PL100067B1 - Mechanizm do wstrzymywania nawijania przedzy i podawania wlokien w przypadku zmniejszonego naprezenia lub zrywu nitki przedzy w przedzarkach do przedzenia metoda wolnego konca - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest mechanizm do wstrzymywania nawijania przedzy i podawania wlókien w przypadku zmniejszonego naprezenia lub zrywu nitki przedzy w przedzarkach do przedzenia metoda wolnego konca, posiadajacych duza liczbe miejsc przednych, z których kazda posiada urzadzenie do doprowadzenia wlókien, komore przedzaca lub inny element przedzacy i zespól nawijajacy przedze.

Wedlug opisu wylozeniowego RFN nr 1960562 w czasie zerwania nitki przedzy lub w czasie zmniejszenia naprezenia nitki przedzy z powierzchni zbiorczej wlókien, zostaje zwolniony zapas nitki nagromadzony pomiedzy walkami a cewka nawojowa za pomoca elementu sluzacego do odchylania nitki i przytrzymujacego petle zapasowa. Nitka przedzy wchodzaca pomiedzy walki obciagowe, równolegle do linii zacisku zostaje z nich wyciagnieta a dzieki temu zwolniona przez walki obciagowe w celu jej powtórnego doprowadzenia do komory przednej przedzarki Tego rodzaju urzadzenia, przewidziane dla kazdego stanowiska roboczego przedzarki, sa jednak kosztowne.

Znane jest takze stosowanie wzdluz przedzarki jezdnych urzadzen, które wyszukuja koniec nitki przedzy na cewce i doprowadzaja ja z powrotem do komory przedzacej (opisy patentowe RFN nr nr 2008142 i 2012108). Takie calkowicie zautomatyzowane urzadzenie jest równiez bardzo kosztowne, bez wzgledu na to, czy jest ono umieszczone na kazdym miejscu przednym, czy tez jest ono w postaci wózka, jezdzacego wzdluz przedzarki Oprócz tego wystepuje tu jeszcze i ta niedogodnosc, ze automatyzacja jest w wielu przypadkach nieskuteczna, poniewaz wyszukania i dolaczenia konca zerwanej nitki nie mozna przeprowadzic bez uprzedniego sprawdzenia i nadzoru stanowiska przednego.

Znane jest równiez z opisu patentowego RFN nr 2058603 umieszczenie na uchwycie cewkowym ukladu wlaczajacego sluzacego do recznego laczenia zerwanej nitki przedzy po zatrzymaniu przedzarki, który2 100 067 wspólpracuje z wlacznikiem polaczonym sterujaco z urzadzeniem doprowadzajacym wlókna. Uruchomienie wlacznika, powtórne doprowadzenie konca nitki przedzy do komory przedzacej, jak równiez opuszczanie uchwytu cewkowego odbywa sie jednak recznie, tak, ze wynik lub brak wyniku w procesie laczenia zalezy od zrecznosci osoby obslugujacej przedzarke. Wymagania zas w zakresie zrecznosci sa tym wieksze im wieksza jest predkosc robocza maszyny.

Znane jest równiez i to, ze wyszukiwanie konca nitki przedzy na cewce, przycinanie nitki na odpowiednia dlugosc, wprowadzenie jej do komory przedzacej z równoczesnym utworzeniem zapasu nitki, przeprowadzane bylo recznie podczas gdy wlasciwe laczenie nitki z równoczesnym utworzeniem zapasu nitki nastepowalo automatycznie (opis patentowy RFN nr 1170021).

Celem wynalazku jest skonstruowanie mechanizmu, który we wszystkich przypadkach zerwania nitki funkcjonowalby ekonomicznie i wlasciwie. Przy czym taki mechanizm powinien byc tak wyposazony, aby umozliwic automatyczne przeprowadzenie laczenia nitki w operacjach roboczych, w których dokladnosc i czas odgrywa zawsze zasadnicza role.

