NL8701109A - Beeldweergeefinrichting met strooiveld-compensatiemiddelen. - Google Patents

Description

'* -¾ I * PHN 12117 1 N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven.

Beeldweergeefinrichting met strooiveld-compensatiemiddelen.

De uitvinding heeft betrekking op een beeldweergeefin-richting voorzien van een beeldbuis, waarvan het achterste gedeelte bestaat uit een cilindervormige hals waarin zich een inrichting bevindt voor het opwekken van elektronenbundels, terwijl het voorste gedeelte 5 een trechtervorm heeft, waarbij het wijdste deel zich aan de voorzijde bevindt en een beeldscherm met fosforen bevat, alsmede van een rond een deel van de beeldbuis gemonteerde elektromagnetische afbuigeenheid voor het afbuigen van elektronenbundels over het beeldscherm, bevattende een lijnafbuigspoel en een beeldafbuigspoel, en van een compensatiespoelsys-10 teem voor het opwekken van ten minste een magnetisch dipoolveld welk compensatiespoelsysteem zodanig georiënteerd en bekrachtigbaar is, dat gemeten op een voorafbepaalde afstand van de werkende weergeefinrichting ten minste de sterkte van het lokale magnetische (stoor)veld beneden een gewenste norm ligt.

15 Een dergelijke beeldweergeefinrichting met middelen voor het compenseren van (lijnspoel)strooivelden is bekend uit EP-A 220777 (PHN 11883).

Recentelijk zijn er voor bepaalde typen beeldweergeef-inrichtingen, en wel met name voor monitoren, strengere normen ingevoerd 20 ten aanzien van het magnetische stoorveld dat zij om zich heen mogen produceren. Een belangrijke bron van magnetische stoorvelden is de lijnafbuigspoel, daar deze, in tegenstelling tot de beeldafbuigspoel, met hoogfrequente stromen (frequenties in het gebied van 10 tot 100 kHz) bedreven wordt. Het is nu eenmaal niet mogelijk om een goed wer-25 kende afbuigspoel te ontwerpen die geen strooiveld produceert. Zou men het strooiveld door middel van een afscherming willen elimineren, dan is een dergelijke afscherming pas effectief als de beeldbuisafbuigeenheid combinatie ook aan de beeldschermzijde wordt afgeschermd. In de bovengenoemde octrooiaanvrage wordt voor eliminatie van het lijnafbuigstrooi-30 veld op grotere afstand de toepassing beschreven van een compensatiespoelsysteem dat bij bekrachtiging een compenserend magnetisch dipoolveld opwekt. Dit dipoolveld kan verkegen worden door één spoel, 8701 109 / i PHN 12117 2 waarvan de windingen in hoofdzaak in één plat vlak liggen (een stroomlus), welke spoel het juiste aantal windingen, het juiste oppervlak en de juiste oriëntatie heeft, te bekrachtigen. Dat daarbij de ruimtelijke positie van het compenserende dipoolmoment afwijkt van dat 5 van de deflectie unit (dat meer naar voren ligt) maakt op grotere afstand (> 3 m) weinig uit. Het bekrachtigen kan gebeuren door de compensatiespoel in serie met, of parallel aan, de lijnafbuigspoel te schakelen. Dit dipoolveld kan op alternatieve wijze verkregen worden door twee stroomlussen, die gepositioneerd zijn aan de buitenzijde van 10 de lijnafbuigspoel, met twee hoofdporties van hun lengte lopend ten minste ongeveer evenwijdig aan de buisas aan tegenover elkaar gelegen kanten daarvan, welke stroomlussen het juiste aantal windingen, het juiste oppervlak en de juiste oriëntatie hebben, te bekrachtigen. Het bekrachtigen kan eveneens gebeuren door de door de stroomlussen gevormde 15 compensatiespoelen in serie met, of parallel aan, de lijnafbuigspoel te schakelen. Voor compensatie op kleinere afstanden (b.v. 0,5 m van de deflectie eenheid) is het gewenst om ook nog een compenserend vierpool-veld met het compensatiespoelsysteem op te wekken. Dit vierpoolveld kan b.v. worden opgewekt m.b.v. twee spoelen of spoelgedeelten die 20 symmetrisch ten opzichte van het symmetrievlak van de lijnafbuigspoelen loodrecht op de buisas zijn gepositioneerd.

