PL202344B1 - Opakowanie z termokurczliwej folii, sposób wytwarzania opakowania z termokurczliwej folii i urządzenia do nacinania termokurczliwej folii - Google Patents

Abstract

Wynalazek dotyczy opakowanie z termokurczliwej folii, sposób wytwarzania opakowania z termokurczliwej folii i urz adzenia do nacinania termokurczliwej folii. Opakowanie do butelek z termokurczliwej folii, typu podzielnego podwie- lokrotnie albo z w lasciwo sci a latwego otwierania, w którym folia jest zaopatrzona w szereg naci ec, by otrzyma c jego otwarcie w wymaganych strefach, jest wykonane metod a nacinania punktowego. Opisany jest szereg naci ec sk lada- j acych si e z dwóch albo wi ecej linii szeregowych naci ec, równoleg lych i umieszczonych blisko siebie nawzajem, które pozwalaj a na otrzymanie lepszego ukierunkowania i zmniejszon a si le rozrywania. Urz adzenie do nacinania termokurczliwej folii, do wykonywania co najmniej dwóch linii wyrównanych naci ec o swobodnie zak ladanym skoku, które to urz adzenie jest tego rodzaju, ze termokurczliwa folia (P) przechodzi pomi edzy kontrastow a rolk a (c) a tn a- cym dyskiem (1) posiadaj acym kraw edz tn ac a posiadaj ac a przerwy, znamienne tym, ze z tn acym dyskiem (1) stowa- rzyszony jest co najmniej jeden wspó losiowy, podobny tn acy dysk (1'), a po lo zenia przerw ka zdego z tn acych dys- ków (1, 1') odpowiadaj a po lo zeniom przynajmniej jednego tn acego elementu (2, 2') jednego z pozosta lych dysków. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest opakowanie z termokurczliwej folii, sposób wytwarzania opakowania z termokurczliwej folii i urządzenia do nacinania termokurczliwej folii.

Ze słowem opakowanie jest związane dobrze znane opakowanie używane na rynku różnych rodzajów pojemników - szczególnie butelki z tworzywa sztucznego - otrzymane przez owijanie grupy pojemników za pomocą długości termokurczliwej polietylenowej folii tak, żeby spowodować zachodzenie na siebie dwóch wolnych pasów folii na spodzie pojemników i wtedy wykonywanie obróbki cieplnej tak, by otrzymać termiczne obkurczanie się folii na grupie pojemników i wzajemne uszczelnienie się dwóch wolnych pasów długości folii. Ilość i rozmieszczenie grupy pojemników może zmieniać się zgodnie z ich kształtem i objętością i zgadnie z materiałem, z którego są one wykonane. Rozmieszczenie najczęściej używane, na przykład na rynku wód mineralnych i/albo napojów bezalkoholowych w 1,5 albo 2 litrowych butelkach, jest uformowane się przez grupę sześciu butelek rozmieszczonych w trzech równoległych rzędach dwóch butelek w każdym. W niniejszym opisie i rysunkach, dla prostoty i jednolitości, odniesienie wyłącznie jest zrobione do pojemników typu butelka, który to typ faktycznie reprezentuje typ pojemnika najczęściej opakowanego w powyższe wspomniane opakowanie. Oczywiście zrozumiałe jest, że wynalazek nie jest ograniczony w żaden sposób do takiego szczególnego zastosowania, ale zawiera pewien rodzaj znanego pojemnika obecnego na rynku, wykonanego zarówno z papieru, kartonu, tworzywa sztucznego, metalu albo jakiegoś połączenia wymienionych materiałów.

Znane są opakowania, które może łatwo podzielić na kilka części, każda zawierająca mniejszą ilość butelek podczas utrzymania całości owinięcia opakowania, by ułatwić niesienie. Cechy i zalety takiego rodzaju pojemnika są szeroko opisane w opisie opis patentowym EP 717 712, na rzecz tego samego zgłaszającego.

Opis patentowy EP 717 712 dotyczy opakowania do butelek stosującego folię do opakowania, w której wiele liniowych nacięć, rozmieszczonych z odpowiednią wielkością odstępu, jest wykonanych wzdłuż linii oddzielania, które są umieszczone między dwoma rzędami butelek. Ten typ opakowania jest łatwo podzielny wzdłuż wspomnianych linii nacięcia na podwielokrotne co najmniej dwie butelki, każda butelka każdej podwielokrotności jest mocno utrzymywana na miejscu przez tę część opakowania rozdzieloną od niej. Ten typ opakowania rozwiązał pewną liczbę problemów związanych z transportem i sprzedażą butelek opakowanych w opakowanie z folii z termokurczliwego tworzywa sztucznego, obecnie w dużej mierze rozpowszechnione w miejsce poprzedniej formy opakowania, takiego jak zrobione z drewna albo z tworzywa sztucznego skrzynie z wewnętrznymi rozdzielającymi ramami. Między głównymi korzyściami dostarczonymi przez ten system - poza podstawowym, który ma pozwolić nabywać i nieść mniejszą ilość butelek niż to charakteryzowało standardowe opakowania, mocno trzymanego i przystosowanego do łatwego transportowania - co warte jest następującego wspomnienia: szybkość i łatwość oddzielenia podwielokrotności za pomocą jednej ręki, eliminacja jakiegokolwiek kawałka albo pozostałości folii opakowania w punktach sprzedaży, możliwość wybraniania wielkości podwielokrotności w zależności do potrzeb zakupu i możliwości przenoszenia przez każdego pojedynczego konsumenta i, w końcu, zniechęcania konsumentów od nabywania tylko jednej butelki, z powodu faktu, że najmniejsza podwielokrotność, obejmująca dwie butelki, jest łatwiejsza do niesienia niż pojedyncza butelka.

Podczas pierwszego okresu stosowania tego systemu niektóre techniczne właściwości i wymagania rynku wskazały konieczność wprowadzenia niektórych aktualizacji i poprawy systemu, który, dokładnie reprezentuje przedmiot obecnego wynalazku.

Bardziej szczegółowo, pierwszą techniczną właściwością wspomnianego opakowania wg EP 717 712, która w pewnych warunkach mogłoby dać wzrost problemów, jest efektywne ukierunkowanie przerywanej linii folii, prowadzonej przez każde pojedyncze nacięcie, kiedy następuje odrywanie podwielokrotności. W znanych sposobach produkcji, właściwie, nacięcia - składające się z liniowych cięć kilku mm długości - są wykonane przez obrotowe urządzenia do cięcia z ostrzami, które wnikają do folii, co jest pokazane na fig. od 1 do 3 powołanego opisu EP 717 712. Tnący dysk T zaopatrzony w tnące zęby D na jego obwodzie (fig. 1) jest osadzony na współosiowym i przyległym do jednego albo możliwe, że dwóch nośnych kół R, R' (fig. 2), na folii P, by została nacięta. Koła R, R' mają średnicę nieznacznie mniejszą niż średnica dysku T, tak żeby pozwolić zębom D, by wcinać się konieczną ilość razy, by naciąć folię. Koła R, R' opierają się i toczą się na kontrastowej rolce C umieszczonej pod folią P, kiedy zęby D dysku T przechodzą przez folię P i wchodzą do odpowiedniePL 202 344 B1 go rowka w rolce C. Oba koła R, R' i nacinający dysk T zawarty między nimi i rolka C obracająca się korzystnie jałowo, są napędzane przez ruch folii P, która jest nawinięta dookoła oddzielnej napędzanej szpulki. Linia nacięcia uzyskana za pomocą takiego urządzenia jest pokazana na fig. 3 i zawiera szeregowe nacięcia o długości t powtarzanej ze stałą wielkością odstępu L, tak aby zostawić nieprzyciętą długość 2 = L - t, gdzie wskazane nieprzycięcie występuje po prostu między dwoma dalszymi nacięciami. Stosunek nacięć / nieprzycięć i wartość wielkości odstępy L może zostać zmieniony modyfikując wymiary i odstęp zębów D na dysku T.

W tym sposobie cięcia, jednakże, nie jest możliwe by uniknąć, też kiedy ostrze wchodzi do i, nawet, jeśli z mniejszym skutkiem, kiedy ono wychodzi z nacięcia, ostrze nieznacznie rozrywa folię tworząc dwa małe przeciwne rozcięcia, tak więc dwa końce każdego liniowego nacięcia przyjmują kształt Y, którego wielkość głównie zależy od konstrukcji i cech eksploatacyjnych urządzenie do cięcia, od jakości ostrzy i od ich poziomu konserwacji. Kiedy - na przykład z powodu albo nieodpowiedniej konserwacji albo nadmiernej penetracji ostrzy - wielkość Y ukształtowanych rozdarć staje się namacalna, po fazie obkurczania się folii, kształt nacięcia, zamiast wymaganego kształtu dziurki z ostrymi końcami, będzie miał owalno - prostokątny kształt charakteryzujący się zredukowaną zdolnością przekazywania poprawnego ukierunkowania do rozdzieranej linii kiedy rozdziela się podwielokrotności opakowania. W tym przypadku, rozrywanie folii opakowania mogłoby nie dać rezultatu całkiem prawidłowego, tak że linia rozdarcia mogłaby odchylić się, w jednej albo więcej strefach - szczególnie tam, gdzie opakowanie zawiera znaczącą krzywiznę - z linii nacięcia zaopatrzonej wcześniej w folii. Rozdarcie tego typu nie jest zadowalające, nie tylko z estetycznego punktu widzenia, ale też, ponieważ to mogłoby wymagać wyższej siły rozrywania i, czasami, mogłoby określić nie zadowalające przechowywanie butelek zawartych w rozdzielonej podwielokrotności.

