PL209873B1

PL209873B1 - Sposób wytwarzania związku pirydynowego

Info

Publication number: PL209873B1
Application number: PL367963A
Authority: PL
Inventors: Yoshitomo Tohyama; Takashi Komori; Yuzuru Sanemitsu
Original assignee: Sumitomo Chemical Co
Priority date: 2001-08-02
Filing date: 2002-07-31
Publication date: 2011-10-31
Also published as: RU2004106028A; IL159931A; PL215049B1; EP1422227A1; US7223862B2; CN1238352C; EP1422227A4; MXPA04001041A; PL367963A1; US20040254077A1; KR20040019099A; DE60233664D1; CA2456093A1; US7157579B2; ES2331513T3; RU2272035C2; US20060189484A1; EP1422227B1; CA2456093C; BR0211652A

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania związku pirydonowego mającego doskonałą aktywność chwastobójczą (herbicydową).

Związki pirydynowe zawierające dwa pierścienie heterocykliczne (pierścień uracylowy i pierścień pirydynowy) o wzorze [d]

w którym R¹ oznacza grupę C1-C6 alkoksylową, R³ oznacza atom chlorowca, grupę cyjanową lub grupę nitrową, a R⁴ oznacza atom wodoru lub atom chlorowca, mają doskonałą aktywność chwastobójczą (herbicydową) i dlatego pożądany jest korzystny sposób ich wytwarzania.

Przeprowadzono intensywne badania w poszukiwaniu korzystnego sposobu wytwarzania związków pirydynowych [d] i w konsekwencji tego opracowano sposób za pomocą, którego można otrzymać związek pirydynowy [d] posiadający podstawniki o konkretnych wzorach.

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania związku pirydonowego [d]:

3 4 w którym R, R i R są takie jak zdefiniowano poniżej, który obejmuje poddawanie zwią zku pirydonowego [a]:

PL 209 873 B1 w którym R³ oznacza atom chlorowca, grupę cyjanową lub grupę nitrow ą , i R⁴ oznacza atom wodoru lub atom chlorowca, reakcji ze związkiem α-diazoestrowym [f]:

N2CHCOR¹ [f] ₁ w którym R¹ oznacza grupę C1-C6 alkoksylową, w temperaturze od -50°C do 120°C w obecności kwasu wybranego spośród jednego lub dwóch należących do grupy obejmującej sole rodu (II), trifluorek boru, czterochlorek cyny, kwas trifluorometanosulfonowy, kwas p-toluenosulfonowy, kwas trifluorooctowy i kwas siarkowy.

Korzystnie jako kwas stosuje się sól rodu (II) lub trifluorek boru lub kwas trifluorometanosulfonowy lub kwas p-toluenosultonowy.

₁

Przykłady grupy C1-C6 alkoksylowej, podanej dla R¹ obejmują grupę metoksylową, grupę etoksylową, grupę propoksylową itp., a przykłady atomu chlorowca podanego dla R³ i R⁴ obejmują atom fluoru, atom chloru i atom bromu.

Reakcję związku pirydonowego [a] ze związkiem α-diazoestrowym [f] w obecności kwasu przeprowadza się zazwyczaj w rozpuszczalniku. Przykłady rozpuszczalnika obejmują węglowodory aromatyczne, takie jak benzen, toluen, ksylen itp.; chlorowcowane węglowodory takie jak 1,2-dichloroetan, chlorobenzen, dichlorobenzen itp.; i ich mieszaniny.

Sole rodu (II) stosowane jako kwas w sposobie według wynalazku oznaczają sól dwuwartościowego kationu rodu i odpowiedniego anionu, ewentualnie dodatkowo odpowiedni ligand, i ich typowe przykłady obejmują dimer trifluorooctanu rodu (II) ([(CF3CO2)2Rh]2), dimer octanu rodu (II) ([(CH3CO2)2Rh]2) itp. Jako trifluorek boru, można wykorzystać sam BF3 lub jego kompleks, przy czym przykłady kompleksu obejmują kompleks dietyloeterowy, kompleks dimetylosiarczkowy, kompleks tetrahydrofuranowy itp.

Biorąc pod uwagę szybkość reakcji korzystne jest zastosowanie, jako kwasu dimeru trifluorooctanu rodu (II), kompleksu trifluorku boru/eteru dietylowego, czterochlorku cyny lub kwasu trifluorometanosulfonowego.

W sposobie według wynalazku, teoretycznie potrzebny jest jeden mol związku α-diazoestrowego [f] w stosunku do jednego mola związku pirydynowego [a], a w praktyce stosuje się od 1 do 2 moli związku α-diazoestrowego [f]. W niniejszej reakcji kwas wykazuje działanie katalityczne i stosowany jest w ilości w zakresie od 0,001 do 5 moli, korzystnie 0,01 mola lub więcej w stosunku do jednego mola związku pirydynowego [a], ze względu na szybkość reakcji. Temperatura niniejszej reakcji wynosi zazwyczaj od -50 do 120°C, korzystnie -20°C lub więcej, ze względu na szybkość reakcji. Czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 72 godzin.

Odczynniki stosowane w niniejszej reakcji są dodawane do naczynia reakcyjnego, na przykład w następującej kolejności:

1) Sposób polegający na zmieszaniu w pierwszej kolejności związku pirydonowego [a], kwasu i rozpuszczalnika, i wkropleniu do tej mieszaniny związku α-diazoesterowego [f|;

2) Sposób polegający na zmieszaniu w pierwszej kolejności związku pirydonowego [a], związku α-diazoesterowego [f] i rozpuszczalnika, i wkropleniu do tej mieszaniny kwasu;

3) Sposób polegający na zmieszaniu w pierwszej kolejności związku pirydonowego [a] i rozpuszczalnika, i wkropleniu do tej mieszaniny odpowiednio kwasu i związku α-diazoesterowego [f].

Punkt końcowy niniejszej reakcji można określić przez pobieranie próbki mieszaniny reakcyjnej i analizowanie jej za pomocą chromatografii cieczowej, chromatografii cienkowarstwowej, itp., i przez pomiar pozostałej ilości związku pirydonowego [a] lub związku α-diazoesterowego [f].

Po reakcji, związek pirydynowy [d] można otrzymać, na przykład przez poddawanie mieszaniny reakcyjnej następującym procesom obróbki:

1) przesączanie mieszaniny reakcyjnej i zatężanie przesączu;

2) oczyszczanie mieszaniny reakcyjnej za pomocą chromatografii na żelu krzemionkowym i następnie zatężanie,

3) wylanie mieszaniny reakcyjnej do roztworu wodnego 5 wodorowęglanu sodowego, wyekstrahowanie za pomocą rozpuszczalnika organicznego, suszenie i zatężenie warstwy organicznej.

Otrzymany związek pirydynowy [d] można oczyścić z zastosowaniem procedury takiej jak chromatografia, 3 rekrystalizacja itp.

W przypadku reakcji związku pirydonowego [a] ze związkiem estrowym [x]:

X¹CR2COR¹ [x]

PL 209 873 B1 w którym R¹ ma takie samo znaczenie, jak zdefiniowano powyż ej) i X¹ oznacza atom chloru, atom bromu, grupę metanosulfonyloksylową lub grupę p-toluenosulfonyloksylową, w obecności zasady, otrzymano jako główny produkt związek pirydonowy [y]:

4 1 w którym R, R i R mają takie samo znaczenie jak zdefiniowane powyż ej.

Związek α-diazoesterowy [f], stosowany w wynalazku jest dostępny w sprzedaży, lub można go otrzymać według znanego sposobu przez poddanie związku [h]:

H2NCH2COR [h] w którym R¹ ma takie samo znaczenie jak zdefiniowano powyżej, lub jego soli z kwasem mineralnym (to jest chlorowodorku) reakcji z azotynem sodowym w warunkach kwasowych. (Patrz Organic Syntheses Collective Volume IV, str. 424-426).

Związek α-diazoesterowy [f] otrzymany w reakcji związku [h] lub jego soli z kwasem mineralnym z azotynem sodowym w warunkach kwasowych może być zastosowany bez wydzielania, jako substrat w procesie według wynalazku. Mianowicie, roztwór związku α-diazoesterowego [f], otrzymanego w reakcji związku α-diazoesterowego [h] z azotynem sodowym w warunkach kwasowych i przez ekstrakcję rozpuszczalnikiem organicznym, może być dostarczony do procesu według wynalazku po odpowiedniej obróbce, takiej jak suszenie nad bezwodnym siarczanem magnezu. Przykład rozpuszczalnika organicznego używanego powyżej obejmuje węglowodory aromatyczne, takie jak benzen, toluen, ksylen itp.; i węglowodory chlorowcowane takie jak dichlorometan, 1,2-dichloroetan, chlorobenzen, dichlorobenzen, benzotrifluorek itp.

Związek pirydonowy [a] stosowany w sposobie według wynalazku można otrzymać ze znanego związku według poniższych sposobów.

PL 209 873 B1

Sposób otrzymywania 1

w którym R³ i R⁴ mają takie same znaczenia jak zdefiniowano powyżej i R⁸ oznacza niższą grupę alkilową taką jak grupa metylowa, etylowa i itp.

Związek [ml] Związek [m2]

Związek [m2] otrzymuje się ze związku [m1] poddając go reakcji ze związkiem [m7]:

PL 209 873 B1

w którym R⁸ ma takie samo znaczenie jak zdefiniowano powyż ej i X oznacza grupę opuszczającą, taką jak atom chloru, atom bromu itp., w obecności zasady.

Reakcja zazwyczaj prowadzona jest w rozpuszczalniku. Temperatura reakcji leży zazwyczaj w zakresie od temperatury pokojowej do 80°C i czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 12 godzin.

W reakcji, teoretycznie potrzebny jest jeden mol zwią zku [m7] i jeden mol zasady w oparciu o jeden mol zwią zku [m1], jednakż e iloś ci te moż na swobodnie zmieniać w zależ noś ci od warunków.

Przykłady zasady stosowanej w tej reakcji obejmują węglan potasu, a przykłady rozpuszczalnika obejmują nitryle, takie jak acetonitryl itp.; i amidy kwasowe takie jak N,N-dimetyloformamid, N-metylo-2-pirolidon itp.

Po reakcji, mieszaninę reakcyjną przesącza się, jeśli jest to konieczne, i przesącz zatęża się. Mieszaninę reakcyjną wylewa się do wody lub wody zakwaszonej i wytrącone kryształy odsącza się; lub mieszaninę reakcyjną ekstrahuje się rozpuszczalnikiem organicznym, warstwę organiczną suszy się i poddaje typowym procedurom, takim jak zatężenie itp. do uzyskania docelowego związku. Ponadto możliwe jest oczyszczanie otrzymanego związku za pomocą procedur takich jak chromatografia, rekrystalizacja itp.

• Związek [m2] Związek [m3]

Związek [m3] otrzymuje się przez poddawanie związku [m2] reakcji z amoniakiem.

Reakcja ta jest zazwyczaj prowadzona w rozpuszczalniku. Temperatura reakcji leży zazwyczaj w zakresie od -20 do 50°C 5 i czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 12 godzin.

