PL232618B1 - Pochodne S-metyloestru kwasu 7-karboksybenzo[1,2,3]tiadiazolowego - Google Patents
Pochodne S-metyloestru kwasu 7-karboksybenzo[1,2,3]tiadiazolowegoInfo
- Publication number
- PL232618B1 PL232618B1 PL405507A PL40550713A PL232618B1 PL 232618 B1 PL232618 B1 PL 232618B1 PL 405507 A PL405507 A PL 405507A PL 40550713 A PL40550713 A PL 40550713A PL 232618 B1 PL232618 B1 PL 232618B1
- Authority
- PL
- Poland
- Prior art keywords
- acid
- thiadiazole
- methyl ester
- methylbenzo
- carboxylic acid
- Prior art date
Links
Landscapes
- Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)
Abstract
Przedmiotem wynalazku są pochodne S-metyloestru kwasu 7-karbokaybenzo[1,2,3]tia-diazolowego (ASM) o wzorze ogólnym 1. Znajdują one zastozowanie zwłaszcza ochronie roślin. Ujawniono też sposób otrzymywania pochodnych S-metyloestru kwasu 7-karbokay-benzo[1,2,3]tia-diazolowego (ASM) o wzorze ogólnym 1.
Description
Przedmiotem wynalazku są pochodne S-metyloestru kwasu 7-karboksybenzo[1,2,3]tiadiazolowego.
Sole te są związkami nowymi i znajdują zastosowanie zwłaszcza w ochronie roślin.
Istotą wynalazku są pochodne S-metyloestru kwasu 7-karboksybenzo[1,2,3]tiadiazolowego (ASM) o wzorze ogólnym 1, w którym
Y oznacza atom wodoru, X oznacza grupę alkilową zawierającą 1 lub 4 atomów węgla, przy czym X jest grupą przyłączoną bezpośrednio do heteroatomu w strukturze pierścieni aromatycznych, Z oznacza atom wodoru lub grupę, -SMi, przy czym Mi to grupa alkilowa zawierająca 1 atom węgla, natomiast anion A- oznacza anion sulfonowy o wzorze ogólnym 2 [R1SO3]·, gdzie R1 to łańcuch alkilowy, zawierający 2 heteroatomy korzystnie takich jak tlen, lub A- oznacza anion imidkowy o wzorze ogólnym 4 [R2B1NB2R3], w którym Bi, B2 to atom siarki, gdzie R2 i R3 to identyczne; liniowe grupy alkilowe zawierające 1 atom węgla, lub anion A- oznacza anion trifluorometylosulfonowy; siarczanowy VI; chlorek; bromek; metylosiarczanowy;
Anionem A- w związkach według wynalazku są pochodne związków o wykazanym działaniu biologicznym (antybakteryjnym, przeciwgrzybicznym, insektycydowym, repelentnym, inhibicji wzrostu roślin, jako induktory odporności roślin) i/lub wpływające na właściwości fizyczne związku tj. zmiana rozpuszczalności, stabilności termicznej, napięcia powierzchniowego, temperatury topnienia i buforowanie pH. Jako przykładowe aniony w grupie określonej ogólnym wzorem 2 można wskazać piperazyno-N, N'-bis(2-etanosulfonianowy); 2-(N-morfolino)etanosulfonianowy; 2-[[1,3-dihydroksy-2-(hydroksymetylo)propan-2-ylo]amino]-etanosulfonianowy; dodecylobenzenosulfonowy; sulfanilinowy; 10H-fenotiazyna-10-propano-sulfonowy; dodecylobenzenosulfonowy; 4-oktylobenzylosulfonowy; dinonylonaftalenodisulfonowy; 1-oktanosulfonowy; etanosulfonowy; butanosulfonowy; heptanosulfonowy; nonanosulfonowy; pentanosulfonowy; propanosulfonowy; heksanosulfonowy; 1,4-piperazynodietylosulfonowy; 2-hydroksy-3-[(2-hydroksy-1,1-bis(hydroksymetylo)etylo)amino]-1 -propanosulfonowy; [(2-hydroksy-1,1-bis(hydroksymetylo)etylo)amino]-1-propanosulfonowy; 4-(2-hydroksyetylo)-1-piperazynoetanosulfonowy; 4-(2-hydroksy-etylo)-1-piperazynopropanosulfonowy; 3-(cykloheksyloamino)-1 -propanosulfonowy; 1,4-piperazynodipropanosulfonowy; 2-(cykloheksyloamino)etanosulfonowy; 3-morfolinopropano-1-sulfonowy; 3-(bis(2-hydroksyetylo)amino)-2-hydroksy-1 -propanosulfonowy; 2-hydroksy-3-morfolin-4-ylo-propan-1-sulfonowy; 2-[(2-amino-2-oksoetylo)amino]etanosulfonowy.
