PL202101B1 - Obudowa termoizolacyjna dla chłodziarki - Google Patents

Abstract

1. Obudowa termoizolacyjna dla ch lodziarki, z wewn etrzn a i zewn etrzn a warstw a wierzchni a oraz umieszczon a pomi edzy warstwami wierzch- nimi warstw a termoizolacyjn a w postaci p lynnych sk ladników wyj sciowych, która jest wprowadzana przez co najmniej jeden otwór wlotowy pomi edzy warstwy wierzchnie, przy czym otwór wlotowy jest umieszczony w pobli zu komory urz adzenia, przeznaczonej do umieszczenia spr ezarki dla czynnika ch lodniczego lub temu podobnego elementu ch lodziarki, znamienna tym, zeco najmniej w pobli zu otworu wlotowego (23) umieszczone s a srodki, które rozprowadzaj a ilo sciowo materia l termoizolacyjny (20), wpro- wadzany w postaci p lynnych sk ladników wyj- sciowych. PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest obudowa termoizolacyjna dla chłodziarki

W chł odziarkach znanych ze stanu techniki materiał termoizolacyjny, sł u żący do ich izolacji cieplnej, umieszcza się w postaci płynnych składników wyjściowych pomiędzy wewnętrzną i zewnętrzną warstwę wierzchnią. Wprowadzanie płynnego materiału termoizolacyjnego odbywa się, zwłaszcza w przypadku chłodziarek o dużej pojemności, na przykład chłodziarek i zamrażarek stacjonarnych oraz urządzeń kombinowanych, przez otwór wlotowy, usytuowany często w tak zwanej dolnej misce, którą wyłożona jest komora urządzenia, służąca do umieszczenia sprężarki czynnika chłodniczego. Takie usytuowanie otworu wlotowego ma sprawić, że materiał termoizolacyjny, mający w momencie wprowadzania płynny stan wyjściowy i wprowadzany dużą prędkością przez otwór wlotowy do przestrzeni pośredniej pomiędzy wewnętrzną i zewnętrzną warstwą wierzchnią, wypełnia w przybliżeniu równomiernie przestrzeń pośrednią na całej wysokości obudowy. W tym szybkim, korzystnym ze względów technologicznych procesie, w którym szkielet obudowy, składający się z zewnętrznej warstwy wierzchniej i ograniczającej komory względnie komorę chłodzenia, formowanej bezwiórowo z tworzywa sztucznego wewnę trznej warstwy wierzchniej, znajduje się w pozycji zwanej „wannową , co znaczą, że szkielet obudowy spoczywa swoją tylną ścianką na narzędziu do spieniania, okazało się jednak, że zwłaszcza w urządzeniach o dużej pojemności odcinek bliski komory urządzenia zostaje nierównomiernie napełniony materiałem termoizolacyjnym. Wskutek tego nie da się uniknąć tworzenia w materiale termoizolacyjnym pustek, obniż ających zdolność termoizolacyjną obudowy. Powstawanie takich pustek jest niekorzystne zwłaszcza wówczas, gdy co najmniej jeden obszar wewnątrz obudowy stanowi przedział zamrażania.

Z DE 198 25 980 A1 znana jest obudowa termoizolacyjna dla chłodziarki, z wewnętrzną i zewnętrzną warstwą wierzchnią oraz umieszczoną pomiędzy warstwami wierzchnimi warstwą termoizolacyjną w postaci płynnych składników wyjściowych, która jest wprowadzana przez co najmniej jeden otwór wlotowy pomiędzy warstwy wierzchnie, przy czym otwór wlotowy jest umieszczony co najmniej w pobliż u komory urządzenia, przeznaczonej do umieszczenia sprężarki dla czynnika chłodniczego.

Celem wynalazku jest zaproponowanie obudowy termoizolacyjnej opisanego na wstępie rodzaju, w której za pomocą prostych środków konstrukcyjnych wyeliminowane są wady stanu techniki.

