PL190502B1

PL190502B1 - Płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego, wielowarstwowa jednostka do oszkleń oraz sposób wytwarzania płyty o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego

Info

Publication number: PL190502B1
Application number: PL98340594A
Authority: PL
Inventors: Daniel Decroupet
Original assignee: Glaverbel
Priority date: 1997-11-19
Filing date: 1998-11-06
Publication date: 2005-12-30
Also published as: AU1669099A; PL340594A1; CZ20001843A3; EP1032543A1; CZ301551B6; US7037588B2; JP2001523632A; WO1999025661A1; EP0918044A1; JP4435410B2; US20040147185A1

Abstract

1. Plyta o regulowanej przepuszczalnosci promieniowania slonecznego zawierajaca podloze do oszklen, korzystnie podloze szklane i powloke o regulowanej przepuszczalnosci promieniowania slonecznego, przy czym powloka o regulowanej przepuszczalnosci promieniowania slonecznego zawiera rozmieszczone kolejno rozpoczynajac od podloza do oszklen co najmniej nastepujace warstwy: pierwsza warstwe przeciwodblasko- wa, korzystnie zawierajaca co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególnosci korzystnie wybrany sposród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, pierwsza war- stwe odbijajaca promieniowanie podczerwone, korzystnie zawierajaca metal, w szczególnosci srebro lub jego stop, pierwsza warstwe barierowa, korzystnie zawierajaca metal, czesciowo utleniony metal lub tlenek meta- lu, w szczególnosci korzystnie tytan, druga warstwe przeciwodblaskowa, korzystnie zawierajaca co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególnosci korzystnie wybrany sposród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, druga warstwe odbijajaca promieniowanie podczerwone, korzystnie zawierajaca metal, w szczególnosci srebro, druga warstwe barierowa, korzystnie zawierajaca me- tal, czesciowo utleniony metal lub tlenek metalu, w szczególnosci korzystnie tytan, oraz trzecia warstwe prze- ciwodblaskowa, korzystnie zawierajaca co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególnosci korzystnie wybrany sposród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, zna- mienna tym, ze powloka o regulowanej przepuszczalnosci promieniowania slonecznego zawiera ponadto co najmniej jedna dodatkowa warstwe absorbujaca swiatlo, zmniejszajaca transmitancje swietlna przez plyte o co najmniej 4% oraz zmniejszajaca bezposrednia transmitancje energii przez plyte o co najmniej 3%, o grubosci geometrycznej warstwy wynoszacej co najmniej 0,5 nm, usytuowana jako oddzielona od kazdej z warstw barierowych, przy czym kiedy powloka o regulowanej przepuszczalnosci promieniowania slonecz- nego jest umieszczona na czystym podlozu szklanym o grubosci 6 mm, plyta o regulowanej przepuszczalno- sci promieniowania slonecznego charakteryzuje sie transmitancja swietlna ponizej 70%, bezposrednia trans- mitancja energii ponizej 40% i dominujaca dlugoscia fali przy odbiciu ponizej 510 nm. PL PL PL

Description

Znane są oszklenia o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego, które można stosować do regulowania jednej lub większej ilości, spośród następujących właściwości płyty do oszkleń: bezpośredniej transmitancji energii (DET), to jest stosunku przepusz190 502 czonej energii słonecznej bezpośrednio przez podłoże, wyrażonego w procentach padającej energii słonecznej, współczynnika słonecznego (SF), to jest energii słonecznej, która jest przepuszczana przez podłoże (wliczając w to energię zaabsorbowaną przez podłoże i emitowaną przez podłoże w kierunku przestrzeni wewnętrznej) wyrażonej w procentach padającej energii słonecznej, transmitancji świetlnej (LT), to jest strumienia świetlnego przepuszczanego przez podłoże, wyrażonego w procentach padającego strumienia świetlnego, współczynnika odbicia strumienia świetlnego (RL), to jest strumienia świetlnego odbitego od podłoża, wyrażonego w procentach padającego strumienia świetlnego, selektywności, to jest stosunku transmitancji świetlnej do współczynnika słonecznego (LT/SF), czystości (p) koloru, to jest czystości wzbudzenia określonej zgodnie ze skalą liniową, na której zdefiniowane białe światło mą czystość równą zero, a czysty kolor ma czystość równą 100%, przy czym czystość powleczonego podłoża mierzy się od strony przeciwnej w stosunku do strony powleczonej, dominującej długości fali (λ₀), to jest piku długości fali w zakresie przepuszczania lub odbijania przez podłoże.

Te oraz inne właściwości płyt do oszkleń, jak to określono w niniejszym opisie, bazują na standardowych definicjach International Commission on Illumination - Commission Internationale de l'Eclairage („ClE”). Jeżeli nie określono inaczej, wartości zamieszczone w niniejszym opisie podano z odniesieniem do standardowego środka oświetleniowego C według ClE (który reprezentuje średnie światło dzienne o temperaturze barwowej 6700°K) i odnoszą się do czystego podłoża szklanego, o grubości w przybliżeniu 6 mm, w postaci pojedynczego arkusza do oszkleń. Współrzędne barw określone w niniejszym opisie mierzy się w skali Huntera.

Szkło do oszkleń o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego, składa się zwykle z podłoża szklanego na które naniesiony jest filtr słoneczny. Jeden szczególny, znany rodzaj filtru słonecznego składa się z następujących warstw (w kolejności): warstwy tlenku metalu o grubości od 20 do 40 nm (200 A do 400 A), warstwy metalu odbijającej promieniowanie podczerwone o grubości od 5 do 20 nm (50 A do 200 A), warstwy barierowej, warstwy tlenku metalu o grubości od 40 do 80 nm (400 A do 800 A), warstwy metalu odbijającej promieniowanie podczerwone o grubości od 5 do 20 nm (50 A do 200 A), warstwy barierowej oraz warstwy tlenku metalu o grubości od 20 do 40 nm (200 A do 400 A).

Grubości różnych warstw mogą zmieniać się w szerokim zakresie, przy czym liczby podane powyżej wskazują po prostu og ólny rząd wielkości.

W zwanym wykonaniu takiego filtra słonecznego warstwy metalu odbijające promieniowanie podcztrwone są zwykłe ze srebra lub ze ztopu srebra. lah podstawową rolą w fibrze jest odbij anie enewgii słonecznkj w części podczerwopej widma i równocześnie przepu szczanie znacznej części padająeego ś wiafia widzialnego.

Warstwami tlenków metalu mogą być aa przykład warstwy z tlenku cyny, tlenku cynku, tlenku tytami, tlenku biamntu, tlenku tantal u, tlenku iedą lub z ich mieszanm. Ich zndnniem w filtrze jest: zmmępszeaią ilości światła widzialnego odbijanego przez waj-stwy srebra, stwmrzenie fizycznego aabeapigżzeπia warstw so.^ oraz zapo^eżo^e uilemanią warstw srebra gdy są w kontakcie z atmosferą. Wαrstwa te w zasadzie nip magą wła śctwośc. αbsOTl:)uj^ących.