W reakcji, teoretycznie potrzebny jest jeden mol amoniaku w stosunku do jednego mola związku [m2], jednakże ilość tę można swobodnie zmieniać w zależności od warunków). Przykłady rozpuszczalnika stosowanego w reakcji obejmują alkohole takie jak metanol, etanol itp.

Po reakcji, mieszaninę reakcyjną przesącza się, jeśli konieczne, i przesącz zatęża się; mieszaninę reakcyjną wylewa się do wody i wytrącone kryształy odsącza się; lub mieszaninę reakcyjną ekstrahuje się rozpuszczalnikiem organicznym, warstwę organiczną suszy się i poddaje typowym procedurom, takim jak zatężenie itp. celem uzyskania docelowego związku. Ponadto możliwe jest oczyszczanie otrzymanego związku za pomocą procedur takich jak chromatografia, rekrystalizacja itp.

• Związek [ml] Związek [m3]

Związek [m3] otrzymuje się przez poddawanie związku [ml] reakcji ze związkiem [m8]:

w którym R⁸ i X mają takie same znaczenia jak zdefiniowano powyżej, w obecności zasady. Reakcja prowadzona jest zazwyczaj w rozpuszczalniku. Temperatura reakcji leży zazwyczaj w zakresie od temperatury pokojowej do 80°C i czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 12 godzin.

W reakcji, teoretycznie potrzebny jest jeden mol związku [m8] i jeden mol zasady w stosunku do jednego mola związku [m1], jednakże ilości te można swobodnie zmieniać w zależności od warunków.

PL 209 873 B1

Przykłady zasady stosowanej w reakcji obejmują węglan potasu, a przykłady rozpuszczalnika obejmują nitryle takie jak acetonitryl itp.; i amidy kwasowe takie jak N,N-dimetyloformamid, N-metylo-2-pirolidon itp.

Po reakcji, mieszaninę reakcyjną przesącza się, jeśli konieczne, i przesącz zatęża się; mieszaninę reakcyjną wylewa się do wody lub wody zakwaszonej i wytrącone kryształy odsącza się; lub mieszaninę reakcyjną ekstrahuje się rozpuszczalnikiem organicznym, warstwę organiczną suszy się i poddaje typowym procedurom, takim jak zatężenie itp. do uzyskania docelowego zwi ą zku. Ponadto możliwe jest oczyszczanie otrzymanego związku za pomocą procedur takich jak chromatografia, rekrystalizacja itp.

• Związek [m3] Związek [m4]

Związek [m4] otrzymuje się przez poddawanie związku [m3] reakcji z akroleiną w obecności zasady.

Reakcja prowadzona jest zazwyczaj w rozpuszczalniku. Temperatura reakcji leży zazwyczaj w zakresie od -30 do 50°C, korzystnie -10 do 20°C. Czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 12 godzin.

W reakcji, teoretycznie potrzebny jest jeden mol akroleiny i 0,01 do 2 moli zasady w stosunku do jednego mola związku [m3], jednakże ilości te można swobodnie zmieniać w zależności od warunków.

Przykłady zasady stosowanej w reakcji obejmują alkoksylany metali, takie jak t-butoksylan potasu itp.; i zasady nieorganiczne, takie jak węglan potasu itp.

Przykłady rozpuszczalnika, stosowanego w tej reakcji obejmują etery, takie jak tetrahydrofuran itp.; i estry takie jak octan etylu itp.

Po reakcji, mieszaninę reakcyjną przesącza się, jeśli konieczne, i przesącz zatęża się; mieszaninę reakcyjną wylewa się do wody i wytrącone kryształy odsącza się; lub mieszaninę reakcyjną ekstrahuje się rozpuszczalnikiem organicznym, warstwę organiczną suszy się i poddaje typowym procedurom, takim jak zatężenie itp. do uzyskania docelowego związku. Ponadto możliwe jest oczyszczanie otrzymanego związku za pomocą procedur takich jak chromatografia, rekrystalizacja itp.

• Związek [m4] Związek [m5]

Związek [m5] otrzymuje się przez poddawanie związku [m4] reakcji w obecności kwasu.

Reakcja jest zazwyczaj prowadzona w rozpuszczalniku. Temperatura reakcji leży zazwyczaj w zakresie od temperatury pokojowej do 150°C i czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 24 godzin.

W reakcji, wykorzystane jest od 0,001 do 0,2 mola kwasu w stosunku do jednego mola związku [m4], jednakże ilość tę można swobodnie zmieniać w zależności od warunków.

Przykłady kwasu stosowanego w reakcji obejmują kwasy organiczne takie jak kwas p-toluenosulfonowy itp.; i kwasy nieorganiczne, takie jak kwas solny itp. Przykłady rozpuszczalnika obejmują etery takie jak tetrahydrofuran itp.; i estry takie jak octan etylowy itp.

Po reakcji, mieszaninę reakcyjną przesącza się, jeśli konieczne, i przesącz zatęża się; mieszaninę reakcyjną wylewa się do wody i wytrącone kryształy odsącza się; lub mieszaninę reakcyjną ekstrahuje się rozpuszczalnikiem organicznym, warstwę organiczną suszy się i poddaje typowym procedurom, takim jak zatężenie itp. w celu uzyskania docelowego związku. Ponadto możliwe jest oczyszczanie otrzymanego związku za pomocą procedur takich jak chromatografia, rekrystalizacja itp.

• Związek [m5] Związek [m6]

Związek [m6] otrzymuje się przez poddawanie związku [m5] reakcji w obecności wody i halogenku metalu alkalicznego, zazwyczaj w rozpuszczalniku.

Temperatura reakcji leży zazwyczaj w zakresie od 80 do 140°C i czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 48 godzin.

W reakcji wykorzystane jest od 0,5 do 2 moli wody i od 1 do 5 moli halogenku metalu alkalicznego w stosunku do jednego mola związku [m5], jednakże ilości te można swobodnie zmieniać w zależności od warunków.

Przykłady halogenku metalu alkalicznego stosowanego w reakcji obejmują chlorek litowy, chlorek sodowy, jodek litowy i jodek sodowy, a przykłady rozpuszczalnika obejmują dimetylosulfotlenek i pirydynę .

Po reakcji, mieszaninę reakcyjną przesącza się, jeśli konieczne, i przesącz zatęża się; mieszaninę reakcyjną wylewa się do wody i wytrącone kryształy odsącza się; lub mieszaninę reakcyjną ekstrahuje się rozpuszczalnikiem organicznym, i warstwę organiczną suszy się i poddaje typowym procedurom,

PL 209 873 B1 takim jak zatężenie itp. do uzyskania docelowego związku. Ponadto możliwe jest oczyszczanie otrzymanego związku za pomocą procedur takich jak chromatografia, rekrystalizacja itp.

• Związek [m6] Związek pirydonowy [a]

Związek pirydonowy [a] otrzymuje się na drodze poddania związku [m6] reakcji ze środkiem do odwodornienia.

Reakcja prowadzona jest zazwyczaj w rozpuszczalniku.

Temperatura reakcji leży zazwyczaj w zakresie od 60 do 190°C i czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 48 godzin.

Środek do odwodornienia używany w niniejszej reakcji oznacza chininowe środki utleniające takie jak chloranil itp.; i heterogeniczne katalizatory metaliczne takie jak pallad na węglu itp.

W reakcji stosuje się od 1 do 3 moli chininowego środka utleniającego lub od 10 do 30% wagowych heterogenicznego katalizatora metalicznego w stosunku do jednego mola związku [m6], jednakże ilości te można swobodnie zmieniać w zależności od warunków.

Przykłady rozpuszczalnika obejmują aromatyczne węglowodory takie jak toluen, ksylen itp.; chlorowcowane aromatyczne węglowodory takie jak chlorobenzen, dichlorobenzen, benzotrifluorek itp.; i etery takie jak dioksan, tetrahydrofuran, diglim, eter difenylowy itp.; i ich mieszaniny.

Po reakcji, mieszaninę reakcyjną przesącza się, jeśli konieczne, i przesącz zatęża się; mieszaninę reakcyjną rozcieńcza się rozpuszczalnikiem organicznym, następnie wylewa się do wodnego roztworu wodorowęglanu sodu, ekstrahuje rozpuszczalnikiem organicznym, warstwę organiczną suszy się i poddaje typowym procedurom, takim jak zatężenie itp. w celu uzyskania docelowego związku. Ponadto możliwe jest 1 oczyszczanie otrzymanego związku za pomocą procedur takich jak chromatografia, rekrystalizacja itp.

Związek [m1] jest znany z amerykańskiego opisu patentowego 4 859 229 i można go otrzymać znanym sposobem lub podobnym do niego.

Związek [m7] jest dostępny w sprzedaży, jako taki lub można go otrzymać znanym sposobem.

Związek [m8] można otrzymać poddając związek [m7] reakcji z amoniakiem w warunkach podanych powyżej dla reakcji „związek [m2] związek [m3]”.

PL 209 873 B1

Sposób otrzymywania 2

R³ R³

w których R³ i R⁴ mają takie same znaczenia jak zdefiniowano powyżej; R¹⁰⁰ oznacza niższą grupę alkilową, taką jak grupa metylowa, grupa etylowa itp., lub grupa fenylowa; i n oznacza 1 lub 2.

• Związek [ml] Związek [n1]

Związek [n1] można otrzymać poddając związek [m] reakcji z chloroacetonitrylem lub bromoacetonitrylem w obecności zasady.

Reakcja prowadzona jest w rozpuszczalniku. Temperatura 3 reakcji leży zazwyczaj w zakresie od -20 do 80°C i czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 24 godzin.

W reakcji, teoretycznie potrzebny jest jeden mol chloroacetonitrylu lub bromoacetonitrylu i jeden mol zasady w stosunku do jednego mola związku [ml], jednakże ilości te można swobodnie zmieniać w zależności od warunków.

PL 209 873 B1

Przykłady zasady stosowanej w reakcji obejmują wodorek sodu, węglan potasu, wodorowęglan sodu, wodorek sodu i wodorotlenek potasu, a przykłady rozpuszczalnika obejmują nitryle, takie jak acetonitryl itp.; i amidy kwasowe takie jak N,N-dimetyloformamid, N-metylo-2-pirolidon itp.; etery takie jak tetrahydrofuran, 1,4-dioksan, eter dimetylowy glikolu etylenowego, eter 2-metoksyetylowy itp.; węglowodory takie jak toluen itp.; i estry takie jak octan metylu, octan etylu itp.

Po reakcji, mieszaninę reakcyjną przesącza się, jeśli konieczne, i przesącz zatęża się; mieszaninę reakcyjną wylewa się do wody lub wody zakwaszonej i wytrącone kryształy odsącza się; lub mieszaninę reakcyjną ekstrahuje się rozpuszczalnikiem organicznym, warstwę organiczną suszy się i poddaje typowym procedurom, takim jak zatężenie itp. w celu uzyskania docelowego związku. Ponadto możliwe jest oczyszczanie otrzymanego związku za pomocą procedur takich jak chromatografia, rekrystalizacja itp.

