PL196868B1

PL196868B1 - Element wegetacyjny do zazieleniania sztucznych i naturalnych powierzchni i sposób wytwarzania elementu wegetacyjnego

Info

Publication number: PL196868B1
Application number: PL350278A
Authority: PL
Inventors: Wolfgang Behrens
Original assignee: Wolfgang Behrens
Priority date: 1998-12-31
Filing date: 1999-11-13
Publication date: 2008-02-29
Also published as: HU226599B1; DK1139717T3; WO2000040073A1; HUP0104935A3; HUP0104935A2; US6601340B1; DE19860914C2; AU755634B2; EP1139717A1; ATE238651T1; PT1139717E; DE19860914A1; CA2353990A1; PL350278A1; AU2252200A; SK9362001A3; CZ20012354A3; EP1139717B1; CA2353990C; RU2234207C2

Abstract

1. Element wegetacyjny do zazieleniania sztucznych i natu- ralnych powierzchni do uprawy ro slin dwuli sciennych, który mo zna zbiera c maszynowo i rolowa c a który sk lada si e z gruntu, z pod lo- za ulepszaj acego grunt, z no snika utworzonego jako siatka, tkanina, dzianina, warstwa sk lebiona albo mieszanka w lókien oraz z materia lu ro slinnego ro slin dwuli sciennych zdolnych do kie lkowania, znamienny tym, ze element wegetacyjny (10) zawiera naturalnie poro sni ety lub sztucznie wytworzony grunt mineralny (12), przy czym grunt (12) jest zag eszczony i ja lowy, w górnej warstwie (24) gruntu (12) znajduje si e substrat (16) ulepszaj acy grunt, przy czym górna warstwa (24) tworzy bardziej zag eszczon a warstw e mieszanki (20) gruntu (12) i substratu (16) ulepszaj acego grunt, w górnej warstwie (24) znajduje si e te z no snik (14), natomiast w warstwie mieszanki (20) znajduje si e materia l ro slinny zdolnych do kie lkowania ro slin dwuli sciennych (18) a warto sc pH substratu (16) ulepszaj acego grunt jest zgodna z fizjologicznymi potrzebami rosn acych ro slin dwuli sciennych (18). 11. Sposób wytwarzania elementu wegetacyjnego, znamienny tym, ze kolejno zag eszcza si e grunt macierzysty (12), po czym przygotowuje si e grunt (12) w stanie ja lowym, no snik (14) uk lada si e na gruncie (12), substrat (16) nasypuje si e na no snik (14) i grunt (12) substrat (16) razem z no snikiem (14) pod naciskiem wprowadza si e do górnej warstwy gruntu (12) i zag eszcza si e, potem zdolny do kie l- kowania materia l ro slinny ro slin dwuli sciennych (18) zasiewa si e albo rozsypuje, nast epnie element wegetacyjny (10) piel egnuje si e ogrodniczo i zbiera si e go maszynowo. 14. Sposób wytwarzania elementu wegetacyjnego, znamienny tym, ze kolejno zag eszcza si e grunt macierzysty (12), po czym grunt (12) przygotuje si e w stanie ja lowym, nast epnie substrat (16) rozsypuje si e na grunt (12), a substrat (16) wprowadza si e do górnej warstwy……. PL PL PL PL PL

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 196868 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 350278 ⁽¹³⁾ (22) Data zgłoszenia: 13.11.1999 ^{(51) Int.Cl.}

A01G 1/00 (2006.01) (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: E04D 11/00 (2006.01)

13.11.1999, PCT/DE99/03619 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

13.07.2000, WO00/40073 PCT Gazette nr 28/00

Element wegetacyjny do zazieleniania sztucznych i naturalnych powierzchni i sposób wytwarzania elementu wegetacyjnego

(30) Pierwszeństwo: 31.12.1998,DE,19860914.0	(76) Uprawniony i twórca wynalazku: Behrens Wolfgang,Groβ Ippener,DE
(43) Zgłoszenie ogłoszono: 02.12.2002 BUP 25/02	(74) Pełnomocnik:
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 29.02.2008 WUP 02/08	Ważyńska Mirosława, PATPOL Sp. z o.o.

