PL240920B1 - Kołnierz uszczelniający z narożnikami - Google Patents

Description

PL 240 920 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem rozwiązania jest kołnierz uszczelniający, w postaci ramy montowanej wokół konstrukcji przenikającej dach, posiadającej narożniki, które są łącznikami części elementu dolnego kołnierza, oraz które zapewniają równoległy zakład dolnego elementu kołnierza z osłoną odpowiedniego ramiaka bez konieczności tworzenia połączenia felcowego w narożnikach kołnierza.

Znane są rozwiązania kołnierzy uszczelniających montowanych zwłaszcza wokół okien dachowych. Kołnierze te standardowo zbudowane są z czterech elementów połączonych w sposób zakładkowy ze sobą, tworząc zamkniętą ramę wokół konstrukcji przenikającej dach. Elementy te zbudowane są najczęściej z dwóch ramion, wygiętych względem siebie w taki sposób, że jedno ramię przylega do zewnętrznej powierzchni okna, a drugie ramię leży w płaszczyźnie dachu.

Elementy boczne są wzdłużnymi częściami leżącymi przy bokach okna, natomiast elementy dolny i górny w przekroju posiadają kształt litery U, obejmując odpowiednio górną i dolną część okna. Część elementu dolnego posiada powierzchnię walcową wklęsłą oraz dwie mniejsze części, będące dwiema ramionami wyżej wspomnianego przekroju w kształcie litery U, przylegając do fragmentu bocznej części okna. Z tymi właśnie odcinkami bocznymi, wzdłużne elementy boczne kołnierza tworzą suwliwy zakład.

W miejscu styku części tworzących elementy górny i dolny kołnierza tworzą się narożniki kołnierza uszczelniającego. Wykonuje je się poprzez nacięcie ramienia elementu kołnierza mającego przylegać do zewnętrznej powierzchni okna w stanie zamontowanym i zagięcie go o kąt około 90 stopni. Po wykonaniu zagięcia, krawędzie blach są ze sobą zawijane, tworząc felc. W celu wykonania połączenia felcowego, odcinek leżący przy części dolnej okna posiada pochyloną powierzchnię walcową, dzięki czemu obie części elementu dolnego zyskują na nadmiarze materiału, który tworzy to połączenie, a narożniki kołnierza są łukowe.

Podobne rozwiązanie zostało przedstawione także w patencie FR2916464B1, w którym zwrócono szczególnie uwagę na połączenie elementów kołnierza w jego narożnikach. Elementy kołnierza posiadają kształt umożliwiający odprowadzanie wody z okna i dachu, jednocześnie zachowując zakładkowe, szczelne połączenie między sobą. Elementy górny i boczne kołnierza zasadniczo posiadają dwa ramiona, które są względem siebie prostopadłe, tak że jedno ramię przylega do ramiaka okna, natomiast drugie leży w płaszczyźnie dachu. Arkusz blachy elementu dolnego kołnierza ze względów technologicznych posiada powierzchnię walcową, tak że część elementu dolnego przylega do zewnętrznej powierzchni ramiaka dolnego okna, a druga część połączona jest z fartuchem, wychodzącym na pokrycie dachowe, ściśle do niego przylegając. W zależności od zastosowanego pokrycia dachowego, druga część elementu dolnego kołnierza może nie posiadać fartucha i stanowić bezpośrednie połączenie pomiędzy tym elementem i pokryciem. Między ramiakiem dolnym okna oraz powierzchnią podpokryciową dachu a wspomnianym elementem dolnym kołnierza występuje więc pusta przestrzeń, której wymiary stopniowo się zmniejszają w kierunku od okna dachowego. Przestrzeń ta może być wypełniona materiałem izolacyjnym. Kołnierz ponadto współpracuje z osłonami górnych powierzchni ramiaków okna dachowego, które podobnie jak element górny i boczne kołnierza posiadają dwa ramiona, zasadniczo prostopadłe względem siebie. Jedno z ramion osłony zachodzi w sposób zakładkowy na ramię odpowiedniego elementu kołnierza przylegającego do ramiaka ościeżnicy, natomiast drugie ramię zamocowane jest bezpośrednio do ramiaka okna. Wysokość ramienia osłony zachodzącej na element dolny kołnierza jest jednak ograniczona ze względu na powierzchnię walcową elementu dolnego. W celu zwiększenia zakładu tych elementów należy zwiększyć wymiar ramienia osłony, zamocowanej bezpośrednio do ramiaka okn a w kierunku zewnętrznym, tak aby ramię osłony sięgało do części elementu dolnego, dla której odległość od powierzchni podpokryciowej jest mniejsza niż przy ramiaku dolnym okna. Standardowe kołnierze wymagają więc większego zużycia materiału.