Zgodnie z wynalazkiem, cel ten osiagnieto dzieki temu, ze mechanizm do wstrzymywania nawijania nitki przedzy i podawania wlókien w przypadku zmniejszonego naprezenia, lub zrywu nitki przedzy, stosownie do wyboru mozna podlaczac do wielu miejsc przedzacych za pomoca urzadzenia przylaczajacego a w korpusie ma urzadzenie do odrzucania nitki, oraz wysiegnik do sterowania zespolem nawijajacym, przy czym korpus jest zaopatrzony w elastyczne zasobniki energii dla wysiegnika i urzadzenia do odrzucania nitki oraz w zespól ryglujacy i recznie uruchamiany przelacznik, który po uruchomieniu jest polaczony zjednej strony z ukladem opózniajacym zespolu ryglujacego a z drugiej strony poprzez urzadzenie przylaczajace z urzadzeniem do doprowadzania wlókien.

Mechanizm wedlug wynalazku polaczony jest elektrycznie poprzez urzadzenie przylaczeniowe z urzadzeniem doprowadzajacym wlókna do komory przedzacej i z czujnikiem.

W celu umozliwienia wykonania polaczenia elektrycznego bez pomocy dodatkowego uchwytu recznego, urzadzenie przylaczeniowe jest umieszczone przewaznie sztywno w obudowie i sluzy do bocznego ustalania uchwytu, w stosunku do przedzarki.

Element do odrzucania nitki przedzy ma wlasny zespól ryglujacy, sterowany za pomoca opózniajacego ukladu. Wysiegnik do podnoszenia cewki nawojowej posiada krzywke wlaczajaca, o która wspiera sie sprezyscie element do odrzucania nitki przedzy.

Aby wyeliminowac laczenie nitki przedzy w niewlasciwym momencie spowodowane krótkotrwalym niezamierzonym uruchomieniem wlacznika, przez ukladem opózniajacym moze byc wlaczony uklad zabezpieczajacy, np. mechaniczny. Korzystnie jest jednak, jesli uklad zabezpieczajacy zainstalowany jest jako nastepny, tzn. za ukladem opózniajacym. Zarówno w pierwszym jak i w drugim przypadku uklad opózniajacy moze byc odpowiednio nastawiany, przy czym winien on byc sterowany przewaznie elektronicznie i posiadac nastawialny obwód.

Mechanizm wedlug wynalazku ma prosta konstrukcje i jest latwy w obsludze. Dla kilku przedzarek jest potrzebny zawsze tylko jeden taki mechanizm, który sie zamocowuje na przedzarce, przez nalozenie i podlaczenie. Mechanizm umieszczony w korpusie jest przy tym bardzo wygodny, poniewaz osoba obslugujaca moze go przenosic i obslugiwac nawet wieksza liczbe przedzarek.

Koniec nitki w znany sposób ustala sie na okreslona dlugosc i wprowadza w rure obciagowa przedzarki, przy czym nitka jest wówczas prowadzona przez urzadzenie sluzace do zwalniania nitki. Dalsze operacje robocze jak zwolnienie zapasu nitki i opuszczenie cewki, odbywaja sie w dokladnie ustalonej kolejnosci co wyklucza mozliwosc popelnienia bledu przez osobe obslugujaca.

Operacje robocze nie beda wymagac zrecznosci obslugi, a wiec wykonywane beda ekonomiczniej przy uzyciu sily pomocniczej. Sam proces, w którym wystepuja dokladnie w czasie okreslone rózne operacje robocze, moze byc przeprowadzany automatycznie.

Przedmiot wynalazku jest wyjasniony w przykladzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia mechanizm do unieruchamiania nawijania przedzy i podawania wlókien wedlug wynalazku, z urzadzeniem do osadzania nitki w widoku z boku i czesciowo w przekroju, fig. 2 — mechanizm w przekroju, fig. 3 i 4 — wzajemne usytuowanie wysiegnika do podnoszenia cewki nawojowej i urzadzenia do zwalniania nitki, w widoku z góry, _ fig. 5 — przedzarke do przedzenia metoda wolnego konca z mechanizmem wedlug wynalazku w widoku z przodu, a fig. 6 — wykonanie elektrycznego polaczenia montazowego mechanizmu wedlug wynalazku, przy czym ze wzgledu na ograniczenie miejsca, czesc lewa rysunku jest przedstawiona w stosunku do czesci prawej, co oznaczono skosnymi kresko-kropkowymi liniami laczacymi Dla wynalazku konstrukcja przedzarki do przedzenia metoda wolnego konca, pracujacej na zasadzie podcisnienia jest bez znaczenia. Tak wiec przedzarka ta moze posiadac wirujaca komore przedna (opis100 067 3 patentowy USA nr 3440812), obrotowy lub staly lej przedzalniczy (czechoslowacki opis patentowy nr 87947 i japonskie zgloszenie patentowe nr 24051/63), elektrostatycznie pracujacy element przedzalniczy (brytyjski opis patentowy nr 1133710) lub komore przedzalnicza, w której wlókna poruszajace sie za pomoca odpowiedniego osrodka, przylegaja dó swobodnie obracajacego sie konca nitki (opis patentowy nr 2911783).

