PL205210B1 - Sposób wytwarzania soli amonowych aromatycznych kwasów karboksylowych - Google Patents

Sposób wytwarzania soli amonowych aromatycznych kwasów karboksylowych

Info

Publication number
PL205210B1
PL205210B1 PL369757A PL36975702A PL205210B1 PL 205210 B1 PL205210 B1 PL 205210B1 PL 369757 A PL369757 A PL 369757A PL 36975702 A PL36975702 A PL 36975702A PL 205210 B1 PL205210 B1 PL 205210B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
ammonia
aromatic carboxylic
reactor
aprotic solvent
vessel
Prior art date
Application number
PL369757A
Other languages
English (en)
Other versions
PL369757A1 (pl
Inventor
Ingo Klopp
Thomas Bogenstätter
Dirk Franke
Original Assignee
Basf Ag
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Basf Ag filed Critical Basf Ag
Publication of PL369757A1 publication Critical patent/PL369757A1/pl
Publication of PL205210B1 publication Critical patent/PL205210B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07CACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C51/00Preparation of carboxylic acids or their salts, halides or anhydrides
    • C07C51/41Preparation of salts of carboxylic acids
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07CACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C51/00Preparation of carboxylic acids or their salts, halides or anhydrides
    • C07C51/41Preparation of salts of carboxylic acids
    • C07C51/412Preparation of salts of carboxylic acids by conversion of the acids, their salts, esters or anhydrides with the same carboxylic acid part
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07CACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C63/00Compounds having carboxyl groups bound to a carbon atoms of six-membered aromatic rings
    • C07C63/04Monocyclic monocarboxylic acids
    • C07C63/06Benzoic acid
    • C07C63/08Salts thereof

