PL191805B1 - Prefabrykowany, warstwowy element drewniany - Google Patents

Abstract

1. Prefabrykowany warstwowy element dre- wniany, z co najmniej trzema polaczonymi ze soba warstwami, z bezposrednio obok siebie ulozonych elementów drewnianych w ksztalcie desek lub kantówek, gdzie elementy drewnia- ne, co najmniej dwóch sasiednich warstw, ma- ja rózne kierunki ulozenia, znamienny tym, ze warstwowy element drewniany (1) jest wykona- ny z jednego materialu i sklada sie tylko z dre- wna i ze polaczenie pojedynczych warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f) jest zrealizowane za pomoca kolka (4), który przebija warstwy (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f) z elementów drewnianych (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f). PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy prefabrykowanego elementu drewnianego.

W budownictwie wielkopłytowym są używane elementy prefabrykowane, które są ukształtowane jako elementy ścienne i sufitowe i które są montowane na placu budowy. Jest wiadomo, takie elementy są odlewane jako betonowe elementy gotowe. Również jest wiadomo, że takie elementy, o ile służą jako elementy ścienne, są produkowane jako lekkie płyty budowlane z wełny drzewnej, włókna drzewnego i wiór drewnianych. Te lekkie płyty budowlane nadają się tylko na płyty okładzinowe i nie są wykorzystywane jako elementy nośne. Także są znane elementy ścienne, które składają się z ramy, która jest zamknięta płytami okrywowymi i wypełniona materiałem izolującym. Te elementy nie nadają się na elementy nośne.

W budownictwie z drewna znane są konstrukcje szkieletowe, w którym szkielet nośny ścian jest wykonany z klejonych elementów drewnianych, który jest wypełniony nienośnymi materiałami lub materiałami o niewystarczającej nośności. Konstrukcja szkieletowa nie nadaje się do wykorzystania w budownictwie wielkopłytowym.

W końcu jest znane budownictwo blokowe, w którym masywne drewniane belki są ułożone jedna na drugiej warstwami. Budownictwo blokowe również nie nadaje się do wykorzystania w budownictwie wielkopłytowym. Poziome ułożenie belek może doprowadzić do różnych naprężeń montażowych i przez to prowadzić do krzywienia ścian.

Dalej, są znane różne systemy, w których elementy nośne, ściany lub elementy są klejonymi lub zbitymi ze sobą warstwami z desek.

Znane warstwowe elementy drewniane, przykładowo płyty panelowe, składają się z wielu warstw z drewna sklejonych ze sobą i są wykorzystane w zabudowie wnętrz i produkcji mebli. Z powodu dodatkowych substancji wiążących dochodzi do nieuniknionych emisji. Ponadto substancje wiążące powodują dławienie dyfuzji lub jej hamowanie i uniemożliwiają lub przeszkadzają w wymianie wilgoci. Poza tym, z powodu chemicznych substancji wiążących jak kleje ze sztucznych żywic, występują problemy przy utylizacji odpadów i starego materiału, ponieważ przy spalaniu wydzielane są szkodliwe związki. Dalszą wadą jest to, że nie ma żadnych długoletnich doświadczeń z klejonymi elementami warstwowymi, tak że nie mogą być zrobione żadne pewne wypowiedzi na temat starzenia się i zmian jakości po długoletnim używaniu jako elementów ściennych. Tego typu warstwowe elementy drewniane są przykładowo przedstawione w opisach patentowych AU 80 770/82 B, SU 1 377 352 A lub EP 0 194 238 B.

Użycie kołków w innym kontekście jest samo z siebie znane. Tak więc przykładowo w opisie patentowym DE 727 246 A jest przedstawione złącze kątowe w konstrukcji ramy okiennej niepodatnej na zwichrowanie, w której połączenie piórowe dwóch elementów jest dodatkowo zabezpieczone kołkiem. Tego rodzaju złącza kątowe nadają się tylko do określonych przypadków a nie do konstruowania elementów ściennych.