Podstawowym zaotaisieun knżdej warstwy baoierowej jest zapobieganie utlenianiu wąrrtąy s reboa leżącej bogpośredmo pod nią szczególnie wtedy gdy leżąca rad mą warstwa tl enku metalu brst osadzane metodą magnetroeowego nαzylaąin katodo wego z katod^ąmetalowej, w atmosferze utlemąjąeej. Wartimy te mogąby. całkowicie rąyelimiąowane, jeż^h proces ąytwórcga przebiega w ten sposób, że w ątstrąa srebra niw ule gają, ^ζ^ο^η^ poOczac ąy^ąwaraażic filtra. Wars^y barierowe są tak cienkie jak to jeut tylko mnż^liwe, tuk aby nie; o^ątlziały'evała lub nOOzia^saraαły tylko w ti eatacznam stopniu ta właś ciwości oszkleatia tdtosaące się: do zromieniowama słoneczne go. Wacstwami Cariieowymi są wwylcle warstwy z metalu, z częśeiowo ufienirnego metalu lub z tlenku metalu. Na przyktad, gity warstwa bari etowα jest nażi^lwą metalu osadzonego metodą nazylarua katodowego i warstu dialektrycaąα leżąca tad ηΓηΡ^ barierową jest: warstwą tldtku metalu osCzonego metodą napytania katodowego, to w trakcie osadzania wąrstry tl enku mntalu leżącej tad wtretwą barierow. ta woretwa barierowa ic meta^loicrt utknum w wię^nee azęśei ąwjjej ^ombr^sc¹ ąabez^gkczając tym sann ym warstwę: srebra przed utlenieniem i utwojzeniem dąOatkowg_-j, cienkiej wnestwy d ielektrynanej. Tatar, nioC, n ikiel·, chrom i cynk są powszechnie stosowcge jakt warstwy Carigrowe otrzymywane tym rzosoCem. GruCości warstwy w zraybliżgmu 0,1 tm lub 0,2 nm

190 502 (1 A lub 2 A) mogą stanowić metal nie utleniony, przylegający do warstwy srebra leżącej poniżej. W każdym przypadku grubość oraz zakres utlenienia warstwy barierowej jest regulowany w ten sposób, aby absorpcja resztkowa warstwy barierowej w zakresie części widzialnej widma była mniejsza od 2%, korzystnie mniejsza niż 1%. Warstwy barierowe mogą scalać się z warstwami dielektrycznymi leżącymi nad nimi. Na przykład, jeżeli warstwą barierową jest tytan osadzony w postaci metalicznej i leżąca nad nim warstwa przeciwodblaskowa jest tlenkiem tytanu osadzonym metodą napylania katodowego z katody tytanowej w atmosferze utleniającej, to warstwa barierowa zostanie w zasadzie utleniona podczas osadzania warstwy przeciwodblaskowej. W tym przypadku, może nie być wyraźnie zauważalnej granicy pomiędzy warstwą barierową i warstwą przeciwodblaskową. To samo jest prawdziwe w przypadku warstwy barierowej która jest warstwą tlenku tytanu lub substechiometrycznego tlenku tytanu, osadzoną metodą napylania katodowego i warstwy przeciwodblaskowej z tlenku tytanu albo jeżeli warstwa barierowa jest cynkiem metalicznym z leżącą na nią warstwą przeciwodblaskową z tlenku cynku.

Dla pewnych zastosowań, szczególnie zastosowań w budownictwie, w którym stosuje się względnie duże powierzchnie oszklone, pożądane jest uzyskanie jednostek do oszkleń, zwykle podwójnych jednostek do oszkleń, które przepuszczają znaczną część padającego światła widzialnego (dla uzyskania dobrej widzialności w pomieszczeniach wewnętrznych, przy oświetleniu naturalnym) i równocześnie zapobiegają przepuszczaniu znacznej części padającej energii słonecznej (w celu uniknięcia przegrzania pomieszczeń wewnętrznych). Na przykład, pożądane jest dysponowanie do pewnych zastosowań arkuszem do oszkleń którego transmitancja świetlna jest rzędu 66% oraz bezpośrednia transmitancja energii jest rzędu 38% lub mniej. Taki arkusz do oszkleń można składać w jednostki podwójne do oszkleń, w celu uzyskania transmitancji świetlnej rzędu 60% i współczynnika słonecznego rzędu 30%. Takie jednostki do oszkleń o wysokiej selektywności, których selektywność jest większa od około 1,7, korzystnie od około 1,8, mogą być traktowane jako szczególny rodzaj płyty o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego.

Wywierając wpływ zarówno na bezpośrednią transmitancję energii jak i na transmitancję świetlną arkusza do oszkleń, filtr słoneczny musi nadawać oszkleniu kolor do zaakceptowania ze względów estetycznych i musi być możliwy do wykonania w skali przemysłowej, zarówno z punktu widzenia technicznego jak i ekonomicznego.

Wiele płyt do oszkleń słonecznych wytwarza się przez osadzenie filtru słonecznego na podłożu szklanym metodą magnetronowego napylania katodowego. Rozwój nowych instalacji do powlekania wymaga znacznych nakładów inwestycyjnych. W konsekwencji, znaczącą korzyścią jest zdolność do wytwarzania nowego filtru z zastosowaniem istniejącej instalacji przemysłowej, przy minimalnej modyfikacji i niewielkim opóźnieniu oraz elastyczności przy wytwarzaniu szeregu różnych produktów, z wykorzystaniem jednej instalacji produkcyjnej.

Strukturę filtru opisaną powyżej można użyć do wytwarzania płyty do oszkleń, której transmitancja świetlna jest rzędu 70%, przy bezpośredniej transmitancji energii przekraczającej 40%. Określone właściwości mogą się różnić w wyniku zmiany grubości szkła i/lub rodzaju warstw.

Zwiększenie grubości warstw srebra będzie zwykle powodować zwiększenie ilości padającego promieniowania, które zostało odbite przez filtr i tym samym powodować zmniejszenie wielkości zarówno TL jak i DET. Jednakże, zwiększenie grubości jednej lub każdej z warstw srebra do takiego rozmiaru aby uzyskać wielkość bezpośredniej transmitancji energii poniżej około 40%, powoduje że wygląd oszklenia staje się niepożądanie metaliczny a nie rzeczywiście neutralny. W rzeczywistości dzieje się tak dlatego, że w strukturze opisanej powyżej stosuje się raczej dwie oddzielone od siebie warstwy srebra, niż pojedynczą, grubszą warstwę srebra.