W opisie patentowym IT 1 289 944, na rzecz tego samego zgłaszającego, nowatorskie sposoby opakowywania zostały zaproponowane, pozwalając, by rozwiązać problem utrzymujący albo powracający stan otwarcia nacięć co najmniej jednego z dwóch zachodzących na siebie wolnych pasów długości folii. Szczególnie pierwszy sposób dotyczy dostosowywania temperatury folii w dolnym obszarze opakowania, wzdłuż linii nacięcia, przez umieszczanie osłony ram w piecu do termicznego obkurczania, tak żeby zmniejszyć albo ostudzić strumień powietrza zgodnie z powyższym wspomnianym obszarem i w konsekwencji uniknąć pokrywania nacięć. W drugim sposobie stan otwarcia nacięć w dolnym obszarze opakowania jest przywrócony, po wyjściu pieca do termicznego obkurczania, stosując odpowiednie środki tnące na gotowym opakowaniu. W trzecim sposobie, linie nacięcia na jednej z dwóch wolnych pasów polegają na dwóch szerokich otworach przyciskowych, wystarczająco dużych, by zupełnie zajść jeden na drugi do prawidłowych linii nacięcia wykonanych na drugim wolnym pasie, tak unikając ich pokrywania. W czwartym i ostatnim sposobie jedno pasmo folii wzdłuż każdych linii nacięć poddane jest działaniu koronowemu, tak żeby zmniejszyć pobieżną reaktywność i zapobiec dalszemu pokrywaniu wolnych pasów w zgodności z wspomnianymi pasmami, w ten sposób utrzymując stan otwarcia nacięć.

W opisie patentowym EP 868 364 jest przedstawiony inny typ rozwiązania tego problemu, według którego, w zgodności z każdą linią nacięcia, jest dostarczone pasmo folii pokryte tuszem do drukowania, tak żeby przekazać temu pasmu cechy nie pokrywania się. Ta technika pozwala, by uniknąć pokrywania się dwóch zachodzących na siebie wolnych pasów folii tylko w zgodności z liniami nacięcia i w ich pobliżu, tak więc, stan otwarcia nacięć jest utrzymany nawet w obecności błędów wyrównania zachodzących na siebie dwóch wolnych pasów.

Oba powyższe opisy patentowe pozwalają, by zdecydowanie rozwiązać powyższy opisany problem, nawet, jeśli za cenę wprowadzania jakichś odmian sposobu albo dodatkowej roboczej fazy folii, narzucając niechciane dodatkowe koszty do sposobu wytwarzania opakowania.

Opakowanie z termokurczliwej folii, podzielne na podwielokrotne grupy, a długość folii jest owinięta i termicznie obkurczona dookoła grupy butelek rozmieszczonych obok siebie nawzajem w równoległych rzędach, tworząc strefę nakładających się swobodnych pasów odpowiadającą dolnej strefie grupy butelek i, w którym seria nacięć jest naniesiona na folię zgodnie z płaszczyznami rozdzielającymi przyległe rzędy butelek, według wynalazku charakteryzuje się tym, że seria nacięć składa się z co najmniej dwóch równoległych linii szeregowych nacięć.

Korzystnie nacięcia jednej z wspomnianej linii nacięć są zamienione miejscami w stosunku do nacięć drugiej z wspomnianych linii bezpośrednio sąsiedniej do niej.

PL 202 344 B1

Odległość między wspomnianymi liniami nacięcia jest zawarta między minimalną wartością 1 mm i maksymalną wartoś cią równą dł ugoś ci nieprzyciętej jednej z linii nacięcia i korzystnie zawartą między 2 i 3 mm.

Korzystnie wspomniane linie są dwie.

Opakowanie z termokurczliwej folii, odznaczające się właściwością łatwego otwierania, w którym długość folii jest owinięta i termicznie obkurczona dookoła grupy butelek, rozmieszczonych obok siebie nawzajem w równoległych rzędach, tworząc strefę nakładających się swobodnych pasów, odpowiadającą dolnej strefie grupy butelek, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zgodnie ze strefami folii zawartymi pomiędzy sąsiednimi rzędami butelek, a także po przeciwnych stronach względem płaszczyzn rozdzielających te dwa rzędy butelek, wykonane są dwa szeregi nacięć, a nacięcia te są równoległe i oddalone na zewnątrz od tych płaszczyzn i rozciągają się przynajmniej na górnej części opakowania.

Korzystnie szeregi nacięć oddalone są od siebie o odległość wynoszącą pomiędzy 1 a 3 cm.

Szereg nacięć naprzemiennie ze strefą niezawierającą nacięć rozciąga się na całej długości folii.

Każdy z szeregów nacięć składa się z co najmniej jednej linii wyrównanych nacięć, położonych równolegle i blisko siebie, a nacięcie należące do jednej linii nacięć położone jest naprzemiennie względem nacięć należących do innej linii nacięć, leżącej w bezpośrednim sąsiedztwie.

Korzystnie odległość pomiędzy liniami nacięć zawarta jest pomiędzy wartością minimalną wynoszącą 1 mm a wartością maksymalną równą długości nienaciętego odcinka w linii nacięć, a korzystnie pomiędzy 2 a 3 mm.

Sposób wytwarzania opakowania z termokurczliwej folii, które może być dzielone na podwielokrotności, które stanowi opakowanie grupy butelek rozmieszczonych obok siebie w równoległych rzędach, zgodnie z zastrzeżeniem 1, w którym to sposobie wykonuje się w folii szereg nacięć zgodnych z centralną częścią stref folii zawartych pomię dzy są siednimi rzę dami butelek, umieszcza się parzystą liczbę butelek w grupie składającej się z co najmniej dwóch sąsiednich i równoległych rzędów, owija się wokół tej grupy butelek długość folii, umieszczając strefę nakładających się swobodnych pasów folii zgodnych z dolną strefą grupy butelek, zgrzewa się długość folii owiniętą wokół grupy butelek w celu jej termicznego obkurczenia, według wynalazku charakteryzuje się tym, że każde z szeregu nacięć wykonanych w folii jako szereg nacięć zgodnych z centralną częścią stref folii zawartych pomiędzy sąsiednimi rzędami butelek, wykonuje się w folii wzdłuż co najmniej dwóch linii równoległych i leżących blisko siebie wyrównanych nacięć.

Nacięcia pierwszej z linii leżą naprzemiennie w stosunku do nacięć drugiej linii, bezpośrednio sąsiadującej z pierwszą linią.

Korzystnie odległość pomiędzy liniami nacięć ma wartość pomiędzy wartością minimalną wynoszącą 1 mm a wartością maksymalną równą długości nienaciętego odcinka jednej z linii nacięć, i korzystnie pomiędzy 2 a 3 mm. Korzystnie liczba linii wynosi dwa.

Sposób wytwarzania opakowania z termokurczliwej folii, które łatwo się otwiera, i które stanowi opakowanie grupy butelek rozmieszczonych obok siebie w równoległych rzędach, zgodnie z zastrzeżeniem 1, w którym to sposobie umieszcza się parzystą liczbę butelek w grupie składającej się z co najmniej dwóch sąsiednich i równoległych rzędów, owija się wokół tej grupy butelek długość folii, umieszczając strefę nakładających się swobodnych pasów folii zgodnie z dolnym obszarem grupy butelek, zgrzewa się długość folii owiniętą wokół grupy butelek w celu jej termicznego obkurczenia, według wynalazku charakteryzuje się tym, że przed umieszczaniem parzystej liczby butelek w grupie składającej się z co najmniej dwóch sąsiednich i równoległych rzędów wykonuje się w folii dwa szeregi nacięć, których położenie odpowiada strefom folii zawartym pomiędzy sąsiednimi rzędami butelek, po przeciwnych stronach względem płaszczyzn oddzielających rzędy butelek, i równolegle do nich i w oddaleniu na zewnątrz od tych płaszczyzn, a także rozszerza się szereg nacięć do strefy każdej długości folii, odpowiadającej przynajmniej górnemu obszarowi opakowania.

Korzystnie każdy z szeregów nacięć składa się z co najmniej dwóch wyrównanych nacięć, równoległych do siebie i leżących blisko siebie, a nacięcia należące do jednej z linii nacięć położone są naprzemiennie z nacięciami należącymi do innej, położonej w bezpośrednim sąsiedztwie linii nacięć.

