PL195220B1 - Płytka mocująca do mocowania okucia, na przykład ramienia zawiasu, do ściany podtrzymującej - Google Patents

Abstract

1. Plytka mocujaca do mocowania okucia, na przyklad ramienia zawiasu, do sciany podtrzymujacej, skladajaca sie z plytki spodniej zaopatrzonej w dwa otwory na sruby mo- cujace i z dwoma wzniesieniami w ksztalcie cokolu i z plytki wierzchniej - co najmniej czesciowo przykrywajacej plytke spodnia - posiadajacej wydluzona czesc centralna majaca urzadzenia do mocowania okucia i na bokach wystepy wpostaci skrzydelek, zaopatrzone w podluzne otwory, których linie srodkowe sa pod katem prostym do linii srod- kowej czesci srodkowej i przez które równiez przechodza sruby mocujace, przy czym wzniesienia w ksztalcie cokolu plytki spodniej wspólpracuja z otworami podluznymi plytki wierzchniej jako czesci prowadzace, a otwory na sruby mocujace leza na linii srodkowej plytki spodniej, przy czym na obrzezu jednego otworu uksztaltowany jest wystep wpostaci kolka rozpreznego, znamienna tym, ze drugi otwór (29) niesie, na jego wzniesieniu w ksztalcie coko- lu (26), wstepnie zamontowana srube (52), zwymiarowana w ten sposób, ze jej gwint wcina sie w sciane otworu wscianie podtrzymujacej (10), a obydwa otwory (28, 29) plytki spodniej (14) sa otoczone przez wzniesienia w ksztal- cie cokolu (24, 26), które sa nizsze od grubosci plytki wierzchniej (16) oraz ze plytka wierzchnia (16) posiada krótkie jezyczki (54) wygiete do dolu na wzdluznych krawe- dziach otworu podluznego (48). PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest płytka mocująca do mocowania okucia, na przykład ramienia zawiasu, do ściany podtrzymującej.

W płytce mocującej znanej z niemieckiego opisu DE 86 20 441 składającej się z płytki spodniej i płytki wierzchniej przykrywającej ją przynajmniej częściowo, płytka spodnia jest zaopatrzona ze swojej spodniej strony w integralne kołki rozprężne, w których wywiercono otwory ustawione w jednej linii z otworami wywierconymi w płytce spodniej. Jest to korzystne, szczególnie w przypadku, gdy płytka mocująca jest dostarczona już wstępnie przymocowana do ramienia zawiasu połączonego z drzwiami, tak, że drzwi mogą być od razu zawieszone na ścianie podtrzymującej, przez włożenie kołków rozprężnych w wywiercone wcześniej otwory mocujące, zanim śruby mocujące zostaną całkowicie wkręcone oraz zanim kołki w ten sposób się rozszerzą.

Jeśli takie płytki mocujące są przeznaczone do zamontowania po przeciwnych stronach ściany podtrzymującej w bliźniaczym uchwycie, ich zamocowanie jest możliwe tylko, jeśli ściana podtrzymująca jest tak gruba, że śruby mocujące lub kołki rozprężne mogą być wprowadzone w znajdujące się w jednej linii otwory w ścianie podtrzymującej w ten sposób, że nie przeszkadzają sobie wzajemnie. Jednak takie połączenie jest zwykle niedostateczne.

W płytce mocującej znanej z opisu niemieckiego wzoru użytkowego DE 297 13 595 U, otwory lub kołki rozprężne płytki spodniej oraz podłużne otwory, w które wchodzą śruby mocujące płytki wierzchniej, są rozmieszczone naprzeciwko siebie w jednakowych odległościach od osi poprzecznej płytki wierzchniej, przechodzącej przez wystające części w kształcie skrzydełek tak, że obydwie płytki mocujące zaopatrzone w odpowiadające sobie otwory na śruby mocujące rozmieszczone parami obok siebie, mogą być zamocowane w bliźniaczym uchwycie po przeciwnych stronach ściany podtrzymującej. Jednak taki przypadek wymaga specjalnego, kompleksowego przygotowania ściany podtrzymującej, co nie odpowiada standardowemu rozmieszczeniu otworów w tej ścianie.

