PL209338B1 - Pochodne merkaptoacetyloamidu, ich zastosowanie oraz kompozycja farmaceutyczna zawierająca te pochodne - Google Patents

Pochodne merkaptoacetyloamidu, ich zastosowanie oraz kompozycja farmaceutyczna zawierająca te pochodne

Info

Publication number
PL209338B1
PL209338B1 PL363034A PL36303402A PL209338B1 PL 209338 B1 PL209338 B1 PL 209338B1 PL 363034 A PL363034 A PL 363034A PL 36303402 A PL36303402 A PL 36303402A PL 209338 B1 PL209338 B1 PL 209338B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
formula
compounds
acid
compound
derivatives
Prior art date
Application number
PL363034A
Other languages
English (en)
Other versions
PL363034A1 (pl
Inventor
Gary A. Flynn
Shujaath Mehdi
Jack Roger Koehl
Barbara Ann Anderson
Manfred Gerken
Bernd Jablonka
Heinz-Werner Kleemann
Wolfgang Linz
Werner Seiz
Bernhard Seuring
Original Assignee
Sanofi Aventis Deutschland
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Priority claimed from GBGB0119305.1A external-priority patent/GB0119305D0/en
Application filed by Sanofi Aventis Deutschland filed Critical Sanofi Aventis Deutschland
Publication of PL363034A1 publication Critical patent/PL363034A1/pl
Publication of PL209338B1 publication Critical patent/PL209338B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D471/00Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, at least one ring being a six-membered ring with one nitrogen atom, not provided for by groups C07D451/00 - C07D463/00
    • C07D471/02Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, at least one ring being a six-membered ring with one nitrogen atom, not provided for by groups C07D451/00 - C07D463/00 in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D471/04Ortho-condensed systems
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/04Inotropic agents, i.e. stimulants of cardiac contraction; Drugs for heart failure
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/12Antihypertensives

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Cardiology (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Heart & Thoracic Surgery (AREA)
  • Hospice & Palliative Care (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Peptides Or Proteins (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)
  • Nitrogen And Oxygen Or Sulfur-Condensed Heterocyclic Ring Systems (AREA)
  • Cephalosporin Compounds (AREA)
  • Nitrogen- Or Sulfur-Containing Heterocyclic Ring Compounds With Rings Of Six Or More Members (AREA)

