NL8103058A - Werkwijze voor het calibreren van een gammakamera en gammakamera met een calibratieinrichting. - Google Patents

Description

t < PHN 10.091 1 N.V. Philips' Gloeilampenfahrieken te Eindhoven.

Warkwijze voor het calihreren van een gammakamera en gammakamera net een calibratieinrichting.

De uitvinding heeft betrekking qp een wsrkwijze voor het calihreren van een gairmakanera, waarbij een punthron voor een scintillatie-kristal van degairmakamera wordt geplaatst voor het via het scintillatie-kristal, fotovernenigvuldigingsbuizen en daarop aangesloten versterkers 5 opwekken van elektrische signalen, waaruit indicatiesignalen warden afge-leid voor de te calihreren fotovernenigvuldigingsbuizen,

De uitvinding heeft vender betrekking op een gairmakanera net een scintillatiekristal, verscheidene fotovernenigvuldigingsbuizen die elk op een versterker zijn aangesloten, een calibratieinrichting net een 10 punthron voor het via het scintillatiekristal., fotovernenigvuldigingsbuizen en versterkers opwekken van elektrische signalen en voor het daaruit afleiden van indicatiesignalen en instelmiddelen voor het met behulp van de indicatiesignalen calihreren van de versterking van de fotovermenig-vuldigingsbuizen en/of versterkers.

15 Uit de Europese octrooiaanvrage publicatienunmer 0023.639 is een warkwijze en inrichting voor het calihreren van fotovermenigvuldigings-buizen in een gammakamera bekend. Bij de bekende inrichting wordt een bron, die een dunne gecollimeerde /^stralen bundel uitzendt, precies voor het centrum van een fotovermenigvuldigingsbuis geplaatst, waama 20 uit de door alle fotoverrnenigvuldigingsbuizen cpgewekte elektrische signalen op een op zichzelf bekende wijze het Z-signaal, dat een maat is voor de energieinhoud van de door het scintillatiekristal ingevangen /^-straling, wordt afgeleid. Het Z-signaal wordt vergeleken met een boven- en beneden referentiesignaal. Uit de aldus verkregen vergelijkingswaarden 25 wordt een indicatiesignaal afgeleid, dat moet aangeven of de versterking c.q. de hoogspanning van de fotovermenigvuldigingsbuis die zich tegen-over de punthron bevindt, te hoog, te laag of in orde is. Na een eventueel bijstellen van de versterking wordt de punthron tegenover een volgende fotovermenigvuldigingsbuis geplaatst en voorgaarde procedure herhaalt 30 tot dat de versterking van alle fotoverrnenigvuldigingsbuizen is bijgeregeld. Daar het Z-signaal, dat uit de elektrische signalen van alle fotoverme-nigvuldigingstuizen wordt afgeleid, waarbij de onderhavige fotovermenigvuldigingsbuis een bijdrage van ongeveer 30% levert, met het boven- en 81 03 058 ψ ^ $ t ΕΗΝ 10.091 2 _—-beneden referenties ignaal wordt vergeleken, ontstaat geen volledige zeker-heid, dat na afregeling van de betreffende fotoverraenigvuldigingsbais-versterker combinaties de versterking van elke caribinatie, gelijk is en de gewenste waarde heeft. Bij de bepaling van het Z-signaal wordt ervan 5 uitgegaan, dat de versterking in elke fotovermenigvuHigingsbuis- versterker caribinatie gelijk is. Dit leidt tot een niet exacte bepaling van het Z-signaal, ordat de versterking van elke caribinatie niet exact is en dus ook tot een niet exacte bepaling van de X- en Y coordinaat-signalen, waarin het elektrische signaal van elke fotovermenigvuldigings-10 buis een bijdrage levert. Een verder gevolg is dat eventuele correcties vanwege de optredende niet-lineariteiten aanwezige onnauwkeurigheden vergroten in plaats van verkleinen.

Het verplaatsen van de referentiepuntbron (van een positie centraal tegenover een fotovermenigvuldigingsbuis naar een positie centraal 15 tegenover een volgende fotovermenigvuldigingsbuis) dient net voldoende nauwkeurigheid te gebeuren en wordt als onslachtig ervaren.

Het is het doel van de uitvindlng an in een werkwijze voor het calibreren van een gammakamera en in een gammakamera met een calibratie-inrichting te voorzien, waarmee een exacte ins telling van de versterking 20 van elke fotovenrenigvuMigingsbuis realiseerbaar is en waarbij een ver-plaatsing van de voor de calibratie nodige ^-stralingsbron overbodig is.

