NL1036993C2 - Houder voor creditcards. - Google Patents

Description

HOUDER VOOR CREDITCARDS

De uitvinding heeft betrekking op een houder voor creditcards en andere objecten met aan creditcards 5 gelijkwaardige afmetingen, verder aan te duiden als 'kaarten'.

Van het zogenaamde creditcardformaat voldoen de hoofdmaten aan ISO 7810 en de dikte en afrondingen voldoen aan ISO 7813. Dit formaat wordt gebruikt voor talloze kaarten met uiteenlopende toepassingen: bankpasjes, rijbewijzen, ID-cards, 10 lidmaatschapskaarten, toegangskaarten, kortingskaarten, spaarkaarten, etc.

Portefeuilles zijn van speciale kaartvakjes voorzien, maar deze oplossing voor het bewaren van kaarten kent meerdere nadelen. Het leer of kunstleer kan door chemische interactie 15 de kaarten aantasten en bros maken, waardoor deze scheuren of breken. Door de buigzaamheid kunnen de kaarten in de portefeuille krom worden en defect raken. Wordt voor iedere kaart een eigen vakje gebruikt, wordt het pakket kaarten dikker dan noodzakelijk is. Indien meerdere kaarten tezamen in één 20 vak worden opgeborgen, wordt het selecteren en uitnemen van de gewenste kaart bemoeilijkt. Stof of zandkorrels in een vakje leidt tot extra kaartslijtage.

Naast portefeuilles zijn uit de stand der techniek ook specifieke houders voor kaarten bekend. Enkele uitvoeringen 25 van deze kaarthouders ondervangen niet alleen bovengenoemde problemen, maar besteden ook specifiek aandacht aan de manier waarop de juiste kaart gemakkelijk kan worden geselecteerd.

Zo beschrijft het document NL 1.000.970 een inrichting waarbij de kaarten zonder tussengevoegde onderdelen, dus 30 optimaal compact, op elkaar worden gestapeld en in een nauw omsluitende behuizing worden opgeslagen. De voor- en de achterzijde van deze behuizing zijn ten opzichte van elkaar scharnierbaar uitgevoerd, terwijl een veermechaniek tegen de achterste kaart drukt. De kaarten liggen permanent getrapt 35 gestapeld op elkaar. Het eerste effect van deze getrapte stapeling is dat via een opening in de behuizing van iedere kaart een smalle rand (ca 1 tot 2 mm) zichtbaar is. Het tweede effect, in combinatie met de veer die tegen de achterste kaart drukt, is dat de gebruiker in staat is om, wanneer de behuizing 2 open scharniert, eenvoudig door de stapel kaarten te ''bladeren' teneinde de juiste kaart te selecteren. Het nadeel van deze inrichting schuilt in het feit dat de gebruiker niet eenvoudig inziet hoe deze inrichting moet worden bediend en dat de 5 bediening een bepaalde behendigheid vergt.

Document EP-A 0 287 532 beschrijft een houder op basis van een platte doos- of hulsvormige behuizing, waarin de kaarten direct en in register op elkaar gestapeld worden bewaard. Deze behuizing heeft inwendig een getrapte duwarm welke middels een 10 knop aan de voorzijde handmatig ten opzichte van de behuizing kan roteren, met het effect dat de stapel kaarten in getrapte vorm naar buiten schuift door tegen een rand ervan duwen door de duwarm. Zodra de arm naar de beginstand wordt teruggedraaid, zullen de kaarten onder invloed van de zwaartekracht spontaan 15 in de behuizing terugzakken tot in de oorspronkelijke positie.

Deze oplossing is nog steeds niet optimaal. Het uitnemen van de gewenste kaart uit de gedeeltelijk uit de behuizing stekende stapel is niet eenvoudig. Het is niet mogelijk om in de stapel kaarten te bladeren. Het uitnemen van een kaart vindt 20 dus plaats door de gewenste kaart met de vingertoppen te pakken, maar in de uitgeschoven stapel kaarten is voor deze handeling per kaart slechts een smalle rand beschikbaar. De stapel kaarten moet in de uitgeschoven positie permanent door de getrapte arm worden ondersteund, waardoor de kaarten vanuit die uitgeschoven 25 positie niet individueel kunnen worden teruggeschoven om de rand voor het vastpakken van de uit te nemen kaart te vergroten om zodoende het uitnemen te vergemakkelijken.