Problem ten został rozwiązany w europejskim opisie patentowym EP1424455B1, w którym przedstawiono szczególnie dolny element kołnierza, osłaniający dolny ramiak ościeżnicy okna w jej stanie zamontowanym na dachu. Dzięki zastosowanemu nacięciu między ściankami ramion w narożniku okna, przylegającymi do ościeżnicy, element dolny tego kołnierza posiada dwa ramiona, które są względem siebie prostopadłe. Nacięcie to uszczelnione jest poprzez zagięcie naddatków materiału naciętych ścian elementu dolnego kołnierza, tworząc felc.

W cytowanym rozwiązaniu jednak może wystąpić ryzyko powstania nieciągłości, zwłaszcza w narożniku kołnierza, oraz rozwiązanie to wymaga wykonania precyzyjnego nacięcia.

PL 240 920 B1

Znane są także kołnierze uszczelniające połączenie konstrukcji przenikającej dach z pokryciem dachowym, które zbudowane są w całości z tworzywa sztucznego. Kołnierz taki najczęściej jest gotową ramą, której wymiary są dobierane do wymiarów konstrukcji przenikającej dach, którą ma obejmować. Tworzywa sztuczne mogą przybierać dowolne kształty pod wpływem działania różnych czynników zewnętrznych, jak np. temperatury, dlatego narożniki takiego kołnierza mogą być z łatwością formowane do wymaganej formy i kształtu.

W opisie patentowym PL221316B1 przedstawiono obróbkę blacharską konstrukcji przenikającej dach zbudowaną z elementów posiadających co najmniej część arkuszową i z elementu uszczelniającego, który w stanie zamontowanym tworzy narożnik tej obróbki. Element ten ma kształt litery „L” i zbudowany jest z co najmniej jednego pierwszego ramienia uszczelniającego i drugiego ramienia uszczelniającego. Element uszczelniający wykonany jest z materiału sprężystego, przy czym drugie ramię uszczelniające ma powierzchnie prowadzące oraz otwór i jest połączone z pierwszym ramieniem uszczelniającym. W stanie zamontowania obróbki blacharskiej drugie ramię uszczelniające jest sprzęgnięte z jednym z elementów obróbki blacharskiej, gdzie część arkuszowa jest oparta o powierzchnie prowadzące, oraz co najmniej część przedłużonego fragmentu części arkuszowej znajduje się w otworze drugiego ramienia uszczelniającego. W cytowanym rozwiązaniu, narożniki kołnierza posiadają co najmniej trzy warstwy blachy, a element uszczelniający jest łącznikiem obróbki blacharskiej będącej elementami kołnierza oraz osłon konstrukcji przenikającej dach, nie tworząc z nimi zakładu.

Istotą proponowanego rozwiązania jest kołnierz uszczelniający, który pozwoli na zmniejszenie zużycia materiału, jednocześnie zachowując właściwości uszczelniające kołnierza poprzez równoległy zakład odpowiedniego elementu kołnierza z jego elementem osłonowym.

Istotą rozwiązania jest kołnierz uszczelniający, przeznaczony do montażu wokół konstrukcji przenikającej dach, tworzący wokół niej zamkniętą ramę. Rama kołnierza zbudowana jest z elementów dolnego, górnego, połączonych ze sobą za pomocą dwóch równoległych względem siebie elementów bocznych. Elementy te w stanie zamontowanym zachodzą na siebie w sposób zakładkowy, zgodny z kierunkiem spadku dachu, blokując przecieki wody opadowej pod pokrycie dachowe. Każdy element kołnierza posiada dwa ramiona, zasadniczo prostopadłe względem siebie: ramię pionowe i ramię poziome. Ramię pionowe przylega do konstrukcji przenikającej dach, natomiast ramię poziome leży na dachu. Dla zapewnienia szczelności elementy kołnierza współpracują z osłonami konstrukcji przenikającej dach, zwłaszcza okna dachowego. Osłony są elementami wykonanymi z tego samego materiału co kołnierz uszczelniający i także posiadają dwa ramiona: poziome i pionowe względem powierzchni dachu. Za pomocą osłonowego ramienia poziomego, osłona zamocowana jest do konstrukcji przenikającej dach, natomiast osłonowe ramię pionowe w stanie zamontowanym tworzy zakład z ramieniem pionowym odpowiedniego elementu kołnierza.