• Związek [n1] Związek [n2]

Związek [n2] można otrzymać poddając związek [n1] reakcji ze związkiem disiarczkowym [n6]:

(R¹⁰⁰ S)₂ [n6] w którym R¹⁰⁰ ma takie samo znaczenie jak zdefiniowano powyżej, w obecności zasady.

Reakcja prowadzona jest zazwyczaj w rozpuszczalniku. Temperatura reakcji leży zazwyczaj w zakresie -50 do 10°C i czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 12 godzin.

W reakcji, teoretycznie potrzebny jest jeden mol związku disiarczkowego [n6] w stosunku do jednego mola związku [n1], jednakże ilość tę można swobodnie zmieniać w zależności od warunków.

Przykłady rozpuszczalnika obejmują amidy kwasowe takie jak DMF, N-metylopirolidyn-2-on itp.

Związek [n2] Związek [n3]

Związek [n3] można otrzymać poddając związek [n2] reakcji ze środkiem utleniającym.

Reakcja prowadzona jest zazwyczaj w rozpuszczalniku. Temperatura reakcji leży zazwyczaj w zakresie -20 do 50°C i czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 24 godzin.

Środkiem utleniającym są nadkwasy, takie jak kwas m-chloronadbenzoesowy itp.; i nadtlenek wodoru. Przykłady rozpuszczalnika stosowanego w reakcji obejmują związki chlorowcowane, takie jak chloroform, dichlorometan itp.

W reakcji, teoretycznie potrzebny jest jeden i dwa mole środka utleniającego w stosunku do jednego mola związku [n2], gdy odpowiednio n=1 i n=2, jednakże ilość tę można swobodnie zmieniać w zależności od warunków.

Po reakcji, mieszaninę reakcyjną przesącza się, jeśli konieczne, i przesącz zatęża się; mieszaninę reakcyjną wylewa i się do wody i wytrącone kryształy odsącza się; lub mieszaninę reakcyjną ekstrahuje się rozpuszczalnikiem organicznym, warstwę organiczną suszy się i poddaje typowym procedurom, takim jak zatężenie itp. w celu uzyskania docelowego związku. Ponadto możliwe jest oczyszczanie otrzymanego związku za pomocą procedur takich jak chromatografia, rekrystalizacja itp.

• Związek [n3] Związek [n4]

Związek [n4] można otrzymać poddając związek [n3] reakcji w obecności wody i dwutlenku manganu.

Reakcja prowadzona jest zazwyczaj w rozpuszczalniku. Temperatura reakcji leży zazwyczaj w zakresie 50 do 120°C i czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 24 godzin.

W reakcji, dwutlenek manganu stosowany jest w ilości w zakresie od ilości katalitycznej do nadmiaru.

Przykłady rozpuszczalnika stosowanego w reakcji obejmują wodę i mieszaniny wody z rozpuszczalnikiem organicznym (alkohole takie jak metanol, etanol, izopropanol itp.; ketony takie jak aceton, keton metylo-etylowy, keton metylo-izobutylowy itp.; i etery takie jak tetrahydrofuran, 1,4-dioksan itp.).

Po reakcji, mieszaninę reakcyjną przesącza się, jeśli konieczne, i przesącz zatęża się; mieszaninę reakcyjną wylewa się do wody i wytrącone kryształy odsącza się; lub mieszaninę reakcyjną ekstrahuje się rozpuszczalnikiem organicznym, warstwę organiczną suszy się i poddaje typowym procePL 209 873 B1 durom, takim jak zatężenie itp. w celu uzyskania docelowego związku. Ponadto możliwe jest oczyszczanie otrzymanego związku za pomocą procedur takich jak chromatografia, rekrystalizacja itp.

Ponadto, związek [n4] można również otrzymać poddając związek [n3] reakcji w obecności wody i tetraboranu sodowego.

• Związek [n4] Związek pirydonowy [a]

Związek pirydonowy [a] można otrzymać poddając związek [n4], w którym n wynosi 1, reakcji z akroleiną w obecności zasady i następnie reakcji w obecności kwasu.

Reakcja jest zazwyczaj prowadzona w rozpuszczalniku. Temperatura reakcji pierwszego etapu leży w zakresie -20 do 50°C, a temperatura reakcji drugiego etapu leży w zakresie od temperatury pokojowej do 80°C. Czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 48 godzin.

Przykłady zasady stosowanej w reakcji obejmują wodorek sodowy, t-butoksylan potasowy, wodorotlenek sodowy, węglan potasowy, fluorek potasowy itp., i przykłady kwasu obejmują kwas octowy, kwas trifluorooctowy, kwas metanosulfonowy, kwas 5 p-toluenosulfonowy, trifluorek boru i jego kompleksy (np. kompleks trifluorek boru-metanol). Przykłady rozpuszczalnika obejmują etery takie jak eter dietylowy, eter metylo-tert-butylowy, dimetoksyetan, tetrahydrofuran, 1,4-dioksan, itp.; związki chlorowcowane takie jak chloroform, dichlorometan ) itp.; i węglowodory takie jak toluen itp.

W reakcji, ilości zasady i kwasu są odpowiednio ilością katalityczną do jednego równoważnika i ilością katalityczną do nadmiaru, i teoretycznie potrzebny jest jeden mol akroleiny w stosunku do jednego mola związku [n4], jednakże ilości te można swobodnie zmieniać w zależności od warunków.

Związek [n4] Związek [n5]

Związek [n5] można otrzymać poddając związek [n4], w którym n wynosi 2, reakcji z akroleiną w obecności zasady i następnie reakcji w obecności kwasu.

Reakcja jest zazwyczaj prowadzona w rozpuszczalniku. Temperatura reakcji pierwszego etapu leży w zakresie -20 do 50°C, a temperatura reakcji drugiego etapu leży w zakresie od temperatury pokojowej do 50°C. Czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 48 godzin.

Przykłady zasady stosowanej w reakcji obejmują wodorek sodowy, t-butoksylan potasowy, wodorotlenek sodowy, węglan potasowy, fluorek potasowy itp., i przykłady kwasu obejmują kwas octowy, kwas trifluorooctowy, kwas metanosulfonowy, kwas 3 p-toluenosulfonowy, trifluorek boru i jego kompleksy (np. kompleks trifluorek boru-metanol). Przykłady rozpuszczalnika obejmują etery takie jak eter dietylowy, eter metylo-tert-butylowy, dimetoksyetan, tetrahydrofuran, 1,4-dioksan, itp.; związki chlorowcowane takie jak chloroform, dichlorometan) itp.; i węglowodory takie jak toluen itp.

W reakcji, ilości zasady i kwasu są odpowiednio katalityczną ilością do jednego równoważnika i katalityczną ilością do nadmiaru, i teoretycznie potrzebny jest jeden mol akroleiny w stosunku do jednego mola związku [n4], jednakże ilości te można swobodnie zmieniać w zależności od warunków.

• Związek [n5] Związek pirydonowy [a]

Związek pirydonowy [a] można otrzymać poddając związek [n5] reakcji w obecności kwasu.

Reakcja prowadzona jest zazwyczaj w rozpuszczalniku. Temperatura reakcji leży w zakresie 50 do 130°C i czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 48 godzin.

Przykłady kwasu obejmują kwas octowy, kwas trifluorooctowy, kwas metanosulfonowy, kwas ptoluenosulfonowy, trifluorek boru i jego kompleks (np. kompleks trifluorek boru-metanol). Przykłady rozpuszczalnika obejmują związki siarki, takie jak dimetylosulfotlenek itp.; związki eterowe takie jak dimetoksyetan, tetrahydrofuran, 1,4-dioksan, itp.; i węglowodory takie jak toluen itp.

W reakcji kwas jest stosowany w ilości katalitycznej do nadmiaru.

Ponadto związek [n4] można otrzymać według poniższego sposobu:

PL 209 873 B1

w którym R³, R⁴ i R¹⁰⁰ mają takie same znaczenia jak zdefiniowano powyżej.

• 2-chloroacetamid związek [n7]

Związek [n7] można otrzymać poddając związek [n10]:

NaSR¹⁰⁰ [n10] w którym R¹⁰⁰ ma takie samo znaczenie jak zdefiniowano powyżej, reakcji z 2-chloroacetamidem.

Reakcja prowadzona jest zazwyczaj w rozpuszczalniku. Temperatura reakcji leży zazwyczaj w zakresie od temperatury pokojowej do 50°C i czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 48 godzin.

Przykłady rozpuszczalnika stosowanego w reakcji obejmują alkohole takie jak metanol, etanol, izopropanol itp.; wodę; i ich mieszaniny.

W reakcji, teoretycznie potrzebny jest jeden mol związku [n10] w stosunku do jednego mola 2-chloroacetamidu, jednakże ilość tę można swobodnie zmieniać w zależności od warunków.

Po reakcji, mieszaninę reakcyjną zatęża się jako taką; lub po reakcji jednego mola 2-chloroacetamidu, mieszaninę reakcyjną przesącza się, jeśli konieczne, i przesącz zatęża się; mieszaninę reakcyjną wylewa się do wody i wytrącone kryształy odsącza się; lub mieszaninę reakcyjną ekstrahuje się rozpuszczalnikiem organicznym, warstwę organiczną suszy się i poddaje typowym procedurom, takim jak zatężenie itp. w celu uzyskania docelowego związku. Ponadto możliwe jest oczyszczanie otrzymanego związku za pomocą procedur takich jak chromatografia, rekrystalizacja itp.

•Związek [n7] Związek [n8]

Związek [n8] można otrzymać poddając związek [n7] reakcji ze środkiem chlorującym.

Reakcja prowadzona jest zazwyczaj w rozpuszczalniku. Temperatura reakcji leży zazwyczaj w zakresie od -10 do 30°C i czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 48 godzin.

Przykłady rozpuszczalnika obejmują związki chlorowcowe takie jak chloroform, dichlorometan, a przykłady środka chlorującego obejmują chlorek sulfurylu.

W reakcji, teoretycznie potrzebny jest jeden mol środka chlorującego w stosunku do jednego mola związku [n7], i jednakże ilość tę można swobodnie zmieniać w zależności od warunków.

Po reakcji, mieszaninę reakcyjną zatęża się, jako taką; lub po reakcji jednego mola środka chlorującego, mieszaninę reakcyjną przesącza się, jeśli konieczne, i przesącz zatęża się; mieszaninę reakcyjną wylewa się do wody i wytrącone kryształy odsącza się; lub mieszaninę reakcyjną ekstrahuje się rozpuszczalnikiem organicznym, warstwę organiczną suszy się i poddaje typowym procedurom, takim jak zatężenie itp. w celu uzyskania docelowego związku. Ponadto możliwe jest oczyszczanie otrzymanego związku za pomocą procedur takich jak chromatografia, rekrystalizacja itp.

•Związek [n8] Związek [n9]

Związek [n9] można otrzymać poddając związek [n8] reakcji ze związkiem [m1] w obecności zasady i ewentualnie dodatkowo soli jodkowej.

PL 209 873 B1

Reakcja prowadzona jest zazwyczaj w rozpuszczalniku. Temperatura reakcji leży zazwyczaj w zakresie od -10 do 80°C i czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 48 godzin.

