PL206738B1 - Głowica rozpylająca dla kształtowego narzędzia rozpylającego - Google Patents

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 206738 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 367392 ^{(51) Int.Cl.}

B05B 15/06 (2006.01) B22D 17/20 (2006.01) (22) Data zgłoszenia: 19.04.2004 (54)

Głowica rozpylająca dla kształtowego narzędzia rozpylającego

(30) Pierwszeństwo: 19.04.2003, EP, 03009079.9	(73) Uprawniony z patentu: Oskar Frech GmbH + Co. KG, Schorndorf, DE
(43) Zgłoszenie ogłoszono: 02.11.2004 BUP 22/04	(72) Twórca(y) wynalazku: NORBERT ERHARD, Lorch, DE HUBERT PSCHENITSCHNI, Winterbach, DE
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 30.09.2010 WUP 09/10	(74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Misztak Irena PATPOL spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

PL 206 738 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest głowica rozpylająca dla kształtowego narzędzia rozpylającego.

Tego rodzaju zbudowana modułowo głowica rozpylająca znana jest z opisu US-A-4 760 961. W tym przypadku dzięki liniowemu zestawieniu dużej ilości identycznych modułów głowicy rozpylającej, opracowano głowicę rozpylającą, zbudowaną z różnych kolumn pionowych i poziomych, której układ dysz rozpylających jest usytuowany zasadniczo w jednej płaszczyźnie. Dopasowanie do głębokości leżących naprzeciw siebie, stałych połówek formy i ruchomych połówek formy nie jest możliwe, lub jest możliwe dzięki zastosowaniu przedłużek. Wiadomo, że takie przedłużki podczas pracy ciągłej mają skłonność do zmiany położenia, wskutek czego mogą wystąpić niedogodności podczas procesu spryskiwania.

Z opisu EP 0 724 486 B1 znana jest również gł owica rozpylają ca, w której dzię ki umieszczeniu elementów dystansowych można w sposób zróżnicowany ustalać odległość płyt rozpylających od przesuwanego ramienia w kierunku połówek formy. Oprócz dopasowania modułów rozpylających w postaci płyty w płaszczyznach, które są usytuowane równolegle między połówkami formy, należy również w sposób zróżnicowany dobrać zmierzoną prostopadle do nich odległość układu modułów rozpylających, który jest zwrócony odpowiednio do stałej lub ruchomej formy. Również w tym przypadku moduły rozpylające mogą być umieszczone dowolnie odpowiednio w tych płaszczyznach, które są usytuowane równolegle do płaszczyzny środkowej między połówkami formy. Także w tym przypadku, dla form głębokich należy zastosować przedłużki.

W przypadku wszystkich znanych dotychczas narzędzi rozpylających stosuje się z reguły szereg obwodów rozpylających, przy czym każdy z tych obwodów zasila dowolną ilość dysz rozpylających, które mogą być okresowo sterowane niezależnie od siebie. Przy tym położenie obwodów rozpylających odpowiada wstępnie zadanemu wzorcowi. W przypadku narzędzia, zawierającego przykładowo cztery obwody, oba nieparzyste obwody rozpylające, a więc obwód pierwszy i trzeci, są zwrócone do ruchomej połówki formy, a obwód drugi i czwarty spryskuje stałe połówki formy.

Według wynalazku, głowica rozpylająca dla kształtowego narzędzia rozpylającego charakteryzuje się tym, że głowica posiada złącze, które jest zbudowane z szeregu bloków rozdzielających, zestawionych obok siebie w kierunku ruchu ramienia, w których umieszczone są we wstępnie określonej kolejności kanały doprowadzające czynniki, odgałęzione poprzecznie od wszystkich kanałów przelotowych, które uchodzą do obu powierzchni bocznych, przy czym na powierzchniach bocznych umieszczone są płyty przyłączeniowe, obracane o 180°, zaopatrzone w co najmniej jeden kanał łączący, który uchodzi na powierzchni, przylegającej do bloku rozdzielającego, asymetrycznie względem środkowej płaszczyzny wzdłużnej, lecz w ramach siatki ujść kanałów doprowadzających czynniki, przy czym do każdej płyty przyłączeniowej przyłączone są łączniki do dysz rozpylających, dzięki czemu każdy kołowy zespół rozpylający jest przyłączony wybiórczo do jednego z kanałów przelotowych i do sterowanego w nich doprowadzenia czynników.

