Etapy 5—14 przebiegaja analogicznie jak etapy oo 1—10. opisane w przykladzie I z wytworzeniem wymienionych ponizej zwiazków posrednich.Etap 5: chlorek 4-chloro-2-metoksy-l-naftoilu w postaci oleju (reakcja M; zwiazek XXVb) Etap 6: N-l,l-dwumetylo-2-hydroksyetylamid 65 kwasu 4-chloro-2-metoksy-l-naftoesowego o tempe-\ 25 raturze topnienia 142—146°C (reakcja N; zwiazek XXVIIIb) Etap 7: i 8: 2H'4'-chloro-2'-metoksynaft-l'-ylo/- -4,4-dwumetylo-2-oksazolina i jej chlorowodorek o temperaturze topnienia 91—94°C (XXXb) {reakcja 'Oi P; zwiazek XXXb i XXIXb) Etap 9: 2-/4j/-chloro-2'-1//'4//-fluorofenylo/haft-r- -yla/-4,4-dwumetylo-2-oksazolina o temperaturze topnienia 150—152°C (reakcja Q, zwiazek XXXIIb)i Odczynnik Grignarda, patrz przyklad VIII etap 7.Etap 10: Jodek' 2-lM'-chloro-2'n/4''-chloro-fenylo/ /naft-l'-ylo/-3,4,4-trójmetylo-2-oksazolinowy o tem¬ peraturze topnienia 224—226°C (reakcja R; zwiazek XXXIIIb).Etap 11: Aldehyd 4-chloro-2-/4'-fluorofenylo/-l- -naftoesowy o temperaturze topnienia 137—139°C (reakcja S; zwiazek IVc).Etap 12: /W-3-,/4^Chloro-2V4''-fluorofenylo/naft- -l'-ylo/-prop-2-enal o temperaturze topnienia 143— 147°C (reakcja W; zwiazek IVd) Etap 13: Ester etylowy kwasu /E/-7-/4'-chloro-2- -^"fluorofenylo/naft-l^yloZ-S-hydroksy-S-okso- hept-6-enowego o temperaturze topnienia 87—89°C (reakcja A; zwiazek VIc).Etap 14: Ester etylowy kwasu erytro-/E/-7-/4'- -chloro-2V4"-fluorofenyloi/haft-l'-ylo/-3,5-dwu- hydroksyhept-6^enowego o temperaturze topnienia 121—124°C (proces a); zwiazek nr 6) 'Glówny produkt (erytro) jest mieszanina race- miczna, która mozna rozdzielic na dwa optycznie czynne czyste enancjomery, izomery 3R, 5S i 3S, 5R, z których pierwszy jest korzystny. Produkt treo o mniejszym znaczeniu jest mieszanina race- miczna, która mozna rozdzielic na izomery 3R, 5R i 3S, 5S, z których pierwszy jest korzystny. Stoso¬ wanie redukcji nie-stereoselektywnej powinno do¬ starczyc wszystkie cztery stereoizomery w przy¬ blizonej ilosci.Surowa mieszanina reakcyjna z etapu 14 rów¬ niez zawiera izomer treo.Przyklad V. Kwas' erytro-/E/-7w/4/-chloro-2';- -/4''-fluorofenylo/naft-l'-yla'-3,5-dwuhydroksy- hept-6-enowy i jego sól' sodowa zwiazki nr 7 i .8) Proces przebiega analogicznie do opisanego w przykladzie II, a jako substrat stosuje sie zwiazek nr 6. Temperatura topnienia soli wynosi 201— 204°C z rozkladem. Wolny kwas ma postac suro¬ wego oleju zawierajacego niewielka ilosc zwiazku treo.Glówny produkt (erytro) jest mieszanina race- miczna, która mozna rozdzielic na dwa optycznie, czynne czyste enancjomery, izomery 3R, 5S i 3S, 5R, z których pierwszy jest korzystny. Produkt treo o mniejszym znaczeniu jest równiez miesza¬ nina racemiczna, która mozna rozdzielic na dwa enancjomery 3R, 5R i 3S, 5S, z których pierwszy, jest korzystny.Przyklad VI. yE/-trans-6S-2'-,/2"-/4" '-fluoro- fenylo/inaift-l"-ylo]etenylo/4H-hydroksy-3,4,5,6,-te- trahydro-2H-piran-2-on (zwiazek nr 10) Etap 1: 2-/4'-fluorofenylo/-l-naftalenometanol (reakcja KK, zwiazek Lila). 75 g (1,94 mola) proszkowanego borowodorku so¬ du dodaje sie do mieszaniny 497 g (1,988-mola) al¬ dehydu 2-/4'-fluorofenylo-l-naftoesowego i 6,6 li- 14 594 26 trów absolutnego etanolu mieszanej w temperatu¬ rze 20—25°C. Mieszanine reakcyjna miesza sie w tej temperaturze przez 16 godzin, przepuszcza przez filtr prózniowy z 1 kg zelu krzemionkowego (EM- 5/ -60) i odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem do otrzymania krystalicznej pozostalosci. Staly produkt odsacza sie, i przemywa 100 ml'zimnego (0°C) chlorku metylenu i wprowadza do 1 litra , eteru etylowego. Nierozpuszczalna pozostalosc usu- 10 wa sie przez odsaczenie i przesacz odparowuje do sucha pod zmniejszonym cisnieniem. Ppzostalosc rozpuszcza sie w 500 ml chlorku metylenu i roz¬ twór chlodzi sie do temperatury 0°C, otrzymujac produkt o temperaturze topnienia 91—93°C. 15 Etap 2: l-Chlorometylo-2-/4'-fluorofenylo/nafta- len (reakcja LL; zwiazek Lilia) ,- Roztwór 45 g (0,378 mola) chlorku tionylu w 500 ml chlorku metylenu dodaje sie przez 20 minut do mieszaniny 237 g (0,94 mola) 2-/4'-fluorofenylo/-l- 20 -naftalenometanolu i 3 litrów chlorku metylenu« mieszanej w temperaturze 20—25°C w atmosferze azotu i mieszanine reakcyjna miesza sie w tej tem¬ peraturze przez 16 godzin. Dodaje sie dodatkowe 25 g (0,31 mola) chlorku tionylu, mieszanina reak- 25 cyjna miesza sie' w temperaturze 20—25°C przez 2 godziny i chlodzi do temperatury 0°C. Ostroznie dodaje sie 1 litr 10°/a wodnego roztworu wodoro¬ weglanu sodu, oddziela warstwe organiczna i faze wodna ekstrahuje 500 ml chlorku metylenu. Dwie 30 fazy organiczne laczy sie, przemywa 1 litrem na¬ syconego wodnego roztworu chlarku sodu, suszy nad bezwodnym siarczanem sodu, przesacza przez 1- kg zelu krzemionkowego (EM-60) i zateza pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac krystaliczny 53 produkt o temperaturze topnienia 93—95°C.Etap 3: chlorek U^-l^-fluorofenylol-l-naftaleny- lo/metylo]trójfen£lofosioniowy (reakcja NN; zwia¬ zek LIVa) Mieszanine 218 g (0,81 mola) l-chlorometylo-2-/4'- *o -fluorofenylo/naftalenu, 214 g (0,81 mola) trójfeny- lofosfiny i 4 litry toluenu ogrzewa sie w tempera¬ turze wrzenia pod chlodnica zwrotna w atmosferze azotu przez 16 godzin, chlodzi, zateza pod zmniej¬ szonym cisnieniem do okolo 1/3 poczatkowej ob- 45 jetosci, przesacza przez 1 kg zelu krzemionkowego (EM-60) i odparowuje do sucha pod zmniejszonym , cisnieniem. Do krystalicznej pozostalosci dodaje sie 500 ml bezwodnego eteru etylowego, mieszanine chlodzi sie do temperatury 0°C i wytracony osad 50 odsacza sie,, przemywa dwukrotnie calkowita ilos¬ cia 500 ml bezwodnego eteru etylowego i suszy . ^ pod próznia w temperaturze 70°C przez 5 godzin, .otrzymujac produkt o temperaturze topnienia 250°C w postaci bezbarwnej stalej substancji/ . 