Zadaniem wynalazku jest uniknięcie wspomnianych wad i skonstruowanie jednomateriałowego warstwowego elementu drewnianego, który nie będzie wymagał klejenia i/lub powierzchniowego połączenia za pomocą gwoździ. Poza tym powinny zostać oddane do dyspozycji konstrukcje drewniane dla budowli i konstrukcji nośnych, w szczególności domów, które wykazują zalety budownictwa masywnego i zalety budownictwa wielkopłytowego.

Zgodnie z wynalazkiem zadanie to zostało rozwiązane przez to, że połączenie pojedynczych warstw jest realizowane wyłącznie za pomocą kołków, które korzystnie, warstwy z drewna w zasadzie przebijają. W ten sposób został wytworzony warstwowy element drewniany, który w całości bez chemicznych i metalowych elementów łączących może zostać wyprodukowany. Szczególnie dobre połączenie poszczególnych warstw zostaje osiągnięte, wtedy gdy kołki są rozmieszczone w szachownicę. Korzystnie warstwowy element drewniany jest wykonany wyłącznie z jednego materiału i składa się z drewna. Odpady i stare elementy mogą być bezproblemowo utylizowane.

Celem polepszenia statycznych własności i sztywności warstwowego elementu drewnianego jest przewidziane to, że warstwowy element drewniany posiada co najmniej trzy warstwy z drewna, przy czym korzystnie elementy drewniane, co najmniej warstwy środkowej, są ukształtowane jako kantówki. Szczególnie korzystnie jest przy tym, gdy co najmniej dwie warstwy z kantówek są ułożone w jednakowym kierunku, które korzystnie ze sobą sąsiadują. Co najmniej jedna zewnętrzna warstwa jest ukształtowana z desek.

PL 191 805 B1

Celem osiągnięcia dobrych własności statycznych i wysokiej obciążalności wzdłużnej warstwowego elementu drewnianego, jest korzystnie aby grubości warstw z elementów drewnianych wynosiły około 8 mm do 120 mm. Grubości poszczególnych warstw są dobierane według żądań, przy czym warstwy środkowe są wytworzone z uwzględnieniem warunków statycznych, a warstwy zewnętrzne, ze względu na izolację akustyczną i cieplną. Grubości warstw mogą albo od zewnątrz do środka albo od środka na zewnątrz wzrastać. Jest zrozumiałe, że wszystkie warstwy mogą być wykonane o tej samej grubości. Szerokość pojedynczych elementów drewnianych może przy tym wynosić od 40 mm do 400 mm.

W szczególnie korzystnym wariancie wykonania wynalazku jest przewidziane, że połączenie pomiędzy kołkami i elementami z drewna zachodzi w zasadzie poprzez siły przyczepności wywołanych zwiększeniem się objętości kołka na skutek wyrównania wilgotności pomiędzy elementami z drewna i kołkiem. Wytworzenie warstwowego elementu drewnianego ma miejsce przez to, że zawartość wilgoci w kołkach jest niższa aniżeli zawartość wilgoci elementów drewnianych warstw i wysuszone kołki w otworach warstw elementów drewnianych powiększają się, przy czym przekrój poprzeczny kołków i otworów jest tak dobrany, że na skutek zwiększenia objętości kołków wywołanej wyrównaniem wilgotności pomiędzy drewnem i kołkami, występuje połączenie zamknięte siłowo. Poprzez zamierzoną różnicę wilgotności pomiędzy kołkami i drewnem poszczególnych warstw jest osiągnięta wysoka jakość połączenia. Kołki są odpowiednio bardziej wysuszone niż deski i po wbiciu, na skutek wyrównania wilgotności, nabierają wody z otaczającego ich drewna. Powoduje to zwiększenie objętości i doskonałe zaklinowanie i wytrzymałość kołków na wyciąganie. Dodatkowe zabezpieczenie i szybka obróbka jest możliwa, gdy kołki od strony czoła zostaną zabezpieczone wbitymi klinami. Przy wytwarzaniu warstwowych elementów drewnianych nie jest osiągnięte od razu pełne osadzenie kołków, ponieważ potrzeba czasu aby zaszło wyrównanie wilgotności. Poprzez wbicie klinów w kołki, warstwowy element drewniany może zostać wyjęty z prasy natychmiast i osiąga on końcową wytrzymałość. Umożliwia to przyspieszenie biegu produkcji. Przy tym dodatkowo lub alternatywnie jest również możliwe potraktowanie kołków przed ich osadzeniem, mieszaniną gliny, wapna i wody, co szczególnie wzmacnia oddziaływanie pęcznienia. Przed wielu laty podobne połączenie było określone jako połączenie klejem kazeinowym i było stosowane w łączeniu drewna.

