PL191099B1 - Płyta rusztowa, chłodzona cieczą - Google Patents

Abstract

1. Plyta rusztowa, chlodzona ciecza, zwlasz- cza dla rusztów posuwowych, w których szereg plyt rusztowych jest ulozonych obok siebie i jedna za druga, korzystnie z czesciowym wzajemnym nakladaniem sie, zawierajaca korpus, którego powierzchnia górna stanowi powierzchnie przyle- gania dla spalanych substancji stalych, która jest polaczona termicznie z kanalem chlodzacym, majacym co najmniej jedno przylacze, znamien- na tym, ze pierwsze przylacze (32) kanalu chlo- dzacego (31) w korpusie (21) jest umieszczone posrodku pomiedzy jego powierzchniami nosnymi (33, 34). PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest płyta rusztowa, chłodzona cieczą.

Do spalania substancji stałych, zwłaszcza w układach do spalania śmieci stosuje się piece z tak zwanymi rusztami posuwowymi, które przyjmują materiał ulegający spaleniu i nadają mu ruch posuwowy. Ruszty posuwowe są utworzone z rusztowin albo płyt rusztowych, spośród których niektóre są umieszczone nieruchomo, a inne są przesuwane grupami ruchem posuwisto-zwrotnym w kierunku posuwu lub przeciwnie.

Cały ruszt jest utworzony z reguły z wielu umieszczonych obok siebie albo jedna za drugą rusztowin albo płyt rusztowych. Przez dysze szczelinowe, umieszczone w rusztowinach lub płytach rusztowych powietrze spalania przepływa do leżącego na ruszcie spalanego materiału.

Podczas eksploatacji płyty rusztowe albo rusztowiny znacznie ogrzewają się przez spalane substancje stałe, leżące na płytach rusztowych. Przepływające przez szczeliny powietrze spalania powoduje jedynie nieznaczny efekt chłodzenia, ponieważ jest ono przeważnie wstępnie ogrzewane lub ze względu na technikę spalania podlega ograniczeniu co do ilości. Z tego względu temperatura niechłodzonych płyt rusztowych albo rusztowin jest stosunkowo wysoka, co może prowadzić do silnej korozji chemicznej i mechanicznego zużycia płyt rusztowych, co jest niepożądane.

Silne ogrzanie płyt rusztowych powoduje to, że podczas eksploatacji ulegają one wydłużeniu. Aby to umożliwić, należy przewidzieć pewien luz, co z kolei prowadzi do tego, że pomiędzy płytami rusztowymi powstaje szczelina, przez którą do komory paleniskowej wpływa powietrze. Odbywa się to w sposób niekontrolowany i dlatego należy to wyeliminować, ponieważ nadmiar powietrza wpływa negatywnie na proces spalania. Ponadto cząsteczki mogą spadać pod ruszt jako tak zwana strata przesypowa, co jest również niepożądane.

Z obu powodów konieczne jest chłodzenie płyt rusztowych podczas eksploatacji lub utrzymywanie stałego zakresu temperatur.

Przykładowo z opisu DE 196 13 507 C1 znana jest płyta rusztowa, która rozciąga się na całej szerokości toru rusztu. Płyta rusztowa zawiera wiele kanałów chłodzących, rozciągających się w kierunku wzdłużnym, które na swoich końcach prowadzą do kanałów zbiorczych.

W przypadku tej płyty rusztowej można spowodować skuteczne chłodzenie bez pozostawienia między poszczególnymi płytami rusztowymi szczelin wydłużalnych, przez które przepływa niepożądane powietrze. Jednakże płyta rusztowa rozciąga się na całej szerokości rusztu, wskutek czego jest stosunkowo duża.

Z opisu EP 0 621 449 B1 jest znana płyta rusztowa z kanałem chłodzącym w postaci zakoli. Jest on umieszczony poprzecznie do płyty rusztowej, a tym samym poprzecznie do jej kierunku posuwu. Przy tym poszczególne odcinki kanału chłodzącego w postaci zakoli są ukierunkowane w kierunku wzdłużnym.

Wskutek doprowadzania wody chłodzącej na jednym boku płyty rusztowej i odprowadzania ogrzanej wody chłodzącej na drugim boku płyty rusztowej, na płycie rusztowej powstaje przyrost entalpii, co może prowadzić do zróżnicowanego wydłużenia po obu bokach płyty rusztowej. Takie różnice wydłużenia mogą powodować krzywienie się płyty rusztowej. Wskutek tego mogą tworzyć się szczeliny, które są znacznie większe od samego rozszerzenia cieplnego. Aby można było utrzymać je na możliwie niskim poziomie, konieczna jest stosunkowo duża przepustowość chłodziwa. Ponadto można pracować tylko z niewielkim ogrzaniem chłodziwa, aby uniknąć krzywienia się i/lub uskoków płyty rusztowej wskutek różnej rozszerzalności cieplnej. W przeciwnym razie między sąsiadującymi płytami rusztowymi tworzą się szczeliny, przez które powietrze wpływa w sposób niekontrolowany do komory paleniskowej i następuje strata przesypowa.