(57) 1. Element wegetacyjny do zazieleniania sztucznych i naturalnych powierzchni do uprawy roś lin dwuliściennych, który można zbierać maszynowo i rolować a który skł ada się z gruntu, z podł oż a ulepszającego grunt, z nośnika utworzonego jako siatka, tkanina, dzianina, warstwa skłębiona albo mieszanka włókien oraz z materiału roślinnego roślin dwuliściennych zdolnych do kiełkowania, znamienny tym, że element wegetacyjny (10) zawiera naturalnie porośnięty lub sztucznie wytworzony grunt mineralny (12), przy czym grunt (12) jest zagęszczony i jałowy, w górnej warstwie (24) gruntu (12) znajduje się substrat (16) ulepszający grunt, przy czym górna warstwa (24) tworzy bardziej zagęszczoną warstwę mieszanki (20) gruntu (12) i substratu (16) ulepszającego grunt, w górnej warstwie (24) znajduje się też nośnik (14), natomiast w warstwie mieszanki (20) znajduje się materiał roślinny zdolnych do kiełkowania roślin dwuliściennych (18) a wartość pH substratu (16) ulepszającego grunt jest zgodna z fizjologicznymi potrzebami rosnących roślin dwuliściennych (18).

11. Sposób wytwarzania elementu wegetacyjnego, znamienny tym, że kolejno zagęszcza się grunt macierzysty (12), po czym przygotowuje się grunt (12) w stanie jałowym, nośnik (14) układa się na gruncie (12), substrat (16) nasypuje się na nośnik (14) i grunt (12) substrat (16) razem z nośnikiem (14) pod naciskiem wprowadza się do górnej warstwy gruntu (12) i zagęszcza się, potem zdolny do kiełkowania materiał roślinny roślin dwuliściennych (18) zasiewa się albo rozsypuje, następnie element wegetacyjny (10) pielęgnuje się ogrodniczo i zbiera się go maszynowo.

14. Sposób wytwarzania elementu wegetacyjnego, znamienny tym, że kolejno zagęszcza się grunt macierzysty (12), po czym grunt (12) przygotuje się w stanie jałowym, następnie substrat (16) rozsypuje się na grunt (12), a substrat (16) wprowadza się do górnej warstwy.......

PL 196 868 B1

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy elementu wegetacyjnego do zazieleniania roślinami dwuliściennnymi powierzchni sztucznych i naturalnych i sposobu wytwarzania elementu wegetacyjnego.

Znane są liczne tego rodzaju elementy wegetacyjne na przykład z DE 36 31 716 C2 z DE 42 19 275 C2, EP 0 706 753 Al i DE 195 23 406 C1, które stosowane są zwłaszcza do ekstensywnego zazieleniania dachów i które się w dużej mierze sprawdziły. W przypadku tych elementów wegetacyjnych, składających się z włókien kokosowych, włókien wełny mineralnej, sztucznego włókna względnie z mat z ich mieszaniny element w kształcie maty jest poddawany wstępnej kultywacji i pielęgnowany ogrodniczo albo dopiero po umieszczeniu na przeznaczonej do zazielenienia powierzchni wyposażony w nasiona, sadzonki, zarodniki albo w inny, zdolny do kiełkowania materiał roślinny roślin dwuliściennych. Wiadomo również o stosowaniu mat, w których umieszczone zostaje podłoże i nasiona roślin czy sadzonki roślin, względnie, w których sadzonki są wpikowane, przy czym w każdym przypadku przewiduje się, że maty po ich umieszczeniu na powierzchni przeznaczonej do zazielenienia będą pozostawione same sobie.