Dla jasnosci, fig. 1 przedstawia przedmiot wynalazku z wirujaca komora przedna 1, do której doprowadza sie wlókna za pomoca urzadzenia doprowadzajacego 2, wykonanego jako szarpacz.

W poblizu otworu wylotowego ruiy 10 sluzacej do odbierania nitki znajduje sie czujnik 3, polaczony z urzadzeniem sterujacym, które ma na przyklad postac elektromagnesu 20 i czuwa nad wlasciwym naprezeniem nitki 11, obciagnietej przez urzadzenie obciagowe 8. Nitka jest wówczas nawijana przez nawijajace urzadzenie 12 posiadajace napedzany walek nawojowy 13 i cewke 14, przytrzymywana na przemian przez pare uchwytów 15.

Uchwyty 15 posiadaja rekojesc 16, za pomoca której cewka 14 moze byc podniesiona od walka 13.

Przy przedzeniu tasma 26 wlókien jest rozdzielona na wlókna pojedyncze za pomoca urzadzenia 2 do doprowadzania wlókien i doprowadzania do wirujacej komory przedzacej 1, przy czym elektromagnes 20 opada, wskutek tego dzwignia zaciskowa 21 pod wplywem dzialania sprezyny 22 zwalnia tasme 26 wlókien, która jest riastepnie zaciskana pomiedzy stolikiem podajacym 23 a napedzanym walkiem zasilajacym 24, dzieki czemu tasma 26 wlókien jest doprowadzana do walka rozluzniajacego 25.

Poszczególne wlókna sa w znany sposób gromadzone w rynnie zbiorczej wirujacej komory przedzacej i laczone z koncem nitki 11 obciaganej na biezaco.

Czujnik 3 jest przy tym stale uruchomiony przy przerwanym doplywie pradu do elektromagnesu 20. Jezeli nastapi zerwanie nitki czujnik 3 uruchamia elektromagnes 20, który wychyla dzwignie zaciskowa 21, wskutek tego stolik podajacy 23 jest podnoszony w góre przez walek doprowadzajacy 24, a tasma 26 wlókien jest zaciskana mocno pomiedzy dzwignia zaciskowa 21 a stolikiem podajacym 23. Nastepuje wówczas przerwa w rozluznieniu tasmy 26 wlókien/ Po zerwaniu nitki jej koniec musi byc ponownie doprowadzony do rynny zbiorczej. Do tego celu sluzy wlasnie mechanizm wedlug wynalazku. Mechanizm ten posiada urzadzenie wlaczajace, zainstalowane w korpusie , która moze byc podwieszona w odpowiednim miejscu przedzenia. W tym celu obudowa 5 ma elastyczny bok 40, zawieszony na szynie 17, rozciagajacej sie ponad wieloma miejscami przedzenia. Szyna 17 jest przedstawiona w przykladzie wykonania jako czesc oslony 18. Oslona ta dzwiga dalsza szyne 19, z która zazebia sie sprezyna 41 korpusu 5, wskutek czego korpus 5 jest zabezpieczony na szynach 17 i 19.

Korpus 5 zamkniety jest pokrywa 50. W korpusie 5 jest ulozyskowany slizgowo wysiegnik 42 do podnoszenia cewki 14, przy czym wysiegnik w polozeniu podniesionym nie dopuszcza do przylegania cewki 14 do walka 13. Wysiegnik 42 jest pod dzialaniem sprezyny .43, której jeden koniec jest podwieszony na kolku 44, polaczonym z wysiegnikiem 42 a drugi na kolku 45 polaczonym z korpusem 5 (fig. 2).

