NL9102189A - Werkwijze voor het vervaardigen van een poreuze folie met hoge barststerkte. - Google Patents

Description

-1- (16)

WERKWIJZE VOOR HET VERVAARDIGEN VAN EEN POREUZE FOLIE MET HOGE BARSTSTERKTE

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het vervaardigen van een poreuze folie uit polyetheen door het vormen van een oplossing van het polyetheen tot een folie, het afkoelen van de gevormde folie tot onder het geleringspunt van de oplossing gevolgd door het verwijderen van het oplosmiddel, waarbij een oplosmiddelvrije folie met een beginporositeit wordt gevormd en het biaxiaal verstrekken van de oplosmiddelvrije folie.

Een dergelijke werkwijze is bekend uit EP-A-378279, waarbij een oplossing van polyetheen in decaline wordt geëxtrudeerd tot een folie, waaruit na afkoeling tot onder het geleringspunt van de oplossing, waarbij de oplossing overgaat in een gel, de decaline wordt verwijderd door verdamping. Tijdens dit verdampen wordt de in de folie optredende krimp verhinderd. De resulterende van oplosmiddel ontdane folie bezit reeds een beginporositeit van ongeveer 30-50% en wordt daarna door biaxiaal verstrekken zelfs hoog-poreus met een porositeit tot meer dan 90%.

Deze bekende folie heeft als nadeel dat, hoewel de treksterkte een acceptabele waarde heeft, de barststerkte gering is, waardoor de folie slechts beperkt toepasbaar is in membraantoepassingen, waarin veelal een drukverschil over de folie moet worden gehandhaafd.

Doel van de uitvinding is het verschaffen van een werkwijze voor het vervaardigen van een poreuze folie met een verbeterde barststerkte ten opzichte van de folie volgens de stand van de techniek.

Dit doel wordt volgens de uitvinding bereikt, doordat voor het verstrekken op de oplosmiddelvrije folie een patroon van verdiepte lijnen wordt aangebracht door ter plaatse van het aan te brengen patroon een druk uit te oefenen van 1-25 MPa bij een temperatuur gelegen onder het smeltpunt van het polyetheen.

De aldus vervaardigde folie blijkt bestand tegen aanmerkelijk grotere druk dan de folie volgens de stand van de techniek. Verrassenderwijs blijken de lijnen in het patroon in hun breedterichting nagenoeg niet deel te nemen aan de verstrekking, terwijl zij in hun lengterichting wel volledig de aan de folie opgelegde verstrekking volgen. De lijnen worden daardoor in wezen uniaxiaal, in één richting, verstrekt, hoewel de folie biaxiaal, in twee richtingen, wordt verstrekt. Dit brengt als aanvullend voordeel met zich mee, dat de treksterkte van de lijnen in hun lengterichting aanzienlijk groter is dan die van de tussengelegen poreuze delen, waardoor de folie als geheel ook beter bestand is tegen erop uitgeoefende trekkrachten dan de folie volgens de stand van de techniek. Het feit dat de lijnen niet of nauwelijks verbreding ondergaan heeft als verder voordeel dat het aangebrachte niet-poreuze lijnenpatroon in de verstrekte folie slechts een zeer geringe oppervlakte beslaat in vergelijking met de wel in twee richtingen verstrekte poreuze delen van de folie, waardoor de gemiddelde porositeit en de daarmee samenhangende folieëigenschappen als lucht- en waterdampdoorlaatbaarheid niet wezenlijk verschillen van die van de folie volgens de stand van de techniek. De folie volgens de uitvinding is daardoor bijzonder geschikt voor membraantoepassingen.

Het beschreven verschil in verstrekgedrag tussen de samengeperste, dunnere delen en de dikkere delen maakt dat in de verstrekte folie slechts dikteverschillen optreden van een factor 2-3.