Wysokie koszty powstają zwłaszcza w przypadku elementów wegetacyjnych, które są wstępnie kultywowane przed umieszczeniem ich na powierzchni przeznaczonej do zazielenienia, ponieważ same maty nośne są relatywnie drogie a i pielęgnacja ogrodnicza wymaga starannej pracy i a co za tym idzie związana jest z wysokimi kosztami. Ponadto należy liczyć się z wysokimi kosztami likwidacji w przypadku ewentualnego uprzątania dachu. Od dawna istnieje potrzeba redukcji kosztów tego rodzaju elementów wegetacyjnych.

Stąd celem wynalazku jest stworzenie takiego elementu wegetacyjnego, który jest stosunkowo niedrogi, wymaga możliwie mało pracy ręcznej i który może być obrabiany maszynowo.

Spełnia te wymogi element wegetacyjny do zazieleniania sztucznych i naturalnych powierzchni roślinami dwuliściennymi, wykonany zgodnie z wynalazkiem.

Element wegetacyjny do zazieleniania sztucznych i naturalnych powierzchni, który można zbierać maszynowo i rolować a który składa się z gruntu, z podłoża ulepszającego grunt, z nośnika utworzonego jako siatka, tkanina, dzianina, warstwa skłębiona albo mieszanka włókien oraz z materiału roślinnego roślin dwuliściennych zdolnych do kiełkowania, według wynalazku charakteryzuje się tym, że element wegetacyjny zawiera naturalnie porośnięty lub sztucznie wytworzony grunt mineralny. Grunt jest zagęszczony i jałowy. W górnej warstwie gruntu znajduje się substrat ulepszający grunt. Substrat wprowadzono do górnej warstwy poprzez nacisk lub przez wymieszanie. Górna warstwa jest bardziej zagęszczoną warstwą mieszanki: gruntu i substratu ulepszającego grunt.

W górnej warstwie znajduje się też noś nik, który razem z substratem ulepszają cym grunt wprowadzono do górnej warstwy. Natomiast w warstwie mieszanki znajduje się materiał roślinny zdolnych do kiełkowania roślin dwuliściennych. Ponadto wartość pH substratu ulepszającego grunt jest różna od wartości pH zastosowanego gruntu i wartość pH jest zgodna z fizjologicznymi potrzebami rosnących roślin dwuliściennych.

Rośliny zawierają korzystnie domieszkę roślin, takich jak mchy i paprocie, wykształcających spory lub domieszkę porostów. Możliwa jest też domieszka roślin jednoliściennych. Warstwa mieszanki ma grubość od 1 cm do 3 cm. Nośnik w elemencie wegetacyjnym korzystnie stanowi materiał ulegający degradacji lub tworzywo sztuczne. Substrat jest mieszanką dostępną pod nazwą handlową BioStucco. Wielkości frakcji granulometrycznej ziaren substratu ma zakres od 0,006 mm do 35 mm. Grunt stanowi korzystnie grunt z gleby brunatnej.

Zgodnie z wynalazkiem nośnik, który stanowi siatka, tkanina, dzianina albo mieszanina włókien ułożyć można na naturalnym albo na wyprodukowanym sztucznie gruncie, przy czym przygotowany grunt jest jałowy. Substrat ulepszający grunt został wprowadzony w górną warstwę gruntu przez nacisk albo przez wymieszanie. Wartość pH substratu się różni od wartości pH gruntu i dostosowana jest do fizjologicznych potrzeb roślin dwuliściennych. Powstała warstwa mieszanki z gruntu i substratu, która stanowi linię graniczną od leżącego poniżej, niewymieszanego gruntu i że w warstwie mieszanki umieszczony zostaje zdolny do wykiełkowania materiał roślin dwuliściennych, których kształtujące się korzenie zakotwiczą się w warstwie mieszanki i w nośniku. Element wegetacyjny nadaje się do maszynowego ścinania.