Korzystnie odległość pomiędzy liniami nacięć ma wartość pomiędzy wartością minimalną wynoszącą 1 mm a wartością maksymalną równą długości nienaciętego odcinka jednej z linii nacięć, a korzystnie pomiędzy 2 a 3 mm.

Urządzenie do nacinania termokurczliwej folii, do wykonywania co najmniej dwóch linii wyrównanych nacięć o swobodnie zakładanym skoku, które to urządzenie jest tego rodzaju, że termokurczPL 202 344 B1 liwa folia przechodzi pomiędzy kontrastową rolką a tnącym dyskiem posiadającym krawędź tnącą posiadającą przerwy, według wynalazku charakteryzuje się tym, że z tnącym dyskiem stowarzyszony jest co najmniej jeden współosiowy, podobny tnący dysk, a położenia przerw każdego z tnących dysków odpowiadają położeniom przynajmniej jednego tnącego elementu jednego z pozostałych dysków.

Korzystnie z tnącym dyskiem stowarzyszone jest co najmniej jedno nośne koło.

Korzystnie obecne są dwa tnące dyski, a pomiędzy nimi znajduje się nośne koło.

Wynalazek dotyczy opakowania do butelek zrobionego z termokurczliwej folii, tak zwanego typu łatwo otwierającego się, które do opakowania jest dostarczona ze środkami sprawiającymi, a folia jest łatwiejsza do przerwania w z góry ustalonych miejscach i pozwalającymi, by wyjąć jedną albo więcej butelek z opakowania, swobodnie z folii opakowania.

Sposób wytwarzania termokurczliwej folii pakującej dla grupy butelek ułożonych obok siebie nawzajem w równoległych rzędach, według wynalazku, w którym termokurczliwa folia jest przygotowana z nacięć umieszczonych szeregowo w środkowej części stref folii zawartych między przyległymi rzędami butelek. Równa ilość butelek jest rozmieszczona w grupie zawierającej bardziej przylegające równoległe rzędy. Długość folii jest owinięta dookoła grupy butelek, tak żeby spowodować zachodzenie jedno na drugie wolne pasmo na spodzie grupy butelek. Długość folii tak owinięta na siebie dookoła grupy butelek jest podgrzana w gorącym powietrzu pieca by spowodować obkurczanie się jej na butelkach.

Wynalazek dotyczy urządzenia do nacinania punktowego, w którym zwój folii jest przetworzony z odpowiednimi nacinającymi narzę dziami, by dostarczyć na folii jedną albo więcej linii nacięć.

Pierwszy przedmiot obecnego wynalazku dotyczy opakowania - i odpowiedniego sposobu wytwarzania - w których linie nacięcia folii pokazuje takie usytuowanie, które zapewnia doskonałe regularne oddzielenie opakowania na podwielokrotności, które oznacza niezmiernie łatwe oddzielenie, dokładnie wykonane wzdłuż linii nacięcia wykonanej w folii, oprócz zapewniania doskonałej mechanicznej wytrzymałości opakowania podczas jego transportu.

Drugi techniczny problem umożliwił łatwe i jasne oddzielenie podwielokrotności opakowania nawet w dolnej części opakowania, to jest, tam gdzie dwa wolne pasy długości folii opakowania zachodzą na siebie i są sobą pokryte. Właściwie nigdy doskonale nie są wyrównane dwa zachodzące na siebie wolne pasy, czasami może zdarzyć się, że nacięcia jednego z wolnych pasów faktycznie zachodzą jeden na drugi do nieprzyciętej strefy innego wolnego pasa, tak żeby częściowo zostać pokryte podczas fazy obkurczania, tworząc powolniejsze i skuteczne oddzielenie podwielokrotności opakowania.

Udoskonalenie technik owijania, by owinąć folię na jej długości dookoła grupy butelek opakowania pozwoliło, by ulepszyć wyrównanie dwóch wolnych pasów i w konsekwencji pokrywanie się poszczególnych linii nacięcia, w ten sposób zmniejszając znacząco wielkość takiego problemu, który niemniej jednak nie może całkowicie zostać wyeliminowany w ten sposób.

ISTOTA

Drugi przedmiot obecnego wynalazku dotyczy nowego typu opakowania - i odpowiedniego sposobu produkcji - gdzie oddzielenie podwielokrotności jest szybsze i prostsze wzdłuż całego obwodu opakowania, zawierając jej dolną część, bez jakiejkolwiek konieczności modyfikacji istniejącego sposobu produkcji opakowania albo wykonując jakąś dodatkową obróbkę folii inną niż wykonanie linii nacięć.

W dodatku do powyższych wspomnianych technicznych ulepszeń, dotychczas handlowe doświadczenie z powołanym systemem wg EP 717 712 podkreśliło konieczność, by też zrobić dostępny - co najmniej dla jakichś całkiem konserwatywnych rynkowych części - łatwo otwierany system dla opakowania, pozwala łatwo i szybko wybierać jedną albo więcej butelek z opakowania. Łatwo otwierane systemy dotychczas oferowane przez znane techniki, nie są wystarczająco zadowalające zarówno z praktycznego jak i ekonomicznego punktu widzenia, tak żeby dotrzeć do prawdziwego i szerokiego rozprzestrzeniania się na rynku. Wady najczęściej obecne w takich znanych systemach zależą od faktu, czy cecha łatwego otwarcie jest uzyskana z użyciem dodatkowych materiałów wzdłuż linii otwierania zaopatrzonych na opakowaniu (takie jak nitki, pasy, i temu podobne), jak też z jakimiś specjalnymi dodatkami łączącymi normalne składniki folii opakowania (takie jak materiały polimerowe z wysokim ukierunkowaniu rozdzierania, i temu podobne), które to materiały tworzą w obu przypadkach wzrost całkowitych kosztów opakowania. Ponadto te znane systemy nie są zawsze praktyczne w ich trybie otwierania, przedstawiając czasami wadę, by wytworzyć pasy albo kawałki rozdartej folii, która

PL 202 344 B1 tworzy uszkodzony i mniej atrakcyjny towar sprzedawany, wymagający dodatkowego czasu do ich eliminacji.

Trzeci przedmiot obecnego wynalazku dotyczy opakowania z cechą łatwego otwierania - i odpowiednim sposobem produkcji - który nie wymaga użycia jakiegoś dodatkowego albo specjalnego materiału, w dodatku do termokurczliwej folii typowo użytej do wytworzenia tradycyjnego opakowania i, który ponadto nie powoduje wzrostu pasm albo odpadków, kiedy operacja łatwego otwierania ma miejsce.

Czwarty przedmiot obecnego wynalazku dotyczy urządzenia do cięcia nadającego się by wykonać linie nacięcia w termokurczliwej folii z tworzywa sztucznego i pomyślnie zostać zastosowanym w metodach produkcji opakowania butelek według obecnego wynalazku.

Przedmiot wynalazku przedstawiony jest na załączonych rysunkach, na których fig. 1 jest widokiem z przodu urządzenia do penetracji cięcia według wcześniejszego stanu techniki, które może zostać użyte, by wykonać linie nacięcia na opakowaniu według powołanego EP 717 712, fig. 2 jest widokiem z boku, częściowo w przekroju, urządzenia tnącego z fig. 1, fig. 3 jest widokiem z góry ilustrującym linie nacięcia wykonane na długości folii, przez urządzenie tnące pokazane na fig. 1 i 2, fig. 4 jest widokiem z przodu urządzenia do nacinania punktowego według wcześniejszego stanu techniki, fig. 5 jest widokiem z boku, częściowo w przekroju, urządzenia tnące z fig. 4, fig. 6 jest widokiem z góry ilustrują cym linię nacięcia wykonaną w folii, przez urządzenie tnące pokazane na fig. 4 i 5, fig. 7 jest widokiem z przodu urządzenia do nacinania punktowego z nośnymi krzywkami, które mogą zostać użyte, by wykonać linie nacięcia w opakowaniu według obecnego wynalazku, fig. 8 jest widokiem z boku, częściowo w przekroju, urządzenia do cięcia z fig. 7, fig. 9 jest widokiem z przodu urządzenia do nacinania punktowego zaopatrzonego w sprężyste koła, które mogą zostać użyte, by wykonać linie nacięcia w opakowaniu według obecnego wynalazku, fig. 10 jest widokiem z boku, częściowo w przekroju, urzą dzenia do cię cia z fig. 9, fig. 11 jest widokiem z góry ilustrują cym linię nacię cia wykonaną w folii, przez urządzenie do cięcia pokazane na fig. od 7 do 10, fig. 12 jest widokiem z przodu urządzenia do nacinania punktowego mającego wiele nacinających dysków, które może zostać użyte, by wykonać linie nacięcia w opakowaniu według obecnego wynalazku, fig. 13 jest widokiem z boku, częściowo w przekroju, urządzenia do cięcia z fig. 12, fig. 14 jest widokiem z góry ilustrującym linię nacięcia wykonaną w folii, przez urządzenie do cięcia pokazane na fig. 12 i 13, fig. 15 jest perspektywicznym schematycznym widokiem opakowania nadającego się do podzielenia na rozłączne sekcje, według obecnego wynalazku, fig. 16 jest perspektywicznym schematycznym widokiem opakowania z cechą łatwego otwierania, wed ług obecnego wynalazku, fig. 17 jest schematycznym widokiem z przodu urządzenia tnącego według obecnego wynalazku, i fig. 18 jest widokiem z boku urządzenia tnącego z fig. 17.