Przy wykorzystaniu warstwowych elementów drewnianych w budownictwie wysokim jest wymagane w wielu wypadkach, aby dla przejęcia siły wiatru, działającej na budynki, elementy wykazywały dużą wytrzymałość na ścinanie w płaszczyźnie elementów budowlanych. W prostokątnych budowlach mogą wystąpić na skutek obciążenia wiatrem takie siły poprzeczne w ścianach, które są skierowane równolegle do kierunku wiatru i które przy niewystarczającej wytrzymałości będą prowadzić do tego, że warstwowe elementy drewniane będą prostopadłościennie deformowane. W warunkach normalnych temu zniekształceniu będzie zapobiegać tarcie pomiędzy poszczególnymi warstwami. Ponieważ stwierdzenie sił tarcia w niektórych przypadkach w sposób obliczeniowy jest trudne, więc w określonych przypadkach jest przewidziana warstwa z drewna zorientowanego ukośnie. W ten sposób także przy wystąpieniu sił wiatru może zostać wytworzona wytrzymałość o odpowiedniej wartości.

Elementy gotowe dla budynków są w ten sposób ukształtowane, że dla jednostek o dużych powierzchniach, w szczególności elementów ściennych, sufitowych i dachowych, kilka warstwowych elementów drewnianych jest ze sobą połączone, przy czym korzystnie połączenie jest realizowane jako połączenie poprzez rowek/pióro, nakładkę, jaskółczy ogon i/lub połączenie śrubowe.

Myśl przewodnia budownictwa z drewna polega na tym, że ściana, sufit i element okrywowy są wykonane z warstw z desek lub warstw z kantówek drewnianych, przy czym pojedyncze elementy są ułożone w różnych kierunkach w płaszczyźnie elementu. Połączenie poszczególnych warstw ze sobą zachodzi poprzez kołki drewniane rozmieszczone w szachownicę. Wymagania statyczne względem każdego elementu, zależne od użycia jako element ścienny, okrywowy lub dachowy i zależne od statycznych wymogów, są spełnione poprzez odpowiednie wymiary (grubości) poszczególnych warstw.

Osiągnięte przez to własności statyczne i wytrzymałość poszczególnych elementów umożliwiają budowę i konstrukcje wielopiętrowe bez dodatkowego szkieletu z belek nośnych lub innych materiałów.

W elementach ściennych, stojące kantówki przejmują siły wewnątrz połączenia warstwowego elementów zrobionego z użyciem kołków poprzez ich wyróżniającą się obciążalność podporową. W przypadku elementów okrywowych i dachowych, występujące siły, w kierunku podłużnym okryw, względnie w naprężeniach dachów, są przejmowane przez warstwy z desek i kantówek.

Przez naprzemiennie ułożone włókna drzewne w elementach, względnie przez stojący bieg włókien drzewnych, w ścianach nie występują odsadzenia i zapewniona jest długotrwała stabilność budowli.

PL 191 805B1

Ponieważ elementy są wykonane tylko z drewna, występują szczególnie korzystne własności budowlano-fizjologiczne w wykonanych budowlach. Ściany są w pełni otwarte dla dyfuzji, przez co wilgoć może dyfundować. Nie ma miejsca emisja z klejów z żywic sztucznych. W związku z tym, te konstrukcje budowlane umożliwiają mocną konstrukcję ścian i z odpowiednio mocną zabudową bez dodatkowych materiałów izolujących umożliwiają osiągnięcie wysokich wartości współczynnika przewodności k. Masywne elementy drewniane na ściany i okrywy tworzą bardzo dobrą izolację akustyczną i spełniają poprzez wyłączne użycie drewna, wszystkie ekologiczne wymagania w wyróżniający się sposób.

