PL190716B1

PL190716B1 - Płyta drukarska do druku wklęsłego służąca do całkowitego zadrukowywania dużych obszarów, sposób druku wklęsłego do zadrukowywania dużych obszarów, nośnik informacji z obrazem nadrukowanym techniką druku wklęsłego oraz sposób wytwarzania płyt drukarskich do druku wklęsłego do całkowitego zadrukowywania dużych obszarów

Info

Publication number: PL190716B1
Application number: PL99347154A
Authority: PL
Inventors: Karlheinz Mayer; Reinhard Plaschka; Johann Müller; Peter Franz
Original assignee: Giesecke & Devrient Gmbh
Priority date: 1998-10-02
Filing date: 1999-09-29
Publication date: 2005-12-30
Also published as: RU2230667C2; DE19845440A1; PT1119457E; EP1119457A1; ES2188246T3; DE59903682D1; JP4392779B2; CN1316952A; AR020890A1; CN1159152C; US20050056175A1; DK1119457T3; UA70969C2; CA2345227C; ATE228932T1; JP5229964B2; JP2009214555A; AU755233B2; PL347154A1; WO2000020217A1

Abstract

1 P ly ta dru k arsk a do d ru k u w k le sle g o slu zaca d o calk o w ite g o za- d ru k o w y w an ia duzych obszarów , p rz y czym d ru k o w an y o b raz je s t u m iesz- czony n a ply cie w postaci g raw e ro w a n y ch zag leb ien , z n a m ie n n a ty m , ze o b sz ar zaglebienia, w którym z b ie ra sie farba d ru k arsk a p o sia d a stru k tu - ry ro zd z ie la jac e (4) u k sztalto w an e tak , ze nie m a ja one zad n y ch po- w ierzchni na po zio m ie p ow ierzchni ply ty dru k arsk iej. 32 S p o só b druku w kleslego d o za d ru k o w y w a n ia d u zy ch o b szaró w , z n a m ie n n y ty m , ze stosuje sie w nim p ly te d ru k arsk a, w któ rej d ru k o w an y obraz je s t um ieszczo n y na plycie w p o sta c i g raw ero w an y ch zag leb ien , przy czym o b sz a r zaglebienia, w k tó ry m zb iera sie farb a d ru k arsk a p o siada struktury ro zd zielajace (4) u k sz ta lto w an e tak , ze nie m a ja o n e zad n y ch pow ierzchni na poziom ie p o w ierzch n i ply ty dru k arsk iej 33 N o sn ik inform acji z o b raz e m n a d ru k o w an y m tec h n ik a d ru k u w k le- slego, p o siad ajacy przynajm niej je d e n zad ru k o w an y o b s z a r p o sia d a jac y w arstw e farby i pole pow ierzchni w ie k s z e niz 1 m ilim etr k w ad rato w y , przy czym przy n ajm n iej jed n a w arstw a farb y p o k ry w a c alk o w icie z a d ru k o w an y obszar, z n a m ie n n y ty m , ze je s t w y k o n a n y sp o so b em d ru k u w k lesleg o do z a d ru k o w y w an ia duzych o b sz aró w , z w y k o rzy stan iem plyty d ru k arsk iej, w której d ru k o w an y obraz je s t u m ie sz cz o n y n a ply cie w p o sta c i g raw e ro - w anych zag leb ien , przy czym o b s z a r z ag leb ien ia, w któ ry m zb ie ra sie farba d ru k arsk a po siad a struktury ro z d z ie la ja c e (4 ) u k sztalto w an e tak, z e nie m aja o n e zad n y ch pow ierzchni n a p o z io m ie p o w ierzch n i ply ty d ru k arsk iej, za s w a rstw a farby posiada p rzy n ajm n iej je d n o zag leb ien ie, w któ ry m jej grubosc je s t m inim alna, a ro zm iary p o p rze c z n e z a d ru k o w a n eg o obszaru , takie ja k d lu g o sc i szero k o sc sa w ie k s z e niz 0,5 m ilim etra. 45 S p o só b w ytw arzania p ly t d ru k arsk ic h d o w k leslo d ru k u d o calk o - w itego zad ru k o w y w an ia duzych o b sz aró w zn am ien n y tym , z e sk la d a sie z nastep u jacy ch etapów - p rzy g o to w a n ie plyty d ru k arsk iej z p o w ierzch - nia (2) plyty d rukarskiej, oraz - g raw e ro w a n ie na p o w ierzch n i (2 ) plyty d rukarskiej c o najm niej jed n eg o w y g ra w e ro w a n e g o o b sz aru o d p o w ia d a ja - cego du zem u zadrukow anem u o b s z a ro w i p rzy po m o cy n a rz e d z ia g raw eru - jac e g o tak, ze p ozostaw ia sie stru k tu ry ro zd zielajace (4 ) z n a jd u ja ce sie w o b reb ie w y g raw erow anego o b sz a ru i d z ie la ce w y g ra w e ro w a n y o b sz a r na czesci, przy czym struktury ro zd z ie la jac e (4) s a tak z a p ro je k to w an e , ze nie m aja zad n y ch plaskich p o w ierzch n i na p o zio m ie p o w ierzch n i (2 ) plyty drukarskiej F IG .1 PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest płyta drukarska do druku wklęsłego służąca do całkowitego zadrukowywania dużych obszarów, przy czym drukowany obraz jest umieszczony na płycie w postaci grawerowanych zagłębień, znamienna tym, że obszar zagłębienia, w którym zbiera się farba drukarska posiada struktury rozdzielające ukształtowane tak, że nie mają one żadnych powierzchni na poziomie powierzchni płyty drukarskiej.

W jednym z korzystnych wariantów realizacji płyta drukarska według wynalazku w wygrawerowanych zagłębieniach ma wygrawerowane linie i/lub wygrawerowane elementy o dużej powierzchni.

W szczególnie korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku wygrawerowane linie mają szerokość większą niż 0,5 milimetra, a korzystnie większą niż 1,0 milimetr.

W innym korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku wygrawerowane obszary są wygrawerowanymi liniami, a struktury rozdzielające rozciągają się poprzecznie do wygrawerowanych linii tak, że tworzą kolejne obszary częściowe, przy czym struktury rozdzielające rozciągają się poprzecznie lub ukośnie do kierunku usuwania nadmiaru farby.

W jeszcze innym korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku wygrawerowane obszary są wygrawerowanymi liniami, a struktury rozdzielające rozciągają się równolegle do wygrawerowanych linii, przy czym struktury rozdzielające rozciągają się poprzecznie lub ukośnie do kierunku usuwania nadmiaru farby.

W kolejnym korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku struktury rozdzielające są umieszczone w wygrawerowanym obszarze tak, że tworzą jednolitą drobną strukturę w formie siatki lub powtarzalnego wzoru.

W następnym korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku siatka jest siatką utworzoną z linii lub siatką utworzoną z przecinających się linii.

W szczególnie korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku siatka utworzona z przecinających się linii składa się z pierwszego zespołu wygrawerowanych równoległych, korzystnie prostych linii i drugiego zespołu wygrawerowanych równoległych, korzystnie prostych linii nałożonego na pierwszy zespół wygrawerowanych linii, przy czym w szczególnie korzystnym wariancie realizacji linie pierwszego i drugiego zespołu wygrawerowanych linii przecinają się pod kątem między 20 stopni i 90 stopni, w szczególności między 40 stopni i 70 stopni.

W dalszym korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku górne krawędzie struktur rozdzielających znajdują się w pewnej odległości od siebie, przy czym odległość ta jest większa lub równa szerokości nacinania narzędzia grawerującego używanego do grawerowania wygrawerowanego obszaru.

W jeszcze innym korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku wzajemna odległość górnych krawędzi struktur rozdzielających jest mniejsza niż 500 mikrometrów;.

W kolejnym korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku wzajemna odległość górnych krawędzi struktur rozdzielających wynosi między 20 mikrometrów i 150 mikrometrów.

W następnym korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku wzajemna odległość górnych krawędzi struktur rozdzielających wynosi 50 mikrometrów.

W dalszym korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku górne krawędzie struktur rozdzielających są obniżone o odległość wynoszącą między 2 mikrometry i 5 mikrometrów względem poziomu powierzchni płyty drukarskiej.

W jeszcze innym korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku struktury rozdzielające mają wysokość między 3 mikrometry i 150 mikrometrów.

