PL222217B1

PL222217B1 - Zespół przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego i przenośnik zawierający taki zespół

Info

Publication number: PL222217B1
Application number: PL387693A
Authority: PL
Inventors: Michael L. O'neill
Original assignee: Joy Mm Delaware Inc
Priority date: 2008-04-03
Filing date: 2009-04-03
Publication date: 2016-07-29
Also published as: DE102009013906A1; CN102963678B; RU2009111612A; ZA200902034B; GB2458768B; CN101554954B; AU2009201079B2; CA2659730A1; RU2520825C2; US8177049B2; CN101554954A; AU2009201079A1; US20090250318A1; MX2009003537A; GB2458768A; CN102963678A; GB0904749D0; CA2659730C

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 222217 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 387693 ^{(51) Int.Cl.}

B65G 19/24 (2006.01) (22) Data zgłoszenia: 03.04.2009 (54) Zespół przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego i przenośnik zawierający taki zespół

(30) Pierwszeństwo: 03.04.2008, US, 12/062069	(73) Uprawniony z patentu: JOY MM DELAWARE, INC., Wilmington, US
(43) Zgłoszenie ogłoszono: 12.10.2009 BUP 21/09	(72) Twórca(y) wynalazku: MICHAEL L. O'NEILL, Lucinda, US
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 29.07.2016 WUP 07/16	(74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Katarzyna Karcz

PL 222 217 B1

Opis wynalazku

Zgłoszenie dotyczy zespołu przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego do użytku przy przenoszeniu materiałów w przemyśle górniczym, oraz przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego, który zawiera taki zespół. W szczególności, zgłoszenie to odnosi się przenośnika łańcuchowego dla celów wydobycia ciągłego i jednostek transportu łańcuchowego.

Przenośniki łańcuchowe do użytku przy górnictwie ciągłym i jednostkach odstawy łańcuchowej muszą być w stanie zginać się na bok, żeby umożliwić im pokonywanie zakrętów. Z tego powodu zawierają połączenia obrotowe. W przeciwieństwie do standardowych łańcuchów rolkowych albo panwiowo-sworzniowych, połączenie obrotowe nie może być napędzane przez zębatkę w swoim wnętrzu, ponieważ przestrzeń wewnątrz połączenia jest głównie zajęta przez sworzeń zwrotnicy i uszy, które otaczają sworzeń zwrotnicy. Połączenie obrotowe może być napędzane przez zębatkę jedynie na swoich zewnętrznych końcach.

Patent Amerykański udzielony na rzecz O'Neill US 6,662,932 (Patent '932) przedstawia ulepszony przenośnik łańcuchowo-zgarniakowy z połączeniami obrotowymi. Jak pokazano na Figurach od 1 do 4 przedstawiających stan techniki, przenośnik łańcuchowo-zgarniakowy 10 zgodny z Patentem '932 zawiera misę albo pokład przenoszący 14, na przykład wydobywarki ciągłej albo wozu przodkowego i zestaw 18 przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego, który przesuwa sie ponad misą 14. Przenośnik 10 zawiera również napęd zębatkowy 22.

Bardziej szczegółowo, co pokazano na Figurach 3 i 4, zestaw 18 przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego zawiera pierwszy zestaw łączący 26 i drugi zestaw łączący 30, z których każdy zawiera oddalone od siebie dwa sworznie prowadzące 34, z których każdy ma pierwszy koniec 38 i drugi koniec 42. Również bardziej szczegółowo, zestaw 18 przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego składa się z wielu naprzemiennych pierwszych zestawów łączących 26 i drugich zestawów łączących 30. Każdy zestaw łączący zawiera również dwie oddalone od siebie płytki boczne 46, z których każda ma dwa oddalone od siebie otwory 50, przy czym do każdego otworu 50 wchodzi jeden sworzeń prowadzący 34. Środkiem przytrzymującym sworznie prowadzące 34 w płytkach bocznych 46 jest pasowanie wtłaczane. Zestaw 18 przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego zawiera również zestaw obrotowy 62 łączący dwa zestawy łączące 26 i 30, przy czym zestaw obrotowy 62 zawiera sworzeń zwrotnicy 66, obejmowane ucho łączące 70, i obejmujące ucho łączące 74.

Bardziej szczegółowo, obejmowane ucho łączące 70 ma podstawę 75 z poziomym otworem 78, w który wchodzi jeden ze sworzni prowadzących pierwszego zestawu łączącego 26, oraz wypust 82 połączony z bazą 75. Obejmujące ucho łączące 74 ma podstawę 86 z poziomym otworem, do którego wchodzi jeden ze sworzni prowadzących drugiego zestawu łączącego 30, oraz oddalone od siebie górny dziobek 90 i dolny dziobek 94 połączone z podstawą 86. Występ 82 obejmowanego ucha łączącego rozciąga się pomiędzy oddalonymi od siebie dziobkami 90 i 94, przy czym każdy z dziobków i wypust mają otwory, które tworzą otwór 98 przez obejmowane i obejmujące ucha, w który wchodzi sworzeń zwrotnicy 66. Środki przytrzymujące sworzeń zwrotnicy w postaci spoiny przytrzymują sworzeń zwrotnicy 66 w uchach 70 i 74.