W wysiegniku 42 jest umieszczona wkladka 46, która sluzy z jednej strony jako zderzak dla urzadzenia ryglujacego, a z drugiej strony jako element uruchamiajacy, za pomoca którego moze byc wstepnie naprezany wysiegnik 42. Wkladka 46 jest prowadzona w szczelinie 51 pokrywy 50. Urzadzenie ryglujace ma dwuramienna dzwignie ryglujaca 47, jak równiez elektromagnes 6. Dzwignia ryglujaca 47 jest osadzona wychylnie na sworzniu 53. Jedno ramie 48 dzwigni ryglujacej 47, jest pod dzialaniem sprezyny 52, opierajacej sie o korpus 5, zas drugift ramie 49 tej dzwigni wspólpracuje ze zwora 60 elektromagnesu 6. Przy wlaczonym elektromagnesie 6 zwora 60 cofa sie za pomoca sprezyny 61, wskutek tego ramie 49 dzwigni ryglujacej 47 jest ponownie zwolnione przez zwore 60.

Na korpusie 5 urzadzenia wlaczajacego 4 jest umieszczona dzwignia 62 uruchamiajaca wylacznik 63, który jest polaczony z jednej strony z elektromagnesem 20 urzadzenia 2 do doprowadzania wlókien (fig. 1), a z drugiej strony z opózniajacym ukladem 7 urzadzenia ryglujacego, gdy korpus 5 znajduje sie w swym polozeniu roboczym.

Figury 3 i 4 przedstawiaja korpus 5 i wysiegnik 42 do podnoszenia cewki 14. Tenwysiegnik 42 posiada na swym boku krzywke 54 do sterowania urzadzeniem 56 do odrzucania nitki. Krzywka 54 w przedstawionym na rysunku wykonania ma ksztalt wyciecia ze skosnym nabiegiem 55.

Na krzywce 54^ opiera sie sprezyscie element 56 do odrzucania nitki. Element 56 do odrzucania nitki ma glówke 57, na której opiera sie swym wolnym koncem, zasobnik energii 58. Drugi koniec tego zasobnika energii jest przymocowany do korpusu 5. Urzadzenie 56 do odrzucania nitki jest osadzone w tulei 59, zamocowanej równiez na korpusie 5.

Opisane wyzej urzadzenie dziala nastepujaco. Dla usuniecia defektu w postaci zrywu nitki, lub po przerwaniu procesu urzadzenia, konieczne jest podniesienie cewki 14. W górnym polozeniu uchwyty cewkowe 15 zazebiaja sie i sa w tym polozeniu zabezpieczane. Nastepnie na przedzarce zawiesza sie mechanizm wedlug wynalazku za pomoca haka 40 i szyny 17. Korpus 5 wychyla sie wtedy wokól szyny 17 ku dolowi az sprezyna4 100 067 41 zazebi sie z szyna 19 i zabezpieczy go w tym polozeniu. Korpus 5 znajduje sie 4>rzy tym na zewnetrznym odwróconym wzgledem elementu 56 koncu cewki 14 (fig. 5), przy czym to miejsce celowo pokazane jest na szynie 17 za pomoca znaczka. Nastepuje teraz przesuniecie do przodu wkladki 46 a dzieki temu wysiegnik 42 przesuwa sie az pod cewke 14. Pod wplywem dzialania sprezyny 52 dzwignia ryglujaca 47 zaciska sie swym ramieniem ryglujacym 48 z tylu wkladki 46 i zabezpiecza wysiegnik 42 w jego przesunietym polozeniu.

