PL194010B1 - Zespół obsługowy dla przewodów przebiegających w podbudowie drogi - Google Patents

Abstract

1. Zespó l obs lugowy dla ruroci agów prze- biegaj acych w podbudowie drogi, zw laszcza ruroci agów s lodkiej wody, który ma dr azek kluczowy maj acy zako nczenie w skrzynce ulicznej, który swoim dolnym ko ncem w postaci z laczki kielichowej jest po laczony roz lacznie z wrzecionem zasuwy ruroci agu, przy czym drazek kluczowy jest otoczony przez rur e os lo- now a, która jest polaczona z dzwonem otacza- j acym obszar przy laczeniowy z laczki kielicho- wej i wrzeciona, znamienny tym, ze rura os lo- nowa (5) i dzwon (7) s a po laczone roz lacznie po laczeniem (8) wytrzyma lym na rozci aganie, przy czym to polaczenie rury os lonowej (5) i dzwonu (7) stanowi polaczenie wtykowe za- bezpieczone zatrzaskiem bezpiecze nstwa (2), lub po laczenie (8) ma grubozwojny gwint (9, 10), lub po laczenie stanowi po laczenie na zamek bagnetowy. PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zespół obsługowy dla przewodów przebiegających w podbudowie drogi, zwłaszcza przewodów wodociągowych, który ma drążek kluczowy mający zakończenie w skrzynce ulicznej, który swoim dolnym końcem w formie złączki kielichowej jest połączony rozłącznie z wrzecionem zasuwy przewodu rurowego, przy czym drążek kluczowy jest otoczony rurą osłonową połączoną z dzwonem otaczają cym obszar przyłączenia złączki kielichowej i wrzeciona.

Przy udostępnianiu terenów mieszkaniowych i terenów przemysłowych w podbudowie ulicy są układane przewody rurowe sieci wodociągowej, odpływy itp., przy czym dopiero później są wykonywane połączenia do odbiorców. Ponadto w regularnych odstępach muszą być przewidziane zespoły obsługowe, które umożliwiają połączenie z odbiorcami lub, za pomocą których dane przewody wodociągowe odcinkami są zamykane lub otwierane. Taki zespół obsługowy wbudowania jest znany z niemieckiego opisu patentowego DE-PS 44 38 205, w którym obszar przyłączenia do wrzeciona jest otoczony przez łącznik dzwonowy. Podczas produkcji jest on zespawany przy bardzo dużym nakładzie kosztów. Dopasowanie zespołu obsługowego ze względu na długość nie jest możliwe lub tylko bardzo ograniczone. Tego rodzaju zespoły obsługowe muszą być wytwarzane całkowicie fabrycznie i podczas prac montażowych nie mogą już być dopasowane do każdorazowych warunków miejsca budowy. Dodatkowe wydłużenie, jakie jest konieczne, na przykład w ramach podwyższenia nawierzchni jezdni jest prawie niemożliwe. Łącznik dzwonowy służy do tego, aby osłonić i uszczelnić obszar przyłączenia drążka kluczowego do złączki kielichowej lub złączki kielichowej do wrzeciona. Z tym jest związana nieuchronnie wada, że obszar złączki kielichowej i jej przyłączenia, zwłaszcza przyłączenia drążka kluczowego i złączki kielichowej w stanie niezmontowanym zespołu obsługowego praktycznie jest niedostępny. Gdy trzeba rozłączyć, na przykład połączenie między zespołem obsługowym i zasuwą rurociągu, wyłaniają się znaczne kłopoty.

Celem wynalazku jest opracowanie zespołu obsługowego, który daje się elastycznie dostosować do warunków wbudowania i którego obszar złączki kielichowej pozostaje dostępny.

Istota wynalazku polega na tym, że rura osłonowa i dzwon są połączone rozłącznie połączeniem wytrzymałym na rozciąganie, przy czym to połączenie rury osłonowej i dzwonu stanowi połączenie wtykowe zabezpieczone zatrzaskiem bezpieczeństwa, lub połączenie ma grubozwojny gwint lub połączenie stanowi połączenie na zamek bagnetowy.

