TR201815351T4 - Tıbbi cihaz ve bu tür bir cihaz içeren sistem. - Google Patents

Abstract

Buluş, sıkıştırılmış durumdan genişletilmiş duruma çevrilebilen ve en azından birinci kafes yapısına (11) ve ikinci bir kafes yapısına (12) sahip olan çevre duvarını içeren, en azından kesitler halinde boru şeklinde gövdeye (10) sahip olan bir tıbbi cihaz ile ilgilidir. Buluş, birinci kafes yapısı (11) ve ikinci kafes yapısının (12), koaksiyal olarak iç içe düzenlenen ve en azından noktalı olarak, birinci kafes yapısı (10) ve ikinci kafes yapısı (12) en azından kesitler halinde birbirine ilişkin olarak dönebilecek şekilde birbiri ile bağlanan çevre duvarının ayrı katlarını (14, 15) oluşturması ile karakterize edilir. Ayrıca buluş, bu tür bir cihaz içeren bir sistem ile ilgilidir.

Description

TARIFNAME TIBBI CIHAZ VE BU TÜR BIR CIHAZ IÇEREN SISTEM Bulus, istem 1'in giris kismina göre tibbi bir cihaz ile ilgilidir. Ayrica bulus, bu tür bir cihaz içeren bir sistem ile ilgilidir. Yukarida bahsedilen türdeki bir cihaz örnegin, DE EP 1 645 246 A1, uygun bir sekillendirme yoluyla sekil bagli bir sekilde birbirine baglanan es eksenli düzenlenen iki tübüler örgüden olusan bir anevrizma stentini açiklar. Bir iç örgü, azalmis bir geçirgenlige sahiptir, bu da materyal birikimi ile saglanir.

Dezavantajli olarak önceden bilinen stentlerde, iç örgü es zamanli olarak yüksek bir radyal kuvvet saglayacaktir, bunun yapisal olarak uygulamasi zordur ve sonuç olarak istenen iki fonksiyondan hiç biri (az geçirgenlik ve yüksek radyal kuvvet) etkili bir sekilde karsilanamaz.

DE 601 28 588 T2, birçok kat sayesinde boru seklinde yapisi olusan bir stenti açiklar.

Tek katlar, ancak bir tel örgü içerir, burada tel örgüler birbiri ile birlikte sarilmistir. Tek katlarin tel örgüleri ayni zamanda bitisik bir katin tel örgüsü ile birlikte sarilmistir ve böylelikle katlar arasinda genis yüzeyli bir baglanti olusur. Bu sekilde genel olarak stent duvarinin nispeten daha karisik bir örgülü yapi elde edilir.

Kompleks örgülü yapi sayesinde, anevrizmalarin tedavisi esnasinda avantajlara sahip olmasi gereken bilinen stentin ince aralikli olmasini arttirir. Stentin, bir anevrizmanin alaninda bir kan damarina yerlestirildiginden, bir anevrizmada kan akisini önlemeye yönelik olarak özellikle stent kullanilir. Buna yönelik olarak stent bilinen sekilde bir uygulama sistemi sayesinde tedavi yerine saglanir. Uygulama sistemi içerisinde stent, yogun bir durumda mevcut olur. Diger bir deyisle stent, uygulama sisteminde minimum bir kesitsel çapa sahiptir. Tedavi yeri alaninda stent, uygulama sisteminden çikarilir.

Stent özellikle tedavi yerinde yayilir veya genisletilir, böylelikle sistent kan damarinin damar duvarinda desteklenir. Genisleme, bir taraftan kendiliginden (kendiliginden genisleyen stent) veya uygulama sisteminin bir balonu (balon ile genisleyen stent) sayesinde meydana gelebilir.

Bilinen stent, dezavantajlara sahiptir. Burada tek tel elemanlari duvarlarin birçok kati sayesinde birbiri ile sarildigindan kompleks örgülü yapi sayesinde, bilinen stentin yogun durumunda uygulama sistemi içerisinde, büyük bir alan ihtiyaci gerekli olan tek tellerin bir düzenlemesi elde edilir. Bu düzenleme, örnek olarak Sekil 6a'da gösterilen özellikle yogun, bilinen stentin kesitinde görülür. Burada birinci örgü katinin birinci teller (41), ikinci bir örgü katinin ikinci tellerinden (42) daha büyük bir kesit çapina sahiptir.

Birinci örgü katinin birinci telleri (41), ikinci örgü katinin ikinci telleri (42) ile beraber sarilir. Ayrica yogun durumda Sekil 6a'ya göre alan gerektiren düzenleme elde edilir.

Birinci ve ikinci tellerin (41, 42) arasinda nispeten büyük, kullanilmayan serbest alan kalir, böylelikle bilinen stent yogun durumda oldukça büyük bir tam kesit çapini içerir.

Ayni zamanda bu, uygulama sistemine yönelik mümkün oldugunca küçük kesit çapini etkiler. Daha küçük damarlardaki bilinen stentin uygulanmasi böylelikle zorlasir.

Bunun disinda tek katlarin birbiri ile sarilmasi sayesinde bilinen stentte esnekli negatif sekilde etkilenir. Özellikle birbiri ile gözeneklin teller karsilikli olarak engellenir, böylelikle bilinen stent nispeten yüksek bir saglamliga ve düsük bir esneklige sahip Genellikle, anevrizmanin büyümesine veya anevrizma reptürüne neden olabilen farkli fiziksel olaylar, kan damarlarindaki anevrizmalar üzerinde etkili olur. Damar sistemi veya kardiyovasküler sisteminin fizyolojisi nedeniyle etkili olan bu tür fiziksek olaylar, anevrizmalarin tek alanlarinin yerlerine bagli olarak dogrudan içeri akisi sayesinde bir taraftan anevrizmada kan basincinin tasinmasini, diger taraftan anevrizma içerisinde kan akisi sayesinde etkili olan, meydana gelmis kayma gerilimi ve ayrica anevrizma boynunun veya anevrizma duvarinin lokal yükleri içerir.

Anevrizmalar genellikle arterler, yani kalpten ayrilan kan damarlarini olusturur.

Arterlerdeki kan akisi, kalbin atimli pompa davranisi sebebiyle yogun basinç salinimlarina maruz kalir. Kalbin, sistolün, firlatma fazinda arteriyel damar sisteminde en yüksek azami basinç meydana gelir. Minimum basinç, kalp odaCiklarinin doldurma fazina, diyastole ulasir. Sinirli damar kesitlerindeki lokal basincin seviyesi, hepsinden önce uyumluluk, yani damar duvarinin esnekligi sayesinde belirlenir. Damardaki basinç salinimlari anevrizma boynu sayesinde anevrizmaya iletilir. Tedavi edilmediginde, önceden zayiflamis anevrizma duvarinin yükünün artmasina neden olan esas olarak kan damarinin içerisindeki basinç esas olarak tamamen anevrizmaya iletilir. Bu, anevrizmanin reptür tehlikesidir. Bilinen stentin, örnegin DE 601 28 588 T2'ye göre önceden söz edilen stentin kullanimi sayesinde, kari damarindan anevrizmaya olan kan akisi önlenir. Böylelikle, anevrizmada kanin akis hizini azaltan bir akis direnci meydana gelir. Anevrizma içerisindeki basinç, bu sebeple sistol esnasinda kari damari içerisinde oldugundan daha uzun süreli ve daha az sekilde artis gösterir. Diger bir deyisle stentin gözleri sayesinde gecikmeli olarak ve dolu olmayan bir seviyede kari damarindan anevrizmaya olan basinç iletimi meydana gelir. Sekil 10, örnegin kan damarindaki kan basincinin basinç seyrini (düz çizgi halinde) ve anevrizma içerisindeki kan basincinin basinç egrisini (kesik çizgi halinde) gösterir.

Anevrizma içerisine basinç iletimini önleyen, pratikten bilinen stent sayesinde bir anevrizmanin tedavisinin akabinde birkaç saat veya gün, kanamaya yol açan anevrizma duvarinda yariklarin meydana gelebildigi bilinir. Anevrizmalarin bilinen stent sayesinde tedavisi esnasinda ayni zamanda ayrica anevrizmanin reptür tehlikesi meydana gelir.

Anevrizmadaki kan basincini etkileyen bilinen stent ile anevrizmanin kaplanmasi sayesinde, öncelikle damar duvarinin kas tabakasi (medya) alanindaki kas hücrelerini içeren anevrizma duvari hücreleri, azalan yük sayesinde dejenere oldugu varsayilir.

Diger bir deyisle anevrizma duvarinin hücreleri artan basinç yüküne aliskindir. Artan basinç yükünün kaybolmasi sayesinde bozulma prosesleri ayarlanabilir, bu sebeple damar duvarinin mekanik nitelikle negatif olarak degisebilir. Böylelikle anevrizma alanindaki damar duvarinin reptür tehlikesi artar.

Bir anevrizma içerisindeki kan akisi, diger bir fiziksel olaylara maruz kalir. Kari damarindaki anevrizma boynunda dogrudan akan kan sayesinde yer çekimi, kan damarindaki kan ve anevrizma içerisindeki kan arasindaki sinir yüzeyinde etkili olur.

Böylelikle olusan kayma gerilimi, anevrizma içerisindeki kanin girdaba girmesini etkiler.

Böylelikle anevrizmada türbülansli akim olusur. Anevrizmadaki türbülans olusumu, anevrizma içerisindeki kan pihtilasmasini önler. Özellikle türbülans olusumu sayesinde, söz edilen para dizini olusumu seklinde aglomerasyona yönelik bir kosul olarak görülen kan birikim alanlarinin olusmasi ile azaltilir. Para dizini olusumu, ayni zamanda rulo - olusumu veya psödo aglomerasyon tanimi, kirmizi kan hücrelerinin zincir seklinde yiginin geri dönüsümlü olarak olusumunu belirtir. Anevrizma duvari hücrelerinin önceden söz edilen dejenerasyonuna iliskin olarak kayma gerilimleri sebebiyle anevrizma içerisinde kan akisinin tirbülansina yol açan tegetsel kari akisinin önlenmesi dezavantajli olarak görülür. Belirli bir dereceye kadar özellikle kayma gerilimin azaltilmasi gereklidir, böylelikle kan pihtilasabilir. Ancak azaltma çok güçlü oldugunda, pihti olusumu oldukça hizli sekilde meydana gelir. Kanin toplanmasi sayesinde meydana gelen, anevrizma duvarinda yariklara neden olabilen yeni pihtinin hacmi hizli sekilde artis gösterir.

Egimli kan damari kesitlerindeki anevrizmalar, kan damarindaki kan akisi sayesinde akisina iliskin olarak diger bir özellige sahiptir. Egimli damar sekli sayesinde kan damarindaki kan, egimli bir akis yoluna saptirilir. Egimin en üst noktasinda bir anevrizmanin olusumu esnasinda, esas olarak dogrudan anevrizmaya, özellikle anevrizma boynuna uzanan kan akisinin bir akis bileseni elde edilir. Kan damarindan çikan kan, ayni zamanda dogrudan anevrizmaya ulasir. Anevrizma duvarina, özellikle anevrizma basinda akan kan meydana geldiginde, kan akisi saptirilir, bu sebeple kanin kinetik akis enerjisi, anevrizma duvarini lokal olarak baski yapan lokal bir basinca dönüstürülür. Lokal akis veya bundan dogan lokal basinç, sistol ve diyastol sayesinde çözülen fizyolojik basinç dalgasi ile baglanti halinde anevrizmanin olusumuna yönelik sebep meydana getirebilir. Basinç dalgasinin azalmasi, anevrizmanin yeniden büyümesini önlemek veya anevrizmanin küçülmesine ulasma amaciyla pozitif sekilde olabilir. Diger taraftan azalma, anevrizma duvarinin hücrelerinin dejenerasyonu Üzerinde dezavantajli olarak etki edebilir.

Kan akisi damara yerlestirilen stent sayesinde önceden verilen egimli akis yoluna saptigindan, anevrizma boynunu kaplayan bilinen stent sayesinde lokal basinç, kanin dogrudan anevrizmaya akisi sayesinde azaltilir veya indirgenir. Böylelikle dogrudan anevrizmaya ulasan akis bilesenin içerigi azaltilir. Es zamanli olarak bilinen stent sayesinde bir basinç dalgasinin anevrizmaya iletimi azaltilir, bu sebeple anevrizma duvarinin hücrelerinin dejenerasyonu uygun hale getirilir.

Bir anevrizmanin dogrudan akisini azaltmaya yönelik diger bir imkan, damar egimini etkilemeye yönelik olarak meydana gelir. Örnegin damarin egrilik yari çapi, uygun bir stent sayesinde anevrizmanin alaninda azaltilabilir. Buna yönelik olarak oldukça yüksek bir dayanikliliga veya radyal dayanima sahip olan bir stent yapisi ön kosuldur, böylelikle kan damarinin stent yapisi daha fazla uzanan veya daha az egri sekline zorlanir. Önceden söz edilen anevrizmanin tedavisindeki tibbi gereklilikler, pratikte farkli sekilde teknik olarak uygundur. Bir taraftan anevrizma stentinin oldukça ince gözenekliligi, yani oldukça az gözenek boyutu etkili bir tedaviyi mümkün kildigi varsayilir. Oldukça ince sekilde gözenekliligi, bilinen sekilde tellerin yüksek bir çogunlugu sayesinde ulasilir.

Uygun bir kivrilabilirlige ulasma, böylelikle anevrima stentinin küçük kan damarinda düzenlenmesi amaciyla tek teller nispeten daha küçük kesit çapina sahip olur. Bu sebeple bu tür stentler, nispeten daha az bir radyal dayanim olusturur. Bu durum, bu tür stentlerin bir kan damari egriliginin herhangi bir etki göstermemesine yol açar.

Ayrica düsük bir radyal dayanima sahip olan stentler, düsük bir stabiliteye sahiptir, bu sebeple kan akisi veya dalgali akimin etkisi altinda stentin asil pozisyonundan kan damari içerisine kaymasi tehlikesi meydana gelir. Ayni zamanda stentin diskolasyon tehlikesi olusur. Özellikle pratikten, kullanilan stentin kan damarindan anevrizma içerisine döndügü ve orada baska zararlara yol açtigi durumlar bilinmektedir. Nispeten düsük radyal dayanimi sebebiyle bu tür stentler ayni zamanda nispeten daha az geri çekme kuvvetine sahiptir. Stent ve damar duvari arasindaki sürtünme kuvveti, stentin kesit yariçapinin kan damarinin kesit yariçapina uygunlugunun, özellikle sistol ve diyastolün etkisi altinda saglanmamasina neden olabilir. Büyük örgü açilarinda kafes yapisi kolayca ezilebilir. Böylelikle hücreler küçülür ve kafes yapisi sikilasir. Geçirgenlik azalir ve akis direnci artar, böylelikle akis oranlarinin göz önüne alinmasi ve damarlarin kenar alanlarinin tikanmasi söz konusu olabilir.

Bilinen stentlerde, büyük bir örgü açisi sayesinde ayni zamanda nispeten daha yüksek gözeneklilik elde edilir. Daha büyük bir örgü açisi ayni zamanda küçük görünümün artisini etkiler. Küçülme olarak bir olay anlasilir, burada stentin kafes yapisi genisleme esnasinda, ayni zamanda sikistirilmis durumdan genisletilmis duruma geçis esnasinda eksenel dogrulda küçülür. Daha büyük bir örgü açisi, genisleme esnasinda stentin nispeten daha fazla kisaltilmasini etkiler. Bu tür stentlerin konumlandirilmasi zordur.

Stentin yanlis konumlandirma tehlikesi meydana gelir. Küçülme etkisi, ayni zamanda kan damarinin kesit degisimi baglaminda sistol ve diyastol esnasinda etkili olur.

Nispeten daha küçük çap degisimlerinde büyük bir örgü açisina sahip olan stent, kuvvetli sekilde uzatilir veya kisaltilir. Ayni zamanda böylelikle hücre konfigürasyonu veya stentin gözenek boyutu degisir. Tedavinin tekrarlanabilirligi böylelikle zorlasir.

Büyük bir örgü açisi sayesinde bilinen stentte yüksek bir esneklik saglanir. Anevrizma duvarindaki pulsun azaltilmasina yönelik egimli bir kan duvarinin uzamasi, bu tür esnek stent ile mümkün degildir.

Pratikten bilinen stentteki diger bir dezavantaj, uzama esnasinda stentin en azindan kesit seklinde daralmasindan meydana gelir. Stentin eksenel dogrultuda bu sekilde uzanimi, sistol ve diyastolün sonucu sayesinde etkili olabilir. Sistol esnasinda bir taraftan damar uyumluluguna bagli olarak damar çapi genisler. Diger taraftan es zamanli olarak kan damarinin eksenel sekilde uzanimi meydana gelir. Damar duvarina karsi desteklenen, kan damari içerisinde konumlandirilan bir stentin eksenel uçlari, damarin uzaniminda birbirinden uzaklasir. Küçülme etkisine göre stentin uzanimi, en azindan kesit seklinde stent çapinin azalmasini etkiler. Burada anevrizmanin veya anevrizma boynunun stent yapisi arttirilabilir, bu sebeple akisin etkilenme etkisi azaltilir. Bunun disinda stentin uzanimi sayesinde baslayan stent çapinin inceltilmesi sayesinde stent ve damar duvari arasindaki kontakt azaltilabilir, böylelikle stentin diskolasyon tehlikesi meydana gelir.

Bulusun amaci, anevrizmanin etkili sekilde tedavisini mümkün kilan ve gelistirilmis bir kivrilabilirlige sahip olan tibbi bir cihazin uygun hale getirilmesidir. Özellikle cihaz sayesinde anevrizmanin operasyon sonrasindaki reptürü veya anevrizma duvarinin operasyon sonrasindaki zayiflamasi azaltilmalidir. Bulusun diger bir konusu bu tür bir cihaza sahip olan bir sistem olusturmaktir.

Bulusa göre bu amaca, istem 1`in konusu sayesinde cihaza iliskin olarak ve istem 12,nin konusu sayesinde sisteme iliskin olarak bu amaçlara ulasilir.

Bulus, sikistirilmis durumdan genisletilmis duruma çevrilebilen ve en azindan birinci kafes yapisina ve ikinci bir kafes yapisina sahip olan çevre duvarini içeren, en azindan kesitsel olarak boru seklinde gövdeye sahip olan bir tibbi cihaz olusturma düsüncesine dayanir. Birinci kafes yapisi ve ikinci kafes yapisi. çevre duvarinin ayni katlari olusur. Çevre duvarinin ayri katlari, koaksiyal olarak birbiri içerisine düzenlenir. Ayrica çevre duvarinin ayri katlari en azindan noktali sekilde, birinci kafes yapisi ve ikinci kafes yapisi birbirine iliskin olarak en azindan kesitsel sekilde hareket edebilecek sekilde birbiri ile baglanir.

