PL103100B1 - Sposob wytwarzania nowych acyloaminopochodnych piecioczlonowych zwiazkow heterocyklicznych - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia nowych acyloaminopochodnych piecioczlono¬ wych zwiazków heterocyklicznych o ogólnym wzo¬ rze 1, w którym Z oznacza atom tlenu, atom siar¬ ki albo grupe o wzorze -NR-, w którym R ozna¬ cza grupe alkilowa o 1—4 atomach wegla, R1 ozna¬ cza grupe alkilowa o 1—7 atomach wegla, grupe alkenylowa o 3^6 atomach wegla, grupe alkiny- lowa o 3—6 atomach wegla lub grupe benzylowa ewentualnie podstawiona atomem chlorowca lub grupa nitrowa, R2. oznacza grupe alkilowa o 1—7 atomach wegla, grupe cykloalkilowa o 3—10 ato¬ mach wegla, grupe fenylowa lub benzylowa, a R8 oznacza atom wodoru, grupe alkilowa o 1—4 ato¬ mach wegla lub grupe fenylowa ewentualnie pod¬ stawiona atomem chlorowca, grupe trójfluorome- tylowa lub metoksylowa, z tym, ze jezeli Z ozna¬ cza atom siarki, R1 oznacza grupe metylowa, ety¬ lowa lub benzylowa, a R8 oznacza atom wodoru, to R2 ma znaczenie inne niz grupa metylowa.

Nowe zwiazki wykazuja #wlasciwosci lecznicze przy stanach nadwrazliwosci i/lub stanowia uzy¬ teczne zwiazki posrednie przy wytwarzaniu zwiaz¬ ków o takim dzialaniu.

Z japonskich opisów patentowych nr nr 9 045 058 i 4 016 861, z belgijskiego opisu patentowego nr 767 244, z' holenderskiego opisu patentowego n» 7106 324 oraz z francuskiego opisu patentowego nr 15185 075 znane sa pewne acyloaminowe pochod¬ ne tiofenu. Szereg acyloaminowych pochodnych pi- rolu przedstawiono w belgijskim opisie patentowym nr 819 088. Jednakze, znane tiofeny i pirole opisa¬ no tylko jako zwiazki posrednie lub jako pochodne posiadajace wlasciwosci chwastobójcze, przeciwza¬ palne, przeciwgoraczkowe itd., zupelnie rózne od wlasciwosci przeciwalergicznych, które wykazuja nowe zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wy¬ nalazku.

Tak wiec nowe zwiazki wykazuja odmienne wla¬ sciwosci w porównaniu z wlasciwosciami zwiazków znanych o najbardziej zblizonej budowie.

Ponadto, nowe zwiazki wykazuja znacznie wiek¬ sza aktywnosc w leczeniu chorób wynikajacych z nadwrazliwosci, takich jak astma w porównaniu ze znanymi srodkami stosowanymi w takich przy¬ padkach, np. sola dwusodowa l,3-bis-/2-karboksy- chromonylo-5-oksy/-2-hydroksypropanu, na co wskazuja zamieszczone dalej wyniki testów.

Pierscien heteroarylowy moze byc podstawiony w jednej z trzech mozliwych pozycji, przy czym okreslenie „jedna z trzech mozliwych pozycji" ozna¬ cza jeden z trzech atomów wegla pierscienia nie podstawionych grupa acyloaminowa -NRK^OR2.

Pierscien heteroarylowy wystepujacy we wzo¬ rze 1 oznacza pierscien furanowy o wzorze 3, tiofenowy o wzorze 4 lub pirolowy o wzorze 5.

Chociaz we wzorach tych nie zostaly uwidocznione zadne podstawniki, jest oczywiste, ze grupy o wzo¬ rze 3, 4 oraz 5 moga byc podstawione.

Grupa acyloaminowa -NR^OR2 moze byc przy- 103 1003 103 100 4 laczona w pozycji 2 lub 3 pierscienia heteroarylo- wego, przy czym w przypadku pochodnych piro- lu grupa ta jest korzystnie przylaczona do atomu wegla w pozycji 3.

Sposród zwiazków wytwarzanych sposobem we¬ dlug wynalazku szczególnie korzystne sa zwiazki o wzorze 6, w którym jeden z podstawników R5 i R6 oznacza grupe o wzorze -NR1COR2, w którym R1 oznacza grupe alkilowa o 1—6 atomach wegla, grupe alkenylowa o 3—6 atomach -wegla lub ewen¬ tualnie podstawiona grupe benzylowa, zas R2 ozna¬ cza grupe alkilowa o 1—6 atomach wegla, grupe cykloalkilowa o 3-^8 atomach wegla, grupe feny¬ lowa lub benzylowa, podczas gdy drugi z pod¬ stawników R5 i R6 oznacza atom wodoru, grupe alkilowa o 1—4 atomach wegla, lub ewentualnie podstawiona grupe fenylowa, a R3 i R4 oznaczaja atomy wodoru.

Zwiazki o wzorze 6 moga byc przedstawione za pomoca wzorów strukturalnych 7 i 8.

Okreslenie „grupa alkilowa o 1—6 atomach we¬ gla" oznacza grupe alkilowa o lancuchu prostym lub rozgalezionym, zawierajaca 1—6 atomów we¬ gla, taka jak grupa metylowa, etylowa, izopropy- lowa, n-butylowa, izobutylowa, Ilrz.-butylowa, IIIrz.-butylowa, n-amylowa, Illrz.-amylowa, n-he- ksylowa, 2-etylobutylowa lub 4-metyloamylowa.

Podobnie, okreslenie „grupa alkilowa o 1—4 ato¬ mach wegla" oznacza grupe alkilowa o lancuchu prostym lub rozgalezionym, zawierajaca 1—4 ato¬ my wegla taka jak grupa metylowa, etylowa, izo- propylowa, n-propylowa, n-butylowa, izobutylowa, Ilrz.-butylowa, IIIrz.-butylowa.

Okreslenie „grupa alkinylowa o 3—6 atomach wegla" oznacza weglowodorowe grupy alicykliez- ne o 3^6 atomach wegla zawierajace grupe —C=C, przy czym grupa —C=C— nie wystepuje w bezpo¬ srednim sasiedztwie atomu azotu grupy acyloami- nowej, podobne ugrupowanie —C=C— w grupie alkenylowej o 3-^6 atomach wegla nie wystepuje w bezposrednim sasiedztwie wskazanego atomu azotu.

Okreslenie „grupa cykloalkilowa o 3—10 ato¬ mach wegla" oznacza nasycona grupe cykliczna o 3—10 atomach wegla w pierscieniu taka jak gru¬ pa cyklopropylowa, cyklobutylowa, cyklopentylo- wa, cyklooktylowa lub grupa adamantylowa.

Okreslenie „podstawiona grupa fenylowa" ozna¬ cza grupe fenylowa podstawiona jednym lub kil¬ koma podstawnikami, których obecnosc nie zmie¬ nia zasadniczo wlasciwosci farmakologicznych zwiazków o wzorze 1, takimi jak atom chlorowca, grupa trójfluorometylowa lub grupa metoksylowa.

Okreslenie „podstawiona grupa benzylowa" ozna¬ cza grupe benzylowa podstawiona jednym lub wie¬ cej podstawnikami takimi, jak atom chlorowca lub grupa nitrowa.

Korzystnymi zwiazkami o wzorze 1, wytwarza¬ nymi sposobem wedlug wynalazku sa te, dla któ¬ rych spelniony jest co najmniej jeden z nastepu¬ jacych warunków: a/ Z oznacza atom "tlenu lub siarki, b/ Z oznacza grupe o wzorze -NR-, w którym R oznacza grupe alkilowa o 1—4 atomach wegla, c/ R1 oznacza grupe alkilowa o 1—7 atomach wegla, grupe alkenylowa o 3—6 atomach wegla, grupe alkinylowa o 3—6 atomach wegla lub gru¬ pe benzylowa ewentualnie podstawiona atomem chlorowca lub grupa nitrowa, d/ R1 oznacza grupe alkilowa o 2—6 atomach wegla, grupe alkenylowa o 3—6 atomach wegla lub grupe benzylowa ewentualnie podstawiona ato¬ mem chlorowca, e/ R1 oznacza grupe alkilowa o 3--6 atomach io wegla, grupe alkenylowa o 3—4 atomach wegla lub grupe benzylowa, f/ R2 oznacza grupe alkilowa o 1—7 atomach wegla, grupe cykloalkilowa o *3—10 atomach we¬ gla, grupe fenylowa lub benzylowa, g/ R2 oznacza grupe alkilowa o 1—7 atomach wegla, grupe cykloalkilowa o 3—5 atomach wegla lub grupe fenylowa, h/ R2 oznacza grupe alkilowa "o 1—4 atomach we¬ gla, i/ R2 oznacza grupe alkilowa o 1—4 atomach we¬ gla, grupe cykloalkilowa o 3—5 atomach wegla lub grupe fenylowa, j/ pierscien heteroarylowy jest niepodstawiony lub jest podstawiony jedna grupa alkilowa o 1—4 atomach wegla albo grupa fenylowa ewentualnie podstawiona atomem chlorowca, grupa trójfluoro¬ metylowa lub grupa metoksylowa, k/ acyloaminowa grupa o wzorze -NRK^OR2 znaj¬ duje sie w pozycji 2- lub 3- pierscienia heteroary- M lowego, który jest podstawiony w pozycji 5- grupa alkilowa o 1—4 atomach wegla lub grupa fenylo¬ wa ewentualnie podstawiona atomem chlorowca, grupa trójfluorometylowa lub grupa metoksylowa, 1/ pierscien heteroarylowy jest podstawiony gru- pa y alkilowa o 1—4 atomach wegla lub grupa fe¬ nylowa, m/ pierscien heteroarylowy jest niepodstawiony.