Zadaniem wynalazku jest opracowanie płyty rusztowej, która nie byłaby podatna na powstawanie uskoków.

Zadanie to zostało rozwiązane dzięki temu, że pierwsze przyłącze kanału chłodzącego w korpusie jest umieszczone pośrodku pomiędzy jego powierzchniami nośnymi.

Korzystnie pierwsze przyłącze kanału chłodzącego jest umieszczone w niejednakowym odstępie od końców korpusu, przy czym kanał chłodzący, odchodzący od swojego pierwszego przyłącza, umieszczonego pośrodku między powierzchniami nośnymi, jest doprowadzony do drugiego przyłącza.

Zgodnie z wynalazkiem drugie przyłącze jest umieszczone w pobliżu powierzchni nośnej, albo jest umieszczone przy jednym końcu korpusu.

PL 191 099 B1

Korzystnie kanał chłodzący jest umieszczony w korpusie w jednej płaszczyźnie, albo kanał chłodzący, odchodzący od swojego pierwszego przyłącza, jest umieszczony spiralnie w co najmniej jednym zwoju.

Według wynalazku kanał chłodzący posiada szereg zwojów o stałym kierunku, przy czym zwój ma co najmniej jeden odcinek prosty.

Korzystnie zwój jest ukształtowany jako prostokątny.

W innym wykonaniu kanał chłodzący jest utworzony z co najmniej dwóch kanałów częściowych, połączonych ze sobą jednym albo drugim końcem które odchodzące od pierwszego przyłącza, są umieszczone promieniowo.

Korzystnie kanał chłodzący na całej swojej długości ma stały przekrój poprzeczny albo przekrój poprzeczny, który zmienia się między przyłączami.

Zgodnie z wynalazkiem przekrój poprzeczny kanału chłodzącego, w pobliżu wykorzystywanego do doprowadzania chłodziwa pierwszego albo drugiego przyłącza, jest szerszy od przekroju poprzecznego każdorazowo innego przyłącza.

Według wynalazku płyta zawiera drugi kanał chłodzący, który umieszczony w pobliżu środka łożyskującego i korzystnie rozciąga się między powierzchniami nośnymi.

Korzystnie drugi kanał chłodzący i pierwszy kanał chłodzący są połączone ze sobą szeregowo albo równolegle, przy czym kanały chłodzące sąsiadujących płyt rusztowych również korzystnie są połączone ze sobą.

Zgodnie w wynalazkiem korpus jest zaopatrzony w środek łączący dla ustalenia elementu wspornikowego płyty rusztowej, który stanowi wybranie, utworzone na stronie dolnej korpusu, korzystnie na jednym końcu płyty rusztowej i usytuowane między powierzchniami nośnymi korpusu.

Korzystnie płyta na oddalonym od środka łączącego końcu zawiera środek łożyskujący, za pomocą którego płyta rusztowa jest podparta na podporze.

Według wynalazku korpus jest ukształtowany jako część odlewana, która ma kanał chłodzący utworzony przez przewód rurowy względnie kanał chłodzący jest utworzony przez pustą przestrzeń, umieszczoną w płycie rusztowej.

W innym wykonaniu korpus jest wykonany jako jednoczęściowy lub jako wieloczęściowy.

Dzięki centralnemu umieszczeniu przyłącza kanału chłodzącego, chłodziwo jest doprowadzone albo odprowadzone do płyty rusztowej i kanału chłodziwa centralnie tak, że ogrzanie chłodziwa powoduje przyrost entalpii. Jeżeli płyta rusztowa jest ogrzewana podczas eksploatacji od góry wówczas powstaje przyrost entalpii od przyłącza centralnego do oddalonych obszarów brzegowych płyty rusztowej, albo odwrotnie. W każdym razie, rozdzielenie ciepła jest mniej lub bardziej symetryczne. W zależności od rozłożenia chłodziwa płyta rusztowa może być silniej schłodzona w obszarze środkowym lub na brzegu. W każdym razie rozdzielenie temperatury odnośnie środkowej płaszczyzny wzdłużnej jest w zasadzie symetrycznie. Tym samym znacznie polepszona jest zdolność rozszerzania, a tym samym rozdzielenia naprężenia cieplnego rusztu przez chłodzenie jego środka masy. Można uniknąć uskoków a tym samym ukształtowania wolnych odcinków poprzecznych między sąsiednimi rusztowinami albo płytami rusztowymi, lub też zaciśnięcia się poruszanych płyt rusztowych. Dzięki temu można zmniejszyć stratę przesypową, to znaczy przesypywanie się materiałów stałych między poszczególnymi płytami rusztowymi albo prętami. Ponadto można zredukować konieczne ilości wody chłodzącej i ogólnie podwyższyć różnice temperatur, co powoduje większe ogrzanie wody chłodzącej, a tym samym ponowne zmniejszenie żądanej ilości.

