PL129290B1

PL129290B1 - Method of obtaining new forms of dipyridamole exhibiting prolonged action

Info

Publication number: PL129290B1
Application number: PL1981229157A
Authority: PL
Original assignee: Thomae Gmbh Dr K
Priority date: 1980-01-12
Filing date: 1981-01-09
Publication date: 1984-04-30
Also published as: CS232713B2; IE50807B1; NO810061L; DE3067058D1; NZ195994A; IN155158B; DK158539B; HU184366B; DK9481A; AU6615681A; EP0032562A1; IL61887A; AR221983A1; DE3000979A1; NO157369C; CA1148084A; ATE6585T1; ZA811661B; GB2067073B; YU42549B

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia nowych form dipirydamolu o przedluzonym dzialaniu ,w postaci pokrytych oslonka kulistych czastek zawierajacych dapirydaanol. Poniewaz takie czastki (podawane doustnie posiadaja mem¬ brane dializacyjna, uwalniaja substancje aktywna w przewodzie pokarmowym z regulowanym opóz¬ nieniem.W przypadku dipirydamolu (2,6Hbis/dietanoloa- mino)-4,8Hdipiiperydynopirymido|[5,4-d]p,irymidyna) chodzi io isulbstancje akftytwna uznana juz od wielu lat. Rodzaj schorzen leczonych przy uzyciu tej substancji aktywnej wymaga na ogól dlugo¬ trwalego stosowania leku. Obecnie podaje sie 3—4 razy dziennie forme rozpuszczalna. Forma o prze¬ dluzonym dizialaniu zapewnialaby w stosunku do dotychczasowych form rozpuszczalnych nastepuja¬ ce korzysci: — zmniejszenie dziennej czestotliwosci przyjmo¬ wania leku prowadzi do spelnienia lepiej zyczenia pacjentów, co przy dluzszej kuracji ma szczególne znaczenie — opóznione wchlanianie prowadzi do- bardziej równomiernej zawartosci leku w krwi, to znaczy, zmniejszenia maksymalnych stezen, które moga pro¬ wadzic do dizialan ubocznych oraz pozwala unik¬ nac poziomów suibiterapeutycznych, wystepujacych w przypadku form rozpuszczalnych, zwlaszcza przy dluzszych przerwach w przyjmowaniu leku l* 15 20 25 gu nocy), co oznacza wzrost bezpieczenstwa, tole¬ rancji i skutecznosci dzialania preparatu.Ze wzgledu na te oczywiste korzysci formy di- pirydamolu o, przedluzonym dzialaniu podejmo¬ wano juz próby zmierzajace do rozwiazania tego problemu.Tego typu formy o przedluzonym dzialaniu, w przypadku substancji aktywnych, które juz z racji posiadanych cech nie wykazuja wlasciwosci prze¬ dlozonego dzialania sy póltrwania, powolne rozpuszczanie substancji krystalicznych), mozna uzyskac w ten sposób, ze 1. substancje aktywna razem z substancjami po¬ mocniczymi formuje sie tak, ze uwalnia sie ona powoli, np. przez osadzenie jej na nieroz¬ puszczalnym luJb tylko powoli rozpuszczajacym sie podlozu 2. substancje aktywna razem z substancjami po¬ mocniczymi formuje sie w taibletki lub mi- krodrazetki, itd., które nastepnie pokrywa sie nierozpuszczalna oslonka, powodujaca powolne uwalnianie sie substancji aktywnej.Znane sa takze srodki do sporzadzania oslonek dla stalych leków (por. opis patentowy RFN 2415 490) skladajace sie z rozpuszczalnej w jeli¬ tach pochodnej celulozy i pochodnej celulozy nie¬ rozpuszczalnej w sokach trawiennych, przy czym skladnika te wystepuja w mieszaninie w podanej wyzej kolejnosci w stosunku wzajemnym od 30— 70% wagowych do 70—30% wagowych. Znane sa 129 290129 290 równiez doustne formy leków o przedluzonym dzia¬ laniu, charakteryzujace sie liniowym uwalnianiem substancji aktywnej w przewodzie pokarmowym (por. opis wylozeniowy BEN 23 36 218), zawierajace lek w postaci kulistych czastek, pokrytych mem¬ brana dializujaca, w których skladnik blono- twórczy zawiera 15—70% wagowych nierozpuszczal¬ nych w zakresie pH przewodu pokarmowego i nie- rozkladakiyoh enzymatycznie eterów o zawartosci grup alkoksylowych 43—60% wagowych oraz 86— 30% wagowych jednej kilb kilku pochodnych celu¬ lozy rozpuszczalnych tyiko w alkalicznym obszarze jeflft o zawartosci w czasteczce celulozy &—40% wa¬ gowych wolnych grup fcarfookisylowych, jak np. fta- lan hydroksypropylometylocelrfozy.Dla opracowania formy leku o przedluzonym dzialaniu obowiazuja na ogól nastepujace wyma¬ gania w stosunku do substancji aktywnej: — dobra, niezalezna od pH rozpuszczalnosc w ca¬ lym przewodzie pokarmowym — niezmiennosc szybkosci wchlaniania w zdolnej do resorpcji czesci przewodu pokarmowego.Fizyczne i biochemiczne wlasnosci dipirydamolu sa natomiast zupelnie nieodpowiednie dla opraco¬ wania formy o przedluzonym dzialaniu: — biologiczny okres póltrwania dipirydamolu jest stosunkowo krótki, to znaczy istniejacy poziom substancji aktywnej w krwi szybko spada; rów-. nomderna zawartosc dipirydamolu w krwi moz¬ na osiagnac tylko wówczas, jesli substancja ak¬ tywna jest ciagle wchlaniana — dlpirydamol jest rozpuszczalny w wodzie tylko w srodowisku kwasnym, powyzej pH 4 sub¬ stancja jest praktycznie nie rozpuszczalna..Oznacza to, ze dipirydamol moze byc rozpusz¬ czany tylko w górnej czesci przewodu zoladko- wo-jelitowego i dzieki temu równiez wchlania¬ ny, podczas gdy przy wyzszych wartosciach pH, wystepujacych w strefie jelit, pozostaje w stanie nierozpuszczonym i nie ulega wchla¬ nianiu — poniewaz czas przejscia przez zoladek i górne obszary jelit <ó dostatecznie kwasnym pH) jest stosunkowo krótki (okolo 0,5—2 godziny), trud¬ no jest zapewnic wchlanianie przez wiele go- ' dzin. Poza tym czas przebywania w zoladku i w róznych odcinkach jelit moze zmieniac sie bardzo silnie, co oznacza, ze inter- i intraindy- wklualne (róznice miedzy poszczególnymi pa¬ cjentami i róznice wystepujace u tego samego pacjenta) wahania poziomu substancji aktyw¬ nej w krwi, naturalnie w przypadku substan¬ cji, której rozpuszczalnosc zalezy od pH, sa wówczas szczególnie duze gdy forma leku wy¬ kazuje powolne uwalnianie, jak to jest wyma¬ gane dla form o przedluzonym dzialaniu. — nawet jesli dipirydamol dostanie sie do róznych odcinków jelit w postaci rozpuszczonej, szyb¬ kosc wchlaniania maleje od dwunastnicy do okreznicy.Z tych wzgledów opracowanie skutecznej formy dipirydamolu o przedluzonym dzialaniu bylo uwa¬ zane w opinii fachowej za wykluczone. Swiadcza o tym równiez znane dotychczas dla dipirydamolu „(Formy o przedluzonym dzialaniu".Znana jest forma o przedluzonym dzialaniu, sporzadzana zgodnie z mozliwoscia wspomniana powyzej w punkcie 1, w której dipirydamol spra¬ sowany jest w tabletki z peczniejacym kwasem 5 poliakrylowym, znanym pod nazwa handlowa Car- bopol. Juz badania in vitro nad uwalnianiem sub¬ stancja aktywnej wykazuja, ze chodzi to o zupel¬ nie nieprzydatna torme dipirydamolu o przedlu¬ zonym dzialaniu, poniewaz w przypadku takiej 1§ formy dipirydamol moze sie rozpuszczac tylko tak dlugo, jak dlugo tabletka znajduje sie w kwas¬ nym srodowisku zoladka. Jesli tabletka dostanie sie do jelita cienkiego, uwalnianie substancji ak¬ tywnej a przez to wchlanianie praktycznie zani- 15 kaja. Próba in vivo (patrz. fig. 5 i 6) przeprowa¬ dzona z 4 osobnikami badanymi przy dawce dziennej dipirydamolu wynoszacej 2X200 mg wy¬ kazala, ze w przypadku 3 osób poziom substancji aktywnej w krwi, nie tylko pod katem wzglednej 24 dostepnosci biologicznej ale równiez maksymalnych stezen, lezal wyraznie ponizej 10% w porównaniu do wspomnianych form wedlug wynalazku, co oznacza pelne niepowodzenie leczenia. Czwarty osobnik badany w doswiadczeniu posiadal nieco w wyzszy, jednakze równiez calkowicie niezadowala¬ jacy poziom leku w krwi (wzgledna dostepnosc biologiczna okolo 30%). Calkowicie niezadowalaja¬ cy i do tego jeszcze silnia, wahajacy sie poziom substancji aktywnej w krwi swiadcza, ze od tej M postaci leku nie mozna oczekiwac zadnej zapewnio¬ nej skutecznosci We francuskim opisie wylozeniowym nr 7528462 (patrz wyzej wymieniony punkt 2) opisano nowo¬ czesna wlasciwie forme dipirydamolu o przedluzo- u nym dzialaniu w postaci mikrodrazetek. Substan¬ cja aktywna naniesiona jest na obojetny rdzen wyjsciowy, który nastepnie zostaje pokryty otocz¬ ka przedluzajaca dzialanie leku. W publikacji tej podano, ze do wytworzenia preparatu dipiryda- M molu o przedluzonym dzialaniu przydatne sa mi- krodrazetki wytwarzane metoda Eurand (powle¬ kanie mikrodrazetek oslonka z polimeru). Krzywa poziomu leku w krwi podana dla jednego z pa¬ cjentów w zaden isposófb nie imogla byc potwier- dzona w badaniach in vivo przeprowadzonych na 10 ochotnikach bioracych udzial w doswiadczeniu, przy zastosowaniu mikrodrazetek dipirydamolu przygotowanych metoda Eurand. Zrandominizowa- ny test krzyzowy (mikrodrazeltki o przedluzonym M dzialaniu w porównaniu do drazetek dipirydamo¬ lu o nie przedluzonym dzialaniu patrz fig. 1) wy¬ kazuje;, ze poziom substancji aktywnej w krwi w przypadku mikrodrazetek dipirydamolu o prze¬ dluzonym dzialaniu w stosunku do formy handlo- w wej o nieprzedluzonym dzialaniu, jest na poczat¬ ku doswiadczenia nawet wyraznie nizszy i nie utrzymuje sie dluzej. Nie mozna wiec w zaden sposób mówic o formie dipirydamolu o przedlu¬ zonym dzialaniu, poniewaz wzgledna dostepnosc biologiczna w stosunku do drazetek pogarsza sie o okolo polowe.Wszystkie znane dotychczas formy dipirydamolu o przedluzonym dzialaniu okazuja sie zupelnie nie¬ przydatne, chociaz w przypadku innych substan- n cji aktywnych mozna przy pomocy stosowanych5 129 290 6 technologii wytwarzac zupelnie przydatne formy o przedluzonym dzialaniu. Z poznanych dotych¬ czas form o- przedluzonym dzialaniu, po dostaniu sie do jelita cienkiego, ze wzgladu na wzrost war¬ tosci pH nie wymywa sie. juz z nich w ogóle di¬ pirydamol, wchlanianie substancji aktywnej za¬ nika i osiagniecie pozadanego, utrzymywanego przez dluzszy czas poziomu leku w krwi jest wy¬ kluczone.Obecnie udalo sie nieoczekiwanie znalezc forme dipirydamolu o przedluzonym dzialaniu, która uwzglednia w pelni szczególne wlasnosci dipiry¬ damolu, nie wykazuje wspomnianych wyzej wad znanych form dipirydamolu o przedluzonym dzia¬ laniu i zapewnia utrzymywanie sie przez dluzszy czas odpowiedniego poziomu dipirydamolu w krwi.Udalo sie to osiagnac dzieki wykorzystaniu nie¬ stosowanej dotychczas i nie oczywistej kombinacji roznyoh technologii, farmaceutycznych, co dopro¬ wadzilo do pozytywnego wyniku niemozliwego do przewidzenia dla fachowca.Wedlug wynalazku nowa forme dipirydamolu o przedluzonym dzialaniu wytwarza sie nastepujaco: Na rdzenie wyjsciowe, skladajace sie z kwasu luib z kwasnej substancji, eweniualnie otoczone nie^ rozpuszczalna w kwasach, rozpuszczalna w soku jelitowymi oslonka, nanosi sie w obecnosci srodka zwiekszajacego przyczepnosc dipirydamol w mie¬ szaninie z kwasem lub z kwasna substancja az do osiagniecia stosunku co najmniej od 1 az do 30 gramorównowazników kwasu na 1 mol dipiryda¬ molu. Utworzone mdkrodrazetki lub granulaty po¬ krywa sie oslonka utworzona przez natryskiwanie lakieru skladajacego sie z 50—100% nierozpuszczal¬ nego w kwasach, rozpuszczalnego w soku jelito¬ wym lakieru i z 50—0% lakieru nierozpuszczalnego w soku zoladkowym i jelitowym, który moze za¬ wierac równiez 0—14% etylocelulozy, przy czym la¬ kier natryskuje sie tak dlugo, az ciezar oslonki wyniesie 3—30% wagowych w stosunku do ciezaru utworzonych mikrodrazeJtek lub granulatu. Goto¬ wymi czastkami o przedluzonym dzialaniu napel¬ nia sie kapsulki lub miesza ze znanymi substan¬ cjami pomocmiczymi i sprasowuje na tabletki.Przy wytwarzaniu nowej formy dipirydamolu zastosowano nastepujace zasady: 1. Nierozpuszczalnosc dipirydamolu przy wyz¬ szych wartosciach pH w glebszych odcinkach jelit wyrównuje sie przez dodatek substancji o dzia¬ laniu kwasnym 2. Dipirydamol i kwas otoczone sa membrana zapobiegajaca szybkiemu zobojetnianiu kwasu przez wystepujacy w duzyin nadmiarze sok jelitowy i zatrzymujaca dostatecznie dlugo znacznie szyb¬ ciej rozpuszczajacy sie kwas 3. Czastki utworzone z dipirydamolu i kwasu sa otoczone membrana, wykazujaca specjalna, do¬ stosowana do dipirydamolu charakterystyke uwal¬ niania, opisana nizej.Taka forma dipirydamolu o przedluzonym dzia¬ laniu jest utworzona na ogól z szeregu kulistych czastek o jednakowym lub róznym uziarnieniu, skladajacych sie z dipirydamolu lub z krystalicz¬ nych soli dipirydamolu i kwasnych substancji, np. spozywczych kwasów organicznych, w stosunku co najmniej 1 gramorównowaznik kwasu na 1 mol dipirydamolu, przy czym jak juz wyzej wspomnia¬ no zawartosc kwasu moze byc równiez zdecydo¬ wanie wyzsza i wynosic np. do 30 gramorówno- 5 wazników, korzystnie jednak 5—15 gramorówno¬ wazników oraz otaczajacej kuliste czastki mem¬ brany, umozliwiajacej regulacje szybkosci uwal¬ niania substancja aktywnej w zaleznosci od war¬ tosci pH, utworzonej na ogól z nierozpuszczalnych 10 w kwasie ale rozpuszczalnych w soku jelitowym lakierów, przy czym otoczka ita. stanowi korzyst¬ nie 3—30% wagowych masy czasitek kulistych.W celu wytwarzania kulistych czastek miesza sie w jednym z podanych wyzej stosunków i gra- 15 nuluje np. dipirydamol