Sposób wytwarzania nowych acyloaminowych pochodnych piecioczlonowych zwiazków heterocyk- 0 licznych o ogólnym wzorze 1, w którym wszystkie symbole maja wyzej podane znaczenie polega, we¬ dlug wynalazku na tym, ze alkiluje sie pochodna acylowa o wzorze 2, w którym Z, R2 i R8 maja wyzej podane znaczenie.

Sposób ten jest szczególnie korzystny w przy¬ padku otrzymywania pochodnych pirolu lub fura¬ nu z uwagi na to, ze aminofurany oraz aminopiro- le sa nietrwale i wyjatkowo podatne na utlenianie powietrzem. 0 Zwiazki o wzorze 2, w którym Z oznacza atom tlenu lub grupe -NR- sa zwiazkami nowymi z wyjatkiem przypadku, gdy Z oznacza grupe -NR-, w której R oznacza grupe metylowa, przy czym grupa acyloaminowa -NH^OR2 znajduje sie w pozycji 3, a R2 oznacza grupe metylowa, podobnie jak niektóre pochodne tiofenu o wzorze 2.

Proces alkilowania zwiazków o wzorze 2 moz¬ na prowadzic w nastepujacy sposób. Amid roz¬ puszcza sie w odpowiednim, obojetnym, bezwodnym rozpuszczalniku polarnym, takim jak dwumetylo- fgrmamid, otrzymuje sie jego sól z metalem al¬ kalicznym w reakcji z wodorkiem metalu alkalicz¬ nego, korzystnie wodorkiem sodu, która poddaje sie dzialaniu srodka alkilujacego o wzorze R*X, w którym X oznacza reaktywny atom taki, jak atom103 100 6 chlorowca, korzystnie jodu lub reaktywna grupe taka, jak grupa alkilosiarczanowa.

Mozna równiez stosowac inne srodki alkilujace i inne'"warunki reakcji alkilowania, których istotne parametry sa znane.

Zwiazki o wzorze 2, w którym Z oznacza atom tlenu mozna wytwarzac na drodze reakcji przed¬ stawionej na zalaczonym schemacie, na którym Ar oznacza pierscien heteroarylowy o wzorze 3. Kwa¬ sy o wzorze ArCO£H sa zwiazkami znanymi lub moga byc wytworzone z latwodostepnych zwiazków wyjsciowych przy uzyciu metod opisanych w lite¬ raturze, na przyklad w Journal of the- Chemical Society, Perkin I /1973/, 1766.

Pochodne o wzorze 2, w którym Z oznacza atom siarki, mozna wytwarzac w analogiczny sposób, stosujac jako zwiazki wyjsciowe odpowiednie tio- kwasy, opisane w literaturze, patrz Compaigne, Journal of the American Chemical Society, 1951, 73, 3812.

Amidowe pochodne tiofenu moga byc równiez wytworzone na drodze dekarboksylacji odpowie¬ dnich amidów o wzorze 9, w którym jedna z moz¬ liwych pozycji w pierscieniu tiofenu, korzystnie sasiadujaca z grupa acyloarhinowa jest podstawio¬ na grupa estrowa lub kwasowa. Zwiazki o wzorze 9 mozna otrzymac z odpowiednich amin o wzorze lub ich soli na pirodze acylowania /J. Prakt.

Cnem. 315, 539 /1973/.

Sposób wytwarzania amin o wzorze 10 opisano w Chemische Berichte, 1966, 99, 94. Aminy te sa stabilizowane grupa estrowa, stanowiaca akceptor elektronów.

Pochodne pirolu o wzorze 11, to jest zwiazki o wzorze 2, w którym Z oznacza grupe o wzorze -NR-, mozna otrzymywac przez równoczesna re¬ dukcje i acylowanie odpowiednich pochodnych ni¬ trowych o wzorze 12. Równoczesna redukcje i acy¬ lowanie mozna prowadzic stosujac wodór na tlen¬ ku platyny, w obecnosci srodka acylujacego o wzorze R2COX.

We wzorach 9, 10, 11 i 12 nie uwzgledniono ewentualnych podstawników.

Zwiazki o wzorze 1 sa skutecznymi zwiazkami profilaktycznymi i terapeutycznymi w stosunku do pewnych chorób, wynikajacych z nadwrazliwosci, miedzy innymi astmy, oraz dzialaja kojaco na stan dychawiczny /status asthmaticus/, przy czym cha¬ rakteryzuja sie one niska toksycznoscia.

Aktywnosc nowych zwiazków badano w testach in vitro na skrawkach pluc swinki morskiej, ogól¬ nie stosowanych do wykrywania aktywnosci prze- ciwalergicznej. Badania na skrawkach pluc swinki morskiej dotycza bezposredniego pomiaru wolno reagujacej substancji /SRS-A/, wytwarzanej w od¬ powiedzi na bodziec. SRS-A jest czynnikiem uwal¬ nianym przez pluca ludzi cierpiacych na astme.

Procentowe zmniejszenie SRS-A uzyskane przy stosowaniu zwiazków o wzorze 1 w dawkach 10 Hg/ml przedstawiono w tablicy.

Tablica- zwiazek o wzorze 1 Z \~ T ato tlenu- atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu Pozycja przylacze¬ nia grupy acyloami- nowej 2 " 3 3 3 2 2 21 2 2 v 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 Ri "~~" 3 metyl n-butyl n-butyl metyl metyl n-butyl allil metyl n-heksyl allil benzyl n-butyl propargil n-butyl metyl benzyl allil n-heksyl R2 4 n-heksyl n-heksyl cyklopentyl cyklopentyl metyl CH/CHj,/2 fenyl n-heksyl n-heksyl CH/CH«/2 metyl adamantyl cykloheksyl metyl cyklopentyl cyklopentyl cyklopentyl cyklopentyl R* " atom wodoru atom wodoru atom wodoru fenyl atom wodoru fenyl metyl metyl metyl atom wodoru atom wodoru atom wodoru atom wodoru atom wodoru metyl metyl metyl metyl Pozycja przylacze¬ nia pod- stawnika R8 6 ~~ — — — — -5 — _L'' — — — stezeniu zwiazku lig/ml ' ? ~ m ¦16 26 51 3-6 51 przy lfig/ml 37 31 44 przy 1 jjig/ml 38 36 2H 34" H '48 36 ¦¦ 28 47 przy 1 fig/ml |7 103 100 8 [ 1 atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom tlenu atom siarki atom siarki atom siarki atom siarki atom siarki -N/metyl/- -N/metyl/- -N/metyl/- -N/metyl/- -N/metyl/- -N/metyl/- -N/metyl/- -N/metyl/- 2 2 2 2 2 2 2 2 2 Z 2 2 2 3 3 a 2 3 3 3 3 3 etyl " n-butyl n-butyl n-butyl n-butyl n-butyl n-butyl allil n-butyl p-bromobenzyl allil n-butyl n-butyl benzyl n-heksyl allil p-bromobenzyl benzyl allil n-butyl 4 i cyklopentyl cyklopentyl CH/C2H5/2 CH/CH8/2 CH/CH3/2 CH/C2H5/2 cyklopentyl benzyl fenyl cyklopropyl cyklopropyl CHyiCHg/2 CH/CH3/2 CH/CH3/2 CH/1CH3/2 metyl CH/CH3/2 metyl metyl metyl 1 5 metyl metyl metyl Illrz.-butyl metyl atom wodoru atom wodoru metyl fenyl metyl metyl metyl atom wodoru atom wodoru atom wodoru atom wodoru atom wodoru atom wodoru atom wodoru atom wodoru 1 6 51 — « — — — — — — — — — 1 7 1 48 1 16 36 27 33 40 26 67 59 59 26 217 54 26 40 33 27 43 | Jednym z czterech srodków stosowanych do le¬ czenia astmy jest np. sól dwusodowa l,3-bis-/2- -karboksychromonylo-S-oksy/^-hydroksypropanu, opisana np. w Advances in Drug Research, tom 5, strona 115 /l 970/. Zwiazek ten w dawce 10 ^g/ml nie powoduje zadnego zmniejszenia SRS-A w tes¬ tach na skrawkach pluc swinki morskiej.

Zwiazki wytwarzane sposobem wedlug wynalaz¬ ku moga byc podawane róznymi drogami i w zwiazku z tym przygotowywane w róznych posta¬ ciach. Zwiazki q wzorze 1 lub ich preparaty moga byc podawane doustnie lub doodbytniczo, zewnetrz¬ nie, pozajelitowo," na przyklad przez wstrzykniecie, badz tez pr^ez ciagly lub okresowy wlew dotetni- czy, w postaci tabletek, pastylek o ksztalcie rom¬ boidalnym, tabletek podjezykowych, pigulek w o- platku, saszetek, eliksirów, zawiesin, aerozoli, mas¬ ci, przykladowo zawierajacych 1—10% wagowych zwiazku aktywnego w odpowiednim nosniku, miekkich lub twardych kapsulek zelatynowych, czopków, roztworów i zawiesin w fizjologicznie dopuszczalnych rozpuszczalnikach do wstrzykiwa¬ nia, sterylnie pakowanych proszków adsorbowanych na nosnikach do przygotowania roztworów do wstrzykiwania. Korzystnie preparaty te sa przy¬ gotowywane w dawkach jednostkowych. Kazda dawka jednostkowa korzystnie zawiera 5—500 mg zwiazku o wzorze 1 /5,0—50 mg w przypadku pre¬ paratów do podawania pozajelitowego, 5,0—50 mg w przypadku preparatów inhalacyjnych, 25—500 mg w przypadku preparatów do podawania doust¬ nego i doodbytniczego/. Dzienne dawki skladnika aktywnego powinny byc ustalane przez lekarza w zaleznosci od celu podawania srodka, nasilenia choroby, rodzaju zwiazku aktywnego uzytego w srodku oraz sposobu podawania i powinny zawie¬ rac sie w granicach 0,5—300 mg na 1 kg wagi ciala dziennie, korzystnie 0,5—20 mg/kg wagi ciala dzien¬ nie.