Przykładowe aniony określone wzorem ogólnym 3 to salicylanowy; nikotynianowy; izonikotynianowy; mleczanowy; acetylosalicylanowy; metanianowy, etanianowy, propanianowy, butanianowy; pentanianowy; heksanianowy; heptanianowy; oktanianowy; nonanianowy; dekanianowy; undekanianowy; dodekanianowy; tridekanianowy; tetradekanianowy; pentadekanianowy; heksadekanianowy; heptadekanianowy; oktadekanianowy; nonadekanianowy; elikazanianowy; dokozanianowy; tetrrakozanianowy; 10-undecenianowy; (Z)-9-heksadekaenianowy; (Z)-9-oktadekaenianowy; (E)-9-oktadekaenianowy;
PL 232 618 B1 (Z)-6-oktadekaenianowy; (E)-11-oktadekaenoianowy; 3,7-dimetylo-6-oktadekaenianowy; 11-(3-cyklopentylo-)-undecenianowy; 13-(3-cyklopentylo-)-tridecenianowy; (Z)-13-dokozenianowy; (Z)-15-tetrakozenianowy; (Z,Z)-9,12-oktadekadienianowy; (Z,Z,Z)-9,12,15-oktadekatrienianowy; (Z,Z,Z)-6,9,12-oktadekatrienianowy; (E,E,E)-9,12,15-oktadekatrienianowy; (E,E,E)-9,11,13-oktadekatrienianowy; (all-Z)-5,8,11,14-ejkozatetraenianowy; (all-Z)-4,8,12,15,19-dokozapentaenianowy; (all-Z)-4,7,10,13,16,19dokozaheksaen; (R)-12-hydroksy-(Z)-9-oktadekenianowy; chinomerak; daminozyd; dichloroprop P; naptalam; 2,4-D; MCPA; dikamba; 2,4,5-T; glifosat; glufosynat; imazapyr; mekoprop; flupyrsulfuron; chlopyralid; aminopyralid; fluoroksypyr; 2,4-D; pikloram; proheksadion wapnia; giberelina GA1 - GAn; 1-naftylooctanowy; 4-indol-1-ilomasłowy; 4-(3-indolilo)masłowy; benzoesanowy; aniony aminokwasowe takie jak: cysternowy; alaninowy; asparaginianowy; glutaminianowy; fenyloalaninowy; glicynowy; histydynowy; izoleucynowy; leucynowy; lizynowy; metioninowy; prolinowy; argininowy; serynowy; treoninowy; walinowy; tryptofanowy; tyrozynowy; karnitynowy; cytrulinowy; γ-aminomasłowy, γ-aminomasłowy; α-aminomasłowy. Natomiast jako przykładowe aniony określone wzorem ogólnym 4 można wskazać bistrifluorosulfonyloimidkowy; sacharynianowy; dicyjanoimidkowy, hydrazyd maleinowy; tribenuron; jodosulfron; acesulfam; flupyrsulfuron; propoksykarbazon; metsulfron metylu; nikosulfuron; rimsulfuron; amidosuifron; sulfosulfuron; tifensulfuron metylu.
Kolejny anion A- to anion organiczny lub nieorganiczny stosowany najczęściej do syntezy cieczy jonowych w celu wpływania na zmianę ich własności fizycznych.
Nowe związki według wynalazku znajdują zastosowanie zwłaszcza w ochronie roślin. Jako ciecze jonowe są one złożone z jonu o działaniu indukującym systemiczną odporność roślin (SAR) na bazie kationowych pochodnych S-metyloestru kwasu 7-karboksybenzo[1,2,3]tiadiazolowego (ASM) i przeciwjonu A-, wykazującego działanie biologiczne (antybakteryjne, przeciwgrzybicze, insektycydowe, repelentne, regulacji wzrostu roślin) i/lub wpływającego na właściwości fizyczne związku tj. zmiana rozpuszczalności, stabilności termicznej, napięcia powierzchniowego, temperatury topnienia i buforowanie pH gleby.