Dzięki centralnemu doprowadzeniu albo odprowadzeniu można utrzymać większe obszary płyty rusztowej w stanie schłodzonym, wskutek czego uzyskuje się stosunkowo niewielką rozszerzalność cieplną, nawet jeśli obszary brzegowe zostaną ogrzane. Ponadto można wyeliminować różnice wydłużenia, ponieważ rozszerzalność cieplna płyty rusztowej jest wyrównana już przy minimalnej ilości chłodziwa, a naprężenia cieplne w odlewanym korpusie zostają zredukowane.

Jeżeli przyłącze kanału chłodzącego jest umieszczone pośrodku między obiema powierzchniami nośnymi płyty rusztowej, to może być ono umieszczone w razie potrzeby bliżej środka łożyskującego albo bliżej środka łączącego. W obu przypadkach uzyskuje się mniej lub bardziej równomierny przyrost entalpii na obu powierzchniach nośnych. Dlatego nie jest bezwarunkowo konieczne, aby przyłącze kanału chłodzącego było umieszczone między obydwoma końcami płyty rusztowej. Decydujące jest, aby było umieszczone w miejscu, które leży na wyobrażonej, leżącej pośrodku między powierzchniami nośnymi linii, łączącej ze sobą końce płyty rusztowej. Korzystnie przyłącze chłodziwa jest nieco przestawione do przedniego końca płyty rusztowej, wskutek czego stosunek odstępu od

PL 191 099 B1 obu końców wynosi 1:2. Dzięki tego rodzaju środkowemu dopływowi albo odpływowi chłodziwa jest dostatecznie dokładnie zapewniona symetria termiczna i umożliwia zwiększone chłodzenie w obszarze przednim.

Drugie przyłącze chłodziwa może być umieszczone w innym dowolnym miejscu płyty rusztowej. Przy tym kanał chłodzący, prowadzący od centralnego przyłącza do oddalonego od niego drugiego przyłącza chłodziwa, może być ukształtowany jako kanał pojedynczy, albo może być podzielony na szereg kanałów częściowych.

Prowadzenie chłodziwa może być zróżnicowane. Przykładowo kanał może być utworzony przez pustą przestrzeń, który na obrzeżu płyty zawiera szereg przyłączy do odprowadzania chłodziwa. Chłodziwo jest doprowadzane przez centralne przyłącze. Poza tym jest możliwe wykonanie kanału chłodzącego w postaci spirali albo spirali kątowej. W razie potrzeby kanał chłodzący może być również ukształtowany w postaci gwiazdy. Wówczas kanały częściowe rozciągają się promieniowo od środkowego przyłącza. Na obrzeżu płyty mogą być one prowadzone pojedynczo lub w grupach do dalszych przyłączy.

We wszystkich przypadkach, przepływ ciepła na powierzchni płyty rusztowej można uzyskać przez odpowiednie ukształtowanie przekrojów poprzecznych kanału chłodzącego. Przykładowo w przypadku umieszczenia kanałów częściowych w postaci promieni może być celowe zwężenie kanałów częściowych w obszarze środkowym, aby zwiększyć tam szybkość płynięcia chłodziwa. Dzięki temu duży obszar środkowy płyty rusztowej jest utrzymywany jako stosunkowo chłodny, co minimalizuje rozszerzalność cieplną. W przypadku spiralnego ukształtowania kanału chłodzącego powstaje podobne rozdzielenie ciepła. Duża część całkowitej długości kanału chłodzącego przypada na obszar brzegowy płyty rusztowej, natomiast odpowiednio duży obszar kanału chłodzącego jest podzielony na szereg zwojów wewnętrznych, które w sumie zajmują dużą powierzchnię.

Dodatkowo do kanału chłodzącego, połączonego z centralnym przyłączem, płyta rusztowa według wynalazku może być zaopatrzona w dodatkowy kanał chłodzący, który służy do zredukowania występujących tutaj szczególnie dużych obciążeń termicznych. Jest to szczególnie korzystne zwłaszcza wówczas, gdy w tym obszarze są utworzone szczeliny powietrzne do doprowadzania powietrza spalania. Dzięki dopływającemu powietrzu spalania właśnie tutaj powstają wysokie obciążenia termiczne. Dopływające świeże powietrze i związane z tym spalanie powoduje działanie korozji na metal gorącej płyty rusztowej, które jest złagodzone przez chłodzenie.

