PL202485B1 - Kabel łączeniowy z elektrycznym połączeniem wtykowym i zespół łączówki dla wytwarzania kabla łączeniowego z elektrycznym połączeniem wtykowym - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest kabel laczeniowy z elek- trycznym polaczeniem wtykowym zawieraj acy cztery pary zy l przewodz acych, poprowadzonych w kablu w okre slonym uk ladzie. W obu ko ncach kabla s a usytuowane identyczne, elektryczne po laczenia wtykowe z laczówkami kablowymi posiadaj acymi kana ly prowadzenia zy l przewodz acych w obu ko ncach do styków elektrycznych. Ka zda laczówka kablowa posiada górn a i doln a cz esc oraz tyln a i ko ncow a powierzchni e. Powierzchnia tylna jest skierowano do kabla, a powierzchnia przednia jest skierowana do styków, dla prowadzenia zy l przewodz acych, które s a polaczone z dwoma zewn etrznymi parami styków, uformowanych na bokach laczówek kablowych pod k atem prostym do ich ko ncowej powierzchni. Kabel charakteryzuje si e tym, ze od tylnej powierzchni (12) do powierzchni ko ncowej (13) pierw- szej laczówki kablowej (11), para pierwszych wewn etrznych zy l przewodz acych (3, 6) jest u lozona od górnej cz esci (16) laczówki (11), a para drugich wewn etrznych zy l przewodz a- cych (4, 5) jest u lozona od dolnej cz esci (15) laczówki (11) do p laszczyzny laczenia (E1), bez krzy zowania. Natomiast od tylnej powierzchni (20) do powierzchni ko ncowej (18) w drugiej laczówce kablowej (17), para pierwszych zy l przewodz acych (3, 5) jest u lozona od dolnej cz esci (19), za s para drugich zy l przewodz acych (4, 5) jest usytuowana od górnej cz esci (16) laczówki (11), bez krzy zowania, do plaszczyzny laczenia (E1). Przedmiotem wynalazku jest równie z zespó l laczówki dla wytwarzania kabla z elektrycz- nym polaczeniem wtykowym, ……. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest kabel łączeniowy z elektrycznym połączeniem wtykowym i zespół łączówki dla wytwarzania kabla łączeniowego z elektrycznym połączeniem wtykowym.

Znane są elektryczne połączenia wtykowe dla symetrycznych kabli znanych jako wtyk RJ-45 (Regular Jack 45), który sprzedawany jest w różnych wersjach w zależności od wymagań technicznych. Dla bardzo dużych szybkości transmisji danych potrzebne są w gniazdku środki kompensacji do zmniejszenia, w koniecznym stopniu, całkowitego przesłuchu. To stwarza jednakże wymóg ścisłych tolerancji przesłuchu w złączu. Dla zapewnienia kompatybilności z elementami pochodzącymi od innych producentów przesłuch w złączu musi być określony w wąskim paśmie tolerancji dla każdego połączenia par.

Przesłuch we wtykach RJ-45 można ustalić poprzez fizyczną konfigurację równolegle rozmieszczonych styków oraz równoległe prowadzenie żył przewodzących. Na połączeniu kabla przesłuch pomiędzy parami żył przewodzących podlega bardzo szerokim tolerancjom w tym obszarze, zależnie od miejsca rozpoczęcia skręcenia żył przewodzących oraz stopnia zetknięcia się żył w sąsiednich parach. Tak prosty sposób nie może jednakże zagwarantować odpowiedniego poziomu przesłuchu.

Spełnienie wymagań dla żądanych poziomów przesłuchu w złączu wprowadza konieczność mocowania żył przewodzących w określony sposób w miejscu wprowadzenia par żył bez skręcenia, a zmiany położeń w nieunikniony sposób prowadzą do zmian przesłuchu pomiędzy parami żył przewodzących. Mocowanie żył przewodzących odbywa się za pomocą łączówki kablowej.

