PL190061B1

PL190061B1 - Złączka wtykowa płaskich przewodów elektrycznych do roweru

Info

Publication number: PL190061B1
Application number: PL98326999A
Authority: PL
Inventors: Hitoshi Kishimoto
Original assignee: Shimano Kk
Priority date: 1997-06-24
Filing date: 1998-06-24
Publication date: 2005-10-31
Also published as: PL326999A1; EP0891009B1; RU2216475C2; SK86798A3; DE69819820D1; CN1204596A; JP3080222B2; JPH1116642A; DE69819820T2; US6129580A; CN1439564A; EP0891009A3; CN1212950C; EP0891009A2; TW381995B; CN1106699C; CZ201798A3; CZ295532B6

Abstract

1. Zlaczka wtykowa plaskich przewo- dów elektrycznych do roweru, zawierajaca korpus majacy dolna powierzchnie, po- wierzchnie koncowa i górna powierzchnie, na którym jest ulozony plaski przewód za- wierajacy wiele drutów ulozonych równole- gle, znamienna tym, ze górna powierzchnia korpusu (6 0 ) posiada segment koncowy (6 3 ), i w korpusie (6 0 ) jest uksztaltowana szczeli- na (61), w której jest umieszczony plaski przewód (1 0 , 13) przechodzacy od powierz- chni dolnej do górnej korpusu (6 0 ) w oddale- niu od jego powierzchni koncowej, przy czym plaski przewód ( 1 0 ,1 3 ) ma koncówke (6 5 ) na co najmniej jednym boku i jest usytuowany wzdluz dolnej powierzchni, przechodzi przez szczeline (6 1 ) i jest umieszczony na segmen- cie koncowym (6 3 ) górnej powierzchni. FIG 6 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest złączka wtykowa płaskich przewodów elektrycznych do roweru jest przeznaczona do zapewniania połączenia przewodów sygnałowych z czujnikami lub przełącznikami, a w szczególności do zapewniania połączenia z przełącznikami rowerowymi usytuowanymi na wsporniku przeznaczonym do utrzymywania dźwigni hamulcowej i mocowania jej do kierownicy roweru.

Rowery są często wyposażone we wskaźniki prędkości roweru, przebytej drogi, położenia przerzutki i innych typów informacji. Wskaźniki zdolne do wskazywania tak obszernych informacji mają przełączniki do przełączania typów wskazywanych parametrów lub ukazywania początku pomiaru. Ponadto wskaźniki są często montowane odłączalnie na rowerze i ich przełączniki są często zintegrowane ze wskaźnikami. Występują także przełączniki, które są umieszczone na wspornikach dźwigni (wspornikach, które są przeznaczone do podtrzymywania dźwigni hamulcowej i które są przytwierdzone do kierownicy roweru) dla osiągnięcia łatwiejszej obsługi (opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4,071,892). Łączniki do

190 061 łączenia przewodów sygnałowych od czujników (takich jak do badania położenia przesunięcia części dźwigni przesunięcia) z obwodami wyposażone w te przełączniki umożliwiają ukazywanie położenia przesunięcia na wskaźniku.

Z opisu patentowego US 4770645 znana jest złączka płaskiego przewodu, posiadająca korpus mający dolną powierzchnię, powierzchnię końcową i górną powierzchnię, na którym jest ułożony płaski przewód zawierający wiele drutów ułożonych równolegle. Przewód jest umieszczony na górnej powierzchni korpusu, otacza powierzchnie końcową i jest zawinięty na powierzchnię dolną korpusu. Na górze, na płaskim przewodzie jest umieszczona zwora do mocowania przewodu wraz z korpusem do płytki drukowanej za pomocą śrub. To złącze ma skomplikowaną budowę i jest kłopotliwe w używaniu poprzez zastosowanie dodatkowych elementów mocujących.

Znane łączniki do łączenia przewodów sygnałowych z różnych czujników z obwodami mają tendencję do wytwarzania fałszywych połączeń i innych wad wskutek wibracji. Inną wadą jest brak właściwego uszczelnienia takich łączników przed wodą i tym podobnymi, co powoduje łatwiejszą korozję końcówek połączeń lub ich niszczenie. Wadą tych znanych łączników jest ich skomplikowana budowa, wysoki koszt i mała wytrzymałość na wibracje i tym podobne.

