PL214032B1 - Zwiazki bedace inhibitorami kinazy p38, kompozycja farmaceutyczna je zawierajaca oraz ich zastosowanie do wytwarzania leku do leczenia stanu, w którym posredniczy kinaza p38 - Google Patents

Zwiazki bedace inhibitorami kinazy p38, kompozycja farmaceutyczna je zawierajaca oraz ich zastosowanie do wytwarzania leku do leczenia stanu, w którym posredniczy kinaza p38

Info

Publication number
PL214032B1
PL214032B1 PL378432A PL37843204A PL214032B1 PL 214032 B1 PL214032 B1 PL 214032B1 PL 378432 A PL378432 A PL 378432A PL 37843204 A PL37843204 A PL 37843204A PL 214032 B1 PL214032 B1 PL 214032B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
indazole
isobutyl
compound
amide
reaction mixture
Prior art date
Application number
PL378432A
Other languages
English (en)
Other versions
PL378432A1 (pl
Inventor
Mark Munson
David A. Mareska
Youngboo Kim
Robert Groneberg
James Rizzi
Martha Rodriguez
Ganghyeok Kim
Guy Vigers
Chang Rao
Devan Balachari
Darren Harvey
Original Assignee
Array Biopharma
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Priority claimed from US10/378,164 external-priority patent/US7135575B2/en
Application filed by Array Biopharma filed Critical Array Biopharma
Publication of PL378432A1 publication Critical patent/PL378432A1/pl
Publication of PL214032B1 publication Critical patent/PL214032B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D471/00—Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, at least one ring being a six-membered ring with one nitrogen atom, not provided for by groups C07D451/00 - C07D463/00
    • C07D471/02—Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, at least one ring being a six-membered ring with one nitrogen atom, not provided for by groups C07D451/00 - C07D463/00 in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D471/04—Ortho-condensed systems
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D401/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom
    • C07D401/14—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing three or more hetero rings
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00—Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • A61P1/04—Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system for ulcers, gastritis or reflux esophagitis, e.g. antacids, inhibitors of acid secretion, mucosal protectants
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P17/00—Drugs for dermatological disorders
    • A61P17/06—Antipsoriatics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00—Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/02—Drugs for skeletal disorders for joint disorders, e.g. arthritis, arthrosis
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00—Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/08—Drugs for skeletal disorders for bone diseases, e.g. rachitism, Paget's disease
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00—Drugs for skeletal disorders
    • A61P19/08—Drugs for skeletal disorders for bone diseases, e.g. rachitism, Paget's disease
    • A61P19/10—Drugs for skeletal disorders for bone diseases, e.g. rachitism, Paget's disease for osteoporosis
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00—Drugs for disorders of the nervous system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00—Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/28—Drugs for disorders of the nervous system for treating neurodegenerative disorders of the central nervous system, e.g. nootropic agents, cognition enhancers, drugs for treating Alzheimer's disease or other forms of dementia
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00—Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00—Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00—Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/12—Antivirals
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00—Antineoplastic agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02—Immunomodulators
    • A61P37/06—Immunosuppressants, e.g. drugs for graft rejection
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00—Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D231/00—Heterocyclic compounds containing 1,2-diazole or hydrogenated 1,2-diazole rings
    • C07D231/54—Heterocyclic compounds containing 1,2-diazole or hydrogenated 1,2-diazole rings condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D231/56—Benzopyrazoles; Hydrogenated benzopyrazoles
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D261/00—Heterocyclic compounds containing 1,2-oxazole or hydrogenated 1,2-oxazole rings
    • C07D261/20—Heterocyclic compounds containing 1,2-oxazole or hydrogenated 1,2-oxazole rings condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D413/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and oxygen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D413/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and oxygen atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings
    • C07D413/12—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having nitrogen and oxygen atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D491/00—Heterocyclic compounds containing in the condensed ring system both one or more rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms and one or more rings having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by groups C07D451/00 - C07D459/00, C07D463/00, C07D477/00 or C07D489/00
    • C07D491/02—Heterocyclic compounds containing in the condensed ring system both one or more rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms and one or more rings having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by groups C07D451/00 - C07D459/00, C07D463/00, C07D477/00 or C07D489/00 in which the condensed system contains two hetero rings

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Physical Education & Sports Medicine (AREA)
  • Rheumatology (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Orthopedic Medicine & Surgery (AREA)
  • Neurosurgery (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Neurology (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Transplantation (AREA)
  • Hospice & Palliative Care (AREA)
  • Psychiatry (AREA)
  • Virology (AREA)
  • Dermatology (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Heterocyclic Carbon Compounds Containing A Hetero Ring Having Nitrogen And Oxygen As The Only Ring Hetero Atoms (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)
  • Steroid Compounds (AREA)