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku są pochodne merkaptoacetyloamidu, ich zastosowanie do leczenia schorzeń sercowo-naczyniowych oraz kompozycja farmaceutyczna zawierająca te pochodne jako substancję czynną.
Wynalazek dotyczy nowych związków wykazujących zarówno działanie hamujące wobec enzymu przekształcającego angiotensynę jak i działanie hamujące wobec obojętnej endopeptydazy.
Enzym przekształcający angiotensynę (ACE) jest dipeptydazą peptydylową, która katalizuje konwersję angiotensyny I do angiotensyny II. Angiotensyna II jest czynnikiem zwężającym naczynia, który stymuluje również wydzielanie aldosteronu przez korę nadnerczy. Hamowanie ACE zapobiega zarówno konwersji angiotensyny I do angiotensyny II, jak i metabolizmowi bradykininy, co powoduje zmniejszenie stężenia krążącej angiotensyny II, aldosteronu i podwyższenia stężenia krążącej bradykininy. Dodatkowo do tych zmian neurohormonalnych obserwuje się obniżenie obwodowego oporu naczyniowego i ciśnienia krwi, zwłaszcza u osób z wysokim stężeniem krążącej reniny. Inne skutki farmakologiczne związane z hamowaniem ACE obejmują ustępowanie przerostu lewej komory, polepszenie klinicznych objawów niewydolności serca i zmniejszenie śmiertelności u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca (CHF) albo dysfunkcją lewej komory po zawale mięśnia sercowego.
Obojętna endopeptydaza (NEP) jest enzymem odpowiedzialnym za metabolizm przedsionkowego peptydu natriuretycznego (ANP). Hamowanie NEP powoduje podwyższanie stężenia ANP, co z kolei prowadzi do natriurezy, diurezy i obniża objętość wewnątrznaczyniową , powrót krwi żylnej do serca i ciśnienie krwi. ANP jest uwalniany przez przedsionkowe miocyty w odpowiedzi na napięcie przedsionkowe lub podwyższenie objętości wewnątrznaczyniowej. Stwierdzono, że podwyższone stężenie ANP w plazmie stanowi potencjalny mechanizm wyrównawczy w różnych stanach chorobowych, takich jak zastoinowa niewydolność serca, niewydolność nerek, nadciśnienie samoistne i marskość wątroby.
Wydzielanie ANP przez przedsionkowe miocyty powoduje rozszerzenie naczyń, diurezę, natriurezę oraz hamowanie uwalniania reniny i wydzielania aldosteronu. W przeciwieństwie do tego angiotensyna II powoduje zwężenie naczyń, reabsorpcję sodu i wody oraz wytwarzanie aldosteronu. Te dwa układy hormonalne oddziaływują na siebie w sposób wzajemny lub przeciwważny w celu utrzymania normalnych fizjologicznych odpowiedzi naczyniowych i hemodynamicznych.
Opis patentowy St. Zjedn. Am. nr 5430145 opisuje tricykliczne pochodne merkaptoacetyloamidu stosowane jako inhibitory ACE i NEP. Niniejszy wynalazek dotyczy specyficznych związków objętych ogólnym ujawnieniem w opisie patentowym St. Zjedn. Am. nr 5430145, które jednak nie są bezpośrednio opisane w w/w opisie a ponadto nieoczekiwanie wykazują polepszone właściwości ADME (absorpcja, dystrybucja, metabolizm, wydalanie) w porównaniu ze związkami przykładowo tam wymienionymi.
Tak więc przedmiotem wynalazku są pochodne merkaptoacetyloamidu o wzorze I
w którym
R1 oznacza atom wodoru albo grupę -C(O)-(C1-C4)alkilową,
R2 oznacza atom wodoru,
X oznacza grupę -(CH2)n, w której n oznacza liczbę całkowitą 1,
B1 i B2 oznaczają atom wodoru albo farmaceutycznie dopuszczalne sole lub stereoizomery tych związków.
PL 209 338 B1
Korzystnie w związku o wzorze I R1 oznacza grupę acetylową albo atom wodoru.
Przedmiot wynalazku obejmuje pochodne o wzorze I stanowiące kwas [4S-[4a,7a(S),12be]]-7-[[2(S)-acetylotio-3-metylo-1-oksobutylo]-amino]-1,2,3,4,6,7,8,12b-oktahydro-6-oksopirydo[2,1-a][2]-benzazepino- 4-karboksylowy;
Przedmiot wynalazku obejmuje również pochodne o wzorze I stanowiące kwas [4S-[4a,7a(S),12be]]-7-[[3-metylo-1-okso-2(S)-tiobutylo]-amino]-1,2,3,4,6,7,8,12b-oktahydro-6-oksopirydo[2,1-a][2]benzazepino-4-karboksylowy.
Również przedmiotem wynalazku są pochodne merkaptoacetyloamidu o wzorze I określone powyżej do leczenia schorzeń sercowo-naczyniowych takich jak nadciśnienie oraz zastoinowa niewydolność serca.
Przedmiotem wynalazku jest również kompozycja farmaceutyczna, charakteryzująca się tym, że zawiera pochodną merkaptoacetyloamidu o wzorze I określoną powyżej oraz farmaceutycznie dopuszczalny nośnik.
W jednym z rozwiązań wynalazek obejmuje związki o wzorze IA
w którym R1 oznacza grupę acetylową lub atom wodoru.
Korzystnymi rozwiązaniami zgodnie z wynalazkiem są związki o poniższych wzorach IB i IC
Związki o wzorze I obejmujące związki o wzorach IA, IB i IC są szczególnie korzystne jako dwoiste inhibitory ACE i NEP.
Kompozycja farmaceutyczna zawiera skuteczną, hamującą ACE i/lub NEP ilość związku o wzorze I w mieszaninie lub w innym zestawieniu z jednym lub więcej farmaceutycznie dopuszczalnym nośnikiem lub podłożem.
PL 209 338 B1
Stosowane tu określenie „C1-C4-alkil obejmuje nasycony, prosty lub rozgałęziony jednowartościowy łańcuch węglowodorowy zawierający jeden, dwa, trzy lub cztery atomy węgla i oznacza grupę metylową, etylową, propylową, izopropylową, n-butylową, izobutylową, t-butylową i tym podobne.
Stosowane tu określenie „grupa -C(O)-(C1-C4)alkilowa, oznacza grupę acylową obejmującą alifatyczne grupy alkilowe. Na przykład grupą acylową może być niższa grupa acylowa taka jak grupa acetylowi.
Stosowane tu określenie stereoizomer jest ogólnym terminem stosowanym dla wszelkich izomerów poszczególnych cząsteczek, które różnią się tylko orientacją ich atomów w przestrzeni. Określenie „stereoizomer obejmuje izomery stanowiące odbicie lustrzane (enancjomery), izomery geometryczne (cis/trans albo E/Z) i izomery związków mających więcej niż jedno chiralne centrum, nie będące swym odbiciem lustrzanym (diastereoizomery).
Stosowane tu określenia „R i „S są zwykle stosowane w chemii organicznej do zaznaczenia specyficznej konfiguracji chiralnego centrum. Określenie „R (rectus) dotyczy konfiguracji chiralnego centrum ze zgodną ze wskazówką zegara zależnością pierwszeństwa grup (najwyższe do drugich najniższych) patrząc w kierunku grupy o najniższym pierwszeństwie. Określenie „S (sinister) dotyczy konfiguracji chiralnego centrum z przeciwną do wskazówek zegara zależnością pierwszeństwa grup (najwyższe do drugich najniższych) patrząc w kierunku grupy o najniższym pierwszeństwie. Pierwszeństwo grup opiera się na regule kolejności, przy czym pierwszeństwo opiera się przede wszystkim na liczbie atomowej (zmniejszająca się liczba atomowa). Lista i omówienie pierwszeństwa jest zawarte w Stereochemistry of Organic Compounds, Ernest L. Eliel, Samuel H. Wilen i Lewis N. Mander, wydawnictwo Wiley-Interscience, John Wiley & Sons, Inc., Nowy Jork, 1994.
Dodatkowo do układu (R)-(S) do oznaczania absolutnej konfiguracji można stosować starszy układ D-L, zwłaszcza w odniesieniu do aminokwasów. W tym układzie wzór Fischera jest zorientowany tak, że na szczycie jest węgiel numer 1 łańcucha głównego. Oznaczenie „D stosuje się do określania absolutnej konfiguracji izomeru, w którym grupa funkcyjna (określająca) występuje po prawej stronie węgla chiralnego centrum, a „L oznacza izomer, w którym występuje ona po lewej stronie.