W szczególnie korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku wysokość struktur rozdzielających zawiera się między 8 mikrometrów i 60 mikrometrów.

W innym szczególnie korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku stosunek między wysokością struktur rozdzielających a głębokością grawerowania zawiera się między 0,5 i 1.

190 716

W następnym korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku głębokość grawerowania wynosi między 5 mikrometrów i 150 mikrometrów, a szczególnie korzystnie - między 10 mikrometrów i 60 mikrometrów.

W kolejnym korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku struktury rozdzielające mają ściany nachylone pod kątem w przedziale między 15 stopni i 60 stopni mierząc od prostopadłej do powierzchni płyty drukarskiej.

W szczególnie korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku struktury rozdzielające mają ściany nachylone pod kątem w przedziale między 30 stopni i 50 stopni.

W dalszym korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku struktury rozdzielające tworzą liniową drobną strukturę dzięki ich równoległemu ustawieniu, przy czym w szczególnie korzystnym wariancie realizacji wynalazku płyta drukarska według wynalazku jest przeznaczona do używania na wałku drukującym tak, że drobna liniowa struktura przebiega w przybliżeniu równolegle do osi obrotu wałka.

W innym korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku zarówno długość, jak i szerokość wygrawerowanego obszaru wynosi więcej niż 1 milimetr.

W jeszcze innym korzystnym wariancie realizacji wynalazku na płycie drukarskiej znajduje się co najmniej pierwszy wygrawerowany obszar i drugi wygrawerowany obszar, przy czym różnią się one od siebie formą i/lub rozmieszczeniem struktur rozdzielających.

W szczególnie korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku struktury rozdzielające w pierwszym wygrawerowanym obszarze i struktury rozdzielające w drugim wygrawerowanym obszarze przebiegają w innych kierunkach, zaś w jeszcze korzystniejszym przypadku struktury rozdzielające w pierwszym wygrawerowanym obszarze przebiegają prostopadle do struktur rozdzielających w drugim wygrawerowanym obszarze.

W innym szczególnie korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku pierwszy wygrawerowany obszar ma inną głębokość grawerowania niż drugi wygrawerowany obszar.

W jeszcze innym szczególnie korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku górne krawędzie struktur rozdzielających w pierwszym wygrawerowanym obszarze mają większy wzajemny odstęp niż górne krawędzie struktur rozdzielających w drugim wygrawerowanym obszarze.

W następnym szczególnie korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku górne krawędzie struktur rozdzielających w drugim wygrawerowanym obszarze mają większą odległość od powierzchni płyty drukarskiej niż górne krawędzie struktur rozdzielających w pierwszym wygrawerowanym obszarze.

W kolejnym szczególnie korzystnym wariancie realizacji płyty drukarskiej według wynalazku pierwszy i drugi wygrawerowany obszar przylegają do siebie.

Przedmiotem wynalazku jest również sposób druku wklęsłego do zadrukowywania dużych obszarów, w którym stosuje się płytę drukarską, w której drukowany obraz jest umieszczony na płycie w postaci grawerowanych zagłębień, przy czym obszar zagłębienia, w którym zbiera się farba drukarska posiada struktury rozdzielające ukształtowane tak, że nie mają one żadnych powierzchni na poziomie powierzchni płyty drukarskiej.

Przedmiotem wynalazku jest również nośnik informacji z obrazem nadrukowanym techniką druku wklęsłego, posiadający przynajmniej jeden zadrukowany obszar posiadający warstwę farby i pole powierzchni większe niż 1 milimetr kwadratowy, przy czym przynajmniej jedna warstwa farby pokrywa całkowicie zadrukowany obszar, który to nośnik jest wykonany sposobem druku wklęsłego do zadrukowywania dużych obszarów, z wykorzystaniem płyty drukarskiej, w której drukowany obraz jest umieszczony na płycie w postaci grawerowanych zagłębień, przy czym obszar zagłębienia, w którym zbiera się farba drukarska posiada struktury rozdzielające ukształtowane tak, że nie mają one żadnych powierzchni na poziomie powierzchni płyty drukarskiej, zaś warstwa farby posiada przynajmniej jedno zagłębienie, w którym jej grubość jest minimalna, a rozmiary poprzeczne zadrukowanego obszaru, takie, jak długość i szerokość, są większe niż 0,5 milimetra.

W jednym ze szczególnie korzystnych wariantów realizacji nośnika informacji według wynalazku rozmiary poprzeczne zadrukowanego obszaru takie, jak długość i szerokość wynoszą więcej niż 1 milimetr. W innym szczególnie korzystnym wariancie realizacji nośnika in190 716 formacji według wynalazku przynajmniej jedna warstwa farby posiada wypukły relief o strukturze z powtarzających się elementów struktury.

W przypadku jeszcze korzystniejszego wariantu realizacji nośnika informacji według wynalazku powtarzające się elementy struktury tworzące relief znajdują się od siebie w odległości mniejszej niż 0,5 milimetra.

W przypadku innego szczególnie korzystnego wariantu realizacji nośnika informacji według wynalazku drobna struktura tworzy siatkę lub regularny wzór.

W szczególnie korzystnym przypadku siatka jest utworzona z linii lub z przecinających się linii.

W innym szczególnie korzystnym przypadku drobna struktura tworzy siatkę, gdzie szerokość linii jest niniejsza niż 150 mikrometrów.

W kolejnym szczególnie korzystnym wariancie realizacji nośnik informacji według wynalazku posiada przynajmniej jeden pierwszy obszar zadrukowany o pierwszej drobnej strukturze oraz drugi obszar zadrukowany o drugiej drobnej strukturze różnej od pierwszej drobnej struktury.

W szczególnie korzystnym wariancie realizacji nośnika informacji według wynalazku pierwszy i drugi zadrukowany obszar przedstawiają jeden lub większą liczbę znaków lub obraz.

W innym szczególnie korzystnym wariancie realizacji nośnika informacji według wynalazku drobna struktura pierwszego zadrukowanego obszaru jest zorientowana w innym kierunku niż drobna struktura drugiego zadatkowanego obszaru.

W jeszcze innym szczególnie korzystnym wariancie realizacji nośnika informacji według wynalazku drobna struktura pierwszego zadrukowanego obszaru i drobna struktura drugiego zadrukowanego obszaru różnią się szerokością linii.

W następnym szczególnie korzystnym wariancie realizacji nośnika informacji według wynalazku pierwszy i drugi zadrukowany obszar różnią się grubością warstwy farby.

Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania płyt drukarskich do wklęsłodruku do całkowitego zadrukowywania dużych obszarów, który to sposób składa się z następujących etapów:

- przygotowanie płyty drukarskiej z powierzchnią płyty drukarskiej; oraz

- grawerowanie na powierzchni płyty drukarskiej co najmniej jednego wygrawerowanego obszaru odpowiadającego dużemu zadrukowanemu obszarowi przy pomocy narzędzia grawerującego tak, że pozostawia się struktury rozdzielające znajdujące się w obrębie wygrawerowanego obszaru i dzielące wygrawerowany obszar na części, przy czym struktury rozdzielające są tak zaprojektowane, że nie mają żadnych płaskich powierzchni na poziomie powierzchni płyty drukarskiej.

W jednym z korzystnych wariantów realizacji sposobu według wynalazku wygrawerowane obszary mają postać wygrawerowanych linii i/lub wygrawerowanych elementów o dużej powierzchni.

W szczególnie korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku wygrawerowane linie maja szerokość powyżej 0,5 milimetra, a korzystnie powyżej 1 milimetra.

W innym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku wygrawerowane obszary mają postać wygrawerowanych linii, a struktury rozdzielające są umieszczone poprzecznie do wygrawerowanych linii tak, że dzielą je na kolejne sąsiadujące ze sobą części, przy czym struktury rozdzielające są umieszczone poprzecznie lub ukośnie w stosunku do kierunku usuwania nadmiaru farby.

W jeszcze innym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku wygrawerowane obszary mają postać wygrawerowanych linii, a struktury rozdzielające są umieszczone równolegle do wygrawerowanych linii, przy czym struktury rozdzielające są umieszczone poprzecznie lub ukośnie w stosunku do kierunku usuwania nadmiaru farby.

W kolejnym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku struktury rozdzielające tworzą jednorodną drobną strukturę w postaci siatki lub regularnego wzoru.