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Oil, Petroleum & Natural Gas (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania soli amonowych aromatycznych kwasów karboksylowych, a zwłaszcza kwasu benzoesowego.
Wiadomo, że sole amonowe aromatycznych kwasów karboksylowych wytwarza się przez wprowadzanie gazowego amoniaku do roztworu aromatycznego kwasu karboksylowego w rozpuszczalniku aprotonowym. W DE 1115729 opisano sposób tego rodzaju z użyciem dimetyloformamidu jako rozpuszczalnika. W US 2220692 opisano sposób wytwarzania migdalanu amonu polegający na poddawaniu dyspersji kwasu migdałowego w bezwodnym benzenie działaniu amoniaku. W DE 2005514 opisano sposób wytwarzania tiosulfinianów przez utlenianie episiarczków peroksokwasem organicznym, a zwł aszcza kwasem peroksobenzoesowym, oraz wytrą canie powstają cego jako produkt uboczny kwasu w postaci soli amonowej po poddaniu go działaniu suchego amoniaku. Wytrącanie wymaga niskiej temperatury od -50 do -30°C.
W Zh. Prikl. Khim., tom 63, nr 6, str. 1425-1428, opisano sposób wytwarzania izomaś lanu amonu w reakcji kwasu izomasłowego z amoniakiem, prowadzonej w izopentanie. Zbadano wpływ ciśnienia amoniaku, ale tylko w odniesieniu do początkowej szybkości powstawania izomaślanu amonu.
Zgodnie ze znanymi sposobami otrzymuje się wprawdzie krystaliczne sole amonowe, ale rozkład wielkości kryształów jest bardzo różny i nie można go kontrolować. Osiągana wydajność również nie jest zadowalająca.
Istniała potrzeba opracowania sposobu wytwarzania soli amonowych aromatycznych kwasów karboksylowych, zgodnie z którym przy użyciu stechiometrycznych ilości reagentów otrzymuje się kryształy o określonej wielkości i o wąskim rozkładzie wielkości, z zasadniczo wydajnością ilościową.
Wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania soli amonowych aromatycznych kwasów karboksylowych w reakcji aromatycznego kwasu karboksylowego z amoniakiem w rozpuszczalniku aprotonowym, charakteryzujący się tym, że reakcję prowadzi się w zamkniętym naczyniu, do którego w sposób ciągły wprowadza się roztwór aromatycznego kwasu karboksylowego w rozpuszczalniku aprotonowym i przez ten roztwór przepuszcza się gazowy amoniak, utrzymują c ciś nienie czą stkowe amoniaku w fazie gazowej w naczyniu w zakresie 0,01 - 0,3 MPa i odprowadza się zawiesinę soli amonowej w rozpuszczalniku aprotonowym.
Korzystnie w sposobie według wynalazku amoniak wprowadza się do reaktora poniżej powierzchni ciekłej mieszaniny reakcyjnej.
Korzystnie z fazy gazowej w naczyniu odprowadza się gaz w sposób ciągły, miesza ze świeżym amoniakiem i zawraca do naczynia.
Korzystnie jako rozpuszczalnik aprotonowy stosuje się rozpuszczalnik wybrany z grupy obejmującej węglowodory alifatyczne, węglowodory aromatyczne, chlorowcowane węglowodory alifatyczne, chlorowcowane węglowodory aromatyczne, etery, ketony, dimetyloformamid, dimetylosulfotlenek, sulfolan, nitryle alifatyczne i aromatyczne oraz ich mieszaniny.
W szczególnoś ci jako rozpuszczalnik aprotonowy stosuje się 1,2-dichloroetan lub 1,2-dichloropropan.
Korzystnie w reaktorze utrzymuje się temperaturę 70 - 110°C.
Korzystnie w reaktorze utrzymuje się całkowite ciśnienie 0,1 - 0,7 MPa.
Korzystnie średni czas przebywania reagentów w reaktorze wynosi 10 - 300 minut.
Korzystnie jako aromatyczny kwas karboksylowy stosuje się kwas benzoesowy.
Jako aromatyczne kwasy karboksylowe stosuje się kwasy zawierające co najmniej jeden pierścień benzenowy i grupę karboksylową przyłączoną do pierścienia benzenowego bezpośrednio lub przez łańcuch C1-C4 alkilenowy. Pierścień benzenowy i łańcuch alkilenowy mogą być ewentualnie podstawione 1 - 3 podstawnikami wybranymi z grupy obejmującej C1-C4 alkil, hydroksyl, C1-C4 alkoksyl, atom chlorowca i grupę nitrową. Odpowiednie aromatyczne kwasy karboksylowe to np. kwas 2-furanokarboksylowy, 3-furanokarboksylowy, 2-pirydynokarboksylowy, 3-pirydynokarboksylowy i 4-pirydynokarboksylowy. Sposobem według wynalazku szczególnie korzystnie poddaje się reakcji kwas benzoesowy.