Zestaw 18 przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego zawiera również pierwszy zgarniak 110 (Figura 2) połączony z jednym z zestawów łączących, przy czym zgarniak 110 ma głowicę 114 zgarniaka z dwoma oddalonymi od siebie nacięciami 118 i 120, i do każdego wchodzi jeden z pierwszych końców sworzni prowadzących 34. Zestaw 18 przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego zawiera również środki mocujące pierwszy zgarniak przytrzymujący pierwsze końce sworzni prowadzących w głowicy pierwszego zgarniaka, tak że głowica pierwszego zgarniaka jest oddalona od odpowiadającej jej płytki bocznej. Bardziej szczegółowo, pierwsze końce sworzni prowadzących są przymocowane do głowicy 114 pierwszego zgarniaka za pomocą pasowania wtłaczanego albo spawania. Para złożona z pierwszego i drugiego zgarniaka jest połączona z każdym drugim zestawem łączącym. W innych sposobach realizacji (nie pokazanych), para złożona z pierwszego i drugiego zgarniaka może być połączona z pierwszym zestawem łączącym.

Zestaw 18 przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego zawiera również drugi zgarniak 124 połączony z jednym z zestawów łączących, przy czym zgarniak 124 ma głowicę 128 zgarniaka, która ma dwa oddalone od siebie nacięcia 132 i 136, i w każde z nich wchodzi jeden z drugich końców sworzni prowadzących 34. Zestaw 18 przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego zawiera również środki mocujące głowicę drugiego zgarniaka przytrzymujące drugie końce sworzni prowadzących w głowicy 128 drugiego zgarniaka, tak że głowica drugiego zgarniaka jest oddalona od odpowiadającej jej płytki

PL 222 217 B1 bocznej. Bardziej szczegółowo, drugie końce sworzni prowadzących są przyczepione do głowicy 128 drugiego zgarniaka za pomocą pasowania wtłaczanego albo spawania.

Jak przedstawiono na Figurach 1 i 2, napęd zębatkowy 22 zestawu przenośnika łańcuchowozgarniakowego zawiera dwie oddalone od siebie zębatki napędzające 140 i 144, przy czym każda z zębatek napędzających zaczepia o sworznie prowadzące 34 pomiędzy płytkami bocznymi, a bokiem zgarniaka odpowiadającego płytce.

Podsumowując, obecny wynalazek zawiera łańcuch 10 napędzany dwiema zębatkami 140 i 144 oddalonymi od siebie o niewielką odległość wzdłuż ich wspólnej linii osiowej (zobacz Figura 2). Łańcuch 10 zawiera wydłużone sworznie 34, które rozciągają się poza zewnętrzne powierzchnie płytek 46 łączących łańcuch, po obu stronach, na odcinku równym mniej więcej szerokości oddalonych od siebie zębatek 140 i 144. Łańcuch jest ustawiony w linii w połowie odległości pomiędzy zębatkami 140 i 144, a zęby zębatki poruszają się na wystających częściach sworzni prowadzących 34. Tam gdzie zgarniak jest połączony z łącznikami łańcucha, sworznie rozciągają się jeszcze dalej, żeby wpasować się w nacięcia albo otwory w zgarniakach. Zapewnia to ustawienie w linii odsłoniętych odcinków każdego sworznia z zębatką po każdej stronie, w celu napędzania. Zębatki 140 i 144 są umieszczone z dala od środka łańcucha i tym samym nie grozi im zahaczenie o połączenie obrotowe. Tak więc, zębatki mogą napędzać łańcuch przy każdym kącie zakrętu.

Alternatywnie dla zestawu obrotowego 62 łączącego dwa zestawy łączące 26 i 30, można zapewnić połączenie nieruchome (niepokazane na Figurach od 1 do 4), które może zapewnić ograniczony ruch obrotowy dzięki zapewnieniu luźnego połączenia z zestawami łączącymi 26 i 30, tak że otwory, do których wchodzą sworznie, są większe niż sworznie, które się w nie wkłada. Umożliwia to ograniczony ruch obrotowy pomiędzy połączeniami, co służy jako częściowo obrotowe złącze.

Niniejszy jest ulepszeniem w stosunku do przedstawionego wyżej Patentu '932. Chodzi o to, że w rozwiązaniu według patentu '932 sworznie prowadzące przytrzymywane są w płytkach bocznych za pomocą pasowania wtłaczanego albo spawania. Jednakże wiadomo, że spawanie jest trudną procedurą, w szczególności w przypadku instalacji w terenie. Pasowanie wtłaczane jest łatwiejsze przy instalacji w terenie, niemniej jednak też jest trudne. Istnieje zapotrzebowanie na względnie łatwą metodę montażu łańcucha przenośnika w terenie, rozwiązującą jednocześnie niżej opisane problemy ruchu sworzni.