Płyta rusztowa może być ukształtowana jako jedno- lub wieloczęściowa. Wykonanie płyty rusztowej jako jednoczęściowego elementu odlewanego umożliwia szczególnie tanie wytwarzanie. Przy tym jako szczególnie celowe okazało się ukształtowanie kanału chłodzącego jako przewodu rurowego, zalewanego podczas wytwarzania płyty rusztowej w procesie odlewania, dzięki czemu stosunkowo skomplikowane układy geometryczne kanałów chłodzących mogą być tanio wytwarzane bez rdzeni formierskich.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w perspektywie ruszt posuwowy, złożony z wielu płyt rusztowych, który jest umieszczony w wewnętrznej przestrzeni pieca, fig. 2 - w perspektywie płytę rusztową rusztu posuwowego według fig. 1, fig. 3 - w perspektywie płytę rusztową według fig. 2, ze szczególnym uwidocznieniem kanałów chłodzących, ukształtowanych w płycie rusztowej, fig. 4 - płytę rusztową według fig. 2 i 3, w schematycznym widoku z góry, fig. 5 - płytę rusztową w przekroju wzdłuż linii V-V na fig. 4, fig. 6 - odmianę płyty rusztowej w perspektywie, fig. 7 - inną odmianę płyty rusztowej w perspektywie, fig. 8 - ruszt posuwowy według fig. 1 ze schematycznym uwidocznieniem kanałów chłodzących w widoku z góry, fig. 9 - grupę płyt rusztowych z rusztu posuwowego według fig. 1 i fig. 8, z jednostkowym zasilaniem wszystkich kanałów chłodzących, w widoku z góry, fig. 10a - grupę płyt rusztowych z rusztu posuwowego według fig. 1 i fig. 8, z przyłączonymi jeden za drugim kanałami chłodzącymi i doprowadzeniem chłodziwa do środka płyty rusztowej, w widoku z góry, fig. 10b - grupę płyt rusztowych, z rusztu posuwowego według fig. 1 i fig. 8, z przyłączonymi jeden za drugim kanałami chłodzącymi i doprowadzeniem chłodziwa do gwiaździstego kanału chłodzącego, w widoku z góry, fig. 11 - grupę płyt rusztowych z rusztu posuwowego według fig. 1 i 8, z przyłączonymi grupowo jeden za drugim czołowymi i tylnymi kanałami chłodzącymi, w widoku z góry, a fig. 12 - grupę płyt rusztowych z rusztu posuwowego według fig. 1 i 8, z przyłączonymi w rodzaju płyt jeden za drugim kanałami chłodzącymi oraz przyłączonymi jedna za drugą płyt rusztowych wybranych kanałów chłodzących, w widoku z góry.

PL 191 099 B1

Na figurze 1 jest przedstawiony ruszt posuwowy 1, który jest umieszczony w zaznaczonej jedynie schematycznie komorze paleniskowej pieca do spalania śmieci. Ruszt posuwowy 1 jest utworzony z wielu pojedynczych płyt rusztowych 3, z których kilka jest umieszczonych obok siebie, poprzecznie do kierunku wzdłużnego 4 pieca. Te płyty rusztowe 3 tworzą grupę płyt rusztowych, przy czym każdy ruszt posuwowy 1 jest utworzony z szeregu takich umieszczonych jedna za drugą grup 5, 6, 7 płyt rusztowych 3 oraz z dalszych grup płyt rusztowych nie uwidocznionych na fig. 1. Płyta rusztowa 3 grupy 5 na swoim końcu 8, w odniesieniu do kierunku wzdłużnego 4, jest zaopatrzona w otwarte do dołu wybranie poprzeczne 9, które jak wynika z fig. 5, ma powierzchnię przylegania w rodzaju gardzieli, za pomocą której płyta rusztowa 3 leży na elemencie wspornikowym płyty rusztowej, ukształtowanym przykładowo jako okrągły pręt 11 (fig. 1), który rozciąga się na całej szerokości rusztu posuwowego 1. Na swoim przeciwległym końcu 12 płyta rusztowa 3 jest zaopatrzona w stopkę 14, która stanowi środek łożyskujący dla następnej płyty rusztowej 3. Za pomocą stopki 14 płyta rusztowa 3, jak wynika z fig. 1, leży na następnej, kolejnej płycie rusztowej 3a grupy 6. W ten sposób płyta rusztowa 3a tworzy podporę dla płyty rusztowej 3. Płyta rusztowa 3a, która, jak wszystkie inne płyty rusztowe odpowiada opisanej płycie rusztowej 3, jest umieszczona swoim wybraniem poprzecznym 9 na pręcie 15, który rozciąga się równolegle do pręta 11 na całej szerokości rusztu posuwowego 1.