Duża ilość kombinacji jonów umożliwia szeroką modyfikację zarówno fizyczną jak i biologiczną związku. Niestety ze względu na brak możliwości przewidywania wszystkich wynikowych właściwości otrzymanych substancji, konieczne jest każdorazowe analizowanie otrzymanych substancji pod względem określenia ich działania biologicznego jak również właściwości fizykochemicznych. W szczególności, brak przewidywalności dokładnych właściwości biologicznych otrzymanych nowych soli wynika z możliwości występowania efektów synergistycznych bądź antagonistycznych wywołanych przez jony składowe nowej substancji aktywnej (nowej soli).
Wynalazek ilustrują poniższe przykłady, w których przedstawiono otrzymywanie oraz dowody analityczne na otrzymanie nowych dwufunkcyjnych soli organicznych złożonych z jonu o działaniu indukującym systemiczną odporność roślin (SAR) na bazie kationowych pochodnych S-metyloestru kwasu 7-karboksybenzo[1,2,3]tiadiazolowego (ASM) w połączeniu z przeciwjonem, wykazującym działanie biologiczne i/lub wpływające na właściwości fizyczne.
P r z y k ł a d I
Metylosiarczan S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu [BTHMe][MeSO4]
Do S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu (ASM) umieszczonego w atmosferze gazu obojętnego dodano 4 krotny nadmiar czynnika alkilującego, pełniącego równocześnie rolę rozpuszczalnika - siarczan dimetylu (diMeSO4). Reakcję prowadzono w temperaturze 110°C przez 1 h do zmiany koloru na brunatnoczerwony. Po ostudzeniu reakcji z roztworu wypadł brązowy osad. W celu oddzielenia nadmiaru diMeSO4 mieszaninę reakcyjną wytrząsano 3-krotnie eterem dietylowym. Następnie aby oczyścić kryształy zastosowano jedną z poniższych metod:
a) Dodano acetonu i mieszano w temperaturze wrzenia przez 48 h do uzyskania białoróżowego proszku, lub
b) Dodano izopropanolu i wytrząsano przez 5 minut do uzyskania białoróżowego proszku lub
c) Dodano butanonu i mieszano przez 2-24 godzin do uzyskania białoróżowego proszku, lub
d) kryształy rozpuszczono w niewielkiej ilości metanolu i wkraplano do eteru dietylowego, otrzymując białoróżowe kryształy.
PL 232 618 Β1
| Nazwa związku | Metylosiarczan S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3metylobenzo[l,2,3]tiadiazolu |
| Skrót | [BTHMe][MeSOi] |
| Wydajność | >75% |
| Analiza Jądrowego Rezonansu Magnetycznego 1H NMR | fi: 9.17; 8.87; 8.36; 5.03; 3.36; 2.70 |
| Analiza FTIR | 3065, 2945,1624,1441,1322,1225,1060,1002,800 |
| Temperatura topnienia | 119°C |
| Temperatura rozkładu | 144°C |
Przykład II
A. Siarczan S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu [BTHMeHSCM]
Metylosiarczan S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu([BTHMe] [MeSCM]) oraz 1 ekwiwalent węglanu sodu (Na2CC>3) rozpuszczono w niewielkiej ilości wody. Roztwór [BTHMe][MeSC>4] podgrzano do temperatury 40°C i intensywnie mieszano. Następnie roztwór (Na2CC>3) wkraplano do roztworu [BTHMe][MeSO2]. Natychmiast zaczął wydzielać się gaz. Po wkropleniu całości Na2CC>3 mieszano roztwór tak długo, aż przestał wydzielać się gaz. Następnie całość odparowano. Do brązowych niejednorodnych kryształów dodano acetonu. Wytrącił się biały osad, który na IR został zidentyfikowany jako siarczan sodu (Na2SC>4). Roztwór acetonowy odparowano uzyskując produkt reakcji.