Problem występujący w przypadku łańcucha według patentu '932 polega na tym, że sworznie łańcucha poruszają się osiowo, tak że sworzeń wystaje dalej po jednej stronie łańcucha niż po drugiej. Ponieważ spawanie jest trudną procedurą, w szczególności w przypadku instalacji w terenie, sworznie i łączące płytki boczne zostają połączone poprzez pasowanie wtłaczane. Wypróbowano silniejsze pasowanie wtłaczane, które dotychczas zapobiegło ruchom sworzni. Jednakże, silniejsze pasowanie wtłaczane ma tą wadę, że jest trudniejsze przy konserwacji łańcucha.

Uważa się, że mechanizm powodujący ruch sworzni powstaje na spodzie ciągłego przenośnika górniczego, gdzie łańcuch przesuwa się w kierunku przodu maszyny. Kiedy przenośnik jest obrócony na bok, ale nie w maksymalnym możliwym stopniu, powstaje szczelina z boku rynny przenoszącej. Rozciąganie łańcucha pociąga go na bok w rynnie, tak że końce zgarniaków łańcucha mają tendencję do wchodzenia w szczelinę. Zgarniaki uderzają w ramę maszyny w miejscu, gdzie szczelina się kończy, a uderzenie powoduje, że odcinek zgarniakowy buja się wokół połączenia obrotowego. Wynikający stąd ruch w bok rozpędza poprzecznie płytki boczne, powodując tym samym względny ruch między płytkami bocznymi i sworzniami.

Aby zapobiec temu względnemu ruchowi, potrzebny jest mechanizm wstrzymujący, który można by umieścić między sworzniem, a boczną płytką i który łatwo byłoby zastosować w terenie.

Według wynalazku opracowano zespół przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego, dostosowany do przemieszczania się nad misą, który zawiera pierwszy zestaw łączący i drugi zestaw łączący, z których każdy zawiera dwa oddalone od siebie sworznie prowadzące które mają po dwa końce, pierwszy i drugi, ponadto pierwszy zestaw łączący i drugi zestaw łączący zawierają po dwie oddalone od siebie płytki boczne, z których każda ma dwa oddalone od siebie otwory, przy czym do każdego otworu wchodzi jeden ze wspomnianych sworzni prowadzących, i każdy zestaw łączący zawiera środki przytrzymujące sworznie prowadzące we wspomnianych płytkach bocznych, przy czym zespół przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego zawiera środek służący do łączenia wspomnianych dwóch zestawów łączących, oraz pierwszy zgarniak połączony z jednym zestawów łączących, który ma pierwszą głowice, w której umieszczone są pierwsze końce sworzni prowadzących,

PL 222 217 B1 środki mocujące pierwszy zgarniak, przytrzymujące pierwsze końce sworzni prowadzących w głowicy pierwszego zgarniaka, tak że jest ona oddalona od odpowiadającej jej płytki bocznej, i drugi zgarniak połączony z tym samym zestawem łączącym, który ma drugą głowicę, w której umieszczone są drugie końce sworzni prowadzących, środki mocujące drugi zgarniak, przytrzymujące drugie końce sworzni prowadzących w głowicy drugiego zgarniaka, tak że jest ona oddalona od odpowiadającej jej płytki bocznej.

Zespół według wynalazku charakteryzuje sie tym, że przynajmniej jeden z zestawów łączących zawiera również element rozciągający się pomiędzy płytkami bocznymi i połączony z nimi, zapobiegający oddalaniu się od siebie płytek bocznych.

Korzystnie, zestaw łączący zawierający element zapobiegający oddalaniu się od siebie płytek bocznych, rozciągający się pomiędzy nimi jest drugim zestawem łączącym.

Środek służący do łączenia dwóch zestawów łączących może zawierać połączenie obrotowe.

Ewentualnie, środek służący do łączenia dwóch zestawów łączących może zawierać połączenie stałe zapewniające pewien ograniczony względny ruch obrotowy pomiędzy pierwszym i drugim zestawem łączącym.

Korzystnie, środki przytrzymujące sworznie prowadzące w płytkach bocznych obejmują występy na każdym sworzniu, które zaczepiają o odpowiadające im płytki boczne uniemożliwiając im przemieszczanie się do siebie.

Ewentualnie, środki przytrzymujące sworznie prowadzące mogą obejmować zwężenie sworznia i odpowiadające mu zwężenie otworu w płytce bocznej.

Środki przytrzymujące sworznie prowadzące mogą też obejmować ograniczające występy.

Korzystnie, element rozciągający się pomiędzy płytkami bocznymi i zapobiegający ich oddalaniu się od siebie obejmuje śrubę, która ma łeb sprzęgający się z jedną z płytek bocznych i gwintowany koniec.

Na gwintowany koniec korzystnie nałożona jest nakrętka.

Korzystnie, gwintowany koniec wprowadzony jest do gwintowanego otworu w drugiej bocznej płytce.

Łeb śruby korzystnie znajduje się na zewnątrz jednej z płytek bocznych, zaś między płytkami bocznymi rozciąga się rurowy człon, w który wprowadzona jest śruba.