Osłony ramiaków okna dachowego nazywane są profilami kryjącymi bok ościeżnicy lub dół ościeżnicy, ze względu na swoją funkcję i miejsce zamontowania. W niektórych przypadkach, profil ten może być integralną częścią odpowiedniego elementu kołnierza, ograniczając liczbę elementów wchodzących w skład kołnierza uszczelniającego. Osłona górnego ramiaka okna dachowego nazwana jest kapturem.

Elementy boczne kołnierza są elementami wzdłużnymi i pełnią funkcję rynny odprowadzającej wodę opadową spływającą z dachu. Elementy boczne łączą elementy górny i dolny kołnierza w jego narożnikach.

Elementy górny i dolny kołnierza są jednolitymi elementami podzielonymi na co najmniej trzy części, z których w stanie zamontowanym kołnierza dwa są równoległe względem siebie, a trzeci jest względem nich prostopadły. Elementy górny i dolny zawierają w sobie wspomniane wyżej narożniki osłaniające narożniki konstrukcji przenikającej dach, wokół której kołnierz jest zamontowany. Narożniki elementu górnego wykonane są w znany ze stanu techniki sposób. Natomiast narożnikami elementu dolnego są elementy wykonane co najmniej częściowo z tworzywa sztucznego, będące przedłużeniem sąsiadujących ze sobą części elementu dolnego kołnierza, tworząc krawędzie elementu dolnego. Narożniki stanowią odrębne elementy, które podczas montażu lub na etapie produkcji są połączone z odpowiednimi częściami elementu dolnego kołnierza. Narożnik posiada korzystnie dwa ramiona, prostopadłe względem siebie: ramię pionowe i ramię poziome. Podobnie jak elementy kołnierza, ramię pionowe narożnika przylega co najmniej częściowo do konstrukcji przenikającej dach, natomiast ramię poziome jest równoległe do powierzchni dachu. Narożnik jest zamocowany nierozłącznie na etapie produkcji kołnierza oraz może pełnić także funkcję co najmniej fragmentu profilu kryjącego dół ościeżnicy, będąc integralną częścią elementu kołnierza, zwłaszcza jego ramienia pionowego. Możliwe sposoby łączenia

PL 240 920 B1 narożnika z elementem dolnym kołnierza zostaną przedstawione poniżej. Zamocowany narożnik na elemencie dolnym posiada zakład co najmniej z jego ramieniem poziomym, pełniąc funkcję ramienia poziomego elementu dolnego. Zakład jest zewnętrzny i/lub wewnętrzny. Zakład zewnętrzny oznacza, że ramię poziome narożnika leży na ramieniu poziomym elementu dolnego. Ponadto ramię poziome narożnika może być wykonane z materiału elastycznego, które ściślej przylega do ramienia poziomego elementu dolnego, zapewniając wystarczającą szczelność zakładkowego połączenia narożnika z elementem dolnym kołnierza. Natomiast zakład wewnętrzny, polega na tym, że ramię poziome narożnika częściowo leży pod ramieniem poziomym elementu dolnego.

Ramię narożnika, równoległe do powierzchni dachu, może posiadać także naddatek materiału na dowolnej swojej krawędzi, który pełni funkcję unieruchamiającą narożnik na krawędzi ramienia poziomego elementu dolnego. Naddatek materiału jest wygięty na zewnątrz lub w kierunku wewnętrznym, stanowiąc jednostronnie otwartą szczelinę dla krawędzi ramienia poziomego elementu dolnego i bocznego, który jest wsuwany do tej szczeliny. Naddatek materiału następnie jest dociskany do elementu kołnierza, unieruchamiając go w jednej pozycji.