De uitvinding heeft nu ten doel een houder voor kaarten te verschaffen die zoveel mogelijk en bij voorkeur alle 30 voornoemde problemen ondervangt en tegelijkertijd een aangename, eenvoudige en foutloze bediening biedt met lange levensduur. Dit doel wordt bereikt met een houder voor kaarten volgens conclusie 1.

De uitvinding is gebaseerd op het inzicht dat kaarten 35 volgens het creditcardformaat weliswaar een gestandaardiseerde maatvoering hebben, maar deze vertoont altijd een bepaalde spreiding ten gevolge van de onvermijdelijke 3 productietoleranties. Een tegen de zijkant van een stapel van niet even brede kaarten steunend vormvast oppervlak, zoals een bladveer, steunt alleen tegen de randen van de breedste kaarten, dus niet tegen alle kaarten. Het inventieve wrijvingselement 5 is daarom dusdanig uitgevoerd dat deze niet alleen op bovenmaatse kaarten in de stapel aangrijpt, maar ook op ondermaatse kaarten, zelfs indien een ondermaatse kaart tussen twee bovenmaatse kaarten gestapeld ligt. Bij een zich in de houder bevindende stapel van drie of meer kaarten met allemaal 10 een iets andere breedte is het wrijvingselement toch met alle kaarten individueel voldoende in aangrijping om te voorkomen dat een kaart spontaan uit de houder kan bewegen.

Bij voorkeur heeft het wrijvingselement één of meer van de volgende eigenschappen: een oppervlak van voldoende 15 breedte/afmeting om gelijktijdig op alle kaarten in de stapel aan te grijpen, dus bijvoorbeeld zich in hoofdzaak over de gehele hoogte uitstrekkend van de ruimte van de kaarthouder waarin de stapel kaarten wordt opgenomen; een oppervlak dat niet vormvast is, en/of lokaal gemakkelijk, bij voorkeur 20 elastisch, indrukbaar is, en/of waarin gemakkelijk, bij voorkeur elastisch, een reliëf kan worden gevormd, en/of waarin gemakkelijk, bij voorkeur elastisch, één of meer groeven of putjes kunnen worden gevormd, en/of dat vervormbaar is zoals het oppervlak van een gewatteerd kussen of laag vilt, en/of 25 dat lokaal gemakkelijk meegeeft, en/of gemakkelijk, bij voorkeur elastisch, vervormbaar is, en/of zich gemakkelijk in vorm aanpast aan de vorm, zoals het reliëf, van het oppervlak van de zijkant van een stapel kaarten, welke zijkant tegen het oppervlak van het wrijvingselement wordt gedrukt. Bij voorkeur 30 wordt met deze eigenschappen ervoor gezorgd dat het wrijvingselement en de individuele randen van alle kaarten in de stapel goed op elkaar aansluiten zodat het wrijvingselement voldoende op iedere individuele rand van alle kaarten in de stapel aangrijpt om daarop voldoende wrijvingskracht uit te 35 oefenen om elke kaart uit de stapel onverschuifbaar te houden zodat meer kracht nodig is dan alleen de zwaartekracht om een kaart uit de kaarthouder te schuiven.

4

Het moet duidelijk zijn dat het wrijvingselement bij voorkeur aangrijpt op de zijkant van iedere kaart, dus de smalle zijde van de kaart waarvan de afmeting wordt bepaald door de kaartdikte. Zodoende is tussen de kaart en het wrijvingselement 5 een kracht werkzaam in de richting evenwijdig aan het bovenvlak van de kaart, waarbij het bovenvlak wordt gevormd door de lengte en breedte van de kaart. Een kaart heeft een bovenvlak en daartegenover een even groot ondervlak en heeft vier zijkanten ter dikte van de kaartdikte. Een stapel kaarten heeft een 10 bovenvlak en daartegenover een even groot ondervlak en heeft vier zijkanten ter dikte van de stapeldikte.

Wrijvingselementen in kaarthouders zijn als zodanig niet nieuw. Document EP-A0287532 maakt melding van de mogelijkheid om de stapel kaarten in de behuizing vast te klemmen door middel 15 van één of meer bladveren welke kracht uitoefenen tegen de dunne zijde van de kaarten, opdat de kaarten bij scheefstand van de behuizing niet uit de behuizing kunnen glijden. Dergelijke bladveren zijn bekend van de toepassing in houders voor individuele kaarten, maar zij geven in de praktijk niet de 20 juiste klemming voor gestapelde kaarten. Bladveren steunen namelijk af op de breedste kaart in de stapel waardoor de smallere exemplaren los blijven liggen.