Description

Wynalazek dotyczy nowych związków będących inhibitorami kinazy p38, kompozycji farmaceutycznej zawierającej takie związki oraz ich zastosowania do wytwarzania leku do leczenia stanu, w którym pośredniczy kinaza p38. Związki i kompozycje je obejmujące są użyteczne w leczeniu zapalenia, zapalenia kości i stawów, reumatoidalnego zapalenia stawu lub stawów, łuszczycy, choroby Crohn’a, zapalenia jelita, raka, chorób autoimmunologicznych i leczenia innych chorób, w których przebiegu uczestniczą cytokiny.
Opis stanu techniki
Liczne przewlekłe i ostre stany zapalne związane są z nadprodukcją cytokin prozapalnych. Takie cytokiny obejmują, lecz nie są ograniczone do czynnika martwicy nowotworów alfa (TNF-α), interleukiny 1 beta (IL-1/3), interleukiny 8 (IL-8) i interleukiny 6 (IL-6). Reumatoidalne zapalenie stawu (RA) jest chorobą przewlekłą, w której TNF-α i IL-1 β uczestniczą w rozwoju choroby i w postępującym procesie niszczenia kości i stawów obserwowanym podczas takiego stanu osłabienia. Ostatnio dopuszczone leczenie RA obejmuje użycie rozpuszczalnego antagonisty receptora TNF-α (etanercept) i receptora IL-1 (anakinara). Leczenie to polega na blokowaniu zdolności odpowiednich cytokin do wiązania się z ich naturalnymi receptorami. Alternatywne sposoby leczenia chorób, w których uczestniczą cytokiny pozostają obecnie w fazie badań. Jedna z takich metod obejmuje inhibicję ścieżki sygnałowej, regulującej syntezę i produkcję prozapalnych cytokin, takich jak p38.
P38 (również CSBP lub RK) jest seryno/treoninowym, aktywowanym mitogennie białkiem kinazy (MAPK), dla którego wykazano, że pełni funkcję regulującą poziom prozapalnych cytokin. P38 początkowo zidentyfikowano jako kinazę, która, po leczeniu z użyciem lipopolisacharydu (LPS), ulega tyrozyno-fosforylacji w monocytach myszy. Związek między p38 a odpowiedzią komórek na cytokiny został po raz pierwszy stwierdzony przez Saklatvala J. i wsp., Celi, 78: 1039-1049 (1994), który wykazał, że IL-1 aktywuje kaskadę białka kinazy, która powoduje fosforylację małego białka szoku cieplnego, Hsp27, prawdopodobnie poprzez mitogennie aktywowane białko aktywujące białko kinazy 2 (kinaza-2 MAPKAP). Analiza sekwencji peptydu pochodzącego z oczyszczonej kinazy wykazała związek z białkiem p38 MAPK, aktywowanym przez LPS w monocytach myszy, Han, J. i wsp., Science, 265: 808-811 (1994). W tym samym czasie, wykazano, że p38 MAPK ulegało samoaktywacji, spowodowanej znajdującą się przed nim na szlaku sygnałowym kinazą, w odpowiedzi na różne stresy komórkowe, włączając wystawienie na promieniowanie UV i szok osmotyczny i potwierdzono, że kinazą, bezpośrednio fosforylującą Hsp27 jest kinaza 2 MAPKAP, Rouse, J. i wsp., Celi, 78: 1027-1037 (1994).
Następnie, pracownicy SmithKline Beecham wykazali, że p38 MAPK było molekularnym celem serii związków pirydynyloimidazolowych, które inhibitowały produkcję TNF w uwrażliwionych LPS-em ludzkich monocytach, Lee, J. i wsp., Naturę, 372: 739-746. Było to kluczowym odkryciem i doprowadziło do rozwinięcia licznych, wybiórczych inhibitorów dla białka p38 MAPK i wyjaśnienia jego roli w procesie sygnalizacji cytokin.
Obecnie wiadomo, że liczne formy p38 MAPK (α, β, γ, δ), każda kodowana przez oddzielny gen, tworzą część kaskady kinazy uczestniczącej w odpowiedzi komórek na różne bodźce, włączając stres osmotyczny, światło UV i procesy, w których pośredniczą cytokiny. Uważa się, że te cztery izoformy p38 regulują różne aspekty sygnalizacji wewnątrzkomórkowej. Jego aktywacja stanowi część kaskady procesu sygnalizacji, prowadzącego do syntezy i produkcji prozapalnych cytokin, takich jak TNF -a. P38 działa poprzez fosforylację położonych poniżej na szlaku substratów, które obejmują inne kinazy i czynniki transkrypcji. Wykazano w modelach in vitro i in vivo, że czynniki, które inhibitują kinazę p38 blokują produkcję cytokin, włączając, lecz nie ograniczając do TNF-α, IL-6, IL-8 i IL-1 β, Adams, J.L. i wsp., Progress in Medicinal Chemistry, 38: 1-60 (2001). Stwierdzono, że monocyty krwi obwodowej (PBMC) ekspresjonują i wydzielają prozapalne cytokiny, gdy są pobudzane in vitro lipopolisacharydem. Inhibitory p38 skutecznie blokują ten efekt, w sytuacji gdy PBMC traktowane są wstępnie tymi związkami przed pobudzeniem wywołanym dodaniem LPS, Lee, J.C. i wsp., Int. J. Immunopharmacol., 10: 835-843 (1988). Skuteczność inhibitorów p38 w modelach zwierzęcych chorób zapalnych skierowała uwagę na badanie nieznanych mechanizmu(-ów), które mogą wpływać na efekt wywierany przez te inhibitory. Badano rolę p38 w odpowiedzi komórek na IL-1 i TNF w licznych systemach komórkowych, właściwych dla odpowiedzi zapalnej z użyciem inhibitora pirydynoimidazolowego, zastosowano: komórki endotelialne i IL-8, Hashimoto, S. i wsp., J.Pharmacol.Exp.Ther., 293: 370-375 (2001), fibroblasty i IL-6/GMCSF/PGE2 Beyaert, R. i wsp., EMBO J„ 15: 1914-1923 (1996),
PL 214 032 Β1 neutrofile i IL-8 Albanyan, E.A. i wsp., Infect.lmmun., 68: 2053-2060 (2000) makrofagi i IL-1 Caivano, M. i Cohen, P., J. Immunol., 164: 3018-3025 (2000) oraz komórki mięśnia gładkiego i RANTES Maruoka, S. i wsp., Am.J.Respir.Crit.Care Med., 161: 659-668 (1999). Efekt destrukcyjny wielu stanów chorobowych wynika z nadprodukcji prozapalnych cytokin. Zdolność inhibitorów p38 do regulowania nadprodukcji, sprawia, że mogą być one doskonałymi środkami wpływającymi na przebieg choroby.
Inhibitory p38 są aktywne wobec szerokiej gamy powszechnie znanych modeli chorobowych i wykazują pozytywne efekty w licznych standardowych modelach zwierzęcych zapalenia, włączając zapalenie stawów indukowane kolagenem u szczurów, Jackson, J.R. i wsp., J.Pharmacol. Exp. Ther., 284: 687-692 (1998); zapalenie stawów indukowane adiuwantem u szczurów, Badger, A.M. i wsp., Arthritis Rheum., 43: 175-183 (2000); Badger, A.M. i wsp., J.Pharmacol.Exp.Ther., 279: 1453-1461 (1996) i indukowaną karrageniną edemę łapy u myszy, Nishikori, T. i wsp., Eur.J.Pharm., 451: 327 -333 (2002). Wykazano, że w tych modelach zwierzęcych, cząsteczki, które blokują funkcję p38 są skuteczne w inhibicji resorpcji kości, zapalenia i innych immunologicznych i opartych na zapaleniu patologii. Zatem, bezpieczny i skuteczny inhibitor p38 mógłby stanowić środek osłabiający choroby, które mogą być regulowane poprzez modulację sygnalizacji p38, na przykład, ale nie tylko, jak w przypadku RA.
Inhibitory p38 są dobrze znane specjalistom w dziedzinie. Prace przeglądowe na temat wczesnych inhibitorów pomogły ustalić, zarówno in vitro, jak i in vivo, strukturę wzajemnych zależności aktywności, istotną dla wzmocnienia tych aktywności. Patrz, Salituro, E.G., i wsp., Current Medicinal Chemistry, 6: 807-823 (1999) i Foster, M.L. i wsp., Drug News Perspect., 13: 488-497 (2000). Nowsze prace przeglądowe skupiały się na różnorodności strukturalnej nowych inhibitorów, badanych jako inhibitory p38, Boehm, J.D. i Adams, J.L., Exp.Opin.Ther.Patents, 10: 25-37 (2000). W niniejszym wynalazku przedstawiono nową serię podstawionych w pozycji 2-aza-[4.3.0]-bicyklicznych, heteroaromatycznych związków, o funkcji inhibitorów p38, użytecznych w leczeniu zapalenia, zapalenia kości i stawów, reumatoidalnego zapalenia koci i stawów, raka, chorób autoimmunologicznych i w leczeniu innych chorób, w których przebiegu uczestniczą cytokiny.
Streszczenie wynalazku
W wynalazku przedstawiono związki, sposoby produkcji tych związków i zawierające je kompozycje farmaceutyczne, które inhibitują p38 alfa i związane są z procesami, w których uczestniczy p38, takimi jak inhibicja produkcji cytokin. Tego typu związki, ogólnie odnoszące się do 2-aza-[4.3.0jbicyklicznych heteroaromatycznych pierścieni, użyteczne są jako czynniki terapeutyczne wobec chorób, które mogą być leczone poprzez inhibicję ścieżki sygnałowej p38.
Tak więc przedmiotem wynalazku jest związek, włączając solwaty i jego farmaceutycznie dopuszczalne sole, charakteryzujący się tym, że jest wybrany spośród takich jak:
amid kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
[5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazol-6-ilo]-morfolin-4-ylo-metanon;
[5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazol-6-ilo]-(4-metylopiperazyno-1 -ilo)-metanon;
amid (1-benzylopiperydyn-4-ylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (2-benzyloaminoetylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (2-piperydynylo-etylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (2-pirrolidyn-1-ylo-etylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (3-morfolin-4-ylo-propylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (3-dimetyloaminopropylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (2-dimetyloaminoetylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid metylo-(1-metylopiperydyn-4-ylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6karboksylowego;
amid [3-metylofenyloamino)-propylowy] kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6karboksylowego;
PL 214 032 Β1 ester tert-butylowy kwasu 3-{[5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]-amino}-pirolidyno-1 -karboksylowego;
amid (2-dimetyloaminoetylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -(2,2,2-trifluoroetylo)-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (2-dimetylo-aminoetylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-metylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (2-dimetyloaminoetylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
ester metylowy kwasu 4-amino-2-{[5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonyloj-amino} butanowego;
ester metylowy kwasu 4-amino-2-{[5-(4-fluorofenoksy)-1-(2,2,2-trifluoroetylo)-1 H-indazolo-6-karbonylo]-amino} butanowego;
ester metylowy kwasu 4-amino-2-{[5-(4-fluorofenoksy)-1-metylo-1 H-indazolo-6-karbonyloj-amino} butanowego;
(S)-metylo-2-(5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyamido)-4-(dimetylo-amino)maślan;
(S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-N-(4-(dimetyloamino)-1-hydroksybutan-2-ylo)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyamid;
(1 -hydroksymetylo-3-izopropyloaminopropylo)-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
kwas (S)-2-{[5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]-amino}-4-dimetyloaminomasłowy;
(1 -hydroksymetylo-3-piperydyno-1 -ylo-propylo)-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
(3-dimetyloamino-1 -dimetylokarbamoilopropylo)-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
(3-dimetyloamino-1 -metylokarbamoilopropylo)-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
(1 -karbamoilo-3-dimetylamino-propylo)-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
[1 -(2-dimetyloaminoetylo)-2-hydroksy-2-metylopropylo-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
{1 -hydroksymetylo-3-[(2-metoksyetylo)-metyloamino]-propylo}-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
[3-dimetyloamino-1 -(2-hydroksyetylokarbamoilo)-propylo]-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
(3-dimetyloaminopropylo)-amid kwasu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonowego;
(S)-metylo 2-(5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonamido)-4-(dimetyloamino)maślan;
[2-(1 -metylopirrolidyn-2-ylo)-etylo]amid kwasu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonowego; oraz (2-dimetyloaminoetylo)-amid kwasu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonowego.
Korzystnie, związkiem według wynalazku jest (1-karbamoilo-3-dimetylamino-propylo)-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego.
Korzystnie, związkiem według wynalazku jest (2-dimetyloaminoetylo)-amid kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego.
Korzystnie, związkiem według wynalazku jest (S)-metylo-2-(5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyamido)-4-(dimetyloamino)maślan.
Korzystnie, związkiem według wynalazku jest (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-N-(4-(dimetyloamino)-1 -hydroksybutan-2-ylo)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyamid.
Korzystnie, związkiem według wynalazku jest (1-hydroksymetylo-3-izopropyloaminopropylo)amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego.
Korzystnie, związkiem według wynalazku jest (3-dimetyloamino-1-dimetylokarbamoilopropylo)amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego.
PL 214 032 Β1
Korzystnie, związkiem według wynalazku jest (3-dimetyloamino-1-metylokarbamoilopropylo)amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego.
Przedmiotem wynalazku jest także kompozycja farmaceutyczna zawierająca związek jakikolwiek spośród związków według wynalazku wymienionych powyżej w połączeniu z farmaceutycznie dopuszczalnym rozcieńczalnikiem lub nośnikiem.
Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie jakiegokolwiek spośród wymienionych powyżej związków według wynalazku do wytwarzania leku do leczenia stanu, w którym pośredniczy p38.
Korzystnie, wymienione zastosowanie charakteryzuje się tym, że stan, w którym pośredniczy p38 jest chorobą zapalną, chorobą autoimmunologiczną, destrukcyjnym zaburzeniem kości, zaburzeniem proliferacyjnym, chorobą zakaźną, chorobą wirusową lub chorobą neurodegeneracyjną.
W kolejnym aspekcie, niniejszy wynalazek związany jest ze związkami, które inhibitują produkcję cytokin, takich jak TNF-α, IL-1, IL-6 i IL-8, włączając wymienione powyżej związki.
W innym aspekcie niniejszego wynalazku, przedstawiono sposób leczenia chorób lub stanów zdrowotnych, w których uczestniczą cytokiny, który obejmuje podawanie zwierzętom ciepłokrwistym skutecznej ilości któregokolwiek wymienionego powyżej związku lub jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli lub też degradowanych in vivo proleków.
W kolejnym aspekcie, niniejszy wynalazek dotyczy sposobu, pozwalającego uzyskać inhibitorowy efekt wobec kinazy p38, obejmującego podawanie zwierzętom ciepłokrwistym skutecznej ilości któregokolwiek wymienionego powyżej związku lub jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli lub też degradowanych in vivo proleków.
Innym zagadnieniem niniejszego wynalazku jest leczenie lub zapobieganie stanom, w których przebiegu uczestniczy p38, obejmujące podawanie w razie potrzeby ludziom i zwierzętom, związku w ilości skutecznej do leczenia lub zapobiegania wspomnianym stanom, w których uczestniczy p38 lub podawanie kompozycji farmaceutycznej zawierającej wspomniany związek, przy czym wspomniany związek jest wymienionym powyżej związkiem lub podawanie jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli lub degradowanego in vivo proleku. Stan, w którego przebiegu uczestniczy p38, który może być leczony opisanym sposobem obejmuje chorobę zapalną, chorobę autoimmunologiczną, destrukcyjne zaburzenia kości, zaburzenia proliferacyjne, chorobę zakaźną, chorobę wirusową lub chorobę neurodegeneracyjną.
Związki według wynalazku są użyteczne również w sposobach zapobiegania śmierci komórki i zwiększania liczby komórek, a zatem mogą być wykorzystane do leczenia lub zapobiegania reperfuzji/niedokrwieniu w przypadku udaru, atakowi serca i niedotlenieniu narządów. Związki według wynalazku są użyteczne również w sposobach zapobiegania indukowanej trombiną agregacji płytek krwi.
Związki według wynalazku mogą być zastosowane korzystnie w połączeniu z innymi znanymi środkami terapeutycznymi.
Wynalazek dotyczy także kompozycji farmaceutycznych, obejmujących skuteczną ilość czynnika wybranego spośród wymienionych powyżej związków według wynalazku lub dopuszczalnego farmaceutycznie proleku, metabolitu o aktywności farmaceutycznej lub jego dopuszczalnej farmaceutycznie soli.
Kolejne zalety i cechy nowości niniejszego wynalazku zostaną częściowo przedstawione w dalszej części opisu, częściowo staną się jasne dla specjalisty w dziedzinie w świetle badanego stanu techniki lub wynikną z realizacji niniejszego wynalazku. Korzyści płynące z wynalazku mogą zostać uwidocznione i osiągnięte za pomocą narzędzi, kombinacji, kompozycji i sposobów wyszczególnionych w załączonych zastrzeżeniach.
Krótki opis figur
Za pomocą załączonych figur, włączonych i tworzących część opisu, zobrazowano, bez ograniczenia, realizacje według niniejszego wynalazku. Służą one wraz z opisem wyjaśnieniu podstawy wynalazku.
Na figurach przedstawiono,
Na Figurze 1 przedstawiono schemat reakcji syntezy związków o ogólnej strukturze 7a;
Na Figurze 2 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 14a;
Na Figurze 3 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 15a;
Na Figurze 4 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 16a;
Na Figurze 5 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 17a;
Na Figurze 6 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 18a;
Na Figurze 7 przedstawiono schemat reakcji syntezy związków o ogólnej strukturze 7b;
PL 214 032 Β1
Na Figurze 8 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 8a;
Na Figurze 9A-9B przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 10c;
Na Figurze 10 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 14c;
Na Figurze 11 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 17c;
Na Figurze 12 przedstawiono schemat reakcji syntezy związków o ogólnej strukturze 18c;
Na Figurze 13 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 26c;
Na Figurze 14A-14B przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 34c;
Na Figurze 15 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 38c-1;
Na Figurze 16 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 39c;
Na Figurze 17 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 40c;
Na Figurze 18 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 4d;
Na Figurze 19 przedstawiono schemat reakcji syntezy związków o ogólnej strukturze 5d;
Na Figurze 20 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 8d;
Na Figurze 21 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 10d-1;
Na Figurze 22 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 11 d-1;
Na Figurze 23 przedstawiono schemat reakcji syntezy związków 13d;
Na Figurze 24A-24B przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 8e-1;
Na Figurze 25 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 9e;
Na Figurze 26 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 10e-1;
Na Figurze 27 przedstawiono schemat reakcji syntezy związków o ogólnej strukturze 7f;
Na Figurze 28 przedstawiono schemat alternatywnej reakcji syntezy związków o ogólnej strukturze 7f;
Na Figurze 29 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku pośredniego kwasu karboksyamidowego, stosowanego w syntezie związku 7f-5 i 7f-6;
Na Figurze 30A-30C przedstawiono schemat reakcji syntezy związków o ogólnej strukturze 1g;
Na Figurze 31 przedstawiono schemat reakcji syntezy związków o ogólnej strukturze 4f;
Na Figurze 32 przedstawiono schemat reakcji syntezy związków o ogólnej strukturze 5f;
Na Figurze 33 przedstawiono schemat alternatywnej reakcji syntezy związków o ogólnej strukturze 5f;
Na Figurze 34 przedstawiono schemat reakcji syntezy związków o ogólnej strukturze 2h;
Na Figurze 35 przedstawiono schemat reakcji syntezy związków o ogólnej strukturze 1j;
Na Figurze 36 przedstawiono schemat reakcji syntezy związków o ogólnej strukturze 1 k;
Na Figurze 37 przedstawiono schemat reakcji syntezy związków o ogólnej strukturze 1m;
Na Figurze 38 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 6n;
Na Figurze 39 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 13p;
Na Figurze 40 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 16p;
Na Figurze 41A-B przedstawiono schemat reakcji syntezy związków 9q-1 i 9q-2;
Na Figurze 42 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 6r-2;
Na Figurze 43 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 8s-2;
Na Figurze 44 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 7t-2;
Na Figurze 45 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 26t;
Na Figurze 46 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 28t;
Na Figurze 47 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 32t;
Na Figurze 48 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 4u;
Na Figurze 49 przedstawiono schemat reakcji syntezy związków 7v i 8v; oraz
Na Figurze 50 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 10v;
Na Figurze 51 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 17d;
Na Figurze 52 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 20d;
Na Figurze 53 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 26d;
Na Figurze 54 przedstawiono schemat reakcji syntezy związku 47d.
Szczegółowy opis wynalazku
Związki według wynalazku są użyteczne w inhibicji p38 alfa oraz związanych z p38 procesów, takich jak produkcja cytokin. Związki te są korzystne jako czynniki terapeutyczne wobec chorób, które mogą być leczone poprzez inhibicję szlaku sygnałowego p38. Ogólnie, wynalazek dotyczy związków, włączając ich solwaty i farmaceutycznie dopuszczalne sole, wybranych spośród takich jak:
amid kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
PL 214 032 Β1 kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-65-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksy5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksy[5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazol-6-ilo]-morfolin-4-ylo-metanon;
[5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazol-6-ilo]-(4-metylopiperazyno-1 -ilo)-metanon;
amid (1 -benzylopiperydyn-4-ylowy)
-karboksylowego;
amid (2-benzyloaminoetylowy) kwasu lowego;
amid (2-piperydyn-ylo-etylowy) kwasu lowego;
amid (2-pirrolidyn-1 -ylo-etylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (3-morfolin-4-ylo-propylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (3-dimetyloaminopropylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (2-dimetyloaminoetylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6- karboksylowego;
amid metylo-(1-metylopiperydyn-4-ylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid [3-metylofenyloamino)-propylowy] kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
ester tert-butylowy kwasu 3-{[5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]-amino}pirolidyno-1 -karboksylowego;
amid (2-dimetyloaminoetylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-(2,2,2-trifluoroetylo)-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (2-dimetylo-aminoetylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-metylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (2-dimetyloaminoetylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
ester metylowy kwasu amino} butanowego;
ester metylowy kwasu
-karbonylo]-amino} butanowego;
ester metylowy kwasu amino} butanowego;
(S)-metylo-2-(5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyamido)-4-(dimetyloamino)maślan;
(S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-N-(4-(dimetyloamino)-1-hydroksybutan-2-ylo)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyamid;
(1 -hydroksymetylo-3-izopropyloaminopropylo)-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
kwas (S)-2-{[5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]-amino}-4-dimetyloaminomasłowy;
(1 -hydroksymetylo-3-piperydyno-1 -ylo-propylo)-amid butylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
(3-dimetyloamino-1-dimetylokarbamoilopropylo)-amid butylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
(3-dimetyloamino-1-metylokarbamoilopropylo)-amid butylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
(1 -karbamoilo-3-dimetylamino-propylo)-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
[1 -(2-dimetyloaminoetylo)-2-hydroksy-2-metylopropylo-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
{1 -hydroksymetylo-3-[(2-metoksyetylo)-metyloamino]-propylo}-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
[3-dimetyloamino-1 -(2-hydroksyetylokarbamoilo)-propylo]-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
4-amino-2-{[5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]4-amino-2-{[5-(4-fluorofenoksy)-1-(2,2,2-trifluoroetylo)-1 H-indazolo-64-amino-2-{[5-(4-fluorofenoksy)-1-metylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]kwasu kwasu kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izo(S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izo(S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izo8
PL 214 032 Β1 (3-dimetyloaminopropylo)-amid kwasu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonowego;
(S)-metylo 2-(5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonamido)-4-(dimetylo-amino)maślan;
[2-(1 -metylopirrolidyn-2-ylo)-etylo]amid kwasu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo6-sulfonowego; oraz (2-dimetyloaminoetylo)-amid kwasu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonowego.
Wymienione powyżej związki mogą być reprezentowane wzorem ogólnym I:
.1 gdzie Y jest Ci N;
W jest C, N, S lub O, pod warunkiem, że W jest N, S lub O, gdy Y jest C i W jest C lub N gdy Y jest N;
U jestCH lub N;
Vjest C-E lub N;
X jest O, S, SO, SO2, NR7, C=O, CHR7, -C=NOR1, -C=CHR1 lub CHOR1;
R1 jest H, PO3H2, SO3H2, alkilem, allilem, alkenylem, alkinylem, heteroalkilem, heteroallilem, heteroalkenylem, heteroalkinylem, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkilem, Zn-heterocykloalkilem lub Zn-Ar1, przy czym wspomniany alkil, allil, alkenyl, alkinyl, heteroalkil, heteroallil, heteroalkenyl, heteroalkinyl, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkil, Zn-heterocykloalkil lub Zn-Ar1 może być podstawiony lub niepodstawiony;
Z jest alkilenem posiadającym od 1 do 4 węgli lub alkenylenem lub alkinylenem, z których każdy posiada od 2 do 4 węgli, przy czym wspomniany alkilen, alkenylen lub alkinylen może być podstawiony lub niepodstawiony;
R7jest H lub podstawionym lub niepodstawionym metylem;
Ar1 jest podstawionym lub niepodstawionym arylem lub heteroarylem;
A jest H, OH, grupą zabezpieczającą aminę, Zn-NR2R3, Zn-NR2(C=O)R2, Zn-SO2R2, Zn-SOR2, Zn-SR2, Zn-OR2, Zn-(C=O)R2, Zn-(C=O)OR2, Zn-O-(C=O)R2, alkilem, allilem, alkenylem, alkinylem, heteroalkilem, heteroallilem, heteroalkenylem, heteroalkinylem, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkilem, Zn-heterocykloalkilem lub Zn-Ar1, przy czym wspomniany alkil, allil, alkenyl, alkinyl, heteroalkil, heteroallil, heteroalkenyl, heteroalkinyl, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkil, Zn-heterocykloalkil lub Zn-Ar1 może być podstawiony lub niepodstawiony;
R2 i R3 są niezależnie, H, OH, grupą zabezpieczającą aminę, grupą zabezpieczającą alkohol, grupą zabezpieczającą kwas, grupą zabezpieczającą tiol, alkilem, allilem, alkenylem, alkinylem, heteroalkilem, heteroallilem, heteroalkenylem, heteroalkinylem, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkilem, Zn-heterocykloalkilem lub Zn-Ar1, przy czym wspomniany alkil, allil, alkenyl, alkinyl, heteroalkil, heteroallil, heteroalkenyl, heteroalkinyl, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkil, Zn-heterocykloalkil lub Zn-Ar1 może być podstawiony lub niepodstawiony; lub też R2 razem z R3 i N tworzy nasycony lub częściowo nienasycony pierścień heterocykliczny o 1 lub więcej heteroatomach we wspomnianym pierścieniu, przy czym wspomniany pierścień heterocykliczny może być podstawiony lub niepodstawiony i przy czym wspomniany pierścień heterocykliczny może być skondensowany z pierścieniem aromatycznym;
B jest H, NH2 lub podstawionym lub niepodstawionym metylem;
E jest H, Zn-NR2R3, Zn-(C=O)R4, Zn-(C=O)R5, Zn-NR5(C=O)R5, Zn-O(C=O)R5, Zn-OR5, Zn-SO2R5, Zn-SOR5, Zn-SR5, Zn-NH(C=O)NHR5 lub R5;
PL 214 032 Β1
R4 jest podstawionym lub niepodstawionym, naturalnym lub nienaturalnym aminokwasem, zabezpieczonym, naturalnym lub nienaturalnym aminokwasem, NH(CHR6)(CH2)mOR5, gdzie m jest liczbą całkowitą od 1 do 4 lub NR2R3;
R5 jest H, OH, grupą zabezpieczającą aminę, grupą zabezpieczającą alkohol, grupą zabezpieczającą kwas, grupą zabezpieczającą tiol, alkilem, allilem, alkenylem, alkinylem, heteroalkilem, heteroallilem, heteroalkenylem, heteroalkinylem, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkilem, Zn-heterocykloalkilem lub Zn-Ar1, przy czym wspomniany alkil, allil, alkenyl, alkinyl, heteroalkil, heteroallil, heteroalkenyl, heteroalkinyl, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkil, Zn-hetero-cykloalkil lub Zn-Ar1 może być podstawiony lub niepodstawiony;
R6 jest łańcuchem bocznym naturalnego aminokwasu, Zn-NR2R3, Zn-OR5, Zn-SO2R5, Zn-SOR5, lub Zn-SR5 oraz n wynosi 0 lub 1, pod warunkiem, że kiedy B jest H i A jest CH=CH-R8, gdzie R8 jest podstawionym lub niepodstawionym alkilem, alkenylem, cykloalkilem, heterocykloalkilem, arylem lub heteroarylem, wtedy podstawnikiem jest X-Ar1, gdzie Ar1 jest inny, niż podstawiony lub niepodstawiony aryl, heteroaryl, NH-alkil, NH-cykloalkil, NH-heterocykloalkil, NH-aryl, NH-heteroaryl, NH-alkoksy lub NH-dialkiloamid, gdy X jest O, S, C=O, S=O, C=CH2, CO2, NH lub N(Ci-C8-alkilem).
Stosowany w niniejszym opisie termin „alkil” dotyczy jednowartościowego rodnika nasyconego, liniowego lub rozgałęzionego łańcucha węglowodorowego, zawierającego od jednego do dwunastu atomów węgla, przy czym rodnik alkilowy może być opcjonalnie, niezależnie podstawiony jednym lub więcej z opisanych poniżej podstawników. Przykłady grup alkilowych obejmują, lecz nie ograniczają się do metylu, etylu, n-propylu, izopropylu, butylu, izobutylu, sec-butylu, tert-butylu, pentylu, izopentylu, tert-pentylu, heksylu, izoeksylu i tym podobnych.
„Alkilen” oznacza jednowartościowy rodnik liniowego lub rozgałęzionego łańcucha węglowodorowego, zawierającego od dwóch do dwunastu atomów węgla, przynajmniej jedno wiązanie podwójne, np., etenyl, propenyl i tym podobne, przy czym rodnik alkenylowy może być opcjonalnie, niezależnie podstawiony jednym lub więcej z opisanych poniżej podstawników i rodniki mogą występować w orientacji „cis” i „trans”, lub też, alternatywnie, orientacji „E” i „Z”. Termin „alkenylen” dotyczy dwuwartościowego rodnika liniowego lub rozgałęzionego łańcucha węglowodorowego, zawierającego od dwóch do dwunastu węgli, przynajmniej jedno wiązanie podwójne, przy czym rodnik alkenylenowy może być opcjonalnie, niezależnie podstawiony jednym lub więcej z opisanych poniżej podstawników. Przykłady obejmują, lecz nie ograniczają się do etenylenu, propenylenu i tym podobnych.
Termin „alkinyl” dotyczy jednowartościowego rodnika liniowego lub rozgałęzionego łańcucha węglowodorowego, zawierającego od dwóch do dwunastu węgli, przynajmniej jedno wiązanie potrójne. Przykłady obejmują, lecz nie ograniczają się do etynylu, propynylu i tym podobnych, przy czym rodnik alkinylowy może być opcjonalnie, niezależnie podstawiony jednym lub więcej z opisanych poniżej podstawników.
Termin „alkinylen” dotyczy dwuwartościowego rodnika liniowego lub rozgałęzionego łańcucha węglowodorowego, zawierającego od dwóch do dwunastu węgli, przynajmniej jedno wiązanie potrójne, przy czym rodnik alkinylenowy może być opcjonalnie, niezależnie podstawiony jednym lub więcej z opisanych poniżej podstawników.
Termin „allil” dotyczy rodnika o wzorze RC=CHCHR, przy czym R jest alkilem, alkenylem, alkinylem, cykloalkilem, heterocykloalkilem, arylem, heteroarylem lub jakimkolwiek wspomnianym podstawnikiem, przy czym allil może być opcjonalnie, niezależnie podstawiony jednym lub więcej z opisanych poniżej podstawników.
Termin „cykloalkil” dotyczy cyklicznego, nasyconego lub częściowo nienasyconego rodnika węglowodorowego, zawierającego od trzech do dwunastu atomów węgla, przy czym cykloalkil może być opcjonalnie, niezależnie podstawiony jednym lub więcej z opisanych poniżej podstawników. Termin „cykloalkil” obejmuje ponadto bicykliczne i trójcykliczne struktury cykloalkilowe, przy czym struktury bicykliczne i trójcykliczne mogą obejmować nasycony lub częściowo nienasycony cykloalkil skondensowany z nasyconym lub częściowo nienasyconym cykloalkilem lub pierścieniem heterocykloalkilowym lub pierścieniem arylowym lub heteroarylowym. Przykłady grup cykloalkilowych obejmują, lecz nie są ograniczone do cyklopropylu, cyklobutylu, cyklopentylu, cykloheksylu, cykloheptylu i tym podobnych.
Termin „heteroalkil” dotyczy jednowartościowego rodnika nasyconego, liniowego lub rozgałęzionego łańcucha węglowodorowego, zawierającego od jednego do dwunastu atomów węgla, przy
PL 214 032 Β1 czym przynajmniej jeden z atomów węgla zastąpiony jest heteroatomem wybranym spośród N, O lub S i przy czym rodnik może być rodnikiem węglowym lub rodnikiem heteroatomu (tj., heteroatom może znajdować się w środku lub na końcu rodnika). Rodnik heteroalkilowy może być opcjonalnie, niezależnie podstawiony jednym lub więcej z opisanych poniżej podstawników. Termin „heteroalkil” obejmuje rodniki alkoksy i heteroalkoksy.
Termin „heterocykloalkil” dotyczy cyklicznego, nasyconego lub częściowo nienasyconego rodnika, zawierającego od 3 do 8 atomów w pierścieniu, w którym przynajmniej jeden atom pierścienia jest heteroatomem wybranym spośród azotu, tlenu i siarki, pozostałe atomy pierścienia są C, przy czym jeden lub więcej atomów w pierścieniu może być opcjonalnie, niezależnie podstawiony jednym lub więcej z opisanych poniżej podstawników i pierścień heterocykloalkilowy może być nasycony lub częściowo nienasycony. Rodnik może być rodnikiem węglowym lub rodnikiem heteroatomu. „Heterocykloalkil” obejmuje ponadto rodniki, w przypadku których rodniki heterocykliczne uległy kondensacji z pierścieniami aromatycznymi lub heteroaromatycznymi. Przykłady pierścieni heterocykloalkilowych obejmują, lecz nie są ograniczone do pirolidyny, piperydyny, piperazyny, tetrahydropiranylu, morfoliny, tiomorfoliny, homopiperazyny, ftalimidu i ich pochodnych.
Termin „heteroalkenyl” dotyczy jednowartościowego rodnika liniowego lub rozgałęzionego łańcucha węglowodorowego, zawierającego od dwóch do dwunastu atomów węgla, przynajmniej jedno wiązanie podwójne, np., etenyl, propenyl i tym podobne, przy czym przynajmniej jeden z atomów węgla zastąpiony jest heteroatomem wybranym spośród N, O lub S i przy czym rodnik może być rodnikiem węglowym lub rodnikiem heteroatomu (tj., heteroatom może znajdować się w środku lub na końcu rodnika). Rodnik heteroalkenylowy może być opcjonalnie, niezależnie podstawiony jednym lub więcej z opisanych poniżej podstawników i obejmuje rodniki o orientacji „cis” i „trans”, lub też, alternatywnie, orientacji „E: i „Z”.
Termin „heteroalkinyl” dotyczy jednowartościowego rodnika liniowego lub rozgałęzionego łańcucha węglowodorowego, zawierającego od dwóch do dwunastu atomów węgla, przynajmniej jedno wiązanie potrójne. Przykłady obejmują, lecz nie są ograniczone do etynylu, propynylu i tym podobnych, przy czym przynajmniej jeden z atomów węgla zastąpiony jest heteroatomem wybranym spośród N, O lub S i przy czym rodnik może być rodnikiem węglowym lub rodnikiem heteroatomu (tj., heteroatom może znajdować się w środku lub na końcu rodnika). Rodnik heteroalkinylowy może być opcjonalnie, niezależnie podstawiony jednym lub więcej z opisanych poniżej podstawników.
Termin „heteroallil” dotyczy rodników o wzorze RC=CHCHR, przy czym R jest alkilem, alkenylem, alkinylem, cykloalkilem, heterocykloalkilem, arylem, heteroarylem lub jakimkolwiek wspomnianym podstawnikiem, przy czym przynajmniej jeden z atomów węgla zastąpiony jest heteroatomem wybranym spośród N, O lub S i przy czym rodnik może być rodnikiem węglowym lub rodnikiem heteroatomu (tj., heteroatom może znajdować się w środku lub na końcu rodnika). Heteroallil może być opcjonalnie, niezależnie podstawiony jednym lub więcej z opisanych poniżej podstawników.
„Aryl” oznacza jednowartościowy rodnik aromatycznego węglowodoru monocyklicznego, zawierającego od 6 do 10 atomów w pierścieniu lub policykliczny, aromatyczny węglowodór, opcjonalnie, niezależnie podstawiony jednym lub więcej z opisanych poniżej podstawników. Bardziej szczegółowo, termin aryl obejmuje, lecz nie jest ograniczony do fenylu, 1 -naftylu, 2-naftylu i ich pochodne.
„Heteroaryl” oznacza jednowartościowy rodnik aromatycznego węglowodoru monocyklicznego, zawierającego od 5 do 10 atomów w pierścieniu lub policykliczny, aromatyczny rodnik, zawierający jeden lub więcej heteroatomów w pierścieniu, wybranych spośród N, O lub S, pozostałe atomy w pierścieniu są C. Aromatyczny rodnik jest opcjonalnie, niezależnie podstawiony jednym lub więcej z opisanych poniżej podstawników. Przykłady obejmują, lecz nie są ograniczone do furylu, tienylu, pirolilu, pirydylu, pirazolylu, pirymidynylu, imidazolilu, pirazynylu, indolilu, tiofeno-2-ylu, chinolylu, benzopiranylu, tiazolilu i ich pochodnych.
Termin „halo” oznacza fluoro, chloro, bromo lub jodo.
„Grupy zabezpieczające aminę” odnoszą się do tych grup organicznych, przeznaczonych do osłony atomów azotu przed niepożądanymi reakcjami podczas syntetycznej procedury i obejmują, lecz nie są ograniczone do benzylu, benzyloksykarbonylu (CBZ), tert-buoksykarbonylu (Boc), trifluoroacetylu i tym podobnych.
„Grupy zabezpieczające alkohol” odnoszą się do tych grup organicznych, przeznaczonych do osłony grup alkoholowych lub podstawników przed niepożądanymi reakcjami podczas syntetycznej procedury i obejmują, lecz nie są ograniczone do (trimetylosililo)etoksymetylu (SEM), tert-butylu, metoksybutylu (MOM) i tym podobnych.
PL 214 032 Β1 „Grupy zabezpieczające siarkę” odnoszą się do tych grup organicznych, przeznaczonych do osłony grup siarkowych lub podstawników przed niepożądanymi reakcjami podczas syntetycznych procedur i obejmują, lecz nie są ograniczone do benzylu, (trimetylosililo)etoksymetylu (SEM), tert-butylu, trytylu i tym podobnych.
„Grupy zabezpieczające kwas” odnoszą się do tych grup organicznych, przeznaczonych do osłony grup kwasowych lub podstawników przed niepożądanymi reakcjami podczas syntetycznych procedur i obejmują, lecz nie są ograniczone do benzylu, (trimetylosililo)etoksymetylu (SEM), metyletylu i esterów tert-butylowych i tym podobnych.
Ogólnie, różne cząstki lub grupy funkcyjne związków o wzorze l-XVII mogą być opcjonalnie podstawione przez jeden lub więcej podstawników. Przykłady podstawników, odpowiednich do celów niniejszego wynalazku obejmują, lecz nie ograniczają się do halo, alkilo, allilo, alkenylo, alkinylo, heteroalkilo, heteroallilo, heteroalkenylo, heteroalkinylo, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkilo, Zn-heterocykloalkilo, Zn-OR, Zn-NO2, Zn-CN, ZnCO2R, Zn-(C=O)R, Zn-O(C=O)R, Zn-O-alkil, Zn-Oar, ZnOar, Zn-SH, Zn-SR, ZnSOR, Zn-SosR, Zn-S-Ar, ZnSOAr, ZnSO2Ar, arylu, heteroarylu, Zn-Ar, Zn-(C=O)NR2R3, Zn-NR2R3, Zn-NR(C=O)R, Zn-SO2NR2R3, PO3H2, grup zabezpieczających aminę, grup zabezpieczających alkohol, grup zabezpieczających siarkę lub grup zabezpieczających kwas, gdzie:
Z jest alkilenem o 1 do 4 węglach lub alkenylenem lub alkinylenem, w każdym przypadku zawierającym od 2 do 4 węgli, przy czym wspomniany alkilen, alkenylen lub alkinylen może być podstawiony lub niepodstawiony;
n wynosi zero lub 1,
R1, R2 i R3 są alkilem, allilem, alkenylem, alkinylem, heteroalkilem, heteroallilem, heteroalkenylem, heteroalkinylem, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkilem lub Zn-heterocykloalkilem oraz
Ar jest arylem lub heteroarylem, przy czym wspomniany alkil, allil, alkenyl, alkinyl, heteroalkil, heteroallil, heteroalkenyl, heteroalkinyl, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkil, Zn-heterocykloalkil, Ar, R1, R2 i R3 może być ponadto podstawiony lub niepodstawiony.
Związki według wynalazku mogą posiadać jedno lub więcej asymetrycznych centrów, związki takie mogą zatem być otrzymane w formie (R)- lub (S)-stereoizomerów lub jako ich mieszanina. Jeżeli nie zaznaczono inaczej, przyjmuje się, że wynalazek lub nazewnictwo poszczególnych związków w opisie oraz zastrzeżeniach obejmuje zarówno poszczególne enancjomery i ich mieszaniny, racemiczne lub inne. Zgodnie z powyższym, wynalazek obejmuje również racematy i rozdzielone enancjomery oraz diastereomery związków według wynalazku. Sposoby określania ich konformacji stereometrycznej oraz rozdzielania stereoizomerów są dobrze znane w dziedzinie (patrz dyskusja w rozdziale 4 „Advanced Organie Chemistry”, 4 wyd., J.March, John Wiley i Sons, New York, 1992). Oprócz związków według wynalazku, wynalazek obejmuje również solwaty, dopuszczalne farmaceutycznie proleki, aktywne metabolicznie metabolity i dopuszczalne farmaceutycznie sole takich związków.
Termin „solwat” dotyczy agregatów cząsteczki z jedną lub więcej cząsteczkami rozpuszczalnika. „Dopuszczalny farmaceutycznie prolek” jest związkiem, który w warunkach fizjologicznych lub w wyniku solwolizy może ulec konwersji do specyficznego związku lub dopuszczalnej farmaceutycznie soli tego związku.
„Metabolit aktywny farmaceutycznie” jest aktywnym farmakologicznie produktem, otrzymanym w wyniku przemian metabolicznych w organizmie specyficznego związku lub jego soli. Metabolity związku mogą zostać zidentyfikowane przy użyciu rutynowo stosowanych w dziedzinie technik a ich aktywności określone z użyciem testów, takich jak opisane w niniejszym tekście.
Proleki i aktywne metabolity związku mogą być identyfikowane z użyciem rutynowych technik stosowanych w dziedzinie. Znane są różne formy proleków. Przykłady tego typu pochodnych proleków zamieszczono, patrz, na przykład, a) Design of Prodrugs, wyd. H.Bundgaard, (Elsevier, 1985) i Methods in Enzymology, vol. 42, str. 309-396, wyd. K.Widder i wsp. (Academic Press, 1985); b) A Textbook of Drug Design and Development, wyd. Krogsgaard-Larsen i H.Bundgaard str. 113-191 (1991); c) H.Bundgaard, Advanced Drug Delivery Reviews, 8, 1-38 (1992); d) H. Bundgaard i wsp. Journal of Pharmaceutical Sciences, 77: 285 (1988) oraz e) N.Kakeya i wsp., Chem.Pharm.Bull., 32: 692 (1984), każdy z dokumentów załączony tytułem referencji.
„Dopuszczalna farmaceutycznie sól” jest solą, która zachowuje skuteczność biologiczną wolnych kwasów i zasad poszczególnego związku i nie jest pod względem biologicznym, ani innym niepożądana. Związek według wynalazku może posiadać wystarczającą kwasowość, wystarczającą zasadowość lub obie grupy funkcyjne i zgodnie z tym, reagować z jakimkolwiek z licznych nieorganicznych lub organicznych zasad oraz z nieorganicznymi i organicznymi kwasami, tworząc dopuszczalną
PL 214 032 Β1 farmaceutycznie sól. Przykłady dopuszczalnych farmaceutycznie soli obejmują sole otrzymane w wyniku reakcji związków według niniejszego wynalazku z mineralnym lub organicznym kwasem lub z nieorganiczną zasadą, sole te obejmują siarczany, pirosiarczany, bisiarczany, siarczyny, bisiarczyny, fosforany, monowodorofosforany, diwodorofosforany, metafosforany, pirofosforany, chlorki, bromki, jodki, octany, propioniany, dekaniany, oktaniany, akrylany, mrówczany, izomaślany, heksaniany, heptaniany, propiolany, szczawiany, maloniany, bursztyniany, suberyniany, sebacyniany, fumarany, maleiniany, butyno-1,4-dioniany, heksyno-1,6-dioniany, benzoesany, chlorobenzoesany, metylobenzoesany, dinitrobenzoesany, hydroksybenzoesany, metoksy-benzoesany, ftalany, sulfoniany, ksylenosulfoniany, octany fenylu, propioniany fenylu, maślany fenylu, cytryniany, mleczany, y-hydroksymaślany, glikoniany, winiany, metanosulfoniany, propanosulfoniany, naftaleno-1 -sulfoniany, naftaleno-2-sulfoniany i migdaniany.
Jeżeli związek według wynalazku jest zasadą, odpowiednia, dopuszczalna farmaceutycznie sól może być otrzymana w wyniku zastosowania jakiejkolwiek dostępnej w dziedzinie metody, na przykład, w wyniku oddziaływania wolnej zasady z kwasem nieorganicznym, takim jak kwas chlorowodorowy, kwas bromowodorowy, kwas siarkowy, kwas azotowy, kwas fosforowy i tym podobne lub z kwasem organicznym, takim jak kwas octowy, kwas maleinowy, kwas bursztynowy, kwas migdałowy, kwas fumarowy, kwas malonowy, kwas pirogronowy, kwas szczawiowy, kwas glikolowy, kwas salicylowy, kwas piranozydylowy, taki jak kwas glukuronowy lub kwas galakturonowy, kwas alfahydroksylowy, taki jak kwas cytrynowy lub kwas winowy, aminokwas, taki jak kwas asparaginowy lub kwas glutaminowy, kwas aromatyczny, taki jak kwas benzoesowy lub kwas cynamonowy, kwas sulfonowy, taki jak kwas p-toluenosulfonowy lub kwas etanosulfonowy i tym podobne.
W przypadku, gdy związkiem według wynalazku jest kwas, pożądana, dopuszczalna farmaceutycznie sól może być otrzymana za pomocą jakiejkolwiek odpowiedniej metody, na przykład, w wyniku reakcji wolnego kwasu z nieorganiczną lub organiczną zasadą, taka jak amina (pierwszorzędowa, drugorzędowa lub trzeciorzędowa), wodorotlenkiem metali alkalicznych lub wodorotlenkiem metali ziem alkalicznych lub tym podobnymi. Przykłady obrazujące odpowiednie sole obejmują, lecz nie są ograniczone do soli organicznych pochodzących z aminokwasów, takich jak glicyna i arginina, amoniak, drugorzędowe i trzeciorzędowe aminy oraz aminy cykliczne, takie jak piperydyna, morfolina i piperazyna oraz soli nieorganicznych pochodzących z reakcji z sodem, wapniem, potasem, magnezem, manganem, żelazem, miedzią, cynkiem, glinem i litem.
Związki według wynalazku mogą być otrzymane w wyniku opisanych poniżej szlaków reakcji i schematów syntezy, z wykorzystaniem dostępnych w dziedzinie technik i wychodząc od łatwo dostępnych materiałów.
Oprócz związków o wzorze ogólnym I, niniejszym opisane są ponadto związki o wzorze ogólnym II:
gdzie A, B, X i Ar1 zdefiniowano powyżej.
Na Figurach 1-6 przedstawiono przykłady syntezy specyficznych związków o wzorze ogólnym II. W jednym z ogólnych procesów syntezy, związki pirazolu o wzorze II otrzymano w sposób następujący: 2-chloro-4-metylo-5-nitropirydynę poddano reakcji z fenolem arylu lub heteroarylu lub tiofenylu oraz z zasadą, taką jak NaOH w odpowiednim bezwodnym rozpuszczalniku. Po upływie odpowiedniego okresu czasu, mieszaninę reakcyjną rozdzielono na rozpuszczalnik organiczny i wodę i izolowano z fazy organicznej związek pośredni 2-0-arylo lub S-arylo-podstawioną-4-metylo-5-nitro pirydyny. Następnie, redukowano podstawnik NO2, na przykład, poprzez traktowanie pyłem żelazowym w kwasie octowym i ogrzewanie przez pewien czas, po czym traktowanie odpowiednią zasadą, taką jak NaOH. Uzyskany w rezultacie związek pośredni aniliny izolowano stosując ekstrakcję rozpuszczalnikiem organicznym mieszaniny reakcyjnej. Związek pośredni aniliny był następnie łączony
PL 214 032 Β1 z tetrafluoroboranem amonu, po czym, w celu uzyskania związku bicyklicznego pirazolu o wzorze II, w którym A jest wodorem, dodano zasadę, taką jak KOAc i katalizator przeniesienia fazy (np., 18-korona-6). W celu otrzymania 1-N-podstawionych związków pirazolu o wzorze II, gdzie A jest inne, niż wodór, związek pirazolu poddawano reakcji z odpowiednią zasadą i związkiem o wzorze RX, gdzie, zgodnie z powyższą definicją, X jest halogenem a R jest alkilem, allilem, alkenylem, alkinylem, allilem, cykloalkilem, heterocykloalkilem, benzylem lub CH2-heteroarylem.
W innej realizacji, opisane są związki o wzorze ogólnym III:
gdzie A, B, X, E i Ar1 zdefiniowano powyżej.
Na Figurach 7-8 przedstawiono przykłady syntezy specyficznych związków o wzorze ogólnym III. W jednym z ogólnych procesów syntezy, związki o wzorze III otrzymano w sposób następujący: tiofenol arylu lub fenol arylu dodano do silnej zasady w bezwodnym rozpuszczalniku, a następnie poddano reakcji z 5-chloro-3-metylo-2-nitropirydyną w celu uzyskania związku pośredniego, 6-S-arylo lub 6-0-arylo-podstawionej-2-metylo-3-nitropirydyny. Następnie, redukowano podstawnik NO2, na przykład, poprzez traktowanie pyłem żelazowym w kwasie octowym i ogrzewanie przez pewien czas, po czym traktowanie odpowiednią zasadą, taką jak NaOH. Uzyskany w rezultacie związek pośredni aniliny izolowano stosując ekstrakcję rozpuszczalnikiem organicznym mieszaniny reakcyjnej. Związek pośredni aniliny był następnie łączony z tetrafluoroboranem amonu, po czym, w celu uzyskania związku bicyklicznego azaindazolu o wzorze III, w którym A jest wodorem, dodano zasadę, taką jak KOAc i katalizator przeniesienia fazy (np., 10-korona-6). W celu otrzymania 1-N-podstawionych związków azaindazolu o wzorze III, gdzie A jest inne, niż wodór, związek azaindazolu poddawano reakcji z odpowiednią zasadą i związkiem o wzorze RX, gdzie, zgodnie z powyższą definicją X jest halogenem a R jest alkilem, allilem, alkenylem, alkinylem, cykloalkilem, heterocykloalkilem, benzylem lub CH2-heteroarylem.
W innej realizacji, opisane zostały związki o wzorze ogólnym IV:
gdzie A, B, X, E i Ar1 zdefiniowano powyżej, pod warunkiem, że kiedy B jest H i A jest CH=CH-R8, gdzie R8 jest podstawionym lub niepodstawionym alkilem, alkenylem, cykloalkilem, heterocykloalkilem, arylem lub heteroarylem, wtedy podstawnikiem jest X-Ar1, gdzie Ar1 jest inny, niż podstawiony lub niepodstawiony aryl, heteroaryl, NH-alkil, NH-cykloalkil, NH-heterocykloalkil, NH-aryl, NH-hetero-aryl, NH-alkoksy lub NH-dialkiloamid, gdy X jest O, S, C=O, S=O, C=CH2, CO2, NH lub N(Ci-C8-alkilem).
Na Figurach 9-13 przedstawiono przykłady syntezy specyficznych związków o wzorze ogólnym IV. W jednym z ogólnych procesów syntezy, związki o wzorze IV otrzymano w sposób następujący: 6-nitroindol traktowano zasadą i jodem, a uzyskany w rezultacie 3-jodo-6-nitroindol poddawano działaniu zasady i czynnika zawierającego grupę zabezpieczającą aminę, takiego jak chlorek trimetylosililoetoksymetylu (SEM-CI). Reakcja osłoniętego związku 6-nitroindolu z kwasem trans-2-fenylowinyloboronowym oraz odpowiednim katalizatorem, takim jak Pd(PPh3)4 daje w wyniku związek pośredni 1-N-fenylowinylo-6-nitroindolu. Na skutek redukcji podstawnika 6-NO2 z użyciem odpowiedniego czynnika redukującego, takiego jak hydrazyna i odpowiedniego katalizatora (np., palladu na węglu)
PL 214 032 Β1 uzyskano pochodną 1-N-podstawionego-6-aminoindolu. W wyniku potraktowania tej pochodnej azotynem sodu, po czym dodanie jodku i jodyny sodu, uzyskano pochodną 1-N-zabezpieczoną-3-fenylowinylo-6-jodoindazolu. Poddanie tej pochodnej działaniu czynnika utleniającego, takiego jak tetratlenek osmu i jodan sodu daje pochodną 1-N-zabezpieczoną-3-karbolaldehydo-6-jodoindazolu. Pochodna ta może zostać następnie zastosowana w licznych procedurach syntetycznych, co pozwala na otrzymanie różnych związków indazolu według wynalazku, takich jak opisane w Przykładach.
W alternatywnym procesie syntezy, związki podstawione 6-OAr- o wzorze IV otrzymywano następująco: Poddanie reakcji 2-fluoro-4-hydroksyacetofenonu z odpowiednim odczynnikiem zabezpieczającym grupę fenolu, a następnie dodanie hydrazyny i ogrzewanie w celu indukcji cyklizacji, dało związek indazolu. Związek ten jest 1-N-zabezpieczony za pomocą odpowiedniego odczynnika zabezpieczającego grupę aminową. Usunięcie grupy ochronnej fenolu i działanie kwasem borowym, a następnie usunięcie grupy zabezpieczającej aminę pozwala na uzyskanie 6-OAr-podstawionego związku o wzorze IV.
W alternatywnym procesie syntezy, 6-SAr-podstawione związki o wzorze IV otrzymano w sposób następujący: 4-fluorotiofenol traktowano silną zasadą, taką jak tert-tlenek butylu potasu a do otrzymanego tlenku fenolu dodano 2,4-difluoropropriofenon. Dodanie hydrazyny do otrzymanego związku pośredniego, a następnie ogrzewanie, indukowało cyklizację, dając 6-SAr-podstawiony związek o wzorze IV.
W alternatywnym procesie syntezy, 5-OAr- i 5-SAr-podstawione związki o wzorze IV otrzymano w następujący sposób: Estryfikacja kwasu 5-fluoro-2-nitrobenzoesowego, po czym traktowanie uzyskanego estru mieszaniną ArOH lub ArSH i silną zasadą dało 5-XAr-podstawione estry metylowe kwasu 2-nitrobenzoesowego, gdzie X jest O lub S. Saponifikacja tego estru, po czym dodanie wodorotlenku amonu dało związek pośredni 2-nitro-benzamidu. 2-nitrobenzamid przekształcano działając chlorkiem oksalilu na związek pośredni 2-nitrobenzonitryl. Redukcja podstawnika nitro, po czym dodanie azotynu sodu, dało w rezultacie związek 3-amino-5-XAr podstawionego indazolu o wzorze IV, gdzie X jest O lub S.
W alternatywnym procesie syntezy, 6-OAr-podstawione związki o wzorze IV otrzymano następująco: w celu uzyskania związku pośredniego 2-fluoro-4-arylobenzonitrylu, 2-fluoro-4-hydroksybenzonitryl łączono z kwasem aryloboronowym, octanem miedzi i zasadą. Roztwór pochodnej mieszano z hydrazyną i ogrzewano pod chłodnicą zwrotną, otrzymując związek, 3-amino-6-aryloksyindazolu. Związek ten może być zastosowany jako materiał wyjściowy do syntezy pochodnych 3-amidoindazolowych z zastosowaniem znanych specjalistom w dziedzinie, standardowych syntez chemicznych amidowych.
W innej realizacji, opisane zostały związki o wzorze ogólnym V:
gdzie A, X, E i Ar1 są zdefiniowane jak powyżej.
Na Figurach 24-26 przedstawiono przykłady syntezy specyficznych związków o wzorze ogólnym V. W jednym z ogólnych procesów syntezy, związki o wzorze V przygotowano w sposób następujący. Estryfikowano kwas 4-fluoro-2-hydroksybenzoesowy i osłaniano grupy 2-hydroksy stosując odpowiednią grupę zabezpieczającą alkohol. Podstawienie grupy fluorowej grupą Ο-Ar lub S-Ar uzyskano w wyniku potraktowania zasadą i ArOH lub ArSH, gdzie Ar jest arylem lub heteroarylem, jak zdefiniowano wyżej. Usunięcie grupy chroniącej alkohol i saponifikacja estru, po czym działanie karbonylodiimidazolem w celu uzyskania cyklizacji dało związek 6-OAr- lub 6-SAr-3-hydro-ksybenzyzoksazolu. Związek 3-hydroksybenzyzoksazolu przekształcany jest w pochodną 3-chloro-benzizoksazolu poprzez traktowanie POCI3 i zasadą. Produkt może być następnie zastosowany do otrzymania związków według wynalazku - 3-OAr- lub 3-NH-Ar-podstawionych benzyzoksazoli. Na przykład, związek
PL 214 032 Β1
6-podstawiony-3-chlorobenzyzoksazolu może być dodany do mieszaniny ArOH i silnej zasady (np., NaH) w celu uzyskania pochodnej 6-podstawionej-3-O-Ar-benzyzoksazolu. W alternatywnym procesie syntezy, w celu uzyskania pochodnej 6-podstawionego-3-NHAr-benzyzoksazolu, możliwe jest dodanie związku 6-podstawionego-3-chlorobenzyzoksazolu do mieszaniny ArNH2 i silnej zasady.
W innej realizacji, przedstawione rozwiązania związane są ze związkami o wzorach ogólnych VI-VII:
gdzie A, B, E i Ar1 zdefiniowano powyżej.
Na Figurach 14-15 przedstawiono przykłady syntezy specyficznych związków o wzorze ogólnym VI, na Figurach 18, 19 i 23 przedstawiono przykłady syntezy specyficznych związków o wzorze ogólnym VII. W jednym z ogólnych schematów syntezy, związki o wzorach VI i VII otrzymano w sposób następujący: 5-jodo-1 H-indazol uzyskano w wyniku potraktowania 5-amino-1 H-indazolu wodnym roztworem NaNO2, po czym dodano KI. Po wyizolowaniu produktu droga ekstrakcji mieszaniny reakcyjnej z rozpuszczalnikiem organicznym, produkt można dalej zastosować w różnych procesach syntetycznych prowadzących do otrzymania związków indazolu według wynalazku. W jednym z procesów, grupa 1-amino z 5-jodo-1 H-indazolu chroniona jest z użyciem odpowiedniej grupy zabezpieczającej aminę i osłonięty 5-jodoindazol traktowany jest zasadą, pyłem miedziowym i fenolem arylu lub tiofenolem arylu, co pozwala na uzyskanie 5-O-arylo-podstawionego indazolu (wzór VI) lub 5-S-arylo podstawionego indazolu (wzór VII). Usuniecie grupy chroniącej aminę daje związek według wynalazku o wzorze VI lub VII.
W alternatywnym sposobie, 5-jodo-1 H-indazol traktowany jest zasadą i RX lub Ar1CH2X, gdzie R jest alkilem lub allilem a Ar1 jest arylem lub grupą heteroarylową, zgodnie z powyższą definicją, Xjest halogenem lub innym odpowiednią grupą opuszczającą. Następnie, 1-N-podstawiony 5-jodoindazol traktowany jest zasadą, pyłem miedziowym i tiofenolem arylu lub fenolem arylu, co daje, zgodnie z wynalazkiem, związek 5-O-arylo podstawionego indazolu (wzór VI) lub 5-S-arylo 1-N-podstawionego indazolu (wzór VII).
W kolejnej realizacji, opisane zostały również związki o wzorze ogólnym VIII:
vm gdzie A, B, E i Ar1 są zdefiniowane powyżej.
Na Figurze 22 przedstawiono przykład syntezy specyficznego związku o wzorze ogólnym VIII. W jednym z ogólnych schematów syntezy, związki o wzorze VIII otrzymano w wyniku utleniania związku o wzorze VII z użyciem czynnika utleniającego, który utleniał sulfid arylu do odpowiedniej pochodnej sulfinyloarylu.
PL 214 032 Β1
W innej realizacji, opisane zostały również związki o wzorze ogólnym IX:
XX gdzie A, Β, E i Ar1 zdefiniowano powyżej.
Na Figurze 21 przedstawiono przykład syntezy specyficznego związku o wzorze ogólnym IX. W jednym z ogólnych schematów syntezy, związki o wzorze IX otrzymano w wyniku utleniania związku o wzorze VII z użyciem czynnika utleniającego, który utleniał sulfid arylu do odpowiedniej pochodnej sulfonyloarylu.
W innej realizacji, opisane zostały również związki o wzorze ogólnym X:
gdzie A, Β, E i Ar1 są zdefiniowane powyżej.
Na Figurze 31 przedstawiono przykład syntezy specyficznego związku o wzorze ogólnym X. W jednym z ogólnych procesów syntezy, związki o wzorze X otrzymano w sposób następujący: 4-bromo-2-metyloanilinę dodano do mieszaniny tetrafluoroboranu i kwasu octowego. Po upływie odpowiedniego okresu czasu, do mieszaniny dodano azotyn sodu, po czym dodano zasadę, jak octan potasu i katalizator przeniesienia fazy, taki jak 18-korona-6, uzyskując 5-bromoindazol. Bromoindazol traktowano RBr w obecności zasady, co dało pochodną 1-N-podstawioną 5-bromoindazolu, gdzie R jest „A”, jak zdefiniowano powyżej dla wzoru X z wyjątkiem wodoru. Traktowanie 1-N-podstawionej pochodnej za pomocą Ar1CHO w obecności silnej zasady, takiej jak butylolit, gdzie Ar1 został zdefiniowany powyżej, daje związek alkoholu o wzorze X.
W innej realizacji, opisane zostały również związki o wzorze ogólnym XI:
XX gdzie A, Β, E i Ar1 są zdefiniowane powyżej.
Na Figurze 32 przedstawiono przykład syntezy specyficznego związku o wzorze ogólnym XI. W jednym z ogólnych procesów syntezy, związki o wzorze XI otrzymano w sposób następujący: 4-bromo-2-metyloanilinę dodano do mieszaniny tetrafluoroboranu i kwasu octowego. Po upływie odpowiedniego okresu czasu, do mieszaniny dodano azotyn sodu, po czym dodano zasadę, jak octan
PL 214 032 Β1 potasu i katalizator przeniesienia fazy, taki jak 18-korona-6, uzyskując 5-bromoindazol. Bromoindazol traktowano RBr w obecności zasady, co dało związek pośredni 1-N-podstawiony 5-bromoindazol, gdzie R jest „A”, jak zdefiniowano powyżej dla wzoru XI z wyjątkiem wodoru. Traktowanie 1-N-podstawionego związku pośredniego za pomocą Ar1CHO w obecności silnej zasady, takiej jak butylolit, gdzie Ar1 został zdefiniowany powyżej, po czym poddanie działaniu odpowiedniego czynnika utleniającego, daje 1-N-podstawiony związek o wzorze XI. Alternatywny sposób syntezy związku o wzorze XI przedstawiono na Figurze 33.
W innej realizacji, opisane zostały również związki o wzorze ogólnym XIII:
gdzie A, Β, E, R1 i Ar1 są zdefiniowane powyżej.
Na Figurze 27 przedstawiono przykład syntezy specyficznego związku o wzorze ogólnym XII. W jednym z ogólnych procesów syntezy, związki o wzorze XII otrzymano w sposób następujący: 4-bromo-2-metyloanilinę dodano do mieszaniny tetrafluoroboranu i kwasu octowego. Po upływie odpowiedniego okresu czasu, do mieszaniny dodano azotyn sodu, po czym dodano zasadę, jak octan potasu i katalizator przeniesienia fazy, taki jak 18-korona-6, uzyskując 5-bromoindazol. Bromoindazol traktowano RBr w obecności zasady, co dało pochodną, 1-N-podstawiony 5-bromoindazol, gdzie R jest alkilem, allilem, ArCH2 lub heteroarylo-CH2, jak zdefiniowano powyżej. Traktowanie 1-N-podstawionej pochodnej za pomocą Ar1CHO w obecności silnej zasady, takiej jak butylolit, gdzie Ar1 został zdefiniowany powyżej, po czym poddanie działaniu odpowiedniego czynnika utleniającego, daje 1-N-podstawioną pochodną 5-C=OR. Dodanie NH2OR1 do tej pochodnej w pirydynie, gdzie R6 został zdefiniowany wyżej, daje związek oksymowy o wzorze XII. Alternatywny sposób syntezy związku o wzorze XII przedstawiono na Figurze 28.
W innej realizacji, opisane zostały również związki o wzorze ogólnym XIII:
gdzie A, Β, E i Ar1 są zdefiniowane powyżej.
Na Figurze 34 przedstawiono przykład syntezy specyficznego związku o wzorze ogólnym XIII. W jednym z ogólnych procesów syntezy, związki o wzorze XIII otrzymano w sposób następujący: 4-bromo-2-metyloanilinę dodano do mieszaniny tetrafluoroboranu i kwasu octowego. Po upływie odpowiedniego okresu czasu, do mieszaniny dodano azotyn sodu, po czym dodano zasadę, jak octan potasu i katalizator przeniesienia fazy, taki jak 18-korona-6, uzyskując 5-bromoindazol. Bromoindazol traktowano RBr w obecności zasady, co dało związek pośredni, 1-N-podstawiony 5-bromoindazol, gdzie R jest „A”, jak zdefiniowano powyżej dla wzoru XIII z wyjątkiem wodoru. Traktowanie 1-N-podstawionego związku pośredniego silną zasadą taką jak t-butylolit, po czym dodanie trimetyloboranu daje indazolowy związek pośredni kwasu 5-borowego. Dodanie katalizatora miedziowego (II), po czym podstawionej lub niepodstawionej aniliny daje związek o wzorze XIII.
PL 214 032 Β1
W innej realizacji, opisane zostały również związki o wzorze ogólnym XIV:
gdzie A, B, X, Ar1, R2 i R3 są zdefiniowane powyżej.
Na Figurach 30A-30C przedstawiono przykład syntezy specyficznego związku o wzorze XIV. W jednym z ogólnych procesów syntezy, związki o wzorze XIV otrzymano w następujący sposób: przeprowadzono reakcję addycji z 1-fluoro-3-metylobenzenem, otrzymując kwas 2-fluoro-4-metylobenzoesowy, po czym przeprowadzono reakcję nitrowania, otrzymując kwas 2-fluoro-4-metylo-5-nitrobenzoesowy. Po zestryfikowaniu grupy kwaśnej, w wyniku potraktowania ArOH i silną zasadą, zastąpiono grupę fluoro grupą ArO-. Redukcja grupy nitro, po której przeprowadzono diazowanie i cyklizację, dała pochodną indazolową 5-Oar-6-CO2Me, którą następnie poddano działaniu RBr w obecności zasady, co dało 1-N podstawioną pochodną. Hydroliza grupy estrowej, po czym amidowanie dało w wyniku pochodną 6-aminoindazolową o wzorze XIV.
W innej realizacji, opisane zostały również związki o wzorze ogólnym XV:
XV gdzie A, B, X i Ar1 zdefiniowano jak wyżej, R12 i R13 są niezależnie alkilem, allilem, alkenylem, alkinylem, cykloalkilem, heterocykloalkilem, arylem lub heteroarylem, przy czym wspomniany alkil, allil, alkenyl, alkinyl, cykloalkil, heterocykloalkil, aryl lub heteroaryl mogą być podstawione lub niepodstawione.
Na Figurze 34 przedstawiono przykład syntezy specyficznego związku o wzorze ogólnym XV. W jednej z ogólnych procedur syntezy, związki o wzorze XV otrzymano w następujący sposób: pochodną indazolową 5-OAr-6-CO2Me otrzymano zgodnie z powyższym opisem, w odniesieniu do syntezy według wzoru XIV, a następnie potraktowano RBr w obecności zasady, uzyskując pochodną 1-N podstawioną. Hydroliza grupy estrowej, po czym traktowanie karbonylodiimidazolem oraz aminokwasem dało 6-podstawioną pochodną indazolową o wzorze XV.
W innej realizacji, opisane zostały również związki o wzorze ogólnym XVI:
gdzie A, B, X, R2, R3 i Ar1 zdefiniowano jak powyżej.
PL 214 032 Β1
W jednym z ogólnych procesów syntezy, związki o wzorze XVI otrzymano w następujący sposób: pochodną indazolową 5-OAr-6-CO2Me otrzymano zgodnie z powyższym opisem, w odnie-sieniu do syntezy według wzoru XIV, a następnie zredukowano, na przykład, w wyniku potraktowania BH3 w THF. Oczyszczanie dało związek o wzorze XVI.
W innej realizacji, opisane zostały również związki o wzorze ogólnym XVII:
gdzie Y jest CR1, O, S lub NR2;
W jest CR3, N, NR4, S lub O, pod warunkiem, że W jest NR4, S lub O, gdy Y jest CR1 i W jest CR3 lub N, gdy Y jest NR2;
R3 jest H, NH2, F, Cl, metylem lub podstawionym metylem;
R4jest H lub metylem lub podstawionym metylem;
R1 i R2 są niezależnie H, OH, grupą zabezpieczającą aminę, Zn-NRaRb, Zn-NRa(C=O)Rb, Zn-SO2Ra, Zn-SORa, Zn-SRa, Zn-ORa, Zn-(C=O)Ra, Zn-(C=O)ORa, Zn-O-(C=O)Ra, alkilem, allilem, alkenylem, alkinylem, heteroalkilem, heteroallilem, heteroalkenylem, heteroalkinylem, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkilem, przy czym wspomniany cykloalkil jest nasycony lub częściowo nienasycony, Zn-heterocykloalkilem, przy czym wspomniany heterocykloalkil jest nasycony lub częściowo nienasycony lub Zn-Ar1, przy czym wspomniany alkil, allil, alkenyl, alkinyl, heteroalkil, heteroallil, heteroalkenyl, heteroalkinyl, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkil, Zn-heterocykloalkil oraz Zn-Ar1 może być podstawiony lub niepodstawiony;
Ar1 jest arylem lub heteroarylem; każdy z nich może być podstawiony lub niepodstawiony;
Ra i Rb są niezależnie H, OH, grupą zabezpieczającą aminę, grupą zabezpieczającą alkohol, grupą zabezpieczającą kwas, grupą zabezpieczającą siarkę, alkilem, allilem, alkenylem, alkinylem, heteroalkilem, heteroallilem, heteroalkenylem, heteroalkinylem, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkilem, przy czym wspomniany cykloalkil jest nasycony lub częściowo nienasycony, Zn-heterocykloalkilem, przy czym wspomniany heterocykloalkil jest nasycony lub częściowo nienasycony, lub Zn-Ar1, przy czym wspomniany alkil, allil, alkenyl, alkinyl, heteroalkil, heteroallil, heteroalkenyl, heteroalkinyl, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkil, Zn-heterocykloalkil oraz Zn-Ar1 może być podstawiony lub niepodstawiony;
lub też Ra i Rb wraz z atomami, do których są oba przyłączone, tworzą nasycony lub częściowo nienasycony pierścień heterocykliczny o 1 lub więcej heteroatomach we wspomnianym pierścieniu, przy czym wspomniany pierścień heterocykliczny może być podstawiony lub niepodstawiony i przy czym wspomniany pierścień heterocykliczny może być skondensowany z pierścieniem aromatycznym;
Z jest alkilenem o 1 do 4 węglach lub alkenylenem lub alkinylenem, z których każdy posiada od 2 do 4 węgli, przy czym wspomniany alkilen, alkenylen lub alkinylen może być podstawiony lub niepodstawiony;
n wynosi 0 lub 1;
U jest CRC lub N;
V jest CRC lub N;
Rcjest H, F, Cl, metylem lub podstawionym metylem;
X jest O, S, SO, SO2, NR5, C=O, CH2, CH2Zn-OH lub C=NORd;
R5jest H, metylem lub podstawionym metylem,
Rdjest H, PO3H2, SO3H2, alkilem, allilem, alkenylem, alkinylem, heteroalkilem, heteroallilem, heteroalkenylem, heteroalkinylem, alkoksy, hetroalkoksy, Zn-cykloalkilem, przy czym wspomniany cykloalkil jest nasycony lub częściowo nienasycony, Zn-heterocykloalkilem, przy czym wspomniany heterocykloalkil
PL 214 032 Β1 jest nasycony lub częściowo nienasycony lub Zn-Ar1, wspomniany alkil, allil, alkenyl, alkinyl, heteroalkil, heteroallil, heteroalkenyl, heteroalkinyl, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkil, Zn-heterocykloalkil oraz Zn-Ar1 może być podstawiony lub niepodstawiony;
G, H, J i T niezależnie są N lub CRZ, pod warunkiem, że żaden ze wspomnianych G, H, J i T nie jest N sumaryczną liczbą G, H, J lub T, to znaczy N nie przekracza 2;
Rzjest H, F, Cl, Br, CF3, OR6, SR6, niższym alkilem (CrC^, CN lub NR6R7;
R6i R7 są niezależnie H, CF3, niższym alkilem (CrC^ lub niższym heteroalkilem (CrC^;
Q jest -NR8CONH-, -NHCO-, -NR8SO2NH-, -NHSO2-, -CONR11-;
R8jest H lub niższym (C^C^ alkilem;
R11 jest H lub niższym(CrC4) alkilem;
Rxjest -(CR9R10)m-, -O(CR9R10)m-, NH(CR9R10)m- lub -S(CR9R10)m-, pod warunkiem, że Q jest - CONR11 - kiedy Rx jest -O(CR9R10)m-, -NH(CR9R10)m lub -S(CR9R10)m-;
R9 i R10 są niezależnie H lub niższym alkilem lub R9 i R10 wraz z atomami, do których oba są przyłączone, tworzą pierścień cykloalkilowy, który może być nasycony lub częściowo nienasycony;
m wynosi 1-3;
Ryjest H, PO3H, grupą zabezpieczającą aminę, grupą zabezpieczającą tlen, alkilem, allilem, alkenylem, alkinylem, heteroalkilem, heteroallilem, heteroalkenylem, heteroalkinylem, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkilem, przy czym wspomniany cykloalkil jest nasycony lub częściowo nienasycony, Zn-heterocykloalkilem, przy czym wspomniany heterocykloalkil jest nasycony lub częściowo nienasycony, lub Zn-Ar2, przy czym wspomniany alkil, allil, alkenyl, alkinyl, heteroalkil, heteroallil, heteroalkenyl, heteroalkinyl, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkil, Zn-Ar2 i Zn-heterocykloalkil może być podstawiony lub niepodstawiony;
Ar2 jest arylem lub heteroarylem; każdy z nich może być podstawiony lub niepodstawiony; przy czym wspomniane podstawienie może wystąpić przy podstawnikach 1-3, niezależnie wybranych spośród F, Cl, Br, CF3, CN, alkilu, allilu, alkenylu, alkinylu, heteroalkilu, heteroallilu, heteroalkenylu, heteroalkinylu, -OR12, -SR12, -SO2R12, -SO2NR13R12, NR13SO2R12, Zn-cykloalkilu, przy czym wspomniany cykloalkil jest nasycony lub częściowo nienasycony, Zn-heterocykloalkilu, przy czym wspomniany heterocykloalkil jest nasycony lub częściowo nienasycony lub Zn-Ar1, przy czym wspomniany alkil, allil, alkenyl, alkinyl, heteroalkil, heteroallil, heteroalkenyl, heteroalkinyl, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkil, Zn-heterocykloalkil oraz Zn-Ar1 może być podstawiony lub niepodstawiony;
R12 i R13 są niezależnie H, alkilem, allilem, alkenylem, alkinylem, heteroalkilem, heteroallilem, heteroalkenylem, heteroalkinylem, Zn-cykloalkilem, przy czym wspomniany cykloalkil jest nasycony lub częściowo nienasycony, Zn-heterocykloalkilem, przy czym wspomniany heterocykloalkil jest nasycony lub częściowo nienasycony lub Zn-Ar1, przy czym wspomniany alkil, allil, alkenyl, alkinyl, heteroalkil, heteroallil, heteroalkenyl, heteroalkinyl, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkil, Zn-heterocykloalkil oraz Zn-Ar1 może być podstawiony lub niepodstawiony, przy czym, gdy Ar2 jest podstawiony -SO2NR13R12, R12 i R13 może tworzyć pierścień cykloalkilowy lub pierścień heterocykloalkilowy, który może być podstawiony lub niepodstawiony, przy czym wspomniane podstawienie może dotyczyć podstawników wybranych spośród alkilu, allilu, alkenylu, alkinylu, heteroalkilu, heteroallilu, heteroalkenylu, heteroalkinylu, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkilu, przy czym wspomniany cykloalkil jest nasycony lub częściowo nienasycony, -COR12, -SO2R12, Zn-heterocykloalkilu, przy czym wspomniany heterocykloalkil jest nasycony lub częściowo nienasycony lub Zn-Ar1, przy czym wspomniany alkil, allil, alkenyl, alkinyl, heteroalkil, heteroallil, heteroalkenyl, heteroalkinyl, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkil, Zn-heterocykloalkil oraz Zn-Ar1 może być podstawiony lub niepodstawiony;
przy czym, gdy Q jest -CONR11, Ry w połączeniu z R11 jest dodatkowo pierścieniem cykloalkilowym lub pierścieniem heterocykloalkilowym, który może być podstawiony lub niepodstawiony grupami wybranymi spośród alkilu, allilu, alkenylu, alkinylu, heteroalkilu, heteroallilu, heteroalkenylu, heteroalkinylu, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkilu, przy czym wspomniany cykloalkil jest nasycony lub częściowo nienasycony, Zn-heterocykloalkilu, przy czym wspomniany heterocykloalkil jest nasycony lub częściowo nienasycony, Zn-Ar1, -COR14 lub -SO2R14, przy czym wspomniany alkil, allil, alkenyl, alkinyl, heteroalkil, heteroallil, heteroalkenyl, heteroalkinyl, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkil, Zn-heterocykloalkil, Zn-Ar1, -COR14, -SO2R14 może być podstawiony lub niepodstawiony oraz
R14 jest alkilem, allilem, alkenylem, alkinylem, heteroalkilem, heteroallilem, heteroalkenylem, heteroalkinylem, Zn-cykloalkilem, przy czym wspomniany cykloalkil jest nasycony lub częściowo nienasycony, Zn-heterocykloalkilem, przy czym wspomniany heterocykloalkil jest nasycony lub częściowo
PL 214 032 Β1 nienasycony lub Zn-Ar1, przy czym wspomniany alkil, allil, alkenyl, alkinyl, heteroalkil, heteroallil, heteroalkenyl, heteroalkinyl, alkoksy, heteroalkoksy, Zn-cykloalkil, Zn-heterocykloalkil oraz Zn-Ar1 może być podstawiony lub niepodstawiony.
Na Figurach 38-50 przedstawiono przykłady syntezy specyficznych związków o wzorze ogólnym XVII.
Terapeutycznie skuteczna ilość związków według wynalazku może być zastosowana do leczenia chorób związanych z modulacją lub regulacją kinaz białkowych. Jako „skuteczną ilość” rozumie się ilość związku, która po podaniu ssakowi, dla którego istnieje taka potrzeba, jest wystarczająca do wywołania efektu wobec przebiegu choroby, związanej z aktywnością jednej lub więcej kinaz białkowych, takich jak p38 alfa i pokrewne p38, uczestniczące w procesach, takich jak produkcja cytokin. Zatem, na przykład, terapeutycznie skuteczna ilość związku według wynalazku lub jego soli, aktywnego metabolitu lub proleku jest ilościowo skuteczna do modulowania, regulowania lub inhibitowania aktywności jednej lub więcej kinazy białkowej, jeśli stan chorobowy, na który oddziałuje swoją aktywnością ulega zredukowaniu lub złagodzeniu.
Ilość danego czynnika, która będzie odpowiadać takiej ilości jest różna w zależności od czynników, takich jak poszczególny związek, stan chorobowy i jego zaawansowanie, właściwość (np., waga) ssaka, wymagającego takiego leczenia, jednakże może być rutynowo określona przez specjalistę w dziedzinie. „Leczenie” oznacza przynajmniej złagodzenie stanu chorobowego u ssaka, takiego jak człowiek, który to stan wywołany jest, przynajmniej częściowo, aktywnością jednej lub więcej kinaz białkowych, takich jak p38, i obejmuje, lecz nie jest ograniczone do zapobiegania stanom chorobowym występującym u ssaków, w szczególności, gdy występuje predyspozycja do pojawienia się takich stanów chorobowych, lecz jeszcze nie zostały one zdiagnozowane; modulowania i/lub inhibitowania stanów chorobowych i/lub łagodzenia stanu chorobowego.
W celu zastosowania związku według wynalazku lub jego dopuszczalnej farmaceutycznie soli lub jego rozkładalnego in vivo proleku do leczenia (włączając profilaktykę) ssaków, w tym ludzi, jest on otrzymywany zgodnie ze standardową profilaktyką farmaceutyczną jako kompozycja farmaceutyczna. Zgodnie z tym aspektem wynalazku, opisano kompozycję farmaceutyczną, która zawiera związek według wynalazku lub jego dopuszczalne farmaceutycznie sole lub jego rozkładalny in vivo prolek, zgodnie z zamieszczoną wcześniej definicją dopuszczalnych farmaceutycznie rozcieńczalników lub nośników.
Kompozycje według wynalazku mogą być w postaci odpowiedniej do podawania ustnego (na przykład jako tabletki, pastylki do ssania, kapsułki twarde i miękkie, wodne lub olejowe zawiesiny, emulsje, proszki dyspersyjne lub granulki, syropy lub eliksiry), do podawania miejscowego (na przykład jako kremy, maści, żele lub roztwory wodne lub olejowe czy zawiesiny), do podawania drogą inhalacji (na przykład jako drobno rozdrobnione proszki lub ciekłe aerozole), do podawania poprzez wdmuchiwanie (na przykład jako drobno rozdrobniony proszek) lub do podawania dootrzewnowego (na przykład jako sterylne roztwory wodne lub olejowe do dożylnego, podskórnego lub domięśniowego dawkowania lub jako czopki doodbytnicze). Na przykład, kompozycje przeznaczone do podawania doustnego mogą zawierać, na przykład, jeden lub więcej czynników barwiących, słodzących, smakowych i/lub konserwujących.
Odpowiednie, dopuszczalne farmaceutycznie zarobki do formowania tabletek obejmują, na przykład, obojętne rozcieńczalniki, takie jak laktoza, węglan sodu, fosforan wapnia lub węglan wapnia, czynniki rozdrabniające i przeciwzbrylające, takie jak skrobia kukurydziana lub kwas alginowy; czynniki wiążące, takie jak skrobia; substancje poślizgowe, takie jak stearynian magnezu, kwas stearynowy lub talk; środki konserwujące, takie jak etyl lub p-hydroksybenzoesan propylu oraz przeciwutleniacze, takie jak kwas askorbinowy. Formulacje tabletek mogą być nie pokryte otoczką lub opłaszczone, w celu zmodyfikowania ich rozpadu, a następnie absorpcji substancji czynnej w przewodzie żołądkowo-jelitowym lub w celu poprawienia ich stabilności i/lub wyglądu, w każdym przypadku, stosując zwyczajowe w dziedzinie czynniki i procedury pokrywania otoczką.
Kompozycje do stosowania doustnego mogą być w postaci twardych kapsułek żelatynowych, w których aktywny składnik jest wymieszany z obojętnym rozcieńczalnikiem stałym, na przykład, węglanem wapnia, fosforanem wapnia lub glinką kaolinową lub w postaci miękkich kapsułek żelatynowych, w których aktywny składnik wymieszany jest z wodą lub olejem, takim jak olej arachidowy, parafina ciekła lub olej z oliwek.
Zawiesiny wodne, ogólnie, zawierają substancję aktywną w drobno sproszkowanej formie wraz z jednym lub więcej czynnikami zawieszającymi, takimi jak karboksymetyloceluloza sodu, metyloceluloza,
PL 214 032 Β1 hydroksypropylometyloceluloza, alginian sodu, poliwinylopirolidon, guma tragakantowa i guma arabska; czynniki dyspergujące lub nawilżające, takie jak lecytyna lub produkty kondensacji tlenku alkilenu z kwasami tłuszczowymi (na przykład stearynian polioksyetylenu) lub produkty kondensacji tlenku etylenu z długołańcuchowymi alkoholami alifatycznymi, na przykład heptadekaetylenooksycetanolem lub produkty kondensacji tlenku etylenu z częściowymi estrami pochodzącymi z kwasów tłuszczowych i heksitolu, takie jak monooleinian polioksyetylenu sorbitolu lub produkty kondensacji tlenku etylenu z częściowymi estrami pochodzącymi z kwasów tłuszczowych i bezwodników heksitolu, na przykład monooleinian polietylenu sorbitanu. Zawiesiny wodne mogą również zawierać jedną lub więcej substancji konserwujących (takich, jak p-hydroksybenzoesan etylu lub propylu, antyutleniacze (takie jak kwas askorbinowy), związki barwiące, substancje smakowe i/lub środki słodzące (takie jak cukroza, sacharyna lub aspartam).
Zawiesiny olejowe mogą być formułowane poprzez zawieszenie substancji aktywnej w oleju roślinnym (takim, jak olej arachidowy, olej z oliwy, olej sezamowy lub olej kokosowy) lub w oleju mineralnym (takim, jak ciekła parafina). Zawiesina olejowa może również zawierać substancje zagęszczające, takie jak wosk pszczeli, twarda parafina lub alkohol acetylowy. W celu nadania lepszych walorów smakowych preparatom doustnym, mogą być dodane środki słodzące, jak wymienione wyżej i środki smakowe. Kompozycje takie mogą być utrwalane poprzez dodanie antyutleniacza, takiego jak kwas askorbinowy.
Proszki i granulaty dyspergowane, odpowiednie do otrzymania wodnych zawiesin poprzez dodanie wody, ogólnie zawierają substancję aktywną razem ze środkiem rozpraszającym lub nawilżającym, czynnik utrzymujący zawiesinę i jeden lub więcej konserwanty. Powyżej wyszczególniono odpowiednie czynniki rozpraszające lub nawilżające i czynniki utrzymujące zawiesinę. Dodatkowo, mogą występować zarobki, takie jak środki słodzące, smakowe i barwiące.
Kompozycje farmaceutyczne według wynalazku mogą również występować w postaci emulsji typu olej w wodzie. Fazą olejową może być olej roślinny, taki jak olej z oliwek lub olej arachidowy czy olej mineralny, taki jak na przykład płynna parafina lub jakakolwiek mieszanina powyższych. Odpowiednimi czynnikami emulgującymi mogą być, na przykład, występujące naturalnie gumy, takie jak guma arabska czy guma tragakantowa, występujące naturalnie fosfatydy, takie jak lej sojowy, lecytyna, estry lub częściowe estry pochodzące z kwasów tłuszczowych i bezwodników heksitolu, (na przykład monooleinian sorbitanu) i produkty kondensacji wspomnianych częściowych estrów z tlenkiem etylenu, takie jak monooleinian polioksyetylenu sorbitanu. Emulsje mogą również zawierać środki słodzące, smakowe i konserwujące.
Syropy i eleksiry mogą być formułowane z użyciem środków słodzących, takich jak glicerol, glikol propylenowy, sorbitol, aspartam lub cukroza, mogą również zawierać środek łagodzący, konserwujący, smakowy i/lub barwiący.
Kompozycje farmaceutyczne mogą również być w postaci sterylnej, możliwej do iniekcji, wodnej lub olejowej zawiesiny, która może być formułowana zgodnie ze znanymi procedurami, z użyciem jednego lub więcej z wymienionych wyżej odpowiednich środków dyspergujących lub nawilżających oraz środków utrzymujących zawiesinę. Sterylny, nadający się do wstrzyknięcia preparat może być również sterylnym, nadającym się do wstrzyknięcia roztworem lub zawiesiną w nietoksycznym, dopuszczalnym do podawania dootrzewnowo rozcieńczalniku lub rozpuszczalniku, na przykład roztworze w 1,3-butanodiolu.
Formulacje czopków mogą być otrzymane w wyniku zmieszania substancji aktywnej z odpowiednią, niepodrażniającą zaróbką, w postaci stałej w zwykłych temperaturach i ciekłej w temperaturze odbytu, a zatem będzie ulegać stopieniu w miejscu podania, uwalniając lek. Odpowiednie zarobki obejmują, na przykład, masło kokosowe i glikole polietylenowe.
Formulacje domiejscowe, takie jak kremy, maści, żele i zawiesiny wodne lub olejowe, mogą ogólnie być uzyskane poprzez formulację składnika aktywnego z konwencjonalnym, dopuszczanym miejscowo nośnikiem lub rozcieńczalnikiem za pomocą konwencjonalnych, znanych w dziedzinie procedur.
Kompozycje podawane poprzez wdmuchiwanie mogą mieć postać drobno rozdrobnionego proszku, zawierającego cząsteczki o średniej średnicy, na przykład, 30 pm lub dużo mniejszej, proszek zawiera jedynie substancję aktywną lub rozcieńczoną z jednym lub więcej dopuszczalnymi fizjologicznie nośnikami, takimi jak laktoza. Proszek do wdmuchiwania jest następnie konwencjonalnie zamykany w kapsułkach, zawierających, na przykład, 1 do 50 mg substancji aktywnej do stosowania z substancją stosowaną do wdmuchiwania, taką jak używany w takim wypadku znany związek chromoglikan sodu.
PL 214 032 Β1
Kompozycje podawane drogą inhalacji mogą mieć postać konwencjonalnego aerozolu pod ciśnieniem, przystosowanego do uwalniania substancji aktywnej w formie aerozolu zawierającego drobno rozdrobnione stałe lub ciekłe krople. Możliwe jest użycie zwyczajowo stosowanych propelantów aerozolowych, takich jak lotne, fluorowane węglowodory lub węglowodory, przy czym aparat do aerozolu jest konwencjonalnie przystosowany do uwalniania odmierzonej ilości składnika aktywnego.
W razie potrzeby dalszych informacji na temat formulacji, patrz rozdział 25.2, tom 5 Comprehensive Medicinal Chemistry (Corwin Hansch; Chairman of Editiorial Board), Pergamon Press 1990, załączony tytułem referencji.
Ilość związku według wynalazku, połączonego z jedną lub więcej zarobkami w celu otrzymania pojedynczej postaci dawki, będzie zawsze różnić się zależnie od traktowanego nią gospodarza i szczególnej drogi podawania. Na przykład, formulacja przeznaczona do doustnego podawania ludziom, może zawierać, na przykład, od 0.5 mg do 2 g związku z odpowiednią, konwencjonalnie stosowaną ilością zarobek, które mogą stanowić, różnie, od około 5 do około 98 procent wagowych całkowitej kompozycji. Postać dawki jednostkowej ogólnie zawiera około 1 mg do około 500 mg substancji aktywnej. W razie potrzeby dalszych informacji na temat dróg podawania i reżimów dawkowania, patrz, rozdział 25.3, tom 5, Comprehensive Medicinal Chemistry (Corwin Hansch; Chairman of Editiorial Board), Pergamon Press 1990, załączony tytułem referencji.
Wielkość dawki związku według wynalazku do celów terapeutycznych lub profilaktycznych będzie w sposób naturalny zmieniać się w zależności od stanu zdrowia, wieku i płci zwierząt lub pacjentów oraz drogi podawania zgodnie ze znanymi w medycynie zasadami.
