PL192118B1

PL192118B1 - Kompozycja, dodatek do pokarmu zawierający kompozycję i lek zawierający kompozycję

Info

Publication number: PL192118B1
Application number: PL345030A
Authority: PL
Inventors: Claudio Cavazza
Original assignee: Sigma Tau Healthscience Spa
Priority date: 1998-06-23
Filing date: 1999-06-17
Publication date: 2006-09-29
Also published as: EE200000741A; CA2334875C; BR9911440A; US6335038B1; ES2188177T3; HU224957B1; KR20010071541A; EP1089742B1; TNSN99132A1; WO1999066913A2; HUP0102879A3; IS5764A; ATE228367T1; ITRM980417A0; DE69904172D1; IT1299191B1; ITRM980417A1; NO20006431D0; DK1089742T3; JP4430233B2

Abstract

1. Kompozycja, znamienna tym, ze zawiera kombinacj e: a) propionylo-L-karnityny lub jej farmaceutycznie dopuszczalnej soli; oraz b) 4',5,7-trihydroksyizoflawonu (genisteiny). 11. Dodatek do pokarmu zawieraj acy kompozycj e wed lug zastrze zenia 9, do zapobiegania osteoporozie i lagodzenia objawów menopauzy. 14. Lek zawieraj acy kompozycj e wed lug zastrze zenia 10, do leczenia osteoporozy i objawów menopauzy. PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest kompozycja zawierająca kombinację: propionylo-L-karnityny lub jej farmaceutycznie dopuszczalnej soli i 4',5,7-trihydroksyizoflawonu (genisteiny) oraz dodatek do pokarmu zawierający tę kompozycję, a także lek zawierający tę kompozycję.

Kompozycja według wynalazku może być zastosowana do zapobiegania osteoporozie i łagodzenia objawów menopauzy oraz leczenia osteoporozy i objawów menopauzy.

Kompozycja może przybrać postać i działać jako dodatek do pokarmu lub jako faktyczny lek, w zależ noś ci od tego czy wywiera działanie wspomagające, zapobiegawcze lub ściś le lecznicze, które kompozycja ta ma wywierać w zależności od poszczególnych osobników u których ma być stosowana.

Przedmiotem wynalazku jest kompozycja, charakteryzująca się tym, że zawiera kombinację:

(a) propionylo-L-karnityny lub jej farmaceutycznie dopuszczalnej soli; oraz (b) 4',5,7-trihydroksyizoflawonu (genisteiny).

Korzystnie składnik (a) obejmuje ponadto „karnitynę” wybraną z grupy zawierającej L-karnitynę, walerylo-L-karnitynę, izowalerylo-L-karnitynę lub ich farmaceutycznie dopuszczalne sole albo mieszaniny.

Korzystnie składnik (b) obejmuje ponadto izoflawon wybrany z grupy zawierającej 4', 7-dihydroksyizoflawon (daidzeinę), jego 7-glukozyd (daidzynę) i jego 4,7-diglukozyd oraz ich mieszaniny.

Korzystnie stosunek wagowy składników (a) : (b) wynosi od 1:0,01 do 1:1.

Korzystnie składnik (b) ma postać ekstraktów roślinnych, które zawierają ten składnik.

Korzystniej te ekstrakty roślinne obejmują nasiona soi lub siemię lniane.

Korzystnie farmaceutycznie dopuszczalna sól L-karnityny lub alkanoilo-L-karnityny wybrana jest z grupy zawierają cej: chlorek, bromek; jodek; asparginian; monoester kwasu asparginowego; cytrynian; monoester kwasu cytrynowego; winian; fosforan; monoester kwasu fosforowego; fumaran; monoester kwasu fumarowego; glicerynofosforan; glukozofosforan; mleczan; maleinian; monoester kwasu maleinowego; orotan; monoester kwasu szczawiowego; siarczan; monoester kwasu siarkowego; trichlorooctan; trifluorooctan i metanosulfonian.

Kompozycja korzystnie zawiera ponadto witaminy, koenzymy, substancje mineralne i przeciwutleniacze.

Korzystniej kompozycja nadaje się do podawania doustnego, w postaci dodatku do pokarmu.

Korzystniej kompozycja nadaje się do podawania doustnego, pozajelitowego, doodbytniczego lub przezskórnego, w postaci leku.

Przedmiotem wynalazku jest również dodatek do pokarmu zawierający kompozycję według wynalazku do zapobiegania osteoporozie i łagodzenia objawów menopauzy.

Korzystnie dodatek do pokarmu ma postać stałą, półstałą lub ciekłą, korzystniej ma postać pigułek, tabletek, kapsułek, granulatów lub syropu.