US5718329 openbaart een aan beide uiteinden open hulsvormige kaarthouder met een aandrukveer die op het 25 bovenvlak van een stapel kaarten drukt om te voorkomen dat de kaarten uit de houder kunnen vallen. De kaarten kunnen snel verslijten door een op het bovenvlak inwerkende aandrukveer. Een kaartuitnamevoorziening, zoals de duwarm van EP-A 0 287 532 ontbreekt. Het is de bedoeling met een vinger de 30 kaartenstapel uit de huls te duwen.

Wrijvingselementen worden ook vermeld in de documenten NL 1.002.759 en US 2005/0224149A1. In beide documenten is de functionaliteit echter beperkt tot de situatie waarin de kaarten zich volledig in de behuizing bevinden en heeft dit 35 wrijvingselement slechts tot taak te voorkomen dat kaarten uit de behuizing vallen op momenten dat de kaarthouder niet wordt gebruikt. Zodra de kaarten gedeeltelijk uit de houder steken 5 om een kaart te selecteren en individueel uit te nemen, zijn de kaarten buiten aangrijping met het wrijvingselement en is het wrijvingselement dus niet meer effectief om te voorkomen dat kaarten spontaan uit de houder vallen. In het document NL 5 1.002.759 is de wrijvingskracht bovendien niet beperkt tot een krachtcomponent in het vlak van de kaarten, maar omvat zij ook een component haaks op dit vlak, waardoor de kaarten onderling op elkaar gedrukt worden en ook de wrijving tussen de kaarten onderling een belangrijke rol speelt.

10 In onderhavige uitvinding wordt deze krachtcomponent haaks op het kaartvlak daarentegen bij voorkeur vermeden, ten behoeve van de tweede en volledig nieuwe eigenschap van de kaarthouder, namelijk de mogelijkheid voor de gebruiker om, nadat de stapel kaarten gedeeltelijk uit de behuizing is geschoven om een 15 individuele kaart te selecteren, individuele kaarten in de stapel ten opzichte van elkaar te verschuiven, waarbij alleen de kaart waar de gebruiker met de vingertoppen tegen duwt zal bewegen, terwijl de andere kaarten op dat moment hun positie ten opzichte van de behuizing behouden.

20 Een uitvoeringsvorm van het wrijvingselement in de behuizing van de kaarthouder volgens de uitvinding, is een substraat met een ruwe vezelige oppervlaktestructuur. Indien vezels met een grote dichtheid uit het oppervlak steken, ontstaat een goed en intensief fysiek contact tussen het 25 wrijvingselement en iedere individuele kaart in de aanliggende kaartstapel. Zelfs indien een vezel van een glad materiaal, zoals polyamide, wordt gebruikt, is de wrijving tussen kaarten en wrijvingselement voldoende groot voor het faciliteren van de hiervoor beschreven gebruikshandelingen.

30 De hoogte van de wrijving die de kaarten tijdens het verschuiven ondervinden, is recht evenredig met de normaalkracht waarmee de kaarten tegen het wrijvingselement drukken. Deze normaalkracht zal gedurende de gehele gebruiksduur, vaak meerdere jaren, permanent werkzaam zijn. 35 Naarmate de normaalkracht op het wrijvingselement toeneemt, groeit ook het risico dat de vezels slijten of blijvend vervormen, waardoor de wrijvingskracht op termijn zou kunnen 6 afnemen. Voor optimalisatie van de levensduur is het wenselijk om de druk van de kaarten op het wrijvingselement te beperken. Indien bij gegeven normaalkracht het oppervlak van het wrijvingselement wordt vergroot, zal de belasting op de 5 individuele vezels in het wrijvingselement afnemen en zal de levensduur van het wrijvingselement toenemen, terwijl de wrijvingskracht op de kaarten gelijk zal blijven. Het heeft overigens de voorkeur om het wrijvingselement uit te voeren in een materiaalsoort welke onder permanente belasting niet 10 relaxeert, zoals bijvoorbeeld een vilt van metaalvezels.

Een uitvoeringsvorm van een houder volgens de uitvinding omvat aan de binnenzijde van de behuizing recht tegenover het wrijvingselement een verend element, bijvoorbeeld een bladveer, met het effect dat de eerder genoemde normaalkracht op het 15 wrijvingselement binnen bepaalde grenswaarden ligt, ongeacht de toleranties op de maatvoering van behuizing en kaarten.