Na całej długości rusztu posuwowego 1 są umieszczone dalsze pręty. Przy tym co drugi pręt, na przykład 16 jest zamontowany nieruchomo. Umieszczone między innymi pręty na przykład 15 są połączone za pomocą urządzenia napędowego, które danemu prętowi nadają oscylacyjny ruch posuwisto-zwrotny w kierunku wzdłużnym 4 pieca, zaznaczony przez strzałki 17, 18. W ten sposób powstaje schodkowy ruszt posuwowy 1, którego grupy 5, 6, 7 płyt rusztowych 3 są umieszczone leżąc jeden nad drugim w rodzaju schodów, przy czym co druga grupa 6 płyt rusztowych 3 drgając przesuwa się do przodu i do tyłu, w celu nadania spalanemu materiałowi ruchu posuwania w kierunku wzdłużnym 4 pieca.

Najpierw będzie omówiona budowa płyty rusztowej 3 według fig. 2 do 5, 8-12, a na koniec alternatywna budowa według fig. 6 i 7.

Płyta rusztowa 3 według fig. 2-5 jest ukształtowana jako odlew i jest utworzona z korpusu 21, którego powierzchnia górna 22 stanowi płaską prostokątną powierzchnię przylegania dla spalanego materiału. Na tylnym końcu 8 i przednim końcu 12 korpus 21 jest nieco zaokrąglony. Między zaokrąglonym obszarem na końcu 12 a stopką 14 jest ukształtowany rowek poprzeczny 24, do którego uchodzą szczeliny powietrzne 25 dla dopływu powietrza spalania. Szczeliny powietrzne 25 są widoczne zwłaszcza z fig. 5. Szczeliny powietrzne 25 łączą komorę paleniskową 2 z obszarem ukształtowanym pod rusztem posuwowym 1, który jest zasilany podgrzanym powietrzem spalania. Szczeliny powietrzne 25 stanowią jedyne połączenie między obszarem poniżej rusztu a komorą paleniskową 2. Sąsiadujące płyty rusztowe 3 przylegają w zasadzie ściśle do siebie.

Podczas eksploatacji płyty rusztowe 3 podlegają silnemu obciążeniu termicznemu. Aby zapobiec, żeby płyty rusztowe 3 podczas pracy nie nagrzewały się zbyt silnie przez spalany materiał, każda płyta rusztowa 3 jest zaopatrzona w kanał chłodzący 31. Kanał chłodzący 31 służy do chłodzenia górnej strony płyty rusztowej 3 i jest z nią w styku termicznym. Kanał chłodzący 31 jest zaopatrzony w pierwsze środkowe przyłącze 32 (fig.4), które jest ukształtowane na stronie dolnej korpusu 21. Do przyłącza 32 jest przyłączony nie przedstawiony przewód, który doprowadza i odprowadza chłodziwo. Przewód jest giętki albo jest zaopatrzony w odpowiednie przeguby, jeżeli płyty rusztowe 3 są ruchome.

Jak wynika z fig. 4, przyłącze 32 jest umieszczone pośrodku między obiema powierzchniami nośnymi 33, 34 korpusu 21, na wyobrażonej linii 35 w położeniu, które leży bliżej końca 12 niż końca 8.

Wychodząc od przyłącza 32 kanał chłodzący 31 jest poprowadzony w szeregu zwojach do drugiego przyłącza 36, leżącego przy powierzchni nośnej 33. Kanał chłodzący 31 otacza przy tym przyłącze 32. Tym samym, niezależnie od faktycznej proporcji długości i szerokości korpusu 21, kanał chłodzący 31 jest ukształtowany jako spirala, zwłaszcza jako spirala prostokątna, której zwoje leżą we wspólnej płaszczyźnie i tym samym są jednakowo oddalone od powierzchni górnej 22.

W celu ujednolicenia temperatury korpusu 21 zwoje spirali kanału chłodzącego 31 mogą być umieszczone również w różnych odstępach od powierzchni górnej 22. Przykładowo jest możliwe usytuowanie przyłącza 32 albo 36, wykorzystywanego jako dopływ lub przylegających do niego zwojów w nieco większym oddaleniu od strony powierzchni górnej 22. Wówczas zwojenia leżą we wspólnej płaszczyźnie, lecz przykładowo na płaszczu płaskiego stożka.

PL 191 099 B1

Jak jest to przedstawione zwłaszcza na fig. 4, poszczególne odcinki 31' kanału chłodzącego 31 są ukształtowane jako pofalowane, aby jeszcze bardziej polepszyć przechodzenie ciepła. Przy tym może być pofalowany tylko odcinek 31 ', albo również cały kanał chłodzący 31.