Przedmiotem wynalazku jest ponadto lek zawierający kompozycję według wynalazku do leczenia osteoporozy i objawów menopauzy.

Korzystnie lek ma postać stałą, półstałą lub ciekłą, korzystniej ma postać pigułek, tabletek, kapsułek, granulatów, syropu, fiolek lub kropli.

Kompozycję według wynalazku można podawać doustnie, pozajelitowe, doodbytniczo lub przezskórnie i działa ona szczególnie odpowiednio, zarówno u ludzi jak i u zwierząt, jako dodatek do pokarmu lub faktyczny lek.

Jak dobrze wiadomo, zespół pomenopauzalny charakteryzuje się licznymi objawami, łącznie z naczyniowymi, od nagłego zaczerwienienia twarzy po zwiększone ryzyko zaburzeń sercowo-naczyniowych, jak również zaburzeniami psychicznymi i nastroju, a także występowaniem osteoporozy. W okresie tym wzrasta również ryzyko nowotworów.

Osteoporoza jest chorobą rozpowszechnioną wśród starszych pacjentów, ale szczególnie narażone są kobiety po menopauzie.

U kobiet po menopauzie rzeczywiście najczęściej występują osteoporoza, zaburzenia sercowo-naczyniowe i ryzyko nowotworów.

Próby leczniczego zapobiegania i leczenia zmian patologicznych towarzyszących temu okresowi są liczne i obejmują stosowanie substancji mineralnych takich jak wapń, witamin takich jak witamina D lub kalcytonina, ale najpowszechniejsza terapia polegająca na hormonalnej terapii zastępczej (HRT).

PL 192 118 B1

Leczenie estrogenem jest rzeczywiście wyraźnie wskazane w zaburzeniach po menopauzie jako terapia zastępcza, przy dobrze udowodnionym deficycie takich hormonów.

Jednak stosowanie tych hormonów nie jest pozbawione ryzyka. Dobrze znane jest ryzyko zakrzepów z zatorami związane ze stosowaniem estrogenów i stanowią one jeden z czynników ograniczających ich stosowanie. Jednak najpoważniejszym czynnikiem ze wszystkich powyższych jest ryzyko nowotworów. Opisano receptory estradiolu i progesteronu, jak również dihydrotestosteronu w pierwotnych nowotworach jelita grubego i sutka. Aktywację tych receptorów wskazano jako jedną z patogennych przyczyn tych nowotworów.

Hormonalna terapia zastępcza (HRT) wiąże się z szeregiem skutków ubocznych stanowiących nie tylko zagrożenie zakrzepowe i nowotworowe, ale także przyrost wagi, bóle głowy, nudności, depresja oraz obrzęk i naprężenia sutków.

Dodatkowymi objawami uznanymi za przeciwwskazania są występowanie endometriozy, włókniakomięśniaków gładkich macicy lub wcześniej występujących nowotworów sutka i macicy, które często skłaniają lekarza do zaniechania tego typu leczenia i szukania innych, bezpieczniejszych rozwiązań.

Izoflawony i fitoestrogeny wydają się stanowić cenną alternatywę.

Stwierdzenie, że pochodne roślinne są zdolne do wykazywania działania typu estrogenu nasunęło się po odkryciu, że zwierzęta karmione Medicago sativa lub Trifolium repens wykazują zaburzenia zdolności do reprodukcji. Za przyczynę tego zjawiska podejrzewa się obecność w tych roślinach kumesterolu, substancji strukturalnie zbliżonej do estradiolu i zaklasyfikowanej do fitoestrogenów.

Substancje naturalnie występujące w świecie roślin, mające strukturę i działanie podobne do

17e-estradiolu uważa się za fitoestrogeny. Ta kategoria obejmuje liczne związki takie jak lignany, izoflawony, kumestany i laktony kwasu rezorcyklicznego. Fitoestrogeny występują w wielu zbożach i roślinach strączkowych. Rośliny strączkowe, takie jak soja są szczególnie bogate w izoflawony, podczas gdy lignany występują w prawie wszystkich zbożach, a przede wszystkim w siemieniu lnianym.

Fitoestrogeny mogą się tworzyć z prekursorów obecnych w pokarmie, po modyfikacji przez bakterie w żołądku lub jelitach.

Głównymi pochodnymi po modyfikacji lignanów przez bakterie są enterodiol i enterolakton, podczas gdy głównymi pochodnymi izoflawonowymi po usunięciu przez bakterie części glikozydowej są genisteina, daidzeina i ekwol.

