PL190128B1

PL190128B1 - Wełna mineralna i jej zastosowanie

Info

Publication number: PL190128B1
Application number: PL99337877A
Authority: PL
Inventors: Meringo Alain De; Jean-Luc Bernard; Fabrice Laffon
Original assignee: Saint Gobain Isover
Priority date: 1998-05-06
Filing date: 1999-05-04
Publication date: 2005-11-30
Also published as: DK0998432T3; RU2222506C2; CN1273571A; ZA200000070B; NZ502064A; BR9906421A; AU3527499A; AR015288A1; NO329513B1; EP0998432B1; AU761462B2; HUP0003288A2; TR200000010T1; PL337877A1; NO20000028D0; DE69909404T2; HU229235B1; KR20010020510A; SK189099A3; DE69909404D1

Abstract

1. Welna mineralna, wytwarzana przez wewnetrzne wirowanie, zdolna do rozpuszcza- nia sie w srodowisku fizjologicznym, znamienna tym, ze zawiera wymienione nizej skladniki w podanych procentach wagowych: SiO2 38 - 52%, korzystnie co najmniej 40%, zwlaszcza 41 - 48% A l2O3 16 - 23%, korzystnie 17 - 21% CaO + MgO 4 - 15%, korzystnie 5 - 12% Na2O + K2O 16 - 25%, korzystnie 17 - 22% B2O3 0 - 1 0 %, korzystnie co najmniej 1%, zwlaszcza 3 - 9% Fe2 O 3 - calkowite zelazo 0 - 3%, korzystnie 0 - 1,5%, P2O5, 0-3%, korzystnie 0 - 1,5% TiO2 0 - 2% 14. Zastosowanie welny mineralnej okreslonej w zastrz. 1 do wytwarzania produktu izo- lacyjnego cieplnego i/lub akustycznego lub bezglebowego podloza hodowlanego PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest wełna mineralna i jej zastosowanie. Wynalazek dotyczy sztucznej wełny mineralnej typu waty szklanej, przeznaczonej do wytwarzania materiałów izolacyjnych cieplnych i/lub akustycznych lub bezglebowych podłoży hodowlanych.

Ten rodzaj wełny mineralnej zwykle formuje się we włókna w tak zwanym „wewnętrznym” procesie wirowania, to znaczy przy użyciu wirówek wirujących z dużą prędkością i z licznymi otworami. Rzeczywiście nadają się one dobrze do wytwarzania włókien wełny mineralnej typu waty szklanej, której skład jest stosunkowo bogaty w dużą ilość tlenków metali alkalicznych, wykazujących niższą temperaturę krzepnięcia i wyższą lepkość w temperaturze tworzenia włókna niż wełna żużlowa lub wełna bazaltowa. Proces tego rodzaju opisano zwłaszcza w europejskich opisach patentowych EP-0 189354 lub EP-0 519797.

Z polskiego opisu patentowego PL 184 754 znana jest również kompozycja włókien mineralnych, które wytwarzane są odmiennym sposobem, a mianowicie na drodze snucia przez dysze za pomocą gazu, czyli metodą ciągnienia podmuchowego. Kompozycja przedstawiona w opisie patentowym PL 184 754 wykazuje temperaturę likwidusu około 1300°C i lepkość od 3 do 10 Pa^-s, co jest istotną cechą pozwalającą na zastosowanie metody ciągnienia podmuchowego. Natomiast metoda wewnętrznego wirowania otrzymywania włókien wymaga temperatury likwidusu poniżej 1200°C i lepkości od 30 do 100 Pa^-s.

W ostatnich latach do znanych kryteriów możliwości przemysłowego i ekonomicznego wykonania i poziomu jakości, dodano wymóg dotyczący biodegradowalności wełny mineralnej, a mianowicie jej zdolności do szybkiego rozpuszczania się w środowisku fizjologicznym, tak aby zapobiegać wszelkiemu potencjalnemu ryzyku patologicznemu związanemu z możliwym gromadzeniem się najdrobniejszych włókien w ciele przez wdychanie.

Przedmiotem wynalazku jest wełna mineralna, wytwarzana przez wewnętrzne wirowanie, zdolna do rozpuszczania się w środowisku fizjologicznym, charakteryzująca się tym, ze zawiera wymienione niżej składniki w podanych procentach wagowych.