B. Siarczan S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu [BTHMe]2[SC>4]
Do wodnego roztworu metylosiarczanu S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu([BTHMe][MeSC>4]) wkraplano wodny roztwór salicylanu sodu (1 ekwiwalent). Natychmiast zaczął wypadać biały osad. Po wkropleniu całości, mieszaninę mieszano jeszcze przez 30 minut. Następnie oddzielono kryształy, a roztwór wodny odparowano. Do mieszaniny kryształów dodano acetonu. Część z nich uległa rozpuszczeniu. Roztwór acetonowy odparowano uzyskując produkt reakcji.
| Nazwa związku | Siarczan S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3metylobenzo[l,2,3]tiadiazolu |
| Skrót | [BTHMeJziSCU] |
| Wydajność | >75% |
| Analiza FTIR | 3061, 2930,1693,1625,1424,1236,1062, 995, 843 |
Przykład III
Bromek S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-butylobenzo[1,2,3]tiadiazolu [BTHBu][Br]
W probówce ciśnieniowej umieszczono S-metyloester kwasu 7-karboksy 3-butylobenzo[1,2,3]tiadiazololowego (ASM) oraz sześciokrotny nadmiar czynnika alkilującego pełniącego równocześnie rolę rozpuszczalnika - bromku butylu (BuBr). Reakcję prowadzono przez 24 godziny w temperaturze 122°C. Po ochłodzeniu wypadły kryształy. Oddzielono nadmiar BuBr, a do kryształów dodano wody destylowanej i mieszano przez 30 min. Następnie odparowano roztwór wodny otrzymując brązowe kryształy.
| Nazwa związku | Bromek S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3b ut y loben zo[ 1,2,3]t iadiazol u |
| Skrót | [BTHBu][Br] |
| Wydajność | <10% |
| Analiza Jądrowego Rezonansu Magnetycznego 1H NMR | fi: 9.18; 8.89; 8.34; 5.42; 2.76; 2.70; 1.51; 0.96 |
PL 232 618 Β1
Przykład IV
Trifluorometanosulfonian S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu [BTHMe][OTf]
Do S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-butylo-benzo[1,2,3]tiadiazolu (ASM) umieszczonego w atmosferze gazu obojętnego dodano dimetyloformamid (DMF) i podgrzewano do temperatury 155°C. Następnie wkroplono 0.9 ekwiwalentu trifluorometanosulfonianu metylu (MeOTf). Natychmiast zaobserwowano zmianę koloru reakcji na ciemnoczerwony. Reakcję kontynuowano jeszcze przez 20 minut. Po ochłodzeniu mieszaniny odparowano DMF, a do pozostałości dodano wody. Odsączono nie rozpuszczone kryształy, a fazę wodną odparowano, otrzymując brązowy olej. Po kilkunastu dniach suszenia otrzymano brązowe kryształy.
| Nazwa związku | TrifluorometanosulfonianS-metyloesteru kwasu 7karboksy 3-metylobenzo[l,2,3]tiadiazolu |
| Skrót | [BTHMe][OTf] |
| Wydajność | >75% |
| Analiza Jądrowego Rezonansu Magnetycznego lH NMR | fi: 9.11; 8.82; 8.30; 4.97; 2.68 |
| Analiza FTIR | 3090, 1625, 1468, 1262, 1224, 1153, 1078, 1030, 1000 |
Przykład V
Chlorek S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu[BTHMe][CI]
Otrzymywanie chlorku S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu[BTHMe][CI] przeprowadzono używając kolumny jonowymiennej. Roztwór metylosiarczanu S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-butylobenzo[1,2,3]tiadiazolu ([BTHMe][MeSO4]) rozpuszczono w wodzie i dodano do żywicy jonowymiennej (112,5 mg kationu na 0,8 g żywicy). Mieszano przez pół godziny w temperaturze 50°C. Następnie oddzielono roztwór i przemyto żywicę wodą destylowaną. Dodano 3 g chlorku sodu (NaCI) w wodzie (10% roztwór) i mieszano w temperaturze 42°C. Oddzielono roztwór i ponownie dodano 3 g NaCI w wodzie (10% roztwór), mieszano, ponownie oddzielono. Roztwory wodne połączono i odparowano, otrzymując biało-zielony proszek. Dodano acetonu i mieszano przez 30 minut. Roztwór acetonowy odparowano. Otrzymano białe kryształy.