Złączka wtykowa płaskich przewodów elektrycznych do roweru, zawierająca korpus mający dolną powierzchnię, powierzchnię końcową i górną powierzchnię, na którym jest ułożony płaski przewód zawierający wiele drutów ułożonych równolegle, według wynalazku charakteryzuje się tym, że górna powierzchnia korpusu posiada segment końcowy, i w korpusie jest ukształtowana szczelina, w której jest umieszczony płaski przewód przechodzący od powierzchni dolnej do górnej korpusu w oddaleniu od jego powierzchni końcowej, przy czym płaski przewód ma końcówkę, na co najmniej jednym boku i jest usytuowany wzdłuż dolnej powierzchni, przechodzi przez szczelinę i jest umieszczony na segmencie końcowym górnej powierzchni.

Szczelina korzystnie jest ukształtowana w korpusie pomiędzy jego powierzchniami górną i dolną, a płaski przewód jest ułożony w szczelinie od powierzchni dolnej do górnej korpusu i jego koniec jest usytuowany na płaskim segmencie końcowym górnej powierzchni dostosowanym do styku z łącznikami złączki gniazdowej.

Korzystnie, korpus ma część końcową zawierającą powierzchnię końcową, a szczelina jest usytuowana w oddaleniu od części końcowej, zaś płaski przewód jest ułożony od dolnej powierzchni do górnej powierzchni w oddaleniu od powierzchni końcowej.

Segment końcowy górnej powierzchni korpusu jest równoległy do dolnej powierzchni korpusu, a górna powierzchnia zawiera segment nachylony, który rozciąga się od szczeliny do segmentu końcowego.

Korpus jest z materiału sprężystego, a zwłaszcza z gumy.

W szczelinie jest umieszczone uszczelniające wypełnienie.

Korpus jest umieszczony w złączce gniazdowej ukształtowanej w przełączniku zamontowanym na wsporniku dźwigni, mocowanym do kierownicy roweru. Korzystnie, korpus ma kształt prostokątny.

Złączka wtykowa według wynalazku ma prostą budowę, odznacza się niskim kosztem i doskonałą odpornością na uderzenia, wilgoć i tym podobne.

Penetracja wody lub innych zanieczyszczeń do końcówek łącznika zawierającego złączkę wtykową jest także zmniejszona poprzez użycie materiału wypełnienia do uszczelniania szczeliny, przez którą przechodzi płaski przewód, zmniejszając ryzyko korozji lub błędnych połączeń.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie wspornik dźwigni używanej do łącznika przewodów rowerowych według wynalazku, fig. 2 - mechanizm przesuwający i wspornik dźwigni w widoku rozłożonym, fig. 3 - wspornik dźwigni z fig. 2 z przełącznikiem, do którego stosuje się złączkę wtykową według wynalazku, w widoku rozłożonym, fig. 4a - szczegółowy widok z przodu ukazujący dolną obudowę przełącznika, a fig. 4b test widokiem z góry dolnej podstawy przełącznika, fig. 5a- schemat płytki z obwodem drukowanym - widok z przodu, a fig. 5b widok z tyłu płytki z obwodem drukowanym, fig. 6 - czujnik położenia, płaski przewód

190 061 i złączkę wtykową według wynalazku, w przekroju, fig. 7 - złączkę wtykową w widoku z góry, fig. 8 - korpus złączki wtykowej w widoku perspektywicznym z góry.

Figura 1 przedstawia wspornik dźwigni stosowanej ze złączką wtykową płaskich przewodów rowerowych, według wynalazku. Wspornik dźwigni, który jest dostosowany do montowania dźwigni sterującej 3 do dokonywania operacji hamowania i przesuwania, jest zamocowany za pomocą taśmy mocującej 16 do kierownicy 15 roweru. Wspornik dźwigni, który jest wyposażony w przełączniki do włączania wskaźnika, przełączania trybów wskaźnika i tym podobnych, jest uruchamiany za pomocą występów guzikowych 18.