Obudowa termoizolacyjna dla chłodziarki, z wewnętrzną i zewnętrzną warstwą wierzchnią oraz umieszczoną pomiędzy warstwami wierzchnimi warstwą termoizolacyjną w postaci płynnych składników wyjściowych, która jest wprowadzana przez co najmniej jeden otwór wlotowy pomiędzy warstwy wierzchnie, przy czym otwór wlotowy jest umieszczony w pobliżu komory urządzenia, przeznaczonej do umieszczenia sprężarki dla czynnika chłodniczego lub temu podobnego elementu chłodziarki, według wynalazku charakteryzuje się tym, że co najmniej w pobliżu otworu wlotowego umieszczone są środki, które rozprowadzają ilościowo materiał termoizolacyjny, wprowadzany w postaci płynnych składników wyjściowych.

Korzystnie środki te mają postać ścianki odbojowej, która spiętrza częściowo napływający pomiędzy wewnętrzną i zewnętrzną warstwę wierzchnią materiał termoizolacyjny co najmniej w pobliżu otworu wlotowego.

Korzystnie ścianka odbojowa ma pełną powierzchnię lub ma postać siatki lub kraty.

Korzystnie ścianka odbojowa ma postać płaskiego profilu, korzystnie usytuowanego bezpośrednio przy otworze wlotowym.

Korzystnie płaski profil jest zamocowany na dennym odcinku zewnętrznej warstwy wierzchniej, co najmniej w pobliżu otworu wlotowego i biegnie z zakrzywieniem do wewnętrznej warstwy wierzchniej.

Korzystnie płaski profil ma postać pasa, rozciągającego się od otworu wlotowego co najmniej w przybliż eniu na czwartej części wysokości obudowy.

Korzystnie płaski profil jest z polipropylenu.

Korzystnie płaski profil stanowi półwyrób, którego szerokość odpowiada co najmniej w przybliżeniu średnicy kołowego otworu wlotowego.

Zastosowanie środków rozprowadzających i ich usytuowanie w pobliżu otworu wlotowego zapewnia nie tylko bardzo równomierny rozkład płynnej masy termoizolacyjnej wewnątrz wypełnianej nią przestrzeni pośredniej, lecz w szczególności sprawia również, że mimo wysokiej prędkości wprowadzania płynnego materiału termoizolacyjnego, niezbędnej do napełnienia nim górnych obszarów obudowy, także położony w pobliżu lub w sąsiedztwie otworu wlotowego obszar obudowy chłodziarki o dużej wysokości, na przykład chłodziarek lub zamrażarek stacjonarnych względnie kombinowanych

PL 202 101 B1 chłodziarko-zamrażarek, zostaje napełniony materiałem termoizolacyjnym bez tworzenia w nim pustek. W przypadku kombinowanych chłodziarko-zamrażarek z dolną komorą zamrażania, zwanych „bottom-freezer, jest to bardzo korzystne pod względem termoizolacyjnym oraz energetycznym. Ponadto w ostatnim z wymienionych typów urządzeń przegrody, oddzielające od siebie termoizolacyjnie poszczególne komory, są wówczas dokładnie wypełnione materiałem termoizolacyjnym. Wypełnienie wszystkich obszarów obudowy z wysoką niezawodnością i bez tworzenia pustek poprawia własności termoizolacyjne obudowy, co w znacznym stopniu obniża pobór energii przez chłodziarkę. Poza tym środki rozprowadzające materiał termoizolacyjny, napływający przez otwór wlotowy, zmniejszają prędkość jego przepływu co najmniej lokalnie w odniesieniu do obudowy urządzenia w ten sposób, że w górnym obszarze obudowy można zrezygnować ze środków uszczelniających, aby zapobiec wydostawaniu się pianki. Oznacza to znaczną oszczędność pracy, a co za tym idzie, odczuwalną redukcję kosztów wytwarzania obudowy chłodziarki.