| Nazwa związku | ChlorekS-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3metyłobenzo[l,2,3]tiadiazolu |
| Skrót | [BTHMellCI] |
| Wydajność | >10% |
| Analiza Jądrowego Rezonansu Magnetycznego ΧΗ NMR | fi: 9.19; 8.89; 8.36; 5.03; 2.70 |
Przykład VI
Metylosiarczan kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu [BTH(Me)COOH][MeSO4]
Do kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolowego umieszczonego w atmosferze gazu obojętnego dodano czterokrotny nadmiar czynnika alkilującego dimetylosiarczan (diMeSO4). Reakcję prowadzono w temperaturze 125°C przez 1 h do zmiany koloru na brunatno-czerwony. Po ostudzeniu reakcji z roztworu wypadł brązowy osad. W celu oddzielenia nadmiaru diMeSCM do mieszaniny reakcyjnej dodano trzykrotnie eteru dietylowego i wytrząsano. Następnie aby oczyścić kryształy dodano butanonu i mieszano 48 h do uzyskania białoróżowego proszku.
PL 232 618 Β1
| Nazwa związku | Metylosiarczan kwasu 7-karboksy 3- metylobenzo[l,2,3]tiadiazolu |
| Skrót | [BTH{Me}COOH][MeSO4] |
| Wydajność | >75% |
| Analiza Jądrowego Rezonansu Magnetycznego XH NMR | 6:9.07; 8.61; 8.31; 5.00; 3.37 |
| Analiza FTIR | 3085, 3053, 2961, 2469, 1677, 1586, 1448, 1283, 1251,1183,1054, 996 |
| Temperatura topnienia | 195°C |
| Temperatura rozkładu | 246°C |
Przykład VII
Siarczan kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu [BTH(Me)COOH]2[SC>4]
Metylosiarczan kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu[BTH(Me)COOH][MeS04] i jeden ekwiwalent salicylanu sodu rozpuszczono w niewielkiej ilości wody. Do roztwór [BTH(Me)COOH][MeSC>4] wkraplano do roztwór salicylanu sodu. Natychmiast zaczął wypadać biały osad. Następnie mieszano roztwór przez 30 min. Kryształy odsączono, a roztwór wodny odparowano. Do mieszaniny białych i brązowych kryształów dodano acetonu. Część osadu uległa rozpuszczeniu. Roztwór acetonowy odparowano uzyskując produkt reakcji.
| Nazwa związku | Siarczan kwasu 7-karboksy 3- metylobenzo[l,2,3]tiadiazolu |
| Skrót | [BTH(Me)COOH]2[SO4] |
| Wydajność | >75% |
| Analiza FTIR | 3032, 2976, 2803, 2521, 1672, 1565, 1439, 1208, 1144,1048 |
Przykład VIII
Dokuzynian S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu [BTHMe][Doc] Metylosiarczan S-metyloestru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolowego [BTHMej[MeSCM] i 0.9 ekwiwalentu dokuzynianu sodu rozpuszczono w wodzie. Następnie oba roztwory dodano do siebie. Natychmiast zaczęła się tworzyć druga faza, w której znajdował się produkt. Oddzielono fazę organiczną i przemywano 2 razy wodą destylowaną a następnie osuszono uzyskując produkt.
| Nazwa związku | Dokuzynian S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3metylobenzo[l,2,3]tiadiazolu |
| Skrót | [BTHMeJjDoc] |
| Wydajność | >75% |
| Analiza Jądrowego Rezonansu Magnetycznego 1H NMR | 6:9.17; 8.87; 8.36; 5.03; 3.90; 3.60; 2.79; 2.70; 1.50; 1.23; 0.86 |
| Analiza FTIR | 3073, 2960, 2933, 2862, 1734, 1620, 1241, 1201, 1038,1002, 802 |
| Temperatura rozkładu | 134°C |
PL 232 618 Β1
Przykład IX
Bis((trifluorometylo)sulfonylo)imidek S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu [BTHMe][BTA]
Do metylosiarczanu S-metyloestru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolowego [BTHMe][MeSC>4] rozpuszczonego w wodzie dodano dichlorometan oraz wodny roztwór (85%) bis(trifluorometylosulfonylo)imidku litu (LiBTA) w ilości 0.9 ekwiwalentu. W trakcie wkraplania LiBTA wytrącał się biały osad, który rozpuszczał się podczas wytrząsania. Po rozdzieleniu faz, zlano fazę dichlorometanową, którą następnie przepłukiwano dwukrotnie wodą, wodą z 5% dodatkiem LiBTA, ponownie dwukrotnie wodą, wodą z 5% LiBTA oraz ponownie dwukrotnie wodą. Następnie fazę dichlorometanową odparowano. Mieszaninę kryształów rozpuszczono w kilku kroplach metanolu i wkroplono do eteru dietylowego. Produkt wytrącił się w postaci biało-żółtych kryształów.
