PL190104B1 - Mechanizm rozłączający przerywacza elektrycznego - Google Patents

Abstract

1. Mechanizm rozlaczajacy przerywacza elektrycznego, umieszczony w komorze gasze- niowej przerywacza elektrycznego, majacy styk ruchomy, styk staly zamocowany na wsporniku stykowym oraz uksztaltowany w formie litery „U” deflektor luku, którego plytka górna ma wycie- cie w ksztalcie zblizonym do litery „V” lub litery „Y”, otaczajace styk staly przerywacza 1 rozdzielajace jedna z czesci koncowych plytki górnej deflektora luku na dwie czesci boczne, znamienny tym, ze z czesciami bocznymi (14, 15) górnej plytki (10) deflektora luku (1), wzdluz zagiec (32, 33) równoleglych do jego osi wzdluznej (X X '), stykaja sie scianki bocz- ne (30, 31) deflektora luku (1), praktycznie prostopadle do jego plytki górnej (10), a kaz- da scianka boczna (30, 31) ma podluzne wy- ciecie (34) formujace zakonczenia deflektora luku (1) w ksztalt zblizony do litery „U” FIG 1 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest mechanizm rozłączający przerywacza elektrycznego Mechanizm według wynalazku jest przeznaczony do umieszczania w komorze gaszeniowej przerywacza elektrycznego.

Z opisu patentowego EP 0 657 907 jest znane urządzenie do przerywania prądu umieszczone w komorze gaszeniowej przerywacza elektrycznego Urządzenie to ma, co najmniej jeden, styk ruchomy współpracujący ze stykiem stałym oraz deflektor łuku mający kształt zblizony do litery „U” Styk stały jest usytuowany na nieruchomym wsporniku stykowym, w postaci kawałka płaskiej płytki. Płytka górna deflektora łuku jest w przybliżeniu równoległa do wspornika stykowego i połączona z nim od strony przedniej za pomocą łukowatych mostków, stanowiących półokrągłą część kształtu litery „U”. Płytka górna deflektora ma wycięcie w kształcie zblizonym do litery „V” albo litery „Y”, wewnątrz którego znajduje się styk stały urządzenia

190 104

Kształt deflektora łuku zbliżony do litery „U” poprawia zdolność rozłączania styków stałego i ruchomego. Innymi słowy, zwiększa maksymalne natężenie prądu, który styki mogą rozłączyć przy danym napięciu.

Jednakże mostki łączące płytkę górną deflektora łuku ze wspornikiem stykowym nie są w stanie odpowiednio usztywnić części przedniej deflektora łuku.

Mechanizm rozłączający przerywacza elektrycznego, umieszczony w komorze gaszeniowej przerywacza elektrycznego, mający styk ruchomy, styk stały zamocowany na wsporniku stykowym oraz ukształtowany w formie litery „U” deflektor łuku, którego płytka górna ma wycięcie w kształcie zblizonym do litery „V” lub litery „Y”, otaczające styk stały przerywacza i rozdzielające jedną z części końcowych płytki górnej deflektora łuku na dwie części boczne, według wynalazku charakteryzuje się tym, ze z częściami bocznymi górnej płytki deflektora łuku, wzdłuż zagięć równoległych do jego osi wzdłużnej, stykają się ścianki boczne. Są one praktycznie prostopadłe do płytki górnej deflektora łuku. Każda ścianka boczna ma podłużne wycięcie formujące zakończenia deflektora łuku w kształt zblizony do litery „U”.

Wspornik stykowy jest zespolony sztywno z deflektorem łuku przez osadzenie krawędzi wspornika stykowego między ściankami bocznymi deflektora łuku, zaś styk stały jest usytuowany w wycięciu płytki górnej deflektora łuku.

Każda ścianka boczna deflektora łuku jest podzielona podłużnym wycięciem na ramię dolne i ramię górne, a swobodne końce ramion dolnych ścianek bocznych są spojone z krawędziami wspornika stykowego.

Korzystnie, deflektor łuku i wspornik stykowy stanowią samodzielny zespół wymienny, w którym jest osadzony, w sposób uniemożliwiający jego zgubienie, wkręt mocujący do instalowania tego zespołu w komorze gaszeniowej przerywacza elektrycznego.

Korzystnie, we wsporniku stykowym znajduje się otwór przelotowy, w którym jest umieszczony korpus wkręta mocującego, a w deflektorze łuku nad otworem przelotowym znajduje się otwór zapewniający dostęp do łba wkrętu mocującego, zablokowanego między deflektorem łuku, a wspornikiem stykowym za pomocą podkładki, stykającej się z górną powierzchnią wspornika stykowego lub z dolną powierzchnią płytki górnej deflektora łuku.

Korzystnie, deflektor łuku ma kształt zblizony do litery „J”.

Korzystnym skutkiem stosowania rozwiązania według wynalazku jest zwiększenie wytrzymałości mechanicznej deflektora łuku, przy zachowaniu jego kształtu zbliżonego do litery „U”.

Deflektor łuku wykazuje większą sztywność niz deflektor znany, ponieważ jego zagięte ścianki boczne mają większą powierzchnię styku z bokami wspornika stykowego, niz mostki przednie z dolną płytą podstawową według rozwiązania znanego.