55 Etap. 4: M'-4/?R-;T,l'-dwumetyloetylo-dwufenylo- syliloksy/-6aS-/2V2'Mj4/f/-fluorofenylo]naft-l"- -ylo,/etenylo/-2-metoksy-3,4,5,6-tetrahydro-2H-piran (reakcja OO; zwiazek LVIa) 115,6 ml 1,65M n-butylolitu/h-heksanu (0,191 mo- 60 la) dodaje sie przez 5 minut do mieszaniny 100 g (0,188 mola) zwiazku,LIVa w 1,5 litra suchego te- trahydrofuranu mieszanej w temperaturze —15°C w atmosferze azotu. Mieszanine reakcyjna miesza sie w temperaturze okolo 0°C przez 1- godzine i 65 chlodzi do temperatury —55°. Dodaje sie roztwór ¦\ v144 594 27 28 s 71,5 g (0,179 mola) zwiazku LVa o wzorze 55a w 600 ml suchego tetrahydrofuranu przez 20 minut utrzymujac temperature mieszaniny reakcyjnej podczas dodawania —55° do —50°, a nastepnie po¬ zostawia sie mieszanine do powolnego ogrzania do temperatury 20—25°C przez 16 godzin utrzymu¬ je sie w atmosferze azotu." Mieszanine reakcyjna chlodzi sie do temperatury 0°C, przerywa 1 litrem nasyconego wodnego roztworu chlorku amonu i fil¬ truje przez Celit. Oddziela sie faze organiczna i faze wodna ekstrahuje sie dwukrotnie 750 ml por¬ cjami eteru etylowego. Laczy sie trzy fazy orga¬ niczne, przemywa 1 litrem nasyconego, wodnego roztworu chlorku sodu, suszy nad bezwodnym siarczanem sodu i odparowuje do sucha pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac olej. Olej rozpuszcza sie w 150 ml mieszaniny 2:1 obj. (obj. chlorku metylenu) n-heksanu i poddaje chromato¬ grafii na kolumnie wypelnionej 1 kg zelu krze¬ mionkowego i(EM-60), wykorzystujac taki sam roz¬ puszczalnik jako eluent. Frakcje zawierajace pro¬ dukt (co okreslono , metoda chromatografii cienko¬ warstwowej) laczy sie i odparowuje do sucha pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac produkt w postaci gumowatej substancji [Ja]26D = +24,51° (CH2C12, c = 0,01)1.Etap 5: /EZ-^R-Zl^l^dwumetyloetylo-dwufenyló- syliloksy^GaS-ya^^^n^^fluorofenylolnaft-r^ylo/ /etenylo/-2-hydroksy-3,4,5,6-tetrahydro-2H-piran (reakcja PP; zwiazek LVIIa) Mieszanine 121 g (0,196 mola) zwiazek LVIa i 2 litry mieszaniny 3 :2": 4 objTbbj. kwasu octowego/ i/wody/terahydrofuranu ogrzewa sie do temperatury 65°C, mieszajac, mieszanie kontynuuje sie w tej temperaturze przez 16 godzin i chlodzi do tempe¬ ratury 20—25°C i dodaje 1,5 litra chlorku metyle¬ nu. Mieszajac i chlodzac mieszanine ostroznie prze¬ mywa sie nasyconym wodnym roztworem weglanu sodu, az do odczynu slabozasadowego. Faze orga¬ niczna oddziela sie, faze wodna ekstrahuje sie 1 litrem chlorku metylenu. Fazy organiczne laczy sie, przemywa nasyconym wodnym roztworem chlorku sodu, suszy nad bezwodnym siarczanem sddu i od¬ parowuje pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac jasnobrazowy olej. Olej rozpuszcza sie w miesza¬ ninie 1 :1 obj./obj. eteru eylowego/eteru naftowego i poddaje' chromatografii na kolumnie wypelnionej 1 kg zelu krzemionkowego (EM-60), wykorzystujac ten sam rozpuszczalnik jako eluent. Frakcje zawie¬ rajace produkt (okreslone przez chromatografie cienkowarstwowa) laczy sie i odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac produkt w postaci gumowatej stalej substancji [ja]26D = +5,00° (CH2C12, c = 0,01).Etap 6: /E^-4^R-/l/,l'-dwumetyloetylo-dwufenylo- syliloksyA6«S-/2,-^/,-[4,"-fluorofenylo]naft-l"-ylo/ /etenylo/3,4,5,6-tetrahydro-2H-piran-2-on (reakcja QQ: zwiazek LVIIIa) Mieszanine 89 g (0,147 mola) zwiazku LVIIa 2 litry chlorku metylenu, 64 g (0,317 mola) chloro- bromianu pirydyny i 60 g sit molekularnych 3A miesza sie w temperaturze 20—25°C w atmosferze azotu przez 16 godzin i filtruje przez Celit i okolo 100 g obojetnego tlenku glinu. Celit i tlenek glinu przemywa sie kilkakrotnie i laczy przesacz i prze- mywki i odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem do otrzymania oleju. Olej rozpuszcza sie w 100 ml chlorku metylenu i poddaje chromatografii na ko¬ lumnie wypelnionej 800 g zelu krzemionkowego 5 (EM-60), wykorzystujac chlorek metylenu jako elu¬ ent. Frakcje zawiefajace produkt, co okreslono metoda chromatografii cienkowarstwowej, laczy sie i odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac produkt w postaci oleju i[|a]sD = 10 +12,32° (CH3OH, c = 0,0215).Etap 7: ,/E/-Trans-6S-/2/-/2//-[4"-flourofenylo]naft- -l"-ylo/-etenyla/-4R-hydroksy-3,4,5,6-tetrahydropi- ran-2H-on (proces c; zwiazek nr 10) 15 26,3 ml (0,46 mola) kwasu octowego lodowatego dodaje sie mieszajac do mieszaniny 63 g (0,105 mo- ' la) zwiazku LVIIIa w 2,3 litra suchego tetrahydro¬ furanu mieszanej w temperaturze 20—25°C. Dodaje sie 425 ml IM fluorku tetra-n-butyloamoniowegoi/ 20 /tetrahydrofuranu (0,425 mola) i mieszanine reak¬ cyjna miesza sie w temperaturze 20—25°C przez 2 godziny. Dodaje sie 157 g stalego wodoroweglanu sodu i mieszanine reakcyjna miesza sie przez 30 minut i filtruje przez 800 g zelu krzemionkowego 25 (EM-60). Zel krzemionkowy przemywa sie dwie¬ ma porcjami po 