PL204315B1 - Demontowalna podłoga modułowa dla podwyższonych pomostów oraz zespół elementów do montażu na miejscu budowy, do budowy demontowalnych podłóg dla podwyższonych pomostów - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiot wynalazku dotyczy demontowalnej podłogi modułowej dla podwyższonych pomostów, zwłaszcza wodoszczelnych oraz zespołu elementów do montażu na miejscu budowy, do budowy demontowalnych podłóg dla podwyższonych pomostów. Wynalazek dotyczy zwłaszcza konstrukcji podłogowej złożonej z wielu nadających się do modułowego montażu płyt kompozytowych wykonanych z blachy stalowej i betonu, zaopatrzonych w układ drenażowy do zbierania i transportowania wody deszczowej pomiędzy płytami. Taka konstrukcja podłogowa umożliwia szybkie układanie podwyższonego pomostu, a równocześnie zapewnia całkowity jej demontaż i zapobiega wszelkim przeciekom lub wyciekom wody ku obszarowi leżącemu pod spodem.

Jak powszechnie wiadomo, konstrukcje jednej lub więcej uniesionych podłóg albo pomostów nadających się do szybkiego montażu z równoczesnym ograniczeniem nakładowo ekonomicznych stają się dość interesujące, zwłaszcza w budynkach wymagających bardziej czy mniej długotrwałego parkowania, jako alternatywa dla konwencjonalnych wielopiętrowych podziemnych i/lub nadziemnych konstrukcji parkingowych dla samochodów. Jednakże dla maksymalizacji zalet wynikających ze stosowania takich konstrukcji, konieczne jest, aby czas i koszty montażu były rzeczywiście konkurencyjne, bez żadnego negatywnego wpływu na jakość i trwałość gotowej pracy.

Konstrukcję umożliwiającą osiągnięcie powyższych celów ujawniono w opisie patentu europejskiego nr 0364414. Patent ten dotyczy systemu modułowego, który można łatwo montować w celu wykonania w bardzo krótkim czasie podwyższonego pomostu przeznaczonego na miejsce parkingowe dla samochodów, oraz który można łatwo demontować i regenerować do ponownego używania, na przykład w innym miejscu. Konstrukcja ta składa się w zasadzie z elementów modułowych, z których każdy zawiera czworoboczny lub kwadratowy kompozytowy element podłogi, otoczony przez cztery belki krawędziowe i podtrzymywany w narożach za pomocą czterech pionowych elementów nośnych lub słupków, które podtrzymują wspomniane belki krawędziowe na odpowiednich elementach węzłowych lub kapitelach, przy czym pod wspomnianymi pionowymi elementami nośnymi znajdują się specjalne bazy do posadowienia na ziemi, natomiast wzmocnienie konstrukcji w kierunku poprzecznym zapewnia układ cięgien i/lub rozpórek.

Każdy z pionowych elementów nośnych kończy się, na poziomie odpowiadającym bazie, gwintowanym złączem umożliwiającym regulację całkowitej długości pionowego elementu. W skład wspomnianej bazy wchodzi również element zawiasowy umożliwiający układanie płyty bazowej na skośnej powierzchni ziemi, podczas gdy leżący na nim element nośny może przybrać położenie dokładnie pionowe. Taki podwójny układ regulacji umożliwia instalowanie struktury modułowej również na niewypoziomowanych uprzednio, nierównych powierzchniach ziemi, bez konieczności wykonywania jakichkolwiek prac fundamentowych. Zatem daną konstrukcję układa się montując modułowe elementy jeden za drugim tak, żeby sąsiednie moduły dzieliły z kolei odpowiednie belki i elementy nośne w taki sposób, żeby można było uzyskać podwyższony pomost nadający się do użycia jako miejsce parkingowe o dowolnym kształcie i wymiarach.

W ilustracyjnych przykładach wykonania ujawnionych w europejskim patencie nr 0364414, modułowe płyty podłogowe są wykonane z podwójnej warstwy złożonej z blachy falistej o odpowiedniej grubości, pełniącej rolę elementu nośnego, przykrytej panelem z lekkiego i mocnego materiału pełniącego rolę elementu drogowego, wykonanego, korzystnie, z odpowiednio obrobionej sklejki. Takie podejście proponuje się w celu umożliwienia stosowania lekkich elementów do montażu na tym samym miejscu, w którym ma być zbudowana konstrukcja parkingowa, przy czym takie elementy są stosunkowo tanie w transporcie i można je z łatwością przemieszczać po terenie budowy, ręcznie lub za pomocą małych wózków podnośnikowo-widłowych.

W praktycznej konstrukcji modułowych miejsc parkingowych według powyż szego patentu, złożonej z kompozytowych podłóg z blachy falistej i drewna (korzystnie ze sklejki brzozowej obrobionej za pomocą żywic syntetycznych ze względu na wodoodporność), przy czym panel drewniany jest połączony z leżącą pod spodem blachą stalową za pomocą metalowych sekcji kanałowych o przekroju poprzecznym w kształcie litery omega (Ω), które są montowane wzdłuż krawędzi dwóch sąsiednich paneli. Kanały w kształcie litery omega są perforowane w części rowkowej sekcji w celu umożliwienia ich łączenia z leżącą pod spodem stalową blachą falistą za pomocą śrub. Z kolei stalowa blacha falista jest odpowiednio perforowana wzdłuż pola stykowego z sekcją w kształcie litery omega. Ten sposób montażu drewnianych paneli (którego celem jest, jak wyraźnie widać, zapewnienie całkowitej zdolności do demontażu kompozytowych płyt podłogowych) powoduje eliminację jakiejkolwiek

PL 204 315 B1 konieczności perforowania obrobionych paneli drewnianych, ale, z drugiej strony, wymusza konieczność perforowania nośnych stalowych blach falistych na miejscu budowy.

We wspomnianych powyżej przykładach wykonania używa się również stalowej blachy falistej do zbierania wody deszczowej pod wspomnianym panelem drewnianym. Ponieważ podłoga jest układana nieco skośnie w wyniku zmieniania długości regulowanych słupków konstrukcji, istnieje możliwość przepływu wody w kanałach blachy falistej ku jednej lub więcej krawędzi obwodowych podwyższonego dachu, w celu zebrania w okapach krawędziowych z przewodami odgałęziającymi się od nich w celu odprowadzania wody na ziemię .