Okreslenie „dawka jednostkowa" oznacza porcje, która mozna wyodrebnic i która zawiera pewna ilosc zwiazku aktywnego, w mieszaninie z farma¬ ceutycznym rozcienczalnikiem, lub w mieszaninie z farmaceutycznym nosnikiem, przy czym ilosc zwiazku aktywnego jest tak dobrana, aby jedna lub kilka takich porcji zawieralo pojedyncza, tera¬ peutyczna dawke zwiazku aktywnego, która nale¬ zy podac jednorazowo, lub w przypadku takich postaci leku jak tabletki, przynajmniej jedna czesc, taka jak pól lub cwierc takiej porcji zawierala po¬ jedyncza dawke terapeutyczna, która nalezy po¬ dac jednorazowo.

Preparaty farmaceutyczne zawieraja przynaj- mniej jeden zwiazek o wzorze 1 rozcienczony lub zmieszany z nosnikiem, zamkniety za pomoca nos¬ nika, lub powleczony /kapsulka/ nosnikiem i sa stosowane w postaci kapsulek, saszetek, pigulek w oplatku lub papierze albo innym pojemniku, lub 40 zamkniete w ampulkach. Mozna stosowac nosniki lub rozcienczalniki stale, pólstale lub ciekle, slu¬ zace jako podloze, zarobki lub rozpuszczalniki zwiazków aktywnych.

Przykladem substancji stosowanych jako rozcien- 45 czalniki lub nosniki podczas przygotowywania pre¬ paratów zawierajacych zwiazki wytworzone spo¬ sobem wedlug wynalazku moga byc laktoza, dek- stroza, sacharoza, sorboza, mannit, glikol propyle¬ nowy, ciekla parafina, biala miekka parafina, kao- 50 lin, pyl dwutlenku krzemu, mikrokrystaliczna ce¬ luloza, krzemian wapnia, krzemionka, poliwinylo- pirolidyna, alkohol cetostearylowy, skrobia, skro¬ bia modyfikowana, guma akacjowa, fosforan wap¬ nia, maslo kakaowe, etoksylowane estry, olej ka- 55 kaowy, olej arachidowy, alginiany, tragakarit, ze¬ latyna, syrop B.P., metyloceluloza, jednolaurynian polioksyetylenosorbitu, mleczan etylu, hydroksy- benzoesan metylowy i propylowy, trójolejnian sor¬ bitu, póltoraoleinian sorbitu, alkohol oleinowy oraz^ 60 propelanty takie, jak trójchlorojednofluorometan, dwuchlorodwufluorometan i dwuchloroczterofluoro- etan. W przypadku tabletek dodatkowo mozna wprowadzac srodki smarujace zabezpieczajace przed przylepianiem sie sproszkowanych skladników pre- oi paratów do formy; stempla urzadzenia tabletku-103 100 9 jacego. Jako srodek smarujacy mozna stosowac stearynian wapnia, magnezu lulb glinu, talk lub olej mineralny.

Sposób wedlug wynalazku ilustruja nastepujace przyklady.

Przyklad I. A/ 2-furylo-karbaminian Illrz.- -butylowy. 56 g /0,5 mola/ kwasu furanokarboksylowego-2 zmieszano z 70 ml /0,5 mola/ trójetyloaminy i ze 100 ml Illrz.-butanolu w 300 ml 1,2-dwuchloroeta- nu, oziebionego do temperatury 0°C Nastepnie do¬ dano stopniowo 108 ml /0,5 mola/ azydku kwasu dwufenylofosfonowego, jednoczesnie mieszajac, po czym roztwór o lekko slomkowej barwie stopnio¬ wo ogrzewano na lazni olejowej o temperaturze 100—110°C. Gaz zaczal wydzielac sie w temperatu¬ rze 65°C, w temperaturze 80°C wydzielanie gazu bylo intensywne i w koncu temperatura roztworu wzrosla do 85°C. Po 4 godzinach wydzielanie ga¬ zu zakonczylo sie calkowicie i otrzymany brazowy roztwór przelano do mieszaniny wody z lodem.

Warstwe organiczna oddzielono i przemyto kolej¬ no 0,1 N roztworem kwasu solnego i nastepnie nasyconym roztworem kwasnego weglanu sodu.

Przemyta warstwe organiczna odparowano^ otrzy¬ mujac brazowy olej, który szybko krystalizowal.

Produkt rekrystalizowano z eteru naftowego o tem¬ peraturze 60—80°C, otrzymujac zadany zwiazek w postaci bladozóltych krysztalów w ilosci 63,4 g, o temperaturze topnienia 96°C.

B/ N-/n-butylo/-N-/furylo-2/-3-etylobutyramid. 27,5 g /0,15 mola/ karbaminianu Illrz.-butylowe- go z czesci A rozpuszczono w 75 ml bezwodnego czterowodorofuranu i dodano po kropli do zawie¬ siny wodorku sodu /50% zawiesina w oleju, 7,2 g= =0,15 mola/ o temperaturze 0—5°C w 75 ml czte¬ rowodorofuranu. Kiedy wydzielanie gazu zakonczy¬ lo sie calkowicie, mieszanine oziebiono do tem¬ peratury — 10°G i dodano do niej 20 g /0,15 mola/ chlorku dwuetyloacetylu w 30 ml bezwodnego czterowodorofuranu, po kropli. Kiedy temperatura mieszaniny podniosla sie do temperatury pokojo¬ wej w ciagu 1,25 godziny, lekkobrazowy roztwór przelano do mieszaniny wody z lodem. Po ekstrak¬ cji dwuchlorometanem przy pH=7, warstwe orga¬ niczna odparowano otrzymujac lekkobrazowy olej, który rozpuszczono w ketonie metylowoetylowym /l50 ml/ i ogrzewano delikatnie pod chlodnica zwrotna na lazni parowej z 20 g /0,15 mola/ bez¬ wodnego jodku litu w ciagu 2^5—3 godziny. Otrzy¬ many brazowy roztwór odparowano /wyparka/ usu¬ wajac keton metylowoetylowy, przelano do Vody i ekstrahowano benzenem przy pH=2. Ekstrakt benzenowy przemyto kolejno nasyconym roztwo¬ rem kwasnego weglanu potasu, woda i odparowa¬ no /wyparka/ otrzymujac krystaliczna substancje o barwie jasmobrazowej, która rekrystalizowano z mieszaniny benzen-eter naftowy o temperaturze 60—80°C otrzymujac 2-/2'-etylobutyramido/-furan w ilosci 19,6 g o temperaturze topnienia 100°C.

\ Zwiazek ten w ilosci 18,1 g /0,1 mola/ rozpusz¬ czono nastepnie w 50 ml bezwodnego dwumetylo- formarmdu i dodano po kropli, jednoczesnie mie¬ szajac, do zawiesiny wodorku sodu /50% zawiesi¬ na w oleju, 4,8 g, 0,1 mola/ w 75 ml bezwodnego dwumeJ;yloformamidu i oziebiono do temperatury °C. Po calkowitym wydzieleniu sie gazu doda¬ no, mieszajac po kropli, 19,0 g /0,1 mola/ jodku n-butylu.^Po ogrzaniu do temperatury pokojowej ^ w ciagu 1,5—2 godzin mieszanine zadano kilkoma kroplami etanolu w celu rozlozenia i usuniecia wodorku sodu, nastepnie przelano do mieszaniny wody z lodem i ekstrahowano dwuchlorometanem o pH =7 utrzymywanym przez dodanie kilku kropli kwasu octowego lodowatego. Ekstrakt organiczny odparowano /wyparka/, otrzymujac lekkobrazowa ruchliwa ciecz, która poddano frakcjonowanej de¬ stylacji pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac zadany zwiazek w postaci bezbarwnej cieczy, w ilosci 15,0 g o temperaturze wrzenia 106°C pod cisnieniem 1 mm Hg.

Analiza dla C^H^O^ obliczono: C 70,8 H 9,77 N 5,90% znaleziono: C 70,6 ^ 9,42 N 5,57%.

Przyklad II. N-n-butylo-N-/furylo-2/-2-me- tyloprópionamid* Postepowano, jak w przykladzie IB z ta jednak¬ ze róznica, ze zamiast chlorku dwuetyloacetylu uzyto taka sama molowa ilosc chlorku kwasu izo- maslowego. Otrzymany produkt posiada tempera¬ ture wrzenia 92°C pod cisnieniem 2 mm Hg.

Analiza dla C12H19N02: obliczono: C 68,9 H 9,15 N 6,69% znaleziono: C 68,7 H 9,3fl N 6,520/e.

Przyklad III. N-/n-butylo/-N-/furylo-2/aceta- mid.

Postepowano jak w przykladzie IB z tym, ze uzy¬ to chlorek acetylu, przy "czym w koncowym eta¬ pie alkilowania ekstrahowano eterem i stosowano jodek n-butylu. Otrzymany produkt posiada tem¬ perature wrzenia 66°C pod cisnieniem 0,09 mm Hg.