Bulusa göre birinci kafes yapisi ve ikinci kafes yapisi, çevre duvarinin ayni katlari olusturur. Kafes yapilari ayni zamanda önceki teknikte oldugu üzere büyük yüzeysel sekilde birbiri ile baglanmaz. Dahasi kafes yapilari arasinda noktali sekilde baglanti meydana gelir, böylelikle katlar veya kafes yapilari arasinda ilgili bir hareket mümkün Noktali baglanti, her iki kafes yapisi arasinda ilgili hareket mümkün olacak sekilde her iki kafes yapisinin gevsek olarak birbiri üzerinde düzenlenen alanin yüzeye göre, her iki kafes yapisi arasinda en az bir baglanti alanindan veya noktali baglanti alanindan daha büyük olmasi anlamina gelir. En az bir baglanti alani veya noktali baglanti alani, sürekli kafes yapisi olusturmaz. Baglanti alani, daha çok lokal olarak sinirlanir. Örnegin baglanti alani, her bir tek hücrelerini veya her iki kafes yapisinin gözlerini içerebilir, bu alanda mekanik baglanti olusur. Noktali baglanti alani en fazla 4 hücreye veya birinci ve/veya ikinci kafes yapisinin gözlerine sinirlanmis olabilir, burada ya 4 veya hücrelerin herhangi bir sayisini içeren birinci kafes yapisinin daha az olan hücreleri, özellikle ikinci kafes yapisinin 4 hücreden daha fazlasi ile baglanir. Ayni durum ikinci kafes yapisina yönelik tam tersi sekilde geçerlidir. Ayni zamanda her iki kafes yapisinin ancak en fazla 4 hücrenin alaninda birbiri ile baglanmasi mümkündür. 3 veya 2 hücreli baglanti belirgin sekilde açiklanir. Noktali baglanti, örnegin ayni zamanda her iki kafes yapisinin, özellikle örnegin kafes telleri ve/veya birçok filamentten olusan ipler olmak üzere, metalden veya plastikten veya kivrilan veya paralel olarak birbiri yanina, yani kivrilmayacak sekilde olabilen tellerden olusan kafes filamentlerini, tek kafes elemaninin baglantisini içerebilir.

Noktali baglantidan, böylelikle kafes yapisinin bir parça yüzeyine veya parça alanina sinirlanan baglanti anlasilir, burada özellikle baglanan kafes yapilarinin yüzeyleri ve serbest kafest yapilarinin yüzeyleri, kafes yapilari serbest alanda birbirine iliskin olarak, özellikle önlenmeksizin birbirlerine iliskin sekilde hareket edebilecek sekilde olusturulur.

Baglanan kafes yapilarinin yüzeyleri, serbest kafes yapilarinin yüzeylerinden daha küçüktür. Kafes yapisi içerisinde en az bir noktali baglanti düzenlenebilir. Noktali baglanti, yüzeysel bir genislige (bir veya birçok baglanti noktasi) veya çizgi seklinde bir genislige (bir veya birçok baglanti çizgisi) sahiptir ve her taraftan veya kismen iki taraftan, özellikle çizgi seklindeki genislikte gevsek olarak birbiri üzerine düzenlenen kafes yapilari tarafindan kaplanir. Noktali baglanti böylelikle, her biri yüzeysel bir genislige sahip olan en az bir, özellikle birçok tek baglanti noktasina ve/veya en az bir, özellikle birçok tek baglanti çizgisini içerebilir. Burada bir dizide, özellikle çevresel dogrultuda düzenlenen birçok tek baglanti noktalarindan olusan bir baglanti çizgisi olusabilir. Baglanti noktasi tanimi, degismez sekilde matematiksel olarak anlasilmamalidir.

Noktali baglanti, kenar alaninda, özellikle bir kafes yapisinin kenarinda düzenlenebilir.

Kenar alani, bütün noktali baglantiyi olusturabilir. Kenar alani, cihazin eksenel dogrultusunda düzenlenen, kafes yapisinin birinci hücre bölümünün veya birinci ara kesitinin en azindan disina düzenlenen bir dis alan olusturur. Dis alan örnegin sarilan bir stentin dügümlü alani olabilir. Içerigi bu basvuruya tamamen referans olarak noktasina sahip olan yeniden çekilebilen bir örgüsünde egik sekilde uzanan üst noktasinin alani, kesitte silindir olarak kapanan kaplama alanina kadar, kafes yapilarinin baglandigi kenar alanini olusturur. Ayni zamanda kafes yapilarinin, örnegin tellerin kivrilmasi sayesinde sadece üst noktanin egik kenarina baglanmasi mümkündür.

Noktali baglanti bir kafes yapisinin kenarinda düzenlendiginde, kenar baglantinin sinirini olusturur. Baglantinin asil taraflari, gevsek sekilde birbirine düzenlenen kafes yapilarini sinirlar. Burada kenarda her iki kafes yapisi veya kenardaki bir kafes yapisi ve kenara bitisik diger kafes yapisi, örnegin orta alanda baglanabilir. Bu hem birinci hem de ikinci kafes yapisina yönelik olarak geçerlidir.

Ayni zamanda kafes yapisi üzerinden çikinti yapan ve kafes yapilarinin disina baglanan, en az bir noktali baglantinin örnegin baglanti ipleri veya filamentleri veya telleri sayesinde kafes yapisinin disina düzenlenmesi mümkündür.

Noktali baglanti, farkli geometrik sekillere sahip olabilir. Örnegin baglantinin sekli, bir hücrenin veya beraber baglanan birçok hücrenin sekline karsilik gelebilir. Genel olarak noktali baglanti, noktali olarak birbiri ile baglanan tek teller veya iplerin seklindeki, noktali baglantilari gösteren tek alt baglantilardan olusturulabilir. Üst üste düzenlenen noktali baglanti burada en azinan kismen, kafes yapisinin baglanmayan alaninda kafes yapilarinin ilgili hareketini mümkün kilavak sekilde gevsek olarak düzenlenen kafes yapilari tarafindan etrafi sarilir. Bu hem yüzeysel sekildeki hem de çizgi seklindeki noktali baglantilara yönelik olarak geçerlidir. Çizgi seklindeki baglanti, çevresel dogrultuda ve/veya boylamsal dogrultuda ve/veya cihazin boylamsal eksenine egik sekilde uzanabilir. Sadece çevresel dogrultuda veya sadece boylamsal dogrultuda uzama tercih edilir. Çizgi seklindeki baglantinin uzunlugu, cihazin çevresinin veya baglamsal dogrultudaki cihazin bütün uzunlugunun en yüksek %30, özellikle en yüksek %25, özellikle en yüksek %20, özellikle en yüksek %15, özellikle en yüksek %10, özellikle en yüksek %4, özellikle en yüksek %4, özellikle en yüksek %3, özellikle en yüksek %2, özellikle en yüksek %1'idir.

Noktali baglantinin kenarda veya her iki kafes yapisinin disinda düzenlenmesi mümkündür. Örnegin her iki kafes yapisi, cihazin çalistirilmasini veya bir uygulama sisteminde hareket edebilmesini saglayan bütün bir ip veya kilavuz teli sayesinde baglanabilir. Bu durumda her iki kafes yapisi cihazin bütün yüzeyi üzerine gevsek sekilde birbirine düzenlenir ve sadece her iki kafes yapisinin iple veya kilavuz teli ile baglandigi eksenel uçta noktali olarak sabitlenir.

Her iki kat veya kafes yapisi, koaksiyal olarak iç içe düzenlenir. Böylelikle boru seklindeki gövde sikistirilmis bir durumda önceki teknige karsin daha küçük kesit çapina sahip olmasina ulasilir. Belirgin sekilde bulusta tek tellerin veya kafe yapisinin iplerinin düzenli sekilde düzenlenmesi meydana gelir, bu sebeple tek teller veya Ipler arasindaki kullanilmayan bos alanlarin sayisi azalir. Boru seklindeki gövdenin kivrilabilirligi veya sikistirilabilirligi böylelikle arttirilir.

Birbirine yönelik hareketli katlardan olusan çevre duvarinin çok katli yapisi veya çift duvarli yapisi sayesinde farkli kullanim olanaklari olusturulabilir. Burada bulusa göre cihazda bir fonksiyon ayrimi meydana gelebilir, burada kafes yapilarindan biri örnegin tasiyici veya koruyucu fonksiyonuna ve digeri veya diger bir kafes yapisi bir anevrizma alanindaki akis etkisi fonksiyonuna sahiptir.

Kafes yapilari veya ayri katlar noktali olarak birbiri ile baglanir. Kafes yapilari arasindaki noktali baglanti sayesinde, kafes yapilarinin birbirine iliskin olarak esas itibariyle pozisyonunu korumasi saglanir. Özellikle kafes yapilari, sikistirilmis veya genisletilmis durumdan bagimsiz olarak kendi ilgili pozisyonunu tutar. Burada kafes yapilarinin kesitleri veya parçalari birbirine iliskin olarak hareket edebilir. Birbirine yönelik her iki kafes yapisinin tamamen kaydirilmasi ancak noktali baglanti sayesinde önlenir. Bu sekilde tibbi cihazin bir diskolasyon riski önlenir.

Bulusa göre tibbi cihazda, birinci kafes yapisi ve ikinci kafes yapisi her biri birbiri ile sarilan tellerden olusur. Tercihen her iki kafes yapisi veya genel olarak çevre duvarinin kafes yapilari bir tel örgüye sahiptir. Tek tel örgüler veya kafes yapilari ayni zamanda avantajli olarak, boru seklindeki gövdenin boylamsal ekseni etrafina spiral seklinde uzanan birçok telden olusur. Burada birbiri ile sarilan karsilikli uzanan tel spiraller saglanir. Çevre duvarinin tek katlari ayni zamanda tel örgü ile sarilan veya birbiri ile sarilan teller veya bantlar sayesinde olusturulur. Birlesme ancak tek bir kat içerisinde meydana gelir. Alt alta sekilde tek katlar noktali olarak birbiri ile baglanir, böylelikle katlar arasinda ilgili bir hareket mümkün olur.

Bu baglamda, basvuru çerçevesinde sadece bir tel örgü içeren kafes yapisinin açiklanmadigi ve istemlerde belirtilmedigi not edilmelidir. Dahasi bulus ayrica, kafes iplikleri formunda olusturulan kafes yapilarini içerir. Bu tür kafes yapilari örnegin lazer ile kesme veya kimyasal buhar birakim yöntemi sayesinde üretilebilir.

Bulus çerçevesinde ayrica, bir katin veya bir kafes yapisinin tek tel elemaninin, tel veya tellerin bir tel ile veya bitisik bir katin telleri ile baglandigi tek bir konum içermesi saglanir. Böylelikle katlar arasinda noktali bir baglantinin meydana gelmesine ulasilir.

Birinci kafes yapisi, ikinci kafes yapisinin proksimal bir ucu ile baglanan proksimal bir uca sahip olabilir, böylelikle birinci ve ikinci kafes yapisindan her biri proksimal ucuna karsi düzenlenen distal uçlari birbirine iliskin olarak hareket edebilir. Bu düzenleme, ayri katlarin kafes yapilarinin eksenel bir uçta, özellikle proksimal uçlarda birbiri ile baglanmasi düsüncesine geri döner. Böylelikle bu arada bütün kafes yapisi hareket edebilir. Birinci ve ikinci kafes yapisinin distal uçlari diger taraftan serbest olarak düzenlenir, böylelikle kafes yapisinin distal uçlari birbirine iliskin olarak hareket edebilir.

Kafes yapilarinin birbirine iliskin olarak en azindan kesitler halinde saglanan ilgili hareketliligi özellikle avantajli olarak bir fonksiyon ayrimini mümkün kilar. Özellikle birinci ve ikinci kafes yapisi farkli geometrik olarak sekillendirilebilir, böylelikle birinci ve ikinci kafes yapisi sayesinde her biri farkli fonksiyonlar yerine getirilebilir. Kafes yapilarinin proksimal uçlarinin birbiri ile olan baglantisi, kafes yapilarinin birbirine iliskin olarak hareket edebilen alani nispeten büyük oldugundan oldukça avantajlidir. Bu sekilde kafes yapilarinin farkli nitelikleri birbiri ile nispeten büyük bir alan veya boru seklindeki gövdenin bütün alani sayesinde etkili olabilir. Kafes yapilarinin proksimal uçlarinin baglantisina alternatif olarak ayni zamanda, birinci ve ikinci kafes yapisinin distal uçlarinin birbiri ile baglanmasi mümkündür. Ayrica birinci ve ikinci kafes yapisi boru seklindeki gövdenin bir orta alaninda noktali sekilde baglanabilir. Cihazin distal ve/veya proksimal ucundaki kafes yapilarinin serbest uçlari sayesinde, örnegin her iki kafes yapisi farkli örgü açisina sahip oldugunda her iki kafes yapisi birbirinden bagimsiz olarak genisleme esnasinda damarda kisalabilmesi (Küçülme) etkilenir.

Kafes yapilarinin sadece noktali olan baglantisi sayesinde her iki yapinin fonksiyon ayriminin mümkün kilinmasi genel olarak geçerlidir.

Tercih edilen diger bir düzenlemeye göre birinci kafes yapisi ve ikinci kafes yapisi, üretim durumunda en azindan kesitler halinde ayni veya birbirinden farkli örgü açisina sahiptir. Birinci kafes yapisi ve ikinci kafes yapisi arasinda veya boru seklindeki gövdenin ayri katlar arasindaki farkli örgü açisi sayesinde kafes yapilarinin, boru seklindeki gövdenin genislemesi esnasinda farkli sekilde kisalmasina ulasilir. Ayni zamanda tibbi cihazin kullanildigi gövdenin içi bos organinin kesit degisiminde farkli örgü açisina sahip olan kafes yapilari farkli davranis sergiler. Kafes yapilarinin farkli sekilde kisaltilmasi, tibbi cihazin dogrudan konumlandirilmasina yönelik avantajli sekilde kullanilabilir. Örnegin ikinci kafes yapisi, kendiliginden küçülme etkisi azalacak sekilde olusabilir. Ikinci kafes yapisi böylelikle dogrudan kesin olarak konumlandirilabilir. Birinci kafes yapisi noktali sekilde ikinci kafes yapisi ile baglandigindan, ikinci kafes yapisinin dogrudan konumlandirilmasi es zamanli olarak birinci kafes yapisinin veya genel olarak boru seklindeki gövdenin dogrudan konumlandirilmasini mümkün kilar.

Tercihen birinci kafes yapisinin ve/veya ikinci kafes yapisinin örgü açisinin, en fazla 57°,özellikle en fazla 55°,özellikle en fazla 52°,özellikle en fazla 50°'dir. Bu tür bir örgü açisi, bir taraftan kafes yapilarinin uygun esnekliginin ayarlanmasini saglar. Diger taraftan ise kendiliginden küçülme etkisinin sinirlanmasini etkiler. Ayrica sikistirma azaltilir, böylelikle önceden belirlenen akis direnci göz önüne alinmaz.

Birinci kafes yapisi ve ikinci kafes yapisi arasinda boru seklindeki gövdenin radyal olarak genisleyen durumunda en azindan kesitler halinde bir aralik olusturulabilir. Özellikle birinci kafes yapisi ve ikinci kafes yapisina yönelik farkli örme açilari ile baglantili olarak, tibbi cihazin düzenlendigi gövdenin içi bos organinin kesit veya uzunlugun degisimi esnasinda her iki kafes yapisinin birbiri tarafindan kaldirilmasi mümkündür. Böylelikle iki kafes yapisi arasinda özellikle halka aralik olmak üzere bir aralik olusturulur. Örnegin, ikinci dis kafes yapisinin veya dis kisma düzenlenen agin boylamsal dogrultuda iç kafes yapisi ile birbirinden aralikli noktali iki baglantiya örnegin çevresel dogrultuda ilerleyen baglanti çizgisi veya çevresel dogrultuda ilerleyen iki çizgi boyunca tek baglanti noktalarina sahip olmasi ile söz konusu aralik elde edilir. Baglanti çizgileri, kafes yapisinin eksenel uçlarinda veya bir veya her iki ucundan eksenel olarak içeri dogru kaydirilmis sekilde düzenlenebilir. Her iki kafes yapisi, farkli örgü açilarina sahiptir. Ikinci dis kafes yapisi, birinci iç kafes yapisindan daha küçük bir örgü açisina ve böylelikle daha az bir küçülmeye sahiptir. Genislemis durumda iç kafes yapisi, dis kafes yapisindan daha kuvvetli sekilde kisalir. Böylelikle ikinci kafes yapisinin bir çikintisi ve böylelikle her iki kafes yapisi arasinda bir aralik söz konusu olur. Örgü açisi farki, en az 1°, özellikle en az 2“, en az 3°, en az 4“, en az 5°, en az 10°, en az 15“, en az 20°, en az 25°, en az 30° olabilir. örgü açisi farki araligina yönelik üst siniri en fazla 4°, en fazla 3°, en fazla 2°, en fazla 1° seklindedir. Yukarida söz edilen üst ve alt sinirlarin her biri birbiri ile kombine edilebilir.

Genel olarak tek eksenel aralikli baglanti noktalari arasinda, özellikle eksenel aralikli baglanti noktalarinin çiftleri arasinda çikinti meydana gelebilir. Çevresel dogrultuda sirali sekilde düzenlenen birçok baglanti noktasindan olusan boylamsal dogrultuda aralikli iki baglanti çizgisi saglanabilir. Aralarinda her bir çikintinin olustugu bu tür ikiden fazla baglanti çizgisi saglanabilir, böylelikle birçok çikinti arka arkaya sekilde düzenlenir.

Kafes yapilari arasindaki aralikta, dayanak seklini olusturan türbülansli akis meydana gelir. Dayanak, istenen enerji kaybina neden olur, burada akis hizi yavaslar. Esas damardaki kayma gerilimleri böylelikle ilk olarak aralikta etki eder ve orada türbülans olusur. Agin veya dis yapinin duvari sayesinde araliktan anevrizmaya iletilen kayma gerilimleri böylelikle azaltilir. Pihtilasma anevrizmaya geçirilir. Ayrica kanin anevrizmaya akmasi sayesinde etkilenen anevrizma duvarinin basinç yükleri azaltilir.

Bulusa göre birinci kafes yapisi ve ikinci kafes yapisi her biri kapali gözlere sahiptir.

Birinci kafes yapisinin gözlerinin boyutu, bu baglamda ikinci kafes yapisinin gözlerinin boyutundan farklidir, burada birinci kafes yapisi, ikinci kafes yapisindan daha küçük gözenek boyutuna sahiptir. Diger bir deyisle birinci kafes yapisi tercihen ikinci kafes yapisina karsin artan bir gözeneklilige sahiptir. Ikinci kafes yapisi, örnegin birinci kafes yapisinin ag seklindeki yapisina yönelik bir tasiyici yapi olusturabilir. Bu sekilde her iki kafes yapisi veya çevre duvarinin katlari arasinda fonksiyon ayrimi saglanir. Ikinci kafes yapisi, kan damarinda birinci kafes yapisini destekler veya sabitler. Nirinci kafes yapisi buna karsin, kan akisinin etkili sekilde akis etkisini anevrizmada saglayacak sekilde olusturulabilir. Ayrica birinci kafes yapisi kan damarinin kesit degisimini takip edebilecek sekilde birinci kafes yapisi sabitlenebilir.

Birinci kafes yapisinin telleri, tercihen ikinci kafes yapisin tellerinden daha az bir kesit çapina sahiptir. Ikinci kafes yapisina karsin birinci kafes yapisinin genisleyebilirligi böylelikle arttirilir. Birinci kafes yapisi ayrica, ikinci kafes yapisindan daha fazla tel sayisina sahip olabilir. Böylelikle birinci kafes yapisinin ikinci kafes yapisindan daha fazla gözeneklilige sahip olmasi saglanir. Birinci kafes yapisinin tellerinin daha küçük kesit çapi baglaminda birinci kafes yapisinin genisleyebilirligi ikinci kafes yapisina karsin daha fazla arttirilir. Anevrizmada bir kan akisinin akis etkisinin fonksiyonu gelistirilir.