Według wynalazku opracowano również przenośnik zawierający misę i zespół przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego, który przemieszcza się nad wspomnianą misą, przy czym wspomniany zespół przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego zawiera pierwszy zestaw łączący i drugi zestaw łączący, z których każdy zawiera dwa oddalone od siebie sworznie prowadzące które mają po dwa końce, pierwszy i drugi, ponadto pierwszy zestaw łączący i drugi zestaw łączący zawierają po dwie oddalone od siebie płytki boczne, z których każda ma dwa oddalone od siebie otwory, przy czym do każdego otworu wchodzi jeden ze wspomnianych sworzni prowadzących, zaś każdy zestaw łączący zawiera środki przytrzymujące sworznie prowadzące we wspomnianych płytkach bocznych, przy czym zespół przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego zawiera środek służący do łączenia wspomnianych dwóch zestawów łączących, oraz pierwszy zgarniak połączony z jednym zestawów łączących, który ma pierwszą głowicę, w której umieszczone są pierwsze końce sworzni prowadzących, środki mocujące pierwszy zgarniak, przytrzymujące pierwsze końce sworzni prowadzących w głowicy pierwszego zgarniaka, tak że jest ona oddalona od odpowiadającej jej płytki bocznej, i drugi zgarniak połączony z tym samym zestawem łączącym, który ma drugą głowicę, w której umieszczone są drugie końce sworzni prowadzących, środki mocujące drugi zgarniak, przytrzymujące drugie końce sworzni prowadzących w głowicy drugiego zgarniaka, tak że jest ona oddalona od odpowiadającej jej płytki bocznej, zaś przenośnik zawiera napęd zębatkowy zawierający dwie oddalone od siebie zębatki napędzające, przy czym każda z zębatek napędzających zaczepia o sworznie prowadzące pomiędzy odpowiednią płytką boczną a znajdującym się przy niej zgarniakiem.

Przenośnik według wynalazku charakteryzuje się tym, że przynajmniej jeden z zestawów łączących zawiera również element rozciągający się pomiędzy płytkami bocznymi i połączony z nimi, zapobiegający oddalaniu się od siebie płytek bocznych.

Korzystnie, zestaw łączący zawierający element rozciągający się pomiędzy płytkami bocznymi i zapobiegający ich oddalaniu się od siebie jest drugim zestawem łączącym.

PL 222 217 B1

Ewentualnie, środek służący do łączenia dwóch zestawów łączących zawiera połączenie stałe zapewniające pewien ograniczony względny ruch obrotowy pomiędzy pierwszym zestawem łączącym, a drugim zestawem łączącym.

Środki przytrzymujące sworznie prowadzące w płytkach bocznych mogą obejmować występy na każdym sworzniu, które zaczepiają o odpowiadające im płytki boczne uniemożliwiając im przemieszczanie się do siebie.

Środki przytrzymujące sworznie prowadzące mogą też obejmować zwężenie sworznia i odpowiadające mu zwężenie otworu w płytce bocznej.

Ewentualnie, środki przytrzymujące sworznie prowadzące obejmują ograniczające występy.

Na gwintowany koniec korzystnie nałożona jest nakrętka.

Gwintowany koniec korzystnie wprowadzony jest do gwintowanego otworu w drugiej bocznej płytce.

Stan techniki i przedmiot wynalazku przedstawiono na rysunku, na którym:

Figura 1, przedstawiająca znany stan techniki, jest widokiem z boku z częściowym wycięciem ciągłego górniczego łańcucha przenoszącego ze zgarniakami i przedstawia zębatkę napędzającą sprzężoną z łańcuchem;

Figura 2, przedstawiająca znany stan techniki, jest prostym widokiem ulepszonego przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego, który jest napędzany ulepszonym napędem zębatkowym zgodnym z tym wynalazkiem. Część jednego zestawu łączącego została usunięta;

Figura 3, przedstawiająca znany stan techniki, jest powiększonym widokiem częściowo oderwanego odcinka łańcucha przedstawionego na Figurze 2;

Figura 4, przedstawiająca znany stan techniki, jest częściowym widokiem przekroju poprzecznego wzdłuż linii 4-4 na Figurze 3;

Figura 5 jest perspektywicznym widokiem części zespołu przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego według wynalazku, z pierwszym i drugim zestawem łączącym i zgarniakami zamocowanymi do drugiego zestawu łączącego;

Figura 6 jest widokiem przekroju poprzecznego jednego sposobu realizacji pierwszego zestawu łączącego zespołu według wynalazku;

Figura 7 jest widokiem przekroju poprzecznego drugiego sposobu realizacji pierwszego zestawu łączącego zespołu według wynalazku;

Figura 8 jest widokiem przekroju poprzecznego trzeciego sposobu realizacji pierwszego zestawu łączącego zespołu według wynalazku;

Figura 9 jest widokiem przekroju poprzecznego czwartego sposobu realizacji pierwszego zestawu łączącego;

Figura 10 jest widokiem przekroju poprzecznego piątego sposobu realizacji pierwszego zestawu łączącego zespołu według wynalazku;

Figura 11 jest widokiem przekroju poprzecznego szóstego sposobu realizacji pierwszego zestawu łączącego zespołu według wynalazku;

