PL201350B1 - Sposób wytwarzania pożądanego polipeptydu lub białka w drożdżach - Google Patents

Sposób wytwarzania pożądanego polipeptydu lub białka w drożdżach

Info

Publication number
PL201350B1
PL201350B1 PL345584A PL34558499A PL201350B1 PL 201350 B1 PL201350 B1 PL 201350B1 PL 345584 A PL345584 A PL 345584A PL 34558499 A PL34558499 A PL 34558499A PL 201350 B1 PL201350 B1 PL 201350B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
yeast
plasmid
gene
dna
mcragrżwgoż
Prior art date
Application number
PL345584A
Other languages
English (en)
Other versions
PL345584A1 (en
Inventor
Thomas Kjeldsen
Knud Vad
Original Assignee
Novo Nordisk As
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Family has litigation
First worldwide family litigation filed litigation Critical https://patents.darts-ip.com/?family=26064588&utm_source=google_patent&utm_medium=platform_link&utm_campaign=public_patent_search&patent=PL201350(B1) "Global patent litigation dataset” by Darts-ip is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Application filed by Novo Nordisk As filed Critical Novo Nordisk As
Publication of PL345584A1 publication Critical patent/PL345584A1/xx
Publication of PL201350B1 publication Critical patent/PL201350B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07KPEPTIDES
    • C07K14/00Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • C07K14/195Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof from bacteria
    • C07K14/24Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof from bacteria from Enterobacteriaceae (F), e.g. Citrobacter, Serratia, Proteus, Providencia, Morganella, Yersinia
    • C07K14/245Escherichia (G)
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N15/00Mutation or genetic engineering; DNA or RNA concerning genetic engineering, vectors, e.g. plasmids, or their isolation, preparation or purification; Use of hosts therefor
    • C12N15/09Recombinant DNA-technology
    • C12N15/63Introduction of foreign genetic material using vectors; Vectors; Use of hosts therefor; Regulation of expression
    • C12N15/79Vectors or expression systems specially adapted for eukaryotic hosts
    • C12N15/80Vectors or expression systems specially adapted for eukaryotic hosts for fungi
    • C12N15/81Vectors or expression systems specially adapted for eukaryotic hosts for fungi for yeasts

Landscapes

  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • General Engineering & Computer Science (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Mycology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Physics & Mathematics (AREA)
  • Plant Pathology (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Gastroenterology & Hepatology (AREA)
  • Micro-Organisms Or Cultivation Processes Thereof (AREA)
  • Preparation Of Compounds By Using Micro-Organisms (AREA)
  • Peptides Or Proteins (AREA)

