PL209342B1

PL209342B1 - Sposób selektywnej ekstrakcji, oczyszczania i enzymatycznej modyfikacji podjednostki α' sojowej β-konglicyniny, jej fragmenty polipeptydowe i ich zastosowanie oraz kompozycje farmaceutyczne, dodatki lub produkty spożywcze zawierające te fragmenty polipeptydowe

Info

Publication number: PL209342B1
Application number: PL370294A
Authority: PL
Inventors: Marcello Duranti; Paolo Morazzoni
Original assignee: Indena Spa
Priority date: 2002-01-29
Filing date: 2003-01-27
Publication date: 2011-08-31
Also published as: DE60308994D1; CY1107514T1; PL370294A1; ES2274208T3; PT1469741E; ATE341943T1; SG152048A1; US20050164337A1; US7901718B2; AU2003208346B8; IL163225A; EP1469741B1; CN100558243C; CA2474106C; HK1073590A1; JP2005516043A; US8257758B2; JP4522706B2; NO327156B1; KR20040077786A

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób selektywnej ekstrakcji, oczyszczania i enzymatycznej modyfikacji podjednostki α' sojowej β-konglicyniny. Przedmiotem wynalazku są również fragmenty polipeptydowe i amino-końcowy fragment polipeptydowy podjednostki α' β-konglicyniny sojowej i ich zastosowanie do wytwarzania leku do leczenia tych patologii, które wymagają obniżenia poziomu cholesterolu i/lub trójglicerydów w osoczu, w szczególności hiperlipidemii. Ponadto przedmiotem wynalazku są kompozycje farmaceutyczne, dodatki lub produkty spożywcze zawierające te fragmenty polipeptydowe.

Znane właściwości obniżania cholesterolu przez soję i jej pochodne wynikają z zawartości izoflawonów (Kirk i in., 1998) i białek (Anderson i in., 1995).

Białka sojowe składają się głównie z glicynin (frakcja 11S) i β-konglicynin (frakcja 7S), przy czym ta druga składa się z trzech podjednostek, nazwanych α, α' i β (Thanh i Shibasaki, 1976). Badania przeprowadzone na białkach sojowych wykazały, że frakcja 7S (Lovati i in., 1992, 1996), a zwłaszcza podjednostka α' (Manzoni i in., 1998), ma zdolność aktywacji receptora LDL, jest więc w szczególności odpowiedzialna za redukcję poziomu cholesterolu w osoczu. W rzeczywistości, działanie na linię komórek wątroby 7S globuliną indukuje rozległą degradację podjednostek α i α' i stymulację aktywności receptora LDL, podczas gdy podjednostki β nie są degradowane i receptor nie jest aktywowany. Ponadto, mutanty soi, w których frakcja 7S nie zawiera podjednostki α', nie są zdolne do modyfikacji aktywności receptora nawet w wysokich stężeniach.

Z tych obserwacji doświadczalnych wynika, że potrzebne są metody wytwarzania β-konglicyniny w czystej postaci, jak również metody odzyskiwania i oczyszczania podjednostki α', z której przez działanie enzymami można później otrzymać specyficzne sekwencje aminokwasowe, bez potrzeby stosowania syntezy peptydu.

Sposób sugerowany przez Than'a i in. (1975 i 1976) i zmodyfikowany później przez O'Keefe'a i in. (1991) umożliwia oddzielenie glicynin i β-konglicynin na podstawie ich różnych rozpuszczalności przy różnym pH; jednakże zanieczyszczenie jest wciąż duże i wymagana jest filtracja żelowa lub chromatografia powinowactwa, które są kosztowne i trudne do przeprowadzenia na skalę przemysłową. Także modyfikacja sugerowana przez Nagano i in. (1992), chociaż umożliwia zwiększenie czystości frakcji, jest wciąż kosztowną metodą, którą można stosować tylko na skalę laboratoryjną.

Ostatnio, Wu i in. (1999), opisali sposób oddzielania glicynin i konglicynin na skalę półprzemysłową. Glicyniny wytrąca się w dwóch kolejnych ekstrakcjach wodnych przy pH 8,5, po których na supernatant działa się roztworem wodorosiarczynu o stężeniu 0,98 g/l, podczas gdy konglicyniny wytrąca się przez dodanie 0,25 M NaCl do ługów macierzystych po wytrącaniu glicynin, i następnie wyregulowanie pH do 4,8. Sposób umożliwia traktowanie dużych ilości substancji wyjściowej, a także zapewnia wysokie wydajności białka, ale czystość frakcji jest wciąż niezadowalająca; w szczególności β-konglicynina ulega degradacji, w znacznym stopniu podczas diafiltracji z zastosowaniem wody, co jest działaniem koniecznym, stosowanym w celu zmniejszenia nadmiaru jonów wodorosiarczynowych i usunięcia soli.