Met een compensatiespoelsysteem dat een dipool-vierpool-veld opwekt kan volgens berekening het stralingsveld van een lijnafbuigspoel op een afstand van 0,5 m b.v. met een factor 20 onderdrukt worden, 25 waarmee juist voldaan is aan de huidige eisen.

Gebleken is nu dat een compensatiespoelsysteem, gedimensioneerd en bekrachtigd om het bovenbeschreven effect te realiseren, na plaatsing op een beeldbuis-afbuigspoelcombinatie het stralingsveld vaak met niet meer dan een factor 10 onderdrukte, d.w.z. dat er slechts een 30 gedeeltelijke compensatie optrad.

Aan de uitvinding ligt de opgave ten grondslag maatregelen te verschaffen die een vollediger compensatie van het stralingsveld van de lijnafbuigspoel mogelijk maken.

Deze opgave wordt volgens de uitvinding opgelost doordat 35 de inrichting van de in de aanhef genoemde soort een compensatiespoelsysteem heeft dat in een serieschakeling is verbonden met de lijnafbuigspoel, welk compensatiespoelsysteem voorzien is van 8701109

V

i» PHN 12117 3 ten minste één weerstand die in een parallelschakeling met ten minste een deel van het compensatiespoelsysteem verbonden is.

De uitvinding berust op het inzicht, dat in een beeldbuis metalen delen aanwezig zijn. Dit kunnen zowel plaatvormige delen, zoals 5 afschermkappen zijn, als laagvormige delen, zoals een aan de binnenkant van de beeldbuis over het fosforscherm aangebrachte laag van elektrisch geleidend materiaal (b.v. Al). Het ter plaatse van de bedoelde metalen delen nog niet gecompenseerde veld doet daarin wervelstromen ontstaan die een secundair magnetisch veld opwekken. Dit secundaire veld is 90 10 graden (in de tijd) uit fase met het primaire veld en is op 0,5 m van de afbuigeenheid ongeveer even sterk als het gecompenseerde veld. De maatregelen volgens de uitvinding zorgen er nu voor dat door het compensatiespoelsysteem een stroomcomponent loopt die ook 90 graden uit fase is met die door de lijnafbuigspoel. Hiermee kan de compensatie vollediger wor-15 den gemaakt.

Voor beeldbuizen met een homogene aluminium bedekking van het fosforscherm blijkt nu inderdaad een reductiefactor van 20 gerealiseerd te kunnen worden. Bij sommige typen beeldbuizen echter geeft de Al laag geen homogene bedekking. Het parallelschakelen van één enkele 20 weerstand aan het compensatiespoelsysteem blijkt dan niet helemaal tot het gewenste resultaat te leiden. Hetzelfde geval kan zich voordoen als andere metalen delen in de beeldbuis, zoals de afschermkap, een asymmetrisch oppervlak vormen. Om ook in deze situaties een zo volledig mogelijke compensatie te bereiken heeft het voordelen indien volgens een 25 uitvoeringsvorm van de uitvinding het compensatiespoelsysteem een aantal in serie geschakelde compensatiespoelen omvat, waarbij ten minste één compensatiespoel door een parallelweerstand overbrugd is.