Po dokładnym przestudiowaniu mechanizmu powstawania nacinanej folii jak również termokurczliwego opakowania, zgłaszający odkrył wady przedstawione we wstępnej części obecnego opisu - należące do tradycyjnych urządzeń tnących do wykonania linii nacięcia w foliach użytych do produkowania opakowania wg EP 717 712, to jest wnikania urządzenia tnącego.

Zgłaszający przeprowadził rynkowe badania, nawet w sektorach rynku odległych od obecnego wynalazku, żeby zweryfikować dostępność innych sposobów cięcia, które byłyby wolne od powyższych wspomnianych wad. Między różnymi sposobami cięcia zbadanymi podczas tego poszukiwania, to jedno przedstawia lepsze rzeczywiste cechy cięcia, co najmniej w potencjalnym poziomie, okazało się być metodą nacinania punktowego. Urządzenie tnące takiego typu jest schematycznie zilustrowane na fig. 4 do 6.

Także w tym przypadku narzędzie tnące składa się z dysku T, opierające się bezpośrednio, za pomocą jego zębów D, na kontrastowej rolce C z wprowadzoną folią P, która ma zostać nacięta. W celu, dostarczyć stały kontakt kontrastowej rolce C, zęby D mają w tym przypadku zewnętrzny profil doskonale kołowy z krawędzią szczególnie nie naostrzoną, tak żeby nie wygrawerować powierzchni na takiej kontrastowej rolce C. Nacinający dysk T jest osadzony na ruchomym uchwycie S, sterowanym pneumatycznie tak, że dysk T wykona z góry ustalony stały nacisk na kontrastową rolkę C.

Ten typ urządzenia do nacinania punktowego wykonuje nacięcia wysokiej jakości, ponieważ nie ma żadnego względnego ruchu między folią P i zębami D oprócz prostego ściskania wzdłuż linii nacinania. W ten sposób nie jest możliwe, że krótkie rozdarcia albo boczne rozerwania typowe dla wnikającego sposobu nacinania mają miejsce. Typowo urządzenia do nacinania punktowego są użyte do nacięć ciągłych, za pomocą dysku T zaopatrzonego w pojedynczą krawędź zupełnie kołową. Zastosowanie ich dalej zostało objęte do otrzymania linii nacięcia tego rodzaju jak zilustrowane na fig. 6,

PL 202 344 B1 na której stosunek nacięć/nieprzycięć jest niezmiernie wysoki. Aby osiągnąć taki skutek krótkie przerwy albo odstępy są wykonane na zarysie dysku T z ciągłą krawędzią, tak żeby określić szyk zębów D z kołowym profilem na tym dysku. Szerokość tych odstępów musi być bardzo mała, właściwie musi być rozważone, że dysk nacinający T jest ciągle w kontakcie i naciska na rolkę C tak więc, jeśli odstęp między dwoma dalszymi zębami D byłby zbyt szeroki, nagłe zbliżenie dysku T do rolki C mogłoby mieć miejsce w zgodności z odstępem między dwoma zębami, jako konsekwencja, ponieważ przednia krawędź dalszego zęba będzie najeżdżać na rolkę C, niedopuszczalne uderzenie i nagły powrót dysku T będzie miał miejsce, tworząc takim postępowaniem niedopuszczalne dudnienie dysku T. Właściwie, żeby utrzymać takie dudnienie na wystarczająco niskim poziomie, tak żeby uniknąć szybkiego pogorszenia się zębów D, jest konieczne, żeby odstęp między dwoma przyległymi zębami, dla standardowych dysków o średnicy 100 mm, jest nie wyższy niż 1 mm. Odstępy proporcjonalnie wyższe może zostać dopuszczone dla nacinających dysków mających wyższą średnicę.

Biorąc wszystko to pod uwagę, wydaję się całkiem jasne, że urządzenia do nacinania punktowego znanego typu są zupełnie niewłaściwe dla wykonania linii nacięcia w folii, by zostały użyte do produkowania opakowania wg EP 717 712. Właściwie linie nacięcia na takiej folii muszą przedstawić nieprzycięte linie nacięcia szerokie wystarczająco, by zapewnić konieczną stabilność opakowania, podczas operacji cieplnego kurczenia i transportu, w ten sposób co najmniej równać się 4-8 mm w typowym opakowaniu zawierającym 6 butelek 1,5-2 litrów.

Całkiem ostatnio nowy typ uchwytu S został opracowany dla nacinającego dysku T urządzenia do nacinania punktowego, w którym, w dodatku do stałego nacisku nacinania, także podłużne uderzenia dysku jest wykonane jako regulowane. Właściwie takie uderzenie nie tylko jest ograniczone, jak w poprzednich wersjach, do 2-3 mm milimetrów maksymalnego najechania, ale to jest precyzyjnie regulowane przez mikrometryczną regulację, tak żeby pozwolić dyskowi najechać tylko koniecznym uderzeniem, by przejść przez całą folię, nacinając tak samo, w ten sposób nie pozwalając posuwać się dalej nacinającemu dyskowi do odstępu między dwoma dalszymi zębami i dlatego nie powodując wzrostu powyższych wspomnianych problemów, to jest uderzania dysku T w zgodności z wspomnianymi odstępami.

Jednakże także to urządzenie techniczne nie jest przydatne do rozwiązania problemu. Faktycznie, ze względu na to, że zarówno tnący dysk T jak i kontrastowa rolka C obracają się jałowo (urządzenia z mechanicznym połączeniem między dyskiem T a rolką C, jak również wersje z napędem, nie są w ogólności stosowane ze względu na wyższy koszt i bardziej skomplikowaną budowę urządzenia), wobec czego ich obrót zapewnia tylko ruch folii P, jest całkowicie zrozumiałe, że w przypadku gdy styczność pomiędzy dyskiem T a rolką C byłaby regularnie i rytmicznie tracona w odpowiedzi na każdy odstęp pomiędzy kolejnymi zębami (przy czym taka szczelina powinna być wystarczająco szeroka, aby spowodować powstanie linii nacięć o pożądanej długości odcinka nienaciętego) napęd tnącego dysku stałby się wysoce nieregularny, powodując w rezultacie powstanie niedopuszczalnych nierówności linii nacięć.

Zgłaszający, napotkawszy powyższe trudności, a jednak wciąż pragnąc wykorzystać zalety wymuszonego systemu nacinania, rozważał urządzenie tnące, które pozwala na nacinanie folii, wykonując na niej linie nacięć o dowolnie zadawanym stosunku długości nacięcia do długości odcinka nienaciętego, bez powodowania jakichkolwiek problemów związanych z dudnieniem dysku T o kontrastową rolkę C. Niniejszy wynalazek dotyczy tego rodzaju urządzenia.

Na fig. 7 i 8 zilustrowano pierwszy przykład wykonania tego rodzaju urządzenia tnącego. Zgodnie z tym co pokazano na fig. 7, tnący dysk 1 - będący dyskiem takiego typu jaki jest przydatny do wykonywania nacięć, ale z dość szerokimi przestrzeniami pomiędzy jego zębami 2, przydatny do wykonywania linii nacięć dla opakowania wg EP 717 712 zaopatrzony jest w krzywkowy dysk 3 o takiej samej średnicy, współosiowy i trwale z nim połączony obrotowo. Usytuowanie znajdujących się na krzywkowym dysku 3 krzywek 4 dokładnie odpowiada przestrzeniom pomiędzy zębami 2 tnącego dysku 1 (zgodnie z tym co pokazano na fig. 7, gdzie dla prostoty opisu przedstawiono tylko kilka krzywek), zaś minimalny obwodowy zasięg każdej krzywki jest równy zasięgowi odpowiedniej przestrzeni pomniejszonej o maksymalną wartość obwodowego prześwitu wynoszącego 2/100 średnicy krzywkowego dysku. Krzywki 4 mają grubość wystarczająco szeroką do zagwarantowania dobrego oparcia się tnącego dysku 1 pomiędzy dwoma kolejnymi zębami (jak widać to wyraźnie na fig. 1), jednakże bez żadnego uszkodzenia folii P, na której się opierają. W tym celu ich krawędzie są odpowiednio wygładzone. W ten sposób narzędzie tnące, składające się z zespołu dysków 1 i 3, w trakcie swego obrotu opiera się o kontrastową rolkę C naprzemiennie jednym zębem 2 dysku 1 lub jedną krzywką 4 dysku 3,

PL 202 344 B1 przy czym łagodne przejście z jednego położenia w drugie uzyskiwane jest dzięki obecności wspomnianego wcześniej prześwitu wynoszącego do 1/100 średnicy krzywkowego dysku, znajdującego się pomiędzy końcem jednego zęba 2 a początkiem krzywki 4 i odwrotnie. Należy rozumieć, iż o ile prześwit ten nie może mieć wartości większej niż wartość wymagana dla uniknięcia dudnienia narzędzia tnącego, to prześwit ten może mieć wartość niższą, zerową lub ujemną (to znaczy gdy obwodowy zasięg krzywek 4 może być większy od zasięgu odpowiednich przestrzeni międzyzębowych dysku 1) bez istotnego pogorszenia funkcjonalności narzędzia tnącego. Jednakże rozwiązanie takie nie jest korzystne. Po drugiej stronie dysku 1 znajdować się może drugi krzywkowy dysk 3', (którego na fig. 8 zaznaczono tylko zarys), jeżeli pragnie się uzyskać doskonale symetryczną konstrukcję narzędzia tnącego.