W jednym z aspektów wynalazku, w celu leczenia lub zapobiegania stanom, w których uczestniczy p38, związki według wynalazku lub ich sole farmaceutyczne czy proleki mogą być formułowane w postaci kompozycji farmaceutycznych do podawania zwierzętom lub ludziom. Stosowany termin „stany, w których uczestniczy p38” oznacza wiele chorób lub innych szkodliwych stanów, w których p38 pełni kluczową rolę. Obejmuje to stany, o których wiadomo, że są spowodowane nadprodukcją IL-1, TNF, IL-6 lub IL-8. stany takie obejmują, bez ograniczeń, choroby zakaźne, choroby autoimmunologiczne, zaburzenia powodujące zniszczenia kości, choroby zakaźne, choroby wirusowe oraz choroby neurodegeneratywne.
Choroby zapalne, które mogą być leczone lub zapobiegane obejmują, lecz nie są ograniczone do ostrego zapalenia trzustki, przewlekłego zapalenia trzustki, astmy, alergii i zespołu ostrego wyczerpania oddechowego dorosłych.
Choroby autoimmunologiczne, które mogą być leczone lub zapobiegane według wynalazku obejmują, lecz nie są ograniczone do zapalenia kłębuszków nerkowych, reumatoidalnego zapalenia stawów, układowego liszaja rumieniowatego, twardziny skóry, przewlekłego zapalenia tarczycy, choroby Graves’a autoimmunologicznego zapalenia żołądka, cukrzycy insulinozależnej (typu I), autoimmunologicznej anemii hemolitycznej, autoimmunologicznej neutropenii, trombocytopenii, przemieszczonego zapalenia skóry, ostrego, przewlekłego zapalenia wątroby, ciężkiego osłabienia mięśni, stwardnienia rozsianego, choroby zapalnej jelita, wrzodziejącego zapalenia okrężnicy, choroby Crohńa, łuszczycy lub reakcji gospodarza na przeszczep.
Destruktywne zaburzenia kości, które mogą być leczone lub zapobiegane obejmują, lecz nie są ograniczone do osteoporozy, zapalenia kości i stawów oraz szpiczaka mnogiego związanego z zaburzeniami kości.
Choroby proliferatywne, które mogą być leczone lub zapobiegane obejmują, lecz nie są ograniczone do ostrej białaczki szpikowej, przewlekłej białaczki szpikowej, przerzutów czerniaka, mięsaka Kaposiego oraz szpiczaka mnogiego.
Choroby infekcyjne, które mogą być leczone lub zapobiegane obejmują, lecz nie są ograniczone do sepsy, szoku septycznego i Shilellozy.
Choroby wirusowe, które mogą być leczone lub zapobiegane obejmują, lecz nie są ograniczone do ostrej infekcji zapalenia wątroby (włączając zapalenie wątroby typu A, zapalenie wątroby typu B i zapalenie wątroby typu C), infekcje HIV oraz zapalenia siatkówki CMV.
Stany degeneratywne lub choroby, które mogą być leczone lub zapobiegane obejmują, lecz nie są ograniczone do choroby Alzheimera, choroby Parkinsońa, niedokrwienia mózgu lub innych neurodegeneratywnych chorób.
„Stany, w których uczestniczy p38” obejmują również niedokrwienie/reperfuzję związane z udarem, atak serca, niedokrwienia mięśnia sercowego, niedotlenienia narządów, rozrost naczyń, przerost serca i indukowaną trombiną agregację płytek krwi.
PL 214 032 Β1
Ponadto, inhibitory p38 według wynalazku są również w stanie inhibitować ekspresję indukowanych białek prozapalnych, takich jak syntaza-2 endoperoksydazy prostglandyny (PGHS-2), zwanej również jako cyklooksygenaza-2 (ΟΟΧ-2). Zatem, inne „stany związane z p38” sąedemą, analgezją, gorączką i bólem, takim jak ból neuromięśniowy, ból głowy, ból związany z nowotworem, ból zęba i ból związany z zapaleniem stawów.
Stany i choroby, które mogą być leczone lub zapobiegane przez użycie inhibitorów p38 według wynalazku można w sposób konwencjonalny zgrupować na podstawie cytokin (np., IL-1, TNF, IL-6, IL-8), którym przypisuje się określone choroby.
Zatem, choroba lub stan, w którym uczestniczy IL-1 obejmuje reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie kości i stawów, udar, endotoksemię i/lub zespół szoku toksycznego, reakcje zapalne indukowane przez endotoksynę, zapalną chorobę jelita, gruźlicę, miażdżycę, zanik mięśni, cherlactwo, łuszczycowe zapalenie stawów, zespół Reiter’a, skazę moczanową, pourazowe zapalenie stawów, różyczkowe zapalenie stawów, ostre zapalenie błony maziowej, cukrzyce, chorobę komórek beta trzustki oraz chorobę Alzheimera.
Choroba lub stan, w której uczestniczy TNF obejmuje reumatoidalne zapalenie stawów, reumatoidalne zapalenie kręgosłupa, zapalenie kości i stawów, ostre dnawe zapalenie stawów lub inne stany zapalne stawów, sepsę, szok septyczny, szok endotoksyczny, sepsę wywołaną bakteriami gram ujemnymi, zespół szoku toksycznego, zespół ostrego wyczerpania oddechowego dorosłych, malarię mózgu, chroniczne zapalenie płuc, krzemicę, sarkoidozę płuc, chorobę związaną z resorpcją kości, reperfuzję rany, reakcje gospodarza na przeszczep, odrzut przeszczepu, gorączkę i bóle mięśniowe wywołane infekcją, wyniszczenie w wyniku infekcji, AIDS, ARC lub zezłośliwienie, powstawanie bliznowca, bliznowacenie, chorobę Crohńa, zapalenie okrężnicy wrzodziejące lub pyrezis. Choroby związane z TNF obejmują także infekcje wirusowe, takie jak HIV, CMV, grypa i opryszczka oraz zakaźne choroby weterynaryjne, takie jak infekcje lentiwirusowe, włączając, lecz nie ograniczając do wirusa zakaźnej anemii u koni, wirusa zapalenia stawów u owcy, wirusa visna (choroby owiec irlandzkich), lub wirusa maedi, lub też infekcje retrowirusowe, włączając wirus niedoboru odporności u kotów, wirus niedoboru odporności u bydła lub wirus niedoboru odporności u psów.
Choroby lub stany, w których uczestniczy IL-8 charakteryzują się znaczną infiltracją krwinek białych, tak jak w przypadku łuszczycy, choroby zapalnej jelita, astmy, reperfuzji uszkodzenia serca i nerek, zespołu ostrego wyczerpania oddechowego u dorosłych, zakrzepicy i zapalenia kłębuszków nerwowych.
Ponadto, związki według wynalazku mogą być stosowane miejscowo do leczenia lub zapobiegania stanom wywołanym lub zaognionym przez IL-1 lub TNF. Stany takie obejmują zapalenie stawów, egzemę, łuszczycę, stany zapalne skóry, takie jak poparzenie słoneczne, stany zapalne oka, takie jak zapalenie spojówek, pyrezis, ból i inne stany związane z zapaleniem.
Związki według wynalazku mogą być zastosowane w kombinacji z innymi lekami i terapiami wykorzystywanymi w leczeniu stanów chorobowych, przy czym leczenie może wynikać z korzyści inhibicji cytokin, w szczególności IL-1, TNF, IL-6 lub IL-8.
Na przykład, dzięki zdolności do inhibicji cytokin, związki według wynalazku są cenne w leczeniu pewnych zapalnych i niezapalnych chorób, które obecnie leczone są inhibitorami cyklooksygenazy, przeciwzapalnym lekiem niesteroidowym (NSAID), takim jak ketorolak indometacyny, kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, sulindak, tolmetin i piroksykam. Podawanie wspólne związku według wynalazku wraz z NSAID może spowodować obniżenie ilości tego ostatniego, niezbędnej do uzyskania efektu terapeutycznego, a zatem redukuje to prawdopodobieństwo pojawienia się niepożądanych efektów ubocznych wywołanych przez NSAID, takich jak efekty żołądkowojelitowe. W związku z tym, zgodnie z kolejną cechą wynalazku, przedstawiono kompozycję farmaceutyczną, zawierającą związek według wynalazku lub jego dopuszczalne farmaceutycznie sole lub rozkładalne in vivo estry, w połączeniu lub mieszaninie z niesteroidowym, przeciwzapalnym czynnikiem inhibitorowym cyklooksygenazy oraz dopuszczalnym farmaceutycznie rozcieńczalnikiem lub nośnikiem. Kompozycje zawierające związki według wynalazku mogą być również zastosowane w leczeniu stanów, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów w połączeniu z czynnikami przeciwzapalnymi, takimi jak złoto, metotreksat, steroidy i aminopenicyliny oraz w stanach, takich, jak zapalenie kości i stawów w połączeniu ze steroidami.
Związki według niniejszego wynalazku mogą być również podawane w przypadku chorób degradatywnych, na przykład zapalenia kości i stawów, wraz ze środkami chrząstkoochrannymi, przeciwdegradacyjnymi i/lub reperacyjnymi, takimi jak Diaceryna, formulacjami kwasu hialuronowego, takimi jak Hyalan, Rumalon, Arteparon i solami glukozaminy, takimi jak Antril.
PL 214 032 Β1
Związki według wynalazku mogą być również wykorzystane w leczeniu astmy, w połączeniu z czynnikami przeciwastmowymi, takimi jak leki rozszerzające oskrzela i antagoniści leukotrienu.
Mimo że związki według wynalazku są cenne głównie jako czynniki w leczeniu zwierząt ciepłokrwistych (włączając ludzi), są one również użyteczne w każdej sytuacji, gdy zaistnieje potrzeba inhibicji efektu cytokin. Zatem, są użyteczne jako standardy farmakologiczne do wprowadzania nowych, biologicznych testów i badań nad nowymi czynnikami farmakologicznymi.
Aktywność związków według wynalazku może być zmierzona dla inhibicji p38 in vivo, in vitro oraz w liniach komórkowych. Analiza in vitro obejmuje analizę określającą inhibicję aktywności kinazy lub aktywności ATP-azy aktywowanych p38. Wielkość ilościowego działania inhibitora wiążącego p38 in vitro może być mierzona poprzez znakowanie izotopowe inhibitora przed wiązaniem, izolację kompleksu inhibitor/p38 oraz określenie ilości znakowanego wiązania lub w wyniku eksperymentu kompetycyjnego, w którym nowe inhibitory inkubowane są wraz z p38 związanymi ze znanymi ligandami znakowanymi izotopowo. Wspomniane i inne analizy, użyteczne in vitro oraz w kulturach komórkowych są dobrze znane specjalistom w dziedzinie. Analiza efektu inhibitorowego związków według wynalazku w kulturach komórkowych może być użyteczna do określania ilości TNF-α, IL-1, IL-6 lub IL-8 wyprodukowanych we krwi lub frakcjach komórkowych leczonych inhibitorem w porównaniu z wynikami dla komórek, którym podano kontrolę negatywną. Możliwe jest określenie poziomu cytokin za pomocą handlowo dostępnego testu ELISA lub zgodnie z opisem w poniższym rozdziale - Eksperymenty biologiczne.
Eksperymenty biologiczne
Aktywność biologiczną związków według wynalazku wykazano stosując następujące analizy in vitro.
Analiza biochemiczna p38
Aktywność p38 określano w temperaturze pokojowej, w 100 pi reakcji, zawierającej 5 nM aktywowanego p38a enzymu oraz 1 μιη ATF-2 (białko fuzyjne czynnika aktywującego transkrypcję 2) będącego substratem w 25 mM HEPES (pH 7.4), 100 pm wanadanu, 1 mM DTT, 10 mM MgCI2 i 10 μΜ [□-33P]-ATP (~0.1 pCiP33/reakcję). Reakcję zatrzymano po 30-40 minutach poprzez dodanie 25% TCA, pozostawiono na 5 minut, a następnie przeniesiono bezpośrednio na płytkę z filtrem membranowym GF-B. Filtr przemywano dwukrotnie przez 30 sekund, stosując 0.5% kwas fosforowy i aparat Tomtec Macg III Automated Harvestor. Po przemyciu, pozostawiono pod próżnią przez 30 sekund w celu wysuszenia filtra. Dodawano w przybliżeniu 30 μΙ płynu scyntylacyjnego na studzienkę płytki z filtrem.
Analiza PBMC
Badano zdolność związków według wynalazku do inhibicji produkcji TNF-α stosując jednojądrzaste komórki krwi obwodowej ludzi („PBMC”), które po pobudzeniu lipopolisacharydem syntetyzują i wydzielają TNF-a.
Roztwory badanych związków uzyskano dokonując seryjnych, 5-krotnych rozcieńczeń w DMSO, które to rozcieńczenia następnie rozcieńczono do 5x roztworów poprzez rozcieńczenie wMEM, 2% inaktywowanej cieplnie płodowej surowicy wołowej („FBS”), 20 mM HEPES, 2 mM L-glutaminy i 1% penicyliny/streptomycyny.
PBMC izolowano z krwi ludzkiej w następujący sposób. Próbki całej krwi pobierano od ochotników do Vacutainer™ CPT z Becton Dickinson. Probówki mieszano i odwirowywano w temperaturze pokojowej (18-25°C), stosując horyzontalny rotor, przez minimum 15 minut, przy 1500-1800 RCF (relative centrifugal force, względna siła odśrodkowa). Dla każdego dawcy, zebrano warstwę pokrywającą do pojedynczej probówki i przemyto dwukrotnie buforowanym fosforanem roztworem soli fizjologicznej („PBS”). Osad komórkowy zawieszano ponownie w MEM, 2% inaktywowanej cieplnie płodowej surowicy wołowej („FBS”), 20 mM HEPES, 2 mM L-glutaminy i 1% penicyliny/streptomycyny. Określano całkowitą liczbę komórek stosując hemocytometr, zawiesinę komórkową doprowadzano do 2 χ 106 komórek/ml.
0.1 ml zawiesiny komórkowej dodawano do każdej ze studzienek na 96-studzienkowej płytce hodowlanej. Dodawano 30 μΙ roztworu testowanego związku, komórki inkubowano w 37°C/5% CO2 przez godzinę. Następnie, do każdej studzienki dodawano 20 μΙ 7.5 ng/ml lipopolisacharydu (LPS E.coli K-235) i ponownie, komórki umieszczono w inkubatorze 37°C/5% CO2 na 16-20 godz. Komórki wirowano przez 15 minut, przy 1100 RCF. W przybliżeniu, 0.12 ml supernatantu przenoszono na czystą, 96-studzienkową płytkę polipropylenową. Próby analizowano natychmiast lub przechowywano do
PL 214 032 Β1 późniejszej analizy w -80°C. Dla każdej próby określano, zgodnie z poniższym opisem, poziom TNF-a stosując analizę ELISA dla ludzkiego TNF-a.
Poziom TNF-a określano stosując następującą analizę. Opłaszczone przeciwciałem TNF-a płytki uzyskano poprzez dodanie 150 μΙ z 2 pg/ml specyficznego wobec-TNF-α, oczyszczonego, mysiego przeciwciała IgG w buforze węglanowym/wodorowęglanowym (BupH™ zestaw carbonate-bicarbonate buffer pack) do studzienek 96-studzienkowej płytki Immulon 4 (Immulon 4 ELISA Fiat Bottom Platę; Dynex, numer katalogowy 011-010-3855), a następnie inkubację przez noc w 2-8°C. Usuwano roztwór pokrywający i dodawano 200 μΙ buforu blokującego (20 mM HEPES, pH 7.4, 150 mM NaCI, 2% BSA), płytki przechowywano w 2-8°C do momentu ponownego użycia. Sporządzono 10-punktową krzywą standardową dla ludzkiego TNF-α, stosując 1:2 seryjne rozcieńczenia w „rozcieńczalniku do próbek” (20 mM HEPES, pH 7.4, 150 mM NaCI, 2 mM MgCI2, 1% BSA) o najwyższym stężeniu 6000 pg/ml.
Z płytek ELISA TNF-α usuwano roztwór blokujący przemywając pięciokrotnie płytki 300 μΙ buforu przemywającego (20 mM HEPES, pH 7.4, 150 mM NaCI, 2 mM MgCI2, 0.02% Tween-20). Do wszystkich studzienek dodano 50 μΙ rozcieńczalnika do próbek, a następnie 50 μΙ roztworu standardowego TNF-α lub supernatantu testowanego związku. Płytki inkubowano wstrząsając (300 rpm) w temperaturze pokojowej przez godzinę. Następnie, przemywano pięciokrotnie 300 μΙ buforu do przemywania. Dodano 100 μΙ 0.2 μg/ml biotynylowanego, skierowanego przeciw-ludzkiemu TNF-a przeciwciała w „rozcieńczalniku dla przeciwciała” (20 mM HEPES, pH 7.4, 150 mM NaCI, 2 mM MgCI2, 1% BSA, 0.02% Tween-20)/na studzienkę, po czym płytki inkubowano w temperaturze pokojowej i wytrząsano przez godzinę (300 rpm). Płytki przemywano pięciokrotnie 300 μΙ buforu przemywającego/na studzienkę. Dodano 100 μΙ 0.02 μg/ml alkalicznej fosfatazy streptawidyny w rozcieńczalniku dla przeciwciała/na studzienkę, po czym płytki inkubowano w temperaturze pokojowej i wytrząsano przez godzinę (300 rpm). Płytki przemywano pięciokrotnie 300 μΙ buforu/na studzienkę. Dodano 200 μΙ 1 mg/ml pNPP (p-nitrofenylofosforanu) w buforze dietanoloaminy z 0.5 mM MgCI2, po czym płytki inkubowano w temperaturze pokojowej przez 30 do 45 minut i wytrząsano (300 rpm). Postęp reakcji śledzono na podstawie określenia gęstości optycznej, gdy standard osiągnął wartość OD między 2.0 a 3.0, do studzienek dodano 50 μΙ 2N NaOH. Po 30 minutach, określano gęstość optyczną dla każdej studzienki przy pomocy czytnika do mikromiareczkowania płytek przy 405 nm. Dane analizowano stosując XL i 4-parametrową krzywą.
W powyższych analizach zastosowano następujące odczynniki: buforowany fosforanem roztwór soli fizjologicznej Dulbecco bez wapnia i magnezu (Gibco, nr kat. 14190); minimalne, niezbędne podłoże Eagle (MEM; Gibco nr kat. 11090); penicylino-streptomycynę (Gibco, nr kat. 15140); L-glutaminę, 200 mM (Gibco, nr kat. 25030); HEPES, 1M (Gibco, nr kat. 15630); płodową surowicę wołową („FBS”; HyClone, nr kat. SH30070.03); lipopolisacharydy z Escherichia coli K- 235 („LPS”, Sigma nr kat. L2018); przeciw-TNF-α, oczyszczone, mysie, monoklonalne IgG (R&D Systems, nr kat. MAB210); zestaw buforowy BupH™ Carbonate-Bicarbonate Buffer Pack (Pierce, nr kat. 28382); HEPES (FW 238.3; Sigma nr kat. H3575); NaCI (Sigma, nr kat. S7653); albuminę surowicy wołowej („BSA; Jackson ImmunoResearch, nr kat. 001-000-162); polioksyetylenowy 20 sorbitan monolaurenianu (Sigma, nr kat. P2287); chlorek magnezu, sześciowodzian (Sigma, nr kat. M2670); rekombinowany ludzki TNF-α (R&D Systems, nr kat. 210TA010); biotynylowane, o powinowactwie do TNF-α, oczyszczone kozie IgG (R&D Systems, nr kat. BAF210); alkaliczną fosfatazę streptawidyny (Jackson ImmunoResearch, nr kat. 016-050-084); bufor dla substratu dietanoloaminowy (Pierce, nr kat. 34064), p-nitrofenylo fosforan (Sigma, nr kat. N2765).
W Tabeli 3 przedstawiono wyniki inhibicji p38 i inhibicji indukowanego przez LPS wydzielania TNF -a z jednojądrzastych komórek krwi obwodowej ludzi („PMBC”). Związek „aktywny” zdefiniowany jest jako związek o aktywności IC50 poniżej 500 nM.
PL 214 032 Β1
Tabela 3
Związek Inhibicja p38 IC50 (nM) PBMC IC50 (nM)
7f-1 aktywny aktywny
7f-2 aktywny aktywny
7f-3 aktywny aktywny
7f-4 aktywny nie badano
7f-7 aktywny nie badano
7f-9 aktywny nie badano
7f-12 aktywny nie badano
7f-13 aktywny nie badano
7f-14 aktywny nie badano
7f-15 aktywny nie badano
7f-17 aktywny nie badano
1 ig-1 aktywny nie badano
1 ig-10 aktywny aktywny
1 ig-14 aktywny nie badano
4f-1 aktywny aktywny
4f-2 aktywny aktywny
4f-7 aktywny nie badano
4f-8 aktywny nie badano
4f-9 aktywny nieaktywny
4f-10 aktywny nie badano
5f-1 aktywny aktywny
5f-2 aktywny aktywny
5f-7 aktywny aktywny
5f-8 aktywny nie badano
5f-9 aktywny aktywny
5f-10 aktywny aktywny
5f-11 aktywny nie badano
5f-12 aktywny nie badano
2h-1 aktywny aktywny
2h-2 aktywny aktywny
2h-10 aktywny aktywny
1j-2 aktywny nie badano
1j-4 aktywny nie badano
2h-1 aktywny aktywny
28t aktywny -
9q-2 aktywny -
7t-1 aktywny -
6n aktywny -
16p aktywny -
PL 214 032 Β1
Analiza z wykorzystaniem myszy
Model myszy z indukowaną przez LPS produkcją TNF-a
TNF-a indukowano u samców myszy DBA-2J (z Jackson Laboratories) poprzez wstrzyknięcie do żyły ogonowej 2 mg/kg lipopolisacharydu (z Sigma, St.Luis). Dziewięćdziesiąt minut później myszy usypiano izofluranem i wykrwawiano poprzez przekłucie serca. Próbki krwi pozostawiano do skrzepnięcia na dwie godziny w 4°C i odwirowywano. Oddzielano surowicę i przenoszono do probówek Eppendorfa do dalszej analizy TNF-α. Analizę TNF-α wykonano stosując zestaw do testu ELISA (Quantikine, MN), zgodnie z instrukcjami dołączonymi do zestawu.
Związek AR-00112190 otrzymano z 10% DMSO plus 90% z 20% 2-hydroksylo-3-cyklodekstryny (HPCD). Związek AR-00112190 jest pochodną związku 14g (patrz, Figura 3), gdzie A jest izobutylem. Związek ten rozcieńczano seryjnie w zaróbce (10% DMSO, 90% 20% HPCD), otrzymując stężenia wymagane dla niższych poziomów dawek. Roztwór związku otrzymywano poprzez dodanie DMSO, lecz nie było to możliwe po dodaniu 20% HPCD. W związku z tym, związki dawkowano w postaci zawiesiny. Siedem grup samców myszy DBA-2J (siedem/grupę) otrzymywało dawkę doustną AR-001 12190 (10, 30 i 100 mg/kg), 30 minut przed wstrzyknięciem LPS.
Leczenie związkiem AR-00112190 (10, 30 i 100 mg/kg) znacznie obniżyło również poziom TNF-α. Wykazano podobny poziom inhibicji (42%) dla AR-00112190, gdy podawano dawki 100 mg/kg (Tabela 4).
Na podstawie wyników tych badań wykazano jednoznacznie korzystny wpływ 10, 30 i 100 mg/kg) związku AR-00112190 (29%, 44% i 42%).
Tabela 4
Grupa Leczenie Zwierzę Poziom TNF pg/ml średnia SE % inhibicji
I LPS+zaróbka 1 3290 3825 390 0
2 3545
3 3212
4 5604
5 4978
6 2947
7 3196
II LPS + AR- 1 3373 2706 206 29
00112190 2 2047
10 mg/kg 3 2782
4 2080
5 2365
6 3298
7 2967
III LPS + AR- 1 2815 2126 292 44
00112190 2 1826
30 mg/kg 3
4 1464
5 3135
6 1393
7 2124
IV LPS + AR- 1 2074 2216 224 42
00112190 2 1783
100 mg/kg 3 1832
4 2333
5 3257
6 1553
7 1683
Przykłady otrzymywania
W celu zobrazowania wynalazku, załączono poniższe przykłady. Jednakże, należy przyjąć, że nie ograniczają one wynalazku i mają na celu jedynie zasugerowanie sposobu zrealizowania wynalazku. Specjalistom w dziedzinie wiadomo, że opisane tu reakcje chemiczne mogą być łatwo przystosowane do otrzymywania licznych, innych niż dla p38 inhibitorów według wynalazku, uważa się,
PL 214 032 Β1 że alternatywne sposoby otrzymywania związków według wynalazku leżą w zakresie wynalazku. Na przykład, możliwe jest skuteczne przeprowadzenie syntezy nie wymienionych w przykładach związków według wynalazku na drodze modyfikacji znanych specjalistom w dziedzinie, np., poprzez odpowiednie zabezpieczenie interferujących grup, wykorzystanie innych, niż opisano, znanych w dziedzinie, odpowiednich odczynników oraz/lub poprzez dokonanie rutynowych modyfikacji reakcji chemicznych. Alternatywnie, inne reakcje ujawnione lub znane w stanie techniki mogą zostać przystosowane do otrzymywania innych związków według wynalazku.
Przykłady
W poniżej opisanych przykładach, jeżeli nie wskazano inaczej, temperatura wyrażona jest w stopniach Celsjusza. Odczynniki nabyto od dostępnych na rynku dostawców, takich jak Aldrich Chemical Company, Lancaster, TCI lub Maybridge i zastosowano bez dalszego oczyszczania, chyba, że zostało wskazane inaczej. Tetrahydrofuran (THF), Ν,Ν-dimetyloformamid (DMF), dichlorometan (DCM), toluen, dioksan i 1,2-difluoroetan zakupiono z Aldrich w odpowiednio zabezpieczonych opakowaniach i wykorzystano natychmiast po nabyciu.
Reakcje opisane poniżej przeprowadzono, ogólnie, pod dodatnim ciśnieniem azotu lub argonu lub z suszeniem próby przez rurkę suszącą (chyba, że wskazano inaczej) w bezwodnikach rozpuszczalników. Kolby do reakcji były typowo zamykane gumowymi korkami, substraty i odczynniki do reakcji wstrzykiwano strzykawką. Szkło wyprażano w piecu i/lub w suszarkach. Zastosowano kolumnę chromatograficzną typu Biotage system (Producent: Dyax Corporation) z kolumną z wypełnieniem żelu krzemionkowego lub wypełnieniem typu kardriż z żelem krzemionkowym, silicaSepPak (Waters).
Widma 1H-NMR zapisywano na aparacie Bruker, przy 300 MHz lub Varian przy 400 MHz. Widma 1NMR uzyskiwano w roztworach CDCI3 (wyrażone w ppm), stosując jako roztwór wzorcowy chloroform (7.25 ppm). W razie potrzeby stosowano inne rozpuszczalniki do NMR. Przy zapisywaniu pików, do sygnałów rezonansowych w postaci multipletów zastosowano następujące skróty: s (singlet), d (dublet), t (triplet), m (multiplet), br (poszerzony sygnał), dd (dublet dubletów), dt (dublet z tripletów). Stałe sprzężenia podano w Hz (Hz).
P rzy kład 1
Otrzymywanie 5-(4-fluorofenvlosulfanvlo)-1-(4-metoksvbenzylo)-1 H-pirazoloi3,4-cl pirydyny (7a)
Na Figurze pokazano schemat reakcji syntezy związku 7a o Wzorze ogólnym II. W przykładzie tym opisano syntezę związku 7a, gdzie R oznacza 4-metoksybenzyl a X oznacza siarkę.
Etap A: 1.285 g 2-chloro-4-metylo-5-nitropirydyny (związek 1 a) oraz 1.023 g 4-fluorobenzenotiol zostały rozpuszczone w 15 mL bezwodnego THF, w atmosferze suchego azotu. Do tak otrzymanej mieszaniny reakcyjnej dodano powoli 207 mg wodorku sodu (95% w oleju). Następnie, mieszanina reakcyjna została podzielona pomiędzy EtOAc oraz 0.1 N wodny roztwór NaOH (w celu usunięcia nieprzereagowanego tiolu), a następnie faza organiczna została przemyta solanką, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymana pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage przy użyciu gradientu do elucji złożonego z 1:1 heksan/CH2CI2 aż do 100% CH2CI2, co dało 1.90 g związku 2a.
Etap B: Około 1.90 g związku 2a oraz 1.88 g pyłu żelazowego zostało dodane do 20 mL kwasu octowego w atmosferze suchego azotu. Następnie, mieszanina reakcyjna została ogrzana do 90°C przez około 45 minut, co doprowadziło do otrzymania produktu 3a. Około 1.90 g związku 3a oraz 1.160 g NaOH zostały rozpuszczone w 20 mL metanolu w atmosferze suchego azotu przez około 3.5 godziny, a następnie mieszanina reakcyjna została ochłodzona do temperatury otoczenia i była mieszana w temperaturze otoczenia przez 12 godzin. Mieszanina reakcyjna została zagęszczona w próżni, a następnie podzielona pomiędzy CH2CI2 oraz wodę. Warstwa CH2CI2 została przemyta solanką, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni, co doprowadziło do otrzymania związku 4a.
Etap C: Bez dalszego oczyszczania, 1.54 g związku 4a oraz 896 mg tetrafluoroboranu amonowego zostało przeniesione do 10 mL 1:1 roztworu acetonu i wody. Następnie, mieszanina reakcyjna została umieszczona w łaźni lodowej (0°C), do której dodano 600 pL zatężonego HCI, a następnie 514 mg azotanu sodowego. Następnie, mieszanina reakcyjna była mieszana przez około 45 minut, po którym to z roztworu nastąpiło wytrącenie związku 5a. Precypitat został zebrany, wysuszony na powietrzu, a następnie dalej wysuszony azeotropowo z etanolu i toluenu, co dało około 800 mg związku 5a. Bez dalszego oczyszczania, około 800 mg związku 5a, 312 mg octanu potasowego oraz 190 mg 18-korona-6 zostało rozpuszczone/zawieszone w 5 mL chloroformu w atmosferze suchego azotu. Następnie, mieszanina reakcyjna została podzielona pomiędzy CH2CI2 oraz wodę. Warstwa CH2CI2
PL 214 032 Β1 została przemyta wodą i solanką, a następnie wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni. Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage, co dało 388 mg związku 6a.
Etap D: 173.3 mg związku 6a, 195 mg węglanu potasowego, 110 pL chlorku 4-metoksybenzylowego oraz 10.5 mg jodku sodowego zostało rozpuszczone/zawieszone w 1 mL bezwodnego DMF w atmosferze suchego azotu. Mieszanina reakcyjna była ogrzewana do 85°C przez około 1.5 godziny, a następnie schłodzona do temperatury otoczenia. Następnie, mieszanina reakcyjna została podzielona pomiędzy CH2CI2 oraz wodę. Warstwa CH2CI2 została przemyta wodą i solanką, a następnie wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni. Pozostałość została oczyszczona na kolumnie z żelem krzemionkowym Biotage, co dało 100 mg związku 7a.
Przykład 2
Otrzymywanie 1 -allilo-5-(4-fluorofenoksv)-1 H-pirazoloi3.4-clpirvdvnv (14a)
Na Figurze 2 pokazano schemat reakcji syntezy związku 14a o Wzorze ogólnym II.
Etap A: W kolbie okrągłodennej, 4-fluorofenol (związek 8a; 1.3 mL, 2.0 mmol) został rozpuszczony w 25 mL bezwodnego THF, a następnie mieszaninę reakcyjną schłodzono w łaźni lodowej i dodano powoli t-butoksyd potasowy (12.0 mL, 12.0 mmol). Następnie, dodano powoli 2-chloro-4-metylo-5-nitropirydynę (związek 1a; 2.23 g, 12.5 mmol), mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej i mieszano jeszcze przez 12 godzin. Mieszanina reakcyjna została zatężona, a pozostałość została rozcieńczona CH2CI2. Faza organiczna została przemyta roztworem 1N NaOH oraz solanką, wysuszona nad Na2SO4 i przefiltrowana. Filtrat został zatężony, co dało ciemny osad, który został oczyszczony na kolumnie z żelem krzemionkowym Biotage 40 M przy użyciu eluenta 50:50 CH2CI2/heksan, co dało 2.84 g związku 10a w postaci białego osadu.
Etap B: W kolbie okrągłodennej, związek 10a (2.6 g, 11 mmol) został rozcieńczony 40 mL EtOH, a następnie dodano Pd(OH)2 (230 mg, 2 mmol) oraz mrówczan amonowy (3.3 g, 53 mmol). Mieszanina reakcyjna została ogrzana do 80°C, aż do przereagowania materiału startowego 10a, co stwierdzono na podstawie analizy metodą HPLC. Mieszanina reakcyjna została przefiltrowana przez szklany papier, a filtrat został zatężony. Pozostałość została rozcieńczona CH2CI2 i faza organiczna została przemyta nasyconym roztworem NaHCO3 oraz solanką, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona, co dało 1.92 g związku 11a w postaci białego osadu.
Etap C: Związek 11a został przekształcony w związek 13a według metody opisanej w Etapie G Przykładu 1. Związek 11a oraz tetrafluoroboran amonowy zostały przeniesione do 1:1 roztworu acetonu i wody. Następnie, mieszanina reakcyjna została umieszczona w łaźni lodowej (0°C), do której dodano stężony HCI, a następnie azotan sodowy, co spowodowało utworzenie precypitatu. Precypitat został zebrany, wysuszony na powietrzu, a następnie dalej wysuszony azeotropowo z etanolu i toluenu, co dało związek przejściowy 12a. Związek 12a, octan potasowy oraz 18-korona-6 zostały rozpuszczone/zawieszone w chloroformie w atmosferze suchego azotu. Następnie, mieszanina reakcyjna została podzielona pomiędzy CH2CI2 oraz wodę. Następnie, warstwa CH2CI2 została przemyta wodą i solanką, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona na kolumnie z żelem krzemionkowym Biotage, co dało związek 13a.
Etap D: W kolbie okrągłodennej, związek 13a został rozcieńczony 4 mL DMF, a następnie dodano 22 mg NaH i zaczęto bąbelkowanie. Następnie, dodano 0.8 mL bromku allilu, a mieszaninę mieszano w atmosferze azotu w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną potraktowano wodą i zatężono. Pozostałość rozcieńczono przy użyciu CH2CI2 a fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem węglanu sodowego oraz solanką, zatężono i wysuszono. Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage z 12 M żelem krzemionkowym przez elucję mieszaniną rozpuszczalników 4% EtOAc:CH2CI2, co dało związek14a.
Przykład 3
Otrzymywanie 3i-5-(4-fluorofenvloksv)-pirazoloi3,4-clpirydvn-1 -ylol-propano-1,2-diolu (15a)
Na Figurze 3 pokazano schemat reakcji syntezy związku 15a o Wzorze ogólnym II.
W kolbie okrągłodennej, 79 mg (0.3 mmol) związku 14a, otrzymanego według Przykładu 2, zostało rozcieńczone 2 mL bezwodnego CH2CI2. Następnie, dodano w atmosferze azotu N-tlenek-trimetyloaminy (27 mg, 0.35 mmol). Po rozpuszczeniu wszystkich osadów, dodano OsO4 (11 mg, 0.04 mmol), a mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej. Następnie, mieszanina reakcyjna została podzielona pomiędzy CH2CI2 oraz wodę. Faza organiczna została wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona. Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage z 12 M żelem krzemionkowym, przez elucję mieszaniną rozpuszczalników EtOAc, co dało 82 mg związku 15a.
PL 214 032 Β1
Przykład 4
Otrzymywanie [5-(4-fluorofenvloksv)-pirazolol[3,4-clpirydvn-1 -ylol-acetaldehydu (16a)
Na Figurze 4 pokazano schemat reakcji otrzymywania związku 16a. 0.3 M roztwór NalO4 (2 mL) został połączony z 1 g żelu krzemionkowego, co dało zawiesinę. Zawiesina została rozcieńczona 3 mL CH2CI2 oraz 82 mg (0.3 mmol) związku 15a, otrzymanego jak opisano w Przykładzie 3, do zawiesiny dodano 1 mL CH2CI2, a następnie zawiesina była mieszana przez 2 godziny. Po 3 godzinach, mieszanina reakcyjna została przefiltrowana, a pozostałość została przemyta CH2CI2. Filtrat został zatężony, co dało 35 mg związku 16a w postaci brązowego osadu.
Przykład 5
Otrzymywanie 5-(4-f luorofen yloksv)-1 -oksazol-5-ilometvlo-1 H-pirazolo[3,4-clpirvdvnv (17a)
Na Figurze 5 pokazano schemat reakcji otrzymywania związku 17a posiadającego Wzór ogólny II. W kolbie okrągłodennej, związek 16a (32 mg, 0.11 mmol), otrzymany jak opisano w Przykładzie 4, został połączony z MeOH (2 mL) a następnie dodano K2CO3 (32 mg, 0.2 mmol) oraz tozylometyloizocyjanian (25 mg, 0.13 mmol), a następnie mieszaninę reakcyjną ogrzewano pod chłodnicą zwrotną. Następnie, mieszaninę reakcyjną zatężono a pozostałość rozcieńczono przy użyciu CH2CI2. Warstwa CH2CI2 została przemyta wodą oraz 1N HCI, oddzielona i zatężona. Pozostałość została oczyszczona na kolumnie z żelem krzemionkowym, poprzez elucję 80% EtOAc/CH2CI2, co dało związek 17a.
Przykład 6
Otrzymywanie 1 -allilo-5-(4-fluoro-fenylosulfanvlo)-1 H-pirazolo[3,4-clpirvdvnv (18a)
Na Figurze 6 pokazano schemat reakcji otrzymywania związku 18a posiadającego Wzór ogólny II. W kolbie okrągłodennej z wlotem azotu, związek 6a, otrzymany jak opisano w Przykładzie 1, został rozpuszczony w 4 mL DMF a następnie dodano 22 mg NaH i rozpoczęto bąbelkowanie. Następnie dodano 0.8 mL bromku allilu, a mieszaninę mieszano w atmosferze azotu w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną potraktowano wodą i zatężono. Pozostałość rozcieńczono przy użyciu CH2CI2 i fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem węglanu sodowego oraz solanką, zatężono i wysuszono. Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage z 12 M żelem krzemionkowym eluując mieszaniną rozpuszczalników 4% EtOAc:CH2CI2, co dało związek 18a.
Przykład 7
Otrzymywanie 1-N-oodstawionych 4-azaindazoli (7b)
Na Figurze 7 pokazano schemat reakcji otrzymywania związku 7a posiadającego Wzór ogólny III.
Etap A: W kolbie okrągłodennej, 4-fluorobenzenotiol został rozpuszczony w bezwodnym THF, a następnie mieszanina reakcyjna została ochłodzona w łaźni lodowej i dodano powoli 1.0 M t-butoksyd potasowy. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 10 minut w temperaturze 0°C, a następnie dodano powoli 5-chloro-3-metylo-2-nitropirydynę (związek 1 b), po czym mieszaninę reakcyjną mieszano przez 10 minut w temperaturze 0°, a następnie ogrzano do temperatury pokojowej. Mieszanina reakcyjna została zatężona, a pozostałość została rozcieńczona CH2CI2. Faza organiczna została przemyta roztworem 1N NaOH oraz solanką, wysuszona nad Na2SO4 i przefiltrowana. Filtrat został zatężony, co dało żółty olej. Został on oczyszczony na kolumnie z żelem krzemionkowym Biotage 40 M przy użyciu eluenta 50:50 CH2CI2/heksan, co dało związek 3b.
Etap B: Związek 3b został zredukowany pyłem żelazowym w kwasie octowym, jak opisano w Przykładzie 1, etapie B, co dało związek 4b.
Etap C: Związek 4b został następnie potraktowany tetrafluoroboranem amonowym, a następnie stężonym HCI oraz azotanem sodowym, jak opisano w Przykładzie 1, Etap C, co dało związek przejściowy 5b. Bez dalszego oczyszczania, związek 5b został połączony z octanem potasowym oraz 18-korona-6, jak opisano w Przykładzie 1, Etap C, co dało związek 6b.
Etap D: każdy ze związków 7b-1,7b-2, oraz 7b-3 został otrzymany z 6b, jak pokazano na Figurze 7. W celu otrzymania związku 7b-1, związek 6b został potraktowany NaH oraz bromkiem allilowym, jak opisano w Przykładzie 6.
Przykład 8
Otrzymywanie 3-[5-(4-fluorofenvlosulfanvlo)-pirazolo-[4.3.-blpirydvn-1 -ylol-propyloaminy (8b)
Na Figurze 8 pekazane schemat reakcji otrzymywania związku 8a posiadającego Wzór ogólny III.
W kolbie okrągłodennej, związek 7b-3, otrzymany jak opisano w Przykładzie 7, został rozcieńczony CH2CI2 i kwasem trifluorooctowym. Mieszanina reakcyjna była mieszana do czasu, aż cały materiał początkowy nie przereagował, co stwierdzono na podstawie analizy TLC, a następnie został zatężony, po czym powstałą pozostałość rozcieńczono CH2CI2. Warstwa CH2CI2 została przemyta
PL 214 032 Β1
INNaOH oraz solanką, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona. Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage z 12 M żelem krzemionkowym przez elucję mieszaniną rozpuszczalników 10% MeOH/CH2CI2/NH4OH, co dało związek 8b.
Przykład 9
Otrzymywanie 6-(4-fluorofenvlosulfanvlo)-3-(4-metoksvbenzylo-1 Hłindazolu (1 Oc)
Na Figurze 9 pokazano schemat reakcji otrzymywania związku 10c posiadającego Wzór ogólny IV.
Etap A: W kolbie okrągłodennej, 6-nitroindol (związek 1c; 15.5 g, 95 mmol) został rozpuszczony w 1,4-dioksanie (400 mL). Następnie, dodano NaOH (3.8 g, 95 mmol), a mieszanina reakcyjna była mieszana przez 10 minut. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano 266 mL 2N NaOH, a następnie kryształki jodu (dwie porcje 54.4 g przy całkowitej ilości 214 mmol) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 12 godzin. Mieszanina reakcyjna została potraktowana 10% kwasem cytrynowym rozcieńczonym EtOAc. Faza organiczna została przemyta 10% NaHSO3, NaHCO3, oraz solanką, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona, co dało 27.5 mg związku 2c w postaci pomarańczowego osadu.
Etap B: związek 2c (5.18 g) został rozpuszczony w 50 mL bezwodnego THF, w atmosferze suchego azotu. Następnie, do roztworu dodano 18.8 mL 1.0 M roztworu tert-butoksydu potasowego w THF. Mieszanina reakcyjna była mieszana przez około 15 minut, po którym to czasie dodano 3.20 mL chlorotrimetylosilanu. Następnie, mieszanina reakcyjna została podzielona pomiędzy EtOAc i nasycony, wodny roztwór NaHCO3. Faza organiczna została wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni. Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage, co dało 3.85 g związku 3c w postaci żółtego osadu.
Etap C: Związek 3c (3.85 g), 766 g kwasu trans-2-fenylowinyloboronowego, 531 mg Pd(PPh3)4 oraz 14.20 mL 2.0 M Na2CO3 zostały rozpuszczone/zawieszone w 50 mL dioksanu w atmosferze suchego azotu. Mieszanina reakcyjna była ogrzewana pod chłodnicą zwrotną przez noc, a następnie oziębiona do temperatury otoczenia i zatężona w próżni. Otrzymana pozostałość została podzielona pomiędzy CH2CI2 oraz wodę. Warstwa CH2CI2 została wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni. Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage, co dało związek 4c.
Etap D: Związek 4c (573 mg) oraz 103 mg 10% Pd/C zostały rozpuszczone/zawieszone w 10 mL w 3:1 roztworze EtOH/THF w atmosferze suchego azotu. Następnie, do tego roztworu dodano 500 pi hydrazyny i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Następnie, mieszaninę reakcyjną przefiltrowano przez celit, a celit przemyto EtOH oraz CH2CI2, a następnie filtrat został zatężony w próżni. Pozostałość została podzielona pomiędzy CH2CI2 oraz wodę. Warstwa CH2CI2 została przemyta wodą i solanką, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni, co dało związek 5c.
Etap E: Związek 5c (2.51 g) został rozpuszczony w roztworze 30 mL kwasu octowego w 6 mL wody, w atmosferze suchego azotu. Do tej mieszaniny reakcyjnej dodano 3.2 mL stężonego HCI. Następnie, mieszanina reakcyjna została schłodzona do 0°C i dodano 535 mg azotanu sodowego. Następnie, mieszanina reakcyjna była mieszana przez około 30 minut, po którym to czasie do mieszaniny reakcyjnej dodano 4.0 mL wodnego roztworu 1.23 mg jodku sodowego oraz 885 mg jodu. Po około 4 godzinach do mieszaniny reakcyjnej dodano wodny, nasycony roztwór NaHCO3 (dodawano powoli), a następnie całość rozdzielono pomiędzy CH2CI2 oraz wodę. Warstwa CH2CI2 została wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni. Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage, co dało1.90 g związku 6c.
Etap F: Związek 6c (1.90 g) oraz 509 mg dwuwodzianu N-tlenku-trimetyloaminy zostały rozpuszczone w 30 mL CH2CI2, w atmosferze suchego azotu. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 51 mg tetratlenku osmu. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 12 godzin w temperaturze pokojowej. Następnie, rozpuszczono nadjodan sodowy (1.71 g) w około 30 mL wody i dodano do mieszaniny reakcyjnej i całość mieszano przez 1 godzinę. Następnie mieszaninę reakcyjną podzielono pomiędzy EtOAc a wodą. Warstwa EtOAc została przemyta solanką, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni. Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage, co dało 889 mg związku 7c.
Etap G: Związek 7c (460 mg) został dodany do 10 mL bezwodnego THF w atmosferze suchego azotu. Mieszanina reakcyjna została schłodzona do -78°C, a następnie dodano 2.80 mL bromku 4-metoksyfenylo magnezowego w THF (0.5 M). Następnie, mieszaninę reakcyjną powoli ogrzano do temperatury pokojowej, dodano wodę i rozdzielono pomiędzy EtOAc oraz nasycony, wodny roztwór NaHCO3. Faza organiczna została wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni.
PL 214 032 Β1
Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage, co dało 320 mg produktu przejściowego. Produkt przejściowy (151 mg) został rozpuszczony w 1 ml CH2CI2, a następnie dodano 60 pL trietylosilanu w atmosferze suchego azotu. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano 1 mL kwasu trójfluorooctowego. Następnie, mieszaninę reakcyjną zatężono w próżni i podzielono pomiędzy CH2CI2 oraz nasycony, wodny roztwór NaHCO3. Warstwa CH2CI2 została wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni.
Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage, używając gradientu w elucji od 10:1 heksan/CH2CI2 do 100% CH2CI2, co dało 76.6 mg związku 8c.
Etap H: Związek 8c (151 mg), 80 pL 4-fluorofenylotiolu, 12.0 mg pyłu miedziowego 300 pL 5.0 M wodnego NaOH zostało dodane do 1 mL bezwodnego DMF w zamkniętym układzie, a następnie ogrzane do 90°C przez 16 godzin. Następnie, mieszaninę reakcyjną podzielono pomiędzy CH2CI2 oraz 1.0 M wodny NaOH. Warstwa CH2CI2 została przemyta 1.0 M wodnym NaOH, 3.0 N wodnym NH4OH,oraz solanką, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni. Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage, co dało 76.6 mg związku 9c.
Etap I: Związek 9c (76.6 mg) oraz 100 ML etylenodiaminy zostało rozpuszczone w 1.6 mL 1.0 M roztworze fluorku tetrabutyloamonowego w THF, w atmosferze suchego azotu. Mieszanina reakcyjna była ogrzewana pod chłodnicą zwrotną przez 12 godzin. Następnie mieszanina reakcyjna została ochłodzona do temperatury pokojowej i podzielona pomiędzy CH2CI2 oraz wodę. Warstwa CH2CI2 została przemyta 10% kwasem cytrynowym i nasyconym, wodnym roztworem NaHCO3, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni.
Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage, używając gradientu do elucji od 5:1 heksan/CH2CI2do 100% CH2CI2, co dało 25 mg związku 10c.
Przykład 10
Otrzymywanie [6-(4-fluorofenylosulfanvlo-1 H-indaz-3-ylolmetanolu (14c)
Na Figurze 10 pokazano schemat reakcji syntezy związku 14c o Wzorze ogólnym IV.
Etap A: Związek 7c (520 mg), otrzymany jak opisano w Przykładzie 9, został rozpuszczony w 5 mL metanolu w atmosferze azotu. Do tego roztworu dodano 98.3 mg borowodroku sodowego. Po około 30 minutach, mieszanina reakcyjna została zatężona w próżni, a następnie podzielona pomiędzy CH2CI2 oraz wodę. Warstwa CH2CI2 została wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni. Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage, co dało związek 12c.
Etap B: Związek 12c (151 mg), metanol, 100 pL 4-fluorofenylotiolu, 6.0 mg pyłu miedziowego oraz 250 pL 5.0 M wodnego roztworu NaOH zostało dodane do 1 mL bezwodnego DMF w zamkniętym układzie, a następnie ogrzane do 90°C przez 30 minut, a następnie mieszaninę reakcyjną podzielono pomiędzy CH2ĆI2 oraz 1.0 M wodny NaOH. Warstwa CH2CI2 została przemyta 1.0 M wodnym NaOH, 3.0 N wodnym NH4OH, oraz solanką, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni.
Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage eluując 5:1 CH2CI2/EtOAc, co dało 67.9 mg związku 13c.
Etap C: Związek 13c (67.9 mg) oraz 100 pL etylenodiaminy rozpuszczono w 1.5 mL roztworu fluorku tetrabutyloamonowego w THF (1.0M) w atmosferze suchego azotu. Mieszanina reakcyjna była ogrzewana pod chłodnicą zwrotną przez 12 godzin. Następnie mieszanina reakcyjna została ochłodzona do temperatury pokojowej i podzielona pomiędzy CH2CI2 oraz wodę. Warstwa CH2CI2 została przemyta 10% kwasem cytrynowym i nasyconym, wodnym roztworem NaHCO3, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni.
Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage, co dało 18 mg związku 14c.
Przykład 11
Otrzymywanie 6-(4-fluoro-fenylosulfanvlo) 3-metoksvmetvlo-1 H-indazolu (17c)
Na Figurze 11 pokazano schemat reakcji syntezy związku 17c o Wzorze ogólnym IV.
Etap A: Związek 12c (186 mg), otrzymany jak opisano w Przykładzie 10, Etap A, został rozpuszczony w 5 mL bezwodnego THF w atmosferze suchego azotu. Następnie, do tego roztworu dodano 36.8 mg wodorku sodu (60% w oleju) i reakcje mieszano przez 15 minut, a następnie do mieszaniny reakcyjnej dodano 60 pL jodku metylowego. Po około 1 godzinie do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę i podzielono pomiędzy CH2CI2 oraz wodny, nasycony roztwór NaHCO3. Warstwa CH2CI2 została wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni.
Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage, przez elucję mieszaniną rozpuszczalników 100:1 CH2CI2/EtOAc, co dało 76.1 mg związku 15c.
PL 214 032 Β1
Etap B: Związek 15c został przereagowany z 4-fluorotiofenolem, pyłem miedziowym oraz wodnym NaOH w DMF w taki sam sposób, jak w Etapie B opisanym w Przykładzie 10, co dało 22% wydajności dla związku 16c.
Etap C: Związek 16c został poddany reakcji z fluorkiem tetrabutyloamoniowym oraz etylenodiaminą w THF w ten sam sposób, jak w Etapie C opisanym w Przykładzie 10, co dało 53% wydajności dla związku 17c.
Przykład 12
Otrzymywanie 6-(4-fluorofenoksv)-3-metvlo-1 H-indazolu (18c-2)
Na Figurze 12 pokazano schemat reakcji syntezy związku 18c o Wzorze ogólnym IV.
W Przykładzie tym została opisana synteza związku 18c-2, gdzie Ar oznacza 4-fluorofenyl.
Etap A: 2-Fluoro-4-hydroksyacetofenon (związek 19c; 1.42 g) oraz 1.40 g węglanu potasowego zostało rozpuszczone/zawieszone w 30 ml bezwodnego DMF w atmosferze suchego azotu. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 1.20 mL bromku benzylu. Po około 90 minutach, reakcję ogrzewano w temperaturze 65°C przez około 45 minut, a następnie schłodzono do temperatury pokojowej. Mieszaninę reakcyjną zatężono w próżni, a pozostałość podzielono pomiędzy CH2CI2 oraz wodę. Warstwa CH2CI2 została przemyta solanką, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni, co dało związek 20c.
Etap B: Związek 20c (1.87 g) został dodany do 20 mL glikolu etylenowego w atmosferze suchego azotu. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano 250 pL bezwodnej hydrazyny. Mieszanina była mieszana przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej, a następnie ogrzewana w 160°C przez około 7 godzin. Mieszanina reakcyjna została schłodzona do temperatury pokojowej i potraktowana wodą. Wytrącona sól została zebrana i wysuszona na powietrzu, a następnie usunięto wodę azeotropowo przy użyciu układu etanol i toluen. Wytrąconą sól rozcieńczono bezwodnym acetonitrylem, a następnie dodano 500 mg dimetyloaminopirydyny oraz 311 mg d i-te rt-butyl o diwęglanu (bezwodnik BOC). Po rozpuszczeniu wszystkich osadów mieszaninę reakcyjną zatężono w próżni, a pozostałość oczyszczono na kolumnie Biotage, co dało 7.10 mg związku 21 c.
Etap C: Związek 21 c (710 mg), 662 mg mrówczanu amonowego oraz 223 mg katalizatora PearImansa (Pd(OH)2/C) rozpuszczono/zawieszono w 20 mL etanolu w atmosferze suchego azotu. Mieszanina reakcyjna została ogrzana w 85°C przez około 30 minut, a następnie przefiltrowana przez celit. Celit został przemyty EtOH, a połączone filtraty zostały zatężone w próżni. Pozostałość została podzielona pomiędzy CH2CI2 oraz nasycony, wodny roztwór NaHCO3, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni, co dało związek 22c.
Etap D: Związek 22c (103 mg), 174 mg kwasu 4-fluorofenyloboronowego, 75 mg octanu miedzi (II), oraz 300 pL trietyloaminy rozpuszczono/zawieszono w 2 mL bezwodnego CH2CI2, a następnie do roztworu dodano 4A sita molekularne. Mieszaninę reakcyjną poddano działaniu powietrza przez około 5 godzin, a następnie przefiltrowano i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono na kolumnie Biotage, eluując mieszaniną rozpuszczalników CH2CI2, co dało 85 mg związku 23c.
Etap E: Związek 23c (85 mg) został rozpuszczony w 2 mL 1:1 roztworu CH2CI2/TFA w atmosferze suchego azotu. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez około 30 minut, a następnie zatężono w próżni. Pozostałość została podzielona pomiędzy CH2CI2 oraz nasycony, wodny roztwór NaHCO3. Warstwa CH2CI2 została wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni, co dało 18c-2.
W celu otrzymania innych związków posiadających strukturę ogólną 18c, związek 22c został poddany reakcji z boranem fenylowym lub odpowiednim, podstawionym boranem fenylowym, jak opisano w Etapie D, a następnie potraktowany jak w Etapie E.
Przykład 13
Otrzymywanie 3-etvlo-6-(4-fluorofenylosulfanvlo)-1 H-indazolu (26c)
Na Figurze 13 pokazano schemat reakcji syntezy związku 26c o Wzorze ogólnym IV.
Etap A: 4-Fluorotiofenol (związek 24c; 900 μL) został rozpuszczony w 40 mL bezwodnego THF w atmosferze suchego azotu. Do tego roztworu dodano 8,40 mL tert-butoksydu potasowego w THF (1.0 M), a następnie 10 mL bezwodnego DMF. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze otoczenia przez 10 minut, po którym to czasie dodano 1.43 g 2,4-difluoropropiofenonu i mieszaninę pozostawiono do przereagowania na około 12 godzin w temperaturze pokojowej. Następnie, mieszaninę reakcyjną podzielono pomiędzy Et2O oraz wodę. Warstwa Et2O została przemyta nasyconym, wodnym roztworem NaHCO3, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało związek 25c.
PL 214 032 Β1
Etap B: Związek 25c (2.34 g) oraz 260 μΙ bezwodnej hydrazyny rozpuszczono/zawieszono w glikolu etylenowym w atmosferze suchego azotu. Następnie, mieszaninę reakcyjną ogrzano do około 70°C przez około 1 godzinę, a następnie ogrzewano w 160°C przez około 12 godzin. Mieszaninę reakcyjną schłodzono do temperatury pokojowej i dodano około 100 mL wody, a następnie całość rozdzielono pomiędzy CH2CI2 oraz wodę. Warstwa CH2CI2 została przemyta woda i nasyconym, wodnym roztworem NaHCO3, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymaną pozostałość oczyszczono na kolumnie Biotage, co dało 770 mg związku 26c.
Przykład 14
Otrzymywanie 5-(4-fluorofenoksv)-1 H-indazol-3-ilo-aminy (34c)
Na Figurze 14 pokazano schemat reakcji syntezy związku 34c o Wzorze ogólnym VI.
Etap A: W kolbie okrągłodennej umieszczono 50 mL MeOH oraz 200 mL toluenu i dodano kwas
5-fluoro-2-nitrobenzoesowy (związek 27c; 10.0 g, 54.0 mmol). Około 41 mL trimetylosililodiazometanu (2.0 M) dodano powoli mieszając. Po zatrzymaniu bąbelkowania, do mieszaniny reakcyjnej dodano 15 mL kwasu octowego. Mieszanina reakcyjna została zatężona w próżni, co dało związek 28c.
Etap B: W kolbie okrągłodennej, 4-fluorfenol (4.0 g, 35 mmol) został rozcieńczony 100 mL bezwodnego THF. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do 0°C w łaźni lodowej, a następnie powoli dodano 1.0 M tert-butoksyd potasowy w THF (35 mL, 35 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 10 minut, a następnie dodano związek 28c (7.4 g, 37 mmol) w 50 mL THF. Mieszaninę reakcyjną mieszano w 0°C przez 10 minut, a następnie ogrzano do temperatury pokojowej i mieszno przez kolejne 12 godzin. Mieszaninę reakcyjną zatężono i następnie rozcieńczono CH2CI2. Warstwa CH2CI2 została przemyta 1N NaOH oraz solanką, a następnie wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona do oleju. Olej został oczyszczony na kolumnie Biotage 40 M przy elucji mieszaniną rozpuszczalników 50:50 heksan/ CH2CI2 co dało związek 29c w postaci oleju.
Etap C: W kolbie okrągłodennej rozpuszczono związek 29c (40 g, 13 mmol) w 60 mL MeOH, a następnie dodano 6 N NaOH (4.3 mL, 26 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 4 godziny, a następnie zatężona, a pozostałość rozcieńczono 50 mL wody. Dodano około 5 mL 2N HCI (pH = 2.0), co spowodowało wypadnięcie osadu z roztworu. Osad został rozpuszczony w CH2CI2, a warstwę organiczną przemyto solanką, wysuszono nad Na2SO4, przefiltrowano i zatężono w toluenie, co dało związek 30c w postaci białego osadu.
Etap D: W kolbie okrągłodennej rozpuszczono związek 30c w 40 mL chlorku tionylu i całość ogrzewano w 90°C przez 2 godziny. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono, a następnie zatężono, co dało żółtawy osad. Osad został rozpuszczony w 20 mL acetonu i ochłodzony do 0°C w łaźni lodowej, a następnie dodano bardzo powoli 10 mL NH4OH. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę, a następnie zatężono. Powstały osad był ekstrahowany CH2CI2, a następnie CH2CI2 został wysuszony nad Na2SO4 i zatężony, co dało związek 31 c.
Etap E: W kolbie okrągłodennej rozpuszczono związek 31 c (3.4 g, 12.3 mmol) w 100 mL dichlorometanu, a następnie dodano chlorek oksalilu (5.4 mL, 62 mmol) i mieszaninę reakcyjną ogrzewano w 55°C przez 2 godziny. Mieszanina reakcyjna została zatężona, a powstały olej był mieszany w wodzie (50 mL), a następnie ochłodzony do około 0°C w łaźni lodowej, po czym, w celu dezaktywowania pozostałego chlorku oksalilu, powoli dodano NH4OH. Mieszaninę reakcyjną ekstrahowano CH2CI2, a warstwę organiczną wysuszono nad Na2SO4, przefiltrowano, a następnie zatężono, co dało związek 32c w postaci ciemnego oleju.
Etap F: W kolbie okrągłodennej rozpuszczono związek 32c (2.21 g, 8.5 mmol) w 100 mL EtOH, a następnie dodano Pd(OH)2 (300 mg) oraz mrówczan amonu (2.7 g, 43 mmol). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 18 godzin, następnie przefiltrowano przez papier szklany w celu usunięcia Pd, a papier przemyto EtOH. Filtrat został zatężony, a pozostałość rozpuszczono w CH2CI2 i przemyto nasyconym roztworem węglanu sodowego oraz solanką, wysuszono nad Na2SO4, przefiltrowano, a następnie zatężono, co dało związek 33c w postaci żółtego osadu.
Etap G: Związek 33c (280 mg, 1.3 mmol) został umieszczony w kolbie okrągłodennej w łaźni wodnej, a następnie dodano 5 mL HOAc oraz 2.5 mL H2O. Temperaturę mieszaniny reakcyjnej utrzymywano na poziomie 0°C, a następnie dodano HCI (0.35 mL, 6 mmol), a po 5 minutach NaNO2 (93 mg, 1.3 mmol). Po około 1 godzinie, do mieszaniny dodano dwuwodzian chlorku cyny (II) (554 mg, 2.5 mmol) i całość mieszano przez około 30 minut. Następnie, mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej i zatężono, a pozostałość rozpuszczono w CH2CI2.
PL 214 032 Β1
Fazę organiczną przemyto wodą i solanką, przefiltrowano i wysuszono nad Na2SO4, przefiltrowano i zatężono. Pozostałość została roztarta na proszek w CH2CI2, a osady zostały oddzielone. Następnie, w celu indukcji cyklizacji, osady ogrzewano w 1-butanolu (120°C), w komorze ciśnieniowej, przez 12 godzin, po czym schłodzono mieszaninę reakcyjną, a osady oddzielono, co dało związek 34c.
Przykład 15
Otrzymywanie 2-i6-(4-fluorofenoksv)-1 H-indzol-3-ilol-acetamidu (38c-11
Na Figurze 15 pokazano schemat reakcji syntezy związku 38c o Wzorze ogólnym VI. W przykładzie tym opisano syntezę związku 38c-1, gdzie X oznacza atom tlenu.
Etap A: 2-Fluoro-4-hydroksybenzonitryl (związek 35c-1; 1.40 g), 2.86 g kwasu 4-fluorofenyloboronowego, 1.86 g octanu miedzi (II) oraz 7.20 ml trietyloaminy zostało rozpuszczone/zawieszone w 100 mL bezwodnego CH2CI2, a następnie do mieszaniny reakcyjnej zostały dodane 4A sita molekularne. Mieszanina reakcyjna została poddana działaniu tlenu przez rurkę suszącą i była mieszana przez 16 godzin w temperaturze pokojowej. Mieszanina reakcyjna została przefiltrowana, przemyta 10% wodnym roztworem NaHSO4, 1N wodnym NaOH, solanką, wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni, co dało 530 mg związku 36c-1.
Etap B: Związek 36c-1 (208 mg) oraz 150 pL bezwodnej hydrazyny rozpuszczono w 5 mL butanolu. Mieszanina reakcyjna była ogrzewana pod chłodnicą zwrotną w atmosferze azotu przez 15 godzin, następnie została oziębiona do temperatury pokojowej, zatężona w próżni, a pozostałość została roztarta na proszek w eterze etylowym. Powstały różowy osad, związek 37c-1, został oddzielony na drodze filtracji, przemyty eterem dietylowym, a następnie wysuszony na powietrzu.
Etap C: Związek 37c-1 (97 mg) oraz 40 pL bezwodnika octowego zostało rozpuszczone/zawieszone w dichlorometanie w atmosferze azotu. Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 60°C przez 1 godzinę, a następnie ochłodzona do temperatury pokojowej i mieszana przez kolejne 12 godzin. Biały precypitat, związek 38c-1 został zebrany poprzez filtracje pod ciśnieniem, a następnie wysuszony na powietrzu.
Przykład 16
Otrzymywanie 2-[6-(4-fluorofenoksv)-1 H-indazol-3-ilo1-izoindolo-1,3-dionu (39c)
Na Figurze 16 pokazano schemat reakcji syntezy związku 39c o Wzorze ogólnym VI.
Etap A: Związek 37c-1, otrzymany jak opisano w Przykładzie 15, został rozpuszczony w 1 mL boranu w THF (1.0 M), w atmosferze suchego azotu. Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 60°C przez 1 godzinę, a następnie schłodzona do temperatury pokojowej, po czym dodano powoli metanol (3 mL). Mieszaninę reakcyjną zatężano w próżni, a pozostałość oczyszczono na kolumnie Biotage, eluując mieszaniną rozpuszczalników 3:1 CH2CI2/EtOAc, co pozwoliło na otrzymanie związku 37c-1.
Etap B: Związek 37c-1 (660 mg) oraz 654 mg N-karboetoksyftalimidu rozpuszczono/zawieszono w 15 mL dichlorometanu, w atmosferze suchego azotu, w temperaturze pokojowej i poddano reakcji przez 13 godzin. Po około 20 minutach, mieszanina reakcyjna została ogrzana do 65°C i była ogrzewana przez 5.5 godziny, a następnie chłodzona do temperatury pokojowej i przefiltrowana. Biały osad, związek 39c, został przemyty dichlorometanem i wysuszony na powietrzu.
Przykład 17
Otrzymywanie 3-(1,3-dihvdroizoindol-2-ilo)-6-(4-fluorofenoksv)-1 H-indazolu (40c)
Na Figurze 17 pokazano schemat reakcji syntezy związku 46c o Wzorze ogólnym VI. Związek 39c (25 mg), otrzymany jak opisano w Przykładzie 16, został zawieszony w 1 mL bezwodnego THF, w atmosferze suchego azotu. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano 1.0 mL 1.0 M roztworu BH3 w THF. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez około 1 godzinę w temperaturze pokojowej, a następnie ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez kolejne 2 godziny. Następnie, mieszaninę reakcyjną schłodzono do temperatury pokojowej i dodano ostrożnie 2.0 mL metanolu. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez około 10 minut w temperaturze pokojowej, a następnie zatężano w próżni. Otrzymana pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage, co dało 5 mg związku 40c.
Przykład 18
Otrzymywanie 5-(4-fluorofenylosulfanvlo)-1-H-indazolu (4d)
Na Figurze 18 pokazano schemat reakcji syntezy związku 4d o Wzorze ogólnym VII.
Etap A: Mieszanina 6-jodo-1 H-indazolu (związek 1d) w CH3CN (11 mL) została potraktowana trietyloaminą oraz dimetyloaminopirydyną. Po ochłodzeniu do 0°C dodano przez wkroplenie roztwór di-tert-butylo diwęglanu (bezwodnik BOC) w CH3CN (10 mL). Po mieszaniu w temperaturze pokojowej
PL 214 032 Β1 przez 3 godziny, mieszanina reakcyjna została zatężona w próżni, a pozostałość została podzielona pomiędzy H2O oraz eter. pH mieszaniny doprowadzono do 2 przy użyciu 1N HCI, a następnie faza organiczna została oddzielona, wysuszona (Na2SO4), przefiltrowana i zatężona w próżni, co dało związek 2d w postaci oleju.
Etap B: Mieszanina związku 2d w DMF (25 mL) została potraktowana 5N KOH, pyłem Cu, oraz ArSH. W tym przykładzie, ArSH oznacza 4-fluorotiofenol. Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 110°C przez 48 godzin, następnie została schłodzona do temperatury pokojowej, zatężona w próżni, zakwaszona przy użyciu 1N HCI, a następnie przeekstrahowana do CH2CI2. Faza organiczna została przefiltrowana przez papier 1PS, zatężona w próżni, a pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników 100% CH2CI2, 5% Et2O/CH2CI2, a następnie 10% Et2O/CH2CI2, co pozwoliło na otrzymanie związku 4d.
Przykład 19
Otrzymywanie 5-(4-fluorofenylosulfanvlo)-1 -izopropylo-1 H-indazolu (5d-1)
Na Figurze 19 pokazano schemat reakcji syntezy związku 5d o Wzorze ogólnym VII. W przykładzie tym opisano syntezę związku 5d-1, gdzie R oznacza izopropyl.
Roztwór związku 4d, otrzymany jak opisano w Przykładzie 18, w THF (1 mL) został potraktowany sproszkowanym KOH, następnie dodano 18-korona-6 oraz Rl. W tym wypadku R oznacza jodek izopropylowy. Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 18 godzin, w atmosferze azotu. Następnie, mieszanina reakcyjna została rozcieńczona CH2CI2, przefiltrowana, filtrat został zatężony w próżni, a pozostałość została rozcieńczona przy użyciu CH2CI2. Faza organiczna została przemyta wodnym, nasyconym roztworem NaHCO3, przefiltrowana przez papier 1PS i zatężona w próżni. Otrzymana pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników 4:1 heksan/Et2O, co dało związek 5d-1 w postaci żółtego oleju.
Przykład 20
Otrzymywanie 5-iodo-1-(4-metoksvbenzylo)-1 H-indazolu (8d-1)
Na Figurze 20 pokazano schemat reakcji syntezy związku 8d o Wzorze ogólnym VII. W przykładzie tym opisano syntezę związku 8d-1, gdzie Ar1 oznacza 4-metoksyfenyl.
Etap A: Zawiesina 5-aminoindazolu (związek 6d) w 6M HCI (150 mL) została ochłodzona do 0°C, następnie do roztworu wkroplono NaNO2 w wodzie (15 mL). Po mieszaniu w temperaturze 0°C przez 30 minut, mieszanina reakcyjna została dodana do zimnego roztworu KI w wodzie (105 mL). Mieszaninę pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej, a następnie kontynuowano mieszanie przez 18 godzin w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną potraktowano 10% Na2S2O3, a następnie ekstrahowano Et2O. Dwufazowa mieszanina została przefiltrowana, a nierozpuszczalne składniki zostały przemyte wodą i wysuszone w próżni przez noc. Faza organiczna została oddzielona, a następnie została przemyta nasyconym, wodnym roztworem NaHCO3, wodą, przefiltrowana przez papier 1 PS i zatężona w próżni, co dało różowy osad.
Etap B: Roztwór związku 1d w DMF został potraktowany K2CO3, a następnie dodano podstawiony lub niepodstawiony halogenek benzylu w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu. W tym przypadku halogenek benzylu był chlorkiem benzylu. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w 100°C przez 48 godzin, w atmosferze azotu. Mieszanina reakcyjna została potraktowana 0.2 równoważnika Nal (123 mg) i była ogrzewana przez kolejne 18 godzin. Rozpuszczalnik został usunięty w próżni, a pozostałość została rozpuszczona w CH2ĆI2 oraz 1N HCI. Faza organiczna została oddzielona, przemyta wodnym, nasyconym roztworem NaHCO3 i zatężona, co pozwoliło na otrzymanie oleju. Otrzymany olej został oczyszczony na kolumnie Biotage, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników, gradientem 3:1 heksan/Et2O do 3:2 heksan/Et2O, co dało związek 8d-1.
Przykład 21
Otrzymywanie 5-(4-fluorobenzenosulfonylo)-1 -(4-metoksvbenzylo)-1 H-indazolu (10d-1)
Na Figurze 21 pokazano schemat reakcji syntezy związku 10d o Wzorze ogólnym IX. W przykładzie tym opisano syntezę związku 10d-1, gdzie Ar1 oznacza 4-metoksyfenyl a Ar2 oznacza 4-fluorofenyl.
Etap A: Mieszanina związku 8d, 5N KOH, pyłu miedziowego oraz Ar2SH w roztworze wody oraz DMF była ogrzewana pod chłodnicą zwrotną przez 18 godzin. W tym przykładzie Ar2SH oznacza 4-fluorotiofenol. Następnie, mieszanina reakcyjna została schłodzona do temperatury pokojowej, zakwaszona 1N HCI, a następnie ekstrahowana CH2CI2. Faza organiczna została przefiltrowana przez papier 1 PS, zatężona w próżni, a pozostałość została oczyszczona na wypełnionym żelem krzemion
PL 214 032 Β1 kowym kartridżu SepPak, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników 4:1 heksan/Et2O, co dało związek 9d.
Etap B: Roztwór związku 9d w acetonie (0.2 mL) zawierający MgSO4 został potraktowany roztworem NalO4 oraz KMnO4 w wodzie (0.2 mL), a następnie mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 18 godzin. Następnie, mieszanina reakcyjna została potraktowana wodnym roztworem disiarczanu sodowego i była ekstrahowana CH2CI2. Faza organiczna została przefiltrowana przez papier 1PS, a następnie zatężona w próżni, co dało 2.1 mg związku 10d w postaci żółtego oleju.
Przykład 22
Otrzymywanie 5-(4-fluorobenzenosulfinvlo)-1-(4-metoksvbenzylo)-1 H)-indazolu (11d-1)
Na Figurze 22 pokazano schemat reakcji syntezy związku 11 d-1 o Wzorze ogólnym VIII. Roztwór związku 9d-1 otrzymanego jak opisano w Przykładzie 21, w mieszaninie 1:1 woda/acetonitryl, został potraktowany NalO4, a następnie mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 18 godzin. Następnie, mieszanina reakcyjna została przefiltrowana a filtrat został zatężony w próżni. Pozostałość została podzielona pomiędzy wodę oraz CH2CI2. Faza organiczna została oddzielona, przefiltrowana przez papier 1PS, zatężona w próżni, a pozostałość została oczyszczona na wypełnionym żelem krzemionkowym kardridżu SepPak i eluuowana gradientem 4:1,2:1 oraz 1:1 mieszaniną rozpuszczalników heksan/Et2O, co dało związek 11 d-1.
Przykład 23
Otrzymywanie 1 -benzenosulfonvlo-5-(4-fluorofenylosulfanvlo)-1 H-indazolu (13d)
Na Figurze 23 pokazano schemat reakcji syntezy związku 13d-1 o Wzorze ogólnym VIII.
Etap A: Roztwór 5-jodoindazolu (związek Id) w pirydynie została potraktowany chlorkiem benzenosulfonylowym w temperaturze pokojowej przez 18 godzin w atmosferze azotu. Mieszanina reakcyjna została zatężona w próżni, a pozostałość rozpuszczono w CH2CI2 oraz 1N HCI. Faza organiczna została oddzielona, przefiltrowana przez papier 1PS, zatężona w próżni. Pozostałość została oczyszczona na kolumnie Biotage poprzez wymycie mieszaniną rozpuszczalników 5:1 heksan/Et2O, co dało związek 12d.
Etap B: Mieszanina związku 12d, 5N KOH, proszek miedziowy oraz 4-fluorotiofenol w roztworze wody oraz DMF były ogrzewane pod chłodnicą zwrotną przez około 18 godzin. Następnie, mieszanina reakcyjna została schłodzona do temperatury pokojowej, zakwaszona 1N HCI i ekstrahowana CH2CI2. Faza organiczna została oddzielona, przefiltrowana przez papier 1PS, zatężona w próżni, a pozostałość została oczyszczona na wypełnionym żelem krzemionkowym kartridżu SepPak poprzez wymycie mieszaniną rozpuszczalników 4:1 heksan/Et2O, co dało związek 13d.
Przykład 24
Otrzymywanie 3-chloro-6-fenoksvbenzo[d1izoksazolu (8e-1)
Na Figurze 24 pokazano schemat reakcji syntezy związku 8e o Wzorze ogólnym V. W przykładzie tym opisano syntezę związku 8e-1, gdzie Ar2 oznacza fenyl.
Etap A: Roztwór kwasu 4-fluoro-2-hydroksybenzoesowego (związek 1 e) w MeOH został powoli potraktowany H2SO4, a następnie był ogrzewany pod chłodnicą zwrotną przez 12 dni. Następnie, mieszanina reakcyjna została zatężona w próżni, co dało żółty olej, który został rozpuszczony w CH2CI2. Faza organiczna została przemyta wodnym, nasyconym roztworem NaHCO3, solanką i wodą, a następnie wysuszona nad Na2SO4, przefiltrowana i zatężona w próżni, co dało 12.7 g związku 2e w postaci bursztynowego oleju.
Etap B: Roztwór związku 2e, K2CO3 oraz chlorek benzylu w DMF (200 mL) były ogrzewane w temperaturze 95°C przez 18 godzin. Mieszanina została przefiltrowana, a filtrat został odparowany w próżni, co dało żółty olej. Olej został oczyszczony na kolumnie Biotage poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników 7:2 heksan/EtOAc, co dało 19.4 g związku 3e w postaci klarownego oleju.
Etap C: Roztwór związku 3e w DMSO (2 mL) został potraktowany K2CO3, a następnie dodano Ar2OH w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu. W tym przykładzie Ar2OH był fenolem. Mieszanina była ogrzewana w 90°C przez 3 dni, w atmosferze azotu. Następnie, dodano powoli wodę (1 mL) i produkt ekstrahowano EtOAc. Faza wodna została oddzielona i przeekstrahowana EtOAc. Połączone ekstrakty organiczne zostały przemyte solanką, wysuszone nad Na2SO4, przefiltrowane i zatężone w próżni, co dało ciemny olej. Olej został oczyszczony na kolumnie Biotage przez elucję mieszaniną rozpuszczalników 6:1 heksan/Et2O, co dało związek 4e-1 w postaci klarownego oleju.
Etap D: 1.0 M roztwór związku 4e-1 w MeOH (30 mL) został przepłukany azotem i potraktowany 20% Pd(OH)2/C (15% wt. = 297 mg). Mieszanina reakcyjna została przepłukana azotem, a następnie
PL 214 032 Β1 była mieszana przez 2 dni w temperaturze pokojowej, w atmosferze wodoru. Katalizator został odfiltrowany i przemyty MeOH. Filtrat został odparowany w próżni do oleju, który został oczyszczony na kolumnie Biotage poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników 5% Et2O/heksan, co dało związek 5e-1 w postaci klarownego oleju.
Etap E: 3M NaOH (9 mL) został dodany do roztworu NH2OH-HCI w wodzie (14 mL), a następnie dodano roztwór związku 5e-1 w dioksanie (10 mL). Mętna mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 18 godzin w atmosferze azotu. Powstała mieszanina została ochłodzona w łaźni lodowej, zakwaszona 2M HCI, a następnie ekstrahowana EtOAc. Połączone fazy organiczne zostały przemyte solanką, przefiltrowane przez papier 1PS i odparowane w próżni, co dało 235 mg beżowego osadu. Osad został roztarty na proszek w mieszaninie 4:1 heksan/EtOAc, a powstały biały osad, związek 6e-1, został zebrany przez filtrację.
Etap F: Roztwór karbonylodiimidazolu w THF dodano do ogrzewanej pod chłodnicą zwrotną mieszaniny 6e-1 w THF i kontynuowano ogrzewanie pod chłodnicą zwrotną przez kolejne 18 godzin. Następnie, mieszanina została zatężona w próżni, rozcieńczona wodą, zakwaszona 1N HCI i ekstrahowana CH2CI2. Faza organiczna została przemyta solanką, przefiltrowana przez papier 1PS i odparowana w próżni, co dało związek 7e-1 w postaci jasnożółtego osadu lub piany.
Etap G: Zawiesina związku 7e-1 w POCI3 została potraktowana trietyloaminą w temperaturze pokojowej, a następnie mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 110°C przez 6 godzin. Mieszanina reakcyjna została schłodzona do temperatury pokojowej i przelana do naczynia z lodem. Produkt ekstrahowano CH2CI2, przefiltrowano przez papier 1PS i odparowano w próżni, co dało 10 mg związku 8e-1 w postaci bursztynowego oleju.
Przykład 25
Otrzymywanie 3,6-difenoksv-benzo[d1izooksazolu (9e-1)
Na Figurze 25 pokazano schemat reakcji syntezy związku 9e o Wzorze ogólnym V. W tym przykładzie jest opisana synteza związku 9e-1, gdzie Ar1 oznacza fenyl a Ar2 oznacza fenyl. Roztwór związku 8e-1, otrzymany jak opisano w Przykładzie 24 w DMF (1 mL) został dodany do mieszaniny NaH oraz fenolu (1 mL) w DMF. Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 110°C przez 18 godzin. Rozpuszczalnik został odparowany w próżni a pozostałość została podzielona pomiędzy 1N HCI oraz CH2CI2. Faza organiczna została oddzielona i przefiltrowana przez papier 1PS. Odparowanie rozpuszczalnika dało brązowy olej, który został oczyszczony na wypełnionym żelem krzemionkowym kardridżu SepPak przez elucję mieszaniną rozpuszczalników 4:1 heksan/Et2O, co dało związek 9e-1 w postaci klarownego oleju, który wykrystalizował w postaci długich, białych igieł.
Przykład 26
Otrzymywanie (4-metoksv-fenyloH6-fenoksv-benzol[d1izoksazol-3-ilo)-aminv (10e-1)
Na Figurze 26 pokazano schemat reakcji syntezy związku 10e o Wzorze ogólnym V. W przykładzie tym opisano syntezę związku 9e-1, gdzie Ar1 oznacza 4-metoksyfenyl, a Ar2 oznacza fenyl. Roztwór Ar1NH2 w THF został schłodzony do -78°C i potraktowany n-butylolitem w atmosferze argonu. W tym przypadku, Ar,NH2 oznacza anilinę. Po mieszaniu w temperaturze -78°C przez 20 minut, roztwór związku 8e-1, otrzymany jak opisano w Przykładzie 25, w THF dodano w atmosferze azotu. Mieszanina reakcyjna została powoli ogrzana do temperatury pokojowej, a następnie potraktowana nasyconym, wodnym roztworem NH4CI i przeekstrahowana CH2CI2. Faza organiczna została przemyta 1N HCI oraz wodą, przefiltrowana przez papier 1PS, zatężona w próżni i oczyszczona na wypełnionym żelem krzemionkowym kartridżu SepPak przez elucję mieszaniną rozpuszczalników 4:1 heksan/ Et2O, co dało związek 10e-1 w postaci żółtego oleju.
Przykład 27
Otrzymywanie (2,4-difluorofenylo)-(1-izobutvlo-1H-indazol-5-ilo)-metanono oksymu (7f-1)
Na Figurze 27 pokazano schemat reakcji syntezy związku 7f o Wzorze ogólnym XII. W przykładzie tym opisano syntezę związku 7f-1, gdzie R1 oznacza izobutyl, R2 oznacza H, a Ar oznacza 2,4-difluorofenyl.
Etap A. Tetrafluoroboran amonowy (20.97 g, 200 mmol) został rozpuszczony w wodnym roztworze kwasu octowego (500 mL AcOH/250 mL woda) i ochłodzony do 0°C. Następnie, dodano naprzemiennie 4-bromo-2-metylo anilinę (związek 1 f, 18.61 g, 100 mmol) oraz 42 mL wodnego, stężonego roztworu HCI (36% w/w, 12N, 500 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 20 minut w temperaturze 0°C, a następnie dodano NaNO2 (7.59 g, 110 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 1 godzinę w temperaturze 0°C, a następnie ogrzana do temperatury pokojowej. Po 16 godzinach w temperaturze pokojowej, mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym
PL 214 032 Β1 ciśnieniem i następnie została wysuszona azeotropowo z toluenu i wysuszona w warunkach wysokiej próżni. Pozostałość zawieszono w 500 mL CHCI3 oraz KOAc (12.76 g, 130 mmol) i dodano 18-korona-6 (7.93 g, 30 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 1.5 godziny w temperaturze pokojowej. Mieszanina została przemyta wodą, wysuszona nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowana przez celit i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 30 g 5-bromo-1 H-indazolu (2f) w postaci osadu. Surowy materiał został użyty bez dalszego oczyszczania.
Etap B: Surowy związek 2f (100 mmol) został rozpuszczony w 250 mL DMF. Następnie, dodano K2CO3 (20.7 g, 150 mmol) oraz 1-bromo-2-metylopropan (16.3 mL, 150 mmol). Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 120°C w atmosferze azotu przez 16 godzin. Mieszanina reakcyjna została ochłodzona do temperatury pokojowej i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Następnie, dodano wodę (200 mL) oraz CH2CI2 (200 mL) i całość intensywnie mieszano przez 30 minut. Fazy zostały oddzielone, a faza wodna została przeekstrahowana CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 30 g surowego produktu. Surowy produkt został oczyszczony przy użyciu chromatografii (1:9 do 1:4 eter/heksan), co dało 12.87 g związku 3f-1 w postaci ciemnoczerwonego oleju, z wydajnością 50.8% dla etapów A oraz B.
MS ESI (+) m/z 253 oraz 255 (M+1) zidentyfikowany.
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.93 (s, 1H), 7.87 (m, 1H), 7.43 (m, 1H), 7.29 (m, 1H), 7.29 (m, 1H), 4.15 (m, 2H), 2.33 (m, 1H), 0.92 (m, 6H).
Etap C: Związek 3f-1 (121.0 mg, 0.478 mmol) został rozpuszczony w 210 mL eteru i oziębiony do -78°C. Do roztworu dodano t-BuLi (1.70 M w pentanie, 0.59 mL, 1.004 mmol). Reakcję mieszano przez kolejną godzinę w temperaturze -78°C. Następnie, dodano 2,6-difluorobenzaldehyd (58 pL, 0.526 mmol) w temperaturze -78°C, a następnie łaźnia została usunięta i całość powoli ogrzano do temperatury pokojowej. Mieszanina reakcyjna została potraktowana 10 mL wody. Fazy zostały oddzielone, a faza wodna była ekstrahowana kilkukrotnie CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit, zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, a następnie oczyszczone przy użyciu chromatografii z 1:1 eter/heksan, co dało związek 4f-1 w postaci jasnożółtego, krystalicznego osadu (104.5 mg, 69.1% wydajności).
MS ESI (+) m/z 317 (M+1) zidentyfikowany.
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.96 (s, 1 H), 7.73 (s, 1 H), 7.56 (m, 1 H), 7.40 - 7.35 (m, 2H),6.91 (m, 2H), 6.78 (m, 1H), 6.22 (m, 1H), 4.15 (m, 2H), 2.39-2.26 (m, 2H, nakładający się z-OH), 0.92 (m, 6H).
Etap D: Związek 4f-1 (316.3 mg, 1.00 mmol), triacetoksynadjodan (445.3 mg, 1.05 mmol), oraz 10 mL CH2CI2 były mieszane przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Mieszanina reakcyjna została potraktowana 10 mL nasyconego roztworu K2CO3, a następnie warstwy zostały oddzielone. Faza wodna była ekstrahowana CH2CI2, a połączone ekstrakty zostały wysuszone nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt został oczyszczony przy użyciu chromatografii z 1:2 eter/heksan, co dało 237.6 mg związku 5f-1 w postaci lepkiego, jasnobrązowego oleju (75.6% wydajności).
MS ESI (+) m/z 315 (M+1) zidentyfikowany.
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.16 (s, 1H), 8.11 (s, 1H), 7.99 (m, 1H), 7.60 (m, 1H), 7.47 (m, 1H), 7.03 (m, 1H), 6.94 (m, 1H), 4.21 (m, 2H), 2.37 (m, 1H), 0.95 (m, 6H).
Etap E: Mieszaninę związku 5f-1 (96.7 mg, 0.308 mmol), hydroksylaminę-HCI (związek 6f-1; 213.8 mg, 3.076 mmol) oraz 5 ml pirydyny mieszano w temperaturze pokojowej przez 65 godzin. Nadmiar pirydyny został usunięty pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została rozpuszczona w 20 mL CH2CI2. Wytrącono biały osad, a całość została przeniesiona do rozdzielacza i przemyta 1N HCI. Faza organiczna została wysuszona nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowana przez celit, zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i oczyszczona przy użyciu chromatografii z 1:2 eter/heksan, co dało 66.5 mg związku 7f-1 w postaci jasnożółtego pienistego osadu (65.5% wydajności), który był mieszaniną 1:4 izomerów.
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 330 (M+1).
Przykład 28
Otrzymywanie (2,4-difluorofenylo)-(1-izobutvlo-1 H-indazol-5-ilo-metanono O-etylo-oksymu (7f-3) W tym przykładzie pokazano syntezę związku 7f-3 o Wzorze ogólnym XII, jak przedstawiono na Figurze 27, gdzie R1 oznacza izobutyl, R2 oznacza etyl, oraz Ar oznacza 2,4-difluorofenyl. Związek 5f, gdzie R1 oznacza izobutyl oraz Ar oznacza 2,4-difluorofenyl został otrzymany jak opisano w etapach
PL 214 032 Β1
A-D, w przykładzie 27. Mieszaninę związku 5f (43.3 mg, 0.138 mmol), soli O-etylo-hydroksyloaminy-HCI (53.8 mg, 0.551 mmol) oraz 2 mL suchej pirydyny mieszano w temperaturze pokojowej. Mieszanina była mieszana przez 90 godzin w temperaturze pokojowej. Nadmiar pirydyny został usunięty pod zmniejszonym ciśnieniem. Do pozostałości dodano 2 mL wody oraz 2 mL CH2CI2. Fazy zostały rozdzielone, a faza wodna ekstrahowana CH2CI2. Połączone ekstrakty przemyto 1N HCI (20 mL), wysuszono nad MgSO4, przefiltrowano przez celit i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:4 eter/heksan, co dało 21.2 mg związku 7f-3 w postaci oleju (43.1% wydajności), który był mieszaniną izomerów w stosunku 1:9.
Przykład 29
Otrzymywanie estru tert-butylowego kwasu {2-[(2,4-difluorofenylo)-(1-izobutvlo-1 H-indazol-5-ilo)-metvlenoaminooksv1-etvlo)-karbaminowego (7f-5)
W tym przykładzie pokazano syntezę związku 7f-5 o Wzorze ogólnym XII, jak przedstawiono na Figurze 27, gdzie R1 oznacza izobutyl, R2 oznacza CH2CH2NHBoc, oraz Ar oznacza 2,4-difluorofenyl. Związek 5f, gdzie R1 oznacza izobutyl oraz Ar oznacza 2,4-difluorofenyl został otrzymany jak opisano w Etapach A-D, w Przykładzie 27. Mieszanina związku 5f (50 mg, 0.159 mmol), estru tert-butylowego kwasu (2-aminooksyetylo)-karbaminowego otrzymanego jak opisano w Przykładzie 30 (112 mg, 0.636 mmol), pirydyna (1.5 mL) oraz kropla 6N HCI-MeOH (1:1 mieszanina stężonego HCI oraz MeOH według objętości) była mieszana przez 64 godziny w temperaturze pokojowej. Nadmiar pirydyny został usunięty pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii 1:2 eter/heksan, co dało 63.9% wydajności związku 7f-5.
Przykład 30
Otrzymywanie estru tert-butylowego kwasu (2-aminooksv-etvlo)-karbaminowego
Na Figurze 28 pokazano schemat syntezy estru tert-butylowego kwasu (2-aminooksy-etylo)-karbaminowego
Etap A: Mieszanina estru tert-butylowego kwasu (2-bromo-etylo)-karbaminowego (2.77 g, 12.39 mmol), N-hydroksyftalimidu (2.02 g, 12.39 mmol), TEA (5.18 mL, 37.16 mmol) oraz 25 mL DMF była mieszana przez 64 godziny w temperaturze pokojowej. Mieszanina została rozcieńczona 100 mL wody. Wytrącono biały osad, który został odsączony. Osad został rozpuszczony w CH2CI2 (50 mL), a roztwór przemyto 1N HCI (20 mL), nasyconym NaHCO3 (20 mL), wodą (20 mL) oraz solanką (20 mL). Roztwór wysuszono nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowano przez celit i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 0.842 g białego osadu (22% wydajności).
Etap B: ester tert-butylowy kwasu [2-(1,3-diokso-1,3-dihydroizoindol-2-iloksy)-etylo]-karbaminowego (0.842 g, 2.749 mmol) rozpuszczono w 20 ml CH2CI2 i dodano w temperaturze pokojowej metylohydrazynę (150 pL, 2.776 mmol). Natychmiast po dodaniu metylohydrazyny, nastąpiło wydzielanie białego precypitatu. Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 72 godziny w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną przefiltrowano, a filtrat zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 0.496 g lepkiego oleju (102% wydajności). Surowy materiał został użyty dalej bez oczyszczania.
Przykład 31
Otrzymywanie (4-fluorofenylo)-(1-izobutvlo-1 H-indazol-5-ilo)-metanono oksymu (7f-2)
W tym przykładzie pokazano syntezę związku 7f-2 o Wzorze ogólnym XII, jak przedstawiono na Figurze 27, gdzie R1 oznacza izobutyl, R2 oznacza H, a Ar oznacza 4-fluorofenyl.
Etapy A oraz B: Związek 3f został otrzymany jak opisano w Etapach A oraz B Przykładu 27.
Etap C: Związek 3f-2 (616.3 mg, 2.436 mmol) został rozpuszczony w 20 mL eteru i ochłodzony do temperatury -78°C. Następnie, do roztworu dodano wkraplając t-BuLi (1.70 M w pentanie, 2.94 mL). Po dodaniu t-BuLi, mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze -78°C przez 30 minut. Następnie, wkroplono 4-fluorobenzaldehyd (290 μΙ, 2.678 mmol) w temperaturze -78°C. Mieszaninę powoli ogrzano do temperatury pokojowej. Do mieszaniny reakcyjnej dodano CH2CI2, a połączone ekstrakty zostały przemyte solanką (20 mL) i wysuszone nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowane przez celit, a następnie zatężone, co dało 750 mg związku 4f-2 w postaci osadu. Osad został oczyszczony przy użyciu chromatografii z 1:1 eter/heksan, co dało 554 mg związku 4f-2 w postaci jasnobrązowego osadu (76.3% wydajności).
Etap D: Związek 4f-2 (100.6 mg, 0.337 mmol) został rozpuszczony w 10 mL CH2CI2 i do roztworu dodano nadjodan Dess Martin (triacetoksynadjodan; 150.2 mg, 0.354 mmol). Mieszanina zrobiła się mętna po mieszaniu przez 25 minut w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną mieszano jeszcze przez 30 minut w temperaturze pokojowej, a następnie przeniesiono do rozdzielacza. Mieszanina reakcyjna została rozcieńczona 30 mL CH2CI2 i przemyta nasyconym NaHCO3. Żółty, nieroz
PL 214 032 Β1 puszczalny osad utworzył się pomiędzy warstwą wodną a organiczną i został usunięty. Faza organiczna została wysuszona nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowana przez celit, a następnie zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Mieszanina była oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało związek 5f-2 w postaci oleju z wydajnością 85.4%.
Etap E: Mieszanina związku 5f-2 (41.6 mg, 0.140 mmol) oraz chlorowodorek hydroksylaminy (20.0 mg, 0.281 mmol) w 1 mL pirydyny były mieszane w temperaturze pokojowej przez noc. Po 1 dniu, wykazano za pomocą analizy HPLC około 50% przereagowania. Następnie, dodano kolejne 5 równoważników NH2OH-HCI i reakcje mieszano przez kolejne 72 godziny. Nadmiar pirydyny został usunięty pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość oczyszczano przy pomocy chromatografii 1:2 eter/heksan, co dało 31.4 mg związku 7f-2 (71.8% wydajności) w postaci 1:2 mieszaniny izomerów.
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 312 (M+1).
Przykład 32
Otrzymywanie (4-fluorofenylo)-(1-izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)metanono O-etylo-oksymu (7f-4)
W przykładzie tym pokazano syntezę związku 7f-4 o Wzorze ogólnym XII, jak przedstawiono na Figurze 27, gdzie R1 oznacza izobutyl, R2 oznacza etyl, a Ar oznacza 4-fluorofenyl.
Etapy A-D: Związek 5f-2 został otrzymany jak opisano w Etapach A-D Przykładu 31.
Etap E: Mieszanina związku 5f-2 (51.2 mg, 0.173 mmol), O-etylo-hydroksyloaminy-HCL (67.4 mg, 0.691 mmol) oraz 2 mL pirydyny były mieszane w temperaturze pokojowej. Mieszanina była mieszana w temperaturze pokojowej przez 90 godzin. Nadmiar pirydyny został usunięty pod zmniejszonym ciśnieniem. Następnie, do mieszaniny dodano 2 mL wody i 2 mL CH2CI2. Warstwy zostały rozdzielone, a faza wodna była ekstrahowana CH2CI2. Połączone ekstrakty były przemyte 1N HCI (20 mL), wysuszone nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowane przez celit, a następnie zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:4 eter/heksan, co dało 47.1 mg związku 7f-4 w postaci oleju (80.3% wydajności), który był mieszaniną 1:2 izomerów.