Powyżej cytowane metody nie tylko nie pozwalają na uzyskanie czystej β-konglicyniny, lecz co więcej, żadna z nich nie przewiduje oddzielenia i oczyszczenia podjednostki α'.

Przedmiotem wynalazku jest sposób selektywnej ekstrakcji, oczyszczania i enzymatycznej modyfikacji podjednostki α' sojowej β-konglicyniny, obejmujący następujące etapy:

a) ekstrakcję odtłuszczonej zmielonej soji z zastosowaniem wodnego roztworu wodorosiarczynu sodu o stężeniu 0,80 g/L - 1,20 g/L przy pH w zakresie od 6,0 do 6,9, z wytworzeniem rozpuszczalnej frakcji białkowej wzbogaconej w β-konglicyninę;

b) wytrącanie frakcji β-konglicyninowej uzyskanej według etapu a) przez działanie 35-60% etanolem;

c) oczyszczanie wytrąconej frakcji uzyskanej według etapu b) metodą chromatografii powinowactwa z zastosowaniem metalu (MAC) z użyciem mocznika jako środka denaturującego, w celu oddzielenia podjednostki α';

d) obróbkę enzymatyczną podjednostki α' uzyskanej według etapu c) z zastosowaniem enzymu proteolitycznego i następnie oczyszczanie metodą chromatografii MAC;

e) wytrącanie podjednostki α' z zastosowaniem acetonu.

Korzystnie ekstrakcję prowadzi się z zastosowaniem 15 objętości roztworu wodorosiarczynu sodu o stężeniu 0,98 g/l przy pH 6,4.

PL 209 342 B1

Korzystnie wytrącanie w etapie b) prowadzi się z zastosowaniem 40% etanolu.

Korzystnie MAC w etapie c) prowadzi się na macierzy sprzężonej z cynkiem lub niklem, a korzystniej na macierzy sprzężonej z cynkiem.

Korzystnie stosuje się macierz składającą się z agarozy - kwasu iminodioctowego.

Korzystnie jako enzym proteolityczny w obróbce enzymatycznej w etapie d) stosuje się chymotrypsynę.

Korzystnie podjednostkę α' i frakcję wzbogaconą w β-konglicyninę stabilizuje się przez liofilizację.

Przedmiotem wynalazku są również fragmenty polipeptydowe podjednostki α' β-konglicyniny sojowej, otrzymywane wyżej określonym sposobem.

Przedmiotem wynalazku jest również amino-końcowy fragment polipeptydowy, otrzymywany za pomocą wyżej określonego sposobu po obróbce chymotrypsyną.

Ponadto przedmiotem wynalazku jest zastosowanie fragmentów polipeptydowych lub aminokońcowych fragmentów polipeptydowych podjednostki α' β-konglicyniny sojowej do wytwarzania leku do leczenia tych patologii, które wymagają obniżenia poziomu cholesterolu i/lub trójglicerydów w osoczu, w szczególności hiperlipidemii.

Ponadto przedmiotem wynalazku są kompozycje farmaceutyczne zawierające fragmenty polipeptydowe lub amino-końcowe fragmenty polipeptydowe podjednostki α' β-konglicyniny sojowej, same lub w połączeniu z innymi aktywnymi składnikami, z domieszką odpowiednich nośników.

Przedmiotem wynalazku są również dodatki lub produkty spożywcze zawierające fragmenty polipeptydowe lub amino-końcowe fragmenty polipeptydowe podjednostki α' β-konglicyniny sojowej.

Poniżej przedstawiono wynalazek bardziej szczegółowo.