Przykład wykonania kompozytowej podłogi ze stalowej blachy falistej i drewna jest szczególnie korzystny pod względem łatwości transportu elementów konstrukcyjnych, co umożliwia nie za duże zwiększanie kosztów budowy w przypadku instalacji w miejscach znajdujących się bardzo daleko od fabryki albo dostępnych tylko drogą morską. Ponadto takie podejście uznano za skuteczne ze względu na uniwersalność konstrukcji modułowej, co wynika z możliwości łatwego wycinania elementów składowych podłogi na miejscu budowy w celu kompensacji jakichkolwiek zmian wymiarów modułu konstrukcyjnego. Istotnie, należy zauważyć, że konstrukcja, o której mowa, chociaż zaproponowana komercyjnie w postaci znormalizowanych modułów, również powinna być taka, żeby spełniała różne wymagania, jakie można zaproponować w konkretnych przypadkach. Przykładowo, należy strukturę modułową przystosować w taki sposób, żeby spełniała różne przepisy krajowe pod względem znormalizowanych wymiarów boksów parkingowych albo szerokości drogi do manewrowania pojazdami.

Jednakże pomimo powyższych zalet, płyty podłogowe wykonane z blaszanych i drewnianych paneli mają wadę polegającą na tym, że nie nadają powierzchni parkingowej znaczącej trwałości, po pierwsze pod względem konieczności perforowania blachy w celu jej łączenia z sekcjami metalowymi trzymającymi panele drewniane w miejscu. Perforacje zmniejszają odporność blachy stalowej na korozję i, ponieważ jest konieczne, aby wspomniana operacja przeprowadzana była podczas procesu montażu, nie ma możliwości wykonania nowego procesu galwanizacji blachy stalowej po perforacji. Atak korozji jest znacznie intensyfikowany nie tylko przez wodę deszczową gromadzącą się wewnątrz stalowej blachy falistej, ale również przez skropliny powstające w dużej ilości w obszarze styczności pomiędzy blachą stalową a panelem. Po drugie, silnie narażona jest trwałość podłogi ze względu na niewystarczającą odporność na zużycie drewnianej powierzchni okładzinowej, bez względu na jakąkolwiek zastosowaną obróbkę takiej powierzchni. Będąc silnie zależne od ogólnego wykorzystania konstrukcji parkingowej oraz jej usytuowania w obszarze drogowym, panele drewniane są narażone na takie uszkodzenia wskutek zużycia, że często konieczne jest ich zastępowanie, zwłaszcza na przejściach i na obszarach manewrowych.

Następnym krytycznym czynnikiem wynikającym z tego, że podłoga z drewnianego panelu zamontowanego na blasze falistej jest to, że jest ona bardzo hałaśliwa podczas przejazdu po niej pojazdów, ponieważ połączenie ze sobą dwóch powyższych elementów działa jak skrzynia rezonansowa.

Drugim sposobem rozważanym w przypadku wytwarzania podłogi o konstrukcji według patentu europejskiego nr 0364414 jest zastosowanie pojedynczych odlanych elementów ze zbrojonego betonu, które można wytwarzać w fabryce i instalować w prawie gotowym stanie. W tym wypadku płyty lub elementy ze zbrojonego betonu tworzące jednostki modułowe są wylane w odpowiednio ukształtowane szalunki. W formie znajdują się otwory i inne elementy sprzęgające do umożliwienia wyjmowania gotowego elementu z metalowego szalunku po jego utwardzeniu, jak również do transportu i montażu.

Betonowe płyty są montowane na strukturach nośnych modułowej konstrukcji parkingowej bez żadnego wylewania na miejscu montażu tak, żeby można było zapewnić całkowite ponowne użycie materiałów w wypadku demontażu i przeniesienia konstrukcji parkingowej. Z tego względu żadne połączenia elementów nie powinny być trwałe, a równocześnie powinny umożliwiać zbieranie wody deszczowej i jej spływanie bez powodowania jakichkolwiek przecieków na leżące pod spodem miejsca. W tym celu, pomiędzy płytami znajdują się rynny i okapy zbierające wodę, przykryte od góry metalową siatką i biegnące w pierwszym kierunku z dwóch kierunków sieci utworzonej przez płyty podłogowe ułożone obok siebie. W kierunku prostopadłym do tego pierwszego kierunku, złącze pomiędzy sąsiednimi płytami jest zrealizowane za pomocą komplementarnych stopni ze znajdującą się pomiędzy nimi uszczelką. Ponadto, w celu poprawy efektu uszczelniającego, pionowa szczelina pomiędzy dwiema sąsiednimi płytami jest wypełniona łatwo usuwalnym materiałem uszczelniającym.

Zaproponowany system eliminuje główne wady pierwszego systemu podłogowego opisanego powyżej, głównie z uwagi na to, że grubość i zwartość płyty betonowej w praktyce eliminują problem hałaśliwości. Po drugie, zużycie powierzchni jezdnej wykonanej z materiału cementowego jest znacznie

PL 204 315 B1 mniejsza, również w wyniku istnienia warstwy żywicy albo bitumicznego konglomeratu, który jest układany na betonie w celu jego ochrony zarówno przed zużyciem z powodu jeżdżących pojazdów jak i przez wodę deszczową .

Jednakże konstrukcja podłogowa wykonana ze wstępnie wylanego zbrojonego betonu ma również wady. Spośród nich, za szczególnie krytyczną uznano koszt transportu płyt z miejsca wytwarzania, długość czasu całej budowy konstrukcji parkingowej albo, na odwrót, niemobilność wstępnie odlanych wyrobów na miejscu budowy i/lub konieczność posiadania dużej liczby dostępnych metalowych szalunków. Istotnie, transport wstępnie wylanych betonowych płyt o odpowiednich wielkościach umożliwiających ich używanie jako elementów modułowych podwyższonych pomostów do nadających się do szybkiego montażu konstrukcji parkingowych jest dość drogie: zazwyczaj do każdego kontenera można ładować nie więcej niż dwanaście elementów, w wyniku czego zwiększa się liczba przejazdów podczas transportu, jak również koszty związane z montażem takich struktur z dala od miejsca wytwarzania.