W szczególnie korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku siatka jest siatką złożona z linii, siatką złożona z punktów lub siatką utworzoną z przecinających się linii, korzystniej - siatka złożona z przecinających się linii jest utworzona z pierwszego zespołu równoległych, korzystnie prostych, wygrawerowanych linii i drugiego zespołu równoległych,

190 716 korzystnie prostych, wygrawerowanych linii nałożonego na pierwszy, a jeszcze korzystniej - linie pierwszego i drugiego zespołu wygrawerowanych linii tworzą między sobą kąt między 20 stopni i 90 stopni, w szczególności między 40 stopni i 70 stopni.

W następnym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku kąt nachylenia ścian struktur rozdzielających, mierzony od prostopadłej do powierzchni płyty drukarskiej, wynosi między 15 stopni i 60 stopni.

W szczególnie korzystnym przypadku kąt nachylenia ścian struktur rozdzielających wynosi między 30 stopni i 50 stopni.

Korzystnie do grawerowania używa się narzędzia grawerującego o odpowiednim kącie nachylenia ścian.

W kolejnym szczególnie korzystnym wariancie sposobu realizacji według wynalazku do grawerowania używa się zbieżnego obrotowego frezu.

W dalszym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku na powierzchni płyty drukarskiej graweruje się pierwszy element grawerowany oraz drugi element grawerowany w bezpośrednim sąsiedztwie pierwszego, przy czym pomiędzy pierwszym i drugim elementem grawerowanym pozostawia się strukturę rozdzielającą sięgająca do poziomu powierzchni płyty drukarskiej lub nieco poniżej.

W innym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku przed lub po wykonaniu struktur rozdzielających usuwa się warstwę materiału o grubości od 2 mikrometrów do 5 mikrometrów z powierzchni płyty drukarskiej.

W jeszcze innym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku wzajemna odległość struktur rozdzielających jest mniejsza niż 500 mikrometrów.

W szczególnie korzystnym wariancie realizacji wzajemna odległość struktur rozdzielających wynosi między 20 mikrometrów i 150 mikrometrów.

W kolejnym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku w obrębie wygrawerowanego obszaru znajdują się struktury rozdzielające o różnej wysokości.

W następnym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku obszar wygrawerowany w powierzchni płyty drukarskiej ma głębokość grawerowania między 5 mikrometrów i 150 mikrometrów.

W szczególnie korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku głębokość grawerowania wynosi między 10 mikrometrów i 60 mikrometrów.

W innym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku struktury rozdzielające tworzą, dzięki swojemu równoległemu ustawieniu, liniową drobną strukturę.

W jeszcze innym korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku pierwsza drobna struktura jest wygrawerowana przynajmniej w pierwszym wygrawerowanym obszarze oraz druga drobna struktura, różna od pierwszej drobnej struktury, jest wygrawerowana przynajmniej w drugim wygrawerowanym obszarze.

Korzystnie struktury rozdzielające w pierwszym wygrawerowanym obszarze przebiegają w innym kierunku niż struktury rozdzielające w drugim wygrawerowanym obszarze, a jeszcze korzystniej - struktury rozdzielające w pierwszym wygrawerowanym obszarze przebiegają prostopadle do struktur rozdzielających w drugim wygrawerowanym obszarze.

W innym szczególnie korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku pierwszy wygrawerowany obszar jest grawerowany na inną głębokość grawerowania niż drugi wygrawerowany obszar.

W jeszcze innym szczególnie korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku struktury rozdzielające w pierwszym wygrawerowanym obszarze mają większą maksymalną wzajemną odległość niż struktury rozdzielające w drugim wygrawerowanym obszarze.

W kolejnym szczególnie korzystnym wariancie realizacji sposobu według wynalazku górne krawędzie struktur rozdzielających w drugim wygrawerowanym obszarze znajdują się w większej odległości od powierzchni płyty drukarskiej niż górne krawędzie struktur rozdzielających w pierwszym wygrawerowanym obszarze.

Należy zauważyć, że można zapobiegać usuwaniu farby drukarskiej z obszarów wygrawerowanych w płycie drukarskiej zagłębień przez umieszczenie w zagłębieniach tak zwanych obszarów rozdzielających, które likwidują lub ograniczają działanie wałka zbierającego na farbę znajdującą się w zagłębieniach. Część farby można usuwać z zagłębień przez wałek

190 716 zbierający poprzez wpływ efektów hydrodynamicznych pochodzących od nadmiaru farby usuwanego z powierzchni płyty przez wałek zbierający. Obszary rozdzielające znacząco zmniejszają oddziaływanie farby zebranej w zagłębieniach z farbą usuwaną przez wałek zbierający z powierzchni płyty. Obszary rozdzielające dzielą więc· wygrawerowane zagłębienie o dużej powierzchni na mniejsze obszary, które pozwalają na oddzielanie farby drukarskiej w kierunku prostopadłym do płyty drukarskiej podczas drukowania, ale nie pozwalają na to podczas usuwania farby równolegle do powierzchni płyty.

Obszary rozgraniczające są korzystnie umieszczone poprzecznie do kierunku obrotu wałka drukującego. W takim układzie powodują one rozdzielenie farby zbieranej w sposobie usuwania nadmiaru farby i w ten sposób nie dochodzi do hydrodynamicznego oddziaływania farby znajdującej się w zagłębieniach z farbą usuwana z powierzchni płyty drukarskiej.

Jeśli nie ma możliwości umieszczenia obszarów rozdzielających prostopadle do kierunku usuwania nadmiaru farby, mogą one przynajmniej dzielić zagłębienia o dużej powierzchni na mniejsze obszary i spełniać podobną rolę przy usuwaniu nadmiaru farby, jak w przypadku grawerowania obszarów złożonych z wielu osobnych linii.

Istota wynalazku polega na rozdzieleniu wygrawerowanych obszarów przy pomocy struktur rozdzielających umieszczonych poprzecznie do kierunku usuwania nadmiaru farby. Dla wygrawerowanych linii biegnących w kierunku usuwania farby oznacza to podzielenie wygrawerowanych linii na przylegające fragmenty. Zagłębienia przebiegające poprzecznie lub ukośnie do kierunku usuwania nadmiaru farby są dzielone przynajmniej w kierunku przebiegu wygrawerowanej linii, przy czym struktury rozdzielające przebiegają korzystnie równolegle do krawędzi wygrawerowanej linii.

W przypadku, kiedy wygrawerowany odraz składa się, oprócz szerokich linii, również z obszarów o dużej powierzchni o zbliżonych wymiarach w kierunkach x i y, można również użyć dużych struktur rozdzielających w formie siatki, to znaczy przecinającego się układu struktur rozdzielających, na przykład w formie linii biegnących poprzecznie i podłużnie do kierunku usuwania nadmiaru farby. Struktury rozdzielające mogą mieć również formę koncentrycznych okręgów, plastra miodu lub podobną. Taki układ zapewnia nie tylko dobre funkcjonowanie struktur rozdzielających niezależnie od kierunku usuwania nadmiaru farby, ale również powiększa wytrzymałość mechaniczną tych struktur.

Użycie struktur rozdzielających według wynalazku okazało się szczególnie korzystne w przypadku grawerowanych linii o szerokości większej niż 0,5 mm. W przypadku linii szerszych niż milimetr okazały się one wręcz niezbędne.

Testy pokazały, że wysokość struktur rozdzielających może się zmieniać w dużym zakresie. Jeśli struktury rozdzielające sięgają do powierzchni płyty drukarskiej, powinny one mieć w przekroju profil klina. W ten sposób wygrawerowane zagłębienie jest optymalnie podzielone na oddzielne obszary, a z drugiej strony ostre krawędzie struktur rozdzielających nie powodują przerw w zadrukowanym obszarze.

Jeśli górne krawędzie struktur rozdzielających są położone poniżej powierzchni płyty drukarskiej, to przekrój struktur rozdzielających może być w zasadzie dowolny: w formie trapezu, zaokrąglony lub jeszcze inny. Jako że górne krawędzie struktur rozdzielających są w tym przypadku zawsze poniżej powierzchni płyty drukarskiej i w związku z tym są zawsze pokryte farbą, zapewniona jest ciągłość zadrukowania całego obszaru.