W sposobie według wynalazku jako rozpuszczalnik stosuje się rozpuszczalnik aprotonowy (czyli nie zawierający atomu wodoru o charakterze kwasowym). Odpowiednie rozpuszczalniki aprotonowe to np. węglowodory alifatyczne, takie jak pentan, heksan, heptan, cykloheksan, metylocykloheksan lub dostępne w handlu mieszaniny węglowodorów alifatycznych, takie jak niektóre frakcje rafinatu; węglowodory aromatyczne, takie jak benzen, toluen, ksylen lub dostępne w handlu mieszaniny węglowodorów
PL 205 210 B1 aromatycznych, jak np. Solvesso®150; chlorowcowane węglowodory alifatyczne, takie jak dichlorometan, trichlorometan, 1,2-dichloroetan, 1,2-dichloropropan, 1,1,2-trichloroetan, trichloroetylen; chlorowcowane węglowodory aromatyczne, takie jak chlorobenzen; etery, takie jak eter dietylowy, eter dimetylowy glikolu etylenowego, eter dimetylowy glikolu dietylenowego, eter diizopropylowy, tetrahydrofuran, dioksan; ketony, takie jak aceton, keton metylowo-tert-butylowy, keton metylowo-izobutylowy lub keton metylowo-etylowy; dimetyloformamid, dimetylosulfotlenek, sulfolan oraz alifatyczne i aromatyczne nitryle, takie jak acetonitryl i benzonitryl. Powyższe rozpuszczalniki można stosować pojedynczo lub w mieszaninach. Korzystnie stosuje się 1,2-dichloroetan i 1,2-dichloropropan, a zwł aszcza 1,2-dichloroetan.
W sposobie według wynalazku jako naczynia reakcyjne stosuje się zwykłe reaktory korzystnie z mieszaniem wstecznym, takie jak reaktory z mieszadłem, reaktory pętlowe, kaskady zbiorników z mieszadłem itp. Korzystnie stosuje się reaktory wyposażone w element mieszający umożliwiający dobre rozprowadzanie gazu w cieczy, jak np. mieszadło tarczowe lub samozasysające. Do reaktora wprowadza się roztwór aromatycznego kwasu karboksylowego w rozpuszczalniku aprotonowym. Roztwór wprowadza się poniżej lub powyżej powierzchni ciekłej mieszaniny reakcyjnej znajdującej się w reaktorze.
Gazowy amoniak wprowadza się do reaktora tak, aby jego ciśnienie cząstkowe w fazie gazowej w naczyniu wynosił o 0,01 - 0,3 MPa, korzystnie 0,01 - 0,1 MPa. Ciś nienie czą stkowe amoniaku dogodnie określa się jako różnicę pomiędzy całkowitym ciśnieniem w reaktorze i ciśnieniem w układzie, zasadniczo wyznaczanym przez ciśnienie pary rozpuszczalnika w temperaturze prowadzenia reakcji. Ciśnienie w układzie można określić z wystarczającą dokładnością przez wprowadzenie do reaktora wybranego rozpuszczalnika, ogrzanie jego zawartości do temperatury prowadzenia reakcji i pomiar panującego w naczyniu ciśnienia, odpowiadającego ciśnieniu w układzie. Po wprowadzeniu do reaktora amoniaku wzrost ciśnienia względem ciśnienia w układzie odpowiada cząstkowemu ciśnieniu amoniaku. Przy prowadzeniu reakcji zgodnie ze sposobem według wynalazku w stałej temperaturze, ciśnienie cząstkowe amoniaku utrzymuje się na określonym poziomie przez kontrolowanie całkowitego ciśnienia w reaktorze i dodawanie amoniaku tak, aby utrzymać stałą wartość ciśnienia całkowitego. Pomiary ciśnienia i kontrolę ilości wprowadzanego amoniaku korzystnie prowadzi się w sposób automatyczny. Ciśnienie całkowite (absolutne) korzystnie wynosi 0,1 - 0,7 MPa, a zwłaszcza 0,11 - 0,6 MPa.
Amoniak korzystnie wprowadza się do reaktora poniżej powierzchni cieczy. Z fazy gazowej w naczyniu korzystnie usuwa się gaz w sposób ciągły, miesza ze świeżym amoniakiem i zawraca do reaktora. Taki sposób postępowania umożliwia osiągnięcie optymalnego stopnia przereagowania amoniaku.
Zawiesinę soli amonowej odprowadza się z naczynia reakcyjnego, korzystnie z jego dna. Zawiesinę korzystnie odprowadza się w sposób ciągły, tak że powierzchnia cieczy lub ilość cieczy w reaktorze utrzymuje się na tym samym poziomie. Odprowadzaną zawiesinę można kierować do kolejnych etapów reakcji bezpośrednio lub po przepuszczeniu przez wymiennik ciepła. Pozostałą ilość aromatycznego kwasu karboksylowego, którą można oznaczyć np. metodą wysokociśnieniowej chromatografii cieczowej (HPLC), wynosi zazwyczaj poniżej 1000 ppm, zwykle poniżej 200 ppm. Sól amonową można także usuwać z rozpuszczalnika zwykłymi sposobami, takimi jak filtracja lub odwirowanie. Odzyskany rozpuszczalnik można zawracać do procesu.