Przedmiot wynalazku, w przykładzie realizacji jest odtworzony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia deflektor łuku, w widoku perspektywicznym od góry, fig. 2 - deflektor łuku z fig 1 połączony ze wspornikiem stykowym, w widoku perspektywicznym od góry, zaś fig. 3 deflektor łuku połączony ze wspornikiem stykowym z fig. 2, w widoku perspektywicznym od dołu.

Deflektor łuku 1 przedstawiony na figurach rysunku jest umieszczany w komorze gaszeniowej przerywacza elektrycznego, w celu przemieszczania i gaszenia łuku elektrycznego pojawiającego się między stykiem ruchomym (nie pokazanym), a stykiem stałym 2 mechanizmu rozłączającego, podczas rozwierania tych styków.

Styk stały 2 jest osadzony na stałe na części końcowej 21 wspornika stykowego 20, którym jest masywny, prawie płaski element mający powierzchnię dolną 22 i powierzchnię górną 23.

Deflektor łuku 1 jest wykonany z jednego kawałka materiału o kształcie zblizonym do litery „J”. Ma on płytkę górną 10 odchylania przebiegającą równolegle do jego osi wzdłuznej XX', oraz ścianki boczne 30 i 31 w przybliżeniu prostopadłe do płytki górnej 10 i usytuowane symetrycznie względem osi wzdłuznej XX'

Jeden koniec 12 płytki górnej 10 odchylania ma wycięcie 11 w kształcie zblizonym do litery „V” lub litery „Y”, przebiegające wzdłuz osi wzdłuznej XX' deflektora łuku 1 Wycięcie 11 jest szersze przy jednym końcu 12 płytki górnej 10 odchylania i zwęza się w kierunku przeciwległego jej końca 13. Wycięcie 11 rozdziela płytkę górną 10 odchylania na jej końcu 12 na dwie części boczne 14 i 15 schodzące się na końcu 13 w jedną część końcową 16.

Ścianki boczne 30 i 31 deflektora łuku 1 leżą w płaszczyźnie równoległej do płaszczyzny środkowej P przechodzącej przez oś wzdłuznąXX' deflektora łuku 1. Ścianki boczne 30 i 31

190 104 deflektora łuku 1 są połączone z częściami bocznymi 14 i 15 płytki górnej 10 odchylania wzdłuz zagięć 32 i 33 równoległych do osi wzdłużnej XX’ deflektora łuku 1.

Deflektor łuku 1 wytwarza się przez wykrawanie i zaginanie pojedynczej płyty ferromagnetycznej w taki sposób, żeby zagwarantować jej ciągłość zarówno magnetyczną, jak i elektryczną.

Ścianki boczne 30 i 31 deflektora łuku 1 powstają przez zagięcie płyty ferromagnetycznej pod kątem prostym względem płaszczyzny płyty zaginanej, a równolegle do płaszczyzny środkowej P deflektora łuku 1. Powierzchnie styku płytki górnej 10 i ścianek bocznych 30 i 31 deflektora łuku 1 wzdłuz zagięć 32 i 33 zapewniają sztywność deflektora łuku 1.

Ścianki boczne 30 i 31 mają, równoległe do osi wzdłużnej XX’ deflektora łuku 1, podłużne wycięcia 34, dzielące te ścianki boczne 30 i 31 na ramię górne 35 i ramię dolne 36, które łączą się ze sobą w części końcowej 37 ścianki bocznej 30 i 31, tworząc wnękę w kształcie litery „U”. Wnęka „U” w ściankach bocznych 30 i 31 odpowiada wnęce „J” deflektora łuku 1.

Deflektor łuku 1 jest zespolony ze wspornikiem stykowym 20 tak, ze część końcowa 21 wspornika stykowego 20 znajduje się na jednym poziomie z zakończeniami 12 płytki górnej 10, przy czym wycięcie 11 tej płytki otacza styk stały 2

Płytka górna 10 deflektora łuku 1 nie styka się z górną powierzchnią 23 wspornika stykowego 20, lecz znajduje się w odległości izolacyjnej e od tej powierzchni, na całej swej długości.

Krawędzie 24 wspornika stykowego 20 są osadzone sztywno między ramionami dolnymi 36 ścianek bocznych 30, 31 deflektora łuku 1 i połączone z tymi ramionami dolnymi 36, korzystnie, metodą zgrzewania punktowego ich swobodnych końców 38.

Wspornik stykowy 20 i deflektor łuku 1 stanowią w ten sposób samodzielny zespół 4, co ułatwia standardową wymianę zużytego styku stałego 2 i deflektora luku 1, gdy samodzielny zespół 4 jest zainstalowany w komorze gaszeniowej jako wymienny.

Samodzielny zespół 4 instaluje się w urządzeniu za pomocą wkręta mocującego 5 składającego się z łba 50 i korpusu 51.

Korzystne jest, jeżeli wkręt mocujący 5 jest osadzony w zespole 4 w sposób uniemożliwiający jego zgubienie.