Każdy zespół obsługowy daje się zatem dopasować na miejscu budowy, ponieważ połączenie między drążkiem kluczowym i wrzecionem tworzące złączkę kielichową pozostaje dostępne, więc osłaniający i uszczelniający ten obszar dzwon w każdym czasie może być odłączony od rury osłonowej. W porównaniu do znanego dotychczas połączenia spawanego rozwiązanie według wynalazku ma tę zaletę, że połączenie między rurą osłonową i dzwonem jest wytrzymałe na rozciąganie, a ponadto stabilne. Połączenie gwintowe, połączenie bagnetowe lub połączenie na zatrzask w przeciwieństwie do połączenia spawanego praktycznie w każdym czasie, także w stanie wmontowanym, stanowią połączenia rozłączne. Obszar złączki kielichowej można w każdym czasie uczynić dostępnym w taki sposób, że łącznik dzwonowy jest odłączany od rury osłonowej. Odnosi się to nie tylko do położenia transportowego, lecz także do położenia wmontowania, ponieważ także w wypadku wbudowanego zespołu obsługowego w każdym czasie łącznik dzwonowy może być odłączony, a zatem połączenie złączki kielichowej może zostać odsłonięte. Dla transportu wynika korzyść, że dzwon przewyższający znacznie średnicę zespołu obsługowego może być oddzielnie zapakowany i transportowany, co powoduje znacznie mniejsze zapotrzebowanie miejsca. Zatem zespoły obsługowe mogą być indywidualnie zestawione na miejscu budowy, instalowane z uwzględnieniem warunków wbudowania i mogą być wymieniane.

Dzięki temu, że rura osłonowa i dzwon są połączone ze sobą za pomocą połączenia wtykowego zabezpieczonego zatrzaskiem bezpieczeństwa, to odpowiednio rura osłonowa jest wykonana jako dająca się wetknąć w dzwon, zatrzask bezpieczeństwa służy zaś do tego, aby to połączenie wtykowe niezawodnie zabezpieczyć także przy dużych naprężeniach rozciągających. Zatrzask bezpieczeństwa może być wykonany w taki sposób, że obydwa elementy konstrukcyjne rura osłonowa i dzwon zatrzaskują się ze sobą automatycznie podczas wtykania w kierunku wzdłużnym jeden w drugi lub w taki sposób, że najpierw jest wykonywane przekręcenie dzwonu względem rury osłonowej, aby wytworzyć zatrzask bezpieczeństwa, w tym wypadku nieumieszczony w kierunku wzdłużnym.

Dzięki połączeniu z gwintem grubozwojnym tuleja rurowa i dzwon dają się przykręcić, przy czym gwint jest wykonany o odpowiednio dużej grubości, co niesie ze sobą nie tylko korzyści z punktu widzenia

PL 194 010 B1 technologii wytwarzania, lecz uwzględnia także, że w tym obszarze może dojść do zanieczyszczeń. Połączenie gwintowe można tworzyć zarówno w warunkach warsztatowych jak i w warunkach miejsca budowy i jest łatwe do montowania i może być tak samo łatwo ponownie zdemontowane.

Połączenie na zamek bagnetowy pozwala na jego wykonanie nie tylko warsztatowo, lecz również na miejscu budowy i równie dobrze jak połączenie gwintowe nadaje się do przejmowania sił rozciągających działających na zespół obsługowy.

Ponadto przewiduje się, że zatrzask bezpieczeństwa jest utworzony przez ząb zatrzasku przyporządkowany dzwonowi i uchwyt zęba zatrzasku przyporządkowany rurze osłonowej. Ząb zatrzasku i uchwyt zę ba zatrzasku mogą być umieszczone na stronie zewnę trznej jak i na stronie wewnę trznej zespołu obsługowego. Bez trudności jest także możliwe, aby ząb zatrzasku przyporządkować rurze osłonowej i uchwyt zęba zatrzasku przyporządkować dzwonowi. Ząb zatrzasku jest utworzony za pomocą dwóch przeciwległych nosków zatrzasku w taki sposób, że samoczynnie zatrzaskują się one w uchwycie zę ba zatrzasku i tworzą połączenie trwał e i wytrzymał e na rozcią ganie. Dodatkowo rura osłonowa i dzwon od dolnej i górnej strony mają pierścień oporowy, przy czym obydwa pierścienie oporowe podczas montowania elementów konstrukcji są położone jeden na drugim i tym pierścieniom oporowym jest przyporządkowany ząb zatrzasku lub uchwyt zęba zatrzasku.