Odnośnie problemów ze wstępnym wylewaniem, to jest oczywiste, że, w celu zaspokojenia w krótkim czasie zapotrzebowania produkcyjnego na prace w zakresie wykonania parkingu, konieczne jest posiadanie dużej liczby szalunków dostępnych do jednoczesnego wykorzystania, co wymaga dużej powierzchni wytwórczej dostępnej na miejscu budowy, a ponadto znacznych nakładów kapitałowych na wytwarzanie szalunków. Z drugiej strony, odwołując się do jakiejkolwiek zaawansowanej produkcji elementów, potrzebny jest duży obszar magazynowy i znaczne zablokowanie kapitału, oprócz problemu zapewnienia elastyczności produkcji w przypadku konieczności wytwarzania jakichkolwiek płyt o wymiarach odbiegających od standardowych.

W tym ostatnim przypadku, to należy zauważ yć, że nie tylko z powyższych powodów wahaniom nie podlegają wyłącznie wymiary potrzebnych elementów modułowych, ale oprócz tego powstaje dodatkowy zmienny aspekt wynikający z możliwości powlekania płyt betonowych albo warstwą materiału bitumicznego albo cienką warstwą żywicy ochronnej. Ponieważ, z oczywistych względów odporności na zużycie, w betonowej płycie znajduje się obwodowa wbudowana sekcja metalowa, konieczne jest przewidzenie na etapie wstępnego wylewania niewypełnionej betonem warstwy górnej o grubości zależnej od sytuacji.

Kolejną stwierdzoną wadą opisanej powyżej betonowej podłogi modułowej jest niezadowalająca grubość połączenia pomiędzy sąsiednimi płytami w postaci złącza schodkowego z umieszczoną w nim uszczelką. Istotnie, w tym wypadku uszczelnienie złącza schodkowego jest realizowane po montażu płyt betonowych i, o ile chodzi o złącze o zauważalnej rozciągłości liniowej, nie można pominąć możliwości uszkodzeń i przecieków. Nawet w przypadku końcowej kontroli szczelności za pomocą instalacji do sztucznego zalewania, możliwość osiadania struktury metalowej podczas pierwszego okresu po montażu - również ze względu na przejazd pierwszych pojazdów - nie daje żadnej gwarancji indywidualnego zlokalizowania i eliminacji ewentualnych wycieków lub przecieków wody, jakie mogą się pojawić.

Demontowalna podłoga modułowa dla podwyższonych pomostów składająca się z czworobocznych elementów modułowych, zawierających kompozytowe płyty podłogowe wykonane z arkusza blachy falistej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że każdy element modułowy zawiera kompozytową płytę modułową z dennym elementem wykonanym z blachy falistej składającym się z co najmniej jednego segmentu, w zależności od wielkości, otoczonego czterema bocznymi metalowymi sekcjami tworzącymi ściany boczne kompozytowej płyty, oraz warstwę wylanego betonu na tym dennym elemencie z blachy falistej i ograniczoną ścianami bocznymi, przy czym te metalowe sekcje tworzą ściany boczne mające kształt, odpowiednio, metalowa sekcja przekrój poprzeczny, korzystnie w kształcie litery Z, zaś metalowa sekcja przekrój poprzeczny, korzystnie, w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi, ponadto każdy element modułowy zawiera cztery segmenty otwartych ku górze rynien, rozmieszczonych obwodowo wokół kompozytowej płyty podłogowej i sąsiadujących z metalowymi sekcjami ścian bocznych, osadzonych w kanałach wyznaczonych przez pary metalowych sekcji ścian bocznych należących do sąsiednich kompozytowych płyt podłogowych.

Korzystnie, górny, korzystnie poziomy, bok każdej z metalowych sekcji ścian bocznych, odpowiednio w kształcie litery Z i w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi, jest przedłużony za pomocą żebra, które jest wygięte w dół i wystaje nad odpowiednią rynną.

Korzystnie, metalowe sekcje ścian bocznych, które są równoległe do linii fal blachy falistej dennego elementu z blachy falistej mają, korzystnie, przekrój poprzeczny w kształcie litery Z, a odpowiednie

PL 204 315 B1 segmenty rynnowe w postaci głównych rynien leżą pomiędzy pionowymi bokami zewnętrznymi dwóch metalowych sekcji ścian bocznych należących do sąsiednich kompozytowych płyt podłogowych.

Korzystnie, metalowe sekcje ścian bocznych, które są ortogonalne do linii fal blachy falistej dennego elementu z blachy falistej mają przekrój poprzeczny, korzystnie, w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi, a odpowiednie rynny są ułożone w położeniu pośrednim na, korzystnie, poziomych bokach dwóch metalowych sekcji ścian bocznych, korzystnie, w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi należących do sąsiednich kompozytowych płyt podłogowych.

Korzystnie, wysokość dolnych pionowych boków metalowych sekcji ścian bocznych w kształcie, korzystnie, litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi jest nie mniejsza niż całkowita grubość dennego elementu z blachy falistej, przy czym krawędzie dennych elementów z blachy falistej są wkładane w dolny kanał odpowiednich metalowych sekcji ścian bocznych, korzystnie, w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pę tlowymi.

Korzystnie, główne rynny sąsiadujące z sekcjami ścian bocznych w kształcie, korzystnie, litery Z, są utworzone przez ciągłe segmenty rynnowe biegnące wzdłuż co najmniej dwóch elementów modułowych, natomiast pomocnicze rynny, sąsiadujące z metalowymi sekcjami ścian bocznych w kształ cie, korzystnie, litery S z kwadratowymi częściami pę tlowymi, mają ce długość odpowiadają c ą jednemu elementowi modułowemu są umieszczone na poziomie wyższym niż poziom głównych rynien, a ich koniec jest otwarty na te główne rynny.