SiO2	38 - 52%, 40%,	ktor^^z^y^tine co naamniej zwłaszcza 41 - 48%
Al2O3	16 - 23%,	korzystaie 17-21%
CaO + MgO	4 - 15%,	korzy-sUne 5 - 1 2%
Na₂O + K2O	16 - 25%,	ΝΌ'ζνΑηίο 17 - 7 2 %
^B2^O3	0-10%,	koorzydme co naammej
	1%,	zwłaszcza 31 - S^a/₀
Fe2O3 - całkowite żelazo	0 - 3%,	korzortme 0 - 1 ,5%5
P₂O₅	0 - 3%,	korzyotzie C)e 1, 5%
TiO2	0 - 2%

Korzystnie wełna mineralna według wynalazku zawiera od 4 do 11% CaO.

Korzystnie wełna zawiera od 0,1 do 7% MgO, zwłaszcza od 0,3 do 6,5% MgO.

Szczególnie korzystna jest wełna, która spełnia zależność:

MgO/CaO > 0,8, zwłaszcza > 1 lub 1,05.

Szczególnie korzystna jest również wełna, która spełnia zależność:

CaO/MgO > 1,25, zwłaszcza > 5 lub > 10.

Korzystna jest wełna, która zawiera co najmniej 12%, a zwłaszcza od 13 do 19,5% Na₂O.

Korzystna jest wełna, która zawiera co najmniej 0,5%, a zwłaszcza od 0,5 do 8% KĄ).

Korzystna jest także wełna spełniająca zależność:

Na₂O + K₂O/CaO + MgO > 1,8, zwłaszcza od 2 do 4.

Korzystna jest również wełna, która zawiera: SiO2 + AEOj: co najmniej 60%, zwłaszcza 61 - 67%.

Korzystna jest wełna, która ma temperaturę Tlog2,5 i/lub temperaturę Tlog3 i temperaturę krzepnięcia T_hg, taką, że różnica (Tlog2,5 - T_hg) lub (¾ - T_hg) wynosi co najmniej 10°C, zwłaszcza co najmniej 20°C, a korzystnie co najmniej 40°C.

190 128

Korzystna jest także wełna, która ma szybkość rozpuszczania co najmniej 30 ng/cm² na godzinę oznaczaną przy pH 4,5 i szybkość rozpuszczania co najmniej 30 ng/cm2 na godzinę oznaczaną przy pH 7,5.

Korzystna jest wełna, która ma szybkość rozpuszczania co najmniej 30 ng/cm2 na godzinę oznaczaną przy pH 4,5 i szybkość rozpuszczania co najmniej 30 ng/cm² na godzinę oznaczaną przy pH 6,9.

Korzystna jest również wełna, która ma szybkość rozpuszczania co najmniej 60 ng/cm2 na godzinę oznaczaną przy pH 4,5 i/lub szybkość rozpuszczania co najmniej 40 ng/cm2 na godzinę oznaczaną przy pH 7,5 i/lub szybkość rozpuszczania co najmniej 40 ng/cnr na godzinę oznaczaną przy pH 6,9.

Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie wełny mineralnej określonej powyżej do wytwarzania produktu izolacyjnego cieplnego i/lub akustycznego lub bezglebowego podłoża hodowlanego.

Wynalazek pozwala na ulepszenie składu chemicznego wełny mineralnej, zwłaszcza typu waty szklanej, przy czym ulepszenie to ma zwłaszcza na celu zwiększenie jej zdolności do biodegradacji i/lub pogodzenie zdolności do biodegradacji ze zdolnością do przetwarzania we włókna przez wewnętrzne wirowanie.

Przedstawiony powyżej skład wełny mineralnej pozwala na uzyskanie szeregu zalet, zwłaszcza przez zmianę wielu skomplikowanych funkcji, które spełniająjej składniki.

Wełna mineralna typu waty szklanej ma zawartość tlenków metali alkalicznych (R2O) zasadniczo w postaci Na20 i/lub K20 większą niż zawartość tlenków metali ziem alkalicznych (RO), znajdujących się zasadniczo w postaci CaO i/lub MgO. Zawartość tlenku zelaza (oznaczanego w postaci Fe2O3, lecz odpowiadającego, umownie, całkowitej zawartości zelaza) jest bardzo umiarkowana lub nawet wynosi zero; z drugiej strony, zawartość tlenku boru jest znaczna.

Lepkość takiej kompozycji podczas tworzenia włókna jest odpowiednia do wirowania wewnętrznego.