z substancjami kwasnymi, jak np. spozywcze kwasy organiczne, jak kwas cytrynowy lub winowy. Granulat, po dodaniu sub¬ stancji pomocniczych, jak cukier mlekowy i stea¬ rynian magnezowy, mozna sprasowywac na okra- 20 gle ziarna o srednicy np. 2 mm. Kuliste czastki moga wystepowac jednak równiez w postaci wiek¬ szych krysztalów o kulistych ksztaltach (np. przy stosowaniu krystalicznych soli dipirydamolu), w postaci zaokraglonych granulatów lub w formie ^ drobnych perelek, tzw. mikrodrazetek. Wytwarza¬ nie takich form odbywa sie w znany sposób.Korzystne sa drobne perelki o srednicy 0,1—3 mm, zwlaszcza 0,8—1,5 mm. Jako kwasy mozna stosowac wiele kwasów nie wykazujacych dzia- ^ lania toksycznego, jak np. kwas fumarowy, kwas jablkowy, kwas winowy, kwas cytrynowy, kwas bursztynowy, kwas askorbinowy lub ich mieszani-, ny, a jako substancje kwasne mozna stosowac równiez sole, metali alkalicznych nieorganicznych lub organicznych 'kwasów, jak np. kwasny weglan sodowy lulb potasowy, sole monosodowe wzglednie potasowe kwasu winowego lub cytrynowego lub chlorowodorek betainy. Jako rdzenie wyjsciowe mozna stosowac równiez kwasy wzglednie substan¬ cje o charakterze kwasnym. Mozna je stosowac równiez jako sproszkowane mieszaniny do nano¬ szenia, tzn. gdy na rdzen wyjsciowy skladajacy, sie z wyzej wymienionych spozywczych kwasów organicznych i substancji o charakterze kwasnym nanosi sie w. wyzej opisany sposób inne kwasy i substancje o charakterze kwasnym w mieszani¬ nie z dipirydamolem. Poza tym kwasny skladnik mieszaniny nanoszonej na rdzenie moze skladac sie z wielu wyzej wymienionych kwasów lub sub¬ stancji o charakterze kwasnym. Do sporzadzania rdzeni wyjsciowych szczególnie przydatne sa ta¬ kie substancje kwasne, które posiadaja prawie ku¬ lista postac, np. kwas winowy, kwas cytrynowy, kwas jablkowy, kwas bursztynowy, kwas askor¬ binowy, kwasny siarczan sodowy i potasowy,% sode monosodowe lub potasowe kwasów wielozasado- wych, chlorowodorek betainy.Stosunek dipirydamolu do substancji kwasnych musi byc tak dobrany, aby zapewnione bylo cal¬ kowite uwolnienie dipirydamolu. Poniewaz zalezy to równiez od rodzaju zastosowanej otoczki, szcze¬ góly zostana omówione pózniej.Czastki wzglednie mikrodrazetki wytwarza sie, jak to juz wspomniano wyzej, znanymi sposobami te np. przy pomocy drazownic metoda Merumeriza,129 290 ze sproszkowanego kwasu i dipirydamolu; przy uzy¬ ciu roztworów substancji wiazacych. Wytwarzanie odbywa sie równiez np. przy uzyciu talerza dra- zujacego wzglednie urzadzen do mieszania na mo¬ kro ze specjalnymi ramionami mieszajacymi. Ko¬ rzystnie jednak wytwarza sie mikrodrazetki przez nanoszenie substancji aktywnej na rdzenie wyjs¬ ciowe, skladajace sie ze wspomnianych juz przy¬ datnych do tego celu kwasów w obecnosci srod-^ ków zwiekszajacyeh przyczepnosc. Zastosowanie substancji kwasnych ma dwie szczególne zalety: 1. Ilosc dipirydamolu stosowana korzystnie w formie o przedluzonym dzialaniu wynosi 150—250 mg na dawke. Poniewaz korzystnie potrzebna jest mniej wiecej taka sama ilosc wagowa kwasu, daw¬ ka taka moze byc tylko wówczas zmieszczona w jednej wygodnej jeszcze do polykania kapsulce, gdy ilosc dipirydamolu i kwasu stanowi 90—95% stosowanych drazetek. W przypadku uzycia obo¬ jetnych substancji startowych jest to niemozliwe. 2. Cenltralny rdzen kwasowy, który nastepnie zostaje otoczony mieszanina dipirydamolu i kwa¬ su, ulatwia poza tym bardzo trudne zreszta cal¬ kowite uwalnianie dipirydamolu.Jako przydatne srodki powiekszajace przyczep¬ nosc stosuje sie roztwory substancji wiazacych jak Klej skrobiowy, syrop z cukru oraz roztwory ze¬ latyny, .guarany, eterów celulozy (np. metylo-, etylo-, hydrokstyetylo-, Ihydroksypropylometyloce- luloza) lub (poliwinylopiTolidoriu.Jesli chodzi o szczególy korzystnej metody po¬ stepuje sie tak, ze zaokraglone rdzenie wyjsciowe kwasu winowego o przecietnej srednicy 0,3-^1 mm, korzystnie jednakze 0,5—0,7 mrri, spryskuje sie rdwiiOTniernie w odpowiednim bebnie alkoholo¬ wym roztworem poliwmylopirolidonu i posypuje mieszanina 80 czesci dipirydarriolu i Z0 czesci kwa¬ su winowego, az kuleczki zaczna sie znów swobod¬ nie toczyc. $*o wysuszeniu, operacje te powtarza sie tylokrotnie, az zostanie naniesiona calkowita itóisc substancji aktywnej. Powstale mikrodrazetki diprrydaniolu posiadaja uziarnrenie ^)j9—1,2 mm i korzystnie skladaja sie w npowyzej £5% z substan¬ cji aktywnej i kwasu, w stosunku 1,0:1,1. Mozli¬ we jest jednak równiez rozpuszczenie lub zawie¬ szenie sulbstancji aktywnej w roztworze substan¬ cji wiazacej i równomierne naniesienie tego roz¬ tworu lub zawiesiny na powierzchnie rdzeni wyjs¬ ciowych.Liczne doswiadczenia m vitro oraz iii vivó wy¬ kazaly, ze sklad lakieru posiada zasadnicze zna¬ czenie. Lakier natryskiwany na mikrodrazetki nie moze sie Rozpuszczac w zdolnej do wchlaniania czes¬ ci przewodu zdladkowo-jelitowego, otoczka miisi byc tak dlugo zachowana w jelitach, az cala sub¬ stancja aktywna uwodni sie droga dyfuzji. Otocz¬ ka musi bowiem tak dlugo utrzymac kwas znaj¬ dujacy sie w rdzeniu, az zawarty tam dipirydamol zostanie calkowicie rozpuszczony. Jesli oslonka roz¬ pusci sie zbyt wczesnie, wzglednie stanie sie nie¬ szczelna, sok jelitowy znajdujacy sie w duzym nad¬ miarze wniknie do wnetrza mikrodrazetki wzgled- nfe kulki i zobojetni obecny tam kwas. Przez to, ze wzgledu na praktyczna nierozpuszczalnósc di¬ pirydamolu przy «pH panujacym w jelitach, sub¬ stancja aktywna nie bedzie sie juz wiecej rozpusz¬ czala i ulegala wchlanianiu. Kwas znajdujacy sie wewnatrz mikrodrazetki, który rozpuszcza sie w cieczy, rozpuszcza nastepnie ze swojej strony di- s pirydamol i przenosi go przez membrane mikrodra¬ zetki o priedluzoriyni dzialaniu, dzieki wzrosto¬ wi przepuszczalnosci Oslonki w obszarze jelit, przy dalszym przemieszczaniu sie mikrodrazetki w gleb¬ sze strefy jelita, wydziela sie obficiej kwasny roz- 10 twór substancji aktywnej.Doswiadczenia nad uwalnianiem substancji akty^ wnej przeprowadzone in vitro przy uzyciu sztucz¬ nego soku jelitowego o pH 6,0—7,0 wykazuja, ze dipirydamol dyfunduje z powlekanych form o prze^ 15 dluzonym dzialaniu, aczkolwiek poczynajac od pH 4 .jest on praktycznie nierozpuszczalny. Widocznie sok jelitowy przy wnikaniu w glab formy o prze¬ dluzonym dzialaniu jest buforowany do innego pH przez znajdujacy sie tam