Przykłady rozpuszczalnika stosowanego w reakcji obejmują ketony takie jak aceton, keton metylo-etylowy, keton metylo-izobutylowy itp.; związki siarkowe takie jak dimetylosulfotlenek itp.; etery takie jak eter dietylowy, eter metylo-tert-butylowy, dimetoksyetan, tetrahydrofuran, 1,4-dioksan, itp.; i węglowodory takie jak toluen. Przykłady zasady obejmują wodorek sodowy, węglan potasowy, wodorowęglan sodowy, wodorotlenek potasowy i t-butoksylan potasowy, i przykłady soli jodkowej obejmują jodek sodowy i jodek potasowy.

W reakcji, teoretycznie potrzebny jest jeden mol zwi ą zku [m1] w stosunku do jednego mola związku [n8] i teoretycznie potrzebny jest jeden mol zasady w stosunku do jednego mola związku [m1], jednakże ilości te można swobodnie zmieniać w zależności od warunków.

Po reakcji, mieszaninę reakcyjną zatęża się, jako taką; lub po reakcji jednego mola związku [n8], mieszaninę reakcyjną przesącza się, jeśli konieczne, i przesącz zatęża się; mieszaninę reakcyjną wylewa się do wody i wytrącone kryształy odsącza się; lub mieszaninę reakcyjną ekstrahuje się rozpuszczalnikiem organicznym, warstwę organiczną suszy się i poddaje typowym procedurom, takim jak zatężenie itp. do uzyskania docelowego związku. Ponadto możliwe jest oczyszczanie otrzymanego związku za pomocą procedur takich jak chromatografia, rekrystalizacja itp.

• Związek [n9] Związek [n4]

Związek [n4] można otrzymać poddając związek [n9] reakcji ze środkiem utleniającym.

Reakcja prowadzona jest zazwyczaj w rozpuszczalniku. Temperatura reakcji jest zazwyczaj w zakresie -30 do 50°C i czas reakcji jest zazwyczaj w zakresie od natychmiastowego do 24 godzin.

Środkiem utleniającym są nadkwasy, takie jak kwas m-chloronadbenzoesowy itp.; i nadtlenek wodoru. Przykłady rozpuszczalnika, stosowanego w reakcji obejmują związki chlorowcowane, takie jak chloroform, dichlorometan itp.

W reakcji, teoretycznie potrzebny jest jeden i dwa mole środka utleniającego w stosunku do jednego mola związku [n9], gdy n=1 i n=2 odpowiednio, jednakże ilości te można swobodnie zmieniać w zależności od warunków.

PL 209 873 B1

w którym R⁴ ma takie samo znaczenie jak zdefiniowano powyżej, R³¹ oznacza atom chlorowca lub grupę cyjanową i L¹ oznacza atom fluoru lub atom chloru.

• Związek [p1] Związek [p3]

Związek [p3] można otrzymać poddając związek [p1] i związek [p2] reakcji z zasadą taką jak węglan potasowy, zazwyczaj w rozpuszczalniku.

• Związek [p3] Związek [p4]

Związek [p4] można otrzymać poddając związek [p3] reakcji w atmosferze wodoru w obecności katalizatora takiego jak pallad na węglu itp., zazwyczaj w rozpuszczalniku, lub reakcji z proszkiem żelazowym w mieszanym rozpuszczalniku kwasu octowego z wodą.

• Związek [p4] Związek [p5]

Związek [p5] można otrzymać poddając związek [p4] reakcji ze środkiem diazującym takim jak azotan sodowy itp., i następnie przez poddanie reakcji z chlorkiem miedzi, bromkiem miedzi lub cyjankiem miedzi w rozpuszczalniku.

PL 209 873 B1 • Związek [p5] Związek [a-1]

Związek pirydonowy [a], w którym R³ oznacza atom chlorowca lub grupę cyjanową, mianowicie związek pirydonowy [a-1] można otrzymać poddając reakcji związek [p5] z trójbromkiem boru, zazwyczaj w rozpuszczalniku.

• Związek [p3] Związek [a-2] ₃

Związek pirydonowy [a], w którym R oznacza grupę nitrową, mianowicie związek pirydonowy [a-2] można otrzymać poddając reakcji związek [p3] z trójbromkiem boru, zazwyczaj w rozpuszczalniku.

Związek [p2] można otrzymać według następującego sposobu:

• 2-chloro-3-benzyloksypirydyna Związek [p6]

Związek [p6] można otrzymać poddając reakcji 2-chloro-3-benzyloksypirydynę z metanolem w obecności zasady, zazwyczaj w rozpuszczalniku.

• Związek [p2] Związek [p6]

Związek [p6] można otrzymać poddając reakcji związek [p2] w atmosferze wodoru w obecności katalizatora takiego jak pallad na węglu, itp., zazwyczaj w rozpuszczalniku.

Ponadto, związek [p2] można otrzymać według sposobu opisanego w amerykańskim opisie patentowym o numerze 3 701 779 lub za pomocą jego modyfikacji.

2-Chloro-3-benzyloksypirydynę można otrzymać według sposobu opisanego w Heterocycles 1994, 38(6), 1355-1360.

PL 209 873 B1

Sposób otrzymywania 4

w którym R⁴, R³¹ i L¹ mają takie same znaczenia jak zdefiniowano powyżej.

• Związek [q1] Związek [q2]

Związek [q2] można otrzymać poddając związek [q1] reakcji z 2-chloro-3-hydroksypirydyną w obecności zasady takiej jak węglan potasowy itp., zazwyczaj w rozpuszczalniku.

• Związek [q2] Związek [q3]

Związek [q3] można otrzymać poddając reakcji związek [q2] w atmosferze wodoru w obecności katalizatora takiego jak pallad na węglu itp., zazwyczaj w rozpuszczalniku, lub reakcji z proszkiem żelazowym w mieszanym rozpuszczalniku kwasu octowego z wodą.

• Związek [q3] Związek [q4]

Związek [q4] można otrzymać poddając związek [q3] reakcji ze środkiem diazującym, takim jak azotan sodowy itp., i następnie przez poddanie reakcji z chlorkiem miedzi, bromkiem miedzi lub cyjankiem miedzi w rozpuszczalniku.

• Związek [q4] Związek [q5]

Związek [q5] można otrzymać poddając reakcji związek [q4] z metanolem w obecności zasady, zazwyczaj w rozpuszczalniku.

PL 209 873 B1 • Związek [q5] Związek [q6]

Związek [q6] można otrzymać poddając reakcji związek [q5] z kwasem azotowym w kwasie siarkowym.

• Związek [q6] Związek [q7]

Związek [q7] można otrzymać poddając reakcji związek [q6] w atmosferze wodoru w obecności katalizatora takiego jak pallad na węglu itp., zazwyczaj w rozpuszczalniku, lub reakcji z proszkiem żelazowym w mieszanym rozpuszczalniku kwasu octowego z wodą.

• Związek [q7] Związek [q8]

Związek [q8] można otrzymać poddając związek [q7] reakcji z fosgenem, zazwyczaj w rozpuszczalniku.

• Związek [q8] Związek [q9]

Związek [q9] można otrzymać poddając związek [q8] reakcji z 4,4,4-trifluoro-3-aminokrotonianem etylu w obecności zasady takiej jak wodorek sodowy, itp., zazwyczaj w rozpuszczalniku.

• Związek [q9] Związek [q5]

Związek [q5] można otrzymać poddając reakcji związek [q9] ze środkiem metylującym, takim jak siarczan dimetylowy, jodek metylowy itp., w obecności zasady takiej jak wodorek sodowy itp., zazwyczaj w rozpuszczalniku.

• Związek [p5] Związek [a-1] ₃

Związek pirydonowy [a-1], który jest związkiem pirydonowym [a], w którym R³ oznacza atom chlorowca lub grupę cyjanową, można otrzymać poddając reakcji związek [p5] z trójbromkiem boru, zazwyczaj w rozpuszczalniku.

Związek pirydonowy [a] stanowi również związek posiadający aktywność chwastobójczą i jest on użyteczny, jako substancja aktywna herbicydu.

Związek pirydynowy [e]:

w którym R³ i R⁴ mają takie samo znaczenie jak zdefiniowano powyżej; R6 oznacza grupę C1-C6 haloalkoksylową, C3-C6 alkenyloksylową, C3-C6 haloalkenyloksylową, C3-C6 alkinyloksylową, C3-C6 haloalkinyloksylową, C3-C8 cykloalkoksylową, C3-C8 halocykloalkoksylową, C3-C8 cykloalkenyloksylową, C3-C8 cykloalkenyloksylową, C3-C8 halocykloalkenyloksylową, C1-C6 alkoksykarbonylową, C1-C6 alkoksylową, C1-C6 alkilidenoaminooksylową, C1-C6 alkiloaminoksylową, (C1-C6 alkilo)(C1-3alkilo)aminooksylową, ewentualnie podstawioną grupę fenoksylową, ewentualnie podstawioną grupę fenoksylową, grupę aminową, ewentualnie podstawioną grupę fenylo-C1-C4-alkoksylową, aminową, C1-C6 alkoksyaminową, (C1-C6 alkoksylo)(C1-3alkilo)aminową, C1-C6 alkiloaminową, (C1-C6 alkilo) C1-C6 alkilaminową, ewentualnie podstawioną grupą fenyloaminową lub ewentualnie podstawioną grupę fenylo-C1-C4 alkiloaminową, który jest łatwo otrzymywany ze związku pirydynowego [d] , stanowi związek posiadający doskonałą aktywność herbicydową, jak również związek pirydynowy [d]. Związek pirydynowy [e] można otrzymać na drodze 1) reakcji związku pirydynowego [d] ze związkiem [z]:

H-R⁶ [z] w którym R⁶ posiada takie samo znaczenie jak zdefiniowano powyżej, lub 2) poddanie hydrolizie związku pirydynowego [d], przeprowadzonego w jego halogenek kwasowy za pomocą środka halogenującego i następnie poddanie reakcji produktu ze związkiem [z].

Ze względu na aktywność chwastobójczą, w związku pirydynowym [d] i związku pirydynowym [e], R³ oznacza korzystnie atom chlorowca, szczególnie atom chloru, a R⁴ oznacza korzystnie atom chlorowca, szczególnie atom fluoru.

PL 209 873 B1

Związek pirydynowy [d], związek pirydynowy [e] i związek pirydonowy [a] posiadają doskonałą aktywność herbicydową i niektóre z nich wykazują wysoką selektywność pomiędzy płodami rolnymi i chwastami. Związek pirydynowy [d], związek pirydynowy [e] i związek pirydonowy [a] posiadają aktywność herbicydową wobec różnych kłopotliwych chwastów wymienionych poniżej, zarówno dzięki oddziaływaniu na liście jak i glebę na polach obszarów wyżynnych.