W czasie ruchu wysiegnika 42 do przodu glówka 57 elementu 56 zwalniajacego nitke przesuwa sie w góre wchodzac na skos 55, a element 56 jest wypychany nieco z tulei 59, przeciwnie do dzialania sprezyny 58% Osoba obslugujaca chwyta koniec nitki, znajdujacy sie na cewce 14 iodwija z cewki 14 tyle nitki, ze koniec nitki rozciaga sie od cewki do przodu, w kierunku osoby obslugujacej. Po opuszczeniu cewki 14 na wysiegnik 42, osoba obslugujaca odwija nitke do zadanej dlugosci, dla którego to celu na pokrywie 80 przed urzadzenie 2 do doprowadzania wlókien i przed wirujaca komora przedzaca 1 umieszczony jest znaczek £L Nastepnie nitke 11 wprowadza sie w przewód 10 do obciagu nitlci i prowadzi przez element 56 do odrzucania nitki. Nitka 11 przyjmuje wówczas polozenia, pokazane na fig. 1. Nastepnie uruchamia sie dzwignie 62 wylacznika 63, wskutek tego elektromagnes 20 jest zwalniany.

Pod wplywem dzialania sprezyny 22 dzwignia zaciskowa 21 jest podnoszona ze stolika podajacego 23, a tasma wlókien 26 zostaje zwolniona. Stolik podajacy przylega bowiem takze do walka zasilajacego 24. Tasma wlókien jest doprowadzana do walka rozluzniajacego 25 i rozluzniona przez ten walek. Wlókna pojedyncze sa wówczas odkladane w znany sposób w rynnie wirujacej komory przedzacej 1 i tworza tu pierscien wlókien.

Przez uruchomienie przelacznika 63 wlacza sie opózniajacy uklad 7, który po uplywie okreslonego uprzednio czasu wzbudza elektromagnes 6. Eleketromagnes 6 uruchamia przy tym ryglujaca dzwignie 47, która jest wychylana przeciwnie do dzialania sprezyny 52 i zwalnia wysiegnik 42. Wysiegnik 42 pod wplywem dzialania sprezyny 43 odskakuje z powrotem i zwalnia cewke 14, która wskutek wlasnego ciezaru przylega do walka nawojowego 13 i jest przez niego napedzana. Wraz z odskoczeniem wysiegnika 42 kizywka wlaczajaca 54 zwalnia element 56, który jest z powrotem wciagniety do tulei 59 przez sprezyne 58. Wskutek tego nitka 11 zwalnia sie i dzieki podcisnieniu panujacemi w wirniku przedzalniczym 1, zasycana jest do przewodu 10 do obciagu nitki, gdzie koniec nitki laczy sie z utworzonym w miedzyczasie pierscieniem wlókien. « Wskutek wytwarzanego ponownie na czujniku 3 naprezenia nitki, urzadzenie wlaczajace znajdujace sie w obudowie 5 jest elektrycznie zwierane. Nitka 11 odchylana przez krazek dociskowy 84 od bezposredniej linii laczacej przewód 10 i srodek cewki, jest wprowadzana wskutek naprezenia nitki samoczynnie w linie zaciskowa walków obciagowych 8 i jest wsuwana w odpowiednio uksztaltowane przewodniki 82 i 83 nitki. Na tej czynnosci konczy sie proces laczenia nitki.

Przedmiot wynalazku moze byc uksztaltowany w róznych postaciach wykonania.

Jest oczywiste, ze element 56 moze byc uruchamiany nie przez krzywke 54, w zaleznosci od ruchu wysiegnika 42, lecz przez drugi elektromagnes, sterowany równiez przez opózniajacy uklad 7. » Aby uniknac niewlasciwego laczenia nitki wskutek niezamierzonego uruchomienia wlacznika 639 z opózniajacym ukladem 7 moze byc polaczony uklad zabezpieczajacy, przy czym uklad ten moze miec rózna konstrukcje. Do dzwigni uruchamiajacej 62 jest podlaczona mocniejsza sprezyna, której sila musi byc przezwyciezona w celu uruchomienia przelacznika 63. Moze byc równiez zastosowany elektroniczny uklad zabezpieczajacy, opisany w dalszej czesci opisu.

W obu przypadkach opózniajacy uklad nastawiany jest w miare zmiany napiecia wstepnego sprezyny. Po oddzieleniu zbednego konca nitki zamiast znakowania 81 mozna równiez uzyc urzadzenia do oddzielania nitki.

Zasobniki sily, wykonane jako sprezyny 43, 52 i 58, moga byc równiez zastapione przez inne, np. pneumatyczne lub hydrauliczne zasobniki sily.