Krótko mówiąc, zadanie to zostało rozwiązane w ten niespodziewanie prosty sposób, że utworzono element wegetacyjny, który znany element wegetacyjny do zazieleniania powierzchni roślinami jednoliściennymi, to znaczy gotowe trawy i trawy rolowane, w korzystny sposób przystosowuje i rozPL 196 868 B1 szerza do warunków stosownych dla roślin dwuliściennych. W zakresie tak zwanej trawy rolowanej i trawy gotowej, jakie znane są na przykład z DE 42 30 312 A1, DE-OS 243 58 931 i DE 297 12 457 U1, stworzone zostają elementy wegetacyjne do intensywnego zazieleniania, które są w najwyższym stopniu oszczędne i mogą być maszynowo zbierane, to znaczy ścinane i rolowane. Rośliny jednoliścienne, szczególnie trawy tworzą tak zwany filc z korzeni, który umożliwia to, że trawnik może zostać ścięty bez konieczności używania kosztownych mat z włókien jako materiału nośnego dla rolowanego trawnika. Filc z korzeni jest przy tym tak gęsty i mocny, ze on sam zapewnia wystarczającą stabilność rolowanego trawnika.

Ze względów morfologicznych tego rodzaju gotowe trawniki możliwe są do zrealizowania tylko w przypadku roś lin jednoliściennych. Rośliny dwuliś cienne na przykład gatunki Sedum jak Sedum acre, Sedum album, Sedum dasyphyllum, Sedum sexangulare, Semperivum arachnoideum i inne nie tworzą mianowicie gęstego filcu z korzeni, który zapewniłby sam wystarczającą stabilność. Stąd też dotychczas musiały być stosowane stosunkowo drogie i bardzo drogie nośniki w celu zapewnienia spoistości pokrywy roślinnej i elementu wegetacyjnego.

Osiągnięcie wynalazcy widoczne jest szczególnie w tym, że określił on kolejność postępowania jak uzyskać można element wegetacyjny, który budową strukturalną przypomina co prawda rolowany trawnik, ale zawiera rośliny dwuliścienne, które nie nadają się właściwie do odpowiedniej kultywacji. Ten pozorny paradoks rozwiązany zostaje przez sposób zgodny z wynalazkiem.

Dla rozgraniczenia z roślinami jednoliściennymi (monocotyledone), zwłaszcza z trawami, pod pojęciem „rośliny dwuliścienne rozumiane będą nie tylko prawdziwe dicotyledone, ale też rośliny zarodnikowe jak paprocie, mchy i widłaki oraz porosty. Nie są one roślinami dwuliściennymi z biologicznego punktu widzenia, ale z technicznego punktu widzenia charakteryzują się tak samo jak dicotyledone tym, że nie tworzą ścisłego filcu z korzeni.

Wynalazca stwierdził, że jest możliwe przeniesienie techniki stosowanej przy produkcji gotowych trawników na dziedzinę sztucznego zazieleniania roślinami dwuliściennymi, szczególnie słabo ukorzenionymi sukulentami (gatunki Sedum), ziołami, mchami, paprociami, porostami i podobnymi, co dotychczas uznawane było za rzecz niemożliwą. W szczególności stwierdził on, że ważne jest, aby grunt mineralny (grunt macierzysty), na którym ma nastąpić kultywowanie elementów wegetacyjnych, musi być jałowy.

Pod pojęciem jałowości rozumiana jest nie tylko dezynfekcja gruntu, ponieważ w takim przypadku zabite zostają wyłącznie szkodniki zwierzęce, w szczególności nematoden i mikroorganizmy. Ważne jest szczególnie całkowite zabicie nasion i zarodków chwastów i wszelkich niepotrzebnych części roślin, jak na przykład części perzu (Agropyron repens). Co prawda nie zawsze można wykluczyć późniejsze zasiedlanie się traw i turzyc, zwłaszcza poprzez nasiona lotne. Należy podkreślić, że gotowy element wegetacyjny po zakończeniu zabiegów kultywacyjnych może wykazywać mniej niż 100% roślin dwuliściennych. Jednak w krytycznej fazie kiełkowania i wzrostu sterylny stan gruntu ma ogromne znaczenie, ponieważ wrastające w nośniki wegetacyjne trawy zabrałyby roślinom dwuliściennym przestrzeń do ukorzenienia, zakłócałyby gospodarkę wodną i substancjami odżywczymi, co zniweczyłoby zabiegi kultywacyjne.