W ramach połączenia gwintowego między rurą osłonową i dzwonem przewiduje się , że dzwon na swoim końcu zwróconym do rury osłonowej ma gwint wewnętrzny i że rura osłonowa na swoim końcu zwróconym do dzwonu ma gwint zewnętrzny, przy czym gwint zewnętrzny najczęściej jest zaopatrzony w jeden zwój. Wykonanie jednego zwoju gwintu jest z punktu widzenia technologii produkcji mniej kosztowne i właśnie korzystne w związku z zanieczyszczeniami występującymi w tym obszarze. Zamiast zaopatrzenia rury osłonowej lub zewnętrznego gwintu dzwonu lub gwintu wewnętrznego w tylko jeden zwój gwintu, jest również moż liwe, ż e odpowiednie odpowiadają ce sobie gwinty są wykonane jako wielokrotne.

W korzystnym przykł adzie wykonania wynalazku przewiduje się , ż e rura osł onowa jest wykonana z kilku połączonych ze sobą teleskopowo pojedynczych elementów rurowych. Rura osłonowa jest wykonana z dwóch lub szeregu części w taki sposób, że może nastąpić optymalne dostosowanie do warunków w miejscu budowy. Pojedyncze elementy rurowe są połączone ze sobą za pomocą połączenia gwintowego, połączenia na zatrzask lub w rodzaju zamka bagnetowego lub mogą być wykonane także jako teleskopowo przesuwalne jedna w drugiej. Zatem jest możliwe połączenie ze sobą pojedynczych tulei rurowych o różnej długości, przy czym mogą występować także specjalne rury osłonowe łączące lub rury osłonowe uzupełniające.

Rura osłonowa jest przedłużalna za pomocą przedłużenia rury osłonowej, które to przedłużenie jest połączone z rurą osłonową za pomocą złączki. Takie przedłużenie rury osłonowej może być zastosowane dodatkowo jako dodatkowy element konstrukcyjny między właściwą rurą osłonową i dzwonem. Połączenie rury osłonowej z przedłużeniem rury osłonowej odpowiada korzystnie połączeniu przedłużenia rury osłonowej z dzwonem, dzięki temu te elementy konstrukcyjne są ze sobą kompatybilne.

Prawidłowe połączenie między rurą osłonową i przedłużeniem rury osłonowej jest osiągane wtedy, gdy złączki są wykonane jako złączki wtykowe zabezpieczone za pomocą dodatkowego zatrzasku lub jako złączki gwintowane. Przedłużenie rury osłonowej ma odpowiednio na jednym końcu ząb zatrzasku i na przeciwległym końcu uchwyt zęba zatrzasku. Przedłużenie rury osłonowej można łatwo osadzić między rurą osłonową i dzwonem w taki sposób, że na przedłużeniu rury osłonowej są wykonane analogiczne środki łączące.

Przedłużenie rury osłonowej jest z tego względu wykonane jako odpowiadające złączkom, że przedłużenie rury osłonowej na jednym końcu lub na obydwu końcach ma zatrzask lub gwint. Między najniższą pojedynczą rurą osłonową i dzwonem jest możliwe także połączenie bagnetowe.

Dla lepszego manipulowania ręcznego rurą osłonową przewiduje się, że pojedyncze rury osłonowe i/lub złączki są zaopatrzone w uchwyt służący do łączenia i rozłączenia rury osłonowej i dzwonu. Uchwyty są wykonane w taki sposób, że za pomocą możliwie małej siły może być wywierany moment obrotowy na złączki lub na rurę osłonową.

Korzystnie drążek kluczowy jest rozłącznie połączony ze złączką kielichową lub przedłużeniem drążka kluczowego. Dzięki temu jeden i ten sam drążek kluczowy może być wyposażony w złączki kielichowe typu KOS lub złączki kielichowe typu VAS. Dzięki temu odpada dotychczasowe, bardzo kosztowne w instalowaniu połączenie kołkowe, które mogłoby być rozłączone dużym kosztem w taki sposób, że za pomocą młotka zostałby wybity z otworu kołek mocno osadzony w pasowaniu.

