PL205313B1 - Sposób i urządzenie do podawania pojedynczo arkuszy ze stosu arkuszy - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób i urządzenie do podawania pojedynczo arkuszy ze stosu arkuszy.

Tego typu sposób i urządzenie są stosowane zwłaszcza dla podawania lub dziurkowania półwyrobów kartonów tektury, na przykład karbowanych kartonów, ze stosu półwyrobów do maszyny, która nakłada tekst i/lub symbole lub dla dziurkowania.

Problemy, które występują podczas podawania, zwłaszcza dolnego arkusza ze stosu mogą być wyjaśnione przez fakt, że w praktyce, jest możliwe podanie arkusza bez żadnego stopnia poślizgu pomiędzy kołami podającymi i arkuszem, co powoduje niewystarczającą powtarzalność cyklu. Wynika to z faktu, że tarcie pomiędzy kołami i arkuszem zmienia się wraz z ciągłymi zmianami ilości arkuszy w wiązce, ponadto są różne rodzaje arkuszy (struktura powierzchni, grubość/waga i tym podobne) jak i zmienia się prę dkość i tym podobne.

Znane jest zastosowanie dużej próżni (ujemne ciśnienie) w celu zminimalizowania poślizgu pomiędzy kołami i arkuszem. To jednak powoduje, że następny arkusz jest doprowadzany zbyt szybko i styka się z opóźniającymi podawanie kołami, co powoduje zniszczenie arkuszy i nadmierne zuż ycie kół. Występuje również ryzyko, że następny arkusz zostanie podany zbyt do przodu w kierunku podpory arkuszy, co spowoduje zniszczenie przedniej jego krawędzi. To może spowodować także przerwanie podawania arkusza gdy wystąpi zakleszczenie, to znaczy dwa arkusze (jeden został podany i na jego wierzchołku drugi) są jednocześnie podane do szczeliny pomiędzy podporą arkuszy i stołu padającego oraz nastąpi sklejenie. Teoretycznie, temu można przeciwdziałać, gdy będzie zastosowany silnik z wystarczającym hamującym momentem obrotowym. Możliwe jest również, teoretycznie, opóźnienie wałów kół w znacząco skróconym czasie lub na znacząco skróconej drodze. Jednak jest to ograniczone, przez osiągi dostępnych na rynku silników, które mają zbyt duży maksymalny moment obrotowy lub zbyt duży moment bezwładności. W celu przeciwdziałania wymienionym powyżej problemom, istnieje konieczność zmniejszenia próżni, co ma szkodliwy wpływ na powtarzalność działania, gdy nie występuje kontrolowany poślizg (który także zależy od prędkości, wielkości wiązki i tym podobne).

Z opisu patentowego USA 5,006,042 znane jest urządzenie podające arkusz ze stosu arkuszy. To znane urządzenie podające arkusz zawiera komorę niskiego ciśnienia mające zintegrowany stół podający, na którym jest umieszczony stos arkuszy przeznaczony do ułożenia, oraz podporę arkusza usytuowaną w odległości i powyżej stołu podającego odpowiadającej grubości jednego arkusza. Liczne wały są usytuowane w komorze niskiego ciśnienia. Wały noszą liczne koła, które wystają poprzez otwory w stole podającym i przenoszą dolny arkusz stosu poprzez szczelinę pomiędzy stołem podającym i podporą arkusza do przenośnika taśmowego. Każdy wał jest napędzany oddzielnym silnikiem. W odniesieniu do powyższego, i faktu, że odległość pomiędzy wałami kół najbliższych podporze arkusza jest odpowiednio duża, a usytuowanie z jednej strony podpory arkusza a z drugiej przenośnika taśmowego, istnieje ryzyko, że arkusze zostaną przemieszczone ukośnie i/lub z tak zwanym wskaźnikiem odchyłki na przenośniku taśmowym, co spowoduje zakłócenia na stanowisku obróbki. Żadne możliwości skorygowania takiej sytuacji nie są ujawnione w powyższym opisie patentowym. Ponadto, oczekujący arkusz na stosie lub wiązce, które z powodu siły tarcia są naciskane w kierunku podpory arkusza (zwł aszcza o wysokim poziomie próż ni) mają tendencje do pobierania arkuszy z ich przednimi krawędziami ułożonymi na podporze arkuszy, a przez to, są zabezpieczone odpowiednio i są podawane prawidłowo w dół, gdy arkusze podawane mają całkowity cykl podawania. Często wierzchołek przedniej krawędzi jest naciskany względem podpory arkusza. W chwili gdy cykl podawania rozpoczyna się, arkusz ulega zniszczeniu lub wbija się w podporę arkusza i nie jest podawany w sposób prawidłowy. Inne problemy odnoszące się do urządzeń podających arkusze wymienionego rodzaju, na przykład są następujące: jeśli tak zwana krzywka (wzór ruchu) w cyklu podawania arkusza jest wykorzystana (patrz fig. 7a), podczas zmiany prędkości, przyspieszenie i opóźnienie liniowo wzrasta (pochylenie wykresów) będzie dalej zmieniać się. To oznacza, że dla zmniejszającej się wielkości prędkości maszyny, zmniejszenie opóźnienia kół podających i wydłużony czas zatrzymania kół jest uzyskiwany, chociaż siła doprowadzająca do szybszego zatrzymania jest możliwa do osiągnięcia w silniku. Konsekwentnie, będzie wystarczająco dużo czasu dla następnego arkusza z wiązki, aby został wessany na koła przed ich zatrzymaniem. Jak z tego wynika, warstwa powierzchniowa arkusza może być uszkodzona przez koła, które układają się intensywnie (nacieranie jeden na drugi), zaś arkusz jest posuwany do przedniej części podpory arkusza w sposób niekontrolowany. Zmiany

PL 205 313 B1 parametrów, takich jak wymiar arkusza, wysokość wiązki, poziom próżni i prędkość maszyny, także wpływają na zmiany w całkowitym działaniu tarcia pomiędzy arkuszem i kołami. Zmiany tarcia dają zmiany w ślizganiu pomiędzy arkuszem i kołami, które zawsze występują w nawiązaniu do przyspieszenia arkusza. Gdy ślizganie zmienia się, ujawnia się to jako zmiana wskaźników arkusza. Ponadto, istnieją wszechobecne stochastyczne zmiany tarcia od jednego arkusza na drugi należące od indywidualnej struktury powierzchni każdego arkusza, turbulencji występujących w próżni (komora niskiego ciśnienia) i tym podobne, co daje stochastyczny wskaźnik dodatkowy do wymienionych powyżej przyczyn dla nieadekwatnych powtórzeń operacji.