W rozwiązaniu odmiennym, do opisanej powyżej struktury zawierającej podwójną warstwę srebra, można dodać trzecią warstwę srebra odbijającą promieniowanie podczerwone wraz z warstwą barierową leżącą nad tą warstwą srebra i warstwy tlenku metalu. Będzie to wymagać znacznych modyfikacji istniejących maszyn do powlekania i/lub znacznego zwiększenia czasu trwania procesu wytwórczego i w konsekwencji zwiększenia kosztów wytwarzania takiego filtru.

190 502

Znany jest, ujawniony w europejskim opisie patentowym nr EP 0 336 257 wyrób (a w rzeczywistości półwyrób do wytwarzania szyb samochodowych) posiadający podłoże szklane oraz naniesioną na to podłoże wielowarstwową błonę (pokrycie) zapewniającą uzyskanie niskiej emisyjności oraz wysokiej transmitancji i dużej wytrzymałości temperaturowej, wytrzymującej wysoko-temperaturową obróbkę polegającą na odpuszczaniu i gięciu tego półwyrobu w dalszym procesie wytwarzania wyrobu gotowego np. szyby przedniej samochodu. W tym celu zapewniona jest warstwa podkładowa z tlenku tytanu, aby polepszyć przyczepność pomiędzy warstwami metalu (odbijającymi promieniowanie podczerwone) i tlenku metalu (warstwą odblaskową), która to warstwa podkładowa zapewnia także uzyskanie wytrzymałości na wysokie temperatury tak wykonanego pokrycia, umożliwiając dalszą obróbkę półwyrobu w wyrób gotowy. Półwyrób według tego rozwiązania wykazuje wysoką transmitancję dzięki zapewnieniu jak najmniejszej absorpcji promieniowania słonecznego tak, aby przykładowo jego transmitancja świetlna wynosiła 78%. Według tego rozwiązania zawierająca tytan warstwa podkładowa może być nakładana poprzez napylanie tytanu w lekko utleniającej atmosferze tak, aby nałożyć utlenioną warstwę tytanu (czyli tlenek tytanu, lub częściowo utlenioną warstwę tytanu). Nawet jeżeli tytan w warstwie podkładowej jest nakładany metodą napylania w atmosferze obojętnej chemicznie, to następująca potem obróbka półwyrobu w wysokiej temperaturze powoduje jego utlenianie, co pozwala uzyskać warstwę podkładową zawierającą tlenek tytanu. Taka zaś warstwa wykazuje niską absorpcję promieniowania, czyli wysoką transmitancję świetlną, co stanowi cel techniczny tego rozwiązania. Warstwa podkładowa o takich właściwościach chemicznych zapewnia też ochronę sąsiadującej z nią bezpośrednio warstwy odbijającej promieniowanie podczerwone, zawierającej srebro, przed utlenianiem. Aby poprawić uzyskany efekt techniczny (podnieść transmitancję) według tego rozwiązania wprowadzono dodatkowo co najmniej jedną dodatkową warstwę podkładową pomiędzy warstwę odblaskową a warstwę odbijającą promieniowanie podczerwone. Według tego rozwiązania po nałożeniu pomiędzy warstwę srebra (odbijającą promieniowanie podczerwone) a warstwę cynianu cynku (warstwę odblaskową) dodatkowej warstwy podkładowej zawierającej tytan, którą nakłada się bezpośrednio na warstwę srebra a następnie na nią warstwę cynianu cynku w reaktywnej atmosferze utleniającej zawierającej 50% argonu i 50% tlenu, uzyskuje się wzrost transmitancji przez wyrób nawet do 78%. Efekt ten tj. wzrost transmitancji występuje na skutek co najmniej częściowego utleniania, umieszczonej na warstwie srebra, warstwy podkładowej zawierającej tytan do uzyskania tlenku tytanu podczas nakładania na nią warstwy cynianu cynku w atmosferze utleniającej.

Znane jest także rozwiązanie, ujawnione w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr US 5 595 825 dotyczące przezroczystego podłoża wyposażonego w zestaw cienkich folii powlekających oddziałujących na promieniowanie słoneczne oraz promieniowanie podczerwone, w którym nie stosuje się żadnej dodatkowej warstwy absorbującej promieniowanie.

Płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego zawierająca podłoże do oszkleń, korzystnie podłoże szklane i powłokę o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego, przy czym powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego zawiera rozmieszczone kolejno rozpoczynając od podłoża do oszkleń co najmniej następujące warstwy: pierwszą warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, pierwszą warstwę odbijającą promieniowanie podczerwone, korzystnie zawierającą metal, w szczególności srebro lub jego stop, pierwszą warstwę barierową, korzystnie zawierającą metal, częściowo utleniony metal lub tlenek metalu, w szczególności korzystnie tytan, drugą warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, drugą warstwę odbijającą promieniowanie podczerwone, korzystnie zawierającą metal, w szczególności srebro, drugą warstwę barierową, korzystnie zawierającą metal, częściowo utleniony metal lub tlenek metalu, w szczególności korzystnie tytan, oraz trzecią warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cynku i/lub tlenku cyny

190 502 i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego zawiera ponadto co najmniej jedną dodatkową warstwę absorbującą światło, zmniejszającą transmitancję świetlną przez płytę o co najmniej 4% oraz zmniejszającą bezpośrednią transmitancję energii przez płytę o co najmniej 3%, o grubości geometrycznej warstwy wynoszącej co najmniej 0,5 nm, usytuowaną jako oddzielona od każdej z warstw barierowych, przy czym kiedy powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego jest umieszczona na czystym podłożu szklanym o grubości 6 mm, płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego charakteryzuje się transmitancją świetlną poniżej 70%, bezpośrednią transmitancją energii poniżej 40% i dominującą długością fali przy odbiciu poniżej 510 nm.

Korzystnie, płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego wykazuje transmitancję świetlną poniżej 67% i bezpośrednią transmitancję energii poniżej 39%, kiedy powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego jest umieszczona na czystym podłożu szklanym o grubości 6 mm.

Korzystnie, płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego wykazuje transmitancję świetlną poniżej 64% i bezpośrednią transmitancję energii poniżej 37%, kiedy powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego jest umieszczona na czystym podłożu szklanym o grubości 6 mm.

Korzystnie, płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego wykazuje transmitancję świetlną poniżej 58% i bezpośrednią transmitancję energii poniżej 34%, kiedy powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego jest umieszczona na czystym podłożu szklanym o grubości 6 mm.

Korzystnie, warstwa dodatkowa absorbująca światło zawiera tytan w postaci tytanu metalicznego.

Korzystnie, warstwa dodatkowa absorbująca światło zawiera chrom w postaci chromu metalicznego.