Korzystnie, szerokość górnego, korzystnie, poziomego boku każdej z metalowych sekcji ścian bocznych, korzystnie, w kształcie litery Z jest mniejsza niż połowa szerokości leżącej pod spodem głównej rynny, a miejsce pomiędzy górnymi bokami dwóch metalowych sekcji ścian bocznych w kształcie litery Z, należących do sąsiednich kompozytowych płyt podłogowych jest pokryte elementem kratowym, położonym na głównej rynnie i spoczywającym swoimi dwiema wzdłużnymi krawędziami na górnych bokach tych metalowych sekcji ścian bocznych w kształcie litery Z.

Korzystnie, metalowe sekcje ścian bocznych w kształcie litery Z mają asymetryczny przekrój poprzeczny, z dolnym, korzystnie, poziomym bokiem, który jest znacznie szerszy niż, korzystnie, poziomy bok górny.

Korzystnie, warstwa betonu zawiera co najmniej jeden stalowy element wzmacniający.

Korzystnie, każda z kompozytowych płyt podłogowych zawiera ponadto ochronną warstwę powlekającą na warstwie betonu.

Korzystnie, warstwa powlekająca jest wykonana z materiału wybranego spośród materiału bitumicznego, żywicy bądź materiału na bazie cementu.

Korzystnie, suma grubości warstwy betonu odlanej na dennym elemencie z blachy falistej i ograniczonej metalowymi sekcjami ś cian bocznych i ochronnej warstwy powlekają cej jest taka, ż e górna powierzchnia warstwy powlekającej znajduje się, korzystnie, na tym samym poziomie co poziome górne boki metalowych sekcji ścian bocznych.

Zespół elementów do montażu na miejscu budowy, do budowy demontowalnych podłóg modułowych dla podwyższonych pomostów, składający się z czworobocznych elementów modułowych zawierających kompozytowe płyty podłogowe wykonane z arkusza blachy falistej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera, dla każdego z elementów modułowych, czworoboczny element wykonany z blachy falistej składający się z co najmniej jednego segmentu, w zależności od wielkości, i czterech sekcji metalowych, każ da o długości odpowiadającej jednemu bokowi elementu z blachy falistej, które to sekcje metalowe mają przekrój poprzeczny, odpowiednio, sekcje metalowe, korzystnie, w kształcie litery Z i sekcje metalowe, korzystnie, w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi, przy czym każda z tych sekcji metalowych jest skonstruowana do sprzęgania z odpowiednim bokiem elementu z blachy falistej, zespół zawiera ponadto dwa segmenty otwartych od góry głównych rynien, korzystnie, biegnących wzdłuż co najmniej jednego z elementów modułowych i osadzone w kanałach ograniczonych przez pary metalowych sekcji należących do sąsiednich elementów modułowych, a także dwie pomocnicze otwarte od góry rynny, każda o długości odpowiadającej jednemu elementowi modułowemu, skonstruowane do osadzania w kanałach ograniczonych przez pary metalowych sekcji należących do sąsiednich elementów modułowych.

Korzystnie, dwie z czterech metalowych sekcji, mianowicie metalowe sekcje mające przekrój poprzeczny, korzystnie, w kształcie litery Z są skonstruowane do sprzęgania z bokami elementu z blachy falistej biegną cymi równolegle do jego linii pofalowania.

PL 204 315 B1

Korzystnie, dwie spośród czterech sekcji metalowych, mianowicie sekcje metalowe mające przekrój poprzeczny, korzystnie, w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi są skonstruowane do sprzęgania z bokami elementu z blachy falistej biegnącymi prostopadle do jego linii pofalowania.

Korzystnie, sekcje metalowe mające przekrój poprzeczny, korzystnie, w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi są skonstruowane do osadzania w nich pomocniczych rynien na pośrednich, korzystnie, poziomych bokach dwóch z metalowych sekcji o przekroju poprzecznym w kształ cie litery S z kwadratowymi częściami pę tlowymi, należących do są siednich elementów modułowych.

Korzystnie, zespół elementów do montażu ponadto zawiera dwa segmenty elementu kratowego, korzystnie biegnące wzdłuż co najmniej jednego z elementów modułowych na głównych rynnach i spoczywają ce swoimi wzdł u ż nymi krawę dziami na górnych bokach metalowych sekcji o przekroju poprzecznym, korzystnie, w kształcie litery Z.

Zaletą rozwiązania według wynalazku jest zapewnienie modułowej konstrukcji platformy na podwyższone pomosty, nadającej się do przenoszenia obciążeń, zwłaszcza parkujących pojazdów, która to konstrukcja może być łatwo i szybko montowana podczas instalowania oraz również łatwo demontowana, może być wielokrotnie używana, jest trwała i niewrażliwa na nadmierne uszkodzenia podczas używania. Ponadto taka konstrukcja umożliwia, korzystnie utrzymywanie kosztów transportu w trakcie realizacji prac na minimalnym poziomie oraz, pomimo łatwości demontażu, a także uniemożliwia jakiekolwiek przeciekanie lub wyciekanie wody do obszaru znajdującego się pod nią. Ponadto konstrukcja podłogowa umożliwia uzyskanie wystarczającej elastyczności o ile chodzi o wielkość modułu oraz typ gotowej powłoki powierzchni jezdnej.

Z tego względu zaletą wynalazku jest stosowanie konwencjonalnej technologii budowy cią głych podłóg nośnych wykonanych z blachy falistej wypełnionej warstwą zwyczajnie zbrojonego betonu, wylaną na blachę falistą. Ta ostatnia działa jak powierzchnia ograniczająca dla płynnego betonu i jako element składowy gotowej struktury kompozytowej. Według wynalazku, każdy z modułowych elementów płytowych składających się na podwyższony pomost może być bezpośrednio i szybko wytwarzany na miejscu instalowania w ten sposób, że tworzy się stalową skrzynię z dnem z blachy falistej i czterema ś cianami utworzonymi z odpowiednich metalowych sekcji (te, w tej postaci, są ł atwe do transportu i mają regulowane wymiary) i wylewa beton w takiej metalowej skrzyni bezpośrednio na ostatecznym miejscu pomostu. Ponadto, według wynalazku, połączenia pomiędzy różnymi elementami płytowymi tworzącymi podwyższone pomosty nie są zaopatrzone w elementy uszczelniające mające na celu uniemożliwianie przepływu wody pomiędzy nimi, ale, przeciwnie, są one w całości zaopatrzone, na wszystkich bokach płyt, w elementy transportowe skonstruowane z przeznaczeniem do zbierania takiej wody - a nie do prób jej zatrzymywania - oraz do jej odprowadzania do odpowiednich miejsc ściekowych.