Zastosowanie ścianki odbojowej, która spiętrza co najmniej częściowo napływający pomiędzy warstwy wierzchnie materiał termoizolacyjny co najmniej w pobliżu otworu wlotowego i służy co najmniej lokalnie do hamowania napływu materiału termoizolacyjnego, pozwala w prosty i tani sposób osiągnąć rozkład napływającego materiału termoizolacyjnego, niezbędny dla pozbawionego pustek wypełnienia przestrzeni pośredniej. Ponadto ściankę odbojową, służącą jako element hamujący napływ materiału termoizolacyjnego, można w prosty sposób dostosować do różnych konfiguracji obudowy celem napełnienia jej materiałem termoizolacyjnym bez powstawania pustek. Celem uzyskania większego spiętrzenia, a co za tym idzie, lepszego rozkładu materiału termoizolacyjnego, ścianka odbojowa może mieć pełną powierzchnię lub może mieć postać siatki względnie kraty, przy czym otwory kraty lub siatki muszą mieć tak dobrane wymiary, aby na ściance odbojowej występował efekt spiętrzania i zachodziło na niej hamowanie napływającego materiału termoizolacyjnego, dzięki czemu materiał ten będzie bez pęcherzyków powietrza, czyli bez tworzenia pustek, wypełniał przestrzeń pośrednią między wewnętrzną i zewnętrzną warstwą wierzchnią.

Szczególnie korzystny rozkład napływającego płynnego materiału termoizolacyjnego osiągany jest wówczas, gdy według korzystnej postaci wykonania wynalazku ścianka odbojowa ma pełną powierzchnię.

Szczególnie korzystna z uwagi na eliminowanie mostków cieplnych jest alternatywna postać wykonania wynalazku, według której ścianka odbojowa ma postać kraty lub siatki.

Wyjątkowo prosta technologicznie, a zatem charakteryzująca się niskimi kosztami wytwarzania jest postać wynalazku, w której ścianka odbojowa ma postać płaskiego profilu.

Szczególnie korzystny rozkład materiału termoizolacyjnego, bez tworzenia w nim pustek, na całej wysokości urządzenia, zwłaszcza jednak w obszarze napływu materiału izolacyjnego do przestrzeni pośredniej, zatem w niniejszym przypadku w obszarze komory chłodziarki, w której zamontowane są urządzenia wewnętrzne, czyli dna obudowy, osiąga się wówczas, gdy według następnej korzystnej postaci wykonania wynalazku płaski profil jest usytuowany bezpośrednio przy otworze wlotowym.

Jeżeli płaski profil jest zamocowany na dennym odcinku zewnętrznej warstwy wierzchniej, co najmniej w pobliżu otworu wlotowego i biegnie z zakrzywieniem do wewnętrznej warstwy wierzchniej, wówczas istnieje możliwość umieszczenia płaskiego profilu w trakcie wstępnego montażu na oddzielnej, wykonanej metodą wtryskową z tworzywa sztucznego, dolnej misce, która stanowi denny odcinek zewnętrznej warstwy wierzchniej. Możliwość wstępnego montażu pozwala również na mocowanie płaskiego profilu na dolnej misce już przez jej wytwórcę, co upraszcza przebieg procesu produkcyjnego obudowy termoizolacyjnej, obniżając jego koszty.

Ukształtowanie płaskiego profilu w postaci pasa, rozciągającego się od otworu wlotowego co najmniej w przybliżeniu na czwartej części wysokości obudowy, jest korzystne z uwagi na równomierny rozkład pianki wewnątrz przestrzeni pośredniej pomiędzy obiema warstwami wierzchnimi. Ponadto płaski profil w kształcie pasa jest łatwy do obróbki pod względem technologicznym.

Szczególnie korzystne pod względem odporności na wysokie temperatury z jednej strony i trwałości kształtu z drugiej okazało się wykonanie płaskiego profilu z polipropylenu.

Zastosowanie płaskiego profilu w postaci półwyrobu, którego szerokość odpowiada co najmniej w przybliżeniu średnicy kołowego otworu wlotowego, jest wyją tkowo korzystne pod względem ekonomicznym.