| Nazwa związku | Bis((trifluorometylo)sulfonylo)imidek S-metylo- esteru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[l,2,3]tiadiazolu |
| Skrót | [BTHMe][BTA] |
| Wydajność | >75% |
| Analiza Jądrowego Rezonansu Magnetycznego XH NMR | 6; 9.17; 8.87; 8.36; 5.03; 3.32; 2.70 |
| Analiza FTIR | 3089, 2945, 1629, 1440, 1348, 1183, 1135, 1077, 1002, 800 |
| Temperatura topnienia | 88°C |
| Temperatura rozkładu | 267,446°C |
Przykład X
POTWIERDZENIE UŻYTECZNOŚCI
Badania prowadzone w oparciu o przykłady związków otrzymanych powyżej wskazują na potwierdzone działanie nowo otrzymanych soli jako induktory odporności roślin jak również substancje antybakteryjne. Udowodniona została również możliwość manipulowania właściwościami fizycznymi takimi jak na przykład kinetyka rozpuszczalności otrzymanych soli w porównaniu z kinetyką rozpuszczalności neutralnego ASM jako związku wyjściowego.
A. Badanie indukcji odporności roślin.
Do oceny aktywności biologicznej cieczy jonowych, a szczególnie ich zdolności do indukowania odporności roślin, wykorzystano zjawisko nadwrażliwości zachodzące pomiędzy wirusem a gospodarzem, przejawiające się występowaniem lokalnych nekrotycznych plam na liściach. Jako modele badawcze zastosowano tytoń Nicotianatabacum var. Xanthi oraz wirus: mozaiki tytoniu (TMV). Po traktowaniu roślin cieczami jonowymi, a po 6 dniach zakazaniem roślin wirusem, zaobserwowano znaczące ograniczenie wielkości plam na liściach traktowanych cieczami jonowymi. Są to efekty odporności indukowanej przez ciecze jonowe w traktowanych roślinach tytoniu.
Jako przykład użyto dokuzynianu S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu.
PL 232 618 Β1
| Skrót | [BTHMe][Doc] |
| Nazwa | Dokuzynian S-metyloesteru kwasu 7karboksy 3-metylobenzo[l,2,3]tiadiazolu |
| Roślina użyta w eksperymencie: | N. tabacumvarXanthi |
| Wirus użyty do zakazania rośliny: | Wirus mozaiki tytoniu (TMV) |
| Stężenie substancji aktywnej - cieczy jonowej | o,ig/i |
| Wynik eksperymentu: redukcja liczby plam nekrotycznych w stosunku do kontroli | wynosiła 20-50% |
| 4^; ” Kontrola ', : ' | < / LiśćtraktÓwany preparatem - ·. .i ;; . · \ ’ 1 · L *’ jh. '7 'ł :: ... '* “ 'i' , i” |
B. Badanie właściwości antybakteryjnych
Wyznaczono MIC (Minimal Inhibitory Concentration - minimalne stężenie hamujące) badanych preparatów w stosunku do bakterii fitopatogenicznych: Clavibacter michiganensi ssubsp. michiganens/s153(Cmm).
Badanie właściwości antybakteryjnych cieczy jonowych było prowadzone na szalkach Petriego przygotowanych z murawą bakteryjną traktowana badanego preparatu. Analiza wyników wskazuje znaczny spadek namnażania bakterii w okolicy miejsca zaaplikowania cieczy jonowej co jest jednoznaczne z zahamowaniem wzrostu bakterii. Jak wynika z przedstawionych przykładów analizowane związki wykazują działanie antybakteryjne.
Jako przykład użyto dokuzynian S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu.