Het aanbrengen van een patroon met verschillende diktes ter verbetering van de mechanische eigenschappen van een folie is op zich reeds eerder toegepast. Zo wordt in EP-A-283.200 een met anorganicum gevuld polyolefine in gesmolten toestand tot een folie geëxtrudeerd en over een met uitsteeksels bedekte koelrol geleid, waardoor de folie direct na de vorming ervan en nog in gesmolten toestand wordt voorzien van een patroon van dikkere en dunnere gedeelten. Bij het daaropvolgende verstrekken ondergaan de dunnere, verdiepte delen een grotere verstrekking dan de dikkere versterkende ribben, zodat aanzienlijke dikteverschillen ontstaan tussen de ribben en de tussenliggende delen. De folie is bij het aanbrengen van het patroon nog niet poreus en de porositeit ontstaat bij het verstrekken als gevolg van de aanwezigheid van het anorganicum. De genoemde octrooiaanvrage heeft geen betrekking op niet-gevulde en reeds poreuze folies, die uit een oplossing worden vervaardigd en leert daaromtrent ook niets. De genoemde aanvrage geeft ook geen bijzonderheden over het aan te brengen patroon. Voorts is bekend, bijvoorbeeld uit JP-A-51/109.970 om ter versteviging van relatief dikke niet-poreuze folies, bijvoorbeeld landbouwfolie, op een smeltgeëxtrudeerde van een thermoplastisch materiaal verdikte ribben aan te brengen. Verstrekking van de folie vindt vervolgens plaats bij een temperatuur onder de temperatuur, waarbij de ribben zijn aangebracht. Uit de voorbeelden blijkt, dat de ribben niet deelnemen aan de verstrekking en dat in de folie dikteverschillen ontstaan van meer dan een factor 10 tussen de verschillende delen.

Het vervaardigen van poreuze folies door het verstrekken van folies, vervaardigd uit een oplossing van polyetheen is bijvoorbeeld bekend uit de bovengenoemde aanvrage EP-A-378.279, die wordt geacht in zijn geheel te zijn opgenomen in deze beschrijving, en uit EP-A-160.551.

Bij deze werkwijzen en ook bij de werkwijze volgens de uitvinding wordt bij voorkeur polyetheen met een hoog molecuulgewicht toegepast, bij voorbeeld met een intrinsieke viscositeit van ten minste 5 dl/g. In deze en andere verwante werkwijzen worden als tussenproduct niet- of nog slechts tot een zeer lage graad verstrekte oplosmiddel-bevattende folies gevormd. Door uit deze tussenproducten het eventueel nog aanwezige oplosmiddel door bijvoorbeeld verdamping of extractie verder te verwijderen ontstaan oplosmiddelvrije folies, die reeds een zekere begin-porositeit bezitten en waarop met de kenmerkende stappen van de werkwijze volgens de uitvinding een lijnenpatroon kan worden aangebracht. Bij het aanbrengen van het verdiepte lijnenpatroon mag de folie nog een geringe hoeveelheid, bijvoorbeeld ten hoogste 5 gew.%, oplosmiddel bevatten.

Onder een oplosmiddelvrije folie wordt daarom in het kader van de werkwijze volgens de uitvinding verstaan een folie, waarin nog ten hoogste 5 gew.% oplosmiddel aanwezig is. Bij voorkeur bevat de folie bij het aanbrengen van het lijnenpatroon nog ten hoogste 3% en met de meeste voorkeur nog ten hoogste 1% oplosmiddel.

Bij het verstrekken van de oplosmiddelvrije folie neemt de porositeit daarvan toe. Voor het verkrijgen van een hoog-poreuze verstrekte folie is het van voordeel om uit te gaan van een folie met een hoge beginporositeit. De begin-porositeit van de folie dient ten minste 10 % te bedragen omdat anders de porositeit van de verstrekte folie te laag is voor de meeste toepassingen van dunne poreuze folies. Bij voorkeur bedraagt de beginporositeit ten minste 15 %, met meer voorkeur ten minste 25 % en met de meeste voorkeur ten minste 35 %.

De werkwijze volgens de uitvinding is ook toepasbaar op met behulp van andere dan de hiervoor genoemde werkwijzen uit een oplossing van polyetheen vervaardigde, oplosmiddelvrije folies mits deze een geschikte beginporositeit bezitten.