Stosowane tu określenie „leczenie lub „traktowanie oznacza, lecz bez ograniczania, wszelkie leczenie, polepszanie objawów, eliminowanie przyczyn objawów czasowo lub całkowicie, albo zapobieganie lub spowolnienie występowania objawów i postępu wymienionych chorób, zaburzeń lub stanów chorobowych.
Stosowane tu określenie „pacjent oznacza organizm ciepłokrwisty, taki jak ssak, który jest dotknięty daną chorobą, zaburzeniem lub stanem chorobowym. Rozumie się, że przykładami takich organizmów w ramach znaczenia tego terminu są świnki morskie, psy, koty, szczury, myszy, konie, bydło, owce oraz ludzie.
Stosowane tu określenie „farmaceutycznie dopuszczalna sól dotyczy wszelkich soli znanych uprzednio lub poznanych w przyszłości, które są stosowane przez fachowców i które są nie toksycznymi organicznymi lub nieorganicznymi solami addycyjnymi nadającymi się do stosowania farmaceutycznego. Jako przykłady zasad nadających się do tworzenia odpowiednich soli wymienia się wodorotlenki metali alkalicznych lub metali ziem alkalicznych, takie jak wodorotlenek sodu, potasu, wapnia lub magnezu, amoniak oraz alifatyczne, cykliczne lub aromatyczne aminy, takie jak metyloamina, dimetyloamina, trietyloamina, dietyloamina, izopropylodietyloamina, pirydyna i pikolina. Jako przykłady kwasów nadających się do tworzenia odpowiednich soli wymienia się kwasy nieorganiczne, takie jak na przykład kwas solny, kwas bromowodorowy, kwas siarkowy, kwas fosforowy i tym podobne kwasy, oraz organiczne kwasy karboksylowe, takie jak na przykład kwas octowy, propionowy, glikolowy, mlekowy, pirogronowy, malonowy, bursztynowy, fumarowy, jabłkowy, winowy, cytrynowy, askorbinowy, maleinowy, hydroksymaleinowy i dihydroksymaleinowy, benzoesowy, fenylooctowy, 4-aminobenzoesowy, 4-hydroksybenzoesowy, antranilowy, cynamonowy, salicylowy, 4-aminosalicylowy, 2-fenoksybenzoesowy, 2-acetoksybenzoesowy, migdałowy i tym podobne kwasy, oraz organiczne kwasy sulfonowe, takie jak kwas metanosulfonowy i kwas p-toluenosulfonowy.
Stosowane tu określenie „farmaceutyczny nośnik oznacza znane farmaceutyczne podłoża stosowane do wytwarzania preparatów związków farmaceutycznie czynnych nadających się do aplikowania, które są zasadniczo nietoksyczne i nie wywołujące uczuleń w warunkach stosowania. Dokładne ilości tych nośników są określane przez rozpuszczalność i właściwości chemiczne substancji czynnych, wybraną drogę podawania jak również standardową praktykę farmaceutyczną.
PL 209 338 B1
Związki według wynalazku można wytwarzać w sposób następujący.
Ugrupowanie tricykliczne związków o wzorze I można wytwarzać, stosując sposoby i techniki znane i stosowane przez fachowców. Opis patentowy St. Zjedn. Am. nr 5430145 opisuje przykłady odpowiednich sposobów i treść tego dokumentu włącza się tu jako odnośnik. Jeden z tych sposobów jest opisany poniżej i przedstawiony za pomocą schematu A.
Schemat A
PL 209 338 B1
R1 = COCH3,
R2 = H
W etapie a) odpowiednią blokowaną ftalimidem pochodną (S)-fenyloalaniny o wzorze 2 moż na wytwarzać drogą reakcji odpowiedniej pochodnej (S)-fenyloalaniny o wzorze 1 z bezwodnikiem ftalowym w odpowiednim rozpuszczalniku aprotycznym, takim jak dimetyloformamid.
W etapie b) odpowiednią blokowaną ftalimidem pochodną (S)-fenyloalaniny o wzorze 2 moż na przeprowadzać w odpowiedni chlorek kwasowy, który poddaje się następnie reakcji z estrem metylowym odpowiedniego aminokwasu o wzorze 3 w procesie sprzęgania. Na przykład odpowiednią blokowaną ftalimidem pochodną (S)-fenyloalaniny o wzorze 2 można poddawać reakcji z chlorkiem oksalilu w odpowiednim rozpuszczalniku aprotycznym, takim jak chlorek metylenu. Uzyskany chlorek kwasowy można następnie sprzęgać z estrem metylowym odpowiedniego aminokwasu o wzorze 3, stosując odpowiednią zasadę, taką jak N-metylomorfolina, w odpowiednim rozpuszczalniku aprotycznym, takim jak dimetyloformamid, otrzymując pochodną estru metylowego 1-okso-3-fenylopropyloaminokwasu o wzorze 4.
W etapie c) funkcyjną grupę hydroksymetylenową w odpowiedniej pochodnej estru metylowego 1-okso-3-fenylopropyloaminokwasu o wzorze 4 można utleniać do odpowiedniego aldehydu o wzorze 5 za pomocą znanych i stosowanych technik utleniania. Na przykład funkcyjną grupę hydroksymetylenową w odpowiedniej pochodnej estru metylowego 1-okso-3-fenylopropyloaminokwasu o wzorze 4 moż na utleniać do odpowiedniego aldehydu o wzorze 5 za pomocą utleniania Swerna z zastosowaniem
PL 209 338 B1 chlorku oksalilu i sulfotlenku dimetylowego w odpowiednim rozpuszczalniku aprotycznym, takim jak chlorek metylenu.
W etapie d) odpowiedni aldehyd o wzorze 5 moż na cyklizować do odpowiedniej enaminy o wzorze 6 drogą katalizy kwasowej. Na przykład odpowiedni aldehyd o wzorze 5 można cyklizować do odpowiedniej enaminy o wzorze 6 drogą traktowania kwasem trifluorooctowym w odpowiednim rozpuszczalniku aprotycznym, takim jak chlorek metylenu.
W etapie e) odpowiednią enaminę o wzorze 6 można przeprowadzać w odpowiedni związek tricykliczny o wzorze 7 drogą katalizowanej kwasem reakcji Friedel-Craftsa. Na przykład odpowiednią enaminę o wzorze 6 można przeprowadzać w odpowiedni związek tricykliczny o wzorze 7 drogą traktowania mieszaniną kwasu trifluorometanosulfonowego i bezwodnika kwasu trifluorooctowego w odpowiednim rozpuszczalniku aprotycznym, takim jak chlorek metylenu.
W etapie e) moż e okazać się konieczne reestryfikowanie funkcyjnej grupy karboksylowej w zależności od warunków obróbki. Można na przykład stosować traktowanie surowego produktu bromodifenylometanem w odpowiednim rozpuszczalniku aprotycznym, takim jak dimetyloformamid, w obecności zasady nie nukleofilowej, takiej jak węglan cezu, przy czym otrzymuje się odpowiedni ester difenylometylowy.
W etapie f) ftalimidową grupę ochronną odpowiedniego związku tricyklicznego o wzorze 7 można usuwać, stosując znane techniki i sposoby postępowania. Na przykład ftalimidową grupę ochronną odpowiedniego związku tricyklicznego o wzorze 7 można usuwać za pomocą monohydratu hydrazyny w odpowiednim rozpuszczalniku protonowym, takim jak metanol, przy czym otrzymuje się odpowiedni związek aminowy o wzorze 8.
W etapie g) odpowiedni związek (S)-octanowy o wzorze 10 można wytwarzać drogą reakcji odpowiedniego związku aminowego o wzorze 8 z odpowiednim (S)-octanem o wzorze 9. Na przykład odpowiedni związek aminowy o wzorze 8 można poddawać reakcji z odpowiednim (S)-octanem o wzorze 9 w obecności ś rodka sprzęgającego, takiego jak EEDQ (1-etoksykarbonylo-2-etoksy-1,2-dihydrochinolina), DCC (1,3-dicykloheksylokarbodiimid) albo cyjanofosfonian dietylowy, w odpowiednim rozpuszczalniku aprotycznym, takim jak chlorek metylenu, otrzymując odpowiedni związek (S)-acetoksylowy o wzorze 10.
W etapie h) funkcyjną grupę (S)-octanową odpowiedniego związku amidowego o wzorze 10 można hydrolizować do odpowiedniego (S)-alkoholu o wzorze 11a za pomocą zasady, takiej jak wodorotlenek litu, w mieszaninie odpowiednich rozpuszczalników, takiej jak tetrahydrofuran i etanol.