Chwasty wiesiołkowate (Onagraceae weeds) (wiesiołki): Oenothera erythrosepala i Oenothera laciniata; Chwasty jaskrowate (Ranunculaceae weeds) (jaskry): Ranunculus muricatus i Ranunculus sardous;

Chwasty rdestowate (Polygonaceae weeds) (gryka): Polygonum convolvulus (dzika gryka), Polygonum lapathifolium (jasny rdest), Polygonum pensylvanicum (Pensylvania rdest), Polygonum persicaria (rdest plamisty), Rumex crispus (szczaw kędzierzawy), Rumex obtusifolius i Polygonum cuspidatum (rdest japoński);

Chwasty portulakowate (Portulacaceae weeds) (portulaka): Portulaca oleracea (portulaka pospolita);

Chwasty goździkowate (Caryophyllaceae weeds) (goździki): Stellaria media (gwiazdnica pospolita) i Cerastium glomeratum (rogownica);

Chwasty komosowate (Chenopodiaceae weeds) (komosy): Chenopodium album (komosa biała) i Kochia scoparia (mietelnik żakula);

Chwasty szarłatowe (Amaranthaceae weeds) (szarłaty): Amaranthus retroflexus (szarłat szorstki) i Amaranthus hybridus;

Chwasty kapustowate (Crusiferae weeds) (crusifers): Raphanus raphanistrum (rzodkiew świrzepa), Sinapis arvensis (gorczyca polna), Capsella bursa pastoris (tasznik pospolity) i Lepidium virginicum;

Chwasty motylkowate (Leguminosae weeds) (fasola): Sesbania exaltata (konopie), Cassia obtusifolia (kasja), Desmodium tortuosum (Florida beggarweed), Trifolium repens (biała koniczyna), Vicia sativa (wyka siewna) i Medicago lupulina (lucerna nerkowata);

Chwasty ślazowate (Malvaceae weeds) (ślazy): Abutilon theophrasti (zaślaz) i Sida spinosa (prickly sida); Chwasty fiołkowate (Violaceae weeds) (fiołki): Viola arvensis (fiołek polny) i Viola tricolor (fiołek trójbarwny); Chwasty rubiaceae (Rubiaceae weeds) (przytulię): Galium aparine (przytulią czepna);

Chwasty powojowate (Convolvulaceae weeds) (wilec) : Ipomoea hederacea (wilec bluszczolistny), Ipomoea purpurea (wilec purpurowy /powój pnący), Ipomoea hederacea var integriuscula, Ipomoea lacunose i Convolvulus arvensis (powój polny); Chwasty wargowe (Labiatae weeds) (mięty): Lamium purpureum (jasnota purpurowa) i Lamium amplexicaule (jasnota różowa); Chwasty psiankowate (Solanaceae weeds) (psiankowate): Datura stramonium (bieluń dziędzierzawa) i Solanum nigrum (psianka czarna);

Chwasty trędownikowate (Scrophulariaceae weeds) (trędowniki): Veronica persica (przetacznik perski), Veronica arvensis (przetacznik polny) i Veronica hederaefolia (przetacznik bluszczolistny);

Chwasty złożone (Compositae weeds) (złożone): Xanthium pensylvanicum (rzepień zwyczajny), Helianthus annuus (słonecznik zwyczajny), Matricaria chamomilla (rumianek pospolity), Matricaria perforate orinodora (rumianek bezzapachowy), Chrysanthemum segetum (złocień polny),

Matricaria matricarioides (rumianek bezpromieniowy), Ambrosia artemisiifolia (ambrozja bylicolistna), Ambrosia trifida (ambrozja trójdzielna), Erigeron canadensis, Artemisia princeps (bielica japońska), Selidago altissima i Taraxacum officinala (mniszek lekarski);

Chwasty szorstkolistne (Boraginaceae weeds) (ogóreczniki): Myosotis arvensis (niezapominajka polna);

Chwasty trojeściowate (Asclepiadaceae weeds) (żabieńce): Asclepias syriaca (trojeść amerykańska);

Chwasty wilczomleczowate (Euphorbiaceae weeds) (wilczomlecze): Euphorbia helioscopia (wilczomlecz obrotny) i Euphorbia maculate (wilczomlecz plamisty);

Chwasty bodziszkowate (Geraniaceae weeds) (geranium): Geranium carolinianum (Carolina geranium);

Chwasty szczawikowate (Oxalidaceae weeds) (szczawiki zajęcze): Oxalis corymbosa (szczawik pełzający); Chwasty dyniowate (Cucurbitaceae weeds) (tykwy): Sicyos angulatus (harbuźnik kolczasty);

Chwasty wiechlinowate (Gramineae weeds) (trawy): Echinochloa crus-galli (chwastnica jednostronna), Setaria viridis (włośnica zielona), Setaria faberi (włośnica wielka), Digitaris sanguinalis (palusznik krwawy), Eleusine India (lepczyca), Poa annua (wiechlina roczna), Alopecurus myosuroides

PL 209 873 B1 (wyczyniec polny), Avena fatua (owies głuchy), Sorghum halepense (sorgo alepskie), Agropyron repens (perz właściwy), Bromus tectorum (stokłosa dachowa), Cynodone dactylon (psi ząb palczasty),

Panicum dichotomiflorum (proso), Panicum texanum (Texas proso), Sorghum vulgare (janowiec pospolity) i Alopecurus geniculatus (wyczyniec kolankowy);

Chwasty komelinowate (Commelinaceae weeds) (trzykrotki): Commelina communis (azjatycka roślina z komelinowatych); Chwasty skrzypowate (Equisetaceae weeds) (skrzypy): Equisetum arvense (skrzyp polny); i

Chwasty turzycowate Cyperaceae weeds (turzyce): Cyperus iria (cibora), Cyperus rotundus (cibora-purple nutsedge) i Cyperus esculentus (cibora jadalna).

Ponadto niektóre spośród związków pirydynowych [d] i związków pirydynowych [a] nie powodują fitotoksyczności wobec głównych plonów obejmujących kukurydzę (Zea mays), pszenicę (Triticum aestivum), jęczmień (Hordeum vulgare), ryż (Oryza sativa), sorgo (Sorghum bicolor), soję (Glycine max), bawełnę (Gossypium spp) , buraka cukrowego (Beta vulgaris), orzeszki ziemne (Arachis hypogaea), słonecznik (Helianthus annuus), rzepak (Brassica napus) itp.; i rośliny ogrodowe obejmujące kwiaty, warzywa itp. Ponadto związek pirydynowy [d], związek pirydynowy [e] i związek pirydonowy [a] są skutecznie stosowane do zwalczania różnych kłopotliwych chwastów na ziemi nieuprawnej w hodowli soi, kukurydzy, pszenicy itp., i niektóre spośród związków pirydynowych [d] , związków pirydynowych [e] i związków pirydonowych [a] nie wykazują fitotoksyczności wobec plonów.

Związek pirydynowy [d], związek pirydynowy [e] i związek pirydonowy [a] wykazują również aktywność chwastobójczą wobec różnych kłopotliwych chwastów przedstawionych poniżej w obróbce przez zalewanie na polu ryżowym.

Chwasty Gramineae (trawy): Echinochloa oryzicola (chwastnica jednostronna);

Scrophulariaceae (tredownikowate): Lindernia procumbens (lindernia mu³owa);

Lythraceae (krwawnicowate): Rotala indica (rotala indyjska) i Ammannia multiflora (amania wielkokwiatowa);

Elatinaceae (nawodnikowate): Elatine triandra (nawodnik trójpręcikowy);

Cyperaceae (turzycowate): Cyperus difformis (cibora), Scirpus juncoides (sitowie), Eleocharis acicularis (sitowie igłowate), Cyperus serotinus (cibora późna) i Eleocharis kuroguwai (ponikło bulwowe/słodkie);

Pontederiaceae (rozpławowate) hiacynty wodny: Monochoria vaginalis;

Alismataceae (żabieńcowate): Sagittaria pygmaea (strzałka karłowata), Sagittaria trifolia (strzałka trójlistkowa) i Alisma canaliculatum (żabieniec-babka wodna);

Potamogetonaceae (rdestnicowate): Potamogeton distinctus (rdestnica okrągłolistna); i

Umbelliferae (baldaszkowate/selerowate): Oenanthe javanica (kropidło indyjskie).

Niektóre ze związków pirydynowych [d], związków pirydynowych [e] i związków pirydonowych [a] również nie wykazują znacznej fitotoksyczności na przesadzonym ryżu nieobłuszczonym.

Ponadto, związek pirydynowy [d], związek pirydynowy [e] i związek pirydonowy [a] mogą zwalczać chwasty, które rosną lub będą rosnąć na nieuprawianych ziemiach takich jak nasypy; nadbrzeża; pobocza dróg; tory kolejowe; zielone ścieżki w parkach; grunty; parkingi; porty lotnicze; obiekty przemysłowe, obejmujące fabryki, magazyny itp.; nieużywane farmy i nieużywane ziemie w mieście; i w ogrodach, stepach, trawnikach i lasach.

Związek pirydynowy [d], związek pirydynowy [e] i związek pirydonowy [a] posiadają również aktywność chwastobójczą wobec chwastów wodnych, takich jak Eichhornia crassipes (hiacynt wodny) itp., które rosną lub będą rosnąć w rzekach, drogach wodnych, kanałach, stawach itp.

Związek pirydynowy [d], związek pirydynowy [e] i związek pirydonowy [a] posiadają takie same własności jak związki chwastobójcze ujawnione w międzynarodowej publikacji patentowej W095/34659. W przypadku zbiorów uprawnych, w których wymienionym uprawom nadana jest tolerancja przez wprowadzenie genu tolerancji chwastobójczej, opisanego w rzeczonej specyfikacji, związek pirydynowy [d], związek pirydynowy [e] i związek pirydonowy [a] można stosować w ilościach większych niż te używane podczas hodowania zwykłych upraw bez tolerancji, przez co można zwalczać skuteczniej inne niesprzyjające chwasty.

Jeśli związek pirydynowy [d], związek pirydynowy [e] lub związek pirydonowy [a] stosowane są, jako substancje aktywne środka chwastobójczego, to są zazwyczaj mieszane ze stałymi lub płynnymi nośnikami, środkami powierzchniowo czynnymi i innymi środkami pomocniczymi, celem uzyskania

PL 209 873 B1 dających się emulgować koncentratów, zwilżalnych proszków, koncentratów zawiesinowych, granulatów, zatężonych emulsji, granulatów do rozpraszania w wodzie itp.

Takie preparaty mogą zawierać związek pirydynowy [d] , związek pirydynowy [e] lub związek pirydonowy [a] jako substancję aktywną w iloś ci od 0,001 do 80%, korzystnie od 0,005 do 70% wagowo.

Nośnik stały może zawierać, na przykład drobne proszki pochodzenia mineralnego takie jak glinka kaolinowa, glinka attapulgite (uwodniony krzemian glinu i krzemian magnezu), bentonit, glinka kwaśna, pirofilit, talk, ziemia okrzemkowa, kalcyt itp.; drobne proszki organiczne takie jak proszek z łupin orzecha włoskiego itp.; rozpuszczalne w wodzie drobne proszki organiczne takie jak mocznik itp.; drobne proszki nieorganicznych soli takie jak siarczan amonowy itp.; i drobne proszki syntetycznego uwodnionego tlenku krzemu. Nośniki płynne mogą obejmować, na przykład aromatyczne węglowodory takie jak metylonaftalen, fenyloksyliloetan, alkilobenzen (np. ksylen) itp.; alkohole takie jak izopropanol, glikol etylenowy, 2-etoksyetanol itp.; estry takie jak ftalan dialkilowy itp.; ketony takie jak aceton, cykloheksanon, izoforon itp.; oleje mineralne takie jak olej maszynowy itp.; oleje roślinne takie jak olej sojowy, olej z nasion bawełny itp.; dimetylosulfotlenek; N,N-dimetyloformamid; acetonitryl; N-metylopirolidon; wodę; itp.