Ramię poziome narożnika posiada także korzystnie elastyczne wzdłużne pióro, skierowane w kierunku prostopadłym do ramienia poziomego narożnika, które w stanie zamontowanym znajduje się pod pokryciem dachowym.

Podobne wzdłużne pióro uszczelniające znajduje się na krawędzi ramienia pionowego narożnika, które w stanie zamontowanym znajduje się pod osłoną ramiaka dolnego okna, nazywaną profilem kryjącym dół ościeżnicy.

Ponadto ramię poziome narożnika od strony spodniej posiada sieć rowków, które przeciwdziałają zjawisku kapilarnego podciągania wody po nim spływającej.

Ramię pionowe narożnika pełni funkcję ramienia pionowego elementu dolnego w obszarze narożnika konstrukcji przenikającej dach i/lub może co najmniej częściowo posiadać zakład ze zbiegającymi się w narożniku częściami elementu dolnego.

Element boczny kołnierza łączy ze sobą elementy górny i dolny w zamkniętą ramę. Przy narożniku elementu górnego wzdłużny element boczny wsuwany jest pod ramię poziome elementu górnego, natomiast przy narożniku elementu dolnego, wzdłużny element boczny leży na ramieniu poziomym elementu dolnego, tworząc z nim połączenie zakładkowe. Ponadto element boczny posiada przegięcie w swojej dolnej części, które podnosi i odprowadza wodę nią spływająca w kierunku pokrycia. Przegięcie to znajduje się korzystnie nad narożnikiem elementu dolnego.

Element boczny kołnierza posiada także wyprofilowaną powierzchnię z wytłoczeniami, do których wprowadzane są wytłoczenia co najmniej elementu górnego kołnierza. Element boczny kołnierza zamocowany jest do narożnika elementu dolnego, tak że połączenie to umożliwia unieruchomienie go z pozostałymi elementami kołnierza, tworząc zamkniętą ramę.

Połączenie elementu bocznego z narożnikami elementu dolnego kołnierza stanowi naddatek materiału ramienia pionowego narożnika elementu dolnego, wygiętego w kierunku na zewnątrz ramy kołnierza, tworząc jednostronnie otwartą szczelinę zaciskową, dla ramienia pionowego elementu bocznego. Połączenie to może też stanowić co najmniej jeden sprężysty naddatek materiału, zwłaszcza ramienia pionowego narożnika elementu dolnego, który w stanie zamontowanym współpracuje z otworem naprowadzającym ramienia pionowego elementu bocznego, blokując element dolny na narożniku elementu dolnego. Sprężysty naddatek materiału jest elementem integralnym narożnika elementu dolnego.

W obszarze zakładu, między ramionami pionowymi narożnika i osłony elementu bocznego, znajduje się odprowadzająca półka, będąca częścią narożnika, stanowiąca ścieżkę dla wody opadowej, prowadzącą ją w kierunku ramienia poziomego narożnika, a następnie na pokrycie dachowe.

Ponadto ramię pionowe narożnika, równoległe do ramienia pionowego elementu bocznego kołnierza, posiada wydłużoną krawędź, która kieruje wodę opadową w kierunku pokrycia dachowego, blokując jednocześnie jej przepływ w kierunku ramiaka dolnego okna.

Opisane połączenie powoduje pewne i stałe połączenie elementu bocznego i elementu dolnego, poprzez odebranie stopni swobody we wszystkich kierunkach. Ponadto zaletą tego rozwiązania jest ograniczenie zużycia materiału na element boczny lub dolny, ponieważ nie ma konieczności wprowadzania dodatkowych elementów lub nadmiaru materiału służących do ustalania tych elementów względem siebie. Ze względu na ulepszanie izolacji cieplnej budynków mieszkalnych, dąży się do coraz głębszej instalacji okna w dachu. Osadzenie takie powoduje, że trudniej jest niż dotychczas „wyjść” z kołnierzem dolnym na pokrycie, a dodatkową przeszkodą jest stosowany felc na łukowym połączeniu części dolnego