Op de oplosmiddelvrije folie wordt voor het verstrekken een patroon aangebracht door het lokaal uitoefenen van druk op de folie bij een zekere temperatuur, in het vervolg de perstemperatuur genoemd, gedurende een bepaalde tijd, in het vervolg de perstijd genoemd. De perstemperatuur dient onder het smeltpunt van het polyetheen, Tm, te blijven. Bij voorkeur is de perstemperatuur gelegen tussen Tm en Tm - 85 °C. Een bij lagere temperatuur dan Tm - 85 °C aangebracht patroon blijkt bij de latere verstrekking vrijwel geheel te verdwijnen en niet bij te dragen tot de verbetering van de barststerkte. Van een bij hogere temperatuur dan het smeltpunt van het polyetheen aangebracht patroon blijkt de verstrekbaarheid snel af te nemen bij toenemende perstemperatuur, hetgeen een beperking vormt voor de maximale verstrekgraad van de folie en daarmee voor de bereikbare dikte en porositeit van de verstrekte folie. Bij voorkeur wordt het patroon aangebracht bij een temperatuur, lager dan de verstrektemperatuur, die men later wenst toe te passen. De toegepaste druk dient te worden gekozen tussen 1 en 25 MPa. De perstijd is gelegen tussen 1 en 60 seconden en bij voorkeur tussen 5 en 30 seconden. Door het persen van de folie neemt de porositeit hiervan lokaal af en bij voorkeur worden druk en temperatuur binnen de aangegeven grenzen zo gekozen, dat de porositeit van de samengeperste plaatsen van de folie ten hoogste 5%, bij voorkeur ten hoogste 3% en met meer voorkeur ten hoogste 1% bedraagt. Indien deze porositeit hoger is dan 5% blijken de lijnen in het patroon ook in hun breedterichting aan de verstrekking deel te nemen en bezit de volgens de uitvinding vervaardigde folie de hiervoor genoemde voordelen slechts in verminderde mate.

Het aanbrengen van het verdiepte-lijnenpatroon kan plaatsvinden op daarvoor op zichzelf bekende werkwijzen, bijvoorbeeld door de oplosmiddelvrije folie tussen verwarmbare en op de gewenste afstand en druk instelbare rollen door te voeren, waarbij op een van de rollen verhogingen in het gewenste patroon zijn aangebracht.

Bij voorkeur bestaat het patroon uit elkaar snijdende lijnen, waardoor het oppervlak van de folie wordt verdeeld in vakken, omsloten door lijnen uit het patroon. Voor het verkrijgen van over het gehele oppervlak van de folie gelijkmatige eigenschappen is het van voordeel een regelmatig lijnenpatroon aan te brengen. Een eenvoudig regelmatig patroon, dat tegelijkertijd zeer effectief is, wordt gevormd door twee groepen bestaande uit per groep onderling evenwijdige of nagenoeg evenwijdige lijnen, waarbij de lijnen in elke groep verlopen onder een hoek met de lijnen van de andere groep. Beide groepen kunnen worden aangebracht op de2elfde zijde van de folie maar ook kan op elk van de twee zijden, boven- en onderzijde, van de folie één groep worden aangebracht. De evenwijdige lijnen zijn bij voorkeur recht maar kunnen ook gebogen of golvend zijn. Verrassenderwijs werd gevonden dat een optimale verbetering van de barststerkte wordt bereikt wanneer de lijnen van de eerste groep in hoofdzaak verlopen onder een hoek van ten hoogste 45° gemeten met de klok mee ten opzichte van de extrusierichting van de folie en de lijnen van de tweede groep in hoofdzaak onder een hoek van ten hoogste 45° gemeten tegen de klok in ten opzichte van de extrusierichting en de richtingen, waarin de folie wordt verstrekt samenvallen met de extrusierichting (in het vervolg MD of Machine Direction genoemd) en de richting loodrecht daarop (in het vervolg TD of Transverse Direction genoemd). Bij voorkeur bedragen de twee genoemde hoeken 10-45° en eveneens bij voorkeur zijn ze aan elkaar gelijk omdat in dat geval een folie met meer isotrope eigenschappen wordt verkregen. Folies, waarin de genoemde hoeken kleiner zijn dan 10° blijken na verstrekking een verhoogde neiging tot scheuren in de MD te vertonen.

Voor het verkrijgen van zowel een voldoend hoge porositeit als van voldoende sterkte in de lijnen van het aangebrachte patroon dient de folie in twee onderling loodrechte richtingen in het vlak van de folie verstrekt te worden met een verstrekgraad van ten minste 2 x in elk van beide richtingen, waarbij de oppervlakte van de film ten minste 8 x zo groot wordt, en bij voorkeur ten minste 3 x en met meer voorkeur ten minste 5 x in elk van beide verstrekrichtingen.