500 ml eteru etylowego i prze- L mywki laczy sie z przesaczem. Polaczone prze- mywki i przesacz odparowuje sie do sucha pod zmniejszonym cisnieniem, dodaje 200 ml eteru ety- 30 lowego i chlodzi do temperatury 0°C. Woskowate krysztaly odsacza sie, przemywa dwiema porcjami po 100 ml eteru etylowego i rozpuszcza w 300 ml octanu etylu. Roztwór octanowy przemywa sie dwiema porcjami po 500 ml nasyconego, wodnego 35 roztworu wodoroweglanu sodu i jedna porcje na¬ syconego wodnego roztworu chlorku sodii, suszy nad bezwodnym siarczanem sodu i odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem do okolo 1/3 objetos¬ ci poczatkowej. Dodaje sie 100 ml eteru etylowe- 40 go, mieszanine chlodzi do temperatury 0°C i otrzy¬ mana stala substancje odsacza sie i przemywa dwukrotnie eterem etylowym, otrzymujac produkt o temperaturze topnienia 184—186°C, M^d = = +44,31°, (CH2C12, c = 0,0058). 45 Przyklad VII. Sól sodowa kwasu erytro-ZE/^- -3R,5S-dwuhydroksy-7-/2'-,/4"-fluorofenylo/riaft-l'- -yloZ-hept-e-enowego (zwiazek nr 11) 5,06 ml IN wodnego roztworu wodorotlenku sodu 50 (5,06 moli) dodaje sie do roztworu 2,0 g (5,52 mmo- li) zwiazku nr 10 w 160 ml absolutnego etanolu i mieszanine reakcyjna miesza sie w temperaturze 20—25°C przez 2 godziny. Dodaje sie 50 g siarcza¬ nu sodu i mieszanine miesza sie przez 1 godzine" i filtruje. Sól przemywa sie trzy razy porcjami po 55 100 ml eteru etylowego i przemywki laczy sie z etanolowym przesaczem. Polaczone przemywki i przesacz odparowuje sie do sucha pod zmniejszo¬ nym cisnieniem i krystaliczna pozpstalosc rozpusz- . cza sie w chloroformie. Chloroform odparowuje 60 sie pod zmniejszonym cisnieniem, 300 ml ropy naf¬ towej odparowuje sie pod zmniejszonym cisnie¬ niem i 300 ml eteru naftowego dodaje sie do pozo¬ stalosci i mieszanine miesza sie przez okolo 60 go¬ dzin. Staly produkt odsacza sie i przemywa dwu- 65 krotnie eterem naftowym. Produkt ma temperatu-144 594 29 30 re topnienia 215—220°C (z rozkladem), [a]26D = = +26,283° (CH3OH, c = 0,0047).Przyklad VIII. Ester etylowy kwasu erytro- -/EV-3,5-dwuhydroksy-7-/r-1/4"-fluorofenylo/-3'-^l"- -metyloetylo/naft-2'-yWhept-6-enowego (zwiazek nr 13) Etap 1: 1,3-dwumetoksynaftalen (reakcja BA; zwiazek CXVIa) Roztwór 32,1 g (0,801 mola) wodorotlenku sodu w 80,3 ml wody i 96 g (0,763 mola) siarczanu dwu- metylu dodaje sie równoczesnie przez 30—45 minut do 50 g (0,312 mola) 1,3-dwuhydroksynaftalenu w 250 ml absolutnego etanolu mieszanego w tempe¬ raturze —5° do —0°C, przy czym pierwszy dodaje sie nieznacznie szybciej niz ostatni. Mieszanine re¬ akcyjna pozostawia sie do stopniowego ogrzania do temperatury 20—25°C, mieszajac przez 16 godzin.Wiekszosc etanolu odparowuje sie pod zmniejszo¬ nym cisnieniem, dodaje sie wode i mieszanine ek¬ strahuje sie trzy razy eterem metyleno-t-butylo- wym. Ekstrakty laczy sie, przemywa 2N wodnym roztworem weglanu sodu, suszy nad bezwodnym siarczanem sodu i odparowuje do sucha pod zmniejszonym cisnieniem do otrzymania oleju. Olej poddaje sie wysokocisnieniowej cieklej chromato¬ grafii' w kolumnie wypelnionej zelem krzemionko¬ wym (urzadzenie Waters Prep-500) stosujac jako eluent mieszanine 5'°/o octanu etylu-n-heksan. Frak¬ cje zawierajace produkt laczy sie i odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac produkt w postaci zóltego oleju.Etap 2: Kwas l,3-dwumetoksy-2-naftoesowy (re¬ akcja BC; zwiazek CXVIIa 62 ml 1,55M n-butylolitu/n-heksanu (96 mmoli) dodaje sie powoli do 15,04 g (80 mmoli) 1,3-dwu- metoksynaftalenu w 250 ml bezwodnego eteru ety¬ lowego mieszanego w temperaturze 0°C w atmo¬ sferze azotu. Mieszanine reakcyjna pozostawia sie do ogrzania do temperatury 20—25°C i miesza sie w tej temperaturze przez 20 godzin, utrzymujac ja w atmosferze azotu. Nadmiar bezwodnego dwu¬ tlenku wegla barbotuje sie przez 30 minut. Miesza¬ nine reakcyjna miesza sie w temperaturze 20— 25°C przez 4 godziny, hartuje woda i ekstrahuje octanem etylu. Alkaliczna faze wodna zakwasza sie 2N kwasem solnym do pH 1—2 i ekstrahuje octa¬ nem etylu. Ekstrakt octanowy suszy sie nad bez¬ wodnym siarczanem sodu i odparowuje do sucha.Pozostalosc suszy sie w wysokiej prózni otrzymu¬ jac produkt o temperaturze topnienia 119—123°C.Etap 3: chlorek l,3-dwumetoksy-2-naftoilu (re¬ akcja BD; zwiazek CXVIIIa) Proces jest analogiczny do opisanego w przykla¬ dzie I, etap 1.Etap 4: N-l,l-dwumetylo-2-hydroksyetyloamid kwasu l,3-dwumetoksy-2-naftoesowego (reakcja BE; zwiazek CXIXa) Proces jest analogiczny do opisanego w przykla¬ dzie I, etap 2.Etapy 5 i 6: 2-,/l',3'-dwumetoksynaft-2'-ylo/-4,4- -dwumetylo-2-oksazolina i jej chlorowodorek (re¬ akcje BF i BG, zwiazki CXXIa + chlorowodorek) Proces jest analogiczny do opisanego w przykla¬ dzie I, etapy 3 i 4.Etap 7: 4,4-dwumetylo-2-^l'-y4"-fluoro£enylo/-3'- -metoksynaft-2'-ylo/-2-oksazolina (reakcja BH; zwiazek CXXIIa) Odczynnik Grignarda wytwarza sie przez wkrap- lanie 7,7 g (0,044 mola) p-bromofluorobenzenu do 5 mieszaniny 1,1 g (0,045 mola) wiórków magnezo¬ wych, jednego krysztalu jodu i 40 ml suchego te- trahydrófuranu mieszanego w temperaturze 65°C w atmosferze azotu, przy czym dodawanie prowa¬ dzi sie z szybkoscia dostateczna do utrzymania 10 mieszaniny we wrzeniu bez stosowania zewnetrz¬ nego ogrzewania. Po zakonczeniu dodawania (30— 45 minut) mieszanine reakcyjna ogrzewa sie pod chlodnica zwrotna w atmosferze azotu przez 1,5 godziny i chlodzi do otrzymania roztworu odczyn- 15 nika Grignarda. 