Abstract

1. Sposób wytwarzania pozadanego poli- peptydu lub bia lka w dro zd zach, znamienny tym, ze prowadzi si e hodowl e w odpowiednich warunkach szczepu dro zd zy zawieraj acego dro z- d zowy plazmid ekspresyjny, w którym to plazmi- dzie funkcjonalny antybiotykowy gen markero- wy stosowany do wst epnych etapów klonowa- nia w bakterii zosta l wykonany jako niefunkcjo- nalny poprzez delecj e in vitro cz esci genu mar- kerowego lub ca lego genu markerowego przed insercj a do gospodarza dro zd zowego. PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 201350 B1 (21) Numer zgłoszenia: 345584 (13) (22) Data zgłoszenia: 02.07.1999 (51) lntCL
C12N 15/81 (2006.01) (86) Date i numer z^oszema międzynarodowego: C12P21/00 (0(°)6.01)
02.07.1999, PCT/DK99/00380 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:
27.01.2000, WO00/04172 PCT Gazette nr 04/00 (54) Sposób wytwarannia pożądanego polipeptydu lub białaa w drożdżach
(30) Pierwszeństwo: 16.07.1998,DK,PA199800945 (73) Uprawniony z patentu:
NOVO NORDISK A/S,Bagsvaerż,DK
28.05.1999,DK,PA199900754 (72) Twórca(y) wynalazku:
(43) Zgłoszenie ogłoszono: 17.12.2001 BUP 26/01 Thomas Kjelżsen,Virum,DK Knuż Vaż,Vanloese,DK
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 30.04.2009 WUP 04/09 (74) Pełnomocnik: Bartnik Urszula, POLSERVICE, Kancelaria Rzeczników Patentowych Sp. z o.o.
(57) 1. Sposób wytwarzania pożądanego polipeptydu lub białka w drożdżach, znamienny tym, że prowadzi się hodowlę w odpowiednich warunkach szczepu drożdży zawierającego drożdżowy plazmid ekspresyjny, w którym to plazmidzie funkcjonalny antybiotykowy gen markerowy stosowany do wstępnych etapów klonowania w bakterii został wykonany jako niefunkcjonalny poprzez delecję in vitro części genu markerowego lub całego genu markerowego przed insercją do gospodarza drożdżowego.
PL 201 350 B1
Opis wynalazku
Niniejszy wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania pożądanego polipeptydu lub białka w drożdżach. Wynalazek oparty jest na ekspresji białek w transformowanych komórkach drożdży przy pomocy konstruktu DNA i wektorów stosowanych w tym procesie, oraz transformowanych tymi wektorami, komórek drożdży.
Dobrze znane jest zastosowanie transformowanych szczepów drożdży dla ekspresji białek, patrz na przykład Europejskie Zgłoszenia Patentowe o numerach: 0088632A, 0116201A, 0123294A, 0123544A, 0163529A, 0100561A, 0189998A i 0195986A, zgłoszenie patentowe PCT o numerach WO 95/01421,95/02059 i WO 90/10075 i Patent Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4,546,082.
Wspólną cechą powyższych metod jest to, że plazmidy wytwarzane z drożdży zawierają gen dla markera antybiotykowego. Taki marker genowy pochodzi z początkowych etapów klonowania w E. coli, gdzie był on stosowany do przesiewowego poszukiwania transformowanych komórek lub do podtrzymywania plazmidów stosowanych w wektorach. Genowe markery antybiotykowe nie są uważane za posiadające negatywny wpływ na hodowanie transformowanej komórki drożdżowej i dlatego powszechną praktyką było nie podejmowanie jakichkolwiek kroków w celu delecji takiego DNA. Ponadto charakterystyka konstruktu plazmidu jest zwykle wykonywana przez izolowanie plazmidów z transformowanych komórek drożdżowych i transformowania izolowanych plazmidów do E. coli, a następnie selekcję antybiotykową. Jest zatem wygodne dla celów praktycznych pozostawić gen markerowy oporności antybiotykowej.
Jakkolwiek, zarówno laboratoria badawcze jak i przemysłowa produkcja roślin są kontrolowane przez ostre regulaminy bezpieczeństwa wciąż istnieje niewielkie ryzyko, że kilka komórek przypadkowo przedostanie się do środowiska. Z powodu ich skomplikowanej natury taki genetycznie wytworzony mikroorganizm będzie przeżywał tylko przez bardzo krótki okres czasu i ryzyko uszkodzenia środowiska jest niezwykle małe. Jest to oczywiście przyczyną dlaczego tak stransformowane mikrooorganizmy zostały dopuszczone do użycia zarówno w badaniach jak i w operacjach na dużą skalę.
Nawet jeżeli komórki te szybko umierają, to plazmidy zawierające gen oporności na antybiotyki wciąż może przypadkowo dostać się do środowiska i istnieje teoretyczne ryzyko wprowadzenia oporności na antybiotyki do bakterii jeżeli plazmid będzie pobrany spontanicznie.
Antybiotyki są bardzo ważne dla leczenia ludzkich i zwierzęcych zakażeń bakteryjnych. Każde ryzyko potencjalnego zanieczyszczenia środowiska genem może dostarczyć oporności na antybiotyki i powinno być minimalizowane, jeżeli jest to możliwe.
Istnieje zatem potrzeba rozwinięcia bardziej bezpiecznych sposobów niżeli dotychczas stosowane i przedmiotem niniejszego wynalazku jest dostarczenie takich ulepszonych sposobów.
Niniejszy wynalazek dotyczy zatem sposobu wytwarzania pożądanego polipeptydu lub białka w drożdżach, polegającego na tym, że prowadzi się hodowlę w odpowiednich warunkach szczepu drożdży, który zawiera drożdżowy plazmid ekspresyjny i w którym to plazmidzie funkcjonalny antybiotykowy gen markerowy stosowany do wstępnych etapów klonowania w bakterii został wykonany jako niefunkcjonalny poprzez delecję in vitro części genu markerowego lub całego genu markerowego przed insercją do gospodarza drożdżowego.
Korzystnie sposób według wynalazku obejmuje insercję odpowiedniego miejsca restrykcyjnego dookoła markerowego genu oporności antybiotykowej i delecję genu markerowego przez traktowanie in vitro odpowiednimi enzymami restrykcyjnymi.
Także korzystnie w sposobie według wynalazku jako szczep drożdży stosuje się szczep Saccharomyces, ewentualnie Saccharomyces cerevisiae.
Niniejszy wynalazek należy do dziedziny ekspresji białek heterologicznych lub polipeptydów w drożdżach. Stosowany w sposobie według wynalazku, transformowany szczep drożdżowy zawiera wektor ekspresji, w którym genowy marker antybiotykowy stosowany do początkowych etapów klonowania wytworzony był jako niefunkcjonalny poprzez modyfikację in vitro przed transformacją gospodarza drożdżowego.
W sposobie według wynalazku stosowany jest rekombinowany wektor drożdżowy, który jest nie zdolny do nadawania bakteriom oporności na antybiotyki i który zawiera gen kodujący dla genu heterologicznego i markerowego genu oporności antybiotykowej, utworzonego jako niefunkcjonalny na drodze modyfikacji in vitro.
Delecja markerowego genu antybiotykowego jest korzystnie wykonana przez insercję odpowiedniego restrykcyjnego miejsca rozszczepienia, w każdym miejscu markerowego genu oporności