Figura 12 jest widokiem przekroju poprzecznego siódmego sposobu realizacji pierwszego zestawu łączącego zespołu według wynalazku;

Figura 13 jest widokiem przekroju poprzecznego ósmego sposobu realizacji pierwszego zestawu łączącego zespołu według wynalazku;

Figura 14 widokiem z góry przekroju poprzecznego części zespołu według wynalazku, jak przedstawiono na Figurze 5, z pierwszym i drugim zestawem łączącym oraz zgarniakami zamocowanymi do drugiego zestawu łączącego, z zestawem obrotowym łączącym pierwszy i drugi zestaw łączący;

Figura 15 jest innym widokiem z góry przekroju poprzecznego zespołu według wynalazku z pierwszym i drugim zestawem łączącym oraz zgarniakami zamocowanymi do drugiego zestawu łączącego, z luźnym połączeniem łączącym pierwszy i drugi zestaw łączący.

Przed szczegółowym omówieniem jednego sposobu realizacji, należy przyjąć, że wynalazek nie jest ograniczony do szczegółów konstrukcji i rozmieszczenia części składowych, które są przedstawione w następującym opisie albo przedstawione na rysunkach. Wynalazek może zostać wykonany i praktykowany w inne sposób. Należy również przyjąć, że użyta tutaj terminologia służy opisowi i nie powinno się uznawać jej za ograniczającą. Słowa „obejmuje” i „zawiera” i ich odmiany są tutaj używa6

PL 222 217 B1 ne w znaczeniu objęcia zarówno elementów wymienionych następnie i ich odpowiedników, jak i dodatkowych elementów. Zwrot „składa się z” i jego odmiany są tutaj używane w znaczeniu objęcia tylko elementów wymienionych następnie i ich odpowiedników. Ponadto, należy przyjąć, że takie zwroty jak „do przodu”, „do tyłu”, „w lewo”, „w prawo”, „do dołu”, „do góry” i tym podobne, są słowami używanymi dla wygody i nie są pomyślane jako określenia ograniczające.

Ujawnione sposoby realizacji są ulepszeniem w stosunku do opisanego powyżej Patentu '932. Bardziej szczegółowo, jak pokazano na Figurze 5, wynalazek polega na ulepszeniu konstrukcji pierwszego zestawu łączącego 26 i drugiego zestawu łączącego 30. Jeszcze bardziej szczegółowo, jak pokazano na Figurze 5, ulepszenie odnosi się do zespołu 118 przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego i jego zastosowania w przenośniku, przy czym zespół zawiera pierwszy zestaw łączący 126 i drugi zestaw łączący 130. Tak jak wcześniej, na Figurach od 6 do 13 pokazano, w odniesieniu do pierwszego zestawu łączącego 126, że każdy zestaw łączący zawiera również dwie oddalone od siebie płytki boczne 146, przy czym każda z nich ma dwa oddalone od siebie otwory 150, a do każdego otworu 150 wchodzi inny sworzeń prowadzący 134. Zespół 118 przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego zawiera również zestaw obrotowy 62 łączący dwa zestawy łączące 26 i 30, przy czym zestaw obrotowy 62 zawiera sworzeń obrotowy 66, obejmowane ucho łączące 70, i obejmujące ucho łączące 74.

Przekrój poprzeczny ulepszonego i zmontowanego zespołu 118 przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego jest przedstawiony na Figurze 14. Na Figurze 15 przedstawiono inny przykład realizacji, w którym zamiast zestawu obrotowego 62 zastosowano połączenie nieruchome 191, żeby zapewnić pewien ograniczony ruch obrotowy dzięki zapewnieniu luźnego połączenia z zestawami łączącymi 126 i 130, dzięki zapewnieniu, że otwory, do których wchodzą sworznie, są większe niż sworznie 193, które się w nie wkłada. Umożliwia to ograniczony ruch obrotowy pomiędzy połączeniami, co służy jako złącze częściowo obrotowe.

Ujawnione sposoby realizacji są ulepszeniem względem Patentu '932 w dwóch aspektach. Po pierwsze, środki przytrzymujące sworzeń prowadzący w płytkach bocznych są inne niż te zgodne z patentem '932. W rozwiązaniu według wynalazku, środki przytrzymujące sworzeń prowadzący obejmują występ 160 na sworzniu 134, który zaczepia o odpowiadającą mu płytkę boczną, uniemożliwiając płytkom bocznym zaczepionym o występy przemieszczanie się do siebie, to jest w stronę środka łańcucha. W jednym sposobie realizacji, jak wyjaśniono szerzej poniżej, środki przytrzymujące obejmują ograniczające występy 162 na sworzniu. W innym sposobie realizacji, jak wyjaśniono szerzej poniżej, środki przytrzymujące sworznie prowadzące 136 obejmują zwężenie 138 sworznia 136 i odpowiadające mu zwężenie otworu w płytce bocznej 150.