W etapie i) grupę funkcyjną (S)-alkoholu odpowiedniego zwią zku amidowego o wzorze 11a można przeprowadzać w odpowiedni (R)-tiooctan albo (R)-tiobenzoesan o wzorze 12a. Na przykład odpowiedni (S)-alkohol o wzorze 11a można traktować kwasem tiolooctowym w reakcji Mitsunobu z zastosowaniem trifenylofosfiny i DIAD (diizopropyloazodikarboksylan) w odpowiednim rozpuszczalniku aprotycznym, takim jak tetrahydrofuran.
W etapie j) grupę funkcyjną (S)-alkoholu odpowiedniego zwią zku amidowego o wzorze 11a można przeprowadzać w odpowiedni (R)-alkohol o wzorze 11b. Na przykład odpowiedni (S)-alkohol o wzorze 11a można traktować kwasem octowym w reakcji Mitsunobu z zastosowaniem trifenylofosfiny i DIAD w odpowiednim rozpuszczalniku aprotycznym, takim jak tetrahydrofuran. Otrzymany (R)-octan można następnie hydrolizować za pomocą odpowiedniej zasady, takiej jak wodorotlenek litu.
W etapie k) grupę funkcyjną (R)-alkoholu odpowiedniego związku amidowego o wzorze 11b można przeprowadzać w odpowiedni (S)-tiooctan albo (S)-tiobenzoesan o wzorze 12b. Na przykład odpowiedni (R)-alkohol o wzorze 11b można traktować kwasem tiolooctowym w reakcji Mitsunobu z zastosowaniem trifenylofosfiny i DIAD w odpowiednim rozpuszczalniku aprotycznym, takim jak tetrahydrofuran.
Jak przedstawiono w tabeli 1, podstawniki R1 i R2 w związkach o wzorze 12a i 12b można przekształcać, stosując znane fachowcom techniki i sposoby postępowania, przy czym otrzymuje się odpowiednie związki o wzorze 13a-14a i 13b-14b.
Na przykład funkcyjną grupę estru difenylometylowego w odpowiednim związku o wzorze 12a można usuwać, stosując kwas trifluorooctowy i otrzymuje się odpowiedni kwas karboksylowy o wzorze 13a. Podobnie funkcyjną grupę estru difenylometylowego w odpowiednim zwią zku o wzorze 12b moż na usuwać , stosują c kwas trifluorooctowy i otrzymuje się odpowiedni kwas karboksylowy o wzorze 13b.
Funkcyjną grupę (R)-tiooctanu albo (R)-tiobenzoesanu w odpowiednim związku o wzorze 13a można usuwać za pomocą wodorotlenku litu w mieszaninie odpowiednich rozpuszczalników, takich
PL 209 338 B1 jak tetrahydrofuran i etanol, otrzymując odpowiedni (R)-tiozwiązek o wzorze 14a. Podobnie funkcyjną grupę (S)-tiooctanu albo (S)-tiobenzoesanu w odpowiednim związku o wzorze 13b można usuwać za pomocą wodorotlenku litu w mieszaninie odpowiednich rozpuszczalników, takich jak tetrahydrofuran i etanol, otrzymując odpowiedni (S)-tiozwiązek o wzorze 14b.
T a b e l a 1
Przekształcenia R1 i R2
Związek R1 R2
13a i 13b COCH3 H
14ai14b H H
Chociaż ogólny sposób postępowania przedstawiony w schemacie A przedstawia sposób wytwarzania związków o wzorze I, w którym grupa -COOR2 występuje w konfiguracji (S), to związki o wzorze I, w którym grupa -COOR2 występuje w konfiguracji (R), można otrzymywać w analogiczny sposób, stosując odpowiedni ester metylowy (R)-aminokwasu zamiast estru metylowego (S)-aminokwasu o wzorze 3 w etapie b).
Substancje wyjściowe stosowane w sposobach wytwarzania przedstawionych ogólnie w schemacie A są łatwo dostępne dla fachowców. Na przykład określone wyjściowe (R)- i (S)-karboksy-octany lub benzoesany o wzorze 9 można otrzymywać drogą stereoselektywnej redukcji odpowiednich pirogronianów za pomocą borowodorków, (alpine boranes) jak opisano w J. Org. Chem. 47, 1606 (1982), J. Org. Chem. 49, 1316 (1984) i J. Am. Chem. Soc. 106, 1531 (1984), po czym uzyskany alkohol traktuje się bezwodnikiem kwasu octowego albo bezwodnikiem kwasu benzoesowego, otrzymując odpowiednie związki (R) - lub (S)-karboksy-octanowe lub benzoesanowe o wzorze 9.
Niektóre tricykliczne związki o wzorze 7 można też wytwarzać w sposób opisany w europejskim zgłoszeniu patentowym EP 249223 A.
Związki o wzorze I mogą być wytwarzane sposobem polegającym na tym, że związek o wzorze II
w którym R2, X, B1 i B2 maj ą znaczenie wyż ej podane, a Hal oznacza atom chlorowca, poddaje się reakcji ze związkiem o wzorze R1SH, w którym R1 ma znaczenie wyżej podane, w obecności zasady, takiej jak węglan metalu alkalicznego.
Sposób wytwarzania związku o wzorze II, polega na tym, że związek o wzorze III
PL 209 338 B1 w którym R2, X, B1 i B2 mają znaczenie wyżej podane, poddaje się reakcji ze związkiem o wzorze IV
w którym Hal oznacza atom chlorowca.
Inny sposób wytwarzania związków o wzorze I polega na tym, że związek o wzorze III
w którym R2, X, B1 i B2 mają znaczenie wyżej podane, poddaje się reakcji ze związkiem o wzorze V
w którym R1 ma znaczenie wyżej podane.
W tym ostatnim procesie odpowiedni związek aminowy o wzorze III można poddawać reakcji z odpowiednim (S) - albo (R)-tiooctanem o wzorze V, otrzymując odpowiednio właściwy (S) - albo (R)-tiooctan o wzorze I, jak opisano wyżej w schemacie A, etap g.
Schemat B przedstawia inny ogólny sposób wytwarzania związków o wzorze I.
Schemat B
PL 209 338 B1
R1 = COCH3,
X = (CH2)n n = 1
W etapie a odpowiedni związek aminowy o wzorze 28, w którym X oznacza (CH2)n, przy czym n oznacza 1, poddaje się reakcji z odpowiednim (R)-bromokwasem o wzorze 33, otrzymują c odpowiedni (R)-bromoamid o wzorze 34, w którym X oznacza (CH2)n, przy czym n oznacza 1, w warunkach analogicznych do opisanych wyżej dla schematu A, etap g.
Alternatywnie odpowiedni związek aminowy o wzorze 28, w którym X oznacza (CH2)n, przy czym n oznacza 1, poddaje się reakcji z odpowiednim (S)-bromokwasem, otrzymując odpowiedni (S)bromoamid, w którym X oznacza (CH2)n, przy czym n oznacza 1, albo odpowiedni związek aminowy o wzorze 28, w którym X oznacza (CH2)n, przy czym n oznacza 1, poddaje się reakcji z odpowiednią enancjomeryczną mieszaniną bromokwasu, otrzymując odpowiednią diastereoizomeryczną mieszaninę bromoamidu, w którym X oznacza (CH2)n, przy czym n oznacza 1, jak opisano wyżej dla schematu A, etap g.
W etapie b) funkcyjną grupę (R)-bromową w odpowiednim związku (R)-bromoamidowym o wzorze 34, w którym X oznacza (CH2)n, przy czym n oznacza 1, przeprowadza się w odpowiedni (S)-tiooctan albo (S)-tiobenzoesan o wzorze 36, w którym X oznacza (CH2) n, przy czym n oznacza 1.
Alternatywnie funkcyjną grupę (S)-bromową w odpowiednim związku (S)-bromoamidowym, w którym X oznacza CH2)n, przy czym n oznacza 1, przeprowadza się w odpowiedni (R)-tiooctan albo (R)-tiobenzoesan, w którym X oznacza (CH2)n, przy czym n oznacza 1.
Na przykład odpowiedni związek (R)-bromoamidowy o wzorze 34, w którym X oznacza (CH2)n, przy czym n oznacza 1, poddaje się reakcji z kwasem tiolooctowym albo kwasem tiolobenzoesowym o wzorze 35 w obecnoś ci zasady, takiej jak wę glan cezu lub sodu. Reagenty poddaje się zazwyczaj reakcji w odpowiednim rozpuszczalniku organicznym, takim jak mieszanina dimetyloformamidu i tetrahydrofuranu. Reagenty miesza się na ogół w temperaturze pokojowej w ciągu 1 do 8 godzin. Otrzymany (S)-tiooctan albo (S)-tiobenzoesan o wzorze 36, w którym X oznacza (CH2)n, przy czym n oznacza 1, wyodrębnia się z mieszaniny reakcyjnej znanymi metodami ekstrakcyjnymi. Produkt można oczyszczać drogą chromatografii.
Alternatywnie funkcyjną grupę bromową w wyżej opisanej odpowiedniej diastereoizomerycznej mieszaninie bromoamidów, w których X oznacza (CH2)n, przy czym n oznacza 1, przeprowadza się w odpowiednią diastereoizomeryczną mieszaninę zwią zków tiooctanowych albo tiobenzoesanowych, w których X oznacza (CH2)n, przy czym n oznacza 1.