Obudowa 5 moze byc umieszczona przesuwnie na szynach 17 i 19 i przytrzymywana w zadanym polozeniu roboczym. Obudowa ta moze byc polaczona za pomoca szyn pradowych i szczotek z siecia zasilajaca.

W pokazanym na rysunku rozwiazaniu obudowa 5 jest nakladana na przedzarke oraz jest polaczona za pomoca wtyczki 30 przewodem zasilajacym z urzadzeniem 2 do doprowadzania wlókien i z czujnikiem 3. Nie jest konieczne aby wtyczka 30, podobnie jak w poprzednim rozwiazaniu, polaczona byla kablem 64 z obudowa 5, gdyz moze byc umieszczona sztywno w obudowie 5. Daje to te korzysc ze obudowa 5 jest ustalona w sposób wymuszony w korzystnym polozeniu w stosunku do cewki 14, na jej zewnetrznym koncu prawym. ¦ Na figurze 6jest uwidoczniony uklad elektryczny urzadzenia wlaczajacego 4, w którym opózniajacy uklad 7 ma drugi uklad opózniajacy 100, sluzacy jako uklad zabezpieczajacy, który uruchamia przelacznik 63.

Wtyczka^ 30 ma trzy zestyki 31, 32 i 33. Pomiedzy zestykami 31 i 32 wtyczki 30 jest umieszczony polaczony szeregowo kondensator 102 i opornik 103, z którymi jest równiez sprzezony przelacznik 104, polaczony ze stykiem 31. Przelacznik 104 jest otwierany za pomoca dzwigni 62 uruchamiajacej. Zprzewodem laczacym, pomiedzy kondensatorem 102, a opornikiem 103, które to elementy moga byc zestawione w jeden element, sa polaczone takie elementy jak opornik 105, dioda Zenera 106 lub baza tranzystora 107.100 067 5 W przewodzie emitujacym tranzystora 107 polaczonym z zestykiem 31, jest umieszczony przekaznik 101, a kolektor jest tu polaczony z zestykiem 33. Przekaznik 101 sluzy do uruchamiania przelacznika 63, posiadajacego dwa zestyki 65 i 66, które sa polaczone zjednej strony z zestykiem 31 a z drugiej strony zestyk 66 jest polaczony z zestykiem 32, przy czym równolegle do zestyku 65 jest umieszczony kondensator 70. W uklad z zestykiem 65 wlacznika 63 i z kondensatorem 70 sa wlaczone takie elementy jak opornik 72, dioda Zenera 71 i baza tranzystora 73, przy czym emiter tego tranzystora jest polaczony z zestykiem 31. Kolektor tranzystora 73 jest z kolei polaczony z przewodem zasilajacym elektromagnesu 6. Aby zapewnic wlasciwe wygaszenie tyrystora 75 w czasie przerwania w doprowadzeniu pradu do bramki, równolegle do elektromagnesu 6 jest umieszczona w znany sposób dioda gaszaca 76. • Dla ustalenia wlacznika 90 pod szyna 19 element przylaczajacy 9 jest tak umieszczony, ze zawieszona obudowa 5 znajduje sie w korzystnym polozeniu w stosunku do cewki 14. Element przylaczajacy 9 posiada przelacznik 90, który przy odjetej obudowie 5 laczy ze soba przewód, prowadzacy do pierwszego zestyku 31 z przewodem, prowadzacym do drugiego zestyku 32. Wlacznikowi 90 jest przyporzadkowany mechaniczny czlon wlaczajacy 91, uruchamiany przez wtyczke 30.

Element przylaczajacy 9 posiada szesc wyjsc, a mianowicie: wyjscie 92 i 93 mi polaczenie z czujnikiem 3, przy czym wyjscie 92 jest polaczone z przewodem prowadzacym do zestyku 31. Wyjscie 93 jest polaczone z wyjsciem 94 polaczonym z przewodem zasilajacym. Drugie wyjscie 95 polaczone z przewodem zasilajacym jest sprzezone z przewodem prowadzacym do zestyku 33. Wyjscie 95 jest ponadto sprzezone z wyjsciem 97 prowadzacym do elektromagnesu 20, a wyjscie 96 jest polaczone z przewodem prowadzacym do zestyku 32. « Czujnik 3 posiada zestyk 34 polaczony z palakiem 35, za pomoca którego jest nadzorowane naprezenie nitki.

