PL196257B1 - Zbrojenie dla stropów płaskich - Google Patents

Abstract

1. Zbrojenie dla stropów plaskich z szere- giem umieszczonych w zasadzie promieniowo na podporze listew dla kolków, skladajacych sie z szyny i szeregu prostopadlych kolków, umieszczonych równolegle i w odstepie od sie- bie, które posiadaja podluzny trzpien i co najmniej na jednym koncu rozszerzony leb, znamienne tym, ze w strefie (13) sasiadujacej z podpora (2) srednica trzpienia (9) kolków (8) jest wieksza od srednicy trzpienia (9') kolków (8'), usytuowanych w wiekszym odstepie od podpory (2). PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zbrojenie dla stropów płaskich.

Znane jest zbrojenie dla stropów płaskich, zawierające szereg listew dla kołków, umieszczonych w zasadzie promieniowo do podpory. W listwie jest umieszczonych szereg prostopadle osadzonych kołków, osadzonych w odstępie od siebie. Kołki posiadają trzpień, zakończony co najmniej z jednej strony rozszerzonym łbem. Tego rodzaju zbrojenia służą do wprowadzania, występujących w obszarze podpory, sił pionowych w płaskie stropy z żelbetu i podobnie obciążone płyty betonowe (opis DE 2 727 159 C3). Kołki, usytuowane prostopadle do płaszczyzny stropu, przejmują siły ścinające, występujące w obszarze podpory, dlatego też trzpienie kołków podlegają oddziaływaniu naprężenia rozciągającego.

Poza szczególnie korzystnym, z punktu widzenia techniki wytwarzania, usytuowaniem kołków w równomiernych odstępach wzdłuż listwy, jest także znane usytuowanie kołków w różnych odstępach od siebie na listwie. Można było wybrać mniejszy odstęp kołków w bardziej obciążonym obszarze, w bezpośredniej bliskości podpory, a w mniej obciążonym obszarze, oddalonym od podpory dobrać większe odstępy między kołkami, jednakże niedopuszczalne było przekroczenie zadanego odstępu między kołkami, ponieważ w przeciwnym razie powstałoby nierównomierne rozłożenie sił ścinających.

W praktyce prowadziło to do tego, że zbrojenie było co prawda zwymiarowane odpowiednio do obciążenia, ale do obciążenia występującego tylko w bezpośredniej bliskości podpory, natomiast w obszarze bardziej oddalonym od podpory było ono przewymiarowane.

Zadaniem wynalazku jest takie ukształtowanie zbrojenia dla płaskich stropów, aby można było uzyskać lepsze dopasowanie wymiarowe do każdorazowo występującego obciążenia w strefach podpór.

Zadanie to według wynalazku zostało rozwiązane dzięki temu, że w strefie sąsiadującej z podporą, średnica trzpienia jednych kołków jest większa od średnicy trzpienia drugich kołków, usytuowanych w większym odstępie od podpory.

Korzystnie w strefie w pobliżu podpory są umieszczone kołki o średnicy, która jest większa od średnicy kołków, umieszczonych w oddalonej od podpory strefie z tym, że te strefy są graniczącymi ze sobą strefami, w zasadzie w postaci pierścieni kołowych, współosiowych do podpory.

Według wynalazku średnica strefy oddalonej od podpory jest co najmniej dwa razy większa od średnicy strefy w pobliżu podpory.

Korzystnie w obu tych strefach są umieszczone oddzielnie wewnętrzne lub zewnętrzne listwy z tym, że do wewnętrznej listwy w strefie w pobliżu podpory jest przyporządkowana, umieszczona z nią w jednej płaszczyźnie, zewnętrzna listwa, usytuowana w strefie oddalonej od pory.

Według wynalazku w wewnętrznej listwie kołki jednym końcem swojego trzpienia są zespawane z wewnętrzną szyną, a na swoim drugim końcu posiadają łeb i, że kołki zewnętrznej listwy, wykonane jako kołki o dwóch łbach, są umieszczone na zewnętrznej szynie.

Korzystnie wewnętrzne listwy są zaopatrzone w leżącą u dołu szynę, a zewnętrzne listwy w leżącą u góry szynę.

Średnica trzpieni, sąsiadujących z podporą kołków jest większa od średnicy trzpieni kołków, bardziej oddalonych od podpory.

Zbrojenie według wynalazku spełnia wymóg, wynikający ze względów statycznych, to znaczy wymóg przyjmowania takiego samego pionowego obciążenia w obszarze sąsiadującym z podporą, jak i w znacznie większym obszarze, oddalonym od podpory, bez występowania w nim przewymiarowania zbrojenia, a zwłaszcza bez przekroczenia największego odstępu kołków, wstępnie zadanego ze względów statycznych.