Analiza dla C10H15NO2: obliczono: C 66,3 H 8,34 N 7,73% znaleziono: C 66,2 H 8,12 N 7,65%. 40 Przyklad IV. N-n-butylo-N-/furylo-2/cyklo- pentanókarbonamid.

Postepowano, jak w przykladzie III z ta jednak¬ ze róznica, ze uzyto chlorku kwasu cyklopentano- karboksylowego. Otrzymany produkt posiada tem- 45 perature wrzenia 96°C pod cisnieniem 0,15 mm Hg.

Analiza dla C14H21N02: obliczono: C 71,6 H 9,01' N 5,96% znaleziono: C 71,5 H 9,28 N 6,03%.

Przyklad V. N-n-butylo-N-/furylo-2/cyklo- 50 heksanokarbonamid.

Postepowano, jak w przykladzie III z ta jednak¬ ze róznica, ze uzyto chlorku kwasu cykloheksano- karboksylowego, Otrzymany produkt posiada tem¬ perature wrzenia 122°C pod cisnieniem 0,3 mm Hg. 55 Analiza dla C^H^NO^ obliczono: C 72,4 H 9,31 N 5,63% znaleziono: C 72,3 H 9,13 N 5,512%.

Przyklad VI. N-n-butylo-N-/furylo-2/ada- mantanokarbonamid. 60 Postepowano, jak w przykladzie III z ta jednak¬ ze róznica, ze uzyto chlorku kwasu 1-adamantylo- karboksylowega Analiza dla C1^H27N02: obliczono: C 76,7_ H 9,03 N 4,65% 65 znaleziono: C 75,9 H 9,25 N 4,92%.103 100 li 12 Przyklad VII. N-n-butylo-,N-/5-metylofury- lo-2/-2-metylopropionamid. /5-metylofurylo-2/-karbaminian Illrz.-butylowy /24 g, 0,12 mola, temperatura topnienia 80°C/, otrzy¬ many sposobem opisanym w przykladzie LA z kwa¬ su 5-metylofuranokarboksylowego-2 podddano re¬ akcji sposobem opisanym w przykladzie IB, otrzy¬ mujac 13,4 g 2-izobutyramido-5-metylofuranu o temperaturze topnienia 7i8°C, który poddano re¬ akcji sposobem z przykladu III, otrzymujac tytu¬ lowy zwiazek o temperaturze wrzenia 94°C pod cisnieniem 0,3 mm Hg.

Analiza dla C^H^NOa: obliczono: C 69,9 H 9,48 N 6,24?/o znaleziono: C 69,7 H 9,28 N 6,43%.

Przyklad VIII. N-n-butylo-N-/5-metylofury- lo-2/-3-etylobutyramid.

Postepowano, jak w przykladzie VII z ta jednak¬ ze róznica, ze jako chlorek kwasowy uzyto chlo¬ rek dwuetyloacetylu. Otrzymany produkt posiada temperature wrzenia- 102°C pod cisnieniem 0,1 mm Hg, Analiza dla C^H^NO^. obliczono: C 71,7 H 10,02 N 5,57% znaleziono: C 71,6 H 10,12 N 5,74%.

Przyklad IX. N-n-butylo-N-/5-metylofurylo- -2/cyklopentanokarbonamid.

Postepowano, jak w przykladzie VII z ta jednak¬ ze róznica, ze stosowano chlorek kwasu cyklopen- tanokarboksylowego. Otrzymana ciecz wrze w temperaturze 115°C pod cisnieniem 0,2 mm Hg.

Analiza dla C15H2gN02: obliczono: C 72,3 H 9,30 N 5,62% znaleziono: C 72,5 H 9,57 N 5,52%.

Przyklad X. N-metylo-N-/5-metylofurylo- -2/cyklopentanokarbonamid.

Postepowano, jak w przykladzie IX z ta jednak¬ ze róznica, ze w ostatnim etapie reakcji stosowano jodek metylu i chromatografowano na zelu krze¬ mionkowym stosujac jako rozpuszczalnik wywolu¬ jacy octan etylu z benzyna /60/80°C, stosunek obje¬ tosciowy 1/10/. Otrzymany produkt posiada tem¬ perature wrzenia 150°C pod cisnieniem 1 mm Hg /chlodnica kulkowa/.

Analiza dla C12H17N02: obliczono: C 69,6 H 8,28 N 6,77% znaleziono: C 66,8 H 7,T1 N 6,37%.

Przyklad XI. N-etylo-N-/5-metylofurylo-2/cy- klopentanokarbonamid.

Postepowano, jak w przykladzie X z ta jednak¬ ze róznica, ze w ostatnim etapie reakcji stosowa¬ no jodek etylu. Otrzymany produkt posiada tem¬ perature wrzenia 150°C pod cisnieniem 1 mm Hg /chlodnica kulkowa/.

Analiza dla C1SH19N02: obliczono: C 70,6 H 8,67 N 6,34% znaleziono: C 70,4 H 8,47 N 6,18%.

Przyklad XII. N-/5-metylofurylo-2/-N-/n-pro- pylo/-cyklopentanokarbonamid.

Postepowano, jak w przykladzie X z ta jednak¬ ze róznica, ze w ostatnim etapie reakcji stosowa¬ no jodek propylu. Otrzymany produkt posiada tem¬ perature wrzenia 150°C pod cisnieniem 1 mm Hg /chlodnica kulkowa/.

Analiza dla C14H21N02: obliczono: C 71,6 H 9,01 N 5,96% znaleziono: C 69,5 H 8,85 N 6,26%.

Przyklad XIII. N-heksylo^N-/5-metylofury- lo-2/cyklopentanokarbonamid.

Postepowano, jak w przykladzie IX z ta jednak¬ ze róznica, ze w ostatnim etapie reakcji stosowano jodek heksylu. Otrzymany produkt posiada tempe¬ rature wrzenia 120°C pod cisnieniem 0,1 mm Hg.

Analiza dla C17H27N02: obliczono: C 73,6 H 9,81 N 5,05% znaleziono: C 73,8 H 9,53 N 5,20%.

Przyklad XIV. N-allilo-N-/5-metylofurylo-2/ /cyklopentanokarfoonamid.

Postepowano, jak w przykladzie IX z ta jednak¬ ze róznica, ze w ostatnim etapie reakcji stosowa¬ no bromek allilu. Otrzymany produkt posiada-tem¬ perature wrzenia 94°C pod cisnieniem 0,08 mm Hg.

Analiza dla C^H^NO^ obliczono: C 72,1 H 8,21 N 6,00% znaleziono: C 72,3 H 8,01 N 6,24%.

Przyklad XV. N-benzylo-N-/5-metylofurylO- -2/cyklopentanokarbonamid.

Postepowano, jak w przykladzie IX z ta jednak- ze róznica, ze w ostatnim etapie stosowano bro¬ mek benzylu. Otrzymany produkt posiada tempe¬ rature wrzenia 124°C pod cisnieniem 0,03 mm Hg.

Analiza dla C18H21N02: obliczono: C 76,3 H 7,47 N 4,94% znaleziono: C 76,1 H 7,43 N 5,03%.

Przyklad XVI. N-n-butylo^N-/5-IIIrz.-butylo- furylo-2;/-2-metylopropionamid.

Postepowano, jak w przykladzie VII z ta jednak¬ ze róznica, ze stosowano kwas 5-IIIrz.butylófurano- karbc>ksylowy-2. Otrzymany produkt posiada tem¬ perature wrzenia 88°C pod cisnieniem 0,07 mm Hg.

Produkt ten oczyszczono chromatograficznie stosu¬ jac jako rozpuszczalnik wywolujacy octan etylu z benzyna /60/I80°C, stosunek objetosciowy 1/10/. 40 Analiza dla CieH^T obliczono: C 72,4 H 10,3 N 5,28% znaleziono: C 72,2 H 10,0 N 5,23%.

Przyklad XVII. N-/furylo-2/-N-propargilo- cykloheksanokarbonamid. 45 '2-/cykloheksanokarbonamido/-furan o temperatu¬ rze topnienia 120°C poddano reakcji z bromkiem propargilu jak to opisano w przykladzie III, otrzy¬ mujac tytulowy zwiazek o temperaturze wrzenia 90°C pod cisnieniem 0,05 mm Hg.

Analiza dla C14H17NÓ2: obliczono: C 72,7 H 7,41 N 6,06% znaleziono- C 72,6 H 7,48 N 5,82%.

W podobny sposób otrzymano nastepujace zwia¬ zki: N-benzylo-N-/furylo-2/-acetamid o temperaturze wrzenia 106°C pod cisnieniem 0,15 mm Hg, Analiza dla C1SH13N02: obliczono: C TC,5 H 6,09 N 6,50% znaleziono: C 72,6 H 6,06 N 6,48%.

" N-/furylo-2/-iN-metyloacetamid o temperaturze wrzenia 40°C pod cisnieniem 0,05 mm Hg.

Analiza dla C7H$N02: obliczono: C 60,4 H 6,51 N 10,1% 05 znaleziono: C 60,2 H 6?37 N 9?S>7%, 50 55 60103 100 13 14 N-/furylo-2/-N-/4-nitrobenzylo/acetamid o tempe¬ raturze topnienia 54°C.

Analiza dla C^H^NiO^ obliczono: C 60,0 H 4,65 N 10*8% znaleziono: C 59,8 H 4,72 N 10,9%.

N-allilo-N-/furylo-2/-2-metylopropionamid o tem¬ peraturze wrzenia 76°C pod cisnieniem 1 mm Hg.

Analiza dla CnH15N02: obliczono: C 68,4 H 7,82 N 7,25% znaleziono: C 63,1 H 7,63 N 7,14%.