W sposobie według wynalazku reakcję prowadzi się przy niskim stężeniu amoniaku i aromatycznego kwasu karboksylowego w fazie ciekłej i odpowiednio niskiej szybkości zarodkowania. W wyniku tego aromatyczny kwas karboksylowy i amoniak reagują ze sobą w obecności wcześniej powstałych kryształów soli amonowej, które pełnią rolę zarodków krystalizacji. Tak więc w przeciwieństwie do znanych sposobów, w sposobie według wynalazku nie zachodzi krystalizacja samorzutna, w wyniku której otrzymuje się zazwyczaj kryształy o bardzo szerokim rozkładzie wielkości.
Temperaturę w naczyniu reakcyjnym korzystnie utrzymuje się na stałym poziomie. Optymalna temperatura reakcji zależy od rozpuszczalności soli amonowej w użytym rozpuszczalniku. Wyższa temperatura zwiększa rozpuszczalność soli amonowej, sprzyjając przy tym wzrostowi kryształów, ale ułatwia powstawanie aglomeratów, a podczas chłodzenia następuje wytrącanie się materiału drobnokrystalicznego. W niskiej temperaturze rozpuszczalność soli amonowej jest zbyt niska, co sprzyja osiąganiu wysokiego stopnia przesycenia i powstawaniu jedynie bardzo drobnych kryształów. Korzystnie temperaturę dobiera się tak, aby rozpuszczalność aromatycznego kwasu karboksylowego w rozpuszczalniku wynosiła powyż ej 10 g/100 ml, zwłaszcza powyżej 35 g/100 ml, a rozpuszczalność soli amonowej wynosiła poniżej 2 g/100 ml, zwłaszcza poniżej 1 g/100 ml. W przypadku stosowania
PL 205 210 B1
1,2-dichloroetanu jako rozpuszczalnika stwierdzono, że odpowiednia temperatura prowadzenia reakcji to 70 - 110°C, korzystnie 80 - 95°C.
Średni czas przebywania reagentów w reaktorze wynosi 10 - 300 minut. Dolną granicę średniego czasu przebywania wyznacza szybkość przenikania masy pomiędzy gazem i cieczą, podczas gdy dłuższy czas przebywania sprawia, że proces staje się nieekonomiczny i prowadzi do szerokiego rozkładu wielkości kryształów.
Sposób według wynalazku umożliwia praktycznie ilościowe przereagowanie aromatycznego kwasu karboksylowego. Kryształy soli amonowej tworzą zawiesinę w rozpuszczalniku, w którym praktycznie nie ma wolnego, rozpuszczonego kwasu karboksylowego. Tak otrzymaną zawiesinę można poddawać następnym reakcjom z pominięciem etapu filtracji lub odparowania. Sposób ten umożliwia otrzymanie kryształów o określonej wielkości i o wąskim rozkładzie wielkości.
Sposób według wynalazku zilustrowano na figurze 1 załączonego rysunku i w poniższych przykładach. Produkty krystaliczne otrzymane sposobami opisanymi w przykładach badano za pomocą mikroskopu optycznego; rozkład wielkości cząstek określano przez laserowy pomiar absorbancji za pomocą licznika cząstek (zakres pomiarów 2 - 400 urn; czujnik 400 μm x 400 μm). W każdym przypadku ustalano maksymalną wartość i rozrzut (rozrzut =(X90-X10/X50). Aby określić ilość nieprzereagowanego kwasu benzoesowego zawiesinę pozostawiano do ochłodzenia, benzoesan amonu odsączano, a przesącz poddawano analizie metodą wysokociśnieniowej chromatografii cieczowej.
Figura 1 przedstawia instalację do realizacji sposobu według wynalazku. Do reaktora 1 wyposażonego w element mieszający 2 wprowadza się przewodem 3 roztwór aromatycznego kwasu karboksylowego w rozpuszczalniku aprotonowym. Przewodem 4 wprowadza się gazowy amoniak w postaci pęcherzyków poniżej powierzchni cieczy. Z dna reaktora 1 odprowadza się zawiesinę soli amonowej przewodem 5, za pomocą pompy 6. Z fazy gazowej w reaktorze 1 odprowadza się gaz przewodem 8 za pomocą pompy 9, miesza się go ze świeżym amoniakiem wprowadzanym przez zawór dozujący 10 i zawraca do reaktora 1 przewodem 4. Zawór dozujący 10 jest kontrolowany przez regulator ciśnienia 7.
P r z y k ł a d 1
Do reaktora o pojemności 2 l, wyposażonego w podwójny płaszcz, mieszadło tarczowe i przegrody wprowadzano jednocześnie poniżej powierzchni cieczy, roztwór 720 g kwasu benzoesowego w 3280 g 1,2-dichloroetanu (DCE) z szybkością 53,3 g/min oraz gazowy amoniak. Temperatura reakcji wynosiła 90°C, ciśnienie całkowite 0,16 MPa, a ciśnienie cząstkowe amoniaku 0,038 MPa. Z fazy gazowej odprowadzano gaz z szybkością 50 l/h i zawracano za pomocą pompy, wprowadzając go poniżej powierzchni cieczy. Czas przebywania reagentów w reaktorze ustalono na 45 min. Otrzymaną zawiesinę benzoesanu amonu odprowadzano w sposób ciągły przez zawór dolny. Po 8 cyklach próbkę poddano analizie: otrzymano grubokrystaliczny benzoesan amonu, w postaci niezbrylonej, o średniej wielkości cząstek około 300 um (rozkładu wielkości cząstek nie udało się określić, gdyż zakleiły one czujnik licznika cząstek); zawartość rozpuszczonego kwasu benzoesowego: <10 ppm.