kwas. Mimo, ze w soku m jelitowym, otaczajacym forme o przedluzonym dzialaniu, pH wynosi 6,0—7,0, wewnatrz tej formy istnieje srodowisko kwasne-, dizieki czemu dipiryda¬ mol rozpuszcza sie i w tej rozpuszczonej postaci moze dyfundowac na zewnatrz; w jelitach jest u wydzielany ustawicznie rozpuszczony, zdolny do wchlaniania dipirydamol. Bylo rzecza nieoczekiwa¬ na i niemozliwa do przewidzenia, ze dipirydamol wydobywajacy sie w takiej postaci z formy uzyt¬ kowej leku jest przez dluzszy czas zdolny do wchlaniania sie, chociaz nawet bardzo silnie roz¬ drobniony dipirydamol wprowadzony do soku jeli¬ towego nie ulega wchlanianiu. Przyczyna tego nie¬ oczekiwanego zjawiska mogloby byc albo obser¬ wowane równiez in vitro, utrzymujace sie przez dlugi czas przesycenie soku jelitowego dipirydamo- lem albo tez dipkydamol wypada w postaci mo¬ lekularnej dyspersji* iw tej silnie rozdrobnionej formie 'bierze udzial w procesie wchlaniania.Poniewaz rozpuszczony dipirydamol bezposrednio ^ po opuszczeniu zoladka jest bardzo szybko wchla¬ niany w górnym odcinku jelit, co moze prowadzic dó' wysokich maksimów stezenia leku w krwi, a z drugiej strony w glebszych odcinkach jelit szyb¬ kosc wchlaniania wyraznie spada, wymaga to ta- ^ kiej oslonki przedluzajacej dzialanie, która poczat¬ kowo hamuje wydzielanie substancji aktywnej, a nastepnie uwalnia ja w sposób przyspieszony. kryteria te wymagaja nowego typu membrany dializacyjnej, w |elni specyifleznie dostosowanej do M niezwyklych wlasnosci dipirydamolu, która Umoz¬ liwia pewna uzalezniona Od pft regulacje uwalnia¬ nia substancji aktywnej. Sklad otoczki tak sie do¬ biera, aby w obszarze fjfH do 4,5 powodowala ha¬ mowanie uwalniania leku, a w miare wzrostu pH 55 jego przyspieszenie. Czas przebywania leku oraz wartosci pH w zoladku oraz w róznych odcinkach jelita róznia sie znacznie nie tylko miedzy po¬ szczególnymi osobnikami, ale równiez u tej samej osoby w róznych odcinkach czasu. Nadmierna za- ^ leznosc uwalniania od pH powodowalaby równiez duze róznice w zmianach zawartosci leku w krwi w czasie. Jesli jednak calkowita dawke dzieli sie na setki pojedynczych malych form o przedluzo¬ nym dzialaniu, to zapewnia sie wówczas statystycz- .#. nie równomierne, w znacznym stopniu powtarzalne129290 9 10 przechodzenie takiej formy o przedluzonym dziala¬ niu przez przewód pokarmowy. Wplyw róznic w wartosciach spadku pH oraz czynnosci ruchowej zoladkowo-jelitowej u poszczególnych pacjentów na przebieg zawartosci dipirydamolu w krwi, zostaja w ten sposób w znacznym stopniu wyrównane.Realizacja zasady pewnej zaleznej od pH regula¬ cji uwalniania substancji aktywnej wymaga dlatego w przypadku dipirydamolu stosowania kulistych czastek, jak zaokraglone granulaty lub mikrcdra- zetkL Mozna to bylo udowodnic w doswiadczeniach in vivo, przez porównanie poziomu leku w krwi po podaniu kilku rdzeni (srednica 6 mm) wzglednie mikrodrazetek, przy jednakowym typie otoczki.Na figurach 2 i 3 pokazano zawartosci dipiryda¬ molu w krwi u 6 badanych osobników, przy czym fig. 2 przedstawia wyniki przy dawce podzielonej na kilkaset mikrodrazetek umieszczonych w jednej kapsulce, podczas gdy fi zastosowaniu 6 rdzeni podanych w jednej kapsul¬ ce. Widac, ze poziom substancji aktywnej w krwi pokazana na fig. 2 jest o wiele bardziej równo¬ mierna nii w (przypadku przedstawionym na fig. 3.Na fig. 3 pokazano poza tym, ze zawartosci leku w krwi u tych samych osobników badanych, ozna¬ czone w róznych dniach, róznia sie znacznie.Oprócz tego porównanie z fig. 4 (zawartosc sub¬ stancji aktywnej przy stosowaniu mikrodrazetek otrzymanych sposobem wedlug wynalazku) wyka¬ zuje, ze zdecydowanie wieksza w przypadku mikro¬ drazetek powierzchnia prowadzi do znacznie wyz¬ szych i dluzej utrzymujacych sie stezen leku w krwi.Membrana dializacyjna otaczajaca poszczególne kuleczki sklada sie w znacznym stopniu, do 100% wagowych z lakierów rozpuszczalnych w soku je¬ litowym. Jako szczególnie korzystne okazaly sie miedzy innymi lakiery zawierajace 50—90% wago¬ wych kopolimeru kwasu metakrylowego z estrem kwasu metakrylowego (liczba kwasowa 180—200), znanego pod nazwa handlowa Eudragit S, oraz 50—10% wagowych ftalanu hydroksypropylometylo- celulozy, znanego pod nazwa handlowa HP 55. Do spryskiwania kulek stosuje sie przykladowo 10— 15% roztwór obydwóch skladników. • Chociaz tego rodzaju oslonka sklada sie tylko z tak zwanych skladników rozpuszczalnych w soku jelitowym, w czesci resorpcyjnej jelit nie dochodzi do rozpadu otoczki. Ze tego typu oslonki sa w ogóle mozliwe, co w tym przypadku jest szczególnie korzystne, nieoczekiwanie z dwóch powodów: 1. W opisie patentowym RFN 2415 490 wykaza¬ no, ze dla wytworzenia oslonki trwalej w soku je¬ litowym niezbedne jest, alby zawierala ona co najmniej 30%, korzystnie przynajmniej 40% sklad¬ ników nierozpuszczalnych w soku kwasnym i je¬ litowym. 2. Niemozliwe bylo do przewidzenia to, ze przy tak wysokiej zawartosci lakieru nierozpuszczalnego w kwasie nastapi w ogóle uwalnianie substancji aktywnej, poniewaz zawarty wewnatrz kwas jest wciaz rozpuszczalny i dyfunduje przez membrane.Jako skladniki lakieru, rozpuszczalnego w soku jelitowym oprócz wyzej wymienionych, stosuje sie równiez ftalan acetylocelulozy, ftalan etylocelulo¬ zy, bursztynian hydroksypropylornetylocelulozy, bursztynian acetylocelulozy, heksahydroftalan hy- droksypropylometylocelulozy, heksahydroftalan ace¬ tylocelulozy, trójmelitan hydroksypropylometyloce- lulozy lub kopolimer kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego (liczba kwasowa 300—330, zwany równiez Eudragit L) same jako takie lub w mieszaninie ze soba.Pewna czesc lakieru rozpuszczalnego w soku je¬ litowym mozna równiez zastapic przez lakier nie¬ rozpuszczalny nie tylko w zoladku lecz takze w je¬ litach, bez ujemnego wplywu na skutecznosc opty¬ malnie dzialajacej formy o przedluzonym dzialaniu.Jako lakiery tego typu mozna stosowac obok etylo¬ celulozy jeszcze substancje lakiernicze akrylanów wzglednie metakrylanów, tzn. lakiery znane pod nazwa handlowa Eudragit retard 5 i Eudragit re- tard L. Nierozpuszczalne w kwasie i soku jelito¬ wym skladniki lakieru moga stanowic do 50% wagowych, korzystnie do 30% wagowych.Jak to .pokazano w przykladzie VII, oslabione poczatkowo, a nastepnie w dolnych odcinkach je¬ lit przyspieszone, uwalnianie dipirydamolu mozna