PL 201 350 B1 antybiotykowej, po czym wykonuje się wycięcie (delecję) genu markerowego przez traktowanie in vitro odpowiednimi enzymami restrykcyjnymi.
Tak jak użyto w niniejszym opisie, określenie - „markerowy gen antybiotykowy” lub „markerowy gen oporności antybiotykowej” oznacza gen który pozwala na fenotypową selekcję transformowanych komórek bakteryjnych i amplifikację plazmidu.
Najpowszechniej stosowanymi markerowymi genami oporności antybiotykowej w E. coli są geny markerowe takie jak: ampicilinowy (AMP), chloramfenikolowy, neomycynowy, kanamycynowy i tetracyklinowy.
Tak jak użyto w niniejszym opisie określenie - „niefunkcjonalny gen markerowy” oznacza, że ten gen markerowy został albo wycięty lub utworzony jako nie funkcjonalny na drodze wycięcia części tego genu. Korzystnie jest aby gen był wycięty w całości.
Tak jak użyto w niniejszym opisie określenie - „modyfikacja in vitro oznacza etapy modyfikacji przeprowadzone na wektorze poza środowiskiem komórki.
Tak jak użyto w niniejszym opisie, określenie - „nie zdolny do nadawania oporności na antybiotyki komórkom bakteryjnym”, oznacza, że geny oporności na antybiotyki są niefunkcjonalne w każdym organiźmie powstałym na skutek opisanej manipulacji genowej.
Tak jak użyto w niniejszym opisie, określenie - „gospodarz drożdżowy” oznacza organizm drożdżowy transformowany lub transfekowany plazmidem ekspresyjnym lub wektorem.
Krótki opis rysunków
Niniejszy wynalazek został dalej zilustrowany w odniesieniu do załączonych rysunków.
Figura 1 przedstawia plazmid ekspresji pAK729, który zawiera gen z ekspresją prekursora isuliny pod kontrolą ekspresji sekwencji promotora TPI i terminatora TPI z S. cerevisiae oraz sekwencję sygnałową lidera, składającą się z peptydu sygnałowego YAP3 i syntetycznego peptydu liderowego LA19. Konstrukcja pAK729 jest opisana w WO 97/22706. Plazmid zawiera także sekwencję AMP-R z pBR322/pUC13 obejmującą gen oporności na ampicylinę i miejsce ori replikacji DNA w E. coli.
Figura 2 przedstawia plazmidową mapę plazmidu pAK729.5 stosowanego do wytwarzania szczepu NN729.5 (z brakiem genu AMP) przed wycięciem genu Amp.
Figura 3 przedstawia plazmidową mapę plazmidu pAK729.6 do wytwarzania szczepu NN729.6 (z brakiem genu APM) przed wycięciem genu Amp.
Figura 4 przedstawia plazmidową mapę plazmidu pAK729.6-Aamp w którym gen został wycięty.
Figura 5 przedstawia plazmidową mapę plazmidu pAK729.7 do wytwarzania szczepu NN729.7 (z brakiem genu AMP) przed wycięciem genu Amp; i
Figura 6 przedstawia plazmidową mapę plazmidu pKV228 zmodyfikowanego przez zastąpienie sekwencji kodującej EcoRI (940) - Xbal (1403) w pAK729 (Fig. 1) przez sekwencję kodującą MFalfa*-Arg34GLP-1(7-37).
Delecję in vitro markerowego genu oporności antybiotykowej wykonuje się albo przez zastosowanie dostępnych miejsc restrykcyjnych lub przez wprowadzenie odpowiednich miejsc restrykcyjnych za pomocą PCR, mutagenezę specyficzną co do miejsca lub innymi dobrze znanymi technikami manipulacji sekwencji DNA, a następnie przez traktowanie odpowiednimi enzymami restrykcyjnymi.
Skonstruowano cztery szczepy NN729 w celu oceny, czy różne delecje w plazmidzie mogłyby wpływać na wydajność fermentacji prekursora insulinowego lub stabilność szczepu podczas przedłużonej fermentacji (Tabela I). Szczepy były porównywane z oryginalnym szczepem NN729 w odniesieniu do wydajności fermentacji i stabilności fermentacji (Tabela II). Ponadto, w celu oceny, czy różne delecje w plazmidzie pKV228 zawierającym gen AMP mogą zmieniać wydajność fermentacyjną Arg34GLP-1(7-37), skonstruowano trzy zmodyfikowane szczepy drożdżowe, produkujące GLP-1 wariant Arg34GLP-1(7-37) (Tabela III).
Plazmidy i szczepy, w których gen AMP i jeśli to możliwe, sekwencję otaczające zostały wycięte, wszystkie oznaczono jako „AAMP”.
Zmodyfikowane szczepy drożdżowe były przygotowywane przez transformowanie zmodyfikowanymi plazmidami pAK729 lub pK228 w których markerowy gen Amp i ewentualnie inne sekwencje DNA z plazmidu oryginalnego były wycięte, do szczepu S. cerevisiae - MT663 (E2 XE11-36 a/α, AtpiAtpi,pep 4-3/pep 4-3) lub ME1719 (MATa/aAyap3::ura3/Ayap3::URA3pep4-3/pep4-3Atpi::LEU2/Atpi::LEU2 eu2/leu2 Aura3/Aura3).
Zmodyfikowane plazmidy przygotowane były przez zastosowanie odpowiednich miejsc dla enzymów restrykcyjnych już obecnych w plazmidzie lub przez insercję odpowiednich miejsc dla enzymów restrykcyjnych w taki sposób, że gen AMP może być wycięty. Zmodyfikowane plazmidy mogą
PL 201 350 B1 być manipulowane in vitro przed transformacją do S. cerevisiae (szczep MT663) w taki sposób, że gen
APM jest wycinany lub otrzymywany jako niefunkcjonalny, i otrzymywany w wyniku szczep drożdżowy nie posiada genu AMP. W ten sposób zatem, potencjalne ryzyko dla zanieczyszczenia środowiska przez gen APM podczas usuwania komórek drożdżowych jest eliminowane.
Zmodyfikowane plazmidy pAK729 lub pKV228 były trawione za pomocą odpowiednich enzymów restrykcyjnych, poddawane elektroforezie na agarozie, izolowane, ponownie ligowane i następnie transformowane do kompetentnych komórek S. cerevisiae odpowiednio - MT663 i ME1719 (WO98/015335).
Białko lub polipeptyd wytwarzany sposobem według wynalazku może być białkiem heterologicznym lub polipeptydem, który może być korzystnie wytwarzany w komórkach drożdży. Przykładami takich białek są aprotynina, tkankowy czynnik inhibitorowy lub inne inhibitory proteazowe, insulina, prekursor insuliny lub analog insulinowy, czynnik wzrostowy I i II, hormon wzrostowy ludzki i bydlęcy, interleukina, tkankowy aktywator plazminogenu, transformujący czynnik wzrostu a i b, glukagon, glukagono-podobny peptyd 1 (GLP-1), glukagono-podobny peptyd 2 (GLP-2), GRPP, Czynnik VII, Czynnik VIII, Czynnik XIII, czynnik wzrostowy pochodzący z płytek, oraz enzymy takie jak lipazy.
Przez „prekursor insuliny” lub „prekursor analogu insuliny” rozumie się polipeptyd pojedyńczo-łańcuchowy, obejmujący insulinę, który poprzez jeden lub więcej następujących po sobie chemicznych i/lub enzymatycznych procesów może być przetwarzany w insulinę dwułańcuchową lub cząsteczkę analogu insuliny posiadającego takie jak stwierdzone w naturalnej insulinie, prawidłowe rozmieszczenie trzech mostków dwusiarczkowych. Prekursor insuliny będzie zawierał typowo zmodyfikowany C-peptyd mostkujący łańcuch A i B insuliny. Ponadto, korzystnym prekursorem insuliny są te opisane na przykład w zgłoszeniu EP 163529 i PCT numery 95/00500 i 95/07931. Przykładami analogów insuliny są takie w których, jedna lub więcej naturalnych reszt aminokwasowych, korzystnie jedna, dwie lub trzy, zostały podstawione przez inne kodowalne reszty aminokwasowe. Dlatego zatem, w pozycji A21 rodzicielskiej insuliny zamiast Asn może być reszta aminokwasowa wybrana z grupy zawierającej Ala, Gln, Glu, Gly, His, Ile, Leu, Met, Ser, Thr, Trp, Tyr lub Val, zwłaszcza reszta aminokwasowa wybrana z grupy zawierającej Gly, Ala, Ser i Thr. Podobnie, w pozycji B28 rodzicielska insulina może zamiast Pro posiadać resztę aminokwasową wybraną z grupy zawierającej Asp, Lys i tym podobne, i w pozycji B29 rodzicielska insulina może zamiast Lys posiadać aminokwas Pro.