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 340 (M+1).
Przykład 33
Otrzymywanie estru tert-butylowego kwasu {2-[(4-fluorofenylo)-(1-izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metylenoaminooksyl-etylołkarbaminowego (7f-6)
W przykładzie tym pokazano syntezę związku 7f-6 o Wzorze ogólnym XII, jak przedstawiono na Figurze 27, gdzie R1 oznacza izobutyl, R2 oznacza CH2CH2Boc, a Ar oznacza 4-fluorofenyl.
Etapy A-D: Związek 5f-2 został otrzymany jak opisano w Etapach A-D Przykładu 31.
Etap E: Mieszaninę związku 5f-2, ester tert-butylowy kwasu (2-aminooksyetylo)-karbaminowego otrzymany jak opisano w Przykładzie 30 (120 mg, 0.675 mmol), pirydynę (1.5 ml) oraz kroplę 6N HCI/MeOH (1:1 mieszanina stężonego HCI oraz MeOH według objętości) mieszano w temperaturze pokojowej przez 39 godzin. Nadmiar pirydyny został usunięty pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 65.6 mg (85.5% wydajności) związku 7f-6 w postaci jasnożółtego oleju. 1H-NMR wykazał, że związek 7f-6 był mieszaniną izomerów w stosunku 1:1.8.
Przykład 34
Otrzymywanie (2,4-difluorofenylo)-(1-izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanono O-benzylo-oksymu (7f-7).
W przykładzie tym pokazano syntezę związku 7f-7 o Wzorze ogólnym XII przedstawionym na Figurze 27.
Etap A: Związek 5f został otrzymany jak opisano w Przykładzie 27.
Etap B: Związek 5f (76.9 mg, 0.244 mmol) został rozpuszczony w 2 mL pirydyny, a następnie dodano chlorowodorek O-benzylohydroksyloaminy (0.195 g, 1.22 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 2 dni, a następnie zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została zawieszona w CH2CI2, a zawiesina została przefiltrowana przez kawałek bawełny, oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:4 eter/heksan, co dało 0.069 g związku 7f-7 jako mieszaninę 1:4 izomerów E oraz Z (67.2% wydajności).
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 420 (M+H).
Przykład 35
Otrzymywanie (2,4-difluorofenylo)-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanono O-(2-aminoetvlo)-oksvmu iZL81
W przykładzie tym pokazano syntezę związku 7f-8 o Wzorze ogólnym XII przedstawionym na Figurze 27.
PL 214 032 Β1
Etap A: Związek 7f-5 został otrzymany jak opisano w Przykładzie 29.
Etap B: Związek 7f-5 (32.3 mg, 0.0656 mmol) został rozpuszczony w 2 mL 1:1 mieszaniny CH2Cl2:TFA i mieszaninę mieszano przez 0.5 godziny w temperaturze pokojowej. Cała mieszanina została zagęszczona pod zmniejszonym ciśnieniem i była suszona wysokiej próżni przez noc. Pozostałość została rozpuszczona w 5 mL CH2CI2 i przemyta nasyconym roztworem K2CO3. Faza organiczna została wysuszona nad MgSO4, przefiltrowana przez celit i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 18.6 mg związku 7f-8 w postaci oleju (76.1% wydajności).
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 3-73 (M+H).
Przykład 36
Otrzymywanie (4-fluorofenylo)-(1-izobutvlo-1 H-indazol-5-ilo)-metanono O-metylo-oksymu (7f-9) W przykładzie tym pokazano syntezę związku 7f-9 o Wzorze ogólnym XII przedstawionym na Figurze 27.
Etap A: Związek 5f-2 został otrzymany jak opisano w Przykładzie 31.
Etap B: Związek 5f-2 został rozpuszczony w estrze tert-butylowym kwasu etylo-karbaminowego (120 mg, 0.675 mmol), pirydynie (1.5 mL), a następnie dodano 1 kroplę w 2 mL pirydyny MeONH2-HCI i mieszaninę mieszano przez 2 dni w temperaturze pokojowej, a następnie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została zawieszona w CH2CI2 a zawiesina została przefiltrowana przez kawałek bawełny oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:4 eter/heksan, co dało 33.5 mg frakcji 11.0 mg frakcji 2 oraz 17.7 mg mieszanej frakcji, całkowicie 52.2 mg związku 7f-9 (58% wydajności).
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 344 (M+H).
Przykład 37
Otrzymywanie (4-fluorofenylo)-(1 -izobutvlo-1 H-indazol-5-ilo)-metanono Q-(2-aminoetv)-oksvmu (7f-10)
W przykładzie tym pokazano syntezę związku 7f-10 o Wzorze ogólnym XII przedstawionym na Figurze 27.
Etap A: Związek 7f-6 został otrzymany jak opisano w Przykładzie 33.
Etap B: Związek 7f-6 (50.5 mg, 0.107 mmol) został rozpuszczony w 4 mL CH2CI2, a następnie dodano do roztworu kwas trójfluorooctowy (4 mL). Po 0.5 godziny w temperaturze pokojowej, mieszanina została zagęszczona pod zmniejszonym ciśnieniem i była suszona w wysokiej próżni przez noc. Olej został rozpuszczony w CH2CI2 i został przemyty nasyconym roztworem K2CO3. Faza organiczna została wysuszona nad MgSO4, przefiltrowana przez celit i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 34.9 mg związku 7f-10 w postaci oleju składającego się z 1:2 mieszaniny izomerów (88.6% wydajności).
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 355 (M+H).
Przykład 38
Otrzymywanie (2,4-difluorofenylo)-(1-metvlo-1 H-indazol-5-ilo)-metanono O-metylo oksymu (7f-11)
W przykładzie tym pokazano syntezę związku 7f-11 o Wzorze ogólnym XII przedstawionym na Figurze 27.
Etap A: Związek 9f-1 został otrzymany jak opisano w Przykładzie 74.
Etap B: Związek 9f-1 (622 mg, 2.409 mmol), K2CO3 (499 mg, 1.50 równoważnika) oraz DMF (10 mL) zostały umieszczone w kolbie Schlenka. Następnie, do kolby dodano jodometan (225 pL, 1.50 równoważnika) i kolba została szczelnie zamknięta. Kolba była ogrzewana w temperaturze 100°C. Po 23 godzinach w 100°C, mieszanina została schłodzona do temperatury pokojowej i kolbę rozszczelniono. Mieszaninę reakcyjną przeniesiono do kolby okrągłodennej i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość potraktowano wodą oraz CH2CI2, a następnie fazy zostały rozdzielone. Fazę organiczną ekstrahowano CH2CI2. Połączone ekstrakty organiczne zostały wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 176 mg związku 5f-13 w postaci żółtego osadu (26.9% wydajności).
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 273 (M+H).
Etap C: Związek 5f-13 (0.040 g, 0.147 mmol) oraz sól HCI metoksyloaminy (0.123 g, 1.47 mmol) zostały umieszczone w 5 mL naczyniu reakcyjnym, a następnie dodano 1 mL pirydyny. Reaktor został szczelnie zamknięty i całość ogrzano do temperatury 50°C. Po 18 godzinach usunięto nadmiar pirydyny pod zmniejszonym ciśnieniem, a do pozostałości dodano wodę. Mieszanina w wodzie została przemyta CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały przemyte 1N HCI i nasyconym NaHCO3, wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozosta
PL 214 032 Β1 łość została oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 0.033 g związku 7f-11 (74.6% wydajności) w postaci lepkiego oleju składającego się z mieszaniny 1:9 izomerów.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 302 (M+H).
Przykład 39
Otrzymywanie (2,4-difluorofenylo)-[1 -(2,2,2-trifluoroetvlo)-1 H-indazol-5-ilol-metanono oksymu (7f-12)
W przykładzie tym pokazano syntezę związku 7f-12 o Wzorze ogólnym XII przedstawionym na Figurze Ή.
Etap A: Związek 5f-11 został otrzymany jak opisano w Przykładzie 74.
Etap B: Związek 5f-11, hydroksylaminę-HCI (0.051 g 0.735 mmol) oraz 1 mL pirydyny umieszczono w 5 mL naczyniu reakcyjnym i ogrzano do temperatury 50°C. Po 14.5 godziny usunięto nadmiar pirydyny pod zmniejszonym ciśnieniem, a mieszanina została podzielona między wodę oraz CH2CI2. Fazy zostały rozdzielone, a faza wodna została przemyta CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały przemyte 1N HCI i nasyconym NaHCO3, wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 22.9 mg (87.7% wydajności) związku 7f-12 w postaci białej piany, składającej się z mieszaniny 1:4 izomerów.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 356 (M+H).
Przykład 40
Otrzymywanie (2,4-difluorofenylo)-[1 -(2,2,2-trifluoro-etvlo)-1 H-indazol-5-ilol-metanono O-metylo oksymu (7f-13)
Syntezę związku 7f-13 o Wzorze ogólnym XII pokazano na Figurze 27.
Etap A: Związek 5f-11 został otrzymany jak opisano w Przykładzie 74.
Etap B: Związek 5f-11, hydroksylaminę-HCI (0.023 g, 0.067 mmol) oraz 1 mL pirydyny umieszczono w 5 mL naczyniu reakcyjnym i ogrzano do temperatury 50°C. Po 14.5 godziny usunięto nadmiar pirydyny pod zmniejszonym ciśnieniem, a mieszanina została podzielona pomiędzy wodę a CH2CI2. Fazy zostały rozdzielone, a faza wodna została przemyta CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały przemyte 1N HCI i nasyconym NaHCO3, wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 19.6 mg związku 7f-13 (78.5% wydajności) w postaci białej piany, składającej się z mieszaniny 1:4 izomerów.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 370 (M+H).
Przykład 41
Otrzymywanie (2,4-difluorofenvto)-(1-metanosulfonylo-1 H-indazol-5-ilo)metanono oksymu (7f-14)
Syntezę związku 7f-14 o Wzorze ogólnym XII pokazano na Figurze 27.
Etap A: Związek 9f-1 został otrzymany jak opisano w Przykładzie 13.
Etap B: Związek 9f-1 (258 mg, 1.00 mmol) został rozpuszczony w 5 mL pirydyny, a następnie dodano chlorek metanosulfonylowy (81 pL, 1.05 mmol). Po 15 godzinach nadmiar pirydyny został usunięty pod zmniejszonym ciśnieniem, a do pozostałości dodano wodę. Faza wodna została przemyta CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały przemyte 1N HCI i nasyconym NaHCO3, wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 238.1 mg związku 5f-14 w postaci białego osadu (70.8% ogólnej wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.38 (s, 1H), 8.23 (s, 1H), 8.18 (d, 1H), 8.07 (d, 1H), 7.66 (q, 1H), 7.06 (t, 1 H), 6.95 (t, 1 H), 3.36 (s, 3H).
Etap C: Związek 5f-14 (0.060 g, 0.177 mmol), hydroksylaminę-HCI (0.123 g, 1.77 mmol), oraz 1 mL pirydyny umieszczono w reaktorze reakcyjnym i ogrzano do temperatury 50°C. Po 26 godzinach usunięto nadmiar pirydyny pod zmniejszonym ciśnieniem, a mieszanina została podzielona pomiędzy wodę oraz CH2CI2. Fazy zostały rozdzielone, a faza wodna została przemyta CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały przemyte 1N HCI i nasyconym NaHCO3, wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii 2:1 eter/heksan. Związek został rozpuszczony w mieszaninie MeOH- CH2CI2 i nałożony na kolumnę, co dało 37.4 mg (60.0% wydajności) związku 7f-14 w postaci białego proszku, składającego się z mieszaniny 1:2 izomerów.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 352 (M+H).
PL 214 032 Β1
Przykład 42
Otrzymywanie (2,4-difluorofenylo)-(1 -metanosulfonylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanono O-metylo oksymu (7f-15)
Syntezę związku 7f-15 o Wzorze ogólnym XII pokazano na Figurze 27.
Etap A: Związek 5f-14 został otrzymany jak opisano w Przykładzie 41.
Etap B: Związek 5f-14 (0.060 g, 0.250 mmol), metoksyloaminę-HCI, (0.209 g, 2.50 mmol) oraz 1 mL pirydyny umieszczono w reaktorze reakcyjnym i ogrzano do temperatury 50°C. Po 26 godzinach usunięto nadmiar pirydyny pod zmniejszonym ciśnieniem, a mieszanina została podzielona pomiędzy wodę oraz CH2CI2· Fazy zostały rozdzielone, a faza wodna została przemyta CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały przemyte 1N HCI i nasyconym NaHCO3, wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 44,8 mg 7f-15 w postaci białego osadu, składającego się z mieszaniny 1:4 izomerów (49% wydajności).
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 366 (M+H).
Przykład 43
Otrzymywanie (2,4-difluorofenylo)-(1 H-indazol-5-ilo)-metanono O-metylo oksymu (7f-16)
Syntezę związku 7f-16 o Wzorze ogólnym XII pokazano na Figurze 27.
Etap A: Związek 9f-1 został otrzymany jak opisano w Przykładzie 13.
Etap B: Związek 9f-1 oraz metoksyloaminę-HCI umieszczono w 5 mL reaktorze reakcyjnym i dodano 1 mL pirydyny. Reaktor został szczelnie zamknięty i ogrzany do temperatury 50°C. Po 18 godzinach usunięto nadmiar pirydyny pod zmniejszonym ciśnieniem, a do pozostałości dodano wodę (10 mL). Faza wodna została przemyta CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały przemyte 1N HCI (20 mL) i nasyconym NaHCO3 (20 mL), wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 33.0 mg (74.6% wydajności) związku 7f-16 w postaci lepkiego oleju, składającego się z mieszaniny 1:4 izomerów.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 288 (M+H).
Przykład 44
Otrzymywanie (1 -allilo-1 H-indazol-5-ilo)-(2,4-difluorofenylo)-metanono oksymu (7f-17)
Syntezę związku 7f-17 o Wzorze ogólnym XII pokazano na Figurze 27.
Etap A: Związek 9f-1 został otrzymany jak opisano w Przykładzie 13.
Etap B: Związek 9f-1 (0.516 g, 2.00 mmol), K2CO3 (0.0415 g, 3.00 mmol), DMF (10 mL), oraz bromek allilu (0.363, 3.00 mmol) umieszczono w kolbie Schlenka. Kolba została szczelnie zamknięta i ogrzana do 100°C. Po 19 godzinach roztwór został zdekantowany, a sól przemyto DMF (5 mL x 3). Połączone roztwory zostały zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w CH2CI2 i przemyto wodą. Faza wodna została przemyta CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 142.1 mg (23.8% wydajności) związku 5f-12.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 299 (M+H).
Etap C: Związek 5f-12 (0.027 g, 0.090 mmol), hydroksyloaminę-HCI (0.063 g, 0.90 mmol) oraz pirydynę (1 mL) umieszczono w reaktorze reakcyjnym i ogrzano do temperatury 50°C. Po 21.5 godzinach mieszaninę reakcyjną przeniesiono do rozdzielacza i dodano wodę (10 mL). Mieszaninę reakcyjną ekstrahowano CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały przemyte 1N HCI (20 mL) i nasyconym NaHCO3, wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 23.1 mg (81.6% wydajności) związku 7f-17 w postaci pienistego osadu, składającego się z mieszaniny 1:3 izomerów.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 356 (M+H).
Przykład 45
Otrzymywanie (1-allilo-1 H-indazol-5-ilo)-(214-difluorofenylo)-metanon O-metyl oksym u (7f-18)
Syntezę związku 7f-18 o Wzorze ogólnym XII pokazano na Figurze 27.
Etap A: Związek 5f-12 został otrzymany jak opisano w Przykładzie 44.
Etap B: Związek 5f-12 (0.027 g, 0.090 mmol), metoksyloaminę-HCI (0.063 g, 0.90 mmol) oraz pirydynę (1 mL) umieszczono w reaktorze reakcyjnym i ogrzano do temperatury 50°C. Po 21.5 godzinach mieszaninę reakcyjną przeniesiono do rozdzielacza i dodano wodę (10 mL). Mieszaninę reakcyjną ekstrahowano CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały przemyte 1N HCI i nasyconym NaHCO3,
PL 214 032 Β1 wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 24.7 mg (83.1% wydajności) związku 7f-18, w postaci oleju składającego się z mieszaniny 1:3 izomerów.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 328 (M+H).
W Przykładach 46-61 opisano syntezę związków amidowych posiadających ogólny Wzór XIII. Na Figurze 29 pokazano schemat reakcji syntezy związków posiadających ogólny wzór 1 g.
Przykład 46
Otrzymywanie amidu kwasu 5-(4-fluorofenoksv)-1-izobutvlo-1H-indazolo-6-karboksvlowego (1 g-1)
Etap A: 1-Fluoro-3-metylo-benzen (związek 1g; 18.7 g, 170 mmol) został umieszczony w 500 mL kolbie trójszyjnej i schłodzony do temperatury -78°C. Następnie, dodano powoli przez strzykawkę roztwór t-butoksydu potasowego (11.0 g, 170 mmol) w THF. Po 10 minutach, t-BuLi (19.0 g, 170 mmol) w pentanie został powoli dodany do mieszaniny reakcyjnej przez wężyk w atmosferze azotu. Po 2.5 godziny mieszania, do mieszaniny reakcyjnej dodano dużą ilość drobno pokruszonego lodu, całość zabrano z łaźni o temperaturze -78°C i mieszano ręcznie metalową szpatułką, w celu przekształcenia ciemnobrązowego materiału w dużo bardziej jasnożółtą mieszaninę. Po około 20 minutach mieszania ręcznego, dodano około 500 mL wody i dalej mieszano mieszaninę reakcyjną. Następnie, mieszaninę reakcyjną przemyto Et2O, po czym zakwaszono 6N HCI do pH niższego niż 3 i ekstrahowano Et2O. Faza organiczna została przemyta solanką, wysuszona nad MgSO4 i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem co dało 10 mg (45% wydajności) związku 2g.
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.90 (t, 1 H), 7.04 (d, 1 H), 6.97 (d, 1 H), 2.39 (s,3H).
Etap B: Związek 2g (8.0 g, 52 mmol) umieszczono w kolbie 500 mL, a następnie całość schłodzono w łaźni lodowej z solą i dodano do mieszaniny reakcyjnej H2SO4 (150 mL). Następnie, do mieszaniny reakcyjnej wkraplano przez 10 minut mieszaninę świeżo przygotowanego H2SO4 (6.11 g, 62.3 mmol) oraz HNO3 (5.2 g, 83 mmol. Po trzech godzinach w temperaturze 0°C, reakcja przebiegła do końca, po czym dodano 1500 ml lodu/lodowatej wody i całość mieszano przez 1 godzinę. Mieszanina reakcyjna została przefiltrowana i przemyta kilkukrotnie zimną wodą i wysuszona w wysokiej próżni, co dało 8 g (80% wydajności) związku 3g.
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.74 (d, 1 H), 7.20 (d, 1H), 2.69 (s, 3H).
Etap C: Związek 3g (8 g, 40.0 mmol) został rozpuszczony w MeOH, a następnie dodano powoli H2SO4 (20.0 g, 201 mmol). Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 65°C przez 20 godzin. Mieszanina reakcyjna została zagęszczona, rozcieńczona lodem i wodą, sonifikowana, przefiltrowana, przemyta kilkakrotnie zimną wodą i wysuszona w wysokiej próżni przez 2 dni. Surowy materiał, związek 4g został bezpośrednio użyty w następnym etapie.
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.66 (d, 1 H), 7.01 (d, 1 H), 3.95 (s, 3H), 2.68 (s, 3H).
Etap D. Związek 4g (5.4 g, 41 mmol) został dodany do THF i schłodzony do temperatury 0°C. Do tak otrzymanej mieszaniny dodano 4-fluorofenol (5.1 g, 45 mmol). Następnie, dodano w porcjach NaH (60% w oleju) (1.8 g, 45 mmol). Po 1 godzinie, mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej i mieszano przez kolejne 2 godziny. Mieszaninę reakcyjną zatężono, a następnie dodano w dużym nadmiarze 0.5 N Na2CO3, do uzyskania pH 7.0. Mieszanina reakcyjna była sonifikowana przez 30 minut, przefiltrowana, przemyta większą ilością buforu oraz H2O. Mieszaninę reakcyjną suszono w wysokiej próżni przez 1 godzinę, następnie, w celu wysuszenia, dodano THF oraz MgSO4, całość przef litrowa no i zatężono, co dało około 8 g (75% wydajności) związku 5g.
1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 8.66 (d, 1 H), 7.01 (d, 1 H), 3.95 (s, 3H), 2.68 (s, 3H).
Etap E: Związek 5g (10.0 g, 33.0 mmol) oraz cynk (11.0 g, 164 mmol) zostały umieszczone w metanolu i całość mieszano. Następnie, dodano powoli kwas octowy (4.0 g, 66 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana przez noc, następnie sonifikowana i przefiltrowana przez celit. Roztwór zatężano, otrzymując około 14 g związku 6g oraz cynkowych produktów ubocznych. Surowy materiał został użyty w następnym etapie.
Etap F: Etap 6g (9.0 g, 33.0 mmol), tetrafluoroboran amonowy (6.0 g, 65 mmol) oraz HCI (17,0 g, 163 mmol) zostały dodane do 200 mL AcOH/H2O (2:1), a następnie sonifikowane. Materiał zdrapano z boków kolby okrągłodennej i dodano NaNO2 (2.7 g, 3 mmol). Mieszaninę reakcyjną sonifikowano przez 10 minut, co spowodowało zmianę koloru na brązowy, w czasie formowania się nowego precypitatu (produkt w postaci soli). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez kolejne 4 godziny. Mieszaninę reakcyjną zatężono na szybkiej próżni w temperaturze 65°C, a następnie przeniesiono do toluenu i odparowano w próżni. Surowy materiał, związek 7g został bezpośrednio użyty w następnym etapie.
PL 214 032 Β1
Etap G: Związek 7g (11.0 g, 31 mmol), octan potasowy (5.2 g, 53 mmol) oraz 18-korona-6 (0.1 równoważnika) zostały umieszczone w chloroformie i były sonifikowane przez 10 minut. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono na noc w temperaturze pokojowej. Kolumnę upakowano w 1000 mL kolbę filtracyjną zawierającą w przybliżeniu 2 cale żelu krzemionkowego, 2 cale celitu na powierzchni lub żel krzemionkowy, kawałek papieru filtracyjnego na powierzchni celitu oraz pół cala piasku na powierzchni filtra papierowego. Kolumnę przemyto CHCI3. Surowy materiał załadowano na kolumnę, bezpośrednio w CHCI3, a następnie kolumnę eluowano CHCI3, do momentu zejścia dużej ilości żółtego materiału. Następnie, produkt został eluowany z kolumny octanem etylu, po czym frakcje w octanie etylu zostały połączone i zatężone, co dało około 7 g (95% wydajności) związku 8g.
Zidentyfikowano MS (ESl+)m/z 287 (M+H).
Etap H: Związek 8g (0.250 g, 0.87 mmol) dodano do suchego DMF, a do tak otrzymanej mieszaniny dodano bromek izobutylu (0.15 mL, 1.2 mmol) oraz K2CO3 (0.5 g, 3.6 mmol). Następnie, mieszanina reakcyjna została szczelnie zamknięta i mieszana w temperaturze 95°C przez noc. Materiał został oczyszczony przy użyciu chromatografii 1:1 eter dietylowy/heksan, co dało 0.1 g (33% wydajności) związku 9g-1.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 343 (M+H).
Etap I: Związek 9g-1 (0.100 g, 0.292 mmol) umieszczono w mieszaninie 1:1 1N LiOH/THF i mieszano w temperaturze 55°C. Po 4 godzinach usunięto THF i dodano 1N HCI. Mieszanina reakcyjna była sonifikowana i przefiltrowana, w celu izolacji około 0.075 g (78% wydajności) związku 10g w postaci czystego materiału.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 329 (M+H).
Etap J: Roztwór związku 10g (20 mg, 0.061 mmol) w THF (1 mL) został potraktowany CDI (1.2 równoważnika) w temperaturze pokojowej i w atmosferze azotu. Po 18 godzinach mieszania reakcyjna została potraktowana 0.5 M NH4 w dioksanie (0.11 mL, 0.67 mmol). Po kolejnych 18 godzinach, pozwolono na powolne odparowanie rozpuszczalnika, a mieszaninę reakcyjną oczyszczono na kardridżu Sep Pak eluując CH2CI2 - 5% MeOH/CH2CI2, co dało 2.2 mg związku 11g-1, w postaci oleju z wydajnością 12%.
1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 8.01 (s, 1H), 7.99 (s, 1H), 7.73 (s, 1H), 7.57 (s, 1H), 7.26 (s, 1H), 7.20 (m, 2H), 7.05 (m, 2H), 4.27 (d, 2H), 2.24 (m, 1H); 0.66 (d, 6H).
Przykład 47
Otrzymywanie [5-(4-fluorofenoksv)-1 -izobutylo-1 H-indazol-6-ilo1-morfolin-4-ylo-metanonu (11 g-2)
Roztwór kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (związek 10g, otrzymany jak opisano w Przykładzie 46) w THF został potraktowany karbonylodiimidazolem (1.2 równoważnika) w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu. Po mieszaniu przez 18 godzin, pozwolono na powolne odparowanie rozpuszczalnika, a mieszaninę reakcyjną oczyszczono na kardridżu Sep Pak eluując gradientem 100% CH2CI2 do MeOH/CH2CI2, otrzymując związek 11 g-2 w postaci oleju, z wydajnością 93%.
Przykład 48
Otrzymywanie [5-(4-fluorofenoksv)-1 -izobutylo-1 H-indazol-6-ilo1(4-metvlopiperazyno-1 -ilo)-metanonu (11g-3)
Roztwór kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (związek 10g, otrzymany jak opisano w przykładzie 46) w THF został potraktowany karbonylodiimidazolem (1.2 równoważnika) w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu. Po mieszaniu przez 18 godzin, mieszanina reakcyjna została potraktowana 1-metylo-piperazyną (1 równoważnik). Po mieszaniu przez 18 godzin, pozwolono na powolne odparowanie rozpuszczalnika, a mieszaninę reakcyjną oczyszczono na kardridżu Sep Pak eluując gradientem 100% CH2CI2 do 5% MeOH/CH2CI2, co dało związek 11 g-3 w postaci oleju, z wydajnością 95%.
Przykład 49
Otrzymywanie amidu(1-benzylopipervdvn-4-vlowego) kwasu 5-(4-fluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego
Roztwór kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (związek 10g, otrzymany jak opisano w przykładzie 46) w THF został potraktowany karbonylodiimidazolem (1.2 równoważnika) w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu. Po mieszaniu przez 18 godzin, mieszanina reakcyjna została potraktowana 1-benzylo-piperydyn-4-ylo-aminą (1 równoważnik). Po mieszaniu przez 18 godzin, pozwolono na powolne odparowanie rozpuszczalnika, a mieszaninę reakcyjną
PL 214 032 Β1 oczyszczono na kartridżu Sep Pak eluując gradientem 100% CH2CI2 do 5% MeOH/CH2CI2, co dało związek 11 g-4 w postaci oleju, z wydajnością 97%.
Przykład 50
Otrzymywanie amidu (2-benzvloaminoetvlowego) kwasu 5-(4-fluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyloweao (11 q-5)
Roztwór kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (związek 10g, otrzymany jak opisano w przykładzie 46) w THF został potraktowany karbonylodiimidazolem (1.2 równoważnika) w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu. Po mieszaniu przez 18 godzin, mieszanina reakcyjna została potraktowana N-1-benzylo-etano-1,2-diaminą (1 równoważnik). Po mieszaniu przez 18 godzin, pozwolono na powolne odparowanie rozpuszczalnika, a mieszaninę reakcyjną oczyszczono na kardridżu Sep Pak eluując gradientem 100% CH2CI2 do MeOH/CH2CI2, co dało związek 11 g-5 w postaci oleju, z wydajnością 100%.
Przykład 51
Otrzymywanie amidu (2-pipervdvnvlo-etvlowego) kwasu 5-(4-fluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksvloweao (11 g-6)
Roztwór kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (związek 10g, otrzymany jak opisano w przykładzie 46) w THF został potraktowany karbonylodiimidazolem (1.2 równoważnika) w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu. Po mieszaniu przez 18 godzin, mieszanina reakcyjna została potraktowana 2-piperydyn-1-ylo-etylaominą (1 równoważnik). Po mieszaniu przez 18 godzin, pozwolono na powolne odparowanie rozpuszczalnika, a mieszaninę reakcyjną oczyszczono na kartridżu Sep Pak, eluując gradientem 100% CH2CI2 do 5% MeOH/CH2CI2, co dało związek 11 g-6 w postaci oleju, z wydajnością 100%.
Przykład 52
Otrzymywanie amidu (2-pirolidon-1-ylo-etvlowego) kwasu 5-(4-fluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksvlowego (11 g-7)
Roztwór kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (związek 10g, otrzymany jak opisano w przykładzie 46) w THF został potraktowany karbonylodiimidazolem (1.2 równoważnika) w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu. Po mieszaniu przez 18 godzin, mieszanina reakcyjna została potraktowana 2-pirolidyn-1-ylo-etyloaminą (1 równoważnik). Po mieszaniu przez 18 godzin, pozwolono na powolne odparowanie rozpuszczalnika, a mieszaninę reakcyjną oczyszczono na kardridżu Sep Pak, eluując gradientem 100% CH2CI2 do 5% MeOH/CH2CI2, co dało związek 11 g-7 w postaci oleju, z wydajnością 63%.
Przykład 53
Otrzymywanie amidu (3-morfolin-4-vlo-propylowego) kwasu 5-(4-fluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksvlowego (11 a-8)
Roztwór kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (związek 10g, otrzymany jak opisano w przykładzie 46) w THF został potraktowany karbonylodiimidazolem (1.2 równoważnika) w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu. Po mieszaniu przez 18 godzin, mieszanina reakcyjna została potraktowana 3-morfolin-4-ylo-propyloaminą (1 równoważnik). Po mieszaniu przez 18 godzin, pozwolono na powolne odparowanie rozpuszczalnika, a mieszaninę reakcyjną oczyszczono na kartridżu Sep Pak eluując gradientem 100% CH2CI2 do 5% MeOH/CH2CI2, co dało związek 11 g-8 w postaci oleju, z wydajnością 70%.
Przykład 54
Otrzymywanie amidu (3-dimetvloaminopropylowego) kwasu 5-(4-fluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksvlowego (11 g-9)
Roztwór kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (związek 10g, otrzymany jak opisano w przykładzie 46) w THF został potraktowany karbonylodiimidazolem (1.2 równoważnika) w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu. Po mieszaniu przez 18 godzin, mieszanina reakcyjna została potraktowana N-1-dimetylo-propano-1,3-diaminą (1 równoważnik). Po mieszaniu przez 18 godzin, pozwolono na powolne odparowanie rozpuszczalnika, a mieszaninę reakcyjną oczyszczono na kartridżu Sep Pak, eluując gradientem 100% CH2CI2 do 5% MeOH/CH2CI2, otrzymując związek 11 g-9 w postaci oleju, z wydajnością 44%.
Przykład 55
Otrzymywanie amidu (2-dimetvloaminoetvlowego) kwasu 5-(4-fluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksvloweoo (11g-10)
PL 214 032 Β1
Roztwór kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (związek 10g, otrzymany jak opisano w przykładzie 46) w THF został potraktowany karbonylodiimidazolem (1.2 równoważnika) w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu. Po mieszaniu przez 18 godzin, mieszanina reakcyjna została potraktowana N-1-dimetylo-etano-1,2-diaminą (1 równoważnik). Po mieszaniu przez 18 godzin, pozwolono na powolne odparowanie rozpuszczalnika, a mieszaninę reakcyjną oczyszczono na kardridżu Sep Pak, eluując gradientem 100% CH2CI2 do 5% MeOH/CH2CI2, co dało związek 11 g-10 w postaci oleju, z wydajnością 58%.
Przykład 56
Otrzymywanie amidu metvlo-(1-metvlODiDervdvn-4-vlowego) kwasu 5-(4-fluorofenoksv)-1-izobutvlo-1 H-indazolo-6-karboksvloweao (11 g-11)
Roztwór kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (związek 10g, otrzymany jak opisano w przykładzie 46) w THF został potraktowany karbonylodiimidazolem (1.2 równoważnika) w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu. Po mieszaniu przez 18 godzin, mieszanina reakcyjna została potraktowana metylo-(1-metylo-piperydyn-4-ylo)-aminą (1 równoważnik). Po mieszaniu przez 18 godzin, pozwolono na powolne odparowanie rozpuszczalnika, a mieszaninę reakcyjną oczyszczono na kartridżu Sep Pak, eluując gradientem 100% CH2CI2 do 5% MeOH/CH2CI2, co dało związek 11 g-11 w postaci oleju, z wydajnością 3%.
Przykład 57
Otrzymywanie amidu i3-metvlofenvloamino)-propylowecio1 kwasu 5-(4-fluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazglg-6-karbpksvlgwegg (11 g-12)
Roztwór kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (związek 10g, otrzymany jak opisano w przykładzie 46) w THF został potraktowany karbonylodiimidazolem (1.2 równoważnika) w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu. Po mieszaniu przez 18 godzin, mieszanina reakcyjna została potraktowana N-1-metylo-N-1-fenylo-propano-1,3-diaminą (1 równoważnik). Po mieszaniu przez 18 godzin, pozwolono na powolne odparowanie rozpuszczalnika, a mieszaninę reakcyjną oczyszczono na kardridżu Sep Pak, eluując gradientem 100% CH2CI2 do 5% MeOH/CH2CI2, co dało związek 11 g-12 w postaci oleju, z wydajnością 78%.
Przykład 58
Otrzymywanie estru tert-butyloweoo kwasu 3-ł[5-(4-fluorofenoksv)-1-izobutvlo-1 H-indazolo-6-karbonylo1-amino)-pirolidvno-1 -karboksylowego (11 g-13)
Roztwór kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (związek 10g, otrzymany jak opisano w przykładzie 46) w THF został potraktowany karbonylodiimidazolem (1.2 równoważnika) w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu. Po mieszaniu przez 18 godzin, mieszanina reakcyjna została potraktowana estrem tert-butylowym kwasu 3-amino-pirolidyno-1-karboksylowego (1 równoważnik). Po mieszaniu przez 18 godzin, pozwolono na powolne odparowanie rozpuszczalnika, a mieszaninę reakcyjną oczyszczono na kardridżu Sep Pak, eluując gradientem 100% CH2CI2 do 5% MeOH/CH2CI2, co dało związek 11 g-13 w postaci oleju, z wydajnością 94%.
Przykład 59
Otrzymywanie amidu (2-dimetyloaminoetylowego) kwasu 5-(4-fluorofenoksv)-1 -(2,2,2-trifluoroetvlo)-1 H-indazolo-6-karboksvlowego (11 g-14)
Etap A: Związek 8 g został otrzymany jak opisano w Przykładzie 46.
Etap B: Związek 8g, 2-bromo-1,1,1 -trifluoro-etan oraz K2CO3 oraz DMF zmieszano i mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc w temperaturze 75°C. Następnie, dodano 2 równoważniki 2-bromo-1,1,1-trifluoroetanu i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 90°C. Wiele kolejnych równoważników 2-bromo-1,1,1-trifluoroetanu dodano do mieszaniny reakcyjnej i całość mieszano w 50°C przez 72 godziny. Mieszanina reakcyjna została zatężona, przeniesiona do toluenu i oczyszczona przy użyciu chromatografii kolumnowej (eluowano stosując heksan/Et2O), co dało 80 mg (24% wydajności) związku 9g-2.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 369 (M+H).
Etap C: Związek 9g-2 (0.075 g, 0.20 mmol) został umieszczony w mieszaninie 1:1 1N LiOH/THF i był mieszany przez 18 godzin w temperaturze pokojowej. THF został odparowany, a do pozostałości dodano 1N HCI, po czym sonifikowano i przefiltrowano, otrzymując w przybliżeniu 0.070 g (97% wydajności) związku 10g-2 w postaci czystego materiału.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 355 (M+H).
Etap D: Związek 10g-2 (0.03 g, 0.847 mmol), benzotriazolo-1,3-diol (0.022 g, 0.25 mmol) oraz (3-dimetyloaminopropylo)-etylokarbodiimid (0.011 g, 0.10 mmol) zostały dodane do dichlorometanu
PL 214 032 Β1 i były mieszane przez 5 minut. Następnie, N-1-dimetylo-etano-1,2-diamina (0.019 g, 0.10 mmol) została dodana do mieszaniny reakcyjnej i całość mieszano przez 3 godziny. Mieszanina reakcyjna została zatężona, przeniesiona do dichlorometanu, wysuszona w wysokiej próżni i oczyszczona przy użyciu HPLC przy odwróconej fazie według metody C (zobacz poniżej), co dało 25 mg (56% wydajności) związku 11 g-14 w postaci soli TFA.
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.45 (s, 1H), 8.10 (s, 1H), 7.90 (s, 1H), 7.12 (m, 4H), 5.02 (q, 2H), 3.93 (br, 2H), 3.34 (br, 6H), 2.72 (3, 6H).
Przykład 60
Otrzymywanie amidu (2-dimetvloaminoetvloweqo) kwasu 5-(4-fluorofenoksv)-1-metvlo-1 H-indazolo-6-karboksvloweao (11 g-15)
Etap A: Związek 8g został otrzymany jak opisano w Przykładzie 46.
Etap B: Związek 8g, jodometan oraz K2CO3 i DMF zmieszano i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 75°C. Po 48 godzinach mieszanina reakcyjna została przefiltrowana w celu usunięcia K2CO3, zatężona, przeniesiona do toluenu i oczyszczona przy użyciu chromatografii kolumnowej (eluowano 1:1 heksan/Et2O), co dało 70 mg (36.7% wydajności) związku 9g-3.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 301 (M+H).
Etap C: Związek 9g-3 (0.075 g, 0.25 mmol) został umieszczony w mieszaninie 1:1 1N LiOH/THF i był mieszany przez 18 godzin w temperaturze pokojowej. THF został odparowany, a do pozostałości mieszaniny dodano 1N HCI, którą następnie sonifikowano i przefiltrowano, co dało w przybliżeniu 0.060 g (84% wydajności) związku 10g-3 w postaci czystego materiału.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 287 (M+H).
Etap D: Związek 10g-3 (0.030 g, 0.105 mmol), benzotriazolo-1,3-diol (0.028 g, 0.31 mmol) oraz (3-dimetyloaminopropylo)-etylokarbodiimid (0.019 g, 0.13 mmol) zostały dodane do dichlorometanu i były mieszane przez 5 minut. Następnie, N-1-dimetylo-etano-1,2-diamina (0.024 g, 0.13 mmol) została dodana do mieszaniny reakcyjnej i całość mieszano przez 3 godziny. Mieszanina reakcyjna została zatężona, przeniesiona do dichlorometanu, wysuszona w wysokiej próżni i oczyszczona przy użyciu HPLC przy odwróconej fazie według metody C w Przykładzie 86, co dało 25 mg (52% wydajności) związku 11 g-15 w postaci soli TFA.
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.44 (br, 1H), 8.21 (s, 1H), 7.85 (s, 1H); 7.05 (m, 4H), 4.15 (s, 3H), 3.90 (br, 2H), 3.30 (br, 2H), 2.92 (s, 6H).
Przykład 61
Otrzymywanie amidu (2-dimetvloaminoetvlowego) kwasu 5-(4-fluorofenoksv)-1 H-indazolo-6-karboksylowego (11 g-16)
Etap A: Związek 8g został otrzymany jak opisano w Przykładzie 46.
Etap B: Związek 8g był mieszany w THF, a następnie dodano jeden równoważnik objętościowy 1N LiOH i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 60°C przez 6 godzin. Mieszanina reakcyjna została zatężona, potraktowana 1N HCI, oziębiona, sonifikowana, przefiltrowana i wysuszona, co dało 0.40 g (84% wydajności) związku 10g-4.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 287 (M+H).
Etap C: Związek 10g-4 (0.030 g, 0.110 mmol), benzotriazolo-1,3-diol (0.029 g, 0.33 mmol) oraz (3-dimetyloaminopropylo)-etylokarbodiimid (0.020 g, 0.13 mmol) dodano dichloroetanu i mieszano przez 5 minut. Następnie, N-1-dimetylo-etano-1,2-diamina (0.024 g, 0.13 mmol) została dodana do mieszaniny reakcyjnej i całość mieszano przez 3 godziny. Mieszanina reakcyjna została zatężona, przeniesiona do dichlorometanu, wysuszona w wysokiej próżni i oczyszczona przy użyciu HPLC przy odwróconej fazie według metody C w Przykładzie 86, co dało 25 mg (51% wydajności) związku 11 g-16 w postaci soli TFA.
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.45 (br, 1 H), 8.22 (s, 1 H), 7.91 (s, 1 H), 7.09 (s, 1 H), 7.06 (m, 3H), 3.85 (br, 2H), 3.20 (br, 2H), 2.90 (s, 6H).
W Przykładach 62-67 opisano syntezę związków alkoholowych posiadających Wzór ogólny IX. Na Figurze 30 pokazano schemat reakcji syntezy ogólnych związków 4f.
Przykład 62
Otrzymywanie (2,4-difluorofenylo)-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanolu (4f-1)
W przykładzie tym opisano syntezę związku 4f-1, jak pokazano na Figurze 30, gdzie R1 oznacza izobutyl a Ar oznacza 2,4-difluorofenyl.
Etap A: Tetrafluoroboran amonowy (20.97 g, 200 mmol) został rozpuszczony w wodnym roztworze kwasu octowego (500 mL AcOH/250 mL woda) i schłodzony do temperatury 0°C. Następnie,
PL 214 032 Β1 dodawano naprzemiennie do mieszaniny reakcyjnej 2-Metylo-4-bromoanilinę (związek 1f; 18.61 g, 100 mmol) oraz 42 mL wodnego, stężonego HCI (36% w/w, 12N, 500 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 20 minut w temperaturze 0°C, a następnie dodano NaNO2 (7.59 g, 110 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 1 godzinę w temperaturze 0°C, a następnie została ogrzana do temperatury pokojowej. Po 16 godzinach w temperaturze pokojowej, mieszanina została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, wysuszona azeotropowo w toluenie i wysuszona w wysokiej próżni. Osad został zawieszony w 500 mL CHCI3, a następnie do mieszaniny reakcyjnej zostały dodane KOAc (12.76 g, 130 mmol) oraz 18-korona-6 (7.93 g, 30 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 1.5 godziny w temperaturze pokojowej. Mieszanina reakcyjna została przemyta wodą, wysuszona nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowana przez celit i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 30 g 5-bromo-1 H-indazolu (związek 2f) w postaci osadu. Surowy materiał został użyty dalej bez oczyszczania.
Etap B: Surowy 5-bromo-1 H-indazol (związek 2f; 100 mmol) został rozpuszczony w 250 mL DMF. Następnie dodano K2CO3 (20.7 g, 150 mmol) oraz 1-bromo-2-metylopropan (16.3 mL, 150 mmol). Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 120°C, w atmosferze azotu przez 16 godzin. Następnie, mieszanina została schłodzona do temperatury pokojowej i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Następnie, dodano wodę (200 mL) oraz CH2CI2 (200 mL) i całość mieszano intensywnie przez 30 minut. Rozdzielono warstwy, a warstwa wodna została przeekstrahowana CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały wysuszone nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 30 g surowego materiału. Surowy materiał został oczyszczony przy użyciu chromatografii (1:9 do 1:4 eter/heksan), co dało 12.870 g związku 3f w postaci ciemnoczerwonego oleju, otrzymano 50.8% wydajności dla etapów A oraz B.
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 253 oraz 255 (M+1).
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.93 (s, 1H), 7.87 (m, 1H), 7.43 (m, 1H), 7.29 (m, 1H), 7.29 (m, 1H), 4.15 (m, 2H), 2.33 (m, 1H), 0.92 (m,6H).
Etap C: Związek 3f (121.0 mg, 0.478 mmol) został rozpuszczony w 2 mL eteru i został schłodzony do temperatury -78°C. Następnie, do roztworu dodano t-BuLi (1.70 M w pentanie, 0.59 mL, 1.004 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez kolejną godzinę w temperaturze -78°C. Dodano 2,6-difluorobenzaldehyd (58 pL, 0.526 mmol) w temperaturze -78°C, a następnie usunięto łaźnię i reakcję powoli ogrzano do temperatury pokojowej. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 10 mL wody. Fazy zostały rozdzielone, a faza wodna została przeekstrahowana CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały wysuszone nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem oraz oczyszczone przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 104.5 mg (69.1% wydajności) związku 4f-1 w postaci jasnożółtego krystalicznego osadu.
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 317 (M+1).
1H- NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.96 (s, 1 H), 7.73 (s, 1 H), 7.56 (m, 1 H), 7.40 - 7.35 (ΠΊ, 2H), 6.91 (m, 2H), 6.78 (m, 1H), 6.22 (m, 1H), 4.15 (m, 2H), 2.39 - 2.26 (m, 2H, nakładający się z -OH), 0.92 (m, 6H).
Przykład 63
Otrzymywanie (4-chloro-2-fluorofenylo)-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanolu (4f-7)
W przykładzie tym opisano syntezę związku 4f-7, jak pokazano na Figurze 30, gdzie R1 oznacza izobutyl a Ar oznacza 4-chloro-2-fluorofenyl.
Etapy A-B: 5-Bromo-1-izobutylo-1 H-indazol (związek 3f) został otrzymany jak opisano w Przykładzie 1, etapy A-B.
Etap C: Związek 3f (132 mg, 0.521 mmol) w 1 mL eteru i został schłodzony do temperatury -78°C. Następnie, do roztworu dodano t-BuLi (1.70. M w pentanie, 0.64 mL, 1.10 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez kolejną godzinę w temperaturze -78°C, a następnie dodano 4-chloro-2-fluorobenzaldehyd (86.8 mg, 0.548 mmol) w 1 ml eteru, po czym usunięto łaźnię i reakcje powoli ogrzano do temperatury pokojowej. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę (5 mL). Faza wodna została przeekstrahowana CH2CI2, a połączone ekstrakty zostały wysuszone nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem oraz oczyszczone przy użyciu chromatografii 1:2 eter/heksan, co dało 43.7 mg związku 4f-7 w postaci jasnożółtego osadu (25.2% wydajności).
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 333 oraz 335 (M+1).
PL 214 032 Β1 1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.96 (s, 1H), 7.72 (s, 1H), 7.56 (m, 1H), 7.39 - 7.35 (m, 2H), 7.18 (m, 1H), 7.05 (m, 1H), 6.21 (m; 1H), 4.15 (m, 2H), 2.37 ~ 2.27 (m, 2H, nakładający się z -OH), 0.91 (m, 6H).
Przykład 64
Otrzymywanie (2-chloro-4-fluorofenylo)-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanolu (4f-8)
W przykładzie tym opisano syntezę związku 4f-8, jak pokazano na Figurze 30, gdzie R1 oznacza izobutyl a Ar oznacza 2-chloro-4-fluorofenyl.
Etapy A-B: 5-Bromo-1 -izobutylo-1 H-indazol (związek 3f) został otrzymany jak opisano w Przykładzie 1, etapy A-B.
Etap C: Roztwór związku 3f (116.2 mg, 0.459 mmol) 1 mL eteru i został schłodzony do temperatury -78°C. Następnie, do roztworu dodano t-BuLi (1.70. M w pentanie, 0.57 mL). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez kolejną godzinę w temperaturze -78°C, a następnie dodano 2-chloro-4-fluorobenzaldehyd (76.4 mg, 0.482 mmol) w 1 ml eteru, usunięto łaźnię i reakcję powoli ogrzano do temperatury pokojowej. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę (5 mL). Faza wodna została przeekstrahowana CH2CI2, a połączone ekstrakty zostały wysuszone nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem i oczyszczone przy użyciu chromatografii 1:2 eter/heksan, co dało 47.6 mg związku 4f-8 w postaci jasnożółtego osadu (31.2% wydajności).
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 333 oraz 335 (M+1).
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.96 (s, 1H), 7.72 - 7.66. (m, 2H), 7,39 - 7,34 (m, 2H), 7.13 - 7.03 (m, 2H), 6.29 (m, 1H), 4.15 (m, 2H), 2.38 - 2.27 (m, 2H, nakładający się z -OH), 0.92 (m, 6H).
Przykład 65
Otrzymywanie (4-fluorofenylo)-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanolu (4f-2)
W przykładzie tym opisano syntezę związku 4f-2, jak pokazano na Figurze 30, gdzie R1 oznacza izobutyl a Ar oznacza 4-fluorofenyl.
Etapy A-B: 5-Bromo-1-izobutylo-1 H-indazol (związek 3f) został otrzymany jak opisano w Przykładzie 1, etapy A-B.
Etap C: Roztwór związku 3f (1.49 g, 5.89 mmol) został rozpuszczony w 50 mL eteru i został schłodzony do temperatury -78°C. Następnie, do roztworu dodano wkraplając t-BuLi (1.70. M w pentanie, 7.01 mL, 12.07 mmol). Przy dodawaniu t-BuLi utworzył się brązowy osad, a mieszanina zmętniała. Po zakończeniu dodawania t-BuLi, mieszaninę mieszano przez kolejne 30 minut w temperaturze -78°C. Następnie, wkroplono 4-fluorobenzaldehyd (700 ąL, 6.475 mmol) w temperaturze -78°C, usunięto łaźnię i reakcję powoli ogrzano do temperatury pokojowej. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 20 mL wody. Faza wodna została przeekstrahowana CH2CI2, a połączone ekstrakty zostały przemyte solanką (20 mL) wysuszone nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowane przez celit oraz zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 1.70 g osadu. Osad został następnie oczyszczony przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 1.233 g związku 4f-2 w postaci lekko brązowego osadu (70.2% wydajności).
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 299 (M+1).
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.97 (s, 1 H), 7.72 (s, 1 H), 7.40 - 7.31 (m, 4H), 7.07 - 7.00 (m, 2H), 5.96 (m, 1H), 4.15 (m, 2H), 2.38 - 2.27 (m, 2H, nakładający się z -OH), 0.92 (m, 6H).
Przykład 66
Otrzymywanie (2,4-dichlorofenylo)-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanolu (4f-9)
W przykładzie tym opisano syntezę związku 4f-9, jak pokazano na Figurze 30, gdzie R1 oznacza izobutyl, a Ar oznacza 2,4-dichlorofenyl.
Etapy A-B: 5-Bromo-1-izobutylo-1 H-indazol (związek 3f) został otrzymany jak opisano w Przykładzie 1, etapy A-B.
Etap C: Roztwór związku 3f (106.8 mg, 0.422 mmol) został rozpuszczony w 2 mL eteru. Mieszanina była mieszana w temperaturze -78°C przez 15 minut. Następnie do roztworu powoli dodano t-BuLi (1.70 M w pentanie, 0.52 mL, 0.886 mmol). Mieszanina przybrała kolor czerwonej zawiesiny i była mieszana przez kolejną godzinę w temperaturze -78°C. Następnie, do zawiesiny dodano poprzez igłę z podwójnym końcem 2,4-dichlorobenzaldehyd (81.2 mg, 0.464 mmol) rozpuszczony w 1 mL eteru. Następnie, usunięto łaźnię i reakcję powoli ogrzano do temperatury pokojowej. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 10 mL wody. Fazy zostały rozdzielone, a faza wodna została przeekstrahowana CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały wysuszone nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, po czym oczyszczone przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało związek 4f-9 w postaci żółtej piany (99.6 mg, 67.6% wydajności).
PL 214 032 Β1
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 349 oraz 351 (M+1).
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.96 (s, 1 H), 7.70 (s, 1 H), 7.68 (m, 1 H), 7.38 - 7.36 (m, 3H), 7.33 (m, 1H), 6.27 (m, 1H), 4.15 (m, 2H), 2.39 (m, 1H,-OH), 2.37 - 2.26 (m, 1H), 0.92 (m, OH).
Przykład 67
Otrzymywanie (1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-O-toluilo-metanolu (4f-10)
W przykładzie tym opisano syntezę związku 4f-10, jak pokazano na Figurze 30, gdzie R1 oznacza izobutyl a Ar oznacza 2-metylofenyl.
Etapy A-B: 5-Bromo-1 -izobutylo-1 H-indazol (związek 3f) został otrzymany jak opisano w Przykładzie 1, etapy A-B.
Etap C: Związek 3f (123.3 mg, 0.487 mmol) został rozpuszczony w 2 mL eteru. Mieszanina była mieszana w temperaturze -78°C przez 15 minut. Następnie, do roztworu powoli dodano t-BuLi (1.70 M w pentanie, 0.62 mL, 1.023 mmol).
Mieszanina zmętniała i była mieszana przez kolejną godzinę w temperaturze -78°C. Do zawiesiny dodano o-toluiloaldehyd (62 ąL, 0.536 mmol) w temperaturze -78°C, a następnie usunięto łaźnię i reakcje powoli ogrzano do temperatury pokojowej. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 10 mL wody, a faza wodna została przeekstrahowana CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały wysuszone nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem oraz oczyszczone przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 4f-10, w postaci bardzo lepkiego, jasnożółtego oleju (96.4 mg, 67.2% wydajności).
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 295 (M+1).
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.94 (s, 1H), 7.64 - 7.61 (m, 2H), 7.38 - 7.33 (m, 2H), 7.29, (m, 1H), 7.23 (m, 1H), 7.17 ~ 7.13 (m, 1H), 6.13 (m, 1H), 4.15 (m, 2H), 2.32 (m, 1H), 2.24 (s, 3H), 2.18 (m, 1H, -OH), 0.91 (m, 6H).
W Przykładach 68-75 opisano syntezę związków o Wzorze ogólnym X. Na Figurze 31 pokazano schemat reakcji syntezy związków posiadających strukturę ogólną 5f.
Przykład 68
Otrzymywanie (2,4-difluorofenylo)-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanonu (5f-1)
W przykładzie tym opisano syntezę związku 5f-1, jak pokazano na Figurze 31, gdzie R1 oznacza izobutyl a Ar oznacza 2,4-difluorofenyl.
Etap A: Tetrafluoroboran amonowy (20.97 g, 200 mmol) został rozpuszczony w wodnym roztworze kwasu octowego (500 mL AcOH/250 mL woda) i schłodzony do temperatury 0°C. Następnie, dodano naprzemiennie do mieszaniny reakcyjnej 2-metylo-4-bromoanilinę (związek 1f; 18.61 g, 100 mmol) oraz 42 mL wodnego, stężonego HCI (36% w/w, 12N, 500 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 20 minut w temperaturze 0°C, a następnie dodano NaNO2 (7.59 g, 110 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 1 godzinę w temperaturze 0°C, a następnie została ogrzana do temperatury pokojowej. Po 16 godzinach w temperaturze pokojowej, mieszanina została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i mieszanina została wysuszona azeotropowo w toluenie i w wysokiej próżni. Osad został zawieszony w 500 mL CHCI3, a następnie KOAc (12.76 g, 130 mmol) oraz 18-korona-6 (7.93 g, 30 mmol) zostały dodane do mieszaniny reakcyjnej. Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 1.5 godziny w temperaturze pokojowej. Mieszanina reakcyjna została przemyta wodą, wysuszona nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowana przez celit i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 30 g 5-bromo-1 H-indazolu (związek 2f) w postaci osadu. Surowy materiał został użyty dalej bez oczyszczania.
Etap B: Surowy 5-bromo-1 H-indazol (związek 2f; 100 mmol) został rozpuszczony w 250 mL DMF. Następnie, dodano K2CO3 (20.7 g, 150 mmol) oraz 1-bromo-2-metylopropan (16.3 mL, 150 mmol). Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 120°C, w atmosferze azotu przez 16 godzin. Następnie, mieszanina została schłodzona do temperatury pokojowej i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Dodano wodę (200 mL) oraz CH2CI2 (200 mL) i całość mieszano intensywnie przez 30 minut. Warstwy zostały rozdzielone, a warstwa wodna została przeekstrahowana CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały wysuszone nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 30 g surowego materiału. Surowy materiał został oczyszczony przy użyciu chromatografii (1:9 do 1:4 eter/heksan), co dało 12.870 g związku 3f w postaci ciemnoczerwonego oleju, dając 50.8% wydajności dla etapów A oraz B.
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 253 oraz 255 (M+1).
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.93 (s, 1H), 7.87 (m, 1H), 7.43 (m, 1H), 7.29 (m, 1H), 7.29 (m, 1H), 4.15 (m, 2H), 2.33 (m, 1H), 0.92 (m, 6H).
PL 214 032 Β1
Etap C: Związek 3f (121.0 mg, 0.478 mmol) został rozpuszczony w 2 mL eteru i został schłodzony do temperatury -78°C. Następnie, do roztworu dodano t-BuLi (1.70. M w pentanie, 0.59 mL, 1.004 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez kolejną godzinę w temperaturze -78°C. Następnie, dodano 2,4-difluorobenzaldehyd (58 ąL, 0.526 mmol) w temperaturze -78°C, usunięto łaźnię i reakcję powoli ogrzano do temperatury pokojowej. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 10 mL wody. Fazy zostały rozdzielone, a faza wodna została przeekstrahowana CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały wysuszone nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem oraz oczyszczone przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 237.6 mg związku 5f-1 w postaci lepkiego, jasnobrązowego oleju (75.6% wydajności).
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z315 (M+1).
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.16 (s, 1H), 8.11 (s, 1H), 7.99 (m, 1H), 7.60 (m, 1H), 7.47 (m, 1 H), 7,03 (m, 1 H), 6.94 (m, 1 H), 4.21 (m, 2H), 2.37 (m, 1 H), 0.95 (m, 6H).
Etap D: Związek 4f-1 (316.3 mg, 1.00 mmol) został rozpuszczony w 10 mL CH2CI2 i do roztworu dodano nadjodan Dess Martin (triacetoksynadjodan; 445.3 mg, 1.05 mmol), po czym całość mieszano przez 2 godziny. Mieszanina reakcyjna została potraktowana 10 mL nasyconego K2CO3. Faza wodna została przeekstrahowana CH2CI2. Połączone fazy organiczne zostały wysuszone nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowane przez celit, a następnie zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Mieszanina była oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:2 eter/heksan, co dało 237.6 mg związku 5f-1 w postaci lepkiego jasnobrązowego oleju (75.6% wydajności).
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z315 (M+1).
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.16 (s, 1H), 8.11 (s, 1H), 7.99 (m, 1H), 7.60 (m, 1H), 7.47 (m, 1H), 7,03 (m, 1H), 6.94 (m, 1H), 4.21 (m, 2H), 2.37 (m, 1H), 0.95 (m, 6H).
Przykład 69
Otrzymywanie (4-fluorofenylo)-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanonu (5f-2)
W przykładzie tym opisano syntezę związku 5f-2, jak pokazano na Figurze 31, gdzie R1 oznacza izobutyl a Ar oznacza 4-fluorofenyl.
Etapy A-C: (4-fluorofenylo)-(1-izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanol (związek 4f-2) został otrzymany jak opisano w Przykładzie 27, etapy A-C, z tym wyjątkiem, że w miejsce 2,4-difluorobenzaldehydu został użyty 4-fluorobenzaldehyd.
Etap D: Mieszaninę (4-fluorofenylo)-(1-izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanolu (związek 4f-2; 745.9 mg, 2.50 mmol), nadjodan Dess Martin (triacetoksynadjodan; 1.166 g, 2.75 mmol) oraz 50 mL CH2CI2 mieszano przez 2 godziny. Mieszanina reakcyjna została potraktowana 20 mL nasyconego K2CO3. Faza wodna została przeekstrahowana CH2CI2. Połączone fazy organiczne zostały wysuszone nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowane przez celit, a następnie zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Mieszanina była oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:4 eter/heksan, co dało 599 mg związku 5f-2 w postaci jasnobrązowego osadu (80.9% wydajności).
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 297 (M+1).
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.17 (s, 1H), 8.11 (s, 1H), 7.94 (m, 1H), 7.87 (m, 1H), 7.85 (m, 1H), 7.49 (m, 1H), 7.22 - 7.16 (m, 2H), 4.23 (m, 2H), 2.38 (m, 1H), 0.96 (m, 6H).
Przykład 70
Otrzymywanie (2.4-dichlorofenylo)-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanonu (5f-9)
W przykładzie tym opisano syntezę związku 5f-9, jak pokazano na Figurze 31, gdzie R1 oznacza izobutyl a Ar oznacza 2,4-dichlorofenyl.
Etapy A-C: (2,4-dichlorofenylo)-(1-izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanol (związek 4f-9) został otrzymany jak opisano w Przykładzie 27, etapy A-C, z tym wyjątkiem tego, że w miejsce 2,4-difluorobenzaldehydu użyto 2,4-dichlorobenzaldehyd.
Etap D: Mieszaninę związku 4f-9, nadjodan Dess Martin (triacetoksynadjodan; 20 mg, 0.046 mmol) oraz 1 mL CH2CI2 mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Mieszanina reakcyjna została załadowana na kolumnę Biotage i była eluowana 1:2 eter/heksan, co dało 12.9 mg związku 5f-9 (85% wydajności).
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 347 oraz 349 (M+1).
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.09 (s, 1 H), 8.06 (m, 1 H), 7.53 (m, 1 H), 7.47 (m, 1 H), 7.41 - 7.34 (m, 2H), 4.21 (m, 2H), 2.36 (m, 1H), 0.95 (m, 6H).
Przykład 71
Otrzymywanie (1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-Q-toluilo-metanonu (5f-10)
PL 214 032 Β1
W przykładzie tym opisano syntezę związku 5f-10, jak pokazano na Figurze 31, gdzie R1 oznacza izobutyl a Ar oznacza 2-metylofenyl.
Etapy A-C: (1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-0-toluilo-metanol (związek 4f-9) został otrzymany jak opisano w Przykładzie 27, etapy A-C, z tym wyjątkiem, że O-toluilobenzaldehyd został użyty w miejsce 2,4-difluorobenzaldehydu.
Etap D: Związek 4f-10, (21 mg, 0.070 mmol), nadjodan Dess Martin (triacetoksynadjodan; 31 mg, 0.0735 mmol) oraz 1 mL CH2CI2 mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Mieszanina reakcyjna została załadowana na kolumnę Biotage i była eluowana 1:2 eter/heksan, co dało 18.7 mg związku 5f-10 (91.4% wydajności).
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 293 (M+1).
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.07 (s, 1H), 8.06 (s, 1H), 8.04 (m, 1H), 7.46 (m, 1H), 7.41 (m, 1 H), 7.35 - 7.30 (m, 2H), 7.30 - 7.25 (m, 1 H), 4.21 (m, 2H), 2.36 (m, 1 H), 2.33 (s, 3H), 0.95 (m, 6H).
Przykład 72
Otrzymywanie (2-chloro-4-fluorofenylo)-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanonu (5f-8)
W przykładzie tym opisano syntezę związku 5f-8, jak pokazano na Figurze 31, gdzie R1 oznacza izobutyl a Ar oznacza 2-chloro-4-fluorofenyl.
Etapy A-C: (2-chloro-4-fluorofenyl)-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-0-toluilo-metanol (związek 4f-9) został otrzymany jak opisano w Przykładzie 27, etapy A-C, z tym wyjątkiem, że 2-chloro-4-fluorofenylbenzaldehyd został użyty w miejsce 2,4-difluorobenzaldehydu.
Etap D: (2-chloro-4-fluorofenyl)-(1-izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanol (związek 4f-8; 16.2 mg, 0.0487 mmol), nadjodan Dess Martin (triacetoksynadjodan; 21.7 mg, 0.0511 mmol) oraz 1 mL CH2CI2 mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Mieszanina reakcyjna została załadowana na kolumnę Biotage i była eluowana 1:2 eter/heksan, co dało 13.0 mg związku 5f-8, w postaci oleju (80.7% wydajności).
MS ESI (+) m/z.
Przykład 73
Otrzymywanie (4-chloro-2-fluorofenylo)-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanonu (5f-7)
W przykładzie tym opisano syntezę związku 5f-7, jak pokazano na Figurze 31, gdzie R1 oznacza izobutyl a Ar oznacza 4-chloro-2-fluorofenyl.
Etapy A-C: (4-chloro-2-fluorofenylo)-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)O-toluilo-metanol (związek 4f-9) został otrzymany jak opisano w Przykładzie 27, etapy A-C, z tym wyjątkiem, że 4-chloro-2-fluorofenylobenzaldehyd został użyty w miejsce 2,4-difluorobenzaldehydu.
Etap D: (4-chloro-2-fluorofenylo)-(1-izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-metanol (związek 4f-7; 20.4 mg, 0.0613 mmol), nadjodan Dess Martin (triacetoksynadjodan; 27.3 mg, 0.0644 mmol) oraz 1 mL CH2CI2 mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Mieszanina reakcyjna została załadowana na kolumnę Biotage i była eluowana 1:2 eter/heksan, co dało 12.0 mg związku 5f-7, w postaci osadu (59.2% wydajności).
MS ESI (+) m/z.
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.15 (s, 1H), 8.11 (s, 1H), 7.99 (m, 1H), 7.53 (m, 1H), 7.47, (m, 1 H), 7.30 (m, 1 H), 7.24 (m, 1 H), 4.21 (m, 1 H), 2.37 (m, 1 H), 0.95 (m, 6H).
Przykład 74
Otrzymywanie (2,4-difluorofenylo)-[1 -(2,2,2-trifluoro-etvlo)-1 H-indazol-5-ilol-metanonu (5f-11)
Etap A: 5-bromoindazol (związek 2f; 9.852 g, 50.0 mmol) został rozpuszczony w 150 mL eteru i mieszaninę reakcyjną schłodzono do temperatury -78°C. Następnie, dodano powoli t-BuLi (1.70 M w pentanie, 88.2 mL, 150 mmol) w temperaturze -78°C, po 0.5 godzinie w temperaturze -78°C do mieszaniny reakcyjnej dodano 2,4-difluorobenzaldehyd (10.9 mL, 100.0 mmol) i całość powoli ogrzano do temperatury pokojowej. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 72 godziny w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu, a następnie dodano 110 mL wody. Warstwy zostały rozdzielone a warstwa wodna była ekstrahowana CH2CI2 (6 x 50 mL). Połączone ekstrakty organiczne zostały przemyte nasyconym roztworem NaCI (100 mL), wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało żółty osad. Mieszanina reakcyjna została oczyszczona przy użyciu chromatografii, przez elucję 5% MeOH w CH2CI2. W czasie przygotowywania próbki do chromatografii zaobserwowano, że pożądane frakcje mają słabą rozpuszczalność w CH2CI2. Zmieszane frakcje zostały połączone i zatężone w próżni. Otrzymany olej potraktowano CH2CI2 (w przybliżeniu 50 mL), co spowodowało utworzenie osadu. Osad został zebrany przez filtrację. 1H NMR był dla obu frakcji iden
PL 214 032 Β1 tyczny. Z powodu słabej rozpuszczalności próbek w CHCI3, do każdej z 1H-NMR próbek dodano kilka kropli DMSO-d6, otrzymano 6.034 g 8f-1 w postaci jasnożółtego osadu (46.4% wydajności).
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 261 (M+H).
Etap B: Związek 8f-1 (4.954 g, 19.04 mmol) zawieszono w 150 mL CH2CI2 i dodano w porcjach nadjodan Dess Martina (9.156 g, 1.10 równoważnika) w temperaturze pokojowej. Po 3 godzinach w temperaturze pokojowej, mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i załadowana na Samplet, a następnie była eluowana 2% MeOH w CH2CI2, co dało osad. Osad został zawieszony w 300 mL CH2CI2 oraz 100 mL nasyconego roztworu K2CO3 i był intensywnie mieszany przez kolejne 2 godziny. Mieszanina reakcyjna została przefiltrowana, a filtrat został przeekstrahowany CH2CI2 (3 x 100 mL). Następnie do mieszaniny został dodany nasycony roztwór NaCI i całość była ekstrahowana CH2CI2 (3 x 100 mL). Połączone ekstrakty zostały wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 9f-1 w postaci jasnobrązowego osadu (3.407 g, 69.3% wydajności).
Zidentyfikowano MS: (ESI+) m/z 259 (M+H).
Etap C: Związek 9f-1 (0.258 g, 1.0 mmol), K2CO3 (0.207 g, 1.5 mmol) oraz DMF (5 mL) zostały umieszczone w małej kolbie Schlenka. Powietrze usunięto z kolby, a następnie kolba została schłodzona w łaźni z suchego lodu (nie w acetonie). Strzykawka oraz bromek trifluoroetylowy (0.244 g,
1.5 mmol) zostały schłodzona w łaźni z suchego lodu. Kolba została otworzona i wstrzyknięto bromek trifluoroetylowy, podczas gdy cały układ był zimny. Kolbę zamknięto i ogrzewano w temperaturze 100°C. Po 18 godzinach, nadmiar DMF został usunięty pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została potraktowana wodą (20 mL) oraz CH2CI2 (20 mL). Fazy zostały rozdzielone a faza wodna została ekstrahowana CH2CI2 (4x10 mL). Połączone ekstrakty zostały wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 64.7 mg (19% wydajności) związku 5f-11.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 341 (M+H).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.20 (s, 2H), 8.05 (d, 2H), 7.62 (q,1 H), 7.52 (d, 1 H), 7.04, (t, 1 H), 6.95 (t, 1H), 5.00 (q, 2H).
Przykład 75
Otrzymywanie (1 -allilo-1 H-indazol-5-ilo)-(2,4-difluorofenylo)-metanonu (5f-12)
Etap A: Związek 9f-1 został otrzymany, jak opisano w Przykładzie 74.
Etap B: W kolbie Schlenka umieszczono związek 9f-1 (0.516 g, 10 mmol), K2CO3 (0.415 g,
1.5 mmol), DMF (10 mL) oraz bromek allilu (0.363 g, 1.5 mmol). Kolba została zamknięta i ogrzewana w temperaturze 100°C. Po 19 godzinach roztwór został zdekantowany, a sól przemyto DMF (5 mL x 3). Połączone roztwory zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została rozpuszczona w CH2CI2 (20 mL) i przemyta wodą. Faza wodna została ekstrahowana CH2CI2 (10 mL x 2). Połączone ekstrakty zostały wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 142.1 mg (23.8% wydajności) związku 5f-12.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 299 (M+H).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.17 (s, 1H), 8.12 (s, 1H), 7.98 (d, 1H), 7.60 (m, 1H), 7.48, (d, 1H), 7.04 (td, 1H), 6.95 (td, 1H), 6.05 (m, 1H), 5.28 (d, 1H), 5.17 (d, 1H), 5.06 (dt, 2H).
W Przykładach 76-79 opisano syntezę związków anilinowych o Wzorze ogólnym XI. Na Figurze 32 pokazano schemat reakcji syntezy 15 związków posiadających strukturę ogólną 1 j.
Przykład 76
Otrzymywanie (2,4-difluorofenylo)-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-aminy (2h-1),
W przykładzie tym opisano syntezę związku 2h-1, jak pokazano na Figurze 32, gdzie R1 oznacza izobutyl a Ar oznacza 2,4-difluorofenyl.
Etap A: Tetrafluoroboran amonowy (20.97 g, 200 mmol) został rozpuszczony w wodnym roztworze kwasu octowego (500 mL AcOH/250 mL wody) i schłodzony do 0°C. Następnie, dodano naprzemiennie 2-metylo-4-bromoanilinę (związek 1 f, 18.61 g, 100 mmol) oraz 42 mL wodnego, stężonego roztworu HCI (36% w/w, 12N, 500 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 20 minut w temperaturze 0°C, a następnie dodano NaNO2 (7.59 g, 110 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana przez godzinę w temperaturze 0°C, a następnie ogrzana do temperatury pokojowej. Po 16 godzinach w temperaturze pokojowej, mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, a następnie została wysuszona azeotropowo z mieszaniny toluenu i wysuszona w wysokiej próżni. Pozostałość zawieszono w 500 mL CHCI3 oraz KOAc (12.76 g, 130 mmol) i dodano
PL 214 032 Β1
18-korona-6 (7.93 g, 30 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 1.5 godziny w temperaturze pokojowej. Mieszanina została przemyta wodą wysuszona nad bezwodnym MgSO4, przefiltrowana przez celit i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 30 g 5-bromo-1 H-indazolu (2f) w postaci osadu. Surowy materiał został użyty bez dalszego oczyszczania.
Etap B: Surowy 5-bromo-1 H-indazol (związek 2f, 100 mmol) został rozpuszczony w 250 mL DMF. Następnie dodano K2CO3 (20.7 g, 150 mmol) oraz 1-bromo-2-metylopropan (16.3 mL, 150 mmol). Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 120°C, w atmosferze azotu przez 16 godzin. Mieszanina reakcyjna została ochłodzona do temperatury pokojowej i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Następnie, dodano wodę (200 mL) oraz CH2CI2 (200 mL) i całość intensywnie mieszano przez 30 minut. Fazy zostały oddzielone a faza wodna została przeekstrahowana CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 30 g surowego produktu. Surowy produkt został oczyszczony przy użyciu chromatografii (1:9 do 1:4 eter/heksan), co dało 12.87 g związku 3f-1 w postaci ciemnoczerwonego oleju, z wydajnością 50.8% dla etapów A oraz B.
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 253 oraz 255 (M+1).
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.93 (s, 1H), 7.87 (m, 1H), 7.43 (m, 1H), 7.29 (m, 1H), 7.29 (m, 1H), 4.15 (m, 2H), 2.33 (m, 1H), 0.92 (m, 6H).
Etap C: Związek 3f (2.53 g, 10.0 mmol) został rozpuszczony w 50 mL eteru i schłodzony do -78°C. Do roztworu dodano 12.4 mL t-BuLi (1.70 M, 21.0 mmol), a następnie do mieszaniny dodano B(OMe)3 (2.4 mL, 21.0 mmol), całość powoli ogrzano do temperatury pokojowej. Po 15 minutach do mieszaniny reakcyjnej dodano 6N HCI (10 ml, 60 mmol). Mieszanina reakcyjna została przeniesiona do rozdzielacza, po czym dodano wodę (100 ml) oraz CH2CI2 (100 ml). Warstwy zostały rozdzielone, a warstwa wodna została przemyta CH2CI2. Połączone ekstrakty zostały wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i oczyszczone przy użyciu chromatografii 2:1 eter/heksan do 5% MeOH w CH2CI2, co dało związek 1h, w postaci jasnożółtego osadu (1.41 g, 64.7% wydajności).
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 219 (M+1).
Etap D: Związek 1h (109 mg, 0.50 mmol), octan miedzi (II) (50.3 mg, 0.10 mmol), kwas mirystynowy (46 mg, 0.20 mmol) oraz 2 mL suchego toluenu zostało umieszczone w kolbie. Następnie, dodano 2,6-lutydynę (58 ąL, 0.50 mmol) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez kilka minut. Dodano 2,4-difluoroanilinę (0.75 mmol, 76 ąL) i mieszaninę reakcyjną mieszano intensywnie w atmosferze otoczenia przez 90 godzin. Mieszaninę rozcieńczono 10 mL eteru, przefiltrowano przez celit, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało lepki, ciemnozielony olej. Surowa mieszanina poreakcyjna była oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:4 eter/heksan, co dało 59 mg związku 2h-1 w postaci oleju (39% wydajności).
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 302 (M+1).
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.90 (s, 1H), 7.39 (m, 1H), 7.36 (m, 1H), 7.16 (m, 1H), 7.07 (m, 1H), 6.89 (m, 1H), 6.75 (m, 1H), 5.59 (brs, 1H, NH), 4.16 (m, 2H), 2.35 (m, 1H), 0.95 (m, 6H).
Przykład 77
Otrzymywanie (4-fluorofenylo)-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-aminy (2h-2)
W przykładzie tym opisano syntezę związku 2h-2, jak pokazano na Figurze 32, gdzie R1 oznacza izobutyl a Ar oznacza 4-fluorofenyl.
Etapy A-C: Związek 1h został otrzymany jak opisano w Przykładzie 1, etapy A-C.
Etap D: Związek 1h (109 mg, 0.50 mmol), octan miedzi (II) (25.2 mg, 0.05 mmol), kwas myrystynowy (23 mg, 0.10 mmol) oraz 2 mL suchego toluenu zostało umieszczone w kolbie. Następnie, dodano 2,6-lutydynę (58 ąL, 0,50 mmol, 1.0 równoważnika) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez kilka minut. Dodano 4-fluoroanilinę (71 ąL, 0.75 mmol, 1.5 równoważników) i mieszaninę reakcyjną mieszano intensywnie w atmosferze otoczenia (warunki utleniające dla katalizatora miedziowego) przez 21 godzin. Mieszaninę rozcieńczono 10 mL eteru, przefiltrowano przez celit, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało lepki, ciemnozielony olej. Surowa mieszanina poreakcyjna była oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:1 eter/heksan, co dało 41 mg (28.9% wydajności) związku 2h-2 w postaci oleju.
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 284 (M+1).
1H-NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.87 (s, 1 H), 7.34 (s, 1 H), 7.33 (m, 1 H), 7.13 (m, 1 H), 6.98 - 6.91 (m, 4H), 4.15 (m, 2H), 2.35 (m, 1H), 0.94 (6H).
PL 214 032 Β1
Przykład 78
Otrzymywanie (2,4-dichlorofenylo)-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-aminy (2h-9)
W przykładzie tym opisano syntezę związku 2h-9, jak pokazano na Figurze 32, gdzie R1 oznacza izobutyl a Ar oznacza 2,4-dichlorofenyl.
Etapy A-C: Związek 1h został otrzymany, jak opisano w Przykładzie 1, etapy A-C.
Etap D: Związek 1h (109 mg, 0.50 mmol), octan miedzi (II) (50.3 mg, 0.10 mmol,) kwas myrystynowy (46 mg, 0.20 mmol) oraz 2 mL suchego toluenu zostały umieszczone w kolbie. Następnie, dodano 2,6-lutydynę (58 ąL, 0.50 mmol, 1.0 równoważnika) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez kilka minut. Dodano 2,4-dichloroanilinę (122 mg, 0.75 mmol, 1.5 równoważnika) i mieszaninę reakcyjną mieszano intensywnie w atmosferze otoczenia (warunki utleniające dla katalizatora miedziowego) przez 90 godzin. Mieszaninę rozcieńczono 10 mL eteru, przefiltrowano przez celit, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało bardzo lepki, ciemnozielony olej. Surowa mieszanina poreakcyjna była oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:4 eter/heksan, co dało 59 mg związku 2h-9 w postaci oleju (35% wydajności).
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 334 oraz 336 (M+1).
Przykład 79
Otrzymywanie (1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilo)-Q-toluilo-aminy (2q-10)
W przykładzie tym opisano syntezę związku 2g-10, jak pokazano na Figurze 32, gdzie R1 oznacza izobutyl a Ar oznacza 2-metylofenyl.
Etapy A-C: Związek 1 h został otrzymany jak opisano w Przykładzie 1, etapy A-C.
Etap D: Związek 1h (109 mg, 0.50 mmol), octan miedzi (II) (50.3 mg, 0.10 mmol), kwas myrystynowy (46 mg, 0.20 mmol) oraz 2 mL suchego toluenu zostało umieszczone w kolbie. Następnie, dodano 2,6-lutydynę (58 ąL, 0.50 mmol, 1.0 równoważnika) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez kilka minut. Dodano O-toluidynę (0.75 mmol, 1.5 równoważnika) i mieszaninę reakcyjną mieszano intensywnie w atmosferze otoczenia (warunki utleniające dla katalizatora miedziowego) przez 90 godzin. Mieszaninę rozcieńczono 10 mL eteru, przefiltrowano przez celit, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało bardzo lepki, ciemnozielony olej. Surowa mieszanina poreakcyjna była oczyszczona przy użyciu chromatografii 1:4 eter/heksan, co dało 77 mg związku 2h-10 w postaci oleju (55% wydajności).
Zidentyfikowano MS ESI (+) m/z 280 (M+1).
W Przykładach 80-82 opisano syntezę pochodnych aminokwasów o Wzorze ogólnym XV. Na Figurze 33 pokazano schemat reakcji syntezy związków posiadających strukturę ogólną 2h.
Przykład 80
Otrzymywanie estru metylowego kwasu 4-amino-2-([5-(4-fluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylol-aminołbutanowego (1 i-2)
Etap A: Związek 10g-1 został otrzymany, jak opisano w Przykładzie 46.
Etap B: Roztwór związku 10g-1 (50 mg, 0.15 mmol) w THF (0.5 mL) został potraktowany CDI (1.1 równoważnika) w temperaturze pokojowej, w atmosferze N2. Po mieszaniu przez 18 godzin, do mieszaniny reakcyjnej dodano ester metylowy kwasu 2-amino-4-tert-butoksykarbonyloamino butanowego (36 mg, 0.165 mmol), a następnie dodano N,N-diizopropyloetyloaminę (29 mg, 0.225 mmol). Po mieszaniu przez 18 godzin, mieszaninę reakcyjną zatężono, a pozostałość przeniesiono do CH2CI2 i przemyto 1N HCI. Faza organiczna została przefiltrowana przez papier 1 PS i oczyszczona na kardridżu SepPak poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników 10:1 CH2CI2/Et2O. Pożądane frakcje zostały zatężone, co dało 72 mg związku 1j-1, w postaci beżowej piany (99% wydajności).
1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 8.65 (br, 1H), 8.10 (s, 1H), 7.9 (s, 1H), 7.28 (1H, s), 4.21 (d, 2H), 4.42 (m, 1 H), 3.6 (s, 3H), 2.95 (m, 2H).
Etap C: Roztwór związku 1 j-1 (72 mg, 0.13 mmol) w CH2CI2 (0.2 mL) został potraktowany TFA (0.1 mL) w temperaturze pokojowej. Po 18 godzinach, mieszanina reakcyjna została zatężona, a następnie ponownie rozpuszczona i odparowana eterem, co dało 70 mg (98% wydajności) związku 1 j-2, w postaci bursztynowego oleju.
1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 8.85 (br, 1 H); 8.01 (s, 1 H), 7.98 (s, 1 H), 7.70 (br, 2H), 4.60 (m, 1 H), 4.22 (d, 2H), 3.80 (s, 3H), 2.85 (m, 2H).
Przykład 81
Otrzymywanie estru metylowego kwasu 4-amino-2-ł[5-(4-fluorofenoksv)-1-(2,2,2-trifluoroetvlo)-1 H-indazolo-6-karbonylol-aminolłbutanowego (1 i-4)
Etap A: Związek 10g-2 został otrzymany, jak opisano w Przykładzie 59.
PL 214 032 Β1
Etap B: Związek 10g-2 (0.026 g, 0.073 mmol), benzotriazol-1,3-diol (0.013 g, 0.088 mmol) oraz (3-dimetyloaminopropylo)-etylokarbodiimid (0.017 g, 0.088 mmol) dodano do dichloroetanu i mieszano przez 10 minut. Następnie, została dodana heterogeniczna mieszanina soli HCI estru metylowego kwasu 2-amino-4-t-butoksykarbonyloamino butanowego (0.039 g, 0.147 mmol) oraz trójetyloaminy (0.030, 0.29 mmol) w dichlorometanie. Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 3 godziny, zatężona i oczyszczona przy użyciu HPLC o odwróconych fazach, według Metody A opisanej w Przykładzie 86, co dało około 30 mg czystego związku 1 j-3 (71.9% wydajności).
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 569 (M+H).
Etap C: Związek 1j-3 (0.0012 g, 0.024 mmol) został dodany do 1:1 CH2CI2/TFA przez 1.5 godziny, a następnie całość zatężono, co dało 2.3 mg (100% wydajności) związku 1j-4.
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 9.21 (br, 1H), 8.40 (br, 1H), 8.04 (br, 1H), 7.44 (br, 1H), 7.18 (s, 1 H), 7.03 (m, 3H), 5.05 (m, 2H), 4.80 (br, 1 H), 3.75 (s, 3H), 3.36 (br, 1 H), 2.97 (br, 1 H), 2.51 (br, 1 H), 1.92 (br, 1H).
Przykład 82
Otrzymywanie estru metylowego kwasu 4-amino-2-([5-(4-fluorofenoksv)-1-metvlo-1 H-indazolo-6-karbonylol-amino) butanowego (1 i-6)
Etap A: Związek 10g-3 został otrzymany, jak opisano w Przykładzie 60
Etap B: Związek 10g-3 (0.026 g, 0.090 mmol), benzotriazolo-1,3-diol (0.017 g, 0.11 mmol) oraz (3-dimetyloamino-propylo)-etylokarbodiimid (0.021 g, 0.017 mmol) dodano do dichloroetanu i mieszano przez 10 minut. Następnie, została dodana heterogeniczna mieszanina soli HCI estru metylowego kwasu 2-amino-4-t-butoksykarbonyloamino butanowego (0.05 g, 0.20 mmol) w dichlorometanie. Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 3 godziny, zatężona i oczyszczona przy użyciu HPLC o odwróconych fazach, według Metody A opisanej w Przykładzie 86, co dało 30 mg (66% wydajności) związku 1 j-5, w postaci czystego materiału.
Zidentyfikowano MS (ESI+) m/z 501 (M+H).
Etap C: Związek 1j-5 (0.0012 g, 0.024 mmol) został dodany do 1:1 CH2CI2/TFA w ciągu
1.5 godziny, a następnie został zatężony, co dało 1.2 mg (100% wydajności) związku 1 j-6.
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 9.10 (br, 1H), 8.32 (br, 1H), 8.05 (br, 1H), 7.90 (s, 1H), 7.05 (s, 1H), 7.05 (m, 3H), 4.75 (br, 1H), 4.14 (s, 3H) 3.65 (s, 3H), 3.30 (br, 1H), 2.92 (br, 1H), 2.51 (br, 1H), 1.82 (br, 1H).
W Przykładach 83-85 opisano syntezę związków o wzorze XVI, jak pokazano na Figurze 34.
Przykład 83
Otrzymywanie (2-dimetvloaminoetvlo)-aminv kwasu 5-(4-fluorofenoksv)-1-izobutvlo-1 H-indazolo-6-karboksyloweco (1 k-1)
Związek 11 g-10 (0.05 g, 0.12 mmol), otrzymany jak opisano w Przykładzie 59, został potraktowany 6 równoważnikami BH3 w THF (1M roztwór), a następnie był mieszany w temperaturze 65°C przez 6 godzin, po czym w temperaturze pokojowej przez 14 godzin. Rozpuszczalnik został usunięty przez odparowanie, a pozostałość oczyszczono na preparatywnej TLC, używając 1:1 heksan/octan etylu oraz 5% trójetyloaminę, co dało 0.014 g (30% wydajności) pożądanego produktu.
Zaobserwowano MH+: 385.
Przykład 84
Otrzymywanie związku 1 k-2
Związek 1 k-1, otrzymany jak opisano w Przykładzie 83, został potraktowany nadmiarem bezwodnika octowego oraz trietyloaminąw THE, w temperaturze pokojowej, przez 4 godziny, a następnie został zatężony, co dało 0.010 g 1 k-2.
Zaobserwowano MH+: 427.
Przykład 85
Otrzymywanie związku 1 k-3
Związek 1 k-1, otrzymany jak opisano w Przykładzie 83, został potraktowany nadmiarem chlorku metanosulfonylowego oraz trietyloaminąw THE, w temperaturze pokojowej, przez 4 godziny. Mieszanina reakcyjna została zatężona, pozostałość oczyszczono na preparatywnej TLC używając 1:1 heksan/octan etylu oraz 5% trójetyloaminę, co dało 0.005 g (50% wydajności).
MH+ zaobserwowany: 463.
Przykład 86
Warunki preparatywnej RP-HPLC
Metoda A:
Kolumna: YMC ODS-AQ, 250 X 20 mm i.d., s-10/20 pm, 12 nm.
PL 214 032 Β1
Rozpuszczalnik A: H2O z 0.1% TFA. Rozpuszczalnik B: acetonitryl z 0.05% TFA. Zbieranie kon-
trolowane przez spektrometr masowy. %A %B Prędkość przepływu
0.03 min 85 15 10 ml/min
1.50 min 85 15 20 ml/min
22.5 min 15 85 20 ml/min
24.0 min 5 95 20 ml/min
32.25 min 5 95 15 ml/min
32.75 min 95 5 15 ml/min
Metoda B: Kolumna: YMC ODS-AO, 250 X 20 mm i.d TFA. Rozpuszczalnik B: acetonitryl z 0.05% TFA. ., s-10/20 pm, 12 nm. Rozpuszczalnik A: H2O z 0.1% Zbieranie kontrolowane przez spektrometr masowy.
%A %B Prędkość przepływu
0.03 min 95 5 10 ml/min
1.50 min 95 5 20 ml/min
22.5 min 5 95 20 ml/min
24.0 min 5 95 15 ml/min
30.5 min 95 5 15 ml/min
Metoda C: Kolumna: YMC ODS-AQ, 250 X 20 mm i.d TFA. Rozpuszczalnik B: acetonitryl z 0.05% TFA. ., s-10/20 pm, 12 nm. Rozpuszczalnik A: H2O z 0.1% Zbieranie kontrolowane przez spektrometr masowy.
%A %B Prędkość przepływu
0.03 min 95 5 10 ml/min
1.50 min 95 5 15 ml/min
18.5 min 5 95 15 ml/min
20.0 min 5 95 15 ml/min
20.85 min 95 5 15 ml/min
Przykład 87 Otrzymywanie związku 1m-1 Syntezę związku 1m-1 pokazano na Figurze 37. Etap A: Związek 1 j-7 (0.07 g, 0.13 mmol), otrzymany w podobny sposób, jak opisano dla związ-
ku 1j-3 został potraktowany borowodorkiem sodu (10 równoważników, 0.049 g, 1.3 mmol) w 1:1 MeOH/THF, a następnie był ogrzewany w temperaturze 60°C przez 3 godziny. Mieszanina reakcyjna została zatężona, a następnie pozostałość ponownie potraktowano i odparowano z MeOH, co dało związek 11-1.
Etap B: Związek 11-1 został umieszczony w 1:1 mieszaninie MeOH/4 M HCI w dioksanie na 1.5 godziny, a następnie mieszanina reakcyjna została zatężona. Pozostałość została przeniesiona do chloroformu i przemyta 0.6 M roztworem Na2CO3 (pH 7.0) oraz wodnym, nasyconym roztworem NaCI, a następnie wysuszona nad MgSO4. Po przefiltrowaniu, filtrat został odparowany, co dało związek 1m-1 (99% czystości), w postaci wolnej zasady.
1H-NMR (400 MHz), CDCI3: δ 8.39 (d, 1 H), 8.34 (s, 1 H), 7.90 (s, 1 H), 7.24 (s, 1 H), 6.98 (m, 4H), 4.27 (m, 1H), 4.20 (d, 2H), 3.64 (m, 2H), 2.65 (m, 1H), 2.39 (m, 1H), 2.37 (m, 1H), 2.18 (m, 1H), 1.59 (m, 1H), 0.93 (d, 6H).
W Przykładach 88-109 opisano syntezę z wiązków anilinowych o wzorze ogólnym XVII.
Przykład 88
Otrzymywanie 1 -(5-tert-butvlo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-3-(2-(1 -metylo-1 H-indazol-5-iloksv)-Dirydvn-3-vlometvlo-mocznika (6n)
Schemat reakcji syntezy związku 6n pokazano na Figurze 38.
PL 214 032 Β1
Etap A: 2-(1-Metylo-1 H-indazol-5-iloksy)-nikotynonitryl (3n): 1-metylo-1 H-indazolo-5-ol (1 n) (zsyntezowany jak opisano w Przykładzie 94) (0.10 g, 0.68 mmol) oraz 2-chloro-nikotynonitryl (2n) (0.11 g, 0.81 mmol) zostały zawieszone w DMSO (2 mL). Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 110°C przez 18 godzin. Mieszanina reakcyjna została rozcieńczona wodą i ekstrahowana EtOAc. Połączone fazy organiczne zostały wysuszone nad Na2SO4 i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało surowy produkt. Oczyszczanie przy użyciu chromatografii kolumnowej typu flesh (20-100% EtOAc/Heksan) pozwoliło na otrzymanie pożądanego produktu (3n), (0.152 g, 90% wydajności).
1H NMR (400 mHz, CD3OD) δ 8.27-8.25 (m, 1 H), 8.23 - 8.20 (m, 1 H), 8.01 (s, 1 H), 7.62 (d, J =
8.6 Hz, 1H), 7.57 (d, J = 2.3 Hz, 1H), 7.28 - 7.26 (m, 1H), 7.23-7.20 (m, 1H), 4.10 (s, 3H);
MS (ESI+) m/z 251 (M+H) zidentyfikowany.
Etap B: C-[2-(1 -Metylo-1 H-indazol-5-iloksy)-pirydyn-3-ylo]-metyloamina (4n): 2-(1-Metylo-1 Hindazol-5-iloksy)-nikotynonitryl (3n) (0.132 g, 0.528 mmol) został zawieszony w MeOK (6 mL). Następnie dodano Pd(OH)2 (0.060 mg, 0.427 mmol) w atmosferze azotu, a następnie dodano stężony, wodny HCI (0.6 mL). Mieszanina reakcyjna została potraktowana gazowym H2, a całość mieszano przez 3 godziny w temperaturze pokojowej w atmosferze H2(g). Mieszanina reakcyjna została przefiltrowana przez celit i przemyta MeOH. Faza organiczna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało surowy produkt, który oczyszczono przy użyciu chromatografii kolumnowej typu flesh (MeOH/Et3N/EtOAc), co dało pożądany produkt (4n) (0.047 g, 35% wydajności).
1H NMR (400 mHz, CD3OD) δ 7.96 (s, 1H), 7.90 (d, J = 4.7 Hz, 1H), 7.82 (d, J = 7.0 Hz, 1H), 7.56 (d, J = 9.4 Hz, 1H), 7.46 (d, J = 2.3 Hz, 1H), 7.23 - 7.21 (m, 1 H), 7.09 - 7.06 (m, 1H), 4.07 (s, 3H), 3.95 (S, 2H).
Etap C: 1 -(5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-3-[2-(1 -metylo-1 H-indazol-5-iloksy)-pirydyn-3-ylometylo]-mocznik (6n): C-[2-(1-Metylo-1 H-indazol-5-iloksy)-pirydyn-3-ylo]-metyloamina (4n) (0.017g, 0.067 mmol) oraz ester 2,2,2-trichloro-etylowy kwasu (5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)karbaminowego (5n) (0.035 g, 0.087 mmol) zostały umieszczone w 5 mL reaktorze i rozpuszczone w DMF (5 mL). Następnie dodano DIEA (0.058 mL, 0.334 mmol) do mieszaniny reakcyjnej, a całość ogrzewano w temperaturze 80°C przez 18 godzin. Mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało surowy produkt. Surowy produkt oczyszczono przy użyciu chromatografii kolumnowej typu flesz, metodą Sep-pak 10 g (35 cc) kardridż z żelem krzemionkowym (50% EtOAc/Heksan), co dało pożądany produkt (6n) (0.034 g, 100% wydajności).
1H NMR (400 mHz, DMSO) δ 8.32 (s, 1 H), 8.00 (s, 1 H), 7.94 (d, J - 4.7 Hz, 1 H), 7.65 (d, J = 8.6 Hz, 1 H), 7.60 (d, J - 7.8 Hz, 1 H), 7.46 (s, 1 H), 7.36 (d, J - 7.8 Hz, 2H), 7.29 (d, j = 7.8 Hz, 2H), 7.19 7.16 (m, 1 H), 7.07 - 7.03 (m, 2H), 6.26 (s, 1 H), 4.37 (d, j = 6.3 Hz, 2H), 4.06 (s, 3H), 2.36 (s, 3H), 1.25 (s, 9H);
MS (ESI+) m/z 510 (M+H) zidentyfikowany.