Birinci kafes yapisi, bir dis katai ve ikinci kafes yapisi, boru seklinde gövdenin iç katini olusturur. Burada ikinci kafes yapisi bir tasiyici yapiyi ve birinci kafes yapisi ag seklinde bir kaplama yapisi olusturabilir. Tasiyici yapi. içeriden kaplama yapisini destekler. Böylelikle birinci kafes yapisi veya kaplama yapisi genisleme esnasinda kismen açilmasi azaltilir. Iç tasiyici yapiyi veya iç kati olusturan ikinci kafes yapisi, tüm uzunlugu boyunca birinci kafes yapisini destekler.

Tibbi Cihazin tercih edilen diger bir sekillendirmesinde birinci kafes yapisi, ikinci kafes yapisinin eksenel boylamsal uzantisindan daha kisa olan bir eksenel boylamsal uzantiya sahiptir. böylelikle birinci kafes yapisi ikinci kafes yapisini kesitler halinde, daha uzun kafes yapisina iliskin olarak özellikle en fazla %98, en fazla %97, en fazla Söz edilen geometrik oranlar, tibbi cihazin üretim durumuna yönelik geçerlidir. Üretim durumu, esas olarak yüksüz duruma karsilik gelir. Bu durum, tibbi Cihazin boru seklinde gövdenin sikistirilmasini etkileyen herhangi dis kuvvetin uygulanmadigi anlamina gelir. Diger bir deyisle boru seklindeki gövde üretim durumunda tamamen genisletilir.

Ayni zamanda cihazin sikistirilmis durumda verilen geometrik oranlarinin mevcut olmasina uydurulmasi mümkünüd, burada birinci kafes yapisi ikinci kafes yapisindan daha kisadir. Yukarida verilen degerler ayni zamanda sikistirilmis durum baglaminda açiklanir.

Her iki kafes yapisi arasindaki uzunluk farki, küçülmenin uygunlugu sayesinde, örgü açisinin uygun sekilde seçilmesi sayesinde genisleme esnasinda büyütülür, küçültülür veya saglam sekilde tutulur. Örnegin uzunluk farki en az %10, özellikle en az %20, özellikle en az %70, özellikle en az %80, özellikle en az %90 veya %100 (uzunluk esitligi) kisaltilabilir. Diger taraftan uzunluk farki en az %2, özellikle en az %5, özellikle az %50, özellikle en az %60 seklinde büyütülebilir. Uzunluk esitliginde, yani baslangiç farki 0 mm oldugunda yukarida söz edilen degerler her iki kafes yapisindan birinin tüm boyuna iliskindir.

Kesin degerlerde uzunluk farki su sekilde degistirilebilir (küçültülür veya büyütülür): 1mm, 5mm, 10mm, 15mm, 20mm. Uzunluk farkinin azalma durumunda bu degerler alt sinir (en az) ve büyütme durumunda üst degerdir (en fazla).

Tercihen ikinci kafes yapisi, en azindan kesitler halinde birinci kafes yapisi sayesinde kaplanir. Boru seklindeki gövde ayni zamanda, çok katli bir yapiya sahip olan en az bir kesite sahiptir.

Boru seklindeki yapi, en azindan üçüncü bir kafes yapisina sahip olabilir. Üçüncü kafes yapisi tercihen birinci kafes yapisi ile beraber boru seklindeki gövdenin veya boru seklindeki gövdenin çevre duvarinin dis katini olusturur. Genellikle çevre duvarin tek olarak ayri katlari birçok kafes yapisina sahip olabilir. Tek katlarin kafes yapilari, birbirine iliskin olarak hareket ettirilebilir. Tek basina katlar, birinci bitisik katin birinci kafes yapisina karsin kesitler halinde ilgili sekilde hareket edebilen en az bir kafes yapisini içermesi esastir. Dis katin birçok kafes yapisina sahip olmasi tercih edilir. Boru seklindeki gövdenin sikistirilmis ve/veya genisletilmis durumunda dis katin kafes yapisina, yani birinci ve üçüncü kafes yapisi birbirine yönelik olarak sirali sekilde düzenlenebilir. Sikistirilmis durumda boru seklindeki gövdenin kesit çapi, böylelikle azaltilir. Alternatif olarak dis katin kafes yapilari, yani birinci ve üçüncü kafes yapisi, boru seklindeki gövdenin sikistirilmis ve/veya genisletilmis durumunda üst üste gelecek sekilde düzenlenebilir. Bu durum, boru seklindeki gövdenin genisletilmis bir durumda ikinci kafes yapisinin nispeten daha büyük yüzeyli kaplamasini mümkün kilar.

Tercihen birinci kafes yapisi proksimal uçta ve Üçüncü kafes yapisi distal uçta, boru seklinde gövdenin iç katini olusturan ikinci kafes yapisi ile baglanir. Diger bir deyisle birinci ve üçüncü kafes yapisi her biri ikinci kafes yapisina sabitlenen bir uca ve serbest bir uca sahiptir, burada birinci ve üçüncü kafes yapisinin serbest uçlari birbirine bakacak veya bitisik olacak sekilde düzenlenir. Boru seklindeki gövdenin sikistirilmis durumda, birinci ve üçüncü kafes yapisinin serbest uçlari sirali sekilde birbirine yönelik veya birbirine bagli sekilde düzenlenebilir. Birinci ve üçüncü kafes yapisinin serbest uçlari ayni zamanda boru seklindeki gövdenin sikistirilmis durumunda üst üste gelebilir.

Tercihen birinci kafes yapisi ve üçüncü kafes yapisi radyal olarak sikistirilmis durumda ve radyal olarak genisletilmis durumda en azindan kesitler halinde üst üste gelmesi saglanir. Sadece birinci ve üçüncü kat üzerinde degil, boru seklindeki gövdenin iç katini olusturan özellikle ikinci kafes yapisi üzerinde etkili olan küçülme etkisi sebebiyle boru seklindeki gövdenin genislemesi esnasinda iç katin veya ikinci kafes yapisinin kisalmasi meydana gelir. Dis kati olusturan her iki kafes yapisi, yani birinci ve üçüncü kafes yapisi, boru seklindeki gövdenin genislemesi esnasinda birbirine yakinlasir. Tek kafes yapisinin uygun sekilde düzenlenmesi sayesinde, birinci ve üçüncü kafes yapisinin boru seklinde gövdenin genisletilmis durumda kesitler halinde üst üste gelmesine ulasilabilir. Genisleme esnasinda ayni zamanda birinci ve ikinci kafes yapisinin serbest uçlari yakinlasir ve birbiri üzerine kayar. Bu, dis kafes yapisinin küçülme etkisi iç kafes yapisinin küçülme etkisinden daha az oldugu durumdur.

Tercihen birinci ve üçüncü kafes yapisinin üst üste geldigi alan tedavi yerinde anevrizmanin alaninda düzenlenir. Birinci ve üçüncü kafes yapisinin serbest ucunun birbirine iliskin olarak hareket edebilir oldugundan, boru seklindeki gövdenin dis katinin anevrizma alaninda yüksek bir genisleyebilirlige sahip olmasi etkilenir. Kan akisinin etkisi altinda bu sebeple birinci ve üçüncü kafes yapisinin serbest uçlari veya üst üste gelen alanlari anevrizma içerisine çikinti yapabilir, böylelikle ikinci kafes yapisinin iç kati ve dis kati arasinda anevrizma alaninda, anevrizma içerisine akan kanin akis enerjisinin azaltildigi ve böylelikle anevrizma duvarinda yükün indirgendigi bir akis dayanagi olusturulur. Ayrica birinci ve üçüncü kafes yapisinin hem radyal olarak sikistirilmis durumda hem de radyal olarak genisletilmis durumda kesitler halinde üst üste gelmesi mümkündür. Kafes yapilari veya iç kat ve dis kat, birinci ve üçüncü kafes yapisi boru seklindeki gövdenin radyal olarak genisletilmis durumunda üst üste gelmeyecek sekilde olusturulabilir. Diger bir deyisle birinci ve üçüncü kafes yapisinin serbest uçlari radyal olarak genisletilmis durumda birbirine bagli veya birbirinden aralikli sekilde düzenlenebilir. Birinci ve üçüncü kafes yapisi ayni zamanda boru seklindeki gövdenin radyal olarak genisletilmis durumda birbirine yönelik sirali sekilde düzenlenebilir.

Tercih edilen bir düzenlemede, birinci kafes yapisinin ve üçüncü kafes yapisinin her birinin ikinci kafes yapisi ile baglanan proksimal bir ucu içermesi saglanir. Burada birinci kafes yapisinin proksimal ucu, ikinci kafes yapisinin proksimal ucundan aralikli sekilde düzenlenebilir. Genel olarak dis kat, her biri dis katin eksenel bir kesitini olusturan birçok kafes yapisina sahip olabilir. Kafes yapilari, özellikle birinci ve üçüncü kafes yapisi her biri, ikinci kafes yapisi, yani iç kat ile noktali olarak baglanan bir proksimal uca sahiptir. Birinci ve üçüncü kafes yapisinin distal ucu serbest sekilde düzenlenir. Birinci ve üçüncü kafes yapisi üst üste gelebilir. Bu sekilde birinci ve üçüncü kafes yapisi kabuk benzeri bir dis kat olusturabilir. Özellikle birinci ve üçüncü kafes yapisi, bir valf fonksiyonuna sahip olabilir, burada birinci ve üçüncü kafes yapisi avantajli sekilde bir anevrizmanin alaninda konumlandirilir. Birinci ve/veya üçüncü kafes yapisinin serbest uçlari, boru seklindeki gövdenin iç katina iliskin olarak radyal sekilde disari dogru yön degistirebilir, böylelikle bir kateter, örnegin spirallerin konumlandirilmasina yönelik bir kateter, anevrizma içerisine yönelebilir, burada kateter ikinci kafes yapisinin gözleri sayesinde yönelir ve anevrizmaya erisimin elde edilmesi amaciyla birinci veya üçüncü kafes yapisinin en az bir serbest ucu radyal olarak disari dogru yön degistirir.

Tibbi cihazin tercih edilen diger bir sekillendirmesi, birinci kafes yapisinin ortalama bir kesiti ve orta kesite sinirlanan iki kenar kesitini içermesi saglanir. Orta kesitte birinci kafes yapisi kenar kesitlerindekinden daha küçük bir örgü açisina sahiptir. Genellikle her bir kafes yapisinin örgü açisinin farkli olmasi saglanabilir. Diger bir deyisle örgü açisi kafes yapisi boyunca, özellikle kafes yapisinin boylamsal dogrultusunda degisebilir. Tercihen örgü açisi birinci kafes yapisi boyunca, orta kesitte kenar kesitlerde oldugundan daha az bir örgü açisi mevcut olacak sekilde degisir. Böylelikle birinci kafes yapisi orta kesitte kenar kesitlere karsi yüksek radyal bir genisleyebilirlige sahip olmasina ulasilir. Birinci kafes yapisinin orta kesiti, ayni zamanda radyal dogrultuda kenar kesitlerinden daha fazla genisleyebilir. Genisleyebilirlik orta kesitte lokal esnekligin bir sonucudur. Esneklik tanimi ancak bütün cihazin veya bütün stentin bükülme davranisina yönelik birinci çizgide kullanilir.

Tibbi cihazin kullanildigi damar kesitinin uzantisi sistol esnasinda kenar kesitleri sayesinde dengelenir. Böylelikle birinci kafes yapisinin eksenel uçlari, özellikle birinci kafes yapisinin serbest bir ucu, en azindan önemli ölçüde konumunun degismemesi saglanir. Birinci kafes yapisinin konumlandirilmasi çogu zaman ayni sekilde tutulur.

Daha küçük örgü açisina sahip olan orta kesit buna karsin sistol esnasinda daha az küçülme etkisini kullanabilir. Belirgin sekilde birinci kafes yapisinin orta kesiti, uzama veya es zamanli sekilde damar kesitinin genislemesi esnasinda kisalabilir. Tercihen orta kesit anevrizmanin veya anevrizma boynunun seviyesine konumlanir. Böylelikle birinci kafes yapisinin orta kesiti sistol esnasinda anevrizmaya veya anevrizma boynunun alanina dogrudan çikinti yapabilmesine ulasilir. Uzunluk degisimi küçük örgü açisi sayesinde önemsiz hale gelir. Böylelikle birinci kafes yapisinin orta kesiti, sistolik basincin kan damarindan anevrizma içerisinde en azindan belirli bir dereceye kadar iletilmesine katki saglar, böylelikle ayrica anevrizma duvari hücrelerinin mekanik yükü saglanir. Hücrelerin dejenerasyonu böylelikle anevrizma duvarinda azaltilir.

Tercih edilen bir düzenlemede dis kat ve iç kat arasindaki bosluk gövdenin genisletilmil durumunda degisiklik gösterir, burada bosluk en azindan kesitler halinde degisimli olarak azalir ve artar. Belirgin sekilde dis kat gövdenin genisletilmis durumunda en azindan kesitler halinde dalga seklinde bir kontura sahiptir. Dalga seklindeki kontur, özellikle etkili sekilde akisi kisaltir.

Dis kat, degisimli olarak düzenlenen dalga tepesine ve dalga çukuruna sahip olabilir, burada kismen özellikle bütün dalga çukurlarinin bir parçasi iç kat ile baglanir ve/veya önceden sekillendirilir, özellikle isil islem sayesinde önceden sekillendirilir ve/veya dalga tepesi olarak diger bir örgü açisina sahiptir. Iç kata sahip olan dalga çukurunun mekanik baglantisi olmak üzere baglantida, tek bir dalga çukurunun veya 1'den fazla dalga çukurunun, özellikle 2'den fazla, 3'ten fazla, 4'ten fazla dalga çukurunun, özellikle bütün dalga çukurlarinin iç kat ile baglanmasi ve sabitlenmesi avantajli olabilir.

Sabitlenen dalga çukurlari proksimal olarak, yani dis katin proksimal ucu olmak üzere kendi tarafinda düzenlenir. Dis katin ve distal, sabitlenmeyen dalga çukurlarinin distal uçlari eksenel dogrultuda hareket edebilir. Özellikle tercih edilen bir düzenlemede sadece, proksimal sekilde birinci dalga tepesinin öncesinde yarim dalga çukuru olarak görülebilen proksimal uç sabitlenir. Distal uç da dahil olmak üzeren tamamlanan bütün dalga çukurlari serbesttir ve hareket edebilir.

Dalga sekli mekanik sekil sayesinde önceden sekillendirilebilir veya kabartilabilir ve durma durumu olusur. Dalga formu kateter çizgisine uzanir ve birakildiginda dalga seklinde durma veya baslangiç durumuna geri döner. Biçim bellekli bir materyalin kullanimi esnasinda dalga sekli biçim bellekli etkinin kullanimi sayesinde uygun bir isil islem sayesinde kabartilabilir. Farkli örgü açilari sayesinde radyal stabilite lokal olarak etkilenebilir, böylelikle alanlar kolayca genisler (dalga tepeleri) ve alanlar daha zor sekilde genisler (dalga çukurlari). Dalga konturunun olusumuna yönelik yukarida söz edilen seçenekler birbiri ile tek veya bütün olarak kombine edilebilir.

Tamamlayici bir bakis açisina göre bulus, esnek bir uygulama elemani, özellikle bir kilavuz teli içeren bir uygulama sistemi ve istem 1'e göre bir cihaz ile tibbi uygulamalara yönelik bir sistem saglama düsüncesine dayanir. Uygulama sistemi cihaz ile baglanir veya baglanabilir. Tercihen sistem, cihazin yeniden uygulama sistemine çekilmesine uydurulur.

Tibbi cihaz baglaminda açiklanan düzenleme örnekleri ve avantajlar, esdeger ölçüde bu tür bir cihaz içeren sisteme yönelik olarak geçerlidir.

Bulus, asagidaki düzenleme örneklerine iliskin olarak belirtilen, sematik sekillere iliskin olarak daha ayrintili sekilde açiklanir. Burada gösterilenler: Sekil 1a: Sekil 1b: Sekil 1c: Sekil 2a: Sekil 2b: Sekil 3a: Sekil 3b: Sekil 4a: Sekil 4b: Sekil 5a: Sekil 5b: Sekil 6a: Bir anevrizma ile kan damari sayesinde bir kesitini gösterir, burada anevrizma içerisine basinç iletimi gösterilir; Sekil 1a'ya göre kan damarini gösterir, burada bilinen bir anevrizma stenti kullanilir; Bilinen bir anevrizma stentinin kullanimi esnasinda anevrizmada ve kan damarinda basinç seyrinin grafiksel olarak görünümü gösterilir; Bir anevrizma ile kan damari sayesinde bir kesitini gösterir, burada anevrizmaya kayma geriliminin etkisi gösterilir; Sekil 2a'ya göre kan damarini gösterir, burada bilinen bir anevrizma stenti kullanilir; Bir anevrizma ile kan damari sayesinde bir kesitini gösterir, burada anevrizma içerisine dogrudan bir kan akisinin etkisi gösterilir; Sekil 3a'ya göre kan damarini gösterir, burada az bir gözenek boyutuna sahip olan bilinen bir anevrizma stenti kullanilir; Sekil Sa'ya göre kan damarini gösterir, burada büyük bir gözenek boyutuna sahip olan bilinen bir anevrizma stenti kullanilir; Kullanilan bir bilinen anevrizma stenti ve bir anevrizma ile bir kan damari sayesinde boylamsal kesit gösterilir, burada anevrizma stentine kari damarinin puls bagli degisikliklerin etkisi gösterilir; Sekil 4a'ya göre kan damari gösterilir, burada sistolik bir kan basinci etkisi altinda bilinen bir anevrizma stentinin gözleri sayesinde anevrizmadaki artan kari akisi gösterilir; Bir anevrizma ile bir kan damari sayesinde bir boylamsal kesit gösterilir, burada büyük bir örgü açisina sahip olan bilinen bir anevrizma stenti kullanilir; Sekil 5a'ya göre kan damarini gösterir, burada küçük bir örgü açisina sahip olan bilinen bir anevrizma stenti kullanilir; Bir uygulama sisteminde önceki teknige göre bir anevrizma stenti sayesinde bir kesit gösterilir, burada anevrizma stenti birbiri ile sarilan birçok duvar katina sahiptir; Semisu Sekil 15a: Sekil 15b: Bir uygulama sisteminde tercih edilen bir düzenleme örnegine göre bulusa göre tibbi cihaz sayesinde bir kesit görsterilir, burada cihaz kafes yapilarinin iki ayri katina sahiptir; Bir anevrizma ile bir kan damari sayesinde bir boylamsal kesit gösterilir, burada farkli örgü açilarina sahip olan birinci kafes yapisini içeren bulusa göre tibbi cihaz tercih edilen bir düzenleme örnegine göre kullanilir; Bulusa göre diger bir düzenleme örnegine göre bir tibbi cihazin perspektifli sekilde yandan görünüsü gösterilir; Bir uygulama sisteminden çikma esnasinda Sekil 8'e göre tibbi cihaz gösterilir; Bir kan damari içerisinde düzenlemede Sekil 8'e göre tibbi cihaz gösterilir; Kan damarinin bir uzanti etkisi altinda Sekil 10'a göre tibbi cihaz gösterilir; Sistolik bir kan basincinin etkisi altinda Sekil 10'a göre tibbi bir cihaz gösterilir; Kan damarinin uzanti etkisi altinda bulusa göre diger bir düzenleme örnegine göre bir tibbi cihazin perspektifli olarak yandan görünüsü gösterilir, burada çevre duvarinin dis kati iç kattan daha kisa bir kafes yapisini içerir; Kan damarinin uzanti etkisi altinda bulusa göre diger bir düzenleme örnegine göre bir tibbi cihazin perspektifli olarak yandan görünüsü gösterilir, burada çevre duvarinin dis kati birbirini izleyen iki kafes yapisini içerir; Sikica yerlestirilmis durumda bulusa göre diger bir düzenleme örnegine göre tibbi bir cihazin perspektifli bir yandan görünüsü gösterilir, burada çevre duvarinin dis kati, cihazin genisleme durumunda üst üste gelen iki kafes yapisini içerir; Bir uygulama sistemi içerisinde sikistirilmis bir durumda Sekil 15a'ya göre cihaz gösterilir; Bulusa göre diger bir düzenleme örnegine göre tibbi bir cihazin perspektifli bir yandan görünüsü gösterilir, burada çevre duvarinin dis kati, cihazin genisleme durumunda sarilmis sekilde düzenlenen iki kafes yapisini içerir; Sekil 16b: Bir uygulama sistemi içerisinde sikistirilmis bir durumda Sekil 16a'ya göre cihaz gösterilir; Sekil17: Sekil 12'ye göre cihaz gösterilir, burada anevrizmada türbülansin azalmasi dayanak alani sayesinde boru seklindeki duvarin birinci ve ikinci kafes yapisi arasinda gösterilir; Sekil 18: Iki kafes yapisinin üst üste konumlandirildigi bulusa göre bir düzenleme örnegine göre bir cihazin genislemesi gösterilir; Sekil 19: Baglanti mansonu alaninda Sekil 18'e göre cihaz sayesinde bir kesit gösterilir; Sekil 20: Bulusa göre diger bir düzenleme örnegine göre bir cihaza yönelik bir tasiyicinin genislemesi gösterilir; Sekil 21: Sekil 20'ye göre tasiyici ile bulusa göre bir düzenleme örnegine göre bir cihazin genislemesi; Sekil 22: Bulusa göre bir düzenleme örnegine göre fuzi formlu bir anevrizmanin tedavisine yönelik kullanilan bir tibbi cihazin perspektifli bir yandan görünüsü gösterilir; Sekil 23: Bulusa göre diger bir düzenleme örnegine göre fuzi formlu bir anevrizmanin tedavisine yönelik kullanilan bir tibbi cihazin perspektifli bir Sekil 24: Bulusa göre diger bir düzenleme örnegine göre fuzi formlu bir anevrizmanin tedavisine yönelik kullanilan bir tibbi cihazin perspektifli bir yandan görünüsü gösterilir.