Ponadto stwierdzono, że niezbędne jest wprowadzenie dostosowanego specjalnie do fizjologicznych potrzeb roślin dwuliściennych substratu ulepszającego grunt, względnie podłoża roślinnego, przy czym substrat musi być tak wprowadzony, by przenikał do gruntu nie głębiej niż 2 cm. W przeciwnym razie wartość pH gruntu macierzystego - z reguły pole wykorzystywane poza tym rolniczo względnie pole uprawne albo grunt wykonany sztucznie i przysypany - tak zostaną zniszczone, że wyznaczony grunt będzie praktycznie bezużyteczny. Ponadto ograniczone wnikanie substratu do wyznaczonego gruntu jest ważne ze względu na zachowanie mniej lub bardziej ostrego rozgraniczenia między warstwą mieszanki a niewymieszanym gruntem. To rozdzielenie będzie potrzebne do maszynowego ścinania elementu wegetacyjnego i zachowania głębokości ukorzenienia, aby w trakcie zbiorów zostało zniszczonych jak najmniej korzeni.

Ponadto ograniczona głębokość wnikania substratu przy zagęszczaniu w warstwę mieszanki jest ważna z tego względu, że w przeciwnym razie nośnik wniknąłby zbyt głęboko w grunt, a następnie mógłby zostać uszkodzony albo nawet zniszczony w trakcie ścinania przez noże ścinające.

Decydującą rolę w realizacji „rolowanego trawnika według wynalazku odgrywa ostatecznie nośnik, który według wynalazku służy jako miejsce zakotwiczenia korzeni roślin dwuliściennych. Znane jest co prawda z techniki stosowanie nośników utworzonych z siatek polipropylenowych albo

PL 196 868 B1 włókniny, jednak tam nośniki służą wyłącznie do podtrzymania elementów wegetacyjnych przy przenoszeniu na powierzchnie nachylone, gdzie nośniki służą do przejęcia powstałej siły rozciągającej.

W trakcie prób praktycznych okazał o się , ż e w przypadku wykształ conego w ten sposób elementu wegetacyjnego osiągalne są szerokości skrawania od 25 cm do 2,5 m i długości skrawania od 50 cm do 35 m.

Zwłaszcza możliwość maszynowego skrawania tego rodzaju elementu wegetacyjnego obniża drastycznie jego koszty produkcji ponieważ wymagane dotychczas ręczne ścinanie i rolowanie związane było z dużym nakładem pracy a co za tym idzie z wysokimi kosztami. Kultywacja nośników wegetacyjnych odbywała się dotychczas na folii rozdzielającej, która oddziela matę wegetacyjną tworzącą nośnik wegetacyjny od gruntu, aby rośliny nie mogły zakorzenić się w gruncie. Jednak folie mogą spowodować tworzenie się zastojów wody, co sprawia, że wegetacja może zostać zakłócona albo zniszczona. Próbowano tego uniknąć w ten sposób, że odpowiednie elementy wegetacyjne o długości maksymalnej 15 m układane były na - w razie potrzeby utworzonej sztucznie - pochyłości.

To niebezpieczeństwo może zostać usunięte poprzez nośnik zgodny z wynalazkiem, ponieważ grunt powierzchniowy tworzy naturalny drenaż, dzięki któremu uniknąć można zastojów wody.

Ponadto kultywacja może być prowadzona na powierzchni o dowolnej wielkości i bez nachylenia.

W korzystnych wariantach wynalazku przewidziane jest, że do roś lin dwuliściennych domieszane są mchy, paprocie, porosty i / lub monocotyledone.

W praktycznych wariantach wynalazku przewidziane jest, ż e warstwa mieszanki o grubości od 1 cm do 3 cm wykazuje, że nośnik jest siatką albo tkaniną albo mieszanką włókien. Możliwe jest zastosowanie nośnika składającego się z materiału ulegającego rozkładowi albo z tworzywa sztucznego.