Z opisu patentowego EP 0 789 939 B1 znana jest łączówka kablowa posiadająca kanały prowadzenia usytuowane na dolnej i górnej części, kierujące pary żył przewodzących w określony sposób. Żyły przewodzące są prowadzone wewnątrz łączówki kablowej pod kątem prostym do powierzchni końcowej wspomnianej łączówki, a dalej żyły prowadzi się we wspólnej płaszczyźnie łączeniowej, gdzie łączy się je następnie do styków. W tym przypadku dwie zewnętrzne pary żył przewodzących prowadzi się po bokach na dolnej i górnej części przeciwnych końców, natomiast dwie wewnętrzne pary żył do przełożonych styków prowadzi się jedną nad drugą na górnej części. Dwa identyczne połączenia wtykowe, na przykład do sznura łączeniowego lub kabla złącza, łączy się do obu końców kabla, po czym do dwóch par żył przewodzących skrzyżowanych w jednym końcu. Taki układ powoduje niepożądany przesłuch, a ustalone wąskie pasma tolerancji nie mogą być utrzymane.

Taki przewód łączeniowy lub kabel złącza znany jest z Katalogu Wyrobów CobiNet GmbH (Telecommunications and Data Components, kwiecień 1998 r., str. 2.3 ). W prospekcie tym nie pokazano wewnętrznej budowy, zastosowania łączówki kablowej oraz sposobu wykonania.

Kabel łączeniowy z elektrycznym połączeniem wtykowym zawierający cztery pary żył przewodzących, według wynalazku poprowadzonych w kablu w określonym układzie, zaś w obu końcach kabla są usytuowane identyczne, elektryczne połączenia wtykowe z łączówkami kablowymi posiadającymi kanały prowadzenia żył przewodzących w obu końcach do styków elektrycznych, przy czym każda łączówka kablowa posiada górną i dolną część oraz tylną i końcową powierzchnię, zaś powierzchnia tylna jest skierowano do kabla, a powierzchnia przednia jest skierowana do styków, dla prowadzenia żył przewodzących, które są połączone z dwoma zewnętrznymi parami styków, uformowanych na bokach łączówek kablowych pod kątem prostym do ich końcowej powierzchni, charakteryzuje się tym, że od tylnej powierzchni do powierzchni końcowej pierwszej łączówki kablowej, para pierwszych wewnętrznych żył przewodzących jest ułożona od górnej części łączówki, a para drugich wewnętrznych żył przewodzących jest ułożona od dolnej części łączówki do płaszczyzny łączenia, bez krzyżowania, natomiast od tylnej powierzchni do powierzchni końcowej w drugiej łączówce kablowej, para pierwszych żył przewodzących jest ułożona od dolnej części, zaś para drugich żył przewodzących jest usytuowana od górnej części łączówki, bez krzyżowania, do płaszczyzny łączenia.

Para pierwszych żył przewodzących i para drugich żył przewodzących jest usytuowana w tej samej płaszczyźnie łączenia w obu łączówkach kablowych.

Płaszczyzna łączenia jest usytuowana poniżej górnej części łączówki kablowej i tylnej powierzchni drugiej łączówki kablowej.

Kanały prowadzenia wewnętrznych pierwszych żył przewodzących są ułożone w płaszczyźnie łączenia pierwszej łączówki kablowej, a kanały prowadzenia wewnętrznych drugich żył przewodzących są ułożone w płaszczyźnie łączenia drugiej łączówki kablowej.

PL 202 485 B1

Kanały prowadzenia drugich wewnętrznych żył przewodzących pierwszej łączówki kablowej i kanały prowadzenia pierwszych wewnę trznych ż ył przewodzących drugiej łączówki kablowej są zestawione po przekątnej lub w układzie pionowo kątowym.

Para wewnętrznych pierwszych żył przewodzących jest połączona z zewnętrznymi stykami wzajemnie przełożonego układu styków, przy czym pierwsze żyły przewodzące są ułożone co najmniej częściowo w kształcie V lub U wewnątrz łączówek kablowych.