Środkami powierzchniowo czynnymi stosowanymi do emulgowania, dyspergowania lub rozpraszania są anionowe środki powierzchniowo czynne takie jak sole alkilosiarczanowe, sole alkilosulfonowe, sole alkiloarylosulfonowe, sole dialkilosulfobursztynianowe, sole fosforanowe polioksyetylenoalkiloaryloeterowe itp.; i niejonowe środki powierzchniowo czynne takie jak etery polioksyetylenoalkilowe, etery polioksyetylenoalkilowo-arylowe, kopolimery blokowe polioksyetyleno-polioksypropylenowe, kwasy tłuszczowe sorbitanowe, estry polioksyetylenowe kwasów tłuszczowych z sorbitanem itp.

Innymi środkami pomocniczymi mogą być sole kwasu ligninosulfonowego, sole kwasu alginowego, alkohol poliwinylowy, guma arabska, CMC (karboksymetyloceluloza), PAP (kwaśny fosforan izopropylowy) itp.

Związek pirydynowy [d], związek pirydynowy [e] lub związek pirydonowy [a] jest zazwyczaj wytwarzany w postaci preparatu i następnie stosowany do obróbki gleby, obróbki liści lub do obróbki przez zalewanie przed lub po pojawieniu się chwastów. Obróbka gleby może obejmować obróbkę powierzchni gleby i obróbkę przez wprowadzanie do gleby. Ponadto, obróbka liści może obejmować zastosowanie na rośliny i zastosowanie ukierunkowane, w którym działa się tylko na chwasty tak, aby utrzymać z daleka rośliny uprawne.

Ponadto potwierdzono, że dzięki zmieszaniu z innymi herbicydami istnieją sytuacje, w których uzyskuje się wzmocnioną skuteczność chwastobójczą.

W przypadku, kiedy związek pirydynowy [d], związek pirydynowy [e] lub związek pirydonowy [a] jest używany jako substancja aktywna środka chwastobójczego (herbicydu), stosowana dawka może się zmieniać w zależności od warunków pogodowych, typu preparatu, czasu trwania oddziaływania, sposobów oddziaływania, warunków glebowych, przedmiotowych upraw i przedmiotowych chwastów, lecz zazwyczaj wynosi od 0,01 g do 20000 g, korzystnie od 1 g do 12000 g na jeden hektar. Jeśli są stosowane dające się emulgować koncentraty, zwilżalne proszki, koncentraty zawiesinowe, granulaty do rozpraszania w wodzie itp., to są one stosowane po rozcieńczeniu zazwyczaj w 10 litrach do 1000 litrów wody (jeśli konieczne, woda może zawierać środek pomocniczy taki jak środek rozpraszający) tak, że określona ilość może być zastosowana do każdego hektara. Granulaty i niektóre rodzaje substancji płynnych (flowables) są zazwyczaj stosowane bez rozcieńczania. Jeśli jest to niezbędne może być stosowany środek pomocniczy, który może obejmować dodatkowo oprócz środków powierzchniowo czynnych, opisanych powyżej, kwasy (estry) żywicy polioksyetylenowej, sole kwasu ligninosulfonowego, sole kwasu abietynowego, sole kwasu dinaftylometanodisulfonowego, koncentrat oleju uprawnego, oleje roślinne takie jak olej sojowy, olej kukurydziany, olej z nasion bawełny, olej słonecznikowy itp.

Poniżej wynalazek jest wyjaśniony bardziej szczegółowo dzięki przykładom i przykładom wzorcowym, lecz wymienione przykłady nie ograniczają wynalazku w jakikolwiek sposób.

P r z y k ł a d 1

Do mieszaniny 0,5 g 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-1H-pirydyn-2-onu:

PL 209 873 B1

i 8 mg dimeru trifluorooctanu rodu (II) i 15 ml dichloroetanu, wkroplono w 80°C w czasie 3 godzin 0,15 g diazooctanu metylu. Po wkropleniu, mieszaninę reakcyjną dodatkowo mieszano przez jedną godzinę w 80°C, i następnie zatężono. Pozostałość poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: heksan/octan etylu = 3/1 do 0/1) otrzymując 0,18 g odzyskanego 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-1H-pirydyn-2-onu i 0,34 g 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-2-(metoksykarbonylometoksy)pirydyny:

Tt. 52,2°C ¹H-NMR (300 MHz, CDCl3, TMS δ (ppm)): 3,50 (3H, q, J=1,0 Hz), 3,70 (3H, s), 4,90 (1H, d, J=15,8 Hz), 4, 97 (1H, d, J=15,8 Hz), 6,29 (1H, s), 6, 90-6, 95 (2H, m), 7,32 (1H, dd, J=1, 9 Hz, 7,7 Hz), 7,37 (1H, d, J=8, 7 Hz), 7, 92 (1H, dd, J=1,9 Hz, 4,9 Hz).

P r z y k ł a d 2

Do mieszaniny 1,0 g 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-1H-pirydyn-2-onu, 42 μΐ kompleksu trifluorku boru-eteru dietylowego i 40 ml

1,2-dichloroetanu, wkroplono w temperaturze pokojowej w czasie 2 godzin 0,4 ml diazooctanu etylu (czystość: 90%). Po wkropleniu mieszaninę reakcyjną mieszano dodatkowo przez dwie godziny i następnie poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: heksan/ octan etylu = 2/1) otrzymując 1,10 g 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-2-(etoksykarbonylometoksy) pirydyny:

PL 209 873 B1 ¹H-NMR (300 MHz, CDCl3, TMS δ (ppm)): 1,25 (3H, t, J=7,1 Hz), 3,50 (3H, q, J=1,2 Hz), 4,16 (2H, q, J=7,1 Hz), 4,88 (1H, d, J=15,9 Hz), 4,96 (1H, d, J=15,9 Hz), 6,29 (1H, s), 6,9-7,0 (2H, m), 7,3-7,4 (2H, m), 7,9-8,0 (1H, m).

Nie wykryto N-alkilowanego związku, 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-1-(etoksykarbonylometoksy)-1H-pirydyn-2-onu.

Warunki analizy:

Chromatografia cieczowa wysokociśnieniowa

Chromatografia cieczowa LC-10AS (wytwarzana przez Shimadzu Corp.)

Detektor: UV-Vis detektor SPD-10A (wytwarzana przez Shimadzu Corp.)

Długość fali wykrywanej: 254 nm

Kolumna: SUMIPAX ODS A-212 (wytwarzana przez Sumika Chemical Analysis Service)

Temperatura kolumny: Temperatura pokojowa

Złoże ruchome: acetonitryl/woda= 1/1

P r z y k ł a d 3

Etap pierwszy

Do mieszaniny 1,01 g chlorowodorku glicynianu etylowego, 1,83 g wody i 5,15 1,2-dichloroetanu, wkroplono w około -5°C roztwór 0,60 g azotynu sodowego w 1,82 g wody. Po wkropleniu mieszaninę reakcyjną dodatkowo mieszano przez 1,5 godziny w tej samej temperaturze, do tego wkroplono 0,67 g 5% kwasu siarkowego i następnie mieszano przez 10 minut. Następnie oddzieloną warstwę organiczną przemyto 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i wysuszono siarczanem magnezowym otrzymując 1,2-dichloroetanowy roztwór diazooctanu etylowego.

Etap drugi

Do mieszaniny 1,8 g 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-1H-pirydyn-2-onu, 0,026 g kompleksu trifluorek boru-eter dietylowy i 6 ml

1,2-dichloroetanu, wkroplono w temperaturze pokojowej w czasie 30 minut 1,2-dichloroetanowy roztwór diazooctanu etylowego otrzymanego w pierwszym etapie. Po wkropleniu, mieszaninę reakcyjną dodatkowo mieszano przez 1,5 godziny, do tego wkroplono 2 ml 15% kwasu siarkowego, a następnie dodatkowo mieszano przez 30 minut. Do mieszaniny reakcyjnej dodano dwadzieścia mililitrów (20 ml) wodnego nasyconego roztworu wodorowęglanu sodowego i oddzieloną warstwę organiczną wysuszono bezwodnym siarczanem magnezowym i zatężono. Pozostałość poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: heksan/octan etylowy = 2/1) otrzymując 1,94 g 3-[2-chloro-4fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo) i fenoksy]-2-(etoksykarbonylometoksy)pirydyny.

P r z y k ł a d 4

Do mieszaniny 1,0 g 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-1H-pirydyn-2-onu, 121 mg czterochlorku cynowego i 40 ml 1,2-dichloroetanu, wkroplono w temperaturze pokojowej w czasie 2 godzin 0,4 ml diazooctanu etylowego (czystość: 90%). Po wkropleniu mieszaninę reakcyjną dodatkowo mieszano przez 2 godziny, i poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: heksan/octan etylowy = 2/1) otrzymując 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-2-(etoksykarbonylometoksy)pirydynę.

P r z y k ł a d 5

Do mieszaniny 1,0 g 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-1H-pirydyn-2-onu, 70 mg kwasu trifluorometanosulfonowego i 40 ml

1,2-dichloroetanu, wkroplono w temperaturze pokojowej w czasie 2 godzin 0,4 ml diazooctanu etylowego (czystość: 90%). Po wkropleniu mieszaninę reakcyjną dodatkowo mieszano przez 2 godziny i poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: heksan/octan etylowy = 2/1) otrzymując 3-[2-chloro4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-2-(etoksykarbonylometoksy) pirydynę.

Następne przykłady wzorcowe opisano dla otrzymania substratów itp.

P r z y k ł a d wzorcowy 1

Pierwszy etap

Do mieszaniny 20,0 g 2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenolu, 10,8 g chloromalonianu dimetylowego i 120 ml N,N-dimetyloformamidu, dodano 9,79 g węglanu potasowego i mieszano w 70°C przez 1,5 godziny. Po reakcji mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej, wylano do mieszaniny kwasu solnego i lodu i ekstrahowano octanem

PL 209 873 B1 etylowym. Warstwę organiczną przemyto 10% wodnym roztworem węglanu potasowego i kolejno nasyconą solanką, wysuszono bezwodnym siarczanem magnezowym i zatężono. Pozostałość przemyto metanolem i eterem diizopropylowym otrzymując 21,6 g [2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]malonianu dimetylu.

Tt. 141,1°C.

¹H-NMR (300 MHz, CDCl3, TMS δ (ppm)): 3,55 (d, 3H, J=1,1 Hz), 3,86 (s, 6H), 5,15 (s, 1H), 6,35 (s, 1H), 6,99 (d, 1H, J=6,5 Hz), 7,3-7,4 (m, 1H).