Odnośnie substratu ulepszającego grunt stwierdzono, że substrat jest mieszaniną zgodnie z DE 40, 04, 284 C1, zgodnie z EP 0 383 109 B1, albo ż e podł o ż e jest mieszanin ą podł o ż a o nazwie handlowej Bio-Stucco. W dalszych wariantach wynalazku można stwierdzić, że wielkości frakcji granulometrycznej leżą w zakresie od 0,006 do 35 mm. W każdym razie substrat ostatecznie otrzymany z wymieszania gruntu powierzchniowego z substratem ma odpowiadać albo przynajmniej być zbliży do podłoży zgodnie z wytycznymi dla planowania, wykonania i pielęgnacji zazieleniania dachów FLL, wydanie 1995, punkt 9 „wegetacyjna warstwa nośna.

W korzystnym wariancie wynalazku grunt stanowić moż e grunt z gleby brunatnej.

Przedmiotem wynalazku jest także sposób wytwarzania elementu wegetacyjnego.

Sposób wytwarzania elementu wegetacyjnego, według wynalazku charakteryzuje się tym, że kolejno zagęszcza się grunt macierzysty, po czym przygotowuje się grunt w stanie jałowym i nośnik układa się na gruncie. Następnie substrat nasypuje się na nośnik i grunt. Substrat razem z nośnikiem pod naciskiem wprowadza się do górnej warstwy gruntu i zagęszcza się. Potem zdolny do kiełkowania materiał roślinny roślin dwuliściennych zasiewa się albo rozsypuje, a następnie element wegetacyjny pielęgnuje się ogrodniczo i zbiera się go maszynowo. Grunt wyjaławia się środkiem znanym pod handlową nazwą Basamid. Substrat wprowadza się do gruntu na głębokość 1 do 2 cm i zagęszcza się.

Inny sposób wytwarzania elementu wegetacyjnego, według wynalazku charakteryzuje się tym, że kolejno zagęszcza się grunt macierzysty, po czym grunt przygotuje się w stanie jałowym. Następnie substrat rozsypuje się na grunt, a substrat wprowadza się do górnej warstwy gruntu i zagęszcza się. Następnie układa się nośnik na gruncie i wprowadza się do górnej warstwy gruntu. Potem zdolny do kiełkowania materiał roślinny roślin dwuliściennych rozsiewa się albo rozsypuje i następnie element wegetacyjny pielęgnuje się ogrodniczo i zbiera się go maszynowo.

Nośnik wprowadza się mechanicznie do znajdującej się poniżej warstwy. Nośnik stabilizuje się przez rozsypanie warstwy substratu.

Sposób wytwarzania elementu wegetacyjnego zgodny z wynalazkiem ma następujące etapy:

a) grunt powierzchniowy zagęszcza się,

b) grunt przygotowuje się jałowo,

c) nośnik układa się na gruncie,

d) substrat nasypuje się na nośnik,

e) substrat przynajmniej częściowo wprowadza się pod naciskiem przez nośnik do podłoża i zagęszcza,

f) rozsiewa się zdolny do kiełkowania materiał roślinny roślin dwuliściennych,

g) element wegetacyjny pielęgnuje się ogrodniczo,

h) element wegetacyjny skrawa się maszynowo.

PL 196 868 B1

Duże znaczenie ma zwłaszcza etap b. Gdyby grunt powierzchniowy zawierał jeszcze zarodki (diaspory), zwłaszcza z nasionami roślin jednoliściennych i/lub niepożądanych roślin dwuliściennych, rosłyby one do góry i zniweczyły starania przy stworzeniu elementu wegetacyjnego dla roślin dwuliściennych. Stąd grunt musi być, jak to zostało stwierdzone przez wynalazcę, najpierw wyjałowiony. Zgodnie z praktyką wykonania wynalazku przewidziane jest, że grunt zostanie wyjałowiony przy pomocy środka znanego pod handlową nazwą Basamid. W przypadku Basamidu chodzi o Dazomet w formie granulowanej.