Zadaniem niniejszego wynalazku jest zatem dostarczenie płytek mocujących opisanego wcześniej typu, które mogą być wstępnie prowizorycznie zamontowane, a następnie zamocowane z pokrywaniem się, w bliźniaczym uchwycie, po przeciwnych stronach cienkiej ściany podtrzymującej, bez konieczności specjalnych przygotowań.

Zadanie to zostało zgodnie z wynalazkiem rozwiązane w płytce mocującej do mocowania okucia, na przykład ramienia zawiasu, do ściany podtrzymującej składającej się z płytki spodniej zaopatrzonej w dwa otwory na śruby mocujące i z dwoma wzniesieniami w kształcie cokołu i z płytki wierzchniej - co najmniej częściowo przykrywającej płytkę spodnią - posiadającej wydłużoną część centralną mającą urządzenia do mocowania okucia i na bokach występy w postaci skrzydełek, zaopatrzone w podłużne otwory, których linie środkowe są pod kątem prostym do linii środkowej części środkowej i przez które również przechodzą śruby mocujące, przy czym wzniesienia w kształcie cokołu płytki spodniej współpracują z otworami podłużnymi płytki wierzchniej jako części prowadzące, a otwory na śruby mocujące leżą na linii środkowej płytek spodnich, przy czym na obrzeżu jednego otworu ukształtowany jest występ w postaci kołka rozprężnego, przez to, że drugi otwór niesie, na jego wzniesieniu w kształcie cokołu, wstępnie zamontowaną śrubę, zwymiarowaną w ten sposób, że jej gwint wcina się w ścianę otworu umieszczonego w ścianie mocującej, a otwory płytki spodniej są otoczone przez wzniesienia w kształcie cokołu, które są niższe od grubości płytki wierzchniej, przy czym płytka wierzchnia posiada krótkie języczki wygięte do dołu na wzdłużnych krawędziach otworu podłużnego.

Korzystnie, w obszarze końcowym płytki spodniej zaopatrzonej w występ w postaci kołka rozprężnego, jest usytuowane wzniesienie ukształtowane jako trzpień, przy czym to wzniesienie wchodzi w podłużny otwór płytki wierzchniej równolegle do otworów podłużnych, przez które przechodzą śruby mocujące dla prowadzenia i centrowania.

Korzystnie dalej, płytka spodnia jest ukształtowana symetrycznie względem jej poprzecznej linii środkowej, a płytka wierzchnia jest symetrycznie ukształtowana względem jej wzdłużnej linii środkowej, biegnącej przez część środkową dla zamontowania połówką płytki w otworach ściany podtrzymującej po obróceniu o 180°.

Korzystnie, występ w postaci kołka rozprężnego jest ukształtowany na obrzeżach otworu płytki spodniej integralnie i jest z jednorodnego materiału.

Korzystnie, otwory w ścianie podtrzymującej są otworami przelotowymi.

PL 195 220 B1

Zalet płytki mocującej według wynalazku należy upatrywać w tym, że może ona być wstępnie zamontowana z pokrywaniem się w bliźniaczym uchwycie po przeciwnych stronach ściany podtrzymującej, ponieważ kołki rozprężne mogą być włożone w wywiercone wcześniej otwory mocujące z mniejszym pasowaniem wtłaczanym. Jeśli teraz tylko te śruby mocujące, które są ustawione w linii z nimi są całkowicie wkręcone, rozparcie kołków nie jest jeszcze wystarczające, aby zapewnić dobre mocowanie, ponieważ długość zarówno kołków, jak i śrub jest za mała.

Jednak zgodnie z wynalazkiem, w płytce mocującej zaprojektowano drugą śrubę mocującą ze stosunkowo większą średnicą tak, że może ona zapewnić lepszą siłę trzymania nawet przy ograniczonej długości. Śruby te mogą być na przykład „eurośrubami”, to jest śrubami posiadającymi gwint o średnicy 6,4 mm.

Dzięki umieszczeniu na płytce wierzchniej krótkich języczków wychylonych w dół na wzdłużnych krawędziach podłużnego otworu, obie płytki są odpowiednio wstępnie złączone swoimi wierzchnimi stronami, ponieważ gwinty wchodzą częściowo zarówno w języczki jak i wzniesienia w kształcie cokołu.

Płytki mocujące o konstrukcji według wynalazku mogą być również montowane w przygotowanych otworach ściany podtrzymującej po ich obróceniu o 180 stopni tak, że są odpowiednie do uchwytów prawych, jak i z lewych.