Z tych masywnych elementów drewnianych wykonane ściany lub sufity mogą zostać obrobione na zewnątrz w sposób prosty i racjonalny. Celem położenia rur i kabli, w sposób prosty mogą zostać wyfrezowane wybrania rowkowe lub wywiercone otwory przelotowe w elementach drewnianych. Także wbicie gwoździ i kołków lub wkręcenie śrub w ściany jest skrajnie proste. Przez to, przy wykonawstwie, poprzez celowe opuszczenie poszczególnych warstw z kantówek lub desek i wolnostojących sąsiednich elementów drewnianych i poprzez frezowanie otworów przelotowych, mogą stworzyć system składający się z wstępnie przygotowanych kanałów w elementach.

Podczas produkcji prefabrykatów lub później na budowie, w elementach mogą zostać wykonane różne systemy izolacji cieplnej, jak pełna ochrona cieplna, podkład pod tynk, elewacje z tylną wentylacją.

W przykładach wykonania wynalazek zostanie następnie przedstawiony bliżej na rysunkach. Figura 1 przedstawia schematycznie widok ukośny warstwowego elementu drewnianego według wynalazku, fig. 2 - widok odpowiadający fig. 1, na którym jest pokazany nieznacznie zmieniony warstwowy element drewniany i fig. 3 - schematycznie częściowy przekrój poprzeczny warstwowego elementu drewnianego według wynalazku.

Warstwowy element drewniany 1 składa się z kilku warstw 2a, 2b, 2c, 2d, 2e i 2f z elementów drewnianych 3a, 3b, 3c, 3d, 3e i 3f. Elementy drewniane 3a, 3b i 3c, względnie 3d, 3e i 3f, względem sąsiednich warstw 2a, 2b. 2c, względnie 2d, 2e i 2f, posiadają różne kierunki ułożenia. Elementy drewniane 3c i 3d wewnętrznych warstw 2c i 2d mają kształt kantówek o tych samych kierunkach ułożenia. Grubość si elementów drewnianych 3c, 3d wewnętrznych warstw 2c i 2d jest większa niż grubości sa i sm elementów drewnianych 2a, 2b, względnie 2e i 2f, zewnętrznych warstw 3a, 3b, względnie 3e i 3f.

Warstwy 2a do 2f są ze sobą złączone za pomocą kołka 4, który normalnie jest osadzony w przybliżeniu w warstwach 2a do 2f w elementach drewnianych 3a do 3f. Kołki 4 są rozmieszczone w szachownicę.

Grubości si, sa, sm warstw 2a do 2f, w zależności od przeznaczenia i statycznych wymagań, mogą zmieniać się od 8 mm do 120 mm i najlepiej niejednakowo są dobierane. Szczególnie wysoką jakość połączeń pomiędzy poszczególnymi warstwami 2a do 2f i kołkiem 4 jest osiągnięta przez to, że różnica wilgotności drewna pomiędzy kołkiem 4 i elementami drewnianymi 3a do 3f jest celowo ustalana. Kołki 4 są odpowiednio bardziej wysuszone niż elementy drewniane 3a do 3f i pobierają wodę od otaczającego je drewna wskutek wyrównywania się wilgotności. To powoduje zwiększenie wilgotności i doskonałe zaklinowanie i odporność na wyciągnięcie kołków 4. Średnice kołków 4 mogą wynosić, w zależności od grubości elementów i zastosowania, w granicach od 8 mm do 40 mm. Długość kołków zmienia się w granicach począwszy od grubości poszczególnych warstw 2a do 2f do całkowitej grubości warstwowego elementu drewnianego 1.

Kilka warstwowych elementów drewnianych może zostać ze sobą połączonych za pomocą popularnych połączeń frezowanych rowek/pióro, nakładkę względnie jaskółczy ogon lub może być przymocowanych do dachu lub elementów ściennych za pomocą śrub. Również łącza kątowe mogą być w ten sposób wykonane. W łączach kątowych są osadzone dodatkowo duże kołki, do 100 mm grubości, o określonej różnicy wilgotności na podstawie opisanej zasady.

Warstwowy element drewniany z fig. 2 odpowiada w zasadzie temu z fig. 1. Te same elementy składowe są oznaczone tymi samymi liczbami. Różnica polega jedynie na tym, że warstwa 2e' jest wykonana z drewna 3e', które jest ułożone pod kątem około 45°. Ułożenie drewna 3e' jest zaznaczone linią przerywaną.