Drugie ulepszenie polega na tym, że co najmniej jeden z zestawów łączących również zawiera element w postaci pręta 170, który rozciąga się pomiędzy płytkami bocznymi i jest z nimi połączony, co zapobiega oddalaniu się płytek bocznych od siebie. Bardziej szczegółowo, pręt może przyjąć postać rurki 172 albo rozpórek 174 i nakrętki 176 i śruby 178, albo śruby gwintowanej (nie pokazana), i pręta zgrzanego w płytkach bocznych, co zostanie szerzej wyjaśnione poniżej. W korzystnym sposobie realizacji, każdy zestaw łączący zawiera taki element. Figury od 6 do 13 przedstawiają różne sposoby realizacji pierwszego zestawu łączącego 126. Podobne sposoby realizacji drugiego zestawu łączącego 130 są również częścią tego ujawnienia.

Bardziej szczegółowo, w jednym sposobie realizacji, jak pokazano na Figurach, 6, 7, 9, 10, 11 i 12, pręt zawiera śrubę 178 rozciągającą się poprzecznie pomiędzy pierwszą a drugą płytką boczną i wchodzącą w ustawione w linii otwory 180 i 182 w płytkach bocznych. Śruba 178 ma pierwszy koniec z łbem po stronie zewnętrznej jednej płytki bocznej, i drugi koniec gwintowany na stronie zewnętrznej drugiej płytki bocznej. Nakrętkę 119 i podkładkę 121 nakłada się na koniec gwintowany.

W innych sposobach realizacji (nie pokazane), drugi koniec śruby można wkładać w gwintowany otwór w płytce bocznej. W niniejszym tekście wewnątrz/wewnętrzny oznacza pomiędzy płytkami bocznymi, a zewnątrz/zewnętrzna strona oznacza poza przestrzenią między płytkami bocznymi.

W jednym sposobie realizacji, pręt ma postać rozporki 123, jak pokazano na Figurze 8, albo pręta 125, jak pokazano na Figurze 13, który jest zgrzany poprzecznie pomiędzy pierwszą a drugą płytką boczną.

W jednym sposobie realizacji, pręt zawiera również rurkę 123, jak pokazano na Figurach 6, 7, 9 oraz 11, albo rozpórkę 127, jak pokazano na Figurze 12, w którą wkręca się śrubę i która rozciąga się poprzecznie pomiędzy pierwszą a drugą płytką boczną.

Bardziej szczegółowo, na Figurze 6, sworzeń ma dwa schodki 160 i 162 na końcach odcinka, na którym zmienia się średnica sworznia. Wewnętrzna powierzchnia płytki bocznej styka się ze

PL 222 217 B1 schodkiem wewnętrznym 160 sworznia 134 i zapobiega przemieszczaniu się płytki bocznej w kierunku środka łańcucha, albo oddalaniu się sworznia od środka łańcucha. Stopień zewnętrzny sworznia służy temu, żeby zmniejszyć jeszcze bardziej średnicę sworznia, tak żeby nie istniało pasowanie wtłaczane z płytką boczną na tym odcinku sworznia, który rozciąga się poza płytką boczną, co ma na celu ułatwienie montażu i konserwacji łańcucha. Zależnie od potrzeb, pomiędzy sworzniem a płytką tymi dwoma schodkami może być albo nie być pasowanie wtłaczane.

Pręt 170 utrzymuje obie płytki boczne w ustalonej odległości od siebie, i zapobiega względnym ruchom pomiędzy sworzniami a płytkami bocznymi. Zamiast rurki można zastosować występ 127, jak pokazano na Figurze 12, który jest nierozłączny z płytką boczną, która ma powierzchnię stykającą się z występem współpracującej płytki bocznej. Wciąż używa się śruby 178, żeby płytki bocznej nie oddalały się od siebie.

Na Figurze 7, sworznie 135 nie mają schodków. Sworznie 135 są trzymane w płytkach bocznych za pomocą pasowania wtłaczanego. Pierwszy zestaw łączący zawiera jednakże środki trzymające obie płytki boczne w ustalonej odległości od siebie. W tym przypadku oznacza to pręt 170 zawierający śrubę 178, nakrętkę 119 i rurkę 123.

Na Figurze 8, która jest podobna do Figury 7, z wyjątkiem tego, że zamiast śruby, nakrętki i rurki, stosuje się rozpórkę 127, która jest zamocowana do płytki bocznej za pomocą spawania. Ten sposób realizacji zostałby prawdopodobnie zastosowany do tych połączeń, które mają zamocowane zgarniaki skrobiące, ponieważ takich połączeń nigdy nie rozmontowuje się w eksploatacji, i ponieważ i tak są one poddawane procesowi spawania, żeby zamontować zgarniaki.

Na Figurze 9, sworzeń ma stopnie, oraz stopień w otworze płytki. Stopień w odwiercie w płytce bocznej styka się ze stopniem sworznia. Pasowanie wtłaczane występuje na większości długości otworu w płytce bocznej. Poza stopniem, w otworze w płytce bocznej, występuje pasowanie luźne pomiędzy otworem a sworzniem.