De combinatie van de sterkte van de lijnen in het verstrekte lijnenpatroon en de breedte van de lijnen bepaalt in belangrijke mate de krachten die de verstrekte folie kan weerstaan. De breedte van de lijnen kan afhankelijk van de toepassing liggen tussen 0,1 en 10 mm maar een folie vervaardigd met de werkwijze volgens de uitvinding blijkt reeds een aanmerkelijke verbeterde barststerkte te bezitten, wanneer de breedte van de lijnen is gelegen tussen 0,5 en 5 mm.

De uiteindelijke grootte van de door lijnen uit het lijnenpatroon omsloten vakken in de verstrekte folie wordt bepaald door de verstrekgraad in combinatie met de afstanden tussen de lijnen in het patroon zoals dat wordt aangebracht in de oplosmiddelvrije ontdane folie. Voor de barststerkte is het van voordeel wanneer de grootte van de vakken klein wordt gekozen. Anderzijds gaat naarmate de door het lijnenpatroon omsloten vakken kleiner en de lijnen breder zijn de oppervlakte van het niet-poreuze lijnenpatroon een groter deel van het totale oppervlak van de folie uitmaken, waardoor de over het totale oppervlak gemiddelde porositeit en de daarmee samenhangende doorlaatbaarheidseigenschappen van de folie afnemen. In de praktijk kan aan de hand van de eisen, die de beoogde toepassing stelt eenvoudig de voor de gewenste sterkte benodigde breedte van de lijnen worden vastgesteld en kan de afstand van de lijnen in het aan te brengen patroon in relatie tot de aan te leggen verstrekking worden bepaald in het licht van de gewenste vakgrootte en het gewenste aandeel van het poreuze deel van de verstrekte folie in de totale oppervlakte. Geschikte folies worden verkregen wanneer in de verstrekte folie de onderlinge afstand tussen lijnen, die in hoofdzaak in dezelfde richting verlopen is gelegen tussen 0,5 en 50 mm en bij voorkeur tussen 4 en 40 mm.

De folies vervaardigd met de werkwijze volgens de uitvinding bezitten een tot dusver onbekende combinatie van doorlaatbaarheidseigenschappen en barststerkte. De uitvinding heeft daarom tevens betrekking op een poreuze folie met een waterdampdoorlaatbaarheid van ten minste 10.000 g/(24 h.m2), een hogere luchtdoorlaatbaarheid dan die, welke correspondeert met een Gurley-waarde van 30 s/50 ml en een vrijdragende barststerkte van ten minste 125 kPa. Bij voorkeur bezit de folie een hogere luchtdoorlaatbaarheid dan die, welke correspondeert met een Gurley-waarde van 20 s/50 ml en/of een vrijdragende barststerkte van ten minste 150 kPa.

De uitvinding zal worden toegelicht aan de hand van de navolgende voorbeelden, zonder daartoe evenwel beperkt te zijn.

De in de voorbeelden vermelde grootheden zijn bepaald op de hierna vermelde wijze.

De treksterkte wordt bepaald op een trekbank, analoog aan ASTM-norm D882-83 aan een proefstuk met een breedte van 2 mm en een lengte tussen de klemmen van 25 mm. De treksnelheid bedraagt 25 mm/min.

De waterdampdoorlaatbaarheid wordt bepaald als de Moisture Vapour Transmission Rate (MVTR) in g/24h.m2 volgens ASTM-norm E96-66BW bij een temperatuur van 23°C, 50% relatieve vochtigheid en een snelheid van 2 m/s voor de langsstromende lucht.

De luchtdoorlaatbaarheid wordt bepaald in s/50 ml als de Gurleywaarde volgens ASTM-norm D726-58 met een meetoppervlak van 6,45 cm2 (1 sq. inch) onder een gewicht van 567 gram.

De dikte van de folies wordt gemeten met een Millitron Feinprüf-meter, waarvan de afrondingsstraal van de taster 12 mm bedraagt.

De dichtheid van de folie wordt bepaald door het gewicht te bepalen van een stuk folie met bekend volume.