Na fig. 3 jest przedstawiony w powiększeniu kołek 4, który przechodzi przez warstwy 2a do 2f. W kołek 4, od czoła, z każdej jego strony, jest wbity klin 5 w celu zabezpieczenia kołka 4, na czas gdy nie miało jeszcze miejsca wyrównanie wilgotności.

Z warstwowych elementów drewnianych 4, w oparciu o zasadę budowy z elementów gotowych, mogą być stawiane kilkupiętrowe budowle bez dodatkowego rusztowania wspornikowego. Ponadto,

PL 191 805 B1 mogą być wytwarzane pojedyncze ściany o wysokości piętra lub elementy częściowe o wymiarach podstawowych rozstawu, które szerokością rozstawu przekraczają wielkość kilku pięter.

W przypadku, gdy kilka warstwowych elementów drewnianych jest zestawionych ze sobą w elementy pokryciowe lub dachowe, to mogą one pomostować powierzchnie nośne pomiędzy dwoma podporami po długości. Tak samo jest możliwe wykonanie w ten sposób elementów pokryciowych lub dachowych na pełnych długościach piętra, przy czym jest zrozumiałe, że muszą zostać uwzględnione wymagania statyczne.

Jest samo przez siebie zrozumiałe, że zarówno liczba warstw jak i stosunek warstw ze stojącymi deskami do warstw z leżącymi, ewentualnie ukośnie ułożonymi deskami, może zmieniać się dowolnie.

Claims (22)

1. Prefabrykowany warstwowy element drewniany, z co najmniej trzema połączonymi ze sobą warstwami, z bezpośrednio obok siebie ułożonych elementów drewnianych w kształcie desek lub kantówek, gdzie elementy drewniane, co najmniej dwóch sąsiednich warstw, mają różne kierunki ułożenia, znamienny tym, że warstwowy element drewniany (1) jest wykonany z jednego materiału i składa się tylko z drewna i że połączenie pojedynczych warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f) jest zrealizowane za pomocą kołka (4), który przebija warstwy (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f) z elementów drewnianych (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f).

2. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 1, znamienny tym, że kołki (4) są rozmieszczone w szachownicę.

3. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że są przewidziane co najmniej dwie, ułożone w tych samych kierunkach i sąsiadujące ze sobą warstwy (2d, 2e) z elementów drewnianych (3d, 3e) ukształtowanych z kantówek i że kantówki są przestawnie ułożone w kierunku po ich szerokości.

4. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że co najmniej jedna zewnętrzna warstwa (2a, 2f)z elementów drewnianych (3d, 3e) jest uformowana z desek.

5. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 3, znamienny tym, że co najmniej jedna zewnętrzna warstwa (2a, 2f) z elementów drewnianych (3d, 3e) jest uformowana z desek.

6. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 1, znamienny tym, że grubość (sa, sm, si) warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f) z elementów drewnianych (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f) od zewnętrz do wewnątrz zwiększa się, przy czym grubość (sa, sm, si) warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f) wynosi pomiędzy około 8 mm i 120 mm.

7. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 1, znamienny tym, że grubość (sa, sm, si) warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f) z elementów drewnianych (3a, 3b, 3c, 3d, 3d, 3f) od wewnątrz na zewnętrz zwiększa się, przy czym grubość (sa, sm, si) warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f) korzystnie wynosi pomiędzy około 8 mm i 120 mm.

8. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 1 albo 2, albo 5, albo 6, albo 7, znamienny tym, że co najmniej jedna warstwa (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f) posiada rowkowe wybranie, przy czym wybranie jest ukształtowane za pomocą freza lub przez pozostawienie wolnej przestrzeni pomiędzy dwoma sąsiednimi elementami drewnianymi (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f).

9. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 3, znamienny tym, że co najmniej jedna warstwa (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f) posiada rowkowe wybranie, przy czym wybranie jest ukształtowane za pomocą freza lub przez pozostawienie wolnej przestrzeni pomiędzy dwoma sąsiednimi elementami drewnianymi (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f).

10. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 4, znamienny tym, że co najmniej jedna warstwa (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f) posiada rowkowe wybranie, przy czym wybranie jest ukształtowane za pomocą freza lub przez pozostawienie wolnej przestrzeni pomiędzy dwoma sąsiednimi elementami drewnianymi (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f).

11. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 1 albo 2, albo 5, albo 6, albo 7, albo 9, albo 10, znamienny tym, że połączenie pomiędzy kołkami (4) i elementami drewnianymi (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f)w zasadzie zachodzi przez zamknięcie siłowe wskutek zwiększenia objętośc poprzez wyrównanie wilgoci pomiędzy elementami drewnianymi (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f) warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f) i kołkami (4).

PL 191 805B1

12. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 3, znamienny tym, że połączenie pomiędzy kołkami (4) i elementami drewnianymi (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f) w zasadzie zachodzi przez zamknięcie siłowe wskutek zwiększenia objętości poprzez wyrównanie wilgoci pomiędzy elementami drewnianymi (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f) warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f)i kołkami (4).

13. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 4, znamienny tym, że połączenie pomiędzy kołkami (4) i elementami drewnianymi (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f) w zasadzie zachodzi przez zamknięcie siłowe wskutek zwiększenia objętości poprzez wyrównanie wilgoci pomiędzy elementami drewnianymi (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f) warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f) i kołkami (4).

14. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 8, znamienny tym, że połączenie pomiędzy kołkami (4) i elementami drewnianymi (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f) w zasadzie zachodzi przez zamkniecie siłowe wskutek zwiększenia objętości poprzez wyrównanie wilgoci pomiędzy elementami drewnianymi (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f) warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f)i kołkami (4).

15. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 1, znamienny tym, że kołki (4) są zabezpieczone przez wbite od czoła kliny (5).

16. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 1 albo 2, albo 5, albo 6, albo 7, albo 9, albo 10, albo 12, albo 13, albo 14, albo 15, znamienny tym, że oprócz równoległych lub pod kątem prostym względem siebie ułożonych warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f), znajduje się jedna dodatkowa warstwa (2e') z elementów drewnianych (3e'), która jest ułożona ukośnie względem pozostałych.

17. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 3, znamienny tym, że oprócz równoległych lub pod kątem prostym względem siebie ułożonych warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f), znajduje się jedna dodatkowa warstwa (2e') z elementów drewnianych (3e'), która jest ułożona ukośnie względem pozostałych.

18. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 4, znamienny tym, że oprócz równoległych lub pod kątem prostym względem siebie ułożonych warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f), znajduje się jedna dodatkowa warstwa (2e') z elementów drewnianych (3e'), która jest ułożona ukośnie względem pozostałych.

19. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 8, znamienny tym, że oprócz równoległych lub pod kątem prostym względem siebie ułożonych warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f), znajduje się jedna dodatkowa warstwa (2e') z elementów drewnianych (3e'), która jest ułożona ukośnie względem pozostałych.

20. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 11, znamienny tym, że oprócz równoległych lub pod kątem prostym względem siebie ułożonych warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f), znajduje się jedna dodatkowa warstwa (2e') z elementów drewnianych (3e'), która jest ułożona ukośnie względem pozostałych.

21. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 1, znamienny tym, że zawartość wilgoci w kołkach (4) przed ich osadzeniem w otworach jest obniżona poniżej zawartości wilgoci w elementach drewnianych (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f) warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f) i wyschnięte kołki (4) są osadzone w otwory warstw (2a, 2b, 2c, 2d, 2e, 2f)z elementów drewnianych (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f), przy czym przekrój poprzeczny kołków (4) i otworów posiada taki wymiar, że na skutek zwiększenia objętości kołków (4) z powodu wyrównania wilgotności pomiędzy elementami drewnianymi (3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 3f) i kołkami (4) ma miejsce połączenie zamknięte siłowo.

22. Prefabrykowany warstwowy element drewniany według zastrz. 1, znamienny tym, że kilka warstwowych elementów drewnianych (1) jest złączonych w jednostkę o dużej powierzchni, przy czym połączenie jest wykonane na rowek/pióro, nakładkę względnie jaskółczy ogon i/lub za pomocą śrub.