Urządzenie do podawania pojedynczo arkuszy ze stosu arkuszy, według wynalazku, do urządzenia transportującego, przemieszczające arkusz na stanowisko obróbki, przy czym urządzenie zawiera pierwszą komorę niskiego ciśnienia ze zintegrowanym z nią stołem podającym, który podtrzymuje stos arkuszy oraz szereg oddzielnie napędzanych wałów, które są usytuowane prostopadle do kierunku transportowania i są rozmieszczone w komorze niskiego ciśnienia w równych odstępach od siebie, przy czym każdy z wałów podtrzymuje szereg kół z okładziną cierną, które wystają poprzez otwory usytuowane w stole podającym, a ponadto urządzenie zawiera podporę arkusza, która jest ułożona pionowo powyżej stołu podającego i w odległości od niego, przy czym odległość jest nieco większa niż grubość arkusza, charakteryzuje się tym, że urządzenie dalej zawiera drugą komorę niskiego ciśnienia, usytuowaną pomiędzy pierwszą komorą i urządzeniem transportującym, mającą zintegrowany z nią stół podający, który stanowi przedłużenie stołu podającego pierwszej komory niskiego ciśnienia, przy czym liczne oddzielnie napędzane wały są usytuowane w drugiej komorze niskiego ciśnienia w takiej samej odległości od siebie i odpowiednio w tej odległości pomiędzy sąsiednimi wałami w pierwszej i drugiej komorze niskiego ciśnienia, przy czym każdy wał usytuowany w drugiej komorze niskiego ciśnienia podtrzymuje liczne koła z okładziną cierną, które wystają poprzez otwory w stole podającym drugiej komory niskiego ciśnienia, a ponadto co najmniej jeden czujnik jest usytuowany pomiędzy drugą komorą niskiego ciśnienia i urządzeniem transportującym, przy czym czujnik jest czujnikiem wykrywania położenia przedniej krawędzi podanego arkusza i wysyłania sygnałów do jednostki sterującej, a jednostka sterująca jest jednostką korygowania położenia przedniej krawędzi arkusza.

Korzystnym jest gdy co najmniej jeden z wałów zawiera dwie oddalone od siebie części, które są ze sobą zestawione osiowo i z których każdy jest napędzany za pomocą oddzielnego silnika, przy czym co najmniej dwa czujniki są usytuowane w odległości od siebie, równolegle do wałów i pomiędzy drugą komorą niskiego ciśnienia i urządzeniem transportującym, a czujniki są czujnikami do wykrywania położenia przedniej krawędzi podawanego arkusza oraz do przesyłania sygnałów do jednostki sterującej, przy czym jednostka sterująca stanowi jednostkę korygowania kątowego położenia przedniej krawędzi arkusza przez sterujący silnik napędzający co najmniej jednej części wału.

Pierwsza komora niskiego ciśnienia jest usytuowana za podporą arkusza, a jeden z jej wałów jest usytuowany w tej samej płaszczyźnie co podpora arkusza.

Każda komora niskiego ciśnienia zawiera liczne przegrody, które są zorientowane poprzecznie do wałów i dzielą każdą komorę niskiego ciśnienia na oddzielne przedziały, przy czym źródło próżni jest połączone do centralnie usytuowanego, oddzielnego przedziału w każdej komorze niskiego ciśnienia, zaś każda przegroda ma co najmniej jeden otwór, zamykany za pomocą ruchomych klapek.

Korzystnym jest gdy każda komora niskiego ciśnienia jest połączona do różnych źródeł próżniowych.

Wał w drugiej komorze niskiego ciśnienia, usytuowany najbliżej czujników jest podzielony na dwie części.

Jednostka sterująca jest połączona z każdym silnikiem i jest jednostką do jednoczesnego uruchomienia i przyśpieszenia ruchu wałów, przyłączania kół w pierwszej komorze niskiego ciśnienia oraz poruszania arkusza usytuowanego na kołach w kierunku transportowania, przy czym wały są w położeniu zatrzymania, gdy tylna krawędź arkusza opuszcza odpowiednie z kół, zaś jednostka sterująca ma usytuowanie dla redukcji prędkości wału w drugiej komorze niskiego ciśnienia najbliżej podpory arkusza, na końcu każdego cyklu podawania arkusza, przy czym pozostałe wały w drugiej komorze niskiego ciśnienia są w położeniu nieprzerwanego obracania się z taką samą ilością obrotów, dla korekcji położenia kątowego przedniej krawędzi arkusza.

Korzystnie jednostka sterująca jest jednostką sterowania podawaniem arkusza na początku każdego cyklu podawania arkusza, przy czym początkowo wszystkie wały w pierwszej komorze niskiego ciśnienia są w położeniu obracania w kierunku przeciwnym do kierunku transportowania,

PL 205 313 B1 a nastę pnie są w poło ż eniu obracania w kierunku transportowania, w szczególnoś ci jednostka sterują ca jest połączona z urządzeniem transportującym i jest jednostką przystosowania przyspieszenia silników do prędkości urządzenia transportującego, a ponadto jednostka sterująca jest jednostką do zatrzymania silników maksymalnym momentem obrotowym.

Sposób pojedynczego podawania arkuszy ze stosu arkuszy, według wynalazku, w urządzeniu podającym do urządzenia transportującego za pomocą którego przenosi się arkusz do stanowiska obróbki, przy czym stosuje się urządzenie podające zawierające komorę obniżonego ciśnienia ze zintegrowanym stołem podającym, który podpiera stos arkuszy, oraz zawierające liczne oddzielnie napędzane wały, które są usytuowane prostopadle do kierunku transportowania i są ułożone w komorze niskiego ciśnienia w odległościach równych od siebie, przy czym każde z nich przenosi szereg kół z okładziną cierną, wystających poprzez współdziałające otwory uformowane w stole podającym, zaś arkusze układa się przy podporze ułożonej pionowo ponad stołem podającym i w odległości od stołu podającego, przy czym odległość ta jest nieco większa niż grubość arkusza, zaś najniżej usytuowany w stosie arkusz przenosi się do urzą dzenia transportują cego, podczas gdy drugi, najniż ej usytuowany zabezpiecza się przed przesunięciem za pomocą podpory arkuszy, zaś powierzchnie najniżej położonego arkusza pierwszego i drugiego, podawanego do urządzenia podającego poddaje się działaniu zasysania zwiększając ciśnienie styku względem kół, charakteryzuje się tym, że koła, nieruchome od początku każdego cyklu podającego, uruchamia się za pomocą jednostki sterującej, która jest połączona z silnikami napędu wałów oraz stanowiskiem obróbki, przy czym arkusz przyśpiesza się do osiągnięcia żądanego położenia i prędkości zależnej od pracy stanowiska obróbki, zaś gdy arkusz opuszcza koło doprowadza się odpowiednie koła do stanu spoczynku za pomocą osiągalnego maksymalnego hamującego momentu obrotowego.

Na etapie pierwszego ruchu, na początku każdego cyklu podawania arkusza, najniżej położony arkusz, podaje się na minimalną odległość w kierunku przeciwnym do kierunku transportowania, a następnie arkusz porusza się w kierunku przemieszczenia.