W czasie procesu obudowa 5 z urzadzeniem wlaczajacym 4 nie znaduje sie na przedzarce, tak, ze wlacznik 90 jest zamkniety i laczy ze soba wyjscia 92 i 96. Przez istnienie zwyklego napiecia w nitce 11 zestyk 34 czujnika 3 jest otwarty, tak, ze obwód pradu elektromagnesu 20 jest przerwany w ukladzie (wyjscie 94, wyjscie 93, zestyk 34 czujnika 3, wyjscie 92, wlacznik 90, wyjscie 96, elektromagnes 20, wyjscie 97 i wyjscie 95). Przy zwolnionym elektromagnesie 20 dzwignia zaciskowa 21 zwalnia tasme 26 wlókien, która jest dzieki temu rozluzniona i doprowadzona do wirnika 1.

Jezeli nastepuje zerwanie nitki, zwiera sie zestyk 34 czujnika 3, a elektromagnes 20 otrzymuje napiecie i dociska dzwignie zaciskowa 21 do tasmy 26 wlókien ido niecki 23, wskutek tego jest przerwane doprowadzenie wlókien do wirnika 1.

W celu zwrócenia uwagi osoby obslugujacej na zerwanie nitki w gniezdzie wtykowym lub na szynie 19 moze byc umieszczona lampka 98, umieszczona razem z dioda 99 równolegle do elektromagnesu 20 pomiedzy wyjsciami 95 i 92. Lampka 98 swieci dzieki temu, ze jest zasilana w prad jednoczesnie przez elektromagnes 20, poprzez wyjscie 94, zestyk 34 czujnika 3, wyjscie 92, diode 99 i wyjscie 95. • Osoba obslugujaca wciska obudowe 5, wskutek tego wtyczka 30 otwiera za pomoca czlonu wlaczajacego 91 wlacznik 90. Elektromagnes 20 otrzymuje wiec swoje napiecie poprzez wyjscie 94, zestyk 34 czujnika 3, wyjscie 92, zestyk 31, zestyk 66 wlacznika 63, zestyk 32 i wyjscia 96, 97 i 98, poniewaz zestyk 66 wlacznika 63 mostkuje tylko wlacznik 90. Równiez lampka 98 swieci jak poprzednio, poniewaz zestyk 34 czujnika 3 jest zamkniety. Po podniesieniu cewki 14 przez wysiegnik 42, oddzieleniu niepotrzebnego konca nitki, wprowadzeniu konca nitki do przewodu 10 oraz po odchyleniu nitki 11 za pomoca elementu 56 i po opuszczeniu cewki 14 w dól, az do wysiegnika 42 uruchomiony zostaje wlacznik 104, za pomoca docisku dzwigni uruchamiajacej 62, kondensator 102 zaczyna sie odpowiednio ladowac.

Jezeli dzwignia uruchamiajaca 62 zostanie uruchomiona przez przeoczenie, a nastepnie zostanie ponownie szybko zwolniona, zanim nie zostanie osiagniety próg wlaczajacy diody Zenera 106, to wówczas tranzystor 107 nie jest przestawiony wstan przewodzenia pradu i nie wzbudza przekaznika 101. Przy zwolnieniu dzwigni uruchamiajacej 62 kondensator 102 wyladowuje sie ponownie przez wlacznik 104.