β-konglicynina jest wzbogacana jak pokazano na fig. 1. Substancję wyjściową stanowi mączka sojowa, odtłuszczona przez usunięcie frakcji lipidowej z zastosowaniem rozpuszczalników. Materiał ekstrahuje się wodnym roztworem wodorosiarczynu sodu przy słabo kwasowym pH. Stosuje się roztwór o objętości w zakresie od 14 to 16 razy większej na masę substancji wyjściowej, korzystnie od 14,5 do 15,5 razy większej. Stężenie wodorosiarczynu mieści się w zakresie od 0,80 do 1,20 g/l, korzystnie od 0,90 do 1,10 g/l, najkorzystniej od 0,95 do 1,05 g/l. Ekstrakcję prowadzi się w czasie pomiędzy 14 i 18 godzin w temperaturze w zakresie od -2 do 8°C. Zgodnie z korzystnym rozwiązaniem wynalazku, ekstrakcję prowadzi się przez 16 godzin z zastosowaniem 15 objętości roztworu wodorosiarczynu o stężeniu 0,98 g/l i pH 6,4, w temperaturach w zakresie od 0 do 4°C.

Przy tym pH i w tej temperaturze, rozpuszczalność glicynin jest bardzo mała i dlatego wytrącają się razem z innym nierozpuszczalnym materiałem. Osad oddziela się przez odwirowanie i rozpuszczalną frakcję traktuje się 35-60% (objętość/objętość) wodnym roztworem etanolu, korzystnie 40% wodnym roztworem etanolu, w temperaturach w zakresie od 20 do 30°C, korzystnie w temperaturze pokojowej 25°C. Supernatant odwirowuje się, a osad, składający się głównie z β-konglicynin, poddaje się liofilizacji. Uzyskany proszek poddaje się obróbce w kolejnym etapie (fig. 2).

Wybór oddzielenia i oczyszczenia podjednostki α' metodą, MAC (Ostrove i Weiss, 1990) jest związany z jej zdolnością, do koordynacyjnego wiązania jonów metalu, takiego jak Zn²⁺ i Ni²⁺, ponieważ ta podjednostka ma większą zawartość histydyny niż podjednostki α i β (Thanh i 'Shibasaki, 1978).

Stosowano macierz sprzężoną z cynkiem lub niklem, korzystnie z cynkiem. Zgodnie z korzystnym rozwiązaniem wynalazku, macierz składa się z kwasu iminodioctowego-agarozy. Liofilizowany materiał białkowy zawiesza się w buforze denaturującym składającym się z 50 mM Tris, 0,5 M NaCl o pH 7,2 i zawierającym 5 do 8 M mocznika, korzystnie 5 M. W tych warunkach, podjednostka α' selektywnie łączy się z macierzą, a podjednostki α i β można usunąć przez wymywanie z powyższego buforu; następnie podjednostkę α' wymywa się z zastosowaniem 0,1 M imidazolu w takim samym buforze lub w wodzie destylowanej.

Frakcję białkową wzbogaconą w podjednostkę α' zbiera się i poddaje działaniu rozpuszczalników organicznych wytrącających białka, korzystnie zimny aceton. Aceton stosuje się w objętościach w zakresie od 2 do 5 krotności objętości frakcji, korzystnie 3 do 4 objętości, w temperaturze w zakresie pomiędzy -10 i -30°C, korzystnie w temperaturze pomiędzy -15 i -25°C. Zgodnie z korzystnym rozwiązaniem wynalazku, stosuje się 3 objętości acetonu w temperaturze -20°C. Uzyskany osad oddziela się przez odwirowanie, ponownie zawiesza w etanolu, korzystnie w 95% etanolu, następnie odwirowuje i liofilizuje. Liofilizat zawiera 94% materiału białkowego i jest 10 razy bardziej wzbogacony w podjednostkę α' w stosunku do substancji wyjściowej.

Tabela 1 przedstawia wydajności ekstrakcji β-konglicyniny i podjednostki α' z mączki sojowej.

PL 209 342 B1

T a b e l a 1

Frakcja białkowa	Substancja wyjściowa	Wydajność ekstrakcji (%)
β-konglicynina	Odtłuszczona mączka	18,7
Podjednostka α'	β-konglicynina	11,0
Podjednostka α'	Odtłuszczona mączka	2,1

Fragmenty polipeptydowe podjednostki α' wytwarza się poddając liofilizat z poprzedniego etapu obróbce enzymatycznej z zastosowaniem enzymu proteolitycznego. Zgodnie z korzystnym rozwiązaniem wynalazku, enzymem proteolitycznym jest chymotrypsyna i uzyskany fragment składa się głównie z amino-końcowej części o masie cząsteczkowej 28000 Da.