Een werkwijze voor het calibreren van een gammakamera heeft daartoe tot kenmerk, dat tussen de puntbron en het scintillatiekristal een diafragma wordt geplaatst, dat van garanastraling doorlaterde daneinen 25 is voorzien, waarbij elk dome in voor het centrum van een fotovermenig-vuldigingshiis is geplaatst, waama van elke fotovermenigvuldigingsbuis het uitgangssignaal wordt bemonsterd en voor elke fotovermenigvul-digingsbuis een gemiddelde amplitude van de monsters van de bij de betreffende fotovermenigvuldigingsbuis behorende uitgangssignaal wordt 30 bepaald, waarna de gemiddelde amplitude wordt vergeleken met een referen-tiewaarde voor het bepalen van een stuursignaal voor het sturen van de versterking van de betreffende fotovermenigvuldigingsbuis en/of bijbe-horende versterker.

Een gammakamera met een calibratieinrichting voglens de uitvin-35 ding heeft tot kenmerk, dat de calbiratieinrichting verder cravat : - een diafragma, dat van stralingsdoorlatende dameinen is voorzien, waarvan onderlinge posities corresponderen met onderlinge posities van de fotovermenigvuldigingsbuizen, 81 03 0 58 , ϊ i r H3N 10.091 3 — - een bemonsteringsschakeling voor bet bemonsteren van uitgangssignalen van de versterkers, - een gebeugeninrichting voor het qpslaan van gencmen monsters, en - een rekeninrichting voor het uit de qpgeslagen en van een geselecteerde 5 fotovermenigvuldigingsbuis-versterker ccmbinatie afkcmstige monsters bepalen van een bij die ccmbinatie behorende gemiddelde amplitude, voor het vergelijken van de gemiddelde anplitude met een referentie-waarde en het voor die combinatie daaruit afleiden van een indicatie-signaal voor het sturen van de instelmiddelen voor het instellen van 10 de versterking van de fotovermenigvuMigingsbuis en/of versterker van die ccmbinatie.

Bij de werkwijze en gammakamera volgens de uitvinding is ver-meden, dat tijdens het calibreren het verplaatsen van de pontbron ten opzichte van de fotovermenigvuldigingsbuizen is voorkcmen. Vender warden 15 de uitgangssignalen van de fotovermenigvuldigingsbuizen zelf gemeten en vergeleken met een referentiewaarde, waardoor de bepaling van een correc-tie cp de versterking van een fotovermenigvuHingsbuis-versterker ccmbinatie niet verstoord wordt door de van de overige fotovermenigvul-digingsbuizen afkcmstige uitgangssignalen.

20 De uitvinding zal warden toegelicht aan de hard van een in een tekening weergegeven uitvoeringsvoorbeeld, in welke tekening : fig.1 schematisch een gammakamera met een calibratieinrichting volgens de uitvinding weergeeft; fig. 2 schematisch een door een fotovermenigvuldiger afgegeven 25 signaalspectrum toont; fig. 3 een blokschema van het elektrische deel van de calibratieinrichting weergeeft; fig.4 in detail de besturing van een qp een fotovermenigvuldiger aangesloten versterker toont; en 30 fig. 5 een strocmdiagram van een verloop van een calibratie- procedure volgens de uitvinding weergeeft.