Bij toepassing van de bovenbeschreven maatregel is het mogelijk om, afhankelijk van de specifieke geometrie van de verstorende 30 asymmetrische metaaldelen in de beeldbuis de compensatie zo volledig mogelijk te maken door één of meer parallelweerstanden aan te brengen tussen verschillende punten van de in serie geschakelde compensatiespoelen. Het compensatiespoelsysteem kan daarbij op verschillende manieren samengesteld zijn. Het kan een eerste stelsel van twee compensa-35 tiespoelen omvatten voor het opwekken van een dipool-compensatieveld, welke spoelen symmetrisch t.o.v. het symmetrievlak van de lijnafbuigspoel zijn gepositioneerd, zich met hoofdporties van hun lengten in 8701109 * PHN 12117 4 axiale richting uitstrekken en in een serieschakeling zijn verbonden. Om compensatie op kleinere afstanden mogelijk te maken kan het compensatie-spoelsysteem verder een tweede stelsel van twee compensatiespoelen omvatten voor het opwekken van een vierpoolcompensatieveld, welke spoelen 5 symmetrisch t.o.v. het symmetrievlak van de lijnafbuigspoel loodrecht op de buisas zijn gepositioneerd, en in een serieschakeling zijn verbonden.

Afhankelijk van het effect dat bereikt dient te worden kunnen b.v. de compensatiespoelen van het eerste en tweede stelsel die aan dezelfde kant van het symmetrievlak van de lijnafbuigspoel liggen in 10 serie verbonden zijn en door één parallelweerstand overbrugd zijn, óf kunnen de compensatiespoelen van het eerste en tweede stelsel die aan verschillende kanten van het symmetrievlak van de lijnafbuigspoel liggen in serie verbonden zijn en door één parallelweerstand overbrugd zijn.

15 Bij voorkeur zijn de compensatiespoelen groot om hun energie-inhoud te reduceren.

Een probleem is echter dat in veel typen weergeefinrichtingen (i.h.b. monitoren) de ruimte ontbreekt om grote spoelstelsels, op de juiste plaats, aan te brengen. Daardoor moeten dan relatief kleine 20 (te kleine) compensatiespoelen gebruikt worden, waardoor de stralingscom-pensatie veel (lijnafbuig-)energie gebruikt. De voor de evenwijdig aan het weergeefscherm te plaatsen spoelen beschikbare ruimte schiet het vaakst te kort.

Volgens een voorkeursuitvoering van de beeldweergeefin-25 richting volgens de uitvinding wordt dit probleem gereduceerd, doordat de compensatiespoelen van het eerste en/of het tweede stelsel elk uit ten minste twee op een voorafbepaalde afstand evenwijdig aan elkaar geplaatste subspoelen bestaan. Het effect hiervan zal nog nader worden uiteengezet.

30 Enige uitvoeringsvoorbeelden van de uitvinding zullen aan de hand van de tekening worden toegelicht.

Figuur 1a toont een perspectivisch aanzicht van een beeld-weergeefinrichting met een van een elektromagnetische afbuigeenheid voorziene beeldbuis, 35 Figuur 1b toont schematisch een elektromagnetische afbuig eenheid met een lijnafbuigspoel,

Figuur 1c toont een perspectivisch aanzicht van een beeld- 8701103 %

Ir PHN 12117 5 weergeefinrichting met een van een elektromagnetische afbuigeenheid voorziene beeldbuis en een compensatiespoel.

Figuur 2 toont een perspectivisch achteraanzicht van een beeldbuis waarop twee stellen compensatiespoelen zijn aangebracht, 5 Figuur 3 toont schematisch een spoel-buiscombinatie in langsdoorsnede met twee stellen compensatiespoelen,

Figuur 4 toont een perspectivisch achteraanzicht van een beeldbuis met een stel enkele en een stel dubbele compensatiespoelen,

Figuur 5 toont schematisch een bovenaanzicht van een 10 compensatiespoelhelft met drie vensters.

Figuren 6, 7, 8 en 9 tonen (delen van) schakelingen voor het in het kader van de uitvinding verbinden van compensatiespoelen.

Figuur 1a toont een perspectivisch aanzicht van een in een kast 12 geplaatste afbuigeenheid-beeldbuiscombinatie welke in het 15 kader van de uitvinding voorzien kan worden van middelen voor het compenseren van stoorvelden. Ter wille van de duidelijkheid zijn alle details die voor een goed begrip van de uitvinding niet van belang zijn weggelaten.