Wynalazek w przykładach wykonania został przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój przez płytkę mocującą według wynalazku zamocowaną na ścianie podtrzymującej w bliźniaczym uchwycie; fig. 2 przedstawia widok z góry na płytkę mocującą z fig. 1; fig. 3 przedstawia przekrój przez płytkę mocującą z fig. 2 wzdłuż linii III-III; fig. 4 przedstawia widok z góry na spodnią płytkę płytki mocującej; fig. 5 przedstawia przekrój przez spodnią płytkę wzdłuż linii V-V; fig. 6 przedstawia przekrój przez płytkę mocującą zgodnie z dalszym wykonaniem wynalazku; fig. 7 przedstawia widok z góry na płytkę mocującą z fig. 6; fig. 8 przedstawia widok z góry na wykonanie spodniej płytki mocującej z fig. 6; fig. 9 przedstawia przekrój przez płytkę spodnią wzdłuż linii IX -IX na fig. 8; fig. 10 przedstawia widok z góry na alternatywne wykonanie płytki spodniej płytki mocującej z fig. 6; fig. 11 przedstawia przekrój przez płytkę spodnią wzdłuż linii XI - XI na fig. 10; fig. 12 przedstawia widok z góry kolejnego alternatywnego przedstawienia płytki spodniej płytki mocującej z fig. 6; fig. 13 przedstawia przekrój przez spodnią płytkę wzdłuż linii XIII-XIII na fig.12.

Płytki mocujące 12 do montowania z pokrywaniem się w bliźniaczym uchwycie do ściany podtrzymującej 10 składają się z płytki spodniej 14 i płytki wierzchniej 16.

Płytka spodnia 14 posiada zasadniczo prostokątny zarys obwodowy z zaokrąglonymi rogami. Składa się z części środkowej 18 o mniejszej grubości, do której przyłączone są pogrubione obszary końcowe 20, 22 poprzez ramię w kształcie stopnia. W obszarze końcowym 22 ( patrz fig. 4) umieszczone jest prostokątne wzniesienie w kształcie cokołu 24 oraz wzniesienie w postaci trzpienia 27. Na przeciwnym końcu 20 zaprojektowane zostały dwa wzniesienia w kształcie cokołu 26. Po obu stronach i w niewielkiej odległości od wzniesienia w kształcie cokołu 26 (fig. 3) ukształtowane zostały wgłębienia 56 tworzące prowadnice.

Wzniesienia w kształcie cokołu posiadają przelotowe otwory 26, 29 na śruby mocujące 50, 52. Poniżej płytki spodniej 14 otwór przelotowy 26 otwiera się na występ w kształcie kołka rozprężnego 30 zaprojektowany jako stosunkowo krótki.

Płytka spodnia 14 uformowana jest symetrycznie do swojej poprzecznej linii środkowej. Jest wytworzona całkowicie z plastikowego elementu formowanego wtryskowo.

Płytka wierzchnia 16 składa się w zasadzie z prostokątnej części środkowej 32 zaopatrzonej w wyprofilowane w kształcie litery U wzniesienie 34, które podtrzymuje w swoim centrum wzniesienie w kształcie cokołu 36 zaopatrzone w otwór gwintowany.

Wzniesienie 34 zaprojektowane jest w ten sposób, że może być przykryte przez wyprofilowane w kształcie litery U ramię zawiasu meblowego, które może być zamocowane w części środkowej 32 za pomocą śruby mocującej 38. Występy w kształcie skrzydełek 40, 42 uformowane są na części środkowej 32 symetrycznie do poprzecznej linii środkowej.

Podłużne otwory 44, 48 umieszczone są na poprzecznej linii środkowej w wymienionych występach w kształcie skrzydełek 40, 42. Linie środkowe wymienionych podłużnych otworów 44, 48 są dlatego ustawione w linii z poprzeczną linią środkową występów w kształcie skrzydełek 40, 42. Podłużne otwory 44, 48 są prostokątne i mają szerokość odpowiadającą szerokości wzniesień w kształcie cokołu 24, 26. Podłużny otwór 46 posiada szerokość odpowiadającą szerokości wzniesienia w postaci trzpienia 27.