PL 194 010 B1

Szczególnie korzystne rozłączne połączenie jest wykonane wtedy, gdy drążek kluczowy i złączka kielichowa są połączone ze sobą za pomocą połączenia na zatrzask lub połączenia gwintowego. Przy tym w złączce kielichowej i drążku kluczowego są przewidziane ewentualnie wyposażone w gwint otwory, w które jest wstawiona ś ruba. To połączenie ś rubowe jest rozłączalne w moż liwie łatwy sposób, jednocześnie zapotrzebowanie miejsca przy montażu i demontażu jest nadzwyczaj małe. Połączenie na zatrzask odbywa się w taki sposób, że kołki zatrzasków, które są połączone ze sobą za pomocą sprężyny są wstawione na przeciwległych stronach czołowych drążka kluczowego, i gdy tylko pokryją się z otworami automatycznie zatrzaskują się w złączce kielichowej.

Drążek kluczowy jest wykonany z kilku części, przy czym pojedyncze części drążka kluczowego są połączone za pomocą łączników. Te łączniki są ukształtowane jako łączniki z czopem kwadratowym i są połączone za pomocą połączenia gwintowego z pojedynczymi częściami drążka kluczowego będącymi częścią całości. Dzięki temu zespół obsługowy może być zmontowany dopiero na miejscu budowy.

Zwarte wykonanie ochraniacza mającego czop kwadratowy osiągane jest wtedy, gdy tworzy ono wspólny zespół konstrukcyjny z tarczą ślizgową obracaną z drążkiem kluczowym i tym ochraniaczem. W tym celu ochraniacz nie musi być wyposażony w uzbrojenie. Moment obrotowy doprowadzany do wprawienia w ruch drążka kluczowego jest przy tym znacznie mniejszy niż w stanie techniki, ponieważ powierzchnia rozdzielająca między tarczą ślizgową i obrzeżem kołpaka rury osłonowej jest odpowiednio mała, a zatem opór tarcia jest również odpowiednio mały.

Zatrzaśnięcie między tarczą ślizgową i rurą osłonową odbywa się w taki sposób, że kołpak z obrzeżem ustalający rurę osłonową jest zaopatrzony w sprężyście umieszczone i/lub wykonane noski zatrzasku i że tarcza ślizgowa jest zaopatrzona w haki oporowe kształtem i ustawieniem odpowiadające noskom zatrzasku. Te haki oporowe są wykonane bardzo masywnie jak cały zespół konstrukcyjny utworzony przez tarczę ślizgową i ochraniacz z czopem kwadratowym, podczas gdy w kierunku nosków zatrzasku przyporządkowanych rurze osłonowej są bardzo małe i mają przekrój w rodzaju progu. Naprzeciwko tych nosków zatrzasku haki oporowe zahaczają o zespół konstrukcyjny, przy czym rura osłonowa w korzystny sposób może być wykonana z bardziej elastycznego, mniej drogiego tworzywa sztucznego.

Dane charakterystyczne zespołu obsługowego i informacje można szczególnie należycie umieścić tam, gdzie między tarczą uszczelniającą tworzącą górne zakończenie kołpaka z obrzeżem i tarczą ślizgową znajduje się tarcza do napisów. Ta tarcza do napisów może mieścić także transponder dający sygnały odczytywane maszynowo.

Zespół obsługowy według wynalazku wyróżnia się w szczególności dzięki temu, że można go rozłożyć na wiele pojedynczych elementów składowych, a zatem dopiero przy wbudowaniu zestawia się go z dopasowaniem do indywidualnych warunków. Podczas, gdy dotychczas były oferowane kompletne zespoły obsługowe, rozwiązanie według wynalazku stanowi pewnego rodzaju zestaw modułowy. Oprócz przedłużalnego lub dającego się wysuwać teleskopowo drążka kluczowego i oprócz rury osłonowej, której pojedyncze elementy rurowe są połączone ze sobą za pomocą złączek oraz szczególnie masywnie wykonanego, składającego się z tarczy ślizgowej i ochraniacza z czopem kwadratowym zespołu konstrukcyjnego, który jest zaczepiony z noskami zatrzasku znajdującymi się na rurze osłonowej, jest także wykonany dzwon osłaniający obszar przyłączenia złączki kielichowej i wrzeciona dający się przykręcić lub zatrzasnąć z najniższą pojedynczą rurą osłonową.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zespół obsługowy w widoku perspektywicznym, fig. 2 - zespół obsługowy w przekroju podłużnym, fig. 3 - zespół obsługowy w widoku perspektywicznym, fig. 4 - połączenie gwintowe między dzwonem i rurą osłonową, fig. 5 - przekrój podłużny dzwonu z przyłączeniami, fig. 6 - połączenie wtykowe między dzwonem i rurą osłonową, fig. 7 - pojedynczą rurę osłonową z połączeniem wtykowym, fig. 8 - pojedynczą rurę osłonową z połączeniem gwintowym, fig. 9 - pojedynczą rurę osłonową w przekroju i fig. 10 - w przekroju perspektywicznym widok koł paka rury osł onowej.