Większość z tych fitoestrogenów zidentyfikowano w ludzkiej plazmie i ślinie, jak również w płynie z prostaty i aspiracie z torbieli sutka.

Wszystkie fitoestrogeny wykazują aktywność podobną do estrogenu, chociaż ustępuje ona aktywności estradiolu.

Badania epidemiologiczne wykazały słabsze występowanie nowotworów sutka, jajników i jelita grubego w populacjach spożywających pokarmy zawierające znaczne ilości izoflawonów, w porównaniu z populacjami spożywającymi jedynie niewielkie ilości tych substancji.

Pod tym względem istnieje znaczna różnica pomiędzy populacjami azjatyckimi i zachodnimi.

Prognozy, np. dotyczące nowotworów sutka, są także lepsze dla populacji azjatyckich, takich jak Japonia, niż takich jak USA czy Wielka Brytania.

Ponadto w badaniach in vitro oceniających linie komórkowe nowotworu sutka potwierdzono antyproliferacyjną aktywność fitoestrogenów.

W przypadku osteoporozy stwierdzono także, że występowanie tej choroby rośnie w zależności od niedoboru estrogenu i jest niższe w populacjach azjatyckich o diecie bogatej w izoflawonoidy, niż w populacjach zachodnich.

Ostatnio przypuszcza się, że fitoestrogeny mogą zachowywać się różnie na poziomie receptorów estrogenu w zależności od różnych tkanek, podobnie jak w przypadku syntetycznych estrogenów, takich jak tamoksyfen lub 4-hydroksytamoksyfen, które działają jako antagoniści na poziomie receptorów estrogenu tkanki sutka i jako częściowi agoniści na poziomie naczyń i tkanki kostnej.

Co do genisteiny (4',5,7-trihydroksyizoflawonu) należy także rozważyć inne mechanizmy działania, takie jak hamowanie ATP-azy błonowej oraz hamowanie kinazy tyrozynowej i topoizomerazy II.

Doniesiono także, że genisteina wykazuje bezpośredni wpływ metaboliczny na metabolizm kostny, i że jest zdolna do hamowania ponownego wychwytu kostnego w hodowlach in vitro przynasadowej tkanki udowej. Genisteina zabezpiecza także komórki śródbłonkowe przed ryzykiem miażdżycy i zapobiega rozwojowi lub hamuje rozwój nowotworu. Jakkolwiek ogólnie wydaje się, że ryzyko nowotworu jest obniżone nie tylko przez spożywanie genisteiny, ale także ekstraktów sojowych.

PL 192 118 B1

Wydaje się, że pośród różnych izoflawonów to genisteina i daidzyna są tymi, które wykazują najściślejsze oddziaływanie z receptorami estrogenu.

Właściwości te powodują, że fitoestrogeny są cennymi kandydatami jako substytuty dla estradiolu, nie powodując żadnych z wymienianych skutków ubocznych i nadając się praktycznie do nieograniczonego spożycia, które ma miejsce w tych populacjach, gdzie pokarm obejmuje w zasadzie spożywanie jarzyn i roślin strączkowych.

Metaboliczne działanie karnityn jest dobrze znane. L-karnityna, acetylo-L-karnityna, propionyloL-karnityna i izowalerylo-L-karnityna wykazują wszystkie praktycznie taką samą aktywność na poziomie mitochondrialnym i na poziomie β-oksydacji kwasów tłuszczowych, chociaż z pewnymi różnicami w zależności od ich kinetyki i rozpatrywanych tkanek.

Karnityny wykazują także znaczne działanie przeciwutleniające zapewniając dzięki temu zabezpieczający wpływ przeciwko lipoperoksydacji błony fosfolipidowej i przeciwko stresowi tlenowemu indukowanemu na poziomie komórek mięśnia sercowego i śródbłonka.

Wykazano także aktywność karnityn w metabolizmie węglowodanów. W trakcie starzenia stężenie karnityny w tkance spada i dlatego też zmniejszają się możliwości metaboliczne różnych tkanek. Niekorzystnie wpływa to zwłaszcza na takie tkanki jak tkanka kostna, która dla utrzymania masy kostnej wymaga ciągłej odbudowy i funkcjonalnych możliwości metabolicznych w części osteoblastów.