Sekil 1a'da kan basincinin bir kan damarinda (30) bir anevrizmaya (31) etkisini açiklar.

Burada oklar, basincin (P) kan damarindan (30) anevrizmaya (31) iletimini gösterir.

Genellikle kari damari (30), pulsatil kan akisi veya kalbin atimlu etkinligi sayesinde elde edilen basinç salinimlarina baglidir. Burada azami basinçlar söz edilen sistoldei yani kalp aktivitesinin firlatma fazinda meydana gelir. Kalp Odaciklari kan ile doldugunda, diastoldeki basinç minimuma iner.

Basinç salinimlarinin anevrizmaya (31) etkisi, önceki teknige göre bilinen sarilan anevrizma stentinin (40) kullanilmasi sayesinde etkilenir. Buna yönelik bilinen anevrizma stent (40), anevrizmanin (31) alaninda kan damarinda (30) yerlestirilir (Sekil 1b). Bilinen anevrizma stentinin (40) yapisi sayesinde kan damari (30) ve anevrizma (31) arasindaki kan akisi etkilenir, böylelikle anevrizmaya (31) iletilen basinç (P) bir taraftan azalir ve diger taraftan gecikmeli sekilde anevrizmaya (31) etki eder. Sekil 10, açik sekilde kan damarinda (30) (düz çizgi) ve bilinen bir anevrizma stenti (40) sayesinde kaplanan anevrizmada (31) (kesikli çizgi) basinç seyrini gösterir. Gösterilen basinç seyirlerinde, anevrizmadaki (31) basinç kan damarindakinden (30) daha yavas sekilde yükselir ve düser. Anevrizmada (31) basinç egrisi ayni zamanda daha düzdür.

Etki ne denli etkili olursa, tel o denli gözenekli olur. Basincin zayiflamasinin istenen degerde olmasi halinde, ancak çok fazla kabartilmamasi gerekir.

Ancak basinç azalimi, anevrizma duvarinin (34) hücrelerinin dejenerasyonunu saglamasi olanagi meydana gelir. Özellikle anevrizma duvarinin (34) azalan mekanik gerilimi sayesinde, anevrizma duvarinin (34) hücrelerinin dejenere olmasi veya azalmasi tehlikesi meydana gelir, bu sebeple reptür tehlikesi kendiliginden bir anevrizma stentinin (40) kullanimina göre yükseltilir.

Ayrica anevrizma (31), Sekil 2a'da gösterildigi üzere tegetsel kan akisi veya damar akisi (FG) sayesinde etkilenir. Damar akisi (FG) sayesinde anevrizmanin (30) içerisindeki kan ve kan damarinin (30) içerisindeki kan arasinda sinir yüzeylerde, anevrizma (31) içerisinde bir türbülansli akisa (Fw) neden olan kayma gerilimleri meydana gelir. Sekil 2b'de gösterildigi üzere bilinen bir anevrizma stentinin (40) kullanimi sayesinde damar akisi (FG) sayesinde baslayan kayma geriliminin etkisi azaltilir. Anevrizma (31) içerisindeki türbülansli akis (Fw) böylelikle azaltilir. Türbülansli akisin (Fw) azalmasi bir taraftan, anevrizma içerisindeki pihtilasmanin gelismesi avantajina sahiptir. Diger taraftan ise türbülansli akisin (Fw) çok fazla azalmasi ancak anevrizma duvarinin (34) hücrelerinin dejenerasyonunu saglayabilir. Bunun disinda anevrizmadaki (31) ve kan damarindaki (30) kan arasinda kan alis verisi önlenir, böylelikle anevrizma duvarinin (34) besin maddesi saglamasi kosullar altinda verilemez. Fazla akis azalimi sirasinda çok hizli büyüyen pihtilar söz konusu olabilir.

Sekil 3a, anevrizma (31) kan damarinin (30) egriliginde düzenlendiginde islem görmemis durumda damar akisinin (Fe) anevrizma (31) üzerinde etkisini gösterir.

Anevrizma (31) burada dogrudan damar akisi (FG) ile uygulanir, burada damar akisi (FG) lokal olarak akis alaninda (36) anevrizma duvarinda (34) meydana gelir. Akis alaninda (36), damar akisi (FG) saptirilir. Anevrizma duvari (34), akis alaninda (36) artan bir basinç yüküne maruz kalir. Kan damarinda (30) kullanilan bilinen anevrizma stenti (40), damar akisina (FG) yönelik bir direnç saglar, böylelikle anevrizma (31) içerisine akan akis fraksiyonu veya kan fraksiyonu azalir. Böylelikle bilinen bir anevrizma stenti (40), anevrizma içerisinde akis hizinin azalimini etkiler. Belirgin sekilde geçis akisi (FD) anevrizmanin anevrizma boynu (32) sayesinde azaltilir. Es zamanli olarak kan akisinin veya damar akisinin (FG) bilinen anevrizma stentini (40) saglayan direnç, anevrizma içerisindeki basinç dalgasinin veya basinç seyrinin degisimini etkiler, bu sebeple anevrizma duvarinin (34) hücrelerinin dejenerasyonu geçirilir. Bu durum özellikle, ek olarak yüksek bir bükme esnekligine sahip olan ve kan damarinin (30) egimine uyum gösteren (Sekil 3b) gözenekli bir yapiya sahip olan stente yönelik olarak geçerlidir. Gözenekli yapiya sahip olan bilinen anevrizma stentleri (40) buna karsin büyük bir radyal dayanimina sahiptir, böylelikle Sekil 30'de gösterildigi üzere kan damarinin (30) uzanimi etkilenir. Ancak kan damarinin (30) uzanimi sayesinde, dogrudan anevrizmaya (31) iletilen damar akisinin (FG) fraksiyonu azaltilir.

Bu tür bilinen stentin (40) gözenekli yapisi ancak anevrizma (31) içerisinde, özellikle kayma gerilimlerinin sonucunda büyük bir kan akisina izin verir, böylelikle anevrizmanin yükü büyük olur.

Bilinen anevrizma stentleri (40), özellikle gözenekli bir yapiya sahip olan bilinen anevrizma stentleri (40) kan damarinin (30) periyodik olarak damar degisimleri sayesinde etkilenir. Sekil 4a'da, sistol esnasinda, yani kan basinci seyrindeki azami basinç esnasinda kan damarinin (30) bir taraftan radyal olarak genisler, yani bir genislemeye (W) sahip olur ve diger taraftan boylamsal dogrultuda uzanir.

Genislemenin (W) yani sira sistol esnasinda ayni zamanda kan damarinin (30) uzanimi (E) meydana gelir. Yukarida bahsedilen küçülme etkisi sebebiyle kari damarinin (30) genislemesi (W) ve uzamasi (E) bilinen anevrizma stentinin (40) daralmasini (R) etkiler. Daralma (R) özellikle anevrizma (31) alaninda gösterilir.

Böylelikle bilinen anevrizma stentinin (40) çevre duvari, Sekil 4a'da gösterildigi üzere anevrizma boynundan (32) uzaklasir. Bilinen anevrizma stentinin (40) büyük diskolasyon tehlikesi damarin genislemesi veya daralma (R) sayesinde saglamlastirilir.

Bunun disinda anevrizma (31) alaninda türbülansli akim (Fw) üzerindeki etki azaltilir.

Anevrizma tedavisinin (31) etkisi bu sebeple azaltilir. Belirgin sekilde bilinen anevrizma stentinin (40) yapisi sistol esnasinda esas olarak ters etki yapar. Kan basinci sistolde lokal olarak maksimuma çikmasi esnasinda es zamanli olarak anevrizma stenti (40) daralir. Diger bir deyisle bilinen anevrizma stentinin (40) çevre duvari basinç artisina karsi hareket eder. Böylelikle geçis akisi (FD) bilinen anevrizma stentinin (40) gözleri sayesinde anevrizmada (31) arttirilir. Bu etki Sekil 4b'de açiklanir. Önceki teknikten, Sekil 5a'da gösterildigi üzere büyük bir örgü açisina sahip olan bilinen anevrizma stenti (40) bilinir. Büyük bir örgü açisina sahip olan bilinen anevrizma stenti (40), güçlü bir daralma (R) olmaksizin kan damarinin uzaniminin (E) takip edebilme niteligine sahiptir. Bütün olarak bu tür anevrizma stentinin (40) yapisi radyal dogrultuda nispeten boyutu sabit sekildedir (düsük uyumluluk), böylelikle ek olarak basinç iletiminin güçlü sekilde etkilenmesi kan damarindan (30) anevrizma (31) içerisine dogru meydana gelir. Anevrizma (31) içerisindeki basinç (P), Sekil 1c'de gösterildigi üzere bütün olarak azaltilir.

Sekil 5b, az bir örgü açisini içeren bilinen bir anevrizma stentini (40) gösterir. Bu tür stentler, kan damarinin (30) uzamasinda (E) önceden açiklanan dezavantajlar ile bilinen anevrizma stentinin (40) daralmasinin (R) olusumunu etkileyen yüksek bir esneklige sahiptir.

T2'ye göre bilinen anevrizma stentinin (40) kesit görünümü gösterilir. Bilinen anevrizma stenti (40), iki tel örgüye sahiptir, burada her iki örgünün telleri birbiri ile sarilir. Birinci tel örgü, bilinen anevrizma stentinin (40) ikinci bir örgüsünün ikinci telinden (42) daha büyük bir kesit çapina sahip olan birinci tele (41) sahiptir. Birinci ve ikinci tellerin (41, 42) birlesmesi sayesinde sikistirilmis durumda uygulama sistemi (20) içerisinde sikistirilmis durumda daha yüksek alan gereksinimine sahip olan birinci ve ikinci tellerin (41, 42) tam düzenlemesi elde edilir.

Buna karsin bulusa göre düzenleme örneginde tibbi cihazin boru seklinde bir gövdeye (10) sahip olmasi saglanir. Cihaz özellikle stent olarak olusturulur. Boru seklindeki gövde (10), birinci kafes yapisini (11) ve ikinci kafes yapisini (12) içeren bir çevre duvarina sahiptir. Birinci ve ikinci kafes yapisi (11, 12) ancak çevre duvarinin ayri katlarini (14, 15) olusturur. Bulusa göre boru seklindeki gövdenin (10) kafes yapilari (11, 12) ayni zamanda en azindan kesitler halinde, tercihen bütün kafes yapisi boyuncan birbirinden bagimsiz sekildedir. Kafes yapilari (11, 12) noktali sekilde birbiri ile baglanir. Özellikle boru seklindeki gövdenin çevre duvari, birinci kafes yapisinin (11) ikinci kafes yapisi (12) ile baglandigi bir çevre çizgisine sahip olabilir. Özellikle çevresel dogrultuda boru seklindeki gövde (10) etrafinda uzanan birinci kafes yapisi (11) ve ikinci kafes yapisi (12) arasinda tek bir baglanti çizgisi saglanabilir. Belirgin sekilde, birinci kafes yapisi (11) ve ikinci kafes yapisi (12) ve diger kafes yapilari arasinda baglanti sadece genisleyen yüzeyler sayesinde degil, aksine esas olarak çizgi seklinde meydana geldigine dikkat edilir.

Her biri bir kafes yapisi (11, 12) içeren ayri katlar sayesinde boru seklindeki gövdenin (10) alan gereksinimi, Sekil 6b'de gösterildigi üzere azaltilir. Sekil 6b, her biri bir kafes yapisina (11, 12) sahip olan genisletilmis durumda içi bos silindir seklinde düzenlenen iki katin (14, 15) boru seklindeki gövdesi (10) sayesinde bir kesiti gösterir. Burada ikinci kafes yapisina (12) sahip olan bir iç kat (15) saglanir. Iç kati (15) çevreleyen bir dis kat (14), birinci kafes yapisini (11) içerir. Her iki kafes yapisinin (11, 12) kat seklinde veya es merkezli düzenlemesi, Sekil Bb'de belirtildigi üzere sikilastirilmis durumda ayni sekilde kalir.

Birinci dis kafes yapisinin (11) telleri (112), ikinci iç kafes yapisinin (12) tellerinin kesit çapindan daha az bir kesit çapina sahiptir. Sekil 6b'ye göre boru seklindeki gövde, bir uygulama sistemi (20) içerisinde düzenlenir. Bilinen anevrizma stentine (40) karsin boru seklindeki gövdenin (10) azalan alan gereksinimi sayesinde daha küçük bir uygulama sisteminin (20) kullanimi mümkündür. Tibbi cihaz böylelikle daha küçük kan damarina yönelebilir.

Sekil Gb'de ayrica, birinci kafes yapisi (11) ve ikinci kafes yapisinin (12) koaksiyal olarak iç içe düzenlendigi görülebilir. Ayrica birinci kafes yapisi (11) ve ikinci kafes yapisi (12) en azindan kesitler halinde birbirine iliskin olarak hareket edebilir. Belirgin sekilde birinci ve ikinci kafes yapisinin (11, 12) birinci ve ikinci kafes yapisi (11, 12) arasindaki çizgi seklinde veya noktali sekilde olan baglantinin disinda birbirine iliskin olarak hareket edebilir. Ilgili hareket edebilirlik özellikle birinci ve ikinci kafes yapisinin (112) ikinci kafes yapisinin (12) tellerine (122) dogru kayabilir veya tam tersi olabilir.

Sekil öb'ye göre örnek düzenlemede birinci kafes yapisinin (11) telleri (112), ikinci kafes yapisinin (12) tellerinden (122) daha kalindir. Ayni zamanda kafes yapilarinin Ayrica ikinci kafes yapisinin (12) telleri (122), birinci kafes yapisinin (11) tellerinden (112) daha büyük bir kesit çapina sahip olabilir. Boru seklinde gövdenin (10) veya tüm cihazin gelistirilmis sekilde kivrilabilirligine yönelik, iç katin (15) daha kalin tel (122) sayisindan olusturulmasi ve dis katin (14) nispeten daha ince tel sayisi sayesinde yapilandirilmasi avantajlidir.

Genellikle, bir katin (14, 15) diger kattan (15, 14) daha gözenekli bir bir yapiya sahip olmasinin avantajli oldugu görülmüstür. Diger bir deyisle her iki kattan (14, 15) biri, nispeten daha gözeneklibilir kattan (15, 14) daha büyük veya daha küçük bir örgü açisina sahip olmasi mümkündür. Önceden bahsedilen varyantlarin kombinasyonlari mümkündür.

Ince gözenekli katin dis kati (14) ve genis gözenekli katin iç kati (15) olusturmasi özellikle tercih edilir.

Genellikle cihaz, bir dis kat (14) ve bir iç kat (15) içeren tercihen boru seklinde bir gövdeye (10) sahiptir. Cihaz bir stent olabilir. Dis kat (14), birinci kafes yapisi (11) sayesinde ve iç kat (15), ikinci kafes yapisi (12) sayesinde olusturulur. Ikinci kafes yapisi (12), tercihen genis gözenekli bir tel örgüye sahiptir. Birinci kafes yapisi (11), buna karsin ince gözenekli bir tel örgüye sahiptir. Ikinci kafes yapisinin (12) genis gözenekli tel örgüsü böylelikle bir tasiyiciyi (18) olusturur, buna karsin birinci kafes yapisinin ince gözenekli tel örgüsü bir ag (19) olusturur.

Genel olarak her iki katin, yani dis kat (14) ve iç katin (15) ayni sekilde olusturulmasi mümkündür. Katlar (14, 15) ayni zamanda ayni ince gözenekli yapiya ve/veya ayni tel sayisina ve/veya ayni tel kalinligina ve/veya ayni örgü açisina sahip olabilir. Yukarida söz edilen varyantlarin bütün kombinasyonlari mümkündür. Kafes yapilarinin baglantisi sayesinde bunlar, birbirine dogru uzanir ve/veya birbirine dogru uzanan örgü modeline sahiptir.

Ayrica bulusun iki katli yapilarla sinirlandirilmadigi not edilmelidir. Çogunlukla basvurunun çerçevesinde ayni zamanda, üç veya daha fazla ayri katlara sahip olan bir çevre duvari içeren boru seklindeki gövde (10) veya stentler tanimlanir ve açiklanir.

Birkaç veya bütün katlar bulusa göre yapilandirilabilir.

Asagida tasiyicinin (18) oldukça avantajli düzenlemeleri açiklanmistir: Tasiyici (18) veya ikinci kafes yapisi (12), en fazla 32, özellikle en fazla 24, özellikle en 40 um, özellikle en az 50 pm, özellikle en az 60 um, özellikle en az 68 um, özellikle en az 75 um, özellikle en az 84 um, özellikle en az 100 um degerinde bir kesit çapina sahiptir. 2 mm ila 6 mm'lik bir kesit çapina sahip olan, kan damarlarinda (30) kullanima yönelik tibbi cihazlara yönelik olarak geçerlidir. 6 mm'den daha büyük olan tedavi edilen kan damarinin (30) bir kesit çapinda ikinci kafes yapisinin (12) veya tasiyicinin özellikle en az 68 pm, özellikle en az 75 um, özellikle en az 84 um, özellikle en az 100 um, özellikle en az 150 um, özellikle en az 200 um degerinde bir kesit çapina sahiptir.

Esas olarak boru seklindeki gövdenin (10) çevre duvari, bir tasiyicidan (18) daha fazlasini içerebilir.