Na fig. 1 przedstawiono w widoku perspektywicznym zespół obsługowy 1. Zespolona tuleja rurowa 5 składa się z trzech pojedynczych elementów rurowych 5a, 5b, 5c, 5d. Dolny pojedynczy element rurowy 5d jest połączony za pomocą połączenia wtykowego i zabezpieczony zatrzaskiem bezpieczeństwa 2 z dzwonem 7, który otacza obszar przyłączenia złączki kielichowej i drążka.

Pojedyncze elementy rurowe 5a, 5b, 5c oraz 5d mają zabezpieczenia 29, 29' przed wyciągnięciem, wykonane w sąsiadujących ze sobą pojedynczych tulejach rurowych i pasujące wzajemnie do siebie. W przykładzie wykonania pokazanym na fig. 2 połączenie 8 między najniższym pojedynczym

PL 194 010 B1 elementem rurowym 5d i dzwonem 7 jest zrealizowane jako połączenie gwintowe. Dzwon 7 jest umieszczony w obszarze przyłącza 6 między drążkiem kluczowym 4 i złączką kielichową 3. Jak pokazano na fig. 2 zespół obsługowy według wynalazku 1 składa się z kilku pojedynczych, dających się połączyć ze sobą elementów konstrukcyjnych, które odpowiednio do systemu modułowego muszą być zestawione dopiero podczas wbudowania.

Na fig. 3 jest pokazany zespół obsługowy 1, w którym pojedyncze elementy rurowe 5c i 5d są połączone ze sobą za pomocą zatrzasku 18, tak samo jak pojedynczy element rurowy 5d jest połączony za pomocą takiego samego zatrzasku 18 z dzwonem 7.

Połączenie 8 między dolnym pojedynczym elementem rurowym 5d i dzwonem 7 jest pokazane na fig. 4. Jest to połączenie gwintowe, przy czym dzwon 7 na swoim końcu 12 zwróconym do rury osłonowej jest zaopatrzony w wewnętrzny gwint 9. Odpowiadający mu zewnętrzny gwint 10 jest wykonany na końcu 11 elementu rurowego 5d zwróconym do dzwonu 7. Powstaje zatem wytrzymałe na rozciąganie, ale rozłączne połączenie 8. Gwint wewnętrzny 9 ma tylko jeden zwój 20, za czym przemawiają względy technologiczne. Prócz tego bierze się pod uwagę fakt, że w tych miejscach mogą wystąpić zanieczyszczenia. Pojedyncze elementy rurowe 5c i 5d są w tym wypadku wykonane jako przesuwalne teleskopowo jeden w drugim.

Ponadto na fig. 5 pokazano w przekroju podłużnym obszar połączenia 8 zespołu obsługowego 1. Przedstawiono także drążek kluczowy 4 mający połączoną z nim rozłącznie złączkę kielichową 3. Te elementy konstrukcyjne można również zestawiać indywidualnie, tak jak między rurą osłonową 5 i dzwonem 7. Połączenie 8 między tymi elementami konstrukcyjnymi jest połączeniem gwintowym. Obszar przyłącza 6 między drążkiem kluczowym 4 i złączką kielichową 3, który jest osłonięty przez dzwon 7, jest uszczelniony i chroniony, zatem pozostaje dostępny także po wbudowaniu zespołu obsługowego 1.