Jeśli chodzi o zdolność do biodegradacji, to wiadomo, ze pewne związki, takie jak P2O5, mogą ją znacznie poprawiać w kompozycjach mineralnych, zwłaszcza typu waty szklanej, podczas gdy inne tlenki, takie jak tlenek glinu, przeciwnie, wydają się mieć tendencję do jej zmniejszania, a przynajmniej przy wartościach pH odpowiadających odczynowi obojętnemu. Można tu odwołać się np. do europejskiego opisu patentowego EP-412878. Dodawanie dużych ilości P2O5 lub np. pomijanie tlenku glinu, nie okazało się jednak najbardziej uzasadnionym podejściem w kontekście wynalazku. Dzieje się tak z uwagi na możliwe inne względy, np. ekonomiczne, gdyż P2O5 pochodzi z drogich surowców, a także ze względów technicznych - zmiany ilości P2O5, a zwłaszcza tlenku glinu, w kompozycji mogą powodować niepożądane lub nieprzewidywalne zmiany innych właściwości. I tak, P2O5 nie pozostaje bez wpływu na lepkość kompozycji, tak jak tlenek glinu. Najczęściej jednak w przypadku waty szklanej, która ma być przekształcana we włókno przez wewnętrzne wirowanie, do którego stosuje się wynalazek, właściwości wiskozymetryczne kompozycji są ważnym kryterium, które należy odpowiednio kontrolować.

Dlatego w wynalazku zastosowano rozsądny kompromis w następujący sposób: wełna mineralna może zawierać P2O5, ale w umiarkowanej ilości co najwyżej 3 lub 1,5%. Tak więc, zachowany zostaje korzystny wpływ P2O5 na zdolność do biodegradacji, bez nadmiernego jego dodawania, które jest kosztowne i ma tendencję do zwiększania temperatury krzepnięcia kompozycji.

Z drugiej strony, przez odpowiednie dopasowanie zawartości innych głównych składników wełny mineralnej, a mianowicie RO, R20, B2O3 i S1O2, zawartość AI2O3 została znacznie zwiększona, wynosząc co najmniej 16 do 17%. Zawartość tlenku glinu może więc korzystnie wynosić co najmniej 18%, zwłaszcza co najmniej 19%o lub co najmniej 20%.

Stwierdzono, ze taka kombinacja zadawalająco spełnia kryteria biorozpuszczalności, zarówno mierzone w próbach in vitro przy pH obojętnym, jak i w próbach in vitro przy pH kwaśnym. Rzeczywiście, problem wiedzy, które pH jest najbardziej reprezentatywne dla środowiska fizjologicznego in vivo, zwłaszcza w obszarach płucnych, nie został definitywnie rozwią190 128 zany. Duza zawartość tlenku glinu wydawała się dotychczas być korzystna dla szybkiego rozpuszczania przy kwasowym pH, ale powoduje słabe/wolne rozpuszczanie przy pH obojętnym.

Wynalazek umożliwia uzyskanie wysokiego stopnia biorozpuszczalności, przynajmniej oznaczanej in vitro, niezależnie od pH, dzięki doborowi dużej zawartości tlenku glinu, ale przy takiej zawartości zwłaszcza RO, R2O i B2O3, aby utrzymać jego korzystne działanie przy kwaśnym pH bez niedogodności przy pH obojętnym.

Zawartość CaO w wełnie mineralnej korzystnie dobiera się w granicach od 4 do 11%. Równolegle, korzystną zawartość MgO dobiera się w granicach od 0,1 do 7%, zwłaszcza od 0,3 do 6,5%.

W rzeczywistości, zwykle dobiera się zawartość CaO wyzszą niz zawartość MgO, dla danej całkowitej zawartości tlenków metali ziem alkalicznych, zwłaszcza z powodu kosztu surowców. Zawartość MgO można więc dobierać na bardzo małym poziomie, a nawet może ona wynosić zero (np. od 0 do 1%) lub być wyższa, np. od 2 do 6%.

Zgodnie z pierwszą odmianą wynalazku, stosunek CaO/MgO może więc wynosić > 1,25 zwłaszcza > 5 a nawet > 1θ.

W kontekście wynalazku przydatne okazało się jednak zaproponować drugą odmianę, polegającą na zapewnieniu zawartości MgO porównywalnej lub nawet większej niż zawartość CaO. Stosunki MgO/CaO mogą więc być większe niż > 0,8 lub nawet większe niż lub równe 1 lub 1,05: ten stosunek, który jest różny dla odpowiednich zawartości CaO i MgO, może korzystnie wpływać na zdolność wełny mineralnej do biodegradacji.