Dzięki takiej postaci wykonania możliwe jest przyporządkowanie spośród czterech obwodów rozpylających przykładowo jednego obwodu do stałej połówki formy, natomiast pozostałych trzech obwodów rozpylających do ruchomej połówki formy, aby przykładowo spryskiwać z przesunięciem czasowym, kolejno lub wielokrotnie, pewne części formy lub osuszać formy w przypadku stosowania powietrza wydmuchowego. Dzięki podzieleniu złącza na szereg bloków rozdzielających, które są osadzone jeden nad drugim, za pomocą płyt przyłączeniowych, przylegających do bloków rozdzielających i ewentualnie przedł u ż ek, moż liwe jest takie zróż nicowane dobieranie odleg ł oś ci zespoł ów dysz rozpylających od bloków rozdzielających, że moduły dysz rozpylających, zwrócone zarówno do stałej, jak i ruchomej połówki formy, nie są umieszczone we wspólnej płaszczyź nie, równolegle wobec płaszczyzny środkowej, lecz na pewnych odcinkach umieszczone są jeden nad drugim lub jeden pod drugim, w płaszczyznach, które są usytuowane w róż nej odległoś ci od przesuwanego ramienia i od przyporządkowanego bloku rozdzielającego, nasadzanego na ramię. Dzięki takiej postaci wykonania całkowicie zbędne jest stosowanie przedłużek i możliwe jest indywidualne dopasowanie modułów głowicy rozpylającej do połówek formy, a ponadto istnieje możliwość indywidualnego doboru zasilania rozpylającego.

W dalszym rozwinięciu wynalazku, każda płyta przyłączeniowa jest wyposażona w dwa kanały łączące, które uchodzą asymetrycznie do środkowej płaszczyzny wzdłużnej, przy czym przed przyporządkowanym kołowym zespołem dysz rozpylających nasadzony jest blok kołnierzowy, za pomocą którego jeden z obu kanałów łączących jest wybrany jako kanał zasilający dla kołowego zespołu rozpylającego.

PL 206 738 B1

W dalszej postaci wykonania wynalazku, mię dzy pł ytą przyłączeniową a blokiem koł nierzowym umieszczone są wybiórczo bloki łączące, dla nastawienia odległości kołowych grup rozpylających od przyporządkowanego bloku rozdzielającego. Dzięki temu możliwe jest identyczne ukształtowanie wszystkich płyt przyłączeniowych i bloków kołnierzowych i uzyskanie układu odległości poprzez również identycznie ukształtowane bloki łączące. Dlatego też ograniczona jest ilość wymaganych części do zbudowania bloku rozpylającego.

W dalszej postaci wykonania, w każdym bloku rozdzielającym umieszczone są kanały przelotowe do prowadzenia powietrza osuszającego oraz oddzielne płyty przyłączeniowe do przyłączenia dysz powietrznych. W ten sposób możliwe jest osuszenie wydmuchem połówek formy, jak również części formy.

W uproszczonej postaci wykonania, bloki łączą ce są zaopatrzone w otwory przelotowe, które są usytuowane symetrycznie do środkowej płaszczyzny wzdłużnej. Dzięki temu łatwe jest przyłączenie ujścia takich kanałów symetrycznych do powierzchni bocznych. Zgodnie z postacią wykonania wynalazku, każdy blok kołnierzowy jest wyposażony w kanał przyłączeniowy, który uchodzi w powierzchni przylegającej do bloku łączącego lub do płyty przyłączeniowej, lecz asymetrycznie do środkowej płaszczyzny wzdłużnej na powierzchni i w odległości od otworu przelotowego w bloku łączącym. Takie ukształtowanie umożliwia również przyłączenie bloku kołnierzowego w dwóch położeniach, przestawnych o 180°, dzięki czemu możliwy jest wybór kanału zasilającego.

W dalszej postaci wykonania wynalazku, dysze rozpylające, zestawione do postaci kołowego zespołu rozpylającego, są umieszczone na listwie rozpylającej. Przy tym korzystnie listwy rozpylające mogą być zestawione z dalszymi listwami rozpylającymi do postaci listew o większych wymiarach, przy czym każda część jest wyposażona w kanały doprowadzające czynniki, które zbiegają się w jednej płaszczyźnie z kanałami doprowadzającymi czynniki w sąsiedniej części. Dzięki temu można indywidualnie skonstruować w prosty sposób listwę rozpylającą o odpowiedniej wielkości.

Przy tym części mogą być zaopatrzone w usytuowane pod kątem obszary końcowe, przy czym mogą być utworzone obszary końcowe kątowników, które od strony końca nasadzone są na części proste. Takie ukształtowanie umożliwia z kolei zbudowanie listew rozpylających z części listew, umieszczonych pod kątem względem siebie, co jeszcze bardziej polepsza możliwość dopasowania do połówek formy.