Na fig. 6 pokazano dzwon 7, który jest połączony z dolnym elementem rurowym 5d lub z przedłużeniem 5' rury osłonowej za pomocą połączenia wtykowego. To połączenie wtykowe jest zabezpieczone dodatkowo na rozciąganie za pomocą zatrzasku bezpieczeństwa 2. W tym celu elementowi rurowemu 5d jest przyporządkowany uchwyt 32 zęba zatrzasku, a dzwonowi 7 jest przyporządkowany wykonany w tym celu odpowiadający ząb 31 zatrzasku. Ząb 31 zatrzasku jest utworzony przez dwa umieszczone naprzeciwko siebie noski 35 zatrzasku, które samoczynnie wczepiają się w uchwyt zęba 32 zatrzasku dzięki temu, że są umieszczone w kierunku wzdłużnym zespołu obsługowego.

Odpowiednio do fig. 6, także na fig. 7 na przedłużeniu 5' rury osłonowej są pokazane złączki 13, które służą jako złączki wtykowe, które są zabezpieczone za pomocą dodatkowego zatrzasku 34. W tym celu przedłużenie 5' rury osłonowej ma na swoim górnym końcu 15 dodatkowy zatrzask 34' wykonany jako ząb zatrzasku i na swoim dolnym końcu 16 ma dodatkowy zatrzask 34'' wykonany jako uchwyt zęba zatrzasku.

Na fig. 8 jest przedstawiony pojedynczy element rurowy z połączeniem gwintowym stanowiący przedłużenie 5'. W tym celu nie tylko na końcu 15 jak i na końcu 16 pojedynczego elementu rurowego 5' są przewidziane złączki 13 wykonane jako złączki gwintowane 17. Te pojedyncze elementy rurowe mogą mieć różną długość, a zatem mogą być używane także jako części łączące lub części uzupełniające.

Na fig. 9 pokazano także pojedynczy element rurowy, przy czym szczególnie wyraźnie pokazano, że złączki gwintowane 17 są zaopatrzone w uchwyty 14, aby można je było łatwo rozłączyć. Te złączki gwintowane 17, które służą do tego, aby na ich końcu 15 zamocować pojedynczy element rurowy i na ich drugim końcu 16 zamocować dzwon, mogą być wykonane także w taki sposób, że będą one pasowały do elementów rurowych lub dzwonów mających różną średnicę.

Na fig. 10 przedstawiono kołpak 30 rury osłonowej, który ma szczególnie korzystną konstrukcję. Zespół konstrukcyjny 22 składający się z ochraniacza 21 mającego czop kwadratowy i tarczy ślizgowej 23 jest wykonany szczególnie masywnie i swoimi hakami oporowymi 25 zahacza się o noski 24 zatrzasku przyporządkowane kołpakowi 28 z obrzeżem, które są wykonane i/lub umieszczone sprężyście. Rura osłonowa 5 jest odpowiednio wykonana ze stosunkowo miękkiego i elastycznego materiału. Moment obrotowy dostarczony do wprawienia w ruch nieprzedstawionego tu drążka kluczowego może być dość mały, ponieważ zespół konstrukcyjny 22 porusza się z łatwością. Polega to na korzystnie małej powierzchni rozdzielającej między tarczą ślizgową 23 i kołpakiem 28 z obrzeżem lub małym oporze tarcia między hakami oporowymi 25 i kołpakiem 28 z obrzeżem, które odpowiednio zajmują mało miejsca i mają przekrój podobny do progu oraz, że ochraniacz 21 z czopem kwadratowym jest wykonany bardzo masywnie, chociaż w korzystny sposób jest on wytrzymały bez uzbrojenia. Między

PL 194 010 B1 tarczą uszczelniającą 26 kołpaka 28 z obrzeżem i tarczą ślizgową 23 jest umieszczona tarcza 27 do napisów, na której umieszcza się informacje i dane charakterystyczne dla zespołu obsługowego. Może to odbywać się w postaci napisów lub także transpondera, dającego sygnały odczytywane maszynowo.

Claims (15)

1. Zespół obsługowy dla rurocią gów przebiegających w podbudowie drogi, zwłaszcza rurociągów słodkiej wody, który ma drążek kluczowy mający zakończenie w skrzynce ulicznej, który swoim dolnym końcem w postaci złączki kielichowej jest połączony rozłącznie z wrzecionem zasuwy rurociągu, przy czym drążek kluczowy jest otoczony przez rurę osłonową, która jest połączona z dzwonem otaczającym obszar przyłączeniowy złączki kielichowej i wrzeciona, znamienny tym, że rura osłonowa (5) i dzwon (7) są połączone rozłącznie połączeniem (8) wytrzymałym na rozciąganie, przy czym to połączenie rury osłonowej (5) i dzwonu (7) stanowi połączenie wtykowe zabezpieczone zatrzaskiem bezpieczeństwa (2), lub połączenie (8) ma grubozwojny gwint (9, 10), lub połączenie stanowi połączenie na zamek bagnetowy.