Jest więc możliwe w tym rozwiązaniu wykonanie zębów 2 tnącego dysku 1 w dowolnej pożądanej odległości, a zwłaszcza w szczególnej odległości, która potrzebna jest do wykonania linii nacięć przydatnych do wyprodukowania folii przeznaczonych do opakowania wg powołanego opisu EP 717 712, unikając całkowicie jakiegokolwiek dudnienia tnącego dysku o kontrastową rolkę. Faktycznie, gdy żaden z zębów 2 nie dotyka kontrastowej rolki C, konieczna stabilność narzędzia tnącego, która oznacza zasadniczy brak jakiegokolwiek ruchu w kierunku strzałki F z fig. 8, zapewniana jest przez obecność krzywek 4 opierających się o kontrastową rolkę C.

W opisanym wyżej urządzeniu możliwe jest więc wytwarzanie folii P z liniami nacięć odznaczającymi się pożądanym stosunkiem długości odcinka nacięcia do długości odcinka nienaciętego, na przykład folii zilustrowanej na fig. 11, całkowicie przydatnej do produkcji opakowania wg EP 717 712, jak na przykład przedstawiono na fig. 15. Nacięcia te, dzięki sposobowi nacinania w jaki zostały one wykonane, są całkowicie wolne od jakichkolwiek defektów występujących w liniach nacięć wykonywanych z użyciem znanych urządzeń tnących, dzięki czemu odznaczają się one wysoką kierunkowością rozdzierania i w pełni osiągają pierwszy cel niniejszego wynalazku.

Na fig. 9 i 10 przedstawiono wersję pierwszego przykładu wykonania, która pozwala także na spełnianie dodatkowej funkcji technicznej. W tym wypadku tnący dysk 1 jest współosiowo i trwale połączony obrotowo z nośnym kołem 5. Nośne koło 5 składa się z metalicznego twardego rdzenia, którego obwodowe obrzeże zaopatrzone jest w odpowiednio sprężystą powłokę 7 wykonaną z materiału elastomerowego. W stanie nienaprężonym zewnętrzna średnica nośnego koła 5 równa jest lub jest nieco większa niż średnica tnącego dysku 1, odpowiednio do sprężystości elastomerowej powłoki 7, tak iż wtedy, gdy uchwyt dysku 1 (nie zilustrowany) jest dopychany pod swoim roboczym naciskiem do kontrastowej rolki C, powłoka 7 nośnego koła 5 ugina się wystarczająco, ażeby umożliwić całkowite przejście tnącego dysku 1, a zwłaszcza zębów 2, poprzez folię P, która ma zostać przecięta.

To bardzo proste rozwiązanie pozwala na całkowite uniknięcie zjawiska dudnienia, co z kolei pozwala na uformowanie zębów 2 dysku 1 w odległości przydatnej do wykonania linii nacięć w celu przygotowania folii przeznaczonej dla opakowania wg EP 717 712. Faktycznie, gdy brakuje bezpośredniego oparcia zębów 2 na kontrastowej rolce C, pożądana stabilność systemu, to znaczy brak zauważalnych ruchów w kierunku wskazywanym przez strzałkę G z fig. 10, zapewniana jest przez elastomerową powłokę 7 kół 5, która elastycznie reaguje na większe obciążenie określone przez brak zęba, zaś dzięki prawidłowemu doborowi względnego współczynnika sprężystości, można uniknąć odczuwalnego obniżenia tnącego dysku 1 w przestrzeni pomiędzy dwoma kolejnymi zębami 2, unikając w konsekwencji jakiegokolwiek zjawiska dudnienia. Na rysunku przedstawiono tylko jedno nośne koło 5, jest jednakże jasne, iż z oczywistymi modyfikacjami narzędzia tnącego możliwe będzie wprowadzenie drugiego nośnego koła 5' (zilustrowane na fig. 10 liniami kropkowanymi), umieszczonego symetrycznie po drugiej stronie tnącego dysku 1, co byłoby przydatne lub skuteczne do zapewnienia lepszej pracy samego urządzenia.

Poza wymienioną wyżej fundamentalną funkcją oparcia tnącego dysku wewnątrz przestrzeni między dwoma kolejnymi zębami, opisane wyżej nośne koło 5 pełni także drugie bardzo ważne zadanie, którym jest zapewnienie prawidłowego i nieprzerwanego napędu urządzenia tnącego, a tym samym tnącego dysku 1, dzięki ruchowi folii P, z którą nośne koło 5 utrzymuje nieprzerwaną styczność. Taka dodatkowa funkcja jest ważna nawet w przypadku, gdy zakończenie pociągnięcia tnącego dysku 1 jest kontrolowane w bardziej kosztownym rozwiązaniu za pośrednictwem regulacji mikrometrycznej, w celu mechanicznego zapobieżenia przekroczeniu zasięgu podłużnego ruchu tnącego dysku 1 poza wartość potrzebną do przecięcia folii P. Faktycznie nawet w tym przypadku nośne koło 5 ma zasadnicze znaczenie dla utrzymania ciągłości kontaktu z folią P pomiędzy dwoma kolejnymi zębami znajduPL 202 344 B1 jącymi się na tnącym dysku 1 w celu uniknięcia możliwego ślizgania się pomiędzy folią P a narzędziem tnącym, co wpływałoby negatywnie na położenie i jakość nacięć.

Oczywiście nośne koła według opisanej wyżej wersji, mające obwodowe obrzeża wykonane z materiału elastomerowego, także mogą być z powodzeniem wykorzystywane w połączeniu z krzywkowym dyskiem według pierwszego przykładu wykonania niniejszego wynalazku. Faktycznie tego rodzaju sprzężenie pozwoli na uzyskanie bardzo dobrego efektu napędowego folii oraz na wykorzystanie interesujących możliwości przestrzennego cięcia, jakie oferowane są przez nośne koło o zmiennej średnicy, zachowując jednocześnie precyzję mechanicznego pozycjonowania, jaka jest typowa dla krzywkowego dysku.

Drugi przykład wykonania urządzenia tnącego według niniejszego wynalazku zilustrowano na fig. 12 i 13 i został on przestudiowany przez zgłaszającego z intencją utworzenia linii nacięć odznaczających się wysoką kierunkowością jak również niską energią rozrywania. W tym drugim przykładzie wykonania narzędzie tnące składa się z dwóch tnących dysków 1 i 1' sprzężonych na tej samej osi i przymocowanych wzajemnie do siebie, po bokach których zastosowane mogą zostać jedno lub dwa nośne koła 5, podobne do nośnych kół zilustrowanych dla dwóch wersji pierwszego przykładu wykonania. Na figurach, dla uproszczenia, zilustrowano tylko wersję bez nośnych kół. Odległość d (fig. 14) pomiędzy dwoma dyskami 1 i 1' jest rzędu kilku milimetrów, a mówiąc ściślej pomiędzy wartością minimalną wynoszącą około 1 mm a wartością maksymalną równą w przybliżeniu długości nienaciętego odcinka p znajdującego się pomiędzy dwoma kolejnymi nacięciami tej samej linii nacięć, przy czym korzystnie odległość ta mieści się w zakresie 2-3 milimetrów.

Dyski 1 i 1' mają taką samą liczbę zębów 2 i 2' rozstawionych z takim samym skokiem i są tak zamontowane, iż zęby jednego z dwóch dysków przyjmują dokładnie naprzemienne położenie względem zębów sąsiedniego dysku, zgodnie z tym co pokazano na fig. 14. Szczególna linia nacięć, otrzymana z wykorzystaniem opisanego wyżej urządzenia tnącego według drugiego przykładu wykonania wynalazku, zilustrowana została na fig. 16. W zilustrowanym powyżej przykładzie wykonania i w odniesieniu do dysków standardowego typu o średnicy wynoszącej około 100 milimetrów, maksymalna wartość skoku L zębów 2, 2' wynosi o 2 mm więcej niż podwojona długość cięcia t zęba, dzięki czemu w trakcie obrotu narzędzia tnącego pomiędzy jednym zębem a kolejnym zębem sąsiedniego dysku nie będzie występowała przerwa s dłuższa niż 1/100 średnicy tnącego dysku, to znaczy około 1 mm w przypadku standardowych tnących dysków o średnicy 100 milimetrów. W tej sytuacji zęby 2, 2' mogą mieć przykładowo długość 4 milimetrów oraz długość skoku do 10 milimetrów. W tym wypadku nie występuje dudnienie narzędzia tnącego o kontrastową rolkę C, gdyż jego prawidłowe oparcie na kontrastowej rolce C zapewniane jest naprzemiennie przez jeden ząb 2 dysku 1 oraz przez jeden ząb 2' dysku 1', dzięki czemu tego rodzaju narzędzie tnące może być stosowane z oczywistą korzyścią wynikającą z prostoty systemu.