Chociaż schemat B dotyczy wytwarzania związków o wzorze I, w których ugrupowanie tricykliczne zawiera funkcyjną grupę 4-karboksylową w konfiguracji (S), gdy na przykład X oznacza -CH2, to związki o wzorze I, w których funkcyjna grupa karboksylowa występuje w konfiguracji (R), można wytwarzać, stosując odpowiedni związek (4R)-karboksyaminowy zamiast związku aminowego o wzorze 28, którego wytwarzanie przedstawione jest w schemacie A.
Następujące przykłady przedstawiają typowe syntezy, jak opisano w schemacie B. Przykłady te należy traktować jedynie jako ilustrację i nie ograniczają one w żadnej mierze zakresu wynalazku. Stosowane tu terminy mają następujące znaczenie: „g oznacza gramy, „mmol oznacza milimole, „ml oznacza mililitry, „°C oznacza stopnie Celsjusza.
P r z y k ł a d 1. Wytwarzanie kwasu (R)-2-bromo-3-metylo-butanowego (wzór 33)
Do ochłodzonego roztworu D-waliny (12,7 g, 100 mmoli) w 100 ml 2,5N kwasu siarkowego i 49% HBr (33 g, 200 mmoli) w temperaturze -10°C wprowadza się azotyn sodu (6,90 g, 100 mmoli) w 50 ml wody w cią gu 30 minut. Mieszaninę miesza się w temperaturze -5°C do -10°C w cią gu dalszych 3 godzin. Mieszaninę reakcyjną ekstrahuje się 2 x 150 ml chlorku metylenu, suszy się nad
MgSO4 i zatęża się, otrzymując jasnobursztynowy olej (9,7 g, 50%, 53,6 mmoli).
P r z y k ł a d 2. Wytwarzanie estru difenylometylowego kwasu [4S-[4a,7a(S),12be]]-7-[[2(S)-acetylotio-3-metylo-1-oksobutylo]-amino]-1,2,3,4,6,7,8,12b-oktahydro-6-oksopirydo[2,1-a][2]-benzazepino-4-karboksylowego
Schemat B, etap a: ester difenylometylowy kwasu [4S-[4a,7a(S),12be]]-7-[[2(R)-bromo-3-metylo-1-oksobutylo]-amino]-1,2,3,4,6,7,8,12b-oktahydro-6-oksopirydo[2,1-a][2]-benzazepino-4-karboksylowego
Kwas (R)-2-bromo-3-metylobutanowy (900 mg, 5,0 mmoli) i ester difenylometylowy kwasu [4S-[4a,1a(S),12be]]-7-(amino)-1,2,3,4,6,7,8,12b-oktahydro-6-oksopirydo[2,1-a][2]benzazepino-4-karboksylowego (1,76 g, 4,0 mmoli) rozpuszcza się w bezwodnym chlorku metylenu (5 ml) i traktuje się EDC (1,0 g, 5,0 mmoli) w temperaturze 25°C w ciągu 2 godzin. Po upływie 18 godzin pozostaje tylko ślad estru
PL 209 338 B1 difenylometylowego kwasu [4S-[4a,7a(S),12be]]-7-(amino)-1,2,3,4,6,7,8,12b-oktahydro-6-oksopirydo[2,1-a][2]-benzazepino-4-karboksylowego. Mieszaninę rozcieńcza się chlorkiem metylenu (75 ml), przemywa się 10% kwasem solnym i nasyca się wodorowęglanem sodu. Następnie mieszaninę suszy się (MgSO4), zatęża się w próżni i oczyszcza się za pomocą szybkiej chromatografii, otrzymując związek tytułowy (C33H35N2O4Br) (2,4 g, 4,0 mmoli).
Schemat B, etap b: ester difenylometylowy kwasu [4S-[4a,7a(S),12be]]-7-[[2(S)-acetylotio-3-metylo-1-oksobutylo]amino]-1,2,3,4,6,7,8,12b-oktahydro-6-oksopirydo[2,1-a][2]-benzazepino-4-karboksylowego
Kwas tiolooctowy (456 mg, 6,0 mmoli) i węglan cezu (325,8 mg, 3,0 mmoli) rozpuszcza się w metanolu (5 ml) w atmosferze azotu i odparowuje się do sucha. Odparowany produkt z etapu a (4,0 mmoli) rozpuszczony w 5 ml bezwodnego dimetyloformamidu wprowadza się do mieszaniny i miesza się w atmosferze azotu w ciągu 2 godzin. Mieszaninę rozdziela się pomiędzy octan etylu (100 ml) i solankę, przemywa się 10% HCl i nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu, suszy się (MgSO4), sączy się i zatęża, otrzymując surowy produkt (2,2 g) w postaci jasnożółtej piany. Produkt rozpuszcza się w chlorku metylenu i oczyszcza się drogą chromatografii (25% octan etylu/heksan) na 200 ml żelu krzemionkowego z zastosowaniem 20% octanu etylu. Frakcje łączy się i zatęża, otrzymując tytułowy ester (2,15 g).
P r z y k ł a d 3. Wytwarzanie kwasu [4S-[4a,7a(S),12be]]-7-[[2(S)-acetylotio-3-metylo-1-oksobutylo]-amino]-1,2,3,4,6,7, 8,12b-oktahydro-6-oksopirydo[2,1-a][2]benzazepino-4-karboksylowego
Surowy produkt otrzymywany w przykładzie 2 (3,5 mmoli) rozpuszcza się w chlorku metylenu (6,0 ml) i anizolu (1,0 ml), chłodzi się do temperatury -50°C i traktuje się kwasem trifluorooctowym (6,0 ml). Mieszaninę pozostawia się do ogrzania do temperatury 25°C, miesza się w ciągu 2 godzin, zatęża się w próżni i oczyszcza się drogą chromatografii (1:1 octan etylu/heksan plus 1% kwasu octowego), otrzymując związek tytułowy.
Masa cząsteczkowa = 432,54
Wzór cząsteczkowy = C22H26N2O5S
Dane 1H- i 13C-NMR dla MDL 107688 (DMSO-d6, 300K, numerowanie nie według reguł IUPAC)
Pozycja 13C (PPm) 1H (ppm)
1 2 3
1 171,79 -
1-COOH - 12,07
2 50,53 4,99 m
3 24,98 2,21 m, 1,69 m
4 16,93 1,67 m, 1,67 m
5 24,69 2,38 m, 1,92 m
6 49,78 5,60
7 171,37 -
8 48,10 5,60
PL 209 338 B1 ciąg dalszy
1 2 3
9 35,60 3,22 dd, 2,97 dd
10 136,72 -
11 136,89 -
12 124,83 7,19 d
13 125,21 7,08 t
14 126,67 7,13 t
15 130,10 7,07 d
16 - 8,33 d
17 169,11 -
18 53,82 4,12 d
19 30,69 2,14 m
20* 20,18 0,99 d
21* 19,29 0,94 d
24 194,36 -
25 30,34 2,36 s
*: brak wyraźnego rozróżnienia pomiędzy pozycją 20 i 21
P r z y k ł a d 4. Wytwarzanie kwasu [4S-[4a,7a(S),12be]]-7-[[3-metylo-1-okso-2(S)-tiobutylo]-amino]-1,2,3,4,6,7,8,12b-oktahydro-6-oksopirydo [2,1-a] [2] benzazepino-4-karboksylowego
Produkt otrzymany w przykładzie 3 (75 mg, 0,17 mmola) rozpuszcza się w 1,0 ml odgazowanego metanolu w atmosferze azotu i traktuje się wodorotlenkiem litu (0,4 ml 1N roztworu). Mieszaninę miesza się w temperaturze 25°C w ciągu 1,5 godziny, roztwór zatęża się w próżni, rozcieńcza się wodą (2 ml) i zakwasza się kwasem solnym (0,5 ml 1N roztworu). Uzyskany produkt odsącza się i suszy się w próżni, otrzymując związek tytułowy w postaci białej substancji stałej (55 mg, 0,14 mmola, 83%).
Masa cząsteczkowa = 390,50
Wzór cząsteczkowy = C20H26N2O4S
Dane 1H- i 13C-NMR dla MDL 108048 (DMSO-d6, 300K, numerowanie nie według reguł IUPAC)
Pozycja δ (13C) m (13C) δ (1H) n Jch
1 2 3 4 5
1 171,86 s - 1,68
2 50,63 d 4,98 5,60, 1,68
3 25,04 t 2,23, 1,68 4,98, 1,65
PL 209 338 B1 ciąg dalszy
1 2 3 4 5
4 17,00 t 1,65 4,98, 1,91, 1,68, (5,60)
5 24,77 t 2,38, 1,91 5,60, 1,65
6 49,95 d 5,60 7,19, 4,98, 1,91
7 171,55 s - 5,63, 3,25, 2,97
8 47,89 d 5,632 3,25, 2,97
9 36,05 t 3,25, 2,97 7,07, 5,63
10 136,86* s - 3,25, 2,97, 5,63, 7,19
11 138,82* s - 5,63, 7,08, 3,25, 2,97
12 124,87 d 7,185 7,13, 5,60, (3,25), (2,97)
13 125,31 d 7,084 7,07, (3,25), (2,97)
14 126,70 d 7,127 7,19
15 130,11 d 7,073 7,08, 3,25, 2,97
16 NH - 8,30 5,63
17 171,29 s - 8,30, 3,33, 1,94
18 48,85 d 3,326 1,94, 0,98, 0,94
19 32,46 d 1,936 3,33, 0,99, 0,94
20 19,32 q 0,987 0,94, 1,94, 3,33
21 20,58 q 0,944 0,99, 1,94, 3,33
*: brak wyraźnego rozróżnienia pomiędzy pozycjami 20 i 21
Związki według wynalazku można stosować do leczenia organizmów ciepłokrwistych lub ssaków, takich jak myszy, szczury i ludzie, cierpiących na stany chorobowe, takie jak nadciśnienie, zastoinową niewydolność serca, przerost serca, niewydolność nerek i/lub marskość wątroby, lecz bez ograniczania do nich.
Skuteczną ilością związku o wzorze I hamującą ACE i NEP jest ilość, która jest skuteczna w hamowaniu ACE i NEP, co skutkuje na przykład obniżeniem ciśnienia.