Okazało się, że użycie struktur rozdzielających, których górne krawędzie znajdują się dokładnie na poziomie powierzchni płyty drukarskiej prowadzi do szybkiego zużywania się powierzchni wałka zbierającego. Obniżenie górnej krawędzi struktur rozdzielających o przynajmniej 2 do 5 mikrometrów eliminuje ten problem. Takie minimalne obniżenie jest w każdym razie zalecane z tego powodu.

Testy wykazały także, że możliwe jest jeszcze większe obniżenie górnych krawędzi struktur rozdzielających. Obniżenie to może sięgać 50% głębokości wygrawerowanego zagłębienia.

Okazało się również, że jeśli struktury rozdzielające mają wysokość (która jest również dalej określana jako amplituda) mierzoną w stosunku do głębokości wygrawerowanego zagłębienia wynoszącą więcej niż 50%, to powoduje to powstawanie rowków w nadrukowanej w ten sposób warstwie farby. Chociaż powstający w ten sposób obszar jest całkowicie zadrukowany farbą, to powierzchnia farby posiada wypukły relief utworzony przez struktury roz12

190 716 dzielające. Powstający reliefjest szczególnie wyraźny, jeśli amplituda struktur rozdzielających zawiera się między 75% i 100% głębokości wygrawerowanego zagłębienia. Przy niższych amplitudach, na przykład rzędu 60%, powstający relief jest mniej wyraźny, aby zniknąć zupełnie przy amplitudzie wynoszącej około 50%. Poniżej wartości 50% należy się spodziewać błędów w druku czyniących druk nieużytecznym, szczególnie przy głębszym grawerowaniu.

Testy wykazały w końcu, że głębokości grawerowania między 5 mikrometrów i 150 mikrometrów dają doskonałe rezultaty w sposobie według wynalazku. Korzystna głębokość przy drukowaniu typowych obrazów wynosiła między 10 mikrometrów i 60 mikrometrów. Przy użyciu powszechnie stosowanych farb do wklęsłodruku uzyskuje się w ten sposób efekt przejrzystych kolorów, przy czym nawet niewielkie zmiany głębokości grawerowania prowadzą do wyraźnie widocznych zmian w odcieniach. Grawerowanie o głębokości między około 60 mikrometrów i 100 mikrometrów jest odpowiednie do drukowania kolorów nasyconych o nieprzejrzystym wyglądzie. Podane wartości zmieniają się oczywiście zależnie od tego czy używa się jasnych, czy ciemnych kolorów.

Grawerowanie o głębokości 100 mikrometrów i większej nadaje się szczególnie do wytwarzania warstw farby o strukturze wyczuwalnej dotykiem.

Im drobniejsza jest struktura reliefu na warstwie farby, tym trudniej dostrzec ja gołym okiem (bez pomocy przyrządów). Odnosi się to do drobnych reliefów uzyskanych przy pomocy struktur rozdzielających o odległościach między około 20 mikrometrów i 150 mikrometrów i kształcie klinowym. Struktury rozdzielające o odległościach między około 150 mikrometrów i 400 mikrometrów są łatwo rozpoznawalne gołym okiem, przy czym nie zaburzają one generalnego wrażenia jednolicie zadrukowanej powierzchni. Jeśli używa się struktur rozdzielających o przekroju trapezowym, zagłębienia w warstwie farby stają się szersze, mają większa powierzchnię. Takie struktury pozwalają kształtować zadrukowaną powierzchnię, na przykład można tworzyć wzory, które są częścią drukowanego obrazu. Jeśli struktury rozdzielające nie maja formy wzoru, ale liter, znaków graficznych lub podobnych, to takie litery lub znaki są również rozpoznawalne na zadrukowanej powierzchni.

Jeśli odległość między strukturami rozdzielającymi wynosi ponad 500 mikrometrów, to pojawiają się wspomniane wcześniej błędy w druku, takie jak przerwy, plamy.

Biorąc pod uwagę, że produkcja płyt do wklęsłodruku jest jednym z najbardziej pracochłonnych sposobów wytwarzania płyt drukarskich, widać łatwo, że dodatkowe struktury rozdzielające wytwarzane podczas tego sposobu stwarzają jeszcze dodatkowe problemy. W dodatku należy nie tylko kontrolować kształt, amplitudę i rozmieszczenie struktur rozdzielających, ale zachować przy tym precyzję wymiarów na poziomie mikrometrów. Takich płyt drukarskich nie da się wytwarzać ręcznie ani też przy pomocy trawienia. Płyty według wynalazku i wykonane przy ich pomocy wydruki zapewniają więc wysoki poziom zabezpieczenia przeciw fałszerstwom i podrabianiu.

Płyty takie mogą być wytwarzane przy pomocy urządzenia do grawerowania opisanego w WO 97/48555. Urządzenie to służy do obróbki płyt sterowanej komputerowo. Linie i pozostałe dwuwymiarowe obszary są rozpoznawane przez komputer, a następnie wyznaczane są krawędzie każdego obszaru. Przy użyciu narzędzia grawerującego, na przykład obrotowego frezu lub wiązki lasera, graweruje się najpierw dokładnie obrys każdego obszaru. Następnie usuwa się materiał wewnątrz tego obrysu przy pomocy tego samego lub innego narzędzia grawerującego tak, że każda linia jest wiernie odtworzona według oryginalnego obrazu. Zależnie od rodzaju i sposobu sterowania narzędzia grawerującego, można uzyskać różną szorstkość (zamiast gładkiej powierzchni) na dnie grawerowanego zagłębienia oraz wykonać opisywane struktury rozdzielające o dowolnej amplitudzie, nachyleniu ścian czy precyzyjnie zadanym profilu przekroju. Ważne jest, jak już wspomniano, że struktury rozdzielające według wynalazku mają amplitudę większą niż około 50% głębokości grawerowanego zagłębienia. Jeśli amplituda jest znacznie mniejsza, farba przylega lepiej do dna grawerowanego zagłębienia, ale nieuniknione są wspomniane już błędy w druku dużych wypełnionych powierzchni.

Wynalazek oferuje zupełnie nowe możliwości projektowania płyt do wklęsłodruku. Możliwe jest teraz drukowanie linii o szerokości od 1 milimetra do 10 milimetrów i więcej o grubości warstwy farby 40 mikrometrów i więcej. Można również w sposobie wklęsłodruku

190 716 bez problemu zrealizować ciągłe zadrukowane obszary o powierzchni kilku centymetrów kwadratowych.

Drobna struktura zadrukowanego obszaru może mieć formę powtarzalnego wzoru lub znaków czy symboli graficznych. Nawet przy użyciu najgrubszej faktury (odstępów między strukturami rozdzielającymi rzędu 500 mikrometrów), nie można jej skopiować przy pomocy żadnej ze znanych technik, co zwiększa odporność tak drukowanych dokumentów na fałszerstwa. Wykonanie takiej drobnej struktury wymaga nie tylko użycia wklęsłodruku, który jest sam w sobie zaawansowany technologicznie, ale również urządzenia do grawerowania opisanego w W097/48555, które nie jest dostępne żadnemu z fałszerzy ze względu na wysoki koszt.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładach wykonania na rysunku, gdzie fig. 1 do 7 przedstawiają w przekroju grawerowane płyty drukarskie według wynalazku, zaś fig. 8 i 9 przedstawiają nośnik informacji według wynalazku z obrazem nadrukowanym techniką druku wklęsłego.

Figura 1 przedstawia szczegół płyty drukarskiej 1, której powierzchnia 2 posiada wygrawerowane zagłębienie 3 o danej głębokości t służące do pomieszczenia farby drukarskiej. Wygrawerowane zagłębienie pokazane w przekroju rozciąga się prostopadle do płaszczyzny rysunku i jest utworzone ze struktur rozdzielających 4 rozdzielonych równoległymi zagłębieniami, przy czym górne krawędzie 5 struktur rozdzielających znajdują się na poziome powierzchni 2 płyty drukarskiej. Struktury rozdzielające 4 z jednej strony zapobiegają usuwaniu farby drukarskiej z grawerowanego zagłębienia 3, a z drugiej powodują ukształtowanie warstwy farby przeniesionej na podłoże. Podłoże jest zadrukowywane farbą na całej powierzchni wygrawerowanego zagłębienia.

Odległość między kolejnymi równoległymi zagłębieniami 3 odpowiada odległości d między kolejnymi górnymi krawędziami 5 struktur rozdzielających. W przypadkach pokazanych na fig. 1do 3, gdzie przesunięcie narzędzia grawerującego podczas grawerowania kolejnych zagłębień 3 odpowiada odległości d między kolejnymi górnymi krawędziami struktur rozdzielających, odległość d wynosi korzystnie między 20 mikrometrów i 150 mikrometrów, przy czym odległość około 50 mikrometrów jest szczególnie korzystna przy wytwarzaniu drobnych struktur niewidocznych gołym okiem.