Kanał chłodzący 31 może być również ukształtowany przez rdzeń formierski podczas odlewania korpusu 21. Szczególnie tanie i pewne wytwarzanie otrzymuje się wówczas, gdy kanał chłodzący 31 stanowi przewód rurowy, który następnie jest umieszczany w formie odlewanego korpusu 21 i oblewany płynnym materiałem, korzystnie staliwem. Jako materiał na przewód rurowy może być zastosowany tradycyjny materiał na przewody rurowe (stal albo inne metale). Powstaje ścisłe i dobrze przewodzące ciepło połączenie między przewodem rurowym a korpusem 21 z dobrym przewodnictwem cieplnym.

Istnieje także możliwość utworzenia kanału chłodzącego 31 w postaci przestrzeni w płycie rusztowej 3.

Na końcu 12 korpusu 21 występują stosunkowo wysokie temperatury. Ma to miejsce zwłaszcza w obszarze rowka poprzecznego 24. W celu uniknięcia przegrzania, inny kanał chłodzący 41 (fig. 2, 3) jest umieszczony poprzecznie i zawiera dwa własne przyłącza 42, 43. Kanał chłodzący 41 służy wyłącznie do chłodzenia obszaru końcowego korpusu 21 i może być zasilany oddzielnie i w sposób zamierzony wodą chłodzącą.

Jeżeli cała płyta rusztowa 3 ma być eksploatowana w wyższych temperaturach, wówczas ciecz chłodząca jest najpierw kierowana przez kanał chłodzący 41. Jeżeli płyta rusztowa 3 pracuje przy niższych temperaturach wówczas przez kanał chłodzący 31 przepływa najpierw dopływająca ciecz chłodząca, korzystnie przez przyłącze 32. Wówczas powstaje wiele możliwości połączenia kanałów chłodzących 31,41 z każdą płytą rusztową 3 i pomiędzy płytami rusztowymi 3.

Poszczególne płyty rusztowe 3 rusztu posuwowego 1 mogą być przyłączone oddzielnie do źródeł zasilania chłodziwem, jak jest to przedstawione przykładowo na fig. 9. Przewód dopływowy 44 jest przyłączony poprzez odpowiednie przewody łączące do przyłączy 32, 42 kanałów chłodzących 31,41, służących jako wloty. Przez przyłącza 36, 46 ogrzana ciecz chłodząca jest odprowadzana przez płyty rusztowe 3 do przewodu powrotnego 45. Dzięki temu uzyskuje się skuteczne chłodzenie płyt rusztowych 3. Ten sposób chłodzenia stosuje się zwłaszcza w bardzo gorących obszarach rusztu posuwowego 1.

Jeżeli są tolerowane nierówne temperatury płyt rusztowych 3, wówczas przez płyty rusztowe może przepływać kolejno to samo chłodziwo, to znaczy, że one są połączone szeregowo. Przykładowo jest to uwidocznione na fig. 11. Rozwiązanie to nadaje się zwłaszcza dla mniej obciążonych obszarów rusztu.

Również kanały chłodzące 31,41 mogą być włączone szeregowo, tak jak płyty rusztowe 3. Jest to uwidocznione na fig. 10a i 10b. Doprowadzenie chłodziwa następuje z przewodu doprowadzającego 44 najpierw do przyłącza 32 (fig. 10a), jeśli ma być chłodzona powierzchnia górna 22. Jeżeli obszar czołowy ma być chłodzony również w ten sposób, wówczas chłodziwo jest doprowadzane do przyłącza 42 (fig. 10b). W razie potrzeby doprowadzenie chłodziwa może następować również przez przyłącze 36. Nie jest to przedstawione na rysunku, jednak odpowiada to fig. 10b z przedstawionym przewodem dopływowym i przewodem powrotnym 45.

Na figurze 12 jest przedstawiona odmiana połączenia kanałów chłodzących 31,41, w którym kanały chłodzące 31, 41 dla każdej płyty rusztowej 3 są przyłączone szeregowo. Kolejność przepływu przez płyty rusztowe 3 jest ustalona poczynając od środka rusztu w kierunku boków. Najpierw chłodziwo przepływa przez silniej obciążone, środkowe płyty rusztowe 3, a następnie przez płyty rusztowe 3 na obrzeżu.

Dzięki odpowiedniemu doborowi i/lub kombinacji odmian chłodzenia możliwe jest dopasowanie do zróżnicowanych warunków w różnych wypadkach zastosowania albo w różnych obszarach rusztu. Wszystkie odmiany chłodzenia, przedstawione na fig. 9-12, można stosować również w przypadku zamiany przewodu dopływowego 44 i przewodu powrotnego 45, jeśli jest to wymagane ze względu na obciążenie termiczne.