PL 240 920 B1 kołnierza, tworząc łukowy narożnik kołnierza. Zastosowanie połączenia według rozwiązania, dającego na ramieniu pionowym dolnego kołnierza odcinek prosty, znacznie ułatwia wykonania zakładu pomiędzy blachami osłonowymi okna a kołnierzem dolnym. Narożniki elementu dolnego dają większą swobodę w kształtowaniu elementu dolnego, tak że kąt między jego ramieniem pionowym i poziomym jest równy co najwyżej 90°, a zwłaszcza 90°. Wówczas ramię pionowe osłony ramiaków konstrukcji przenikającej dach, zachodzące na ramię pionowe elementu dolnego kołnierza, tworzy z nim szczelny, bliski równoległemu lub równoległy zakład, bez zwiększania wymiarów osłon, tj. najbliżej konstrukcji przenikającej dach. Ponadto sieć rowków spodniej strony ramienia poziomego narożnika przeciwdziała zjawisku kapilarnego podciągania wody po nim spływającej.

Narożnik wykonany z tworzywa wytwarzany metodą wtrysku może także posiadać elementy spełniające dodatkowe funkcje kołnierza.

Rozwiązanie zostało przedstawione na rysunkach, na których:

Fig. 1 przedstawia okno dachowe z kołnierzem uszczelniającym z narożnikiem ze sprężystym naddatkiem materiału ramienia pionowego tego narożnika;

Fig. 2 przedstawia boczny element kołnierza uszczelniającego z otworem naprowadzającym ramienia pionowego elementu bocznego kołnierza uszczelniającego oraz przegięcie ramienia poziomego elementu bocznego;

Fig. 3 przedstawia element dolny kołnierza z elementem bocznym, przed ich połączeniem za pomocą sprężystego naddatku materiału na ramieniu pionowym narożnika i otworu naprowadzającego ramienia pionowego elementu bocznego;

Fig. 4 przedstawia złączone ze sobą: element dolny kołnierza i element boczny kołnierza przedstawione na Fig. 3 przed zaciśnięciem sprężystego naddatku na elemencie bocznym;

Fig. 5 przedstawia przekrój poprzeczny połączenia na Fig. 4;

Fig. 6 przekrój poprzeczny połączenia na Fig. 3 po zaciśnięciu sprężystego naddatku na elemencie bocznym;

Fig. 7 przedstawia widok z boku na połączenie elementu dolnego z elementem bocznym za pomocą sprężystego naddatku materiału na ramieniu pionowym narożnika i otworu naprowadzającego ramienia pionowego elementu bocznego w pozycji zaciśniętej;

Fig. 8 przedstawia narożnik dolnego elementu kołnierza uszczelniającego, którego ramię poziome jest jedną z części elementu dolnego;

Fig. 9 przedstawia narożnik dolnego elementu kołnierza uszczelniającego, który posiada wewnętrzny zakład z ramieniem poziomym części elementu dolnego i naddatek tworzący szczelinę dla krawędzi ramienia poziomego części elementu dolnego;

Fig. 10 przedstawia narożnik z siecią rowków na powierzchni spodniej swojego ramienia poziomego.

Kołnierz uszczelniający zbudowany jest z elementu górnego 1 i dolnego 2 oraz dwóch elementów bocznych 3, które zamocowane są wokół konstrukcji przenikającej dach 7 w sposób zakładkowy, zgodny z kierunkiem spadku dachu. Element górny 1 i element dolny 2 tworzą co najmniej trzy części połączone ze sobą, z których w stanie zamontowanym kołnierza, dwa są równoległe względem siebie, a trzeci jest względem nich w położeniu prostopadłym, tak że elementy dolny i górny obejmują odpowiednio górną i dolną część okna wraz z fragmentem jego bocznych ramiaków. Wspomniane wzdłużne elementy boczne 3 po obu stronach okna są połączone w sposób zakładkowy z częściami równoległymi elementów górnego 1 i dolnego 2 kołnierza. Każdy element kołnierza prz ylega swoim ramieniem pionowym 1a, 2a, 3a do zewnętrznej powierzchni konstrukcji przenikającej dach 7, a swoim ramieniem poziomym 1 b, 2b, 3b łączy konstrukcję przenikającą dach 7 z dachem, chowając się pod pokrycie dachowe. Kołnierz uszczelniający posiada także osłony 4 elementów konstrukcji przenikającej dach 7, które podobnie jak elementy kołnierza posiadają dwa ramiona osłonowe, zasadniczo prostopadłe względem siebie: ramię osłonowe pionowe 4a i ramię osłonowe poziome. Ramię pionowe 4a osłony 4 elementu dolnego 2 kołnierza uszczelniającego tworzy z jego ramieniem pionowym 2a równoległy zakład dzięki zastosowaniu narożników 5, 51,52 elementu dolnego. Wspomniane narożniki 5, 51,52 elementu dolnego 2 są przedłużeniem sąsiadujących ze sobą części elementu dolnego, przy czym narożniki 5, 51, 52 są odrębnymi elementami, które w stanie zamontowanym połączone są z odpowiednimi częściami elementu dolnego. Podobnie jak elementy kołnierza i osłony, narożniki posiadają ramię pionowe 54, 51a, 52a oraz ramię poziome 5b, 51 b, 52b.