PL 195 220 B1

Płytka wierzchnia 16 składa się z wytłoczonego metalowego arkusza blachy i jest zaopatrzona w wygięte krawędzie przebiegające nad krawędziami występów w kształcie skrzydełek 40, 42 i łączącymi długimi bokami części centralnej 32. Dodatkowo w obszarze podłużnego otworu 48 języczek 54 uformowany na każdym boku jest wygięty bocznie w dół na krawędziach wymienionego podłużnego otworu 48, który to języczek 54 daje lepsze trzymanie i ustawienie śruby 52.

Obszary końcowe 20, 22 płytki spodniej 14 przykryte są występami w kształcie skrzydełek 40, 42 wierzchniej płytki 16. Tu płytka spodnia 14 jest krótsza niż odległość pomiędzy zewnętrznymi wygiętymi krawędziami występów w kształcie skrzydełek 40, 42 tak, że płytka wierzchnia 16 może być przesunięta wzdłuż długości podłużnych otworów 44, 46, 48 dla nastawienia na płytce spodniej 14.

Wzniesienia w kształcie cokołu 24, 26 są o tyle niższe od grubości płytki wierzchniej 16, że płytka wierzchnia 16 może być naprężona przez zaciśnięcie śrub mocujących płytki spodniej 14 lub ściany podtrzymującej 10.

Otwory na śruby 58 w ścianie podtrzymującej są wykonane jako otwory wyjściowe dla bliźniaczego montowania.

Na figurze 1 płytka mocująca 12 prowizorycznie wstępnie zamontowana na ścianie podtrzymującej 10 widoczna jest po stronie prawej jako wyposażona w zwykle wstępnie montowane ramię zawiasu (nie pokazane). Po lewej stronie, płytka mocująca widoczna jest po całkowitym wkręceniu śrub mocujących i rozprężeniu kołków.

We wstępnym montażu, tak jak to widać po prawej stronie fig. 1, płytka mocująca jest trzymana po pierwsze przez występ w kształcie kołka rozprężnego wprowadzony z mniejszym pasowaniem wtłaczanym we wstępnie wywiercony otwór mocujący 58. Następnie śruba mocująca 50 wkręcona jest w występ w kształcie kołka rozprężnego rozprężając go.

Występ w kształcie kołka rozprężnego jest jednak zaprojektowany jako tak krótki w tym celu, aby umożliwić bliźniacze zamontowanie w stosunkowo cienkiej ścianie podtrzymującej, że dostateczne trzymanie nie jest jeszcze zapewnione. Zostaje ono osiągnięte przez wkręcenie stosunkowo grubszych śrub 52, których zwoje gwintu wkręcają się w otwór 58. Ta grubsza śruba 52 to „eurośruba” o średnicy gwintu 6,4 mm.

Dalsze przykłady wykonania płytki mocującej pokazano na rysunku fig. 6 do 11. W tych wykonaniach otwory 29 są umieszczone po obu stronach płytki spodniej 114 (zob. fig. 8, 9) lub 124 (zob. fig. 10, 11) otoczone częściowo przez wzniesienia w kształcie cokołu 26 ze wstępnie zamontowanymi śrubami 52 o większej średnicy.

Kołek rozprężny 130 służący do wstępnego montażu ukształtowany jest z jednej strony na części 110 płytki spodniej 114, jak to pokazano na fig. 8, która leży poniżej wydłużonej centralnej części 32 płytki wierzchniej 16 w stanie zmontowanym. Pokazany tu kołek rozprężny 130 ma jak to widać na fig. 9 profil zębaty. Wymieniony kołek rozprężny uformowany jest elastycznie dzięki centralnej szczelinie.

Zgodnie z fig. 10 i 11, kołki rozprężne 130 służące do wstępnego montażu mogą być także ukształtowane po obu stronach, w każdym przypadku na części 110 płytki spodniej 124 leżącej pod wydłużoną częścią centralną 32 płytki wierzchniej 16 w stanie przed zmontowaniem. Kołek rozprężny pokazany w przekroju na fig. 11 ma gładki obwód 131. Kołki rozprężne mają takie wymiary, że mogą być wprowadzone ręcznie w wywiercone uprzednio otwory panelu mebla.

Odpowiednio, kołki rozprężne 130 posiadają, jeśli odpowiadające wykonania są zgodne z fig. 11, tę samą standaryzowaną odległość, na przykład 32 mm, jak otwory mocujące 29.