2. Zespół obsługowy według zastrz. 1, znamienny tym, że zatrzask bezpieczeństwa (2) jest utworzony przez ząb (31) zatrzasku przyporządkowany dzwonowi (7) i uchwyt (32) dla zęba zatrzasku przyporządkowany rurze osłonowej (5).

3. Zespół obsługowy według zastrz. 1, znamienny tym, że dzwon (7) na swoim końcu (11) zwróconym do rury osłonowej (5) ma gwint wewnętrzny (9), a rura osłonowa (5) na swoim końcu (12) zwróconym do dzwonu (7) ma gwint zewnętrzny (10), przy czym gwint zewnętrzny (10) korzystnie ma jeden zwój (20).

4. Zespół obsługowy według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że rura osłonowa (5) składa się z kilku pojedynczych elementów rurowych (5a, 5b, 5c, 5d) połączonych ze sobą teleskopowo.

5. Zespół obsługowy według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że rura osłonowa (5) jest przedłużalna za pomocą przedłużenia (5') rury osłonowej, które jest połączone z rurą osłonową (5) za pomocą złączki (13).

6. Zespół obsługowy według zastrz. 4, znamienny tym, że rura osłonowa (5) jest przedłużalna za pomocą przedłużenia (5') rury osłonowej, które jest połączone z rurą osłonową (5) za pomocą złączki (13).

7. Zespół obsługowy według zastrz. 6, znamienny tym, że złączki (13) są wykonane jako złączki wtykowe (33) zabezpieczone dodatkowym zatrzaskiem (34) lub jako złączki gwintowane (17).

8. Zespół obsługowy według zastrz. 5, znamienny tym, że przedłużenie (5') rury osłonowej ma na jednym końcu (15) lub na obydwu końcach (15, 16) zatrzaski lub gwint.

9. Zespół obsługowy według zastrz. 5, znamienny tym, że pojedynczy element rurowy (5a, 5b, 5c, 5d) i/lub złączki (13) są zaopatrzone w uchwyt (14) do połączenia i rozłączenia rury osłonowej (5) i dzwonu (7).

10. Zespół obsługowy według zastrz. 1, znamienny tym, że drążek kluczowy (4) jest połączony rozłącznie ze złączką kielichową (3) lub przedłużeniem drążka kluczowego.

11. Zespół obsługowy według zastrz. 1, znamienny tym, że drążek kluczowy (4) i złączka kielichowa (3) są połączone ze sobą za pomocą zatrzasku lub połączenia gwintowego.

12. Zespół obsługowy według zastrz. 1, znamienny tym, że drążek kluczowy (4) i przedłużenie drążka kluczowego są połączone ze sobą za pomocą łącznika.

13. Zespół obsługowy według zastrz. 1 - 16, znamienny tym, że obracająca się z drążkiem kluczowym (4) tarcza ślizgowa (23) i ochraniacz (21) mający czop kwadratowy stanowią wspólny zespół konstrukcyjny (22).

14. Zespół obsługowy według zastrz. 1 albo 13, znamienny tym, że kołpak (28) z obrzeżem ustalający rurę osłonową (5) jest zaopatrzony w sprężyście umieszczone i/lub wykonane noski (24) zatrzasku, a tarcza ślizgowa (23) jest zaopatrzona w haki oporowe kształtem i ustawieniem odpowiadające noskom zatrzasku.

15. Zespół obsługowy według zastrz. 1 albo 13, znamienny tym, że między tarczą uszczelniającą (26) tworzącą górne zakończenie kołpaka (28) z obrzeżem i tarczą ślizgową (23) jest umieszczona tarcza (27) do napisów.

15. Zespół obsługowy według zastrz. 14, znamienny tym, że między tarczą uszczelniającą (26) tworzącą górne zakończenie kołpaka (28) z obrzeżem i tarczą ślizgową (23) jest umieszczona tarcza (27) do napisów.