De beeldbuis heeft een cilindervormige hals 1 en een 20 trechtervormig gedeelte 3 waarvan het wijdste deel zich aan de voorzijde van de buis bevindt en een (niet getekend) beeldscherm bevat.

Het beeldscherm bevat fosforen die, wanneer zij getroffen worden door elektronen, oplichten in een voorafbepaalde kleur. In het achterste gedeelte van de hals 1 bevindt zich een elektronenkanonsysteem 25 7 (schematisch aangegeven). Nabij de overgang tussen de hals 1 en het trechtervormige gedeelte 3 is op de buis een schematisch aangeduide elektromagnetische afbuigeenheid 9 aangebracht die onder meer een lijnaf-buigspoel 11 (figuur 1b) bevat voor afbuiging van de elektronenbundels in horizontale richting x. Zoals in figuur 1b schematisch is aangegeven 30 kan de lijnafbuigspoel 11 bijvoorbeeld uit twee zadelvormige spoelhelf-ten bestaan die aan weerskanten van een symmetrievlak (het x-z vlak) liggen. Hier wordt in bedrijfstoestand een zaagtandsvormige stroom met een frequentie tussen 10 en 100 kHz, bijvoorbeeld een frequentie van ongeveer 64 kHz doorheen gestuurd. In het algemeen is de lijnafbuigspoel 35 11 omgeven door een eveneens in figuur 1b schematisch aangegeven ringvormig kernelement 10 van zachtmagnetisch materiaal, de zogenaamde yokering.

8701109 r PHN 12117 6

Ervan uitgaande dat het stralingsveld van een lijnafbuig-spoel mét yokering even groot maar tegengesteld is aan dat van een spoel zonder yokering is voor grote afstanden de lijnafbuigspoel op te vatten als een stroomkring met een gegeven magnetisch moment.

5 Het veld B0 in het centrum van een lijnafbuigspoel zónder yokering is te berekenen op ongeveer 30 Gauss. Het veld van een practische deflectiespoel mét yokering is ongeveer het dubbele.

Het lijnspoelveld op 1 m afstand is ongeveer 1 mGauss.

Met een hulpkringstroom met kleine nl-waarde en grote 10 straal, zó dat het magnetische moment hetzelfde is als dat van de spoel zelf, is dit stralingsveld te compenseren. Zo een hulpkringstroom kan men opwekken m.b.v. een compensatielus met een straal Rc = 20 cm en met een windinggetal nc = 4. Aldus is bijvoorbeeld op een afstand van 3 m en verder van de stralingsbron een reductie van 40 dB te reali-15 seren. De oriëntatie van de compensatielus dient zodanig te zijn, dat het bij stroomdoorgang door deze spoel op een voorafbepaalde afstand (bijvoorbeeld 3 m) opgewekte magnetische dipoolmoment het magnetische dipoolmoment van het storende onderdeel compenseert. Daartoe dient het dipoolmoment van de compensatielus evenwijdig aan, en tegengesteld ge-20 richt te zijn ten opzichte van, het dipoolmoment van het storende onderdeel. Het storende onderdeel is in de eerste plaats de lijnafbuigspoel. Ook de lijntrafo kan echter een stoorveld genereren en is dan als storend onderdeel te beschouwen. In dat geval geldt:

Evenwijdige dipoolmomenten afkomstig van één of meer 25 onderdelen kunnen met één stroomlus gecompenseerd worden. Niet-evenwijdige dipoolmomenten kunnen met één lus gecompenseerd worden wanneer de frequentie en de fase van de te compenseren dipoolmomenten dezelfde zijn.

Het is dus mogelijk om de magnetische strooivelden van 30 een apparaat, bevattende een aantal directe storende bronnen (lijntrap, deflectiespoel) en een aantal indirecte bronnen ("reflectoren", grondplaten) te compenseren met behulp van een compensatielus met een beperkt aantal windingen en met een bepaalde diameter. Zo'n lus (compen-satiespoel) is in fig. 1c met het verwijzingscijfer 2 aangegeven.