Korzystnym jest gdy sposób obejmuje etap wykrywania ułożenia krawędzi arkusza, który prowadzi się na końcu każdego cyklu podawania arkusza, przy czym wyrównuje się przednią krawędź arkusza w kierunku podawania i koryguje się położenie i/lub położenie kątowe przedniej krawędzi arkusza przed podaniem arkusza do urządzenia transportującego. Zaletą rozwiązania według wynalazku jest to, że zapewnia urządzenie i sposób podawania arkuszy z minimalnym ryzykiem wystąpienia wskaźników błędu i odchyłek podawania arkuszy. Ponadto nie występuje niebezpieczeństwo zakleszczenia na lub poniżej podpory arkusza, zmniejszone jest ryzyko zniszczenia warstwy powierzchniowej arkuszy. Urządzenie może w łatwy sposób być przystosowane do spiętrzania i klinowania arkuszy o różnych wymiarach.

Przedmiot wynalazku jest opisany w przykładach wykonania na podstawie rysunku, na którym fig. 1 jest schematycznym widokiem z góry przykładu wykonania urządzenia podającego, według wynalazku, bez stołu podającego i podpory arkusza dla lepszego uwidocznienia szczegółów, fig. 2 jest widokiem podobnym do fig. 1 ukazującym alternatywny przykład wykonania urządzenia podającego, według wynalazku, fig. 3 jest pionowym przekrojem urządzenia z fig. 1 wzdłuż linii A-A, mającego stół podający i podporę arkusza, fig. 4a i 4b są pionowymi przekrojami urządzenia z fig. 1 i 2, odpowiednio, prostopadłym do przekroju A-A, wzdłuż linii B-B, fig. 5 schematycznie przedstawia jednostkę sterującą urządzenia według wynalazku, fig. 6 ukazuje w postaci wykresu, prędkość kątową odpowiednich wałów kół podających jako funkcję czasu i podczas cyklu podawania arkusza, fig. 7a-7b przedstawia w postaci wykresu odpowiednio przyśpieszenie i opóźnienie standardowego wału koła podającego dla różnych prędkości podawania, zaś fig. 8a - 8b taki sam wykres lecz dla urządzenia według wynalazku, a fig. 9a - 9b przedstawia wykres, odpowiednio, dla różnych prędkości podawania i różnych długości arkusza, które są dostarczane do urządzenia według wynalazku.

Urządzenie do podawania pojedynczo arkusz, według wynalazku, jest jednostką, która jest zawarta w maszynie przetwarzającej falistą tekturę lub karton. W procesie przed przetworzeniem, są wykonane prostokątne arkusze, po czym przycina się je do formatu odpowiedniego dla pudełek lub innych przedmiotów będących przetworzenia. Arkusze transportuje się za pomocą na przykład zespołu przenośnika rolkowego do maszyny przetwarzającej, gdzie arkusze są wprowadzane bezpośrednio lub za pomocą podajnika w zestawie arkuszy podających.

Celem podawania jest doprowadzenie arkuszy, tak aby wchodziły równomiernie i z prędkością, która jest odpowiednia dla maszyny, przy czym prędkość ma wielkość możliwie powtarzającą się. Arkusze są zorientowane w zestawie arkuszy podających, tak, że arkusze są podawane tak prosto jak

PL 205 313 B1 to jest możliwe. Ponadto, podawanie samo w sobie nie musi przyczyniać się do tego aby arkusze były podawane skośnie (skośne podawanie). Ponieważ falista tektura jest czuła na wysokie ciśnienie powierzchniowe, korzystnie dla kalandrowania aby arkusze były tak małe jak to jest możliwe (co występuje, na przykład w chwycie walca prasującego) gdy arkusze są wycofywane z wału (dolny arkusz jest podawany, zaś stos jest uzupełniony arkuszami od góry w celu zapewnienia ciągłości podawania). Części, które są układane po podaniu mogą być drukowane, nadcinane, dziurkowane i fałdowane.

Na figurach 1 - 4 przedstawiono połączone ze sobą korzystne przykłady wykonania urządzenia podającego arkusze według wynalazku. Urządzenie jest zwłaszcza użyteczne dla podawania arkuszy w przypadku wymaganej wysokiej wydajności co jest związane z odpowiednim usytuowaniem i kątową orientacją przedniej krawędzi arkusza. Ponadto, urządzenie pozwala na podawanie zadrukowanych arkuszy mających nadruk od dołu i zwróconych do stołu podającego bez uszkodzenia nadruku lub jego zdrapania. Funkcją urządzenia jest doprowadzenie arkusza 1, pojedynczo ze stosu arkuszy poprzez urządzenie transportujące 2 do stanowiska obróbki (niepokazanego), takiej jak dziurkowania czy fałdowania. Urządzenie transportujące 2, które może być tak zwanym przenośnikiem próżniowym ma postać licznych równoległych pasów przenośnika, które są usytuowane w komorze z ujemnym ciśnieniem lub komorze próżniowej. To urządzenie nie stanowi części wynalazku i może być znanym urządzeniem. Urządzenie podające arkusz (stół podający) zawiera pierwszą komorę niskiego ciśnienia lub komorę próżniową 3 ze stołem podającym 4, na którym spoczywa stos arkuszy, co zostało schematycznie przedstawione na fig. 3. Stół podający jest ukształtowany integralnie z komorą 3 niskiego ciśnienia i tworzy ich wierzchołek lub górną część. Komora niskiego ciśnienia jest podzielona poprzecznie do kierunku przemieszczania arkuszy, co zostało oznaczone za pomocą strzałki 5 na fig. 3, na centralny przedział niskiego ciśnienia 6 i liczne mniejsze przedziały 6' na obu ścianach centralnego przedziału. Każdy przedział θ' jest zamknięty od dołu za pomocą dna 7 komory niskiego ciśnienia 3 (patrz fig. 4) i bocznie, poprzecznie do kierunku transportowania, poprzez odpowiednio przegradzające ściany 8 i ścianę końcową 9. Po bokach, wzdłuż kierunku transportowania, każdy przedział 6,6' jest ograniczony przez wspólną ścianę 11 i 12. W każdej ścianie przegradzającej 8, jest otwór 13, który został oznaczony liniami przerywanymi na fig. 3. Za pomocą tych otworów, przedziały 61 niskiego ciśnienia są połączone ze sobą i centralnym przedziałem 6, który, z kolei, jest połączony do pompy zasysającej lub wentylatora zasysającego w celu wytworzenia ujemnego ciśnienia (częściowej próżni) w komorze 3 niskiego ciśnienia. Otwory 13 w ścianach przegradzających są oddzielnie zamykane za pomocą towarzyszących, indywidualnie działających klapek 14, po to aby efektywna szerokość komory niskiego ciśnienia poprzeczna do kierunku transportowania mogła być sterowana w zależności od ilości przedziałów 6l, które w tym momencie są połączone, w odniesieniu do (ujemnego) ciśnienia, do centralnego przedziału 6. Tak, więc komora 3 niskiego ciśnienia może być przystosowana do szerokości podawanych arkuszy 1.