18 ml IM roztworu odczynnika Grignarda powoli dodaje sie do 4,25 g (14,9 mmoli) zwiazku CXXIa w 80 ml suchego tetrahydrofuranu (destylowanego z sodu) mieszanego w temperaturze 20—25°C w at- 20 mosferze azotu i mieszanine reakcyjna miesza sie w temperaturze 20—25°C w atmosferze azotu przez 16 godzin, hartuje lodem i nasyconym wodnym roztworem chlorku amonu. Mieszanine ekstrahuje sie octanem etylu i ekstrakty octanowe suszy sie 235 nad bezwodnym siarczanem sodu i odparowuje do malej objetosci pod zmniejszonym cisnieniem, aby otrzymac produkt. Produkt zbiera sie przez filtra¬ cje, przemywa niewielka iloscia eteru etylowego, eteru naftowego i suszy pod wysoka próznia. Otrzy- 30 many produkt ma temperature topnienia 169—- 171°C.Etap 8: 4,4-dwumetylo-2-^l74"-fluorofenylo/-3'-/ /l"-metyloetylo/naft-2'-10/-2-oksazolina (reakcja BI; zwiazek CXXIVa) 35 13,25 ml 2M chlorku izopropylomagnezowego/ete- ru etylowego (26,5 mmoli) powoli dodaje, sie do 1,54 g (4,41 mmoli) zwiazku CXXIIa w 90 ml suchego tetrahydrofuranu (destylowanego znad sodu) i 22 ml suchego toluenu (wysuszonego nad sitami mo- 40 lekularnymi), mieszanego w temperaturze " 20— 25°C. Mieszanine reakcyjna miesza sie w tej tem¬ peraturze przez 30 minut i w temperaturze 70— 80°C przez 18 godzin, po czym dodaje sie dodat¬ kowo 13.25 ml 2M chlorku izopropylomagnezowe- 45 go,/eteru etylowego (26,5 mmoli) i mieszanine mie¬ sza sie w temperaturze 70—80°C przez dodatkowe 20 godzin, utrzymujac ja w atmosferze azotu. Mie¬ szanine reakcyjna hartuje sie lodem i nasyconym wodnym roztworem chlorku sodu i ekstrahuje oc- 50 tanem etylu. Ekstrakt octanowy suszy sie nad bez¬ wodnym siarczanem sodu i odparowuje do sucha pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc rozpusz¬ cza sie w chlorku metylenu i roztwór suszy sie nad bezwodnym siarczanem sodu i odparowuje do 55 sucha pod zmniejszonym cisnieniem. Otrzymana zywice rozpuszcza sie w okolo 10 ml chlorku me¬ tylenu, dodaje sie mala ilosc wegla drzewnego i roztwór saczy sie przez kolumne wypelniona zelem krzemionkowym wykorzystujac chlorek metylenu 60 jako eluent. Frakcje zawierajace produkt oznaczo¬ ne metoda chromatografii cienkowarstwowej laczy sie i odparowuje do sucha pod zmniejszonym cis¬ nieniem otrzymujac produkt w postacie bursztyno- wozielonej zywicy.« Etap 9: jodek 2-i/l'-/4/,-fluorofenylo/-3'-/r-mety-144 594 31 32 lo/naft-2'-ylo/-3,4,4-trójmetylo-2-oksazoliniowy (re¬ akcja R; zwiazek XXXIIIc) Proces przebiega analogicznie jak opisano w przykladzie I, etap 6. Otrzymany produkt ma tem¬ perature topnienia 233—243°C (z rozkladem). 5 Etap 10: Aldehyd W4-fluorofenylo/-3Vl'-m tylo- etylo/-2-naftoesowym (reakcja S, zwiazek IVe) 205 g (9,37 mmoli) borowodorku litu dodaje sie do 2,35 g (4,67 mmoli) zwiazku XXXIIIc miesza¬ nego w 105 ml suchego tetrahydrofuranu (destylo- io wanego znad sodu) i 42 ml absolutnego etanolu (wysuszonego nad sitami molekularnymi) w tem¬ peraturze —30°C w atmosferze azotu. Mieszanine reakcyjna miesza sie w temperaturze —40° do —30°C w atmosferze azotu przez 2 godziny, pozo- 15 stawia do ogrzania do temperatury 0—5°C i po¬ woli dodaje sie 62 ml 2n kwasu solnego. Mieszani¬ ne miesza «sie w temperaturze 70—80°C przez 2 godziny, chlodzi do 20—25°C, hartuje woda i cal- ~~ kowicie ekstrahuje eterem etylowym. Ekstrakt' ete- . 20 rowy przemywa sie nasyconym wodnym roztwo¬ rem chlorku sodu, suszy nad bezwodnym siarcza¬ nem sodu i odparowuje do sucha pod zmniejszo¬ nym cisnieniem. Pozostalosc rozciera sie. na pro¬ szek z eterem, a nastepnie z eterem naftowym. 25 Nierozpuszczalne stale , substancje usuwa sie przez filtracje, a przesacz odparowuje sie do sucha pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac surowy pro¬ dukt o temperaturze topnienia 80—90°C w postaci jasnopomaranczowo-zóltej substancji. 30 Etap 11: /E/-3t/1V4''-fluorofenylo/-3Wl"-metylo- J etylo/naft-2'-ylo/prop-2-enal (reakcja W; zwiazek IVF)i Proces przebiega analogicznie do opisanego w przykladzie I, etap 8. Produktem jest zwiazek o 35 temperaturze topnienia* 102—105°C. ._ Etap 12: ester etylowy kwasu /E/-7-/lV4"-fluoro- fenylo/-3/-/l"-metyloetylo/naft-l-ylo/-5-hydroksy- -3-oksohept-6-enowego (reakcja A; zwiazek- VId) Proces przebiega analogicznie do opisanego w 40 przykladzie I, etap 9. Produktem jest zwiazek o temperaturze topnienia 73—76°C.Etap 13: ester etylowy kwasu /E/-3,5-dwuhydro- ksy-7VIV4"-fluorofenylo/-3'-/l"-metyloetylo/haftn -2'-ylo/hept-6cenowego (proces a; zwiazek nr 13) 45 Proces przebiega analogicznie do ppisanego w przykladzie I etap 10. Produktem jest zólta gu¬ mowata pianka\ Glówny produkt (erytro) jest mieszanina race- miczna, która mozna rozdzielic na dwa optycznie 50 czynne czyste enancjomery, izomery 3R, 5S i 3S, 5R, z których pierwszy jest korzystny. Mniej waz¬ ny produkt treo (okolo 8%) jest mieszanina' race- miczna, która mozna rozdzielac na izomery 3R, 5R i- 3S, 5S, z których pierwszy jest korzystny. Stoso- 55 wanie' nie-stereoseleklywnej redukcji pozwala na otrzymanie wszystkich czterech izomerów w pra¬ wie równych ilosciach.Przyklad IX. Kwas erytro-/K/-3,5-dwuhydro- ksy-7-/l/-/4'/-fluoro£enylo/-3/-a"-metyloetylo,/haft- 60 -2'-ylo/hept-6-enowy i jego sól sodowa (zwiazek nr 14 ykwas/ i 15 