Obecnie niespodziewanie stwierdzono, że kompozycja według wynalazku obejmująca kombinację zawierającą jako składniki charakterystyczne:

(a) propionylo-L-karnitynę lub jedną z jej farmaceutycznie dopuszczalnych soli;

(b) oraz 4',5,7-trihydroksyizoflawon (genisteinę) jest nadzwyczaj skuteczna w profilaktyce i/lub leczeniu osteoporozy i zespołu pomenopauzowego w wyniku silnego działania synergistycznego wykazywanego przez jej składniki. Stwierdzono także, że składnik (a) może ponadto korzystnie zawierać „karnitynę” wybraną z grupy zawierającej L-karnitynę, acetylo-L-karnitynę, walerylo-L-karnitynę, izowalerylo-L-karnitynę lub ich sole dopuszczone do stosowania w farmacji albo ich mieszaniny, i że składnik (b) może ponadto zawierać izoflawon wybrany z grupy składającej się z 4', 7-dihydroksyizoflawonu (daidzeiny), jego 7-glukozydu (daidzyny) i jego 4,7-diglukozydu albo ich mieszaniny.

Stosunek wagowy (a):(b) sięga od 0,01 do 1:1. W kompozycji składnik (b) może występować w postaci zawierającego go ekstraktu składników roślinnych, takich jak, na przykład, nasiona soi lub siemię lniane.

Poniżej opisano liczne testy wykazujące niską toksyczność i dobrą tolerowalność kompozycji według niniejszego wynalazku, jak również silny efekt synergistyczny wytwarzany przez jej składniki.

Testy toksykologiczne

Zarówno pojedyncza dawka jak i długotrwałe podawanie mieszaniny karnityn (kombinacji składającej się z L-karnityny + acetylo-L-karnityny + propionylo-L-karnityny + izowalerylo-L-karnityny w stosunku wagowym pomiędzy poszczególnymi karnitynami wynoszącym 1:1) lub propionylo-L-karnityny lub mieszaniny izoflawonów z soi lub genisteiny, podanych w celu oceny zarówno ostrej jak i chronicznej toksyczności kompozycji według niniejszego wynalazku, wykazało niską toksyczność i dobrą tolerancję tych produktów, czy były one podawane same, czy też w kombinacji.

Udowodniono, że przy podawaniu w postaci pojedynczej dawki możliwe jest podanie, zarówno szczurom jak i myszom, dawki 600 mg/kg mieszaniny karnityn, lub 600 mg/kg samej propionylo-L-karnityny lub 5 g/kg ekstraktu sojowego zawierającego 5% izoflawonów, lub 15 mg/kg genisteiny albo różnych kombinacji tych produktów nie powodując śmiertelności czy widocznych objawów wystąpienia toksyczności u tak traktowanych zwierząt. Równie dobrze tolerowane było długotrwałe podawanie szczurom przez trzydzieści kolejnych dni 2 g/kg ekstraktu sojowego zawierającego 5% izoflawonów razem z 200 mg/kg mieszaniny karnityn lub ze 150 mg/kg propionylo-L-karnityny, jak również 5 mg/kg genisteiny podawanej w kombinacji przez taki sam okres albo z mieszaniną karnityn, albo z propionylo-L-karnityną. W tych testach na koniec trzydziestego dnia traktowania także nie stwierdzono odchyleń o charakterze toksycznym, ani w różnych wykonanych chemicznych testach krwi, ani co do liczby czerwonych ciałek krwi. Badania histologiczne przeprowadzone na głównych narządach również nie wykazały żadnych znacznych zmian.

Ocena zmian stężenia osteokalcyny

Istnieje ścisła zależność pomiędzy zmianami poziomu osteokalcyny w plazmie i aktywnością osteoblastów tkanki kostnej, a redukcja poziomów osteokalcyny w plazmie jest wskaźnikiem rosnącej aktywności osteoblastów, od której wydaje się zależeć osteoporoza u starszych pacjentów lub u kobiet

PL 192 118 B1 w okresie po menopauzie. Testy te przeprowadzono na grupie myszy w wieku co najmniej 7 miesięcy, podzielonej na różne grupy po 10 myszy każda.

Podczas gdy jedną grupę traktowano jako grupę kontrolną, innym grupom podawano wraz z ich pokarmem mieszaninę karnityn (100 mg/kg) zawierającą w tych testach, jak i w innych, mieszaninę L-karnityna + acetylo-L-karnityna + propionylo-L-karnityna + izowalerylo-L-karnityna w stosunku wagowym 1:1 lub propionylo-L-karnitynę (100 mg/kg) lub ekstrakt sojowy zawierający 5% izoflawonu (2 g/kg) lub genisteinę (5 mg/kg) albo różne kombinacje tych składników. Traktowanie polegało na dziennym podawaniu przez kolejne trzydzieści dni lub sześćdziesiąt dni. Próbę na osteokalcynę w surowicy wykonywano wed ł ug metody opisanej przez Grunhaberga (Grunhaberg i wsp., Meth. Enzymatology, 207, 516, 1984) pobierając z okolicy nadoczodołowej próbki krwi od zwierząt kontrolnych oraz traktowanych.