Figura 2 jest widokiem rozłożonego mechanizmu przesuwającego 1 i wspornika 5 dźwigni. Mechanizm przesuwający 1, który jest zamontowany na korpusie wahacza 2, może być użyty do dokonywania hamowania lub przesuwania za pomocą tej samej dźwigni sterującej 3. Korpus wahacza 2 jest zamontowany zawiasowo na wsporniku 5 dźwigni za pomocą otworu 4 w korpusie wahacza 2 i osi (niepokazanej), która jest przesunięta przez otwór 6 we wsporniku 5 dźwigni. Dodatkowo, jeden koniec przewodu hamulcowego 7 jest połączony z korpusem wahacza 2. Ponadto, jeden koniec linki przerzutki (niepokazany) do uruchamiania tylnej przerzutki (niepokazana) mechanizmu prowadnika łańcucha jest połączony z bębnem nawijającym 8 mechanizmu przesuwającego.

W celu zahamowania, cyklista chwyta dźwignię sterującą 3 i obraca korpus wahacza 2 razem z mechanizmem przesuwającym 1 wokół osi wahacza, ciągnąc linkę hamulcową 7 i uruchamiając przedni hamulec. Aby przesunąć, cyklista skręca dźwignię sterującą 3 wokół osi obrotu prostopadłej do osi wahacza, uruchamiając obrotowo bęben nawijający 8, ciągnąc drut przerzutki i powodując przesunięcie, wskutek tego, hamowanie jest dokonywane poprzez kołysanie korpusu wahacza 2 za pomocą dźwigni sterującej 3, zaś przesunięcie jest dokonywane przez obracanie bębna nawijającego 8 za pomocą dźwigni sterującej 3. Mechanizm przesuwający 1 ma typowa konstrukcję i nie jest opisywane szczegółowo, ponieważ leży to poza zakresem obecnego wynalazku.

Mechanizm przesuwający 1 jest połączony z czujnikiem położenia 9 do wykrywania położenia bębna nawijającego 8. Czujnik położenia 9 elektrycznie wykrywa kąt bębna nawijającego 8 poprzez fizyczny kontakt. Położenie przesunięcia przerzutki może, więc być wykrywane poprzez zmierzenie kąta bębna nawijającego 8. Konstrukcja wykrywająca kąt nie jest tutaj opisana szczegółowo, ponieważ nie zawiera się ona w zakresie obecnego wynalazku.

Jeden koniec płaskiego przewodu 10, zawierającego wiele drutów, jest połączony z czujnikiem położenia 9. Drugi koniec płaskiego przewodu 10 jest ukształtowany jako złączka wtykowa 11. Płaski przewód 10 jest przesunięty przez wspornik 5 dźwigni i połączony za pomocą środków złączki wtykowej 11 (usytuowanego na końcu przewodu) ze złączką gniazdową 56 (fig. 5b), które jest końcówką dołączoną do płytki z obwodem drukowanym 32, którą opisano wcześniej. Złączka wtykowa 12 jest dołączana do złączki gniazdowej 53 płytki z obwodem drukowanym 32 (fig. 3), a linka pięcioprzewodowa 13 dołączona do niego jest także dołączona do wskaźnika.

Na fig. 3 przedstawiono widok rozłożonego przykładowego przełącznika 20 i wspornika 5 dźwigni sterującej przedniego hamulca i przesunięcia roweru, w której szczególnie korzystnie może być zastosowana złączka wtykowa 11 według wynalazku. Wspornik 5 dźwigni jest mocowany do kierownicy 15 (fig. 1) za pomocą taśmy mocującej 16. We wnętrzu wspornika 5 dźwigni, od jego strony zwróconej do środkowej płaszczyzny roweru, jest ukształtowane wgłębienie, a przełącznik 20 jest usytuowany w tym wgłębieniu.

Przyciski guzikowe 35 i 36 przełącznika 20 są zamontowane w położeniu nie dostępnym dla kciuka, to jest w położeniu, który nie stwarza przeszkód, kiedy cyklista naciska dźwignię sterującą 3 hamując. Innymi słowy, przyciski guzikowe 35 i 36 są zamontowane w położeniach, które są różne od położeń palców na uchwycie na jego boku zwróconym do płaszczyzny środkowej roweru, w celu uniknięcie przypadkowego włączenia.