Na Figurze 10, zmiana w średnicy sworzni 136 następuje na odcinku zwężającym się względnie płytko. Na ilustracji, całkowita zbieżność wynosi 5 stopni (2,5 stopnia od osi sworznia do zewnętrznej powierzchni). Otwory w płytce bocznej wywiercone są tak, aby były pasująco zbieżne. Zapewnione są śruba i nakrętka zapobiegające ruchowi płytek bocznych na zewnątrz. Zaleta przykładu z Figury 10 polega na tym, że wyeliminowane jest cylindryczne pasowanie wtłaczane, a zaciśnięcie śruby i nakrętki powoduje zmontowanie zestawu łączącego. Odkręcenie śruby i nakrętki oraz stuknięcie młotkiem w jedną z płytek bocznych pozwala na rozmontowanie zestawu.

Na Figurze 11, która jest podobna do Figury 10, zastosowano rurkę 123, tak jak na Figurze 6. Długość rurki jest taka, żeby płytki boczne stykały się ze sworzniami najpierw na zwężeniach. Dalsze zaciśnięcie śruby i nakrętki spowoduje odchylenie płytek bocznych dopóki powierzchnie wewnętrzne płytek bocznych nie zetkną się z rurką. Celem rurki jest zapobiec nadmiernemu odchyleniu płytek bocznych spowodowanego napięciem śruby, które mogłoby spowodować niewłaściwe umieszczanie pasowania stożków. Służyłaby również zmniejszeniu naprężeniu zmęczeniowemu na śrubie i płytkach bocznych.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Zespół przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego (118), dostosowany do przemieszczania się nad misą (14), który zawiera pierwszy zestaw łączący (126) i drugi zestaw łączący (130), z których każdy zawiera dwa oddalone od siebie sworznie prowadzące (134, 135, 136), które mają po dwa końce, pierwszy i drugi, ponadto pierwszy zestaw łączący (126) i drugi zestaw łączący (130) zawierają po dwie oddalone od siebie płytki boczne (146), z których każda ma dwa oddalone od siebie otwory (150), przy czym do każdego otworu (150) wchodzi jeden ze wspomnianych sworzni prowadzących (134, 135, 136), i każdy zestaw łączący (126, 130) zawiera środki przytrzymujące sworznie prowadzące (134, 135, 136) we wspomnianych płytkach bocznych (146), przy czym zespół przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego (118) zawiera środek służący do łączenia wspomnianych dwóch zestawów łączących (126, 130), oraz pierwszy zgarniak (110) połączony z jednym zestawów łączących (126, 130), który ma pierwszą głowicę (114), w której umieszczone są pierwsze końce sworzni prowadzących (134, 135, 136),

PL 222 217 B1 środki mocujące pierwszy zgarniak (110), przytrzymujące pierwsze końce sworzni prowadzących (134, 135, 136) w głowicy (114) pierwszego zgarniaka (110), tak że jest ona oddalona od odpowiadającej jej płytki bocznej (146), i drugi zgarniak (124) połączony z tym samym zestawem łączącym (126, 130), który ma drugą głowicę (128), w której umieszczone są drugie końce sworzni prowadzących (134, 135, 136), środki mocujące drugi zgarniak (124), przytrzymujące drugie końce sworzni prowadzących (134, 135, 136) w głowicy (128) drugiego zgarniaka (124), tak że jest ona oddalona od odpowiadającej jej płytki bocznej (146), znamienny tym, że przynajmniej jeden z zestawów łączących (126, 130) zawiera również element (170) rozciągający się pomiędzy płytkami bocznymi (146) i połączony z nimi, zapobiegający oddalaniu się od siebie płytek bocznych (146).
2. Zespół według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że zestaw łączący zawierający element (170) rozciągający się pomiędzy płytkami bocznymi (146) jest drugim zestawem łączącym (130).
3. Zespół według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że środek służący do łączenia dwóch zestawów łączących (126, 130) zawiera połączenie obrotowe (62).
4. Zespół według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że środek służący do łączenia dwóch zestawów łączących (126, 130) zawiera połączenie stałe (191) zapewniające pewien ograniczony względny ruch obrotowy pomiędzy pierwszym zestawem łączącym (126), a drugim zestawem łączącym (130).
5. Zespół według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że środki przytrzymujące sworznie prowadzące (134) w płytkach bocznych (146) obejmują występy (160) na każdym sworzniu (134), które zaczepiają o odpowiadające im płytki boczne (146) uniemożliwiając im przemieszczanie się do siebie.
6. Zespół według zastrzeżenia 5, znamienny tym, że środki przytrzymujące sworznie prowadzące (136) obejmują zwężenie (138) sworznia (136) i odpowiadające mu zwężenie otworu w płytce bocznej (150).
7. Zespół według zastrzeżenia 5, znamienny tym, że środki przytrzymujące sworznie prowadzące (134) obejmują ograniczające występy (160, 162).
8. Zespół według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że element (170) obejmuje śrubę (178), która ma łeb sprzęgający się z jedną z płytek bocznych (146) i gwintowany koniec.
9. Zespół według zastrzeżenia 8, znamienny tym, że na gwintowany koniec nałożona jest nakrętka (119).
10. Zespół według zastrzeżenia 8, znamienny tym, że gwintowany koniec wprowadzony jest do gwintowanego otworu w drugiej bocznej płytce (146).
11. Zespół według zastrzeżenia 8, znamienny tym, że łeb śruby (178) znajduje się na zewnątrz jednej z płytek bocznych (146), zaś między płytkami bocznymi rozciąga się rurowy człon (123), w który wprowadzona jest śruba (178).
12. Przenośnik (10) zawierający misę (14) i zespół przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego (118), który przemieszcza się nad wspomnianą misą, przy czym wspomniany zespół przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego (118) zawiera pierwszy zestaw łączący (126) i drugi zestaw łączący (130), z których każdy zawiera dwa oddalone od siebie sworznie prowadzące (134, 135, 136), które mają po dwa końce, pierwszy i drugi, ponadto pierwszy zestaw łączący (126) i drugi zestaw łączący (130) zawierają po dwie oddalone od siebie płytki boczne (146), z których każda ma dwa oddalone od siebie otwory (150), przy czym do każdego otworu (150) wchodzi jeden ze wspomnianych sworzni prowadzących (134, 135, 136), i każdy zestaw łączący (126, 130) zawiera środki przytrzymujące sworznie prowadzące (134, 135, 136) we wspomnianych płytkach bocznych (146), przy czym zespół przenośnika łańcuchowo-zgarniakowego (118) zawiera środek służący do łączenia wspomnianych dwóch zestawów łączących (126, 130), oraz pierwszy zgarniak (110) połączony z jednym zestawów łączących (126, 130), który ma pierwszą głowicę (114), w której umieszczone są pierwsze końce sworzni prowadzących (134), środki mocujące pierwszy zgarniak (110), przytrzymujące pierwsze końce sworzni prowadzących (134, 135, 136) w głowicy (114) pierwszego zgarniaka (110), tak że jest ona oddalona od odpowiadającej jej płytki bocznej (146), i drugi zgarniak (124) połączony z tym samym zestawem łączącym (126, 130), który ma drugą głowicę (128), w której umieszczone są drugie końce sworzni prowadzących (134, 135, 136),