Łączówki kablowe są połączone zatrzaskowo w elektrycznych połączeniach wtykowych.

Zespół łączówki dla wytwarzania kabla łączeniowego z elektrycznym połączeniem wtykowym, według wynalazku mającego osiem żył przewodzących, posiadający nie przewodzący korpus podstawy z kanałami prowadzeniami żył przewodzących, przy czym kanały prowadzenia dla dwóch par zewnętrznych żył przewodzących są ułożone pod kątem prostym do powierzchni końcowej na bokach końcówki kablowej, charakteryzuje się tym, że od powierzchni tylnej do powierzchni końcowej łączówki kablowej, każda para pierwszych wewnętrznych żył przewodzących i para drugich żył przewodzących jest prowadzona parami od górnej części do dolnej części w łączówce kablowej i we wspólnej płaszczyźnie łączenia na powierzchni końcowej, bez krzyżowania.

Kanały prowadzenia pary pierwszych wewnętrznych żył przewodzących są ułożone od górnej części w płaszczyźnie łączenia w dolnej powierzchni końcowej, a kanały prowadzenia pary drugich wewnętrznych żył przewodzących są ułożone od dolnej części łączówki we wspólnej płaszczyźnie łączenia.

Pary pierwszych wewnętrznych żył przewodzących są ułożone w kanałach prowadzenia ułożonych od dolnej części łączówki w płaszczyźnie łączenia i w powierzchni końcowej łączówki, a kanały prowadzenia pary drugich wewnętrznych żył przewodzących są ułożone od górnej części łączówki we wspólnej płaszczyźnie łączenia.

Płaszczyzna łączenia jest usytuowana poniżej górnej części łączówki.

Kanały prowadzenia pary pierwszych wewnętrznych żył przewodzących są ułożone co najmniej częściowo w kształt V lub U wewnątrz łączówek kablowych.

Kanały prowadzenia usytuowane od dolnej części odchodzą od siebie po przekątnej w górę albo pod kątem prostym do boku.

Kanały prowadzenia mają postać ciągłych kanałów, ułożonych od tylnej powierzchni do powierzchni końcowej łączówki.

Zaletą proponowanego rozwiązania jest to, że w kablu łączeniowym zmniejszono tolerancje poziomów przesłuchu w obu końcach kabla. W jednym z proponowanych korzystnych przykładach wykonania dwie wewnętrzne pary żył przewodzących leżą w tej samej płaszczyźnie łączenia E1. W konsekwencji, dwie wewnętrzne pary żył przewodzących leżą w pobliżu siebie i wytwarzają przesłuch potrzebny w celach kompatybilności. Ponieważ przesłuch powstaje w płaszczyźnie łączenia, nie musi być on wytwarzany przez pary żył przewodzących posiadających określony przebieg względem siebie w łączówce kablowej, przez co podłużne wymiary łączówki kablowej pozostają bardzo małe i zwarte.

Usytuowanie płaszczyzny łączenia w dwóch wewnętrznych parach żył przewodzących w górnej części łączówki kablowej pozwala na to, że jedna para żył przewodzących będzie w każdym przypadku prowadzona na wprost poprzez końcówkę kablową w każdym z końców. Zmniejsza to wymagania mechaniczne dla każdej łączówki kablowej, ponieważ w każdym z przypadków tylko jedna para żył przewodzących wymaga zmiany płaszczyzny.

Prowadzenie wewnętrznej pary żył przewodzących w łączówce kablowej przebiega po przekątnej lub w układzie pionowo kątowym ma na celu zmiany płaszczyzny łączenia. Zaletą prowadzenia po przekątnej jest prostota wykonania, ponieważ wymagane jest jedynie ciągłe poprowadzenie, natomiast zaletą prowadzenia pod kątem jest możliwość przebiegu dwóch wewnętrznych par żył przewodzących w łączówce kablowej w większej odległości od siebie, co zmniejsza przesłuch.