W związku z tym, wynalazek zapewnia zwłaszcza demontowalną podłogę modułową do podwyższonych pomostów składającą się z czworokątnych elementów modułowych, z których każdy złożony jest z kompozytowej płyty podłogowej z elementem dennym wykonanym z blachy falistej (składającej się z jednego lub więcej elementów, w zależności od wielkości) otoczonym czterema sekcjami metalowymi tworzącymi ściany boczne wspomnianej płyty, oraz warstwy wylanego betonu na wspomnianym elemencie dennym z blachy falistej i ograniczonej wspomnianymi ścianami bocznymi, przy czym wspomniane sekcje metalowe tworzące wspomniane ściany boczne mają przekrój poprzeczny zbliżony kształtem do litery Z lub S z kwadratowymi częściami pętlowymi, oraz dwóch segmentów głównych otwartych ku górze rynien, rozmieszczonych obwodowo wokół wspomnianej kompozytowej płyty podłogowej i sąsiadujących ze wspomnianymi bocznymi sekcjami metalowymi, osadzonych w kanałach wyznaczonych przez pary bocznych sekcji ściennych należących do sąsiednich kompozytowych płyt podłogowych.

Korzystnie, górny, w przybliżeniu poziomy, bok każdej z bocznych sekcji ściennych w kształcie litery Z lub w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi jest przedłużony żebrem, które jest wygięte w dół i wystaje nad odpowiednią rynną tak, że działa jak kapinos. Takie rozwiązanie umożliwia wodzie płynącej po poziomej górnej stronie wspomnianych bocznych sekcji ściennych na pionowe ściekanie do rynny zbiorczej znajdującej się pod spodem, a nie przywieranie i płynięcie po grzbietach łuku sekcji.

Według każdego z zalecanych przykładów wykonania wynalazku, boczne sekcje ścienne płyty kompozytowej, które są równoległe do linii składania wspomnianej blachy falistej elementu dolnego mają kształt przekroju poprzecznego zbliżony do litery Z, a odpowiednie segmenty rynnowe znajdują

PL 204 315 B1 się pomiędzy pionowymi bokami zewnętrznymi dwóch wspomnianych bocznych metalowych sekcji ściennych w kształcie litery Z należących do sąsiednich kompozytowych płyt podłogowych. W zalecanym przykładzie wykonania, boczne metalowe sekcje ścienne, które są prostopadłe do linii składania wspomnianej blachy falistej mają przekrój poprzeczny zbliżony kształtem do litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi, a odpowiednie rynny są położone na pośrednich, w przybliżeniu poziomych bokach dwóch wspomnianych bocznych sekcji ściennych w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi należących do sąsiednich kompozytowych płyt podłogowych.

Według jeszcze innego aspektu, wynalazek zapewnia ponadto, oprócz ostatecznej konstrukcji podłogowej, jaką można zrealizować korzystając z tego rozwiązania, zestaw w postaci zespołu elementów, które są montowane na miejscu pracy i przeznaczone do budowy podwyższonego pomostu, które trzeba wykonać poprzez proste wylewanie betonu, a następnie zastosowanie na nim powłoki ochronnej. Kolejna zaleta wynalazku polega na zapewnieniu zespołu elementów do montażu na miejscu budowy w celu wznoszenia demontowalnych modułowych podłóg do podwyższonych pomostów, składających się z czworobocznych elementów modułowych, w skład którego to zespołu elementów wchodzą dla każdego ze wspomnianych modułowych elementów, element czworoboczny wykonany z blachy falistej (składający się z jednego lub wię cej elementów, w zależ noś ci od wielkoś ci) i cztery sekcje metalowe, każda o długości odpowiadającej jednemu bokowi wspomnianego elementu z blachy falistej, gdzie wspomniane sekcje metalowe mają przekrój poprzeczny w przybliżeniu w kształcie litery Z lub S z kwadratowymi częściami pętlowymi, przy czym każda z tych sekcji metalowych jest skonstruowana do sprzęgania z odpowiednim bokiem wspomnianego elementu z blachy falistej oraz dwa segmenty głównych, otwartych od góry rynien, które biegną wzdłuż jednego lub więcej ze wspomnianych elementów modułowych, i które są przeznaczone do osadzania w kanałach wyznaczonych przez pary metalowych sekcji należących do sąsiednich elementów modułowych oraz dwie pomocnicze, otwarte od góry rynny, każda o długości odpowiadającej jednemu elementowi modułowemu, dostosowane do osadzania w kanałach wyznaczonych przez pary metalowych sekcji należących do sąsiednich elementów modułowych.

Można zauważyć, że nawet jeżeli elementy zespołu można korzystnie transportować jako oddzielne elementy składowe i montować w celu wylewania betonu bezpośrednio na miejscu budowy to system według wynalazku można również użyć, w zależności od specyficznych wymagań, do wytwarzania kompozytowych płyt podłogowych z dala od miejsca instalowania, np. bezpośrednio w fabryce lub w odpowiednim obszarze na miejscu budowy.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania przedstawiono na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przykład wykonania demontowalnej modułowej podłogi według wynalazku, częściowo bez uformowanego betonu, w częściowym rzucie perspektywicznym, fig. 2 i 3 - część podłogi z fig. 1, po wylaniu betonu i końcowym pokryciu powłoką, w przekrojach pionowych, odpowiednio płaszczyzną prostopadłą do linii fal blachy falistej i płaszczyzną równoległą do wspomnianych linii, fig. 4 - dwa sprzężone pod kątem boczne metalowe sekcje ścienne podłogi z fig. 1, widziane z wewnątrz oraz fig. 5 - te same dwie boczne sekcje ścienne z fig. 4, widziane z zewnątrz, w rzucie częściowo perspektywicznym.