Wyrażenie „kodowalna reszta aminokwasowa” jak tutaj stosuje się oznacza resztę aminokwasową, która może być kodowana przez kod genetyczny, to znaczy trójkę („kodon”) nukleotydowy.
Stosowane konstrukty DNA mogą być wytwarzane syntetycznie przez zastosowanie metod standardowych np., metody fosfoamidytowej opisanej przez S. L. Beaucage i M.H. Caruthers'a, Tetrahedron Letters 22, 1981, strony 1859-1869, lub metodą opisaną przez Matthes i wsp., EMBO Journal 3, 1984, strony 801-805. Zgodnie z metodą fosfoamidytową, oligonukleotydy są syntetyzowane, np., w automatycznym syntetyzatorze DNA, oczyszczane, podwajane i ligowane tworząc konstrukt syntetycznego DNA. Obecnie preferowaną drogą przygotowywania konstruktu DNA jest poprzez reakcję polimerazową (PCR), np., jak opisano w Sambrook i wsp., Molecular Cloning: A Laboratory Manual, Cold Spring Harbor, NY, 1989).
DNA kodujące pożądane białko może być także genomowym lub cDNA ori, otrzymywanym na przykład przez preparowanie biblioteki genomowej lub cDNA i przeszukiwanie na sekwencję DNA kodującą dla wszystkich lub części polipeptydu lub przez hybrydyzację stosując syntetyczne sondy oligonukleotydowe zgodnie z standardowymi technikami (cf. Sambrook i wsp., Molecular Cloning: A Laboratory Manual, Cold Spring Harbor, 1989).
Ostatecznie, DNA kodujący pożądane białko może być pochodzenia mieszanego - syntetycznego i genomowego, syntetycznego i cDNA lub genomowego i cDNA preparowanych przez topienie fragmentów syntetycznego, genomowego lub cDNA (tak jak odpowiada), fragmentów odpowiadających różnym częściom całkowitego konstruktu DNA, zgodnie z standardowymi technikami.
Rekombinowany wektor ekspresji może być autonomicznie replikującym wektorem, to znaczy wektorem, który istnieje jako jednostka pozachromosomalna, replikacja która jest niezależna od replikacji chromosomalnej, na przykład, plazmid, element pozachromosomalny, minichromosom, lub chromosom sztuczny. Wektor może zawierać jakikolwiek środek do zapewnienia samoreplikacji. Alternatywnie, wektor może być takim, który jeśli wprowadzony zostanie do komórki gospodarza, jest integrowany do genomu i replikowany razem z chromosomem(ami) do których został wintegrowany. Układ wektora może być pojedynczym wektorem lub plazmidem lub dwoma lub większą ilością wektorów lub plazmidów, które
PL 201 350 B1 razem zawierają całkowite DNA, które ma być wprowadzone do genomu komórki gospodarza, lub transpozonem.
Rekombinowany wektor ekspresji może zawierać sekwencję kodującą pożądane białko lub polipeptyd połączony z odpowiednią sekwencją promotora. Promotor może być każdą sekwencją DNA, która wykazuje aktywność transkrypcyjną w drożdżach i może pochodzić od genów kodujących białka albo homologiczne albo heterologiczne dla drożdży. Korzystnie promotor pochodzi z genu kodującego białko homologiczne dla drożdży. Przykładami odpowiednich promotorów są promotory Saccharomyces cerevisiae Ma1, TPI, lub PGK.
Sekwencja DNA kodująca pożądane białko lub polipeptyd może być także operacyjnie połączona z odpowiednim terminatorem, na przekład terminatorem TPI (cf. T. Alber and G.Kawasaki, J. Mol. Appl. Genet. 1, 1982, strony 419-434).
Rekombinowany wektor ekspresji według wynalazku zawiera sekwencję DNA umożliwiającą wektorowi replikację w drożdżach. Przykładami takich sekwencji są drożdżowy plazmid 2μ replikacyjnych genów REP i-3 i miejsce ori replikacji. Wektor może także zawierać nadający się do wybrania marker, na przykład gen TPI Schizosaccharomyces pompe, jak opisano przez P.R. Russell, Gene 40, i985, strony i25-130.
Na koniec, wektor ekspresji korzystnie zawiera sekwencję segnałowo/liderową dla zapewnienia sekrecji do pożywki hodowlanej pożądanego białka lub polipeptydu. Sekwencja sygnałowa jest sekwencją DNA, która koduje polipeptyd („polipeptyd sekrecyjny”), który jako składnik większego polipeptydu kieruje ten większy polipeptyd na drogę wydzielniczą w komórce w której jest syntetyzowany. Ten większy polipeptyd jest zwykle rozszczepiany w celu usunięcia peptydu wydzielniczego podczas przechodzenia przez drogę wydzielniczą.
Wydzielnicza sekwencja sygnałowa może kodować każdy peptyd sygnałowy, który zapewnia skuteczne ukierunkowanie podlegającego ekspresji polipeptydu na drogę wydzielniczą komórki. Peptyd sygnałowy może być naturalnie występującym peptydem sygnałowym, lub jego częścią funkcjonalną lub może być peptydem syntetycznym. Użyteczne peptydy sygnałowe dla komórek gospodarza drożdżowego są otrzymywane z genów czynnika a Saccharomyces cerevisiae i inwertazy Saccharomyces cerevisiae, peptydu sygnałowego amylazy śliny mysiej (patrz, O. Hagenbuchle i wsp., Nature 289, i98i, strony 643-646), peptydu sygnałowego modyfikowanej karboksypeptydazy (patrz, Valls i wsp., Cell 48, i987, strony 887-897), drożdżowego peptydu sygnałowego BARi (patrz, WO 87/02670) lub peptydu sygnałowego drożdżowej proteazy asparaginianowej 3 (YAP3) (patrz, M. Egel-Mitani i wsp., Yeast 6, i990, strony i27-137).
W celu skutecznego wydzielania w drożdżach kodująca sekwencja peptydu liderowego może być wprowadzona przez insercję poniżej sekwencji sygnałowej i powyżej sekwencji DNA kodującej ten polipeptyd. Działanie peptydu liderowego pozwala na ekspresję polipeptydu tak aby był on kierowany z siateczki śródplazmatycznej do aparatu Golgiego i następnie do pęcherzyków wydzielniczych w celu wydzielenia do pożywki hodowlanej (to znaczy przeniesienia tego polipeptydu przez ścianę komórki lub co najmniej przez błonę komórkową do przestrzeni periplazmatycznej komórki drożdżowej). Peptyd liderowy może być liderowym drożdżowym czynnikiem a (zastosowanie których jest opisane w na przykład: US 4,546,082, EP i6 201, EP i23 294, EP i23 544 i EP i63 529). Alternatywnie, peptyd liderowy może być syntetycznym peptydem liderowym, to znaczy, peptydem liderowym nie występującym w naturze. Syntetyczne peptydy liderowe mogą być konstruowane tak jak opisano w WO 92/11378 przez Kjeldsen i wsp., w „Protein Expression and Purification” 9, 33i-336 (i997).