W stole podającym 4 są ułożone równolegle do siebie liczne wały 15, poprzecznie do kierunku podawania, i są zasadniczo w równych odstępach od siebie. Każdy wał 15 jest napędzany za pomocą oddzielnego silnika, korzystnie serwomotoru 16, który jest połączony z jednostką sterującą 20 lub systemem sterującym, co zostanie dalej objaśnione. Wały 15 mogą rozciągać się poprzez całkowitą komorę 3 niskiego ciśnienia (patrz fig. 2) lub, jak to zilustrowano na fig. 1, mogą być podzielone na dwie oddzielne części 15', które są zestawione osiowo ze sobą z jednym silnikiem 16. Jest także możliwe, aby niektóre wały 15 były podzielone (korzystnie wały najbliższe końcowej ścianie 12), zaś pozostałe wały pozostały niepodzielone. Korzystnie, odpowiednia odległość pomiędzy wałami 15 jest tak mała jak to jest możliwe. Wały 15 są czopowane w ścianach przegradzających 8 i są osadzone w tej samej poziomej płaszczyźnie (poziomej). Na każdym wale 15 jest zamocowanych na stałe (i rozłącznie) wiele kół 17 i mają na ich obwodowej powierzchni umieszczoną okładzinę cierną, na przykład poliuretanową. Gdy wykorzystujemy niepodzielone wały 15, odległości pomiędzy sąsiednimi wałami mogą być tak małe, że koła 17 wału wystają pomiędzy sąsiednim kołem wału jak to pokazano na fig. 2. Na fig. 2 widać, że ściana końcowa 12 w tym przypadku może mieć falistość lub pofałdowanie pokazane w widoku od góry.

Stół podający 4 jest wyposażony w liczne otwory 18, których ilość odpowiada całkowitej ilości kół 17, zaś koła 17 wystają na krótką odległość (około 3-5 mm) powyżej stołu podającego, patrz fig. 3 i 4. Otwory 18 nie są pasowane ściśle wokół kół 17, po to aby ujemne ciśnienie było wysyłane na górną ścianę stołu podającego 4 za pomocą efektu ssania od przedziałów 6, 6', co zostało opisane powyżej. Odpowiednia odległość pomiędzy kołami 17 jest dostosowana w taki sposób, że (dolny) arkusz nie spadnie pomiędzy kołami z powodu ujemnego ciśnienia. Ujemne ciśnienie pomiędzy dolnym arku6

PL 205 313 B1 szem i górną ścianą stołu podającego jest wynikiem wywierania nacisku pokrytych przez niego kół i jest zabezpieczone, w szerokim marginesie, dużą siłą cierną pomi ę dzy arkuszem i kołami oraz pomiędzy dolnym arkuszem i następnym z arkuszy. Siła jest tak duża, że jest zapewniony wystarczający obszar dla przyśpieszenia dolnego arkusza w celu uniknięcia poślizgu. Ponadto, ten układ daje minimalny moment bezwładności. Odległość pomiędzy wałami, średnice kół, odległość pomiędzy kołami i stół podają cy są dostosowane tak, że cienkie arkusze nie spadną i pomimo tego istnieje bezpieczne przenoszenie arkusza podczas fazy doprowadzania. Koła zachodzą na siebie w celu uzyskania maksymalnej zdolności przenoszenia w odniesieniu do arkuszy.

Podpora arkusza 19 lub bramka jest umieszczona zasadniczo pionowo powyżej stołu podającego 4, równoległego do wałów koła 15 i w odległości od stołu podającego, nieco większej niż grubość arkusza. Korzystnie, podpora 19 arkusza jest ruchoma w jej płaszczyźnie, tak że szczelina pomiędzy podporą arkusza i stołem podającym może być dostosowana do różnych grubości arkusza. Komora 3 niskiego ciśnienia rozciąga się obok podpory 19 arkusza i jednego z wałów 15, to znaczy wał 15(4) na fig. 3 jest zasadniczo usytuowany w tej samej płaszczyźnie co podpora arkusza, co pozwala na niezawodne doprowadzanie dolnego arkusza do podpory 19 arkuszy w kierunku urządzenia transportującego 2.

Jak to jest uwidocznione na fig. 1-3, urządzenie według wynalazku także zawiera drugą 21 komorę niskiego ciśnienia, która odpowiada pierwszej komorze 3 niskiego ciśnienia i której stół podający 22 tworzy przedłużenie, lub jest zintegrowany z stołem podającym 4, to znaczy stoły 4 i 22 są w tej samej płaszczyźnie. Jak to dalej wynika z fig.3, komory niskiego ciśnienia są połączone ze sobą (mają wspólną ścianę końcową, patrz fig. 1 i 2), zaś druga komora 21 niskiego ciśnienia jest usytuowana pomiędzy pierwszą komorą 3 niskiego ciśnienia i wspomnianym urządzeniem transportującym 2. Centralny przedział niskiego ciśnienia 23 drugiej komory 21 niskiego ciśnienia, porównaj centralną komorę niskiego ciśnienia 6, jest połączony z pompą zasysającą lub wentylatorem ssącym, które nie muszą koniecznie być takie same jak te dla przedziału 6 niskiego ciśnienia, to jest, ujemne ciśnienie może być inne w przedziałach niskiego ciśnienia 6 i 23. Ponadto, przedziały niskiego ciśnienia 23', które są usytuowane na tej ścianie, jak również otwory 13 i klapki 14 są umieszczone w drugiej komorze niskiego ciśnienia. Ponadto, co najmniej ostatni wał 24(6) (w kierunku transportowania) w drugiej komorze 21 niskiego ciśnienia może być podzielony na dwie części 24a i 24b, które zostały omówione w związku z wałami 15 pierwszej komory 23 niskiego ciśnienia i korzystnie, w pewnych zastosowaniach, wszystkie wały 24 w drugiej komorze 3 niskiego ciśnienia są podzielone w oznaczony sposób i każda część wału 24a, 24b ma swój własny silnik 25, który jest połączony do wspomnianej jednostki sterującej 20. W przypadku innych zastosowań wały nie są podzielone (patrz fig. 2). Korzystnie, przestrzeń wałów 24 drugiej komory niskiego ciśnienia, i odległość pomiędzy ostatnim wałem 15(4) pierwszej komory niskiego ciśnienia w kierunku transportowania i pierwszy wał 24(5) drugiej komory niskiego ciśnienia w kierunku transportowania, jest taka sama jak przestrzeń wałów 15 pierwszej komory niskiego ciśnienia, jak to pokazano na fig. 1-3. Bardziej korzystnie, odległość pomiędzy wałami 15(4) i 24(5) jest krótsza niż odległość pomiędzy wałami 15 w pierwszej komorze 3 niskiego ciśnienia i pomiędzy wałami 24 w drugiej komorze 21 niskiego ciśnienia, odpowiednio. Tak jak w przypadku wałów 15 w pierwszej komorze niskiego ciśnienia, wały 24 w drugiej komorze 21 niskiego ciśnienia są czopowane w przegradzających ścianach 8 i są w tej samej (poziomej) płaszczyźnie. Liczne koła 28 są zamocowane nieruchomo (i rozłącznie) na każdym wale 24 i mają okładzinę cierną, na przykład z poliuretanu, usytuowaną na ich obwodowej powierzchni.