W koń cu zgodnie z postacią wykonania wynalazku, mo ż liwe jest usytuowanie mię dzy blokiem rozdzielającym a blokiem kołnierzowym jednego lub wielu elementów łączących, w celu nastawienia odległości kołowej zespołu rozpylającego od środkowego elementu przyłączeniowego. Dzięki temu można ułatwić wymienione wyżej dopasowanie kołowych zespołów rozpylających do form ułożonych w rodzaju pię ter.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie konstrukcję głowicy rozpylającej, fig. 2 - przykład wykonania głowicy rozpylającej według wynalazku, w rozłożeniu, fig. 3 - schematycznie część głowicy rozpylającej z fig. 2, w przekroju wzdłuż linii III, fig. 4 - widok podobny do fig. 3, lecz z wariantem układu głowic rozpylających, a fig. 5 - układ dysz rozpylających, odmienny od układu dysz rozpylających według fig. 2, na jednym z bloków rozdzielających, osadzonych względem siebie piętrowo.

Na fig. 1 przedstawiona jest schematycznie budowa głowicy rozpylającej. Ramię 1, prowadzone przesuwnie w kierunku strzałek 2, jest zaopatrzone na swoim dolnym końcu w szereg nasadzonych bloków rozdzielających 3, które są ukształtowane identycznie i są umieszczone, zbiegając się w jednej płaszczyźnie, w kierunku ruchu 2. Przy tym bloki rozdzielające 3 ściśle przylegają do siebie, a także do końca przyłączeniowego ramienia 1.

Ramię 1 może być wyposażone w bliżej nie przedstawiony sposób w sterowany napęd, a także posiada wewnątrz zaznaczone schematycznie obok siebie kanały przelotowe a, b, c i d oraz A i B. Przy tym kanały przelotowe a-d są zasilane odpowiednio środkiem antyadhezyjnym i sprężonym powietrzem, które jest sterowane od zewnątrz. Kanały przelotowe A i B są zasilane w przedstawionym przykładzie wykonania sprężonym powietrzem, które może być użyte jako powietrze wydmuchowe do suszenia form.

Każdy z bloków rozdzielających 3 posiada odpowiednią ilość kanałów przelotowych, które są połączone z kanałami przelotowymi a-d i A i B ramienia 1. W tym celu bloki rozdzielające 3 są ściśle połączone ze sobą swoimi powierzchniami przyłączeniowymi, a najwyższy blok rozdzielający 3 przylega ściśle do dolnego końca ramienia 1. Od kanałów przelotowych w blokach rozdzielających 3, oznaczonych tymi samymi oznacznikami, jakie są dobrane dla kanałów przelotowych ramienia 1, od4

PL 206 738 B1 gałęzione są z boku kanały doprowadzające czynniki 4, 5, 6 i 7, które wchodzą do tak samo oznaczonych otworów w ścianach bocznych 3a i 3b każdego bloku rozdzielającego. Do tych powierzchni bocznych 3a i 3b każdego bloku rozdzielającego 3 przylegają płyty przyłączeniowe 8, które w przykładzie wykonania są wyposażone odpowiednio w dwa kanały łączące 9 i 10, które, co jest widoczne zwłaszcza na fig. 3 i 4, uchodzą asymetrycznie do środkowej powierzchni wzdłużnej 11, przechodzącej przez blok rozdzielający 3 i płytę przyłączeniową 8, lecz odpowiednio w ten sposób, jak jest to przedstawione również na fig. 3 lub fig. 4, że ujście odpowiednio kanału 9 lub 10 jest umieszczone w ramach siatki ujść 4, 5, 6 i 7 bloku rozdzielającego 3. Jak wynika z fig. 3, płyty przyłączeniowe 8 umożliwiają przyłączenie przynajmniej jednego z kanałów łączących 9 lub 10 do jednego z kanałów doprowadzających czynniki 4 - 7. Jak jest to przedstawione na fig. 3, płyta przyłączeniowa 8 może być umieszczona na bloku rozdzielającym 3, jako przekręcona o 180°, dzięki czemu z jednej strony kanał łączący 9 przylega do kanału doprowadzającego czynniki 5, a kanał łączący 10 do kanału doprowadzającego czynniki 7, a z drugiej strony kanał łączący 9 przylega do kanału doprowadzającego czynniki 6, a kanał łączący 10 przylega do kanału doprowadzającego czynniki 4, przy czym wszystkie płyty przyłączeniowe 8 są ukształtowane jednakowo.