Uchwyt 21 w środku wspornika 5 dźwigni jest w przybliżeniu prostokątny w przekroju poprzecznym, a jego części narożne są zaokrąglone. Powierzchnia 22, która jest zwrócona do płaszczyzny środkowej roweru ma wgłębienie 23 do montowania w nim złączonego przełącznika 20. W widoku z przodu, wgłębienie 23 ma zmodyfikowany kształt prostokątny. W dwóch położeniach z przodu i z tyłu wgłębienia 23 są usytuowane dwa gwintowane otwory 24 do

190 061 mocowania górnej pokrywy 38 przełącznika 20. Ponadto w środku wgłębienia 23 jest ukształtowana powierzchnia ustalająca 25 tworząca połączenie z płytką drukowaną 32 opisaną dalej.

Przełącznik 20 zawiera dolną obudowę 31, płytkę drukowaną 32, człony prowadzące 33, 34 przyciski guzikowe 35, 36, uszczelkę 37, górną pokrywę 38 i małe śruby 32. W płytce drukowanej 32 jest usytuowana złączka gniazdowa 53, którą łączy się z złączką wtykową 11 według wynalazku, oraz inne części składowe łączące przełączniki i inne przewody z przyciskami guzikowymi 35, 36.

Pierwszy przycisk guzikowy 35 jest stosowany do wciskania i włączania oraz wyłączania przełącznika startowego 54 zamocowanego na płytce drukowanej 32. Człon prowadzący 33 jest użyty do prowadzenia pierwszego przycisku guzikowego 35, zapewniając to, że przełącznik startowy 54 jest uruchamiany, jak zamierzano. Górna pokrywa 38 i dolna obudowa 31 są połączone w jedną całość za pomocą ultradźwiękowego zgrzewania. Uszczelka 37 jest zastosowana do uszczelnienia szczeliny pomiędzy wspornikiem 5 dźwigni i górną pokrywą 38.

Cała zewnętrzna powierzchnia wspornika 5 dźwigni jest pokryta powłoką 17 z żywicy syntetycznej (patrz fig. 1). Powłoka 17 ma dwa występy 18 na przyciski guzikowe. Pod tymi występami 18 są usytuowane przyciski guzikowe 35, 36. Naciskając występy 18 odkształca się elastycznie powłokę 17, naciska się przyciski guzikowe 35, 36 i uruchamia się odpowiedni przełącznik 54, 55.

Te dwa występy 18 na przyciski guzikowe mają różną wysokość i kształt. Zastosowanie różnych wysokości i kształtu oraz innych konfiguracji umożliwia użytkownikowi określenie poprzez dotyk bez oglądania, który występ 18 jest dotykany kciukiem. Te cechy zabezpieczają, więc przed przypadkowym przełączeniem. Przyciski guzikowe 35, 36 są skonstruowane o różnej wysokości i kształtach, aby dopasować je do występów 18.

Figura 4a i fig. 4b są szczegółową ilustracją dolnej obudowy 31 przełącznika 20. Fig. 4a jest widokiem z przodu, a fig. 4b jest widokiem z góry. Dolna obudowa 31 ma w przybliżeniu kształt płaskiego prostokąta, a rowek 41 jest ukształtowany wokół zewnętrznej krawędzi przedniej powierzchni 42. W rowku 41 jest umieszczony występ górnej pokrywy 38, a te obie części są następnie połączone poprzez zgrzewanie ultradźwiękami. Dolna obudowa 31 jest wyposażona w wycięcie 43. Wycięcie 43 jest przeznaczone do umieszczania w nim złączki gniazdowej 56 (fig. 5b) zamontowanego na płytce drukowanej 32. Na przedniej powierzchni 42 dolnej obudowy 31 są usytuowane dwa ustalające trzpienie 44. Ustalające trzpienie 44 są stosowane do ustalania płytki drukowanej 32 w dolnej obudowie 31.