Procedura jest następująca: liofilizat z poprzedniego etapu rozpuszcza się w stężeniu 5 mg/ml w 0,2 M NH4HCO3 zawierają cym 1,6 M mocznika przy pH w zakresie od 7,5 do 8,5. Chymotrypsynę dodaje się w stosunku wagowym od 1:10 do 1:50, korzystnie w stosunku wagowym 1:25 do substratu i inkubuje w temperaturze 37°C, mieszają c przez 24 godziny. Nastę pnie przeprowadza się etap metodą MAC, jak opisano powyżej.

Materiał wymywany imidazolem zawiera trzy fragmenty polipeptydowe, głównie fragment o masie cząsteczkowej 28000 Da, zawierający N-końcową część podjednostki α'.

Podawanie podjednostki α' i jej fragmentu otrzymanego w wyniku trawienia chymotrypsyna szczurom (tabela 2) potwierdziło, że są one zdolne do wyraźnego zmniejszenia poziomu cholesterolu i całkowitych trójglicerydów w osoczu. W szczególności, fragment podjednostki α' otrzymany w wyniku trawienia chymotrypsyna wykazał nie tylko większą skuteczność w zmniejszeniu poziomu cholesterolu niż inne składniki soi, lecz także niż klofibrat i dał porównywalne wyniki w przypadku trójglicerydów.

Wyniki doświadczeń biologicznych sugerują, że produkty dające się otrzymać sposobem według wynalazku, w szczególności podjednostkę α' i jej fragmenty, można stosować jako leki, w szczególności do leczenia tych patologii, które wymagają obniżenia poziomu cholesterolu i/lub trójglicerydów w osoczu. Wspomniane związki można stosować, same lub w połączeniu z innymi aktywnymi czynnikami z domieszką odpowiednich nośników, w celu otrzymywania kompozycji farmaceutycznych, w szczególnoś ci do leczenia hiperlipidemii. Ponadto, moż na je takż e stosować do otrzymywania dodatków do pożywienia lub produktów spożywczych przy reżimach dietetycznych określonych powyżej wymienionymi warunkami.

P r z y k ł a d y

Pierwszy etap: oczyszczanie 7S globuliny z soi

Substancją wyjściową była zmielona soja, odtłuszczona według metody Soxhlet, z zastosowaniem pentanu jako rozpuszczalnika.

Białka ekstrahowano roztworem 0,98 g/l NaHSO3 w ilości 15 objętości odtłuszczonej, zmielonej soi, przez 16 godzin w temperaturach w zakresie od 0 do 4°C, utrzymując pH 6,4. Po odwirowaniu, supernatant potraktowano 40% etanolem (objętość/objętość) w temperaturze pokojowej. Uzyskany osad, wzbogacony w β-konglicyninę i zawierający podjednostkę α' w stężeniu dwukrotnie wyższym niż w substancji wyjściowej, był liofilizowany.

Drugi etap: oczyszczanie podjednostki α'

Frakcję wzbogaconą β-konglicyniną ponownie zawieszono w buforze denaturującym (50 mM Tris, 0,5 M NaCl, pH 7,2) zawierającym 5 M mocznika i oczyszczono metodą MAC na macierzy agaroza-kwas iminodioctowy (Sigma) sprzężonej z cynkiem. Niezwiązany materiał białkowy wymywano stosując taki sam bufor jak powyżej, podczas gdy związany materiał białkowy, składający się głównie z podjednostki α', wymywano z zastosowaniem 0,1 M imidazolu w tym samym buforze lub w wodzie destylowanej.

Na frakcję wzbogaconą podjednostka α' działano 3-4 objętościami acetonu w temperaturze -20°C; uzyskany osad zawieszono w 40% etanolu w temperaturze pokojowej, następnie odwirowano i poddano liofilizacji. Uzyskany proszek zawierał 94% białek i 10-krotnie większą, ilość podjednostki α' niż substancja wyjściowa.

Trzeci etap: obróbka enzymatyczna podjednostki α'

Liofilizat z powyższego etapu rozpuszczono w stężeniu 5 mg/ml w 0,2 M NH4HCO3 zawierającym 1,6 M mocznika, przy pH w zakresie od 7,5 do 8,5. Następnie roztwór potraktowano chymotrypsyną w stosunku wagowym 1:25 do substratu białkowego i inkubowano w temperaturze 37°C miePL 209 342 B1 szając przez 24 godziny, a następnie oczyszczono metodą MAC jak opisano powyżej. Materiał zatrzymany przez żywicę i wymyty 0,1 M imidazolem zawierał trzy fragmenty polipeptydowe, przy czym główny miał masę cząsteczkową 28000 Da i składał się z N-końcowej części podjednostki α'.