P r z y k ł a d 2
Do reaktora opisanego w przykładzie 1 wprowadzano jednocześnie poniżej powierzchni cieczy roztwór 720 g kwasu benzoesowego w 3280 g DCE z szybkością 53,3 g/min oraz gazowy amoniak. Utrzymywano temperaturę reakcji 80 - 81°C, ciśnienie całkowite 0,13 MPa i ciśnienie cząstkowe amoniaku 0,037 MPa. Nieprzereagowany amoniak zawracano za pomocą pompy z szybkością 60 l/h. Czas przebywania reagentów w reaktorze ustalono na 45 min. Otrzymaną zawiesinę benzoesanu amonu odprowadzano w sposób ciągły przez zawór dolny. Po 8 cyklach próbkę poddano analizie: otrzymano grubokrystaliczny benzoesan amonu, w postaci niezbrylonej; zawartość rozpuszczonego kwasu benzoesowego: <5 ppm; rozkład wielkości cząstek: maksimum 90 um, rozrzut 0,93.
P r z y k ł a d 3
Do reaktora opisanego w przykładzie 1 wprowadzano jednocześnie poniżej powierzchni cieczy roztwór 720 g kwasu benzoesowego w 3280 g DCE z szybkością 53,3 g/min oraz gazowy amoniak. Utrzymywano temperaturę reakcji 81°C, ciśnienie całkowite 0,21 MPa i ciśnienie cząstkowe amoniaku 0,119 MPa. Nieprzereagowany amoniak zawracano za pomocą pompy z szybkością 60 l/h. Czas przebywania reagentów w reaktorze ustalono na 45 min. Otrzymaną zawiesinę benzoesanu amonu odprowadzano w sposób ciągły przez zawór dolny. Po 8 cyklach próbkę poddano analizie: otrzymano drobnokrystaliczny benzoesan amonu, w postaci zbrylonej; zawartość rozpuszczonego kwasu benzoesowego: 5 ppm; rozkład wielkości cząstek: maksimum 60 um, rozrzut 0,92.
PL 205 210 B1
Przykład porównawczy 1
Do reaktora opisanego w przykładzie 1 wprowadzano jednocześnie poniżej powierzchni cieczy roztwór 720 g kwasu benzoesowego w 3280 g DCE z szybkością 53,3 g/min oraz gazowy amoniak z szybkoś cią 83,0 g/h. Utrzymywano temperaturę reakcji 80°C, ciś nienie cał kowite 0,1 MPa. Ciś nienie cząstkowe amoniaku wynosiło 0,007 MPa. Nieprzereagowany amoniak zawracano za pomocą pompy z szybkoś cią 50 l/h. Czas przebywania reagentów w reaktorze ustalono na 45 min. Otrzymaną zawiesinę benzoesanu amonu odprowadzano w sposób ciągły przez zawór dolny. Po 8 cyklach próbkę poddano analizie: otrzymano drobnokrystaliczny benzoesan amonu, w postaci silnie zbrylonej; zawartość rozpuszczonego kwasu benzoesowego: 1800 ppm; rozkład wielkości cząstek: maksimum 290 μm, rozrzut 2,2.
Przykład porównawczy 2
Do reaktora kołnierzowego o pojemności 2 l, wyposażonego w chłodnicę zwrotną, mieszadło i przegrody wprowadzano jednocześnie poniżej powierzchni cieczy roztwór 720 g kwasu benzoesowego w 3280 g 1,2-dichloroetanu z szybkością 53,3 g/min oraz gazowy amoniak z szybkością 1,4 g/min. Reakcję prowadzono pod ciśnieniem atmosferycznym. Utrzymywano temperaturę reakcji 80 - 82°C. Nieprzereagowany amoniak opuszczał układ przez chłodnicę zwrotną. Otrzymaną zawiesinę benzoesanu amonu odprowadzano w sposób ciągły przez zawór dolny. Czas przebywania reagentów w reaktorze ustalono na 45 min. Po 6 cyklach pobrano próbkę i poddano ją analizie: otrzymano mieszaninę drobnokrystalicznego benzoesanu amonu, w postaci silnie zbrylonej oraz większych kryształów; zawartość rozpuszczonego kwasu benzoesowego: 7200 ppm; rozkład wielkości cząstek: maksimum 67 μm, rozrzut 1,24.
Przykład porównawczy 3
Do reaktora opisanego w przykładzie porównawczym 2 wprowadzono początkowo 600 g 1,2-dichloroetanu i ogrzano do temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin (około 84°C). Następnie wprowadzono jednocześnie roztwór 558,2 g kwasu benzoesowego w 2400 g 1,2-dichloroetanu oraz 85,6 g gazowego amoniaku w ciągu 45 min. Utrzymywano temperaturę reakcji 81 - 82°C. Reakcję prowadzono pod ciśnieniem atmosferycznym. Nieprzereagowany amoniak opuszczał układ przez chłodnicę zwrotną. Po zakończeniu dodawania reagentów pobrano próbkę z reaktora i poddano analizie: otrzymano mieszaninę drobnokrystalicznego benzoesanu amonu, w postaci silnie zbrylonej (o wielkości cząstek < 15 μm) oraz grubszych kryształów o wielkości około 50 μm; zawartość rozpuszczonego kwasu benzoesowego: 50 ppm; rozkład wielkości cząstek: maksimum 20 μm, rozrzut 1,53 (rozkład był dwumodalny).