Figura 5a i fig. 5b są schematyczną ilustracją płytki drukowanej 32 stosowanej w przełączniku i z którą styka się złączka wtykowa 11 według wynalazku. Fig. 5a przedstawia widok z przodu, fig. 5b widok z tyłu. Płytka drukowana 32 ma obwody elektryczne utworzone konwencjonalnymi sposobami. Płytka drukowana 32 ma w przybliżeniu kształt prostokątny, a w jednym jej narożu jest wycięcie 51. Otwory ustalające 52 są ukształtowane w dwóch położeniach w środku płytki drukowanej 32. Trzpienie ustalające 44 dolnej obudowy 31 są umieszczone w tych otworach ustalających 52 określając położenie płytki drukowanej 32 w dolnej obudowie 31 przełącznika 20. Złączka gniazdowa 53 zapewnia przewodność wzoru przewodów ukształtowanych z folii miedzianej lub innego przewodnika na płytce drukowanej 32.

Złączka wtykowa 11 płaskiego przewodu 10 prowadzącego od czujnika położenia 9 jest umieszczona w złączce gniazdowej 56. Dodatkowo na przedniej powierzchni płytki drukowanej 32 jest umieszczony przełącznik trybu 55 i przełącznik startowy 54 wskaźnika (niepokazany). Przełącznik startowy 54 jest używany do sterowania inicjowaniem i kończeniem pomiaru czasu lub odległości pokonywanej przez rower. Przełącznik startowy 54 i przełącznik trybu 55 są typowymi przełącznikami zamocowanymi poprzez lutowanie do płytki drukowanej. Te przełączniki są włączane i wyłączane poprzez wciśnięcie na górze i mają typową konstrukcję ze sprężyną powodującą powrót przełączników do pierwotnego położenia zaraz po zwolnieniu nacisku z górnych ich części.

Przełącznik trybu 55 jest zastosowany do wyboru trybu wskazań, to jest do wyboru typu parametru lub rodzaju wskazań. Przykłady trybu wskazań obejmują tryb wskazywania prędkości jazdy, tryb wskazywania odległości pokonywanej przez rower i tryb wskazywania czasu do określania czasu jazdy. Te typy funkcji komputera roweru są znane w stanie techniki i nie są tutaj opisane szczegółowo, ponieważ nie wchodzą w zakres wynalazku.

190 061

Figura 6 jest powiększonym widokiem przekroju czujnika położenia 9, płaskiego przewodu 10 i złączki wtykowej 11 według wynalazku, stosowanych do łączenia z przełącznikiem 20 z fig. 3. Fig. 7 jest widokiem z góry złączki wtykowej 11, zaś fig. 8 jest widokiem perspektywicznym korpusu 60 łącznika. W opisie złączki wtykowej 11 „góra”, „dół” są stosowane tylko dla wygody i nie mają na celu określenie szczególnej orientacji łącznika w jego zastosowaniu.

Człon nieruchomy 91 czujnika położenia 9 jest zamocowany do mechanizmu przesuwającego 1 (fig. 2). Człon obrotowy 92 czujnika położenia 9 jest zamocowany do bębna nawijającego 8 i jest obracany razem z bębnem nawijającym. Położenie przesunięcia tylnej przerzutki, to jest obrotowe położenie bębna nawijającego 8, może być wykrywane na podstawie względnych położeń członu nieruchomego 91 i członu ruchomego 92. Z tyłu jest odbierany sygnał elektryczny odpowiadający położeniu przesunięcia jako sygnał wskazujący położenie przesunięcia, a z przodu jest odbierany sygnał włączenia/wyłączenia.

Płaski przewód 10 jest czterotorowym przewodem mającym cztery sygnałowe druty. Jeden koniec przewodu jest połączony z czujnikiem położenia 9, a drugi koniec przewodu jest ukształtowany jako końcówka dla złączki wtykowej 11. Drugi koniec płaskiego przewodu 10 przechodzi od dołu korpusu 60 złączki wtykowej 11, (dolna powierzchnia na fig. 6) na stronę zwróconą do końcówki (górna powierzchnia na fig. 6), przez szczelinę 61 ukształtowaną blisko zewnętrznego końca korpusu 60. Dodatkowo, część końcowa płaskiego przewodu 10 jest zagięta do tyłu wzdłuż segmentu nachylonego 62 i płaskiego segmentu końcowego 63 górnej powierzchni korpusu 60. Po umieszczeniu płaskiego przewodu 10, we wgłębieniu ukształtowanym w przednim końcu segmentu nachylonego 62, z dala od powierzchni końcowej części końcowej, jest umieszczane wypełnienie w celu uszczelnienia luki utworzonej przez szczelinę 61, która występuje wokół płaskiego przewodu 10.