N-metylo-N-/5-metylofurylo-2/benzamid o tempe¬ raturze wrzenia 104°C pod cisnieniem 0,08 mm Hg.

Analiza dla C18H18N02: obliczono: C 72,5 H 6,09 N 6,50% znaleziono: C 72,3 H 6,31 N 6,45%.

N-allilo-N-/5-metylofurylo-2/-benzamid o tempe¬ raturze wrzenia 115°€ pod cisnieniem 0,08 mm Hg.

Analiza dla C15H15N02: obliczono: C 74,7 H 6,27 N 5,81% znaleziono: C 74,9 H 6,47 N 6,06*/o.

N-metylo-N-/5-m^tylofurylo-2/-heksanokafbona- mid o temperaturze wrzenia 82°C pod cisnieniem 0,07 mm Hg.

Analiza dla C19H21N02: obliczono: C 69,9 H 9,48 N 6,27% znaleziono: C 69,8 H 9,49 N 6,21%.

N-heksylo-N-/5-metylofurylo-2/-heksanokarbona- mid o temperaturze wrzenia 126°C pod cisnieniem 0,09 mm Hg.

Analiza dla C18H81N02: obliczono: C 73,7 H 10,7 N 4,77!°/o znaleziono: C 73,7 H 10,9 N 4,82%.

N-/5-metylofurylo-2/-N-/4-nitrobenzylo/-heksano- karbonamid o temperaturze wrzenia 175°C pod cisnieniem 0,05 mm Hg.

Analiza dla C19HUN£)A: obliczono: ,C 66,3 H 7,02 N 8,14% /Kugelrohr/ znaleziono: C 66,1 H 7,06 N 3,09%.

Powyzsze pochodne furanu badano dodatkowo za pomoca widm spektralnych w podczerwieni, nad¬ fiolecie i magnetycznego rezonansu jadrowego.

P r z y k ^a d XVIII. N-n-butylo-N-/5-fenylofu- rylo-2/-2-metylopropionamid.

Karbaminian IIIrz.-butylo-5-fenylofurylu-2 o tem¬ peraturze topnienia 87°C, otrzymany w sposób opi¬ sany w przykladzie IA z kwasu 5-fehylopirosluzo- wego poddano reakcji, opisanej w przykladzie VII otrzymujac tytulowy zwiazek o temperaturze wrze¬ nia i42°C pod cisnieniem 0,3 mm Hg.

Analiza dla C^H^NOj: obliczono: C 75,7 H 8,12 N 4,91% znaleziono: C 75,5 H 8,15 N 4,67%.

W podobny sposób otrzymano nastepujace zwia¬ zki: N-metyk>-N-/5-fenylofurylo^2/<;ykk)pentanokar- bonamid o temperaturze wrzenia 140°C pod cis¬ nieniem 0,07 mm Hg.

Analiza dla C17HlfN02: l: obliczono: C 75,8 H 7,11 N 5,20% znaleziono: C 76,1 H 7,33 N 5,3<6%.

N-n-butylo-iN-/5-fenylofuryk>-2/-cyklopentanokar- bonamid o temperaturze-wrzenia 160°C pod cisnie¬ niem 0,05 mm Hg; Analiza dla CtQHs5N02: • obliczono: C 77,1 H 8,09 N 4,50% /Kugelrohr/ znaleziono: C 77,1 H 7,97 N 4,49%. V N-benzylo-N-/5-fenylófurylo-2/-cyklopentani6kar- bonamid o temperaturze wrzenia 180°C pod Cisnie- niem 0,04 mm Hg.

Analiza dla C^H^NC^: obliczono: C 80,0 H 6,71 N 4,06% /Kugelrohr/ znaleziono: C 79,8 H 6,45 N 4,06%.

N-n-butylo-N-/5-fenylofurylo-2;/-heksanokarbona- mid o temperaturze wrzenia 160°C pod cisnieniem 0,1 mm Hg /Kugelrohr/.

Analiza dla C21H2gN02: obliczono: C 77,0 H 8,93 N 4,28% znaleziono: C 77,3 H 9,10 N 4,29%.

N-allilo- o temperaturze wrzenia 145°C pod cisnieniem 0,15 mm Hg /Kugelrohr/.

Analiza dla C20H25NO2: obliczono: C 77,1 H 8,09 N 4,50% znaleziono: C 77,4 H 7,85 N 4,40%.

N-n-butylo-NH[5-/4-chlorofenylo/-furylo-2]-2-me- tylopropionamid o temperaturze wrzenia 152°C pod cisnieniem 0,08 mm Hg.

Analiza dla C18n^ClN02: obliczono: C 67,6 H 6,93 N 4,3i8% znaleziono: C 67,5 H 7,17 N 4,33%.

N-n-butylo-N^[5-/3-trójfluorometylofenylo/furylo- -2]-2-metylopropionamid o temperaturze wrzenia 135°C pod cisnieniem 0,15 mm Hg /chlodnica kul¬ kowa/.

Analiza dla C^H^FjNOa: obliczono: C 64,6 H 6,23 N 3,06% znaleziono: C 64,5 H 6,13 N 3,82%.

N-metylo-iN-[i5-/3-trójfluorometylofenyló/furylo- -2]-2-metylopropionamid o temperaturze topnienia 68°C.

N-n-butylo-NH[5-/4-metoksyfenylo/furylo-2]-2-me- tylopropionamid o temperaturze wrzenia 160°C 40 pod cisnieniem 0,15 mm Hg /chlodnica kulkowa/.

Analiza dla C^H^NOj: obliczono: C 71,7 H 10,0 N 5,57% znaleziono: C 71,9 H 9,83 N 5,30%.

Przyklad XIX. N-n-butylo-N-/furylo-3/-2-me- »n tylopropionamid. 3-fenylokarbaminian IIIrz.-butylowy o tempera¬ turze topnienia 120°C, otrzymany w sposób poda¬ ny w przykladzie IA z kwasu furanokarboksylowe- go-3 poddano reakcji sposobem, opisanym w przy- 50 kladzie II, otrzymujac N-/furylo-3/-2-metylopro¬ pionamid o temperaturze topnienia 120oC,; który poddano nastepnie reakcji opisanej w przykladzie III, otrzymujac ^zadana pochodna N^nrbutylowa o temperaturze wrzenia 115°C pod cisnieniem 04 mm 55 Hg /chlodnica kulkowa/.

Analiza dla C12HlflN02: obliczono: C 68,9 H 9,15 N 6,69% znaleziono: C 68,6 H 8,93 N -6,47%.

Wyzej opisanym ogólnym sposobem otrzymano: w N-n-butylo-N-/furylo-3/cyklopentanokarbonamid- o temperaturze wrzenia 105°C pod cisnieniem 0,15 mm Hg /chlodnica kulkowa/. * ¦ ¦ ; Analiza dla C14H21N02: obliczono: C 71,4 H 9,00 N 6,97% w znaleziono: C 71,2 H 9,23 N 5,76%.103 100 16 N-n-butylo-N-/furylo-3/heksanokarbonamid o temperaturze wrzenia 110°C pod cisnieniem 0,15 mm Hg /chlodnica kulkowa/.

Analiza dla C^H^NC^: obliczono: C 71,7 H 10,00 N 5,57% znaleziono: C 71,9 H 9,83 N 5,30%.

N-metylo-N-/furylo-3/-heksanokarbonamid o tem¬ peraturze wrzenia 95^100°C pod cisnieniem 0,15 mm Hg /Kugelrohr/.

Analiza dla C12H19N02: obliczono: C 68,9 H 9,15 N 6,69% znaleziono: C 69,1 H 9,05 N 6,49%.

Przyklad XX. A/ /5-metylotienylo-2/karba- minian IHrz.-butylowy.

Postepowano jak w przykladzie IA z ta jednak¬ ze róznica, ze zamiast kwasu furanokarboksylowe- go-2 stosowano kwas 5-metylo-tiofenokarboksylo- wy-2. Otrzymany karbaminian zebrano w postaci frilecznobialych krysztalów o temperaturze topnie¬ nia 86—89°C.

Analiza dla CioH15N02S: ODliczono: C 56,3 H 7,00 N 6,6% znaleziono: C 56,4 H 7,25 N 6,6%.

B/ N-/5-metylotienylo-2/-2-metylopropionamid.

Karbaminian otrzymany w etapie A poddano dokladnie takiej samej reakcji, jak w przykladzie IB. Tytulowy zwiazek otrzymano w postaci bia¬ lych plytek o temperaturze topnienia 95—97°C.

Analiza dla C9H13NOS: obliczono: C 59,0 H 7,1 N 7,65% znaleziono: C 59,2 H 6,9 N 7,7%.

C/ N-/5-metylotienylo-2/eyklopropanokarbonamid.

Tytulowy zwiazek otrzymano w analogiczny spo¬ sób, jak opisany w przykladzie IB w postaci ciem¬ nozóltych krysztalów o temperaturze topnienia 159—161°C.

Analiza dla C9HniNOS: obliczono: C 59,6 H 6,1 N 7,7% znaleziono: C 59,5 H 6,1 N 7,85%.

D/ N-/n-butylo-N-/5-metylotienylon2/cyklopropan- karbonamid.

Zwiazek ten otrzymano w sposób opisany w przy¬ kladzie IB w postaci jasnozóltego oleju o tempe¬ raturze wrzenia 109—110°C pod cisnieniem 0,7 mm Hg.

Analiza dla C13H19NOS: obliczono: C 65,8 H 8,0 N 5,9% znaleziono: C 65,6 H 8,2 "N 5,8%.

Przyklad XXI. A/ N-/3-karbometoksy-5-me- tylotienylo-2i/cyklopropanokarbonamid.