Een andere uitvoeringsvorm van de houder volgens de uitvinding ontstaat indien het wrijvingselement en het verend element worden samengevoegd tot één verend wrijvingselement. 20 Indien in de behuizing tegen de zijde tegenover het verend wrijvingselement een tweede, al dan niet verend, wrijvingselement wordt geplaatst, ontstaat een uitvoeringsvorm van de houder volgens de uitvinding met twee nieuwe voordelen. Ten eerste kan tweemaal zoveel tolerantie op de breedtemaat 25 van de kaarten worden opgevangen, hetgeen leidt tot een verdere optimalisatie van de grip op iedere individuele kaart. Ten tweede kan met behoud van de effectieve wrijving de druk per wrijvingselement halveren ten opzichte van de situatie met een éénzijdig wrijvingselement, waardoor de levensduur van het 30 wrijvingselement toeneemt.

Een uitvoeringsvorm van de houder volgens de uitvinding, waarin de assemblage van wri jvingselement, verend element en/of verend wrijvingselement in de behuizing is vereenvoudigd, is aan de binnenzijde van de behuizing op de daarvoor geëigende 35 posities voorzien van groeven waar deze elementen op stabiele wijze in kunnen worden geplaatst.

De kaartuitnamevoorziening stelt de gebruiker in staat om 7 de stapel kaarten gedeeltelijk uit de behuizing te schuiven. Dit is een noodzakelijke handeling voordat de gebruiker een kaart uit de behuizing kan selecteren en uitnemen.

Een uitvoeringsvorm voor een kaartuitnamevoorziening als 5 onderdeel van een kaarthouder volgens de uitvinding, bestaat uit een uitsparing in de behuizing die voldoende ruimte biedt om met een vinger de stapel kaarten via de kaartopening gedeeltelijk uit de behuizing te duwen.

Indien deze uitsparing zich aaneengesloten uitstrekt over 10 drie vlakken, ten eerste het voorvlak, ten tweede het ondervlak welke zich tegenover de kaartopening bevindt en ten derde het achtervlak welke zich tegenover het voorvlak bevindt, terwijl de uitsparing in het voorvlak minder diep is dan de uitsparing in het achtervlak, zal de vinger waarmee de stapel kaarten uit 15 de behuizing wordt gedrukt, deze duwbeweging eindigen in een schuine stand ten opzichte van het voor- en achtervlak, waardoor de stapel kaarten effectief trapvormig uit de behuizing geschoven wordt.

Indien de kaarten in de vorm van een getrapte stapel uit 20 de behuizing worden geschoven, is van iedere kaart een smalle rand zichtbaar en kan de gebruiker in één oogopslag zien welke kaarten in de houder aanwezig zijn. Ook kan de gebruiker gemakkelijk en snel binnen de stapel kaarten de gewenste kaart selecteren en uitnemen door deze kaarten handmatig ten opzichte 25 van elkaar te verschuiven in een richting die gelijk of tegengesteld is aan de richting waarlangs de kaarten vanuit hun opbergpositie uit de behuizing zijn geschoven.

Een uitvoeringsvorm voor de kaartuitnamevoorziening van 30 de uitvinding, omvat onder meer een trapvormig element, welke door de gebruiker ten opzichte van de behuizing, bijvoorbeeld middels rotatie of translatie, tegen de stapel kaarten kan worden bewogen, waarbij de individuele treden van het trapvormige element op de individuele kaarten in de stapel in 35 de richting van de kaartopening een kracht uitoefenen, met het effect dat de stapel kaarten in een getrapte vorm uit de behuizing naar buiten schuift. De treden hebben een diktemaat 8 welke wordt gemeten parallel aan de kaartdikte en een steekmaat welke wordt gemeten haaks op de diktemaat en welke bepalend is voor de mate waarin de kaarten ten opzichte van elkaar verschuiven indien zij in getrapte vorm uit de behuizing 5 schuiven.

Een uitvoeringsvorm van het trapvormige element heeft treden met een diktemaat van ca 0,4 mm. Uit oogpunt van modulariteit is ca 0,4 mm een goede diktemaat voor de traptrede, aangezien dit overeenkomt met ongeveer de helft van een normale 10 kaartdikte (ca 0,8 mm) en ongeveer éénderde van de diktemaat van een kaart met reliëfpersing / embossing (ca 1,2 mm) . Wanneer het trapvormig element tegen de stapel kaarten drukt, zal in een stapel kaarten met kaartdikte 0,8 mm iedere opeenvolgende kaart één trede overslaan en na een embossed kaart (d.w.z met 15 reliëfpersing) worden twee treden overgeslagen. De eerste en laatste trede mogen hierop een uitzondering vormen en een diktemaat van bijvoorbeeld ca 0,8 mm krijgen, aangezien de eerste en laatste trede tijdens het gebruik nooit tegen een halve kaartdikte kunnen aanliggen.