Opisany ruszt posuwowy 1 pracuje w następujący sposób: Podczas eksploatacji spalany materiał stały, przykładowo śmieci, znajduje się na ruszcie posuwowym 1. Co druga grupa płyt rusztowych 6 wykonuje ruch posuwisto-zwrotny (strzałki 17-18). Przez szczeliny powietrzne 25, powietrze spalania wpływa do komory paleniskowej 2. Przez kanały chłodzące 31, 41 przepływa ciecz chłodząca. Przy tym w kanale chłodzącym 41 zachodzi przepływ poprzeczny w odniesieniu do kierunku wzdłużnego 4 pieca. W kanale chłodzącym 31 realizuje się przepływ obiegowy, przy czym ciecz chłodząca, począwszy od przyłącza chłodziwa 32 jest transportowana przez szereg zwojów promieniowo na zewnątrz, aż dopływa do przyłącza 36 a następnie jest odprowadzana. Prędkość płynięcia w kierunku obwodowym jest stosunkowo wysoka, natomiast składnik promiePL 191 099 B1 niowy ruchu płynięcia jest niewielki. Dzięki stosunkowo wysokiej prędkości obwodowej na torze, ustalonym w przybliżeniu spiralnie przez kanał chłodzący 31, uzyskuje się zrównoważenie temperatury. Niezależnie od kierunku promieniowego, przy takim samym oddaleniu od przyłącza 32 uzyskuje się prawie te same temperatury. Dzięki temu temperatury na obu powierzchniach nośnych 33, 34 są jednakowe. Nie powstaje przyrost entalpii od jednej strony korpusu 21 do drugiej.

Na figurach 6 i 7 są przedstawione alternatywne postacie wykonania płyty rusztowej 3. W przypadku płyty rusztowej 3 według fig. 6 kanał chłodzący 31, wychodząc od centralnego przyłącza 32, jest podzielony na kanały częściowe 31a, 31b ... 31n. Rozciągają się one najpierw gwiaździście od przyłącza 32, a następnie kanały częściowe 31a-31n nachylają się do poprzecznie umieszczonego kanału zbiorczego 51, który jest umieszczony na końcu 12 płyty rusztowej 3 i jest zaopatrzony w przyłącze chłodziwa 36a. Kanały częściowe 31h-31n są prowadzone po łuku do kanału zbiorczego 52, który dochodzi do przyłącza 36b.

Pozostałe elementy płyty rusztowej 3 według fig. 6 odpowiadają płycie rusztowej 3 według fig. 2-5 i nie będą tu już opisywane.

Płyta rusztowa 3 według fig. 7 odróżnia się od fig. 6 tylko tym, że wychodząc od pierwszego przyłącza 32 kanał chłodzący 31 rozgałęzia się na szereg odchodzących promieniście kanałów częściowych 31a-31 n, które są połączone z kanałem zbiorczym 53, który zawiera jedno lub więcej przyłączy 36. Kanały częściowe 31a-31n mogą być umieszczone w jednej płaszczyźnie albo na płaszczu płaskiego stożka. Ponadto ich przekroje poprzeczne mogą zmieniać się wzdłuż ich każdorazowej długości.

Korpus 21 może być wykonany jako jedna część lub też wieloczęściowo.