Wyrażenie „peptyd liderowy” jest rozumiane jako wskazujące na peptyd w postaci odpowiedniej sekwencji, której funkcja pozwala na wydzielenie heterologicznych białek i ukierunkowanie ich z siateczki śródplazmatycznej do aparatu Golgiego i następnie do pęcherzyków wydzielniczych w celu wydzielenia do pożywki, (to jest, przetransportowania wyrażonego białka lub polipeptydu przez błonę komórkową i ścianę komórkową, jeżeli taka jest obecna, lub co najmniej przez błonę komórkową do przestrzeni periplazmatycznej komórki posiadającej ścianę komórkową).
Procedury zastosowane w celu ligacji sekwencji DNA kodujących pożądane białko lub polipeptyd, promotor i terminator, oraz procedura insercji do odpowiednich wektorów drożdżowych zawierających konieczne do replikacji drożdży informacje, są bardzo dobrze znane fachowcom (por. na przykład Sambrook i wsp., op.cit.). Jest zrozumiałym, że wektor może być konstruowany zarówno poprzez, najpierw przygotowanie konstruktu DNA zawierającego pełną sekwencję DNA kodującą peptyd według wynalazku, a następnie insercję tych fragmentów do odpowiedniego wektora ekspresji, lub poprzez stopniową insercję fragmentów DNA zawierających genetyczną informację dla pojedynczych elementów (takich jak białka sygnałowe, liderowe lub heterologiczne a następnie przez ich ligację.
PL 201 350 B1
Organizm drożdżowy stosowany w sposobie według wynalazku może być każdym odpowiednim organizmem drożdżowym, który hodowany, wytwarza wystarczające ilości pożądanego białka lub polipeptydu. Przykładami odpowiednich organizmów drożdżowych mogą być szczepy wybrane z gatunków, takich jak Saccharomyces cerevisiae, Saccharomyces kluyveri, Schizosacharomyces pombe, Saccharomyces uvarum, Kluyveromyces lactis, Hansenula polymorpha, Pichia pastoris, Pichia methanolica, Pichia kluyveri, Yarrowia lipolytica, Candida sp., Candida utilis, Candida cacaoi, Geotrichum sp., i Geotrichum fermentans, korzystnie gatunek drożdży Saccharomyces cerevisiae.
Transformacja komórek drożdży może na przykład być wykonana przez tworzenie protoplastu a następnie przez transformację w znany sposób. Pożywka stosowana do hodowli komórek może być każdą konwencjonalną pożywką odpowiednią dla wzrostu organizmów drożdży. Wydzielane białko heterologiczne, znacząca część którego będzie obecna w pożywce w prawidłowo przetworzonej postaci, może być odzyskiwana z pożywki za pomocą procedur konwencjonalnych obejmujących oddzielenie komórek drożdży od pożywki przez wirowanie lub filtrację, strącanie białkopodobnych składników supernatantu lub sączenie za pomocą soli, na przykład siarczanu amonowego, a następnie przez oczyszczanie rozmaitymi procedurami chromatograficznymi, na przykład chromatografią jonowymienną, chromatografią powinowactwa, lub podobnymi. Kiedy białko jest wydzielone do przestrzeni periplazmatycznej, komórki są rozbijane enzymatycznie lub mechanicznie.
Pożądane białko lub polipeptyd może być wyrażane i wydzielane jako białko fuzyjne przedłużone na N-końcu jak opisano w WO 97/22706. Przedłużenie na N-końcu może być następnie usuwane z odzyskanego białka in vitro poprzez - albo chemiczne albo enzymatyczne rozszczepienie, jak dobrze wiadomo że stanu techniki. Rozszczepienie, korzystnie przeprowadza się przez zastosowanie enzymu. Przykładami takich enzymów są trypsyna lub proteaza I Achromobacter lyticus.
Niniejszy wynalazek jest opisany w szczegółach w następujących przykładach wykonania wynalazku.
P r z y k ł a d 1
Drożdżowy plazmid pAK729 utworzony dla ekspresji prekursora insuliny (prekursor insuliny B(1-29)-Ala-Ala-Lys-A(1-21) przedłużony na N-końcu, patrz WO 97/22706) zawiera dwa miejsca ApaLI dla enzymów restrykcyjnych ApaLI (4477) i ApaLI (5723) (patrz Fig. 1). Te miejsca restrykcyjne są usytuowane na każdym boku genu markerowego AMP. Usunięcie 1246 nukleotydów pomiędzy tymi dwoma miejscami ApaLI w pAK729 będzie usuwało gen markerowy AMP i pewne dodatkowe pochodzące z E. coli DNA plazmidowe.
Plazmid pAK729 był trawiony enzymem restrykcyjnym ApaLI, poddany elektroforezie na agarozie, izolowany, ligowany powtórnie i następnie transformowany do kompetentnych komórek S. cerevisiae (MT663, patrz EP B0163529) dla otrzymania transformowanego szczepu drożdży NN729.1-ΔΑΜΡ. Zmodyfikowany plazmid ekspresji był izolowany ponownie ze szczepu drożdży NN729.1-ΔΑΜΡ i sekwencje DNA były weryfikowane po generacji PCR, a następnie region DNA cechujący się delecją subklonowano. Podobnie sekwencje DNA kodujące prekursor insuliny były weryfikowane na plazmidowym DNA izolowanym powtórnie ze szczepu drożdży NN729.1-AAMP.
Szczep drożdży NN729.1-AAMP był hodowany w pożywce YPD w 30°C przez 72 godziny. Wydajność fermentacji prekursora insulinowego była oznaczana przez RP-HPLC.
P r z y k ł a d 2
Miejsca dla enzymu restrykcyjnego, XhoI (5676) i XhoI (5720) były wprowadzone do plazmidu pAK729 przez PCR. Wybrane sekwencje DNA otrzymanego plazmidu pAK729.5 były następnie weryfikowane. Restrykcyjna mapa plazmidu pAK729.5 jest pokazana na Fig. 2. Fragment DNA pomiędzy miejscami dla enzymu restrykcyjnego XhoI (5676) i XhoI (5720) mogą być wycinane z plazmidu pAK729.5 usuwając 44 nukleotydy zlokalizowane w genie AMP.
Plazmid pAK729.5 był trawiony enzymami restrykcyjnymi Xhol, poddawany elektroforezie na agarozie, izolowany, ligowany powtórnie i następnie transformowany do kompetentnych komórek MT663 S. cerevisiae otrzymując transformowane drożdże NN729.5-AAMP. Zmodyfikowany plazmid ekspresji był izolowany ponownie ze szczepu drożdży NN729.5-AAMP i sekwencje DNA były weryfikowane po generacji PCR a następnie subklonowano region DNA cechujący się delecją. Podobnie sekwencje DNA kodujące prekursor insuliny były weryfikowane na plazmidowym DNA powtórnie izolowanym że szczepu drożdży NN729.5-AAMP. 44-nukleotydowa delecja w pAK729.5-AAMP okazała się skuteczna jako całkowita delecja genu AMP w odniesieniu do zniszczenia aktywności β-laktamazy.
Szczep NN729.5-AAMP hodowany był w pożywce YPD w 30°C przez 72 godziny. Wydajność fermentacji prekursora insuliny oznaczano przez RP-HPLC.
PL 201 350 B1
P r z y k ł a d 3
Miejsce dla enzymu restrykcyjnego Aatll (4982) było wprowadzone do plazmidu pAK729 przez PCR. Wybrane sekwencje DNA otrzymanego plazmidu pAK729.6 były potem weryfikowane. Restrykcyjna mapa plazmidu pAK729.6 jest pokazana na Fig. 3. W pAK729.6 fragment DNA pomiędzy miejscami dla enzymu restrykcyjnego AatII (4982) i AatII (5978) może być wycięty, usuwając 996 nukleotydów z tego plazmidu. Usunie to wszystkie geny AMP i promotor.