Przykład 89
Otrzymywanie 2-(4-(2-[2-(1-cvklobutvlometvlo-1H-indazol-5-iloksv)-5-fluorofenylo1-acetvloł-DiDerazyn-1-vlo)-N-izopropyloacetamidu (13p)
Schemat reakcji syntezy związku 6n pokazano na Figurze 39.
Etap A: 1-Alliloksy-4-fluorobenzen (3p): Do roztworu 4-fluorofenolu (1p) (30 g, 268.0 mmol) w acetonie (250 mL) dodano bezwodny K2CO3 (65 g, 468.3 mmol) oraz 3-bromo-propen (2p) (28 mL, 321.1 mmol). Mieszanina reakcyjna była ogrzewana pod chłodnicą zwrotną przez 16 godzin, a następnie schłodzona do temperatury pokojowej i ostatecznie przelana do lodowato zimnej wody (500 mL). Faza wodna była ekstrahowana eterem (3 x 250 mL), a połączone fazy organiczne były przemyte 2 M NaOH (2 x 150 mL) i wysuszone nad mieszaniną bezwodnego K2CO3 oraz Na2SO4. Rozpuszczalnik został usunięty w próżni, co dało pożądany produkt (3p) (40.4 g, 99%), w postaci jasnożółtego oleju.
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.01 - 6.92 (m, 2H), 6.89 - 6.82 (m, 2H), 6.10 - 6.82 (m, 1H), 5.44 - 5.41 (m, 1 H), 5.39 - 5.37 (m, 1 H), 4.51 - 4.448 (m, 2H).
Etap B: 2-Allilo-4-fluorofenol (4p): Produkt przejściowy (3p) (14.7 g, 96.6 mmol) był ogrzewany w temperaturze 210°C przez 7 godzin, a następnie było ochłodzony do temperatury pokojowej i pozostawiony na noc. Postęp reakcji sprawdzono przy pomocy chromatografii cienkowarstwowej. Zaobserwowano jedną nową plamkę na TLC (Rf: -0.65 w heksan/octan etylu, 7:3). Za pomocą HPLC surowej mieszaniny reakcyjnej ujawniono jeden główny pik o czasie retencji 2.07 min i jeden mniejszy
PL 214 032 Β1 pik po 2.36 min. Główny produkt, surowy (4p) potwierdzono jako pożądany produkt reakcji i użyto w dalszym etapie bez oczyszczania.
1H NMR (400 MHz, CDCl3) δ 6.88 - 6.78 (m, 2H), 6.78 - 6.72 (m, 1H), 6.05 - 5.93 (m, 1H), 5.21 5.13 (m, 2H), 4.8 (br s, OH), 3.38 (d, J = 6.26 Hz, 2H).
Etap C: Ester etylowy kwasu 2-allilo-4-fluorofenylooctowego (5p): Surowy (4p), bezwodnik kwasu octowego (36.5 mL, 386.4 mmol) oraz pirydyna (37.5 mL, 463.7 mmol) zostały dodane do mieszaniny reakcyjnej. Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 18 godzin, dzień później kontrolowano postęp reakcji za pomocą techniki HPLC (reakcja przebiegła prawie do końca). Następnie mieszanina reakcyjna została wylana na zimną H2O/Et2O, faza wodna była ekstrahowana Et2O (2x), a połączone fazy organiczne były przemywane naprzemiennie 10% HCI (3x), nasyconym NaHCO3 (2x), H2O (2x) oraz solanką, a następnie zostały wysuszone nad bezwodnym Na2SO4. Po zatężeniu, czystość surowego produktu została sprawdzona przy użyciu chromatografii cienkowarstwowej (heksan/octan etylu, 7:3) oraz HPLC. Nie zaobserwowano jonu masowego. Surowy produkt (5p) został użyty w kolejnym etapie bez dalszego oczyszczania.
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.04 - 6.91 (m, 3H), 6.09 - 5.65 (m, 1H), 5.19 - 5.06 (m, 2H), 3.27 (d, J = 6.26 Hz, 2H), 2.30 (s, CH3).
Etap D: Kwas (2-acetoksy-5-fluorofenyl)-octowy (6p-2): Do roztworu (5p) (10 g, 51.5 mmol) w 100 mL CCI4/acetonitryl (1:1) dodano roztwór nadjodanu sodowego (NalO4, 33.6 g, 154.5 mmol) w 500 mL H2O. Po kilku minutach do mieszaniny reakcyjnej został dodany hydrat chlorku rutenu (0.93 g, 4.12 mmol). Ciemna mieszanina była mieszana w temperaturze pokojowej przez 2 godziny, a następnie dodano DCM (600 mL). Fazy zostały oddzielone, a faza wodna została przemyta DCM (3x), a połączone fazy organiczne zostały przemyte H2O i wysuszone nad Na2SO4. Filtracja przez celit 545 oraz odparowanie lotnych składników dało pożądany aldehyd (6p-1) oraz kwas (6p-2) (9.1 g, 83%) w postaci brązowego oleju, który został użyty w kolejnym etapie bez dalszego oczyszczania.
Etap E: Kwas (2-acetoksy-5-fluoro-fenylo)-octowy.(7p): Roztwór chloranu sodu (52.16 g, 576.7 mmol) oraz kwaśny fosforan sodowy (44.5 g, 371 mmol) w 225 mL H2O zostały dodane do roztworu kwasu (6p-2) i aldehydu (6p-1) w 100 mL i-PrOH w 0°C. Powstała mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze 0°C przez 3 godziny, następnie rozcieńczona eterem, po czym rozdzielono fazy. Faza organiczna została przemyta H2O, 10% tiosiarczanem sodu (2x), H2O oraz solanką, a następnie wysuszona nad Na2SO4. Po odparowaniu do małej objętości, do mieszaniny dodano kilka kropel heksanu. Utworzyły się kryształy, które zostały zebrane przez filtrację i przemyte zimnym eterem/heksanem, co dało pożądany produkt (7p) (3.95 g, 36% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.12 - 6.98 (m, 3H), 3.57 (s, 2H), 2.29 (s, CH3);
MS (APCI-) m/z 422.7 (2M-H) zidentyfikowany.
Etap F: Kwas (5-fluoro-2-hydroksyfenylo)-octowy (8p): Związek (7p) (3.5 g, 16.5 mmol) został rozpuszczony w 65 mL MeOH, a następnie dodano 7 mL wodorotlenku amonu (49.5 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez noc, a następnie sprawdzono postęp reakcji przy użyciu TLC (DCM/MeOH/AcOH (9:1:0.15)), HPLC oraz MS. Nie zaobserwowano materiału wyjściowego. Materiał został zatężony do sucha, co dało produkt (8p), który został bezpośrednio użyty w następnym etapie.
MS (APCI-) m/z 168.9 (M-H), 338.7 (2M-H) zidentyfikowany.
Etap G: Kwas [2-(1-cyklobutylometylo-1 H-indazol-5-iloksy)-5-fluorofenylo-octowy (10p): Węglan cezowy (24.2 g, 74.24 mmol) został dodany do roztworu (8p) (2.8 g, 16.5 mmol) w 6 mL NMP, mieszanina reakcyjna stężała. Dodano kolejne 12 mL NMP oraz węglan cezowy (6.29 g, 19.3 mmol), całość przepłukano azotem. Po intensywnym mieszaniu, związek (9p) (5.25 g, 19.8 mmol) oraz 2,2,6,6-tetrametyloheptano-3,5-dion 90.86 mL, 4.12 mmol) został dodany do mieszaniny reakcyjnej. Mieszanina reakcyjna została odgazowana i przepłukana azotem. Następnie dodano chlorek miedzi (I) (0.82 g, 8.24 mmol), a mieszanina reakcyjna została odgazowana, przepłukana azotem i ogrzana do 140°C. Po mieszaniu przez 18 godzin, mieszanina reakcyjna została ochłodzona do temperatury otoczenia (około 23°C), rozcieńczona Et2O i przefiltrowana. Zebrane osady byłu przemyte kilkukrotnie eterem, rozpuszczone w H2O, zakwaszone 6N HCI i ekstrahowane DCM (4x). Połączone fazy organiczne zostały przemyte H2O oraz solanką i wysuszone nad Na2SO4. Po zatężeniu, mieszanina reakcyjna została oczyszczona przy użyciu normalnej chromatografii, poprzez elucję mieszaniną heksan/EtOAc/AcOH (9:1:0.15), co dało pożądany produkt (1 Op) (1.01 g, 17% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.84 (s, 1 H), 7.36 (d, J = 8.62 Hz, 1 H), 7.14 (d, J = 2.35 Hz, 1 H), 7.11 (dd, J = 8.61,2.35 Hz, 1H), 7.05 (dd, J - 8.61, 3,13 Hz, 1H), 6.92 (ddd, J = 8.61, 8.61,3.13 Hz,
PL 214 032 Β1
Η), 6.79 (dd, J = 8.61,4.70 Hz, 1 H), 4.35 (d, J = 7.04 Hz, 2H), 3.73 (s, 2H), 2.93 - 2.82 (m, 1 H), 2.06 -1.97 (m, 2H), 1.94 - 1.76 (m, 4H); MS (ESI+) m/z 355 (M+H) zidentyfikowany.
Etap H: 2-(4-(2-(2-(1 -Cyklobutylometylo-1 H - i nd azo I-5-i I o ksy)-5-f I u o rof e n y I o]-acetyl o}-p i p e razy n -1 -ylo)-N-izopropyloacetamid (12p):
Związek (1 Op) (0.087 g, 0.247 mmol) został rozpuszczony w CHCI3 (1.6 mL), zmieszany z EDCI (0.072 g, 0.372 mmol) i mieszany w temperaturze pokojowej przez 30 minut. N-lzopropylo-2-piperazyn-1-ylo-acetamid (12p) (0.069 g, 0.372 mmol) został dodany do mieszaniny, a następnie 0.8 mL CHCI3. Powstała mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 18 godzin. PS-izocyjanian (0.850 g, 1.6 mmol/g) został dodany do mieszaniny reakcyjnej, a całość była wytrząsana przez 1 godzinę. Po filtracji, filtrat przemyto H2O (2x) i wysuszono nad Na2SO4, a następnie zatężono. Pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii (Sep-Pak, 10 g) (DCM, EtOAc), co dało pożądany produkt (12p) (0.1 g, 77%).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.87 (s, 1H), 7,40 (d, J = 8.61 Hz, 1H), 7.13 - 7.06 (m, 3H), 6.91 (ddd, J= 8.61, 8.61,3.13 Hz, 1H), 6.83 - 6.72 (m, 2H), 4.38 (d, J - 7.04 Hz, 2H), 4.15 - 4.02 (m, 1H), 3.74 (s, 2H), 3.67 - 3.60 (m, 2H), 3.55 - 3.49 (m, 2H), 2.99 - 2.87 (m, 1H), 2.91 (s, 2H), 2.44 - 2.33 (m, 4H), 2.10 - 2.00 (m, 2H), 1.97- 1.79 (m, 4H), 1.16 (s, CH3), 1.15 (s, CH3);
MS (APCI+) m/z 522.2 (M+H) zidentyfikowany.
Przykład 90
Otrzymywanie 2-(2-(1-izobutylo-1 H-indazol-5-iloksv)-fenvnl1-N-(4-morfolin-4-vlo-fenylo)-acetamidu (16p)
Schemat reakcji syntezy związku 16p pokazano na Figurze 40.
Etap A: 5-Bromo-1 -izobutylo-1 H-indazol (14p): K2CO3 został dodany do mieszaniny 5-bromoindazolu oraz DMF. Mieszanina została ogrzana do temperatury 105°C. Po przereagowaniu 5-bromoindazolu mieszanina reakcyjna została wylana na DCM/solanka. Obie fazy zostały rozdzielone, a faza wodna była przeekstrahowana DCM (2x) i sprawdzona przy użyciu TLC. Połączone fazy organiczne zostały przemyte H2O (2x) oraz solanką i wysuszone nad Na2SO4. Po przefiltrowaniu, filtrat został zatężony, a pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii 9.5:0.5 heksan/EtOAc, co dało pożądany produkt (14p).
Etap B: kwas [2-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-iloksy)-fenylo]-octowy (15p): Do odgazowanej zawiesiny kwasu 2-hydroksybenzoesowego (2.4 g, 15.8 mmol) oraz Cs2CO3 (7.72 g, 23.7 mmol) wNMP (13 mL) dodano 2,2,6,6-tetrametylo-heptano-3,5-dion (0.41 mL, 1.97 mmol) oraz związek 14p (2.0 g, 7.90 mmol), a następnie małą ilość NMP dla przemycia. Powstała mieszanina reakcyjna została ponownie odgazowana azotem, a następnie dodano CuCI (0.39 g, 3.95 mmol) i mieszanina reakcyjna została ponownie odgazowana. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 140 -150°C. Po mieszaniu przez 22 godziny, mieszaninę reakcyjną wylano na eter/H2O. Obie fazy zostały rozdzielone, a faza wodna (f-11) została przemyta eterem. Faza wodna została zakwaszona do pH 7, a następnie była ekstrahowana (4x). Połączone fazy organiczne zostały wysuszone nad bezwodnym Na2SO4. Rozpuszczalnik został usunięty pod zmniejszonym ciśnieniem. Osad utworzył się stopniowo w małej objętości mieszaniny rozpuszczalników eter/heksan/DCM i został zebrany przez filtrację, co dało pożądany produkt (15p) (0.93 g, 36% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.8.7 (br s, 1H), 7.38 - 7.28 (m, 2H), 7.25 - 7.17 (m, 2H), 7.13 (d, J = 9.39 Hz, 1H), 7.10 - 7.03 (m, 1H), 6.79 (d, J = 8.61 Hz, 1H), 4.15 (br s, 2H), 3.79 (s, 2H), 2.40 - 2.27 (m, 1H), 0.93 (s, 3H), 0.92 (s, 3H);
MS (APCI+) m/z 325 (M+H), MS (APCI-) m/z 322.8 (M-H) oraz 646.8 (2M-H) zidentyfikowany.
Etap C: 2-(2-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-iloksy)-fenylo]-N-(4-morfolin-4-ylo-fenylo)-acetamid (16p): Do roztworu (15p) (0.04 g, 0.123 mmol), PyBOP (0.135 g, 0.26 mmol) oraz DIEA (0.02 mL, 0.12 mmol) w CHCL3 (2 ml), dodano 4-morfolin-4-ylo-fenyloaminę (0.044 g, 0.247 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 16 godzin i potraktowana żywicą AP-trisaminy (0.25 g, 2.49 mmol/g). Ostatecznie rozpuszczalnik został usunięty pod zmniejszonym ciśnieniem po odfiltrowaniu z żywicy. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii (Sep-Pak, 10 g), poprzez elucję eterem, co dało pożądany produkt (16p) (0.024 g, 40%).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.90 (s, 1 H), 7.50 (br s, 1 H), 7.45 (dd, J = 7.83,1.57 Hz, 1 H), 7.39 (d, J = 9.39 Hz, 2H), 7.31 - 7.26 (ra, 3Η), 7.23 (dd, j = 7.83,1.57 Hz, 1H), 7.15 - 7.09 (m, 2H), 6.86
- 6.79 (m, 3H), 4.17 (d; J = 7.04 Hz, 2H), 3.86 - 3.82 (m, 4H), 3.80 (s, 2H), 3.11 - 3.06 (m, 4H), 2.41
- 2.29 (m, 1H), 0.95 (s, CH3), 0.94 (s, CH3);
MS (APCI+) m/z 485.2 (M+H) zidentyfikowany.
PL 214 032 Β1
Przykład 91
Otrzymywanie 1 -[5-cvklopropvlo-2-(4-trifluorometvlofenylo)-2H-pirazol-3-ilo1 -3-i5-fluoro-2-(1 -metvlo-1 H-indazol-5-iloamino)-benzylo1-mocznika (9g-1) oraz 1 -(5-tert-butvlo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-3-ł2-(1 -cyklobutylometylo-1 H-indazol-5-iloamino)-5-fluorobenzylo1-mocznika (9q-2)
Schemat reakcji syntezy związków 9q-1 oraz 9q-2 pokazano na Figurach 41A oraz B.
Etap A: 2-Azydo-5-fluorobenzonitryl (1 q): Mieszaninę NaN3 (1.17 g, 1.8 mmol) oraz difluorobenzonitryl (0.5 g, 3.6 mmol) w DMA (60 mL) ogrzewano w temperaturze 100°C przez 30 minut. Następnie, mieszanina reakcyjna została rozcieńczona wodą (300 mL) oraz eterem (300 mL). Faza organiczna została przemyta 3 razy wodą i solanką. Faza organiczna została wysuszona (MgSO4) i zatężona. Surowy produkt został oczyszczony przy użyciu chromatografii typu flash, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników eter/heksan (1:5), co dało pożądany produkt (1q), w postaci białych kryształów (0.3 g, 53% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.38 - 7.31 (m, 2H), 7.27 - 7.18 (m, 1 H).
Etap B: 2-Amino-5-fluorobenzonitryl (2q): Do roztworu CoBr2 (15 mg, 0.068 mmol) w etanolu (3mL) dodano 2,2'-dipirydyl (10 mg, 0.068 mmol) w temperaturze pokojowej, a następnie dodano jeszcze NaBH4 (40 mg, 1.02 mmol). Mieszanina reakcyjna została schłodzona do -10°C, a następnie dodano przez wkroplenie produkt przejściowy (2q) (0.22 g, 1.36 mmol) w etanolu (1 mL) przez 10 minut. Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 15 minut, a następnie dodano kwas octowy oraz metanol w temperaturze -10°C. Pozostałość została rozpuszczona w octanie etylu, a następnie została przemyta nasyconym roztworem wodorowęglanu sodowego, solanką i wysuszona (MgSO4), a rozpuszczalniki usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt został oczyszczony przy użyciu chromatografii typu flash, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników eter:heksan (1:2), co dało pożądany produkt (2q) w postaci białych kryształów (0.16 g, 87% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.12 - 7.08 (m, 2H), 6.7 (dd, J - 10.4, 4.8 Hz,1 H), 4.3 (br s, 2H).
Etap C: ester tert-butylowy kwasu (2-cyjano-4-fluorofenylo)-bis-karbaminowego (3q): Do roztworu (2q) (33 mg, 0.24 mmol) w THF (3 mL) dodano Boc2O (200 mg, 0.72 mmol) oraz DMAP (5.9 mg, 0.048 mmol) w temperaturze pokojowej. Mieszanina reakcyjna była ogrzewana pod chłodnicą zwrotną przez 2.5 godziny, a następnie została ochłodzona do temperatury pokojowej, rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt został oczyszczony przy użyciu chromatografii typu flash eluując mieszaniną rozpuszczalników eter:heksan (1:3), co dało pożądany produkt (3q) w postaci białych kryształów (0.08 g, 98% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.4 - 7.26 (m, 3H), 1.45 (s, 18H).
Etap D: ester tert-butylowy kwasu (2-aminometylo-4-fluorofenylo)-biskarbaminowego (4q): Do roztworu (3q) (1 g, 2.97 mmol) w etanolu (30 mL) dodano CoBr2 (27 mg, 0.12 mmol), 2,2'-dipirydyl (57 mg, 0.36 mmol) w temperaturze pokojowej, a następnie NaBH4 (350 mg, 9.2 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 30 minut, a następnie dodano kwas octowy oraz metanol w temperaturze 0°C. Pozostałość została rozpuszczona w octanie etylu, a następnie została przemyta nasyconym roztworem wodorowęglanu sodowego, solanką i wysuszona (MgSO4), a rozpuszczalniki usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt został (4q) został użyty bezpośrednio w następnym etapie (1 g, 100% wyizolowanej surowej wydajności).
Etap E: sól HCI 2-aminometylo-4-fluorofenyloaminy (5q): Surowy produkt przejściowy (4q) (0.95 g, 2.8 mmol) został rozpuszczony w MeOH/DCM (15 mL). Następnie dodano 4N HCI (10.5 mL, 42.0 mmol) w dioksanie i całość mieszano przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej. Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość (5q) została użyta bezpośrednio w następnym etapie bez dalszej charakteryzacji.
Etap F: ester tert-butylowy kwasu (2-amino-5-fluorobenzylo)-karbaminowego (6q): Roztwór bezwodnika Boc (0.49 g, 2.5 mmol) w dioksanie (5 mL) został dodany przez wkroplenie do schłodzonej w łaźni lodowej mieszaniny (5q) (2.8 mmol, 1 eq.) w 5.7 mL 1M NaHCO3 (5.63 mmol) oraz dioksanu (11.2 mL) (1:2). Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej i kontynuowano ogrzewanie w temperaturze pokojowej przez 18 godzin. Następnego dnia mieszanina reakcyjna została rozcieńczona Et2O i przemyta solanką. Rozdzielono fazy. Fazę wodną (solanka) ekstrahowano Et2O (3x), a następnie połączone fazy organiczne przemyto 10% KHSO4 (3x), i przemyto wodą oraz solanką i wysuszono nad Na2SO4. Po zatężeniu, surowy produkt był oczyszczany przy użyciu chromatografii (Sep-Pak), poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników heksan, heksan/EtOAc (9:1), co dało surowy produkt (6q) (0.34 g, 50% wyizolowanej wydajności).
PL 214 032 Β1 1H NMR (400 MHz, CD3OD) δ 6.85 - 6.75 (m, 2H), 6.6 (dd, J = 7.8, 4.7 Hz, 1 H), 4.82 (br s, NH), 4.21 (d, J = 6.2 Hz, 2H), 4.06 (br s, NH2), 1.45 (s, 9H).
LC-MS (ESI+) m/z 241 (M+H) został zidentyfikowany.
Etap G: ester tert-butylowy kwasu [5-fluoro-2-(1-cyklobutylometylo-1 H-indazol-5-iloamino)benzyloj-karbaminowego (7q-2): Do kolby zawierającej kwas boronowy (0.175 g, 0.76 mmol), aminę (6q) (0.22 g, 0.91-5 mmol), Cu(OAc)2 (0.135 g, 0.76 mmol) oraz sita molekularne 4A (0.2 g) w DCM dodano powoli Et3N (0.52 mL, 3.7 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 3 dni w temperaturze pokojowej. Następnie do mieszaniny reakcyjnej dodano DCM i całość przefiltrowano. Filtrat został przemyty H2O (2x), solanką i został wysuszony nad Na2SO4. Po zatężeniu, surowy produkt był oczyszczany przy użyciu chromatografii (Sep-Pak; 10g), poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników heksan/Et2O (3:1). Frakcje zawierające produkt zostały zebrane, co dało (7q-2) (0.12 g, 37% wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.82 (s, 1 H), 7.34 (d, J= 8.6 Hz, 1 H), 7.24 (br s, 1 H), 7.13 (d, J =
8.6 Hz, 1H), 6.94 - 6.84 (m, 3H), 5.02 (br s, NH), 4.35 (d, J = 7.8 Hz, 2H), 4.29 (d, J = 6.2 Hz, 2H), 2.98 -2.85 (m, 1H), 2.10 - 1.98 (m, 2H), 1.95 - 1.79 (m, 4H), 1.44 (s, 9H);
MS (APCI+) m/z 425 (M+H) zidentyfikowany.
Etap H: (2-aminometylo-4-fluoro-fenylo)-(1-cyklobutylometylo-1 H-indazol-5-ilo)-amina (8q-2): Produkt przejściowy (7q-2) (0.076 g, 0.18 mmol) został rozpuszczony w DCM/i-PrOH (5 mL, 1:1), a następnie dodano 0.5 mL HCI (1.97 mmol) w dioksanie do mieszaniny reakcyjnej i całość mieszano przez 3 dni. Rozpuszczalnik został odparowany, co dało (8q-2), który został bezpośrednio użyty w następnym etapie. LC-MS (ESI+) m/z 308 (M- NH2) zidentyfikowany. Zarówno (7q-1), jak i (8q-1) zostały przekształcone w ostatnim etapie przy użyciu protokołu syntezy analogicznego, jak dla 7q-2 oraz 8q-2.
Etap I: 1-[5-Cyklopropylo-2-(4-trifluorometyo(fenylo)-2H-pirazol-3-ilo]-3-[5-fluoro-2-(1-metylo-1 H-indazol-5-iloamino)-benzylo]-mocznik (9q-1): Roztwór (8q-1) (0.15 g, 0.54 mmol) w DMF (4.5-raL) został potraktowany węglanem 10q (0.26 g, 0.6 mmol), a następnie DIEA (0.35 mL, 2.0 mmol) w temperaturze pokojowej. Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 80°C przez 18 godzin, a następnie rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Następnie pozostałość przeniesiono do DCM i przemyto 1N HCI. Faza organiczna została przefiltrowana przez papier 1PS i odparowana do sucha. Surowy produkt został oczyszczony przy użyciu chromatografii HPLC, co dało produkt (9q-1) (0.027 g, 9% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (500 MHz, CDCI3) δ 7.88 (s, 1H), 7.59 (d, J = 7.96 Hz, 2H), 7.54 (d, J = 7.43 Hz, 2H), 7.57 (brs, NH), 7.37 (d, J - 8.49 Hz, 1H), 7.22 - 7.16 (m, 2H), 7.15 (s, 1H), 6.99 - 6.91 (m, 2H), 6.21 (s, 1H), 4.34 (s, 2H), 4.07 (s, 3H), 2.01 -1.93 (m, 1H), 1.14-0.98 (m, 2H), 0.90 - 0.83 (m, 2H);
MS (APCI+) m/z 564 (M+H) zidentyfikowany.
Etap J: 1 -(5-tert-butylo-2-p-toluilo)-2H-pirazol-3-ilo)-3-[2-(1 -cyklobutylometylo-1 H-indazol-5-iloamino)-5-fluorobenzylo]-mocznik (9q-2):
Związek (8q-2) (0.18 mmol) został rozpuszczony w DMF (2.5 ml), a następnie dodano węglan 10q (0.08 g, 0.20 mmol) oraz DIEA (0.1 mL, 0.57 mmol). Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 80°C przez 18 godzin. Następnie rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość przeniesiono do DCM i przemyto 1N HCI. Faza organiczna została przefiltrowana przez papier 1 PS i odparowana do sucha, co dało olej. Surowy produkt został oczyszczony przy użyciu chromatografii HPLC, co dało produkt (9q-2) (0.045 g, 44% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.81 (s, 1H), 7.7 (brs, NH), 7.32 (d, J = 9.39 Hz, 1H), 7.18 - 7.06 (m, 7H), 6.94 - 6.85 (m, 2H), 6.50 (s, 1H), 4.37 - 4.30 (m, 6H), 2.96 - 2.81 (m, 1H), 2.27 (s, 3H), 2.09 -1.96 (m, 2H), 1.94 - 1.76 (m, 4H), 1.34 (s, 9H);
MS (APCI+) m/z 580 (M+H) zidentyfikowany.
Przykład 92
Otrzymywanie 1-(5-tert-butvlo-2-p-chlorofenvlo-2H-pirazol-3-ilo)-3-[2-(-metvlo-1 H-indazo-5-ilosulfanylo)-5-fluorobenzylo1-mocznika (6r-2)
Schemat syntezy związku 6r-2 pokazano na Figurze 42.
Etap A: 5-Bromo-1 H-indazol (1 r): 4-bromo-2-metylo anilina (20 g, 107 mmol), tetrafluoroboran amonowy (23 g, 215 mmol) oraz stężony HCI (45 mL, 537 mmol) zostały dodane do AcOH/H2O (350 mL, 2:1), a następnie były sonifikowane. Następnie, rozpuszczono powoli NaNO2 (8.9 g, 129 mmol) i mieszanina reakcyjna była sonifikowana przez kolejnych 10 minut (mieszanina reakcyjna przybrała zielony kolor i wytrącił się osad). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc. Następnego
PL 214 032 Β1 dnia nie zaobserwowano w mieszaninie reakcyjnej materiału startowego. Mieszaninę reakcyjną odparowano w szybkiej próżni w temperaturze 65°C, a następnie wysuszono azeotropowo w toluenie. Materiał użyto bezpośrednio w następnym etapie, bez dalszego oczyszczania. Powyższy surowy materiał, octan sodowy (42 g, 428 mmol) oraz 18-korona-6 (2.8 g, 11 mmol) zostały dodane do chloroformu (300 mL) i całość była sonifikowana przez 10 minut. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Materiał został przepuszczony przez lejek filtracyjny wypełniony żelem krzemionkowym/celit/piaskiem i był przemywany CHCI3 (materiał nie został zebrany). Następnie, kolumna została przemyta EtOAc, co spowodowało uzyskanie pomarańczowego materiału, który został zebrany i odparowany, dając 16 g materiału. Następnie, surowy materiał został oczyszczony przy użyciu chromatografii typu flash na żelu krzemionkowym poprzez elucję DCM:MeOH (5%), a następnie został wysuszony w wysokiej próżni przez noc, co dało pożądany produkt (1 r) (8 g, 50% wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 11.9 (br s, 1 H), 8.05 (s, 1 H), 7.9 (s, 1 H), 7.46 (d, J = 8.8 Hz, 1 H), 7.39 (d, J = 8.8 Hz, 1H);
MS (ESI) m/z 197.1 (M+H)+.
Etap B: 5-Bromo-1-metylo-indazol (2r): 5-Bromo-1 H-indazol (1 r) (10 g, 51 mmol) został powoli dodany w THF do zimnego roztworu NaH (2.2 g, 60% wt w oleju, 56 mmol) w THF w atmosferze azotu. Po 15 minutach do ciemnej mieszaniny reakcyjnej dodano jodometan (10.8 g, 76 mmol) w temperaturze 0°C. Po 2 godzinach mieszanina reakcyjna została przelana do 1N HCI (30 mL) i była ekstrahowana EtOAc (2 x 50 mL). Następnie połączone ekstrakty przemywano solanką (50 mL), suszono nad Na2SO4, przefiltrowano i zatężono. Chromatografia kolumnowa (żel krzemionkowy): heksan/EtOAc (10-40%) dała 8.2 g produktu końcowego (2r).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.9 (s, 1 H), 7.84 (s, 1 H), 7.43 (d, J - 8.8 Hz, 1 H), 7.24 (d, J = 8.8 Hz, 1H), 4.04. (s, 3H);
MS (ESI) m/z 213 (M+H)+.
Etap C: 5-(Triizopropylosililosulfanylo)-1 -metylo-1 H-indazol (3r):
KH (1.3 g, 30% wt, 9.8 mmol) został przemyty THF, a następnie został zawieszony w THF (10 mL) wtemperaturze 5°C. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano triizopropylosililotiol (1.8 g, 9.3 mmol) w przeciągu 15 minut z intensywnym wytwarzaniem wodoru gazowego. Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze 5°C przez godzinę, a następnie w temperaturze 25°C przez kolejną 1 godzinę. Do tego roztworu dodano roztwór 1-metylo-5-bromoindazolu (2r) (2 g, 9.5 mmol) oraz (F3P)4Pd (1.1 g, 0. 93 mmol) w THF (15 mL). Żółta zawiesina była mieszana przez godzinę w temperaturze 70°C. Po ochłodzeniu mieszaniny reakcyjnej, dodano eter i całość przemyto solanką, wysuszono nad (Na2SO2) i zatężono. Chromatografia kolumnowa pozostałości (żel krzemionkowy, 3% EtOAc w heksanie) dała 5-(triizopropylosulfanylo)-1-metylo-1 H-indazol (3r) (1.8 g, 59%).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.89 (s, 1 H), 7.86 (s, 1 H), 7.48 (d, J = 8.8 Hz, 1 H); 7.25 (d, J = 8.4 Hz, 1H), 4.05 (s, 3H), 1.28 -1.19 (m, 3H), 1.08 (d, J = 7.6 Hz, 18H).
Etap D: 2-(1-metylo-1 H-indazol-5-ilosulfanylo)-5-fluorobenzonitryl (4r): Związek (3r) (0.65 g, 2 mmol), węglan potasowy (0.34 g, 2.4 mmol), CsF (0.46 g, 3 mmol), 2,5-difluorobenzonitryl (0.56 g,
4.1 mmol) oraz DMF (5 mL) zostały umieszczone w 60 mL reaktorze reakcyjnym i całość szczelnie zamknięto, a następnie mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 100°C przez 16 godzin. Następnie nadmiar DMF został usunięty pod zmniejszonym ciśnieniem. Materiał został przeniesiony do DCM (50 mL) i był przemyty wodą (20 mL). Faza wodna została przeekstrahowana DCM (3x). Połączone fazy organiczne zostały przemyte solanką (2x) i były wysuszone nad MgSO4, a następnie zostały przefiltrowane przez układ celit/żel krzemionkowy i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii, poprzez elucję heksan/EtOAc (20%), co dało produkt końcowy w postaci lepkiej cieczy (4r) (0.43 g, 75% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.99 (s, 1H), 7.97 (s, 1H), 7.46 (dd, J= 16.8, 8.8 Hz, 2H), 7.35 -7.32 (m, 1H), 7.14-7.07 (m, 1H), 7.05 - 7.01 (m, 1H), 4.1 (s, 3H);
MS (ESI) m/z 284.2 (M+H)+.
Etap E: 2-(1-Metylo-indazol-5-ilosulfanylo)-5-fluorobenzyloamina (5r): Roztwór związku (4r), (0.43 g, 1.5 mmol) w MeOH (30 mL) został przepłukany azotem, a następnie dodano katalizator Pd(OH)2/C (15% wt, 280 mg, 0.3 mmol) oraz stężony HCI (0.38 mL, 4.6 mmol). Po kolejnym przepłukaniu azotem, balon wypełniony wodorem został umieszczony na górze kolby. Po mieszaniu wtemperaturze pokojowej przez 18 godzin, analiza LC nie wykazała obecności materiału wyjściowego. Następnie, do całości dodano K2CO3 (0.5 g). Katalizator został odfiltrowany przez układ żel krzemionkowy/celit/piasek i został przemyty CHCI3/Et3N, a następnie rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym
PL 214 032 Β1 ciśnieniem. Powstała jasnożółta piana (5r), (0.43 g, 87% wyizolowanej wydajności) była przechowywana w atmosferze azotu.
MS (ESI) m/z 287.9 (M+H)+.
Etap F: 1 -(5-Cyklopropylo-2-p-chlorofenylo-2H-pirazol-3-ilo)-3-[2-(1 -metylo-1 H-indazo-5-ilosulfanylo)-5-fluorobenzylo]-mocznik (6r-1): Roztwór związku (5r), (70 mg, 0.21 mmol) w DMF (1 mL) został potraktowany odpowiednim węglanem (97 mg, 0.24 mmol), a następnie dodano DIEA (70 ąL, 0.54 mmol). Mieszanina była ogrzewana w temperaturze 80°C przez 18 godzin w atmosferze azotu. Następnie surowy produkt został oczyszczony przy użyciu preparatywnej chromatografii cienkowarstwowej, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników heksan/EtOAc (1:1) (Rf = 0.6), co dało produkt końcowy (6r-1) (80 mg, 68% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.85 (s, 1 H), 7.57 (s, 1 H), 7.34 - 7.26 (m, 5H), 7.2 - 7.14 (m, 2H),
6.97 (dd, J = 9.2, 2.8 Hz, 1H), 6.92 - 6.84 (m, 2H), 5.99 (s, 1H), 5.7 (t, J = 6.0 Hz, 1H), 4.4 (d, J = 5.6Hz, 2H), 1.89 (m, 1 H), 0.95 - 0.9 (m, 2H), 0.75 - 0.71 (m, 2H);
MS (ESI) m/z 547.1 (M+H)
Etap G: 1-(5-tert-butylo-2-p-chlorofenylo-2H-pirazol-3-ilo)-3-[2-(1 -metylo-1 H-indazo-5-ilosulfanylo)-5-fluorobenzylo]-mocznik (6r-2): Roztwór aminy (5r), (70 mg, 0.21 mmol) w DMF (1 mL) został potraktowany odpowiednim węglanem (100 mg, 0.24 mmol), a następnie dodano DIEA (70 ąL, 0.54 mmol). Mieszanina była ogrzewana w temperaturze 80°C przez 18 godzin w atmosferze azotu. Następnie, surowy produkt został oczyszczony przy użyciu preparatywnej chromatografii cienkowarstwowej poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników heksan/EtOAc (1:1) (Rf = 0.6), co dało produkt końcowy (6r-2) (80 mg, 66% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCl3) δ 7.86 (s, 1 H), 7.58 (s, 1 H), 7.39 - 7.26 (m, 5H) 7.21 - 7.14 (m, 2H),
6.98 (dd, J - 9.2, 2.4 Hz, 1 H), 6.88 (d (t), J = 8.4, 2.4 Hz, 1 H), 6.68 (s, 1 H), 6.24 (s, 1 H), 5.64 (t, J = 6.0 Hz, 1 H), 4.42 (d, J = 6.4 Hz, 2H), 4.02 (s, 3H), 1.3 (s, 9H);
MS (ESI) m/z 563.1 (M+H)+.
Przykład 93
Otrzymywanie 1 -(5-tert-butvlo-2-metvlo-2H-pirazol-3-ilo)-3-(2-[1 -(3-izopropvloamino-propylo)-1 H-indazpl-5-ilpaminp1-benzylp)-mpcznika (8s-2)
Schemat reakcji syntezy związku 8s-2 pokazano na Figurze 43 A-B.
Etap A: 1-Allilo-5-bromo-1H-indazol (1s): 5-Bromoindazol (Bioorg. Med. Chem. Lett., 11:1153 - 1156 (2001)) (3.94 g, 20.0 mmol), bromek allilu (2.6 mL, 30 mmol) oraz węglan potasowy (4.15 g, 30.0 mmol) były ogrzewane w DMF (25 mL) w temperaturze 100°C przez 18 godzin. Mieszanina reakcyjna została ochłodzona, przefiltrowana przez celit, a następnie osad przemyto EtOAc. Roztwór został odparowany prawie do sucha, a następnie podzielony pomiędzy EtOAc oraz wodę. Faza organiczna została przemyta NaHCO3, wysuszona (MgSO4), zatężona i oczyszczona przy użyciu chromatografii (żel krzemionkowy, 7% EtOAc/heksan), co dało izomer N1 (szybciej wymyty) 1 -allilo-5-bromo-1H-indazol (1s) (1.7 g, 36% wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.95 (s, 1 H), 7.88 (d, J = 2.3 Hz, 1 H), 7.44 (dd, J - 8.6,1.6 Hz, 1 H), 7.29 (d, J = 8.6 Hz, 1H), 6.06 - 5.97 (m, 1H), 5.24 (dd, J = 10.2, 1.6 Hz, 1H), 5.12 (d, J = 16.4 Hz, 1H), 5.01 - 5.00 (m, 2H);
MS (ESI+) m/z 237, 239 (M+H, Br pik) zaobserwowany; HPLC (5 do 95%) 2.98 min.
Etap B: 3-(5-Bromoindazol-1-ilo)-propan-1-ol (2s): 1-Allilo-5-bromo-1 H-indazol (1s) (0.50 g,
2.1 mmol) został rozpuszcony w 2 mL THF i schłodzony do temperatury 0°C. Następnie, bardzo powoli przez strzykawkę dodano roztwór 9-BBN w THF (0.5 M roztwór, 8.9 mL, 4.4 mmol) w atmosferze azotu i przy mieszaniu. Mieszanina reakcyjna została ogrzana do temperatury pokojowej w przeciągu
6.5 godziny. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano powoli roztwór H2O2 (30% wt. roztwór; 1.4 mL) w 1N NaOH (14 mL, 14 mmol). Reakcja była mieszana w temperaturze pokojowej przez noc, co spowodowało utworzenie białego precypitatu. Mieszanina reakcyjna został rozcieńczona H2O oraz Et2O. Fazy zostały rozdzielone, a warstwa organiczna została przemyta solanką. Faza wodna została przemyta raz Et2O. Fazy organiczne zostały połączone, a następnie wysuszone (MgSO4), przefiltrowane i zatężone w próżni. Surowy materiał (2s) został użyty w dalszym etapie bez dalszej charakteryzacji.
Etap C: 5-Bromo-1-[3-(tert-butylo-difenylo-silanyloksy)-propylo]-1 H-indazol (3s): Surowy 3-(5-Bromoindazol-1-ilo)-propan-1-ol (2s) (2.1 mmol) oraz imidazol (0.22 g, 3.2 mmol) zostały rozpuszczone w 10 mL CH2CI2. Następnie, do mieszaniny dodano chlorek tert-butylodifenylosililowy (0.58 g,
2.1 mmol) i reakcję mieszano w temperaturze pokojowej przez 4 godziny. Następnie, dodano dodat
PL 214 032 Β1 kowe ilości (0.07 g, 1.0 mmol) oraz chlorku tert-butylodifenylosililowego (0.16 g, 0.63 mmol) i reakcję mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Następnie, mieszanina reakcyjna została rozcieńczona Et2O i przemyta naprzemiennie 3% roztworem HCI oraz solanką. Fazy organiczne zostały przeekstrahowane jeden raz Et2O. Fazy organiczne zostały połączone, wysuszone (MgSO4), przefiltrowane i zatężone w próżni. Surowy materiał był oczyszczony na kolumnie zawierającej żel krzemionkowy poprzez elucję 1:6 Et2O/heksan, co dało (3s) (1.0 g, 96% w dwóch etapach) w postaci bezbarwnego oleju.
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.92 (s, 1H), 7.86 (s, 1H), 7.61 (d, J = 7.8 Hz, 4H), 7.44 - 7.42 (m, 3H), 7.36 - 7.33 (m, 5H), 4.53 (t, J = 10.2 Hz, 2H), 3.63 (t, J = 9.0 Hz, 2H), 2.16-10 (m, 2H), 1.08 (s, 9H);
HPLC (5 do 95%) 4.72 min.
Etap D: kwas 1 -[3-(tert-butylo-difenylosilanyloksy)-propylo]-1 H-indazolo-5-boronowy (4s): 5-Bromo-1-[3-(tert-butylo-difenylosilanyloksy)-propylo]-1 H-indazol (3s) (200 mg, 0.41 mmol) został rozpuszczony w 4.0 mL THF i schłodzony do temperatury -78°C. Następnie, dodano powoli roztwór n-butylo litu w heksanie (2.5 M, 0.17 mL). Żółta mieszanina reakcyjna była mieszana przez 30 minut. Następnie dodano boran trimetylowy (130 mg, 1.2 mmol), ogrzano reakcję do temperatury pokojowej i mieszano przez 30 minut. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano 10 mL 0.3% wodnego roztworu HCI i mieszano mieszaninę reakcyjną przez 30 minut. Mieszanina reakcyjna została rozcieńczona Et2O a fazy rozdzielone. Faza organiczna została przemyta solanką. Fazy organiczne zostały przeekstrahowane jeden raz Et2O. Fazy organiczne zostały połączone, wysuszone (MgSO4), przefiltrowane i zatężone w próżni. Surowy materiał był oczyszczony częściowo na kolumnie zawierającej żel krzemionkowy, poprzez elucję 3% MeOH/CH2CI2, co dało (4s) (97 mg, 52%).
MS (ESI+) m/z 459 (M+H)+. HPLC (5 to.95%) 3.74 min.
Mieszanina ta została użyta w kolejnym etapie bez dalszego oczyszczania.
Etap E: 1-(2-Aminobenzylo)-3-(5-tert-butylo-2-metylo-2H-pirazol-3-ilo)-mocznik (5s): 5-tert- butylo-2-metylo-2H-pirazol-3-iloamina (10s) (4.8 g, 31 mmol) oraz karbonylo diimidazol (4.6 g, 32 mmol) zostały częściowo rozpuszczone w DCE (100 mL), a następnie były ogrzewane w temperaturze 70°C przez 2 godziny. Mieszanina reakcyjna została ochłodzona, a następnie dodano 2-aminoetylofenyloaminę (9s) (4.2 g, 34 mmol) i całą mieszaninę reakcyjną mieszano przez 14 godzin. Mieszaninę reakcyjną odparowano w celu usunięcia rozpuszczalnika, a następnie podzielono pomiędzy EtOAc oraz 0.5 N HCI (60 mL). Faza organiczna została przemyta NH4CI i wodą i wysuszona (MgSO4). Mieszanina reakcyjna została zatężona i przekrystalizowana z EtOAc (200 mL), co dało pożądany produkt (5s) (4.6 g, 49% wydajności).
1H NMR (400 MHz, DMSO-d6) δ 8.31 (s, 1H), 6.98 (d, J = 1.6 Hz, 1H), 6.96 (dt, J = 7.8,1.6 Hz, 1H), 6.63 (t, J = 6.3 Hz, 1H), 6.59 (d, J = 7.0 Hz, 1H), 6.48 (t, J = 6.3 Hz, 1H), 5.93 (s, 1H), 5.07 (S, 2H), 4.12 (d, J = 6.3 Hz, 2H), 3.51 (s, 3H), 1.16 (s, 9H).
Etap F: 1 -(2-{ 1 -[3-(tert-butylodifenylosilanyloksy)-propylo]-1 H-indazol-5-iloamino}-benzylo)-3-(5-tert-butylo-2-metylo-2H-pirazol-3-ilo)-mocznik (6s): Kwas boronowy 4 (240 mg, 0.52 mmol), 1-(2-amino-benzylo)-3-(5-tert-butylo-2-metylo-2H-pirazol-3-ilo)-mocznik (5s) (170 mg, 0.58 mmol), octan miedzi (II) (90 mg, 0.52 mmol) oraz 240 mg 4 angstremowych sit molekularnych zostało zawieszone w 10 mL CH2CI2. Następnie dodano trietyloaminę (0.36 mL, 2.6 mmol) i mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez noc wystawiona na działanie powietrza. Następnie, dodano dodatkowe 3 mL CH2CI2 dodano do mieszaniny reakcyjnej i całość przefiltrowano przez celit, a lotne składniki zostały usunięte w próżni. Surowy produkt został oczyszczony na kolumnie zawierającej żel krzemionkowy poprzez elucję 2-4% MeOH/CH2CI2, co dało (6s) (170 mg, 45% wydajności) w postaci brązowego osadu.
MS (ESI+) m/z 714 (M+H)+; HPLC (5 do 95%) 4.32 min.
Etap G: 1-(5-tert-butylo-2-metylo-2H-pirazol-3-ilo)-3-{2-[1-(3-hydroksy-propylo)-1 H-indazol-5-iloaminoj-benzyloj-mocznik (7s): 1-(2-{1 -[3-(tert-butylodifenylo-silanyloksy)-propylo]-1 H-indazol-5-iloamino}-benzylo)-3-(5-tert-butylo-2-metylo-2H-pirazol-3-ilo)-mocznik (6s) (40 mg, 0.056 mmol) został rozpuszczony w 0.5 mL THF i potraktowany TBAF (1.0 M roztwór w THF, 0.11 mL, 0.11 mmol). Reakcja była mieszana w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Następnie dodano dodatkową ilość TBAF (0.3 mL, 0.3 mmol) i mieszano mieszaninę reakcyjną przez kolejne 2 godziny. Następnie, mieszanina reakcyjna została rozcieńczona CH2CI2 i przemyta H2O. Faza wodna została przeekstrahowana CH2CI2. Fazy organiczne zostały połączone, wysuszone (MgSO4), przefiltrowane i zatężone
PL 214 032 Β1 w próżni. Surowy produkt został oczyszczony na kolumnie zawierającej żel krzemionkowy, poprzez elucję 5% MeOH/CH2CI2, co dało pożądany produkt (7s) (8 mg, 30%, 90% czysty według analizy 1H NMR oraz HPLC).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.81 (s, 1 H), 7.36 - 7.31 (m, 2H), 7.21 - 7.12 (m, 4.H), 6.85 (s, 1 H), 6.81 (t, J= 10.6 Hz, 1H), 5.93 (s, 1H), 5.41 - 5.38 (m, 1H), 4.49 (t, J = 9.0 Hz, 2H), 4.43 (ti, J = 6.3 Hz, 2H), 3.57 (t, J = 8.2 Hz, 3H), 3.52 (s, 3H), 2.13 - 2.07 (m, 2H), 1.25 (s, 9H);
MS (APCI) m/z 476 (M+H)+; HPLC (5 do 95%) 2.79 min.
Etap H: 1 -(5-tert-butylo-2-metylo-2H-pirazol-3-ilo)-3-{2-[1 -(3-dimetyloamino-propylo)-1 H-indazol-5-iloamino]-benzylo}-mocznik (8s-1):
Bezwodnik metanosulfonylowy (12 mg, 0.070 mmol) został dodany do roztworu alkoholu (7s) (24 mg, 0.050 mmol) oraz diizopropyloetyloaminy (20 mg, 0.15 mmol) w temperaturze pokojowej. Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 1 godzinę. Następnie dodano dimetyloaminę (2.0 M w THF, 0.25 mL, 0.50 mmol) i mieszano mieszaninę reakcyjną przez noc. Następnie, dodano dodatkową ilość dimetyloaminy (2.0 M w THF, 0.25 mL, 0.50 mmol) i mieszanina reakcyjna była mieszana przez dodatkowe 2 dni. Następnie, mieszanina reakcyjna została podzielona pomiędzy CHCI3 oraz wodę. Faza wodna została raz przeekstrahowana CHCI3. Fazy organiczne zostały połączone, wysuszone (MgSO4), przefiltrowane i zatężone w próżni. Surowy produkt został oczyszczony na kolumnie zawierającej żel krzemionkowy eluując 5% MeOH/CH2CI2, zawierającej 1% Et3N, co dało pożądany produkt (8s-1) (11 mg, 43%.wydajności), w postaci ciemnej piany.
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.81 (s, 1H), 7.42 (s, 1H), 7.35 - 7.33 (m, 2H), 7.19 - 7.11 (m, 4H), 6.80-6.75 (m, 2H), 5.94 (s, 1H), 5.55 (m, 1H), 4.43 (d, J = 6.6 Hz, 2H), 4.38 (t, J = 10.5 Hz, 2H), 3.57 (s, 3H), 2.24 (t, J = 10.5 Hz, 2H), 2.19 (s, 6H), 2.08 - 2.01 (m, 2H), 1.24 (s, 9H);
MS (ESI+) m/z 503 (M+H)+; HPLC (5 do 95%) 2.59 min.
Etap l:1-(5-tert-butylo-2-metylo-2H-pirazol-3-ilo)-3-{2-[1-(3-izopropyloaminopropylo)-1 H-indazol-5-iloamino]-benzylo}-mocznik (8s-2):
Bezwodnik metanosulfonylowy (18 mg, 0.11 mmol) został dodany do roztworu alkoholu (7s) (36 mg, 0.076 mmol) oraz diizopropyloetyloaminy (29 mg, 0.23 mmol) w temperaturze pokojowej. Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 1 godzinę. Dodano izopropyloaminę (0.13 mL, 1.50 mmol) i mieszano mieszaninę reakcyjną w temperaturze pokojowej przez 60 godzin. Produkty lotne zostały zatężone w próżni. Surowy produkt został oczyszczony na kolumnie zawierającej żel krzemionkowy, poprzez elucję 5% MeOH/ CH2CI2, zawierającym 1% Et3N, a następnie na Ci8 żelu krzemionkowym, przez elucję mieszaniną rozpuszczalników CH3CN/H2O co dało pożądany produkt (8s-2) (8 mg, 20% wydajności).
1H NMR (400 MHz, MeOD) δ 7.88 (s, 1H), 7.51 (d, J = 8.6 Hz, 1H), 7.31 - 7.24 (m, 3H), 7.17 - 7.16 (m, 2H), 6.93 - 6.89 (m, 1H), 6.05 (s, 1H), 4.52 (t, J = 10.2 Hz, 2H), 4.41 (s, 2H), 3.57 (s, 3H), 3.35 - 3.30 (m, 1H), 3.03 (t, J = 11.7 Hz, 2H), 2.29 - 2.22 (m, 2H), 1.29 (d, J = 6.3 Hz, 6H), 1.26 (s, 9H);
MS (ESI+) m/z 517 (M+H)+; HPLC (5 do 95%) 2.61 min.
Przykład 94
Otrzymywanie 1 -(5-tert-butvlo-2-p-tolulio-2H-pirazol-3-ilo)-3-[5-fluoro-2-(1 -metylo-1 H-indazol-5-iloksv)-benzylo1mocznik (7t-1) oraz 1 -(5-tert-butvlo-2-(4-chloro-fenylo)-2H-pirazol-3-ilo)-3-[5-fluoro-2-(1 -metylo-1 H-indazol-5-iloksv)-benzylo1mocznik (7t-2)
Schemat reakcji syntezy związku 7t-2 pokazano na Figurze 44.
Etap A: 5-Metoksy-1-metylo-1 H-indazol (2t): Roztwór 6-metoksy indazolu (11) (5 g, 33.75 mmol; zobacz Tet Lett., 43(15): 2695 (2002)) w DMF (200 mL) został potraktowany węglanem potasowym (6.06 g, 43.87 mmol) w temperaturze pokojowej. Po mieszaniu przez 15 minut do mieszaniny reakcyjnej dodano jodek metylu (2.33 mL, 37.12 mmol). Powstała mieszanina była ogrzewana w temperaturze 110°C przez 18 godzin. Analiza LC nie wykazała obecności materiału wyjściowego. Następnie, do całości dodano dodatkową ilość jodku metylu (2.33 mL) i kontynuowano mieszanie przez kolejne 18 godzin. LC wykazała 2:1 mieszaninę N1 do N2 zalkilowane izomery. Rozpuszczalnik został usunięty w próżni, a pozostałość przeniesiono do DCM i przemyto 1N HCI. Faza organiczna została przefiltrowana przez papier 1PS, odparowana w próżni i oczyszczona na kolumnie Biotage, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników 4:3, 3:1 heksan/Et2O. Pożądane połączone frakcje (N1 izomer) zostały odparowane w próżni, co dało pożądany produkt (2t) w postaci żółtego oleju (2.57 g; 47%).
PL 214 032 Β1 1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.38 (d, J - 7.8 Hz, 1H), 7.17 (dd, J = 7.8,1.6 Hz, 1H), 7.13 (d, J =
1.6 Hz, 1H), 5.19 - 5.18 (m, 1H), 4.51 - 4.44 (m, 1H), 4.43 - 4.36 (m, 1H), 2.53 - 2.45 (m, 1H), 2.36 -2.30 (m, 1H);
MS (ESI+) m/z 163 (M+H) zaobserwowany.
Etap B: 1 -Metylo-1 H-indazol-5-ol (3t); Do roztworu (2t) (0.99 g, 6.1 mmol) w toluenie (30 mL) dodano AICI3 (2.44 g, 18.3 mmol) w temperaturze pokojowej, co spowodowało zmianę koloru mieszaniny reakcyjnej na purpurowy. Po ogrzewaniu pod chłodnicą zwrotną przez 20 minut, mieszanina reakcyjna zmieniła kolor na oliwkowy. Mieszanina była ogrzewana pod chłodnicą zwrotną przez 2 godziny, a następnie postawiona do oziębienia do temperatury pokojowej, a następnie została wylana na lodowato zimną wodę. Nierozpuszczalne składniki zostały zebrane przez filtrację (398 mg). Filtrat został przeekstrahowany DCM, przefiltrowany przez papier 1PS, odparowany w próżni i następnie oczyszczony na kolumnie Biotage, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników (1:9), następnie (3:7) Et2O/DCM i ostatecznie (1:1) DCM/Et2O. Poszczególne frakcje z produktem zostały zebrane i odparowane w próżni dając związek (3t) w postaci brązowej piany (122 mg). Całkowita, łączna wydajność wynosiła 520 mg (58%).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7,38 (d, J = 7.8 Hz, 1H), 7.17 (dd, J = 7.8,1.6 Hz, 1H), 7.13 (d, J =
1.6 Hz, 1H), 5.19 - 5.18 (m, 1H), 4.51 - 4.44 (m, 1H), 4.43 - 4.36 (m, 1H), 2.53 - 2.45 (m, 1H), 2.36 -2.30 (m, 1H);
MS (ESI+) m/z 149 (M+H) zaobserwowany.
Etap C: 5-Fluoro-2-(1 -metylo-1 H-indazol-5-iloksy)-benzonitryl (4t):
Roztwór (3t) (0.70 g, 4.74 mmol) w DMF (50 mL) został schłodzony do temperatury 0°C, a następnie potraktowany 60% wodorkiem sodu według wagi (0.28 g, 7.11 mmol). Po mieszaniu w tej temperaturze przez 20 minut, do mieszaniny reakcyjnej dodano fluorek arylowy (0.79 g, 5.69 mmol) w temperaturze 0°C. Mieszanina reakcyjna została ogrzana do temperatury pokojowej i była mieszana jeszcze przez 1 godzinę. Mieszanina została następnie schłodzona do 0°C i została potraktowana wodą (50 mL), przeekstrahowana Et2O (3 x 150 mL), a następnie połączone fazy organiczne zostały przemyte wodą (2 x 20 mL), solanką (2 x 20 mL), wysuszone nad MgSO4 i odparowane w próżni, co dało olej. Otrzymany materiał został oczyszczony przy użyciu chromatografii typu flesh (EtOAc/heksan = 2:3; załadowana w mieszaninie ciepłego toluenu i DMF). Pożądane frakcje zostały odparowane w próżni i wysuszone azeotropowo w toluenie. Pożądany związek (4t) został otrzymany w formie białych kryształów, 1.09 g (86% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.38 (d, J - 7.8 Hz, 1H), 7.17 (dd, J = 7.8,1.6 Hz, 1H), 7.13 (d, J - 1.6 Hz, 1H), 5.19 - 5.18 (m, 1 H),4.51 - 4.44 (m, 1H), 4.43 - 4.36 (m, 1H), 2.53 - 2.45 (m, 1H), 2.36 -2.30 (m, 1H);
MS (ESI+) m/z 268 (M+H) zaobserwowany.
Etap D: chlorowodorek 5-fluoro-2-(1 -metylo-1 H-indazol-5-iloksy)-benzyloaminy (5t): roztwór (4t) (0.32 g, 1.22 mmol) w MeOH (20 mL) został przepłukany azotem, a następnie dodano katalizator 20% Pd(OH)2/C (15% wt, 180 mg) oraz stężony HCI (0.3 mL, 3.6 mmol). Po kolejnym przepłukaniu azotem, balon wypełniony wodorem został umieszczony na górze kolby. Po mieszaniu w temperaturze pokojowej przez 18 godzin, analiza LC nie wykazała obecności materiału wyjściowego. Katalizator został odfiltrowany przez układ żel krzemionkowy/celit/piasek i został przemyty MeOH. Następnie, rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość ponownie potraktowano eterem i odparowano w próżni. Otrzymana jasnożółta piana (5t) była przechowywana w atmosferze N2, 0.34 g (91% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.38 (d, J - 7.8 Hz, 1H), 7.17 (dd, J - 7.8,1.6 Hz, 1H), 7.13 (d, J =
1.6 Hz, 1H), 5.19 - 5.18 (m, 1H), 4.51 - 4.44 (m, 1H), 4.43 - 4.36 (m, 1H), 2.53 - 2.45 (m, 1H), 2.36 -2.30 (m, 1H);
MS (ESI+) m/z 272 (M+H) zaobserwowany.
Etap E: 1 -(5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-3-[5-fluoro-2-(1 -metylo-1 H-indazol-5-iloksy)benzylojmocznik (7t-1): Roztwór (5t) (70 mg, 0.23 mmol) w DMF (1 mL) został potraktowany odpowiednim węglanem (6t-1) (100 mg, 0.25 mmol), a następnie DIEA (99 mL, 0.57 mmol). Mieszanina była ogrzewana w temperaturze 80°C przez 18 godzin, w atmosferze azotu. Następnie, rozpuszczalnik został odparowany w próżni, a pozostałość przeniesiono do DCM i przemyto 1N HCI. Faza organiczna została przefiltrowana przez papier 1 PS i została odparowana w próżni, co dało olej, który został oczyszczony na żelu krzemionkowym na kardridżu SepPak, poprzez elucję 10:1 DCM/Et2O. Po
PL 214 032 Β1 żądane frakcje zostały odparowane w próżni, co dało pożądany produkt (7t-1) w postaci jasnożółtego oleju (80 mg; 67% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.38 (d, J= 7.8 Hz, 1H), 7.17 (dd, J = 7.8,1.6 Hz, 1H), 7.13 (d, J =
1.6 Hz, 1H), 5.19 - 5.18 (m, 1H), 4.51 - 4.44 (m, 1H), 4.43 - 4.36 (m, 1H), 2.53 - 2.45 (m, 1H), 2.36 -2.30 (m, 1H);
MS (ESI+) m/z 527 (M+H) zaobserwowany.
Etap F: 1 -[5-tert-butylo-2-(4-chloro-fenylo)-2H-pirazol-3-ilo]-3-[5-fluoro-2-(1 -metylo-1 H-indazol-5-iloksy)-benzylo]mocznik (7t-2): Roztwór (5t) (74 mg, 0.57 mmol) W DMF (1 mL) został potraktowany odpowiednim węglanem (6t-2) (110 mg, 0.25 mmol), a następnie DIEA (99 mL, 0.57 mmol). Mieszanina była ogrzewana w temperaturze 80°C przez 18 godzin, w atmosferze azotu. Następnie, rozpuszczalnik został odparowany w próżni, a pozostałość przeniesiono do DCM i przemyto 1N HCI. Faza organiczna została przefiltrowana przez papier 1 PS i została odparowana w próżni, co dało olej, który został oczyszczony na żelu krzemionkowym na kardridżu SepPak, poprzez elucję 10:1 DCM/Et2O. Pożądane frakcje zostały odparowane w próżni, co dało pożądany produkt (7t-2), w postaci jasnożółtego oleju (80 mg; 64% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.38 (d, J = 7.8 Hz, 1H), 7.17 (dd, J = 7.8,1.6 Hz, 1H), 7.13 (d, J =
1.6 Hz, 1H), 5.19 - 5.18 (m, 1H), 4.51 - 4.44 (m, 1H), 4.43 - 4.36 (m, 1H), 2.53 - 2.45 (m, 1H), 2.36 -2.30 (m, 1H);
MS (ESI+) m/z 547 (M+H) zaobserwowany.
W podobny sposób zostały zsyntezowane następujące związki.
Przykład 95
Otrzymywanie 2-(1-cvklobutvlometvlo-1 H-indazolo)-5-fluorobenzyloamidu kwasu cyklopropanokarboksylowego (9t)
TEA/DCM, rt
Roztwór (8t) (20 mg, 0.06 mmol; otrzymany jak opisano w Przykładzie 94, Etapy A-E) w DCM (0.5 mL) został potraktowany zasadą (13 pL, 0.09 mmol), a następnie chlorkiem cyklopropanokarbonylowym (6 pL, 0.07 mmol) w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu. Następnie, mieszanina była mieszana w temperaturze pokojowej przez 18 godzin i oczyszczona przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym na kardridżu SepPak, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników (10:1) DCM-Et2O. Pożądane frakcje zostały odparowane w próżni, co dało pożądany produkt (9t) w postaci jasnożółtego oleju, 10.2 mg (42% wyizolowanej wydajności).
MS (ESI+) m/z 394 (M+H) zaobserwowany.
Przykład 96
Otrzymywanie N-[5-fluoro-2-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-iloksv)-benzylo1-3-trifluorometvlo benzamidu (111)
F3C
TEA/DCM.rt
10t
PL 214 032 Β1
Roztwór związku (1 Ot) (14 mg, 0.05 mmol; otrzymany jak opisano w Przykładzie 94, Etapy A-E) w DCM (0.5 mL) został potraktowany zasadą (11 ąL, 0.06 mmol), a następnie dodano chlorek 3-trifluorometylobenzoilu (12 mg, 0.075 mmol) w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu. Następnie, mieszanina była mieszana w temperaturze pokojowej przez 18 godzin i oczyszczona przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, na kardridżu SepPak, przez elucję mieszaniną rozpuszczalników (10:1) DCM-Et2O. Pożądane frakcje zostały odparowane w próżni, co dało pożądany produkt (11t) w postaci żółtego oleju, 16.6 mg (53% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.38 (d, J = 7.8 Hz, 1H), 7.17 (dd, J = 7.8,1.6 Hz, 1H), 7.13 (d, J=
1.6 Hz, 1H), 5.19 - 5.18 (m, 1H), 4.51 - 4.44 (m, 1H), 4.43 - 4.36 (m, 1H), 2.53 - 2.45 (m, 1H), 2.36 -2.30 (m, 1H);
MS (ESI+) m/z 468 (M+H) zaobserwowany.
Przykład 97
Otrzymywanie N-[2-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-iloksv)-benzvlo1-2-(3-trifluorometvlofenylo)-acetamidu (14t)
Roztwór kwasu (3-trifluorometylofenylo) octowego (12t) (10 mg, 0.051 mmol) w THF (0.5 mL) został potraktowany 1,1-karbonylodiimidazolem (CDI, 9 mg, 0.055 mmol) w temperaturze pokojowej. Po mieszaniu w temperaturze pokojowej przez 18 godzin, w atmosferze azotu, do mieszaniny reakcyjnej została dodana benzyloamina (13t) (17 mg, 0.05 mmol; otrzymana jak opisano w Przykładzie 94, Etapy A-E), w temperaturze pokojowej. Mieszanie kontynuowano przez kolejne 18 godzin. Rozpuszczalnik został odparowany w próżni, a pozostałość przeniesiono do DCM i oczyszczono na żelu krzemionkowym na kardridżu SepPak, przez elucję mieszaniną rozpuszczalników (10:1) DCM-Et2O. Odpowiednie frakcje zostały odparowane w próżni, co dało pożądany produkt w postaci jasnożółtego oleju (10 mg; 42% wyizolowanej wydajności).
MS (ESI+) m/z 482 (M+H) zaobserwowany.
Przykład 98
Otrzymywanie 5-fluoro-2-(1-izobutylo-1 H-indazol-5-iloksv)-benzyloamidu kwasu 5-tert-butvlo-1-Dirvdvno-2-vlo-1 H-pyrazolokarboksylowego (16t)
j.ccothf
2.
<13t)
Roztwór kwasu 5-tert-butylo-1-pirydyn-2-ylo-1 H-pirazolo-4-karboksylowego (15t) (12 mg, 0.05 mmol) w THF (0.5 mL) został potraktowany w temperaturze pokojowej 1,1-karbonylodiimidazolem (CDI, 9 mg, 0.055 mmol). Po mieszaniu w temperaturze pokojowej przez 18 godzin, w atmosferze azotu, do mieszaniny reakcyjnej została dodana w temperaturze pokojowej benzyloamina (13t) (17 mg, 0.05 mmol; otrzymana jak opisano w Przykładzie 94, Etapy A-E). Mieszanie kontynuowano przez kolejne 18 godzin. Rozpuszczalnik został odparowany w próżni a pozostałość przeniesiono do DCM i oczyszczono na żelu krzemionkowym, na kardridżu SepPak eluując mieszaniną roz
PL 214 032 Β1 puszczalników 2-10% MeOH in DCM. Odpowiednie frakcje zostały odparowane w próżni, co dało pożądany produkt (16t) w postaci żółtego oleju, 5.2 mg (23% wyizolowanej wydajności).
MS (ESI+) m/z 541 (M+H) zaobserwowany.
Przykład 99
Otrzymywanie 2-cvklopropylo-N-[5-fluoro-2-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-iloksv)-benzylol-acetamidu (18t)
Roztwór związku (13t) (15 mg, 0.05 mmol; otrzymany jak opisano w Przykładzie 94, EtapyA-E) w DCM (0.5 mL) został dodany w temperaturze pokojowej do odpowiedniego kwasu TFP (17t) (1 mmol/g). Mieszanina była wytrząsana przez 18 godzin. Żywica została przemyta DCM. Połączone filtraty zostały zatężone i oczyszczone na żelu krzemionkowym na kardridżu SepPak, poprzez elucję (10:1) DCM-Et2O. Odpowiednie frakcje zostały odparowane w próżni, co dało pożądany produkt (18t) w postaci żółtego oleju (12.6 mg; 66% wyizolowanej wydajności).
MS (ESI+) m/z 400 (M+H) zaobserwowany.
Przykład 100
Otrzymywanie 3-chloro-N-[5-fluoro-2-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-iloksv)-benzylolbenzamidu (20t)
Roztwór (13t) (15 mg, 0.05 mmol; otrzymany jak opisano w Przykładzie 94, Etapy A-E) w DCM (0.5 mL) został dodany do odpowiedniego kwasu TFP (19t) (1 mmol/g) w temperaturze pokojowej. Mieszanina była wytrząsana przez 18 godzin. Żywica została przemyta DCM. Połączone filtraty zostały zatężone i oczyszczone na żelu krzemionkowym na kardridżu SepPak, poprzez elucję (10:1) DCM-Et2O. Odpowiednie frakcje zostały odparowane w próżni, co dało pożądany produkt (20t) w postaci żółtego oleju (14.4 mg; 66% wyizolowanej wydajności).
MS (ESI+) m/z 452 (M+H) zaobserwowany.
Przykład 101
Otrzymywanie N-[5-fluoro-2-(1-izobutylo-1 H-indazol-5-iloksv)-benzvlo1-4-trifluorometvlobenzenosulfonamidu (211)
pirydyna
PL 214 032 Β1
Rozwór związku (13t) (15 mg, 0.04 mmol; otrzymany jak opisano w Przykładzie 94, Etapy A-E) w pirydynie (0.5 mL) został potraktowany w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu, chlorkiem 4-trifluorometylobenzenosulfonylowym (13 mg, 0.05 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 18 godzin. Rozpuszczalnik został odparowany w próżni, całość przeniesiono do DCM i następnie przemyto 1N HCI. Faza organiczna została przefiltrowana przez papier 1PS, zatężona w próżni i oczyszczona na żelu krzemionkowym SepPak poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników (10:1) DCM-Et2O. Odpowiednie frakcje zostały odparowane w próżni, co dało pożądany produkt (211) w postaci żółtego oleju, 15.6 mg (70% wyizolowanej wydajności).
MS (ESI+) m/z 522 (M+H) zaobserwowany.
Przykład 102
Otrzymywanie N-[5-fluoro-2-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-iloksv)-benzylo]-metanosulfonamidu (22t)
CHjSOjC] pirydyna
Roztwór związku (13t) (15 mg, 0.043 mmol; otrzymany jak opisano w Przykładzie 94, Etapy A-E) w pirydynie (0.5 mL) został potraktowany w temperaturze pokojowej, w atmosferze azotu, chlorkiem metanosulfonylowym (13 mg, 0.05 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 18 godzin. Rozpuszczalnik został odparowany w próżni, całość przeniesiono do DCM, a następnie przemyto 1N HCI. Faza organiczna została przefiltrowana przez papier 1PS, zatężona w próżni i oczyszczona na żelu krzemionkowym SepPak, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników (10:1) DCM-Et2O. Pożądane frakcje zostały odparowane w próżni, co dało pożądany produkt (211) w postaci żółtego oleju, 13.1 mg (78% wyizolowanej wydajności).
MS (ESI+) m/z 392 (M+H) zaobserwowany.
Przykład 103
Otrzymywanie 5-fluoro-2-(1 H-indazol-5-iloksv)-benzonitrylu (26t)
Schemat reakcji syntezy dla związku 26t pokazano na Figurze 45.
Etap A: 5-Fluoro-2-hydroksybenzonitryl (23t): 2,5-Difluorobenzonitryl (14.9 g, 107 mmol) oraz alkohol benzylowy (11.1 mL, 11.6 g, 107 mmol) zostały rozpuszczone w DMF (330 mL) i schłodzone do temperatury 0°C. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej został dodany wodorek sodowy (60% w oleju, 6.40 g, 161 mmol) w temperaturze 0°C a mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej. Po 1 godzinie mieszania w temperaturze pokojowej, mieszaninę reakcyjną schłodzono do 0°C i stopniowo dodawano do mieszaniny wodę (330 mL). Mieszanina reakcyjna została przeniesiona do rozdzielacza i była ekstrahowana 3 razy 500 mL Et2O. Połączone fazy organiczne zostały przemyte dwukrotnie 100 mL wody, jeden raz solanką, a następnie wysuszone nad MgSO4. Po filtracji, mieszanina reakcyjna została zatężona, co dało surowy jasnożółty osad. Surowy osad został rozpuszczony w MeOH (500 mL). Do roztworu dodano 10% pallad na węglu aktywnym, w atmosferze azotu. Następnie, zamieniono gazowy azot gazowym wodorem i reakcję mieszano w temperaturze pokojowej (jeśli reakcja nie zaszła w ciągu 30 minut to pallad na węglu został odfiltrowany i całość powtórzono ponownie). Po 2 godzinach pallad na węglu został odfiltrowany i przemyty MeOH. Mieszanina reakcyjna została zatężona, co dało surowy jasnożółty osad. Osad został przekrystalizowany z gorącego toluenu (100 mL) przy dodawaniu heksanu (10 mL), a następnie chłodzeniu do temperatury 0°C. Otrzymane białe igły zostały przemyte mieszaniną 1:1 toluenu oraz heksanu (7.23 g, 49% wydajności). Roztwór macierzysty został zatężony i oczyszczony na kolumnie z żelem krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników Et2O/heksan (2:3-1:1), co dało pożądany związek (23t) (6.94 g, 47% wydajności). Całkowita wydajność 14.2 g (96% wydajności) w 2 etapach.
1H NMR (400 MHz, d6-DMSO) δ 11.09 (s, 1H), 7.58 (dd, J = 8.4,3.2 Hz, 1H), 7.40 (td, J = 8.6, 3.2 Hz, 1 H), 7.03 (dd, J = 9.2,4.4 Hz, 1 H) ppm.
Etap B: 5-Fluoro-2-(3-metylo-4-nitrofenoksy)-benzonitryl (24t):
Produkt przejściowy (23t) (10.0 g, 72.9 mmol), 4-fluoro-2-metylo-1-nitrobenzen (13.6 g, 87.5 mmol) oraz węglan potasowy (11.1 g, 80.2 mmol) zostały rozpuszczone w dimetyloacetamidzie
PL 214 032 Β1 (DMA 400 mL), a następnie mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 100°C przy intensywnym mieszaniu. Po 16 godzinach mieszanina reakcyjna została ochłodzona do temperatury pokojowej, a następnie do mieszaniny reakcyjnej dodano 400 mL wody. Mieszanina reakcyjna została przeniesiona do rozdzielacza i była ekstrahowana 3 razy 500 mL Et2O. Połączone fazy organiczne zostały przemyte trzykrotnie 100 mL wody i jeden raz solanką. Następnie, roztwór został wysuszony nad MgSO4, przefiltrowany i zatężony pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymany pomarańczowy, surowy osad został przemyty 100 mL ciepłego (około 50°C) heksanu, a następnie 400 mL heksanu (nie ogrzanego), co dało jasnożółty osad (16.4 g). Pomarańczowy filtrat został zatężony i oczyszczony przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników Et2O/heksan (1:4 - 1:3), co dało jasnopomarańczowy osad, który został przemyty mieszaniną Et2O oraz heksanu (1:3) (1.2 g). Dwie frakcje jasnożółtego osadu zostały połączone, co dało związek (24t) (17.6 g, 89% wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.08 (d, J = 8.6 Hz, 1H), 7.43 (dd, J = 7.6, 3.1 Hz, 1H), 7.35 (ddd, J = 9.7, 3.1 Hz, 1 H), 7.09 (dd, J = 9.5, 4.7 Hz, 1 H), 6.95 - 6.87 (m, 2H), 2.62 (s, 3H) ppm.
Etap C: 2-(4-Amino-3-metylofenoksy)-5-fluorobenzonitryl (25t):
Produkt przejściowy (24t) (14.3 g, mmol) oraz pył cynkowy (17.2 g, 263 mmol) zostały zawieszone w mieszaninie rozpuszczalników MeOH/THF (1:1 125 mL), a następnie dodano nasycony NH4CI (125 mL). Mieszanina reakcyjna ogrzała się. Zaobserwowano znaczącą zmianę w zawiesinie cynku. Reakcja przebiegła do końca wciągu 10 minut. Następnie, mieszanina reakcyjna została przefiltrowana przez układ z żelem krzemionkowym, po czym została rozcieńczona EtOAc i nasyconym NaHCO3. Fazy zostały rozdzielone, a następnie połączone fazy organiczne wysuszono nad MgSO4 i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowa pozostałość (25t) była wystarczająco czysta, co stwierdzono na podstawie analizy NMR.
1H NMR (400 MHz, d6-DMSO) δ 7.83 (dd, J = 8.5, 3.1 Hz, 1H), 7.47 (td, J = 8.9, 3.1 Hz, 1H), 6.83 - 6.77 (m, 2H), 6.74 (dd, J = 8.6, 2.3 Hz, 1H), 6.66 (d, J = 8.6 Hz, 1H), 4.88 (s, 1H), 2.06 (s, 3H) ppm.
Etap D: 5-Fluoro-2-(1 H-indazol-5-iloksy)-benzonitryl (26t):
Produkt przejściowy (25t) (13.2 g, 54.5 mmol) oraz NH4BF4 zostały rozpuszczone w 550 mL mieszaniny rozpuszczalników AcOH oraz wody (2:1), a następnie schłodzone do temperatury 0°C. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano HCI (12 N, 23 mL, 272 mmol) oraz NaNO2 (4.14 g, 59.9 mmol) w temperaturze 0°C, a mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej, całość mieszano. Po 3 godzinach mieszania, roztwór zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i 4 razy suszono azeotropowo z toluenu, co dało jasnożółty osad. Osad rozpuszczono w 600 mL EtOAc i dodano KOAc, a następnie całą mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej. W ciągu 30 minut mieszanina reakcyjna zmieniła kolor z żółtego na pomarańczowy, całość mieszano dalej. Po mieszaniu przez noc, pomarańczowa zawiesina została odfiltrowana i przemyta kilkukrotnie EtOAc do całkowitej objętości 1000 mL. Faza organiczna została przeniesiona do rozdzielacza i została przemyta NaHCO3 oraz solanką, wysuszona MgSO4 przefiltrowana i odparowana. Otrzymany surowy pomarańczowy osad został oczyszczony przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników EtOAc/heksan (1:2 - 1:1), co dało pomarańczowy osad (13.2 g), który został przemyty toluenem. Pomarańczowy roztwór po przemywaniu toluenem został zagęszczony i przemyty ponownie toluenem. Po ponownym przemyciu toluenem otrzymano związek (26t) w postaci lekko pomarańczowego osadu (11.7 g, 84% wydajność z dwóch etapów).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 12.12 (s, 1 H), 8.03 (s, 1 H), 7.58 (d, J =9.4 Hz, 1 H), 7.40 (d, J = 2.3 Hz, 1H), 7.37 (dd, J = 7.9, 3.1 Hz, 1H), 7.18 (ddd, J = 9.4, 7.9, 3.1 Hz, 1H), 7.13 (dd, J = 8.5, 2.3 Hz, 1H), 6.80 (dd, J = 9.3, 3.9 Hz, 1H) ppm.
Przykład 104
Otrzymywanie 3-(5-tert-butvlo-2-p-toluilo-2H-Dirazol-3-ilo)-1 -[5-fluoro-2-(1 -metvlo-1 H-indazol-5-iloksv)-benzylo1-1 -metylomocznika (28t)
Schemat reakcji syntezy dla związku 28t pokazano na Figurze 46.
Etap A: chlorowodorek 5-fluoro-2-(1-metylo-1 H-indazol-5-iloksy) (5t): Produkt przejściowy (4t) (1.13 g, 4.23 mmol; otrzymany jak opisano w Przykładzie 94, Etapy A-C) został rozpuszczony w metanolu (50 mL), a następnie do mieszaniny reakcyjnej w atmosferze azotu dodano 20% wodorotlenek palladu na węglu aktywnym (0.50 g, 0.71 mmol). Po dodaniu do mieszaniny stężonego HCI (12 N, 5.0 mL, 60 mmol), mieszanina reakcyjna była mieszana w atmosferze wodoru przez noc (18 godzin). Mieszanina została przefiltrowana, a wodorotlenek palladu został przemyty MeOH. Po odparowaniu,
PL 214 032 Β1 pozostałość została wysuszona azeotropowo z mieszaniny toluenu oraz EtOH, co dało związek (5t) w postaci białego proszku (1.29 g, 99% wydajności) 1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.72 (br, 3H), 8.01 (s, 1H), 7.73 (d, J = 8.6 Hz, 1H), 7.57 (dd, J = 9.4, 2.3 Hz, 1 H), 7.38 (s, 1 H), 7.19 (d, J = 3.1 Hz, 1 H), 7.04 (td, J = 74.8, 3.1 Hz, 1 H), 7.02 (dd, J = 195.1,4.7 Hz, 1H), 4.07 (s, 3H) ppm.
Etap B: ester tert-butylowy kwasu 5-fluoro-2-(1-metylo-1 H-indazol-5-iloksy)-benzylo]karbaminowego (26t): produkt przejściowy (5t) (134 mg, 0.43 mmol) został rozpuszczony w CH2CI2 (5 mL), a następnie zostały dodane diizopropyloetyloamina (151 ąL, 112 mg, 0.87 mmol) oraz di-tert-butylodiwęglan (94.7 mg, 0.43 mmol). Po mieszaniu przez noc (12 godzin), mieszanina reakcyjna została rozcieńczona octanem etylu (100 mL), została przemyta 0.2 N HCI (5 mL), nasyconym NaHCO3 (5 mL) oraz solanką, wysuszona nad MgSO4 i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało żółty surowy olej, który został oczyszczony na kolumnie z żelem krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników EtOAc/heksan (1:2), co dało związek (26t) w postaci bezbarwnego oleju (150 mg, 93% wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.85 (s, 1H), 7.35 (d, J = 9.4 Hz, 1H), 7.15 - 7.08 (m, 3H), 6.87 (t, J= 9.4 Hz, 1H), 6.75 (dd, J = 8.7,4.7 Hz, 1H), 5.09 (br, 1H), 4.35 (d, J = 6.3 Hz, 2H), 4.06 (s, 3H), 1.42 (s, 9H) ppm.
Etap C: ester tert-butylowy kwasu [5-fluoro-2-(1-metylo-1 H-indazol-5-iloksy)-benzylo]-metylokarbonylowego (27t): Produkt przejściowy (26t) (50 mg, 0.135 mmol) został rozpuszczony w DMF (2 mL), a następnie schłodzony do temperatury 0°C. Następnie dodano wodorek sodu (60%, 8.1 mg, 0.20 mmol) oraz jodek metylu (42 ąL, 95.5 mg, 0.67 mmol) w temperaturze 0°C, po czym pozostawiono mieszaninę reakcyjną do ogrzania do temperatury pokojowej. Po 1 godzinie mieszanina reakcyjna została przelana na nasycony roztwór NH4CI i była ekstrahowana 3 razy 30 mL eteru. Połączone fazy organiczne zostały przemyte dwukrotnie 5 mL wody oraz raz solanką, a następnie wysuszone nad MgSO4 i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Jasnożółta pozostałość została oczyszczona na kolumnie z żelem krzemionkowym, eluowana mieszaniną rozpuszczalników EtOAc/heksan (1:2), co dało związek (27t) w postaci bezbarwnego oleju (52 mg, ilościowo).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.83 (s, 1 H), 7.35 (s, 0.4H), 7.33 (s, 0.6H), 7.11 (s, 0.6H), 7.08 (s, 1.4H), 6.98 (d, J = 8.6 Hz, 1H), 6.92 - 6.81 (m, 1), 6.81 - 6.73 (m, 1 H), 4.49 (s, 0.8H), 4.45 (s, 1.2H), 4.04 (s, 3H), 2.89 (s, 1,8H), 2.85 (s, 1,2H), 1.45 (s, 3.6H), 1.41 (s, 5.4H) ppm.
Etap D: 3-(5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-1 -[5-fluoro-2-(1 -metylo-1 H-indazol-5-iloksy)benzylo]-1-metylomocznik (28t): Produkt przejściowy (27t) (52 mg, 0.135 mmol) został rozpuszczony w CH2CI2 (2 mL), a następnie do mieszaniny reakcyjnej dodano TFA (1 mL) w temperaturze pokojowej. Po 1 godzinie mieszania mieszanina reakcyjna została odparowana pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została rozcieńczona EtOAc (50 mL) i zneutralizowana nasyconym NaHCO3, przemyta solanką, a następnie wysuszona nad MgSO4 i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy, jasnożółty olej został rozpuszczony w DMA (2 mL). Następnie dodano węglan (6t-1) oraz diizopropyloetylaminę, a całość ogrzewano w temperaturze 80°C, w zamkniętym reaktorze. Po 16 godzinach mieszania mieszanina reakcyjna została rozcieńczona Et2O (50 mL), a następnie przemyta trójkrotnie 5 mL wody i raz solanką, a następnie wysuszone nad MgSO4 i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy olej został oczyszczony przy użyciu chromatografii typu flesh, na kolumnie z żelem krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników (octan etylu /heksan 1:1), co dało związek (28t) w postaci białej piany (63.8 mg, 87% wydajności w 2 etapach).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.83 (s, 1 H), 7.32 (d, J = 9.4 Hz, 1 H), 7.22 (d, J = 7.8 Hz, 2H) 7.13 (d, J = 7.8 Hz, 2H), 7.02 (s, 1H), 6.98 (d, J= 8.6 Hz, 1H), 6.89 (t, J = 8.6 Hz, 1H), 6.72 (dd, J = 7.7,
4.7 Hz, 1H), 6.62 (s, 1H), 6.39 (s, 1H), 4.51 (s, 2H), 4.05 (s, 3H), 2.94 (s, 2H), 2.32 (s, 3H), 1.30 (s, 9H) ppm.
Przykład 105
Otrzymywanie 1 -(5-tert-butvlo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-3-i5-fluoro-2-(1 -metylo-1 H-indazol-5-iloksy)-benzylo1-1 -metylomocznika (32t)
Schemat reakcji syntezy dla związku 32t pokazano na Figurze 47.
Etap A: [5-fluoro-2-(1 -metylo-1 H-indazol-5-iloksy)-benzylo]-(4-metoksybenzylo)-amina (29t): Produkt przejściowy (5t) (136 mg, 0.442 mmol (otrzymany jak opisano w Przykładzie 106, Etap A) został rozpuszczony w EtOAc (100 mL) i zneutralizowany NaHCO3, a następnie przemyty solanką, wysuszony nad MgSO4 i zatężony pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało wolną aminę. Wolna amina została rozpuszczona w 1,2-dichloroetanie (5 mL), a następnie do mieszaniny reakcyjnej dodano
PL 214 032 Β1 p-anizoaldehyd w temperaturze pokojowej. Po 2 godzinach mieszania mieszanina reakcyjna została odparowana w temperaturze pokojowej. Pozostałość została rozpuszczona w MeOH (5 mL), a następnie schłodzona do temperatury 0°C. Następnie, do roztworu dodano borowodorek sodowy w temperaturze 0°C. Po 40 minutach mieszania w temperaturze 0°C do mieszaniny reakcyjnej dodano kilka kropel kwasu octowego w temperaturze 0°C i całość odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozcieńczono EtOAc (50 mL), a następnie zneutralizowano NaHCO3, przemyto solanką i wysuszono nad MgSO4 oraz zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało surowy olej, który został oczyszczony na żelu krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników EtO -Ac/heksan (1:1) z 1% Et3N, co dało związek (29t) w postaci bezbarwnego oleju (139 mg, 80% wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.85 (s, 1H), 7.3,4 (d, J = 9.4 Hz, 1H), 7.28 (d, J - 7.0 Hz, 1 H), 7.23 - 7.15 (m, 2H), 7.13 - 7.06 (m, 2H), 6.92 - 6.85 (m, 2H), 6.84 - 6.78 (m, 2H), 4.61 (s, 1 H), 4.06 (s, 3H), 3.82 (s, 2H), 3.77 (s, 3H), 3.72 (s, 2H) ppm.
Etap B: 3-(5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-1 -[5-fluoro-2-(1 -metylo-1 H-indazol-5-iloksy)benzylo]-1-(4-metoksybenzylo)-mocznik (30t):
Produkt przejściowy (29t) (135 mg, 0.354 mmol), trichloroetylowęglan (6t-1) (154 mg, 0.379 mmol) oraz diizopropyloamina (120 μΙ, 89 mg, 0.69 mmol) zostały rozpuszczone w DMA (5 mL), a następnie ogrzane do temperatury 80°C. po 12 godzinach mieszania w temperaturze 80°C, mieszanina reakcyjna została schłodzona do temperatury pokojowej, następnie rozcieńczona eterem (50 mL) i przemyta trójkrotnie 5 mL wody oraz jeden raz solanką, wysuszona nad MgSO4 i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy olej został oczyszczony na żelu krzemionkowym eluując mieszaniną rozpuszczalników EtOAc/heksan (2:3), co dało związek (30t) w postaci bezbarwnego oleju (180 mg, 83% wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.82 (s, 1 H), 7.07 - 6.95 (m, 8H), 6.94 - 6.89 (m., 1 H), 6.89 - 6.84 (m, 1 H), 7.29 (d, J = 9.0 Hz, 1 H), 6.75 (d, J = 8.6 Hz, 2H), 6.69 (dd, J = 8.9, 4.7 Hz, 1 H), 6.60 (s, 1 H), 6.41 (s, 1H), 4.57 (s, 2H), 4.44 (s, 2H), 4.04 (s, 3H), 3.78 (s, 1H), 3.77 (s, 3H), 2.31 (s, 3H), 1.30 (s, 9H) ppm.
Etap C: 1 -(5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-3-[5-fluoro-2-(1 -metylo-1 H-indazol-5-iloksy)benzylo]-3-(4-metoksybenzylo)-1-metylo-mocznik (311): Produkt przejściowy (30t) (150 mg, 0.23 mmol) został rozpuszczony w DMF (2 mL) i schłodzony do temperatury 0°C. Następnie dodano wodorek sodowy (60% w oleju, 14 mg, 0.36 mmol) oraz jodek metylu (73.8 ąL, 168 mg, 1.19 mmol) w temperaturze 0°C i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 0°C przez 1 godzinę. Reakcja została przerwana przez dodanie 5 mL wody w temperaturze 0°C, a następnie dodanie 50 mL Et2O. Mieszanina została przemyta dwukrotnie 5 mL wody oraz jeden raz solanką, wysuszona nad MgSO4 i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona na żelu krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników EtOAc/heksan (1:2), co dało produkt (31t), w postaci jasnożółtego amorficznego związku (134 mg, 87% wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.82 (s, 1H), 7.37 (d. J = 8.6 Hz, 2H), 7.28 (d, J = 9.4 Hz, 1H), 7.15 - 7.02 (m, 2H), 7.00 - 6.81 (m, 6H), 6.80 - 6.60 (m, 3H), 5.85 (s, 1H), 4.21 (s, 2H), 4.20 (s, 2H), 4.05 (s, 3H), 3.76 (s, 3H), 2.98 (s, 3H), 2.29 (s, 3H), 1.23 (s, 9H) ppm.
Etap D: 1 -(5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-3-[5-fluoro-2-(1 -metylo-1 H-indazol-5-iloksy)benzylo]-1-metylomocznik (32i): Produkt przejściowy (31t) (85 mg, 0.131 mmol) został rozpuszczony w 5 mL roztworu 2% (v/v) anizolu w kwasie trójfluorooctowym i był mieszany w temperaturze pokojowej przez 1.5 godziny. Po odparowaniu surowa pozostałość została rozpuszczona w EtOAc (80 mL) i zneutralizowana nasyconym NaHCO3, przemyta solanką, wysuszona nad MgSO4 i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymany surowy olej zostałał oczyszczony na żelu krzemionkowym, przez elucję mieszaniną rozpuszczalników EtOAc/heksan (2:3), co dało związek (32t) w postaci białej amorficznej substancji (68.6 mg, 99% wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.84 (s, 1H), 7.32 (d, J = 9.4 Hz, 1H), 7.25 (d, J = 7.8 Hz, 2H), 7.13 (d, J = 7.8 Hz, 2H), 7.07 (t, J = 10.2 Hz, 1H), 7.20 - 6.96 (m, 1H), 6.93 (td, J = 8.6, 3.1 Hz, 1H), 6.85 (td, J = 8.6, 3.1 Hz, 1H), 6.68 (dd, J = 8.6,4.7 Hz, 1H), 6.11 (s, 1H), 5.31 (t, J=6.3 HZ, 0.8 H), 5.17 (t, J = 6.3 Hz, 0.2H), 4.48 - 4.26 (m, 2H), 4.05 (s, 3H), 3.00 (s, 3H), 2.33 (s, 2.4H), 2.32 (s, 0.6H), 1.36 (s, 1.8H), 1.29 (s, 7.2 H) ppm.
Przykład 106
Otrzymywanie 1 -(5-tert-butvlo-2-o-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-3-[5-fluoro-2-(1 -metylo-1 H-pirazolo[3.4-clpirvdvn-5-vloksv)-benzylo1-mocznika (4u)
PL 214 032 Β1
Schemat reakcji syntezy dla związku 4u pokazano na Figurze 48.
Etap A: 5-fluoro-2-hydroksybenzonitryl (23t): 2,5-difluorobenzonitryl (14.9 g, 107 mmol) oraz alkohol benzylowy (11.1 mL, 11.6 g, 107 mmol) zostały rozpuszczone w DMF (330 mL), a następnie ochłodzone do temperatury 0°C. Następnie, dodano wodorek sodu (60% w oleju, 6.40 g, 161 mmol) i mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej. Po 1 godzinie mieszania w temperaturze pokojowej, mieszanina reakcyjna została schłodzona do temperatury 0°C i stopniowo dodano wodę (330 mL). Mieszanina reakcyjna została przeniesina do rozdzielacza i była trójkrotnie ekstrahowana 500 mL Et2O. Połączone fazy organiczne zostały przemyte dwukrotnie 100 mL wody, solanką, wysuszone nad MgSO4 i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało jasnożółty osad. Surowy osad został rozpuszczony w MeOH (500 mL). Następnie do roztworu dodano 10% palladu na węglu aktywnym w atmosferze azotu. Gazowy azot został zastąpiony gazowym wodorem i reakcja była mieszana w temperaturze pokojowej (jeśli reakcja nie przebiegła w ciągu 30 minut, katalizator Pd/C został odfiltrowany i cały cykl powtórzono ponownie). Po 2 godzinach pallad na węglu został odfiltrowany i przemyty MeOH. Mieszanina reakcyjna została zatężona, co dało surowy jasnożółty osad. Osad został przekrystalizowany z gorącego toluenu (100 mL) przy dodawaniu heksanu (10 mL), a następnie chłodzeniu do temperatury 0°C. Otrzymane białe igły zostały przemyte mieszaniną 1:1 toluenu oraz heksanu (7.23 g, 49% wydajności). Roztwór macierzysty został zatężony i oczyszczony na kolumnie z żelem krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników Et2O/heksan (2:3 -1:1), co dało pożądany związek (23t) (6.94 g, 47% wydajności).
Całkowita wydajność 14.2 g (96% wydajności) w 2 etapach.
1H NMR (400 MHz, d6-DMSO) δ 11.09 (s, 1H), 7.58 (dd, J = 8.4,3.2 Hz, 1H), 7.40 (td, J = 8.6, 3.2 Hz, 1H), 7.03 (dd, J=9.2,4.4 Hz, 1H) ppm.
Etap B: 5-Fluoro-2-(4-metylo-5-nitro-pirydyn-2-yloksy)-benzonitryl (1u): Produkt przejściowy (23t) (1.78 g, 13.0 mmol), 2-chloro-4-metylo-5-nitropirydyna (2.31 g, 13.0 mmol) oraz węglan potasowy (1.80 g, 13.0 mmol) zostały rozpuszczone w DMF (120 mL). Po ogrzaniu mieszaniny reakcyjnej do temperatury 60°C, bezbarwny roztwór zmienił kolor na niebieski w ciągu 10 minut. Po 16 godzinach mieszania w temperaturze 60°C, mieszaninę reakcyjną schłodzono do temperatury pokojowej, a następnie całość rozcieńczono 100 mL Et2O. Nieorganiczny precypitat został odfiltrowany, a następnie przemyty Et2O. Połączone roztwory organiczne (całość 600 mL) zostały przeniesione do rozdzielacza, a potem były przemyte trójkrotnie 60 mL wody i jeden raz solanką. Roztwór został wysuszony nad MgSO4, a następnie zatężony pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało surowy, brązowy osad. Surowy osad został rozpuszczony w MeOH (240 mL). następnie do roztworu dodano 10% palladu na węglu aktywnym w atmosferze azotu. Gazowy azot został zastąpiony gazowym wodorem i reakcja była mieszana w temperaturze pokojowej (jeśli reakcja nie przebiegła w ciągu 30 minut, katalizator Pd/C został odfiltrowany i cały cykl powtórzono ponownie) Po 1.5 godziny pallad na węglu został odfiltrowany i przemyty MeOH. Mieszanina reakcyjna została zatężona, co dało surowy jasnożółty osad. Surowy osad oczyszczano na kolumnie z żelem krzemionkowym eluując mieszaniną rozpuszczalników EtOAc/heksan (1/1-3/2), co dało (1u) w postaci białego osadu (2.21 g, 7.0% wydajności w dwóch etapach).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.57 (s, 1H), 7.33 (ddd, J = 7.8, 3.1,1.6 Hz, 1H), 7.29 - 7.22 (m, 1H), 7.23 (s, OH), 7.15 (ddd, J = 9.3, 4.7, 1.6 Hz, 1 H), 6.82 (s, 1H), 2.22 (s, 3H) ppm.
Etap C: 5-fluoro-2-(1 H-pirazolo[3,4-c]pirydyn-5-yloksy)-benzonitryl (2u): Produkt przejściowy (1 u) (0.25 g, 1.03 mmol) oraz NH4BF4 (0.22 g, 2.06 mmol) rozpuszczono w 10 mL mieszaniny rozpuszczalników AcOH/woda (2:1), a następnie schłodzono do temperatury 0°C i dodano stężony HCI (0.43 mL, 5.16 mmol) oraz NaNO2 (0.078 g, 1.13 mmol) w temperaturze 0°C. Kolor mieszaniny zmienił się natychmiast na żółty po dodaniu azotanu sodowego. Następnie pozostawiono mieszaninę reakcyjną do ogrzania do temperatury pokojowej. Po mieszaniu przez 2 godziny, rozpuszczalnik został usunięty pod zmniejszonym ciśnieniem, a następnie pozostałość trójkrotnie wysuszono azeotropowo z toluenu w celu usunięcia wody, co dało jasnożółty osad. Osad został rozpuszczony w 10 mL EtOAc, a nstępnie KOAc został dodany do roztworu. Kolor mieszaniny zmienił się na ciemnopomarańczowy w ciągu 30 minut, a mieszanie kontynuowano jeszcze przez godzinę. Biała, nieorganiczna sól została usunięta przez filtrację i przemyta EtOAc. Połączone filtraty zostały rozcieńczone EtOAc do 100 mL całkowitej objętości, a następnie zostały przeniesione do rozdzielacza, po czym przemyte nasyconym NaHCO3 (10 mL) solanką i wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane i odparowane, co dało ciemnopomarańczowy osad. Surowy osad oczyszczano na kolumnie z żelem krzemionkowym eluując miesza
PL 214 032 Β1 niną rozpuszczalników EtOAc/heksan (2:3), co dało pomarańczowo-żółty osad produktu (2u) (0.23 g, 88% wydajności w 2 etapach).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.65 (s, 1H), 8.15 (s, 1H), 7.30 - 7.34 (m, 2H), 7.32 - 7.22 (m, 2H), 7.12 (dd, J = 9.4,4.7Hz,1 H) ppm.
Etap D: 5-fluoro-2-(1-metylo-1 H-pirazolo[3,4-c]pirydyn-5-yloksy)-benzonitryl (3u): Produkt przejściowy (2u) (0.23 g) został rozpuszczony w DMF (9 mL), a następnie schłodzony do 0°C. Następnie dodano wodorek sodowy (60% w oleju, 0.054 g, 1.36 mmol) oraz jodek metylu (0.28 mb, 642 mg, 4.52 mmol) w temperaturze 0°C, a mieszanina reakcyjna była mieszana przez kolejną godzinę w temperaturze 0°C. Do mieszaniny dodano 10 mL i całość ekstrahowano trzy razy 30 mL eteru. Połączone fazy organiczne zostały przemyte dwukrotnie 5 mL wody oraz jeden raz solanką, wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane i odparowane pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy osad oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym eluując mieszaniną rozpuszczalników EtOAc/heksan (1:1), co dało bezbarwny olej (3u) (0.124 g, 51% wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.56 (s, 1 H), 8.02 (s, 1 H), 7.40 - 7.32 (m, 2H), 7.31 - 7.23 (m, 2H), 7.11 - 7.05 (m, 1H), 4.17 (s, 3H) ppm.
Etap E: 1 -(5-tert-butylo-2-p-tolui lo-2H-pirazol-3-ilo)-3-[5-fluoro-2-(1 -metylo-1 H-pirazolo[3,4-c]pirydyn-5-yloksy)-benzylo]-mocznik (4u): Produkt przejściowy (3u) został rozpuszczony w 10 mL MeOH, a następnie dodano do mieszaniny reakcyjnej stężony HCI (12 N, 1.0 mL, 12 mmol) oraz 10% pallad na węglu aktywnym. Mieszanina reakcyjna była mieszana w atmosferze wodoru. Po 24 godzinach miesznia, pallad na węglu aktywnym został odparowany, a filtrat został zatężony pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość wysuszono kilkakrotnie azeotropowo z toluene i etanolu w celu uzyskania chlorowodorku aminy. Surowa sół została rozpuszczona w 5 mL DMF. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano diizopropyloetyloaminę oraz trichloroetylowęglan i całość ogrzewano w temperaturze 80°C. Po 16 godzinach miesznia, DMF został odparowany pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość rozcieńczono 50 mL EtOAc, a następnie przemyto nasyconym NaHCO3, solanką, wysuszono nad MgSO4, przefiltrowano i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy osad oczyszczano na preparatywnym TLC, eluując mieszaniną rozpuszczalników EtOAc/heksan (2:1), a następnie 100% CH2CI2, co dało bezbarwny olej (4u) (9.0 mg, 4% wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.23 (s, 1H), 7.90 (s, 1H), 7.24 (s, 1H), 7.20 (d, J = 8.2 Hz, 2H), 7.08 (d, J = 8.6 Hz, 2H), 7.06 - 7.00 (m, 2H), 6.91 (td, J = 8.3,3.1 Hz, 1H), 6.82 (dd, J = 8.9, 4.7 Hz, 1H), 6.46 (br, 1H), 6.18 (s, 1H), 5.84 (t, J = 8.6 Hz, 1H), 4.36 (s, 1H), 4.34 (s, 2H), 4.05 (s, 3H), 2.28 (s, 3H), 1.28 (s, 9H) ppm.
Przykład 107
Otrzymywanie 1-(5-tert-butvlo-2-metvlo-2H-pirazol-3-ilo)-3-[5-fluoro-2-(3-pirolidvn-1-ylometvlo-benzoid1izoksazol-6-iloksvłbenzylo1-mocznika (7v) oraz 1 -(5-tert-butvlo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-3-[5-fluoro-2-(3-Dirolidvn-1-vlometvlo-benzo[dlizoksazol-6-iloksv)benzylo1-mocznika (8v)
Schemat reakcji syntezy dla związku 7v oraz 8v pokazano na Figurze 49.
Etap A: 5-fluoro-2-(3-metylobenzo[d]izoksazol-6-iloksy)-benzonitryl (3v): 3-Metylo-benzo[d]izoksazol-6-ol (1 v) (odnośnik do syntezy zobacz Indian J. Chem. Sect. B; 19: 571-575 (1980)) (1.58 g, 10.6 mmol) oraz 2,5-difluoro-benzonitryl (2v) (1.47 g, 10.6 mmol) zostały połączone z węglanem potasowym (1.46 g. 10.6 mmol) w 15 mL suchego DMA. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 100°C przez 6 godzin. Następnie mieszanina reakcyjna została schłodzona do temperatury pokojowej i rozcieńczona EtOAc (200 mL), po czym przemyta trójkrotnie wodą, NH4CI, NaHCO3 oraz solanką. Faza organiczna została wysuszona nad MgSO4 i zatężona. Surowy osad został oczyszczony na kolumnie z żelem krzemionkowym (żel krzemionkowy, 70-80% CH2CI2/heksan), co dało związek (3v) (1.65 g, 58% wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.63 (d, J = 8.6 Hz, 1H), 7.44 - 7.41 (m, 1H), 7.33 - 7.26 (m, 1H), 7.10 - 7.06 (m, 2H), 7.03 (dd, j = 8.2,4.7 Hz, 1H), 2.59 (s, 3H);
MS (ESI+) m/z 269 (M+H) zidentyfikowany.
Etap B: 2-(3-bromometylobenzo[d]izoksazol-6-iloksy)-5-fluorobenzonitryl (4v): 5-fluoro-2-(3-metylo-benzo[d]izoksazol-6-iloksy)-benzonitryl (3v), (0.87 g, 3.2 mmol), N-bromosukcynoimidu (imid kwasu bursztynowego) (0.82 g, 4.6 mmol), nadtlenek benzoilu (0.12 g, 0.49 mmol) oraz o-dichlorobenzen (6 mL) zostały połączone w 15 mL reaktorze ciśnieniowym. Mieszanina reakcyjna była mieszana i ogrzewana w temperaturze 150°C. Po 2.5 godzinach mieszanina reakcyjna została ochłodzona, a pozostałość oczyszczono na kolumnie z żelem krzemionkowym, eluując mieszaniną rozpusz
PL 214 032 Β1 czalników (żel krzemionkowy, 70% CH2CI2/heksan), co dało związek (4v) (0.29 g, 26% wydajności) plus odzyskany materiał startowy (3v) (0.57 g, 65%).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.84 (d, J = 7.0 Hz, 1H), 7.45 - 7.43 (m, 1H), 7.35 - 7.31 (m, 1H), 7.16 - 7.13 (m, 2H), 7.08 - 7.05 (m, 1H), 4.72 (s, 2H).
Etap C: 5-fluoro-2-(3-pyrolidyn-1-ylometylo-benzo[d]izoksazol-6-yloksy)-benzonitryl (5v): 2-(3-Bromometylobenzo[d]izoksazol-6-yloksy)-5-fluorobenzonitryl (4v) (0.295 g, 0.850 mmol) został rozpuszczony w dichlorometanie i do mieszaniny reakcyjnej wkroplono dichlorometan (0.18 g, 2.5 mmol). Po 2 godzinach mieszanina reakcyjna została rozdzielona pomiędzy NaHCO3 (15 mL) oraz EtOAc (30 mL). Faza organiczna została ponownie przeekstrahowana EtOAc, a frakcje organiczne zostały połączone, przemyte solanką, wysuszone nad MgSO4, co dało związek (5v) (0.27 g, 94%), który został użyty dalej bez oczyszczania.
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.90 (d, J = 8.6 Hz, 1 H), 7.42 (d, J = 6.3 Hz, 1 H), 7.30 - 7.26 (m, 1 H), 7.11 (s, 1 H), 7.07 - 7.02 (m, 2H), 4.02 (s, 2H), 2.62 (s, 4H), 1.82 (s, 4H);
MS (ESI+) m/z 338 (M+H), zaobserwowany.
Etap D: 5-fluoro-2-(3-pirolidyn-1-ylometylo-benzo[d]izoksazol-6-yloksy)-benzyloamina (6v): 5-Fluoro-2-(3-pirolidin-1-ylometylo-benzo[d]izoksazol-6-iloksy)-benzonitryl (5v) (0.20 g, 0.59 mmol) został rozpuszczony w THF (4 mL), a następnie schłodzony do temperatury 0°C. Następnie dodano powoli do mieszaniny reakcyjnej roztwór glinowodorku litowego w THF (1.0 mL, 1.0 mmol) i pozostawiono reakcję do ogrzania do temperatury pokojowej. Po 1 godzinie mieszanina reakcyjna została ochłodzona do temperatury 0°C i dodano dodatkową porcję LAH w THF (0.9 mL, 0.9 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 20 minut. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano dekahydrat siarcznu sodowego w temperaturze 0°C, aż do zakończenia wydzielania gazu. Następnie do mieszaniny ododano THF, a mieszaninę przefiltrowano przez celit i rozcieńczono EtOAc. Mieszanina reakcyjna została zatężona, co dało 5-fluoro-2-(3-pirolidyn-1-ylometylo-benzo[d]izoksazol-6-iloksy)-benzyloaminę (6v) (0.15 g), która została użyta w następnym etapie bez oczyszczania.