Korzystnie, warstwa dodatkowa absorbująca światło zawiera co najmniej jeden materiał wybrany z grupy obejmującej cynę w postaci cyny metalicznej, stop niklu i chromu w postaci metalicznej, stal nierdzewną w postaci metalicznej, azotek, azotek stali nierdzewnej, azotek tytanu, azotek cyrkonu, węglik.

Korzystnie, warstwa dodatkowa absorbująca światło jest umieszczona w powłoce o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego w ten sposób, że znajduje się bezpośrednio pod jedną z warstw odbijających promieniowanie podczerwone.

Korzystnie, warstwa dodatkowa absorbująca światło jest umieszczona w powłoce o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego w ten sposób, że znajduje się pod drugą warstwą odbijającą promieniowanie podczerwone.

Korzystnie, warstwa dodatkowa absorbująca światło jest umieszczona w powłoce o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego w ten sposób, że znajduje się pod pierwszą warstwą odbijającą promieniowanie podczerwone.

Korzystnie, płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego zawiera powłokę o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego posiadającą nie więcej niż dwie oddzielone od siebie warstwy odbijające promieniowanie podczerwone.

Korzystnie, każda z warstw przeciwodblaskowych składa się z co najmniej jednej warstwy z tlenku metalu.

Wielowarstwowa jednostka do oszkleń, zawierająca płytę o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego połączoną z co najmniej jedną dodatkową płytą do oszkleń, przy czym płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego zawiera podłoże do oszkleń, korzystnie podłoże szklane i powłokę o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego, przy czym powłoką o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego zawiera, rozmieszczone kolejno rozpoczynając od podłoża do oszkleń, co najmniej następujące warstwy: pierwszą warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, pierwszą warstwę odbijającą promieniowanie podczerwone, korzystnie zawierającą metal, w szczególności srebro lub jego stop, pierwszą warstwę barierową, korzystnie zawierającą

190 502 metal, częściowo utleniony metal lub tlenek metalu, w szczególności korzystnie tytan, drugą warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cyniku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, drugą warstwę odbijającą promieniowanie podczerwone, korzystnie zawierającą metal, w szczególności srebro lub jego stop, drugą warstwę barierową, korzystnie zawierającą metal, częściowo utleniony metal lub tlenek metalu, w szczególności korzystnie tytan, oraz trzecią warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cyniku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego zawiera ponadto co najmniej jedną dodatkową warstwę absorbującą światło, zmniejszającą transmitancję świetlną przez płytę o co najmniej 4% oraz zmniejszającą bezpośrednią transmitancję energii przez płytę o co najmniej 3%, o grubości geometrycznej warstwy wynoszącej co najmniej 0,5 nm, usytuowaną jako oddzielona od każdej z warstw barierowych, przy czym kiedy powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego jest umieszczona na czystym podłożu szklanym o grubości 6 mm, płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego charakteryzuje się transmitancją świetlną poniżej 70%, bezpośrednią transmitancją energii poniżej 40% i dominującą długością fali przy odbiciu poniżej 510 nm.

Korzystnie, jednostka do oszkleń wykazuje transmitancję świetlną poniżej 62% i współczynnik słoneczny poniżej 32%, kiedy powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego jest umieszczona na czystym podłożu szklanym o grubości 6 mm.

Korzystnie, jednostka do oszkleń wykazuje transmitancję świetlną poniżej 58% i współczynnik słoneczny poniżej 30%, kiedy powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego jest umieszczona na czystym podłożu szklanym o grubości 6 mm.

Korzystnie, jednostka do oszkleń wykazuje transmitancję świetlną poniżej 53% i współczynnik słoneczny poniżej 28%, kiedy powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego jest nałożona na czyste podłoże szklane o grubości 6 mm.

Sposób wytwarzania płyty o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego która charakteryzuje się transmitancją świetlną poniżej 70%, bezpośrednią transmitancją energii poniżej 40% i dominującą długością fali przy odbiciu poniżej 510 nm, polegający na tym, że nakłada się na podłoże do oszkleń, korzystnie podłoże szklane, powłokę o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego, która to powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego zawiera co najmniej następujące warstwy, korzystnie osadzane metodą napylania katodowego, rozmieszczone w następującej kolejności rozpoczynając od podłoża do oszkleń: pierwszą warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, pierwszą warstwę odbijającą promieniowanie podczerwone, korzystnie zawierającą metal, w szczególności srebro lub jego stop, pierwszą warstwę barierową, korzystnie zawierającą metal, częściowo utleniony metal lub tlenek metalu, w szczególności korzystnie tytan, drugą warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, drugą warstwę odbijającą promieniowanie podczerwone, korzystnie zawierającą metal, w szczególności srebro lub jego stop, drugą warstwę barierową, korzystnie zawierającą metal, częściowo utleniony metal lub tlenek metalu, w szczególności korzystnie tytan, oraz trzecią warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że ponadto nakłada się w powłoce o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego co najmniej jedną dodatkową warstwę absorbującą światło, zmniejszającą transmitancję świetlną przez płytę o co najmniej 4% oraz bezpośrednią transmitancję energii przez płytę o co najmniej 3%, o grubości geometrycznej warstwy wynoszącej co najmniej 0,5 nm, przy czym co najmniej jedną dodatkową warstwę ab10

190 502 sorbującą światło nakłada się metodą napylania katodowego w taki sposób, aby była usytuowana w odstępie od każdej z warstw barierowych.

Korzystnie, nakłada się warstwę dodatkową absorbującą światło zawierającą co najmniej jeden materiał wybrany z grupy obejmującej cynę w postaci cyny metalicznej, stop niklu i chromu w postaci metalicznej, stal nierdzewną w postaci metalicznej, azotek, azotek stali nierdzewnej, azotek tytanu, azotek cyrkonu, węglik.

Podłoże jest korzystnie szkłem i powłokę o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego można osadzić bezpośrednio na podłożu, korzystnie metodą napylania katodowego, które można przyspieszać magnetycznie. Jeżeli nie określono inaczej, można zastosować jedną Iub większą ilość warstw dodatkowych, powyżej i/lub poniżej i/lub pomiędzy zdefiniowanymi warstwami.

Zaleta rozwiązania według wynalazku wynika z tego, że można dobrać rodzaj i grubości warstw tworzących powłokę o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego dla uzyskania względnie malej przepuszczalności energii słonecznej i względnie niewielkiego odbicia światła widzialnego, jak również rzeczywiście neutralnego koloru przy odbiciu i przepuszczaniu, z wartością czystości koloru rzędu 1% oraz dobrej stabilności kątowej.

Stabilność kątowa, to jest w zasadzie stały kolor odbity, niezależny od kąta pod którym płyta do oszkleń jest widziana, jest szczególnie pożądana do celów budowlanych, w których stosuje się wielkie oszklone powierzchnie. Stabilność kątowa może być poprawiona przez użycie dodatkowej warstwy absorbującej według wynalazku, szczególnie gdy jest umieszczona bezpośrednio pod warstwą odbijającą promieniowanie podczerwone.