In figuur 1 is schematisch een gammakamera 1 met een calibratieinrichting 2 volgens de uitvinding weergegeven. De gammakamera 1 bevat ver-scheidene fotovermenigvuldigingsbuizen ,-3, die tegenover een lichtgeleider 35 4 en scintillatiekristal 5 zijn geplaatst. In de figuur zijn slechts 5 fotovermenigvuldigingsbuizen 3 weergegeven. In werkelijkheid worden 19 tot 61 of 91 buizen in hexagonale rangschikking toegepast. Elke fotovermenigvuldigingsbuis 3 is op een versterker 6 aangesloten, waarvan de 8103058 : . EHN 10.091 4 <r v r , --uitgangen 7 op een op zichzelf bekend (en duidelijkheidshalve niet weerge- geven) impedantienetwerk zijn aangesloten voor het genereren van de x-en y coordinaatsignalen en het Z-signaal, dat een roaat is voor de energie-inhoud van een gedetecteerde ^-quant. De uitgangen 7 van de versterkers 5 6 zijn verder op de calibratieinrichting 2, dat wil zeggen op schakel- middelen 8 aangesloten, die qp hun beurt een van de versterkers 6 met een bemonsteringsschakeling 9 verbinden. De bemonsteringsschakeling 9 is op een rekeninrichting 10 aangesloten, die de door de bemonsteringsschakeling 9 genomen monsters in een geheugen 11 opslaat. De rekeninrichting 10 10 wordt gestart en vanaf een bedieningspaneel 12. Nadat de rekeninrichting 10 aan de hand van de in de geheugeninrichting 11 opgeslagen monsters een nieuwe versterkerinstelling heeft bepaald, wordt een stuursignaal via verdere schakelmiddelen 8' aan de betrefferde versterker 6 toege-voerd. Met het stuursignaal wordt een versterkingsfactor ingesteld, 15 waartoe de versterker 6 van instelmiddelen is voorzien, zoals verderop zal worden toegelicht.

De calibratieinrichting 2 amvat verder een puntbron 13 en een diafragma 14. De puntbron 13 zendt gammastraling uit, die door het dia-fragma 14 worden geblokkeerd met uitzondering van de gammastraling, die 20 door dameinen of wel cpeningen 15 in het diafragma 14 wordt doorgelaten. Het diafragma 14 wordt op dezelfde wijze voor de gammakamera 1 bevestigd, als de bij een gammakamera normalerwijze toe te passen collimater, die echter ten behoeve van de uit te voeren calibratie verwijdert dient te worden. Het diafragma 14 kan een loden plant met een dikte van 3 nm 25 bevatten, waarbij de de. stralingsdoorlatende openingen tussen de 3 en 12 ntn liggen. De afstand tussen de puntbron 13 en het diafragma 14 is ongeveer 1 m, daarbij is de positie van de hron 13 niet kritisch zowel in de richting van het diafragma 14 als in de richting dwars erop.

De "doorgelaten" straling is met bundels 16 in de figuur weergegeven.

30 De scintillaties, die door de doorgelaten straling worden opgewekt, worden door de fotovermenigvuldigers 3 gedetecteerd. Slechts de uitgangs-signalen opgewekt door de een fotovermenigvuldiger 3 gedetecteerde straling worden via versterker 6 en de schakelmiddelen 8 aan de bemon-steringsschakeling 9 toegevoerd. De bemonsterde signalen worden naarge-35 lang de grootte van hun amplitude in verschillende registers van de geheugeninrichting 11 opgeslagen. In de registers zijn echter geen smpli-tudewaarden opgeslagen, maar enkel de frequentie (aantal) waarmee een . bemonsterd signaal (verder monster genoend) binnen een bepaald amplitude- 8103058 » Γ % * · ΕΗΝ 10.091 5 - - - * bereik voorkwam. De geheugeninrichting 11 bevat in feite een amplitixle-spectrum van bet bemonsterde uitgangssignaal van een versterker 6.

Een dergelijk spectrum is in figuur 2 weergegeven. Langs de horizontale as zijn de nummers NR van de registers weergegeven, waarin 5 de aantallen N (uitgezet langs de verticale as) zijn opgeslagen. Hoe boger bet nummer NR van een register des te groter was de amplitude van bet in dat register opgeslagen aantal monsters N. Hoewel bet spectrum als een continue lijn getekend is wordt erop gewezen dat het spectrum een discreet gebeuren is. Zowel bet registernumner NR als de daarin opgeslagen aantal-10 len zijn gehele, positieve getallen. De gammaquanten, die door de opening 15 gaan, die tegenover de fotovermenigvuldigingsbuis 3 ligt, waama bet uitgangssignaal wordt bemonsterd, veroorzaken de met een pijl 20 aange-duide piek in bet spectrum. De gartmaquanten, die does: de daarariheen lig-gende qpeningen 15 gaan zullen wel groter in aantal zijn, maar een uit-15 gangssignaal veroorzaken met een relatief veel kleinere anplitude, het-geen de "grote” piek links in het spectrum veroorzaakt. De positie (register nunmer NR) van de relevante piek (met de pijl 20) wordt bepaald door bet radioisotoop dat in de puntbron wordt toegepast. De relevante piek is dus een betrouwbare maat voor het bepalen van de actuele ver-20 sterking van de fotovermenigvuldiger 3 - versterker 6 canbinatie.