W części końcowej 13 płytki górnej 10 deflektora łuku 1 znajduje się otwór 17, a pod nim we wsporniku stykowym 20 znajduje się otwór przelotowy 25. Wymiary otworu przelotowego 25 umożliwiają przejście korpusu 51 wkręta mocującego 5, który dokręca się do powierzchni łącznika odprowadzania mocy w komorze gaszeniowej. Średnica otworu 17 w płytce górnej 10 deflektora łuku 1 jest taka, ze umożliwia obracanie łba 50 wkręta mocującego 5.

Aby zabezpieczyć wkręt mocujący 5 przed wypadnięciem, nakłada się podkładkę 6 na korpus 51 wkręta mocującego 5, która ma większą średnicę niż otwór 17 w płytce górnej 10 deflektora łuku 1. Podkładka 6 blokuje łeb 50 wkręta między dolną powierzchnią 18 płytki górnej 10 deflektora łuku 1, a górną powierzchnią 23 wspornika stykowego 20.

Samodzielny zespół wymienny 4 z wkrętem mocującym 5 montuje się w sposób następujący.

W otwór przelotowy 25 wspornika stykowego 20 wkłada się korpus 51 wkręta mocującego 5 z nałożoną podkładką 6. Przytrzymując wkręt mocujący 5 w otworze przelotowym 25, zgrzewa się krawędzie 24 wspornika stykowego 20 ze swobodnymi końcami 38 ścianek bocznych 30 i 31 deflektora łuku 1

Przed zainstalowaniem samodzielnego zespołu wymiennego 4 w komorze, wkręt mocujący 5 przeprowadza się swobodnie przez otwór przelotowy 25 we wsporniku stykowym 20. Nałożona na wkręt mocujący 5 podkładka 6 styka się swobodnie z dolną powierzchnią 18 płytki górnej 10 deflektora łuku 1 lub z górną powierzchnią 23 wspornika stykowego 20, uniemożliwiając wyśliźnięcie się wkręta mocującego 5 na zewnątrz deflektora łuku 1 przez otwór 17, lub na zewnątrz wspornika stykowego 20 przez otwór przelotowy 25.

190 104

FIG. 3

X'

Z

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 50 egz Cena 2,00 zł

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Mechanizm rozłączający przerywacza elektrycznego, umieszczony w komorze gaszeniowej przerywacza elektrycznego, mający styk ruchomy, styk stały zamocowany na wsporniku stykowym oraz ukształtowany w formie litery „U” deflektor łuku, którego płytka górna ma wycięcie w kształcie zblizonym do litery „V” lub litery „Y”, otaczające styk stały przerywacza i rozdzielające jedną z części końcowych płytki górnej deflektora łuku na dwie części boczne, znamienny tym, że z częściami bocznymi (14, 15) górnej płytki (10) deflektora łuku (1), wzdłuż zagięć (32, 33) równoległych do jego osi wzdłuznej (XX'), stykają się ścianki boczne (30, 31) deflektora łuku (1), praktycznie prostopadłe do jego płytki górnej (10), a każda ścianka boczna (30, 31) ma podłużne wycięcie (34) formujące zakończenia deflektora łuku (1) w kształt zblizony do litery „U”.
2. 2. Mechanizm według zastrz 1, znamienny tym, ze wspornik stykowy (20) jest zespolony sztywno z deflektorem łuku (1) przez osadzenie krawędzi (24) wspornika stykowego (20) między ściankami bocznymi (30, 31) deflektora łuku (1), zaś styk stały (2) jest usytuowany w wycięciu (11) płytki górnej (10) deflektora łuku (1).
3. 3. Mechanizm według zastrz. 2, znamienny tym, ze każda ścianka boczna (30, 31) deflektora łuku (1) jest podzielona podłużnym wycięciem (34) na ramię dolne (36) i ramię górne (35), a swobodne końce (38) ramion dolnych (36) ścianek bocznych (30, 31) są spojone z krawędziami (24) wspornika stykowego (20).
4. 4. Mechanizm według zastrz. 1 albo 2 albo 3, znamienny tym, ze deflektor łuku (1) i wspornik stykowy (20) stanowią samodzielny zespół wymienny (4), w którym jest osadzony, w sposób uniemożliwiający jego zgubienie, wkręt mocujący (5) przeznaczony do instalowania zespołu (4) w komorze gaszeniowej przerywacza elektrycznego.
5. 5 Mechanizm według zastrz. 4, znamienny tym, ze we wsporniku stykowym (20) znajduje się otwór przelotowy (25), w którym jest umieszczony korpus (51) wkrętu mocującego (5), a w deflektorze łuku (1) nad otworem przelotowym (25) znajduje się otwór (17) zapewniający dostęp do łba (50) wkrętu mocującego (5), zablokowanego między deflektorem łuku (1), a wspornikiem stykowym (20) za pomocą podkładki (6) stykającej się z górną powierzchnią (23) wspornika stykowego (20) lub z dolną powierzchnią (18) płytki górnej (10) deflektora łuku (1).
6. 6. Mechanizm według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 5, znamienny tym, ze deflektor łuku (1) ma kształt zblizony do litery „J”.