De porositeit wordt bepaald uit de gemeten dichtheid p en de dichtheid van het polyolefine bulkmateriaal p0 als:

De vrijdragende barststerkte wordt gemeten in een opstelling, waarin normaal de druk wordt bepaald, waarbij een poreuze folie water begint door te laten. Het normaal als ondersteuning voor de folie aanwezige draadrooster wordt verwijderd, zodat de totale aangelegde kracht door de folie wordt opgenomen. Genoemde opstelling bestaat uit een verticaal opgestelde ronde buis met een inwendige doorsnede van 17,3 cm2 waarvan de onderste opening wordt afgesloten de te bemeten poreuze folie, waarop een laag van 10 cm water is aangebracht. De buitenzijde van de folie is blootgesteld aan atmosferiche druk. Vervolgens wordt de bovenzijde van de buis afgesloten en wordt de druk in de buis verhoogd tot de folie bezwijkt. De overdruk waarbij de vrijdragende folie bezwijkt wordt als vrije barststerkte vermeld.

De Intrinsieke Viscositeit wordt bepaald in decaline bij 135°C.

De Mullen-barststerkte wordt bepaald volgens ASTM-norm D774 met een meetoppervlak van 7.29 cm2 en een druktoename van 95 ml/min.

Voorbeeld I en Vergelijkend Experiment A

Volgens de werkwijze beschreven in EP-A-378.279 wordt een oplosmiddelvrije poreuze folie vervaardigd van polyetheen met een intrinsieke viscositeit van 15,5 dl/g en een dikte van 550 μτα. Het smeltpunt van dit polyetheen bedraagt ongeveer 137 °C. Op de aldus verkregen folie, waarvan de porositeit 35% bedraagt, wordt met behulp van een wals, voorzien van een gladde en een geprofileerde rol een verdiept patroon aangebracht bij een temperatuur van 125 °C en een druk van 15 MPa. Het patroon bestaat uit elkaar onder een hoek van 90° snijdende lijnen, waarbij elke lijn een hoek van 45° maakt met de extrusierichting van de folie. De onderlinge afstand tussen de lijnen bedraagt 1,5 mm. De van het patroon voorziene film wordt simultaan in twee richtingen 4x4 maal verstrekt bij 120 °C op een Iwamoto--verstrekraam. De eigenschappen van de verstrekte film zijn weergegeven in Tabel 1 onder "Voorbeeld I". Tevens zijn in Tabel 1 onder Verg. Exp. A opgenomen de overeenkomstige gegevens van een op analoge wijze vervaardigde poreuze folie, waarop geen patroon is aangebracht.

De toename in de barststerkte door de aanwezigheid van het lijnenpatroon blijkt ongeveer een factor 2 te bedragen.

Voorbeeld II en Vergelijkend Experiment B

Voorbeeld I en Vergelijkend Experiment A worden herhaald met dien verstande dat eerst in de extrusierichting (MD) wordt verstrekt en daarna in de richting loodrecht daarop (TD).

De resultaten zijn weer gegeven in Tabel 2.

De toename in de barststerkte door de aanwezigheid van het lijnenpatroon blijkt ongeveer een factor 2 te bedragen.

Voorbeeld III

Voorbeeld I wordt herhaald met dien verstande dat de verstrekgraad 6x6 bedraagt. De resultaten zijn vermeld in Tabel 3.

Voorbeeld IV

De invloed van de richting waaronder het lijnenpatroon wordt aangebracht, wordt onderzocht. Hiertoe wordt op folies vervaardigd als aangegeven in Voorbeeld I een patroon van evenwijdige lijnen met een breedte van 1 mm aangebracht onder hoeken van 0, 30, 60 resp. 90° met de extrusierichting (MD). De folies worden eerst tot 4 x in de MD en daarna tot 4 x in de TD verstrekt. Uit de verstrekte folies worden stroken gesneden met een breedte van 2 mm en een lengte van 50 mm, waarin zich in de lengterichting in het midden van elke strook een lijn uit het patroon bevindt. De stroken worden met een inspanlengte van 25 mm onderworpen aan een trekproef. De kracht, waarbij de strook bezwijkt is weergegeven in Tabel 4 onder "MD/TD". Het experiment wordt herhaald met dien verstande dat in beide richtingen simultaan wordt verstrekt (Tabel 4 onder "simultaan"). Ter vergelijking zijn onder "blanco" ook de krachten opgenomen van in overeenkomstige richtingen uitgesneden 2 mm brede stroken uit de folie, waarin zich geen lijn van het patroon bevindt.