Doświadczenia biologiczne

Zwierzęta

Użyto szczury CD SPF/VAF płci męskiej, o wadze 75-100 g. Zwierzęta umieszczono w klatkach makrolonowych (4-5 zwierząt na klatkę) w warunkach automatycznie kontrolowanego oświetlenia (cykl 12 godzin światła/12 godzin ciemności), temperatury (21 ± 1°C) i wilgotności (60 ± 5%).

Protokół doświadczalny

Po 7 dniach aklimatyzacji, zwierzęta podzielono losowo na siedem grup po 20 szczurów każda (tabela 2). Przez 28 dni, w jednej grupie utrzymywano normalną dietę (cod. 014RF25C; Mucedola

S.r.l., Settimo Milanese, MI, Italy), podczas gdy inne poddano diecie hipercholesterolemicznej składającej się z 1% cholesterolu, 0,5% kwasu cholinowego i 25% uwodornionego oleju kokosowego (batch 332000, preparation 01.09.2000; Laboratorio Dottori Piccioni, Gessate, MI, Italy), z nieograniczonym dostępem do wody. Pożywienie podawano codziennie (40 g, o godzinie 09.00 rano.), a ilość niespożytego pokarmu ważono. Doświadczenie prowadzono następująco.

Grupa 1 (kontrolna): zwierzęta utrzymywano na normalnej diecie i przez 28 dni podawano im doustnie 0,5% roztwór karboksymetylocelulozy.

Grupa 2: zwierzęta utrzymywano na diecie hipercholesterolemicznej i przez 28 dni podawano im doustnie roztwór 0,5% karboksymetylocelulozy.

Grupa 3: zwierzęta utrzymywano na diecie hipercholesterolemicznej i przez 28 dni podawano im doustnie klofibrat w dawce 200 mg/kg.

Grupa 4: zwierzęta utrzymywano na diecie hipercholesterolemicznej i przez 28 dni podawano im doustnie pełny ekstrakt białkowy z soi (TPE) w dawce 200 mg/kg.

Grupa 5: zwierzęta utrzymywano na diecie hipercholesterolemicznej i przez 28 dni podawano im doustnie β-konglicyninę w dawce 50 mg/kg.

Grupa 6: zwierzęta utrzymywano na diecie hipercholesterolemicznej i przez 28 dni podawano im doustnie podjednostkę α' w dawce 10 mg/kg.

Grupa 7: zwierzęta utrzymywano na diecie hipercholesterolemicznej i przez 28 dni podawano im doustnie fragment podjednostki α' otrzymany w wyniku trawienia chymotrypsyną w dawce 1 mg/kg.

Całkowity poziom cholesterolu i trójglicerydów w osoczu zmierzono pod koniec 28 dnia eksperymentu, po 16 godzinach postu. Zwierzęta znieczulono eterem etylowym i pobrano krew z dolnej żyły głównej do probówek zawierających EDTA (1 mg/ml). Po odwirowaniu przez 15 minut w temperaturze 4°C przy 3000 obrotów na minutę, osocze oddzielono, zamrożono i przechowywano w temperaturze -20°C aż do przeprowadzenia pomiarów.

Całkowite stężenie cholesterolu i trójglicerydów w osoczu (przedstawione w tabeli 2) określono zgodnie z typowymi testami enzymatycznymi.

T a b e l a 2

Grupa doświadczalna	Całkowite stężenie cholesterolu (mg/dL)	Całkowite stężenie trójglicerydów (mg/dL)
Grupa 1	55,4 ± 3	105,1 ± 7,2
Grupa 2	284,1 ± 10,3	226,9 ± 12,6
Grupa 3	191,2 ± 8,0	139,1 ± 5,8
Grupa 4	236,1 ± 10,2	176,9 ± 8,1
Grupa 5	196,4 ± 7,6	146,7 ± 5,9
Grupa 6	182,2 ± 12,1	150,1 ± 9,8
Grupa 7	175,8 ± 7,9	140,3 ± 7,4

PL 209 342 B1

ODSYŁACZE LITERATUROWE

Anderson J.W., Bryan M.J., Cook-Newall M-E., 1995 N. Engl. J. Med. 333, 276-282.

Kirk E.A., Sutherland P., Wang S.A., Chait A., LeBoeuf R.C., 1998 Journal of Nutrition. 128,

954-959.