20 De steekmaat van de treden is afhankelijk van het maximum aantal kaarten dat in de behuizing kan worden opgeslagen. De maximale lengte van het trapvormige element is beperkt en de steekmaat tussen de treden wordt verdeeld over deze beschikbare lengte. Het trapvormige element in een behuizing voor een kleine 25 stapel kaarten kan een grotere steekmaat krijgen dan in een behuizing voor een grote stapel kaarten.

Een uitvoeringsvorm van het bewegende trapvormige element in de kaartuitnamevoorziening van de kaarthouder volgens de uitvinding, is voorzien van een terugstelveer, met het effect 30 dat dit trapvormige element na bediening altijd direct en automatisch terugkeert naar de uitgangspositie, opdat de gebruiker kaarten tijdens het selecteren ongehinderd in de behuizing kan terugschuiven.

Informatie die in elektromagnetische vorm op kaarten is 35 opgeslagen, kan worden beschadigd door de inwerking van sterke elektromagnetische stralingsvelden. Ook kunnen kaarten die zijn uitgerust met een RFID chip met behulp van radiogolven 9 contactloos worden uitgelezen wanneer zij zich in de buurt van een daarvoor bestemde lezer bevinden. Dit zijn twee voorbeelden van de veelal ongewenste interactie die kan optreden tussen elektromagnetische straling en kaarten in de behuizing. Een 5 uitvoeringsvorm van de kaarthouder volgens de uitvinding die deze invloeden uitsluit, heeft een behuizing welke is vervaardigd van een elektrisch geleidend materiaal. De geometrie van de behuizing van onderhavige uitvinding leent zich uitstekend voor vervaardiging door middel van 10 metaalextrusie, waarmee een goede kooi van Faraday wordt gecreëerd.

Een mogelijke uitvoeringsvorm die verdere afscherming van externe invloeden, zoals vocht en vuil, mogelijk maakt, omvat een behuizing welke kan worden afgesloten met bijvoorbeeld een 15 scharnierende deksel of een flexibel onderdeel, bijvoorbeeld een rubber dop.

In voorgaande is reeds aangegeven dat de manier waarop kaarten in portefeuilles worden opgeslagen kan leiden tot kaartschade. Een mogelijke uitvoeringsvorm van onderhavige 20 uitvinding omvat een samenvoeging met bekende opbergmiddelen zoals een portefeuille, portemonnaie of moneyclip, waardoor de tekortkomingen van bestaande opbergmiddelen ten aanzien van kaartopslag worden ondervangen, terwijl de kaarthouder wordt uitgebreid met de overige functionaliteit van deze andere 25 opbergmiddelen.

De uitvinding zal nu aan de hand van in de figuren getoonde voorbeelden worden toegelicht.

Fig. 1 toont de behuizing en een pak kaarten in perspectief;

Fig. 2 toont de behuizing met deels ingestoken pak kaarten 30 in perspectief;

Fig. 3 en 4 tonen een bovenaanzicht in doorsnede van de behuizing;

Fig. 5 toont de behuizing in perspectief;

Fig. 6 toont een zijaanzicht in doorsnede van de weergave 35 van fig. 2;

Fig. 7 en 8 tonen twee varianten van de behuizing in een gedeeltelijk weggebroken aanzicht in perspectief.

10

De figuren 1 en 2 tonen de hoofdvorm en het gebruik van de behuizing van de kaarthouder volgens de uitvinding, de figuren 3 tot en met 5 tonen hoe de kaarten een stabiele positie ten opzichte van deze behuizing krijgen en de figuren 6 tot 5 en met 8 tonen mogelijke uitvoeringsvormen van de in de behuizing aanwezige kaartuitnamevoorziening.

Figuur 1 toont een perspectivische weergave van de behuizing (1) van de kaarthouder welke nauwsluitend past om de daarnaast afgebeelde stapel van tenminste drie kaarten (2), 10 waarbij één van de twee kleinste vlakken van de behuizing wordt aangeduid als kaartopening (3) omdat deze is opengesteld voor het plaatsen en uitnemen van kaarten. De nauwsluitende passing rond de stapel kaarten impliceert een hoofdvorm op basis van een rechthoekig blok, maar deze kan uiteraard, om redenen van 15 vormgeving of ergonomie, daarvan afwijken, bijvoorbeeld door het aanbrengen van afschuiningen, rondingen, ribbels, etc.