Dla kontrastu, w przypadku, gdy przestrzeń pomiędzy dwoma kolejnymi zębami 2 i 2' (dwóch sąsiednich dysków 1 i 1') ma długość większą niż określona powyżej, konieczne jest sprzężenie narzędzia tnącego z przynajmniej jednym krzywkowym dyskiem 3 i/lub z przynajmniej jednym nośnym kołem 5 typu jaki został zilustrowany powyżej, przydatnym do stworzenia prawidłowego oparcia dla narzędzia tnącego także w odniesieniu do przestrzeni pomiędzy dwoma kolejnymi zębami, jakakolwiek byłaby długość tej przestrzeni.

Jak stwierdzono powyżej, celem tego rodzaju narzędzia tnącego było otrzymanie linii nacięć dla opakowania wg EP 717 712 o lepszych właściwościach, takich jak na przykład wysoka kierunkowość i zmniejszona energia rozdzierania. Faktycznie, przy wykonywaniu takiej linii nacięcia na folii P stosowanej do wytwarzania opakowania wg EP 717 712, zgłaszający otrzymał oparte na faktach potwierdzenie, iż ta linia nacięć faktycznie odznacza się lepszymi właściwościami zarówno z punktu widzenia wysokiej kierunkowości rozdzierania folii jak i z punktu widzenia mniejszej energii koniecznej do rozdarcia folii, dzięki czemu operacja ta wykonywana jest przez użytkownika z o wiele większą łatwością. Poza tym opakowanie wykonane z wykorzystaniem tego rodzaju linii nacięć okazuje się być o wiele bardziej stabilne w trakcie obkurczania termicznego jak również w trakcie transportu, gdyż wszystkie naprężenia na folii P rozkładają się na podwójną liczbę nacięć i w konsekwencji znacznemu zmniejszeniu ulega naprężenie, jakiemu poddawane jest każde pojedyncze nacięcie. Ostatecznie, dość nieoczekiwanie okazuje się, iż opakowanie wykonane z wykorzystaniem wymienionej wyżej linii nacięć zapewnia całkowite oddzielenie podwielokrotności opakowania, nawet w obszarze dna opakowania - gdzie, nawiązując do tego co powiedziano we wstępie, występują najbardziej krytyczne warunki

PL 202 344 B1

- bez konieczności poddawania folii P jakiejkolwiek specjalnej obróbce lub jakiejkolwiek modyfikacji sposobu wytwarzania opakowania.

Wyjaśnienie takiego szczególnie korzystnego zachowania polega na zauważeniu, iż w tradycyjnej linii nacięć przy przejściu od jednego nacięcia do kolejnego w trakcie operacji rozdzierania konieczne jest rozdarcie raczej dosyć długiej części folii (4-8 milimetrów) w dobrze określonym kierunku, to znaczy w kierunku linii nacięć. Wykorzystując dla kontrastu szczególną podwójną linię nacięć według drugiego korzystnego przykładu wykonania, rozdarcie folii może następować albo wzdłuż wspomnianego wcześniej kierunku linii nacięć albo nawet wzdłuż kierunku ukośnego, to znaczy postępując od jednego nacięcia znajdującego się na pierwszej linii nacięć do drugiego nacięcia położonego z boku na sąsiedniej linii nacięć, zwiększając dzięki temu całkowite prawdopodobieństwo otwarcia się podwójnej linii nacięć wzdłuż określonego kierunku. W rzeczy samej jest całkowicie nieprawdopodobne, ażeby począwszy od jakiegoś nacięcia linia rozdarcia przeszła w kierunku poprzecznym, przeciwnie do kierunku, gdzie z boku znajduje się kolejne sąsiednie nacięcie, gdyż w momencie, w którym operacja rozdzierania osiąga założone nacięcie, folia wykazuje już znaczne osłabienie w kierunku bocznego kolejnego nacięcia, które zaczęło ulegać już zniekształceniu. Dzięki temu, że zjawisko to zachodzi naprzemiennie na dwóch sąsiednich liniach nacięć, to bardziej prawdopodobny wzór rozdarcia - faktycznie ten, który wymaga minimum energii otwierania - przyjmie typową „slalomową konfigurację.

Poza tym, rozważając energię wymaganą do „bocznego rozdarcia - to znaczy rozdarcia następującego pomiędzy danym nacięciem a kolejnym nacięciem bocznym - jest ona, średnio biorąc, mniejsza niż energia wymagana do „rozdarcia wzdłużnego - to znaczy rozdarcia następującego pomiędzy danym nacięciem a kolejnym nacięciem na tej samej linii - ze względu na fakt, iż długość rozdzieranej folii jest krótsza (około 2-3 milimetrów w porównaniu do 4 - 8 milimetrów), przy czym w przypadku tego nowego rodzaju linii nacięcia uzyskuje się także całkowite zmniejszenie energii koniecznej do rozdzielania dwóch podwielokrotności opakowania.

Ostatecznie nawet pod względem korzystnej właściwości pozwalającej na całkowite i łatwe rozdzielenie opakowania na podwielokrotności o bardzo dobrej jakości - niezależnie od jakiegokolwiek możliwego szczelnego zamknięcia nacięć, które mogłoby nastąpić pomiędzy dwoma swobodnymi pasami opakowania - można założyć, iż może to zależeć od faktu, że możliwy zygzak linii rozdzierania jest taki, iż pozwala na uprzednie ponowne otwarcie nacięć zamkniętych w trakcie termicznego obkurczania opakowania, w miarę trwania czynności rozdzierania.

Pozostawiając jednak faktyczny mechanizm występujący w trakcie rozdzierania folii - powyższe wyjaśnienia traktując jedynie jako hipotezę, nie stanowiącą ograniczenia dla zakresu wynalazku - duża liczba prób i testów produkcyjnych, przeprowadzonych w najróżniejszych warunkach termicznego obkurczania opakowania, wykazały, iż szczególna podwójna linia nacięć, otrzymywana przy użyciu urządzenia tnącego według drugiego przykładu wykonania niniejszego wynalazku, pozwala na: uzyskanie lepszego rozkładu naprężeń na różnych nacięciach w trakcie fazy obkurczania termicznego i w konsekwencji ich mniejszej owalizacji, co wszystko razem pozwala na uniknięcie w bardzo prosty sposób jakiegokolwiek przypadkowego otwarcia opakowania czy to w trakcie produkcji czy też w trakcie transportu, uzyskanie lepszej kierunkowości linii rozdzierania i mniejszej energii potrzebnej do rozdzierania, zapewniając spełnienie pierwszego celu wynalazku nawet z jeszcze lepszym wynikiem w porównaniu do zilustrowanego wyżej pierwszego przykładu wykonania, uzyskanie doskonałego i łatwego podziału opakowania na podwielokrotności, także w strefie dna opakowania, bez konieczności stosowania wobec folii jakiejkolwiek obróbki ochronnej i bez jakiejkolwiek modyfikacji sposobu wytwarzania, osiągając także drugi cel niniejszego wynalazku.

W zilustrowanym powyżej przykładzie wykonania obecne są tylko dwa tnące dyski 1 i 1'. Jednakże zgłaszający przeprowadził eksperymenty polegające na cięciu jak również testy związane z wytwarzaniem opakowania o większej liczbie tnących dysków, na przykład z trzema lub z większą liczbą sąsiadujących dysków, z których każdy miał zęby ułożone naprzemiennie względem zębów sąsiedniego dysku. W tym rodzaju narzędzia tnącego otrzymuje się szczególne linie nacięć, które po zakończeniu fazy termicznego obkurczania, przyjmują typową konfigurację plastra miodu, wykazując bardzo dobrą wytrzymałość mechaniczną, a jednocześnie odznaczając się bardzo ważną łatwością otwierania, dzięki czemu będąc bardzo przydatnymi dla specyficznych zastosowań. Korzystnym zastosowaniem tego rodzaju linii nacięć jest na przykład wykorzystanie ich w opakowaniach odznaczających się łatwym otwieraniem. Faktycznie, dzięki większej szerokości obszaru rozdzierania, o wiele łatwiejszy jest dostęp do opakowania w celu wyciągnięcia z niego butelek.