Etap drugi

Do mieszaniny 21,6 g [2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]malonianu dimetylu, 80 ml chloroformu i 80 ml metanolu, wkroplono w 0°C 26,3 ml 7N roztworu amoniaku w metanolu. Po wkropleniu mieszaninę reakcyjną mieszano przez 20 minut, i dalsze 7 godzin w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną przesączono i zatężono otrzymując 6,91 g 2-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-2-karboksamidooctanu metylu.

Tt. 196,4°; (rozkład) ¹H-NMR (250 MHz, CDCl3, TMS δ (ppm)): 3,56 (s, 3H), 3,84 (s, 3H), 5,06 (s, 1H), 5,76 (bs, 1H), 6,36 (s, 1H), 6,8-7,0 (m, 2H), 7, 37 (d, 1H, J=8, 7 Hz).

Etap trzeci

Do mieszaniny 363 mg 2-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo) fenoksy]-2-karboksyamidooctanu metylu, 6,0 ml tetrahydrofuranu i 50 mg akroleiny, dodano w 0°C 9 mg t-butoksylanu potasowego i mieszano przez 30 minut. Następnie po dodaniu 17 mg monohydratu kwasu p-toluenosulfonowego mieszaninę reakcyjną przez jedną godzinę ogrzewano do wrzenia pod chłodnicą zwrotną, mieszając. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej, i następnie dodano do niej wodę i mieszaninę ekstrahowano octanem etylowym. Warstwę organiczną wysuszono bezwodnym siarczanem magnezowym i zatężono. Pozostałość poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym otrzymując 202 mg 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-3-metoksykarbonylo-3,4-dihydro-1H-pirydyn-2-onu.

Tt. 82,4°C.

Etap czwarty

Mieszaninę 202 mg 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-3-metoksykarbonylo-3,4-dihydro-1H-pirydyn-2-onu, 52 mg chlorku litowego, ml dimetylosulfotlenku i 10 μΐ wody mieszano w 120°C przez jedną godzinę. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej, i następnie dodano do niej wodę i mieszaninę wyekstrahowano octanem etylowym. Warstwę organiczną przemyto nasyconą solanką, wysuszono bezwodnym siarczanem magnezowym i zatężono. Pozostałość poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym otrzymując 70 mg 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-3,4-dihydro-1H-pirydyn-2-onu.

Tt. 91,0°C;

¹H-NMR (300 MHz, CDCl3, TMS δ (ppm)): 2,7-2,8 (m, 2H), 3,53 (s, 3H), 4,6-4,8 (m, 1H), 5,0-5,2 (m, 1H), 6,0-6,1 (m, 1H), 6,33 (s, 1H), 7,1-7,2 (m, 1H), 7,28 (d, 1H, J=9,0 Hz), 7,7-8, 1 (m, 1H).

Etap piąty

Mieszaninę 144 mg 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-3,4-dihydro-1H-pirydyn-2-onu, 0,66 ml tetrahydrofuranu i 163 mg chloranilu mieszając ogrzewano do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez jedną godzinę. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej, i następnie dodano do niej wodę i mieszaninę wyekstrahowano octanem etylowym. Warstwę organiczną wysuszono bezwodnym siarczanem magnezowym i zatężono. Pozostałość poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym otrzymując 72 mg 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo])fenoksy]-1H-pirydyn-2-onu.

¹H-NMR (300 MHz, CDCl3, TMS δ (ppm)): 3,52 (s, 3H), 6,22 (dd, 1H, J=7,0, 7,0 Hz), 6,32 s, 1H), 6,95 (d, 1H, J=6, 6 Hz), 7,00 (dd, 1H, J=7,0, 1,6 Hz), 7,2-7,3 (m, 1H), 7,39 (d, 1H, J=8,9 Hz).

Wzorcowy p r z y k ł a d 2

Etap pierwszy

Do mieszaniny 1,3 g wodorku sodowego i 100 ml dimetoksyetanu, dodano 10 g 2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo) fenolu w temperaturze

PL 209 873 B1 pokojowej i mieszano przez 30 minut. Następnie dodano do tego 2,2 g jodku sodowego i 6,7 g surowego 2-chloro-2-(metylotio)acetamidu i mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 godziny, i do mieszaniny reakcyjnej dodano wodę. Mieszaninę reakcyjną wyekstrahowano octanem etylu. Warstwę organiczną przemyto wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego, wysuszono siarczanem magnezowym i zatężono. Pozostałość poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: octan etylowy) otrzymując 10,2 g 2-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-2-(metylotio) acetamidu.

¹H-NMR (300 MHz, CDCl3, TMS δ (ppm)): 2,18 (3H, s), 3,56 (3H, q, J=1,3 Hz), 5,54 (1H, d, J=3,4 Hz), 5,94 (1H, br), 6,37 (1H, d, J=2,9 Hz), 6,80 (1H, br), 7,06-7,11 (1H, m), 7,36 (1H, d, J=9,0 Hz).

Etap drugi

Do mieszaniny 2-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-2-(metylotio)acetamidu i 50 ml chloroformu, dodano 3,7 g kwasu m-chloronadbenzoesowego i mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 dni. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wodny roztwór wodorowęglanu sodowego i wodny roztwór tiosiarczanu sodowego. Mieszaninę reakcyjną wyekstrahowano octanem etylowym. Warstwę organiczną przemyto nasyconą solanką, wysuszono bezwodnym siarczanem magnezowym i zatężono. Pozostałość poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: octan etylowy) otrzymując 3,3 g 2-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-2-(metylosulfonylo)acetamidu.

¹H-NMR (300 MHz, CDCl3, TMS δ (ppm)): 3,11 (3H, s), 3,46 (1,5H, s), 3,49 (1,5H, s), 5,44 (1H, s), 6,26 (0,5H, s), 6,30 (0,5H, s), 6,55 (1H, br), 7,03 (1H, br), 7,27-7,34 (2H, m).

Etap trzeci

Do mieszaniny 1,3 g 2-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-2-(metylosulfonylo)acetamidu, 0,21 g akroleiny i 20 ml THF, dodano 0,03 g t-butoksylanu potasowego w temperaturze pokojowej i mieszano przez 3,5 godziny. Następnie dodano 0,1 g kwasu p-toluenosulfonowego i mieszaninę reakcyjną przez 4 godziny ogrzewano do wrzenia pod chłodnicą zwrotną, mieszając. Ciecz reakcyjną zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: heksan/octan etylowy = 1/1) otrzymując 0,55 g 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-)tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-3-(metylosulfonylo)-3,4-dihydro-1H-pirydyn-2-onu.

¹H-NMR (300 MHz, CDCl3, TMS δ (ppm)): 2,75-2,88 (1H, m), 3,19-3,31 (1H, m), 3,30 (1H, s), 3,54 (3H, s), 4,97-5,05 (1H, m), 6,00-6,05 (1H, m), 7,27-7,36 (2H, m), 8,04 (1H, d, J=4,1) Hz).

Etap czwarty

Mieszaninę jednego równoważnika 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-3-(metylosulfonylo)-3,4-dihydro-1H-pirydyn-2-onu, 0,1 równoważnika kwasu p-toluenosulfonowego i toluenu mieszając ogrzewano do wrzenia pod chłodnicą zwrotną. Po reakcji, ciecz reakcyjną zatężono i pozostałość poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym otrzymując 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-1H-pirydyn-2-onu.

P r z y k ł a d wzorcowy 3

Etap pierwszy

Do 8,33 g chloromalonianu dimetylowego, w 0°C wkroplono i 10,7 ml 7N roztworu amoniaku w metanolu i następnie mieszano przez 10 minut. Mieszaninę reakcyjną następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny, przesączono i zatężono. Pozostałość rozpuszczono w mieszanym rozpuszczalniku chloroform z metanolem. Roztwór przesączono i następnie zatężono. Pozostałość poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym otrzymując 4,4 g 2-chloro-2-karboksamidooctanu metylowego.

Tt. 79,5°C.

¹H-NMR (300 MHz, CDCl3, TMS δ (ppm)): 3,86 (s, 3H), 4,79 (s, 1H), 5,8-6,0 (bs, 1H), 6,5-6,7 (bs, 1H).

Etap drugi

Do mieszaniny 0,50 g 2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenolu, 0,22 g 2-chloro-2-karboksamidooctanu metylowego i 0,75 ml N,N-dimetyloformamidu, dodano 0,24 g węglanu potasowego i mieszano w 50-60°C przez 0,5 godziny. Do mieszaniny dodano 0,75 ml N,N-dimetyloformamidu i dodatkowo mieszano w 50-60°C przez 2 godziny. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej i wylano na lód. Wytrącone kryształy

PL 209 873 B1 odsączono i przemyto kolejno wodą i heksanem otrzymując 0,42 g 2-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-2-(karboksamido)octanu metylowego.

P r z y k ł a d wzorcowy 4

Etap pierwszy

Do mieszaniny 10 g 3-(2,5-difluoro-4-nitrofenylo)-1-metylo-6-trifluorometylo-1H-pirymidyn-2,4-dionu, 5,0 g 3-hydroksy-2-metoksypirydyny i 100 ml N,N-dimetyloformamidu, dodano 7,8 g węglanu potasowego i mieszając ogrzewano do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 6 godzin. Następnie mieszaninę reakcyjną wylano do wody i wyekstrahowano octanem etylu. Warstwę organiczną przemyto kolejno wodnym wodorowęglanem sodowym i nasyconą solanką, wysuszono siarczanem magnezowym i zatężono otrzymując 12,8 g 3-[4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-2-nitro-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-2-metoksypirydynę.

¹H-NMR (300 MHz, CDCl3, TMS δ (ppm)): 3,52 (3H, q, J=1,2 Hz), 3,93 (3H, s), 6,32 (1H, s), 6,76 (1H, d, J=5,8 Hz), 6,93 (1H, dd, J=5,0 Hz, 7,8 Hz), 7,40 (1H, dd, J=1,4 Hz, 7,8 Hz), 7,90 (1H, d, J=8,6 Hz), 8,01 (1H, dd, J=1,4 Hz, 5,0 Hz)

Etap drugi

Do mieszaniny 6,3 g proszku żelazowego, 50 ml kwasu octowego i 50 ml wody, wkroplono w 80°C 60 ml roztworu w octanie etylowym 3-[4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-2-nitro-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo) fenoksy]-2-metoksypirydyny. Po wkropleniu mieszaninę reakcyjną mieszano przez 15 minut w tej samej temperaturze i ochłodzono do temperatury pokojowej. Mieszaninę reakcyjną wylano do wody i wyekstrahowano octanem etylowym. Warstwę organiczną przemyto kolejno wodnym wodorowęglanem sodowym i nasyconą solanką, wysuszono siarczanem magnezowym i zatężono otrzymując 12,1 g 3-[2-amino-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-2-metoksypirydyny.