Figuur 2 toont dezelfde behuizing (1), waarbij de stapel kaarten in een trapvormig uitgeschoven positie gereed is voor het verder selecteren en uitnemen van de gewenste kaart. Kaarten 20 hebben onderling vaak sterke verschillen op het gebied van kleuren en opdruk, waardoor de gebruiker de gezochte kaart op basis van een smalle strook per kaart kan herkennen. Van de voorste kaart (4) is een brede strook zichtbaar en vrijliggend, waardoor de gebruiker deze voorste kaart gemakkelijk kan 25 uitnemen door met een vinger een lichte druk op het voorvlak van deze kaart uit te oefenen, waarbij een wrijving tussen de vinger en de kaart ontstaat welke groter is dan de wrijving tussen kaart en kaarthouder, met het effect dat deze kaart met de vinger moeiteloos heen en weer kan worden geschoven en uit 30 de behuizing kan worden genomen.

Van de achterliggende kaarten (5) zijn smallere stroken zichtbaar. Indien de gebruiker een achterliggende kaart (5) verder wil bekijken of uitnemen, kan de voorliggende kaart (4) eenvoudig met de beweging van één vinger in de behuizing worden 35 teruggeschoven, waarna de achterliggende kaart (5) kan worden uitgenomen.

Figuur 3 toont een doorsnede van een mogelijke 11 uitvoeringsvorm van de behuizing zonder details van de kaartuitnamevoorziening, waarbij zichtbaar is hoe aan ten minste één zijde nabij de kaartopening (3) een wrijvingselement (6) is geplaatst, welke aanligt tegen één lange zijkant van 5 de stapel kaarten in de behuizing. De tegenoverliggende zijde in de behuizing omvat een verend element (7) welke ervoor zorgt dat zowel de geheel ingeschoven kaarten (8) als de deels uitgeschoven kaarten (9) met een min of meer constante kracht tegen het wrijvingselement (6) aanliggen.

10 Figuur 4 toont een vergelijkbare uitvoeringsvorm als de doorsnede als figuur 3, ditmaal met het wrijvingselement en het verend element aan één zijde samengevoegd in één verend wrijvingselement (10). Tegenover dit verend wrijvingselement (10) kan zich in de behuizing een normaal wri jvingselement (6) 15 bevinden. Op deze positie van het wri jvingselement (6) kan ook een verend wrijvingselement geplaatst worden, maar deze uitvoering is niet afgebeeld

Figuur 5 toont een perspectivische afbeelding van een mogelijke uitvoeringsvorm van de behuizing van de uitvinding, 20 welke is voorzien van groeven (11) waarin een wri jvingselement, een verend element of een verend wri jvingselement kunnen worden geplaatst.

Figuur 6 toont een doorsnede van een mogelijke uitvoeringsvorm van de kaartuitnamevoorziening op basis van 25 een uitsparing (12) welke zich uitstrekt over het voorvlak (13) , ondervlak (14) en achtervlak (15). Indien de uitsparing in het achtervlak (15) zich verder uitstrekt dan de uitsparing in het voorvlak (13), fungeren beide uiteinden van de uitsparing tezamen als een aanslag voor de vinger waarmee de kaarten (4, 30 5) getrapt naar buiten worden geduwd.

Figuur 7 toont een mogelijke uitvoeringsvorm van een behuizing voor een kaarthouder volgens de uitvinding, ditmaal afgebeeld zonder wrijvingselementen maar wel met een kaartuitnamevoorziening in de vorm van het getrapte element 35 (16) welke kan roteren om een as (17) indien de gebruiker in de rotatierichting kracht uitoefent via het bediendeel (18) buiten de behuizing, of rechtsreeks op een bedienvlak (18a) 12 als onderdeel van het getrapte element (16). Het getrapte element is opgebouwd uit treden, waarbij het kaartcontactvlak (19) kracht kan uitoefenen tegen die zijkant van de kaarten welke haaks staat op de zijkant welke tegen het wrijvingselement 5 aanligt. De kaartcontactvlakken (19) kunnen worden gezien als de dikte van de treden in de trapvorm en de hoogte van deze vlakken is gelijk aan of kleiner dan een nominale kaartdikte (ca 0,8 mm), waardoor iedere trede een andere kaart aanraakt. Een terugstelveer (20) garandeert dat het getrapte element (16) 10 na het loslaten van het bediendeel direct en automatisch terugkeert naar de uitgangspositie.