PL 202 344 B1

Ponadto opakowanie odznaczające się cechą łatwego otwierania może być także otrzymane według trzeciego przykładu wykonania niniejszego wynalazku, który stanowi urządzenie tnące składające się z tylko dwóch tnących dysków, związanych z sobą, ale umieszczonych odwrotnie w odległości znacznie większej niż odległość omawiana dla drugiego przykładu wykonania, na przykład w odległości 2-3 cm, wykonując dwie linie nacięć wystarczająco od siebie oddalone, ażeby były niezależne i nie współdziałały z sobą. Także to narzędzie tnące, tak jak narzędzie opisane w odniesieniu do drugiego przykładu wykonania, może być lub nie związane z jednym lub dwoma nośnymi kołami zaopatrzonymi w obwodowe obrzeże wykonane z materiału elastomerowego w celu zapewnienia prawidłowego i nieprzerwanego oparcia dla narzędzia tnącego, gdy oparcie tworzone przez tnące dyski nie jest wystarczające ze względu na specyficzny stosunek długości obszaru nacięcia do obszaru nienaciętego tych samych dysków. Korzystnie w tym wypadku występować będzie tylko jedno nośne koło umieszczone pomiędzy dwoma tnącymi dyskami, korzystnie stanowiąc także dla nich element dystansujący. Poza tym, dwie linie nacięć mogą być także typu otrzymywanego z wykorzystaniem obydwu urządzeń tnących opisanych powyżej, są więc pojedynczymi lub podwójnymi liniami i odznaczają się w tym ostatnim przypadku - nawet w tym rodzaju zastosowania - tymi samymi dodatkowymi zaletami, jakie zostały już wcześniej zauważone i opisane.

W końcowym opakowaniu wykonanym z wykorzystaniem folii wytworzonej przy użyciu urządzenia tnącego według trzeciego przykładu wykonania, linie nacięć nie są umieszczone już w środkowej strefie pomiędzy dwoma sąsiednimi rzędami butelek, ale, przeciwnie, bliżej szyjek tych samych butelek, zgodnie z tym co pokazano na fig. 16. Możliwe jest dzięki temu po otwarciu opakowania zgodnie z tymi liniami, znacznie łatwiejsze wyciągnięcie z opakowania luźnych butelek.

W tego rodzaju opakowaniu odznaczającym się łatwością otwierania, wskazane jest często ograniczenie linii nacięć do górnego obszaru opakowania w celu uniknięcia albo przypadkowego podziału opakowania na podwielokrotności, które w tym wypadku nie jest pożądane, albo odłączenia pasów folii od opakowania, osiągając także trzeci cel niniejszego wynalazku. Rozmieszczenie tych częściowych linii nacięć zilustrowano na fig. 16 w odniesieniu do przykładu wykonania z rozstawionymi dwoma liniami nacięć.

Okresowe przerywanie linii nacięć można otrzymać albo dzięki czasowemu oddalaniu tnących dysków od folii P w trakcie operacji cięcia samej folii albo wykorzystując tnący dysk o większej średnicy niż średnica dysku opisanego wcześniej, którego zewnętrzny obwód będzie miał długość identyczną z długością folii stosowanej do wytworzenia opakowania. W obydwu przypadkach w trakcie procesu pakowania konieczne będzie - wykorzystując szeroko znany sposób, stosowany już do synchronizacji nadruków reklamowych zsynchronizowanie operacji cięcia odcinków folii, zapewniając, iż część folii z nacięciami umieszczona będzie w wymaganym obszarze.

W pierwszym rozwiązaniu, dzięki wysokiej prędkości postępowej folii w trakcie operacji nacinania linii nacięć na samej folii (zwykle 2-3 m/s), okresowe odrywanie narzędzia tnącego od folii musi być uzyskane z wykorzystaniem urządzeń o małej bezwładności, tak ażeby otrzymać wystarczająco szybkie czasy zadziałania. Pierwszą alternatywą jest zastosowanie takiego samego pneumatycznego urządzenia, które utrzymuje nacisk urządzenia tnącego na folię P, wykorzystując przykładowo tłok o podwójnym działaniu, w celu uzyskania szybkiego podnoszenia i opuszczania narzędzia tnącego razem z odpowiednim systemem kontroli w celu aktywowania ruchów tłoka względem prędkości postępowej (często zmiennej) folii.

Biorąc pod uwagę, iż długość odcinków folii, jaka jest zwykle potrzebna - dla standardowego opakowania zawierającego 6 butelek o pojemności 1,5 lub 2 litrów - zmienia się pomiędzy 105 a 110 centymetrów, tnące dyski będą miały odpowiednio średnicę pomiędzy 335 a 350 centymetrów, dzięki czemu ich zewnętrzny obwód będzie dokładnie taki sam jak długość odcinków folii. Wykorzystując te dyski i ustawiając zęby tylko w jednym wycinku tych samych dysków, możliwe będzie otrzymanie cięcia folii tylko w wymaganym obszarze, po przeprowadzeniu starannego centrowania folii przed rozpoczęciem operacji cięcia.

Jednakże korzystne właściwości opisanego wyżej trzeciego przykładu wykonania niniejszego wynalazku nie ograniczają się do postaci, w której linie nacięć rozciągają się tylko na części opakowania. Faktycznie możliwe jest także rozciągnięcie linii nacięć na całe opakowanie i celowe poprzeczne przemieszczenie o odpowiednią wielkość dwóch nakładających się swobodnych pasów o takiej długości folii P, aby uzyskać całkowite zamknięcie dolnej części opakowania i w konsekwencji uniknąć oddzielenia folii na całej długości linii nacięć, oznaczającego całkowite oddzielenie podwielokrotności opakowania. Ewentualnie możliwe jest utworzenie dwóch szeregów odpowiednio naprzemiennych

PL 202 344 B1 nacięć - z wykorzystaniem dwóch tnących dysków, których zęby rozmieszczone są tylko w danych sektorach obwodu oraz umieszczając te dyski w takim ułożeniu, że ich sektory zawierające zęby będą ułożone naprzemiennie względem siebie, dzięki czemu w dolnym obszarze opakowania dwa swobodne pasy będą zamknięte, dzięki brakowi nakładania pomiędzy szeregami nacięć wykonanymi na tych samych swobodnych pasach, a jednocześnie właściwość łatwego otwierania będzie zadowalająca z naprzemiennym wykorzystaniem jednego lub drugiego spośród obydwu szeregów nacięć.

Opisane powyżej różne rodzaje urządzeń tnących, w odniesieniu do różnych przykładów wykonania niniejszego wynalazku, włączone są korzystnie do samonośnej instalacji nacinającej, zgodnie z tym, co zilustrowano na fig. 17 i 18. Jednostka tego rodzaju jest cał kowicie autonomiczna i pozwala na przygotowanie zwojów naciętej wstępnie folii P, przeznaczonej do zastosowania w urządzeniach pakujących dowolnego znanego rodzaju, co pozwala na bardzo dużą elastyczność zastosowania niniejszego wynalazku, nawet w już istniejących instalacjach. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, włącznie z dokonaniem koniecznej modyfikacji, zainstalowania urządzenia w trybie na linii na specjalnie zaprojektowanym urządzeniu pakującym, w celu wykonania linii nacięć w trakcie odwijania jeszcze nienaciętej folii, zanim folia ta zostanie poprzecznie pocięta w celu uzyskania odcinków folii przeznaczonych do wykonania opakowania.

W jednostce zilustrowanej na fig. 17 i 18, folia P ma podwójną szerokość, co pozwala na zasilanie urządzenia pakującego o podwójnej ścieżce, gdzie folia P dzielona jest wzdłużnie względem jej linii środkowej. W przypadku standardowego opakowania przeznaczonego dla sześciu butelek, liczba linii nacięć, które mają być wykonane na folii, wynosi dwie dla każdego opakowania, w związku z czym dla folii P o podwójnej wielkości liczba ta wynosi cztery. Tak więc jednostka zawiera cztery urządzenia tnące D, umieszczone na wspólnej poprzecznej belce, zgodnie z tym co pokazano na fig. 19. Nośna belka dla urządzeń tnących D jest nieruchoma, zaś pojedyncze urządzenia tnące są ruchome w kierunku prostopadłym do belki nośnej i usytuowanej poniżej niej kontrastowej rolki C, pod wpływem działania odpowiednich pneumatycznych urządzeń naciskowych (nie pokazane).