W przypadku przełożonego układu styków, jak na przykład w połączeniu wtykowym RJ-45, pierwszą wewnętrzną parę żył przewodzących prowadzi się względem siebie torem o kształcie V lub U w łączówce kablowej.

Łączówka kablowa, według wynalazku, posiada nie przewodzący korpus podstawy mający kanały prowadzenia dla żył przewodzących. W tym przypadku prowadzenia dwóch par zewnętrznych żył przewodzących przebiega pod kątem prostym do jednej powierzchni końcowej po stronie łączówki kablowej i od tylnej powierzchni do powierzchni końcowej łączówki kablowej, pierwsza i druga wewnętrzna para przebiegają parami od górnej części do dolnej części w łączówce kablowej, do wspólnej płaszczyzny łączenia E1 na powierzchni końcowej.

PL 202 485 B1

W ten sposób łączówka kablowa umożliwia zmianę płaszczyzny par żył przewodzących w tylnej powierzchni do powierzchni końcowej bez skrzyżowania. Ponieważ położenie dwóch wewnętrznych par żył przewodzących na obu końcach kabla musi być odwrócone, łączówka kablowa również musi alternatywnie umożliwiać oba prowadzenia, bądź też muszą być zastosowane dwie różne konstrukcje łączówek kablowych w obu końcach kabla.

W przypadku nie przełożonego układu styków prowadzenia mogą być wykonane w identyczny sposób, co umożliwi zastosowanie identycznej łączówki kablowej w obu końcach kabla. Natomiast w przypadku przeł o ż onego ukł adu styków oba prowadzenia ż y ł przewodzą cych róż nią się .

Jeśli zastosowana będzie ta sama łączówka kablowa, musi ona zapewniać prowadzenie dla pierwszej i drugiej pary żył przewodzących na górnej powierzchni do powierzchni końcowej i na dolnej powierzchni do powierzchni końcowej. Jest to bardzo złożone, zwłaszcza w prowadzeniach ciągłych. Możliwe jest zatem prowadzenie par żył przewodzących tylko w sekcjach wewnątrz łączówki kablowej, przykładowo na tylnej powierzchni i na powierzchni końcowej łączówki kablowej, po czym różnicuje się prowadzenie dwóch wewnętrznych par żył przewodzących.

Niekorzystną cechą tego ostatniego wariantu jest potrzeba występowania pewnego luzu dla żył przewodzących pomiędzy dwoma prowadzeniami na tylnej powierzchni i na powierzchni końcowej, co zwiększa nieco tolerancje przesłuchu w zależności od odstępu, z jakim żyły przewodzące przechodzą poprzez oba te prowadzenia.

Tak więc w jednym korzystnym przykładzie wykonania zastosowano dwie różne łączówki kablowe. W pierwszej łączówce kablowej prowadzenie dla pary pierwszych wewnętrznych żył przewodzących przebiega od górnej części do płaszczyzny łączenia E1 na powierzchni końcowej, a prowadzenie dla pary drugich wewnętrznych żył przewodzących przebiega od dolnej części do wspólnej płaszczyzny łączenia E1.

Prowadzenia w drugiej łączówce kablowej wykonano w taki sposób, aby następowała zmiana w odpowiadają cy sposób.

Płaszczyznę łączenia E1 umieszczono poniżej górnej części, przez co para żył przewodzących umieszczona w górnej części na tylnej powierzchni może w każdym przypadku przebiegać na wprost poprzez łączówkę kablową, bez zmiany płaszczyzny. Odpowiadająca sytuacja występuje wtedy, gdy płaszczyzna łączenia znajduje się poniżej części dolnej.