MS (APCI+) m/z 342 (M+H) zaobserwowany.
Etap E: 1 -(5-tert-butylo-2-metylo-2H-pirazol-3-ilo)-3-[5-fluoro-2-(3-pirolidyn-1 -ylometylo-benzo[d]izoksazol-6-iloksy)-benzylo]-mocznik (7v): 5-fluoro-2-(3-pirolidyn-1-ylometylo-benzo[d]izoksazol-6-iloksyj-benzyloaminę, (6v) (50 mg, 0.15 mmol), ester 2,2,2-trifluoro-etylowy kwasu (5-tert-butylo-2-metylo-2H-pirazol-3-ilo)-karbaminowego (a), (68 mg, 0.21 mmol) oraz diizopropyloetyloaminę (0.038 mL, 0.22 mmol) połączono w DMF (1.5 mL), a następnie ogrzewano w temperaturze 85°C przez 3 godziny. Mieszanina reakcyjna została schłodzona i zatężona w próżni, a następnie produkt oczyszczono przy użyciu chromatografii (żel krzemionkowy, 4% MeOH/CH2CI2/0.5% Et3N), co dało 1-(5-tert-butylo-2-metylo-2H-pirazol-3-ilo)-3-[5-fluoro-2-(3-pirolidyn-1-ylometylo-benzo[d]izoksazol-6-iloksy)-benzylo]-mocznik (7v) (30 mg, 39%).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.79.(d, J = 8.6 Hz, 1H), 7,16 (d, J = 8.6 Hz, 1H), 7.03 - 6.80 (m, 4H), 6.11 (s, 1 H), 5.93 (s, 1 H), 5.25 (t, J = 8.6 Hz, 1 H), 4.38 (d, J = 6,3 Hz, 2H), 3.99 (s, 2H), 3.67 (s, 3H), 2.61 (s, 4H), 1.81 (s, 4H), 1.26 (s, 9H);
MS (APCI+) m/z 521 (M+H) zaobserwowany; HPLC (5 do 95%) 2.61 min.
Etap F: 1 -(5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-3-[5-fluoro-2-(3-pirolidyn-1 -ylometylo-benzo[d]izoksazol-6-iloksy)-benzylo]-mocznik (8v): 5-fluoro-2-(3-pirolidyn-1-ylometylo-benzo[d]izoksazol-6-iloksyj-benzyloaminę (6v) (50 mg, 0.15 mmol), ester 2,2,2-trifluoro-etylowy kwasu (5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-karbaminowy (b) (75 mg, 0.18 mmol) oraz diizopropyloetyloaminę (0.038 mL, 0.22 mmol) połączono w DMF (1.5 mL), a następnie ogrzewano w temperaturze 85°C przez 3 godziny. Mieszanina reakcyjna została ochłodzona i zatężona w próżni, a następnie produkt oczyszczono przy użyciu chromatografii (żel krzemionkowy, 40 do 60% EtOAc/heksan/O.25% Et3N, co dało 1-(5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-3-[5-fluoro-2-(3-pirolidyn-1-ylometylo-benzo[d]izoksazol-6-yloksy)-benzyloj-mocznik (8v) (30 mg, 34% wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.78 (d, J = 8.6 Hz, 1 H), 7.31 (d, J = 7.0 Hz, 2H), 7.20 (d, J = 7.8 Hz, 2H), 7.02-6.88 (m, 5H), 6.17 (s, 1H), 6.02 (s, 1H), 5.30 (t, J = 8.6 Hz, 1H), 4.36 (d, J = 5.5 Hz, 2H), 3.98 (s, 2H), 2.60 (s, 4H), 2.36 (s, 3H), 1.80 (s, 4H), 1.32 (s, 9H);
MS (ESI+) m/z 597 (M+H) zaobserwowany; HPLC (5 do 95%) 2.93 min.
Przykład 108
Otrzymywanie 1-(5-tert-butvlo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-3-(5-fluoro-2-(3-metvlo-benzoid1izoksazol-6-iloksv)-benzylo-mocznika (10v)
Schemat reakcji syntezy dla związku 10v pokazano na Figurze 50.
PL 214 032 Β1
Etap A: 5-fluoro-2-(3-metylo-benzo[d]izoksazol-6-iloksy)-benzyloamina (9v): 5-fluoro-2-(3-metylo-benzo[d]izoksazol-6-iloksy)-benzonitryl (3v) (84 mg, 0.31 mmol; otrzymany jak opisano w Przykładzie 108) został rozpuszczony w THF (3 mL), a następnie ochłodzony do temperatury 0°C. Następnie dodano powoli do mieszaniny reakcyjnej roztwór glinowodorku litowego w THF (0.35 mL, 0.35 mmol), a reakcję pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej. Po 1 godzinie dodano dekahydrat siarcznu sodowego w temperaturze 0°C, aż do zakończenia wydzielania gazu. Następnie, do mieszaniny dodano THF, a mieszaninę przefiltrowano prze celit i rozcieńczono EtOAc. Mieszanina reakcyjna została zatężona, co dało (9v) (66 mg), który został użyty dalej bez oczyszczania.
Etap B: 1-(5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-3-[5-fluoro-2-(3-metylo-benzo[d]izoksazol-6-iloksy)-benzylo]-mocznik (10v): 5-fluoro-2-(3-metylo-benzo[d]izoksazol-6-iloksy)-benzyloaminę (9v) (60 mg, 0.22 mmol), ester 2,2,2-trifluoro-etylowy kwasu (5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)karbaminowego (12v) (89 mg, 0.22 mmol) oraz diizopropyloaminę (0.058 mL, 0.33 mmol) połączono w DMF (2 mL), a następnie ogrzewano w temperaturze 75°C przez 3 godziny. Mieszanina reakcyjna została schłodzona i zatężona w próżni, a następnie produkt oczyszczono przy użyciu chromatografii (żel krzemionkowy, 30 do 40% EtOAc/heksan), co dało związek (10v) (90 mg, 77% wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.51 (d, J = 8.6 Hz 1H), 7.30 (d, J = 8.6 Hz, 2H), 7.20 (d, J= 7.8 Hz, 2H), 7.02 - 6.88 (m, 5H), 6.15 (s, 1H), 5.99 (s, 1H), 5.28 (t, J = 7.6 Hz, 1H), 4.36 (d, J = 5.5 Hz, 2H), 2.53 (s, 3H), 2.36 (s, 3H), 131 (s, 9H);
MS (ESI+) m/z 528 (M+H) zaobserwowany; HPLC (5 to 95%) 3.49 min.
Przykład 109
Otrzymywanie 5-bromo-1 -cvklopropylometvlo-1 H-indazolu
K2CO3
DMF
100 °C
Do roztworu 5-bromoindazolu (15 g, 76.1 mmol) oraz (bromometylo)-cyklopropanu (8.12 mL, 83.7 mmol) w 75 mL DMF dodano K2CO3 (16 g, 114.0 mmol). Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 105°C. Po 24 godzinach obserwowano dalej obecność materiału startowego. Do mieszaniny reakcyjnej dodano dodatkową ilość (bromometylo)cyklopropanu (5.7 mL, 57.0 mmol) i kontynuowano ogrzewanie w temperaturze 105°C przez kolejne 24 godziny. Po tym czasie dalej obserwowano 5-bromoindazol i dlatego dodano do mieszaniny reakcyjnej dodatkową ilość (bromometylo)cyklopropanu (4 mL, 38 mmol), całość ogrzewano w temperaturze 95°C przez kolejne 48 godzin. Po przereagowaniu 5-bromoindazolu, mieszanina reakcyjna została wylana na DCM/solankę. Dwie warstwy zostały oddzielone, warstwa wodna została przemyta DCM (2x) oraz sprawdzona za pomocą TLC. Nie zaobserwowano produktu w fazie wodnej. Połączone fazy organiczne zostały przemyte H2O (2x) oraz solanką i wysuszone nad Na2SO4. Po przefiltrowaniu, filtrat został zatężony, a pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii, eluując mieszaniną rozpuszczalników 9.5:0.5 heksan/EtOAc, co dało 5-bromo-1-cyklopropylometylo-1 H-indazol (8.74 g, 45% wyizolowanej wydajności).
1H NMR (400 MHz CDCI3) δ 7.93 (s, 1 H), 7.86 (d, J = 1.57 Hz, 1 H), 7.43 (dd, J = 8.61,1.57 Hz, 1 H), 7.31 (d; J = 8.61 Hz, 1 H), 4.24 (d,J = 6.26 Hz, 2H), 1.37 - 1.26 (m, 1 H), 0.62 - 0.55 (m, 2H), 0.43 -0.37 (m, 2H);
MS (APCI+) m/z 251/253 (M/M+2H, 1:1) zaobserwowany.
Przykład 110
Otrzymywanie 5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonitrylu (17d)
Schemat reakcji syntezy związku 17d według Przykładu zamieszczono na Figurze 51.
Etap A: 1,2-Dibromo-4-metylo-5-nitrobenzen: 3,4-dibromotoluen (108.11 mL, 800 mmol) wkroplono w ciągu 4 godzin do kwasu azotowego (90%, 280 mL, 6000 mmol), który schłodzono do temperatury 0°C w atmosferze azotu i mechanicznie mieszano. Podczas dodawania, temperaturę mieszaniny reakcyjnej wewnątrz utrzymywano poniżej 10°C, reakcję prowadzono jeszcze przez 1 godzinę w temperaturze 0°C po zakończeniu dodawania. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę (840 mL) utrzymując temperaturę wewnętrzną układu poniżej 10°C. Surowy produkt został zebrany przez filtrację i przemyty wodą (5 x 500 mL) w celu usunięcia nadmiaru kwasu azotowego. Osad zo
PL 214 032 Β1 stał wysuszony w wysokiej próżni, a następnie przekrystalizowany z etanolu (800 mL), co dało 180.9 g (77% wydajności) pożądanego produktu w postaci osadu.
1H NMR (400 mHz, CDCI3) δ 8.24 (s, 1 H), 7.64 (s, 1 H), 2.55 (s, 3H)
Etap B: 1-bromo-2-(2,4-difluorofenoksy)-4-metylo-5-nitrobenzen: Mieszanina 1,2-dibromo-4metylo-5-nitrobenzenu (84.3 g, 286 mmol), 2,4-difluorofenolu (37.2 g, 286 mmol) oraz K2CO3 (43.5 g, 315 mmol) była ogrzewana w temperaturze 100°C przez 45 godzin. Mieszanina reakcyjna została schłodzona do temperatury pokojowej i przechowywana w lodówce w temperaturze 5°C przez noc. Mieszanina reakcyjna została przelana jednorazowo na 1200 mL wody z lodem. Utworzony osad został zebrany, częściowo rozdrobniony, a następnie mieszany w 900 mL H2O przez 45 minut. Osad został zebrany przez filtrację i przemyty 700 mL porcjami wody. Powstały osad suszono w wysokiej próżni przez noc, co dało 93.5 g brązowego osadu (95% wydajności).
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.38 (s, 1H), 7.18 (m, 1H), 7.03 (m, 1H), 6.97 (m, 1H), 6.52 (s, 1H), 2.50 (s, 3H).
Etap C: 5-bromo-4-(2,4-difluorofenoksy)-2-metylofenyloamina: 1-bromo-2-(2,4-difluoro-fenoksy)4-metylo-5-nitro-benzen (87.0 g, 253 mmol) został rozpuszczony w THF (300 mL), a następnie rozcieńczony MeOH (900 mL). Następnie do mieszaniny reakcyjnej dodano pył cynkowy (82.7 g, 1.26 mol) oraz powoli 1 L nasyconego NH4CI, tak by temperatura reakcji nie przekroczyła temperatury 42°C. Mieszanina reakcyjna była mechanicznie mieszana przez 16 godzin. Mieszanina reakcyjna została przefiltrowana przez celit, a następnie osad na filtrze został przemyty octanem etylu. Następnie filtrat został zatężony z 1.2 L nasyconego NH4OAc. Kiedy usunięto z mieszniny reakcyjnej THF/MeOH osady zostały zebrane i przemyte wodą. Następnie, osad mieszano w 1 L wody przez 30 min, po czym zbierano przez filtrację i przepłukano wodą (1 L) w trzech porcjach. Powstały osad suszono w wysokiej próżni przez 48 godzin, co dało 64 g pożądanego produktu (81% wydajności).
MS (ESI +) m/z 314,316 (M+1, Br pik) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 6.92 (m, 1H), 6.91 (s, 1H), 6.75 (m, 2H), 6.70 (s, 1H), 3.57 (br. s, 2H), 2.08 (s, 3H).
Etap D: 6-bromo-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 H-indazol (14d):
Tetrafluoroboran 5-bromo-4-(2,4-difluorofenoksy)-2-metylobenzenodiazoniowy oraz 5-Bromo-4-(2,4-difluorofenoksy)-2-metylofenyloamina (30.0 g, 96 mmol) zostały rozpuszczone w 2:1 AcOH/H2O (960 mL). Następnie do mieszaniny reakcyjnej dodano NH4BF4 (20.0 g, 191 mmol), a mieszaninę schłodzono do temperatury 3°C (30 min). Następnie, dodano w jednorazowej porcji HCI (40 mL), a mieszaninę ogrzano do temperatury 6°C. Mieszaninę schłodzono do temperatury 2°C, a następnie dodano NaNO2 (7.25 g, 105 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w łaźni lodowej przez 5 minut, a następnie mieszana przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej. Mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, a następnie wysuszona azeotropowo z toluenu (3 x 400 mL). Surowy materiał tetrafluoroboran (5-bromo-4-(2,4-difluoro-fenoksy)-2-metylo-benzenodiazoniowy) został użyty bezpośrednio w dalszych etapach bez dalszego oczyszczania.
6-Bromo-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 H-indazol: Surowy tetrafluoroboran 5-bromo-4-(2,4-difluorofenoksy)-2-metylo-benzenodiazoniowy został zawieszony w octanie etylu (650 mL) i potraktowany 10 równoważnikami KOAc. Mieszanina reakcyjna była intensywnie mieszana w temperaturze pokojowej przez 1.5 godziny, a następnie przefiltrowana i rozcieńczona do 1 L całkowitej objętości octanem etylu. Mieszanina reakcyjna została przemyta nasyconym NaHCO3/solanką (800 mL, 1:1). Faza wodna była reekstrahowana octanem etylu (400 mL). Fazy organiczne zostały zebrane, wysuszone (MgSO4) i zatężone do brązowego osadu (31 g, 99% wydajności).
1H NMR (400 mHz, CDCI3) δ 10.55 (br. s, 1H), 7.98 (s, 1H), 7.84 (s, 1H), 7.20 (s, 1H), 6.99 (m, 1H), 6.94 (m, 1H), 6.84 (m, 1H).
Etap E: 6-bromo-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazol (15d): 6-Bromo-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 H-indazol (60.0 g, 185 mmol) został rozpuszczony w DMF i był potraktowany K2CO3 (76.5 g, 554 mmol) oraz bromkiem izobutylowym (126.4 g, 923 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana i ogrzewana w temperaturze 80°C przez 16 godzin. Następnie dodano dodatkowe 15 g K2CO3 i mieszanina reakcyjna była mieszana intensywnie przez następne 24 godziny. Następnie mieszanina reakcyjna została schłodzona do temperatury pokojowej i została przefiltrowana. Filtrat został zatężony pod zmniejszonym ciśnieniem i został rozpuszczony w eterze (1 L). Mieszanina reakcyjna została przemyta 1:5 solanką/wodą (2 x 600 mL). Fazy wodne zostały przeekstrahowane eterem (300 mL), a połączone fazy organiczne zostały wysuszone (MgSO4) i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczano przy użyciu chromatografii na kolumnie Biotage Flash75
PL 214 032 Β1 w dwóch porcjach (każda około 35 g), eluując mieszaniną rozpuszczalników 5% octan etylu w heksanie. Połączone oczyszczone produkty dały 30.1 g pożądanego produktu w postaci osadu (43% wydajności).
MS (ESI +) m/z 381,383 (M+1, Br pik) zaobserwowany;
1H NMR (400 mHz, CDCI3) δ 7.86 (d,1H), 7,72 (s, 1 H), 7.16 (s, 1 H), 6.98 (m, 1H), 6.92 (m, 1 H), 6.82 (m, 1 H), 4.12 (d, 2H), 2.34 (m, 1 H), 0.94 (d, 6H).
Etap F: 5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonitryl (1.6d): 6-bromo-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo (31.2 g, 82 mmol) oraz Cu(l)CN (13.9 g, 156 mmol) został rozcieńczony w DM, a następnie był odgazowany w próżni. Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w próżni w temperaturze 150°C przez 16 godzin. Mieszanina reakcyjna została schłodzona do temperatury pokojowej, a następnie była rozcieńczona octanem etylu przed podwójnym przemyciem 7M NH4OH. Faza organiczna była przemyta solanką i odgazowana azotem przed wysuszeniem nad MgSO4 oraz zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono przy użyciu chromatografii, eluując 10% octanem etylu w heksanie, co dało 25.1 g produktu (95% wydajności).
Etap G: kwas 5-(2,4-Difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowy (17d): 5-(2,4-Difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonitryl (25.1 g, 77 mmol) został zawieszony w etanolu (620 mL) oraz KOH (2.5 M, 310 mL), a następnie mieszanina reakcyjna była ogrzewana pod chłodnicą zwrotną przez 24 godziny. Następnie, mieszanina reakcyjna została ochłodzona do temperatury pokojowej i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem w celu usunięcia etanolu. Powstały wodny roztwór wodny został jeszcze rozcieńczony wodą, po czym ekstrahowany eterem. Faza wodna została zakwaszona stężonym HCI do pH 1 i ekstrahowana wiele razy octanem etylu. Fazy organiczne zostały połączone i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 25.5 g surowego produktu (96% wydajności).
1H NMR (400 mHz, CDCI3) δ 8.37 (s, 1 H), 7.91 (s, 1 H), 7.20 (m, 1 H), 7.07 (s, 1 H), 7.04 (m, 1 H), 6.95 (m, 1 H), 4.24 (d, 2H), 2.36 (m, 1 H), 0.94 (d, 6H).
Przykład 111
Otrzymywanie (3-[5-(2,4-difluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazol-6-iloksv1-propylo)-dimetvloaminv (20d)
Schemat reakcji syntezy związku 20d według Przykładu zamieszczono na Figurze 52.
Etap A: 5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazol-6-ol (15d; otrzymany jak opisano w Przykładzie 110, Etapy A-E: 6-Bromo-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazol (1.36 g, 3.6 mmol) zostały rozpuszczone w suchym eterze (17.5 mL), a następnie schłodzone do temperatury -78°C. Następnie do mieszaniny reakcyjnej dodano przez wkroplenie n-butylolit (1.7 mL 2.5 M w heksanie) wciągu 10 minut, a następnie mieszaninę reakcyjną mieszano przez 30 minut. Następnie, dodano przez wkroplenie trimetylboran (6 mL, 53.5 mmol) w ciągu 10 minut i pozostawiono mieszaninę reakcyjną do ogrzania do temperatury pokojowej, mieszając przez kolejne 18 godzin. Następnie, mieszaninę reakcyjną schłodzono do temperatury -10°C i dodano 2N NaOH (3.6 mL) oraz wodę (3 mL) oraz H2O2 (3.6 mL) i 2N NaOH (3.6 mL). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 2 godziny, co spowodowało utworzenie białego precypitatu. Następnie do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę (3 mL), 4N NaOH (4 mL) oraz H2O2 (1 mL) i całość mieszano przez kolejne 20 minut. Następnie, mieszaninę reakcyjną przemyto eterem, zakwaszono i ekstrahowano eterem (2 x). Połączone ekstrakty eterowe przemyto wodą i solanką, wysuszono nad Na2SO4 i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 0.465 g produktu (41% wydajności).
Etap B: 6-(3-Chloropropoksy)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazol (19d). Do roztworu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazol-6-olu (0.015 g, 0.05 mmol) w DMF (1 mL) dodano Cs2CO3. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 30 minut przed dodaniem 1-bromo-3-chloropropanu (0.01 g, 0.08 mmol), a następnie ogrzano do temperatury 80°C przez 25 godzin. Po ochłodzeniu mieszaniny reakcyjnej do temperatury pokojowej, całość rozcieńczono wodą i eterem i rozdzielano warstwy. Fazę wodną ekstrahowano eterem, a połączone fazy organiczne przemyto 1N NaOH, wodą i solanką. Surowa mieszanina reakcyjna została wysuszona nad Na2SO4 i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało produkt z małą ilością zanieczyszczeń. Surowa mieszanina została użyta w dalszym etapie bez dalszego oczyszczania.
Etap C: {3-[5-(2,4-Difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazol-6-iloksy]-propylo}-dimetyloamina (20d): Do roztworu 2N dimetyloaminy w THF (1.4 mL) dodano 6-(3-chloropropoksy)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazol (0.019 g, 0.05 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 62 godziny, a następnie była ogrzewana w temperaturze 45°C przez 3 godziny. Rozpuszczalnik został usunięty pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość rozdzielono pomię
PL 214 032 Β1 dzy dichlorometan a 0,1 N NaOH. Fazy rozdzielono, a fazę wodną przeekstrahowano dichlorometanem (3 x). Połączone fazy organiczne zostały przemyte wodą oraz solanką, a następnie wysuszone nad Na2SO4. Mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało surową mieszaninę, która została oczyszczona przy użciu chromatografii o odwróconej fazie HPLC. Pożądana frakcja została zatężona w postaci soli TFA (7 mg, 37% wydajności).
MS (ESI +) m/z 404 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.88 (s, 1H), 7.34. (s, 1H), 6.97 (m, 1H), 6.82 (s, 1H), 6.78 (m, 2H), 4.14 (m, 2H), 4.11 (d, 2H), 2.98 (m, 2H), 2.76 (s, 6H), 2.35 (m, 1H), 2.22 (m, 2H), 0.95 (d, 6H).
Przykład 112
Otrzymywanie 5-(2,4-difluorofenoksv)-1-izobutvlo-6-(pipervdvn-4-vlometoksv)-1 H-indazolu (21 d)
Do roztworu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazol-6-olu (0.06 g, 0.19 mmol) został dodany ester tert-butylowy kwasu 4-(tolueno-4-sulfonyloksymetylo)-piperydyno-1 -karboksylowego (0.08 g, 0.20 mmol) w DMF (3 mL), Nal (0.014 g, 0.009 mmol) oraz K2CO3 (0.08 g, 0.56 mmol). Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 70°C przez 20 godzin. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono eterem i rozdzielono fazy. Faza wodna była ekstrahowana eterem (2 x), połączone fazy organiczne przemyte wodą i solanką, a następnie wysuszone nad Na2SO4. Surowa mieszanina została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i oczyszczona przy użyciu chromatografii o odwróconej fazie HPLC. Zebrano pożądaną frakcję uzyskując 0.037 g, która została potraktowana HCI (4N w dioksanie) przez 7 godzin. Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, a produkt końcowy wysuszono w wysokiej próżni, co dało 0.031 g osadu (37% wydajności).
MS (APCI +) m/z 416 (M+1) zaobserwowany.
Przykład 113
Otrzymywanie 5-(2,4-difluorofenoksv)-1 -izobutvlo-6-(3-piperazyn-1 -ylo-propoksv)-1 H-indazolu (22d)
Do roztworu 6-(3-chloropropoksy)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolu (0.025 g, 0.063 mmol) oraz Nal (0.019 g, 0.13 mmol) w DMA (0.5 mL) oraz THF (5 mL) dodano ester tert-butylowy kwasu piperazyno-1-karboksylowego (0.059 g, 0.32 mmol). Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w zamkniętym reaktorze, w temperaturze 65°C przez 20 godzin. Następnie mieszanina została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i została rozdzielona na wodę, solankę i eter. Rozdzielono fazy, faza wodna została przemyta eterem (2 x), a połączone fazy organiczne przemyte wodą, solanką i wysuszone nad Na2SO4. Surowa mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i potraktowana HCI (4N w dioksanie) przez 3 godziny. Surowa mieszanina została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i oczyszczona przy użyciu chromatografii o odwróconej fazie HPLC, co dało 0.025 g soli TFA (51% wydajności),
MS (APCI +) m/z 445 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, CD3OD) δ 7.88 (s, 1H), 7.32 (s, 1H), 7.17 (s, 1H), 7.14 (m, 1H), 6.89 (m, 2H), 4.23 (t, 2H), 4.18 (d, 2H), 3.52 (m, 4H), 3.41 (m, 4H), 3.14 (t, 2H), 2.31 (m,1 H), 2.19 (m,2H), 0.92 (d, 6H).
Przykład 114
Otrzymywanie 5-(2,4-difluorofenoksv)-1 -izobutvlo-6-(morfolin-2-ylometoksv)-1 H-indazolu (23d)
Etap A: ester tert-butylowy kwasu 2-hydroksymetylomorfolino-4-karboksylowego: Do roztworu (4-benzylomorfolin-2-ylo)-metanolu (0.66 g, 3.18 mmol, Synth. Comm. 1980, 10, 59-73) w MeOH (20 mL) dodano bezwodnik Boc (0.83 g, 3.82 mmol), a następnie Pd/C (0.66 g, 6.20 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w atmosferze wodoru przez 60 godzin. Katalizator został usunięty przez filtrację, a filtrat został odparowany pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało produkt w postaci bezbarwnego oleju (0.69 g, 99% wydajności).
Etap B: ester tert-butylowy kwasu 2-bromometylomorfolino-4-karboksylowego: Do ochłodzonego (0°C) roztworu estru tert-butylowego kwasu 2-hydroksymetylomorfolino-4-karboksylowego (1.04 g, 4.79 mmol, zobacz Etap 1) w dichlorometanie (20 mL) dodano CBr4 (1.98 g, 5.98 mmol). Po mieszaniu mieszaniny reakcyjnej przez 10 minut dodano trifenylofosfinę (2.20 g, 8.38 mmol) w porcjach. Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze 0°C przez 6 godzin, a następnie została ogrzana do temperatury pokojowej i była dalej mieszana przez kolejne 60 godzin. Mieszanina została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i rozcieńczona eterem. Surową mieszaninę przefiltrowano, a filtrat zatężono, co dało surowy produkt, który oczyszczono na kolumnie Biotage, eluując dichlorometanem. Pożądane frakcje zostały zebrane i zatężone, co dało 0.50 g produktu (37% wydajności).
Etap C: 5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-6-(morfolin-2-ylometoksy)-1 H-indazol: Do roztworu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazol-6-olu (0.035 g, 0.11 mmol) w DMA (3,5 mL) dodano
PL 214 032 Β1
Cs2CO3 (0.11 g, 0.33 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez godzinę w temperaturze pokojowej przed dodaniem estru tert-butylowego kwasu 2-bromometylomorfolino-4-karboksylowego (0.062 g, 0.22 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 14 godzin w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono eterem i wodą, a frakcje rozdzielono. Fazę wodną ekstrahowano eterem (3 x), a połączone fazy organiczne zostały przemyte wodą, solanką i wysuszone nad Na2SO4. Surowa mieszanina została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i oczyszczona przy użyciu chromatografii o odwróconej fazie HPLC, co dało pożądany produkt.
MS (APCI +) m/z 418 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, CD3OD) δ 7.90 (s, 1H), 7.38 (s, 1H), 7.21 (s, 1H), 7.11 (m, 1H), 6.84 (m, 2H), 4.22 (m, 2H), 4.18 (d, 2H), 4.05 (m, 2H), 3.31 (m, 3H), 3.03 (m, 2H), 2.31 (m, 1H), 0.92 (d, 6H)
Przykład 115
Otrzymywanie 1 -[5-(2,4-difluorofenoksv)-1 -izobutylo-1 H-indazol-6-yloksv1-3-Dirolidvn-1 -ylo-propan-2-olu (24d)
Etap A: 5-(2,4-Difluprpfenpksy)-1-izpbutyl-6-pksiranylpmetPksy-1 H-indazol: dp rpztwpru 5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazol-6-olu (0.15 g, 0.47 mmol) w DMA (5 mL) dodano Cs2CO3 (0.46 g, 1.41 mmol). Po mieszaniu mieszaniny reakcyjnej przez 3 godziny dodano 2-bromometylooksiran (0.13 g, 0.94 mmol), powstała mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 16 godzin. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono eterem i wodą, rozdzielono fazy. Fazę wodną ekstrahowano eterem (3 x), a połączone fazy organiczne przemyto wodą, solanką i wysuszono nad Na2SO4. Surowa mieszanina została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i użyta w dalszym etapie bez oczyszczania (0.135 g, 77% wydajności).
Etap B: 1 -[5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazol-6-iloksy]-3-pirolidyn-1 -ylo-propan-2-ol: Do roztworu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-6-oksiranylometoksy-1 H-indazolu (0.035 g, 0.093 mmol, zobacz Etap 1) w MeOH (3 mL) dodano pirolidynę (0.007 g, 0.093 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 36 godzin i została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowa mieszanina została oczyszczona przy użyciu chromatografii o odwróconej fazie HPLC, co dało pożądany produkt w postaci soli TFA (0.037 g, 59% wydajności).
MS (APCI+) m/z 446 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, CDCl3) δ 7.92 (s, 1H), 7.33 (s, 1H), 6.96 (m, 1H), 6.88 (s, 1H), 6.79 (m, 2H), 4.34 (m, 1H), 4.25 (m, 1H), 4.14 (d, 2H), 3.95 (m, 1H), 3.82 (m, 2H), 3.17 (m, 1H), 3.08.(m, 1H), 2.88 (m, 1 H), 2.78 (m, 1 H), 2.33 (m, 1 H), 2.12 (m, 4H), 0.94 (d, 6H).
Przykład 116
Otrzymywanie (3-dimetvloaminopropylo)-amidu kwasu 5-(2,4-difluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonowego (26d)
Schemat reakcji syntezy związku 26d według tego wynalazku pokazano w Przykładzie 53.
Etap A: chlorek 5-(2,4-difluoro-fenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonylowy (25d): Do ochłodzonego roztworu (-78°C) 6-bromo-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolu (15d) otrzymanego jak opisano w Przykładzie 110, Etapy A-E (2.0 g, 5.2 mmol) w THF (50 mL) w atmosferze N2 dodano przez wkroplenie n-butylolit (1.5 ml z 2.5 M). Powstała mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze -78°C przez 5 minut, a następnie była przetransportowana przez wężyk do schłodzonej zawiesiny (-78°C) SO2 (0.34 g, 5.25 mmol) w THF (5 mL). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze -78°C przez 2 godziny, a następnie rozcieńczona eterem (20 mL) i mieszana w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Zawiesina została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość była mieszana w łaźni lodowej z nasyconym NaHCO3 (15 mL) oraz NCS (0.77 g, 5.8 mmol) przez 45 minut. Mieszaninę reakcyjną przeekstrahowano octanem etylu (3 x) a połączone fazy organiczne zostały przemyte wodą, solanką i wysuszone nad Na2SO4. Surowa mieszanina została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało bardzo lepką ciecz, która użyto w dalszym etapie bez dodatkowego oczyszczania.
Etap B: (3-dimetyloaminopropylo)-amid kwasu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonowego (26d): Do ochłodzonego (0°C) roztworu chlorku 5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonylowego (0.20 g, 0.50 mmol) w dichlorometanie w atmosferze N2 dodano wkraplając 3-(dimetyloamino)propyloaminę (0.05 g, 0.50 mmol) oraz trietyloaminę (0.15 g, 1.5 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana prze 3 godziny, a następnie rozcieńczona dichlorometanem (20 mL), przemyta wodą, nasyconym NaHCO3 oraz solanką i wysuszona nad MgSO4. Surową mieszaninę zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i oczyszczono przy użyciu chromatografii TLC, eluując miesza
PL 214 032 Β1 niną rozpuszczalników dichlorometan/MeOH/Et3N (95:4:1), co dało 93 mg produktu końcowego (40% wydajności).
MS (APCI -) m/z 466 zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.15 (s, 1H), 7.91 (s, 1H), 7.20 (m, 1H), 7.09 (s, 1H), 7.00 (m,1H),
6.90 (m, 1 H), 4.22 (d, 2H), 3.12 (t, 2H), 2.35 (m, 3H), 2.13 (s, 6H), 1.70 (m, 2H), 0.94 (d, 6H).
Przykład 117
Otrzymywanie (S)-metylo 2-(5-(2,4-difluorofenoksv)-1 -izobutvto-1 H-indazolo-6-sulfonamido)-4-(dimetyloamino)butanonu (27d)
Związek został otrzymany jak w Przykładzie 116, Etapy A oraz B, zamieniając dichlorowodorek estru metylowego kwasu 2-amino-4-dimetyloaminomasłowego na 3-(dimetyloamino)propyloaminę. Surową mieszaninę oczyszczono przy użyciu chromatografii TLC, eluując mieszaniną rozpuszczalników heksan/octan etylu/Et3N (50:50:5), co dało produkt końcowy (37% wydajności). MeOH/Et3N (95:4:1), co dało 93 mg produktu końcowego (40% wydajności).
MS (APCI -) m/z 523 (M-1) zaobserwowany;
1H NMR (400 mHz, CDCI3) δ 8.08 (s, 1 H), 7.90 (s, 1 H), 7.23 (m, 1H), 7.08 (s, 1H), 7.00 (m, 1H), 6.89 (m, 1 H), 4.32 (t, 1H), 4.21 (d, 2H), 3.45 (s, 3H), 2.37 (m, 3H), 2.15 (s, 6H), 2.05 (m, 1H),
1.90 (m, 1H), 0.92 (dd, 6H).
Przykład 118
Otrzymywanie [2-(1 -metvlopirolidvn-2-ylo)-etvlo-amidu kwasu 5-(2,4-difluorofenoksv)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonowego (28d)
Związek został otrzymany jak w Przykładzie 116, Etapy A oraz B, zamieniając 2-(1-metylopirolidyn-2-ylo)-etyloaminę na 3-(dimetyloamino)propyloaminę. Surową mieszaninę oczyszczono przy użyciu chromatografii TLC, eluując mieszaniną rozpuszczalników heksan/octan etylu/ Et3N (1:1:0.1), co dało produkt końcowy (24% wydajności).
MS (APCI +) m/z 493 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.14 (s, 1H), 7.93 (s, 1H), 7.19.(m, 1H), 7.12 (s, 1H), 7.00 (m, 1H),
6.90 (m, 1H), 4.23 (d, 2H), 3.12 (m, 3H), 2.44 (m, 1H), 2,36 (m, 1H), 2.34 (s, 3H), 2.24 (m, 1H), 1.92 (m, 1 H), 1.77 (m, 4H), 1.51 (m, 1 H), 0.94 (d, 6H).
Przykład 119
Otrzymywanie (2-dimetvloaminoetvlo)-amidu kwasu 5-(2,4-difluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonowego (29d)
Związek został otrzymany jak w Przykładzie 116, Etapy A oraz B, zamieniając 2-dimetyloaminoetyloaminę na 3-(dimetyloamino)propyloaminę. Surową mieszaninę oczyszczono przy użyciu chromatografii TLC, eluując mieszaniną rozpuszczalników heksan/octan etylu/Et3N (1:1:0.1), co dało produkt końcowy.
MS (APCI +) m/z 453 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 mHz, CDCI3) δ 8.15 (s, 1H), 7.92 (s, 1H), 7.18 (m, 1H), 7.12 (s, 1H), 7.00 (m, 1H), 6.89 (m, 1H), 4.23 (d, 2H), 3.07 (t, 2H), 2.41 (t, 2H), 2.36 (m, 1H), 2.15 (S, 6H), 0.94 (d, 6H).
Przykład 120
Otrzymywanie (S)-metvlo-2-(5-(2,4-difluorofenoksv)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksvamido)-4-(dimetvloamino)butanoanu (30d)
Etap A: kwas (S)-2-(tert-butoksykarbonylo)-4-hydroksymasłowy: Do roztworu L-homoseryny (49.9 g, 419 mmol) w 1N NaOH (460 mL) oraz EtOH (400 mL) dodano roztwór Boc bezwodnika (100.6 g, 461 mmol) w THF (400 mL) w czasie 15 minut. Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 16 godzin. Następnie, mieszanina została przemyta eterem (3 x 500 mL), zakwaszo
PL 214 032 Β1 na 1N HCI do pH 2 i ekstrahowana octanem etylu (6 x 250 mL). Połączone ekstrakty organiczne zostały przemyte solanką (2 x 250 mL), wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 72.6 g białego osadu (79% wydajności).
Etap B: kompleks dicykloheksyloaminy i kwasu (S)-2-(tert-butoksykarbonylo)-4-hydroksymasłowego; Do roztworu kwasu (S)-2-(tert-butoksykarbonylo)-4-hydroksymasłowego (72.6 g, 331 mmol) w EtOH (500 mL) wkroplono dicykloheksyloaminę (73 mL, 364 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 2 godziny w temeraturze pokojowej, a następnie zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Biały osad został wysuszony w wysokiej próżni, a następnie roztarty na proszek eterem (1000 mL). Ostateczny biały proszek został zebrany przez filtrację, przemyty eterem i wysuszony w wysokiej próżni (125.6 g, 95% wydajności).
Etap C: ester metylowy kwasu (S)-2-tert-butoksykarbonyloamino-4-hydroksymasłowego: Do zawiesiny kompleksu dicykloheksyloaminy i kwasu (S)-2-(tert-butoksykarbonylo)-4-hydroksymasłowego (110 g, 275 mmol) w DMF (900 mL) dodano jodometan (20.5 mL, 330 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 16 godzin w temperaturze pokojowej. Czysty roztwór został zatężony pod zmniejszonym ciśnieniem, a następnie azeotropowo wysuszony z toluenu (5 x 200 mL). Pozostałość rozcieńczono wodą (500 mL) oraz octanem etylu (500 mL) i mieszano przez 2 godziny przed rozdzieleniem obu faz. Faza wodna była ekstrahowana octanem etylu (9 x 250 mL). Połączone ekstrakty były przemyte solanką (250 mL), wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało żółty olej. Surowy olej oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, eluując mieszaniną rozpuszczalników eter/heksan (3:1), co dało 53 g bezbarwnego oleju (83% wydajności).
Etap D: ester metylowy kwasu (S)-4-Bromo-2-tert-butoksykarbonyloaminomasłowego: Do schłodzonego (0°C) roztworu estru metylowego kwasu (S)-2-tert-butoksykarbonyloamino-4-hydroksymasłowego (28.7 g, 123 mmol) w dichlorometanie (500 mL) dodano CBr4 (51.0 g, 154 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 5 minut, a następnie porcjami dodano trifenylofosfinę (48.41 g, 185 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze 0°C przez 1 godzinę, a następnie została ogrzana do temperatury pokojowej. Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość rozcieńczono eterem (500 mL) i całość mieszano przez 30 minut. Mieszanina reakcyjna została przefiltrowana, a pozostałość zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, eluując eter/heksan (1:2), co dało 27.5 g białego osadu (76% wydajności).
Etap E: ester metylowy kwasu (S)-2-tert-butoksykarbonyloamino-4-dimetyloaminomasłowego: Do roztworu estru metylowego kwasu (S)-4-bromo-2-tert-butoksykarbonyloaminomasłowego (27.5 g, 93 mmol) w THF (100 mL) w reaktorze ciśnieniowym dodano trietyloaminę (26 mL) oraz dimetyloaminę (93 mL, 2.0 M w THF). Reaktor szczelnie zamknięto i ogrzewano w temperaturze 60°C przez 16 godzin, a następnie schłodzono do temperatury pokojowej. Mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, a następnie pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (500 mL). Roztwór został przemyty wodą (3 x 200 mL) oraz solanką (200 mL), wysuszony nad MgSO4, przefiltrowany przez celit i zatężony pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość wysuszono w wysokiej próżni, co dało 23.4 g żółtego oleju (97% wydajności).
Etap F: dichlorowodorek (S)-metylo-2-amino-4-(dimetyloamino)butanonowy: Do chłodnego (0°C) roztworu estru metylowego kwasu (S)-2-tert-butoksykarbonyloamino-4-dimetyloaminomasłowego (23.4 g, 90 mmol) w dioksanie (100 mL) wkroplono HCI (225 mL, 4M w dioksanie). Mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej i mieszano przez 3 godziny. Osad został odfiltrowany, przemyty eterem (3 x 100 mL), a następnie wysuszony w wysokiej próżni, co dało 20.2 g produktu (96% wydajności).
Etap G: (S)-metylo 2-(5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyamido)-4-(dimetyloamino)butanoan (30d): kwas 5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowy (17d; otrzymany jak opisano w Przykładzie 110) (0.396 g, 1.14 mmol) został zmieszany z HOBt (0.192 g, 1.26 mmol) oraz EDCI (0.241 g, 1.26 mmol) w dichloroetanie (2 mL) w ciągu 10 minut, w temperaturze pokojowej. Następnie mieszanina została dodana do zawiesiny dichlorowodorku (S)-metylo 2-amino-4-(dimetyloamino)butanoanu (0.280 g, 1.20 mmol) oraz trietyloaminy (1 mL, 6.9 mmol) w dichlorometanie (6 mL). Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 3 godziny, a potem została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została rozcieńczona chloroformem (50 mL) i przemyta 1N HCI (2 x 25 mL), nasyconym K2CO3 (2 x 50 mL), wodą (25 mL), solanką (25 mL) i wysuszona nad MgSO4. Przefiltrowany roztwór został zatężony pod zmniejszonym ciśnie
PL 214 032 Β1 niem, co dało olej. Olej oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, eluując 5% MeOH w dichlorometanie, co dało lepki bezbarwny olej, który stężał po suszeniu w wysokiej próżni (0.393 g, 71% wydajności).
MS (ESI +) m/z 489 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.91 (d, 1H), 8.36 (s, 1H), 7.86 (3,1 H), 7.16 (m, 1H), 7.03 (m, 1H), 7.00 (s, 1H), 6.93 (m, 1H), 4.88 (m, 1H), 4.21 (d, 2H), 3.74 (s, 3H), 2.34 (m, 3H), 2.06 (s, 6H), 2.01 (m, 2H), 0.92 (d, 6H).
Przykład 121
Otrzymywanie______(S)-5-(2,4-difluorofenoksv)-N-(4-(dimetvloamino)-1-hvdroksvbutan-2-ylo)-1-izobutvlo-1 H-indazolo-6-karboksvamid (31 d)
Mieszaninę (S)-metylo 2-(5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyamido)-4-(dimetyloamino)butanoanu (30d; Przykład 120, Etapy A-E) (0.370 g, 0.76 mmol) oraz NaBH4 (0.114 g, 3.04 mmol) w THF/EtOH (20 mL, 3:2) ogrzewano w temperaturze 60°C przez 7 godzin. Mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, a następnie rozcieńczona dichlorometanem. Zawiesinę oczyszczono przy użyciu chromatografii na kolumnie Biotage, eluując mieszaniną rozpuszczalników 10% MeOH w dichlorometanie z 1% trietyloaminy. Produkt został otrzymany jako 0.337g lepkiego oleju (97% wydajności).
MS (ESI +) m/z 461 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.34 (d, 1 H), 8.31 (s, 1 H), 7.86 (s, 1 H), 7.13 (m, 1 H), 7.02 (s, 1 H), 7.00 (m, 1H), 6.90 (m, 1H), 4.33 (m, 1H), 4.22 (d, 2H), 3.64 (m, 2H), 2.37 (m, 1H), 2.17 (s, 6H), 2.10 (m, 1 H), 1.82 (m, 1 H), 1.07 (m, 2H), 0.93 (d, 6H).
Przykład 122
Otrzymywanie (1-hvdroksvmetvlo-3-izopropvloaminopropylo)-amidu kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyloweao (32d)
Etap A: lzopropylo-(4-metoksybenzylo)-amina: Mieszanina 4-metoksybenzylo-aminy (1.37 g, 10 mmol) oraz acetonu (0.81 mL, 11 mmol) w suchym dichloroetanie (20 mL) była mieszana w temperaturze pokojowej przez 30 minut. Następnie, do roztworu dodano triacetoksyborowodorek sodowy (3.18 g, 15 mmol) i tak powstała mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 17 godzin. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano 1N NaOH (50 mL) i rozdzielono warstwy. Faza wodna była ekstrahowana dichlorometanem (2 x 20 mL). Połączone ekstrakty zostały przemyte wodą (20 mL), solanką (20 mL), wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, poprzez elucję 10% MeOH w dichlorometanie z 1% trietylo-aminy, co dało 1.53 g oleju (85% wydajności).
Etap B: (S)-metylo 4-bromo-2-(tert-butoksykarbonylo)butanoan: Do schłodzonego (0°C) roztworu (S)-metylo-2-amino-4-bromobutanoanu (1.80 g, 6.5 mmol) w THF (20 mL) dodano trietyloaminę (4.53 g, 32.5 mmol) oraz bezwodnik Boc (1.49 g, 6.83 mmol, roztwór w 20 mL THF). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze 0°C przez 30 minut, a następnie była ogrzana do temperatury pokojowej i mieszana przez kolejne 18 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 1N HCI (50 mL), a następnie warstwy zostały rozdzielone. Faza wodna była ekstrahowana eterem (2 x 20 mL), a połączone ekstrakty organiczne były przemyte wodą (20 mL) oraz solanką (20 mL), wysuszone nad MgSO4, przefiltrowane przez celit i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało jasnożółty olej. Olej oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym eluując mieszaniną eter:heksan (1:2), co dało 1.45 g oleju, który stężał po wysuszeniu w wysokiej próżni (75% wydajności).
Etap C: chlorowodorek (S)-metylo 4-((4-metoksybenzylo)(izopropylo)amino)-2-(tert-butoksykarbonylojbutanoanu:
Mieszaninę izopropylo-(4-metoksybenzylo)-aminy (0.111 g, 0.62 mmol), (S)-metylo 4-bromo-2-(tert-butoksykarbonylo)butanoanu (0.150 g, 0.51 mmol) oraz trietyloaminy (0.21 mL, 1.52 mmol) w THF (5 mL) ogrzewano pod chłodnicą zwrotną przez 65 godzin. Następnie, mieszanina została schłodzona do temperatury pokojowej i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym eluując 5% MeOH w dichlorometanie, co dało 0.026 g bezbarwnego oleju (13% wydajności). Następnie, związek potraktowano HCI (1 mL z 4N dioksanu) w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Mieszanina została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i wysuszona w wysokiej próżni.
Etap D: (S)-metylo 4-((4-metoksybenzylo)(izopropylo)amino)-2-(5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyamido)butanoan: kwas 5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo
PL 214 032 Β1
-6-karboksylowy (17d; otrzymany jak opisano w Przykładzie 110) (0.022 g, 0.064 mmol) mieszano przez 10 minut z HOBt (0.011 g, 0.070 mmol) oraz EDCI (0.014 g, 0.070 mmol) w dichloroetanie (1 mL), w temperaturze pokojowej. Następnie, do tak uzyskanej mieszaniny reakcyjnej dodano zawiesinę chlorowodorku (S)-metylo 4-((4-metoksybenzylo)(izopropylo)amino)-2-(tert-butoksykarbonylo)butanoanu (0.025 g, 0.067 mmol) oraz trietyloaminę (0,054 mL, 0.384 mmol) w dichlorometanie (2 mL). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 16 godzin. Następnie, roztwór przefiltrowano przez celit i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy olej oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, eluując 2% MeOH w dichlorometanie z 1% trietyloaminy, co dało 0.035 g lepkiego jasnożółtego oleju (89% wydajności).
Etap E: (S)-N-(4-((4-metoksybenzylo)(izopropylo)amino)-1-hydroksybutan-2-ylo)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksymid: (S)-metylo 4-((4-metoksybenzylo)(izopropylo)amino)-2-(5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyamido)butanoan (0.035 g, 0.057 mmol) oraz NaBH4 (0.022 g, 0.57 mmol) zostały rozpuszczone w THF/MeOH (5 mL, 3:2) i ogrzewane w temperaturze 50°C przez 3 godziny. Mieszanina została ochłodzona do temperatury pokojowej i była zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, eluując 5% MeOH w dichlorometanie z 1% trietyloaminy, co dało 0.020 g żelu (59% wydajności).
Etap F: (1-hydroksymetylo-3-izopropyloaminopropylo)-amid kwasu (S)-5-(2,4-Difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (32d): do roztworu (S)-N-(4-({4-metoksybenzylo)(izopropylo)amino)-1-hydroksybutan-2-ylo)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyamidu (0.020 g, 0.033 mmol) w MeOH (5 mL) dodano wilgotny Pd/C (0.020 g, 10% według wagi). Mieszaninę przedmuchano kilkukrotnie wodorem i mieszano w temperaturze pokojowej, w atmosferze H2 przez 5 godzin. Katalizator został usunięty przez filtrację, a filtrat został zatężony pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, eluując 10% MeOH w dichlorometanie z 2% trietyloaminy, co dało 9.4 mg bezbarwnego żelu (60% wydajności).
MS (ESI +) m/z 475 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 8.40 (d, 1 H), 8.31 (s, 1 H), 7,87 (s, 1 H), 7.13 (m, 1 H), 7.03 (s, 1 H), 7.01 (m, 1H), 6.91 (m, 1H), 4.33 (m, 1H), 4.22 (d, 2H), 3.69 (m, 2H), 2.69 (m, 2H), 2.37 (m, 2H), 1.32 (m, 2H), 1.09 (d, 3H), 1.01 (d, 3H), 0,93 (d, 6H).
Przykład 123
Otrzymywanie kwasu (S)-2-([5-(2,4-difluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylolaminoł-dimetyloaminomasłowego (33d).
Etap A: ester (2,5-dioksopirolidyn-1-ylowy) kwasu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego: kwas 5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowy (17d; otrzymany jak opisano w Przykładzie 110) (25.0 g, 72.2 mmol), EDCI (18.0 g, 93.8 mmol) oraz 1 -hydroksypirolidyno-2,5-dion (9.97 g, 86.6 mmol) zostały zawieszone w dichlorometanie i były mieszane w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Mieszanina reakcyjna została rozcieńczona dichlorometanem (500 mL) i przemyta nasyconym NH4CI (2 x 200 mL), nasyconym NaHCO3 (2 x 200 mL) oraz solanką (200 mL). Fazy organiczne zostały wysuszone nad MgSO4 i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało surowy produkt w postaci żółtej piany.
Etap B: ester metylowy kwasu (S)-2-{[5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]-amino}-4-dimetyloaminomasłowego: Do roztworu estru (2,5-dioksopirolidyn-1-ylowego) kwasu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (32.0 g, 72.2 mmol) oraz dichlorowodorku estru metylowego kwasu 2-amino-4-dimetyloaminomasłowego (19.35 g, 83.0 mmol) w dichlorometanie dodano trietyloaminę (35 mL, 253 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 4 godziny. Mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i rozcieńczona dichlorometanem (400 mL). Roztwór został przemyty nasyconym NH4CI (2 x 200 mL), nasyconym NaHCO3 (2 x 200 mL) oraz solanką (200 mL). Faza organiczna została wysuszona nad MgSO4 i była zatężana pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało surowy produkt.
Etap C: kwas (S)-2-{[5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]-amino}-4-dimetyloaminomasłowy (33d): Trimetylosilanolan potasowy (1.77 g, 13.8 mmol) został dodany do roztworu estru metylowego kwasu (S)-2-{[5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]-amino}-4-dimetyloaminomasłowego (3.36 g, 6.88 mmol) w THF (5 mL). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 4 godziny. Następnie, przed zatężeniem pod zmniejszonym ciśnieniem, do mieszaniny dodano HCI (17 mL z 4M w dioksanie). Pozostałość została za
PL 214 032 Β1 wieszona w dichlorometanie i przefiltrowana. Filtrat został zatężony pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 2.23 g produktu (68% wydajności).
MS (ESI +) m/z 475 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 mHz, DMSO-D6) δ 8.81 (d, 1 H), 8.02 (s, 1 H), 7.99 (s, 1 H), 7.48 (m, 1 H), 7.25 (m, 1H), 7.22 (s, 1H), 7.11 (m, 1H), 4.50 (m, 1H), 4.26 (d, 2H), 3.17 (m, 1H), 3.04 (m, 1H), 2.70 (s, 6H), 2.25 (m, 2H), 2.13 (m, 1 H), 0.87 (d, 6H).
Przykład 124
Otrzymywanie (1-hvdroksvmetvlo-3-DiDervdvno-1-vlo-DroDvlo)-amidu kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyloweao (34d)
Etap A: ester metylowy kwasu (S)-2-tert-butoksykarbonyloamino-4-piperydyno-1-ylomasłowego: ester metylowy kwasu (S)-4-bromo-2-tert-butoksykarbonyloaminomasłowego (0.10 g, 0.34 mmol) (otrzymany jak opisano w Przykładzie 120, Etapy A-D) oraz piperydyna (1 mL) były ogrzewane w temperaturze 50°C przez 16 godzin, a następnie zostały schłodzone do temperatury pokojowej i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość wysuszono azeotropowo z toluenu (3x10 mL) i oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, eluując mieszaniną MeOH/dichlorometan (1:9), co dało 93 mg bezbarwnego oleju (97% wydajności).
Etap B: dichlorowodorek estru metylowego kwasu (S)-2-amino-4-piperydyn-1-ylo-masłowego: HCI (0.45 mL 4M w dioksanie) został dodany do estru metylowego kwasu (S)-2-tert-butoksykarbonyloamino-4-piperydyn-1-ylo-masłowego, mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Mieszanina reakcyjna była zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i wysuszona w wysokiej próżni przez 16 godzin, co dało produkt (46% wydajności).
Etap C. ester metylowy kwasu (S)-2-{[5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]-amino}-4-piperydyn-1-ylo-masłowego: Do roztworu kwasu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (0.050 g, 0.14 mmol), dichlorowodorku estru metylowego kwasu (S)-2-amino-4-piperydyn-1-ylo-masłowego (0.043 g, 0.16 mmol), EDCI (0.033 g, 0.17 mmol) oraz HOBt (0.023 g, 0.17 mmol) w dichlorometanie wkroplono DIEA (0.093 g, 0.72 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej, aż do czasu, kiedy analiza HPLC nie pokazywała substratu startowego, a następnie została rozcieńczona dichlorometanem i przemyta nasyconym NaHCO3. Faza organiczna została wysuszona nad MgSO4 i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, otrzymując 0.051 g produktu (67% wydajności).
Etap D: (1-hydroksymetylo-3-piperydyn-1-ylo-propylo)-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (34d): Borowodorek sodu (0.012 g, 0.31 mmol) dodano porcjami do ogrzewanego (50°C) roztworu estru metylowego kwasu (S)-2-{[5-(2,4-difluoro-fenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]-amino}-4-piperydyn-1-ylo-masłowego (0.022 g, 0.042 mmol) wMeOH. Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze 50°C, aż do czasu, kiedy analiza HPLC nie pokazywała substratu startowego. Mieszanina reakcyjna została ochłodzona do temperatury pokojowej i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została rozcieńczona octanem etylu oraz 1N HCI. Faza organiczna była ekstrahowana 1N HCI, aż do czasu, kiedy analiza HPLC nie pokazywała substratu startowego. Faza wodna została zalkalizowana do pH 14 przy użyciu NaOH, a następnie była wielokrotnie ekstrahowana dichlorometanem. Połączone fazy organiczne zostały wysuszone nad MgSO4 i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 9.1 mg oleju (44% wydajności).
Zaobserwowano MS (APCI +) m/z 501 (M+1).
Przykład 125
Otrzymywanie (3-dimetvloamino-1-dimetvlokarbamoilopropylo)-amidu kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyloweao (35d)
Do roztworu kwasu (S)-2-{[5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]-amino}-4-dimetyloaminomasłowego (33d; Przykład 123) (0.100 g, 0.21 mmol), dimetyloaminy (0.095 g, 2.11 mmol), EDCI (0.053 g, 0.27 mmol), HOBt (0.037 g, 0.27 mmol) rozpuszczonych w dichlorometanie wkroplono DIEA (0.082 g, 0.63 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej, aż do czasu, kiedy analiza HPLC nie pokazywała substratu startowego. Następnie, mieszanina reakcyjna została rozcieńczona dichlorometanem i przemyta nasyconym NaHCO3, wysuszona nad MgSO4 i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, z użyciem kolumny Izolute SPE flash Si (5g), eluując gradientem TEA/dichlorometan (100 mL, 0.3:99.7), TEA/MeOH/dichlorometan (100 mL, 0.3:0.5:99.2), TEA/MeOH/di
PL 214 032 Β1 chlorometan (100 mL, 0.3:2.5:97.2), TEA/MeOH/dichlorometan (100 mL, 0.3:5:94.7). Produkt ostateczny został otrzymany z wydajnością 86%.
MS (ESI +) m/z 502 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, DMSO-D6) δ 8.63 (d, 1 H), 8.01 (s, 1 H), 7.96 (s, 1 H), 7.48 (m, 1 H), 7.23 (m, 1H), 7.20 (s, 1H), 7.09 (m, 1H), 4.98 (m, 1H), 4.26 (d, 2H), 3.07 (s, 3H), 2.84 (s, 3H), 2.23 (m, 2H), 2.13 (m, 1 H), 2.03 (s, 6H), 1.80 (m, 1 H), 1.65 (rn, 1 H), 0.86 (d, 6H).
Przykład 126
Otrzymywanie (3-dimetvloamino-1-metvlokarbamoiloDroDvlo)-amidu kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyloweao (36d)
Związek został otrzymany według procedury opisanej w Przykładzie 125, zamieniając metyloaminę na dimetyloaminę. Produkt został otrzymany z wydajnością 78%.
MS (ESI +) m/z 488 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 9.05 (d, 1H), 8.29 (s, 1H), 7.86 (s, 1H), 7.44 (m, 1H), 7.19 (m, 1H), 7.02 (m, 1H), 7.01 (s, 1H), 6.93 (m, 1H), 4.78 (m, 1H), 4.21 (d, 2H), 2.81 (d, 3H), 2.50 (m, 1H), 2.42 (m, 1H), 2.36 (m, 1H), 2.23 (s, 6H), 2.15 (m,1H), 1.88 (m, 1H), 0.92 (d, 6H).
Przykład 127
Otrzymywanie (1-karbamoilo-3-dimetvlamino-propylo)-amidu kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksv)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyloweao (37d)
Związek został otrzymany według procedury opisanej w Przykładzie 125, zamieniając amoniak na dimetyloaminę. Produkt został otrzymany z wydajnością 70%.
MS (APCI +) m/z 474 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, DMSO-D6) δ 8.59 (d, 1H), 8.07 (s, 1H), 8.01 (s, 1H), 7.50 (m, 1H), 7.39 (s, 1H), 7.27 (m, 1H), 7.19 (s, 1H), 7.11 (m, 2H), 4.44 (m, 1H), 4.27 (d, 2H), 2.24 (m, 2H), 2.15 (m, 1H), 2.00 (s, 6H), 1.88 (m, 1 H), 1.71 (m, 1 H), 0.86 (d, 6H).
Przykład 128
Otrzymywanie (2-dimetvloaminoetvlo)-2-hvdroksv-2-metvlopropylo-amidu kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksv)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyloweao (38d)
Do schłodzonego roztworu (0°C) estru metylowego kwasu (S)-2-{[5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1H-indazolo-6-karbonylo]-amino}-4-dimetylo-aminomasłowego (zobacz Przykład 123, Etapy A-B) (0.112 g, 0.229 mmol) w THF (2 mL) został wkroplony bromek metylo magnezowy (2.00. mL 1.4 M roztwór). Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej, a następnie mieszano przez 16 godzin w atmosferze N2. Mieszanina reakcyjna została podzielona pomiędzy octan etylu i nasycony NH4CI. Rozdzielono fazy. Faza wodna była dwukrotnie ekstrahowana octanem etylu. Połączone fazy organiczne były wysuszone nad Na2SO4, przefiltrowane i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, używając kolumny Izolute SPE flash Si (5g), eluując mieszaniną rozpuszczalników z gradientem TEA/CH2CI2 (100 mL, 0.3:99.7), TEA/MeOH/CH2CI2 (100 mL, 0.3:0.5:99.2), TEA/MeOH/CH2CI2 (100 mL, 0.3:2.5:97.2), TEA/MeOH/CH2CI2 (100 mL, 0.3:5:94.7).
Produkt końcowy został otrzymany z wydajnością 41 %.
MS (APCI +) m/z 489 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, DMSO-D6) δ 8.00 (s, 1H), 7.97 (d, 1 H), 7.89 (s, 1H), 7.48 (m, 1H), 7.23 (m, 1H), 7.18 (s, 1H), 7.10 (m, 1H), 4.58 (m, 1H), 4.27 (d, 2H), 3.88 (m, 1H), 2.23 (m, 2H), 2.07 (s, 6H), 1.88 (m, 1H), 1.43 (m, 1H), 1.13 (s, 3H), 1.04 (s, 3H), 0.86 (dd, 6H).
Przykład 129
Otrzymywanie ł1-hvdroksvmetvlo-3-[(2-metoksvetvlo)-metvloaminol-propvloł-amidu kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksv)-1 -izobutylo-1 H-indazplp-6-karbpksvlPweqp (39d)
Etap A: ester metylowy kwasu (S)-2-tert-butoksykarbonyloamino-4-jodomasłowego: Mieszanina estru metylowego kwasu (S)-4-bromo-2-tert-butoksykarbonyloaminomasłowego (1.19 g, 4.0 mmol) (Przykład 120, Etapy A-D) oraz Nal (6.0 g, 40.0 mmol) w acetonie (25 mL) były ogrzewane w temperaturze 70°C przez 2 godziny. Następnie, mieszanina reakcyjna została schłodzona do temperatury pokojowej, zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i podzielona pomiędzy wodę (10 mL) oraz eter (40 mL). Fazy zostały rozdzielone, faza organiczna przemyta wodą (10 mL), wysuszona nad MgSO4, przefiltrowana przez celit i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 1.26 g produktu (92% wydajności).
Etap B: ester metylowy kwasu (S)-2-tert-butoksykarbonyloamino-4-[(2-metoksyetylo)-metyloaminoj-masłowego: Mieszanina estru metylowego kwasu (S)-2-tert-butoksykarbonyloamino-4-jodo92
PL 214 032 Β1 masłowego (0.200 g, 0.58 mmol), (2-metoksyetylo)-metyloamina (0.062 g, 0.70 mmol) oraz trietyloamina (0.41 mL, 2.9 mmol) w dioksanie (1 mL) była ogrzewana w temperaturze 70°C przez 16 godzin. Mieszanina została schłodzona do temperatury pokojowej, zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i rozpuszczona w dichlorometanie (20 mL). Mieszanina reakcyjna została przemyta wodą (3x10 mL), solanką (10 mL), wysuszona nad MgSO4, przefiltrowana przez celit i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostały olej był oczyszczony przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, co dało 0.87 g jasnożółtego oleju (49% wydajności).
Etap C: dichlorowodorek estru metylowego kwasu (S)-2-amino-4-[(2-metoksyetylo)-metyloaminomasłowego: ester metylowy kwasu (S)-2-tert-butoksykarbonyloamino-4-[(2-metoksyetylo)-metyloaminoj-masłowego (0.086 g, 0.28 mmol) został potraktowany HCI (1 mL z 4M w dioksanie) i sonifikowany. Mieszanina została zatężona i była wysuszona w wysokiej próżni, co pozwoliło na uzyskanie produktu.
Etap D: ester metylowy kwasu (S)-2-{[5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]-amino}-4-[(2-metoksyetylo)-metyloamino]-masłowego: Do roztworu kwasu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (otrzymanego jak opisano w Przykładzie 110, Etapy A-G) (0.094 g, 0.27 mmol), dichlorowodorek estru metylowego kwasu (S)-2-amino-4-[(2-metoksy-etylo)-metylo-amino]-masłowego (0.079 g, 0.28 mmol), EDCI (0.057 g, 0.30 mmol) oraz HOBt (0.045 g, 0.30 mmol) w dichloroetanie (2 mL) została wkroplona trietyloamina (0.23 mL, 1.62 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 2,5 godziny. Następnie, mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i oczyszczona przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników octanem etylu, co dało 0.100 g produktu (69% wydajności).
Etap E: {1-hydroksymetylo-3-[(2-metoksyetylo)-metyloamino)-propylo}-amidu kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego (39d): ester metylowy kwasu (S)-2-{[5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]-amino}-4-[(2-metoksyetylo)-metyloamino]-masłowego (0.023 g, 0.043 mmol) oraz NaBH4 (0.016 g, 0.43 mmol) zostały rozpuszczone w THF/MeOH (7 mL, 5:2) i były ogrzewane przez 5 godzin w temperaturze 70°C w szczelnie zamkniętym reaktorze. Następnie, mieszanina reakcyjna została schłodzona do temperatury pokojowej, zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i oczyszczona przy użyciu,chromatografii w żelu krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników TEA/octan etylu (1:4), co dało 0.007 g produktu w postaci lepkiego oleju (31% wydajności).
MS (APCI +) m/z 505 (M+1) zaobserwowany.
Przykład 130
Otrzymywanie [3-dimetvloamino-1-(2-hvdroksvetvlokarbamoilo)-propylo1-amidu kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksv)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyloweao (40d)
Związek został otrzymany według procedury opisanej w Przykładzie 125, zamieniając 2-aminoetanol na dimetyloaminę. Produkt został otrzymany z wydajnością 51%;
MS (APCI +) m/z 518 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 9.00 (d, 1H), 8.29 (s, 1H), 7.86 (s, 1H), 7.31 (t, 1H), 7.18. (m, 1H). 7.02 (m, 1H), 7.00 (s, 1H), 6.92 (m, 1H), 4.82 (m, 1H), 4.21 (d, 2H), 3.42 (m, 2H), 2.86 (m, 1H), 2.49 (m, 2H), 2.35 (m, 1H), 2.23.(s, 6H), 2.17 (m, 2H), 1.94 (m, 1H), 0.92 (d, 6H).
Przykład 131
Otrzymywanie N'-[5-(2,4-dif luorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazol-6-ilo1-N,N-dimetvlODropano-1,3-diaminy (41 d) dioksan
NaO-fBu. Pc^dbaj BINAP
F
PL 214 032 Β1
Mieszanina 6-bromo-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolu (15d; Przykład 110, Etapy A-E) (0.030 g, 0.079 mmol), 3-(dimetyloamino)propyloamina (0.012 g, 0.118 mmol), BINAP (0.009 g, 0.016 mmol), Pd2dba3 (0.007 g, 0.008 mmol) oraz NaOtBu (0.008 g, 0.087 mmol) w dioksanie zostały zmieszane w kolbie przepłukanej trzy razy N2. Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 100°C przez 16 godzin. Mieszanina reakcyjna została schłodzona do temperatury pokojowej i podzielona pomiędzy octan etylu (20 mL) i solankę (20 mL). Faza wodna została przeekstrahowana octanem etylu, a połączone fazy organiczne zostały wysuszone nad MgSO4 i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, eluując mieszaniną rozpuszczalników aceton/eter (1:1.5) z 0.2% trietyloaminy. Produkt był ponownie oczyszczony przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników 5% MeOH w dichlorometanie, co dało 0.022 g związku w postaci bezbarwnego oleju (69% wydajności).
MS (ESI +) m/z 403 (M+1), zaobserwowany;
1H NMR (400 MHZ; CDCI3) δ 7.70 (s, 1H), 6.95 (m, 3H),6.80 (m, 1H), 6.40 (s, 1H), 5.48 (br. s, 1 H), 4.06 (d, 2H), 3.28 (m, 2H), 2.43 (m, 2H), 2.36 (m, 1 H), 2.20 (s, 6H), 1.86 (m, 2H), 0.94 (d, 6H).
Przykład 132
Otrzymywanie [5-(2,4-difluorofenoksv)-1 -izobutylo-1 H-indazol-6-ilol-pipervdvn-4-vlo-aminy
Etap A: ester tert-butylowy kwasu 4-[5-{2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazol-6-iloamino]-piperydyno-1-karboksylowy: Otrzymany jak opisano w Przykładzie 131, zamieniając ester tert-butylowy kwasu 4-aminopiperydyno-1-karboksylowego na 3-(dimetyloamino)propyloaminę. Surowy produkt był oczyszczony przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników eter/heksan (1:2), co dało 0.035 g produktu w postaci żółtego oleju (78% wydajności).
Etap B: [5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazol-6-ilo]-piperydyn-4-ylo-amina (42d): do roztworu estru tert-butylowego kwasu 4-[5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazol-6-iloamino]-piperydyno-1-karboksylowego (0.035 g, 0.070 mmol) rozpuszczonego w MeOH (2 mL) dodano HCI (2 mL z 4M w dioksanie). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 40 minut, a następnie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Mieszanina reakcyjna była wysuszona azeotropowo z MeOH (2 x), co dało 0.032 g żółtego osadu w postaci dichlorowodorku (97% wydajności).
1H NMR (400 MHz, CD3OD) δ 8.06 (s, 1H), 7.26 (m, 1H), 7.20 (m, 1H), 7.04 (m, 1H), 6.93 (s, 1H), 6.89 (s, 1H), 4.27 (d, 2H), 3.95 (m, 1H), 3.52 (m, 2H), 3.28 (m, 2H), 2.34 (m, 3H), 1.83 (m, 2H), 0.95 (d, 6H).
Przykład 133
Otrzymywanie [5-(2,4-difluorofenoksv)-1 -izobutylo-1 H-indazol-6-ilol-pipervdvn-3-vlometvloaminy (43d)
Etap A: ester tert-butylowy kwasu 3-{[5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazol-6-iloamino]-metylo}-piperydyno-1-karboksylowego: Otrzymany jak opisano w Przykładzie 131, zamieniając ester tert-butylowy kwasu 3-aminometylopiperydyno-1-karboksylowego na 3-(dimetyloamino)-propyloaminę. Surowy produkt był oczyszczony przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników eter/heksan (1:2), co dało 0.051 g produktu w postaci żółtej piany (94% wydajności).
Etap B: [5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazol-6-ilo]-piperydyn-3-ylometyloamina (43d): Do schłodzonego (0°C) roztworu estru tert-butylowego kwasu {[5-(2,4-difluoro-fenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazol-6-iloamino]-metylo}-piperydyno-1-karboksylowego (0.051 g, 0.099 mmol) rozpuszczonego w MeOH (3 mL) dodano stężony HCI (0.18 mL). Mieszanina reakcyjna została ogrzana do temperatury pokojowej i była mieszana przez 16 godzin. Dodano dodatkową porcję stężonego HCI (0.4 mL) i mieszano mieszaninę reakcyjną w temperaturze pokojowej przez kolejne 24 godziny. Mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i wysuszona azeotropowo z MeOH (3 x), co dało 0.037 g białawego osadu (77% wydajności).
MS (ESI +) m/z 415 (M+1) zaobserwowany.
Przykład 134
Otrzymywanie 2-(5-{2-[3-(5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo-ureidometylol-4-fluorofenoksvł-indazol-1 -ilo)-N,N-dimetvloacetamidu (47d)
Schemat reakcji syntezy związku 47d zamieszczono na Figurze 54.
Etap A: 2-[5-(2-cyjano-4-fluorofenoksy)-indazol-1-ilo]-N,N-dimetyloacetamid (45d): Do roztworu 5-fluoro-2-(1 H-indazol-5-iloksy)-benzonitrylu (44d) (0.200 g, 0.790 mmol) w DMF (6 mL) dodano 2-chloro-N,N-dimetyloacetamid (0.115 g, 0.948 mmol) oraz jodek tetrabutyloamonowy (0.088 g, 0.237 mmol), a następnie K2CO3 (0.164 g, 1.19 mmol). Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze
PL 214 032 Β1
110°C przez 48 godzin w atmosferze N2. Mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i rozpuszczona w dichlorometanie. Roztwór został przemyty 1N HCI, przefiltrowany i oczyszczony przy użyciu chromatografii na kolumnie Biotage, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników 5% MeOH w dichlorometanie, co dało 0.032 g produktu (12% wydajności).
Etap B: 2-[5-(2-aminometylo-4-fluorofenoksy)-indazol-1-ilo]-N,N-dimetylo-acetamid (46d): Do roztworu 2-[5-(2-cyjano-4-fluorofenoksy)-indazol-1-ilo]-N,N-dimetyloacetamidu (0.090 g, 0.266 mmol) w EtOH (0.5 mL) dodano CoBr2 (27 ąL, 0.005 mmol), a następnie [2,2']bipirydynyl (81 ąL, 0.015 mmol). NaBH4 (0.030 g, 0.798 mmol) został dodany do mieszaniny i całość mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 godzin. Mieszanina reakcyjna została potraktowana dodatkowymi porcjami CoBr2, [2,2']bipirydynylu oraz NaBH4 i była mieszana przez kolejne 18 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano MeOH, a następnie kwas octowy. Całość zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Biała pozostałość została podzielona pomiędzy NaHCO3 oraz octan etylu. Faza organiczna została przefiltrowana i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 10 mg białego osadu (11% wydajności).
Etap C: 5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-iloamina: Roztwór chlorowodorku p-toluilo-hydrazyny (15.86 g, 100 mmol) oraz piwaloiloacetonitrylu (17.9 g, 143 mmol) został rozpuszczony w MeOH (65 mL) i był ogrzewany przez 18 godzin w atmosferze N2. Mieszanina reakcyjna została schodzona do temperatury pokojowej i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została roztarta na proszek w eterze i zebrana przez filtrację. Osad został wysuszony w wysokiej próżni, co dało 26.6 g białego osadu (99% wydajności).
Etap D: ester 2,2,2-trichloroetylowy kwasu (5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-karbaminowego: Ochłodzony (0°C) dwufazowy roztwór 5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-iloaminy (26.6 g, 100 mmol) w wodzie (80 mL) oraz octan etylu (180 mL) zostały potraktowane NaOH (10 g, 250 mmol), a następnie dodano trichloroetylochloromrówczan (29.7 g, 140 mmol). Mieszanina reakcyjna została ogrzana do temperatury pokojowej i była mieszana przez 1 godzinę. Fazy zostały rozdzielone, a faza organiczna została przemyta solanką (100 mL), wysuszona nad MgSO4, przefiltrowana przez celit i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 40.3 g jasnożółtego osadu (99% wydajności).
Etap E: 2-(5-{2-[3-(5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo])-ureidometylo]-4-fluorofenoksy}indazol-1-ilo)-N,N-dimetyloacetamid (47d): Do roztworu 2-[5-(2-aminometylo-4-fluoro-fenoksy)-indazol-1-ilo]-N,N-dimetyloacetamidu (46d) (0.010 g, 0.029 mmol) oraz estru 2,2,2-trichloroetylowego kwasu (5-tert-butylo-2-p-toluilo-2H-pirazol-3-ilo)-karbaminowego (0.013 g, 0.032 mmol) w DMF (1 mL) dodano DIEA (0.01 mL, 0.058 mmol). Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 80°C przez 18 godzin w atmosferze N2. Mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i rozpuszczona w dichlorometanie. Następnie, roztwór został przemyty 1N HCI, przefiltrowany i zatężony pod zmniejszonym ciśnieniem. Olej oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, eluując mieszaniną dichlorometan/eter (10:1), a następnie 5% MeOH w dichlorometanie, co dało 6.3 mg jasnożółtego oleju (36% wydajności).
MS (APCI +) m/z 598 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, DMSO-D6) δ 8.29 (s, 1H), 7.97 (s, 1H), 7.58 (d, 1H), 7.36 (d, 2H), 7.28 (d, 2H), 7.19 (d, 1H), 7.12 (d, 1H), 7.07 (m, 2H), 6.99.(m, 1H), 6.84 (m, 1H), 6.24 (s, 1H), 5.40 (s, 2H), 4.28 (d, 2H), 3.10 (s, 3H), 2.84 (s, 3H), 2.35 (s, 3H), 1.25 (s, 9H).
Przykład 135
Otrzymywanie 1 -(5-tert-butvlo-izoksazol-3-ilo)-3-[5-fluoro-2-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-ilooksv)benzylol-mocznika (48d)
Etap A: 1-izobutylo-5-metoksy-1 H-indazol: Roztwór 5-metoksy-1 H-indazolu (5.00 g, 33.7 mmol) w DMF (100 mL) potraktowano K2CO3 (5.83 g, 42.2 mmol) i mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 minut. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano 1-bromo-2-metylopropan (5.09 g, 37.1 mmol) i mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 110°C przez 18 godzin. Następnie, dodano kolejny równoważnik 1-bromo-2-metylo-propanu i kontynuowano mieszanie z ogrzewaniem przez kolejne 48 godzin. Mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i była rozpuszczona w dichlorometanie. Roztwór został przemyty 1N HCI, przefiltrowany i zatężony pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii na kolumnie Biotage, eluując mieszaniną rozpuszczalników heksan/eter (5:1), co dało 2.51 g pomarańczowego oleju (36% wydajności).
Etap B: 1-izobutylo-1 H-indazol-5-ol: Do schłodzonego (-78°C) roztworu 1-izobutylo-5-metoksy-1 H-indazolu (2.57 g, 12.6 mmol) w dichlorometanie (100 mL) dodano BBr3 (25 mL, 1M roztwór w dichlorometanie). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze -78°C przez 2 godziny,
PL 214 032 Β1 a następnie została ogrzana do temperatury pokojowej i była mieszana przez kolejne 18 godzin. Mieszanina reakcyjna została przelana na lodowato zimną wodę i ekstrahowana dichlorometanem. Pomarańczowy ekstrakt został zatężony pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 2.3 g osadu (96% wydajności).
Etap C: 5-fluoro-2-(1-izobutylo-1 H-indazol-5-iloksy)-benzonitryl: Do roztworu 1-izobutylo-1 H-indazol-5-ol (2.33 g, 12.2 mmol) oraz K2CO3 (2.03 g, 14.7 mmol) w DMF (75 mL) dodano 2,5-difluorobenzonitryl (1.87 g, 13.5 mmol). Mieszanina reakcyjna była ogrzewana w temperaturze 110°C przez 18 godzin w atmosferze N2. Mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie. Roztwór został przemyty 1N HCI, przefiltrowany, a następnie zatężony pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii na kolumnie Biotage, eluując mieszaniną rozpuszczalników heksan/eter (5:2), co dało 3.05 g jasnożółtego oleju (81% wydajności).
Etap D: 5-fluoro-2-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-iloksy)-benzyloamina: Do roztworu 5-fluoro-2-(1-izobutylo-1 H-indazol-5-iloksy)-benzonitrylu (3.05 g, 9.86 mmol) przepłukanego N2 w MeOH (50 mL) dodano stężony HCI (1.6 mL) oraz Pd(OH)2/C (15% wt; 0.457 g). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 18 godzin w atmosferze H2. Katalizator został usunięty przez filtrację, a pozostałość została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 3.32 g jasnożółtej piany (96% wydajności).
Etap E: 1 -(5-tert-butylo-izoksazol-3-ilo)-3-[5-fluoro-2-{1 -izobutyl-1 H-indazol-5-iloksy)-benzyloj-mocznik: Do schłodzonego (0°C) roztworu 5-fluoro-2-(1 -izobutylo-1 H-indazol-5-iloksy)-benzylaminy (0.364 g, 1.04 mmol) oraz DIEA (0.5 mL, 2.08 mmol) w dichlorometanie (10 mL) dodano trifosgen (0.131 g, 0.374 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 0°C przez 1 godzinę, a następnie w temperaturze pokojowej przez 18 godzin, w atmosferze N2. Mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i zawieszona w dichlorometanie (10 mL), tworząc 0.123 M roztwór. 0.4 mL tego roztworu (0.015 g, 0,048 mmol) zostało potraktowane 5-tert-butylo-izoksazol-3-iloaminą (0.008 g, 0.053 mmol). Produkt został otrzymany z wydajnością 44%.
MS (APCI +) m/z 480 (M+1) zaobserwowany.
Przykład 136
Otrzymywanie 1 -(3-tert-butvlo-izoksazol-5-ilo)-3-[5-fluoro-2-(1 -(2-piperazyn-1 -ylo-etylo)-1 H-indazol-5-iloksv1-benzylomocznika (49d)
Etap A: 2-[1-(2,2-dimetoksyetylo)-1 H-indazol-5-iloksy]-5-fluorobenzonitryl: Do schłodzonego (0°C) roztworu 5-fluoro-2-(1 H-indazol-5-iloksy)-benzonitrylu (0.100 g, 0.395 mmol) oraz 2-bromo-1,1-dimetoksyetanu (0.114 g, 0.671 mmol) w DMF (4 mL) dodano NaH (0.024 g, 60%, 0.59 mmol). Mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej i mieszano przez 1 godzinę. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano jodek tetrabutyloamoniowy (0.029 g, 0,079 mmol) i całość ogrzewano w temperaturze 60°C przez 3 godziny. Mieszanina reakcyjna została oziębiona do temperatury pokojowej, rozcieńczona wodą (4 mL) i przeekstrahowana eterem (3 x 30 mL). Połączone ekstrakty zostały przemyte wodą (2 x 5 mL) oraz solanką, wysuszone nad MgSO4 i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, eluując mieszaniną rozpuszczalników octan etylu/heksan (1:2), co dało 0.066 produktu (49% wydajności).
Etap B: 5-fluoro-2-[1-(2-oksoetylo)-1 H-indazol-5-iloksy]-benzonitryl: Do roztworu 2-[1-(2,2-dimetoksyetylo)-1 H-indazol-5-iloksy]-5-fluorobenzonitrylu (1.42 g, 4.16 mmol) w dichlorometanie (62 mL) dodano jodotrimetylosilan (3.33 g, 16.64 mmol) porcjami, w ciągu 3 godzin. Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Wodny NaHCO3 (60 mL) został dodany do mieszaniny reakcyjnej i całość była ekstrahowana octanem etylu (2 x 50 mL). Połączone ekstrakty zostały przemyte Na2S2O4, solanką, wysuszone nad MgSO4 i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt został użyty w dalszym etapie bez dodatkowego oczyszczania.
Etap C: ester tert-butylowy kwasu 4-{2-[5-(2-cyjano-4-fluorofenoksy)-indazol-1-iloj-etylo}-piperazyno-1-karboksylowego: Do roztworu 5-fluoro-2-[1-(2-okso-etylo)-1 H-indazol-5-iloksy]-benzonitrylu (0.307 g, 1.04 mmol) oraz triacetoksyborowodorku (0.66 g, 3.1 mmol) w dichloroetanie (10 mL) dodano ester tert-butylowy kwasu piperazyno-1-karboksylowego (0.65 g, 3.49 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano MeOH (2 mL) i całość rozcieńczono octanem etylu (100 mL). Mieszanina reakcyjna została przemyta nasyconym NaHCO3, solanką, wysuszona nad MgSO4 i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, eluując
PL 214 032 Β1 mieszaniną rozpuszczalników octan etylu/heksan (2:3, z 1% trietyloaminy), co dało 0.29 g produktu (60% wydajności).
Etap D: ester tert-butylowy kwasu 4-{2-[5-(2-aminometylo-4-fluorofenoksy)-indazol-1-ilo]-etylo}piperazyno-1-karboksylowego: Do roztworu estru tert-butylowego 4-{2-[5-(2-cyjano-4-fluorofenoksy)-indazol-1-ilo]-etylo}-piperazyno-1 -karboksylowego (0.160 g, 0.344 mmol), CoBr2 (0.008 g, 0.034 mmol), [2,2']bipirydynylu (0.016 g, 0.010 mmol) w EtOH (6 mL) dodano NaBH4 (0.039 g, 1.0 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana przez 3 godziny w temperaturze pokojowej. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano MeOH (3 mL) oraz kwas octowy (10 kropli). Roztwór został zatężony pod zmniejszonym ciśnieniem i rozcieńczony octanem etylu. Mieszanina reakcyjna została przemyta wodnym NaHCO3, solanką, wysuszona nad MgSO4 i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy olej oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, eluując mieszaniną rozpuszczalników 1% trietyloaminy w octanie etylu, MeOH/CH2CI2/heksan (1:15:15,1% trietyloamina), a następnie MeOH/CH2CI2/heksan (1:10:10,1% trietyloamina). Otrzymano czysty produkt z wydajnością 86%.
Etap E: ester 4-nitrofenylowy kwasu (3-tert-butylo-izoksazol-5-ilo)-karbaminowego: Roztwór 3-tert-butylo-izoksazol-5-iloaminy (2.50 g, 17.83 mmol) w dichlorometanie potraktowano pirydyną (2 mL, 26.7 mmol), a następnie dodano p-nitrofenylo chloromrówczan (3.77 g, 18.73 mmol). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Następnie, mieszanina reakcyjna została przemyta 1N HCI, przefiltrowana i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozstałość została roztarta na proszek w eterze, a następnie przefiltrowana, co dało 2.2 g produktu (41% wydajności).
Etap F: ester tert-butylowy kwasu 4-[2-(5-{2-[3-(3-tert-butylo-izoksazol-5-ilo)-ureidometylo]4-fluorofenoksy}-indazol-1 -ilo)-etylo]-piperazyno-1 -karboksylowego: Roztwór estru tert-butylowego kwasu 4-{2-[5-(2-aminometylo-4-fluorofenoksy)-indazol-1-ilo]-etylo}-piperazyno-1 -karboksylowego (0.050 g, 0.107 mmol) rozpuszczono w dichlorometanie (2 mL) i potraktowano estrem 4-nitrofenylowym kwasu (3-tert-butylo-izoksazol-5-ilo)-karbaminowego (0.081 g, 0.266 mmol), po czym mieszano w temperaturze pokojowej przez 24 godziny. Następnie, mieszaninę reakcyjną rozcieńczono octanem etylu (60 mL), przemyto 1N NaOH (5 mL), wodą (2x10 mL), solanką, wysuszono nad MgSO4 i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników aceton/heksan (2:3, a następnie 1:1), co dało 0.056 g produktu (83% wydajności).
Etap G: 1 -(3-tert-butylo-izoksazol-5-ilo)-3-{5-fluoro-2-[1 -(2-piperazyn-1 -ilo-etylo)-1 H-indazol-5-iloksyj-benzyloj-mocznik: ester tert-butylowy kwasu 4-[2-(5-{2-[3-(3-tert-butylo-izoksazol-5-ilo)-ureidometylo]4-fluorofenoksy}-indazol-1 -ilo)-etylo]-piperazyno-1 -karboksylowego (0.056 g, 0.088 mmol) został potraktowany TFA/CH2CI2 (1:1,2 mL), po czym całość mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Mieszanina reakcyjna została zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem i azeotropowo wysuszona z toluenu. Mieszanina reakcyjna została rozcieńczona octanem etylu (40 mL) i przemyta 1N NaOH oraz solanką. Roztwór został zatężony pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 0.038 g produktu (80% wydajności):
MS (ESI +) m/z 536 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, CDCI3) δ 7.81 (s, 1H), 7.35 (d, 1H), 7.15 (dd, 1H), 7.08 (s, 1H), 7.05 (d, 1H), 6.88 (m, 1H), 6.76 (m, 1H), 6.28 (m, 1H), 5,99 (s, 1H), 4.46 (m, 4H), 2.86 (m, 2Η), 2.79 (m, 4H), 2.43 (m, 4H), 1.26 (s, 9H).
Przykład 137
Otrzymywanie 1 -(3-tert-butvlo-izoksazol-5-ilo)-3-ł2-i1 -(2-dimetvloaminoetvlo)-1 H-indazol-5-iloksv1-5-fluoro-benzylo)-mocznika (50d)
Etap A: 2-[1-(2-dimetyloaminoetylo)-1 H-indazol-1 H-iloksy]-5-fluorobenzonitryl: Roztwór 5-fluoro-2-[1-(2-oksoetylo)-1 H-indazol-5-iloksy]-benzonitrylu (0.110 g, 0.372 mmol) (otrzymany według procedury opisanej w Przykładzie 136, Etapy A-B) oraz triacetoksyborowodorek sodowy (0.39 g, 1.9 mmol) w dichloroetanie (3 mL) potraktowano dimetyloaminą (0.17 g, 3.7 mmol) i mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano MeOH (1 mL) i rozcieńczono octanem etylu (30 mL). Mieszanina reakcyjna była przemyta wodnym roztworem NaHCO3, solanką i wysuszona nad MgSO4, a następnie zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, eluując mieszaniną rozpuszczalników octanem etylu, a następnie aceton/heksan (2:3 z 1% trietyloaminy), co dało 0.115 g produktu (95% wydajności).
PL 214 032 Β1
Etap B: {2-[5-(2-aminometylo-4-fluorofenoksy)-indazol-1-ilo]-etylo}-dimetyloamina: Do schłodzonego (0°C) roztworu 2-[1-(2-dimetyloaminoetylo-1 H-indazol-5-iloksy]-5-fluorobenzonitrylu (0.115 g, 0.303 mmol) w THF (3 mL) dodano LAH (0.61 mL, 1M w THF). Mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej i mieszano przez 1.5 godziny. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę (23 μL), 3N NaOH (23 μΙ) oraz wodę (69 μΙ). Sole zostały usunięte przez filtrację, a filtrat zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało 0.113 g produktu (97% wydajności).
Etap C: 1 -(3-tert-butylo-izoksazol-5-ilo)-3-{2-[1 -(2-dimetyloamino-etylo)-1 H-indazol-5-iloksy]-5-fluoro-benzyloj-mocznik: Roztwór {2-[5-(2-aminometylo-4-fluorofenoksy)-indazol-1-ilo]-etylo}-dimetyloaminy (0.020 g, 0.061 mmol) w DMF (1 mL) został potraktowany estrem 4-nitrofenylowym kwasu (3-tert-butyloizoksazol-5-ilo)-karbaminowego (0.020 g, 0.067 mmol) (otrzymanego jak opisano w Przykładzie 136, Etap E). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 18 godzin, w atmosferze N2. Pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, eluując mieszaniną rozpuszczalników dichlorometan/eter (10:1), a następnie 5% MeOH w dichlorometanie, co dało 5.3 mg jasnożółtego osadu (18% wydajności).
MS (APCI +) m/z 495 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 mHz, DMSO-D6) δ 10.14 (s, 1H), 7.98 (8, 1H), 7.74 (d, 1H), 7.22 (d, 1H), 7.16 (m, 2H), 7.08 (m, 1 H), 6.88 (m, 2H), 5.93 (s, 1H), 4.48 (t, 2H), 4.35 (d, 2H), 2.70 (t, 2H), 2.17 (S, 6H), 1.23 (S, 9H).
Przykład 138
Otrzymywanie 1-(5-tert-butvlo-2-metvlo-2H-pirazol-3-ilo)-3-(5-fluoro-2-i-1-(2-hydroksv-2-metvlopropylo)-1 H-indazol-5-iloksv1-benzylo-mocznika (51 d)
Etap A: 5-fluoro-2-[1-(2-hydroksy-2-metylopropylo)-1 H-indazol-5-iloksy]-benzonitryl: Roztwór 5-fluoro-2-(1 H-indazol-5-ilooksy)-benzonitrylu (0.100 g, 0.395 mmol) w DMF (4 mL) potraktowano NaH (0.022 g, 60%, 056 mmol) i mieszano przez 5 minut. Następnie, do mieszaniny reakcyjnej dodano 2,2-dimetylooksiran (0.035 g, 0.48 mmol) i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Następnie, mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 80°C przez 1.5 godziny. Mieszaninę reakcyjną schłodzono do temperatury pokojowej, rozcieńczono eterem (50 mL), przemyto wodą (3x5 mL), solanką, wysuszono nad MgSO4 i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników octan etylu/heksan (1:1), co dało 0.070 g produktu (47% wydajności).
Etap B: 2-{1 -[2-(tert-butylo-dimetylosilanyloksy)-2-metylo-propylo]-1 H-indazol-5-iloksy}-5-fluorobenzonitryl: Do schłodzonego (0°C) roztworu 5-fluoro-2-[1-(2-hydroksy-2-metylopropylo)-1 H-indazol-5-ilooksyj-benzonitrylu (0.070 g, 0.215 mmol) oraz 2,6-lutydyny (0.030 g, 0.284 mmol) w dichlorometanie (2 mL) dodano TBSOTf (0.063 g, 0.240 mmol). Mieszanina reakcyjna została ogrzana do temperatury pokojowej i była mieszana przez 1 godzinę. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono eterem (50 mL), a następnie przemyto 0.2 N HCI, NaHCO3, solanką, wysuszono nad MgSO4 i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, eluując mieszaniną rozpuszczalników eter/heksan (1:3), co dało 0.071 g jasnożółtego oleju (94% wydajności).
Etap C: 2-{1 -[2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-2-metylopropylo-1 H-indazol-5-ilooksy}-5-fluorobenzyloamina: Do schłodzonego (0°C) roztworu 2-{1 -[2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-2-metylo-propylo]-1 H-indazol-5-ilooksy}-5-fluorobenzonitrylu (0.071 g, 0.162 mmol) w THF (2 mL) dodano LAB (0.32 mL, 1M w THF). Mieszanina reakcyjna została ogrzana do temperatury pokojowej i była mieszana przez 1 godzinę. Mieszanina reakcyjna została schłodzona do temperatury 0°C, a następnie dodano wodę (12 μI), 3N NaOH (12 ąL) oraz wodę (36 μI). Sole zostały odfiltrowane, a filtrat zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i użyto w kolejnym etapie bez dalszego oczyszczania.
Etap D: ester 2,2,2-trichloroetylo kwasu (5-tert-butylo-2-metylo-2H-pirazol-3-ilo)-karbaminowego: Do schłodzonego (10°C) roztworu 5-tert-butylo-2-metylo-2H-pirazol-3-iloaminy (3.75 g, 24.5 mmol) oraz NaOH (1.5 g w 20 mL wody) w octanie etylu (45 mL) dodano w ciągu 5 minut 2,2,2-trichloroetylo chloromrówczan (7,52 g, 35.5 mmol). Mieszanina reakcyjna została ogrzana do temperatury pokojowej i była mieszana przez 2 godziny. Mieszanina reakcyjna została rozcieńczona octanem etylu, a następnie warstwy rozdzielono. Faza organiczna została przemyta wodą, solanką i była wysuszona nad MgSO4 i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została rozcieńczona octanem etylu/dichlorometanem, a następnie potraktowana aminometylo krzemianem (10 g) przez 1 godzinę. Mieszaninę przefiltrowano, a filtrat zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, co dało produkt.
PL 214 032 Β1
Etap E: 1 -(2-(1 -[2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-2-metylo-propylo]-1 H-indazol-5-iloksy}-5-fluorobenzylo)-3-(5-tert-butylo-2-metylo-2H-pirazol-3-ilo)-mocznik: Mieszanina 2-{1-[2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-2-metylo-propylo]-1H-indazol-5-iloksy}-5-fluorobenzyloaminy (0.072 g, 0.162 mmol), estru 2,2,2-trichloroetylowego kwasu (5-tert-butylo-2-metylo-2H-pirazol-3-ilo)-karbaminowego (0.080 g, 0.24 mmol) oraz DIEA (0.06 mL, 0.324 mmol) w DMA (3 mL) była ogrzewana w temperaturze 80°C przez 16 godzin. Mieszanina reakcyjna została rozcieńczona eterem (60 mL) i była przemyta wodą (3x5 mL), solanką, wysuszona nad MgSO4 i zatężona pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników octan etylu/heksan (3:1), co dało 0.084 g produktu (83% wydajności).
Etap F: 1 -(5-tert-butylo-2-metylo-2H-pirazol-3-ilo)-3-(5-fluoro-2-[1 -(2-hydroksy-2-metylopropylo)-1 H-indazol-5-iloksy]-benzylo}-mocznik: Do roztworu (2-{1-[2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-2metylo-propylo]-1H-indazol-5-iloksy}-5-fluorobenzylo)-3-(5-tert-butylo-2-metyl-2H-pirazol-3-ilo)-mocznika (0.084 g, 0.135 mmol) w dichlorometanie (3 mL) dodano TBAF (0.70 mL, 1M w THF). Mieszanina reakcyjna była mieszana w temperaturze pokojowej przez 5 dni. Mieszanina reakcyjna została wylana na NH4CI i była ekstrahowana octanem etylu (3 x 30 mL). Połączone ekstrakty zostały przemyte solanką, wysuszone nad MgSO4 i zatężone pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość została oczyszczona przy użyciu chromatografii w żelu krzemionkowym, poprzez elucję mieszaniną rozpuszczalników aceton/heksan (2:1), co dało 0.060 g produktu (87% wydajności).
MS (ESI +) m/z 509 (M+1) zaobserwowany;
1H NMR (400 MHz, DMSO-D6) δ 8.45 (s, 1H), 7.98 (s, 1H), 7.74 (d, 1H), 7.17 (m, 3H), 7.08 (m, 1H), 6.85 (m, 2H), 5.95 (s, 1H), 4.66 (s, 1H), 4.33 (d, 2H), 4.30 (s, 2H), 2.50 (s, 3H), 1,18. (s, 9H), 1.12 (s, 6H).
Przyjęto, że niniejszy opis jedynie ilustruje podstawy wynalazku. Możliwe jest dokonanie przez specjalistów w dziedzinie licznych modyfikacji, bez ograniczania zakresu wynalazku do konkretnych, opisanych konstruktów i procesów. Zgodnie z tym, uważa się, że wszystkie odpowiednie modyfikacje i równoważniki wchodzą w zakres wynalazku zdefiniowanego poniższymi zastrzeżeniami.
Zastosowane w opisie i zastrzeżeniach wyrażenia „zawiera”, „obejmuje”, „włączając”, „obejmując” określają obecność opisanych właściwości, całości, składników, etapów, lecz nie wykluczają występowania innych właściwości, składników, etapów lub ich grup.