Claims (28)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Płyta rusztowa, chłodzona cieczą, zwłaszcza dla rusztów posuwowych, w których s^^r^^cg płyt rusztowych jest ułożonych obok siebie i jedna za drugą, korzystnie z częściowym wzajemnym nakładaniem się, zawierająca korpus, którego powierzchnia górna stanowi powierzchnię przylegania dla spalanych substancji stałych, która jest połączona termicznie z kanałem chłodzącym, mającym co najmniej jedno przyłącze, znamienna tym, że pierwsze przyłącze (32) kanału chłodzącego (31) w korpusie (21) jest umieszczone pośrodku pomiędzy jego powierzchniami nośnymi (33, 34).
2. 2. Ppya weeług zastrz. 1, znamienna tt^rm, że przzyącze (32) kk^nt^łLi chtoddącceo (^1) jest umieszczone w niejednakowym odstępie od końców (8, 12) korpusu (21).
3. 3. Pł/ya week-u zzasi-z. 1 albo 2, zznmieenn tym, żż kanaa chłoodzec (331, oddhoddacc oo swojego pierwszego przyłącza (32), umieszczonego pośrodku między powierzchniami nośnymi (33, 34), jest doprowadzony do drugiego przyłącza (36.
4. 4. Ρρ^ weeług ζβι^ζ. 3, znamieenn tt^m. że Ζ^ίθ przztąecz132) j jss umieszzcznaw pobliżu powierzchni nośnej (33, 34).
5. 5. Płzya według zas^z. 3, znamienna tym, że drugie plącze (33^) (ess umieszczone jednym końcu (8) korpusu (21).
6. 6. Ρρ^ weeługżzntrz. ż, zznmieenn ttyn, zż żanał żhłoOdąec (3p j —s zmieszzczdaw Ζaczusie (21) w jednej płaszczyźnie.
7. 7. Ρρ^ wedhu ζθ,^ζ. 1, znamienna tt^m. że kanaa chłoddąec (^11) odchodącc od swojego pierwszego przyłącza (32), jest umieszczony spiralnie w co najmniej jednym zwoju.
8. 8. Ppya według ζοε^ζ. 7, znamienna tym, że kanaa cthodzący (3Ι1 posiada s^^r^^eg zwooów o stałym kierunku.
9. 9. Płyta według zastrz. 8, znaiienna ty,, że zwój ma co najmniej jeden odcinek prosty.
10. 10. Płyta według zastrz. 8, znaiienna ty,, że zwój ma co najmniej jeden odcinek pofalowany.
11. 11. Płyta według zastrz. 7 albo 8, albo 9, znaiienna ty,, że zwój jest ukształtowany jako prostokątny.
12. 12. Ppya według ζθ,^ζ. 2, zi^ć^r^i^i^r^a tym, że kanaa chtoddącc (331 utwoozony z co naimniej dwóch kanałów częściowych (31a, 31b), połączonych ze sobą jednym albo drugim końcem.
13. 13. Ppya według ζθ,^ζ. 12, znamienna tym, że kanaay częścćowe (333, 3W! odchoddąec od pierwszego przyłącza (32), są umieszczone promieniowo.
14. 14. Ppya według ζθ,^ζ. 3, zr^^r^i€^r^r^a tym, że kanaa chtodzący (331 na całeś swojej długoścć ma stały przekrój poprzeczny.

    PL 191 099 B1
15. 15. Płyta według zastrz. 3, znamienna tym, że kanał chłodzący (31) ma przekrój poprzeczny, który zmienia się między przyłączami (32, 36).
16. 16. Płyta według zastrz. 15, znamienna tym, że przekrój poprzeczny kanału chłodzącego (31), w pobliżu wykorzystywanego do doprowadzania chłodziwa pierwszego albo drugiego przyłącza (32, 36), jest szerszy od przekroju poprzecznego każdorazowo innego przyłącza (36, 32).
17. 17. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera drugi kanał chłodzący (41).
18. 18. Płyta ruustowa według zzsttz. 17, znamiennn tym, żż drucg kanał chłodzącc (41) jest umieszczony w pobliżu środka łożyskującego (14) i korzystnie rozciąga się między powierzchniami nośnymi (33,34).
19. 19. Ptyte wadług zastrz. d 8, zznmieenn tym, że dn-iui kaaaa chłoddącc j411 i pieswazz kasał chłodzący (31) są połączone ze sobą.
20. 20. Płytawadług zastrz. Ζ1,ζzamieenatym, żż Zasatychłoddąch ( 31,411 sąciaSująccyh zprt rusztowych (3) korzystnie są połączone ze sobą.
21. 21. Ptyte wwS^^ zaasitrz z znmieenn tym, żż kkrpuu (211 jees zaadaS;roda w śrc^S ^cczcc (9) dla ustalenia elementu wspornikowego (11) płyty rusztowej (3).
22. 22. Pł^wwS^^ zzs^z^^zznmieenn tym, żż środeSłąccacct 9) stesawiwayrasie,u(warzar ne na stronie dolnej korpusu (21), korzystnie na jednym końcu (8) płyty rusztowej (3) i usytuowane między powierzchniami nośnymi (33, 34) korpusu (21).
23. 23. Ppłta wwS^^ zastrz. 22, z znmieenn aym, żż naoddalodam oo ś mokk łąccachdo ( 9) kkońc ( 112 zawiera środek łożyskujący (14), za pomocą którego płyta rusztowa (3) jest podparta na podporze.
24. 24. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że korpus (21) jest ukształtowany jako część odlewana.
25. 25. Ptyte wadług z astrz.24,zznmieenn aym, ż ż karpugt21)ma kkana chłoddacct 331 ^ww^zo ny przez przewód rurowy.
26. 26. Ptytewadługz zastrzl 1 zzamieenatym, ż ż kasałchłoddacct 31)jedtu(warzadapuzadpugtą przestrzeń, umieszczoną w płycie rusztowej (3).
27. 27. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że korpus (21) jest wykonany jako jednoczęściowy.
28. 28. Płyta według zastrz. 1, znamienna tym, że korpus (21) jest wykonany jako wieloczęściowy.