W wykonaniu przedstawionym na rysunku fig. 6 do 11, języczki 100 skierowane w dół uformowane są integralnie na krawędziach otworów mocujących 29, co ułatwia właściwe centrowanie i ustawienie płytki mocującej. Rozmieszczenie języczków 100 widoczne jest na fig. 6 do 11. Języczki te odkształcane są przez śruby 52 po ich wkręceniu.

Na figurach 12 i 13 widać kolejny przykład wykonania wykonanie płytki mocującej. W tym wykonaniu, pokazana płytka spodnia 214 jest wykonana całkowicie ze stali. Jeśli chodzi o kształt, ta płytka spodnia 214 jest podobna do płytki spodniej 124 z fig. 10 i 11, jednak zamiast kołka rozprężnego uformowane zostały dwa występy w kształcie języczków 140, 142, na boku w każdym przypadku, co zapewnia dodatkowe trzymanie w otworach panelu mebla. Krawędzie tych języczków 140, 142 są lekko nachylone w dół względem ich osi symetrii 148, jak to można zobaczyć z przebiegu krawędzi 144, 146 na fig. 13. Otwory na śruby 150 w tym wykonaniu są sześciokątne. Kiedy śruby mocujące są wkręcane wcinają się w sześciu miejscach, co pozwala na lepsze centrowanie lub ustawienie. Języczki 140, 142 są w formie płaskiej na fig. 12 i 13, jednak mogą one mieć również powierzchnię łukowatą (czego tutaj nie pokazano).

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Płytka mocująca do mocowaniaokucia, na przykład ramienia zawiasu, do ściany podtrzymującej, składająca się z płytki spodniej zaopatrzonej w dwa otwory na śruby mocujące i z dwoma wzniesieniami w kształcie cokołu i z płytki wierzchniej - co najmniej częściowo przykrywającej płytkę spodnią - posiadającej wydłużoną część centralną mającą urządzenia do mocowania okucia i na bokach występy w postaci skrzydełek, zaopatrzone w podłużne otwory, których linie środkowe są pod kątem prostym do linii środkowej części środkowej i przez które również przechodzą śruby mocujące, przy czym wzniesienia w kształcie cokołu płytki spodniej współpracują z otworami podłużnymi płytki wierzchniej jako części prowadzące, a otwory na śruby mocujące leżą na linii środkowej płytki spodniej, przy czym na obrzeżu jednego otworu ukształtowany jest występ w postaci kołka rozprężnego, znamienna tym, że drugi otwór (29) niesie, na jego wzniesieniu w kształcie cokołu (26), wstępnie zamontowaną śrubę (52), zwymiarowaną w ten sposób, że jej gwint wcina się w ścianę otworu w ścianie podtrzymującej (10), a obydwa otwory (28, 29) płytki spodniej (14) są otoczone przez wzniesienia w kształcie cokołu (24, 26), które są niższe od grubości płytki wierzchniej (16) oraz że płytka wierzchnia (16) posiada krótkie języczki (54) wygięte do dołu na wzdłużnych krawędziach otworu podłużnego (48).
2. 2. Płyyka według 1, znamienna t^i^, że w końcowym płyyki spodniej (14) zaopatrzonej w występ w postaci kołka rozprężnego (30) jest usytuowane wzniesienie (27) ukształtowane jako trzpień, przy czym to wzniesienie (27) wchodzi w podłużny otwór (46) płytki wierzchniej (16) równolegle do otworów podłużnych (44, 48), przez które przechodzą śruby mocujące (50, 52) dla prowadzenia i centrowania.
3. 3. Płyyka mocującawedług 1, znamienna t^r^, że płykaspodnia (14) jess u kształtowa na symetrycznie względem jej poprzecznej linii środkowej, a płytka wierzchnia (16) jest symetrycznie ukształtowana względem jej wzdłużnej linii środkowej biegnącej przez część środkową (32) dla zamontowania połówek płytki w otworach ściany podtrzymującej (10) po obróceniu o 180°.
4. 4. Płyyka ί^ομ^οβ według zas^z. 1, t^r^, że wyssęp w possaci kołka rozprężnego (30) jest ukształtowany na obrzeżach otworu (28) płytki spodniej (14) integralnie z nim i jest z jednorodnego materiału.
5. 5. Płyyka ί^ομ^οθ według 1, znamienna t^r^, że oowory (58) w śdanie podtrzymLUącej (10) są otworami przelotowymi.