Claims (11)

1. Związek, włączając solwaty i ich farmaceutycznie dopuszczalne sole, znamienny tym, że jest wybrany z:
amid kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
[5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazol-6-ilo]-morfolin-4-ylo-metanon;
[5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazol-6-ilo]-(4-metylopiperazyno-1 -ilo)-metanon;
amid (1-benzylopiperydyn-4-ylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (2-benzyloaminoetylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (2-piperydyn-ylo-etylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (2-pirrolidyn-1-ylo-etylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (3-morfolin-4-ylo-propylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (3-dimetyloaminopropylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (2-dimetyloaminoetylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid metylo-(1-metylopiperydyn-4-ylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
PL 214 032 Β1 amid [3-metylofenyloamino)-propylowy] kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
ester tert-butylowy kwasu 3-{[5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]-amino}-pirolidyno-1 -karboksylowego;
amid (2-dimetyloaminoetylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -(2,2,2-trifluoroetylo)-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (2-dimetylo-aminoetylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1-metylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
amid (2-dimetyloaminoetylowy) kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
ester metylowy kwasu 4-amino-2-{[5-(4-fluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]-aminojbutanowego;
ester metylowy kwasu 4-amino-2-{[5-(4-fluorofenoksy)-1-(2,2,2-trifluoroetylo)-1 H-indazolo-6-karbonylo]-amino}butanowego;
ester metylowy kwasu 4-amino-2-{[5-(4-fluorofenoksy)-1-metylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]-aminojbutanowego;
(S)-metylo-2-(5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyamido)-4-(dimetyloamino)maślan;
(S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-N-(4-(dimetyloamino)-1 -hydroksybutan-2-ylo)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyamid;
(1 -hydroksymetylo-3-izopropyloaminopropylo)-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
kwas (S)-2-{[5-(2,4-dif luorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karbonylo]-amino}-4-dimetyloaminomasłowy;
(1 -hydroksymetylo-3-piperydyno-1 -ylo-propylo)-amid butylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
(3-dimetyloamino-1-dimetylokarbamoilopropylo)-amid butylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
(3-dimetyloamino-1-metylokarbamoilopropylo)-amid butylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
(1 -karbamoilo-3-dimetylamino-propylo)-amid kwasu
-indazolo-6-karboksylowego;
[1 -(2-dimetyloaminoetylo)-2-hydroksy-2-metylopropylo-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
{1 -hydroksymetylo-3-[(2-metoksyetylo)-metyloamino]-propylo}-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
[3-dimetyloamino-1-(2-hydroksyetylokarbamoilo)-propylo]-amid kwasu fenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego;
(3-dimetyloaminopropylo)-amid kwasu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonowego;
(S)-metylo 2-(5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonamido)-4-(dimetylo-amino)maślan;
[2-(1 -metylopirrolidyn-2-ylo)-etylo]amid kwasu 5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonowego; oraz (2-dimetyloaminoetylo)-amid kwasu kwasu kwasu kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izo(S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izo(S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1-izo(S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H(S)-5-(2,4-difluoro5-(2,4-d if lu orof enoksy) -1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-sulfonowego.
2. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, że jest to (1 -karbamoilo-3-dimetylamino-propylo)-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego.
3. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, że jest to (2-dimetyloaminoetylo)-amid kwasu 5-(4-fluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego.
4. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, że jest to (S)-metylo-2-(5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyamido)-4-(dimetylo- amino)maślan.
100
PL 214 032 Β1
5. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, że jest to (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-N-(4-(dimetyloamino)-1-hydroksybutan-2-ylo)-1-izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksyamid.
6. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, że jest to (1 -hydroksymetylo-3-izopropyloaminopropylo)-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego.
7. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, że jest to (3-dimetyloamino-1 -dimetylokarbamoilopropylo)-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego.
8. Związek według zastrz. 1, znamienny tym, że jest to (3-dimetyloamino-1 -metylokarbamoilopropylo)-amid kwasu (S)-5-(2,4-difluorofenoksy)-1 -izobutylo-1 H-indazolo-6-karboksylowego.
9. Kompozycja farmaceutyczna zawierająca związek określony w jednym z zastrz. od 1 do 8 w połączeniu z farmaceutycznie dopuszczalnym rozcieńczalnikiem lub nośnikiem.
10. Zastosowanie związku określonego w jednym z zastrz. od 1 do 8 do wytwarzania leku do leczenia stanu, w którym pośredniczy p38.
11. Zastosowanie według zastrz. 10, znamienne tym, że stan, w którym pośredniczy p38 jest chorobą zapalną, chorobą autoimmunologiczną, destrukcyjnym zaburzeniem kości, zaburzeniem proliferacyjnym, chorobą zakaźną, chorobą wirusową lub chorobą neurodegeneracyjną.
PL378432A 2003-03-03 2004-02-25 Zwiazki bedace inhibitorami kinazy p38, kompozycja farmaceutyczna je zawierajaca oraz ich zastosowanie do wytwarzania leku do leczenia stanu, w którym posredniczy kinaza p38 PL214032B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US10/378,164 US7135575B2 (en) 2003-03-03 2003-03-03 P38 inhibitors and methods of use thereof
US10/688,849 US20040180896A1 (en) 2003-03-03 2003-10-15 P38 inhibitors and methods of use thereof