osiagnac równiez przez zastosowanie oslonek wielo¬ warstwowych. I tak np. na oslonke, skladajaca sie z 14% wagowych etylocelulozy i 86% wagowych ftalanu hydroksypropylometylocelulozy, w celu dal¬ szego oslabiania uwalniania dipirydamolu w zolad¬ ku i górnych jelitach, natryskuje sie nastepna oslonke zlozona np. z ftalanu acetylocelulozy.Jesli jednakze zawartosc rozpuszczalnych w soku jelitowym skladników lakieru jest za mala, to znaczy spada ona ponizej 50% wagowych, uwalnia¬ nie dipirydamolu z mikrodrazetek wzglednie cza¬ stek o przedluzonym dzialaniu jest niezadowalaja¬ ce. Swiadcza o tym zarówno oznaczone in vitro ilosci uwolnionego dipirydamolu (por. równiez przyklady VIII i IX), jak równiez okreslone in vivo zawartosci leku w krwi wskazujace na zla dostepnosc biologiczna ((ponizej 70% w porównaniu z forma rozpuszczalna). (Przyczyna tego zlego uwal¬ niania moglaby byc zbyt szybka dyfuzja kwasu przez membrane. Bez kwasu obecnego w mikro- drazetkach, ze wzgledu na zla rozpuszczalnosc di¬ pirydamolu w nie zakwaszonym srodowisku, nie moze rozpuszczac sie substancja aktywna i dyfun- dowac przez membrane. Obecnie musi wiec albo zostac podwyzszona ilosc skladnika lakieru roz¬ puszczonego w soku jelitowym, albo tez stosowany przy wytwarzaniu granulatu lub mikrodrazetek wyjsciowy rdizen kwasowy spryskuje sie najpierw roztworem skladnika lakieru rozpuszczalnego w soku jelitowym np. roztworom ftalanu acetyloce¬ lulozy lub kombinowanym lakierem zawierajacym Eudragit retard S i Eudragit S 1:1), a nastepnie na przygotowany w ten sposób wyjsciowy (rdfeen kwasowy o przedluzonym dziala¬ niu nanosi sie dipirydamol.Oslonki wzglednie otoczki stosowane w sposobie wedlug wynalazku moga zawierac zwykle substan¬ cje pomocnicze, jak srodki zmiekczajace, srodki sieciujace i barwniki. Jako srodki zmiekczajace mozna stosowac nie budzace zastrzezen pod wzgle¬ dem farmakologicznym srodki z grupy pochodnych estrów glicerynowych kwasu ftalowego, fosforówe- 10 15 26 30 35 40 45 50 55 60129 290 11 12 go lub cytrynowego oraz polietylenoglikole, korzyst¬ nie stosuje sie trójoctan gliceryny.Nanoszenie membrany dializacyjnej na kuliste czastki leku odbywa sie znanymi metodami. Moze to nastepowac w szybko obracajacych sie bebnach lub metoda fluicazacyjna przez natryskiwanie roz¬ tworu lakieru tworzacego membrane dializacyjna.Zakres dawki dla dipirydamolu jako substancji aktywnej wynosi 50—500 mg, korzystnie jednakze 150—250 mg. Kuliste czastki wytworzone wyzej opisana metoda, po pokryciu ich membrana dia¬ lizacyjna, umieszcza sie np. w kapsulkach z twar¬ dej zelatyny. Mozna przy tym mieszac mikrodra¬ zetki wzglednie czastki o róznych stopniach opóz¬ niania dzialania oraz ewentualnie dodawac równiez czastki substancji aktywnej wzglednie mikradrazet- ki jako tak zwana dawke poczatkowa. Czastki z dipirydamolem o przedluzonym dzialaniu moga byc równiez mieszane z innymi pomocniczymi substan¬ cjami farmaceutycznymi i sprasowywane na ta¬ bletki. W przypadku czastek wzglednie mikrodraze- tek o srednicy ponizej l,, mm mozna to robic bez godnych uwagi uszkodzen membrany dializacyjnej.Tego rodzaju tabletka rozpada sie po zazyciu w ciagu niewielu sekund i uwalnia, podobnie jak kap¬ sulki, kuliste czajstki dipirydamolu..Szczególna . trudnosc w doborze optymalnych kwasów, ich optymalnej ilosci, optymalnego skla¬ du pionki..i optymalnej jej grubosci polega na tym",' ze tych czterech. parametrów nie mozna zmieniac w sposób niezalezny od siebie, poniewaz moga one na siebie wzajemnie wplywac. Z tych równiez wzgledów mozliwosc otrzymania takiego preparatu o przedluzonym dzialaniu przez kom¬ binacje róznych technologii, byla dla fachowca nie¬ mozliwa do przewidzenia.Dzieki znalezieniu form aplikacyjnych wedlug wynalazku rozwiazano nastepujace problemy: a. Udalo sie spelnie zasade zapewnienia roz¬ puszczalnosci dipirydamolu i to w sposób niezalez¬ ny 9<| wartosci pH przewodu zoladkowo-jelitowego b. Wynaleziono oslonke dyfuzyjna chroniaca, przez szereg gpdzin kwas przed jego przedwczes¬ nym zbuforowaniem przez, olbrzymi nadmiar ist¬ niejacego soku jelitowego. Oslonka zapewnia cal¬ kowite uwolnienie rozpuszczonego dipirydamolu z n^ljcrodrazetki o przedluzonym dzialaniu i wyrów¬ nuje róznice w szybkosci wchlaniania dipirydamolu w noszczególnych .odcinkach przewodu zoladkowo- -jelijtowsgo*. przez poczatkowo hamowane a nastep¬ nie przyspieszone uwalnianie leku w trakcie jego dostawania sie do. glebiej plozonych odcinków je-. lita^.£a]&a^ oslonka zane^nia przez to uwalnianie su^iancjjL aktywnej w sposób zalezny od pH* za¬ mówi uwalnianialiniowego.. c. ©rieJ4 podzialowi substancji ai^y1wnejj na kil¬ ka^ 4awek ^eaedynczyCh o przedluzonym pala¬ niu, np. w postaci ikulistyek czystek wzglednie rni- krodra*etek lub zaokraglonych granulek, niweluje £ic rwplyw 2j:^znicowaaegOr czasu przebywania i zatfsnlcowanyek ^ar4osci pH w przewodzie zolad- ikowo-ieliAowym na poziom substancji aktywnej w tkwi #r*ez statyfityezny roa^aL szytokosci dyfuzji.Z. figury 4 wynika, ze zawartosc substancji altlywnej w krwi w przypadku form o przedluzo¬ nym dzialaniu wedlug wynalazku rózni sie od po¬ ziomu uzyskiwanego w przypadku form rozpusz¬ czalnych. Widac, ze mimo wyzszej dawki wyno¬ szacej 220 mg w przypadku formy o przedluzonym z dzialaniu, w stosunku do 150 mg w przypadku for¬ my rozpuszczalnej, osiaga sie nizsze stezenia ma¬ ksymalne leku w krwi, które jednak utrzymuja sie przez szereg godzin na wysokim poziomie. Do¬ stepnosc biologiczna (przeliczona jako powierzchnia w pod krzywa zawartosci substancji aktywnej w krwi) nowych form o przedluzonym dzialaniu wy¬ nosi 90—110% (w 'porównaniu do form rozpuszczal¬ nych, przy jednakowym dozowaniu). iPodane nizej przyklady wyjasniaja istote wyna- 15 lazku nie ograniczajac jego zakresu.Przyklad I- W obracajacym sie bebnie dra- zownicy zwilza sie równomiernie 200 kg zaokraglo¬ nych rdzeni wyjsciowych kwasu winowego o uziar- nieniu 0,6-^-0,8 mm, 10%-owym roztworem alkoho- M lowym poliwinylopirolidonu (nadaja sie do tego nizsze alkohole), a nastepnie posypuje tak dlugo drobno sproszkowana mieszanina 8 czesci dipiryda¬ molu i 2 czesci kwasu winowego, az mikrodrazet- ki stana sie znów sypkie. Po krótkim okresie su- 25 szenia, spryskuje sie ponownie roztworem srodka wiazacego i nanosi dalsza ilosc proszku. W ten spo¬ sób nanosi sie