PL 222 217 B1 środki mocujące drugi zgarniak (124), przytrzymujące drugie końce sworzni prowadzących (134, 135, 136) w głowicy (128) drugiego zgarniaka (124), tak że jest ona oddalona od odpowiadającej jej płytki bocznej (146), przy czym przenośnik (10) zawiera napęd zębatkowy (22) zawierający dwie oddalone od siebie zębatki napędzające (140, 144), przy czym każda z zębatek napędzających (140, 144) zaczepia o sworznie prowadzące (134) pomiędzy odpowiednią płytką boczną (146) a znajdującym się przy niej zgarniakiem (110, 124) i przenośnik (10) jest znamienny tym, że przynajmniej jeden z zestawów łączących (126, 130) zawiera również element (170) rozciągający się pomiędzy płytkami bocznymi (146) i połączony z nimi, zapobiegający oddalaniu się od siebie płytek bocznych (146).
13. Przenośnik według zastrzeżenia 12, znamienny tym, że zestaw łączący zawierający element (170) rozciągający się pomiędzy płytkami bocznymi (146) jest drugim zestawem łączącym (130).
14. Przenośnik według zastrzeżenia 12, znamienny tym, że środek służący do łączenia dwóch zestawów łączących (126, 130) zawiera połączenie obrotowe (62).
15. Przenośnik według zastrzeżenia 12, znamienny tym, że środek służący do łączenia dwóch zestawów łączących (126, 130) zawiera połączenie stałe (191) zapewniające pewien ograniczony względny ruch obrotowy pomiędzy pierwszym zestawem łączącym (126), a drugim zestawem łączącym (130).
16. Przenośnik według zastrzeżenia 12, znamienny tym, że środki przytrzymujące sworznie prowadzące (134) w płytkach bocznych (146) obejmują występy (162) na każdym sworzniu (134), które zaczepiają o odpowiadające im płytki boczne (146) uniemożliwiając im przemieszczanie się do siebie.
17. Przenośnik według zastrzeżenia 12, znamienny tym, że środki przytrzymujące sworznie prowadzące (136) obejmują zwężenie (138) sworznia (136) i odpowiadające mu zwężenie otworu w płytce bocznej (150).
18. Przenośnik według zastrzeżenia 17, znamienny tym, że środki przytrzymujące sworznie prowadzące (134) obejmują ograniczające występy (160, 162).
19. Przenośnik według zastrzeżenia 17, znamienny tym, że element (170) obejmuje śrubę (178), która ma łeb sprzęgający się z jedną z płytek bocznych (146) i gwintowany koniec.
20. Przenośnik według zastrzeżenia 12, znamienny tym, że na gwintowany koniec nałożona jest nakrętka (119).
21. Przenośnik według zastrzeżenia 20, znamienny tym, że gwintowany koniec wprowadzony jest do gwintowanego otworu w drugiej bocznej płytce (146).
22. Przenośnik według zastrzeżenia 20, znamienny tym, że łeb śruby (178) znajduje się na zewnątrz jednej z płytek bocznych (146), zaś między płytkami bocznymi rozciąga się rurowy człon (123), w który wprowadzona jest śruba (178).