Narożnik 5, 51, 52 od strony spodniej ramienia poziomego 5b, 51b, 52b, posiada sieć rowków 6, które przeciwdziałają zjawisku kapilarnego podciągania wody po nim spływającej.

Claims (10)

1. PL 240 920 B1

   W pierwszym przykładzie realizacji ramię poziome 5b narożnika 5, osadzone jest na ramieniu poziomym 2b elementu dolnego kołnierza 2, tworząc z nim zewnętrzny zakład, a na swoim ramieniu pionowym 5a posiada sprężysty naddatek 5c materiału, który w stanie zamontowanym współpracuje z otworem naprowadzającym 3c ramienia pionowego 3a elementu bocznego 3 kołnierza.

   W drugim przykładzie realizacji ramię poziome 51b narożnika 51 elementu dolnego 21 osadzone jest na ramieniu poziomym 2b elementu dolnego, także tworząc z nim zewnętrzny zakład, jak w przykładzie 1. Na bocznej krawędzi narożnika 51, znajduje się wzdłużne pióro 51c, skierowane w kierunku pod kątem do ramienia poziomego narożnika 51b, które w stanie zamontowanym znajduje się pod pokryciem dachowym. Wzdłużne pióro 51c stanowi blokadę dla wody opadowej, przed jej przedostaniem się na powierzchnię podpokryciową dachu. Połączenie narożnika 51 z bocznym elementem 3 kołnierza uszczelniającego stanowi naddatek 51d materiału ramienia pionowego narożnika 51a, wygiętego w kierunku na zewnątrz ramy kołnierza, tworząc jednostronnie otwartą szczelinę zaciskową dla ramienia pionowego 3a elementu bocznego. Wzdłużne pióro 51c ramienia poziomego 51 b narożnika pełni też funkcję prowadnicy naprowadzającej ramię poziome 3b elementu bocznego podczas montażu kołnierza.

   W celu zapewnienia odpowiedniej szczelności konstrukcji przenikającej dach 7 na ramieniu pionowym 51 a narożnika, w miejscu zakładu ramienia pionowego 4a osłony elementu bocznego znajduje się półka 51e, która jest ścieżką dla wody opadowej, prowadzącą ją w kierunku ramienia poziomego 51b narożnika, a następnie na pokrycie dachowe.

   Trzeci przekład realizacji różni się od narożnika według drugiego przykładu realizacji tym, że narożnik 52 tworzy wewnętrzny zakład z ramieniem poziomym 2b elementu dolnego kołnierzu uszczelniającego. W tym połączeniu ramię poziome 52b narożnika 52 częściowo leży pod ramieniem poziomym 3b elementu dolnego, a krawędź narożnika 52 posiada naddatek 52d materiału wygięty na zewnątrz, tworząc szczelinę zaciskową dla krawędzi ramienia poziomego 2b i/lub pionowego 2a elementu dolnego, unieruchamiając narożnik w pozycji zamontowanej.

   Możliwa jest także kombinacja wyżej wymienionych przykładów, w celu wzmocnienia połączenia elementów kołnierza ze sobą, poprawy szczelności itp.