Jezeli dzwignia uruchamiajaca 62 uruchamia jednak na dluzszy czas wlacznik 104, to wówczas kondensator naladowuje sie calkowicie dopóki po osiagnieciu progu wlaczajacego diody Zenera 106, tranzystor 107 nie wychyli sie w stan przewodzenia pradu, wskutek tego przekaznik 101 jest wzbudzony i otwiera zestyki 65 i 66 wlacznika 63. Przez otwarcie zestyku 66 eleketromagnes 20 zwalnia sie; nastepuje wznowienie doprowadzania wlókien podczas gdy lampka 98 dalej swieci. Przez otwarcie natomiast zestyku 65 prad laduje kondensator 70, przy czym predkosc ladowania zalezy od ustawienia obwodu RC 77. Po osiagnieciu progu wlaczajacego diody Zenera 71 do bazy tranzystora 73 jest doprowadzany prad, wskutek tego tranzystor 73. przewodzi prad i zapala tyrystor 75. Dzieki temu jest wzbudzony elektromagnes 6, który powoduje w opisany juz sposób zwolnienie cewki 14 i nitki 11. Zwykle naprezenie nitki uzyskuje sie ponownie, zestyk 34 czujnika 3 otwiera sie i wygasza lampke 98. Elektromagnes 20 pozostaje jednak jak przedtem bez napiecia, tak, ze doprowadzanie wlókien nie jest przerwane. Obudowa 5 moze byc teraz ponownie usunieta, a wlacznik 90 znowu ulega zamknieciu.6 100 067 W opózniajacym ukladzie 7 mozna równiez wprowadzic rózne rozwiazania* I tak opóznienie moze byc np. przestawione dzieki temu, ze kondensator 70 z obwodem RC 77 jest wykonany jako kondensator obrotowy, a zamiast obwodu RC 77 jest umieszczony zwykly opornik. W podobny sposób moze byc takze wykonany uklad opózniajacy 100, przystawiany za pomoca czlonu nastawczego RC.

Opózniajacy uklad 100, sluzacy jako urzadzenie zabezpieczajace, jezeli to jest konieczne, moze byc równiez wyeliminowany. W tym przypadku oba zestyki 65 i 66 wlacznika 63 sa uruchamiane bezposrednio przez dzwignie uruchamiajaca 62.

Claims (6)

Zastrzezenia patentowe

1. Mechanizm do wstrzymywania nawijania przedzy i podawania wlókien w przypadku zmniejszonego naprezenia lub zrywu nitki przedzy w przedzarkach do przedzenia metoda wolnego konca, posiadajacych duza liczbe punktów przedzacych, z których kazdy ma urzadzenie do doprowadzania wlókien, wirujaca komore przedzaca lub inny element przedzacy oraz zespól nawijajacy, znamienny tym, ze stosownie do wyboru mozna go podlaczac do wielu punktów przedzacych za pomoca urzadzenia przylaczajacego (9), a w korpusie (5) ma element (56) do odrzucania nitki (11) oraz wysiegnik (42) do sterowania zespolem nawijajacym (12), przy czym korpus (5) jest zaopatrzony w elastyczne zasobniki energii (43,52,58) dla wysiegnika (42) i elementu (56) do odrzucania nitki (11), ryglujacy uklad (47, 6) i recznie uruchamiany przelacznik (63), który po uruchomieniu jest polaczony z jednej strony z opózniajacym ukladem (7) ryglujacego ukladu (47, 6), a z drugiej strony poprzez urzadzenie przylaczajace (9) z urzadzeniem (2) do doprowadzania wlókien.

2. Mechanizm wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze korpus (5) jest nasadzony na przedzarke (17, 19) i polaczony elektrycznie poprzez wtyk (30) z przewodem zasilajacym, urzadzeniem (2) do. doprowadzania wlókien i nitkowym czujnikiem (3).

3. Mechanizm wedlug zastrz. 2, znamienny tym, ze wtyk (30) jest osadzony sztywno w korpusie (5) i sluzy do bocznego ustalania polozenia korpusu (5) wzgledem elementów (17,19) przedzarki.

4. Mechanizm wedlug zastrz. 1, znairienny tym, ze wysiegnik (42) posiada w obszarze, w którym jest on prowadzony w korpusie (5) krzywke wlaczajaca (54,55), na której elastycznie opiera sie element (56) do odrzucania nitki przedzy (11).

5. Mechanizm wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze przed opózniajacym ukladem (7) wlaczony jest zabezpieczajacy uklad (100).

6. Mechanizm wedlug zastrz. 5, znamienny t y m„ ze opózniajacy uklad (7) i zabezpieczajacy uklad (100) maja nastawny obwód RC (77).100 067 Fig. 2 42 44 Fig.3 ' FigM100 067 Fig. 5 Prac. Poligraf. UP PRL. naklad 120+18 Cena 45 ?A