Dla lepszego uwypuklenia proponowanego rozwiązania na Pos. I przedstawiono znany ze stanu techniki układ żył 1-2, 3-6, 4-5, 7-8 przewodzących w obu końcach ośmiożyłowego kabla 10. Ośmiożyłowy kabel 10 ma żyły przewodzące 1-8 rozmieszczone skręcone parami. Zależnie od konfiguracji, pary żył przeznaczono również do skręcenia względem siebie z umieszczonymi między nimi krosówkami spiralnych żył lub osłonami. Niezależnie od sposobu poprowadzenia wewnątrz kabla 10, daje to w obu końcach rozkład par żył pokazany na Pos. I.

Numerację żył 1-8 dobrano w tym przypadku w dostosowaniu do numeracji układu połączeń RJ-45. Porównując położenie dwóch par żył w obu końcach kabla 10 można zauważyć, że pary 1, 2 i 7, 8 zajmują te same położenia, natomiast dla odmiany, dwie wewnętrzne pary żył 3, 6 i 4, 5 wzajemnie zmieniły swe położenia. Jeśli styki zamierza się zastosować w obu końcach, należy w jednym końcu skrzyżować żyły przewodzące 3, 6 i 4, 5 dla uzyskania po tej stronie poprawnego połączenia.

Przedmiot wynalazku jest opisany w przykładach wykonania na podstawie rysunku, na którym fig. 1a przedstawia pary żył przewodzących w pierwszym układzie styków elektrycznych, w widoku perspektywicznym, fig. 1b - parę styków w drugim układzie przeciwnym do pierwszego, w widoku perspektywicznym, fig. 2a - pierwszą łączówkę kablową, perspektywiczny widok z dołu, fig. 2b - drugą łączówkę kablową, perspektywiczny widok z dołu, fig. 3a - pierwszą łączówkę kablową, perspektywiczny widok z tyłu, fig. 3b - drugą łączówkę kablową, perspektywiczny widok z tyłu.

Na figurach 1a i 1b pokazano w widoku perspektywicznym kabel 10 z parami żył 1, 2; 7, 8; 3, 6; i 4, 5; poprowadzonymi zgodnie z wynalazkiem w obu końcach, z nie pokazanymi dla przejrzystości łączówkami kablowymi tworzącymi prowadzenie. W tym przypadku na fig. 1a pokazano przedni koniec, a na fig. 1b tylny koniec kabla 10 o znanej konstrukcji z Pos. I.

W tym przypadku parami żył wewnętrznych są 3, 6. Zewnętrzne styki 43-46 dla pary pierwszych żył 3-6 umieszczono w pierwszej płaszczyźnie łączenia E1, a styki 41, 42, 47, 48 dla żył 1, 2, 7, 8 są umieszczono w drugiej płaszczyźnie E2. Styki 41-48 mają w tym przypadku postać styków przebijających izolację lub styków przemieszczających izolację, które dają styczność elektryczną z żyłami 1-8 poprzez ich izolację. Styki 41-48 wyprowadzono do jednostykowego obszaru w płaszczyźnie E3. KoPL 202 485 B1 lejność rozmieszczenia styków 41-48 w tym przypadku odpowiada typowemu połączeniu wtykowemu RJ-45. Jak wynika z fig. 1a, po wyjściu z jednego końca kabla rozkład par żył będzie następujący:

para żył 1, 2: prawa para żył 7, 8: lewa para żył 4, 5: dolna para żył 3, 6: górna

Pary żył 1, 2 i 7, 8 wychodzą bezpośrednio z kabla 10 do odpowiadających im styków 41, 42 i 47, 48. Pary drugich żył 4, 5 podobnie wychodzą bezpośrednio do swych styków 44, 45, natomiast parę pierwszych żył 3, 6 należy poprowadzić z ponad ich styków 43, 46 do płaszczyzny łączenia E1, choć pary pierwszych żył 3, 6 nie krzyżują pary drugich 4, 5.