In figuur 3 is een bloksdhema van het elektrische deel van de calihratieinrichting 2 en een deel van de gainrekamera 1 volgens de uit-vinding weergegeven. De in figuur 1 weergegeven rekeninrichting 10 bevat een microprocessor 21 (Intel 8085A) , een klokpulsgenerator 22 (Intel 8224), 25 een adresgeheugenbuffer 23 (Intel 8212), een adres decoderschakeling 24 (Intel 82S132), een in- en uitgangspoortstuurschakeling 25 (Intel 8255) en in- en uitgangspoorten 26, 27 en 28 (Intel 8286). De geheugeninrichting 12 (figuur 1) bevat een leesgeheugen 29 (ROM-Intel 2516) en een lees-en schrijfgeheugen 30 (RSM-lntel P 2114). De genoemde microprocessor 30 21, gebeugen (29, 30) stuurschakelingen (24 , 25) en poorten (26, 27 en 28) zijn op een op zichzelf bekende wijze met een data- adres- en besturingsbus 31, 32, 33 verbonden.

Via in- en uitgangspoort 28 wordt met een van een bedieningspaneel 34 afkanstig startsignaal (van startkncp 35) de calibratieprocedure ge-35 start (zie stroerndiagram in figuur 5). in eeneerste stap in de calibratieprocedure warden de registers voor bet cpslaan van het anplitudespectrum (zie figuur 2) leeggewist. Verder wordt een teller op nul gezet, waarmee het aantal fotovermenigvuldigingsbuizen dat is gecalibreerd, wordt geteld.

8103058 *

Γ"' ~ ^ I

PHN 10.091 6 —Een besturingssignaal, dat aangeeft dat van de eerste fotoverrrenigvul-" digingshiis 3 - versterker 6 combinatie de versterking gecalibreerd gaat warden, wordt via. stuurschakeling 25 en in- en uitgangspoort 28 aan een selectieschakeling 36 aangeboden. Het digitale besturingssignaal 5 wordt door schakeling 36 gedecodeerd. De selectieschakeling 36 geeft een selectiesignaal op uitgang 37, waardoor een uitgang van versterker 6 via een verbinding 38 met de beironsteringsschakeling 9 wordt verbonden.

De bemonsteringsschakeling 9 be vat een piekwaardedetector 39 en een ana-loog-digitaal cmzetter 40. Detecteert de fotovermenigvuldigingsbais 3, 10 een garrmaquant dan wordt van de gegenereerde electrische puls door detector 39 de piekwaarde vastgehouden. De analoog-digitaal cmzetter 40 zal deze piekwaarde omzetten in een digitaal getal en zal daama een signaal ADEDY genereren voor de microprocessor 21, dat een monster in het geheugen 30, waarin de spectrumregisters zich bevinden, meet warden qpgeslagen.

15 Het signaal ADEDY wordt op een interrupt ingang van de processor 21 aangeboden om een "wacht routine" 200 te doorbreken, waarin de processor 21 verkeert na de initialisering-stap 100 (zie figuur 5). De door de cmzetter 40 gegenereerde digitale waarde wordt door de processor 21 ingelezen (stap 300, figuur 5) en als een adres beschouwd van een register in het 20 geheugen 30. De inhoud van het betrefferde register wordt derhalve net de waarde "1" verheogd. Hierna wordt. getest of het register "vol" is, met andere woorden er wordt getest of een gewenst aantal monsters zijn gene ten met een bepaalde anplitude (stap 300/ figuur 5). Zodra een van de registers van het geheugen 30 vol is dan warden er geen verdere monsters 25 door de processor 21 ingelezen (stap 400). Is het register niet vol dan keert de processor 21 terug naar de wacht routine (stap 200/ figuur 5), tot dat de analoog-digitaal cmzetter 40 een volgend signaal ADKDY geeft, waama stap 300 wordt herhaald.