Jak można zobaczyć na podstawie wyników przedstawionych w Tabeli 1, podawanie mieszaniny karnityn lub propionylo-L-karnityny lub ekstraktu sojowego lub genisteiny było zdolne podwyższyć stężenie osteokalcyny w surowicy traktowanych zwierząt, podczas gdy u zwierząt kontrolnych poziom osteokalcyny w surowicy miał tendencję spadkową wraz z wiekiem. Niespodziewanie jednak najwyższy wzrost obserwowano po skojarzonym podawaniu mieszaniny karnityn i ekstraktu sojowego, jak również po podawaniu kombinacji propionylo-L-karnityna plus genisteina.

Wzrost stężeń osteokalcyny był jeszcze bardziej widoczny u zwierząt traktowanych przez kolejne sześćdziesiąt dni, podczas gdy zwierzęta kontrolne traktowane przez sześćdziesiąt dni wykazywały jeszcze wyraźniejszy, zależny od wieku, spadek poziomów osteokalcyny.

Tak więc wyniki tych testów wykazują, że istnieje wyraźnie wykrywalny silny efekt synergistyczny pomiędzy rozpatrywanymi karnitynami i izoflawonami, a zwłaszcza pomiędzy propionylo-Lkarnityną i genisteiną. Ten efekt synergistyczny niniejszej kombinacji wydaje się być nieprzewidziany i niespodziewany w ś wietle efektów uzyskiwanych z pojedynczymi wydzielonymi skł adnikami kompozycji według niniejszego wynalazku.

Testy na syntezę prostacykliny

Prostacyklina (PGI2) jest jednym z produktów wytwarzanych przez działanie cyklooksygenazy na poziomie kwasu tłuszczowego, takiego jak kwas arachidonowy i, niepodobnie do (PG)E2 lub leukotrienów, takich jak (LT)C1, nie wykazuje aktywności zapalnej, naczyniospastycznej, osteoklastycznej czy zakrzepowej typu prostaglandyn, ale raczej znaczną aktywność chroniącą komórki, działającą w kierunku rozszerzania naczyń oraz osteoblastyczn ą , a jej tworzenie się jest raczej zwią zane z aktywnością COX1 niż COX2.

Celem tych testów było ustalenie, czy podawanie szczurom mieszaniny karnityn (L-karnityna + acetylo-L-karnityna + propionylo-L-karnityna + izowalerylo-L-karnityna we wzajemnym stosunku wagowym 1:1) lub ekstraktu sojowego lub genisteiny lub propionylo-L-karnityny albo różnych kombinacji tych produktów może prowadzić do wzrostu produkcji prostacykliny (PGI2) . Wykazano, że rzeczywiście prostaglandyny, a w szczególności prostacyklina, mogą regulować wytwarzanie czynnika wzostu typu insuliny (IGF-1) i wpływać przez to na metabolizm chondrocytowy.

Ponadto, jak wiadomo, istnieje ścisły związek pomiędzy IGF-1 i hormonem wzrostu i udowodniono, że ten ostatni, pośród jego innych pozytywnych wpływów na wzrost, może odgrywać ważną rolę w przemodelowaniu kości oraz w aktywności osteoblastycznej. Prostaglandyny mogą także regulować wpływy wielu innych hormonów, łącznie z wpływami estrogenów.

Metodą stosowaną w tym teście była metoda opisana przez G.R. Elliota w Brit. J. Nutrition, 64, 497, 1990, mierząca uwalnianie prostaglandyn przez makrofagi otrzewnowe wydzielone z grupy szczurów, którym podawano przez siedem kolejnych dni albo mieszaninę karnityn albo ekstrakt sojowy albo propionylo-L-karnitynę albo genisteinę albo różne kombinacje tych produktów wraz z ich pokarmem. Podawanymi dawkami było 400 mg/kg propionylo-L-karnityny lub 8 g/kg ekstraktu sojowego lub 40 mg/kg genisteiny lub takie same dawki kombinacji różnych produktów. Pierwszego dnia traktowania wszystkim zwierzętom podano dootrzewnowe 2 cm³ roztworu zawierającego 2 mg karrageniny.

Po ostatnim dniu traktowania wyizolowano makrofagi otrzewnowe ze szczurów kontrolnych i traktowanych tak, aby otrzymać 2x10^-6/cm³ zawiesiny komórkowej.