Płyta do oszkleń według wynalazku może mieć selektywność większą od około 1,7, korzystnie większą od około 1,8.

Kolejną zaletę wynalazku stanowi fakt, że można zapewnić płytę do oszkleń która jest w zasadzie neutralna w trakcie odbicia, przy zachowaniu czystości koloru mniejszej od 10% lub też można uzyskać płytę do oszkleń, która w trakcie odbicia jest niebieska lub niebieskawa. W każdym przypadku uzyskuje się płytę do oszkleń która jest do zaakceptowania ze względów estetycznych, szczególnie do zastosowań w budownictwie. Dominująca długość fali odbitej wynosi korzystnie poniżej 510 nm i korzystnie powyżej 465 nm.

Osadzanie warstwy odbijającej promieniowanie podczerwone może być ułatwione przez osadzenie tej warstwy na dodatkowej warstwie absorbującej, szczególnie wtedy gdy ta warstwa jest warstwą z metalu lub ze stopu metalu.

Dodatkowa warstwa absorbująca światło może być warstwą tytanu w postaci metalicznej. W istniejących instalacjach do powlekania stosuje się powszechnie katody tytanowe, szczególnie do osadzania warstw barierowych z tytanu. Zastosowanie tytanu jako dodatkowej warstwy absorbującej światło, może nadać tej warstwie żądane właściwości i ponadto równocześnie może uprościć proces produkcyjny. Odmiennie, dodatkowa warstwa absorbująca światło może zawierać co najmniej jeden materiał wybrany z grupy składającej się z (a) cyny w postaci metalicznej, (b) chromu w postaci metalicznej, (c) stopu niklu i chromu w postaci metalicznej, (d) stali nierdzewnej w postaci metalicznej, (e) azotku, (f) azotku stali nierdzewnej, (g) azotku tytanu, (h) azotku cyrkonu oraz (i) węglika.

Warstwy przeciwodblaskowe mogą zawierać na przykład tlenek cynku, tlenek cyny, tlenek tytanu lub mieszany tlenek stali nierdzewnej. Szczególną zaletą mieszanego tlenku stali nierdzewnej, który można użyć dla zwiększenia selektywności powłoki, jest jego nieznaczna absorpcja w części niebieskiej widma światła widzialnego. Oko ludzkie nie jest szczególnie czułe na tę część widma, tak że zaabsorbowane promieniowanie w tej części widma zmniejsza bezpośrednią transmitancję energii w większym stopniu niż spowodowane przez to zmniejszenie transmitancji światła.

Odpowiednią ilościowo absorpcję można uzyskać przez spowodowanie aby grubość geometryczna dodatkowej warstwy absorbującej wynosiła co najmniej 5 nm. Grubość geometryczna dodatkowej warstwy absorbującej może wynosić co najmniej 10 nm.

Jedna lub większa ilość warstw przeciwodblaskowych może składać się z indywidualnych warstw jednego lub większej ilości tlenków, na przykład z pierwszej warstwy z tlenku cyny i z drugiej warstwy z tlenku cynku znajdującej się nad pierwszą warstwą, z pierwszej warstwy z tlenku cynku i z drugiej warstwy z tlenku cyny znajdującej się nad pierwszą war190 502 stwą, z pierwszej warstwy z tlenku cynku i z drugiej warstwy z tlenku cyny znajdującej się nad pierwszą warstwą i z trzeciej warstwy tlenku cynku znajdującej się nad drugą warstwą. Takie struktury mogą zwiększać odporność powłoki na ścieranie.

Do powłoki o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego można wprowadzić jedną lub większą ilość warstw dodatkowych. Można przewidzieć na przykład powłokę zewnętrzną z tlenku krzemu lub tlenku tytanu, odporną na ścieranie. Odmiennie lub dodatkowo, można na przykład wprowadzić warstwę podkładową z tlenku krzemu przylegającą bezpośrednio do powierzchni podłoża i/lub poniżej jedną lub większą ilość warstw odbijających promieniowanie podczerwone.

Zaletą rozwiązania według wynalazku jest umożliwienie uzyskania nowych, szczególnie pożądanych właściwości optycznych, możliwych do osiągnięcia na bazie powszechnie stosowanej struktury filtru słonecznego. Właściwości takie, zgodne z tym aspektem wynalazku, można uzyskać przy niewielkiej modyfikacji zwykłego wyposażenia produkcyjnego lub bez modyfikacji.

Płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego została bliżej opisana poniżej w zalecanych przykładach wykonania. Przedstawiono również zalecane przykłady sposobu wytwarzania płyty.

Przykład 1

Płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego, wytworzona metodą magnetronowego napylania katodowego, składa się z następujących, kolejnych warstw na podłożu szklanym o grubości 6 mm: pierwszej warstwy przeciwodblaskowej z tlenku cynku o grubości około 34,9 nm (349 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody cynkowej, w atmosferze utleniającej, pierwszej warstwy odbijającej promieniowanie podczerwone ze srebra, o grubości około 9,3 nm (93 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody srebrowej, w obojętnej atmosferze argonu, pierwszej warstwy barierowej osadzonej metodą napylania katodowego, o grubości około 3 nm (30 A), wykonanej z tytanu metalicznego uzyskanego z katody tytanowej w obojętnej atmosferze argonu, przy czym w zasadzie całość tytanu jest z kolei utleniana podczas osadzania znajdującej się nad nią warstwy przeciwodblaskowej, tak że absorpcja szczątkowa tej warstwy barierowej jest mniejsza od około 1%, drugiej warstwy przeciwodblaskowej z tlenku cynku o grubości około 84,9 nm (849 A), osadzonej metodą napylania katodowego z tarczy cynkowej, w atmosferze utleniającej, warstwy absorbującej z tytanu metalicznego o grubości około 1,2 nm (12 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody tytanowej, w obojętnej atmosferze argonu oraz z drugiej warstwy odbijającej promieniowanie podczerwone ze srebra, o grubości około 17 nm (170 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody srebrowej, w obojętnej atmosferze argonu, drugiej warstwy barierowej osadzonej metodą napylania katodowego, o grubości około 3 nm (30 A), wykonanej z tytanu metalicznego uzyskanego z katody tytanowej w obojętnej atmosferze argonu, przy czym w zasadzie całość tytanu jest z kolei utleniana podczas osadzania znajdującej się nad nią warstwy przeciwodblaskowej, tak że absorpcja szczątkowa tej warstwy barierowej jest mniejsza od około 1% oraz trzeciej warstwy przeciwodblaskowej z tlenku cynku o grubości około 30,8 nm (308 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody cynkowej, w atmosferze utleniającej.