Do mieszanego roztworu 2-aminoJ5-metylotiofe- nokarboksylanu-3 metylu, otrzymanego metoda Ge- walda /Chemische Berichte, 99, 94 /1966//, w ilos¬ ci 17,1 g /0,1 mola/ w 100 ml bezwodnej pirydyny w temperaturze 0°C dodano po kropli w ciagu 40 minut 10,9 g /0,105 mola/ chlorku kwasu cyklo- propanokarboksylowego. Mieszanine reakcyjna mie¬ szano w temperaturze ponizej 10°C w ciagu na¬ stepnych 4 godzin, dalej w temperaturze pokojo¬ wej przez noc i w koncu pod chlodnica zwrotna w ciagu 1,5 godziny. Nadmiar pirydyny usunieto pod zmniejszonym cisnieniem, pozostalosc rozpusz- szono w 200 ml chloroformu i ekstrahowano ko¬ lejno 2n kwasem solnym, 2n wodorotlenkiem sodu oraz woda. Wysuszona za pomoca siarczanu sodu warstwe organiczna odparowano i pozostalosc re- krystalizowano z etanolu, otrzymujac amid w po¬ staci zóltych krysztalów w ilosci 11,1 g /wydaj¬ nosc 46%/ o temperaturze topnienia 121—123°C.

Analiza dla CnH^NOaS: obliczono: C 55,2 H 5,4 N 5,85% znaleziono: C 55,3 H 5,3 N 5,7%.

B/ N-/5-metylotienylo-2/cyklopropanokarbonamid.

Do goracego roztworu 40,8 g /0,24 mola/ dwu- io wodnego jodku litu w 80 ml kolidyny utrzymywa¬ no w atmosferze azotu i dodano goracy roztwór otrzymanego wyzej estru w ilosci 14,8 g /0,062 mo¬ la/ w 50 ml kolidyny. Mieszanine mieszano pod chlodnica zwrotna w ciagu 48 godzin, oziebiono i równo podzielono miedzy dwie porcje eteru dwu- etylowego /po 300 ml kazda/ i, 400 ml 4n kwasu solnego. Warstwe organiczna przemyto kolejno wo¬ da, roztworem 2n wodorotlenku sodu i ponownie woda. Po odparowaniu wysuszonego siarczanu so- du roztworu etanolowego otrzymano produkt w postaci kremowej stalej substancji w ilosci 7,3 g /wydajnosc 65%/ o temperaturze topnienia 150— —161°C.

Analiza dla CgHnNOS: obliczono: C 59,6 H 6,1 N 7,7% znaleziono: C 59,5 H 6,1 N 7,85%.

C/ N-allilo-N-/5-metylot4enylo-2/-cyklopropano- karbonamid.

Do zawiesiny 0,49 g /0,0204 mola/ wodorku sodu w 50 ml dwumetyloformamidu dodano, mieszajac w ciagu 30 minut roztwór 3,7 g /0,0204 mola/otrzy¬ manego amidu w 25 ml dwumetyloformamidu. Mie¬ szanine reakcyjna o ciemnej barwie mieszano w temperaturze pokojowej w ciagu nastepnych 1,5 godziny, po czym dodano 2,7:2 g bromku allilu.

Roztwór mieszano w temperaturze pokojowej w ciagu 16 godzin, po czym odparowano dwumetylo- formamid pod zmniejszonym cisnieniem. Pozosta¬ losc podzielono równo miedzy 100 ml etanolu i 100 40 ml wody. Warstwe organiczna przemyto 50 ml wody, suszono nad siarczanem sodu i destylowa¬ no, otrzymujac- zadany produkt w postaci prawie bezbarwnego oleju w ilosci 3,1 g /wydajnosc 69%/ o temperaturze wrzenia 124—127°C pod cisnieniem 45 0,6 mm Hg.

Analiza dla C12H15NOS: obliczono: C 65,15 H 6,8 N 6,3% znaleziono: C 65,0 H 6,6 N 6,0%.

Przyklad XXII. N-/p-bromobenzylo/-N-/5-me- 50 tylotienylo-2/cyklopropanokarbonamid.

Amid ten otrzymano w sposób identyczny z opi¬ sanym w poprzednim przykladzie, w postaci bez¬ barwnego oleju /wydajnosc 56%/ o temperaturze wrzenia 187—l91°C pod cisnieniem 0,45 mm Hg. 55 Po oziebieniu olej wykrystalizowal dajac biale krysztaly o temperaturze topnienia 66—69°C, które mozna rekrystalizowac z eteru naftowego.

Analiza dla C1(»H16BrNOS: obliczono: C 54,85 H 4,6 N 4,0% w znaleziono: C 54,6 H 4,8 N 4,2%.

Przyklad XXIII. A/ N-/3-karbometoksy-5- -metylotienylo-2/-2-metylopropionamid.

Do utrzymywanego w temperaturze 5—10°G roz¬ tworu 34,2 g /0,2 mola/ 2-amino-5-metylotiofeno- «5 karboksylanu-3 metylu w 1Q0 ml bezwodnego sze§-103 100 17 ciometylofosforoarnidu dodano do kropli, miesza¬ jac, w ciagu 40 minut 22,4 g chlorku kwasu izoma- slowego. Powyzsza temperature utrzymywano przez nastepna godzine, po czym podwyzszono do tem¬ peratury pokojowej i utrzymywano przez 16 go¬ dzin. Mieszanine reakcyjna przelano nastepnie do 1600 ml wody, odsaczono zólty osad, przemyto wo¬ da i suszono w temperaturze 50°C; rekrystalizowa- no z eteru naftowego /temperatura wrzenia 60— —80°C/ otrzymujac kremowe krysztaly /39,6 g, 88% wydajnosci/ o temperaturze topnienia 63>—65°C.

Analiza dla CiiH1BNOrfS: obliczono: C 54,8 H 6,2 N 5,8°/o znaleziono: t 54,9 H 6,4 N 6,l°/o.

B/ N-/5-metylotienylo-2/-2-metylopropionamid.

Otrzymany amid poddano reakcji, opisanej w przykladzie XXI B, otrzymujac tytulowy zwia¬ zek w postaci bialej substancji stalej /14,8 g, wy¬ dajnosc 54%/ o temperaturze topnienia 96—97°C.

Analiza dla C9H18NOS: obliczono: C 59,0 H 7,1 N 7,65% •znaleziono: C 59,2 H 6,9 N 7,7%.

C/ N-benzylo-N-/5-metylotienylo-2/-2-metylopro- pionamid.

Stosujac metode opisana w przykladzie . XXI C, otrzymany w etapie B amid przeksztalcono w ty¬ tulowy zwiazek, otrzymany w postaci lekkozólte- go oleju /4,15' g, wydajnosc 61%/ o temperaturze wrzenia 132—134°C pod cisnieniem 0,3 mm Hg.~ Analiza dla C16H19NOS: obliczono: C 70,3 H 6,95 N 5,1% znaleziono: C 70,1 H 7,1 N 5,2%.

Przyklad XXIV. N-n-heksylo-N-/5-metylo- tienylo-2,/-2-metylopropionamid.

N-/5-metylotienylo-2/-2-metylopropionamid pod¬ dano reakcji analogicznej do opisanej w przykla¬ dzie XXI C. Otrzymano produkt w postaci pra¬ wie bezbarwnego oleju /4,1 g, wydajnosc 71%/ o temperaturze wrzenia 109—111°C pod cisnieniem 0,35 mm Hg.

Analiza dla CtgH^NOS: obliczono: C 67,4 H 9,4 N 5,2% " znaleziono: C 67,2 H 9,2 N 5,1%.

Przyklad XXV. A/ N-/l-metylopirolilo-2/ace- tamid. ,0 g /0,1189 mola/ l-metylo-2-nitropirolu w 60 ml bezwodnika octowego i w 150 ml trójetyloami- ny poddano uwodornieniu nad 1,50 g tlenkiem pla¬ tyny pod cisnieniem w temperaturze, pokojowej.

Reakcje przerwano, kiedy przepuszczono 3,3 rów¬ nowazniki wodoru. Katalizator odsaczono, a prze¬ sacz odparowano pod zmniejszonym cisnieniem, otrzymujac ciemny olej w ilosci 18,1 g. Olej ten chromatografowano na kolumnie wypelnionej krze¬ mionka z uzyciem 10% roztworu octanu etylu w eterze jako rozpuszczalnika otrzymujac 8,7 g czy¬ stego oleju, który szybko zmienial barwe po wy¬ stawieniu go na dzialanie swiatla i/lub powietrza.

Tenze olej destylowano pod zmniejszonym cisnie¬ niem otrzymujac 7,20 g bezbarwnego oleju /wy¬ dajnosc 44%/ o temperaturze wrzenia /laznia po¬ wietrza/ 130°C pod cisnieniem 0,15 mm Hg.

Spektrografia masowa pozwolila ustalic ciezar jonowy zwiazku na 138? a widma w podczerwieni 18 i protonowy rezonans magnetyczny potwierdzily odpowiednia budowe czasteczki zwiazku.

B/ N-butylo-N-/l-metylopirolilo-2/acetamid.

Do roztworu 3,20 g /0,0231 mola/ N-/l-metylopi- rolilo-2/-acetamidu w bezwodnym dwumetylofor- mamidzie w temperaturze ponizej 0°C dodawano powoli, jednoczesnie mieszajac, 50%-zawiesine wo¬ dorku w oleju 1,11 g, /0,231 mola/. Po calkowitym dodaniu zawiesiny roztwór mieszano w tempera- turze 0°C w ciagu 30 minut, po czym dodano 8,50 g /0,0461 mola/ jodku n-butylu podnoszac je¬ dnoczesnie temperature mieszaniny do 15°C. Mie¬ szanine mieszano w temperaturze pokojowej przez noc, nastepnie przelano do 200 ml wody i ekstra- howano czterema porcjami eteru po 50 ml kazda.