- : niet bepaald

De verschillen in kracht bij breuk illustreren het effect van de aanwezigheid van een lijn, aangebracht met de werkwijze volgens de uitvinding.

Voorbeeld V

Op folies vervaardigd zoals aangegeven in Voorbeeld I wordt een lijnenpatroon aangebracht onder verschillende drukken en bij verschillende temperaturen. De perstijd bedraagt steeds 10 seconden. De van een lijnenpatroon voorziene folies worden elk simultaan 4x4 maal verstrekt en het verstrekgedrag van het lijnenpatroon wordt waargenomen. De resultaten zijn weergegeven in Figuur 1. Daarin zijn met Δ de combinaties van temperatuur en druk aangeduid, waarbij de lijnen tijdens het verstrekken een zichtbare verbreding ondergaan en onvoldoende sterkte opbouwen en met + de combinaties waarbij geen zichtbare verbreding optreedt en de sterkte van de lijnen wel in belangrijke mate toeneemt.

Uit dit voorbeeld blijkt, dat combinaties van minimaal vereiste druk en perstemperatuur en -tijd voor het verkrijgen van een geschikt lijnenpatroon eenvoudig experimenteel zijn te bepalen.

Claims (13)

1. Werkwijze voor het vervaardigen van een poreuze folie uit polyetheen door het vormen van een oplossing van het polyetheen tot een folie, het afkoelen van de gevormde folie tot onder het geleringspunt van de oplossing gevolgd door het verwijderen van het oplosmiddel, waarbij een oplosmiddelvrije folie met een beginporositeit wordt gevormd en het biaxiaal verstrekken van de oplosmiddelvrije folie, met het kenmerk, dat voor het verstrekken op de oplosmiddelvrije folie een patroon van verdiepte lijnen wordt aangebracht door ter plaatse van het aan te brengen patroon een druk uit te oefenen van 1-25 MPa bij een temperatuur gelegen onder het smeltpunt van het polyetheen.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de temperatuur waarbij het patroon wordt aangebracht ten hoogste 85 °C onder het smeltpunt van het polyetheen is gelegen.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat de beginporositeit van de folie ten minste 10 % bedraagt.

4. Werkwijze volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de beginporositeit ten minste 15 % bedraagt.

5. Werkwijze volgens een der conclusies 1-4, met het kenmerk, dat porositeit ter plaatse van het lijnenpatroon ten hoogste 5 % bedraagt.

6. Werkwijze volgens een der conclusies 1-5, met het kenmerk, dat breedte van de verdiepte lijnen 0,5-5 mm bedraagt.

7. Werkwijze volgens een der conclusies 1-6, met het kenmerk, dat in de verstrekte folie de oppervlakte'van het lijnenpatroon ten hoogste 25 % bedraagt van de totale oppervlakte van de folie.

8. Werkwijze volgens een der conclusies 1-7, met het kenmerk, dat het patroon wordt gevormd door een eerste en een tweede groep van per groep in hoofdzaak evenwijdig verlopende lijnen, waarbij de lijnen van de eerste groep de lijnen van de tweede groep snijden.

9. Werkwijze volgens conclusie 8, waarin de folie is vervaardigd door extrusie, met het kenmerk, dat de lijnen van de eerste groep in hoofdzaak verlopen onder een hoek van ten hoogste 45° gemeten met de klok mee ten opzichte van de extrusierichting van de folie en de lijnen van de tweede groep in hoofdzaak onder een hoek van ten hoogste 45° gemeten tegen de klok in ten opzichte van de extrusierichting en de richtingen, waarin de folie wordt verstrekt samenvallen met de extrusierichting en de richting loodrecht daarop.

10. Poreuze folie met een waterdampdoorlaatbaarheid van ten minste 10.000 g/(24 h.m2), een hogere luchtdoorlaatbaarheid dan die, welke correspondeert met een Gurley-waarde van 30 s/50 ml en een vrijdragende barststerkte van ten minste 125 kPa.

11. Poreuze folie volgens conclusie 10 met een hogere luchtdoorlaatbaarheid dan die, welke correspondeert met een Gurley-waarde van 20 s/50 ml.

12. Poreuze folie volgens conclusie 10 met een vrijdragende barststerkte van ten minste 150 kPa.

13. Werkwijze en poreuze folie, zoals in hoofdzaak beschreven en aan de hand van de voorbeelden toegelicht.