Właściwości tej płyty do oszkleń są następujące: transmitancja świetlna - 65%; bezpośrednia transmitancja energii - 38%, odbicie światła widzialnego - 9,5%; współrzędne barw przy odbiciu - a* = 1,1, b* = -12,7; dominująca długość fali przy odbiciu - 476 nm; czystość koloru przy odbiciu - 21%; dominująca długość fali przy przepuszczaniu - 509 nm; czystość koloru przy przepuszczaniu - 1,9%. Wielowarstwowa jednostka do oszkleń w zalecanym przykładzie wykonania według wynalazku ma postać uszczelnionej, podwójnej jednostki do oszkleń, zawierającej płytę do oszkleń wykonaną zgodnie z przykładem 1, umieszczoną w odległości 15 mm od arkusza z czystego szkła o grubości 6 mm. Jednostka ta wykazuje następujące właściwości: transmitancja świetlna - 59%; współczynnik słoneczny - 31%; odbicie światła widzialnego -13%; współrzędne barw przy odbiciu - a* = -0,3, b* = -11; dominująca długość fali przy odbiciu - 477 nm; czystość koloru przy odbiciu - 18%; dominująca długość fali przy przepuszczaniu - 521 nm; czystość koloru przy przepuszczaniu - 1,7%.

190 502

Zgodnie ze standardową praktyką, filtr o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego umieszcza się w podwójnej jednostce do oszkleń w pozycji drugiej, to znaczy od strony wewnętrznej jednostki do oszkleń (w celu zabezpieczenia przed ścieraniem i ekspozycją na działanie atmosfery), za arkuszem jednostki do oszkleń który jest umieszczony po stronie zewnętrznej. W innych przykładach podanych poniżej zastosowano taki sam układ.

Oszklenie według tego przykładu charakteryzuje się przyjemnym, niebieskim wyglądem przy odbiciu.

Przykład 2

Dla porównania, przykład 2 dotyczy płyty do oszkleń o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego, która nie jest objęta wynalazkiem i która jest płytą do oszkleń o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego wykonaną według przykładu 1, jednakże nie zawiera warstwy absorbującej z tytanu. Płyta ta wykazuje następujące właściwości: transmitancja świetlna - 73,5%; bezpośrednia transmitancja energii - 43,5%; odbicie światła widzialnego -10,7%; współrzędne barw przy odbiciu - a* = -0,3, b* = -8,5; dominująca długość fali przy odbiciu - 478 nm; czystość koloru przy odbiciu - 15%; dominująca długość fali przy przepuszczaniu - 545 nm; czystość koloru przy przepuszczaniu - 6,5%.

Uszczelniona, podwójna jednostka do oszkleń, zawiera dla porównania płytę do oszkleń wykonaną według przykładu 2, umieszczoną w odległości 15 mm od arkusza z czystego szkła o grubości 6 mm i wykazuje następujące właściwości: transmitancja świetlna - 65%; współczynnik słoneczny - 35%; odbicie światła widzialnego - 15%; współrzędne barw przy odbiciu - a* = -1,1, b* = -7; dominująca długość fali przy odbiciu - 480 nm; czystość koloru przy odbiciu - 12%; dominująca długość fali przy przepuszczaniu - 545 nm; czystość koloru przy przepuszczaniu - 2,7%.

Transmitancja świetlna i współczynnik słoneczny podwójnej jednostki do oszkleń, z użyciem płyty do oszkleń według przykładu 2, są wyższe od tych z przykładu 1. Ponadto, oszklenie według przykładu 2 jest niepożądanie żółte przy przepuszczaniu światła.

Przykład 3

W kolejnym zalecanym przykładzie wykonania według wynalazku płytę o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego, wytworzono metodą magnetronowego napylania katodowego, przez osadzanie następujących, kolejnych warstw na podłożu szklanym o grubości 6 mm: pierwszej warstwy przeciwodblaskowej składającej się z warstwy z tlenku cynku o grubości około 19,7 nm (197 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody cynkowej, w atmosferze utleniającej, warstwy mieszanego tlenku „stali nierdzewnej” o grubości około 2,5 nm (25 A), osadzonej kolejno metodą napylania katodowego z katody ze stali nierdzewnej, w atmosferze utleniającej i z warstwy tlenku cynku o grubości około 5, 8 nm (58 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody cynkowej, w atmosferze utleniającej, pierwszej warstwy odbijającej promieniowanie podczerwone ze srebra, o grubości około 15,7 nm (157 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody srebrowej, w obojętnej atmosferze argonu, pierwszej warstwy barierowej osadzonej metodą napylania katodowego, o grubości około 3 nm (30 A), wykonanej z tytanu metalicznego uzyskanego z katody tytanowej w obojętnej atmosferze argonu, przy czym w zasadzie całość tytanu jest z kolei utleniana podczas osadzania znajdującej się nad nią warstwy przeciwodblaskowej, tak że absorpcja szczątkowa tej warstwy barierowej jest mniejsza od około 1%, drugiej warstwy przeciwodblaskowej z tlenku cynku o grubości około 82,5 nm (825 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody cynkowej, w atmosferze utleniającej, warstwy absorbującej z tytanu metalicznego o grubości około 1,3 nm (13 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody tytanowej, w obojętnej atmosferze argonu, z drugiej warstwy odbijającej promieniowanie podczerwone ze srebra, o grubości około 13 nm (130 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody srebrowej, w obojętnej atmosferze argonu, drugiej warstwy barierowej osadzonej metodą napylania katodowego, o grubości około 3 nm (30 A), wykonanej z tytanu metalicznego uzyskanego z katody tytanowej w obojętnej atmosferze argonu, przy czym w zasadzie całość tytanu jest z kolei utleniana podczas osadzania znajdującej się nad nią warstwy przeciwodblaskowej, tak że absorpcja szczątkowa tej warstwy barierowej jest mniejsza od około 1% oraz trzeciej warstwy przeciwodblaskowej z tlenku cynku o grubości około 30,9 nm (309 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody cynkowej, w atmosferze utleniającej.

190 502

Uzyskano następujące właściwości tej płyty do oszkleń: transmitancja świetlna - 62%; bezpośrednia transmitancja energii - 35%, odbicie światła widzialnego - 12%; współrzędne barw przy odbiciu - a* = 0,0, b* = -2,2; dominująca długość fali przy odbiciu - 477 nm; czystość koloru przy odbiciu - 3,7%; dominująca długość fali przy przepuszczaniu - 512 nm; czystość koloru przy przepuszczaniu -3%.