Genel olarak tasiyici (18) veya ikinci kafes yapisi (12), büyük bir bükme esnekligine sahiptir, burada ikinci kafes yapisinin (12) veya tasiyicinin (18) bükülmesi, ikinci kafes yapisinin (12) boylamsal ekseni boyunca nispeten büyük bir bükme kuvvetine veya nispeten büyük bir bükme momentine gerek duyar. Bu durum, tasiyicinin (18) egrilen kan damarinin (30) uzantini etkilemesine neden olur. Böylelikle tasiyici (18) akis bilesenlerinin azalmasina yönelik dogrudan anevrizma (31) içerisine akan damar akisina (Fe) katki saglar. Damar akisinin (FG) dogrudan akisi, böylelikle anevrizma (31) içerisinde azaltilir.

Tasiyici (18), en genis anlamda aga (19) yönelik bir destek yapisi veya tasiyici yapisi olabilir. Burada tasiyicinin (18) koaksiyal olarak agin (19) içerisinde düzenlenmesi tercih edilir. Bu sekilde tasiyici (18) veya ikinci kafes yapisi (12) agin (19) veya birinci kafes yapisinin (11) sabitlenmesine yönelik kullanilabilir. Özellikle tasiyici (18) sayesinde agin (19) genisleme davranisi kontrol edilebilir.

Tercihen tasiyici (18), boru seklindeki gövdenin (10) iç katini (15) olusturur. Alternatif olarak tasiyici (18), dis kati (14) olusturabilir. Böylelikle tasiyici (18) sayesinde öncesinde ayarlanan kesit çapina kadar kan damarinin (30) sabitligi ve boru seklindeki gövdenin (10) genisligine ulasilir. Bütün olarak tasiyici (18), boru seklindeki gövdenin (10) ve tasiyici (18) içerisindeki agin iyi ve kontrol edilebilen genislemesini mümkün Asagida agin (19) veya birinci kafes yapisinin (11) tercih edilen varyantlari açiklanmistir: Tercihen ag (19), tasiyicidan (18) daha fazla ince gözenekli yapiya sahiptir. Ag (19), böylelikle anevrizmaya (31) karsin akis etkisinin fonksiyonu üstlenir. Tercihen agin (19) ince gözenekliligi, kanin anevrizma içerisine (31) tam olarak akmasinin önlenecegi sekilde sinirlanir. Çogunlukla ag sayesinde (19), bir taraftan anevrizma (31) reptürünün azaltilmasi ve diger taraftan anevrizma duvarinin (34) uygun sekilde besin maddesi saglamasinin ve mekanik yükünün sürdürülmesi ile ulasilmalidir, böylelikle anevrizma duvarinin (34) hücrelerinin dejenerasyonu azaltilir. Agin (19) ince gözenekliligine iliskin olarak bu sebeple, agin (19) en fazla 48, özellikle en fazla 44, özellikle en fazla 40, özellikle en fazla 16, özellikle en fazla 12 tel (112) içerimesi avantajlidir. Agin (19) sabitlenmesi, tasiyici (18) sayesinde meydana gelir, böylelikle radyal dayanima iliskin agda (19) herhangi özel gereklilikler olusmaz. Kivrilabilirligin gelistirilmesi amaciyla bu sebeple, avantajli olarak birinci kafes yapisinin (11) veya agin (19) tellerinin (112) tel çapinin ikinci kafes yapisinin (12) veya tasiyicinin (18) tellerinin (122) kesit çapina karsin azaltilmasi saglanir. Tercihen birinci kafes yapisinin (11) veya agin (19) telleri (112) en fazla 77 um, özellikle en fazla 51 um, özellikle en fazla 46 pm, özellikle en fazla 41 um, özellikle en fazla 36 um, özellikle en fazla 26 um, özellikle en fazla 20 um degerinde bir kesit çapina sahiptir. Bu durum, boru seklinde gövdenin (10) kullanimina yönelik veya genel olarak 2 mm ila 6 mm'lik bir damar çapina sahip olan kan damarinda (30) tibbi cihaza yönelik geçerlidir. 6 mm'den fazla olan bir damar çapinda, pm, özellikle en fazla 77 um, özellikle en fazla 51 um, özellikle en fazla 46 um, özellikle en fazla 41 um, özellikle en fazla 36 um, özellikle en fazla 26 um, özellikle en fazla 20 pm degerinde bir kesit çapina sahip olmasi avantajlidir.

Tercihen ag (19), boru seklindeki gövdenin (10) dis katini (14) olusturur. Oldukça esnek ag (19), boru seklindeki gövdenin (10) genislemesi esnasinda tasiyici (18) sayesinde desteklenir veya genisletilmis durumda sikistirilir. Tasiyici (18) ve ag (19) arasindaki etkilesim sayesinde agin (19) uygun sekilde kari damarinda (30) katlanmasi azaltilir. Iç kati (15) olusturan tasiyici (18), tercihen agin (19) tüm uzunlugu sayesinde agi (19) destekler.

Birinci kafes yapisi (11) ve ikinci kafes yapisi (12) noktali sekilde birbiri ile baglanir.

Tercihen birinci kafes yapisinin (11) ikinci kafes yapisi (12) ile baglantisi boru seklindeki gövdenin (10) proksimal ucunda meydana gelir. Özellikle birinci kafes yapisi (11), ikinci kafes yapisinin (12) proksimal ucu (120) ile baglanan bir proksimal uca (110) sahiptir.

Bu baglamda, basvuru çerçevesinde proksimal sekilde düzenlenen elemanin, kullaniciya distal elemandan daha yakin sekilde düzenlendigi not edilmelidir.

Tercihen birinci kafes yapisi (11) ve ikinci kafes yapisi (12) her biri egik sekilde ilerleyen proksimal bir uca (110, 120) sahiptir. Birinci kafes yapisinin (11) ve ikinci birlikte uzanir. Birlikte uzanan teller (112, 122) birbiri ile baglanir. Birinci ve ikinci kafes yapisinin (11, 12) bu tür bir baglantisi, örnek olarak Sekil 8'de gösterilir. Birinci kafes baglantisi, Sekil 8'e göre düzenleme örnegine göre bir baglanti mansonu (17) sayesinde meydana gelir. Birinci ve ikinci kafes yapisinin (11, 12) beraber uzanan telleri (112, 122), baglanti mansonu (17) alaninda birbirine paralel olarak uzanabilir veya birbiri ile kivrilabilir. Ayrica birinci kafes yapisinin (11) tellerinin (112) baglanti mansonu (17) alaninda ikinci kafes yapisinin (12) tellerini (122) tamamen kaplamasi saglanabilir. Bu esas olarak, Sekil 6b'ye göre kesit görünümünde gösterildigi üzere düzenlemeye karsilik gelir. Tam tersi olarak ikinci kafes yapisinin (12) tellerinin (122) baglanti mansonu (17) alaninda birinci kafes yapisinin (11) tellerini (112) tamamen kaplamasi saglanabilir. Diger baglanti türleri mümkündür. Örnegin birinci kafes yapisi (11) ve ikinci kafes yapisi (12) veya ag (19) ve tasiyici (18) boru seklindeki gövdenin (17) bir orta alanda birbiri ile baglanabilir. Ayrica birinci ve ikinci kafes yapisi (11, 12) arasindaki baglantinin, ag (19) ve tasiyici (18) arasinda boru seklindeki gövdenin (10) distal ucunda, örnegin kafes yapisinin dügümlerinde mümkün olur. Egik alanindaki bir baglanti mümkündür.

Tercihen kafes yapilar (11, 12), her bir kafes yapisinin (11, 12) genel olarak eksenel bir ucunda veya bir proksimal ucunda (110, 120) egik bir seyre sahip olan bir tel örgüye sahiptir. Bu tür tel örgüler, basvuru sahibine geri iletilen ve mevcut basvuruya tamamen Anevrizma duvarinin (34) kas hücrelerinin dejenerasyonu saglanmaksizin, bulusa göre çift fonksiyona ulasmak, yani bir taraftan boru seklindeki gövdenin (10) veya stentin kan damarinda (30) uygun sekilde sabitlenmesini mümkün kilmak ve diger taraftan anevrizma (31) içerisinde akisin dogrudan etkilenmesi amaciyla, tek tel örgülerin veya kafes yapilarinin (11, 12) örgü açisinin dogrudan ayarlanmasi gereklidir. Asagida farkli örgü açisina yönelik tercih edilen düzenleme örnekleri açiklanmistir: Bilinen anevrizma stentinde (40), örgü açisinin mümkün oldugunca büyük sekilde seçilmesi, böylelikle anevrizma boynunun (32) mümkün oldugunda büyük sekilde kapanmasi saglanir. Bu tür tedavi olanaklarinin dezavantaji, anevrizma duvarinin hücrelerinin dejenerasyonu ve büyüyen yeni pihtilarin olusumu sayesinde, artan kanama riskinde bilinen anevrizma stentinin (40) konumlandirilmasini zorlastiran yüksek bir küçülme ve çesitli damar çapina uygun olmayan uyarlamada meydana gelir.

Genel olarak bilinen anevrizma stentinin uzunluk degisiminin çap degisimi esnasinda ne kadar fazla olursa, örgü açisinin o denli büyük sekilde seçilmesi geçerlidir. Bu durum, bilinen anevrizma stentinin (40) yeniden üretilebilen ve ayarlanabilen konfigürasyonunu zorlastirir.

Tibbi cihazda bu sebeple örgü açisinin sinirli sekilde olmasi saglanir. özellikle örgü açisinin en fazla 70°, özellikle en fazla 67°, özellikle en fazla 65°, özellikle en fazla 63°, özellikle en fazla 60° olmasinin gerekli oldugu kanitlanmistir. Burada örgü açisi, kafes yapisinin bir teli ve boru seklindeki gövdenin (10) boylamsal ekseni arasinda olusturulan dar açiya iliskindir. 60° degerinde bir örgü açisinda genisleme esnasinda, yani boru seklindeki gövdenin (10) sikistirilmis durumdan genisletilmis bir duruma çevirme esnasinda her bir kafes yapisinin (11, 12) %50'Iik yükseklikte kisalmasinin meydana gelmesi belirlenmistir. Bu, sikistirilmis durumda, yani uygulama sistemi (20) içerisinde 40 mm'lik bir uzunluga sahip olan, 60° degerinde bir örgü açisina sahip olan kafes yapisinin (11, 12) genisletilmi sdurumda, özellikle kan damarinda (30), 20 mm veya 200 mm'den daha fazla bir uzunluga sahip olmasi anlamina gelir.

Tercihen birinci kafes yapisina (11) veya ikinci kafes yapisina (12) yönelik, en fazla 52°, özellikle en fazla 51°, özellikle en fazla 50°, özellikle en fazla 45° olan bir örgü açisi saglanir. Böylelikle boru seklindeki gövdenin (10) kisalmasinin genisleme veya serbest kalma esnasinda uygun bir alanda bir kan damarinda (30) hareket etmesine ulasilir. Böylelikle küçülme etkisi azaltilir. Boru seklindeki gövdenin (10) bilinen sekilde çok boyutlandirildigindan, yani üretim durumunda kan damari (30) içerisinde yerlestirilmis durumdan daha büyük bir kesit çapina sahip oldugundan, her bir kafes boru seklindeki gövde (10) nispeten iyi bir esnekli sahip olur.

Bu baglamda tibbi cihaza, özellikle esas olarak üretim durumuna iliskin basvuru çerçevesinde boru seklindeki gövdeye (10) yönelik boyutlarin genis ölçüde zit sekilde verilmedigi not edilmelidir.

Birinci kafes yapisi (11) ve ikinci kafes yapisi (12) veya ag (19) ve tasiyici (18) farkli örgü açilarina sahip olabilir. Böylelikle boru seklindeki gövdenin (10) genislemesi esnasinda farkli küçülme etkilerinin ayarlanmasina ulasilir. Diger bir deyisle farkli örgü açisina sahip olan tasiyici (18) ve ag (19), boru seklindeki gövdenin (10) bir uygulama sisteminden (20) birakilmasi esnasinda farkli bir kisalma davranisi sergiler. Pulsatil kari akisinin sonucunda kan basinç salinimlari, boru seklindeki gövdeye (10) etki ettiginde, ayni zamanda yerlestirilmis durumda bu geçerlidir. Her iki kat (14, 15), yani tasiyici (18) ve ag (19 ayni zamanda pulsatil kan akisi sayesinde farkli sekilde etkilenir. Burada özellikle tercih edilen sekilde, tasiyici (18) ve ag (19 arasinda veya dis kat (14) ve iç kat (15) arasinda, özellikle birinci kafes yapisi (11) ve ikinci kafes yapisi (12) arasinda bir araligin (16) olusturulmasi saglanabilir. Aralik (16), dayanak olarak etki gösterebilir.

Aralik örnegin örgülerin bir alanda noktali sekilde baglanmasi ve en az bir alanda farkli örgü açisina sahip olmasi ile meydana gelir. Örgü açisi boylamsal eksen boyunca degisiklik gösterebilir.

Tercih edilen bir varyantta tasiyicinin (18) örgü açisi, agin (19) örgü açisindan daha küçüktür. Böylelikle agin (19) bir uygulama sisteminden birakilmasi esnasinda tasiyicidan (18) daha kuvvetli sekilde kisalmasi etkilenir. Tasiyici (18) genisleme esnasinda düsük küçülme etkisi gösterdiginden, böylelikle boru seklindeki gövdenin (10) konumlandirilmasi bütün olarak kolaylastirilabilir. Uygulama sisteminin sikistirilmis boru seklindeki gövde (10) sayesinde tedavi yerine saglanmasi halinde, genellikle boru seklindeki gövde (10) bir uygulama sisteminden (20) birakilir. Uygulama sistemi (20) akabinde proksimal dogrultuya çekilir, buna karsin boru seklindeki gövde (10) pozisyonda sabit sekilde tutulur. Küçülmenin sikismasi amaciyla, boru seklindeki gövdenin (10) proksimal bir ucu es zamanli olarak uygulama sisteminin (20) proksimal hareketi ile kolay olarak distal dogrultuya kaydirilmasi saglanabilir. Böylelikle boru seklindeki gövdenin (10) dis kati (14) kan damarinin (30) damar duvari (35) boyunca çekililmesi ve damar duvarinin (35) hasar görmesine sebep olmasi önlenir. Tasiyicinin (18), agdan (19) daha küçük bir örgü açisina sahip olmasi halinde, boru seklindeki gövdenin (10) genislemesi esnasinda ikinci kafes yapisinin (12) veya tasiyicinin (120) proksimal ucu (120) sadece küçülmeye karsi distal dogrultuda daha kisa bir mesafeye çekilmek zorunda kalmasina ulasilir. Boru seklindeki gövdenin (10) veya çok katli stentin konumlandirilmasi böylelikle kolaylastirilir. Ag (19) veya birinci kafes yapisi (11) daha güçlü bir kisaltmaya karsilasir, bu sebeple genisleme esnasinda agin (19) ince gözenekliligi artar. Bu sekilde tellerin (112, 122) daha az olan sayisi sayesinde nispeten büyük bir ince gözeneklilige ulasilabilir.

Bunun disinda dis eleman veya dis kafes yapisi, iç elemandan veya iç kafes yapisindan daha az bir küçülmeye sahip olabilir, böylelikle dis eleman uygun bir sekilde damar duvarinda bulunur.

Sekil 9'de: boru seklindeki gövdenin (10) bir uygulama sisteminden (20) bir kan damarina (30) serbest kalisi gösterilir. Boru seklindeki gövdenin (10) distal ucunun birakilmasi esnasinda ilk olarak birinci kafes yapisinin (11) distal ucu (115) ve ikinci kafes yapisinin (12) distal ucu (125) es zamanli olarak veya ayni yükseklikte meydana gelir. Boru seklindeki gövdenin (10) yeniden birakilmasi esnasinda birinci kafes yapisinin (11) küçülme etkisi, ikinci kafes yapisinda (12) oldugundan daha fazla sekilde kabartildigindan, uygulama sisteminin (20) proksimal dogrultuya yeniden geri çekilmesi sayesinde birinci kafes yapisi (11) ve ikinci kafes yapisi (12) arasinda ilgili bir hareket etkilenir. Böylelikle tasiyiciya (18) karsin agin (19) proksimal olarak kaydirilmasi meydana gelir. Agin (19) tasiyiciya (18) karsin proksimal sekilde kaydirilmasi, agin (19) büyük örgü açisi sayesinde gerekli olur. Tercihen ag (19), tasiyicinin (18) disina düzenlenir. Ag (19) böylelikle boru seklindeki gövdenin (10) çevre duvarinin dis katini (14) olusturur. Buna karsin tasiyici (18) çevre duvarinin iç katini (15) olusturur.

Alternatif olarak agin (19) iç kati (15) ve tasiyicinin (18) dis kati (14) olusturmasi saglanabilir. Agin (19) genisleme esnasinda tasiyicinin (18) tellerine (122) kayabilmesi avantaji mevcuttur. Dis kisma düzenlenen ag (19) tasiyicidan (18) daha küçük bir örgü açisina ve böylelikle tasiyicidan (18) daha az bir küçülme etkisine sahiptir.

Ag, tercih edilen sekillendirmede dis kati (14) olusturdugundan. boru seklindeki gövde (10) ve kan damarinin (30) damar duvari (35) arasindaki kontak ilk olarak ag (19) sayesinde meydana gelir. Tasiyicinin (18) az olarak küçülmesinin dengelenmesine yönelik boru seklindeki gövdenin (10) proksimal ucu veya kafes yapilari (11, 12) distal dogrultuya kaydirilir. Burada iç tasiyici (18) veya iç kat (15) distal dogrultuda hareket eder. Tasiyici (18) burada damar duvari (35) boyunca kayabilir. Tasiyici (18) oldukça küçük bir örgü açisina sahip oldugundan, tasiyici (18) veya ikinci kafes yapisi (12) sikistirilmaksizin tasiyicinin (18) damar duvari (35) boyunca kaydrilmasi mümkündür.

Tasiyicinin (18) nispeten küçük örgü açisinda ikinci kafes yapisinin (12) veya tasiyicinin (18) tellerinin (122), yani boru seklindeki gövdenin (10) dogrultusunda, yani boylamsal eksene paralel olarak özellikle kabartilari bir dogrultu bilesenine sahiptir.

Böylelikle tasiyicinin (18) veya ikinci kafes yapisinin (12) kaydirilmasi, gereksiz olarak ikinci kafes yapisinin (12) tellerinin (122) örgü açisi veya ayarlama açisinin degisimine neden olur. Böylelikle tasiyicinin (18) küçük örgü açisi sayesinde tasiyicinin (18) distal hareketi esnasinda tasiyicinin (18) ezilmesi azaltilir.

Boru seklindeki gövdenin (10) tamamen genislemesinin akabinde tasiyici (18) veya ikinci kafes yapisi (12), ag (19) veya birinci kafes yapisindan (11) daha büyük bir boylamsal uzantiya sahiptir. Ag (19), ayni zamanda tasiyicidan (18) daha büyük bir küçülme etkisine sahiptir, böylelikle tasiyici (18) boru seklindeki gövdenin (10) genisletilmis durumunda tamamen degil, akbine kismen veya kesitler halinde ag (19) ile kaplanir (Sekil 10). Ag (19) sikistirilmis durumda tasiyicidan (18) daha uzundur.

Genisletilmis durumda agin (19) ve tasiyicinin boyu uygun olabilir veya uzunluk farkliligi azalabilir.