Is een van de registers in het geheugen 30 op de voorgaarde be-30 schreven wijze gevuld, dan warden geen verdere monsters meer ingelezen (stap 400) en een gemiddelde amplitude A van de qpgeslagen monsters bepaald (stap 500, figuur 5). De gemiddelde amplitude A wordt berekend volgens de formule : A i./N, N, 35 liii

In de formule is i het adres Nr van de registers en ^ het aantal in een register i opgeslagen monsters. Zoals blijkt uit figuur 2 zullen het . aantal monsters van de relevante piek (zie figuur 2, pijl 20) hoofdzakelijk 8103058 t PHN 10.091 7 _____de gemiddelde anplitude A bepalen. Vfeliswaar is het aantal N. monsters met een lage anplitude groat, maar aidat de amplitudes van die monsters laag is, zullen deze de gemiddelde waarde niet emstig beinvloeden. Cok is het mogelijk an na een eerste gemiddelde anplitude A^ berekening een 5 soortgelijke berekening te berhalen (eventueel met qpnieuw be verzamelen monsters an mogelijke afwijkingen ten gevolge van het statistische ge-beuren, dat het detecteren van gammastraling is, te ondervangen). Bij de soortgelijke berekening warden slechts de inhouden van die registers benut, die correspcnderen met amplitudes, die binnen een bepaald beperkt 10 anplitudebereik liggen, dat symnetrisch ten opzichte van de (voorlopige) gemiddelde anplitude Aj ligt. In figuur 2 is dit schetsmatig verduidelijkt. De gemiddelde anplitude is op de horizontale as uitgezet en het anplitude bereik ligt tussen de indices A. en A__ 3 min max.

Is eengemiddelde anplitude A bepaald, dan wordt deze vergeleken 15 met een referentiewaarde behorende bij de fotovermenigvuldigingsbuis 3, waarmee de scintillaties zijn gedetecteerd. Uit de vergelijking volgt een relatieve afwijking, die tesamen met de in het geheugen 30 opgeslagen actuele versterkingsfactor van de bij behorende versterker 61 een nieuwe installing ervan bepaalt (stap 600, figuur 5), via de stuurschakeling 25, 20 de uitgangspcorten 27, 28 en de selectieschakeling 36 wordt de nieuwe ver-sterkingsinstelling via bus 43 aan de versterker 61 toegevoerd (stap 700, figuur 5). Mocht de correctie zodanig zijn dat de versterkingsin-stelling huiten het maximale toelaatbare versterkingsbereik van de versterker 61 ligt dan wordt dit op het bedieningspaneel 34 gesignaleerd 25 net behulp van een geluid- of lichtsignaal 41 (stap 800, figuur 5).

Na het instellen van de nieusre versterking wordt aan de hand van de inhoud van genoemde teller gecontroleerd velke fotovermenigvuldigings -huizen - versterker canbinaties reeds zijn gecalibreerd (stap 900, figuur 5). Zolang niet alle canbinaties niet zijn gecalibreerd wordt de teller 30 inhoud met "1" ^rhoogd en wordt de calibratieprocedure voor de volgende ccribinatie gestart (5¾¾) 100, etc.). Nadat elke fotovermenigvuldigings-buis-versterker canbinatie is gecalibreerd wordt de procedure afgebroken (stap 1000, figuur 5).

In figuur 4 is in detail een op een fotovermenigvuldigings-35txiis 3 aangesloten versterkers 6^ weergegeven met instelmiddelen voor het instellen van de versterking. De instelmiddelen bevatten schakelmiddelen 52 (bijvoorbeeld schakeltransistoren) en weerstanden 51, waarmee op een op-zichzelf bekende wijze de versterking van een schakeling 53 instelbaar is.

8103058 i FHN 10.091 8 ---De schakelmlddelen 52 warden bediend door de uitgangen van een "LMDCH'*—- flip-flop 55. De inhoud van de flip-flop 55 wardt door toedoen van een puls op besturingslijn 37i (afkonstig van de selectieschakeling 36). in overeenstemming gebracht met de waarde, die via de bus 43 wordt aange-5 boden. Met de puls op lijn 37i wordt tevens de schakelaar 8i (een schakel-transistor) bediend, die een uitgang 7. van de versterker 6. met de X 1 · verbindingslijn 38 (naar de bemonsteringsschakeling 9,figuur 3) ver-bindt.