¹H-NMR (300 MHz, CDCl3, TMS δ (ppm)): 3,51 (3H, q, J=1,0 Hz), 4,00 (3H, s), 4,20 (1H, br), 6,30 (1H, s), 6,62 (1H, d, J=10,6 Hz), 6,63 (1H, d, J=7,1 Hz), 6,82 (1H, dd, J=5,0 Hz, 7,8 Hz), 7,18 (1H, dd, J=1,4 Hz, 7,8 Hz), 7,90 (1H, dd, J=1,4 Hz, 5,0 Hz).

Etap trzeci

Do mieszaniny 12 g 3-[2-amino-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-2-metoksypirydyny, 2,8 g chlorku miedziawego, 5,7 g chlorku miedziowego i 100 ml acetonitrylu, wkroplono 4,6 g azotynu izoamylowego. Po wkropleniu mieszaninę reakcyjną mieszano przez 2 godziny i pozostawiono przez 2 dni. Następnie dodano do tego wodny amoniak i mieszaninę wyekstrahowano octanem etylowym. Warstwę organiczną przemyto kolejno wodą i nasyconą solanką, wysuszono bezwodnym siarczanem magnezowym i zatężono. Pozostałość poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: heksan/octan etylowy = 2/1) otrzymując 8,6 g 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-2-metoksypirydyny.

Tt. 179,5°C.

Etap czwarty

Do mieszaniny 0,5 g 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-2-metoksypirydyny i 10 ml chloroformu, dodano 0,5 g trójbromku boru i mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Następnie mieszaninę reakcyjną zatężono. Mieszaninę reakcyjną wylano do wody i wyekstrahowano octanem etylowym. Warstwę organiczną wysuszono siarczanem magnezowym i zatężono. Pozostałość poddano chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: octan etylowy) otrzymując 0,31 g 3-[2-chloro-4-fluoro-5-(3-metylo-2,6-diokso-4-trifluorometylo-1,2,3,6-tetrahydropirymidyn-1-ylo)fenoksy]-1H-pirydyn-2-onu.

Tt. 180,8°C.

Niektóre spośród związków pirydynowych [d] i związków pirydynowych [e] przedstawiono z ich numerami związków poniżej.

PL 209 873 B1

Związki o następującym wzorze:

Numer związku	R³	R⁷
1	2	3
1	Cl	OH
2	Cl	OMe
3	Cl	OEt
4	Cl	Oi-Pr
5	Cl	OCH2CH=CH2;
6	Cl	OCH2CH2CH3
7	Cl	OCH2CH2CH2CH3
8	Cl	OCH2CH2CH2CH2CH3
9	Cl	OC(CH3)3
10	Cl	OCH2C6H5
11	Cl	OC6H5
12	Cl	NHOCH3
13	Cl	NHOCH2CH3
14	Cl	N(CH3)OCH3
15	Cl	ON=C(CH3)2
16	Cl	OCH2CO2CH3
17	Cl	OCH(CH3)CO2CH2CH3
18	Cl	OC(CH3)2CO2CH3
19	Cl	Oc-C5H9
20	Br	OH
21	Br	OMe
22	Br	OEt
23	Br	Oi-Pr
24	Br	OCH2CH=CH2
25	Br	OCH2CH2CH3
26	Br	OCH2CH2CH2CH3
27	Br	OCH2CH2CH2CH2CH3
28	Br	OC(CH3)3

PL 209 873 B1

Ciąg dalszy tablicy 1

1	2	3
29	Br	OCH2C6H5
30	Br	OC6H5
31	Br	NHOCH3
32	Br	NHOCH2CH3
33	Br	N(CH3)OCH3
34	Br	ON=C(CH3)2
35	Br	OCH2CO2CH3
36	Br	OCH(CH3)CO2CH2CH3
37	Br	OC(CH3)2CO2CH3
38	Br	Oc-CsH9
39	CN	OH
40	CN	OMe
41	CN	OEt
42	CN	Oi-Pr
43	CN	OCH2CH=CH2
44	CN	OCH2CH2CH3
45	CN	OCH2CH2CH2CH3
46	CN	OCH2CH2CH2CH2CH3
47	CN	OC(CH3)3
48	CN	OCH2C6H5
49	CN	OC6H5
50	CN	NHOCH3
51	CN	NHOCH2CH3
52	CN	N(CH3)OCH3
53	CN	ON=C(CH3)2
54	CN	OCH2CO2CH3
55	CN	OCH(CH3)CO2CH2CH3
56	CN	OC(CH3)2CO2CH3
57	CN	Oc-CsH9
58	NO2	OH
59	NO2	OMe
60	NO2	OEt
61	NO2	Oi-Pr
62	NO2	OCH2CH=CH2
63	NO2	OCH2CH2CH3
64	NO2	OCH2CH2CH2CH3
66	NO2	OCH2CH2CH2CH2CH3

PL 209 873 B1

Ciąg dalszy tablicy 1

1	2	3
66	NO2	OC(CH3)3
67	NO2	OCH2C6H5
68	NO2	OC6H5
69	NO2	NHOCH3
70	NO2	NHOCH2CH3
71	NO2	N(CH3)OCH3
72	NO2	ON=C(CH3)2
73	NO2	OCH2CO2CH3
74	NO2	OCH(CH3)CO2CH2CH3
75	NO2	OC(CH3)2CO2CH3

Niektóre spośród związków pirydonowych [a] przedstawiono z ich numerami związków poniżej. Związki o następującym wzorze:

T a b l i c a 2

Numer związku	R³	R⁴
76	Cl	F
77	Cl	H
78	Br	F
79	CN	F
80	CN	H
81	NO2	F
82	NO2	H
83	Cl	Cl
84	CN	Cl

Poniżej przedstawiono przykłady preparatów, w których związek pirydonowy [d] i związek pirydonowy [a] są wykorzystane, jako chwastobójcze substancje aktywne, w których część (części) przedstawiono, jako część wagową (części wagowe).

P r z y k ł a d wzorcowego preparatu 1

Pięćdziesiąt części każdego ze związków 1-84, 3 części ligninosulfonianu wapniowego, 2 części laurylosiarczanu sodowego i 45 części syntetycznego, uwodnionego tlenku krzemu i poddano dokładnemu sproszkowaniu i mieszano z otrzymaniem zwilżalnego proszku dla każdego związku.

PL 209 873 B1

P r z y k ł a d wzorcowego preparatu 2

Dziesięć części każdego ze związków 1-84, 14 części i eteru polioksyetyleno-styrylo-fenylowego, 6 części dodecylobenzenosulfonianu wapniowego, 35 części ksylenu i 35 części cykloheksanonu dobrze zmieszano otrzymując dający się emulgować koncentrat dla każdego związku.

P r z y k ł a d wzorcowego preparatu 3

Dwie części każdego ze związków 1-84, 2 części syntetycznego, uwodnionego tlenku krzemu, 2 części ligninosulfonianu wapniowego, 30 części bentonitu i 64 części glinki kaolinowej poddano dokładnemu sproszkowaniu i zmieszano, i mieszaninę dokładnie zagniatano z wodą, następnie poddano granulacji i wysuszono otrzymując granulat dla każdego związku.

P r z y k ł a d wzorcowego preparatu 4

Dwadzieścia pięć części każdego ze związków 1-84, 50 części 10% wodnego roztworu alkoholu poliwinylowego i 25 części wody zmieszano i poddano sproszkowaniu, dopóki średni wymiar cząstki nie wyniósł 5 μm lub mniej, uzyskując koncentrat do rozpraszania dla każdego związku.

P r z y k ł a d wzorcowego preparatu 5

Pięć części każdego ze związków 1-84 dodaje się do 40 części 10% wodnego roztworu alkoholu poliwinylowego, i mieszaninę emulguje się na drodze dyspersji z zastosowaniem 3 homogenizatora, dopóki średni wymiar cząstki nie wyniósł 10 μm lub mniej, następnie dodaje się 55 części wody, uzyskując stężoną emulsję dla każdego związku.

Poniżej wykazano, że związek pirydonowy [d] i związek i pirydonowy [a] są użyteczne, jako substancje aktywne chwastobój czo.

P r z y k ł a d wzorcowego testu 1

Cylindryczne naczynia (doniczki) z tworzywa sztucznego, każde posiadające średnicę 10 cm i głębokość 10 cm, wypełniono glebą, i następnie zasiano w nich wilca (ivyleaf morning glory) i zaślaz (velvetleaf). Rośliny testowe rosły w szklarni przez 10 dni. Następnie każdy ze związków 1, 2, 3, 6, 8, 12, 15, 16, 19, 21, 40, 59 i 76 przeprowadzono w dający się emulgować koncentrat według wzorcowego przykładu preparatu 2, i rozcieńczono wodą zawierającą środek rozpraszający. Rozcieńczony preparat natryskiwano jednorodnie na liście roślin testowych za pomocą spryskiwacza z szybkością 1000 litrów na hektar. Po natrysku rośliny testowe rosły w szklarni przez 12 dni, i zbadano aktywność chwastobójczą związków. W wyniku tego okazało się, że każdy ze związków 1, 2, 3, 6, 8, 12, 15, 16, 19, 21, 40, 59 i 76 doskonale kontrolował wzrost wilca (ivyleaf morning glory) i zaślazu (velvetleaf) dla dawki 125 g/ha.

P r z y k ł a d wzorcowego testu 2

Cylindryczne naczynia (doniczki) z tworzywa sztucznego, każde posiadające średnicę 10 cm i głębokość 10 cm, wypełniono glebą, i następnie zasiano w nich wilca (ivyleaf morning glory) i zaślaz (velvetleaf). Rośliny testowe rosły w szklarni przez 10 dni. Następnie każdy ze związków 1, 2, 3, 6, 8, 12, 15, 16, 19, 21, 40, 59 i 76 przeprowadzono w dający się emulgować koncentrat według przykładu wzorcowego preparatu 2, i rozcieńczono wodą. Rozcieńczony preparat natryskiwano jednorodnie na powierzchnię gleby za pomocą spryskiwacza z szybkością 1000 litrów na hektar. Po natrysku rośliny testowe rosły w szklarni przez 19 dni, i zbadano aktywność chwastobójczą związków. W wyniku tego okazało się, że każdy ze związków 1, 2, 3, 6, 8, 12, 15, 16, 19, 21, 40, 59 i 76 doskonale kontrolował wzrost wilca (ivyleaf morning glory) i zaślazu (velvetleaf) dla dawki 500 g/ha.

Dostępność przemysłowa

Sposobem według wynalazku można korzystnie wytwarzać związek pirydynowy [d] posiadający doskonałą aktywność chwastobójczą.

Claims

1. Sposób wytwarzania związku pirydonowego [d]

PL 209 873 B1 w którym R¹, R³ i R⁴ są takie jak zdefiniowano poniżej, znamienny tym, że obejmuje poddawanie związku pirydonowego [a]:

w którym R³ oznacza atom chlorowca, grupę cyjanową lub grupę nitrową, i R⁴ oznacza atom wodoru lub atom chlorowca, reakcji ze związkiem α-diazoestrowym [f]:

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako kwas stosuje się sól rodu (II).

3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako kwas stosuje się trifluorek boru.

4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako kwas stosuje się kwas trifluorometanosulfonowy lub kwas p-toluenosulfonowy.