Birinci kafes yapisi (11) ve ikinci kafes yapisi (12) arasindaki farkli örgü açisi sayesinde birinci kafes yapisi (11) ve ikinci kafes yapisi (12) veya ag (19) ve tasiyici (18) damarin pulsasyonu esnasinda farkli davranislara sahiptir. Kan damarinin (30) içerisindeki yerlestirilen durumda birinci kafes yapisi (11) ve ikinci kafes yapisi (12) arasinda veya ag (19) ve tasiyici (18) arasinda, özellikle sistol esnasinda bir aralik (16) olusabilir. Sistol esnasinda kari damarinin (30) uzamasi (E) sayesinde küçülme etkisi, nispeten az bir örgü açisina sahip olan tasiyicinin (18) en azindan kesitler halinde inceltilmesi veya en azindan kesitler halinde bir inceltmeyi (R) göstermesini etkiler. Ag (19) buna karsin sistol ve kan damarinin uzamasi (E) esnasinda herhangi veya en azindan esas olarak az bir inceltmeye (R) sahiptir. Böylelikle tasiyici (18) ve ag (19) arasinda bir aralik (16) veya ara bölge veya dayanak olusur. Kan damarinin uzamasi (E) esnasinda farkli örgü açilarina sahip olan kafes yapilarinin (11, 12) veya tasiyicinin (18) ve agin (19) davranisi örnek olarak Sekil 11'de gösterilir.

Tercihen ag (19), kan damarinin (30) pulsasyon agini (19) takip edebilecek sekilde uydurulur. Özellikle ag (19) tasiyiciya (18) karsin, örnegin oldukça küçük tel çapi ve/veya örgü açisinin uygun sekilde ayarlanmasi sayesinde ulasilabilen yüksek bir hareketlilige sahiptir. Sistol esnasinda, yani kari basincinin artisi esnasinda geçis akisi (FD) etkilenir, burada kan, kan damarindan (30) anevrizma (31) içerisine akar ve anevrizmada (31) bir hacim artisina neden olur. Agin (19) büyük ölçüde genisleyebilirligi burada, agin (19) kesitinin radyal olarak disari dogru hareket etmesini veya radyal olarak disari dogru saptirilmasini mümkün kilar, burada ag (19) kesitler halinde kan hareketini takip eder. Agin (19) gözleri sayesinde burada kan akisi önlenir.

Tercihen agin (19) genisleyebilirligi, sapmaya iliskin olarak ag (19) kan akisi sayesinde anevrizma (31) içerisinde kan akisina yönelik bir etkisizlige veya bir dirence sahip olacak sekilde ayarlanir. Ag (19) ayni zamanda sistol esnasinda radyal bir hareket sayesinde disari dogru kan basinç aitisini takip eder. Agin (19) gözleri sayesinde anevrizmaya (31) kari akisi es zamanli olarak azaltilir. Sekil 12'de sistolik kan basinç artis etkisi altinda agin (19) kesitler halinde radyal olarak sapmasi gösterilir. Basinç iletimi sadece belirli bir seviyeye kadar meydana gelir böylelikle hücrelerin azaltilan dejenerasyonu ve pihti olusumu söz konusu olur. Agin (19) genisleyebilmesini ayarlayabilme olanagi sayesinde örgü açisinin seçimi yoluyla basinç iletimi ayarlanir.

Agin (19) anevrizmaya (31) sapmasi birçok avantaja sahiptir. Bir taraftan esnek ag (19), anevrizma içerisinde basinç dalgasinin iletimini mümkün kilar. Ancak anevrizma içerisinde kan akisi önlenir. Basinç (P), buna karsin anevrizmanin (31) kan hacmine iletilir. Böylelikle anevrizma duvarinin (34) hücrelerinin periyodik yükü sürdürülür, bu sebeple hücrelerin bir dejenerasyonu birlikte etkilenir. Es zamanli olarak dogrudan kari akisi yani geçis akisi (FD) azaltilir, bu sebeple boru seklindeki gövdenin (10) endotelizasyonu saglanir. Azalan geçis akisi (FD) sayesinde boru seklindeki gövdede (10) endotel hücrelerin kolonizasyonu ve endotel hücrelerin adheransi kolaylastirilir.

Birinci kafes yapisinin (11) veya agin (19) gözleri sayesinde herhangi veya sadece az bir geçis açikligi (FD) meydana geldiginden, özellikle kafes yapilarinin (11, 12) gözlerinin büyümesi kolaylastirilir.

Genellikle, en azindan kesitler halinde anevrizma (31) içerisine saptirilabilecek sekilde esnek olan bir kafes yapisinin saglanmasinin avantajli oldugu görülür. Bu örnegin, nispeten küçük bir örgü açisina sahip olan bir kafes yapisi sayesinde mümkün olur. Bu tür bir kafes yapisi ancak, kan damari (30) örnegin puls atisinin sonucunda bir uzanima (E) bagli oldugunda, yüksek bir inceltme (R) olusturur. Büyük bir örgü açisina sahip olan kafes yapilari, bu etkileri göstermez. Belirgin sekilde büyük bir örgü açisina sahip olan kafes yapisi, kesit çapinin önemli ölçüde degisimi olmaksizin büyük bir uzanimi mümkün kilar.

Bu tür kafes yapilari ancak, örnegin bir anevrizma (31) içerisinde kesitler halinde çikintiyi mümkün kilmaz.

Bulusa göre cihaz sayesinde her iki etki elde edilir, burada fonksiyonlar farkli kafes yapilarinda (11, 12) görevlendirilir. Ikinci kafes yapisi (12) veya tasiyici (18), kan damarinda boru seklinde gövdenin (10) dogrudan ve sabit sekilde konumlandirilmasini mümkün kilar. Buna karsin ag (19), anevrizma (31) içerisinde kan akisinin etkisini mümkün kilar, burada es zamanli olarak kan basincinin iletimi mümkündür. Böylelikle anevrizma (31) reptürünün operasyon sonrasi tehlikesi azaltilir.

Sekil 7'de tibbi cihazin diger bir düzenleme örnegi gösterilir, burada ag (19) veya birinci kafes yapisi (11) farkli örgü açisina sahiptir. Özellikle birinci kafes yapisi (11) ortalama bir kesite (111) ve iki kenar kesitine (116) sahiptir, burada orta kesit (111) kenar kesitleri (116) arasinda düzenlenir. Orta kesitte (111) birinci kafes yapisi (11), kenar kesitlerindekinden (116) daha küçük bir örgü açisina sahiptir. Kenar kesitlerindeki (116) nispeten büyük örgü açisi, bunlar önemli çap degisimi olmaksizin uzatildigindan kenar kesitlerinin (116) kan damarinin (30) uzanimini (E) sikistirmasina neden olur. Özellikle orta kesit (111) ve kenar kesitleri (116) arasinda, Sekil 7'de noktali çizgiler sayesinde kaldirilan geçis kesitleri (113) olusur. Geçis kesitlerinde (113) kan damarinin (30) uzanimina (E) yönelik karsilikli sekilde yönlendirilen bir kisalma (K) meydana gelir.

Orta kesit (111), kenar kesitlerine (116) karsin büyük bir genisleyebilirlige sahiptir, böylelikle orta kesit (111) sistolik bir kan basinç artis etkisi altinda kenar kesitinden (116) daha güçlü bir kisalmaya sahip olabilir. Orta kesit (111) ayni zamanda kan basinç artisini takip edebilir, böylelikle ag (19) veya birinci kafes yapisi (11) orta kesitte (111) anevrizma (31) içerisine çikinti yapabilir veya bir çikinti (B) olusturabilir. Belirginlik sebebinden dolayi tasiyici (18) veya ikinci kafes yapisi (12) Sekil 7'de gösterilmemistir.

Sekil 13'te diger bir düzenleme örnegi gösterilir, burada agin (19) tasiyiciya (18) karsin daha kisa bir boylamsal uzantiya sahip olmasi saglanir. Özellikle kan damarinin (30) içerisinde yerlestirilmis durumda ag (19) veya birinci kafes yapisi (11) esas olarak tasiyicidan (18) veya ikinci bir kafes yapisindan (12) daha kisa bir boylamsal uzantiya sahiptir. Tercihen boru Seklindeki gövde (10) burada, birinci kafes yapisinin (11) veya agin (19) distal ucu (115) anevrizma boynu (32) alaninda düzenlenecek sekilde kan damarinda (30) konumlandirilir. Birinci kafes yapisinin (115) distal ucu burada serbest bir ucu olusturur. Birinci kafes yapisinin (11) proksimal ucu (120) buna karsin ikinci kafes yapisinin (12) proksimal ucu (120) ile baglanir. Birinci kafes yapisinin (11) serbest ucu veya distal ucu radyal olarak disari dogru genisleyebilir. Burada birinci kafes yapisinin (11) veya agin (19) distal ucu (115) anevrizma (31) içerisinde veya anevrizma boynunun (32) alaninda radyal olarak disari dogru saptirilir. Diger bir deyisle ag (19) kesitler halinde anevrizma (31) içerisine saptirilabilir. Bu sebeple ag (19) bir sistolik kan basinci artisi esnasinda kan basinci artisi ile anevrizma (31) içerisine hareket eder, böylelikle geçis akisi (FD) agin (19) gözleri sayesinde azalir.

Distal uç daha uzundur ve yapiskani sabitler.

Sekil 14'te diger bir düzenleme örnegi gösterilir, burada boru seklindeki gövde (10), bir iç kat (15) ve bir dis kat (14) içeren bir çevre duvarina sahiptir. Iç kat (15), tasiyici (18) olarak olusturulan ikinci kafes yapisi (12) sayesinde olusur. Dis kat (14), birinci kafes yapisina (11) ve üçüncü bir kafes yapisina (13) sahiptir, burada birinci kafes yapisi (11) ve üçüncü kafes yapisi (13) her biri bir ag (19) olusturur. Birinci ve üçüncü kafes yapisi serbest sekilde düzenlenir. Üçüncü kafes yapisinin (13) proksimal ucu (130), esas olarak birinci kafes yapisinin (11) distal ucunun (115) yüksekligine ikinci kafes yapisi (12) ile baglanir. Böylelikle esas olarak birinci ve üçüncü kafes yapisinin (11, 13) kabuk benzeri bir düzenleme elde edilir. Birinci kafes yapisi (11) ve üçüncü kafes yapisi (13) ayni zamanda en azindan kesitler halinde üst üste gelecek veya aralikli olacak sekilde düzenlenebilir.

Birinci kafes yapisi (11) ve üçüncü kafes yapisi (13) veya ag (19) kabuk benzeri bir fonksiyona sahip olabilir. Distal uçlarin (115, 135) serbest hareketliligi sayesinde ag (19) veya birinci ve üçüncü kafes yapisi (11, 13) anevrizma (31) içerisinde belirli bir basinç iletimini mümkün kilar. Es zamanli olarak agin (19) kabuk fonksiyonu ek tedavi cihazlarindan anevrizmaya (31) uygulamayi mümkün kilar. Bu tür tedavi cihazlari örnegin bir spiral kateter (21) içerebilir.

Esas olarak bulus, dis kati (14) olusturan iki ag (19) veya iki kafes yapisi (11, 13) ile sinirlanmaz. Çogunlukla bulus çerçevesinde ayni zamanda üç veya daha fazla agin (19) veya kafes yapisinin (11, 13) boru seklindeki gövdesinin (10) çevre duvarinin dis katini (14) olusturmasi saglanir.

Sekil 15a'da, birinci kafes yapisi (11) ve üçüncü kafes yapisinin (13) esas olarak karsilikli sekilde uzamasi ile Sekil 14'e göre düzenleme örneginden ayrilan diger bir düzenleme örnegi gösterilir. Belirgin sekilde Sekil 15a'ya göre düzenleme örneginde birinci kafes yapisinin (11), ikinci kafes yapisinin (12) proksimal ucu (120) ile baglanan bir proksimal ucu (110) içermesi saglanir. Birinci kafes yapisinin (11) distal ucu (115) serbest sekilde düzenlenir. Buna karsin üçüncü kafes yapisi (13), ikinci kafes yapisinin proksimal ucu (130) serbest sekilde düzenlenir. Ayrica Sekil 15a'ya göre düzenleme örneginde serbest uçlarin, yani birinci kafes yapisinin (11) dital (115) ve üçüncü kafes yapisinin (13) proksimal ucunun (130) üst üste gelmesi saglanir. Bu durum, en azindan boru seklindeki gövdenin (10) genisletilmis veya yerlestirilmis durumuna yönelik olarak geçerlidir. Alternatif olarak birinci ve üçüncü kafes yapisinin (11, 13) boru seklindeki gövdenin (10) genisletilmis veya yerlestirilmis durumunda üst üste degil, aksine Sekil 16a'da gösterildigi üzere çok kez sarilan birbirine yönelik olarak düzenlenmesi saglanabilir.

Sekil 15a'ya göre düzenleme örneginde ayrica avantajli sekilde, agin (19) veya birinci ve üçüncü kafes yapisinin (11, 13) genisletilmis durumda üst üste gelmesi, boru seklindeki gövdenin (10) sikistirilan durumda buna karsin sarilmis sekilde birbirine yönelik düzenlenmesi saglanir. Buna yönelik olarak avantajli sekilde tasiyici (18) veya ikinci kafes yapisi (12) boru seklindeki gövdenin (10) genislemesi esnasinda agdan (19) daha güçlü sekilde kisaltilmasi saglanir. En az bir ag (19) veya birçok ag (19) özellikle tasiyicidan (18) daha küçük bir örgü açisina sahiptir, böylelikle tasiyici (18) boru seklindeki gövdenin (10) genislemesi esnasinda güçlü sekilde kisaltilir, bu sebeple genisletilmis durumda agin (19) üst üste gelmesi ayarlanir. Üst üste gelme sayesinde, anevrizma boynunun (32) tam olarak kaplanmasi saglanir. Es zamanli olarak birinci ve üçüncü kafes yapisinin (11, 13) serbest uçlarinin hareketliligi birbirine yönelik agin (19) veya her iki kafes yapisinin (11, 13) ilgili bir hareketi mümkün olur, böylelikle etkili bir basinç iletimi anevrizma (31) içerisinde mümkün olur. Es zamanli olarak birinci ve üçüncü kafes yapisinin (11, 13) kesitler halinde üst üste gelmesi sayesinde anevrizma boynunun (32) alaninda ince gözeneklilik arttirilir ve anevrizma (31) içerisine kan akisi avantajli olarak etkilenir. Bir tek ag (19) veya bir tek kafes yapisi (11) ile bu tür bir ince gözeneklilige ulasma amaciyla, buna karsin nispeten daha büyük bir uygulama sistemi (20) gerekli olur.

Uygulama sistemi (20) içerisinde, yani sikistirilmis durumda agin (19) sarilan düzenlemesi kivrilma çapini azaltir, böylelikle herhangi uygulama sistemi (20) kullanilmaz (Sekil 15b).

Sekil 16a'ya göre düzenleme örneginde karsilikli sekilde düzenlenen aglar (19) veya birinci ve üçüncü kafes yapisi (11, 13) Sekil 15a'ya göre düzenleme örnegi ile karsilastirildiginda nispeten daha büyük bir örgü açisina sahip olmasi saglanir.

Böylelikle tek agin (19) veya birinci ve üçüncü kafes yapisinin (11, 13) Ince gözenekliligi arttirilir. Bu tür bir konfigürasyon, genisleme esnasinda aglarin (19) kisaltilmasini etkiler. Boru seklindeki gövdenin (10) kan damarinda dogrudan konumlandirilmasini saglamak amaciyla, tasiyici (18) veya ikinci kafes yapisi (12) buna karsin avantajli sekilde nispeten küçük bir örgü açisina sahip olur, böylelikle küçülme etkisi azalir.

Boru seklindeki gövdenin (10) genisletilmis veya yerlestirilmis durumunda birinci kafes yapisi (11) ve üçüncü kafes yapisi (13) veya her iki ag (19) tercihen sarili sekilde birbirine yönelik olarak düzenlenir. Burada birinci ve üçüncü kafes yapisinin (11, 13) serbest uçlari temas edebilir, böylelikle anevrizma (31) veya anevrizma boynu (32) tamamen birinci ve üçüncü kafes yapisi (11, 13) sayesinde kaplanir. Uygulama sistemi (20) içerisinde sikistirilmis durumda birinci ve üçüncü kafes yapisi (11, 13) Sekil 16b'de gösterildigi üzere buna karsin üst üste konumlandirilir. Birinci ve üçüncü kafes yapisinin (11, 13) üst üste gelmesi veya üst üste konumlandirilmasina ragmen uygulama sisteminde (20) oldukça az sekilde sikistirilmis kesit çapina ulasilmasi amaciyla, agin (19) veya birinci ve üçüncü kafes yapisinin (11, 13) az tel sayisina sahip olmasi saglanir. Birinci ve üçüncü kafes yapisinin (11, 13) kari damarinda (30) giren, nispeten büyük örgü açisi sayesinde ayni zamanda daha düsük bir tel sayisinda yüksek bir ince gözeneklilik saglanir. Ayrica kesit çapinin düsük tel sayisi sayesinde boru seklindeki gövdenin (10) sikistirilmis durumunda azaltilir. Ayni zamanda aglar iç kisimda düzenlenebilirler. Önceden açiklandigi üzere farkli örgü açisinin ayarlanmasi, boru seklindeki gövdenin kilar. Özellikle boru seklindeki gövdenin (10) genisletilmis durumunda ag (19) tasiyici (18) tarafindan kaldirilir. Sekil 17'de uygun sekilde konfigüre edilen tibbi cihazda bir araligin olusumu gösterilir. Aralik (16), anevrizmadaki (31) akis oranlarinin ek bir etkisini mümkün kilar. Ag (19) ve tasiyici (18) arasindaki bosluk veya aralik (16) sayesinde esas olarak kayma gerilimleri sayesinde dayanagin veya araligin (16) içerisindeki kan ve damar akisi (Fe) arasinda etkilenen türbülansli akimlarin meydana geldigi bir dayanak olusur. Araliktaki (16) türbülansli akim sayesinde enerji kaybi meydana gelir, bu sebeple anevrizma (31) içerisindeki akis hizlari azaltilir. Özelliklw damar akisi (Fe) anevrizmadaki dogrudan türbülansli akimi (FW) degil, aksine ilk olarak araliktaki (16) türbülansli akimi etkiler. Ancak kan damari (30) ve anevrizma (31) arasindaki kan alis verisi mümkün kilinir, ancak akis hizlari azaltilir. Es zamanli olarak agin (19) genisleyebilirligi anevrizma (31) içerisindeki basinç iletimini mümkün kilar, böylelikle anevrizma duvarinin (34) hücrelerinin korunmasina yönelik bir taraftan kan sayesinde hücrelerde besin maddelerine ulasilir ve diger taraftan dejenerasyonu etkileyen mekanik yük ayni sekilde birakilir. Es zamanli olarak ag azalan veya ölçülü basinç iletimini mümkün kilabilir.

Bütün sistemin veya tasiyici (18) ve ag (19) içeren bir cihazin düzenleme örnegi, Sekil 18'de gösterilir. Sekil 18'e göre cihaz, cihazin proksimal alaninda egik ucu sebebiyle yeniden çekilebilen bir örgü olusturur. Cihazda bir stent, özellikle bir anevrizma stenti söz konudur. Cihazin esas yapisi, özellikle egik ucun alaninda basvuru sahibine geri uç gözleri veya dügüm uçlarinin sirasi ile tel elemanlarindan olusan bir örgü söz konusudur, burada uç gözleri, örgünün baglanti kenarini (46) olusturan ve örgünün içerisinde düzenlenen iç tel elemanlari üzerinden geçen dis tel elemanlarini içerir.