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL378432A1 PL378432A1 (pl) 2006-04-03
PL214032B1 true PL214032B1 (pl) 2013-06-28

Family

ID=32965317

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL378432A PL214032B1 (pl) 2003-03-03 2004-02-25 Zwiazki bedace inhibitorami kinazy p38, kompozycja farmaceutyczna je zawierajaca oraz ich zastosowanie do wytwarzania leku do leczenia stanu, w którym posredniczy kinaza p38

Country Status (12)

Country Link
US (1) US7521447B2 (pl)
EP (1) EP1606283B1 (pl)
JP (1) JP4617299B2 (pl)
KR (1) KR101099281B1 (pl)
AU (1) AU2004218463B2 (pl)
CA (1) CA2517517C (pl)
IS (1) IS2675B (pl)
MX (1) MXPA05009459A (pl)
NO (1) NO328913B1 (pl)
PL (1) PL214032B1 (pl)
RU (1) RU2357957C2 (pl)
WO (1) WO2004078116A2 (pl)

Families Citing this family (60)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
CA2503445C (en) * 2002-10-24 2012-07-31 Merck Patent Gesellschaft Mit Beschraenkter Haftung Methylene urea derivatives as raf-kinase inhibitors
US7135575B2 (en) 2003-03-03 2006-11-14 Array Biopharma, Inc. P38 inhibitors and methods of use thereof
CN102060806A (zh) * 2003-09-11 2011-05-18 iTherX药品公司 细胞因子抑制剂
KR20110137838A (ko) 2003-11-21 2011-12-23 어레이 바이오파마 인크. Ａｋｔ 단백질 키나제 억제제
BRPI0508220A (pt) 2004-02-27 2007-07-17 Hoffmann La Roche derivados de pirazol heteroarila fundidos
MX2007001759A (es) 2004-08-12 2007-04-20 Pfizer Derivados de triazolopiridinilsulfanilo como inhbidores de proteina quinasa activada por mitogenos.
EP1647549A1 (en) * 2004-10-14 2006-04-19 Laboratoire Theramex Indazoles, benzisoxazoles and benzisothiazoles as estrogenic agents
CN101052633A (zh) * 2004-11-02 2007-10-10 辉瑞大药厂 制备吲唑化合物的方法
EP1809621A1 (en) * 2004-11-02 2007-07-25 Pfizer, Inc. Methods of preparing indazole compounds
EP1809625A1 (en) * 2004-11-02 2007-07-25 Pfizer, Inc. Methods for preparing indazole compounds
UA95907C2 (en) 2005-05-02 2011-09-26 Эррей Биофарма Инк. Mitotic kinesin inhibitors and methods of use thereof
WO2006122230A1 (en) * 2005-05-11 2006-11-16 Array Biopharma Inc. P38 inhibitors and methods of use thereof
CN101242832B (zh) * 2005-08-25 2011-08-10 霍夫曼-拉罗奇有限公司 用作p38 MAP激酶抑制剂的稠合吡唑
CA2620254A1 (en) * 2005-08-25 2007-03-01 F. Hoffmann-La Roche Ag P38 map kinase inhibitors and methods for using the same
KR101011956B1 (ko) 2005-08-25 2011-01-31 에프. 호프만-라 로슈 아게 Ｐ３８ ｍαｐ 키나아제 저해제 및 이의 사용 방법
WO2007031977A2 (en) * 2005-09-16 2007-03-22 Ranbaxy Laboratories Limited Substituted pyrazolo [3,4-b]pyridines as phosphodiesterase inhibitors
US7915286B2 (en) 2005-09-16 2011-03-29 Ranbaxy Laboratories Limited Substituted pyrazolo [3,4-b] pyridines as phosphodiesterase inhibitors
WO2007044515A1 (en) * 2005-10-07 2007-04-19 Exelixis, Inc. Azetidines as mek inhibitors for the treatment of proliferative diseases
EP1943226A2 (en) * 2005-10-13 2008-07-16 Smithkline Beecham Corporation Phenol ethers as modulators of the opioid receptors
AU2006315436A1 (en) * 2005-11-15 2007-05-24 Vertex Pharmaceuticals Incorporated Azaindazoles useful as inhibitors of kinases
EP1970375A4 (en) * 2005-11-29 2010-06-02 Toray Industries ARYLMETHYLENE UREE DERIVATIVE AND USE THEREOF
JP5131990B2 (ja) * 2006-01-31 2013-01-30 アレイ バイオファーマ、インコーポレイテッド キナーゼ阻害剤およびその使用方法
JP2009531445A (ja) * 2006-03-29 2009-09-03 アレイ バイオファーマ、インコーポレイテッド ｐ３８インヒビターおよびその使用方法
CA2848238C (en) * 2006-10-03 2016-07-19 Tekmira Pharmaceuticals Corporation Lipid containing formulations
TW200831085A (en) * 2006-12-13 2008-08-01 Merck & Co Inc Non-nucleoside reverse transcriptase inhibitors
CA2671982C (en) * 2006-12-14 2016-01-26 Exelixis, Inc. Methods of using mek inhibitors
WO2008076446A1 (en) * 2006-12-18 2008-06-26 Coleman Peter R Accelerated opiate dependence detoxification process
JP2010513370A (ja) * 2006-12-19 2010-04-30 エフ．ホフマン−ラ ロシュ アーゲー ピラゾロ［３，４−ｄ］ピリミジンｐ３８ＭＡＰキナーゼインヒビター
AU2007336335B8 (en) * 2006-12-20 2014-07-24 Nerviano Medical Sciences S.R.L. Indazole derivatives as kinase inhibitors for the treatment of cancer
WO2008104473A2 (en) * 2007-02-28 2008-09-04 F. Hoffmann-La Roche Ag Pyrazolopyriidine derivatives and their use as kinase inhibitors
EP1992344A1 (en) 2007-05-18 2008-11-19 Institut Curie P38 alpha as a therapeutic target in pathologies linked to FGFR3 mutation
US8202899B2 (en) * 2007-07-25 2012-06-19 Array Biopharma Inc. Pyrazole urea derivatives used as kinase inhibitors
EP2070929A1 (en) 2007-12-11 2009-06-17 Bayer Schering Pharma Aktiengesellschaft Alkynylaryl compounds and salts thereof, pharmaceutical compositions comprising same, methods of preparing same and uses of same
CA2730397A1 (en) * 2008-07-15 2010-01-21 F.Hoffmann-La Roche Ag Substituted indolyl and indazolyl derivatives and uses thereof
GB0818033D0 (en) 2008-10-02 2008-11-05 Respivert Ltd Novel compound
MY159230A (en) 2008-10-02 2016-12-30 Respivert Ltd P38 map kinase inhibitors
CA2746354A1 (en) 2008-12-11 2010-06-17 Respivert Limited P38 map kinase inhibitors
GB0905955D0 (en) 2009-04-06 2009-05-20 Respivert Ltd Novel compounds
TWI428336B (zh) * 2009-10-12 2014-03-01 Hoffmann La Roche Ｐｉ３ｋ抑制劑及ｍｅｋ抑制劑之組合
RU2012139491A (ru) 2010-02-11 2014-03-20 Вандербилт Юниверсити Бензизоксазолы и азабензизоксазолы как аллостерические потенциаторы mglur4, композиции и способы лечения неврологических дисфункций
EP2686314A1 (en) 2011-03-16 2014-01-22 F.Hoffmann-La Roche Ag 6,5-heterocyclic propargylic alcohol compounds and uses therefor
SG10201604656YA (en) 2011-12-09 2016-07-28 Chiesi Farma Spa Kinase inhibitors
EP4101844A1 (en) * 2012-03-01 2022-12-14 Array BioPharma Inc. Crystalline form of 1-(3-tert-butyl-1-p-tolyl-1h-pyrazol-5-yl)-3-(5-fluoro-2-(1-(2-hydroxyethyl)-1h-indazol-5-yloxy)benzyl)urea hydrochloride
CN104602690A (zh) * 2012-08-29 2015-05-06 默克专利股份有限公司 用于治疗骨关节炎的ddr2抑制剂
PL2909188T3 (pl) 2012-10-12 2018-08-31 Exelixis, Inc. Nowy sposób wytwarzania związków do stosowania w leczeniu raka
WO2014134313A1 (en) 2013-02-27 2014-09-04 Array Biopharma Inc. Intermediates for use in the preparation of indazole derivatives and processes for the preparation thereof
EP2968322B1 (en) 2013-03-15 2018-12-26 The Trustees of Columbia University in the City of New York Map kinase modulators and uses thereof
CA2927675A1 (en) * 2013-10-18 2015-04-23 Blanchette Rockefeller Neurosciences Institute Halogenated esters of cyclopropanated unsaturated fatty acids for use in the treatment of neurodegenerative diseases
CN104974160B (zh) * 2014-04-08 2017-12-05 辰欣药业股份有限公司 2‑甲基吡唑并[1,5‑a]嘧啶‑6‑羧酸衍生物及其应用
WO2016114816A1 (en) * 2015-01-18 2016-07-21 Sri International MAP4K4 (HGK) Inhibitors
RU2675496C1 (ru) * 2017-03-31 2018-12-20 Федеральное государственное бюджетное учреждение науки Институт нефтехимии и катализа Российской академии наук Способ получения алкиловых эфиров гидроксибензойных кислот
CN108947879B (zh) * 2017-05-17 2022-06-28 中国科学院上海药物研究所 Prmt i型抑制剂及其制备方法和用途
WO2019071144A1 (en) 2017-10-05 2019-04-11 Fulcrum Therapeutics, Inc. USE OF P38 INHIBITORS TO REDUCE DUX4 EXPRESSION
US10342786B2 (en) 2017-10-05 2019-07-09 Fulcrum Therapeutics, Inc. P38 kinase inhibitors reduce DUX4 and downstream gene expression for the treatment of FSHD
JP2021519334A (ja) 2018-03-26 2021-08-10 クリア クリーク バイオ， インコーポレイテッド ジヒドロオロト酸デヒドロゲナーゼを阻害するための組成物および方法
TW202112368A (zh) 2019-06-13 2021-04-01 荷蘭商法西歐知識產權股份有限公司 用於治療有關dux4表現之疾病的抑制劑組合
EP4051665A1 (en) 2019-10-28 2022-09-07 Teva Pharmaceuticals International GmbH Solid state forms of arry-797 and process for preparation thereof
WO2021189018A1 (en) 2020-03-20 2021-09-23 Clear Creek Bio, Inc. Methods of treating viral infections using inhibitors of nucleotide synthesis pathways
CN113354558B (zh) * 2021-07-12 2022-03-11 无锡双启科技有限公司 一种2-氨基-5-氟苯腈的制备方法
CN115850179A (zh) * 2022-12-13 2023-03-28 北京科翔中升医药科技有限公司 一种氘代吲唑类mapk抑制剂药物及用途

Family Cites Families (40)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
JPS5998060A (ja) * 1982-11-27 1984-06-06 Fujisawa Pharmaceut Co Ltd インダゾ−ル誘導体、その製造法および農薬
US4571255A (en) * 1983-12-29 1986-02-18 Ppg Industries, Inc. Subsituted phenoxybenzisoxazole herbicides
JPS6368568A (ja) * 1986-09-10 1988-03-28 Otsuka Pharmaceut Factory Inc ｐ−アミノフエノ−ル誘導体
NZ224714A (en) * 1987-06-01 1990-03-27 Janssen Pharmaceutica Nv Substituted benzotriazole derivatives and pharmaceutical compositions
IE910278A1 (en) * 1990-02-16 1991-08-28 Ici Plc Heterocyclic compounds
CA2116863A1 (en) * 1992-07-03 1994-01-20 Sumio Yokota Condensed heterocyclic derivatives and herbicides
CA2150326A1 (en) * 1994-05-27 1995-11-28 Kimihiro Murakami Azolyl methyl phenyl derivatives having aromatase inhibitory activity
WO1997012876A1 (en) 1995-10-06 1997-04-10 Merck & Co., Inc. Substituted imidazoles having anti-cancer and cytokine inhibitory activity
US5945418A (en) * 1996-12-18 1999-08-31 Vertex Pharmaceuticals Incorporated Inhibitors of p38
CN1211381C (zh) * 1997-04-24 2005-07-20 奥索·麦克尼尔药品公司 用于治疗炎性疾病的取代咪唑
AU7726898A (en) * 1997-05-22 1998-12-11 G.D. Searle & Co. Pyrazole derivatives as p38 kinase inhibitors
US6093742A (en) * 1997-06-27 2000-07-25 Vertex Pharmaceuticals, Inc. Inhibitors of p38
US6297239B1 (en) * 1997-10-08 2001-10-02 Merck & Co., Inc. Inhibitors of prenyl-protein transferase
ID27124A (id) * 1997-10-20 2001-03-01 Hoffmann La Roche Penghambat kinase bisiklik
CA2308428A1 (en) * 1997-11-03 1999-05-14 Boehringer Ingelheim Pharmaceuticals, Inc. Aromatic heterocyclic compounds as anti-inflammatory agents
GB9820767D0 (en) * 1998-09-23 1998-11-18 Cerebrus Ltd Chemical compounds VIII
EP1157026A1 (en) * 1999-02-22 2001-11-28 Boehringer Ingelheim Pharmaceuticals Inc. Polycyclo heterocyclic derivatives as antiinflammatory agents
ID30176A (id) * 1999-03-12 2001-11-08 Boehringer Ingelheim Pharma Senyawa-senyawa yang bermanfaat sebagai zat anti-inflamasi
CA2361998C (en) * 1999-03-12 2009-04-07 Boehringer Ingelheim Pharmaceuticals, Inc. Aromatic heterocyclic compounds as anti-inflammatory agents
WO2000059930A1 (en) * 1999-04-05 2000-10-12 Merck & Co., Inc. A method of treating cancer
WO2000071535A1 (en) 1999-05-21 2000-11-30 Scios Inc. INDOLE-TYPE DERIVATIVES AS INHIBITORS OF p38 KINASE
PE20010306A1 (es) 1999-07-02 2001-03-29 Agouron Pharma Compuestos de indazol y composiciones farmaceuticas que los contienen utiles para la inhibicion de proteina kinasa
EP1235804A1 (en) * 1999-11-27 2002-09-04 Dong Wha Pharmaceutical Industrial Co. Ltd. Novel 3-nitropyridine derivatives and the pharmaceutical compositions containing said derivatives
AU4890301A (en) * 2000-04-17 2001-10-30 Dong Wha Pharmaceutical Industrial Co., Ltd. 6-methylnicotinamide derivatives as antiviral agents
JP2004529859A (ja) 2000-11-20 2004-09-30 サイオス インコーポレイテッド インドール誘導体とｐ３８キナーゼの阻害剤としてのその使用方法
US7105682B2 (en) * 2001-01-12 2006-09-12 Amgen Inc. Substituted amine derivatives and methods of use
US7102009B2 (en) * 2001-01-12 2006-09-05 Amgen Inc. Substituted amine derivatives and methods of use
EE200300437A (et) 2001-03-09 2004-02-16 Pfizer Products Inc. Triasolopüridiinid kui põletikuvastased ained
EP1403255A4 (en) 2001-06-12 2005-04-06 Sumitomo Pharma INHIBITORS OF RHO KINASE
US6825184B2 (en) 2001-10-18 2004-11-30 Boehringer Ingelheim Pharmaceuticals, Inc. 1,4-Disubstituted benzo-fused urea compounds
WO2003051847A1 (en) 2001-12-19 2003-06-26 Smithkline Beecham P.L.C. (1-h-indazol-3-yl) -amide derivatives as gsk-3 inhibitors
WO2003087072A1 (fr) * 2002-03-29 2003-10-23 Mochida Pharmaceutical Co., Ltd. Agent therapeutique destine a des troubles endotheliaux
CA2503646C (en) * 2002-10-28 2011-09-27 Bayer Healthcare Ag Heteroaryloxy-substituted phenylaminopyrimidines as rho-kinase inhibitors
WO2004052280A2 (en) * 2002-12-10 2004-06-24 Imclone Systems Incorporated Anti-angiogenic compounds and their use in cancer treatment
US7135575B2 (en) * 2003-03-03 2006-11-14 Array Biopharma, Inc. P38 inhibitors and methods of use thereof
US7129252B2 (en) * 2003-06-16 2006-10-31 Guoqing P Chen Six membered amino-amide derivatives an angiogenisis inhibitors
SE0301906D0 (sv) * 2003-06-26 2003-06-26 Astrazeneca Ab New compounds
US20090048301A1 (en) * 2003-07-09 2009-02-19 Imclone Systems Incorporated Heterocyclic compounds and their use as anticancer agents
ES2390459T3 (es) * 2003-12-22 2012-11-13 Eli Lilly And Company Antagonistas de receptores de opioides
WO2006122230A1 (en) * 2005-05-11 2006-11-16 Array Biopharma Inc. P38 inhibitors and methods of use thereof

Also Published As

Publication number Publication date
AU2004218463B2 (en) 2009-07-16
NO20054453D0 (no) 2005-09-26
KR20050106484A (ko) 2005-11-09
NO20054453L (no) 2005-11-29
US7521447B2 (en) 2009-04-21
PL378432A1 (pl) 2006-04-03
MXPA05009459A (es) 2006-05-17
KR101099281B1 (ko) 2011-12-26
CA2517517A1 (en) 2004-09-16
JP4617299B2 (ja) 2011-01-19
US20040192653A1 (en) 2004-09-30
RU2357957C2 (ru) 2009-06-10
EP1606283A4 (en) 2007-05-23
WO2004078116A9 (en) 2008-09-12
WO2004078116A3 (en) 2004-10-14
EP1606283B1 (en) 2008-10-08
IS2675B (is) 2010-09-15
AU2004218463A1 (en) 2004-09-16
RU2005131197A (ru) 2006-05-10
JP2006519259A (ja) 2006-08-24
CA2517517C (en) 2012-12-18
EP1606283A2 (en) 2005-12-21
IS8037A (is) 2005-09-21
NO328913B1 (no) 2010-06-14
WO2004078116A2 (en) 2004-09-16

Similar Documents

Publication Publication Date Title
EP1997810B1 (en) Indazoles, benzotriazoles and N-analogs thereof as p38 kinase inhibitors
US7521447B2 (en) P38 inhibitors and methods of use thereof
AU2012247083B2 (en) P38 inhibitors and methods of use thereof