10 15 20 25 30 35 8103058

Claims (9)

1. Wsrkwijze voor het calibreren van een ganmakamera, waarbij een puntbron voor een scintillatiekristal van de ganmakamera wordt cpgesteM voor het via het scintillatiekristal fotovermenigvuldigingsbuizen en daarop aangesloten versterkers opwekken van elektrische signalen, waaruit 5 stuursignalen worden afgeleid voor de te calibreren fotovermenigvuldigings-buis-versterker cembinaties, met het kenmerk, dat tussen de puntbron en het scintillatiekristal een diafragma wordt geplaatst, dat van stralings-doorlatende dareinen is voorzien, waarbij elk danein voor het centrum van een fotoverraenigvuldigingsbuis is geplaatst, waarna van elke fotover- 10 menigvuldigingsbuis het uitgangssignaal wordt bemonsterd en voor elke fotoverraenigvuldigingsbuis een gemiddelde amplitude van de monsters van het bij de betreffende fotovermenigvuldigingsbuis horende uitgangssignaal wordt bepaald, waama de gemiddelde amplitude wordt vergeleken met een referentiewaarde voor het bepalen van een stuursignaal voor het sturen 15 van de versterking van de betreffende fotovermenigvuldigingsbuis en/of bijbehorende versterker.

2. Vferkwijze volgens conclusie 1, met het kennerk, dat het diafragma zo kort mogelijk bij en parallel aan het scintillatiekristal wordt qpge-steld en dat de puntbron op een afstand van het diafragma wordt geplaatst, 20 die ten minste tien maal de afstand tussen de centra van twee naburige fotovermenigvuldigingsbuizen is.

3. Vferkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat sequentieel voor elke fotovermenigvuldigingsbuis een reeks monsters van het uitgangssignaal wordt gencmen, gedigitaliseerd en cpgeslagen.

4. Vferkwijze volgens conclusie 1 of 3, met het kenmerk, dat de monsters naar amplitude gediscrimineerd en naargelang de grootte van amplitude opgeslagen worden, waarbij het bemonsteren van een uitgangssignaal wordt afgebroken, zodra in enig amplitudebereik een vooraf gegeven aantal monsters wordt bereikt.

5. Vferkwijze volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat de gemiddel de son door het quotient van de son van de amplitude van die monsters waarvan de amplitude binnen een amplitudevenster ligt, dat centraal rond een amplitude is gekozen, die het meest frequent wordt gemeten, en het aantal monsters in het amplitudebereik wordt bepaald.

6. Gartmakamera met een scintillatiekristal, verscheidene foto- verrrenigvuldingsbuizen, die elk op een versterker zijn aangesloten, een ca-libratieinrichting met een puntbron, voor het via het scintillatiekristal, fotovermenigvuldigingsbuizen en versterkers opwekken van elektrische sig- 8103058 f EHN 10.091 10 * ----nalen, voor bet uit de elektrische signalen afleiden van indicatiesig- nalen en instelmiddelen voor bet met behulp van de indicatiesignalen calihreren van de versterking van de fotovermenigvuldigingsbuizen en/of versterkers, mat bet kenmerk, dat de calibratieinrichting verder cmvat : 5. een diafragma, dat van stralingsdoorlatende dameinen is voorzien, waarvan onderlinge posities corresponderen met onderlinge posities van de foto-vermenigvuldigingsbuizen, - een bemDnsteringsschakeling voor het bemonsteren van uitgangssignalen van de versterkers, 10. een geheugeninrichting voor het opslaan van genomen monsters, - en een rekeninrichting voor het uit de opgeslagen en van een geselec-teerde fotovermenigvuldigingsbuis-versteker combinatie afkomstige monsters bepalen van een bij die combinatie behorende gemiddele amplitude, voor het vergelijken van de gemiddelde amplitude met een referen- 15 tiewaarde en bet voor die combinatie daaruit af leiden van een indicatie-signaal voor het sturen van de instelmiddelen voor het instellen van de versterking van de fotovermenigvuldigingsbuis en/of versterker van die combinatie.

7. Gantnakamera volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de bemonster- 20 ingsschakeling via schakelmiddelen op een uitgang van een geselecteerde versterker aansluitbaar is, waarbij de schakelmiddelen door een selectie-schakeling bedienbaar zijn.

8. Gamtiakamera volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat de rekeninrichting een geprogranmeerde microprocessor, een daaraan gekoppelde 25 in- en uitgangspoortenstuurschakelang en in- en uitgangspoorten be vat, waarbij de microprocessor met de geheugeninrichting, de bemonsteringsschakeling met een ingangspoort en de selectieschakeling ten minste met een uitgangspoort is verbonden.

9. Gammakamera volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat de ge- 30 heugeninrichting verscheidene amplitude-registers heeft met elk eenzelfde aantal geheugendiepte voor het opslaan van monsters met een binnen een bij het register horend anplitudevenster liggende amplitude. 35 8103058