Na górnej powierzchni tak usytuowanego końca płaskiego przewodu 10 jest dołączona lub ukształtowana przez druty końcówka 65. Końcówka 65 jest korzystnie uformowana z cienkiej folii metalowej lub innego materiału nałożonego na jedną lub obie powierzchnie na końcu płaskiego przewodu 10. Korpus 60 jest korzystnie ukształtowany z gumy lub innego materiału elastycznego. Segment nachylony 62 górnej powierzchni korpusu 60 jest ukształtowany tak, że jest on cienki w jego przedniej części i gruby w jego tylnej części, a szczelina 61 zawierająca przechodzący przez nią płaski przewód 10 jest ukształtowana w przednim końcu segmentu nachylonego 62. Płaski segment końcowy 63 o stałej grubości jest ukształtowany z tyłu segmentu nachylonego 62. Ten płaski segment końcowy 63 jest korzystnie równoległy do powierzchni dolnej korpusu 60. Jak najlepiej widać na fig. 8 (linią przerywaną), powierzchnia dolna korpusu 60 złączki wtykowej 11 ma kanał lub wgłębienie rozciągające się wzdłuż niego do umieszczania w nim płaskiego przewodu 10. Ten kanał ma szerokość, która jest dopasowana do szerokości płaskiego przewodu 10.

Złączka wtykowa 11 jest umieszczona w złączce gniazdowej 56 pokazanej na fig. 2, łącząc końcówkę 65 złączki wtykowej 11 z końcówką ukształtowaną na wewnętrznej powierzchni złączki gniazdowej 56. Złączka wtykowa 11 korzystnie ma prostą budowę przy niskim jej koszcie. Dodatkowo, przestrzeń pomiędzy złączką gniazdową 56 i złączką wtykową 11 jest uszczelniona bez pozostawiania jakichkolwiek luk, ponieważ korpus 60 złączki wtykowej 11 jest ukształtowany z gumy lub innego elastycznego materiału. Dzięki temu woda lub innego typu zanieczyszczenia, powodujące zakłócenia połączeń, nie wchodzą do końcówek złącza.

Ponadto do końcówki złączki wtykowej 56 jest dociśnięta końcówka 65 dzięki sprężystości korpusu 60, znacznie zmniejszając możliwość niewłaściwego połączenia, hałasu lub tym podobnych, nawet, kiedy rower jest poddawany wibracjom lub uderzeniom.

Chociaż obecny przykład wykonania został opisany w odniesieniu do przypadku, w którym cały korpus łącznika jest wykonany z gumy, jest również możliwe zastosowanie miękkiej żywicy syntetycznej, jak również elastomeru lub innych materiałów elastycznych lub zastosowanie rozwiązania, w którym, na przykład, powierzchnia korpusu wykonana z twardego materiału jest pokryta materiałem elastycznym.

W korzystnym przykładzie wykonania, wynalazek zapewnia to, że koszty są utrzymywane na niskim poziomie, ponieważ złączka wtykowa ma prostą budowę i tworzy ją mała liczba części.

190 061

Złączka wtykowa 11 i złączka gniazdowa 56 łączą się ze sobą łagodnie, ponieważ górna powierzchnia jej korpusu 60 jest wyposażona w nachyloną część 62, która jest ukształtowana jako kontynuacja płaskiej końcowej powierzchni 63 na górze. Ta nachylona część 62 rozciąga się do góry od szczeliny 61 do płaskiej górnej powierzchni 63 tak, że wysokość lub grubość korpusu 60 jest większa na płaskiej końcowej powierzchni 63 niż w pobliżu szczeliny 61.