Natomiast w przeciwnym końcu występuje zmiana wzajemnych położeń pomiędzy parami wewnętrznych drugich żył przewodzących 4, 5 i parami pierwszych żył przewodzących 3, 6, choć położenia par żył 1, 2 i 7, 8 nie uległy zmianie. W odnośny sposób pary drugich żył 4, 5 w tym końcu należy poprowadzić z ponad ich styków do płaszczyzny łączenia E1, natomiast pary pierwszych żył przewodzących 3, 6 można poprowadzić bezpośrednio. Bezpośrednio w odniesieniu do par styków 3, 6 dotyczy ich położenia, ponieważ potrzebne jest przełożenie styków w obu końcach, co wynika z przełożenia układu styków 43, 46. W tym przebiegu pary drugich i pierwszych żył przewodzących 4, 5 i 3, 6 nie krzyżują się ze sobą.

Na figurze 2a pokazano widok perspektywiczny dolnej części, a na fig. 3a tylną część pierwszej łączówki kablowej 11. Łączówka kablowa 11 posiada nie przewodzący korpus podstawy, który tworzy kanały prowadzenia 21-28 dla każdej z żył przewodzących 1-8. Kanały prowadzenia 21-28 przechodzą od tylnej powierzchni 12 łączówki 11 do powierzchni końcowej 13 łączówki kablowej 11. Umieszczone na bokach prowadzenia 21, 22, 27, 28 przechodzą pionowo względem tylnej powierzchni 12 i powierzchni końcowej 13. W tym przypadku prowadzenia 21, 22, 27, 28 leżą we wspólnej płaszczyźnie łączenia E2. Ponadto, pierwsza łączówka 11 kablowa posiada element prowadzący 14 w kształcie litery H, umieszczony na tylnej powierzchni 12 łączówki 11 kablowej. Kanały prowadzenia 24, 25 par drugich żył przewodzących 4, 5 rozpoczynają się w części elementu prowadzącego 14 w kształcie litery H i są zwrócone ku dolnej części 15 łączówki 11. Kanały prowadzenia 24, 25 przebiegają równolegle do siebie od dolnej części 15 łączówki 11 do płaszczyzny łączenia E1. Płaszczyznę łączenia E1 umieszczono nieco poniżej górnej części 16 łączówki 11 kablowej w powierzchni końcowej 13. Kanały prowadzenia 24, 25 przechodzą przez łączówkę 11 kablową po przekątnej lub w układzie pionowo kątowym. W układzie pionowo kątowym kanały prowadzenia 24 przechodzą początkowo równolegle w obszarze dolnej części 15 łączówki, a następnie pod kątem prostym względem górnej części 16 łączówki 11 do poziomu płaszczyzny łączącej E1 i stąd pod kątem prostym w kierunku powierzchni końcowej 13. Kanały prowadzenia 23, 26 rozpoczynają się w części elementu prowadzącego w kształcie litery H zwróconej do górnej części 16 łączówki 11. Na tylnej powierzchni 12 kanały prowadzenia 23, 26 znajdują się na poziomie płaszczyzny łączenia E1. W odróżnieniu od kanałów prowadzenia 24, 25 biegnących do siebie równolegle, kanały prowadzenia 23, 26 przebiegają względem siebie w układzie V, ponieważ prowadzone pary pierwszych żył przewodzących 3, 6 dochodzą do przełożonych zewnętrznych styków 43, 46.