Jeden cm³ tak otrzymanego preparatu makrofagowego inkubowano przez okres dwóch godzin w celu oszacowania podstawowego uwalniania po 30 minutach od umieszczenia w kontakcie z jonoforem takim jak A2318. Komórki odwirowano i supernatant analizowano pod kątem zawartości PGI2 według metody radioimmunologicznej opisanej przez Zijstra i wsp., (Zjistra F.J., Vincent J.E. J. Chromatography, 311, 39, 1984).

PL 192 118 B1

Jak można zobaczyć na podstawie wyników podanych w Tabeli 2, podawanie mieszaniny karnityn i propionylo-L-karnityny prowadzi do wzrostu syntezy PGI2 w makrofagach z traktowanych szczurów, podczas gdy u szczurów traktowanych ekstraktem sojowym lub genisteiną widać jedynie skromny wzrost. Jakkolwiek wydaje się, że wzrost syntezy PGI2 ma głównie miejsce u szczurów traktowanych kombinacją karnityn plus ekstrakt sojowy lub kombinacją propionylo-L-karnityny plus ekstrakt sojowy albo genisteina.

Wzrost uwalniania prostacyklin przez makrofagi ze zwierząt traktowanych za pomocą tych kombinacji ukazuje wyraźny znaczny efekt synergistyczny.

Testy na wzrost komórek osteoblastycznych

W świetle waż nej roli granej przez osteoblasty w regulowaniu wzrostu i przemodelowywania kości przeprowadzono szereg testów aby dokonać oceny, czy obecność karnityn lub izoflawonoidów i genisteiny mogłaby wpływać na wzrost komórek osteoblastycznych in vitro. W tym celu osteoblastyczne komórki mysie (komórki typu osteoblastów MC3T3), po trypsynizacji i umieszczeniu w środowisku wzbogaconym o zdeaktywowaną termicznie 2% płodową surowicę wołową hodowano na płytkach (ze studzienkami, z których każda zawierała około 10000 komórek) w obecności i przy braku mieszaniny karnityn (kombinacji L-karnityna + acetylo-L-karnityna + propionylo-L-karnityna + izowalerylo-L-karnityna w stosunku wagowym 1:1) lub propionylo-L-karnityny lub izoflawonów lub genisteiny, które dodawano do środowiska hodowli po odpowiednim rozcieńczeniu do stężeń sięgających od 0,05 mM karnityny do 0,005 mM izoflawonów lub genisteiny. Po 72-godzinnej inkubacji liczono liczbę komórek metodą kolorymetryczną przez redukcję dimetylotiazolodifenylotetrazolu według techniki opisanej przez Riancho (Riancho J.A., J. Bonę Mineer. Res., 10, 439, 1995). Wyniki przedstawiono w Tabeli 3.

Jak można zobaczyć na podstawie wyników otrzymanych w tych testach, podczas gdy mieszanina karnityn i propionylo-L-karnityna wykazują słaby wpływ na wzrost komórek inkubowanych wraz z nimi, ani izoflawony ani genisteina nie wydają się wpływać na normalną szybkość wzrostu komórek w porównaniu z kontrolą .

Kombinacja izoflawonów lub genisteiny z mieszaniną karnityn lub z propionylo-L-karnityną znacznie przyśpiesza wzrost osteoblastów i sprawia to w znacznie szerszym zakresie, niż oczekuje się przy stosowaniu samych karnityn.

Tak więc w tych testach także osiągnięto znaczny niespodziewany efekt synergistyczny pomiędzy karnitynami i ekstraktem z soi lub genisteiną.

T a b e l a 1

Stężenia osteokalcyny w surowicy mysiej traktowanej 100 mg/kg mieszaniny karnityn (L-karnityna 25 mg + acetylo-L-karnityna 25 mg + propionylo-L-karnityna 25 mg + + izowalerylo-L-karnityna 25 mg) lub ze 100 mg/kg propionylo-L-karnityny lub ze 100 mg/kg ekstraktu z soi zawierającego 5% izoflawonów lub ze 100 mg/kg genisteiny albo z różnymi kombinacjami tych produktów.
	Osteokalcyna Czas traktowania
Traktowanie	30 dni	60 dni
Kontrola	120,4±8,6	90,5±7,9
Mieszanina karnityn	136,2±9,5	109,4±8,7
Propionylo-L-karnityna	130,7110,1	98,5±8,1
Ekstrakt z soi	139,4±11,6	112,7±9,4
Genisteina	135,9±10,2	100,1±10,2
Mieszanina karnityn + ekstrakt z soi	295,6±19,8	250,5±20,3
Mieszanina karnityn + genisteina	285±20,1	245,9±19,8
Propionylo-L-karnityna + genisteina	289±20,9	258,1±20,6