Przedmiot wynalazku jest objaśniony na przykładzie kombinowanej chłodziarko-zamrażarki, przedstawionej w uproszczeniu na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia z boku w schematycznym przekroju kombinowaną chłodziarko-zamrażarkę z tworzącą komorę urządzenia, dolną miską, w której

PL 202 101 B1 umieszczony jest otwór wlotowy z zamocowaną na niej ścianką odbojową, zaś fig. 2 - fragment kombinowanej chłodziarko-zamrażarki z fig. 1 bez tylnego fragmentu zewnętrznej warstwy wierzchniej, w widoku z tył u.

Na fig. 1 ukazana jest kombinowana chłodziarko-zamrażarka 10 z termoizolacyjną obudową 11, wewnątrz której znajduje się komora chłodzenia 12 i usytuowana pod nią komora zamrażania 13. Zarówno komora chłodzenia 12, jak też komora zamrażania 13 są chłodzone przez przyporządkowane im parowniki, przy czym parownik służący do chłodzenia komory chłodzenia 12 ma postać parownika 14 typu „coldwall, zaś parownik przeznaczony do utrzymywania określonej temperatury w komorze zamrażania 13 ma postać zawierającego kilka płaszczyzn parownika wężownicowego 15, który podobnie jak parownik 14 typu „coldwall jest zasilany ze sprężarki 16 płynnym czynnikiem chłodniczym. Do wyłożenia komory chłodzenia 12 oraz komory zamrażania 13 stosuje się wytwarzaną w drodze bezwiórowego formowania płyty z tworzywa sztucznego, tworzącą wewnętrzną warstwę wierzchnią, wewnętrzną warstwę wierzchnią 17, która w niniejszym przypadku przebiega w całości przez obie komory 12 i 13. Pomiędzy odcinkami, którymi wyłożona jest komora chłodzenia 12 względnie komora zamrażania 13 znajduje się żebro pośrednie 17.1, wypełnione opisanym poniżej materiałem termoizolacyjnym celem termoizolacyjnego oddzielenia obu komór 12 i 13. W odstępie względem wewnętrznej warstwy wierzchniej 17 obudowa termoizolacyjna 11 ma zewnętrzną warstwę wierzchnią 19, która ogranicza przestrzeń pośrednią 18 wraz z wewnętrzną warstwą wierzchnią 17 i służy jako zewnętrzna warstwa wierzchnia. Jest ona połączona z wewnętrzną warstwą wierzchnią 17 w twór o stabilnym kształcie za pomocą materiału termoizolacyjnego 20, działającego adhezyjnie i wprowadzanego bez tworzenia pustek w przestrzeń pośrednią 18, obejmującą także żebro pośrednie 17.1. Zewnętrzna warstwa wierzchnia 19, służąca jako zewnętrzna wykładzina, zawiera nie oznaczony bliżej odcinek sufitowy, dwie wykonane z uformowanych wstępnie blach stalowych, ścianki boczne, wykonaną z tektury ściankę tylną oraz tworzącą komorę 21 urządzenia, przeznaczoną na sprężarkę 16 dla czynnika chłodniczego, dolną miskę 22, która stanowi dolne zakończenie obudowy termoizolacyjnej 11.

Jak wynika zarówno z fig. 1, jak też z fig. 2, dolna miska 22 ma usytuowany co najmniej centralnie względem jej szerokości, kołowy otwór wlotowy 23, umieszczony w pobliżu wykonanej z tektury, tylnej ścianki zewnętrznej warstwy wierzchniej 19 i kończący się w przestrzeni pośredniej 18. Bezpośrednio przy ujściu otworu wlotowego 23 osadzona jest, mająca postać pasa, w niniejszym przypadku płaskiego profilu 24, ścianka odbojowa, która biegnie od położonej po stronie termoizolacji, wewnętrznej powierzchni tektury, służącej jako tylna ścianka, z utworzeniem krzywizny 25 wewnątrz przestrzeni pośredniej 18 do stanowiącego wyłożenie komory zamrażania 13 odcinka wewnętrznej warstwy wierzchniej 17 i tam jest zamocowana od strony termoizolacji w górnej trzeciej części wewnętrznej warstwy wierzchniej 17.