Jak przedstawiono na fig. 1-3, demontowalna podłoga modułowa według wynalazku jest wykonana z szeregu czworobocznych kompozytowych płyt podłogowych ułożonych obok siebie, których dna składają się z elementów 1 z blachy falistej (bezpośrednio uwidocznionych na fig. 1, częściowo przed wylaniem betonu), oraz których ściany boczne są wykonane z czterech metalowych sekcji 2, 3 tworzących dwie pary metalowych sekcji różnych kształtów. W szczególności, dwie zbliżone kształtem do litery Z metalowe sekcje 2 (lepiej widoczne na fig. 2) znajdują się na krawędziach dennych elementów 1 z blachy falistej wzdłuż boków płyty równolegle do linii fal wspomnianej blachy, natomiast dwie metalowe sekcje 3 zbliżone kształtem do litery S, których przekrój poprzeczny ma kształt litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi (lepiej widoczne na fig. 3) znajdują się wzdłuż dwóch prostopadłych boków. Korzystnie, metalowe skrzynie utworzone przez denny element 1 z blachy falistej i przez wspomniane boczne sekcje ścienne w postaci metalowych sekcji 2, 3 są zmontowane na poziomie podwyższonego pomostu w ten sposób, że kładzie się je bezpośrednio na poziomej sieci belek (4, 5) wspomnianej konstrukcji modułowej. W pokazanym przypadku, jak można zauważyć na fig. 3 i 2, metalowe sekcje 3 w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi kładzie się bezpośrednio na górnych półkach odpowiedniej belki (5). Metalowe sekcje 2 w kształcie litery Z kładzie się ich końcami na tej samej belce 5 (poza wszystkimi innymi pośrednimi miejscami podparcia),

PL 204 315 B1 ponieważ górna półka belki 4, równoległe do wspomnianych metalowych sekcji 2 w kształcie litery Z jest zajęta przez główną rynnę 6 służącą do zbierania wody.

Kształt i względne położenia dwóch bocznych sekcji ściennych w postaci metalowych sekcji 2 w kształcie litery Z należących do dwóch sąsiednich płyt podłogowych są takie, że pomiędzy nimi pozostaje miejsce na osadzenie głównych rynien 6. Te ostatnie biegną równolegle do linii fal blachy falistej dolnego elementu 1 i mają być bezpośrednio kładzione na półkach odpowiednich belek 4, w celu ich umieszczenia na minimalnym poziomie umożliwiającym zbieranie wody. Jak widać na fig. 1, wspomniane główne rynny 6 mogą biec bez przerw wzdłuż szeregu modułowych elementów. Z drugiej strony, boczne ścienne metalowe sekcje 3 z kwadratowymi częściami pętlowymi mają kształt i znajdują się w takich położeniach względnych, że umożliwiają umieszczanie pomocniczych rynien 7 na ich poziomych bokach pośrednich, żeby wspomniane pomocnicze rynny 7 znalazły się na wyższym poziomie względem głównych rynien 6 i mogły odprowadzać zebraną w nich wodę. Ponieważ spotykają się one na obu swoich końcach z głównymi rynnami 6, rynny pomocnicze 7 biegną na odcinku odpowiadającym wymiarowi jednej modułowej płyty podłogowej, korzystnie, lekko wystając poza pionowe ściany głównych rynien 6.

Jak można zobaczyć na fig. 1 i 3, wysokość dolnych pionowych boków wspomnianych bocznych metalowych sekcji 3 ściennych w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi jest taka, żeby umożliwiały krawędziom blachy falistej dolnego elementu 1 wchodzenie w dolny kanał tych metalowych sekcji 3 ściennych. Z tego względu wysokość ta jest nie mniejsza niż całkowita grubość wspomnianej blachy falistej. Poziome boki górne bocznych metalowych sekcji 3 ściennych w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi są przedłużone w taki sposób, żeby prawie całkowicie pokrywały (z sekcjami czołowymi należącymi do dwóch sąsiednich płyt podłogowych) odpowiednią pomocniczą rynnę 7. Celem takiej konstrukcji jest eliminacja konieczności zapewnienia dodatkowych elementów do pokrycia złącza pomiędzy dwiema sąsiednimi płytami podłogowymi tak, żeby zapewnić podłodze odpowiednią ciągłość. Oczywiście, takie poziome boki powinny mieć ograniczoną szerokość ze względu na to, żeby się nie uginały pod obciążeniem jakiegoś skoncentrowanego obciążenia na podłogę, takiego jak, na przykład, obciążenie pochodzące od kół pojazdu.

Takie same rozważania dotyczą górnych poziomych boków bocznych metalowych sekcji 2 ściennych w kształcie litery Z, które mają ograniczoną szerokość. W szczególności, taka szerokość jest znacznie mniejsza od połowy szerokości leżącej pod spodem głównej rynny 6, a miejsce pomiędzy górnymi bokami dwóch bocznych metalowych sekcji 2 ściennych w kształcie litery Z należących do sąsiednich kompozytowych płyt podłogowych jest przykryte kratą 8 leżącą na głównej rynnie 6 i spoczywającą swoimi dwiema podłużnymi krawędziami na górnych bokach wspomnianych bocznych metalowych sekcji 2 ściennych w kształcie litery Z.