Także stół podający 22 jest wyposażony w liczne otwory 29, których ilość odpowiada całkowitej ilości kół 28, zaś koła 28 wystają na krótką odległość (około 3-5 mm) powyżej stołu podającego, patrz fig. 3. Otwory 29 nie są spasowane szczelnie wokół kół 28, po to aby wytwarzać ujemne ciśnienie na górnej ścianie stołu podającego 22 za pomocą efektu ssania z przedziałów niskiego ciśnienia 23, 23', co było omówione powyżej.

Odległość pomiędzy wałami, średnica kół, odległość pomiędzy kołami i stół podający są przystosowane tak, że cienkie arkusze nie będą upadały, a oprócz tego jest zapewnione bezpieczne przemieszczanie arkusza podczas fazy doprowadzania arkuszy. Koła pokrywają się w celu osiągnięcia maksymalnej zdolności przenoszenia w odniesieniu do arkuszy.

W drugiej komorze 21 niskiego ciśnienia, i korzystnie na końcowej ścianie 26 komory najbliższej urządzeniu transportującemu 2, jest usytuowanych jeden lub więcej czujników 21, na przykład sprzęgniętych fotokomórek. Są one usytuowane w odpowiednio dużej odległości od siebie, na przykład odpowiadającej szerokości centralnym przedziałom niskiego ciśnienia 6,23 co jest uwidocznione

PL 205 313 B1 na fig. 1 i 2. Czujniki 21 są usytuowane we wspólnej płaszczyźnie, która jest równoległa do wałów 15, 24 (a także do podpory 19 arkuszy) i która jest zasadniczo prostopadła do stołu podającego 4,22. Wykrywają one przednią krawędź arkusza w dwóch punktach oraz umożliwiają pomiar wskaźnika i skośnego podawania, a za pomocą jednostki sterującej 20 i podzielonych wałów (24 i 15), na przykład części wału 24a i 24b, korygowanie wskaźnika odchylenia i kątowych błędów poprzez opóźnianie napędu silnika jednej z części wału (24a) i/lub przyśpieszenie prędkości napędzania silnika innych z nich, przeciwległych części wału 24b. To jest przeprowadzone za pomocą wysłanego sygnału odnoszącego się do przedniej krawędzi podanego arkusza w kierunku transportowania do jednostki sterującej 20, która porównuje aktualne wartości z zaprogramowanymi wartościami odnośnymi i wysyła odpowiednią korekcję kierunków do powyżej wymienionego silnika (silników), po to aby korekcja położenia arkusza była prowadzona przed tym, jak arkusz jest transportowany do urządzenia transportującego 2. Na fig. 5, jednostka sterująca 20 została zilustrowana schematycznie jako połączona tylko do jednego silnika 25, ale jak to omówiono powyżej, jednostka sterująca jest w stanie sterować ilością obrotów więcej niż jednego silnika. Jeśli jest konieczne wyrównanie wskaźnika odchyłki, tylko jeden czujnik wymaga uruchomienia (nie pokazano). Jest on następnie ustawiany w tym samym położeniu jak dowolny z czujników 21 na fig. 1 lub 2 lub w położeniu pomiędzy ich pozycjami. Jeśli tylko korekcja wskaźnika odchyłki jest konieczna, wszystkie wały są korzystnie niepodzielone, odpowiada to przykładowi według wynalazku pokazanemu na fig. 2 i 4b.

Jednostka sterująca 20 ma jeszcze jedno zadanie, a mianowicie przyśpieszać lub opóźniać wały 15/24 i przez to, koła podające 17 i 28, odpowiednio, które są zamocowane do wałów podczas cyklu podawania arkuszy z jednej strony, w celu przemieszczenia arkuszy z cyklu podawania arkuszy do urządzenia transportującego w skorygowanej linii produkcyjnej, i z drugiej strony, w celu zabezpieczenia arkuszy przed przebiciem lub zniszczeniem na podporze arkusza lub szczelinie pomiędzy podporą arkusza i stołem podającym. To jest zilustrowane na wykresie fig. 6. Na fig. 6 cykl podawania arkuszy został zilustrowany dla urządzenia podającego opisanego powyżej, które jest urządzeniem mającym cztery wały 15(1) - 15(4) czopowanych w pierwszej komorze 3 niskiego ciśnienia i dwa wały 24(5) 24(6) czopowane w drugiej komorze 21 niskiego ciśnienia. Fig. 6 ukazuje kątową prędkość wałów jako funkcję czasu. Jak to opisano powyżej, silniki 16,25 są sterowane indywidualnie przez jednostkę sterującą. Na początku cyklu podawania, wszystkie silniki startują jednocześnie i przyśpieszają arkusz 1, tak, że osiąga on wartość odnośnego położenia i jego wartość odnośnej prędkości. Wały 15(1) - 15(4) są napędzane za pomocą prędkości, która zaczyna cykl podawania z nieruchomymi wałami i arkuszami spoczywającymi na ich kołach. Na początku cyklu podawania, wszystkie wały startują jednocześnie i przyśpieszają od stanu spoczynku do linii produkcyjnej. Poprzez statyczne tarcie pomiędzy arkuszem i kołami, dolny arkusz cofa się do tyłu pod wpływem tylnego momentu, po czym jest skierowany do przodu zgodnie z kierunkiem transportowania (patrz, strzałka 5 na fig. 3).

Gdy arkusz jest podawany do urządzenia podającego arkusze, jego tylna krawędź osiąga punkt styku na obwodzie kół. Początkowo tylna krawędź osiąga wał 15(1), a następnie inne wały 15(2), 15(3) i 15(4) kolejno. W celu niedostarczenia następnego arkusza do wału, koła muszą być zatrzymane natychmiast przed tym jak arkusz jest wciągany do dołu na kołach. Patrz wykres 15(1) na fig. 6.