lacznie 300 kg sproszkowanej mie¬ szaniny, do czego potrzebne jest okolo 150 1 roz¬ tworu srodka wiazacego. Wlasciwe mikrodrazetki M substancji aktywnej posiadaja uziarnienie 0,9— 1,2 mm i zawieraja okolo 46% dipirydamolu i 50% kwasu winowego. Po naniesieniu ostatniej porcji proszku mikrodrazetki dokladnie suszy sie.Przyklad II. W dokladnie takich samych wa- ,_ runkach jak w przykladzie I, przerabia sie 200 kg niezaokraglonych rdzeni wyjsciowych kwasu cy¬ trynowego o uziarnieniu 0,5—0,63 mm na mikro¬ drazetki o wielkosci 0,8—1,0 mm, przy uzyciu 300 kg sproszkowanej mieszaniny dipirydamolu i ift kwasu cytrynowego w stosunku 8:2.Jako rdzenie wyjsciowe (kazdorazowo po 200 kg) stosowano nastepujace kwasy lub substancje o dzialaniu kwasnym: kwas askorbinowy, kwas jabl¬ kowy, kwas bursztynowy, kwasny siarczan sodowy tó lub potasowy, * chlorowodorek (betainy, sole mono- sodowe lub moncpotasowe wymienionych wielaza- sadowych kwasów organicznych.Jako skladniki kwasowe nanoszonej mieszaniny 8 czesci dipirydamolu i 2 czesci kwasu, obok kwa- 50 su winowego i 'kwasu cytrynowego stosowano rów¬ niez wyzej wymienione kwasy i sole. Jako skladni¬ ki kwasne mozna równiez oprócz tego stosowac mieszaniny tych sufostancjL Stosunek nanoszonej na rdzenie mieszaniny dipirydamolu i skladników o 55 dzialaniu kwasnym oprócz podanej wyzej wartosci 8:2 moóe wynosic równiez: 9:1, 7:3* 6:4, 5:5,, 4:6, 3:7, 2:8, 1:9.Na 200 kg rdzeni wyjsciowych oprócz podanych wyzej 300 kg mieszaniny mozna nanosic równiez m nastepujace ilosci: 100 kg, 200 kg, 400 kg, 500 kg, 60a kg. Wytworzone w ten sposób mikrodrazetki maja uziarnienie 0,7—1,5 mm. Stosunek dipiryda¬ molu do iskladników kwasnych wynosi od 3:1 (000 kg dipirydamolu na 200 kg rdzeni wyjscio- ^ wych) do 1:25..129 290 13 Przyklad III. W granulatorze fluidyzacyj¬ nym miesza sie 15 kg sproszkowanego dipirydamolu z 17 kg sproszkowanego kwasu winowego. Przez powolne spryskiwanie przy pomocy 25 kg 6%- -owego roztworu hydroksypropylometylocelulozy (chlorek metylenu-izopropanol) wytwarza sie gra¬ nulat wyjsciowy. 90% wysuszonego granulatu w po¬ staci kulek posiada uziarnienie 0,6—1,0 mm. Za¬ wartosc dipirydamolu wynosi okolo 45%.Zamiast kwasu winowego mozna stosowac rów- -niez kwas cytrynowy, kwas askorbinowy, kwas fumarowy, kwas jablkowy, kwas bursztynowy, so¬ le monosodowe i monopotasowe wymienionych kwasów wielozasadowych, kwasny siarczan sodo¬ wy lub potasowy, chlorowodorek 'betainy. Przez zmiane ilosci skladników mieszaniny zawartosc dipirydamolu mozna ustalac równiez na: 10%, 20%, 30%, 40%, 50%, 60%, 70%.Przyklad IV. W szybko obracajacym sie beb¬ nie drazownicy, spryskuje sie 19 kg mikrodraze^ek zawierajacych dipirydamol jako substancje akty¬ wna, sporzadzonych wedlug przykladu I i II, roz¬ tworem zawierajacym kopolimer kwasu metakrylowego i estru kwa»su metakrylowego .(Eudragit S^) 675 g ftalan hydroksypropylometylocelulozy . (HP 55R) 675 g w 8,5 kg mieszaniny aceton — izopropanol w sto¬ sunku 1:1. Jako srodek zmiekczajacy dodaje sie 150 g trójacetyny.Uwalnianie substancji aktywnej oznacza sie me¬ toda Paddle USP XX (100 obrotów/minute). Jesli nie podano inaczej, oznaczanie uwalniania odibywa sie zawsze w nastepujacych warunkach: 1 h pH 2,0 1 ih pH 4,5 reszta pH 6,0. Przebuiorowanie nastepuje przy pomocy nasyconego roztworu NaaHP04.Otrzymuje sie nastepujace wartosci uwalniania dipirydamolu: 1 h — 5,0%, 2 h — 23,1%, 3 h — 48,0%, 4 h — 63,0%, 5 h — 75,1%, 6 h — 84,0%, 7 h — 89,0%.Przyklad IVa. W obracajacym sie bebnie spryskuje sie periodycznie 2H6 kg mikrodrazetek zawierajacych dipirydamol jako substancje aktywna i wykonanych wedilug przykladu I, roztworem za¬ wierajacym kopolimer kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego (Eudragit S R) 19r92 kg ftalan hydroksypropylometylocelulozy (HP 55R) 4,08 kg w 300 kg mieszaniny aceton-izopropanol w stosun¬ ku 3:7. Jako srodek zmiekczajacy dodaje sie 8,16 kg trójacetyny, a jako srodek zapobiegajacy zbrylaniu 4,08 kg talku.Otrzymuje sie nastepujace wartosci uwalniania dipirydamolu: (metoda Rotatmig ibasket, USP XX, 100 otoroftów/minute) 1 godzina, pH 1,2 (sok zoladkowy wg USP) 2 do 8 godziny, pH 5,5 (bufor fosforanowy) Otrzymuje sie nastepujace wartosci uwalniania dipirydamolu: 1 h — 5,1%, 2 h — 22,9%, 3 h — 42,7%, 4 h — 54,9%, 5 h. — 64,7%, 6 h — 74,2%, 7 h — 82,7%, 8 h — 90,6%.Przyklad V. W urzadzeniu do fluidyzacyjne- 20 25 14 go powlekania spryskuje sie 19 kg mikrodrazetek zawierajacych dipirydamol jako substancje akty¬ wna i wykonanych wedlug przykladu I, roztwo¬ rem zawierajacym 5 etyloceluloze (zawartosc grup etóksylowych 48-^9$%) 200 g kopolimer estrów kwasu akrylowego i metakrylowego (Eudragit retard S R) 100 g kopolimer kwasu metakrylowego i estru 10 kwasu metakrylowego (Eudragit SR) 100 g ftalan hydroksypropylometylocelulozy w 18 kg mieszaniny aceton-etanol w stosunku 1:1.Jako srodek zmiekczajacy dodaje sie 400 g trój- 15 acetyny.Otrzymuje sie nastepujace wartosci uwalniania dipirydamolu: 1 h — 2,9%, 2 h — 30,0%, 3 h — 77,6%, 4 h — 88,5%, 5 h — 93,0%.Przyklad VI. W iszylbko obracajacym sie (be¬ bnie drazownicy spryskuje sie 19 kg mikrodraze¬ tek zawierajacych dipirydamol jako substancje aktywna i wykonanych wedlug przykladu I, roz¬ tworem zawierajacym kopolimer estrów kwasu akrylowego i metakrylowego (Eudragit retard S R) 200 g kopolimer kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego (Eudragit SR) 200 g ftalan hydroksypropylometylocelulozy (HP 55R) 1200 g w 14 kg mieszaniny aceton-izopropanol w stosunku 1:1. Jako srodek zmiekczajacy dodaje sie 400 g trój¬ acetyny.Otrzymuje sie nastepujace wartosci uwalniania dipirydamolu: 1 h — 2,5%, 2 h — 14,3%, 3 h — 50,1%, 4 h — 70,8%, 5 h — 79,5%, 6 h — 88,2%, 7 h — 93,1%.W analogiczny sposób na mikrodrazetki i granu¬ laty sporzadzone wedlug przykladów I—III naprys- kano równiez oslonki z podanych nizej skladników: a. kopolimer kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego (EudragitSR). 