Claims (9)

1. Sposób wytwarzania soli amonowych aromatycznych kwasów karboksylowych w reakcji aromatycznego kwasu karboksylowego z amoniakiem prowadzonej w rozpuszczalniku aprotonowym, znamienny tym, że reakcję prowadzi się w zamkniętym naczyniu, do którego w sposób ciągły wprowadza się roztwór aromatycznego kwasu karboksylowego w rozpuszczalniku aprotonowym i przez ten roztwór przepuszcza się gazowy amoniak, utrzymując ciśnienie cząstkowe amoniaku w fazie gazowej w naczyniu w zakresie 0,01 - 0,3 MPa i odprowadza się zawiesinę soli amonowej w rozpuszczalniku aprotonowym.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że amoniak wprowadza się do reaktora poniżej powierzchni ciekłej mieszaniny reakcyjnej.
3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że z fazy gazowej w naczyniu odprowadza się gaz w sposób ciągły, miesza ze świeżym amoniakiem i zawraca do naczynia.
4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako rozpuszczalnik aprotonowy stosuje się rozpuszczalnik wybrany z grupy obejmującej węglowodory alifatyczne, węglowodory aromatyczne, chlorowcowane węglowodory alifatyczne, chlorowcowane węglowodory aromatyczne, etery, ketony, dimetyloformamid, dimetylosulfotlenek, sulfolan, nitryle alifatyczne i aromatyczne oraz ich mieszaniny.
5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że jako rozpuszczalnik aprotonowy stosuje się 1,2-dichloroetan lub 1,2-dichloropropan.
6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w reaktorze utrzymuje się temperaturę 70 - 110°C.
PL 205 210 B1
7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w reaktorze utrzymuje się całkowite ciśnienie 0,1 - 0,7 MPa.
8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że średni czas przebywania reagentów w reaktorze wynosi 10 - 300 minut.
9. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako aromatyczny kwas karboksylowy stosuje się kwas benzoesowy.
PL369757A 2001-12-04 2002-12-03 Sposób wytwarzania soli amonowych aromatycznych kwasów karboksylowych PL205210B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
DE10159420A DE10159420A1 (de) 2001-12-04 2001-12-04 Herstellung von Ammoniumsalzen aromatischer Carbonsäuren