Zgodnie z fig. 3, do płyt przyłączeniowych 8 mogą być przyłączone bloki kołnierzowe 12, które z kolei zaopatrzone są w kanał łączący 13, który jednak uchodzi na powierzchni zwróconej do płyty przyłączeniowej 8, poza środkową płaszczyzną wzdłużną 11, w ten sposób, że pokrywa się on z ujściami kanałów 9 albo 10, lecz uchodzi na przeciwnej powierzchni w środkowej płaszczyźnie wzdłużnej 11 i tam za pomocą przyłącza środkowego 14 pokrywa się z listwą rozpylającą 15, która może być zaopatrzona w trzy dysze rozpylające 16, 17, 18. Oba widoki, przedstawione obok siebie na fig. 2, uwidoczniają, że w zależności od położenia płyty przyłączeniowej 8, dysza rozpylająca 16, 17, 18 może być połączona z kanałem doprowadzającym czynniki 4 lub z kanałem doprowadzającym czynniki 5. Oznacza to, że wówczas, gdy nieparzyste kanały doprowadzające czynniki 5, 7 zasilane są środkiem antyadhezyjnym i sprężonym powietrzem, w sposób zróżnicowany względem parzystych kanałów doprowadzających czynniki 4, 6, dysze rozpylające 16, 17 i 18 są przyłączone do innego obwodu rozpylającego. Dzięki temu, wskutek doboru położenia płyt przyłączeniowych 8 możliwe jest wybiórcze przyłączenie listew rozpylających 15 i ich dysz rozpylających, do jednego lub drugiego obwodu rozpylającego, dzięki czemu określony jest również moment rozpylania.

Na fig. 1 przedstawione jest schematycznie, że bloki kołnierzowe 12 nie muszą być przyłączone bezpośrednio do płyt przyłączeniowych 8, jak jest to pokazane na fig. 3. Zgodnie z fig. 2 i fig. 4, możliwe jest również połączenie bloków kołnierzowych 12 z płytami przyłączeniowymi 8 poprzez bloki łączące 19, przy czym w blokach łączących 19 usytuowane są kanały łączące 20, 21, które z kolei są ułożone równolegle i symetrycznie w odbiciu lustrzanym względem powierzchni środkowej 11. Poprzez co najmniej jeden z tych kanałów, przykładowo zgodnie z przykładem wykonania według fig. 4 poprzez kanał łączący 20, w zależności od położenia płyty przyłączeniowej 8 realizuje się przyłączenie do kanału doprowadzającego czynniki 7 lub kanału doprowadzającego czynniki 6. Na fig. 1 jest widoczna, że między płytą przyłączeniową 8 a blokiem kołnierzowym 12 można zastosować również szereg elementów łączących 19, dzięki czemu z tego powodu odległość listew rozpylających 15 od przyporządkowanego bloku rozdzielającego może mieć zróżnicowaną wielkość. Przy tym na fig. 2, jak również schematycznie na fig. 1 przedstawione jest w sposób wyraźny, że dzięki temu odpowiednio w płaszczyznach, usytuowanych prostopadle do kierunku ruchu 9, które przechodzą przez bloki rozdzielające 3, można uzyskać piętrowe układy listew rozpylających, które nie są usytuowane w płaszczyźnie równoległej do kierunku ruchu 2, lecz są oddalone piętrowo, w sposób zróżnicowany, od środka ramienia nośnego 1 lub bloku rozdzielającego 3.

W końcu zgodnie z fig. 5 możliwe jest również umieszczenie na zewnętrznych końcach listew rozpylających 15 odpowiednio listew rozpylających 23, umieszczonych pod kątem względem listwy 15, które są również rozszerzane przez odpowiednie kątowniki do postaci listew rozpylających 24. Możliwe jest również przedłużenie listwy rozpylającej 15 na jej obu końcach przez listwy rozpylające 22, które pod względem ukształtowania mogą odpowiadać listwom rozpylającym 15. Wszystkie listwy rozpylające 15, 22 lub 24 są zamknięte od zewnątrz za pomocą elementów zamykających 25. Odnosi się to również do kanałów przelotowych a, b, c, d, które na najniższym bloku rozdzielającym 3 należy zamknąć za pomocą części zamykającej 26. Jak to wynika z fig. 2, bloki rozdzielające 3 są łączone między sobą za pomocą trzpieni gwintowanych, które są przekładane przez otwory 27 lub przez części kołnierza 28, prowadząc aż do listwy zamykającej 26.