Zgodnie z innym wariantem sposobu podłoże wprowadza się i zagęszcza na głębokość 1 do 2 cm w grunt. Głębokość ta sprawdziła się, ponieważ wnikanie podłoża w grunt na głębokość tylko około 1 cm wraz z następującym potem zagęszczeniem z jednej strony zapewnia powstanie mniej lub bardziej ostrego rozgraniczenia między warstwą mieszanki a leżącym poniżej gruntem rodzimym, i to, że podłoże nie może wniknąć na tyle głęboko, aby w jakikolwiek sposób wpłynąć negatywnie na wartość pH macierzystego gruntu.

Alternatywny sposób produkcji elementu wegetacyjnego charakteryzuje się następującymi etapami:

a) grunt macierzysty zagęszcza się,

b) grunt przygotowuje się w stanie jałowym,

c) substrat nasypuje się na grunt,

d) substrat wprowadza się do podłoża i zagęszcza,

e) nośnik układa się na gruncie,

i) rozsiewa się lub rozsypuje zdolny do kiełkowania materiał roślinny roślin dwuliściennych,

j) element wegetacyjny pielęgnuje się ogrodniczo,

k) element wegetacyjny ścina się maszynowo.

W tym sposobie możliwe jest mechaniczne wprowadzenie nośnika w znajdującą się niż ej warstwę i / albo umocnienie nośnika przez rozsypanie podłoża.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym element wegetacyjny przedstawiony jest w przekroju. Element wegetacyjny 10 ma nośnik 14 w postaci siatki polipropylenowej 28, która została ułożona na pierwotnie porośniętym gruncie.

Grunt 12 może być gruntem gliniastym, zbliżonym do gliniastego, piaszczystym, zbliżonym do piaszczystego, pylastym albo innym gruntem, który zostanie dopasowany do fizjologicznych potrzeb przewidzianych do zastosowania roślin dwuliściennych poprzez wprowadzenie substratu ulepszającego grunt 16.

Ułożenie przedstawionego w przykładzie wykonania jako siatka polipropylenowa 28 nośnika 14 następuje dopiero po wyjałowieniu gruntu 12, na przykład przez potraktowanie gazem przy użyciu środka znanego pod nazwą Basamid. Po ułożeniu siatki polipropylenowej 28 na górną warstwę 24 gruntu 12, substrat 16 ulepszający grunt zostaje nasypany na nośnik 14, następnie zagęszczony i wprowadzony do górnej warstwy 24 gruntu 12. Przy wprowadzaniu substratu 16 ulepszającego grunt, do górnej warstwy 24 gruntu 12 wciśnięta zostaje także siatka polipropylenowa 28.

Przez wprowadzenie substratu 16 powstaje warstwa mieszanki 20 z gruntu macierzystego i substratu 16 ulepszają cego grunt.

Przy równomiernym zagęszczeniu i wprowadzeniu substratu 16 do gruntu 12 powstaje mniej lub bardziej wyraźne rozgraniczenie 22, wzdłuż którego później gotowy element wegetacyjny 10 może zostać maszynowo ścięty i zebrany.

Na rysunku przedstawiona jest dwuliścienna roślina 18, która wyrosła z wprowadzonego do warstwy mieszanki 20, zdolnego do kiełkowania materiału roślinnego. Korzenie rośliny 18 zakotwiczają się przez oczka siatki polipropylenowej 28 i przez substrat 16.