Plazmid pAK729.6 był trawiony restrykcyjnym enzymem DNA - AatII, następnie poddawany elektroforezie na agarozie, izolowany, ligowany powtórnie i następnie transformowany do kompetentnych komórek MT663 S. cerevisiae. Zmodyfikowany plazmid ekspresji był izolowany powtórnie ze szczepu drożdży ΝΝ729.6-ΔΑΜΡ i sekwencję DNA po generacji PCR weryfikowano a następnie subklonowano region DNA cechujący się delecją. Podobnie, sekwencje DNA kodujące prekursor insuliny były weryfikowane na DNA plazmidowym, powtórnie izolowanym z szczepu drożdży NN729.6-AAMP. Plazmid NN729.6-AAMP, w którym brak genu AMP jest pokazany na Fig. 4.
Szczep NN729.6-AAMP hodowany był w pożywce YPD w 30°C przez 72 godziny. Wydajność fermentacji prekursora insuliny oznaczano przez RP-HPLC.
P r z y k ł a d 4
Nowe miejsce dla enzymu restrykcyjnego AatII (3801), w plazmidzie pAK729.7 było wprowadzone do plazmidu pAK729 przez PCR. Wybrane sekwencje DNA plazmidu pAK729.7 były następnie weryfikowane. W pAK729.7 fragment DNA pomiędzy miejscami dla enzymu restrykcyjnego AatII (3801) i AatII (5978) może być wycięty, usuwając 2177 nukleotydów z plazmidu ekspresji. Plazmid pAK729.7 był trawiony tak, że zarówno gen AMP jak i miejsce ori replikacji E. coli były wycięte. Restrykcyjna mapa plazmidu pAK729.7 jest pokazana na Fig. 5.
Plazmid pAK729.7 był trawiony enzymem restrykcyjnym DNA - AatII, następnie poddawany był elektroforezie na agarozie, izolowany, ligowany powtórnie i następnie transformowany do kompetentnych komórek MT663 S. cerevisiae. Zmodyfikowany plazmid ekspresji był izolowany powtórnie ze szczepu drożdży NN729.7-AAMP i po generacji PCR sekwencję DNA weryfikowano a następnie subklonowano region DNA cechujący się delecją. Podobnie, sekwencje DNA kodujące prekursor insuliny były weryfikowane na DNA plazmidowym, powtórnie izolowanym ze szczepu drożdży NN729.7-AAMP.
Szczep NN729.7-AAMP hodowany był w pożywce YPD w 30°C przez 72 godziny. Wydajność fermentacji prekursora insuliny oznaczano przez RP-HPLC.
T a b e l a I
Przegląd szczepów NN729 w oparciu o plazmidy pAK729 z niefunkcjonalnym lub wyciętym genem AMP
Szczep Plazmid Modyfikacje Wydeletowane nukleotydy
NN729.1-AAMP pAK729.'l-AAMP Delecja sekwencji pomiędzy ApaLI (4477) a ApaLI (5723) 1246
NN729.5-AAMP pAK729.5-ÓAMP Detecja sekwencji pomdzy XfioIa (5676) a Χ^ (5720) 44
NN729. 6-AAMP pAK729.6-ÓAMP Delecja sekwencji pomiędzy AatII (5978) a Aatll (4982) 996
NN729.7-AAMP pAK729.7-AAMP Delecja sekwencji pomiędzy AatII (5978) a Aatll (3801) 2177
Nowe szczepy NN729-AAMP były porównane z oryginalnym szczepem NN729 w odniesieniu do wydajności fermentacji prekursora insuliny (Tabela II).
T a b e l a II
Wydajność fermentacji szczepów NN729-AAMP transformowanych plazmidami z niefunkcjonalnym lub wyciętym genem AMP
Szczep Wydajność prekursora insuliny
NN729 100%
NN729.1 122%
NN729.5 110%
NN729.6 112%
NN729.7 107%
PL 201 350 B1
Jak wynika z powyższego, szczepy drożdży zawierające plazmid ekspresji z częściowo lub w całości wyciętym genem markerowym AMP wykazuje 10 - 20% więcej prekursora insuliny w porównaniu do oryginalnego szczepu drożdży zawierającym plazmid ekspresji posiadający gen AMP.
P r z y k ł a d 5
Ekspresja Arg34GLP-1(7_37) w drożdżach stosując plazmidy z niefunkcjonalnym lub wyciętym genem oporności AMP
Dla niniejszego przykładu (Fig. 6) sekwencja EcoRI (940) - XbaI (1403) konstruktów pAK729 kodująca LA19X5 M13 zilustrowana na Fig. 1-5 była zastąpiona przez sekwencją kodującą MFalfa*-Arg34GLP-1(7-37). W konstrukcie tym zastosowano modyfikację pre-pro peptydu liderowego MFa1 (Kurjan & Herskowitz, Cell 30, 1982, str. 933) w którym Leu w pozycji 82 i Asp w pozycji 83 zostały podstawione odpowiednio Met i Ala, wprowadzając do sekwencji DNA miejsce rozszczepienia Ncol. Sekwencja liderowa była oznaczona MFa1* (Kjeldsen T. i wsp., 1996). Sygnał MFa1 sekwencji peptydu liderowego MFa1* obejmuje dwuzasadowy Kex2p motyw rozpoznawczy (Lys-Arg) oddzielający lidera od sekwencji kodującej i Arg34GLP-1(7_37). Peptyd Arg34GLP-1(7-37) jest wariantem ludzkiego GLP-1(7-37) (S. Mojsov, i wsp., J. Biol. Chem. 261, 1986, str. 11880-11889), w którym naturalna reszta aminokwasowa w pozycji 34 podstawiona jest resztą Arg.
Trzy plazmidy ekspresji Arg34GLP-1(7-37) były konstruowane przez rozerwanie genu oporności AMP jak opisano dla NN729.1 (Przykład I), NN729.5 (Przykład II) i NN729.6 (Przykład lll) i następnie transformowane do kompetentnych komórek S. cerevisiae, dając transformanty drożdży, odpowiednio YES2076, YES2070 i YES2085.
Szczep drożdży, który był stosowany do ekspresji Arg34GLP-1(7-37) jest diploidalnym szczepem i posiada fenotyp w którym brak jest dwóch proteaz aspartylowych, to jest (1) drożdżowej proteazy aspartylowej 3 (YAP3), która odczepia C-końcowe miejsce jedno- lub dwuzasadowych reszt aminokwasowych (Egel-Mitani, i wsp., YEAST 6: 127-137, 1990) i (2) proteazę wodniczkową A, odpowiedzialną za aktywację innych proteaz takich jak proteaza B, karboksypeptydaza Y, aminopeptydaza I, RZaza, alkaliczna fosfataza, kwasowa trehaloza i egzopolifosfataza. Ponadto, gen izomerazy triozofosforanowej (TPI) został rozbity, co sprawia, że fenotyp jest zdolny do wykorzystywania glukozy w transformantach rosnących na pożywce zawierającej glukozę. Genetycznym tłem ME1719 jest MATa/a Dyap3::ura3/Dyap3::URA3 pep4-3/pep4-3 tpi::LEU2/Dtpi::LEU2 Ieu2/leu2 Dura3/Dura3.
Zmodyfikowane plazmidy ekspresji pKV301, pKV307 i pKV304 były ponownie izolowane ze szczepów drożdży i po generacji PCR sekwencje DNA były weryfikowane a następnie subklonowano regiony DNA cechujące się delecją. Podobnie, sekwencje DNA kodujące Arg34GLP-1(7-37) były zweryfikowane na DNA plazmidu izolowanym ponownie ze szczepów drożdżowych. Tabela III pokazuje porównanie pomiędzy zmodyfikowanymi i niezmodyfikowanymi szczepami.
T a b e l a III
Przegląd szczepów YES w oparciu o plazmidy z niefunkcjonalnym lub wyciętym genem oporności AMP dla ekspresji Arg34GLP-1(7-37)
Szczep Plazmid Modyfikacja Wydeletowane nukleotydy Porównanie wydajności Arg34GLP-1(7-37)
YES1757 pKV228 niemodyfikowany 0 100%
YES2076 pKV301 delecja sekwencji pomiędzy ApaLI (4456) i ApaLI (5702) 1246 119%
YES2079 pKV307 delecja sekwencji pomiędzy XhoI (5655) i XhoI (5699) 44 113%
YES2085 pKV304 delecja sekwencji pomiędzy ApatII (5957) i ApatII (4961) 996 136%
Wydajność była porównywana z 5 ml laboratoryjną skalą fermentacyjną w YPD przez 72 godziny w 30°C. Wydajność oceniano stosując HPLC.
PL 201 350 B1