PL 206 738 B1

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Głowica rozpylająca dla kształtowego narzędzia rozpylającego, ze złączem, umieszczonym na przesuwnym ramieniu, z szeregiem kanałów przelotowych odpowiednio dla sterowanego doprowadzania rozpylanych czynników oraz z łącznikami, odchodzącymi od złącza poprzecznie do kierunku ruchu ramienia i prowadzącymi do dysz rozpylających, zestawionych do postaci kołowych zespołów rozpylających, które to łączniki poprzez kanały łączące są połączone z kanałami przelotowymi złącza, znamienna tym, że złącze jest zbudowane z szeregu bloków rozdzielających (3), zestawionych obok siebie w kierunku ruchu (2) ramienia (1), w których umieszczone są we wstępnie określonej kolejności kanały doprowadzające czynniki (4 - 7), odgałęzione poprzecznie od wszystkich kanałów przelotowych (a, b, c, d), które uchodzą do obu powierzchni bocznych (3a, 3b), przy czym na powierzchniach bocznych umieszczone są płyty przyłączeniowe (8), obracane o 180°, zaopatrzone w co najmniej jeden kanał łączący (9, 10), który uchodzi na powierzchni, przylegającej do bloku rozdzielającego (3), asymetrycznie względem środkowej płaszczyzny wzdłużnej (11), lecz w ramach siatki ujść kanałów doprowadzających czynniki (4 - 7), przy czym do każdej płyty przyłączeniowej (8) przyłączone są łączniki (12, 19) do dysz rozpylających (15), dzięki czemu każdy kołowy zespół rozpylający jest przyłączony wybiórczo do jednego z kanałów przelotowych i do sterowanego w nich doprowadzenia czynników.
2. 2. Głowica według zastrz. 1, znamienna tym, że każda płyta przyłączeniowa (8) jest wyposażona w dwa kanały łączące (9, 10), które uchodzą asymetrycznie do środkowej płaszczyzny wzdłużnej (11), przy czym przed przyporządkowanym kołowym zespołem dysz rozpylających (15) nasadzony jest blok kołnierzowy (12), za pomocą którego jeden z obu kanałów łączących (9, 10) jest wybrany jako kanał zasilający dla kołowego zespołu rozpylającego.
3. 3. Głowica według zastrz. 2, znamienna tym, że między płytą przyłączeniową (8) a blokiem kołnierzowym (12) umieszczone są wybiórczo bloki łączące (19), dla nastawienia odległości kołowych grup rozpylających (15) od przyporządkowanego bloku rozdzielającego (3).
4. 4. Głowica według zastrz. 1, znamienna tym, że w każdym bloku rozdzielającym (3) umieszczone są kanały przelotowe (A, B) do prowadzenia powietrza osuszającego oraz oddzielne płyty przyłączeniowe (29) do przyłączenia dysz powietrznych (30).
5. 5. Głowica według zastrz. 3, znamienna tym, że bloki łączące (19) są zaopatrzone w otwory przelotowe (20, 21), które są usytuowane symetrycznie do środkowej płaszczyzny wzdłużnej (11).
6. 6. Głowica według zastrz. 5, znamienna tym, że każdy blok kołnierzowy (12) jest wyposażony w kanał przyłączeniowy (13), który uchodzi w powierzchni przylegającej do bloku łączącego (19) lub do płyty przyłączeniowej (8), zbiegając się w jednej płaszczyźnie z kanałami tych części, lecz asymetrycznie do środkowej płaszczyzny wzdłużnej (11) na powierzchni, zwróconej w kierunku listwy rozpylającej.
7. 7. Głowica według zastrz. 1, znamienna tym, że dysze rozpylające (16, 17,18), zestawione do postaci kołowego zespołu rozpylającego, są umieszczone na listwie rozpylającej (15).
8. 8. Głowica według zastrz. 7, znamienna tym, że listwy rozpylające (15) są zestawione z dalszymi listwami rozpylającymi (22, 23) do postaci listew o większych wymiarach, przy czym każda część jest wyposażona w kanały doprowadzające czynniki, które zbiegają się w jednej płaszczyźnie z kanałami doprowadzającymi czynniki w sąsiedniej części.
9. 9. Głowica według zastrz. 8, znamienna tym, że części (23) są zaopatrzone w usytuowane pod kątem obszary końcowe.
10. 10. Głowica według zastrz. 9, znamienna tym, że utworzone są usytuowane pod kątem obszary końcowe kątowników, które od strony końca nasadzone są na części proste.