feólf) Proces przebiega analogicznie do opisanego w przykladzie II (bez wyodrebniania soli sodowej sta¬ nowiacej ' produkt posredni). . -' 05 Glówny produkt (erytro) jest mieszanina race- miczna, która mozna rozdzielic na dwa optycznie czynne czyste enancjomery, izomer 3R, 5S i 3S, 5R, z których pierwszy jest korzystny. Mniej wazny produkt (treo) równiez stanowi mieszanin^ race- miczna, która mozna rozdzielac na dwa enancjo¬ mery 3R, 5R i 3S, 5S, z których pierwszy jest ko¬ rzystny.Przyklad X. Sól sodowa kwasu erytro-/EA- -3,5-dwuhydroksy-7VlV4"-fluorofenylo/-3'-/l"- -metyloetylo/-naft-2-ylo/hept-6-enowego (zwiazek nr 15) 0,19 ml IN wodnego roztworu wodorotlenku so¬ du dodaje sie do 80 mg (0,2 mmola) zwiazku nr 16 w 5 ml absolutnego etanolu. Mieszanine reakcyjna miesza sie w temperaturze 20—25°C przez 1 godzi¬ ne i odparowuje do sucha pod zmniejszonym cis¬ nieniem. Pozostalosc rozpuszcza sie w chlorofor¬ mie, otrzymany roztwór suszy nad siarczanem sodu i odparowuje do sucha. Pozostalosc suszy sie w wysokiej prózni do otrzymania produktu w postaci jasnozóltej pianki. , Glówny produkt erytro stanowi mieszanine race- miczna, któraN mozna rozdzielac na dwa enancjo¬ mery 3R, 5S i 3S, 5R, a!których pierwszy jest ko¬ rzystny. Obok produktu glównego obecna jest nie¬ wielka ilosc mieszaniny racemicznej treo, która równiez mozna rozdzielic na enancjomery 3R, 5R i 3S, 5S, z których pierwszy jest korzystny.Przyklad XI. Ester etylowy kwasu erytro- -/E/3,5-dwuhydroksy-7-/l'V4"-fluoro£enylo/-3'-me- tylonaft-2'-ylo/-hept-6^enowego (zwiazek nr 17) 4 Etap 1/2: Kwas l-metoksy-2-naftoesowy (zwiazek nr XXIIIb) Kwas l-Hydroks^-2-naftoesowy poddaje sie dwumetylowaniu zasadniczo jak opisano w przy¬ kladzie *IV, etap 2 i. otrzymany ester metylowy kwasu l-metoksy-2-naftoesbwego hjftjrolizuje sie w sposób opisany w przykladzie II. Otrzymany pro¬ dukt ma temeprature topnienia 126—128°C.Etapy 3 do 7: 4,4-dwumetylo-2Vl'-/4"-fluorofe- nyla/naft-2'-ylo/-2-oksazolina (reakcja M—Q; zwia- sek XXXIIc) Proces przebiega analogicznie do opisanego w przykladzie I, etapy 1 do 5. Produkt otrzymany w etapie 4 ma temperature topnienia 95-«-970C, produkt otrzymany w etapie 6 ma temperature topnienia 75—78°C, a produkt otrzymany w etapie 7, który stanowi zwiazek XXXIIc ma temperatu¬ re topnienia 96—98°C.Etap 8: 4,4-dwumetylo-2Vl'-/<4"-fluorofenylo/-3'- -metylO'naft-2'-ylo/-2-oksazolina (reakcja CA; zwiazek XXXIId) 16,16 ml 1,7M n-butylolitu/h-heksanu (27,5 mmo¬ li) wkrapla sie do 7,9 g (24,8 mmoli) zwiazku XXXIIc w 185 ml bezwodnego eteru etylowego mieszanego w temperaturze 0°C w atmosferze azo¬ tu. Mieszanine reakcyjna miesza sie w tempera¬ turze 0°C przez 30 minut, dodaje sie 3,9 g (27,5 mmoli) jodku metylu i mieszarfine pozostawia sie do ogrzania do temperatury 20—25°C i miesza sie w tej temperaturze przez 20 godzin, utrzymujac ja w atmosferze azotu. Dodaje sie nasycony wodny roztwór chlorku sodu i eter etylowy. Faze eterowa oddziela sie, suszy nad bezwodnym siarczanem so-33 144 594 34 dii i odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem, az do pojawienia sie zmetnienia i dodaje sie eter naf¬ towy. Osad przemywa sie eterem naftowym i suszy w wysokiej prózni otrzymujac produkt o tempera¬ turze topnienia 125—129°C.Etapy 9 do 13: Ester etylowa kwasu erytro-/E/- -3,5-dwuhydroksy-7-/lV4"-fluorofenylo/-3'-metylo- naft-2'-ylo/hepit-6-enoweigó (zwiazek nr 17) Proces przebiega analogicznie jak opisano w przykladzie I, etap 6, w przykladzie VIII, etap 10 i w przykladzie I etapy 8 do 10. Powstaja naste¬ pujace produkty: w etapie 10 produkt o temperaturze topnienia 115—118°C, wyodrebniony z pierwszej reakcji; w etapie 10 produkt o temperaturze topnienia 104—107°C z drugiej reakcji; w etapie 11 produkt o temperaturze topnienia 143—147°C; w etapie 12 produkt o temperaturze topnienia 89—92°C; w etapie 13 produkt stanowiacy zwiazek nr 17 o temperaturze topnienia 121—124°C.Produkt stanowiacy erytro mieszanine racemicz- na mozna rozdzielic na dwa optycznie czynne enancjomery, izomery 3R, 5S i 3S, 5R, z których pierwszy jest korzystny. Produkt zawiera niewiel¬ ka ilosc (mniej' niz okolo 5%) odpowiedniego zwiazku treo, który jest mieszanina racemiczna, która mozna rozdzielic na izomery 3R, 5R i 3S, 5S, z których pierwszy jest korzystny. Stosowanie nie- stereoiselektywnej redukcji pozwala otrzymac wszystkie cztery izomery w prawie równej ilosci.Przyklad XII. Sól sodowa kwasu erytro-?E/- -3,5-dwuhdroksy-7VlV4"-fluorofienylo/-3metylo- naft-2'-ylo-6nenowego (zwiazek nr 18) Proces przebiega analogicznie do opisanego w przykladzie II z wyódrebnieruem soli sodowej o temperaturze topnienia 222—226°C .