Kolejny zalecany przykład wykonania wielowarstwowej jednostki do oszkleń obejmuje uszczelnioną podwójną jednostkę do oszkleń, zawierającą płytę do oszkleń wykonaną według przykładu 3, umieszczona w odległości 15 mm od arkusza z czystego szkła o grubości 6 mm. Uzyskana jednostka do oszkleń wykazuje następujące właściwości: transmitancja świetlna - 56%; współczynnik słoneczny - 28%; odbicie światła widzialnego - 15%; współrzędne barw przy odbiciu - a* = -1, b* = -2,6; dominująca długość fali przy odbiciu - 482 nm; czystość koloru przy odbiciu -5,3%; dominująca długość fali przy przepuszczaniu - 518 nm; czystość koloru przy przepuszczaniu - 1,6%.

W przykładzie 3 przedstawiono oszklenie charakteryzujące się szczególnie pożądaną w pewnych zastosowaniach, transmitancją świetlną i pożądanym współczynnikiem słonecznym, którego kolor jest w zasadzie neutralny zarówno przy odbiciu jak i przepuszczaniu światła.

Przykład 4

W kolejnym zalecanym przykładzie wykonania płytę o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego, wytworzono metodą magnetronowego napylania katodowego, przez osadzanie następujących, kolejnych warstw na podłożu szklanym o grubości 6 mm: pierwszej warstwy przeciwodblaskowej składającej się z warstwy z tlenku cynku o grubości około 32,1 nm (321 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody cynkowej, w atmosferze utleniającej, warstwy absorbującej z tytanu metalicznego o grubości około 3 nm (30 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody tytanowej, w obojętnej atmosferze argonu, pierwszej warstwy odbijającej promieniowanie podczerwone ze srebra, o grubości około 15,7 nm (157 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody srebrowej, w obojętnej atmosferze argonu, pierwszej warstwy barierowej osadzonej metodą napylania katodowego, o grubości około 3 nm (30 A), wykonanej z tytanu metalicznego uzyskanego z katody tytanowej w obojętnej atmosferze argonu, przy czym w zasadzie całość tytanu jest z kolei utleniana podczas osadzania znajdującej się nad nią warstwy przeciwodblaskowej, tak że absorpcja szczątkowa tej warstwy barierowej jest mniejsza od około 1%, drugiej warstwy przeciwodblaskowej z tlenku cynku o grubości około 78 nm (780 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody cynkowej, w atmosferze utleniającej, z drugiej warstwy odbijającej promieniowanie podczerwone ze srebra, o grubości około 15,8 nm (158 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody srebrowej, w obojętnej atmosferze argonu, drugiej warstwy barierowej osadzonej metodą napylania katodowego, o grubości około 3 nm (30 A), wykonanej z tytanu metalicznego uzyskanego z katody tytanowej w obojętnej atmosferze argonu, przy czym w zasadzie całość tytanu jest z kolei utleniana podczas osadzania znajdującej się nad nią warstwy przeciwodblaskowej, tak że absorpcja szczątkowa tej warstwy barierowej jest mniejsza od około 1% oraz trzeciej warstwy przeciwodblaskowej z tlenku cynku o grubości około 33 nm (330 A), osadzonej metodą napylania katodowego z katody cynkowej, w atmosferze utleniającej.

Właściwości tej płyty do oszkleń są następujące: transmitancja świetlna - 56%; bezpośrednia transmitancja energii - 32%; odbicie światła widzialnego - 11%; współrzędne barw przy odbiciu - a* = 0, b* = -4; dominująca długość fali przy odbiciu - 477 nm; czystość koloru przy odbiciu - 7%; dominująca długość fali przy przepuszczaniu - 485 nm; czystość koloru przy przepuszczaniu - 6%.

W kolejnym przykładzie wykonania jednostki do oszkleń zastosowano uszczelnioną, podwójną jednostkę do oszkleń, zawierającą płytę do oszkleń wykonaną według przykładu 3, umieszczoną w odległości 15 mm od arkusza z czystego szkła o grubości 6 mm. Uzyskana jednostka do oszkleń wykazuje następujące właściwości: transmitancja świetlna - 51%; współczynnik słoneczny - 26%; odbicie światła widzialnego - 13%; współrzędne barw przy odbiciu - a* = -0,8, b* = -4,5; dominująca długość fali przy odbiciu - 480 nm; czystość koloru przy odbiciu - 8%; dominująca długość fali przy przepuszczaniu - 487 nm; czystość koloru przy przepuszczaniu - 6%.

Claims

1. Płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego zawierająca podłoże do oszkleń, korzystnie podłoże szklane i powłokę o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego, przy czym powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego zawiera rozmieszczone kolejno rozpoczynając od podłoża do oszkleń co najmniej następujące warstwy: pierwszą warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, pierwszą warstwę odbijającą promieniowanie podczerwone, korzystnie zawierającą metal, w szczególności srebro lub jego stop, pierwszą warstwę barierową, korzystnie zawierającą metal, częściowo utleniony metal lub tlenek metalu, w szczególności korzystnie tytan, drugą warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, drugą warstwę odbijającą promieniowanie podczerwone, korzystnie zawierającą metal, w szczególności srebro, drugą warstwę barierową, korzystnie zawierającą metal, częściowo utleniony metal lub tlenek metalu, w szczególności korzystnie tytan, oraz trzecią warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, znamienna tym, że powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego zawiera ponadto co najmniej jedną dodatkową warstwę absorbującą światło, zmniejszającą transmitancję świetlną przez płytę o co najmniej 4% oraz zmniejszającą bezpośrednią transmitancję energii przez płytę o co najmniej 3%, o grubości geometrycznej warstwy wynoszącej co najmniej 0,5 nm, usytuowaną jako oddzielona od każdej z warstw barierowych, przy czym kiedy powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego jest umieszczona na czystym podłożu szklanym o grubości 6 mm, płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego charakteryzuje się transmitancją świetlną poniżej 70%, bezpośrednią transmitancją energii poniżej 40% i dominującą długością fali przy odbiciu poniżej 510 nm.

2. Płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego według zastrz. 1, znamienna tym, że wykazuje transmitancję świetlną poniżej 67% i bezpośrednią transmitancję energii poniżej 39%, kiedy powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego jest umieszczona na czystym podłożu szklanym o grubości 6 mm.

3. Płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego według zastrz. 1, znamienna tym, że wykazuje transmitancję świetlną poniżej 64% i bezpośrednią transmitancję energii poniżej 37%, kiedy powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego jest umieszczona na czystym podłożu szklanym o grubości 6 mm.

4. Płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego według zastrz. 1, znamienna tym, że wykazuje transmitancję świetlną poniżej 58% i bezpośrednią transmitancję energii poniżej 34%, kiedy powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego jest umieszczona na czystym podłożu szklanym o grubości 6 mm.

5. Płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego według zastrz. 1, znamienna tym, że warstwa dodatkowa absorbująca światło zawiera tytan w postaci tytanu metalicznego.

6. Płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego według zastrz. 1, znamienna tym, że warstwa dodatkowa absorbująca światło zawiera chrom w postaci chromu metalicznego.