Claims (3)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Sposób iwtwarzania pożądanego polipeptydu lub białka w drożdżach, znnmieeny tym, ze prowadzi óię hżżswlę w żUoswigaeihh wczbeachh óahagpb Uzseadd acwigzcjdhgoż azsdadżwd piramid gaóozpódjed, w którym tż plcamiaaig fbeaejżecled cetdbiżtdażwd gge mcragrżwd ótżóżwced żż wótępeyhh gtcobw aiżeżwceic w bcatgrii ażótcł wtażeced jcaż eigfbeahjżecled pżprzga aglghję in vitro haęśhi ggeb mcragrżwgoż lbb hcłgoż ogeb mcragrżwgoż oraga ieógrhjd żż ożóożacrac arżdadżwgoż.
  2. 2. Sposób wagług zanttz. 1, zznmieeny tym, Od ożbjmuje l neercję ożaowieguiego miejsch reótiyahdjegoż ażżażłc mcragrżwgoż ogeb żożreżśhi cetdbiżtdażwgj i aglghję ogeb mcragrżwgoż oraga trcatżwceig in vitro żaożwigaeimi geatmcmi rgótzdahdjedmi.
  3. 3. Sposób wagługzantrz. żalbb 2, z znmieenn tym, żd g enoseahag drzżdaastooójesięseahag Pchhhcrżmdhgó, ażradóteig Schhhcrżmdhgó hgrgvióicg.
PL345584A 1998-07-16 1999-07-02 Sposób wytwarzania pożądanego polipeptydu lub białka w drożdżach PL201350B1 (pl)