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL369757A1 PL369757A1 (pl) 2005-05-02
PL205210B1 true PL205210B1 (pl) 2010-03-31

Family

ID=7707916

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL369757A PL205210B1 (pl) 2001-12-04 2002-12-03 Sposób wytwarzania soli amonowych aromatycznych kwasów karboksylowych

Country Status (23)

Country Link
US (1) US7074953B2 (pl)
EP (1) EP1453784B1 (pl)
JP (1) JP3997202B2 (pl)
KR (1) KR100910676B1 (pl)
CN (1) CN100509744C (pl)
AR (1) AR037588A1 (pl)
AT (1) ATE372977T1 (pl)
AU (1) AU2002356773B2 (pl)
BR (1) BR0214509A (pl)
CA (1) CA2468042A1 (pl)
DE (2) DE10159420A1 (pl)
ES (1) ES2291541T3 (pl)
HU (1) HUP0402292A3 (pl)
IL (2) IL161898A0 (pl)
IN (1) IN2004CH01211A (pl)
MX (1) MX243722B (pl)
NZ (1) NZ533023A (pl)
PL (1) PL205210B1 (pl)
RU (1) RU2272805C1 (pl)
TW (1) TWI267503B (pl)
UA (1) UA73895C2 (pl)
WO (1) WO2003048099A1 (pl)
ZA (1) ZA200405284B (pl)

Families Citing this family (1)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US11267707B2 (en) * 2019-04-16 2022-03-08 Honeywell International Inc Purification of bis(fluorosulfonyl) imide

Family Cites Families (8)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US3123632A (en) * 1964-03-03 Process for the production of the
US2220692A (en) * 1937-02-12 1940-11-05 Abbott Lab Process of making ammonium mandelate
DE1115729B (de) * 1959-06-27 1961-10-26 Witten Gmbh Chem Werke Verfahren zur Herstellung der Ammoniumsalze von gesaettigten aliphatischen und aromatischen Mono- und Polycarbonsaeuren
FR2032762A5 (pl) 1969-02-06 1970-11-27 Sagami Chem Res
US3786086A (en) * 1972-11-07 1974-01-15 Grace W R & Co Process for preparing ammonium salts of alkanoic acids
JP2535987B2 (ja) * 1987-12-11 1996-09-18 東ソー株式会社 含フッ素カルボン酸アンモニウム塩の製造方法
JPH072723A (ja) * 1993-06-18 1995-01-06 Idemitsu Petrochem Co Ltd ペルフルオロカルボン酸アンモニウム塩の製造方法
US6410783B1 (en) 2000-10-19 2002-06-25 Basf Corporation Method of producing carboxylic acid salts