Zarówno we wspomnianych bocznych metalowych sekcjach 2 ściennych w kształcie litery Z jak i w bocznych metalowych sekcjach 3 ściennych w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi, górny bok jest przedłużony żebrem 9, 10, które jest wygięte w dół i wystaje nad odpowiednią rynną 6, 7 tak, żeby działało jak kapinos. Szczegółową konfigurację wspomnianych dwóch bocznych metalowych sekcji 2, 3 ściennych, jak również ich złączy na narożnikach kompozytowej płyty podłogowej, pokazano na fig. 4 i 5. W szczególności, na fig. 5, obrazującej segment kątowy, jak można zobaczyć z zewnątrz, wyraźnie widać dwa kapinosowe żebra 9, 10. Mając na celu uniemożliwienie płynnemu betonowi wypłynięcie na zewnątrz na etapie wytwarzania, narożniki pomiędzy wspomnianymi bocznymi metalowymi sekcjami 2, 3 ściennymi są zaopatrzone w końcową płytkę zamykającą 11 do dolnego kanału wspomnianej bocznej metalowej sekcji 3 ściennej w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi. Korzystnie, wspomniana końcowa płytka zamykająca 11 jest przymocowana techniką spawania. Jak widać na fig. 5, korzystnie, boczna metalowa sekcja 3 ścienna w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi jest wycięta z górnym kanałem, który jest nieco przedłużony w celu lepszego osadzenia i podtrzymania pomocniczej rynny 7. Następna wyróżniająca cecha, wyraźnie widoczna w szczegółach, polega na tym, że, korzystnie, boczne metalowe sekcje 2 ścienne w kształcie litery Z mają asymetryczny przekrój poprzeczny, w którym dolny poziomy bok 12 jest znacznie większy od górnego poziomego boku. Wspomaga to sprzęganie go z blachą falistą dolnych elementów 1, ponieważ umożliwia dostosowanie do różnych położeń końcowego, opadającego segmentu blachy, który może być różny w zależności od wielkości użytej blachy falistej, jak również w zależności od odstępu pomiędzy falami.

Jak widać na fig. 1-3, w wykonanych w opisany powyżej sposób metalowych skrzynkach można umieścić jeden lub więcej elementów wzmacniających 13, na przykład w postaci siatki drutów

PL 204 315 B1 i/lub stalowych prętów. Po umieszczeniu wspomnianych elementów wzmacniających 13, można przeprowadzić operację wylewania warstwy 14 betonu w celu napełnienia skrzynek do odpowiedniego poziomu. Poziom ten zależy od wyboru końcowej warstwy ochronnej, jaką nakłada się na warstwę 14 betonu. W pokazanym przykładzie wykonania, warstwa powlekająca 15 z bitumicznego konglomeratu znajduje się na warstwie 14 betonu, która to warstwa powlekająca 15 jest nakładana w ilości wystarczającej grubości do poziomu poza górną powierzchnię danej kompozytowej płyty podłogowej. Jak już wspomniano, zamiast wspomnianej warstwy bitumicznego konglomeratu, można również stosować bardzo cienkie powłoki ochronne, takie jak żywice wodoodporne: wyraźnie widać, że możliwość przeprowadzania wylewania betonu na miejscu budowy pozwala regulować w dowolnej chwili grubość takiej warstwy w zależności od z góry wybranego końcowego typu powłoki.

Wynalazek ujawniono odwołując się do pewnych konkretnych jego przykładów wykonania, ale rozumie się samo przez się, że osoby o odpowiednich umiejętnościach w tej dziedzinie mogą w nim wprowadzać modyfikacje i zmiany bez wychodzenia poza jego zakres zdefiniowany w załączonych zastrzeżeniach patentowych.

Claims (17)

1. Demontowalna podłoga modułowa dla podwyższonych pomostów składająca się z czworobocznych elementów modułowych, zawierających kompozytowe płyty podłogowe wykonane z arkusza blachy falistej, znamienna tym, że każdy element modułowy zawiera kompozytową płytę modułową z dennym elementem (1) wykonanym z blachy falistej składającym się z co najmniej jednego segmentu, w zależności od wielkości, otoczonego czterema bocznymi metalowymi sekcjami (2, 3) tworzącymi ściany boczne kompozytowej płyty, oraz warstwę wylanego betonu (14) na tym dennym elemencie (1) z blachy falistej i ograniczoną ścianami bocznymi, przy czym te metalowe sekcje (2, 3) tworzą ściany boczne mające kształt, odpowiednio, metalowa sekcja (2) przekrój poprzeczny, korzystnie w kształcie litery Z, zaś metalowa sekcja (3) przekrój poprzeczny, korzystnie, w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi, ponadto każdy element modułowy zawiera cztery segmenty otwartych ku górze rynien (6, 7), rozmieszczonych obwodowo wokół kompozytowej płyty podłogowej i sąsiadujących z metalowymi sekcjami (2, 3) ścian bocznych, osadzonych w kanałach wyznaczonych przez pary metalowych sekcji (2, 3) ścian bocznych należących do sąsiednich kompozytowych płyt podłogowych.

2. Podłoga modułowa według zastrz. 1, znamienna tym, że górny, korzystnie poziomy, bok każdej z metalowych sekcji (2, 3) ścian bocznych, odpowiednio w kształcie litery Z i w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi, jest przedłużony za pomocą żebra (9, 10), które jest wygięte w dół i wystaje nad odpowiednią rynną (6, 7).

3. Podłoga modułowa według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że metalowe sekcje (2) ścian bocznych, które są równoległe do linii fal blachy falistej dennego elementu (1) z blachy falistej mają, korzystnie, przekrój poprzeczny w kształcie litery Z, a odpowiednie segmenty rynnowe w postaci głównych rynien (6) leżą pomiędzy pionowymi bokami zewnętrznymi dwóch metalowych sekcji (2) ścian bocznych należących do sąsiednich kompozytowych płyt podłogowych.

4. Podłoga modułowa według zastrz. 3, znamienna tym, że metalowe sekcje (3) ścian bocznych, które są ortogonalne do linii fal blachy falistej dennego elementu (1) z blachy falistej mają przekrój poprzeczny, korzystnie, w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi, a odpowiednie rynny (7) są ułożone w położeniu pośrednim na, korzystnie, poziomych bokach dwóch metalowych sekcji (3) ścian bocznych, korzystnie, w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi należących do sąsiednich kompozytowych płyt podłogowych.