Na figurach 2a i 3b pokazano w odpowiadających rzutach drugą łączówkę 17 kablową. Podobnie, druga łączówka 17 kablowa ma osiem kanałów prowadzących dla żył przewodzących 1-8, gdzie kanały prowadzenia 31, 32, 37, 38 są identyczne z kanałami prowadzenia 21, 22, 27, 28 w pierwszej łączówce 11 kablowej. Końcowa powierzchnia 18 drugiej łączówki 17 kablowej jest wykonana w taki sam sposób, jak koniec pierwszej łączówki kablowej 11. Końcowe powierzchnie 11-18, które nie są tu widoczne, również wykonano i rozmieszczono w identyczny sposób. Różnica występuje jedynie w kanałach prowadzenia 32, 33, 34, 35 dla par pierwszych i drugich żył przewodzących 3, 6 i 4, 5. Ponieważ położenie par pierwszych i drugich żył przewodzących 3, 6 i 4, 5 zmieniło się w porównaniu z pierwszą powierzchnią, w odpowiedni sposób muszą się również zmienić odnośne kanały prowadzenia. Kanały prowadzenia 33, 36 przebiegają zatem w kształcie V od dolnej części 19 w płaszczyźnie łączenia E1. W tym przypadku kanały prowadzenia mogą przebiegać po przekątnej lub w układzie pionowo kątowym. Kanały prowadzenia 34, 35 na tylnej powierzchni drugiej łączówki 17 kablowej znajdują się na poziomie płaszczyzny łączenia E1, a zatem przechodzą pod kątem prostym do tylnej powierzchni 20. Żyły przewodzące 1-8 można zatem poprowadzić w określony sposób i bez krzyżowania w dwóch identycznych elektrycznych połączeniach wtykowych, a obie łączówki 11, 17 kablowe wymagają zmiany w minimalnym zakresie w stosunku do siebie.

Claims (16)

1. Kabel łączeniowy z elektrycznym połączeniem wtykowym zawierają cy cztery pary ż y ł przewodzących, poprowadzonych w kablu w określonym układzie, zaś w obu końcach kabla są usytuowane identyczne, elektryczne połączenia wtykowe z łączówkami kablowymi posiadającymi kanały prowadzenia żył przewodzących w obu końcach do styków elektrycznych, przy czym każda łączówka kablowa posiada górną i dolną część oraz tylną i końcową powierzchnię, zaś powierzchnia tylna jest skierowano do kabla, a powierzchnia przednia jest skierowana do styków, dla prowadzenia żył przewodzących, które są połączone z dwoma zewnętrznymi parami styków, uformowanych na bokach łączówek kablowych pod kątem prostym do ich końcowej powierzchni, znamienny tym, że od tylnej powierzchni (12) do powierzchni końcowej (13) pierwszej łączówki kablowej (11), para pierwszych wewnętrznych żył przewodzących (3, 6) jest ułożona od górnej części (16) łączówki (11), a para drugich wewnętrznych żył przewodzących (4, 5) jest ułożona od dolnej części (15) łączówki (11) do płaszczyzny łączenia (E1), bez krzyżowania, natomiast od tylnej powierzchni (20) do powierzchni końcowej (18) w drugiej łączówce kablowej (17), para pierwszych żył przewodzących (3, 6) jest ułożona od dolnej części (19), zaś para drugich żył przewodzących (4, 5) jest usytuowana od górnej części (16) łączówki (11), bez krzyżowania, do płaszczyzny łączenia (E1).

2. Kabel według zastrz. 1, znamienny tym, że para pierwszych żył przewodzących (3, 6) i para drugich żył przewodzących (4, 5) jest usytuowana w tej samej płaszczyźnie łączenia (E1) w obu łączówkach kablowych (11, 17).

3. Kabel według zastrz. 2, znamienny tym, że płaszczyzna łączenia (E1) jest usytuowana poniżej górnej części (16) łączówki kablowej (11) i tylnej powierzchni (20) drugiej łączówki kablowej (17).

4. Kabel według zastrz. 3, znamienny tym, że kanały prowadzenia (23, 26) wewnętrznych pierwszych żył przewodzących (3, 6) są ułożone w płaszczyźnie łączenia (E1) pierwszej łączówki kablowej (11), a kanały prowadzenia (34, 35) wewnętrznych drugich żył przewodzących (4, 5) są ułożone w płaszczyźnie łączenia (E1) drugiej łączówki kablowej (17).

5. Kabel według zastrz. 4, znamienny tym, że kanały prowadzenia (24, 25) drugich wewnętrznych żył przewodzących (4, 5) pierwszej łączówki kablowej (11) i kanały prowadzenia (33, 36) pierwszych wewnętrznych żył przewodzących (3, 6) drugiej łączówki kablowej (17) są zestawione po przekątnej lub w układzie pionowo kątowym.