Polaczone ekstrakty przemyto woda /3X50 ml/ i suszono nad siarczanem magnezu. Rozpuszczalnik usunieto pod zmniejszonym cisnieniem i pozostaly olej destylowano otrzymujac bezbarwny olej w ilosci 3,72 g /wydajnosc 83%/ o temperaturze wrze¬ nia /laznia powietrzna/ 100°C pod cisnieniem 0,4 mm Hg.

Analiza dla CnH18N20: obliczono: * C 68,0 H 9,3 N 14,4 O 8,2% znaleziono: C 67,7 H 9,6 N 14,25 O 8,0%.

W podobny sposób otrzymano: N-/1-metylopirolilo-2/-N-/2-propenylo/acetamid o temperaturze wrzenia /laznia powietrzna/ 10Q°C pod cisnieniem 0,4 mm Hg.

Analiza dla Ci0H14NzO: obliczono: C 67,4 H 7,9 N 15,7 O 9,0% znaleziono: C 67,2 H 7,9 N 15,8 O 9,0%, oraz N-butylo-2-metylo-N-/l-metylopirolilo-2/-propion- amid o temperaturze wrzenia /laznia powietrzna/ 110°C pod cisnieniem 0,6 mm Hg.

Wyjsciowy •*2-metylo-N-/l-metylopirolik>-2/-pro- pionamid o temperaturze topnienia 122—124°C otrzymano sposobem opisanym w przykladzie 40 XXV A.

Przyklad XXVI. A/ 2-metylo-N-/l-metylopi- rolilo-3/-propionamid. ,40 g /0,2410 mola/yl-metylo-3-nitropirolu w 200 ml bezwodnika kwasu 2-metylopropionowego i 340 ml trójetyloaminy poddano uwodornieniu nad tlenkiem platyny /3,0 g/ pod cisnieniem 4,2 kG/cm* w temperaturze pokojowej. Zuzyto teoretyczna ilosc wodoru. Katalizator usunieto przez odsaczenie i przesacz odparowano pod zmniejszonym cisnieniem _ otrzymujac ciemny olej, który nastepnie rozpusz¬ czono w octanie etylu i przemyto 15% wodnym roztworem weglanu sodu a nastepnie woda. War¬ stwe organiczna suszono i odparowano do sucha pod zmniejszonym cisnieniem. Otrzymana brunatna 55 substancje rekrystalizowano, z mieszaniny octan etylu—czterochlorek wegla otrzymujac bezbarwne igly, w ilosci 17,13 g /wydajnosc 43%/ o tempera¬ turze topnienia 125^125,5°C.

Analiza dla CgH^NzO: w obliczono: C 65,0 H 8,5 N 16,85 O 9,6% znaleziono: C 65,1 H 8,3 N 16,7 O 9,9%.

B/ N,2-dwumetylo-N-/l-metylopirolilo-3/-propion- amid.

Oziebiony do temperatury ponizej 0°C roztwór 95 2-metyIo-N-/l-metylopirolilo-3/propionamid /2,5 g,19 0,015 mola/ w 10 ml bezwodnego, dwumetyloforma- midu umieszczono w atmosferze azotu i miesza¬ no, dodajac 50% zawiesine wodorku sodu w oleju /0,73 g, 0,0152 mola/, po czym mieszano dalej w ciagu 30 minut w temperaturze 0°C. Nastepnie do¬ dano 4,30 g /0,03O2 mola/ jodometanu podnoszac temperature mieszaniny do 15°C. Roztwór miesza¬ no dalej przez noc, w temperaturze pokojowej i przelano do 200 ml wody, po czym ekstrahowano eterem /4X50 ml/. Polaczone ekstrakty przemyto woda /3X50 ml/ i suszono nad siarczanem mag¬ nezu. Rozpuszczalnik usunieto pod zmniejszonym cisnieniem, a otrzymana substancje krystalizowano z pentanu w temperaturze —10°C otrzymujac zwia¬ zek w postaci bialych platków w ilosci 2,11 g /wy¬ dajnosc W/t/.

Analiza dla C10HieN2O: obliczono: C 66,6 H 8,95 N 15,5Vt znaleziono: C 66,35 H 8,7 N 15,6°/§.

W podobny sposób otrzymano: 2-metylo-N-/l-metylopirolilo-3/-N-/2-propenylo/- -propionamid o temperaturze topnienia 54—54,5°C.

Analiza dla C12H18N20: obliczono: C 69,9 H 8,8 N 13,6 O 7,8P/o znaleziono: C 60,7 H 8,7 N 13,5 O 7,5%.

N-butylo-2-metylo-N-/l-metylopirolilo-3/propion- amid o temperaturze topnienia 57—57,5°C.

Analiza dla C^H^NiO: obliczono: C 70,2 H 10,0 N 12,6 O 7,2% znaleziono: C 70,H5 H 9,7 N 12,6 O 7,5%.

N-heksylo-2-metylo-N-/l-metylopirolilo-3/-pro- pionamid o temperaturze topnienia 31—31,5°C.

Analiza dla C^H^eN^O: obliczono: C 71,95 H 10,5 N 11,2 O 6,4% znaleziono: C 71,7 H 10,3 N 11,1 O 6,65%. 2-metylo-N-/l-metylopirolilo-3/-N-/fenylometylo/- -propionamid o temperaturze topnienia 73^74°C.

Analiza dla C16H2oN20: obliczono: C 75,0 H 7,9 N 10,9 O 6,2% znaleziono: C 74,7 H 7,55 N 11,2 O 6,41%. 2-metylo-N-/l-anetylopirolilo-^/-N-/4-bromofeny- lometylo/-propionamid o temperaturze topnienia 88—89°C, Analiza dla C16H19BrN^O: obliczono: C 57,3 H 5,7 Br 23,8 N 8,4 O 4,8% znaleziono: C 57,1 £ 5,7 Br 23,6 N 8,1 O 4,715%.

N-/l-metylopirolilo-3/-N-/2-propenylo/-acetamid o temperaturze wrzenia /laznia powietrzna/ 120°C pod cisnieniem 0,4 mm Hg.

Analiza dla Ci0H14NiO: obliczono: C 67,4 H 7,9 N 15,7 O 9,0% znaleziono: C 67,4 H 8,0 N 15,6 O 9,1%.

N-butylo-N-/l-metylopirolilo-3/acetamid o tem¬ peraturze wrzenia /laznia powietrzna/ 110°C pod . cisnienieni 0,5| mm Hg.

Analiza dla CnH18N^O: obliczono: C 68,0 H 9,3 N 14,4 O 8,2% znaleziono: C 67,75 H 9,3 N 14,25 O 8,5tyo.

N-/1-metylopirolilo-3/-N-fenylometylo/-acetamid o temperaturze wrzenia /laznia powietrzna/ 150°C pod cisnieniem 0,4 mm Hg.

Analiza dla C14H16N/): obliczono: C 73,7 H 7,0 N 12,3 O 7,OVo znaleziono: C 73,4 H 7,0 N 12,3 O 7,3M* Wyjsciowy N-/l-metylopirolilo-3/acetamid otrzy- 100 many sposobem z przykladu XXVI A ma tempe¬ rature topnienia 12,0—120,5°C.

Przyklad XXVII. A/ N-/3-karboksymetylo- -5-fenylotienylo-2/benzamid. 1,3 g /0,0055 mola/ 2-amino-5-fenylo-tiofenokar- boksylanu-3 metylu w 20 ml szesciometyloforma- midu /otrzymanego metoda opisana w Chemische Berichte, 99, 94 /1966//, ale z uzyciem cyjanoocta- nu metylu zamiast cyjanooctanu etylu/, zadano 1,56 g /1,2« ml, 0,011 mola/ chlorku benzoilu, je¬ dnoczesnie mieszajac. Roztwór mieszano jeszcze w ciagu 2 godzin, nastepnie przelano do 750 ml wo¬ dy i odstawiono na noc, po czym tytulowy zwia¬ zek odsaczono w ilosci 1,31 g, temperatura top- nienia 10O°C.

B/ N-/5-fenylotienylo-2/benzamid. /a/ Mieszanine 25,5 g /0,168 mola/ dwuwodnego jodku litu w 50 ml kolidyny mieszano w atmosfe¬ rze azotu pod chlodnica zwrotna az do calkowite- go rozpuszczenia jodku litu. Do otrzymanego roz¬ tworu dodano 17 g /O,053 mola/ amidoestru, otrzy¬ manego w etapie B, w cieplej kolidynie /490 ml/ i calosc mieszano pod chlodnica zwrotna w ciagu 48 godzin. Po .oziebieniu roztwór przelano do mie- szaniny lodu z 800 ml JA mole/ 5N kwasu solne¬ go, nastepnie ekstrahowano chloroformem, ekstrak¬ ty przemyto nasyconym roztworem kwasnego we¬ glanu sodu, suszono nad siarczanem sodu, roz¬ puszczalnik odpedzono i otrzymano substancje o prawie stalej konsystencji. Substancje te ogrze¬ wano pod zmniejszonym cisnieniem z woda w ce¬ lu usuniecia resztek kolidyny, mieszano z nasyco¬ nym roztworem kwasnego weglanu potasfl, prze¬ saczono, przemyto woda i suszono otrzymujac ty- tulowy zwiazek w ilosci 7,85 g o temperaturze top¬ nienia 202—203°C. /b/ Zwiazek tytulowy mozna tez otrzymac z chlorowodorku 2-amino-5-fenylotiofenu /2,1 g, 0,01 mola/, który rozpuszcza sie w 20 ml szesciometylo- 40 fosforoamidu w atmosferze azotu, zadaje sie trój- etyloamina w celu uwolnienia aminy, a nastepnie 2,1 g /0,015 mola, 1,73 ml/ chlorkiem benzoilu, mie¬ sza sie w ciagu 1,5 godziny, przelewa do 400 ml wody otrzymujac 1,52 g tytulowego zwiazku o 45 temperaturze topnienia 202—203°C po rekrystaliza¬ cji z etanolu w postaci zóltych mikroprostopadlo- sciennych plytek.