35 Door het aantal windingen laag en het oppervlak groot te kiezen is i.h.a. aan de voorwaarden te voldoen: 1. De magnetische dipoolmomentvector is gelijk aan de som van de 8701109 * PHN 12117 7 dipoolmomenten van alle directe bronnen in het apparaat.

2. De belasting op de voeding en de verstoring op de componenten in het apparaat zelf (met name de deflectiespoel) is voldoende klein.

Figuur 2 toont een deflectie unit met twee stellen com-5 pensatiespoelen, een "liggend" stel 18, 19 voor het opwekken van een dipool compensatieveld en een "rechtop staand" stel 18a, 19a voor het opwekken van een vierpool-compensatieveld. Door het aantal windingen van het opstaande stel anders te kiezen dan van het liggende stel en de stroomrichtingen zowel als de maten van het liggende en het opstaande 10 stel goed te kiezen kan al een aanzienlijke veldreductie op afstanden vanaf ongeveer 50 cm gerealiseerd worden. T.a.v. het juist kiezen van de stroomrichtingen betekent dit met name dat bij bekrachtiging van het ontstoringsspoelensysteem de stromen in de liggende delen in dezelfde richting lopen als de stromen in de overeenkomstige (axiale) delen van 15 de lijnafbuigspoelen en dat de stromen in de opstaande delen in een richting lopen die tegengesteld is aan de richting van de overeenkomstige (transversale) delen van de lijnafbuigspoelen.

De werking van het spoelenarrangement van figuur 2 wordt aan de hand van figuur 3 duidelijk gemaakt. Het storende veld van een 20 lijnafbuigspoel 26 kan globaal worden opgevat als een dipool in de buis 27 (= spoel 26'). De compensatie gebeurt met de spoelen 22 en 23 welke symmetrisch t.o.v. het symmetrievlak van de lijnafbuigspoel 26 zijn aangebracht. Echter: ten gevolge van de afstand Δ tussen de spoelen 22 en 23 ontstaat er een 6-pool component, en ten gevolge van de afstand 25 Δ X een 4-pool component. Als de spoelen 22, 23 naar voren geschoven worden (om Δ X en dus de 4-pool te reduceren) neemt Δ Y1 toe en daarmee de 6-pool. Daarom blijft Δ Y^ klein; de 6-pool kan wat gereduceerd worden door de diameter van de spoelen 22 en 23 te vergroten, wat wel tot gevolg heeft dat Δ X toe moet nemen, omdat de spoelen niet in de 30 buis kunnen steken. Met de twee verticale spoelen 24 en 25 wordt voornamelijk een 4-pool opgewekt, evenredig met de grootte van de spoel, de stroom door de spoelen en de afstand Δ Y£. Door een goed samenspel tussen spoelgroottes en stroomsterkten kunnen dan de 4- en 6-polen geneutraliseerd worden. T.a.v. de 8-polen geldt dat alle spoelen niet 35 zodanig groot mogen worden dat ze de meetcirkel gaan raken want dan gaan de 8-polen en zelfs hogere harmonischen een rol spelen.

Zoals al eerder opgemerkt, is het t.a.v. het energie- 8701109 PHN 12117 8 gebruik van de ontstoringsspoelen juist zaak om ze groot te maken. Wanneer dit niet mogelijk is, wordt de uitweg geboden om i.h.b. de spoelen van het dwars op het symmetrievlak van de lijnafbuigspoel geplaatste stelsel elk op te bouwen uit ten minste twee subspoelen (28a en 5 28b, resp. 29a en 29b in figuur 4). Door de subspoelen van elk paar op een voorafbepaalde afstand (Δ Z) van elkaar te plaatsen kan er voor gezorgd worden dat de wederkerige inductie minimaal is. In het geval van twee subspoelen kan elk subspoelpaar de helft van het aantal windingen hebben dat anders voor een enkele spoel nodig zou zijn. Dit betekent dat 10 de zelfinductie van het stelsel met twee paren subspoelen de helft kan zijn van de zelfinductie van een stel enkelvoudige spoelen. Dit betekent een reductie van de energie-inhoud.