Baglanti kenarinin (46) birinci kesiti ve baglanti kenarinin (46) ikinci bir kesitinin her biri, baglanti kenarinin (46) çevreleyen bir kenar ile beraber olusan birçok dis tel elemana sahiptir. Kenar, içi bos gövdenin eksenel örgüsünün uygulama sistemine çekilmesine uydurulur. Baglanti kenarinin (46) olusumuna yönelik birinci kesitin dis tel elemanlari, birbirine araçsiz olarak arka arkaya düzenlenir ve her biri, içi bos gövdenin boylamsal dogrultusunda uzanan birinci eksenel bilesene sahiptir. Baglanti kenarinin (46) olusumuna yönelik ikinci kesitin dis tel elemanlari, bunlar boyunca birbirine araçsiz olarak arka arkaya düzenlenir ve her biri, içi bos gövdenin boylamsal dogrultusunda uzanan ve buna karsin birinci eksenel bilesenin bulundugu ikinci eksenel bilesene sahiptir. Her iki eksenel bilesen, kenarin kendi çevre dogrultusuna iliskindir.

Cihazin proksimal ucunun bu yapisi, cihazin proksimal dogrultuda bulunan egik bir uca sahip oldugu bu basvurunun bütün düzenleme örneklerine yönelik geçerlidir.

Sekil 18'e göre düzenleme örneginde agin (19) kafes yapisi (11) birbiri ile uyumludur, yani tasiyicinin (18) ikinci kafes yapisi (12) üzerinde çakisacak sekilde düzenlenir.

Tasiyicinin (18) ikinci kafes yapisi bu sebeple sadece her iki kafes yapisinin (11, 12) tek telleri veya iplerinin çakismadigi agin (19) alaninda görülebilir. Tasiyicinin (18) ikinci kafes yapisinin (12) telleri veya ipleri, ag (19) alaninda siyah ile gösterilir ve agin (19) tellerinden daha büyük bir çapa sahiptir.

Proksimal uç alaninda veya birinci kafes yapisinin (11) proksimal ucunda (110) ve birinci kafes yapisinin (11) distal ucunda, her iki kafes yapisi (11, 12) uyumlu sekildedir, böylelikle sadece Sekil 18, yukarida gösterilen birinci kafes yapisini (11) gösterebilir. Ikinci kafes yapisi (12), gelistirilmis görünümde birinci kafes yapisinin (11) altinda düzenlenir. Boru seklindeki (üç boyutlu) gövde (10), birinci kafes yapisi (11) ag (19) ile radyal olarak disari ve tasiyicinin (18) ikinci kafes yapisi (12) radyal olarak içeri düzenlenir.

Agdan (19) birinci kafes yapisinin (11) uç alanindaki iplere geçis, ucun kafes yapisinin olustugu, yeniden proksimal dogrultuda her birini ipe toplayan agin (19) dört tel teli veya agin (19) dört tek ipi iki ipte toplanmasi ile meydana gelir. Her biri ard arda birbiri ile kombine edilen veya toplanan tellerin veya iplerin farkli sayilari mümkündür.

Proksimal dogrultuda beslenen ipler, baglama kenarinda (46) uzanir ve oradaDE 10 Tasiyicinin (19) uç alani, uygun sekilde yapilandirilir, burada tasiyicinin (18) kafes yapisi (12) birinci kafes yapisinin (11) tel tellerinden daha büyük bir çapa sahip olan tek tellerden olusturulur. Alternatif olarak ikinci kafes yapisi (12) ayni zamanda her biri tek tellerden olusan birçok ipten olusturulabilir.

Uç alaninda ayni zamanda her iki kafes yapisinin (11, 12) telleri veya ipleri paralel sekilde uzanir ve birbiri ile uyumlu sekildedir. Ayni durum, distal uca (115) yönelik olarak geçerlidir.

Ag (19) alaninda teller veya ipler ayni sekilde paraleldir ancak birbiri ile uyumlu sekilde degildirler. Dahasi agin (19) telleri, tasiyici (18) tarafindan olusturulmus kafes hücrelerinin üzerine gelir.

Birinci kafes yapisi (11) ve ikinci kafes yapisi (12) arasindaki noktali baglanti, her iki kafes yapisinin (11, 12) disinda Sekil 18'e göre düzenleme örneginde meydana gelir.

Belirgin sekilde her iki kafes yapisi (11, 12), her bir kafes yapisinin (11, 12) bütün tellerinin toplandigi her iki ortak uç ipleri (43, 44) alaninda baglanir. Her iki uç ipleri (43, 44) Sekil 19'da kesit içerisinde gösterilir. Baglanti, manson (17) sayesinde meydana gelir. Manson (17) yerine her iki uç ipi (43, 44) baska sekilde baglanabilir. Örnegin Sekil 18'e göre düzenleme örneginde dis kati olusturan birinci kafes yapisinin (11) daha ince telleri, tasiyicinin (18) daha kalin olan tellerine getirilebilir veya örnegin kivrilabilir. Örnek olarak tasiyicinin (18) daha kalin olan telleri bir iç ip içerisinde kivrilir. Agin (19) veya birinci kafes yapisinin (11) daha ince olan telleri, radyal olarak disarida iç ipe kivrilir. Diger baglanti türleri mümkündür. Ek veya alternatif olarak teller, örnegin Sekil 19'a göre manson (17) sayesinde oldugu üzere bir manson sayesinde baglanabilir.

Manson, tellere kivrilabilir ve/veya teller ile kaynaklanabilir. Teller burada yukarida açiklandigi üzere kivrilabilir ve baglanabilir. Alternatif olarak teller ayni zamanda gevsek olarak yan yana düzenlenebilir. Her iki kafes yapisinin (11, 12) ipleri, ayni zamanda kenarda yan yana düzenlenebilir, burada manson (17) Sekil 19'da gösterildigi üzere her iki ipi kaplar ve baglar. Manson (17), Sekil 19'a göre örnekte gösterildigi üzere kesit içerisinde daire veya oval seklinde olabilir. Oval kontur, damar duvarina ilavesine geçirilir.

Her iki kafes yapisinin (11, 12) noktali baglantisi sayesinde kafes yapisinin (11, 12) yüzeyinin disinda, kafes yapilarinin (11, 12) gevsek olarak birbiri üzerine düzenlenmesi ve böylelikle birbirine iliskin olarak hareket etmesine ulasilir. Es zamanli olarak her iki kafes yapisi (11, 12) uzanir, böylelikle kafes yapisinin (11, 12) kalibi, birbiri ile kombinasyon halinde, Sekil 18'de belirgin sekilde görüldügü üzere üst üste düzenlenen ortak bir kalip olusturur.

Her iki kafes yapisi (11, 12) veya her iki örgü arasindaki baglanti ayni zamanda dügümlerin alaninda bulunabilir. Örnegin agin (19) daha ince telleri, tasiyicinin (18) daha kalin telleri etrafina dolanabilir veya bunlar ile kivrilabilir. Bu, her tel sayisina yönelik geçerlidir. Örnegin agin (19) her dügümü, tasiyicinin (18) dügümünün tek telleri etrafina dolanan iki telden olusur. Tellerin diger bir sayisi veya tel kombinasyonlari mümkündür. Ayni zamanda tellerin manson sayesinde baglantisi mümkündür.

Her iki kafes yapisinin (11, 12) noktali baglantisinin diger olanaklari, baglantinin sadece baglanti kenari (46) alaninda örnegin kivirma sayesinde meydana gelmesinden olusur. Diger bir noktali baglantiya, her iki kafes yapisinin (11, 12) tellerinin bütün egik alanda veya ucun bütün alaninda kivrilmasi veya baska sekilde baglanmasi, örnegin kaynaklanmasi ile ulasilabilir. Ucun alani, her iki kafes yapisinin (11, 12) kapali silindir kaplama yüzeyinin alanindan geçtigi yerde biter. Distal uç, uygun sekilde her iki kafes yapisi (11, 12) arasinda noktali bir baglantiya sahip olabilir.

Bulusa göre cihaza yönelik diger bir düzenleme örnegi, Sekil 20'ye göre bir tasiyicinin (18) kullanildigi Sekil 21'de gösterilir. Sekil 20'ye göre tasiyici (18), bir orta alanda diger bir örgü ile, özellikle diger bir kafes yapisi ile baglanmasina uygundur. Buna yönelik tasiyicinin (18) ikinci kafes yapisi (12), birinci kafes yapisinin (11) ag (19) ile sabitlenebildigi baglama yerlerine (45) sahiptir. Burada tasiyicinin (18) kafes yapisinin 18'e göre esas yapiya karsilik gelir.

Baglama yerleri (45) alaninda tasiyicinin (18) telleri kivrilir ve esas olarak cihazin boylamsal eksenine paralel uzanir.

Kombine edilmis yapi, Sekil 21'de gösterilir, burada aga (19) sahip olan birinci kafes yapisi (11) boru seklindeki (üç boyutlu) gövdede (10) radyal olarak disarida ve tasiyici (18) radyal olarak içeride düzenlenir. Aga (19) sahip olan birinci kafes yapisi (11) kismen ikinci kafes yapisi (12) ile üst üste gelir, burada ucun veya baglama kenarinin (46) alaninda herhangi üst üste gelme bulunmaz. Bu nedenle Sekil 21'de uç alaninda tasiyicinin (18) kafes yapisi (12) görülebilir. Sekil 18'e göre düzenleme örneginde oldugu üzere tasiyicinin (18) kafes yapisi (12), agin (19) alaninda sürdürülür ve siyah ile gösterilen daha kalin teller veya ipler sayesinde beligin sekilde ag (19) altinda görülebilir. Distal uçta (115), birinci kafes yapisinin (11) uç dügümleri tasiyicinin (18) ikinci kafes yapisinin (12) distal ucunu kaplar.

Her iki kafes yapisinin (11, 12) noktali baglantisi, tasiyicinin veya baglama yerlerinin (45) kivrilan elemanlarinin alaninda ag yapisinin (19) tellerinin ayni noktada birlesmesi ile meydana gelir. Baglama yerlerinin (45) alaninda her iki kafes yapisinin (11, 12) telleri birbirine yönelik paralel olarak uzanir ve stentin eksenine paralel olarak yönelir.

Teller, baglama yerlerinin (45) alaninda kivrilabilir veya baska sekilde örnegin kaynak, yapistirma, Iehimleme veya baglanti mansonu olmak üzere ayri bir araç, özellikle 0- seklinde baglanti mansonu sayesinde baglanabilir. C-seklinde baglanti mansonu, her iki sistemin veya kafes yapisinin (11, 12) üretim esnasinda ilk olarak üst üste gelebilmesi ve akabinde manson sayesinde baglanabilmesi avantajina sahiptir.

Alternatif olarak tasiyicinin (18) daha kalin telleri agin (19) daha ince telleri tarafindan kaplanabilir veya ancak baglama yerlerinin (45) alaninda bunlar ile kivrilabilir.

Alternatif olarak ayni zamanda baglanti, tasiyicinin (19) kesitlerinde meydana gelebilir.

Bu düzenlemelerin, her iki kafes yapilarinin (11, 12) baglantisi noktali sekilde, yani her iki kafes yapisinin tüm yüzeyi üzerine degil, sadece sinirlanmis bir alanda meydana gelmeleri ortaktir. Sekil 21'e göre noktali baglantida, çevre dogrultusunda baglanti noktalari veya baglanti yerlerinden birlestirilen bir çizgi baglantisi söz konusudur.

Baglanti noktalari örnegin, her iki kafes yapisinin lokal olarak sinirlandirilarak birbiri ile baglandigi baglama yerlerinde (45) olusturulur.

Agin (19) distal ucu, açik uçlara sahip olabilir. Burada kolay üretilebilirlik, avantajdir.

Distal uç, ayni zamanda ancak kapali dügümlere sahip olabilir. Baglama yerlerinin (45) alaninda proksimal baglantisina ek olarak ayni zamanda agin distal ucunda noktali bir baglanti meydana gelebilir.

Bulus, endovasküler girise yönelik, özellikle anevrizmanin kan damarinda tedavisine yönelik uygundur. Tercihen tibbi cihaz buna yönelik olarak stent olarak olusturulur.

Burada bulus, bir tibbi cihaz veya sarilan kafes yapilarini içeren bir stent ile sinirlanmaz. Dahasi kafes yapilari ayni zamanda bir kati materyalden, özellikle boru seklindeki bir kati materyalden olusan uygun bir yapinin kesilmesi sayesinde olusturulabilir. Kafes örgülerinin veya tel örgülerin kullanimi, tercihen yüksek bir ince gözeneklilik göz önünde bulunduruldugunda avantajlidir.

Sekiller 22 ve 23'te, eksenel -ve radyal- dogrultuda hareket edebilen dis örgü veya ilgili sekilde hareket edebilen dis kat (14) ile çoklu örgü anevrizmalarin farkli türlerinin tedavisine yönelik uygun oldugunu gösterir. Gösterildigi üzere çoklu örgü, ig seklinde bütün damar çevresinde olusan fuzi formlu anevrizmalarin tedavisine yönelik uygundur.

Fuzi formlu bir anevrizmada yukarida açiklandigi üzere iç kat (15) veya ikinci kafes yapisi (12), damarda sistemi konumlandiran tasiyiciyi (18) olusturur. Sekil 22'de gösterildigi üzere iç kat (15) tedavi edilen anevrizmanin (31) yukarisinda ve asagisinda damar duvarinda (35) bulunur. Dis kat (14), esit sekilde boru seklindeki gövdenin (10) bütün alanina yayilir ve Sekil 22'de görüldügü üzere bndan kaldirilir. Böylelikle kan akisinin türbülansina yönelik bu alanda saglanan fuzi formlu anevrizmanin alaninda halka seklinde bir aralik (16) olusur. Bir taraftan dis katin (14) lokal olarak sinirlanan sabitligi ve diger taraftan dis katin (14) düsük saglamlik, dis katin (14) ig seklinde genislemesini mümkün kilar, böylelikle dis kat (14) en azindan kismen fuzi formlu anevrizmaya çikinti yapar. Lokal olarak sinirlanan sabitligin olanaklari, yukarida açiklanir ve bu düzenleme örnegi baglaminda açiklanir. Dis katin (14) saglamligi, iç katin (15) saglamligindan azdir. Dis kat (14), iç kattan (15) daha esnektir.

Kenar kisimdaki bir anevrizmada (saküler anevrizma) dis kat (14), örnegin Sekil 12'de gösterildigi üzere iç kattan (15) yana dogru hareket eder. Dis kat (14) ayni zamanda herhangi anevrizmanin bulunmadigi kenardan sikistirilir ve anevrizmanin boynuna dogrudan çikinti yapar.

Katli örgünün Sekil 22 ile açiklanan baglamda fonksiyon sekli, bütün düzenleme örneklerini baglaminda açiklanir ve tanimlanir.

Boru seklindeki gövde (10), kateterden birakildiginda, dis örgünün veya dis katin (14) çikintisi veya genisligi uygun sart sayesinde bir isil islem çerçevesinde otomatik olarak ayarlanabilir. Bu, dis örgünün veya dis katin (14) durma durumunda genisledigi, ayni zamanda iç kattan (15) kaldirildigi anlamina gelir. Burada dis örgünün genislemesi dis örgünün orta alaninda kabartilabilir veya bunun disinda dis örgünün orta alaninda kabartilabilir. Sekil 22'de gösterildigi üzere genisligin formu fuzi formundaki anevrizmanin tedavisine uydurulabilir ve halka seklinde, boru seklindeki gövdenin (10) etrafinda uzanabilir veya bir ig formuna sahip olabilir. Alternatif olarak genisligin formu, bir saküler anevrizmanin tedavisine uydurulabilir ve sadece kenarda veya gövdenin (10) bir kenarinda olusturulabilir. Dis kat (14) veya dis örgü örnegin uygun sekilde kivrilan bir mile sekillendirilebilir ve isi ile islem görebilir. Dis katin (14) örgüsünün uç alanlari veya örgüleri, iç katin (15) örgüsü ile kontak halinde kalir. Bu, dis katin uç alaninin iç katin (15) örgüsü oldugu üzere ayni düzleme veya ayni kaplama yüzeyi üzerinde bulundugu anlamina gelir. Orta alanda veya genellikle uç alanlari arasinda dis katin (14) örgüsü, iç kattan (15) kaldirilir.

Alternatif veya ek olarak yukarida açiklandigi üzere genisleme iç kat (14) ve dis kat (15) arasinda veya her bir örgü arasindaki farkli örgü açisi sayesinde elde edilebilir.

Yukarida açiklanan zoraki dis katin (14) uygun bir isil islem sayesinde genislemesi, uygun seçenek olarak bütün düzenleme örnekleri baglaminda açiklanir ve tanimlanir.

Ayrica bu baglamda, en azindan dis katin (14) veya dis katin (14) örgüsünün biçim bellekli materyalden, örnegin nitinol veya tibbi teknik alaninda bilinen sekilde kullanilan, sicak ile form degisimini mümkün kilan biçim bellekli diger bir materyalden üretildigi açiklanir ve tanimlanir. Alternatif olarak zorlu form degisimi ayni zamanda dis katin (14) örgünün elastik sekilde deformasyonu sayesinde ulasilabilir.

Dis kat (14), iç kattan (15) oldukça yumusak veya daha esnek oldugundan ve akintida hareket edebildiginden, yukarida açiklandigi üzere dis katin (14) örgüsü veya dis kat (14) iç kattan (15) kaldirilabilir. Alternatif olarak dis katin (14) örgüsü stabil bir yapiya sahip olabilir. Özellikle dis katin (14) örgüsü, dis katin (14) örgüsünün radyal olarak hareket edebilirligini sinirlandiran saglamlastirma tellerine sahip olabilir. Böylelikle dis kat (14) ve iç kat (15) arasinda sabit bir bosluk olusur, burada dis katin (14) örgüsü hiç veya sadece az olarak kan akisinda hareket eder. Bu düzenlemede dis katin (14) saglamligi veya radyal sabitligi, iç katin (15) saglamligina veya radyal sabitligine karsilik gelir. Bu, yaklasik olarak ayni kuvvetin dis katin (14) genislemesine yönelik ve iç katin (15) genislemesine yönelik gerekli olmasi anlamina gelir. Sabit dis örgü veya sabit dis kat (14) özellikle, dis katin (14) formunun radyal olarak disari dogru çikinti yaptigi veya çikintinin disari dogru kabartildigi ve kateterden birakilma esnasinda dis kat (14) ve iç kat (15) arasindaki araligin (16) otomatik olarak olustugu yukarida açiklanan düzenlemesi baglaminda uygundur. Araligin (16) otomatik olarak genel olarak, dis katin (14) genisligi iç kuvvet veya en azindan genellikle dis katin (14) iç kuvveti sayesinde etkilendigi anlamina gelir. Bu süreç, kan akisindan getirilen dis kuvvet sayesinde desteklenebilir. Genisleme ancak bu düzenlemede birinci çizgide biçim bellekli materyalin nitelikleri ve böylelikle baglanan iç kuvvete geri beslenir.