Zmiany grubości warstwy farby powstałe w związku z istnieniem struktur rozdzielających tworzą drobna strukturę, która nie jest widoczna gołym okiem przy normalnym oglądaniu i może służyć jako ukryta (niejawna) cecha zabezpieczająca dokumenty niemożliwa do skopiowania przy pomocy kserografii czy innych technik drukarskich.

Poza drobną strukturą w grubości warstwy farby, zadrukowany obszar jest jednorodny w kolorze przy oglądaniu. Intensywność koloru zależy od średniej grubości warstwy farby i może być zmieniana poprzez dobór głębokości grawerowania t przy danym kącie nachylenia ścian a.

Figura 2 przedstawia przekrój płyty drukarskiej do nanoszenia generalnie cieńszej warstwy farby, która daje jaśniejszy kolor. Wygrawerowane obszary obu płyt z fig. 1 i fig. 2 są tej samej wielkości, a grawerowane zagłębienia 3 mają ten sam kąt nachylenia ścian a. Ze względu na mniejszą głębokość grawerowania t wybrano tu niniejszy odstęp d między kolejnymi zagłębieniami. Do uzyskiwania całkowicie zadrukowanych obszarów istotne jest, aby głębokość grawerowania t i odległość między kolejnymi górnymi krawędziami 5 struktur rozdzielających d były dobrane odpowiednio do kąta a tak, aby na poziomie powierzchni 2 płyty drukarskiej w obrębie grawerowanego obszaru nie powstawały płaskie obszary.

Na figurze 3 wygrawerowany obszar ma te same rozmiary, co na fig. 1 i fig. 2. Głębokość grawerowania t jest taka sama jak na fig. 1. Mimo że struktury rozdzielające 4 mają inny kąt nachylenia ścian p, średnia grubość warstwy farby naniesionej na podłoże przy pomocy płyty drukarskiej według fig. 3 jest taka sama, jak średnia grubość warstwy farby naniesionej na podłoże przy pomocy płyty drukarskiej według fig. 1. Pomimo różnej odległości d między kolejnymi górnymi krawędziami 5 struktur rozdzielających i co za tym idzie inną drobną strukturą warstwy farby, przy pomocy płyt z fig. 1 i z fig. 3 otrzymuje się obszary o tym samym odcieniu.

Z drugiej strony, chociaż płyty drukarskie z fig. 2 i fig. 3 mają tę samą odległość d między kolejnymi górnymi krawędziami struktur rozdzielających i dają tę samą drobna strukturę,

190 716 to ze względu na różne kąty nachylenia ścian (a, P) otrzymuje się z nich różne średnie grubości warstwy farby i inne odcienie.

Zagłębienia 3 korzystnie wytwarza się przy pomocy obrotowego frezu, którego kąt rozwarcia, mierzony od osi obrotu frezu, odpowiada kątowi nachylenia ścian zagłębień. Kąty nachylenia ścian korzystnie wynoszą między 15 stopni i 60 stopni, a szczególnie korzystnie między 30 stopi i 50 stopni. Korzystne kąty nachylenia ścian zwiększają żywotność narzędzi do mechanicznego grawerowania płyt. Płyty drukarskie o korzystnym kącie nachylenia ścian mogą być łatwo reprodukowane w sposobie odlewania, a dodatkowo posiadają szczególnie korzystne właściwości podczas drukowania. Korzystnym kształtem (w przekroju) struktur rozdzielających jest kształt klina. Można również używać innych kształtów w szczególności falistych lub sinusoidalnych. Kształt przekroju struktur rozdzielających 4 jest ograniczony jedynie przez możliwość zaprojektowania odpowiedniego kształtu narzędzia grawerującego.

Jeśli grubość warstwy farby ma się jedynie zmniejszać, a nie maleć do zera, w obszarze między kolejnymi liniami drobnej struktury warstwy farby, to odpowiednie są struktury płyt pokazane na fig. 4 i fig. 5.

Płyta pokazana na fig. 4 powstaje przez usunięcie górnych końców struktur rozdzielających po wygrawerowaniu zagłębień tworzących drobną strukturę warstwy farby. Alternatywnie można najpierw cały obszar wygrawerowany zagłębić na głębokość a, a następnie wykonać zagłębienia tworzące drobną strukturę. Prowadzi to do obniżenia poziomu górnych krawędzi struktur rozdzielających poniżej poziomu powierzchni 2 płyty o a. Pozostała wysokość struktur rozdzielających b, nazywana dalej amplitudą, jest różnicą między głębokością grawerowania t i obniżeniem struktur rozdzielających a. Podłoże zadrukowane przy pomocy tak wykonanej płyty jest na całym grawerowanym obszarze pokryte warstwą farby o stałej grubości a i dodatkowo warstwą farby o drobnej strukturze, której maksymalna amplituda wynosi b. Górne końce struktur rozdzielających tworzące w tym przykładzie płaski obszar dają delikatne jasne tony na drukowanym obrazie. Dzięki odpowiedniemu układowi grawerowanych zagłębień tworzących struktury rozdzielające 4, jasne linie powstające na obrazie utworzone przez trapezowe struktury rozdzielające 4 mogą przedstawiać wzory, litery lub inne symbole graficzne.

W wariancie realizacji przedstawionym na fig. 5 możliwe jest uzyskanie obniżenia a struktur rozdzielających dzięki dobraniu tak małej odległości między kolejnymi grawerowanymi zagłębieniami, że przy danym kącie nachylenia ścian a i danej głębokości grawerowania t, górne krawędzie struktur rozdzielających 5 są położone poniżej poziomu powierzchni 2 płyty drukarskiej.

Obniżenie struktur rozdzielających jest korzystne, ponieważ pozwala uniknąć stykania się plastikowej powierzchni walca zbierającego nadmiar farby z ostro zakończonymi strukturami rozdzielającymi 4 i w ten sposób ograniczyć zużycie powierzchni walca, jak i delikatnych struktur wygrawerowanych na płycie drukarskiej. Obniżenie struktur rozdzielających a wynosi korzystnie między 2 mikrometry i 5 mikrometrów poniżej poziomu płaszczyzny 2 płyty drukarskiej. Aby zapewnić dobrą rozdzielczość drobnych struktur na powierzchni warstwy farby, amplituda b powinna być większa niż 50% głębokości grawerowania t.

Figura 6 przedstawia inną odmianę grawerowania posiadającego struktury rozdzielające według wynalazku. W tym wykonaniu, struktury rozdzielające 4 są rozmieszczone w większych odstępach d. W odróżnieniu do wariantów realizacji z fig. 1 do 5, odległość między kolejnymi strukturami rozdzielającymi d nie odpowiada tu przesunięciu narzędzia grawerującego podczas wykonywania zagłębień. Odległość d jest korzystnie mniejsza niż 500 mikrometrów. Poziome powierzchnie dna 6 grawerowanego zagłębienia posiadają struktury rozdzielające 4 o odpowiednio dobranej szorstkości powierzchni, aby zwiększyć przyczepność farby drukarskiej. Dobór szorstkości powierzchni odbywa się przez dobranie odpowiedniego kąta i promienia wierzchołka narzędzia grawerującego oraz dobór odległości między kolejnymi przebiegami narzędzia w obrębie jednego grawerowanego zagłębienia.

W innym korzystnym wariancie realizacji wynalazku, wygrawerowany obszar 3 jest wykonany w płycie drukarskiej 2 w ten sposób, że głębokość grawerowania nie jest stała w obrębie wygrawerowanego obszaru, ale zmienia się w sposób ciągły w jednym kierunku (fig. 7a, 7b). Zmiana głębokości grawerowania przebiega korzystnie w ten sposób, że najgłębsze punkty kolejnych wygrawerowanych zagłębień leżą na płaszczyźnie nachylonej względem

190 716 powierzchni płyty drukarskiej. Możliwe jest również wykonanie, w którym najgłębsze punkty kolejnych wygrawerowanych zagłębień leżą na powierzchni, której przekrój opisany jest na przykład parabolą lub hiperbolą. Zmieniając głębokość grawerowania można zmieniać w sposób ciągły odcień w obrębie zadrukowanego obszaru, w szczególności, jeśli głębokość grawerowania zmienia się między 5 mikrometrów i 600 mikrometrów.