De zadelspoelen 18, 19 kunnen van het z.g. yokewikkeltype zijn. D.w.z. dat ze rechtstreeks gewikkeld zijn op een drager. Deze 15 drager kan b.v. twee gegroefde flenzen omvatten die aan de voor- en achterkant van de afbuigeenheid bevestigd zijn. Met de groeven kunnen de posities van de axiaal verlopende windingsgedeelten worden vastgelegd. Voor gebruik bij verschillende afbuigeenheden kan men b.v. universele flenzen (met uniform over de omtrek verdeelde groeven) toepassen om 20 compensatiespoelen met twee of meer spoelvensters van verschillende grootte te wikkelen. Op deze wijze kan men het “effectieve" compensa-tiespoeloppervlak aan iedere lijnafbuigspoel waar de compensatiespoel mee gecombineerd wordt aanpassen. Figuur 5 toont schematisch in bovenaanzicht een compensatie-zadelspoelhelft 30 met drie spoelvensters 31, 25 32 en 33 van verschillende grootte.

Zoals hiervoor al uiteengezet kan het magnetische strooiveld van een deflectiespoel gecompenseerd worden met behulp van een systeem van compensatiespoelen. Voor de compensatie op grote afstand (b.v. 3 m) kan volstaan worden met een eenvoudige dipoolcorrectie. Voor 30 compensatie op kleine afstanden (b.v. 0,5 m van de deflectiespoel) is het gewenst ook nog een vierpoolcorrectie toe te voegen. De benodigde extra energie wordt in beide gevallen sterk bepaald door de geometrische afmetingen van de spoelen; hoe groter de spoelen hoe kleiner de benodigde energie. Met zo'n dipool-vierpoolcombinatie kan het stralingsveld op 35 0,5 m b.v. met een factor 20 onderdrukt worden, waarmee juist voldaan is aan de huidige eisen.

Wanneer de aldus gecompenseerde spoel op een beeldbuis 8701 1 09 ,5 4 PHN 12117 9 geplaatst wordt die, ten behoeve van de beeldhelderheid, aan de binnenkant voorzien is van een aluminiumlaag dan blijkt het-ter plaatse van deze laag nog niet gecompenseerde-wervelveldstromen doet ontstaan die een secundair magnetisch veld opwekken. (Ook in andere plaatvormige 5 metalen delen in een beeldbuis, zoals afschermkappen, kunnen zulke wervelstromen ontstaan). Dit secundaire veld is 90 graden (in de tijd) uit fase met het primaire veld en is op 0,5 m van de deflectiespoel ongeveer even sterk als het gecompenseerde veld. Dat betekent dan dat de reductiefactor 20 ongeveer gehalveerd wordt zodat niet meer voldaan 10 wordt aan de overheidsnorm.

Een oplossing is gevonden door parallel aan het systeem van compensatiespoelen 18, 19, 18a, 19a een weerstand R te plaatsen, beide in serie met de deflectiespoel 11, zie fig. 6. De stroom door deze weerstand R is 90 graden uit fase met die door het compensatiespoelsys-15 teem zodat er in de laatse een stroomcomponent loopt die ook 90 graden uit fase is met die door de deflectiespoel 11. Hiermee wordt de compensatie gecorrigeerd. In een bepaald geval voldeed b.v. R = 300 Q.

Voor de beeldbuizen met een homogene aluminiumbedekking kan zo de reductiefactor 20 weer hersteld worden. Bij sommige typen 20 beeldbuizen echter blijkt dat de Al laag geen homogene bedekking heeft waardoor bovengemelde oplossing maar een gedeeltelijke correctie biedt.

Om ook voor deze situaties de compensatie te herstellen kan men het compensatiespoelsysteem zodanig uitvoeren dat de dipoolspoel en de vierpoolspoel elk uit twee symmetrische delen bestaan (18, 19 en 25 18a, 19a, zie fig. 7) die van aansluitpunten A, B, C, D en E zijn voorzien. Spoelen 18 en 18a, resp. 19 en 19a zijn die helften van de dipoolspoel en de vierpoolspoel die aan dezelfde kant van het symmetrie-vlak van de deflectiespoel 11 liggen.