PL 232 618 Β1
| Skrót | [BTHMeHDocj |
| Nazwa | Dokuzynian S-metyloesteru kwasu 7karboksy 3-metyl o benzo[ 1,2,3] tia d iazo lou |
| Bakteria użyta w eksperymencie: | Cmm |
| Stężenie substancji aktywnej - cieczy jonowej | 10g/l |
| wynik eksperymenty: Strefa MIC w mm dla badanego gatunku bakterii | 19mm |
| -.....-1 -'r· | Ititestu |
| *ę>. h 5?·ν,«ł ' ffuFraSBSłOaSa |
C. Badanie właściwości fizycznych
Wyznaczono kinetykę rozpuszczalności badanych preparatów stosując metylotioester kwasu 7-karboksybenzo[1,2,3]tiadiazolowego (ASM) jako materiał odniesienia w celu ukazania zmiany kinetyki rozpuszczalności (właściwość fizyczna) dwufunkcyjnych soli, zawierających kationową pochodną ASM, będących przedmiotem tego zgłoszenia patentowego. W celu wyznaczenia kinetyki rozpuszczalności badano zależność absorbancji (przy danej długości fali) od czasu rozpuszczania związku w wodzie.
Zauważalny jest wyraźny wzrost szybkości rozpuszczania się substancji w wodzie w stosunku do obojętnego ASM, co zilustrowane jest w przykładach:
Jako przykład użyto Bis((trifluorometylo)sulfonylo)imidku S-metyloesteru kwasu 7-karboksy 3-metylobenzo[1,2,3]tiadiazolu.
| Skrót | [BTHMe][BTA] | ||||||
| Nazwa | Bis((trifluorometylo)sulfonylo)imidekSmetyloesteru kwasu 7-karboksy 3metylobenzo[l,2,3]tiadiazolu | ||||||
| Długość fali [nml | 338 | ||||||
| ' - Rezultat testu ' , * | |||||||
| DO | |||||||
| Z | * | ||||||
| «J | / | ||||||
| —* w c 40 | < /A; | (.’·'· V | |||||
| <0 40 JO 20 J | . - | ||||||
| λ. ίΌ O n . | |||||||
| <Λ u 1 -5 | • 5 | O 10 | X) 15 | 30 2C | 00 25 | X) 3C | |
| ” Czas [s] • [BTHMejJBTA] 6 mg [BTHMe)[BTA] 20 mg ASM | |||||||
Claims (1)
1. Pochodne S-metyloestru kwasu 7-karboksybenzo[1,2,3]tiadiazolowego (ASM) o wzorze ogólnym 1, w którym
Y oznacza atom wodoru, X oznacza grupę alkilową zawierającą 1 lub 4 atomy węgla, przy czym X jest grupą przyłączoną bezpośrednio do heteroatomu w strukturze pierścieni aromatycznych, Z oznacza grupę OH- lub grupę, -SMi, przy czym Mi to grupa alkilowa zawierająca 1 atom węgla, natomiast anion A- oznacza anion dokuzynianowy bis-(trifluorometylosulfonylo)imidkowy albo trifluorometylosulfonowy, albo siarczanowy VI, albo chlorek, albo bromek albo metylosiarczanowy.
Rysunki
Priority Applications (1)
| Application Number | Priority Date | Filing Date | Title |
|---|---|---|---|
| PL405507A PL232618B1 (pl) | 2013-10-01 | 2013-10-01 | Pochodne S-metyloestru kwasu 7-karboksybenzo[1,2,3]tiadiazolowego |
Applications Claiming Priority (1)
| Application Number | Priority Date | Filing Date | Title |
|---|---|---|---|
| PL405507A PL232618B1 (pl) | 2013-10-01 | 2013-10-01 | Pochodne S-metyloestru kwasu 7-karboksybenzo[1,2,3]tiadiazolowego |
Publications (2)
| Publication Number | Publication Date |
|---|---|
| PL405507A1 PL405507A1 (pl) | 2015-04-13 |
| PL232618B1 true PL232618B1 (pl) | 2019-07-31 |
Family
ID=52781909
Family Applications (1)
| Application Number | Title | Priority Date | Filing Date |
|---|---|---|---|
| PL405507A PL232618B1 (pl) | 2013-10-01 | 2013-10-01 | Pochodne S-metyloestru kwasu 7-karboksybenzo[1,2,3]tiadiazolowego |
Country Status (1)
| Country | Link |
|---|---|
| PL (1) | PL232618B1 (pl) |
Families Citing this family (1)