Also Published As

Publication number Publication date
IL161898A0 (en) 2005-11-20
CN100509744C (zh) 2009-07-08
ES2291541T3 (es) 2008-03-01
RU2004120780A (ru) 2006-01-10
KR20050044654A (ko) 2005-05-12
KR100910676B1 (ko) 2009-08-04
MX243722B (es) 2007-02-12
US20050004393A1 (en) 2005-01-06
HUP0402292A3 (en) 2005-12-28
JP2005511679A (ja) 2005-04-28
DE50210903D1 (de) 2007-10-25
CA2468042A1 (en) 2003-06-12
PL369757A1 (pl) 2005-05-02
BR0214509A (pt) 2004-11-03
EP1453784B1 (de) 2007-09-12
IL161898A (en) 2009-12-24
TW200302216A (en) 2003-08-01
RU2272805C1 (ru) 2006-03-27
UA73895C2 (en) 2005-09-15
JP3997202B2 (ja) 2007-10-24
MXPA04004852A (es) 2004-07-30
ATE372977T1 (de) 2007-09-15
US7074953B2 (en) 2006-07-11
WO2003048099A1 (de) 2003-06-12
EP1453784A1 (de) 2004-09-08
DE10159420A1 (de) 2003-06-12
ZA200405284B (en) 2005-07-04
HUP0402292A2 (hu) 2005-09-28
TWI267503B (en) 2006-12-01
AU2002356773B2 (en) 2008-09-04
IN2004CH01211A (pl) 2006-02-10
AU2002356773A1 (en) 2003-06-17
AR037588A1 (es) 2004-11-17
CN1599710A (zh) 2005-03-23
NZ533023A (en) 2005-09-30

Similar Documents

Publication Publication Date Title
IL292192A (en) Process for the preparation of (2-cyanoethyl(4s)-4-(4-cyano-2-methoxy-phenyl)-5-hydroxy-8,2-dimethyl-4,1-dihydro-6,1-naphthyridine-3-carboxylate By separating the racemate using tartaric acid esters and diastereomers
Herring et al. Catalyzed nitration of amines: I. dinitroxydiethylnitramine
PL205210B1 (pl) Sposób wytwarzania soli amonowych aromatycznych kwasów karboksylowych
ZA200304687B (en) Method for carbamoylating alcohols.
Kherici et al. Study of potassium hydrogen tartrate unseeded batch crystallization for tracking optimum cooling mode
CA2118379C (en) Preparation of acetoacetarylamides
US4970339A (en) Preparation of alkanesulfonamides
RU2154060C2 (ru) Способ получения 5-замещенного 2-хлорпиридина
CN100360208C (zh) 生产多晶型物质的特定晶体变体的方法
KR840002443B1 (ko) 디클로로아세트아미드의 연속공정에 의한 제조방법
IL23031A (en) Process for the production of ammonium craternary sulfonates
RU2805573C2 (ru) Способ получения (4s)-4-(4-циано-2-метоксифенил)-5-этокси-2,8-диметил-1,4-дигидро-1,6-нафтиридин-3-карбоксамида посредством разделения рацемата при помощи диастереомерного сложного эфира винной кислоты
NL192453C (nl) Werkwijze voor het bereiden van 6-£D(-)-alfa-{4-(C1-C4-alkyl)-2,3-dioxo-1 -piperazinocarbonylamino}fenylaceetamido|penicillanzuren.
GB2322372A (en) Preparation of 2-Mercaptothiazole
WO1995026357A1 (en) Thionation process using elemental phosphorus and sulfur
US5332841A (en) Preparation of 2,3-dihydro-2,2-dimethyl-7-benzofuranyl chloroformate with aqueous phase removal
SU1608187A1 (ru) Способ получени 5-метилпиразолина
US20060135807A1 (en) Process for preparing esters of 3-amino-4-halobenzoic acid
SU398042A1 (ru) Способ непрерывного получения2,4-д и x л о р-6-am и н о- сямм-т риазиновi2
JPH10139746A (ja) マレアミド酸の製造方法
JPS5845427B2 (ja) 2↓−アリ−ル↓−3↓−クロロ↓−4,5,6,7↓−テトラヒドロ↓−2h↓−インダゾ−ルの製造方法
JPS5859967A (ja) アミノマレイミド類の製造法
JPH02202862A (ja) シアノアクリル酸エステル類の製法

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20101203