Afhankelijk van de specifieke geometrie van de versto-30 rende asymmetrische geleiders in de beeldbuis kan men nu de compensatie herstellen door een of meer parallelweerstanden , Rj aan te brengen tussen verschillende punten van de schakeling, zie b.v. fig. 8.

Ook kan men de spoelen 18a en 19a elektrisch verwisselen (geometrisch blijven ze op hun plaats) en dan weer een of meer weerstanden R3, R^ 35 aanbrengen, zie fig. 9. In een bepaald geval voldeed b.v. een waarde van 150 Q voor R^, R2, R3 en R^ elk.

8701109

Claims (8)

1. Beeldweergeefinrichting voorzien van een beeldbuis, waarvan het achterste gedeelte bestaat uit een cilindervormige hals waarin zich een inrichting bevindt voor het opwekken van elektronenbundels, terwijl het voorste gedeelte een trechtervorm heeft, waarbij 5 het wijdste deel zich aan de voorzijde bevindt en een beeldscherm met fosforen bevat, alsmede van een rond een deel van de beeldbuis gemonteerde elektromagnetische afbuigeenheid voor het afbuigen van elektronenbundels over het beeldscherm, bevattende een lijnafbuigspoel en een beeldafbuigspoel, en van een compensatiespoelsysteem voor het opwekken 10 van ten minste een magnetisch dipoolveld, welk compensatiespoelsysteem zodanig georiënteerd en bekrachtigbaar is, dat gemeten op een vooraf-bepaalde afstand van de werkende weergeefinrichting (ten minste) de sterkte van het lokale magnetische (stoor)veld beneden een gewenste norm ligt, met het kenmerk, dat het compensatiespoelsysteem in een 15 serieschakeling is verbonden met de lijnafbuigspoel en voorzien is van ten minste één weerstand die in een parallelschakeling met ten minste een deel van het compensatiespoelsysteem verbonden is.

2. Beeldweergeefinrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het compensatiespoelsysteem een aantal in serie geschakelde 20 compensatiespoelen omvat, waarbij ten minste één compensatiespoel door een parallelweerstand overbrugd is.

3. Beeldweergeefinrichting volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat ten minste twee compensatiespoelen elk door een parallelweerstand overbrugd zijn.

4. Beeldweergeefinrichting volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat het compensatiespoelsysteem een eerste stelsel van compensatiespoelen omvat voor het opwekken van een dipool-compensatieveld, welke spoelen symmetrisch t.o.v. het symmetrievlak van de lijnafbuigspoel zijn gepositioneerd, zich met hoofdporties van hun lengten in axiale 30 richting uitstrekken en in een serieschakeling zijn verbonden.

5. Beeldweergeefinrichting volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat het compensatiespoelsysteem verder een tweede stelsel van twee compensatiespoelen omvat voor het opwekken van een vierpool-compen-satïeveld, welke spoelen symmetrisch t.o.v. het symmetrievlak van de 35 lijnafbuigspoel loodrecht op de buisas zijn gepositioneerd en in een serieschakeling zijn verbonden.

6. Beeldweergeefinrichting volgens conclusie 5, met het 8701 109 PHN 12117 11 kenmerk, dat de compensatiespoelen van het eerste en tweede stelsel die aan dezelfde kant van het symaetrievlak van de lijnafbuigspoel liggen in serie verbonden zijn en door één parallelweerstand overbrugd worden.

7. Beeldweergeefinrichting volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat de compensatiespoelen van het eerste en tweede stelsel die aan verschillende kanten van het symmetrievlak van de lijnafbuigspoel liggen in serie verbonden zijn en door één parallelweerstand overbrugd worden.

8. Weergeefinrichting volgens conclusie 4 of 5, met het kenmerk, dat de twee compensatiespoelen van het eerste en/of tweede stelsel elk uit ten minste twee op een voorafbepalde afstand evenwijdig aan elkaar geplaatste subspoelen bestaan. 8701109