Zawartość Na2O w wełnie wynosi, co najmniej 12%, a zwłaszcza od 13 do 19,5%, podczas gdy korzystna zawartość K2O wynosi co najmniej 0,5%, zwłaszcza od 0,5 do 8%.

Podobnie jak w przypadku zawartości tlenków metali ziem alkalicznych CaO i MgO, w przypadku tlenków metali alkalicznych wełna zwykle zawiera znacznie więcej Na2O niż K2O. Dla danej całkowitej zawartości tlenków metali alkalicznych, zawartość K2O może być bardzo mała lub nawet wynosić zero, np. mniej niż 3%, zwłaszcza od 0,5 do 2,5%. Można jednak, i wchodzi to w zakres wynalazku, zapewniać także znacznie wyższą zawartość K2O, np. około 5 do 7%, co może np. stanowić wagowo do ponad jednej czwartej lub nawet więcej niż jedną trzecią łącznej ilości tlenków metali alkalicznych w kompozycji.

Korzystnie, wełna mineralna według wynalazku zawiera tlenki metali ziem alkalicznych i tlenki metali alkalicznych w następujących ilościach: R2O/RO > 1,8, zwłaszcza od 2 do 4.

Należy zauważyć, że suma SiO2 + AI2O3 pozwala na kontrolowanie w dużym stopniu właściwości wiskozymetrycznych wełny: korzystnie suma ta wynosi, co najmniej 60%, zwłaszcza około 61 do 67%.

Jeśli chodzi o zawartość tlenku(ów) żelaza (całkowita zawartość żelaza), jest ona ewentualna, jak to wspomniano poprzednio. Wełna mineralna może mieć małą zawartość tlenku żelaza, dodanego w sposób zamierzony lub jako zanieczyszczenie. Jego obecność może mieć korzystny wpływ na właściwości palne otrzymanej wełny.

Podobnie jak w przypadku żelaza, obecność P2O5 w wełnie mineralnej jest ewentualna, przy czym jego zawartość może wynosić zero, lub do 0,1%, lub co najmniej 0,1% i do 1,5 lub 2%.

Tlenek boru jest korzystnie ewentualnym związkiem, który działa zwłaszcza jako topnik, w podobny sposób do działania tlenków metali alkalicznych, i wydaje się być korzystny dla zdolności wełny mineralnej do biodegradacji. Jego obecność ponadto ma tendencję do poprawiania właściwości termoizolacyjnych wełny mineralnej, zwłaszcza tendencję do zmniejszania jego współczynnika przewodnictwa cieplnego w składniku radiacyjnym.

Wełna mineralna może ponadto zawierać pewną liczbę innych, mniej ważnych związków, zazwyczaj w łącznej ilości co najwyżej 2 do 3%. Mogą je stanowić np. śladowe ilości TiO2, MnO, SO3, i podobne.

Temperatura, w której kompozycje przeznaczone do wytwarzania wełny mineralnej mają taką lepkość η (w puazach x 10'¹ Pa·), że log,, = 2,5, Tlog2,5 i/lub temperatura, w której ma ona taką lepkość η (w puazach x 10‘¹Pa*s), log, = 3, Tlog3 są/jest większe niż temperatura krzepnięcia, Tl,g; różnica Tlog2,5 - T_hq i/lub Tlog3 - T_hg wynosi co najmniej 10°C, korzystnie co najmniej 20 lub 40°C. Ta różnica określa „obszar roboczy” kompozycji, to znaczy zakres temperatury, w którym mogą one być przekształcane we włókna, zwłaszcza przez wewnętrzne wirowanie.

190 128

Wełny mineralne, jak wspomniano wyżej, mają zadawalający poziom biorozpuszczalności, niezależnie od tego, czy metoda oznaczania wymaga pH obojętnego lub lekko zasadowego, czy tez pH kwasowego.

Wełna mineralna według wynalazku ma więc zwykle szybkość rozpuszczania wynoszącą co najmniej 30, lub co najmniej 40 lub 50 ng/cm² na godzinę, oznaczaną przy pH 4,5 i szybkość rozpuszczania wynoszącą co najmniej 30, a zwłaszcza co najmniej 40 lub 50 ng/cm² na godzinę, oznaczaną przy pH 7,5.