(z rozkladem).Skladnik erytro produktu, który stanowi miesza¬ nine racemiczna, mozna rozdzielic, na dwa optycz¬ nie czynne czyste enancjomery, izomery 3R, 5S i 3S, 5R, z których pierwszy jest korzystny. Produkt zawiera niewielka iloac (mniej niz okolo 5%) od¬ powiedniego zwiazku treo, który równiez stanowi mieszanine racemiczna, która mozna rozdzielic na enancjomery 3R, 5R i 3S, 5S, z których pierwszy jest korzystny.Przyklad XIII. Ester etylowy kwasu erytro- -/E/-3,5-dwuhydroksy-7-/3'-etylo-l/H/4"-fluorofeny- lo/haft-2'-ylo/-hept-6-enowego (zwiazek nr 19) Etap 1: 2n/3/-etylo-r-/4"-fluorofenyloAiaft-2'-ylo/- -4,4-dwumetylo-2-oksazolina (reakcja CB; zwiazek XXXIIe) Proces przebiega analogicznie do opisanego w przykladzie XI, etap 8 z tym, ze wychodzi sie ze zwiazku XXXIId. Otrzymuje sie produkt o tem¬ peraturze topnienia ,106—109°C.Etapy 2 do 6: Ester etylowy kwasu erytro-ZE/- -3,5dwuhydroksy-7V3'-etylo-l'-/4''-fluorofenylo/ /naft-2'-ylo/hept-6-enowego (zwiazek nr 19) Proces przebiega analogicznie do opisanego w przy¬ kladzie I, etapy 1 do 5. Produkt otrzymany w etapie 4 ma temperature, topnienia 95—97°C/ produkt otrzy¬ muje sie produkt o temperaturze topnienia 200GC (z rozkladem). W etapie 5 otrzymuje sie produkt o temperaturze topnienia 92—98°C, a w etapie 6 otrzymuje sie produkt stanowiacy* zwiazek nr 19 o temperaturze topnienia 101—106°C. 5 Glówny skladnik produktu, mieszanine racemicz¬ na erytro, mozna rozdzielic na dwa optycznie czyn¬ ne czyste enancjomery izomery 3R, 5S i 3S, 5R, z których pierwszy jest korzystny. Stosowanie nie- stereoselektywnej redukcji dostarcza wszystkich 10 czterech izomerów ,w zblizonych ilosciach.Przyklad XIV. Kwas erytro-/E/-3,5-dwuhydro- ksy-7-/3/-etylo-l'-;/4"-fluorofenyloyhaft-2/-ylo/hept-6- ^ -enowy i jego sól sodowa /zwiazek nr 20 i 21/ Proces przebiega analogicznie do opisanego w 15 przykladzie II bez wyodrebniania posredniej soli sodowej. Izomery .rozdziela sie sposobem opisanym w przykladzie XII.Przyklad lXV. Sól sodowa kwasu erytro-/E/^ -8,5-dwuhydroksy-7-1/3/-etylo-l'-/4"-fluorofenylo/ 20 / • /naft-2 -ylo/hept-6-enowego /zwiazek nr 21A Proces przebiega analogicznie do opisanego w przykladzie X. Wychodzi sie ze zwiazku nr 22.Glówny skladnik produktu stanowi mieszanine racemiczna erytro, która mozna rozdzielic na dwa enancjomery 3ft, 5S i 3S, 5R, z których pierwszy jest korzystny. Produkt zawiera niewielka - ilosc odpowiedniej mieszaniny raeemicznej treo, która mozna rozdzielic na enancjomery 3R, 5R i 3S, 5S, z których pierwszy jest korzystny.W wyzej opisany sposób mozna tez wytworzyc zwiazki zebrane w tablicach, 1—4, przy czym ta¬ blica 1 przedstawia zwiazki z grup lAal — IAa3, tablica 2 przedstawia zwiazki z grup IAb3, tablica 35 v3 przedstawia zwiazki z grup IBal — IBa3, a ta¬ blica 4 przedstawia zwiazki z grup IBbl — IBb3.W tablicach 1 i 3, E oznacza erytro-racemat /dwa stereoizomery, jesli nie podano inaczej/.W tablicach 2 i 4, cis i trans odnosza sie do ^ wzglednej pozycji grupy Re w pozycji 4 i atomu wodoru w pozycji 6 pierscienia' laktonowegó 7ra- cematy/, jesli nie podano inaczej/.Glówny skladnik kazdego ze zwiazków 23—25, 49, 50, jest mieszanina racemiczna erytro, która 45 mozna rozdzielic na dwa enancjomery, izomery 3R,5R i 3S,5S. Skladnik o mniejszym znaczeniu /zwykle w ilosci okolo 1-—15l0/oi/ kazdego ze zwiaz¬ ków jest odpowiednia mieszanina racemiczna treo, która mozfia oddzielic i rozdzielic z wytworzeniem1 50 t izomerów 3R,5S i 3S,5R. Jednakze jezeli bedzie sie stosowac proces niestereoselektywny w procesie do redukcji grupy 3-okso do grupy 3-hydroksy, po¬ wstanie mieszanina nadajaca sie do rozdzielania zawierajaca zblizone ilosci czterech stereoizomerów. 55 Korzystne sa izomery 3R,5R i 3R,5S i mieszaniny racemiczne zawierajace te skladniki, a mianowicie mieszaniny racemiczne 3R,5R—3S,5S i 3R,5S—3S,5R, korzystnie z izomerem 3R,5R i mieszanina race¬ miczna 3R,5R—3S,5S. w Glównym skladnikiem kazdego ze zwiazków 47, 48, 51—53, 68—69, 93—97 jest mieszanina racemicz¬ na erytro, która mozna rozdzielic na dwa optycz¬ nie czynne czyste enancoomery, a mianowicie izo¬ mery 3R,5S i 3S,5R. Skladnikiem o mniejszym zna- 65 czeniu jest odpowiednia mieszanina .racemiczna144 594 36 O co 114—11 CC o •N O O 7 co -^ T3 cC 3 N O O o co 7 o H 0 7 i—i co 1—1 CD r—) O :lad/ X N O ¦C O O 7 i—i o co "S, Ti jeC 3 N O "^ O O co 7 m CS] S W) CC X cc 'a Ol cc $H OT CC NMR n NMR n o co i-H 1 i-H CO i-H -^ Ti jeC 3 N o u O CO co 7 CO CO O CD O i-H 1 i-H O i-H i-H O Ti CC r»H X N o 0 o co A cC o O O 7 o 00 i-H cC X $H cC 'o* 'cc OT 0? i-H O o O CO A olej 190°/rozklad/ CC o •s.T3 cC ianka 0° /rozk] stala p: 225—23 0) s o W 'o W Jh cC g 55 lO ffiffiffiKffiffiKffiKffiMWWWffiWffiffiffiffiKWpHpHWW NNNNNNNMHHHNWNNNNN o II o u li o i o o II o o o li NNNMNNNn NNNHHHHMMW EEKEEEEEEKKEpH^EffiEEEEEEEEWE -L-L-L-L-L-L-LJ, ' i i i i i i KEEEEEEKEEWEWEWElilEEWEE EEKEEEEEEEEKEEEKEKEEEK o o g .y .y 9 u y u u u o o u x .^ .^ o o u o u H N N M (O t»37 144 594 Tablica 2 38 Zwia¬ zek nr 1 4 H 9 4-C1 10 H Hi 2 16 3-iC3H7 22 3-C2H5 54 H 62 H 63 H 64 H 65 H - R2 3 H H H H H H H H H H l R3 4 H H H H H H H H H H R4 5 4-F 4-F 4-F 4-F 4-F 4-F 4-F 4-F 4-F 4-F H5a 6 H H H • H H H H H H H Pozycja grupy feny lowej z podstawni¬ kiem R4 7 2 2 2 1 1 2 2 2 1 3 -X- 8 /E/CH=CH i a » » -CH2CH2- /E/CH=CH a -CH2CH2- /E/CH=CH Pozy¬ cja grupy -X-Z 9 1 1 1 2 2 1 1 1 2 2 Re 10 H H H H H H H H H H Izomer 11 trans trans trans /6S, 4R/ .n trans trans trans cis mieszanina 53'% cis 47% trans trans trans temp. top. 12 152—154° nie wykry¬ walny cis 153—156° 131—134° 184—186° pianka 118—122° stala pianka 143—146° 134—137° olej stala pianka Tablica 3 Zwia¬ zek Bi R4 R5a Pozycja grupy feny- lowej u R4 -X- Pozycja grupy -X-Z R» R7 Izomer t. top.H 4-F H 68 69 95 96 97 H H H H H 4-F 4-F 4-F 4-F 4-F H H H H H 2 2 3 3 3 /E/CH = CH H C2H5 E guma 1 1 2 2 2 H H H H H C2H5 Na C2H5 H Na E * E E E E guma 220—225° /rozklad/ guma stala pianka 215—230° /rozklad/ Tablica 4 Zwiazek R4 Rs R5a Pozycja grupy feny- lowej z R4 -X- Poz^cja grupy -X-Z Re Izomer temp. top. 98 109 110 H H H 4-F 4-F 4-F H H H 2 3 2 -CH2CH2- /E/CH=CH a 1 2 1 H H H trans trans trans 188—191° stala pianka 168—172° treo, która mozna oddzielic i rozdzielic z wytwo¬ rzeniem izomerów 3R,5R i 3S,5S. Jednakze jezeli proces niestereoselektywny bedzie wykorzystany w procesie Jaj do redukcji grupy 3-okso do grupy 3-hydroksy, powstanie nadajaca sie do rozdzielenia mieszanina zawierajaca zblizone ilosci czterech ste i mieszaniny racemiczne zawierajace te izomery, a mianowicie 3R,5R—3S,5S i 3R,5S—3S,5R a zwlasz¬ cza izomer 3R,5S i mieszanina racemiczna 3R,5S— 3S,5R.Glównym skladnikiem kazdego ze zwiazków 54, 64 i 98 jest mieszanina racemiczna trans, która reoizomerów. Korzystne sa izomery 3R,5R i 3R,5S 65 mozna rozdzielic na dwa optycznie czynne enancjo-mery, a mianowicie izomery 4R,6R i 4S,6S. Sklad¬ nikiem o mniejszym znaczeniu i/zwykle wystepuja¬ cym" w ilosci 1—15°/o/ dla kazdego przykladu jest odpowiednia mieszanina racemiczna cis, która mo¬ zna oddzielic i rozdzielic z wytworzeniem izome¬ rów 4R,6S i 4S,6R. Stosowanie w procesie /e/ mie¬ szaniny zawierajacej zblizona ilosc czterech stereo- izomerycznych kwasów karboksylowych prowadzi . do otrzymania mieszaniny zawierajacej zblizone ilosci czterech stereoizomerycznych laktonów. Ko- .rzystne sa izomery 4R,6S i 4R,6R i mieszanina ra¬ cemiczna zawierajaca te skladniki, a zwlaszcza izomer 4R,6R i mieszanina racemiczna 4R,6R— 4S,6S.Glównym skladnikiem kazdego ze zwiazków 65, 109 i 110 jest mieszanina racemiczna trans, która mozna rozdzielic na dwa optycznie czynne enan- cjomery, a mianowicie izomery 4R,6S i 4S,6R., Skladnikiem o mniejszym znaczeniu /zwykle okolo 1—15*/oi/ dla kazdego przekladu jest odpowiednia mieszanina racemiczna cis, która mozna oddzielic i rozdzielic, otrzymujac izomery 4R,6R i 4S,6S. Sto¬ sowanie w procesie /e/ mieszaniny zawierajacej zblizone ilosci czterech stereoizomerycznych kwa¬ sów karboksylowych prowadzi do otrzymania mie¬ szaniny zawierajacej zblizone ilosci czterech ste¬ reoizomerycznych laktonów, jak w zwiazku 63.Korzystne sa izomery 4R,6R i 4R,6S i zawierajaca je mieszanina, a zwlaszcza izomer 4R,6S i miesza¬ nina racemiczna 4R,6S—4S,6R.Glównym skladnikiem zwiazku 62 jest miesza¬ nina racemiczna cis, która mozna rozdzielic na dwa optycznie czynne czyste enancjomery, a mia¬ nowicie izomery 4R,6R i 4S,6S. Skladnik o mniej¬ szym znaczeniu /zwykle w ilosci okolo 1—15tyo/ dla kazdego przykladu jest odpowiednia mieszanina ra¬ cemiczna trans, która mozna oddzielic i rozdzielic otrzymujac izomery 4R,6S i 4S,6R. Korzystnymi izomerami sa te, które podano, w poprzednim pa¬ ragrafie.Kazdy ze zwiazków w przykladach, w którym R7 oznacza kation mozna przeksztalcic w odpo¬ wiadajacy mu wolny kwas i w odpowiedni zwia¬ zek, w którym R7 oznacza grupe inna niz M za pomoca konwencjonalnych srodków.W przykladach okreslenie ^cisnienie zmniejszo¬ ne" oznacza cisnienie uzyskane za pomoca pompki wodnej. Ponadto, gdy nie jest wymieniony zaden rozpuszczalnik w ^polaczeniu z roztworem, roz¬ puszczalnikiem jest woda. Wszystkie mieszaniny rozpuszczalników sa objetosciowe.Nastepujace dane otrzymano dla opisanych w przykladach zwiazków. Jesli nie podano inaczej wyniki widma NMR mierzono przy 200 mHz. Prze-. suniecia sa w ppm wzgledem tetrametylosilanu.Stosowane skróty: s d dd t q m br = singlet _= dublet = dublet dubletu = triplet = kwartet' = multiplet — szerokie 1594 40 bm = szeroki multiplet bs = szeroki singlet Zwiazek 5 2. CDC13: /90 mHz/; 1,59 /m, 2H/, 2,53 /d, 2H, J = 2,5 Hz/, 4,24 /m, 1H/, 4,52 An, 1H/, 5,62 /m, 1H/, 6,83 /ni, 1H/, 7,23' Im, 7H/, 7,79 An, 2H/, 8,13 An, 1HA 5. CDC13: 1,23 /t. 3H, J = 1,5 Hz/, 1,42 /m, 6H/, 10 1,8 /m, 2H/, 2,4 /m, 2H/, 2,8 An, 4H/1, 3,12 An, 2H/, 3,78 /m, 2H/, 4,16 /q, 2H, J = 1,5 Hz/, 7,15 /m, ' 4H/,' 7,52 /m, 1H/, 7,82 /m, 1H/. 12. CDC13: 1,28 /t, 3H, J = 1,5 Hz/, 1,6 An, 2H/, 2,43 /m, 2H/, 2,95 /br, 2H/, 4,2 /q, 2H, J = 1,5 15 Hz/, 4,2 /br, 1H/, 4,51 /br, 1H/, 5,65 An, 1H/, 6,9 /dd, 1H, J = 3 i 3 Hz/, 7,07 /t, 2H, J = 1,5 Hz/- 7,4 /m, 5H/, 7,82 /m, 2H/, 8,17 An, 1H7. T 13. CDCI3: 1,31 An, UH/, 2,41 An, 2H/, 2,88 /s, 1H/, 3,32 /m„ 1H/, 3,61 /s, 1H/, 4,09 /m, 1H/, 4,19 /q, 20 2H, J = 1 Hz/, 4,33 An, iH/, 5,28 An, 1H/, 6,54 /d, IH, J = 2Hz/, 7,23 /m, 7H/, 7,77 /m, 2H/. 14. CDG13: 1,3 An, 8H/, 2,49 M, 2H/, 3,3 /m, IH/, 3,57 /bm, IH/, 4,12 /bm, 2H/, 4,36 An, IH/, 5,3 /dd, IH, J = 1,5 Hz/, 6,56 /d, IH, J = 3 Hz/, 7,25, An, 25 8H/, 7,78 /m, 2H/. 15. D20: 0,9 /m, 7H/, 1,27 An, IH/, 2,03 /m, 2H/, 3,0 /m, IH/, 3,43 /m, IH/, 3,97 An, IH/, 4,9 An, IH/, 6,29 /d, IH, J = 2 Hz/, 6,72 /m, 7H/, 7,26 /m, 2HA 30 16, CDCI3: 1,3 An, 6H/, 1,45 Jbm, 2H/, 1,82 /bs, IH/, 2,61 An, 2H/, 3,3 Im, IH/, 4,12 /ni, IH/, 5,1 An, IH/, 5,31 /dd, IH, J = 1Hz/, 6,64 M, IH, J = 2,5Hz/, 7,25 An, 7H/, 7,78 Im, 2H/. 18. CD3SOCi3: 1,1 /m, 2H/, 1,85 An, 2H/, 2,5 /s, 35 3H/, 3,5 /m, IH/, 4,1 /m, IH/, 5,4 /q, IH, , J = 1,25 Hz/, 6,3 /d, IH, J = 3,5 ftz/, 7,3 An, 7H/, 7,83 /m, 2H/.. ' 21. CDCI3 + CD3OD: 1,25 /m, 2H/, 1,35 /t, 3H, J = 5Hz/, 2,25 /m, 2H/, 2,89 Aj, 2H, J = 1,5Hz/, 40 3,88 An, IH/, 4,27 /m, IH/, 5,39 /q, IH, J = 1,5Hz/, 6,52 /d, IH, J = 3Hz/, 7,25 An,* 5H/, 7,72 An, 4H/. 23. CDC13: 1,29 /t,'3H, J ==- 1,5Hz/, 1,80 An, 4H/, 2,43 /m, 2H/, 3,13 /m, 2H/, 3,92 An, 2H/, 4,20 /q, 2H, J = 1,5Hz/, 7,25 /m, 5H/, 7,56 /t, 2H, J = 45 1,5Hz/, 7,75 /d, IH, J = 5Hz/, 7,90 /d, IH, J = 1,5Hz/, 8,17 Im, IH/. 