Folia P jest odwijana z zasilającego bębna A i ponownie nawijana na odbierający bęben B po przejściu przez szereg rolek M, zawierających, gdy jest to konieczne, dwa prowadzące wałki N i ostatecznie przez kontrastową rolkę C. Kontrastowa rolka C, jak już powiedziano wcześniej bardziej szczegółowo, znajduje się w styczności z urządzeniami tnącymi D, a zwłaszcza z ich tnącymi dyskami 1. W celu wykonania nacięć, bęben B jest obracany w miarę prawidłowego obracania jego wału obrotowego. Zazwyczaj napęd nie zawiera, ze względu na prostotę, systemu kontroli prędkości, dzięki czemu odwijanie folii zachodzi ze stałą prędkością kątową, a w konsekwencji z liniową prędkością, która narasta w miarę zwiększania się średnicy bębna B. Dzięki różnym rodzajom zilustrowanych urządzeń tnących, zapewniających nieprzerwaną styczność pomiędzy będąca w ruchu folią P, a narzędziem tnącym - które zawiera albo krzywkowy dysk 3 albo nośne koło 5 - możliwe jest uniknięcie zwrotnego przesuwania się pomiędzy folią P a narzędziami tnącymi, otrzymując tym samym narzędzie tnące odznaczające się bardzo dużą regularnością. Możliwe jest, jeśli jest to wymagane, zaprojektowanie aparatury tnącej odznaczającej się stałą prędkością, która to aparatura będzie jednak oczywiście bardziej skomplikowana i kosztowna. Można to osiągnąć na przykład stosując do bębna B napęd wyposażony w system kontroli prędkości, sterowany przez system pomiaru prędkości folii, związany z kontrastową rolką C. Ewentualnie możliwe jest umieszczenie wzdłuż ścieżki folii - korzystnie bezpośrednio za kontrastową rolką C - pary rolek napędzanych silnikiem ze stałą prędkością oraz zaopatrzenie silnika bębna B w inwerter, regulujący elektronicznie swoją prędkość obrotową w celu zapewnienia kontrolowanego odwijania nacinanej wstępnie folii.

Claims (19)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Opakowanie z termokurczliwej folii, podzielne na podwielokrotne grupy, a długość folii (P) jest owinięta i termicznie obkurczona dookoła grupy butelek rozmieszczonych obok siebie nawzajem w równoległych rzędach, tworząc strefę nakładających się swobodnych pasów odpowiadającą dolnej strefie grupy butelek i, w którym seria nacięć jest naniesiona na folię (P) zgodnie z płaszczyznami rozdzielającymi przyległe rzędy butelek, znamienne tym, że seria nacięć składa się z co najmniej dwóch równoległych linii szeregowych nacięć.
2. 2. Opakowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że nacięcia jednej z wspomnianej linii nacięć są zamienione miejscami w stosunku do nacięć drugiej z wspomnianych linii bezpośrednio sąsiedniej do niej.

   PL 202 344 B1
3. 3. Opakowanie według zastrz. 2, znamienne tym, że odległość (d) między wspomnianymi liniami nacięcia jest zawarta między minimalną wartością 1 mm i maksymalną wartością równą długości (p) nieprzyciętej jednej z linii nacięcia i korzystnie zawartą między 2 i 3 mm.
4. 4. Opakowanie według zastrz. 3, znamienne tym, że wspomniane linie są dwie.
5. 5. Opakowanie z termokurczliwej folii, odznaczające się właściwością łatwego otwierania, w którym długość folii (P) jest owinięta i termicznie obkurczona dookoła grupy butelek, rozmieszczonych obok siebie nawzajem w równoległych rzędach, tworząc strefę nakładających się swobodnych pasów, odpowiadającą dolnej strefie grupy butelek, znamienne tym, że zgodnie ze strefami folii (P) zawartymi pomiędzy sąsiednimi rzędami butelek, a także po przeciwnych stronach względem płaszczyzn rozdzielających te dwa rzędy butelek, wykonane są dwa szeregi nacięć, a nacięcia te są równoległe i oddalone na zewnątrz od tych płaszczyzn i rozciągają się przynajmniej na górnej części opakowania.
6. 6. Opakowanie według zastrz. 5, znamienne tym, że szeregi nacięć oddalone są od siebie o odległość wynoszącą pomiędzy 1 a 3 cm.
7. 7. Opakowanie według zastrz. 6, znamienne tym, że szereg nacięć naprzemiennie ze strefą niezawierającą nacięć rozciąga się na całej długości folii (P).
8. 8. Opakowanie według zastrz. 6, znamienne tym, że każdy z szeregów nacięć składa się z co najmniej jednej linii wyrównanych nacięć, położonych równolegle i blisko siebie, a nacięcie należące do jednej linii nacięć położone jest naprzemiennie względem nacięć należących do innej linii nacięć, leżącej w bezpośrednim sąsiedztwie.
9. 9. Opakowanie według zastrz. 8, znamienne tym, że odległość (d) pomiędzy liniami nacięć zawarta jest pomiędzy wartością minimalną wynoszącą 1 mm a wartością maksymalną równą długości (p) nienaciętego odcinka w linii nacięć, a korzystnie pomiędzy 2 a 3 mm.
10. 10. Sposób wytwarzania opakowania z termokurczliwej folii, które może być dzielone na podwielokrotności, które stanowi opakowanie grupy butelek rozmieszczonych obok siebie w równoległych rzędach, zgodnie z zastrzeżeniem 1, w którym to sposobie wykonuje się w folii (P) szereg nacięć zgodnych z centralną częścią stref folii zawartych pomiędzy sąsiednimi rzędami butelek, umieszcza się parzystą liczbę butelek w grupie składającej się z co najmniej dwóch sąsiednich i równoległych rzędów, owija się wokół tej grupy butelek długość folii (P), umieszczając strefę nakładających się swobodnych pasów folii zgodnych z dolną strefą grupy butelek, zgrzewa się długość folii owiniętą wokół grupy butelek w celu jej termicznego obkurczenia, znamienny tym, że każde z szeregu nacięć wykonanych w folii (P) jako szereg nacięć zgodnych z centralną częścią stref folii zawartych pomiędzy sąsiednimi rzędami butelek, wykonuje się w folii (P) wzdłuż co najmniej dwóch linii równoległych i leżących blisko siebie wyrównanych nacięć.
11. 11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że nacięcia pierwszej z linii leżą naprzemiennie w stosunku do nacięć drugiej linii, bezpośrednio sąsiadującej z pierwszą linią.
12. 12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że odległość (d) pomiędzy liniami nacięć ma wartość pomiędzy wartością minimalną wynoszącą 1 mm a wartością maksymalną równą długości nienaciętego odcinka (p) jednej z linii nacięć, i korzystnie pomiędzy 2 a 3 mm.
13. 13. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że liczba linii wynosi dwa.
14. 14. Sposób wytwarzania opakowania z termokurczliwej folii, które łatwo się otwiera, i które stanowi opakowanie grupy butelek rozmieszczonych obok siebie w równoległych rzędach, zgodnie z zastrzeżeniem 1, w którym to sposobie umieszcza się parzystą liczbę butelek w grupie składającej się z co najmniej dwóch sąsiednich i równoległych rzędów, owija się wokół tej grupy butelek długość folii (P), umieszczając strefę nakładających się swobodnych pasów folii zgodnie z dolnym obszarem grupy butelek, zgrzewa się długość folii owiniętą wokół grupy butelek w celu jej termicznego obkurczenia, znamienny tym, że przed umieszczaniem parzystej liczby butelek w grupie składającej się z co najmniej dwóch sąsiednich i równoległych rzędów wykonuje się w folii (P) dwa szeregi nacięć, których położenie odpowiada strefom folii zawartym pomiędzy sąsiednimi rzędami butelek, po przeciwnych stronach względem płaszczyzn oddzielających rzędy butelek, i równolegle do nich i w oddaleniu na zewnątrz od tych płaszczyzn, a także rozszerza się szereg nacięć do strefy każdej długości folii, odpowiadającej przynajmniej górnemu obszarowi opakowania.
15. 15. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że każdy z szeregów nacięć składa się z co najmniej dwóch wyrównanych nacięć, równoległych do siebie i leżących blisko siebie, a nacięcia należące do jednej z linii nacięć położone są naprzemiennie z nacięciami należącymi do innej, położonej w bezpośrednim sąsiedztwie linii nacięć.

    PL 202 344 B1
16. 16. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że odległość (d) pomiędzy liniami nacięć ma wartość pomiędzy wartością minimalną wynoszącą 1 mm a wartością maksymalną równą długości (p) nienaciętego odcinka jednej z linii nacięć, a korzystnie pomiędzy 2 a 3 mm.
17. 17. Urządzenie do nacinania termokurczliwej folii, do wykonywania co najmniej dwóch linii wyrównanych nacięć o swobodnie zakładanym skoku, które to urządzenie jest tego rodzaju, że termokurczliwa folia (P) przechodzi pomiędzy kontrastową rolką (c) a tnącym dyskiem (1) posiadającym krawędź tnącą posiadającą przerwy, znamienne tym, że z tnącym dyskiem (1) stowarzyszony jest co najmniej jeden współosiowy, podobny tnący dysk (1'), a położenia przerw każdego z tnących dysków (1, 1) odpowiadają położeniom przynajmniej jednego tnącego elementu (2, 2) jednego z pozostałych dysków.
18. 18. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że z tnącym dyskiem stowarzyszony jest co najmniej jedno nośne koło (3, 5).
19. 19. Urządzenie według zastrz. 18, znamienne tym, że obecne są dwa tnące dyski (1, 1), a pomiędzy nimi znajduje się nośne koło (3, 5).