Zwykle, taka wełna mineralna ma także szybkość rozpuszczania wynoszącą co najmniej 30, a zwłaszcza co najmniej 40 lub 50 ng/cm² na godzinę, oznaczaną przy pH 4,5 i szybkość rozpuszczania wynoszącą co najmniej 30, a zwłaszcza co najmniej 40 lub 50 ng/cm² na godzinę, oznaczaną przy pH 6,9. Zwykle, ma ona także szybkość rozpuszczania wynoszącą co najmniej 60, a zwłaszcza co najmniej 80 ng/cm² na godzinę, oznaczaną przy pH 4,5 i/lub szybkość rozpuszczania co najmniej 40, a zwłaszcza co najmniej 60 ng/cm² oznaczanąprzy pH 6,9 lub 7,5.

Wełna mineralna jest głównie stosowana do wytwarzania produktów do izolacji cieplnej i/lub akustycznej lub bezglebowych podłoży hodowlanych.

Dalsze szczegóły i korzystne właściwości wynikną z przykładów.

W tabeli 1 niżej podano dziewięć przykładów składu chemicznego wełny mineralnej według wynalazku, wyrażonego w procentach wagowych.

W tabeli 2 podano trzy inne przykłady, w których dokładność analizy chemicznej jest nieco większa, i w których pojawiają się także trzy właściwości fizyczne, a mianowicie temperatura krzepnięcia (Ti_iq), temperatura (T|_Og3), w której lepkość η wyrażona w puazach x 10'’Pas jest taka, ze logp = 3, i temperatura (T|_Og2,5), w której lepkość η wyrażona w puazach x lO^Pa-s jest taka, że logr| = 2,5, przy czym te trzy temperatury wyrażono w °C.

Gdy suma wszystkich składników wszystkich związków jest nieco mniejsza lub większa niz 100%, należy rozumieć, ze różnica w stosunku do 100% odpowiada nieznacznym ilościom zanieczyszczeń/składników, które nie zawsze oznacza się lub których nie można oznaczyć w śladowych ilościach (TiO₂, SO3) i/lub jest spowodowana tylko przybliżeniem, akceptowanym w tej dziedzinie w stosowanych metodach analitycznych.

Tabela 1

	Przykład I	Przykład II	Przykład III	Przykład IV	Przykład V	Przykład VI	Przykład VII	Przykład VIII	Przykład IX
SiO₂	46,3	41,5	41	46	48,1	44,6	46,5	49,94	51,3
ai₂o₃	19,9	19,6	20,1	18	16,9	19,5	17,6	17,3	16,5
CaO	5,1	10,1	7,9	5,8	4	8	5,9	5,1	5,2
MgO	0,5	0,3	3	6,1	6,1	2,3	4,4	2,2	3
Na₂O	19,4	19,0	13,8	17	13	13,6	16,7	13,7	12,7
K₂O	0,5	0,5	7,2	5	6	6,5	5,9	6,6	4,4
B₂O₃	8,3	9	6	1,2	3,5	5	1,6	5,1	3,4
Fe₂O₃	-	-	0,9	1	1,5	0,6	1,4	0,6	2,0
P₂O₅	-	-	-	-	1	0,0	0,0	0,0	1,6
Ra- zem	100	100	99,9	100,1	100,1	100,1	100	100	100,1
RO	5,6	10,4	10,9	11,9	10,1	10,3	10,3	7,3	8,2
R₂O	19,9	24	21	22	19	20,1	22,6	20,3	17,1 1

190 128

Tabela 2

	Przykład X	Przykład XI	Przykład XII
SiO2	46,35	49,38	49,64
AkOj	19,9	17,3	17,9
CaO	5,1	5,1	7,8
MgO	0,04	2,2	2,7
Na2O	19,4	13,7	16,6
K2O	0,01	6,6	1,15
B2O3	8,95	5,05	4,15
FtyOj	0,02	0,6	0,01
P2O5	0	0,04	0,01
TiO2	-	-	0,02
SO₃	-	0,03	0,01
Razem	99,77	100	99,99
RO	5,14	7,3	10,5
R2O	19,41	20,3	17,75
Tl,q	970	970	1050
Tog3	1072	1166	1139
T\|_Og2,5	1183	1274	1242

Kompozycję przekształca się we włókna w znany sposób w procesie wewnętrznego wirowania, zwłaszcza zgodnie z pouczeniem zawartym we wspomnianych poprzednio opisach patentowych.