Skuteczną dawkę związku o wzorze I hamującą ACE i NEP można łatwo określić za pomocą konwencjonalnych technik i przez obserwowanie wyników uzyskanych w analogicznych warunkach. Przy określaniu dawki skutecznej bierze się pod uwagę wiele czynników, takich jak rodzaj organizmu żywego, wielkość organizmu żywego, wiek i ogólny stan zdrowia, specyficzną chorobę, którą należy leczyć, stopień zaawansowania lub powagę choroby, odpowiedź poszczególnego pacjenta, rodzaj podawanego związku, wybrany sposób dawkowania oraz stosowanie współistniejącego leczenia, lecz bez ograniczania do nich.
Skuteczna dwoiście ilość związku o wzorze I hamująca ACE i NEP zawiera się korzystnie w zakresie od około 0,01 mg na kg wagi ciała dziennie (mg/kg/dzień) do około 20 mg/kg/dzień. Korzystna dawka dzienna wynosi od około 0,1 mg/kg do około 10 mg/kg.
Dla skutecznego leczenia pacjenta związki o wzorze I można podawać w dowolnej postaci lub dowolnym sposobem, które czynią związek biodostępnym w ilościach skutecznych, włączając drogę doustną i pozajelitową. Na przykład związek można podawać doustnie, podskórnie, domięśniowo, dożylnie, poprzezskórnie, donosowo, doodbytniczo i tym podobne. Na ogół korzystne jest podawanie doustne. Fachowiec w dziedzinie otrzymywania preparatów może łatwo wybrać postać i sposób podawania w zależności od leczonego stanu chorobowego, stopnia schorzenia i innych odpowiednich okoliczności.
Związki o wzorze I można podawać w postaci kompozycji farmaceutycznych albo środków leczniczych, które wytwarza się drogą zestawiania związków o wzorze I z farmaceutycznie dopuszczalny14
PL 209 338 B1 mi nośnikami lub podłożami, których stosunek i charakter zależą od wybranej drogi aplikowania i standardowej praktyki farmaceutycznej.
Wynalazek obejmuje kompozycje farmaceutyczne zawierające skuteczną ilość związku o wzorze I w mieszaninie albo w innym zestawieniu z jednym lub więcej farmaceutycznie dopuszczalnym nośnikiem lub podłożem.
Kompozycje farmaceutyczne lub środki lecznicze wytwarza się w sposób znany w farmacji. Nośnik może stanowić substancję stałą, półstałą lub ciekłą, która może służyć jako podłoże lub środowisko. Odpowiednie nośniki lub podłoża są znane. Kompozycje farmaceutyczne mogą być dostosowane do aplikowania doustnego lub pozajelitowego i można je podawać pacjentowi w postaci tabletek, kapsułek, czopków, roztworów, zawiesin lub tym podobne. Odpowiednie farmaceutyczne nośniki i techniki wytwarzania preparatów można znaleźć w standardowych tekstach, takich jak Remington: The Science and Practice of Pharmacy, 19. wydanie, tomy 1 i 2, 1995, Mack Publishing Co., Easton, Pensylwania, USA, które włącza się tu jako odnośnik.
Kompozycje farmaceutyczne można podawać doustnie, na przykład wraz obojętnym rozcieńczalnikiem albo z jadalnym nośnikiem. Kompozycje takie można umieszczać w kapsułkach żelatynowych albo prasować na tabletki. Dla doustnego podawania leczniczego związki o wzorze I można przerabiać z podłożem i stosować w postaci tabletek, pastylek, kapsułek, eliksirów, zawiesin, syropów, opłatków, gumy do żucia i tym podobne. Preparaty te powinny zawierać co najmniej 4% związku o wzorze I stanowiącego substancję czynną, lecz ilość ta może się zmieniać w zależności od danej postaci i może wynosić na ogół od 4% do około 70% wagowych danej jednostki. Ilość substancji czynnej w kompozycji jest taka, aby uzyskać dawkę jednostkową odpowiednią do aplikowania.
Tabletki, pigułki, kapsułki, pastylki i tym podobne mogą również zawierać jeden lub więcej następujących substancji pomocniczych: substancje wiążące, takie jak mikrokrystaliczna celuloza, żywica tragakantowa lub żelatyna; podłoża, takie jak skrobia lub laktoza, środki rozkruszające, takie jak kwas alginowy, Primojel®, skrobia kukurydziana i tym podobne; środki smarujące, takie jak stearynian magnezu lub Sterotex®; substancje zwiększające poślizg, takie jak koloidalny dwutlenek krzemu oraz środki słodzące, takie jak sacharoza lub sacharyna, albo środki aromatyzujące, takie jak mięta, salicylan metylu albo aromat pomarańczowy. Jeżeli dawka jednostkowa stanowi kapsułkę, to dodatkowo do substancji powyższych typów może ona zawierać ciekły nośnik, taki jak glikol polietylenowy albo tłuszcz ciekły. Inne postaci dawek jednostkowych mogą zawierać różne inne substancje, które modyfikują fizyczną postać dawki jednostkowej, na przykład powłoki. I tak tabletki lub pigułki mogą być powlekane cukrem, szelakiem albo innymi dojelitowymi środkami powlekającymi. Syrop dodatkowo do substancji czynnej może zawierać sacharozę jako środek słodzący oraz substancje konserwujące, barwniki oraz substancje barwiące i aromatyzujące. Substancje stosowane do wytwarzania tych różnych kompozycji muszą być farmaceutycznie czyste i nie toksyczne w stosowanych ilościach.
Do podawania pozajelitowego związki o wzorze I mogą występować w postaci roztworu lub zawiesiny. Preparaty takie powinny zawierać co najmniej 0,1% związku według wynalazku, lecz ilość ta może się zmieniać od 0,1 do około 50% wagowych. Ilość substancji czynnej w takich kompozycjach powinna być taka, aby uzyskiwać odpowiednią dawkę.
Roztwory lub zawiesiny mogą także zawierać jedną lub więcej następujących substancji pomocniczych: sterylne rozcieńczalniki, takie jak woda do iniekcji, roztwór solanki, tłuszcze ciekłe, glikole polietylenowe, gliceryna, glikol propylenowy albo inne rozpuszczalniki syntetyczne; środki przeciwbakteryjne, takie jak alkohol benzylowy albo metyloparaben; przeciwutleniacze, takie jak kwas askorbinowy albo wodorosiarczyn sodu, środki chelatujące, takie jak kwas etylenodiaminotetraoctowy; bufory, takie jak octany, cytryniany lub fosforany i środki do polepszania toniczności, takie jak chlorek sodu lub dekstroza. Preparaty pozajelitowe mogą występować w ampułkach, strzykawkach gotowych do użytku albo fiolkach o wielokrotnych dawkach ze szkła lub tworzywa sztucznego.
Rozumie się oczywiście, że związki o wzorze I mogą występować w różnych konfiguracjach izomerycznych obejmujących izomery strukturalne oraz stereoizomery. Rozumie się też, że wynalazek obejmuje związki o wzorze I w każdej z tych różnych strukturalnych i stereoizomerycznych konfiguracji w postaci poszczególnych izomerów oraz w postaci mieszanin izomerów.
Nowe związki o wzorze I wykazują długotrwałe, intensywne działanie obniżające ciśnienie. Ponadto u pacjentów z niewydolnością serca związki o wzorze I podwyższają pojemność minutową serca, obniżają ciśnienie późnorozkurczowe w lewej komorze (LVEDP) i podwyższają przepływ wieńcowy. Wyjątkowo silną aktywność związków o wzorze I wykazują dane farmakologiczne przedstawione na fig. 1.
PL 209 338 B1
Wyniki przedstawione na fig. 1 wykazują, że występuje znacznie polepszona redukcja średniego tętniczego ciśnienia krwi (MAP) przy każdej z podawanych dawek w porównaniu z taką sama dawką doustną MDL 100 240.
Dane uzyskane przy badaniach modelu zastoinowej niewydolności serca u szczurów pokazują również, że związki o wzorze I wykazują znaczne korzystne efekty działania na funkcję serca w porównaniu ze znanymi związkami. Na przykład w badaniach, w których MDL 100 240 i MDL 107 688 testowano na szczurach z niewydolnością serca, stwierdzono podobną skuteczność, gdy w przypadku MDL 107 688 stosowano połowę dawki stosowanej dla MDL 100 240.