Zastosowanie mniejszej średnicy trzpienia kołków, usytuowanych w większym odstępie od podpory umożliwia bardziej równomierne obciążenie kołków, odpowiednio do rzeczywistego rozłożenia obciążenia. Z punktu widzenia nośności, korzystniejsze jest umieszczenie większej ilości kołków o mniejszej średnicy trzpieni, niż mniejszej ilości kołków o większej średnicy trzpieni.

Ponieważ kołki co najmniej na jednym końcu, a korzystnie na obu końcach, posiadają miejscowo spęczany na gorąco łeb, którego średnica jest w przybliżeniu 3-krotnie większa od średnicy trzpienia, dlatego też konieczne do wytworzenia nakłady na energię przy spęczaniu łbów kołków w przypadku mniejszej średnicy trzpienia są znacznie mniejsze. Dzięki temu produkcja jest wydajniejsza i bardziej przyjazna dla środowiska.

Dzięki zastosowaniu kołków o mniejszej średnicy trzpienia znacznie redukuje się nakłady materiałowe na listwę dla kołków, a więc zmniejsza się i jej ciężar co ułatwia i upraszcza transport oraz montaż na miejscu budowy. Ponieważ listwy dla kołków są układane razem z zazwyczaj bardzo ściśle

PL 196 257 B1 przylegającym górnym i dolnym zbrojeniem stropowym, to mniejsza średnica łba kołków znacznie ułatwia układanie i osadzanie zbrojenia według wynalazku.

Ponieważ istnieją tylko dwie różne średnice trzpieni, dlatego nakłady na wytwarzanie, w porównaniu do wykonania trzpieni z jednakową średnicą, wzrosły jedynie nieznacznie, a jednocześnie uzyskano bardzo korzystne dopasowanie do występujących obciążeń.

Wymagające większych nakładów spawanie kołków do szyny stosuje się tylko przy wewnętrznych listwach, co ze względów statycznych jest korzystne, a nawet w wielu przypadkach jest konieczne ich wykorzystanie do przenoszenia sił na otaczający beton. W strefie oddalonej od podpory, w której nie występuje to wymaganie, stosuje się szyny, które służą jedynie do zabezpieczenia położenia kołków, dzięki temu może być tutaj dobrany prostszy, z punktu widzenia techniki wytwarzania, rodzaj połączenia. Unika się przy tym obciążających środowisko naturalne nakładczych prac spawalniczych, a tym samym zewnętrzne listwy mogą być wytwarzane o mniejszym ciężarze, dzięki czemu uzyskuje się korzystne warunki produkcyjne i montażowe.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na schematycznym rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w rzucie pionowym płaski strop w obszarze podpory z umieszczonym wnim zbrojeniem, przy czym ze względu na przejrzystość pominięto zbrojenie stropowe, fig. 2 -powiększony przekrój wzdłuż linii II-II na fig. 1z uwidocznionym zbrojeniem stropowym, fig. 3 - widok zboku listwy dla kołków, zastosowanej do zbrojenia według fig. 1i 2, fig. 4 -w widoku zgodnym z fig.1 zmienioną postać wykonania z oddzielnymi listwami dla kołków w obszarze w pobliżu podpory i w obszarze oddalonym od podpory, a fig. 5 - przekrój wzdłuż linii V-V na fig. 4.

Na fig. 1jest przedstawiony w rzucie poziomym wycinek wykonanego z żelbetu płaskiego stropu 1, w obszarze podpory 2. Na powierzchni płaskiego stropu 1 jest umieszczone zbrojenie 3, służące do wprowadzania sił podpierających w płaski strop 1.

Jak przedstawiono na fig. 2, płaski strop 1 posiada tradycyjne zbrojenie stropowe, które składa się z górnej warstwy zbrojenia stropowego 4 i dolnej warstwy zbrojenia stropowego 5. Zbrojenie 3 jest utworzone z wielu listew dla kołków 6, zwanych dalej listwami, które są umieszczone w zasadzie promieniowo do osi podpory 2. Każda listwa 6 składa się z szyny 7, na której jest umieszczonych wodstępie od siebie szereg pionowych kołków 8,8'.

Każdy kołek 8lub 8' posiada, korzystnie cylindryczny trzpień 9 lub 9', który na obu końcach jest miejscowo spęczony, do postaci rozszerzonego łba 10 lub 10'. Jak jest przedstawione na fig. 2, listwy 6są tak osadzone w zbrojeniu stropowym 4, 5,że szyny 7, leżą nad górną warstwą zbrojenia stropowego 4 a kołki 8, 8' wystają do dołu aż do dolnej warstwy zbrojenia stropowego 5.