190 502

7. Płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego według zastrz. 1, znamienna tym, że warstwa dodatkowa absorbująca światło zawiera co najmniej jeden materiał wybrany z grupy obejmującej cynę w postaci cyny metalicznej, stop niklu i chromu w postaci metalicznej, stal nierdzewną w postaci metalicznej, azotek, azotek stali nierdzewnej, azotek tytanu, azotek cyrkonu, węglik.

8. Płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego według zastrz. 1 albo 5 albo 6 albo 7, znamienna tym, że warstwa dodatkowa absorbująca światło jest umieszczona w powłoce o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego w ten sposób, że znajduje się bezpośrednio pod jedną z warstw odbijających promieniowanie podczerwone.

9. Płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego według zastrz. 1, znamienna tym, że warstwa dodatkowa absorbująca światło jest umieszczona w powłoce o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego w ten sposób, że znajduje się pod drugą warstwą odbijającą promieniowanie podczerwone.

10. Płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego według zastrz. 7, znamienna tym, że warstwa dodatkowa absorbująca światło jest umieszczona w powłoce o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego w ten sposób, że znajduje się pod pierwszą warstwą odbijającą promieniowanie podczerwone.

11. Płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera powłokę o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego posiadającą nie więcej niż dwie oddzielone od siebie warstwy odbijające promieniowanie podczerwone.

12. Płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego według zastrz. 1, znamienna tym, że każda z warstw przeciwodblaskowych składa się z co najmniej jednej warstwy z tlenku metalu.

13. Wielowarstwowa jednostka do oszkleń, zawierająca płytę o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego połączoną z co najmniej jedną dodatkową płytą do oszkleń, przy czym płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego zawiera podłoże do oszkleń, korzystnie podłoże szklane i powłokę o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego, przy czym powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego zawiera, rozmieszczone kolejno rozpoczynając od podłoża do oszkleń, co najmniej następujące warstwy: pierwszą warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, pierwszą warstwę odbijającą promieniowanie podczerwone, korzystnie zawierającą metal, w szczególności srebro lub jego stop, pierwszą warstwę barierową, korzystnie zawierającą metal, częściowo utleniony metal lub tlenek metalu, w szczególności korzystnie tytan, drugą warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, drugą warstwę odbijającą promieniowanie podczerwone, korzystnie zawierającą metal, w szczególności srebro lub jego stop, drugą warstwę barierową, korzystnie zawierającą metal, częściowo utleniony metal lub tlenek metalu, w szczególności korzystnie tytan, oraz trzecią warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, znamienna tym, że powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego zawiera ponadto co najmniej jedną dodatkową warstwę absorbującą światło, zmniejszającą transmitancję świetlną przez płytę o co najmniej 4% oraz zmniejszającą bezpośrednią transmitancję energii przez płytę o co najmniej 3%, o grubości geometrycznej warstwy wynoszącej co najmniej 0,5 nm, usytuowaną, jako oddzielona od każdej z warstw barierowych, przy czym kiedy powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego jest umieszczona na czystym podłożu szklanym o grubości 6 mm, płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego charakteryzuje się transmitancją świetlną poniżej 70%, bezpośrednią transmitancją energii poniżej 40% i dominującą długością fali przy odbiciu poniżej 510 nm.

190 502

14. Jednostka do oszkleń według zastrz. 13, znamienna tym, że wykazuje transmitancję świetlną poniżej 62% i współczynnik słoneczny poniżej 32%, kiedy powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego jest umieszczona na czystym podłożu szklanym o grubości 6 mm.

15. Jednostka do oszkleń według zastrz. 13, znamienna tym, że wykazuje transmitancję świetlną poniżej 58% i współczynnik słoneczny poniżej 30%, kiedy powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego jest umieszczona na czystym podłożu szklanym o grubości 6 mm.

16. Jednostka do oszkleń według zastrz. 13, znamienna tym, że wykazuje transmitancję świetlną poniżej 53% i współczynnik słoneczny poniżej 28%, kiedy powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego jest nałożona na czyste podłoże szklane o grubości 6 mm.

17. Sposób wytwarzania płyty o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego, która charakteryzuje się transmitancją świetlną poniżej 70%, bezpośrednią transmitancją energii poniżej 40% i dominująca długością fali przy odbiciu poniżej 510 nm, polegający na tym, że nakłada się na podłoże do oszkleń, korzystnie podłoże szklane, powłokę o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego, która to powłoka o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego zawiera co najmniej następujące warstwy, korzystnie osadzane metodą napylania katodowego, rozmieszczone w następującej kolejności rozpoczynając od podłoża do oszkleń: pierwszą warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, pierwszą warstwę odbijającą promieniowanie podczerwone, korzystnie zawierającą metal, w szczególności srebro lub jego stop, pierwszą warstwę barierową, korzystnie zawierającą metal, częściowo utleniony metal lub tlenek metalu, w szczególności korzystnie tytan, drugą warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, drugą warstwę odbijającą promieniowanie podczerwone, korzystnie zawierającą metal, w szczególności srebro Iub jego stop, drugą warstwę barierową, korzystnie zawierającą metal, częściowo utleniony metal lub tlenek metalu, w szczególności korzystnie tytan, oraz trzecią warstwę przeciwodblaskową, korzystnie zawierającą co najmniej jeden tlenek metalu, w szczególności korzystnie wybrany spośród tlenku cynku i/lub tlenku cyny i/lub tlenku tytanu i/lub mieszaniny tlenku ze stali nierdzewnej, znamienny tym, że ponadto nakłada się w powłoce o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego co najmniej jedną dodatkową warstwę absorbującą światło, zmniejszającą transmitancję świetlną przez płytę o co najmniej 4% oraz bezpośrednią transmitancję energii przez płytę o co najmniej 3%, o grubości geometrycznej warstwy wynoszącej co najmniej 0,5 nm, przy czym co najmniej jedną dodatkową warstwę absorbującą światło nakłada się metodą napylania katodowego w taki sposób, aby była usytuowana w odstępie od każdej z warstw barierowych.

18. Sposób według zastrz. 17, znamienny tym, że nakłada się warstwę dodatkową absorbującą światło zawierającą co najmniej jeden materiał wybrany z grupy obejmującej cynę w postaci cyny metalicznej, stop niklu i chromu w postaci metalicznej, stal nierdzewną w postaci metalicznej, azotek, azotek stali nierdzewnej, azotek tytanu, azotek cyrkonu, węglik.

Przedmiotem tego wynalazku jest płyta o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego, wielowarstwowa jednostka do oszkleń oraz sposób wytwarzania płyty o regulowanej przepuszczalności promieniowania słonecznego, szczególnie, ale nie wyłącznie, do zastosowań w budownictwie.