Przestrzeń pomiędzy złączką wtykową 11 i otworem złączki gniazdowej 56 jest wypełniona bez jakichkolwiek luk, ponieważ korpus 60 jest ukształtowany z gumy lub innego elastycznego materiału. Dzięki temu woda lub innego typu zanieczyszczenia, powodujące zakłócenia połączeń, nie wchodzą do końcówek złącza i korozja lub niewłaściwe połączenia występują bardzo rzadko. Dodatkowo, końcówka 65 złączki wtykowej 11 jest wciskana do złączki gniazdowej 56 dzięki sprężystości korpusu 60, znacznie zmniejszając możliwość niewłaściwego połączenia, hałasu lub tym podobnych, nawet, kiedy rower jest poddawany wibracjom lub uderzeniom.

Penetracja wody lub innych zanieczyszczeń do końcówek łącznika jest także zmniejszona poprzez użycie materiału wypełnienia do uszczelniania szczeliny, przez która przechodzi płaski przewód 10, zmniejszając ryzyko korozji lub błędnych połączeń.

Chociaż wynalazek został przedstawiony w odniesieniu do szczególnych korzystnych przykładów wykonania, inne wykonania oczywiste dla znawców również zawierają się w zakresie wynalazku. Odpowiednio, zakres wynalazku jest zdefiniowany jedynie przez dołączone zastrzeżenia.

190 061

39.

190 061

FIG. Ą a

FIG.4 b

---_n l i

I I /

FIG. 5a

M⁵

44'

jy ,/

TTI i i L

FIG.5 b

190 061 fig 6

FIG. 7

FIG. δ

190 061

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Złączka wtykowa płaskich przewodów elektrycznych do roweru, zawierająca korpus mający dolną powierzchnię, powierzchnię końcową i górną powierzchnię, na którym jest ułożony płaski przewód zawierający wiele drutów ułożonych równolegle, znamienna tym, że górna powierzchnia korpusu (60) posiada segment końcowy (63), i w korpusie (60) jest ukształtowana szczelina (61), w której jest umieszczony płaski przewód (10, 13) przechodzący od powierzchni dolnej do górnej korpusu (60) w oddaleniu od jego powierzchni końcowej, przy czym płaski przewód (10,13) ma końcówkę, (65) na co najmniej jednym boku i jest usytuowany wzdłuż dolnej powierzchni, przechodzi przez szczelinę (61) i jest umieszczony na segmencie końcowym (63) górnej powierzchni.
2. Złączka wtykowa według zastrz. 1, znamienna tym, że szczelina (61) jest ukształtowana w korpusie (60) pomiędzy jego powierzchniami górną i dolną, a płaski przewód (10,13) jest ułożony w szczelinie (61) od powierzchni dolnej do górnej korpusu (60) i jego koniec jest usytuowany na płaskim segmencie końcowym (63) górnej powierzchni dostosowanym do styku z łącznikami złączki gniazdowej (53, 56).
3. Złączka wtykowa według zastrz. 2, znamienna tym, że korpus (60) ma część końcową zawierającą powierzchnię końcową, a szczelina (61) jest usytuowana w oddaleniu od części końcowej, zaś płaski przewód (10, 13) jest ułożony od dolnej powierzchni do górnej powierzchni w oddaleniu od powierzchni końcowej.
4. Złączka wtykowa według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że segment końcowy (63) górnej powierzchni korpusu (60) jest równoległy do dolnej powierzchni korpusu (60), a górna powierzchnia zawiera segment nachylony (62), który rozciąga się od szczeliny (61) do segmentu końcowego (63).
5. Złączka wtykowa według zastrz. 4, znamienna tym, że korpus (60) jest z materiału sprężystego.
6. Złączka wtykowa według zastrz. 5, znamienna tym, że korpus (60) jest z gumy.
7. Złączka wtykowa według zastrz. 4, znamienna t^m, że w szczelinie (61) jest umieszczone uszczelniające wypełnienie.
8. Złączka wtykowa według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że korpus (60) jest umieszczony w złączce gniazdowej (53, 56) ukształtowanej w przełączniku (20) zamontowanym na wsporniku (5) dźwigni (3), mocowanym do kierownicy (15) roweru.
9. Złączka wtykowa według zastrz. 4, znamienna tym, że korpus (60) ma kształt prostokątny.