25. CDCI3: 1,45 /m, 2H/, 1,80 An, 2H/, 2,45 /m, 2H/, 3,10 /m, 2H/, 3,95 /bm, 2H/, 7,6 /bm, 10HA 47. CDC18: 1^6 /t, 3H, J = 1,5Hz/, 1,75 ,/m; 2H/, 50 2,49 Id, 2H, J = 1,33Hz/, 3,13 /d, IH, J = 0,5Hz/, 3,66 /d, IH, J = 0,5Hz/, 4,17 /q, 2H, J = 1,5Hz/, 4,25 An, IH/, 4,45 /m/ IH/, 6,23 /dd, IH, J = 1,5 i 2Hz/, 6,47 Id, IH, J = 3,5Hz/, 7,25 /an, 4H/, 7,4 An, 3H/, 7,8 Im, 3H/. 55 49. CDCI3: 1,23 /t, 3H, J = l^Hz/, 1,40 An, 2H/M 1,65 /m, 2H/, 2,41 /d, 2H, J = l^Hz/, 2,60 An, 2H/, 3,25 /d, IH, J = 0,5Hz/, 3,70 M, IH, J = 0,5Hz/, 3,75 Im, IH/, 4,15 /q, 2H, J = 5iHz/, 4,2 An, IH/, 7,3 /m, 8H/, 7,83 /m, 2H7. 60 51. CDC13: 1,27 /t, 3H, J = 1,5Hz/, 1,72 An, 2H/, 2,5 /d, 2H, J = 1,5Hz/, 3,22 /s, IH/, 3,69 /s, IH/, 4,15 /q, 2H, J = 1,5 Hz/, 4,27 /m, IH/, 4,51 /m, IH/, 6,22 /dd, IH, J - 3 i 1,5Hz/, 6,61 /d, IH, J = 3Hz/, 7,11 /t, 2H, J = 2Hz/, 7,38 An, 4H/, 7,67 , « /s, IH/, 7,78 /m, 2H/, 7,97 /s, 1H7.144 594 41 52. CDC13: 1,73 Ari, 2H/, 2,55 /d, 2H, J = 1,5Hz/, 109. 4,3 Im, 1H/, 4,5 /m, 1H/, 6,2 /dd, 1H, J = 3 i 1,5 5,22 Hz/, 6,6 /d, 1H, J = 3Hz/, 7,1 /m, 2H/, 7,4 Im, 1H, 4H/, 7,66 /s, 1H/; 7,78 /m, 2H/, 7,97 /s, 1H/. 54. CDG13: 1,82 Im, 4H/, 2,67 /m, 2H/, 3,05 /m, 1H/, 5 3,26 Im, 1H/, 4,32 /m, 1H/, 4,61 2H/,x7,28 /m, 3H/, 7,51 Im, 2H/, 1,5Hz/, 7,86 /m, 1H/, 8,11 /d, 1H, 64i CDC13: 1,7 An, 2H/, 1,7 /m, 2,7 /m, 2H/, 2,7 Im, 2H/, 4,35 /m, 7,3 Im, 8H/, 7,85 /d, 2HA 65. CDC13: 2,0 im, 2H/, 2,71 /m, 2H/, 4,41 An, 1H/, 5,29 /m, 1H/, 6,23 /dd, 1H, J = 3 i 1,5Hz/, 6,7 /d, 1H, J = 3Hz/, 7,13 An,' 2H/, 7,41 /m, 4H/, 7,68 /sj 1H/, 7,79 /m, 2H/, 7,98 /s, 1H/. 68. CDC13: 1,3 /t, 3H, J = 1,5Hz/, 1,75 2,43 Im, 2H/, 2,78 Im, 4H/, 4,18 ,/m, 3H/, Im, 1H/, 7,10 Im, 7,72 /d, 1H, J = J = 1,5Hz/. 2*H/, 1,75 /s, 1H/, 4,56 /m, 1H/, 1H/, 10 15 1H/, 5,25 /dd, 1H, J = 3 i 1,5Hz/, 6,5 id, 3Hz/, 7,02 An, 3H/, 7,22 Im, 3HA 95. CDCI3: 1,24 7t, 3H, J = 1,5Hz/, 1,76 2.5 /m, 2H/, 2,8 Im, 4H/, 4,17 /m, 3H/, 4,14 6.06 /dd, 1H, J = 3 i 1,5Hz/, 6,5 /d, 1H, J 7,1 Im, 6H/. 96. CDC13: 1,83 Im, 6H/, 2,69 An: 4,43 Im, 1H/, 6,06 /m, 1H/, 6,52 6H/. /m, 6H/, 4,37 fm, 1H, J = An, 6H/, 20 im, 1H/, = 3HzA 6H/, 4,26 /m, 1H/, Im, 1H/, 7,12 /m, 25 42 CDC13: 1,96 /m, 6H/, 2,73 m, Im, 1H/, 6,1 /dd, 1H, J = 3 J = 3Hz/, 7,17 Im, 6H/. 6H/, 4,4 An, 1H/, i 1,5Hz/, 6,57 /d, Zastrzezenie patentowe Sposób wytwarzania nowych pochodnych kwasu 3,5-dwuhyo^roksywalerianowego o Wzorze 1, w któ¬ rym obydwie grupy Ro tworza razem rodnik o wzorze 7 albo grupe -/CH2/4, gdzie R2 oznacza wodór, R3 oznacza wodór, Rj oznacza wodór, grupe Ci_6-alkilowa lub atom chloru, R4 oznacza atom fluoru, R5 oznacza wodór, R5a oznacza wodór, X oznacza grupe -/CH2/n- lub grupe o wzorze 8, przy czym n oznacza 0, 1, 2 lub 3, a obydwa symbole q oznaczaja 0 albo jeden z nich oznacza 0, a drugi oznacza 1, Z oznacza grupe o wzorze 2, w którym R6 oznacza wodór, przy czym ugrupowanie -X-Z oraz grupa fenylowa zawierajaca podstawnik R4 sa w polozeniu orto w stosunku do siebie, w posta¬ ci wolnego kwasu albo" w postaci soli, znamienny tym, ze hydrolizuje sie zwiazek o wzorze 1 w po¬ staci estru lub laktonu, i otrzymane zwiazki wy¬ odrebnia sie w postaci wolnego kwasu lub w po¬ staci soli.X-Z R= wzcte 1 5 * 3I62 1 CH-CH2-C-CH2-COOH OH OH WZdR 2 X-Z R6a «6 -CH-CH2-C-CK2-C00R7 OH OH WZCfR 2a -CH <_ I |XP6 WZÓR 2b\ 144 594 £H2OH— BR) LII' X yo liii LV LVI LIV jako LVI ? lecz on=OH - LVII Jako LVI —*»eczon=0 3) lvih redukcja IV jako typ XXXIV a! bo z XCHO za¬ stapionym' przez.C1_3alkÓC- ~ ?CH3COR6aXI OH X-CH-CHr< ¦^R6a © *(S$ xn lub R-15COY *IV ^15C0)20 XIII ?1S c=o X-CH-CH2-C-R6a ©-,,, XV 1. CH3CO0Ru XVI (VII CH3COCH2COORu V X-CH-CH2-C-CH2-C00RU BR) OH I! O VII {proces JJ daje zwiazki VI. gdzje Ro + Ro= ICH2)^ . X -etylen, propylen/L ) (JJ) OH O Xa-CH-Ol2-C-CH2-C00Ru XLIX SCHEMAT 1 j@ do(FF analogicznie do ~A)do(CC) @do(fi) analogicznie do144 594 X-CH-CH2-C-CH2-COORi/t i 1 II V OH 0 WZdR 3 OH j X--CH-CH?-C- CM-,- COORi / (BR) ° «6a C=0 "8 7 6 5"] R2 R3 WZ0R 7 R15 WZCfR 4 H OPrp H-r=^o ,C6H5 WZÓR 5 H^r in c6h5 OCH^O-^oCH3 WZdR 6 H\ ^(CH2JQ- —(CH2)q XH WZCfR 8 H \ c=c; kh WZdR 9 -CH2 H WZdR 10 H\ .CH- C= C ' ' H WZdR 11 H — CHf XH WZdR 12 Ro.Ro X *5a R5 R1 RA WZdR i5 c=c < ^H WZdR 13 H 5 k 3| 2 1 CH-CH2- C- CH2- COOR7' A,H C6H5 O-Si-t-C^Hg OH H C6Hr on WZdR 15 WZdR U144 594 }^POq^DMF|^YN © 6 cxxx CXXIX 'om3 xxm S0V2 XXIV lub Y-COOO-Y XXV Rl=3-CH3 (typCXXVI) R1=3-C2H5(typCXXVni pierscien oksozoliny wpozycji 2J R^ 1 feryl w pozycji 1 ca^HCOlaJ^a^CH XXV7 QH ¦OpY 'CH3 *1 HOH2C xxvn H3C R5o Ro R1 xxvin «1 xxx (g) cxv .OH ^1 (CH3)2SO<, ©We* xxxn R^ =Ci_5alkil w pozycji 31R13) pierscien oksozoliny w pozycji 2 R^ I fany! w pozycji 1 typ CXXXV CH3J nb— Rj3MgY CXXm M2*CH Ro. °CH3 Re &^311V?"S-vC»™*^_ * cxvn ^ cxvm ^ c*ix rJUUch3" A. cxvm p J SCHEMAT 3 ^ 2.CH3J dtoCXXVI C§) powtarza CA ^ dla cxxvn *° cxxv [X=wiqzc [jako typ I.v *n;e xxxvi': H3CvJ!3 CXXU J t XXXI (BF) SOY2 XXIV^ ^OC^^ ~(Sg) M2®0He * RoAAoch3 v-/ cxxi Ac skA.-**^ (CV) t! JJCSfc HwH HgOAc rH tai) h \.oaa3 AC[ (cvi) "C 2i'' A-VN ? 0C3 l j ' Ó,l„6cH3 ^5 _ÓCH3 0*iÓ XH, mr.3 ^ 0CH3 * XHO ?SiO DHM^ . ° OCH3 82|i6 0CH3 JP<3 ,0X1, HOy^ + Sf# IOW H fas, * 0H ^3 AG i !cxrt) 0?s,o^Zh ah1 osfty^a loan) ¦*• H CCH3 H, OCH3 SCHEMA:* 3 (CD.! 02SiU -^ :cxiv) . OCH-- SCHEMAT 4 DN-3, tam, 581/88 Cena 400 zl PL PL