Claims (8)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Pochodne merkaptoacetyloamidu o wzorze I w którym
    R1 oznacza atom wodoru albo grupę -C(O)-(C1-C4)alkilową,
    R2 oznacza atom wodoru,
    X oznacza grupę -(CH2)n, w której n oznacza liczbę całkowitą 1,
    B1 i B2 oznaczają atom wodoru albo farmaceutycznie dopuszczalne sole lub stereoizomery tych związków.
  2. 2. Pochodne o wzorze I według zastrz. 1, w którym R1 oznacza grupę acetylową albo atom wodoru.
  3. 3. Pochodne według zastrz. 1, stanowiące kwas [4S-[4a,7a(S),12be]]-7-[[2(S)-acetylotio-3-metylo-1-oksobutylo]amino]-1,2,3,4,6,7,8,12b-oktahydro-6-oksopirydo[2,1-a][2]-benzazepino-4-karboksylowy.
  4. 4. Pochodne według zastrz. 1, stanowiące kwas [4S-[4a,7a(S),12be]]-7-[[3-metylo-1-okso-2(S)-tiobutylo]amino]-1,2,3,4,6,7,8, 12b-oktahydro-6-oksopirydo[2,1-a] [2]benzazepino-4-karboksylowy.
  5. 5. Pochodne merkaptoacetyloamidu o wzorze I określone w zastrzeżeniu 1 do leczenia schorzeń sercowo-naczyniowych.
  6. 6. Pochodne według zastrz. 5, znamienne tym, że stanowią związki do leczenia schorzeń sercowo-naczyniowych jak nadciśnienie.
  7. 7. Pochodne według zastrz. 5, znamienne tym, że stanowią związki do leczenia schorzeń sercowo-naczyniowych jak zastoinową niewydolność serca.
  8. 8. Kompozycja farmaceutyczna zwierająca substancję czynną oraz farmaceutycznie dopuszczalny nośnik, znamienna tym, że jako substancję czynną zawiera pochodną merkaptoacetyloamidu o wzorze I określoną w zastrz. 1.
PL363034A 2001-04-12 2002-04-03 Pochodne merkaptoacetyloamidu, ich zastosowanie oraz kompozycja farmaceutyczna zawierająca te pochodne PL209338B1 (pl)