Profil płaski 24 służy do wytwarzania pewnego spiętrzenia materiału termoizolacyjnego 20, podawanego w postaci płynnych składników wyjściowych przez otwór wlotowy 23 do przestrzeni pośredniej 18, w pobliżu dolnej miski 22, a zatem działa jako element hamujący dla napływającego ze stosunkowo dużą prędkością do przestrzeni pośredniej 18 materiału termoizolacyjnego 20, przyczyniając się do równomiernego rozkładu tego materiału. Ustawienie płaskiego profilu 24 względem otworu wlotowego 23 zapewnia rozprowadzanie napływającego materiału termoizolacyjnego 20 bez tworzenia w nim pustek wewnątrz całej przestrzeni pośredniej 18, czyli zarówno w przysufitowym obszarze obudowy 11, jak też w obszarze rozdzielającego cieplnie obie komory chłodziarki żebra pośredniego 17.1, przede wszystkim jednak w obszarze bliskim dna i w dolnej trzeciej części obudowy 11.

Claims (10)

1. Obudowa termoizolacyjna dla chłodziarki, z wewnętrzną i zewnętrzną warstwą wierzchnią oraz umieszczoną pomiędzy warstwami wierzchnimi warstwą termoizolacyjną w postaci płynnych składników wyjściowych, która jest wprowadzana przez co najmniej jeden otwór wlotowy pomiędzy warstwy wierzchnie, przy czym otwór wlotowy jest umieszczony w pobliżu komory urządzenia, przeznaczonej do umieszczenia sprężarki dla czynnika chłodniczego lub temu podobnego elementu chłodziarki, znamienna tym, że co najmniej w pobliżu otworu wlotowego (23) umieszczone są środki, które rozprowadzają ilościowo materiał termoizolacyjny (20), wprowadzany w postaci płynnych składników wyjściowych.

PL 202 101 B1

2. Obudowa termoizolacyjna według zastrz. 1, znamienna tym, że środki mają postać ścianki odbojowej, która spiętrza częściowo napływający pomiędzy wewnętrzną i zewnętrzną warstwę wierzchnią (17, 19) materiał termoizolacyjny (20) co najmniej w pobliżu otworu wlotowego (23).

3. Obudowa termoizolacyjna według zastrz. 2, znamienna tym, że ścianka odbojowa ma pełną powierzchnię.

4. Obudowa termoizolacyjna według zastrz. 2, znamienna tym, że ścianka odbojowa ma postać siatki lub kraty.

5. Obudowa termoizolacyjna według zastrz. 2 albo 3, albo 4, znamienna tym, że ścianka odbojowa ma postać płaskiego profilu (24).

6. Obudowa termoizolacyjna według zastrz. 5, znamienna tym, że płaski profil (24) jest usytuowany bezpośrednio przy otworze wlotowym (23).

7. Obudowa termoizolacyjna według zastrz. 5 albo 6, znamienna tym, że płaski profil (24) jest zamocowany na dennym odcinku zewnętrznej warstwy wierzchniej (19), co najmniej w pobliżu otworu wlotowego (23) i biegnie z zakrzywieniem do wewnętrznej warstwy wierzchniej (17).

8. Obudowa termoizolacyjna według zastrz. 5 albo 6, znamienna tym, że płaski profil (24) ma postać pasa, rozciągającego się od otworu wlotowego (23) co najmniej w przybliżeniu na czwartej części wysokości obudowy.

9. Obudowa termoizolacyjna według zastrz. 5 albo 6, albo 7, znamienna tym, że płaski profil (24) jest z polipropylenu.

10. Obudowa termoizolacyjna według zastrz. 5 albo 6, albo 7, albo 8, znamienna tym, że płaski profil (24) stanowi półwyrób, którego szerokość odpowiada co najmniej w przybliżeniu średnicy kołowego otworu wlotowego (23).