PL 192 118 B1

T a b e l a 2

Ocena wpływu podawania mieszaniny karnityn, propionylo-L-karnityny, ekstraktu z soi lub genisteiny albo ich różnych kombinacji na syntezę prostacykliny w otrzewnowych makrofagach szczura.
	Wartości uwalniania PGI2 z makrofagów w porównaniu z kontrolami
Traktowanie	(ng/2x10^-6 komórek)
Kontrola	0,25±0,03
Mieszanina karnityn	2,7±0,15
Propionylo-L-karnityna	3,0±0,22
Ekstrakt z soi	0,35±0,15
Genisteina	0,39±0,27
Mieszanina karnityn + ekstrakt z soi	4,7±0,31
Mieszanina karnityn + genisteina	4,8±0,51
Propionylo-L-karnityna + ekstrakt z soi	7,2±0,45
Propionylo-L-karnityna + genisteina	6,6±0,55

T a b e l a 3

Wpływ mieszaniny karnityn, propionylo-L-karnityny, ekstraktu z soi lub genisteiny, samych i w różnych kombinacjach na komórki typu osteoblastów MC3T3.
Traktowanie	Wartości procentowego wzrostu w porównaniu z kontrolami
Mieszanina karnityn	+ 15±0,9
Propionylo-L-karnityna	+ 18±1,2
Ekstrakt z soi	- 8±0,5
Genisteina	+ 5±1,5
Mieszanina karnityn + ekstrakt z soi	+ 26±2,5
Mieszanina karnityn + genisteina	+ 28±3,3
Propionylo-L-karnityna + ekstrakt z soi	+ 25±6,0
Propionylo-L-karnityna + genisteina	+ 31±4,0

Poniżej podano kilka obrazujących, nie ograniczających przykładów kompozycji według wynalazku:

1) Mieszanina karnityn (L-karnityna 125 mg, acetylo-L-karnityna 125 mg, propionylo-L-karnityna 125 mg, izowalerylo-L-karnityna 125 mg) Ekstrakt z soi (zawierający 5% izoflawonu)

2) Mieszanina karnityn (L-karnityna 50 mg, acetylo-L-karnityna 50 mg, propionylo-L-karnityna 50 mg, izowalerylo-L-karnityna 50 mg) Ekstrakt z soi (zawierający 5% Izoflawonu)

3) Propionylo-L-karnityna

Ekstrakt z soi (zawierający 5% izoflawonu) mg 500 mg 500 mg 200 mg 200 mg 500 mg 500

PL 192 118 B1

4) Propionylo-L-karnityna mg

Ekstrakt z soi (zawierają cy 5% Izoflawonu mg

5) Mieszanina karnityn mg (L-karnityna 125 mg, acetylo-L-karnityna 125 mg, propionylo-L-karnityna 125 mg, izowalerylo-L-karnityna 125 mg)

Genisteina mg

6) Mieszanina karnityn mg (L-karnityna 50 mg, acetylo-L-karnityna 50 mg, propionylo-L-karnityna 50 mg, izowalerylo-L-karnityna 50 mg)

Genisteina mg

7) Propionylo-L-karnityna mg

Genisteina mg

8) Propionylo-L-karnityna mg

Genisteina mg

9) Mieszanina karnityn mg (L-karnityna 50 mg, acetylo-L-karnityna 50 mg, propionylo-L-karnityna 50 mg, izowalerylo-L-karnityna 50 mg)

Ekstrakt z nasion soi (zawierają cy 5% izoflawonu) mg

Izoflawonowy ekstrakt z siemienia lnianego mg

Witamina D mg

Wapno mg

Witamina E mg

CoQ10 mg

Chrom mg

Cynk mg

Magnez mg

Metionina selenowa mg

Pirydoksyna mg

Witamina C mg

10) Mieszanina karnityn mg (L-karnityna 75mg, acetylo-L-karnityna 75 mg, propionylo-L-karnityna 75mg, izowalerylo-L-karnityna 75mg)

Ekstrakt z nasion soi (zawierają cy 5% izoflawonu) mg

Kwas eikozapentaenowy (EPA) mg

Kwas dekozaheksaenowy ((DHA) mg

Izoflawonowy ekstrakt z siemienia lnianego mg

Rezweratrol mg

Witamina D mg

Wapń mg

Witamina E mg

CoQ10 mg

200

500

200

500

200

0,1

250

PL 192 118 B1

Chrom	mg	5
Cynk	mg	5
Magnez	mg	5
Metionina selenowa	mg	0,1
Pirydoksyna	mg	50
Witamina C	mg	50

Przez sól L-karnityny lub alkanoilo-L-karnityny dopuszczoną do stosowania w farmacji rozumie się każdą sól tych aktywnych składników z kwasem, która nie powoduje wzrostu niepożądanych skutków toksycznych lub ubocznych. Kwasy te są dobrze znane ekspertom z dziedziny farmakologii i farmacji.