Na rysunku można ponadto rozpoznać, że pod linią rozgraniczenia 22 pozostaje warstwa niewymieszanego gruntu 26. Do tej warstwy niewymieszanego gruntu nie przedostał się substrat 16, które może dowolnie niekorzystnie wpłynąć na wartość pH niewymieszanego gruntu 26.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Element wegetacyjny do zazieleniania sztucznych i naturalnych powierzchni do uprawy roślin dwuliściennych, który można zbierać maszynowo i rolować a który składa się z gruntu, z podłoża ulepszającego grunt, z nośnika utworzonego jako siatka, tkanina, dzianina, warstwa skłębiona albo mieszanka włókien oraz z materiału roślinnego roślin dwuliściennych zdolnych do kiełkowania,

PL 196 868 B1 znamienny tym, że element wegetacyjny (10) zawiera naturalnie porośnięty lub sztucznie wytworzony grunt mineralny (12), przy czym grunt (12) jest zagęszczony i jałowy, w górnej warstwie (24) gruntu (12) znajduje się substrat (16) ulepszający grunt, przy czym górna warstwa (24) tworzy bardziej zagęszczoną warstwę mieszanki (20) gruntu (12) i substratu (16) ulepszającego grunt, w górnej warstwie (24) znajduje się też nośnik (14), natomiast w warstwie mieszanki (20) znajduje się materiał roślinny zdolnych do kiełkowania roślin dwuliściennych (18) a wartość pH substratu (16) ulepszającego grunt jest zgodna z fizjologicznymi potrzebami rosnących roślin dwuliściennych (18).
2. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że rośliny (18) zawierają domieszkę roślin, takich jak mchy i paprocie, wykształcających spory.
3. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że rośliny (18) zawierają domieszkę porostów.
4. Element wedł ug zastrz. 1, znamienny tym, ż e roś liny (18) zawierają domieszkę roś lin jednoliściennych.
5. Element wedł ug zastrz. 1, znamienny tym, ż e warstwa mieszanki (20) ma grubość od 1 cm do 3 cm.
6. Element wedł ug zastrz. 1, znamienny tym, że nośnik (4) stanowi materiał ulegający degradacji.
7. Element wedł ug zastrz. 1, znamienny tym, ż e noś nik (14) stanowi tworzywo sztuczne.
8. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że substrat (16) jest mieszanką dostępną pod nazwą handlową Bio-Stucco.
9. Element według zastrz. 1, znamienny tym, ż e wielkości frakcji granulometrycznej ziaren substratu (16) ma zakres od 0,006 mm do 35 mm.
10. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że grunt (12) jest gruntem z gleby brunatnej.
11. Sposób wytwarzania elementu wegetacyjnego, znamienny tym, że kolejno zagęszcza się grunt macierzysty (12), po czym przygotowuje się grunt (12) w stanie jałowym, nośnik (14) układa się na gruncie (12), substrat (16) nasypuje się na nośnik (14) i grunt (12) substrat (16) razem z nośnikiem (14) pod naciskiem wprowadza się do górnej warstwy gruntu (12) i zagęszcza się, potem zdolny do kiełkowania materiał roślinny roślin dwuliściennych (18) zasiewa się albo rozsypuje, następnie element wegetacyjny (10) pielęgnuje się ogrodniczo i zbiera się go maszynowo.
12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że grunt (12) wyjaławia się środkiem znanym pod handlową nazwą Basamid.
13. Sposób według zastrz. 11 albo 12, znamienny tym, że substrat (16) wprowadza się do gruntu (12) na głębokość 1 do 2 cm i zagęszcza się.
14. Sposób wytwarzania elementu wegetacyjnego, znamienny tym, że kolejno zagęszcza się grunt macierzysty (12), po czym grunt (12) przygotuje się w stanie jałowym, następnie substrat (16) rozsypuje się na grunt (12), a substrat (16) wprowadza się do górnej warstwy gruntu (12) i zagęszcza się, następnie układa się nośnik (14) na gruncie (12) i wprowadza się do górnej warstwy gruntu (12), potem zdolny do kiełkowania materiał roślinny roślin dwuliściennych (18) rozsiewa się albo rozsypuje i nastę pnie element wegetacyjny (10) piel ę gnuje się ogrodniczo i zbiera się go maszynowo.
15. Sposób według zastrz. 14, znamienny tym, że nośnik (14) wprowadza się mechanicznie do znajdującej się poniżej warstwy (16).
16. Sposób według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że nośnik (14) stabilizuje się przez rozsypanie warstwy substratu (16).