5. Podłoga modułowa według zastrz. 4, znamienna tym, że wysokość dolnych pionowych boków metalowych sekcji (3) ścian bocznych w kształcie, korzystnie, litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi jest nie mniejsza niż całkowita grubość dennego elementu (1) z blachy falistej, przy czym krawędzie dennych elementów (1) z blachy falistej są wkładane w dolny kanał odpowiednich metalowych sekcji (3) ścian bocznych, korzystnie, w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi.

6. Podłoga modułowa według zastrz. 4 albo 5, znamienna tym, że główne rynny (6) sąsiadujące z sekcjami ścian bocznych (2) w kształcie, korzystnie, litery Z, są utworzone przez ciągłe segmenty rynnowe biegnące wzdłuż co najmniej dwóch elementów modułowych, natomiast pomocnicze rynny (7), sąsiadujące z metalowymi sekcjami (3) ścian bocznych w kształcie, korzystnie, litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi, mające długość odpowiadającą jednemu elementowi modułowemu

PL 204 315 B1 są umieszczone na poziomie wyższym niż poziom głównych rynien (6), a ich koniec jest otwarty na te główne rynny (6).

7. Podłoga modułowa według zastrz. 6, znamienna tym, że szerokość górnego, korzystnie, poziomego boku każdej z metalowych sekcji (2) ścian bocznych, korzystnie, w kształcie litery Z jest mniejsza niż połowa szerokości leżącej pod spodem głównej rynny (6), a miejsce pomiędzy górnymi bokami dwóch metalowych sekcji (2) ścian bocznych w kształcie litery Z, należących do sąsiednich kompozytowych płyt podłogowych jest pokryte elementem kratowym (8), położonym na głównej rynnie (6) i spoczywającym swoimi dwiema wzdłużnymi krawędziami na górnych bokach tych metalowych sekcji (2) ścian bocznych w kształcie litery Z.

8. Podłoga modułowa według zastrz. 3, znamienna tym, że metalowe sekcje (2) ścian bocznych w kształcie litery Z mają asymetryczny przekrój poprzeczny, z dolnym, korzystnie, poziomym bokiem (12), który jest znacznie szerszy niż, korzystnie, poziomy bok górny.

9. Podłoga modułowa według zastrz. 1, znamienna tym, że warstwa betonu (14) zawiera co najmniej jeden stalowy element wzmacniający (13).

10. Podłoga modułowa według zastrz. 1, znamienna tym, że każda z kompozytowych płyt podłogowych zawiera ponadto ochronną warstwę powlekającą (15) na warstwie betonu (14).

11. Podłoga modułowa według zastrz. 10, znamienna tym, że warstwa powlekającą (15) jest wykonana z materiału wybranego spośród materiału bitumicznego, żywicy bądź materiału na bazie cementu.

12. Podłoga modułowa według zastrz. 11, znamienna tym, że suma grubości warstwy betonu (14) odlanej na dennym elemencie (1) z blachy falistej i ograniczonej metalowymi sekcjami (2, 3) ścian bocznych i ochronnej warstwy powlekającej (15) jest taka, że górna powierzchnia warstwy powlekającej (15) znajduje się, korzystnie, na tym samym poziomie co poziome górne boki metalowych sekcji (2, 3) ścian bocznych.

13. Zespół elementów do montażu na miejscu budowy, do budowy demontowalnych podłóg modułowych dla podwyższonych pomostów, składający się z czworobocznych elementów modułowych zawierających kompozytowe płyty podłogowe wykonane z arkusza blachy falistej, znamienny tym, że zawiera, dla każdego z elementów modułowych, czworoboczny element (1) wykonany z blachy falistej składający się z co najmniej jednego segmentu, w zależności od wielkości, i czterech sekcji metalowych, każda o długości odpowiadającej jednemu bokowi elementu (1) z blachy falistej, które to sekcje metalowe (2, 3) mają przekrój poprzeczny, odpowiednio, sekcje metalowe (2), korzystnie, w kształcie litery Z i sekcje metalowe (3), korzystnie, w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi, przy czym każda z tych sekcji metalowych (2,3) jest skonstruowana do sprzęgania z odpowiednim bokiem elementu (1) z blachy falistej, zespół zawiera ponadto dwa segmenty otwartych od góry głównych rynien (6), korzystnie, biegnących wzdłuż co najmniej jednego z elementów modułowych i osadzone w kanałach ograniczonych przez pary metalowych sekcji (2,3) należących do sąsiednich elementów modułowych, a także dwie pomocnicze otwarte od góry rynny (7), każda o długości odpowiadającej jednemu elementowi modułowemu, skonstruowane do osadzania w kanałach ograniczonych przez pary metalowych sekcji (2, 3) należących do sąsiednich elementów modułowych.

14. Zespół elementów do montażu według zastrz. 13, znamienny tym, że dwie z czterech metalowych sekcji, mianowicie metalowe sekcje (2) mające przekrój poprzeczny, korzystnie, w kształcie litery Z są skonstruowane do sprzęgania z bokami elementu (1) z blachy falistej biegnącymi równolegle do jego linii pofalowania.

15. Zespół elementów do montażu według zastrz. 14, znamienny tym, że dwie spośród czterech sekcji metalowych, mianowicie sekcje metalowe (3) mające przekrój poprzeczny, korzystnie, w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi są skonstruowane do sprzęgania z bokami elementu (1) z blachy falistej biegnącymi prostopadle do jego linii pofalowania.

16. Zespół elementów do montażu według zastrz. 15, znamienny tym, że sekcje metalowe (3) mające przekrój poprzeczny, korzystnie, w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi są skonstruowane do osadzania w nich pomocniczych rynien (7) na pośrednich, korzystnie, poziomych bokach dwóch z metalowych sekcji (3) o przekroju poprzecznym w kształcie litery S z kwadratowymi częściami pętlowymi, należących do sąsiednich elementów modułowych.

17. Zespół elementów do montażu według zastrz. 16, znamienny tym, że ponadto zawiera dwa segmenty elementu kratowego (8), korzystnie biegnące wzdłuż co najmniej jednego z elementów modułowych na głównych rynnach (6) i spoczywające swoimi wzdłużnymi krawędziami na górnych bokach metalowych sekcji (2) o przekroju poprzecznym, korzystnie, w kształcie litery Z.