Applications Claiming Priority (3)

Application Number Priority Date Filing Date Title
DKPA199800945 1998-07-16
DKPA199900754 1999-05-28
PCT/DK1999/000380 WO2000004172A1 (en) 1998-07-16 1999-07-02 Method of making proteins in transformed yeast cells

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL345584A1 PL345584A1 (en) 2001-12-17
PL201350B1 true PL201350B1 (pl) 2009-04-30

Family

ID=26064588

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL345584A PL201350B1 (pl) 1998-07-16 1999-07-02 Sposób wytwarzania pożądanego polipeptydu lub białka w drożdżach

Country Status (16)

Country Link
EP (1) EP1097228B1 (pl)
JP (1) JP4668414B2 (pl)
KR (1) KR20010071929A (pl)
CN (1) CN1187451C (pl)
AT (1) ATE318919T1 (pl)
AU (1) AU4499399A (pl)
BR (1) BR9912106B1 (pl)
CA (1) CA2337635A1 (pl)
DE (1) DE69930118T2 (pl)
ES (1) ES2260917T3 (pl)
HU (1) HUP0102697A3 (pl)
IL (1) IL140403A0 (pl)
NO (1) NO20010246L (pl)
PL (1) PL201350B1 (pl)
RU (1) RU2238323C2 (pl)
WO (1) WO2000004172A1 (pl)

Families Citing this family (3)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
KR100783287B1 (ko) * 2006-08-09 2007-12-06 한국생명공학연구원 텔로미어 전사 비활성화에 관여하는 화합물의 동정을 위한균주의 제조
JP2016521701A (ja) 2013-06-07 2016-07-25 ノヴォ ノルディスク アー/エス 成熟インスリンポリペプチドを作製するための方法
WO2020106599A1 (en) * 2018-11-19 2020-05-28 Basf Se A recombinant yeast cell

Family Cites Families (4)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
ATE238425T1 (de) * 1993-07-23 2003-05-15 Dsm Nv Selektionmarker-genfreie rekombinante stämme: verfahren zur ihrer herstellung und die verwendung dieser stämme
DE4428402A1 (de) * 1994-08-11 1996-02-15 Boehringer Mannheim Gmbh Gentherapeutisches Verfahren unter Verwendung von DNA-Vektoren ohne Selektionsmarker-Gen
EP0814165B1 (en) * 1996-06-21 2003-04-09 Suntory Limited Method for constructing transformed yeast cells, that do not contain a selective marker gene
JP4090090B2 (ja) * 1996-06-21 2008-05-28 サントリー株式会社 選択マーカー遺伝子を持たない形質転換体の作製方法

Also Published As

Publication number Publication date
NO20010246D0 (no) 2001-01-15
JP4668414B2 (ja) 2011-04-13
AU4499399A (en) 2000-02-07
ATE318919T1 (de) 2006-03-15
BR9912106A (pt) 2001-05-02
EP1097228A1 (en) 2001-05-09
WO2000004172A1 (en) 2000-01-27
BR9912106B1 (pt) 2012-09-04
HUP0102697A2 (hu) 2001-11-28
KR20010071929A (ko) 2001-07-31
RU2238323C2 (ru) 2004-10-20
CN1309712A (zh) 2001-08-22
EP1097228B1 (en) 2006-03-01
JP2002520061A (ja) 2002-07-09
IL140403A0 (en) 2002-02-10
NO20010246L (no) 2001-01-15
CA2337635A1 (en) 2000-01-27
DE69930118D1 (de) 2006-04-27
PL345584A1 (en) 2001-12-17
CN1187451C (zh) 2005-02-02
ES2260917T3 (es) 2006-11-01
DE69930118T2 (de) 2006-11-02
HUP0102697A3 (en) 2003-09-29

Similar Documents

Publication Publication Date Title
JP3730255B2 (ja) イーストにおいて発現されたn末端に伸長した蛋白質
CA2050336C (en) Yeast processing system comprising a negatively charged amino acid adjacent to the processing site
US5795746A (en) Synthetic leader peptide sequences
US6500645B1 (en) N-terminally extended proteins expressed in yeast
EP0195691A1 (en) Process for the preparation of Insulin Precursors and process for the preparation of human insulin
ES2258797T3 (es) Proteinas con extension n-terminal expresadas en la levadura.
US6358705B1 (en) Method of making proteins in transformed yeast cells
ES2242969T3 (es) Vector para la expresion de proteinas con prolongacion n-terminal en celulas de levadura.
PL201350B1 (pl) Sposób wytwarzania pożądanego polipeptydu lub białka w drożdżach
RU2167939C2 (ru) Способ продуцирования полипептида в дрожжах
MXPA01000516A (en) Method of making proteins in transformed yeast cells
CZ20015A3 (cs) Rekombinantní exprimovaný kvasinkový vektor, způsob jeho získávání a transformovaná kvasinková buňka