Na figurze 7a odległość między kolejnymi strukturami oddzielającymi d, jak i wysokość struktur oddzielających są stałe na całym grawerowanym obszarze, podczas gdy w wariancie przedstawionym na fig. 7b odległość i wysokość struktur rozdzielających rośnie wraz z rosnącą głębokością grawerowania (dl > d2).

Na jednej płycie drukarskiej mogą być łączone ze sobą różne grawerowane struktury. Obszary o różnych wzorach struktur rozdzielających mogą stykać się ze sobą lub zawierać się jedne w obrębie innych. Dodatkowo, na jedną grawerowana strukturę może być nałożona kolejna. Jeśli pierwsza struktura składa się z równoległych, korzystnie prostych wygrawerowanych linii, a druga struktura również składa się z równoległych, korzystnie prostych wygrawerowanych linii, to otrzymuje się siatkę z przecinających się linii („cross-line screen”). Jeśli linie pierwszej grawerowanej struktury tworzą z liniami drugiej grawerowanej struktury kąt między 20 stopni i 90 stopni, a korzystnie między 40 stopni i 70 stopni, to powstała w ten sposób grawerowana struktura wykazuje bardzo dobrą przyczepność farby drukarskiej, co ma korzystny wpływ na sposób drukowania przy pomocy tak wykonanych płyt drukarskich. Warstwa farby nakładana przy pomocy takich płyt wykazuje doskonaląjednorodność odcienia.

Kolejne grawerowane struktury mogą być nakładane jedne na drugie, a każda z nich może być wykonywana przy pomocy innych narzędzi grawerujących, z różnymi głębokościami i odległościami między kolejnymi grawerowanymi zagłębieniami. W korzystnym wariancie realizacji przecinających się układów równoległych linii prowadzi to do powstania periodycznie przerywanych struktur rozdzielających.

Na figurze 8 przedstawiono rzut odpowiadający przekrojowi poprzecznemu papierowego nośnika informacji z nadrukowanym obrazem, który wykonano przy użyciu płyty drukarskiej przedstawionej na fig. 1. Wskutek procesu druku wklęsłego papier jest częściowo wytłoczony, a dodatkowo na jego górnej powierzchni znajduje się warstwa farby drukarskiej, która dokładnie pokrywa wytłoczenia. Tak więc, zagłębienia (obszary wygrawerowane) w płycie drukarskiej do drukowania techniką druku wklęsłego odpowiadają zadrukowanym obszarom nośnika informacji, wskutek wytłoczenia znajdującym się powyżej poziomu pozostałej części powierzchni nośnika.

Na figurze 9 przedstawiono rzut perspektywiczny płyty drukarskiej przedstawionej na fig. 1. Na tym przedstawieniu struktury rozdzielające 4 i ich górne krawędzie 5 są rozmieszczone równolegle liniowo względem siebie. Jeżeli inny obszar grawerowany zostanie zlokalizowany prostopadle do linii krawędzi 5, to w wyniku zastosowania takiej płyty do wykonania nadruku techniką druku wklęsłego uzyskuje się wzór tworzący siatkę złożony z elementów kształtem przypominających piramidę, tzn. warstwę farby o takim rozkładzie grubości, który dokładnie odpowiada kształtowi wygrawerowanego zagłębienia w płycie drukarskiej. Obszar wygrawerowany może posiadać struktury rozdzielające 4 (w tym ich górne krawędzie 5) o dowolnym kształcie, w zależności od pożądanego kształtu nadrukowywanego, czyli od odpowiedniego rozkładu grubości warstwy farby w poszczególnych punktach tego wzoru.

190 716

FIG.1

FIG.3

190 716

FIG. 7α

FIG. 7b

I

A^ e%¹“ oo^·

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Płyta drukarska do druku wklęsłego służąca do całkowitego zadrukowywania dużych obszarów, przy czym drukowany obraz jest umieszczony na płycie w postaci grawerowanych zagłębień, znamienna tym, że obszar zagłębienia, w którym zbiera się farba drukarska posiada struktury rozdzielające (4) ukształtowane tak, że nie mają one żadnych powierzchni na poziomie powierzchni płyty drukarskiej.
2. Płyta drukarska według zastrz. 1, znamienna tym, że w wygrawerowanych zagłębieniach ma wygrawerowane linie i/lub wygrawerowane elementy o dużej powierzchni.
3. Płyta drukarska według zastrz. 2, znamienna tym, że wygrawerowane linie mają szerokość większą niż 0,5 milimetra, a korzystnie większą niż 1,0 milimetr.
4. Płyta drukarska według zastrz. 1, znamienna tym, że wygrawerowane obszary są wygrawerowanymi liniami, a struktury rozdzielające (4) rozciągają się poprzecznie do wygrawerowanych linii tak, że tworzą kolejne obszary częściowe, przy czym struktury rozdzielające (4) rozciągają się poprzecznie lub ukośnie do kierunku usuwania nadmiaru farby.
5. Płyta drukarska według zastrz. 1, znamienna tym, że wygrawerowane obszary są wygrawerowanymi liniami, a struktury rozdzielające (4) rozciągają się równolegle do wygrawerowanych linii, przy czym struktury rozdzielające (4) rozciągają się poprzecznie lub ukośnie do kierunku usuwania nadmiaru farby.
6. Płyta drukarska według zastrz. 1, znamienna tym, że struktury rozdzielające (4) są umieszczone w wygrawerowanym obszarze tak, że tworzą jednolitą drobną strukturę w formie siatki lub powtarzalnego wzoru.
7. Płyta drukarska według zastrz. 6, znamienna tym, że siatka jest siatką utworzoną z linii lub siatką utworzoną z przecinających się linii.
8. Płyta drukarska według zastrz. 7, znamienna tym, że siatka utworzona z przecinających się linii składa się z pierwszego zespołu wygrawerowanych równoległych, korzystnie prostych linii i drugiego zespołu wygrawerowanych równoległych, korzystnie prostych linii nałożonego na pierwszy zespół wygrawerowanych linii.
9. Płyta drukarska według zastrz. 8, znamienna tym, że linie pierwszego i drugiego zespołu wygrawerowanych linii przecinają się pod kątem między 20 stopni i 90 stopni, w szczególności między 40 stopni i 70 stopni.
10. Płyta drukarska według zastrz. 1, znamienna tym, że górne krawędzie struktur rozdzielających (4) znajdują się w odległości (d) od siebie, przy czym odległość ta jest większa lub równa szerokości nacinania narzędzia grawerującego używanego do grawerowania wygrawerowanego obszaru.
11. Płyta drukarska według zastrz. 1, znamienna tym, że wzajemna odległość górnych krawędzi (5) struktur rozdzielających (4) jest mniejsza niż 500 mikrometrów.
12. Płyta drukarska według zastrz. 1, znamienna tym, że wzajemna odległość górnych krawędzi (5) struktur rozdzielających (4) wynosi między 20 mikrometrów i 150 mikrometrów.
13. Płyta drukarska według zastrz. 1, znamienna tym, że wzajemna odległość górnych krawędzi (5) struktur rozdzielających (4) wynosi 50 mikrometrów.