Figuur 8 toont een mogelijke variant van de uitvoeringsvorm in figuur 7, waarbij het getrapte element (16) kan transleren in de richting waarin de kaarten via de kaartopening (3) uit 15 de behuizing kunnen worden geschoven en welke door middel van een terugstelveer (20) na het loslaten van het bediendeel (18) direct en automatisch terugkeert naar de uitgangspositie.

Ook andere uitvoeringen behoren tot de uitvinding. Maatregelen van verschillende hierin geopenbaarde uitvoeringen 20 kunnen op verschillende manieren worden gecombineerd en verschillende aspecten van bepaalde maatregelen worden als wederzijds uitwisselbaar beschouwd. Alle beschreven of in de tekening weergegeven maatregelen vormen op zich of in willekeurige combinatie het onderwerp van deze uitvinding, ook 25 onafhankelijk van hun samenvatting in de conclusies of hun terugverwi j zing.

Claims (9)

1. Een houder voor kaarten, omvattende een behuizing (1) welke nauwsluitend om een stapel van tenminste drie kaarten 5 (2) past en tenminste één kaartopening (3) heeft ten behoeve van het plaatsen en uitnemen van kaarten, terwijl tegenover de kaartopening (3) in de behuizing een kaartuitnamevoorziening is aangebracht waardoor de kaarten via de kaartopening (3) deels uit de behuizing kunnen worden geschoven, waarbij aan de 10 binnenzijde van de behuizing nabij de kaartopening (3) aan tenminste één zijde een wrijvingselement (6) is gesitueerd welke een wrijvingskracht uitoefent op de aanliggende zijkant van iedere individuele kaart die zich tenminste gedeeltelijk in de behuizing bevindt, met het effect dat desbetreffende kaart 15 een dermate stabiele positie ten opzichte van de behuizing heeft, dat de kaart niet kan verschuiven ten gevolge van de zwaartekracht, maar wel ten gevolge van een met de vingertoppen uitgeoefende kracht.

2. Kaarthouder volgens conclusie 1, waarbij het wrijvingselement (6) bestaat uit een substraat met een ruwe vezelige oppervlaktestructuur en/of uit een vilt met vezels van bijvoorbeeld metaal.

3. Kaarthouder volgens conclusie 1 of 2, waarbij aan de binnenzijde van de behuizing, recht tegenover het wrijvingselement (6), een verend element (7) is gesitueerd, waarbij eventueel het wrijvingselement (6) en het verende element (7) zijn samengevoegd in één verend wrijvingselement 30 (10) .

4. Kaarthouder volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij recht tegenover het wrijvingselement (10) een tweede, eventueel verend, wrijvingselement (6) is geplaatst. 35

5. Kaarthouder volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij deze één of meer van de volgende eigenschappen heeft: de behuizing is aan de binnenzijde voorzien van één of meer groeven (11), waar een wrijvingselement (6), een verend element (7) of een verend wrijvingselement (10) op stabiele wijze in kunnen worden geplaatst; 5. de kaartuitnamevoorziening omvat uit een uitsparing (12) in de behuizing tegenover iedere kaartopening (3), welke voldoende ruimte biedt om met een vinger de aanwezige kaarten via de kaartopening (3) gedeeltelijk uit de behuizing te duwen; de kaartuitnamevoorziening omvat een trapvormig element 10 (16), welke door de gebruiker ten opzichte van de behuizing kan worden bewogen tegen de zijkant van de in de behuizing aanwezige stapel kaarten, met het effect dat deze stapel in een getrapte vorm deels uit de behuizing naar buiten beweegt; de diktemaat van een deel van de treden op het trapvormige 15 element (16) bedraagt ca 0,4 mm; het trapvormig element (16) is voorzien van een terugstelveer (20); de behuizing is gefabriceerd van een electrisch geleidend materiaal; 20. omvat een afsluitmiddel zodat een of iedere kaartopening (3) kan worden afgesloten, bijvoorbeeld door een scharnierende deksel of een flexibel onderdeel, zoals bijvoorbeeld een rubber dop; - is samengevoegd met andere opslagmiddelen voor 25 betaalmiddelen, zoals een zogenaamde 'moneyclip' voor bankbiljetten of delen van een portemonnaie of een portefeuille.