Sekil 23'te, dis katin (14) örgüsünün veya genel olarak dis katin (14) kesit içerisinde dalga formundaki bir kontura sahip oldugu bulusun diger bir düzenleme örnegi gösterilir. Genel olarak dis ve iç kat (14, 15) arasindaki aralik farklilik gösterir, burada aralik degisimli olarak azalir ve artar. Dalga seklindeki kontur, özellikle etkili sekilde anevrizmadaki (31) akisi kisaltir. Dalga seklindeki yapi, en az iki dalga tepesine veya zirvesine ve ara kisimda bulunan bir dalga çukuruna sahip olabilir. Sekil 23'e göre düzenleme örneginde dalga seklindeki konturun dört ucu olusturulur. Uçlarin veya dalga tepelerinin diger bir sayisi mümkündür. Sekil 23'te görüldügü üzere dalga tepeleri farkli boylara sahiptir. Boru seklindeki gövdenin (10) proksimal ve distal dogrultusunda dalga tepesinin yüksekligi azalir. Dalga seklindeki konturun orta alaninda dalga tepeleri en yüksek sekildedir. Bunlarin uçlari veya en genis sekilde iç kattan (15) çikarilan kesit sayesinde belirlenen dalga tepelerinin dis konturu, hemen hemen tedavi edilen anevrizmanin formuna karsilik gelir. Dalga formundaki konturun dis konturu (yüzey kaplama), anevrizma formuna uydurulur.

Dalga çukurlari en azindan kismen iç kattan (15) bosluklu sekilde olabilir. Bütün dalga çukurlari, Iç kattan (15) bosluklu sekilde olabilir. Alternatif olarak dalga çukurlari, en azindan kismen iç kata (15) temas edebilir. Bütün dalga çukurlari, iç kata (15) temas edebilir.

Dalga çukurlari ve iç kat (15) arasindaki kontak yerleri, dis katin (14) ve iç katin (15) örgüleri arasinda baglantilar sayesinde üretilebilir. Bu, dalga çukurunun bir parçasina veya bütün dalga çukurlarina yönelik geçerlidir. Dis katin (14) örgüsü, tek eksenel dogrultuda birbirinden bosluklu yerlerde iç katin (15) örgüsü ile baglanabilir. Bu örnegin mansonlar, kivirma mansonu sayesinde veya diger baglanti teknikleri, örnegin madde bagli baglantilar sayesinde ulasilabilir. Mansonlar örnegin C-seklinde olabilir ve sonradan, yani her iki örgünün veya katli örgünün baglantisina yönelik birbirinin içine girmesinin akabinde uygulanabilir.

Alternatif veya ek olarak dalga seklindeki yapi, isil islem sayesinde önceden kosullandirilabilir, böylelikle dalga seklindeki yapi durma durumunda ayarlanir. Buna yönelik nitinol olmak üzere bilinen biçim bellekli materyal kullanilir. Mekanik olarak bir sekil mümkündür, burada dalga formu kateter içerisinde uzanir ve birakilma esnasinda yeniden dalga formlu durma durumunu alir.

Bulusu ancak kisitlamayan bu düzenleme örneginin oldukça önemli bir sekillendirmesi, radyal olarak disari dogru genislemesi gereken bu alanlar, iç katin (15) örgüsü ile kontak halinde kalmasi gereken dalga çukurlarini, özellikle bu tür alanlari olusturan, dalga formlu yapinin veya dalga formlu konturun bu tür alanlarindan daha farkli bir örgü yapisina sahip olmasi ile meydana gelir. Örnegin kaldirilmasi gereken alanlardaki özellikle dalga tepeleri alanindaki örgü açisi, kaldirilmasi gerekli olmayan alanlarin, özellikle dalga çukurlarinin alanindaki örgü açisindan daha küçük olabilir. Oldukça küçük bir örgü açisina sahip olan bir örgü, nispeten az sekilde genisletilir. Genisleme esnasinda örgü açisi, genisleme esnasindaki eksenel sekilde sikistirilmasi sebebiyle yükseltilir. Radyal olarak stabil olan ve bu sebeple daha az sekilde genisletilen bu alanlar, daha büyük bir örgü açisina sahiptir. Bunlar, yapinin dalga tepelerinin ayarlandigi alanlardir. Örnegin örgü açisi, dalga tepelerinin alaninda 45°'den daha büyük ve dalga çukurlarinin alaninda 45°'den daha az olabilir.

Küçük bir örgü açisina veya diger alanlarda oldugundan daha küçük örgü açisina sahip olan alanlar, genisleme esnasinda daha düsük bir eksenel kisalma ile beraber görünür.

Bu, düsük olarak eksenel kompresyon esnasinda daha büyük bir radyal genisleme anlamina gelir. Bu, iç katin eksenel sekilde sikistirilmasi esnasinda küçük bir örgü açisina sahip olan (dalga tepeleri) alanlarin genisletilmek zorunda olmasina neden olur, böylelikle yapi ayni zamanda kisalir. Dis kat, distal olarak iç kat ile baglandiginda veya iç kat disari dogru damar duvarina bastirildiginda ve bu sebeple bloke edildiginde esas olarak kisalmak zorunda olur.

Dalga formundaki yapinin olusumuna yönelik yukarida söz edilen olanaklar, kismen veya ayni zamanda hepsi birbiri ile kombine edilebilir. Örnegin isil islemden (konturun ön kabartmasi) ve/veya farkli örgü açisindan ve/veya iç ve dis kat (14, 15) arasindaki mekanik baglantilardan olusan bir kombinasyondan olusan dalga formlu yapi elde edilebilir.

Dis katin (14) kaydirilmasi baglaminda iç kata (15) iliskin olarak, örgüler ayni zamanda durma durumunda birbirinden kaydirilabilmesi ile açiklanir. Bu, bir örgünün proksimal ucunun eksenel dogrultuda kaydirilarak diger örgünün proksimal ucunda düzenlenmesi anlamina gelir. Ek veya alternatif olarak ayni zamanda her iki örgünün veya katli örgünün distal örgü uçlari durma durumunda eksenel dogrultuda birbirinden kaydirilabilir. Benzer sekilde dis katin (14) örgüsünün proksimal ucu ve/veya dis katin (14) örgüsünün distal ucunun her biri iç katin (15) örgüsünün distal veya proksimal ucuna iliskin olarak eksenel sekilde içeri dogru kaydirilarak düzenlenebilir.

Dis katin (14) örgüsü, iç katin (15) örgüsü olmak üzere en az 1,5 kez birçok tele, özellikle 2 kez birçok tele, özellikle 3 kez birçok tele, özellikle iç katin (15) örgüsü olmak üzere en az 4 kez birçok tele sahip olabilir. Bu tel sayi araliklari bütün düzenleme örnekleri baglaminda açiklanir ve tanimlanir.

Dalga formlu yapi, yüksek eksenel sikistirilabilirlik avantajina sahiptir. Böylelikle dis katin (14) örgüsü farkli anevrizma uzunluklarina ve genisliklerine uydurulur.

En azindan kullanimda iç katin (15) örgüsü ve dis katin (14) örgüsü arasinda ayarlanan aralik (16), araligin (16) proksimal ve/veya distal ucunda sürekli olarak boru seklindeki gövdenin (10) kaplama yüzeyine geçer. Bu, örnek olarak Sekil 12'de veya sekil 22'de gösterilir. Ayni durum, çevre dogrultusunda saküler bir anevrizmanin tedavi durumunda geçerlidir. Ayni zamanda burada dis katin (14) kaldirilan örgü alani veya araligi sürekli olarak gövdenin (10) kaplama yüzeyine geçer. Iç kat (15) ve dis kat (14) arasinda çevre dogrultusunda uzanan halka seklinde bir araligin (16) olustugu veya önceden sartlandirildigi bir fuzi formlu anevrizmanin tedavisi esnasindaki durum farklidir.

Maksimum aralik genisligi, yani iç kat (15) ve dis kat (14) arasindaki araligin, boru seklindeki gövdenin genisletilmis çapinin %50'si kadardir. Genisletilmis çap, herhangi bir dis kuvvetin etki etmedigi, ayni zamanda damar Içerisinde düzenlenmeyen serbest boru gövdesine iliskindir. Minimum aralik açikligi, boru seklindeki gövdenin (10) genisletilmis çapinin %5'i kadardir. Ayni zamanda yukarida açiklandigi üzere genisletilmis çapin ayni tanimi burada geçerlidir. Yukarida söz edilen maksimum alanin ara degerleri mümkündür. Örnegin aralik genisligi, genisletilmis çapin en fazla %45'i, genisletilmis çapin özellikle en fazla %40, özellikle en fazla %35'i, özellikle en fazla özellikle en fazla %10'u kadar olabilir. Alt aralik alani, boru seklindeki gövdenin (10) genisletilmis çapinin en az %5'i, özellikle en az %10'u, özellikle en az %15'i, özellikle en az %20'si kadar olabilir. Yukarida söz edilen alt ve üst degerler, birbiri ile kombine edilebilir.

Cihaz, gövdenin (10) çevresine kat sekilli olarak uzanan ve birbiri ile üst üste gelen, özellikle kismen üst üste gelen birçok kata sahip olabilir. Tek katlar arasinda her biri bir araligi (16) olusturur. Üç katta 2 aralik, 4 katta ise 3 aralik olusur. Özellikle fuzi formlu anevrizmanin tedavisi esnasinda, dis katman veya dis katin (14) anevrizmanin iç duvarina yakin olmasi veya bununla kontak halinde bulunmasi avantajlidir. Dis katmanin kafes yapisi, anevrizmanin duvari sayesinde sabitlenir ve duvarin yakininda akis kisalir.

Ek olarak, gerekli oldugunda iç katman veya iç kat (15) ve dis katman veya dis kattan (14) aralikli sekilde olan bir ara katman veya ara kat (14a) saglanabilir. Ara katman, gerekli oldugunda anevrizma içerisinde düzenlenir. Iç katman, anevrizmanin boynu ile sarilir. Anevrizma içerisine çikinti yapan ve akisi git gide kisaltan birçok ara katman veya ara kat (14a) saglanabilir. Bunlar spiral ile siyah olarak doldurulabildiginden, bu düzenleme özellikle fuzi formlu anevrizmalara yönelik uygundur. Bu, materyalin örgü katlarindan anevrizma içerisine getilmesi olanagi sunar.

Anevrizma içerisine çikinti yapan örgü katlari, anevrizmanin baglanmasina yönelik pihti olusturan kat olarak katki saglayan dis katlari olusturur.

Katlarin farkli kaldirma dereceleri veya farkli genisligi ve böylelikle tek katlar arasindaki aralik olusumu, katlarin farkli örgü açisi sayesinde ulasilabilir. Ek veya alternatif olarak, katlara uygun ve bilinen bir isil islem sayesinde farkli çapinin kabartildigindan, biçim bellekli bir materyalin kullanimi esnasinda aralik olusumuna ulasilabilir.

Sekil 24'e göre örnekte dis kat (14) en azindan kismen anevrizma duvari ile kontak halindedir. Burada dis katin (14) distal ucu anevrizma içerisinde veya en azindan anevrizma boynunun ucunda bulunur. Dis katin (14) dogrudan anevrizma boynu üzerinde uzanmadigi bu konfigürasyonun avantaji, dis katmanin (14) distal ucunun serbest olarak genisletilebilmesi ve bütün dis katin anevrizmanin duvarina dayanabilmesinden meydana gelir. Yapisal olarak buna, dis katin (14) gövdeden (10) eksenel olarak daha kisa olmasi ve/veya opsiyonel bir ara katin (14a) olmasi ile ulasilir. Dis kat (14), en az %10, özellikle en az %20, özellikle en az %30, özellikle en az %40, özellikle en az %50, özellikle en az %60, özellikle en az %70 degerinde gövdeden (10) daha kisa olabilir.

Dis katmanin veya dis katin (14) distal ucu, orta katman oldugu üzere alternatif olarak dital sekilde dogrudan anevrizma boynu üzerine uzanabilir. Burada iç örgünün katmani veya iç kat (15), damar duvarina karsi bastirilir ve böylelikle sabitlenir. Distal uç, iç katman veya iç kat (15) sabitlendiginde, dis katmanin veya dis katin (14) genislemesi anevrizma içerisinde dogrudan örgü açisi tarafindan kuvvetli sekilde belirlenir.

Ayni zamanda belirli bir aralik (16) ayarlanmasi gerektiginde, distal ve proksimal uçlar engellenir. Buna yönelik olarak büyük ölçüde uzun bir dis kat (14) saglanir. Duvara yaslanmasi amaciyla genisleme serbest oldugunda, dis katin (14) uzunlugu, dis katin (14) engellenmesi meydana gelmeyecek sekilde seçilir.

Genellikle sadece katmanlarin veya katlarin (14, 148, 15) proksimal uçlari birbiri ile baglanir. istendiginde distal ucun engellenmesi, sürtünme sayesinde gerekli oldugunda meydana gelir. Bu yapi teknik açidan basittir. Örgü, sadece az sekilde zarar görür.

Engelleme, sürtünme sayesinde distal uçta meydana geldiginde, örgüler birbirine iliskin olarak konumlandirma esnasinda ve ancak zarar görme tehlikesinin azaldigi ve anatomiye uyumlulugun geçirildigi distal uçta kaydirilabilir.

Katlarin distal ucu buna karsin baglandiginda, saglam bir engellemeye ulasilir ve aralik olusumu pratik olarak farkli örgü açisi sayesinde ayarlanabilir.

Bu düzenlemeler, gövdenin (10) iç kat (15) ve dis kat (14) olmak üzere sadece 2 REFERANS NUMARALARI LISTESI Boru seklindeki gövde Birinci kafes yapisi Ikinci kafes yapisi Üçüncü kafes yapisi Aralik Baglanti mansonu Tasiyici Uygulama sistemi Spiral kateter Kan damari Anevrizma Anevrizma omzu Anevrizma duvari Damar duvari Akis alani Bilinen anevrizma stenti Birinci tel Ikinci tel Birinci kafes yapisinin (11) uç ipi Ikinci kafes yapisinin (12) uç ipi Baglama yerleri Terminal kenar Birinci kafes yapisinin (11) proksimal ucu Orta kesit Birinci kafes yapisinin (11) teli Geçis kesiti Birinci kafes yapisinin (11) distal ucu Kenar kesiti Ikinci kafes yapisinin (12) proksimal ucu mânxmmgi Ikinci kafes yapisinin (12) teli Ikinci kafes yapisinin (12) distal ucu Üçüncü kafes yapisinin (13) proksimal ucu Üçüncü kafes yapisinin (13) distal ucu Damar akisi Türbülansli akim Geçis akisi Kan damarinin (30) uzanimi Geçis kesitinin (113) kisaltilmasi Basinç

Claims (1)

1. ISTEMLER Sikistirilmis bir durumdan genisletilmis bir duruma çevrilebilen ve en azindan bir birinci kafes yapisina (11) ve ikinci bir kafes yapisina (12) sahip olan bir çevre duvarini içeren, kismen kesitler halinde boru seklinde bir gövdeye (10) sahip olan 2 mm ila 6 mm'lik bir kesit çapina sahip kan damarlarinda kullanilmaya yönelik tibbi cihaz olup, burada birinci kafes yapisi (11) ve ikinci kafes yapisi (12), koaksiyal sekilde iç içe düzenlenen ve kismen noktali sekilde, birinci kafes yapisi (10) ve ikinci kafes yapisi (12) en azindan kesitler halinde birbirine iliskin olarak hareket edebilecek sekilde birbiri ile baglanan çevre duvarinin ayri katlarini (14, 15) olusturur, özelligi, birinci kafes yapisinin (11) ve ikinci kafes yapisinin (12) her biri birbiri ile sarilan tellerden (112, 122) olusturulmasi ve her biri kapali ilmeklere sahip olmasi ile karakterize edilmesidir, burada birinci kafes yapisinin (11) ilmeklerinin büyüklügü, ikinci kafes yapisinin (12) ilmeklerinin büyüklügünden küçüktür ve burada ikinci kafes yapisi (12) boru seklindeki gövdenin (10) dis katini (14) Istem 1'e göre tibbi cihaz olupi özelligi, birinci kafes yapisinin (11), her biri proksimal uçlara (110, 120) karsin birbirine iliskin olarak hareket edebilecek sekilde ikinci kafes yapisinin (12) proksimal ucu (120) ile baglanan bir proksimal uca (110) sahip olmasi ile karakterize edilmesidir. Istem 1 veya 2'ye göre tibbi cihaz olup, özelligi, birinci kafes yapisinin (11) ve ikinci kafes yapisinin (12) üretim durumunda en azindan kesitler halinde ayni örgü açisina sahip olmasi ile karakterize edilmesidir. Istem 1 veya 2'ye göre tibbi cihaz olup, özelligi, birinci kafes yapisinin (11) ve ikinci kafes yapisinin (12) üretim durumunda en azindan kesitler halinde birbirinden farkli örgü açisina sahip olmasi ile karakterize edilmesidir. Önceki istemlerden birine göre tibbi cihaz olup, özelligi, birinci kafes yapisi (11) ve ikinci kafes yapisi (12) arasinda boru seklindeki gövdenin (10) radyal olarak genisleyen durumunda en azindan kesitler halinde bir boslugun (16) olusturulmasi ile karakterize edilmesidir. Önceki istemlerden birine göre tibbi cihaz olup, özelligi, birinci kafes yapisinin (11), ikinci kafes yapisindan (12) daha fazla bir tel (112) sayisina sahip olmasi ile karakterize edilmesidir. Önceki istemlerden birine göre tibbi cihaz olup, özelligi, birinci kafes yapisinin (11), birinci kafes yapisinin (11) kesitler halinde ikinci kafes yapisini (12), özellikle en azindan %20, özellikle en azindan %30, özellikle en azindan %40, özellikle en azindan %50, özellikle en azindan %60 kaplayacak sekilde ikinci kafes yapisinin (12) eksenel boylamsal uzantisindan daha az olan bir eksenel boylamsal uzantiya sahip olmasi ile karakterize edilmesidir. 8. Önceki istemlerden birine göre tibbi cihaz olup, özelligi, boru seklindeki gövdenin (10), birinci kafes yapisi (11) ile beraber boru seklindeki gövdenin (10) dis katini (14) olusturan üçüncü bir kafes yapisina (13) sahip olmasi ile karakterize edilmesidir. Istem 8'e göre tibbi cihaz olup, özelligi, proksimal bir uçta (110) birinci kafes yapisinin (11) ve distal bir uçta (135) üçüncü kafes yapisinin (13), boru seklindeki gövdenin (10) iç katini (15) olusturan ikinci kafes yapisi (12) ile baglanmasi ve/veya birinci kafes yapisinin (10) ve üçüncü kafes yapisinin (13) radyal olarak sikistirilmis bir durumda veya radyal olarak genisletilmis bir durumda en azindan kesitler halinde örtüsmesi ile karakterize edilmesidir. Istem 8 veya 9'a göre tibbi cihaz olup, özelligi, birinci kafes yapisinin (11) ve üçüncü kafes yapisinin (13) her birinin, ikinci kafes yapisi (12) ile baglanan bir proksimal ucu (110, 130) içermesi ile karakterize edilmesidir, burada birinci kafes yapisinin (11) proksimal ucu (110), üçüncü kafes yapisinin (13) proksimal ucundan (130) aralikli sekilde düzenlenir. 11.Önceki istemlerden birine göre tibbi cihaz olup, özelligi, birinci kafes yapisinin (11) bir orta kesiti (111) ve orta kesiti sinirlayan iki kenar kesitini (116) içermesi ile karakterize edilmesidir, burada birinci kafes yapisi (11) orta kesitte (111) kenar kesitlerde (116) oldugundan daha düsük bir örgü açisina sahiptir. Önceki istemlerden birine göre bir cihaza ve esnek bir uygulama elemani, özellikle bir kilavuz agi içeren bir uygulama sistemine (20) sahip olan, tibbi uygulamalara yönelik sistem olup, özelligi uygulama elemanin cihaz ile baglanir veya baglanabilir olmasidir.