C/ N-p-chlorobenzylo-N-/5-fenylo-tienylo-2/benz- amid. 50 Do zawiesiny 0,0105 mola wodorku sodu /40— —50% wodorku sodu w oleju, 0,74 g/ w 25 ml dwumetyloformamidu dodano, jednoczesnie mie¬ szajac i chlodzac w lodzie, 2,8 g /0,Ol mola/ ami¬ du, otrzymanego w etapie B, w 25 ml dwumetylo- 85 formamidu. Roztwór mieszano w ciagu 0,5 godzi¬ ny, po czym zadano roztworem 3,22 g /0,02 mola/ chlorku p-chloróbenzylu w 15 ml dwumetylofor¬ mamidu i dodano szczypte jodku sodu. Calosc mieszano z poczatku w temperaturze lazni lodo- 80 wej, a nastepnie przez noc w temperaturze poko¬ jowej, a w koncu pod chlodnica zwrotna w ciagu 3 godzin, aby reakcja przebiegala do konca. Dwu- metyloformamid odparowano, pozostalosc zadano woda, ekstrahowano chloroformem, suszono nad W siarczanem sodu, przesaczono, usunieto chloroformmm ti 22 i otrzymano 2,07 g N-p7chk>robenzylo-benzamidu w postaci lepkiego oleju o temperaturze wrzenia 240—245°C pod cisnieniem 0,35 mm Hg. Spektrogra¬ fia masowa m/e 403.

W sposób opisany w etapie C otrzymano: N-butylo-N-/5-fenyk>tienylo-2/benzamid. Lepki olej o temperaturze wrzenia 232—234°C pod cisnie¬ niem 0,26 mm Hg, t|Dll=1,6338, spektrografia ma¬ sowa m/e 3a5.

N-metyk>^N-/5-fenylotienylo-2/benzamid o tempe¬ raturze topnienia 128°C.

Przyklad XXVIII. A/ N-/5-fenylotienylp-2/cy- kloheksanokarbonamid. . ' Zwiazek ten otrzymano z 31,3 g /0,1 mola/ N-/3- -karboksymetylo-5-fenylotienylo-2/-cykloheksano- karbonamidu, wytworzonego sposobem z przykla¬ du XXVII A, posiadajacego temperature topnienia 121—132^0 oraz z 48,1 g /0,32 mola/ dwuwodnego jodku litu. Mieszanine ogrzewano w stanie wrze¬ nia pod chlodnica zwrotna w 125 ml kolidyny. Pro¬ ces prowadzono sposobem z przykladu XXVII /a/.

Produkt posiada temperature topnienia 174°C.

Ten sam zwiazek otrzymano równiez sposobem z przykladu XXVII /b/, stosujac kwas cyklohek- sanokarboksylowy jako srodek acylujacy. Zwiazek otrzymany obydwoma sposobami jest. spektralnie identyczny i posiada temperatureftopnienia okolo 17-5°C. ' t: B/ Wyzej otrzymany amid poddano reakcji spo¬ sobem z przykladu XXVII C i otrzymano: N-allilo-N-/5-fenylotienylo-2/cykloiieksanokarbon- amid w postaci oleju o temperaturze wrzenia 178— —1'80°C pod cisnieniem 0,3 ^mm Hg, r\^n^1,6028, spektroskopia masowa m/e 324y)oraz "CJ Nnmetylo-N-/5-fenylotienylo-2/c^klbheksanokar- bonamid o temperaturze topiliMia i$3^11$8C.

Przyklad XXIX. A/ N-^5-met^otienyio-2/-2- -metylopropionamid.

- N-/3-karbometoksy-5-metylo-2rtienylo/-2-metylo- propionamid /4,1 g, 0,017 mola/, otrzymany w przy¬ kladzie XXIII rozpuszczono w goracej kolidynie /10 ml/ i dodano do m^zaniji ^0,1 g /0,06ijmola/ dwuwodnego jodku litu w^^-mT^olidyny ,w a^ino- sferze azotu. Calosc mieszano pod chlodnica zwrot¬ na w ciagu 48. godzin, oziebiono^-potfzieUoho SrAwno miedzy 3 porcje eteru /po 50 irit kazda/, i 5&l ml 5N kwasu solnego. Roztwory eterowe przemyto woda /25 ml/, suszono nad siarczanem sodu, od¬ pedzono rozpuszczalnik i otrzymano zadany pro¬ dukt w postaci bialej stalej substancji w ilosci 2,7 jg /wydajnosc 47f/o/ o temperaturze topnienia 96—97°C. Otrzymany zwiazek byl identyczny z opisanym w przykladzie XXVIII.

B/ N-n-butylo-N-/5-metylotienyk>-2/-2-metylopro- pionamid.

Zwiazek otrzymany w etapie A poddano alkilo¬ waniu sposobem z przykladu IB otrzymujac zada-, ny produkt w postaci prawie bezbarwnego oleju /4,1 g, wydajnosc 71§/«/ o temperaturze wrzenia 116—119°C pod cisnieniem 0,6 mm Hg. tiD1,=51,5075.

Przyklad XXX. A/ N-/3-karbometoksy-5-me- tylotienylo-2/-fenyloacetamid.

Postepowano jak w przykladzie XXIII A z ta jednakze róznica, ze zamiast chlorku izomaslanu uzyto chlorku fenyloacetylu. Otrzymano zwiazek w postaci stalej z wydajnoscia 98i/t o temperatu¬ rze topnienia 107—109°C.

B/ N-/5-metylotienyk>-2/-fenyloacetamid.

Zwiazek otrzymany w etapie A poddano reakcji z dwuwodnym jodkiem litu, jak to opisano w przykladzie XXI B. Produkt otrzymano w postaci kremowych igiel z wydajnoscia 75ty§ o temperatu- w rze topnienia 127^12i9°C, po krystalizacji z mie¬ szaniny metanol—eter naftowy /temperatura wrze-. ^piaJBO-^CAr .

C) N-metylo-NL75^metylotienylo-2/-fenyloaceta- ,r4nid. .?1Kkwiazek otrzymany w etapie B poddano alkilo¬ waniu jodometanem sposobem z przykladu IB otrzym\f$^>zadany produkt o temperaturze top¬ nienia 77-*-7©°C po krystalizacji z cykloheksanu z wydajnoscia 60*A.

Przyklad XXXI. N-allik>-N-/5-metylotienylo- -2yJ--fenyloaceliaraid.

Kj/5-^tylotiehyio-2/fenyloacetamid, otrzymany >> jy,.- przykladzie XXX B poddano alkilowaniu brom¬ kiem allifu, jak to opisano w przykladzie IB. Otrzy- mano zwiazek w postaci lekko czerwonego oleju, z wydajnoscia 63*/«, o temperaturze wrzenia 144— —14l5°G pod cisnieniem 0,25 mm Hg. r\n**=1,5742. 45 50 55 H Nz0r9 [O^NCOR2 H Mór 11 ó}no2 R Wzór 12 Ar-CQ,HgffST -Ar-NH-CCk>»-CH,) (IrfcfenylofasfbnoHego I ^^^ ^' '9/ »ra -butanol \ \^\AolnumetyloformQmia ffCOCl Ar- NHC0R: ,2, LU te/fln metylortoety- tOmty [Ar-N-CC^rC^] COR2 Schemat

Claims (1)

1. Zastrzezenie patentowe 11' "c "' -j. Sposób wytwarzania acyloaminopochodnych pie- cioczlonowych zwiazków heterocyklicznych o wzo¬ rze 1, w któr*yinVZ oznacza atom tlenu, atom siar¬ ki lub grupe o wzorze —NR—, w którym R ozna¬ cza griapa alkilowa 0,1^4 atomach wegla, R1 ozna¬ cza grup* alkilowa 6: \—7 atomach wegla, grupe alkenylowa ,o 2—G atomach wegla, grupe alkinylo- *.W|r;tl?^n^6 at^maca.r-wegla, lub grupe benzylowa ewentualnie podstawiona atomem chlorowca, lub grupe nitrowa, vRl oznacza grupe alkilowa o \— 7 atomach wegla, cykloalkilowa o 3—10 atomach we¬ gla, fenylowa lub benzylowa, a R1 oznacza atom wodoru, grupe alkilowa o 1—4 atomach wegla lub grupa fenylowa ewentualnie podstawiona atomem chlorowca, grupa trójfluorometylowa lub metoksy- lowa z tym, ze jezeli Z oznacza atom siarki, R1 oznacza grupe metylowa, etylowa lub benzylowa, a R1 oznacza atom wodoru, to R* ma znaczenie inne niz grupa metylowa, znamienny tym, ze alkiluje sie pochodna acylowa o wzorze 2, w którym Z, Rf i R* maja wyzej podane znaczenie.103 100 R3—R>hN-R1 COR' Wzór f s* Wzór2 Wzór 3 R R^-^-R5 RS ^NRtOR2 IPI ioT163 100 Ai-NCOR2 *