   Zastrzeżenia patentowe

   1. Kołnierz uszczelniający, przeznaczony do montażu wokół konstrukcji przenikającej dach, zbudowany z:

   - elementu górnego i dolnego, które zbudowane są z co najmniej trzech części, połączonych ze sobą, z których w stanie zamontowanym kołnierza, dwie są równoległe względem siebie, a trzecia jest względem nich w położeniu prostopadłym,

   - dwóch wzdłużnych elementów bocznych, które połączone są w sposób zakładkowy z czę- ściami równoległymi elementów górnego i dolnego kołnierza, oraz każdy element kołnierza posiada dwa ramiona, zasadniczo prostopadłe względem siebie: ramię pionowe i ramię poziome, - osłon elementów konstrukcji przenikającej dach, posiadających dwa ramiona osłonowe, zasadniczo prostopadłe względem siebie: ramię osłonowe pionowe i ramię osłonowe poziome oraz

   - element dolny kołnierza (2) posiada narożniki (5, 51, 52) będące odrębnymi elementami, które w stanie zamontowanym połączone są z odpowiednimi częściami elementu dolnego (2), oraz każdy narożnik (5, 51, 52) posiada ramię pionowe (5a, 51 a, 52a) przylegające do konstrukcji przenikającej dach (7) oraz ramię poziome (5b, 51 b, 52b) prostopadłe do ramienia pionowego, tak że ramię pionowe (2a) elementu dolnego z narożnikiem (5, 51, 52) posiada równoległy zakład z pionowym ramieniem (4a) osłonowym elementu dolnego kołnierza (2) znamienny tym, że ramię poziome narożnika (5b, 51b, 52b) od strony spodniej, posiada sieć rowków (6), które przeciwdziałają zjawisku kapilarnego podciągania wody po nim spływającej.
2. 2. Kołnierz uszczelniający według zastrzeżenia 1 znamienny tym, że ramię poziome (5b, 51b, 52b) narożnika elementu dolnego (2) posiada zakład, co najmniej z ramieniem poziomym (2b) tego elementu.

   PL 240 920 B1
3. 3. Kołnierz uszczelniający według zastrzeżenia 1 albo 2 znamienny tym, że ramię poziome (5b, 51 b, 52b) narożnika wykonane jest co najmniej częściowo z materiału elastycznego, ściśle przylegającego do ramienia poziomego (2b) elementu dolnego (2).
4. 4. Kołnierz uszczelniający według zastrzeżenia 1 albo 2, albo 3 znamienny tym, że ramię poziome narożnika (51b), posiada wzdłużne pióro (51c), skierowane w kierunku prostopadłym do ramienia poziomego narożnika (51b), które w stanie zamontowanym, znajduje się pod pokryciem dachowym.
5. 5. Kołnierz uszczelniający według zastrzeżenia 1 albo 2, albo 3, albo 4 znamienny tym, że na krawędzi ramienia pionowego narożnika znajduje się wzdłużne pióro, które w stanie zamontowanym znajduje się pod osłoną ramiaka dolnego okna.
6. 6. Kołnierz uszczelniający według zastrzeżenia 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5 znamienny tym, że narożnik (52) elementu dolnego posiada naddatek (52d) materiału, wygięty w kierunku na zewnątrz ramy kołnierza, tworząc jednostronnie otwartą szczelinę zaciskową, będąc miejscem połączenia narożnika z elementem dolnym (2) oraz elementem bocznym (3).
7. 7. Kołnierz uszczelniający według zastrzeżenia 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6 znamienny tym, że połączenie elementu bocznego (3) z narożnikiem elementu dolnego stanowi co najmniej jeden sprężysty naddatek (5c) materiału, zwłaszcza ramienia pionowego narożnika (5a), który w stanie zamontowanym współpracuje z otworem naprowadzającym (3c) jego nasuwanie na narożnik elementu dolnego, blokując element dolny (2) na narożniku (5) elementu dolnego.
8. 8. Kołnierz uszczelniający według zastrzeżenia 7 znamienny tym, że sprężysty naddatek (5c) materiału jest elementem integralnym narożnika elementu dolnego kołnierza.
9. 9. Kołnierz uszczelniający według zastrzeżenia 1 znamienny tym, że osłony są integralnym elementem ramienia pionowego elementu bocznego kołnierza i elementu dolnego kołnierza.
10. 10. Kołnierz uszczelniający według zastrzeżenia 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 9, znamienny tym, że narożniki są wykonane co najmniej częściowo z tworzywa sztucznego.