| Publication number | Priority date | Publication date | Assignee | Title |
|---|---|---|---|---|
| PL232272B1 (pl) | 2015-07-28 | 2019-05-31 | Fundacja Univ Im Adama Mickiewicza W Poznaniu | Zastosowanie amidów 7-karboksybenzo[1,2,3]tiadiazolu jako regulatora wzrostu roślin |
-
2013
- 2013-10-01 PL PL405507A patent/PL232618B1/pl unknown
Also Published As
| Publication number | Publication date |
|---|---|
| PL405507A1 (pl) | 2015-04-13 |
Similar Documents
| Publication | Publication Date | Title |
|---|---|---|
| Pernak et al. | 2, 4-D based herbicidal ionic liquids | |
| SU710499A3 (ru) | Гербицидное средство | |
| Smiglak et al. | Dual functional salts of benzo [1.2. 3] thiadiazole-7-carboxylates as a highly efficient weapon against viral plant diseases | |
| Tang et al. | Ionic liquids based on bromoxynil for reducing adverse impacts on the environment and human health | |
| US7968530B2 (en) | Organic derivatives, their salts and use for the control of phytopathogens | |
| Zhou et al. | Novel phthalamides containing sulfiliminyl moieties and derivatives as potential ryanodine receptor modulators | |
| Turguła et al. | Difunctional ammonium ionic liquids with bicyclic cations | |
| PL232618B1 (pl) | Pochodne S-metyloestru kwasu 7-karboksybenzo[1,2,3]tiadiazolowego | |
| CN101885724B (zh) | 一种含杂环酮的n-取代苯基吡唑类化合物及其制备与防治植物病虫害的应用 | |
| CN100556896C (zh) | 生长素与农药的藕合物及其制备方法与作为农药的应用 | |
| Zhou et al. | Design, Synthesis, Structure‐Activity Relationship and Insecticidal Activities of Trifluoromethyl‐Containing Sulfiliminyl and Sulfoximinyl Phthalic Acid Diamide Structure | |
| CN108069915A (zh) | 一种吡嗪酰胺类化合物及其制备方法和应用以及一种杀菌剂 | |
| DK2880978T3 (en) | Herbicidal quaternary ammonium salts of (4-chloro-2-methylphenoxy) acetic acid | |
| PL231217B1 (pl) | Środek do ochrony roślin | |
| PL223417B1 (pl) | Diamoniowe herbicydowe ciecze jonowe z kationami alkilodiylo-bis(dimetyloalkiloamoniowymi) oraz sposób ich wytwarzania | |
| RU2783115C1 (ru) | 3-Бензил-2,5-бис(4-метоксифенил)-7-тиоксо-2,3,5,6,7,8-гексагидропиримидо[4,5-d]пиримидин-4(1H)-он в качестве антидота 2,4-Д на подсолнечнике | |
| SU1322966A3 (ru) | Инсектицидна композици (ее варианты) | |
| PL245901B1 (pl) | Nowe amidquaty kwasu kaprylowego z anionem (4-chloro-2-metylofenoksy)octanowym, sposób ich otrzymywania i ich zastosowanie jako związków herbicydowych i aktywnych powierzchniowo | |
| CN105859707A (zh) | (r)-n-(噻唑-2-基)-2-[4-(喹喔啉-2-氧基)苯氧基]酰胺衍生物及其制备方法和应用 | |
| PL94896B1 (pl) | ||
| RU2811272C1 (ru) | N-Арил-3-(1,3-диоксоизоиндолин-2-ил)тиено[2,3-b]пиридин-2-карбоксамиды в качестве антидотов 2,4-Д на подсолнечнике | |
| CHAMBERLAIN et al. | Studies on plant growth‐regulating substances. XXIX. The plant growth‐retarding properties of certain quaternary ammonium halides | |
| PL243669B1 (pl) | Herbicydowe imidazoliowe ciecze jonowe z anionem 4-chlorofenoksyoctanowym, oraz sposób ich otrzymywania i zastosowanie jako środki chwastobójcze | |
| PL243903B1 (pl) | Sposób otrzymywania herbicydowej imidazoliowej cieczy jonowej z anionem 4-chlorofenoksyoctanowym | |
| PL231440B1 (pl) | Ciecze jonowe z kationem buteno-1,4-bis( tributyloamoniowym) oraz anionami herbicydowymi z grupy fenoksykwasy, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie jako herbicydy |