6. Kabel według zastrz. 5, znamienny tym, że para wewnętrznych pierwszych żył przewodzących (3, 6) jest połączona z zewnętrznymi stykami (43, 46) wzajemnie przełożonego układu styków, przy czym pierwsze żyły przewodzące (3, 6) są ułożone co najmniej częściowo w kształcie V lub U wewnątrz łączówek kablowych (11, 17).

7. Kabel według zastrz. 6, znamienny tym, że łączówki kablowe (11, 17) są połączone zatrzaskowo w elektrycznych połączeniach wtykowych.

8. Zespół łączówki dla wytwarzania kabla łączeniowego z elektrycznym połączeniem wtykowym, mającego osiem żył przewodzących, posiadający nie przewodzący korpus podstawy z kanałami prowadzeniami żył przewodzących, przy czym kanały prowadzenia dla dwóch par zewnętrznych żył przewodzących są ułożone pod kątem prostym do powierzchni końcowej na bokach końcówki kablowej, znamienny tym, że od powierzchni tylnej (12) do powierzchni końcowej (13, 18) łączówki kablowej (11, 17), każda para pierwszych wewnętrznych żył przewodzących (3, 6) i para drugich żył przewodzących (4, 5) jest prowadzona parami od górnej części (16) do dolnej części (15) w łączówce kablowej (11) i we wspólnej płaszczyźnie łączenia (E1) na powierzchni końcowej, bez krzyżowania.

9. Zespół według zastrz. 8, znamienny tym, że kanały prowadzenia (23, 26) pary pierwszych wewnętrznych żył przewodzących (3, 6) są ułożone od górnej części (16) w płaszczyźnie łączenia (E1) w dolnej powierzchni końcowej (13), a kanały prowadzenia (24, 25) pary drugich wewnętrznych żył przewodzących (4, 5) są ułożone od dolnej części (15) łączówki (11) we wspólnej płaszczyźnie łączenia (E1).

10. Zespół według zastrz. 8, znamienny tym, że pary pierwszych wewnętrznych żył przewodzących (3, 6) są ułożone w kanałach prowadzenia (33, 36) ułożonych od dolnej części (19) łączówki (17) w płaszczyźnie łączenia (E1) i w powierzchni końcowej (18) łączówki (17), a kanały prowadzenia (34, 35) pary drugich wewnętrznych żył przewodzących (4, 5) są ułożone od górnej części (16) łączówki (11) we wspólnej płaszczyźnie łączenia (E1).

11. Zespół według zastrz. 8 albo 9, albo 10, znamienny tym, że płaszczyzna łączenia (E1) jest usytuowana poniżej górnej części (16) łączówki (11).

PL 202 485 B1

12. Zespół według zastrz. 9, znamienny tym, że kanały prowadzenia (23, 26) pary pierwszych wewnętrznych żył przewodzących (3, 6) są ułożone co najmniej częściowo w kształt V lub U wewnątrz łączówek kablowych (11).

13. Zespół według zastrz. 10, znamienny tym, że kanały prowadzenia (33, 36) pary pierwszych wewnętrznych żył przewodzących (3, 6) są ułożone co najmniej częściowo w kształt V lub U wewnątrz łączówek kablowych (17).

14. Zespół według zastrz. 9, znamienny tym, że kanały prowadzenia (24, 25) usytuowane od dolnej części (15, 19) odchodzą od siebie po przekątnej w górę albo pod kątem prostym do boku.

15. Zespół według zastrz. 10, znamienny tym, że kanały prowadzenia (33, 36) usytuowane od dolnej części (15, 19) odchodzą od siebie po przekątnej w górę albo pod kątem prostym do boku.

16. Zespół według zastrz. 9, znamienny tym, że kanały prowadzenia mają postać ciągłych kanałów, ułożonych od tylnej powierzchni (12, 20) do powierzchni końcowej (13, 18) łączówki (11, 17).