Tylna krawędź arkusza początkowo osiąga wał 15(1), który zatrzymuje się natychmiast, a następnie wał 15(2), który także zatrzymuje się natychmiast. Ta operacja jest powtarzana dla pozostałych dwóch wałów przed podporą 19 arkuszy stołu. Ten wzór ruchu jest zaprogramowany w programie sprawdzającym (profil krzywki) jednostki sterującej dla odpowiedniego z wałów. Odległość, na którą obwód koła wału będzie obracać się przed tylna krawędzią, która jest sterowana przez system sterujący i jest zaprogramowana dla aktualnej długości arkusza zastosowanego w maszynie w danym momencie.

Gdy przednia krawędź arkusza osiąga wał 24(5) mała odległość występuje za podporą arkusza. To zdarza się przed tym, jak arkusz ma przyspieszenie w pełnej linii produkcyjnej, a następnie, także ten wał wymaga wzoru ruchu (profil krzywki), który jest dostosowany do niego. Ten wzór ruchu nie musi zaczynać swojego ruchu od początkowej prędkości, ale tylko ma spotkać arkusz o danej prędkości, który to arkusz doszedł do niego i osiągnął wał 24(b). Patrz wykres 24(5). To daje do zrozumienia, że przyspieszenie i opóźnienie nie muszą być duże dla tego wału, tak jak dla czterech pierwszych wałów.

Tak więc jest uzyskiwane wyrównane przyspieszenie arkusza podczas dużej odległości (bez wpychania arkuszy pomiędzy koła). Krótka przestrzeń wałów pozwala na to aby były podawane krótkie arkusze.

PL 205 313 B1

Gdy przednia krawędź arkusza osiągnie wał 24(6) arkusz 1 osiągnął linie produkcyjną maszyny. Wał 24(6) następnie porusza się ze stałą ilością obrotów, która odpowiada linii produkcyjnej maszyny, tak, że wał 24(6) zawsze obraca się i nigdy nie zatrzymuje od jednego cyklu podawania do kolejnego. Patrz wykres 24(6). W celu umożliwienia podawania krótkich arkuszy w kierunku transportowania, jest korzystnym, aby wały za podporą arkusza były usytuowane tak blisko podpory jak jest to możliwe. W tym samym czasie jest konieczne, aby arkusz miał opóźnienie niezbyt duże, a przez to wał, który jest najbliższy podporze arkusza podążał za krzywką (wzór momentu), podczas gdy najdalszy wał biegnie ze stałą prędkością. Jak to jest widoczne na fig. 6, jednostka sterująca jest zaprogramowana tak, aby rozpocząć każdy cykl podawania poprzez początkowy obrót wszystkich wałów w pierwszej komorze niskiego ciśnienia w kierunku przeciwnym do kierunku transportowania, po to aby podawany arkusz przesunął się do tyłu na krótką odległość od podpory arkusza, w celu wyizolowania przedniej krawędzi arkusza od podpory arkuszy. Następnie, wały powodują obrót w kierunku transportowania, a arkusz może przejść poniżej podpory arkusza bez zniszczenia lub zarysowania. Jednostka sterująca 20 jest związana z prędkością (prędkością maszyny) i położeniem urządzenia transportującego 2 lub kolejnych etapów procesu (drukowania, rozcinania, dziurkowania lub fałdowania) w celu przystosowania prędkości podawania arkusza (przyspieszenie silników) i położenia arkusza na kole. Sterowanie przyspieszeniem i opóźnieniem kół 17,28 podających pociąga za sobą różne zasady sterowania dla optymalnego podawania arkusza. W celu uzyskania sterowania i jednolitego podawania od arkusza do arkusza, jest ważne aby przyspieszenie arkusza było tak wolne jak jest to możliwe. Jakkolwiek, obniżone przyspieszenie zależy w maksymalnym stopniu od długości podawanego arkusza lub maksymalnej, zmniejszającej się prędkości maszyny, po to aby przyspieszenie jeszcze dążyło do możliwego wzrostu zależnego od wymiaru arkusza i jakości, o której mowa. Gdy sterowanie jest prowadzone w taki sposób, zmniejszenie prędkości maszyny daje zmniejszenie przyspieszenia, przy czym przystosowanie przyspieszenia jest osiągnięte automatycznie. To jest realizowane na skutek przyspieszenia arkuszy na stałej odległości, co powoduje obniżenie przyspieszenia, gdy prędkość się obniża. Ponadto, gdy prędkość się obniża, także obniża się wielkość opóźnienia, a więc czas konieczny na zatrzymanie się kół jest przedłużony, co w konsekwencji zapewnia dostateczną ilość czasu dla wciągnięcia następnego arkusza na wale, w dół na kołach przed ich zatrzymaniem. W wyniku tego, warstwa powierzchniowa arkusza może zostać zniszczona przez koła, które obracają się intensywnie (ocierają się) a arkusz może być dostarczony do przodu podpory arkusza w niekontrolowany sposób. W celu opóźnienia kół podających, jest ekstremalnie ważnym, aby zająć miejsce w możliwie najkrótszym czasie i tym, aby czas opóźnienia był przekazany do następnego arkusza oczekującego na podanie podczas następnego cyklu podawania. Gdy kontrola działa, tak, że koła są zawsze opóźnione/zatrzymane przez maksymalnie dostępny moment obrotowy pochodzący od silnika, czas opóźnienia zawsze będzie tak krótki jak to możliwe. Konsekwentnie, nie będzie wystarczająco dużo czasu dla następnego arkusza wału, aby był wciągnięty na koła przed ich zatrzymaniem. Ta reguła także wynika z obniżenia prędkości maszyny, przy czym czas opóźnienia jest krótszy z powodu początkowej prędkości będących niżej kół. Jeśli zatrzymanie jest sterowane poprzez opóźnienie, które jest stałe dla wszystkich prędkości maszyny, najkrótszy możliwy czas opóźnienia jest zawsze możliwy do uzyskania dla każdej prędkości maszyny.

Figury 7a i 7b ilustrują ruch obrotowy wału dla dwóch różnych prędkości podawania i dla konwencjonalnego urządzenia podającego arkusz. Fig. 7a pokazuje wykres cyklu podawania arkusza mającego maksymalną prędkość, a fig. 7b przedstawia wykres cyklu podawania arkusza mającego prędkość o połowie wartości. Jak to wynika z powołanych figur czas całkowity, podczas którego koła ulegają przyspieszeniu i opóźnieniu, jest dłuższy dla 7b, który pokazuje cykl podawania arkusza mający połowę prędkości. Czas opóźnienia jest przedłużony tak długo jak dużo przedłużony jest całkowity cykl czasu T1. W przypadku, gdy prędkość maszyny jest zmniejszona do połowy, czas cyklu i czas opóźnienia wzrastają przez czynnik 2. To jest wynikiem kontroli bieżącego położenia w serwomotorze, które jest oparte na zaprogramowanym wzorze krzywki (wzór momentu), to jest, położenie kontrolne w zależności od położenia w cyklu. Ta droga sterowania jest praktyczniejsza, ponieważ nie jest konieczne wykonanie wstępnego oprogramowania w zależności od zmian prędkości.