Lovati M R., Manzoni C, Corsini A., Granata A., Frattini R., Fumagalli R., Sirtori C, 1992 J. Nutr. 122, 1971-1978.

Lovati M.R., Manzoni C, Corsini A., Granata A., Fumagalli R., Sirtori C, 1996 J. Nutr. 126, 2831-2842.

Manzoni C, Lovati M.R., Gianazza E., Morita Y., Sirtori C, 1998 J. Agric. Food. Chem. 46, 2481-2484.

Nagano T., Hirotsuka M., Mori H., Kohyama K., Nishinari K., 1992 J. Agric. Food. Chem. 40, 941-944.

O'Keefe S.F., Wilson L.A., Resurreccion A.P., Murphy P.A., 1991 J. Agric. Food. Chem. 39, 1022-1027.

Ostrove S., Weiss S., 1990 Methods in Enzimology 182, 371-379.

Thanh V.H., Okubo K., Shibasaki K., 1975 Plant Physiol. 56:19-22.

Thanh V.H., Shibasaki K., 1976 J. Agric. Food. Chem. 24, 1117-1121.

Thanh V.H., Shibasaki K., 1978 J. Agric. Food. Chem. 26, 695-698.

Wu S., Murphy P.A., Johnson L.A., Fratzke A.R., Reuber M.A. 1999 JAOCS 76, 285-293.

Claims

1. Sposób selektywnej ekstrakcji, oczyszczania i enzymatycznej modyfikacji podjednostki α' sojowej β-konglicyniny, znamienny tym, że w następujących etapach przeprowadza się:

a) ekstrakcję odtłuszczonej zmielonej soi z zastosowaniem wodnego roztworu wodorosiarczynu sodu o stężeniu 0,80 g/L - 1,20 g/L przy pH w zakresie od 6,0 do 6,9, z wytworzeniem rozpuszczalnej frakcji białkowej wzbogaconej w β-konglicyninę;

e) wytrącanie podjednostki α' z zastosowaniem acetonu.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że ekstrakcję prowadzi się z zastosowaniem 15 objętości roztworu wodorosiarczynu sodu o stężeniu 0,98 g/l przy pH 6,4.

3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że wytrącanie w etapie b) prowadzi się z zastosowaniem 40% etanolu.

4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że MAC w etapie c) prowadzi się na macierzy sprzężonej z cynkiem lub niklem.

5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że MAC w etapie c) prowadzi się na macierzy sprzężonej z cynkiem.

6. Sposób według zastrz. 4, albo 5, znamienny tym, że stosuje się macierz składającą się z agarozy - kwasu iminodioctowego.

7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako enzym proteolityczny w obróbce enzymatycznej w etapie d) stosuje się chymotrypsynę.

8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podjednostkę α' i frakcję wzbogaconą w β-konglicyninę stabilizuje się przez liofilizację.

9. Fragmenty polipeptydowe podjednostki α' β-konglicyniny sojowej, znamienne tym, że otrzymywane są sposobem określonym w zastrz. 1-8.

10. Amino-końcowy fragment polipeptydowy, znamienny tym, że otrzymywany jest sposobem określonym w zastrz. 7.

PL 209 342 B1

11. Zastosowanie fragmentów polipeptydowych podjednostki α β-konglicyniny sojowej określonych w zastrz. 9 do wytwarzania leku do leczenia tych patologii, które wymagają obniżenia poziomu cholesterolu i/lub trójglicerydów w osoczu.

12. Zastosowanie według zastrz. 11 do wytwarzania leku do leczenia hiperlipidemii.

13. Zastosowanie amino-końcowych fragmentów polipeptydowych określonych w zastrz. 9 do wytwarzania leku do leczenia tych patologii, które wymagają obniżenia poziomu cholesterolu i/lub trójglicerydów w osoczu.

14. Kompozycje farmaceutyczne, znamienne tym, że zawierają fragmenty polipeptydowe określone w zastrz. 9, same lub w połączeniu z innymi aktywnymi składnikami, z domieszką odpowiednich nośników.

15. Kompozycje farmaceutyczne, znamienne tym, że zawierają fragmenty polipeptydowe określone w zastrz. 10, same lub w połączeniu z innymi aktywnymi składnikami, z domieszką odpowiednich nośników.

16. Dodatki lub produkty spożywcze, znamienne tym, że zawierają fragmenty polipeptydowe określone w zastrz. 9.

17. Dodatki lub produkty spożywcze, znamienne tym, że zawierają fragmenty polipeptydowe określone w zastrz. 10.