Jak jest pokazane na fig. 3, w każdej listwie 6 na szynie 7 są umieszczone dwie grupy 11 lub 12 kołków 8lub 8'. W pierwszej grupie 11 kołków 8 ich trzpień 9 ma większą średnicę od trzpienia 9' kołków 8'.

Listwy 6 są tak umieszczone, że należące do pierwszej grupy 11 kołki 8 z trzpieniem 9 o większej średnicy znajdują się w strefie 13 w pobliżu podpory 2, natomiast należące do drugiej grupy 12 kołki 8' z trzpieniem 9' o mniejszej średnicy znajdują się w oddalonej od podpory 2 strefie 14. Strefa 13 w pobliżu podpory 2 i oddalona od podpory 2 strefa 14 są strefami w zasadzie w postaci pierścieni kołowych, które są umieszczone współosiowo do podpory 2.W przedstawionym przykładzie wykonania, średnica oddalonej od podpory 2 strefy 14 jest ponad dwukrotnie większa od średnicy strefy 13 w pobliżu podpory 2.

Przedstawiony na fig. 4 i5 przykład wykonania odróżnia się od przykładu według fig. 1i 2 tym, że w strefie 13 w pobliżu podpory 2 i w oddalonej od podpory 2 strefie 14 są umieszczone oddzielne wewnętrzne listwy 6'' lub zewnętrzne listwy 6', które są umieszczone w jednej linii i w odstępie od siebie. Podczas gdy zewnętrzne listy 6' są tak samo wykonane jak w przykładzie według fig. 1, to kołki 8', są wykonane jako kołki o dwóch łbach, które dodatkowo są połączone z leżącą u góry szyną 7', przykładowo przez złącze nitowe lub śrubowe, które służy przy tym tylko do zabezpieczenia ich położenia na listwie 6. Natomiast kołki 8'' wewnętrznej listwy 6 są zespawane jednym końcem swojego trzpienia 9 z wewnętrzną, leżącą u dołu szyną 7, której wewnętrzny koniec sięga aż do podpory 2. Przy tym wewnętrzna szyna 7 służy nie tylko do zabezpieczenia położenia kołków 8, ale także do odprowadzania siły z otaczającego betonu do kołków 8.

Podobnie jak w przykładzie wykonania według fig. 1, również tutaj średnica trzpienia 9 kołków 8 wewnętrznych listew 6 jest większa od średnicy trzpienia 9' kołków 9 zewnętrznych listew 6' w oddalonej od podpory 2 strefie 14.

Claims (8)

1. Zbrojenie dla stropów płaskich z szeregiem umieszczonych w zasadzie promieniowo na podporze listew dla kołków, składających się z szyny i szeregu prostopadłych kołków, umieszczonych równolegle i w odstępie od siebie, które posiadają podłużny trzpień i co najmniej na jednym końcu rozszerzony łeb, znamienne tym, że w strefie (13) sąsiadującej z podporą (2) średnica trzpienia (9) kołków (8) jest większa od średnicy trzpienia (9') kołków (8'), usytuowanych w większym odstępie od podpory (2).

2. Zbrojenie według zastrz. 1, znamienne tym, że w strefie (13) są umieszczone kołki (8, 8'') o średnicy, która jest większa od średnicy kołków (8'), umieszczonych w strefie (14) oddalonej od podpory (2).

3. Zbrojenie według zastrz. 2, znamienne tym, że strefa (13) i strefa (14) są strefami graniczącymi ze sobą, w zasadzie w postaci pierścieni kołowych, współosiowych do podpory (2).

4. Zbrojenie według zastrz. 3, znamienne tym, że średnica strefy (14) jest co najmniej dwa razy większa od średnicy strefy (13).

5. Zbrojenie według zastrz. 2, znamienne tym, że w strefie (13) i w strefie (14) są umieszczone oddzielnie listwy (6'', 6').

6. Zbrojenie według zastrz. 5, znamienne tym, że do wewnętrznej listwy (6) w strefie (13) jest przyporządkowana, umieszczona z nią w jednej płaszczyźnie, zewnętrzna listwa (6') w strefie (14).

7. Zbrojenie według zastrz. 5 lub 6, znamienne tym, że w wewnętrznej listwie (6'') kołki (8) jednym końcem swojego trzpienia (9) są zespawane z wewnętrzną szyną (7), a na swoim drugim końcu posiadają łeb (10) i że kołki (8') zewnętrznej listwy (6'), wykonane jako kołki o dwóch łbach (10), są umieszczone na zewnętrznej szynie (7').

8. Zbrojenie według zastrz. 7, znamienne tym, że wewnętrzne listwy (6) są zaopatrzone w leżącą u dołu szynę (7), a zewnętrzne listwy (6') w leżącą u góry szynę (7').