Figury 8a i 8b pokazują odpowiadające zależności dla urządzenia podającego arkusz według wynalazku. Fig. 8a przedstawia wykres cyklu podawania arkusza mającego maksymalną prędkość, a fig. 8b ukazuje wykres cyklu podawania arkusza mającego połowę prędkości. Wykres odnosi się do jednego z wałów 15, na przykład, wał 15(1). Opóźnienie jest maksymalne i jest spowodowane przez stały hamujący moment obrotu w towarzyszącym silniku 16. Na fig. 8b przyspieszenie ma miejsce dla

PL 205 313 B1 połowy prędkości, wykres ma takie samo pochylenie jak w opowiadającym mu konwencjonalnym podawaniu arkusza na fig. 7b. Droga opóźnienia jest stała niezależnie od prędkości. Opóźnienie występuje dla połowy prędkości za pomocą takiego samego maksimum, przy czym stały moment hamujący silnika ma maksymalną prędkość, po to aby wykresy opóźnienia na fig. 8a i 8b miały takie samo pochylenie. Konsekwentnie, droga opóźnienia jest znacząco zredukowana dla połowy prędkości porównanej do tej w konwencjonalnym cyklu podawania arkusza, patrz fig. 7a i 7b. Optymalnie, przyspieszenie i opóźnienie są dalej sterowane za pomocą różnych reguł sterowania. Przyspieszenie występuje podczas stałej drogi, a zatrzymanie ma stałe opóźnienie niezależne od prędkości maszyny. Te dwie reguły sterowania współpracują ze sobą, tak, że kiedy prędkość maszyny jest zredukowana, bardziej korzystne warunki poprawnego podawania arkusza są uzyskane dla zarówno przyspieszenia jak i opóźnienia, a oprócz tego system sterowania może być uporządkowany w celu dostarczenia maksymalnej wydajności dla maksymalnej prędkości maszyny. W praktyce, te reguły udowodniły, że trudne jest połączenie tego w tym samym systemie sterowania.

W celu zatrzymania obrotu kół w możliwie najkrótszym czasie w zależności od prędkości maszyny, koła są zawsze opóźnione przez maksymalnie możliwy moment obrotu silnika. Przez opóźnienie za pomocą stałego maksymalnego momentu obrotowego, wykres opóźnienia będzie miał takie samo pochylenie (to znaczy taką samą prędkość opóźnienia) niezależne od prędkości maszyny i obniżona prędkość maszyny będzie dawała krótszy czas opóźnienia. To róż ni się od standardowego wykresu (zaprogramowanie w położeniach w przeciągu cyklu maszyny), gdzie zatrzymanie wystąpi w zależności od wstępnego zaprogramowania położenia zatrzymania w cyklu maszyny. Patrz fig. 7a i 7b.

Położenie zatrzymania b ędzie osiągnięte, szybciej w cyklu podawania arkusza, ś rodkami według wynalazku, niż za pomocą środków, którym odpowiada standardowy wykres. Jest to widoczne dzięki faktowi, że w punkcie, w którym tylna krawędź arkusza osiągnęła koła, sterowane zmiany w stosunku do normatywnego wykresu, który sterował poł o ż enia w cyklu maszyny w celu opóź nienia przez maksymalny możliwy moment obrotu/prędkość. Gdy kolejne cykle podawania rozpoczynają się, wystąpi ponowne połączenie wzoru momentu i położenia kół wału. To ma miejsce gdy prędkość koła jest zerowa, to znaczy koło jest nieruchome. Ten sposób ma także korzyść wynikającą z możliwości szybkiego ruchu powrotnego (to znaczy zbyt duże dopasowanie) w punkcie zatrzymania nie jest wytwarzany błąd położenia, które ma być przywrócone, wynikające z dodatkowego tarcia. Gdy wystąpią problemy z podawaniem arkusza, na przykład z powodu zbyt dużych rozmiarów arkuszy lub złej ich jakości, kłopotliwe podawanie może wystąpić poprzez redukcję prędkości maszyny. Kolejną korzyścią jest to, że zmieniając długość podawania tylko środkami poruszającymi do przodu i do tyłu położenie w cyklu maszyny, aby opuś cić poł o ż enie kontrolne, to znaczy taki sam wykres startu jest zawsze osi ą gnięty niezależnie od długości podawania. To wynika z korzyści zastosowania nowego wzoru krzywki, którego dane nie są wysyłane, gdy zmienia się długość podawania. Fig. 9a ukazuje wykres opóźnienia dla różnych długości arkusza dla maksymalnej prędkości podawania, a fig. 9b przedstawia wykres opóźnienia dla różnych długości arkusza i połowy prędkości podawania, gdy zastosowane jest urządzenie podające arkusze, według wynalazku. Gdy wykorzystuje się standardowy cykl podawania zgodnie z fig. 7a i 7b, utworzony zostanie nowy wykres w odniesieniu do nowej długości arkusza. To znaczy, że maszyna powinna być zatrzymana, gdy nowa krzywka jest wprowadzana dla jednostki sterującej.

Pozostały wykres, gdy rozpoczyna się opóźnianie arkusza, daje korzyść obniżonego, całkowitego przyśpieszenia w powiązaniu z redukcją prędkości maszyny, a przez to, redukcję poślizgu pomiędzy arkuszem i kołami.

Claims (12)

1. Urządzenie do podawania pojedynczo arkuszy ze stosu arkuszy do urządzenia transportującego, przemieszczające arkusz na stanowisko obróbki, przy czym urządzenie zawiera pierwszą komorę niskiego ciśnienia ze zintegrowanym z nią stołem podającym, który podtrzymuje stos arkuszy oraz szereg oddzielnie napędzanych wałów, które są usytuowane prostopadle do kierunku transportowania i są rozmieszczone w komorze niskiego ciśnienia w równych odstępach od siebie, przy czym każ dy z wał ów podtrzymuje szereg kół z okł adziną cierną , które wystają poprzez otwory usytuowane w stole podającym, a ponadto urządzenie zawiera podporę arkusza, która jest ułożona pionowo powyżej stołu podającego i w odległości od niego, przy czym odległość jest nieco większa niż grubość arkusza, znamienne tym, że urządzenie dalej zawiera drugą komorę niskiego ciśnienia (21), usytuowaną pomiędzy pierwszą komorą (3) i urządzeniem transportującym (2), mającą zintegrowany z nią stół podający (22), który stanowi przedłużenie stołu podającego (4) pierwszej komory (3) niskiego ciśnienia, przy czym liczne oddzielnie napędzane wały (24) są usytuowane w drugiej komorze niskiego ciśnienia (21) w takiej samej odległości od siebie i odpowiednio w tej odległości pomiędzy sąsiednimi wałami (15(4), 24(5)) w pierwszej i drugiej (3,21) komorze niskiego ciśnienia, przy czym każdy wał (24) usytuowany w drugiej komorze (21) niskiego ciśnienia podtrzymuje liczne koła (28) z okładziną cierną, które wystają poprzez otwory (29) w stole podającym (22) drugiej komory (21) niskiego ciśnienia, a ponadto co najmniej jeden czujnik (27) jest usytuowany pomiędzy drugą komorą (21) niskiego ciśnienia i urządzeniem transportującym (2), przy czym czujnik (27) jest czujnikiem wykrywania położenia przedniej krawędzi podanego arkusza (1) i wysyłania sygnałów do jednostki sterującej (20), a jednostka sterująca (20) jest jednostką korygowania położenia przedniej krawędzi arkusza (12).