190 716
14. Płyta drukarska według zastrz. 1, znamienna tym, że górne krawędzie (5) struktur rozdzielających (4) są obniżone o odległość (a) wynoszącą między 2 mikrometry i 5 mikrometrów względem poziomu powierzchni (2) płyty drukarskiej.
15. Płyta drukarska według zastrz. 1, znamienna tym, że struktury rozdzielające (4) mają wysokość (b) między 3 mikrometry i 150 mikrometrów.
16. Płyta drukarska według zastrz. 15, znamienna tym, że wysokość (b) struktur rozdzielających zawiera się między 8 mikrometrów i 60 mikrometrów.
17. Płyta drukarska według zastrz. 15 albo 16, znamienna tym, że stosunek (b : t) między wysokością struktur rozdzielających (b) a głębokością grawerowania (t) zawiera się między 0,5 i 1.
18. Płyta drukarska według zastrz. 1, znamienna tym, że głębokość grawerowania (t) wynosi między 5 mikrometrów i 150 mikrometrów.
19. Płyta drukarska według zastrz. 18, znamienna tym, że głębokość grawerowania (t) wynosi między 10 mikrometrów i 60 mikrometrów.
20. Płyta drukarska według zastrz. 1, znamienna tym, że struktury rozdzielające (4) mają ściany nachylone pod kątem (a) w przedziale między 15 stopni i 60 stopni mierząc od prostopadłej do powierzchni (2) płyty drukarskiej.
21. Płyta drukarska według zastrz. 20, znamienna tym, że struktury rozdzielające (4) mają ściany nachylone pod kątem (a) w przedziale między 30 stopni i 50 stopni.
22. Płyta drukarska według zastrz. 1, znamienna tym, że struktury rozdzielające (4) tworzą liniową drobną strukturę dzięki ich równoległemu ustawieniu.
23. Płyta drukarska według zastrz. 22, znamienna tym, że płyta drukarska (1) jest przeznaczona do używania na wałku drukującym tak, że drobna liniowa struktura przebiega w przybliżeniu równolegle do osi obrotu wałka.
24. Płyta drukarska według zastrz. 1, znamienna tym, że zarówno długość jak i szerokość wygrawerowanego obszaru wynosi więcej niż 1 milimetr.
25. Płyta drukarska według zastrz. 1, znamienna tym, że na płycie drukarskiej znajduje się co najmniej pierwszy wygrawerowany obszar i drugi wygrawerowany obszar, przy czym różnią się one od siebie formą i/lub rozmieszczeniem struktur rozdzielających (4).
26. Płyta drukarska według zastrz. 25, znamienna tym, że struktury rozdzielające (4) w pierwszym wygrawerowanym obszarze i struktury rozdzielające (4) w drugim wygrawerowanym obszarze przebiegają w innych kierunkach.
27. Płyta drukarska według zastrz. 26, znamienna tym, że struktury rozdzielające (4) w pierwszym wygrawerowanym obszarze przebiegają prostopadle do struktur rozdzielających (4) w drugim wygrawerowanym obszarze.
28. Płyta drukarska według zastrz. 25, znamienna tym, że pierwszy wygrawerowany obszar ma inną głębokość grawerowania (t) niż drugi wygrawerowany obszar.
29. Płyta drukarska według zastrz. 25, znamienna tym, że górne krawędzie (5) struktur rozdzielających w pierwszym wygrawerowanym obszarze mają większy wzajemny odstęp (d) niż górne krawędzie (5) struktur rozdzielających w drugim wygrawerowanym obszarze.
30. Płyta drukarska według zastrz. 25, znamienna tym, że górne krawędzie (5) struktur rozdzielających w drugim wygrawerowanym obszarze mają większą odległość (a) od powierzchni (2) płyty drukarskiej niż górne krawędzie (5) struktur rozdzielających w pierwszym wygrawerowanym obszarze.
31. Płyta drukarska według zastrz. 25, znamienna tym, że pierwszy i drugi wygrawerowany obszar przylegają do siebie.
32. Sposób druku wklęsłego do zadrukowywania dużych obszarów, znamienny tym, że stosuje się w nim płytę drukarską, w której drukowany obraz jest umieszczony na płycie w postaci grawerowanych zagłębień, przy czym obszar zagłębienia, w którym zbiera się farba drukarska posiada struktury rozdzielające (4) ukształtowane tak, że nie mają one żadnych powierzchni na poziomie powierzchni płyty drukarskiej.
33. Nośnik informacji z obrazem nadrukowanym techniką druku wklęsłego, posiadający przynajmniej jeden zadrukowany obszar posiadający warstwę farby i pole powierzchni większe niż 1 milimetr kwadratowy, przy czym przynajmniej jedna warstwa farby pokrywa całko4

190 716 wicie zadrukowany obszar, znamienny tym, że jest wykonany sposobem druku wklęsłego do zadrukowywania dużych obszarów, z wykorzystaniem płyty drukarskiej, w której drukowany obraz jest umieszczony na płycie w postaci grawerowanych zagłębień, przy czym obszar zagłębienia, w którym zbiera się farba drukarska posiada struktury rozdzielające (4) ukształtowane tak, że nie mają one żadnych powierzchni na poziomie powierzchni płyty drukarskiej, zaś warstwa farby posiada przynajmniej jedno zagłębienie, w którym jej grubość jest minimalna, a rozmiary poprzeczne zadrukowanego obszaru, takie jak długość i szerokość są większe niż 0,5 milimetra.
34. Nośnik informacji według zastrz. 33, znamienny tym, że rozmiary poprzeczne zadrukowanego obszaru, takie jak długość i szerokość wynoszą więcej niż 1 milimetr.
35. Nośnik informacji według zastrz. 33 albo 34, znamienny tym, że przynajmniej jedna warstwa farby posiada wypukły relief o strukturze z powtarzających się elementów struktury.
36. Nośnik informacji według zastrz. 35, znamienny tym, że powtarzające się elementy struktury tworzące relief znajdują się od siebie w odległości mniejszej niż 0,5 milimetra.
37. Nośnik informacji według zastrz. 35 albo 36, znamienny tym, że drobna struktura tworzy siatkę lub regularny wzór.
38. Nośnik informacji według zastrz. 37, znamienny tym, że siatka jest utworzona z linii lub z przecinających się linii.
39. Nośnik informacji według zastrz. 37 albo 38, znamienny tym, że drobna struktura tworzy siatkę, gdzie szerokość linii jest mniejsza niż 150 mikrometrów.
40. Nośnik informacji według zastrz. 35, znamienny tym, że posiada przynajmniej jeden pierwszy obszar zadrukowany o pierwszej drobnej strukturze oraz drugi obszar zadrukowany o drugiej drobnej strukturze różnej od pierwszej drobnej struktury.
41. Nośnik informacji według zastrz. 40, znamienny tym, że pierwszy i drugi zadrukowany obszar przedstawiają jeden lub większą liczbę znaków lub obraz.
42. Nośnik informacji według zastrz. 40 albo 41, znamienny tym, że drobna struktura pierwszego zadrukowanego obszaru jest zorientowana w innym kierunku niż drobna struktura drugiego zadrukowanego obszaru.
43. Nośnik informacji według zastrz. 40, znamienny tym, że drobna struktura pierwszego zadrukowanego obszaru i drobna struktura drugiego zadrukowanego obszaru różnią się szerokością linii.
44. Nośnik informacji według zastrz. 40, znamienny tym, że pierwszy i drugi zadatkowany obszar różnią się grubością warstwy farby.
45. Sposób wytwarzania płyt drukarskich do wklęsłodruku do całkowitego zadrukowywania dużych obszarów znamienny tym, że składa się z następujących etapów:

- przygotowanie płyty drukarskiej z powierzchnią (2) płyty drukarskiej; oraz

- grawerowanie na powierzchni (2) płyty drukarskiej co najmniej jednego wygrawerowanego obszaru odpowiadającego dużemu zadrukowanemu obszarowi przy pomocy narzędzia grawerującego tak, że pozostawia się struktury rozdzielające (4) znajdujące się w obrębie wygrawerowanego obszaru i dzielące wygrawerowany obszar na części, przy czym struktury rozdzielające (4) są tak zaprojektowane, że nie mają żadnych płaskich powierzchni na poziomie powierzchni (2) płyty drukarskiej.
46. Sposób według zastrz. 45, znamienny tym, że wygrawerowane obszary mają postać wygrawerowanych linii i/lub wygrawerowanych elementów o dużej powierzchni.
47. Sposób według zastrz. 46, znamienny tym, że wygrawerowane linie maja szerokość powyżej 0,5 milimetra, a korzystnie powyżej 1 milimetra.
48. Sposób według zastrz. 45, znamienny tym, że wygrawerowane obszary mają postać wygrawerowanych linii, a struktury rozdzielające są umieszczone poprzecznie do wygrawerowanych linii tak, że dzielą je na kolejne sąsiadujące ze sobą części, przy czym struktury rozdzielające są umieszczone poprzecznie lub ukośnie w stosunku do kierunku usuwania nadmiaru farby.
49. Sposób według zastrz. 45, znamienny tym, że wygrawerowane obszary mają postać wygrawerowanych linii, a struktury rozdzielające są umieszczone równolegle do wygrawero190 716 wanych linii, przy czym struktury rozdzielające są umieszczone poprzecznie lub ukośnie w stosunku do kierunku usuwania nadmiaru farby.
50. Sposób według zastrz. 45, znamienny tym, że struktury rozdzielające (4) tworzą jednorodną drobną strukturę w postaci siatki lub regularnego wzoru.
51. Sposób według zastrz. 50, znamienny tym, że siatka jest siatką złożona z linii, siatką złożona z punktów lub siatką utworzoną z przecinających się linii.
52. Sposób według zastrz. 51, znamienny tym, że siatka złożona z przecinających się linii jest utworzona z pierwszego zespołu równoległych, korzystnie prostych, wygrawerowanych linii i drugiego zespołu równoległych, korzystnie prostych, wygrawerowanych linii nałożonego na pierwszy.
53. Sposób według zastrz. 52, znamienny tym, że linie pierwszego i drugiego zespołu wygrawerowanych linii tworzą między sobą kąt między 20 stopni i 90 stopni, w szczególności między 40 stopni i 70 stopni.
54. Sposób według zastrz. 45, znamienny tym, że kąt nachylenia ścian (a) struktur rozdzielających (4), mierzony od prostopadłej do powierzchni (2) płyty drukarskiej wynosi między l5 stopni i 60 stopni.
55. Sposób według zastrz. 54, znamienny tym, że kąt nachylenia ścian (a) struktur rozdzielających (4) wynosi między 30 stopni i 50 stopni.
56. Sposób według zastrz. 54 albo 55, znamienny tym, że do grawerowania używa się narzędzia grawerującego o odpowiednim kącie nachylenia ścian (a).
57. Sposób według zastrz. 56, znamienny tym, że do grawerowania używa się zbieżnego obrotowego frezu.
58. Sposób według zastrz. 45, znamienny tym, że na powierzchni (2) płyty drukarskiej graweruje się pierwszy element grawerowany oraz drugi element grawerowany w bezpośrednim sąsiedztwie pierwszego, przy czym pomiędzy pierwszym i drugim elementem grawerowanym pozostawia się strukturę rozdzielającą (4) sięgająca do poziomu powierzchni (2) płyty drukarskiej lub nieco poniżej.
59. Sposób według zastrz. 45, znamienny tym, że przed lub po wykonaniu struktur rozdzielających usuwa się warstwę materiału o grubości od 2 mikrometrów do 5 mikrometrów z powierzchni płyty drukarskiej.
60. Sposób według zastrz. 45, znamienny tym, że wzajemna odległość (d) struktur rozdzielających (4) jest mniejsza niż 500 mikrometrów.
61. Sposób według zastrz. 60, znamienny tym, że wzajemna odległość (d) struktur rozdzielających (4) wynosi między 20 mikrometrów i 150 mikrometrów.
62. Sposób według zastrz. 45, znamienny tym, że w obrębie wygrawerowanego obszaru znajdują się struktury rozdzielające (4) o różnej wysokości.
63. Sposób według zastrz. 45, znamienny tym, że obszar wygrawerowany w powierzchni (2) płyty drukarskiej ma głębokość grawerowania między 5 mikrometrów i 150 mikrometrów.
64. Sposób według zastrz. 63, znamienny tym, że głębokość grawerowania wynosi między 10 mikrometrów i 60 mikrometrów.
65. Sposób według zastrz. 50, znamienny tym, że struktury rozdzielające (4) tworzą, dzięki swojemu równoległemu ustawieniu, liniową drobną strukturę.
66. Sposób według zastrz. 50, znamienny tym, że pierwsza drobna struktura jest wygrawerowana przynajmniej w pierwszym wygrawerowanym obszarze oraz druga drobna struktura, różna od pierwszej drobnej struktury, jest wygrawerowana przynajmniej w drugim wygrawerowanym obszarze.
67. Sposób według zastrz. 66, znamienny tym, że struktury rozdzielające (4) w pierwszym wygrawerowanym obszarze przebiegają w innym kierunku niż struktury rozdzielające (4) w drugim wygrawerowanym obszarze.
68. Sposób według zastrz. 67, znamienny tym, że struktury rozdzielające (4) w pierwszym wygrawerowanym obszarze przebiegają prostopadle do struktur rozdzielających (4) w drugim wygrawerowanym obszarze.
69. Sposób według zastrz. 66, znamienny tym, że pierwszy wygrawerowany obszar jest grawerowany na inną głębokość grawerowania (t) niż drugi wygrawerowany obszar.

190 716
70. Sposób według zastrz. 66, znamienny tym, że struktury rozdzielające (4) w pierwszym wygrawerowanym obszarze mają większą maksymalną wzajemną odległość (d) niż struktury rozdzielające (4) w drugim wygrawerowanym obszarze.
71. Sposób według zastrz. 66, znamienny tym, że górne krawędzie (5) struktur rozdzielających (4) w drugim wygrawerowanym obszarze znajdują się w większej odległości (a) od powierzchni (2) płyty drukarskiej niż górne krawędzie (5) struktur rozdzielających w pierwszym wygrawerowanym obszarze.

Wynalazek dotyczy płyty drukarskiej do druku wklęsłego służącej do całkowitego zadrukowywania dużych obszarów, sposobu druku wklęsłego do zadrukowywania dużych obszarów, nośnika informacji z obrazem nadrukowanym techniką druku wklęsłego oraz sposobu wytwarzania płyt drukarskich do druku wklęsłego do całkowitego zadrukowywania dużych obszarów.

We wklęsłodruku liniowym znana jest technika zadrukowywania dużych obszarów powstających z blisko rozmieszczonych linii o szerokości typowo ułamka milimetra oddzielonych od siebie niezadrukowanymi obszarami.

W sposobie drukowania wygrawerowane linie wypełniane są farbą drukarską. Nadmiar farby jest usuwany przy pomocy wałka zbierającego lub noża zgarniającego tak, że wygrawerowane linie wypełnione są farbą do powierzchni płyty. W sposobie tym z obszarów oddzielających wygrawerowane linie farba jest usuwana całkowicie.

Następnie, podczas drukowania nośnik informacji, na którym odbywa się druk, typowo papier, jest dociskany do powierzchni płyty drukarskiej przy pomocy wałka dociskającego o elastycznej powierzchni. W ten sposób nośnik informacji jest wciskany w wygrawerowane linie wypełnione farbą i wchodzi w kontakt z farbą drukarską. Kiedy nośnik informacji jest odrywany od płyty, zabiera on farbę z wygrawerowanych zagłębień. Powstający drukowany obraz składa się z linii, w obrębie których grubość warstwy farby zmienia się w zależności od głębokości grawerowania.

Przy użyciu farb transparentnych na białym nośniku informacji otrzymuje się jasne tony tam, gdzie grubość warstwy farby jest mała, a ciemniejsze tam, gdzie grubość warstwy farby jest duża.

W porównaniu z innymi powszechnie stosowanymi technikami drukarskimi, wklęsłodruk umożliwia otrzymywanie drukowanych obrazów o znacznej grubości warstwy farby. Przy dostatecznie głębokim grawerowaniu powstający drukowany obszar może być wyczuwalny dotykiem. Przy użyciu odpowiednio precyzyjnego grawerowania można także uzyskać niezwykle złożone i ostre drukowane linie.

Chociaż w sposobie wklęsłodruku można otrzymywać obrazy złożone z linii o bardzo wysokiej jakości, wadą tej techniki jest niemożność drukowania dużych jednolicie zadrukowanych obszarów, to znaczy linii o szerokości około milimetra lub większej. Dzieje się tak dlatego, że w trakcie usuwania nadmiaru farby jest ona usuwana nie tylko z obszarów niewygrawerowanych, ale również z zagłębień o dużej powierzchni. W ten sposób poziom farby drukarskiej w tych zagłębieniach obniża się poniżej poziomu powierzchni płyty drukarskiej. Jako że papier wciskany w zagłębienia nie dostaje się do poziomu farby drukarskiej wypełniającej zagłębienie, prowadzi to do przerw w drukowanym obrazie, które czynią go nieużytecznym.

W opisie US 5 675 420 ujawniono sposób grawerowania oraz urządzenie do grawerowania walca do wykonywania obrazu techniką druku wklęsłego na tkaninie. Urządzenie do grawerowania posiada element sterujący do obrotowego sterowania walcem oraz komputer do kontrolowania działania urządzenia do grawerowania oraz do generowania sygnału dla urządzenia do grawerowania, który odpowiada uprzednio określonemu obrazowi wytworzonemu techniką druku wklęsłego.

Celem prezentowanego wynalazku jest zapewnienie środków do całkowitego zadrukowywania dużych powierzchni w sposobie wklęsłodruku tak, aby posiadały one jednorodny wygląd na całej powierzchni.

190 716