80 czesci trójacetyna 20 czesci 45 b. (kopolimer estrów kwasu akrylowego i metakrylowego (Eudragit retard SR) 40 czesci kopolimer kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego 50 (EudragitSR) 50 czesci glikol polietylenowy 6000 10 czesci c. kopolimer estrów kwasu akrylowego i metakrylowego (Eudragit retard SR)- 20 czesci 55 kopolimer kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego (EudragitSR) 70 czesci glikol polietylenowy 6000 10 czesci 60 d. kopolimer kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego (Eudragit SR) 80 czesci kopolimer kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego «, (EudragitLR) 10 czesci 35 40129 290 15 16 trójacetyna 10 czesci e. ftalara acetylocelulozy 60 czesci ftalan hydroksypropylometylocelulozy (HP 55R) 30 czesci trójacetyna 10 czesci f. ftalan etylocelulozy 70 czesci kopolimer estrów kwasu akrylowego i metakrylowego (Eudragit retard SR) 20 czesci trójacetyna 10 czesci g. etyloceluloza 10 czesci bursztynian hydroksypropylometylo¬ celulozy 75 czesci trójacetyna 15 czesci h. trójimelitan hydroksypropylometylo¬ celulozy 35 czesci kopolimer kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego (EudragitSR) 60 czesci glikol polietylenowy 5 czesci Przyklad VII. W szybko obracajacym sie be¬ bnie drazownicy spryskuje sie 2,0 kg mikrodraze- tek zawierajacych dipirydamol jako substancje aktywna i wykonanych wedlug przykladu II, roz¬ tworem zawierajacym etyloceluloze (zawartosc grup etoksylowych 48^9,5o/0) 28 g ftalan hydroksypropylometylocelulozy (HP 55R) 172 g w 1,8 kg mieszaniny aceton-etanol w stosunku 1:1.Otrzymuje sie nastepujace wartosci uwalniania dipirydamolu: 1 h — 8,0%, 2 h — 28,1%, 3 h — 80,3%, 4 h — 90,3%, 5 h — 96,5%.Mikrodrazetki te spryskuje sie jeszcze dodatko¬ wo roztworem 80 g ftalanu acetylocelulozy w 720 ml mieszaniny aceton-izopropanol w stosunku 1:4.Uwalnianie substancji aktywnej maleje do naste¬ pujacych wartosci: 1 h — 4,1%, 2 h — 17,5%, 3h- 35,7%, 4 h — 53,3%, 5 h — 65,6%, 6 h — 77,9%^ 7 h — 86,3% 8 h — 91,2%.Przyklad VIII. W szybko obracajacym sie bebnie drazownicy spryskuje sie 2,0 kg mikrodraze- tek dipirydamolu wykonanych wedlug przykladu I roztworem zawierajacym kopolimer estrów kwasu akrylowego i metakrylowego (Eudragit retardSR) 200 g kopolimer estrów kwasu akrylowego i metakrylowego (Eudragit retard LR) 100 g w. 2,7 kg mieszaniny aceton-izopropanol w stosunr ku 4:6. Jako srodek zmiekczajacy dodaje sie 30 g ftalanu dwubutylowego.Otrzymuje sie nastepujace wartosci uwalniania dipirydamolu: 1 h — 19,2%, 2 h — 38,7%, 3 h — 46,7%, 4h — 49,0%, 5 h — 52,7%, 6 h — 54,1%, 7 h — 55,0%, 8 h — 55^1%.Przyklad IX. W szybko obracajacym sie be¬ bnie drazownicy spryskuje sie 2,0 kg mikrodraze- tek dipirydamolu wykonanych wedlug przykladu I roztworem zawierajacym kopolimer estrów kwasu akrylowego i metakrylowego 10 15 20 30 35 40 45 50 55 60 (Eudragit retard SR) 180 g kopolimer kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego (EudragitLR) 90 g. w 2,7 kg mieszaniny aceton-izopropanol w stosun¬ ku 1:1. Jako srodek zmiekczajacy dodaje sie 30 g. trójacetyny. '^ Otrzymuje sie nastepujace wartosci uwalniania dipirydamolu: 1 h — 10,4%, 2 h — 22,5%, 3 h — 35,8%, 4 h — 45,1%, 5 h — 54,2%, 6 h — 61,1%, 7 h — 65,0%, 8 h — 67,2%.Przyklad X. a. W obracajacym sie bebnie spryskuje sie 2,0 kg zaokraglonych rdzeni wyjscio¬ wych kwasu winowego o uziarnieniu 0,6—0,8 mm roztworem zawierajacym kopolimer kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego (EudragitSR) 35 g kopolimer estrów kwasu akrylowego i metakrylowego (Eudragit retard SR) 35 & w 620 g mieszaniny aceton-izopropanol w stosunku: 1:1. Jako srodek zmiekczajacy dodaje sie 10 g trój¬ acetyny. b. W obracajacym sie bebnie zwilza sie równo¬ miernie 2,0 kg powlekanych wedlug przykladu Xa rdzeni wyjsciowych kwasu winowego 10% alkoho¬ lowym roztworem poliwinylopirolidonu, a nastepnie analogicznie jak w przykladzie I, nanosi sie 3 kg sproszkowanej mieszaniny 8 czesci dipirydamolu i 2 czesci kwasu winowego, 95% mikrodrazetek po¬ siada uziarnienie 0,9—1,25 mm, zawartosc w nich dipirydamolu wynosi 45,6%, a kwasu winowega 50,2%. c. W obracajacym sie Ibejbnie spryskuje sie 2,0 kg^ mikrodrazetek dipirydamolu, wykonanych wedlug, przykladu Xb, roztworem zawierajacym kopolimer esitrów kwasu akrylowego i metalokrylowego kopolimer kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego (EudragitLR) 100 g w 1,8 kg mieszaniny aceton-izopropanol w stosunku 1:1. Jako srodek zmiekczajacy dodaje sie 20 g trój¬ acetyny.Otrzymuje sie nastepujace wartosci uwalniania, dipirydamolu: 1 h — 8,1%, 2 h — 27,3%, 3 h — 52,1%, 4 h — 64,7%, 5 h — 74,0%, 6 ti — 81,7%, 7 h — 88,4%.Przyklad XI. Miesza sie 2 kg powlekanych mikrodrazetek dipirydamolu: wedlug przykladu IV o zawartosci dipirydamolu 42,0% z 1,5 kg mikrokry¬ stalicznej celulozy, 0,4 kg skrobi kukurydzianej i 0,1 kg poliwinylopirolidonu. Po dodaniu 20 g steary¬ nianu magnezowego calosc miesza sie jeszcze przez, 5 minut. Z tej mieszaniny, stosujac slaba sile na¬ cisku, sprasowuje sie tabletki o wadze 718 mg f wymiarach 7X13 mm. Tabletki te rozpadaja sie w okolo 45 sekund, uwalnianie dipirydamolu wzroslo* tylko nieznacznie.Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania nowych form dipiryda¬ molu o przedluzonym dzialaniu, znamienny tym, ze129 290 17 na rdzenie wyjsciowe, skladajace sie z kwasu lub z kwasnej substancji, ewentualnie otoczone nieroz¬ puszczalna w kwasach, rozpuszczalna w soku jelito¬ wym oslonka, nanosi sie w obecnosci srodka zwiek¬ szajacego przyczepnosc dipirydamol w mieszaninie z (kwasem lub z kwasna substancja az do osiagnie¬ cia stosunku co najmniej od 1 az do 30 gramorów- nowazników kwasu na 1 mol dipirydamolu, utwo¬ rzone mikrodrazetki lub granulaty pokrywa sie oslonka utworzona przez natryskiwanie lakieru skladajacego sie z 50—100% nierozpuszczalnego w kwasach, rozpuszczalnego w soku jelitowym lakie¬ ru i z 50—0% lakieru nierozpuszczalnego w soku zoladkowym i jelitowym, który równiez moze za¬ wierac 0—14% etylocelulozy, przy czym natryskuje sie lakier tak dlugo az ciezar oslonki wyniesie 3—30% wagowych w stosunku do ciezaru utworzo¬ nych mikrodrazetek lub granulatu, po czym goto¬ wymi czastkami o przedluzonym dzialaniu napelnia sie kapsulki albo miesza je ze znanymi substancja¬ mi pomocniczymi i sprasowuje na tabletki. 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie 5—15 gramorównowazników kwasu lub substancji kwasnej w stosunku do 1 mola dipiryda¬ molu. 3. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze sporzadza sie kuliste czastki z zaokraglonego gra¬ nulatu lub w postaci mikrodrazetek na rdzeniach 10 15 20 25 18 wyjsciowych przy czym granulacje prowadzi sia az czastki te osiagna srednice wynoszaca korzystnie od 0,1 do 3 mm. 4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako lakier rozpuszczalny w soku jeliltowyim stosuje sie lakier z kopolimeru kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego (liczba kwasowa 180— 200), z ftalanu hydroksypropylornetylocelulozy, z ftalanu acetylocelulozy, z ftalanu etylocelulozy, z bursztynianu hydroksypropylornetylocelulozy, z bur- sztynianu acetylocelulozy, z heksahydroftalanu ace¬ tylocelulozy, z trójmelitanu hydroksypropylomety- locelulozy, z kopolimeru kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego (liczba kwasowa 300— 330) lub z mieszanin tych substancji. 5. Sposób wedlug zastrz. 4, znamienny tym, ze jako lakier rozpuszczalny w soku jelitowym sto¬ suje sie taki lakier, który sklada sie z 00—50% wa¬ gowych kopolimeru kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego o liczbie kwasowej 180—200 i z 10—50% wagowych ftalanu hydroksirpropylome- tylocelulozy. 6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako kwasy stosuje sie organiczne kwasy spozyw¬ cze, a jako kwasne substancje stosuje sie fizjolo¬ gicznie dopuszczalne sole imeitali alkalicznych nie¬ organicznych lub organicznych kwasów lub chloro¬ wodorek betainy.WYKRES 1 Poziomu dipirydamolu we krwi srednie wartosci dla 10 osób poddanych badaniu przy stosowaniu dawki 100 mg * kipsutki typu EURAND • drazetki typu Thomae'gp 20 22 czas (godziny)129 290 /jg /ml WYKRES 2 wykresy zawartosci dipirydamclu we krwi przy podawaniu drazetek f badany 1 • badany 2 o badany 3 • badany A • badany 5 d badany 6 WYKRES 3 -¦¦¦-. wykresy zawartosci di pirydamdii we krwi przy podawaniu rdzeni czas (godziny) 4 badany 1 * badany 2 o badany 3 obadany 3 * badany 4 * badany 4 ¦ badany 5 o badany 6 czas (godziny]129 290 WYKRES 4 srednie wartosci dipirydamolu przy porównaniu postaci o przedtuzonym i natychmiastowym dzrataniu * postac o przedluzonym dzialaniu 220 mg • drazetki Thomae'go 150 mg czas (godziny) WYKRES 5 poziom diDirydamolu we krwi tabletki o przedluzonym \j\valninniu na podstawie kwasu poliakrytowego badany * 1/R.D • 2/G. SN o 3/G.B X S.fi cza s (godziny)129 290 3-1 WYKRES 6 poziom dipi rydamolu we krwi badany G.B ¦£ tabletki o przedlzonym uwalnianiu na podstawie kwasu poli akrylowego • drazetki z di pi ry da molem wg wynalazku czas (godziny PZGraf. Koszalin A-1516 80 A-4 Cena 100 zl PL PL PL

Claims

1. Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania nowych form dipiryda¬ molu o przedluzonym dzialaniu, znamienny tym, ze129 290 17 na rdzenie wyjsciowe, skladajace sie z kwasu lub z kwasnej substancji, ewentualnie otoczone nieroz¬ puszczalna w kwasach, rozpuszczalna w soku jelito¬ wym oslonka, nanosi sie w obecnosci srodka zwiek¬ szajacego przyczepnosc dipirydamol w mieszaninie z (kwasem lub z kwasna substancja az do osiagnie¬ cia stosunku co najmniej od 1 az do 30 gramorów- nowazników kwasu na 1 mol dipirydamolu, utwo¬ rzone mikrodrazetki lub granulaty pokrywa sie oslonka utworzona przez natryskiwanie lakieru skladajacego sie z 50—100% nierozpuszczalnego w kwasach, rozpuszczalnego w soku jelitowym lakie¬ ru i z 50—0% lakieru nierozpuszczalnego w soku zoladkowym i jelitowym, który równiez moze za¬ wierac 0—14% etylocelulozy, przy czym natryskuje sie lakier tak dlugo az ciezar oslonki wyniesie 3—30% wagowych w stosunku do ciezaru utworzo¬ nych mikrodrazetek lub granulatu, po czym goto¬ wymi czastkami o przedluzonym dzialaniu napelnia sie kapsulki albo miesza je ze znanymi substancja¬ mi pomocniczymi i sprasowuje na tabletki.

2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie 5—15 gramorównowazników kwasu lub substancji kwasnej w stosunku do 1 mola dipiryda¬ molu.

3. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze sporzadza sie kuliste czastki z zaokraglonego gra¬ nulatu lub w postaci mikrodrazetek na rdzeniach 10 15 20 25 18 wyjsciowych przy czym granulacje prowadzi sia az czastki te osiagna srednice wynoszaca korzystnie od 0,1 do 3 mm.

4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako lakier rozpuszczalny w soku jeliltowyim stosuje sie lakier z kopolimeru kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego (liczba kwasowa 180— 200), z ftalanu hydroksypropylornetylocelulozy, z ftalanu acetylocelulozy, z ftalanu etylocelulozy, z bursztynianu hydroksypropylornetylocelulozy, z bur- sztynianu acetylocelulozy, z heksahydroftalanu ace¬ tylocelulozy, z trójmelitanu hydroksypropylomety- locelulozy, z kopolimeru kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego (liczba kwasowa 300— 330) lub z mieszanin tych substancji.

5. Sposób wedlug zastrz. 4, znamienny tym, ze jako lakier rozpuszczalny w soku jelitowym sto¬ suje sie taki lakier, który sklada sie z 00—50% wa¬ gowych kopolimeru kwasu metakrylowego i estru kwasu metakrylowego o liczbie kwasowej 180—200 i z 10—50% wagowych ftalanu hydroksirpropylome- tylocelulozy.

6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako kwasy stosuje sie organiczne kwasy spozyw¬ cze, a jako kwasne substancje stosuje sie fizjolo¬ gicznie dopuszczalne sole imeitali alkalicznych nie¬ organicznych lub organicznych kwasów lub chloro¬ wodorek betainy. WYKRES 1 Poziomu dipirydamolu we krwi srednie wartosci dla 10 osób poddanych badaniu przy stosowaniu dawki 100 mg * kipsutki typu EURAND • drazetki typu Thomae'gp 20 22 czas (godziny)129 290 /jg /ml WYKRES 2 wykresy zawartosci dipirydamclu we krwi przy podawaniu drazetek f badany 1 • badany 2 o badany 3 • badany A • badany 5 d badany 6 WYKRES 3 -¦¦¦-. wykresy zawartosci di pirydamdii we krwi przy podawaniu rdzeni czas (godziny) 4 badany 1 * badany 2 o badany 3 obadany 3 * badany 4 * badany 4 ¦ badany 5 o badany 6 czas (godziny]129 290 WYKRES 4 srednie wartosci dipirydamolu przy porównaniu postaci o przedtuzonym i natychmiastowym dzrataniu * postac o przedluzonym dzialaniu 220 mg • drazetki Thomae'go 150 mg czas (godziny) WYKRES 5 poziom diDirydamolu we krwi tabletki o przedluzonym \j\valninniu na podstawie kwasu poliakrytowego badany * 1/R.D • 2/G. SN o 3/G.B X S.fi cza s (godziny)129 290 3-1 WYKRES 6 poziom dipi rydamolu we krwi badany G.B ¦£ tabletki o przedlzonym uwalnianiu na podstawie kwasu poli akrylowego • drazetki z di pi ry da molem wg wynalazku czas (godziny PZGraf. Koszalin A-1516 80 A-4 Cena 100 zl PL PL PL