Ich obszary robocze, określone różnicą Tlog2,5 - Tn_q są rozlegle dodatnie.

Ich zdolność do biodegradacji, zwłaszcza oznaczana przy pH obojętnym lub lekko kwaśnym (pH 4,9 lub 7,5), lub przy kwasowym pH (4,5) jest zadawalająca.

Przykłady I i Ii dotyczą pierwszej odmiany wynalazku, w której zdecydowanie przeważającym tlenkiem z rodziny tlenków metali ziem alkalicznych jest CaO, a zdecydowanie przeważającym tlenkiem z rodziny tlenków metali alkalicznych jest Na₂O. Przykłady III do IX dotyczą drugiej odmiany, w której przeciwnie, odpowiednio zawartość MgO, z rodziny tlenków metali ziem alkalicznych, i zawartość K2O, z rodziny tlenków metali alkalicznych, są znaczące.

Przykłady X do XII, dla których dokładniej podano właściwości wskazują że kompozycje wykazują dobre właściwości stapiania do przetwarzania w procesie tworzenia włókna, nie stwarzając nadmiernych trudności z uwagi na nie za wysokie wartości Tl,q.

190 128

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 50 egz Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Wełna mineralna, wytwarzana przez wewnętrzne wirowanie, zdolna do rozpuszczania się w środowisku fizjologicznym, znamienna tym, ze zawiera wymienione niżej składniki w podanych procentach wagowych:

SiO2 38 - 52%, 40%, korzystnie co najmniej zwłaszcza 41 - 48% Al2O3 16-23%, korzystnie 17-21% CaO + MgO 4-15%, korzystnie 5 - 12% Na2O + K2O 11-25% korzystnie 17 - 22% B2O3 0- -0%, koirzystnie co najmniej 1%, zwłaszcza 3 - 9% Fe2O3 - całkowite żelazo 0 - 3%, korzystnie 0 - 1,5%, P2O5 0- 3%, korzystnie 0 - 1 ,:5% TiO2 0 - 2%

2. Wełna według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera od 4 do 11% CaO.
3. Wełna według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera od 0,1 do 7% MgO, zwłaszcza od 0,3 do 6,5% MgO.
4. Wełna według zastrz 1 albo 2, znamienna tym, że spełnia zależność:

MgO/CaO > 0,8, zwłaszcza > 1 lub 1,05.
5. Wełna według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że spełnia zależność

CaO/MgO > 1,25, zwłaszcza > 5 lub > 10.
6. Wełna według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera co najmniej 12%, a zwłaszcza od 13 do 19,5% Na2O.
7. Wełna według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera co najmniej 0,5%, a zwłaszcza od 0,5 do 8% K2O.
8. Wełna według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że spełnia zależność:

Na2O + K2O/CaO + MgO > 1,8, zwłaszcza od 2 do 4.
9. Wełna według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, ż e zawiera: SiO2 + ABO3: co najmniej 60%, zwłaszcza 61 - 67%.
10. Wełna według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że ma temperaturę Tlog2,5 i/lub temperaturę Tlog3 i temperaturę krzepnięcia Tl,g, taką, że różnica (Tlog2,5 - Tl,g) lub (Tlog3 - Thg) wynosi co najmniej 10°C, zwłaszcza co najmniej 20°C, a korzystnie co najmniej 40°C.
11. Wełna według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że ma szybkość rozpuszczania co najmniej 30 ng/cm2 na godzinę oznaczaną przy pH 4,5 i szybkość rozpuszczania co najmniej 30 ng/cm² na godzinę oznaczaną przy pH 7,5.
12. Wełna według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że ma szybkość rozpuszczania co najmniej 30 ng/cm² na godzinę oznaczaną przy pH 4,5 i szybkość rozpuszczania co najmniej 30 ng/cm² na godzinę oznaczaną przy pH 6,9.
13. Wełna według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, ż e ma szybkość rozpuszczania co najmniej 60 ng/cm2 na godzinę oznaczaną przy pH 4,5 i/lub szybkość rozpuszczania co najmniej 40 ng/cm2 na godzinę oznaczaną przy pH 7,5 i/lub szybkość rozpuszczania co najmniej 40 ng/cn® na godzinę oznaczaną przy pH 6,9.
14. Zastosowanie wełny mineralnej określonej w zastrz. 1 do wytwarzania produktu izolacyjnego cieplnego i/lub akustycznego lub bezglebowego podłoża hodowlanego.

190 128