Applications Claiming Priority (3)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US28330501P 2001-04-12 2001-04-12
GBGB0119305.1A GB0119305D0 (en) 2001-04-12 2001-08-08 Mercaptoacetylamide derivatives,a process for their preparation and their use
PCT/EP2002/003668 WO2002083671A1 (en) 2001-04-12 2002-04-03 Mercaptoacetylamide derivatives, a process for their preparation and their use

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL363034A1 PL363034A1 (pl) 2004-11-15
PL209338B1 true PL209338B1 (pl) 2011-08-31

Family

ID=26246410

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL363034A PL209338B1 (pl) 2001-04-12 2002-04-03 Pochodne merkaptoacetyloamidu, ich zastosowanie oraz kompozycja farmaceutyczna zawierająca te pochodne

Country Status (27)

Country Link
EP (1) EP1381605B1 (pl)
JP (1) JP4392167B2 (pl)
CN (1) CN1245404C (pl)
AT (1) ATE286898T1 (pl)
AU (1) AU2002304804B2 (pl)
BG (1) BG66387B1 (pl)
BR (1) BR0208889A (pl)
CA (1) CA2443488C (pl)
CZ (1) CZ299708B6 (pl)
DE (1) DE60202602T2 (pl)
EE (1) EE05272B1 (pl)
ES (1) ES2232752T3 (pl)
HK (1) HK1061690A1 (pl)
HR (1) HRP20030823B1 (pl)
HU (1) HU229612B1 (pl)
IL (1) IL158289A0 (pl)
MA (1) MA26098A1 (pl)
MX (1) MXPA03008613A (pl)
NO (1) NO325655B1 (pl)
NZ (1) NZ528825A (pl)
OA (1) OA12502A (pl)
PL (1) PL209338B1 (pl)
PT (1) PT1381605E (pl)
RU (1) RU2286346C2 (pl)
SI (1) SI1381605T1 (pl)
SK (1) SK287616B6 (pl)
WO (1) WO2002083671A1 (pl)

Families Citing this family (2)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DE10229180A1 (de) 2002-06-28 2004-01-29 Aventis Pharma Deutschland Gmbh Verwendung von Vasopeptidase-Inhibitoren bei der Behandlung von metabolischen Erkrankungen, Nephropathie und mit AGE assoziierten Erkrankungen
US8993631B2 (en) 2010-11-16 2015-03-31 Novartis Ag Method of treating contrast-induced nephropathy

Family Cites Families (4)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
CA2053340C (en) * 1990-10-18 2002-04-02 Timothy P. Burkholder Mercaptoacetylamide derivatives useful as inhibitors of enkephalinase and ace
US5430145A (en) * 1990-10-18 1995-07-04 Merrell Dow Pharmaceuticals Inc. Mercaptoacetylamide derivatives useful as inhibitors of enkephalinase and ace
DE69220744T2 (de) * 1991-09-27 1997-11-13 Merrell Pharma Inc 2-Substituierte Indan-2-Mercaptoacetylamid-Verbindungen mit Enkephalinase und ACE-Hemmwirkung
WO1994028901A1 (fr) * 1993-06-11 1994-12-22 Eisai Co., Ltd. Derive aminoacide

Also Published As

Publication number Publication date
EE200300500A (et) 2003-12-15
CZ20032722A3 (cs) 2004-01-14
SI1381605T1 (en) 2005-06-30
IL158289A0 (en) 2004-05-12
RU2286346C2 (ru) 2006-10-27
ATE286898T1 (de) 2005-01-15
EE05272B1 (et) 2010-02-15
HUP0303482A3 (en) 2012-12-28
OA12502A (fr) 2006-05-29
CN1245404C (zh) 2006-03-15
HRP20030823A2 (en) 2005-08-31
RU2003132875A (ru) 2005-03-20
NZ528825A (en) 2005-04-29
NO325655B1 (no) 2008-06-30
BG66387B1 (bg) 2013-11-29
SK12552003A3 (sk) 2004-03-02
PT1381605E (pt) 2005-03-31
HRP20030823B1 (en) 2011-10-31
MA26098A1 (fr) 2004-04-01
EP1381605A1 (en) 2004-01-21
DE60202602T2 (de) 2006-03-23
EP1381605B1 (en) 2005-01-12
CZ299708B6 (cs) 2008-10-29
SK287616B6 (sk) 2011-04-05
BR0208889A (pt) 2004-06-29
JP2004525966A (ja) 2004-08-26
NO20034412L (no) 2003-10-02
AU2002304804B2 (en) 2007-05-10
PL363034A1 (pl) 2004-11-15
HU229612B1 (en) 2014-03-28
HK1061690A1 (en) 2004-09-30
DE60202602D1 (de) 2005-02-17
HUP0303482A2 (hu) 2004-01-28
NO20034412D0 (no) 2003-10-02
MXPA03008613A (es) 2003-12-08
CA2443488A1 (en) 2002-10-24
ES2232752T3 (es) 2005-06-01
CA2443488C (en) 2011-05-31
JP4392167B2 (ja) 2009-12-24
CN1501926A (zh) 2004-06-02
BG108203A (bg) 2004-12-30
WO2002083671A1 (en) 2002-10-24

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US6602866B2 (en) Mercaptoacetylamide derivatives, a process for their preparation and their use
CA2183315C (en) Novel mercaptoacetylamido 1,3,4,5-tetrahydro-benzo[c]azepin-3-one disulfide derivatives useful as inhibitors of enkephalinase and ace
HU210008B (en) Process for producing pyrrolo-, pyrido- and oxazinobenzazepine derivatives and pharmaceutical compositions containing them
HU214596B (hu) Eljárás 7-(acil-amino)-6-oxo-pirido[2,1-a][2]benzazepin-származékok és ezeket tartalmazó gyógyszerkészítmények előállítására
NZ256589A (en) Condensed azepine analogues and medicaments (where a is c, o or s and b is o or s)
PT747392E (pt) Inibidores de accao dupla que contem 1,2-diazepina
PL209338B1 (pl) Pochodne merkaptoacetyloamidu, ich zastosowanie oraz kompozycja farmaceutyczna zawierająca te pochodne
AU2002304804A1 (en) Mercaptoacetylamide derivatives, a process for their preparation and their use
KR100357354B1 (ko) 엔케팔리나제및안지오텐신전환효소(ace)의억제제로서유용한신규의머캅토아세틸아미드디설파이드유도체
US5527795A (en) Mercaptoacetylamide derivatives useful as inhibitors of enkephalinase and ace
CA2183314C (en) Novel 2-substituted indane-2-mercaptoacetylamide disulfide derivatives useful as inhibitors of enkephalinase and ace