2. Urządzenie, według zastrz. 1, znamienne tym, że, co najmniej jeden z wałów (24(6)) zawiera dwie oddalone od siebie części (24a,24b), które są ze sobą zestawione osiowo i z których każdy jest napędzany za pomocą oddzielnego silnika (25), przy czym co najmniej dwa czujniki (27) są usytuowane w odległości od siebie, równolegle do wałów (15,24) i pomiędzy drugą komorą niskiego ciśnienia (21) i urządzeniem transportującym (2), a czujniki (27) są czujnikami do wykrywania położenia przedniej krawędzi podawanego arkusza (1) oraz do przesyłania sygnałów do jednostki sterującej (20), przy czym jednostka sterująca (20) stanowi jednostkę korygowania kątowego położenia przedniej krawędzi arkusza przez sterujący silnik napędzający (25) co najmniej jednej części (24a,24b) wału.

3. Urządzenie, według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że pierwsza komora niskiego ciśnienia (3) jest usytuowana za podporą (19) arkusza, a jeden z jej wałów (15(4)) jest usytuowany w tej samej płaszczyźnie co podpora (19) arkusza.

4. Urządzenie, według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że każda komora (3,21) niskiego ciśnienia zawiera liczne przegrody (8), które są zorientowane poprzecznie do wałów (15,24) i dzielą każdą komorę (3,21) niskiego ciśnienia na oddzielne przedziały (6,6'), przy czym źródło próżni jest połączone do centralnie usytuowanego, oddzielnego przedziału (6,23) w każdej komorze (3,21) niskiego ciśnienia, zaś każda przegroda (8) ma co najmniej jeden otwór (13), zamykany za pomocą ruchomych klapek (14).

5. Urządzenie, według zastrz. 4, znamienne tym, że każda komora (3,21) niskiego ciśnienia jest połączona do różnych źródeł próżniowych.

6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wał (24(6)) w drugiej komorze (21) niskiego ciśnienia, usytuowany najbliżej czujników (27) jest podzielony na dwie części.

7. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że jednostka sterująca (20) jest połączona z każdym silnikiem (16/25) i jest jednostką do jednoczesnego uruchomienia i przyśpieszenia ruchu wałów (15), przyłączania kół (17) w pierwszej komorze (3) niskiego ciśnienia oraz poruszania arkusza usytuowanego na kołach (17) w kierunku transportowania (5), przy czym wały (15) są w położeniu zatrzymania gdy tylna krawędź arkusza (1) opuszcza odpowiednie z kół (17), zaś jednostka sterująca (20) ma usytuowanie dla redukcji prędkości wału (24(5)) w drugiej komorze (21) niskiego ciśnienia najbliżej podpory (19) arkusza, na końcu każdego cyklu podawania arkusza, przy czym pozostałe wały (24(6)) w drugiej komorze (21) niskiego ciśnienia są w położeniu nieprzerwanego obracania się z taką samą ilością obrotów, dla korekcji położenia kątowego przedniej krawędzi arkusza Q).

8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że jednostka sterująca (20) jest jednostką sterowania podawaniem arkusza na początku każdego cyklu podawania arkusza, przy czym początkowo wszystkie wały (15) w pierwszej komorze (3) niskiego ciśnienia są w położeniu obracania w kierunku

PL 205 313 B1 przeciwnym do kierunku (5) transportowania, a następnie są w położeniu obracania w kierunku transportowania.

9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że jednostka sterująca (20) jest połączona z urządzeniem transportującym (2) i jest jednostką przystosowania przyspieszenia silników (16,25) do prędkości urządzenia transportującego (2), a ponadto jednostka sterująca (20) jest jednostką do zatrzymania silników (16,25) maksymalnym momentem obrotowym.

10. Sposób pojedynczego podawania arkuszy ze stosu arkuszy w urządzeniu podającym do urządzenia transportującego, za pomocą którego przenosi się arkusz do stanowiska obróbki, przy czym stosuje się urządzenie podające zawierające komorę obniżonego ciśnienia ze zintegrowanym stołem podającym, który podpiera stos arkuszy, oraz zawierające liczne oddzielnie napędzane wały, które są usytuowane prostopadle do kierunku transportowania i są ułożone w komorze niskiego ciśnienia w odległościach równych od siebie, przy czym każde z nich przenosi szereg kół z okładziną cierną, wystających poprzez współdziałające otwory uformowane w stole podającym, zaś arkusze układa się przy podporze ułożonej pionowo ponad stołem podającym i w odległości od stołu podającego, przy czym odległość ta jest nieco większa niż grubość arkusza, zaś najniżej usytuowany w stosie arkusz przenosi się do urządzenia transportującego, podczas gdy drugi, najniżej usytuowany zabezpiecza się przed przesunięciem za pomocą podpory arkuszy, zaś powierzchnie najniżej położonego arkusza pierwszego i drugiego, podawanego do urządzenia podającego poddaje się działaniu zasysania zwiększając ciśnienie styku względem kół, znamienny tym, że koła (17), nieruchome od początku każdego cyklu podającego, uruchamia się za pomocą jednostki sterującej (20), która jest połączona z silnikami napędu (16) wałów (15) oraz stanowiskiem obróbki, przy czym arkusz (1) przyśpiesza się do osiągnięcia żądanego położenia i prędkości zależnej od pracy stanowiska obróbki, zaś gdy arkusz opuszcza koło (17) doprowadza się odpowiednie koła (17) do stanu spoczynku za pomocą osiągalnego maksymalnego hamującego momentu obrotowego.

11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że na etapie pierwszego ruchu, na początku każdego cyklu podawania arkusza, najniżej położony arkusz (1), podaje się na minimalną odległość w kierunku przeciwnym do kierunku transportowania (5), a następnie arkusz porusza się w kierunku przemieszczenia.

12. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że obejmuje etap wykrywania ułożenia krawędzi arkusza, który prowadzi się na końcu każdego cyklu podawania arkusza, przy czym wyrównuje się przednią krawędź arkusza (1) w kierunku podawania i koryguje się położenie i /lub położenie kątowe przedniej krawędzi arkusza przed podaniem arkusza do urządzenia transportującego (2).