6. Kaarthouder volgens één van de voorgaande conclusies, 30 waarbij het wrijvingselement een oppervlak heeft met één of meer van de volgende eigenschappen: van voldoende breedte/afmeting om gelijktijdig op alle kaarten in de stapel aan te grijpen; - is niet vormvast; 35. is lokaal gemakkelijk, bij voorkeur elastisch, indrukbaar; waarin gemakkelijk, bij voorkeur elastisch, een reliëf kan worden gevormd; waarin gemakkelijk, bij voorkeur elastisch, één of meer groeven of putjes kunnen worden gevormd; dat vervormbaar is zoals het oppervlak van een gewatteerd 5 kussen of laag vilt; dat lokaal gemakkelijk meegeeft; dat gemakkelijk, bij voorkeur elastisch, vervormbaar is; - dat zich gemakkelijk in vorm aanpast aan de vorm, zoals het reliëf, van het oppervlak van de zijkant van een stapel 10 kaarten.

7. Kaarthouder volgens één van de voorgaande conclusies, waarbij deze is ingericht zodat van een in de kaarthouder geplaatste stapel kaarten, de zijkant ervan tegen het oppervlak 15 van het wrijvingselement wordt gedrukt door een evenwijdig aan het bovenvlak van de kaarten werkzame kracht die bij voorkeur door aandrukmiddelen van de kaarthouder wordt opgewekt.

8. Kaarthouder volgens één van de voorgaande conclusies, 20 waarbij deze is ingericht zodat het wrijvingselement en de zijkant van de individuele randen van alle kaarten in de stapel goed op elkaar aansluiten zodat het wrijvingselement voldoende op de zijkant van iedere individuele rand van alle kaarten in de stapel aangrijpt om daarop voldoende wrijvingskracht uit 25 te oefenen om elke kaart uit de stapel onverschuifbaar te houden zodat meer kracht nodig is dan alleen de zwaartekracht om een kaart uit de kaarthouder te schuiven, terwijl het wrijvingselement toch met alle kaarten individueel voldoende in aangrijping is om te voorkomen dat een kaart spontaan uit 30 de houder kan bewegen. 1 Kaarthouder volgens één van de voorgaande conclusies, met één of meer van het volgende: het wrijvingselement grijpt bij voorkeur elastisch 35 meegevend aan op de zijkant van een stapel kaarten; het op de stapel kaarten aan te grijpen oppervlak van het wrijvingselement is gekeerd in de richting evenwijdig aan het bovenvlak van de kaarthouder of behuizing (1); - het wrijvingselement strekt zich in hoofdzaak uit over de gehele hoogte van de opneemruimte van de behuizing (1) voor bevatten van de stapel kaarten; 5. de opneemruimte is huls- of kokervormig; de opneemruimte is ingericht zodat de kaarten via de kaartopening evenwijdig aan hun bovenvlak uit de opneemruimte moeten worden geschoven; - de opneemruimte is begrensd door een bovenvlak en een 10 ondervlak en twee tegenover elkaar liggende zijkanten die het boven- en ondervlak met elkaar verbindt en welke begrenzing een vormvaste behuizing vormt, en waarbij het bovenvlak een afmeting heeft in hoofdzaak gelijk aan de afmeting van het bovenvlak van een in de opneemruimte te plaatsen kaart; 15. het wri jvingselement grijpt aan op de zijkant van de kaart zodra de kaart is ingebracht in de houder over slechts de helft of éénderde of een kwart of éénvijfde of ééntiende van zijn lengte en vanaf dat punt zijn aangrijping behoudt terwijl de kaart verder wordt ingebracht. 20

10. Kaarthouder volgens één van de voorgaande conclusies, met in de opneemruimte een stapel van minimaal drie rechthoekige kaarten, wederzijds in register, van in hoofdzaak identieke afmeting en met elk een eerste zijkant en een daartegenover 25 gelegen tweede zijkant, en het wrijvingselement in tegenhoudende aangrijping, in de uitschuifrichting uit de kaartopening, met de naar het wrijvingselement gekeerde eerste zijkant van iedere kaart en de kaart opzij voorspannend zodat de tweede zijkant van iedere kaart is gedrukt tegen en wordt 30 tegengehouden door de zijkant van de opneemruimte, terwijl de afstand tussen de eerste en tweede zijkant van de ene kaart ongelijk is aan die van een andere kaart in de stapel.