Nie ograniczające przykłady takich odpowiednich soli są następujące: chlorek, bromek; jodek; asparginian; monoester kwasu asparginowego; cytrynian; monoester kwasu cytrynowego; winian; fosforan; monoester kwasu fosforowego; fumaran; monoester kwasu fumarowego; glicerynofosforan; glukozofosforan; mleczan; maleinian; monoester kwasu maleinowego; orotan; szczawian; monoester kwasu szczawiowego; siarczan; monoester kwasu siarkowego; trichlorooctan; trifluorooctan i metanosulfonian.

Spis farmaceutycznie dopuszczalnych soli, zatwierdzonych przez FDA, podano w Int.J. of Pharm. 33 (1986), 201-217; tę ostatnią publikację załączono tu jako odnośnik. Kompozycja według niniejszego wynalazku może także zawierać witaminy, koenzymy, substancje mineralne i antyutleniacze.

Odpowiednie zaróbki do stosowania w celu preparowania kompozycji według wynalazku uwzględniające drogę podania z wyboru będą oczywiste dla fachowców w dziedzinie farmacji i przemysłu spożywczego.

Claims

1. Kompozycja, znamienna tym, że zawiera kombinację:

a) propionylo-L-karnityny lub jej farmaceutycznie dopuszczalnej soli; oraz

b) 4',5,7-trihydroksyizoflawonu (genisteiny).

2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że składnik (a) obejmuje ponadto „karnitynę” wybraną z grupy zawierającej L-karnitynę, walerylo-L-karnitynę, izowalerylo-L-karnitynę lub ich farmaceutycznie dopuszczalne sole albo mieszaniny.

3. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że składnik (b) obejmuje ponadto izoflawon wybrany z grupy zawierającej 4',7-dihydroksyizoflawon (daidzeinę), jego 7-glukozyd (daidzynę) i jego 4,7-diglukozyd oraz ich mieszaniny.

4. Kompozycja zastrz. 1, znamienna tym, że stosunek wagowy składników (a) : (b) wynosi od 1:0,01 do 1:1.

5. Kompozycja zastrz. 1, znamienna tym, że składnik (b) ma postać ekstraktów roślinnych, które zawierają ten składnik.

6. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że te ekstrakty roślinne obejmują nasiona soi lub siemię lniane.

7. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że farmaceutycznie dopuszczalna sól L-karnityny lub alkanoilo-L-karnityny wybrana jest z grupy zawierającej: chlorek, bromek; jodek; asparginian; monoester kwasu asparginowego; cytrynian; monoester kwasu cytrynowego; winian; fosforan; monoester kwasu fosforowego; fumaran; monoester kwasu fumarowego; glicerynofosforan; glukozofosforan; mleczan; maleinian; monoester kwasu maleinowego; orotan; monoester kwasu szczawiowego; siarczan; monoester kwasu siarkowego; trichlorooctan; trifluorooctan i metanosulfonian.

8. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że ponadto zawiera witaminy, koenzymy, substancje mineralne i przeciwutleniacze.

9. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 8, znamienna tym, że nadaje się do podawania doustnego, w postaci dodatku do pokarmu.

PL 192 118 B1

10. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 8, znamienna tym, że nadaje się do podawania doustnego, pozajelitowego, doodbytniczego lub przezskórnego, w postaci leku.

11. Dodatek do pokarmu zawierający kompozycję według zastrzeżenia 9, do zapobiegania osteoporozie i łagodzenia objawów menopauzy.

12. Dodatek do pokarmu według zastrz. 11, znamienny tym, że ma postać stałą, półstałą lub ciekłą.

13. Dodatek do pokarmu według zastrz. 12, znamienny tym, że ma postać pigułek, tabletek, kapsułek, granulatów lub syropu.

14. Lek zawierający kompozycję według zastrzeżenia 10, do leczenia osteoporozy i objawów menopauzy.

15. Lek według zastrz. 14, znamienny tym, że ma postać stałą, półstałą lub ciekłą.

16. Lek według zastrz. 15, znamienny tym, że ma postać pigułek, tabletek, kapsułek, granulatów, syropu, fiolek lub kropli.