PL188168B1

PL188168B1 - Wkładka do pras

Info

Publication number: PL188168B1
Application number: PL98330109A
Authority: PL
Inventors: Walter Halterbeck
Original assignee: Heimbach Gmbh Thomas Josef
Priority date: 1997-12-05
Filing date: 1998-12-04
Publication date: 2004-12-31
Also published as: ES2203869T3; EP0920983A1; CZ294633B6; DE29721495U1; EP0920983B1; HU9802776D0; PL330109A1; HUP9802776A1; HU219898B; DE59809559D1; PT920983E; SK284583B6; DK0920983T3; ATE249334T1; SK166898A3; CZ382198A3

Abstract

1. Wkladka do pras, zwlaszcza do pras do laminowania, z tkanina, posiadaja- ca pierwsza grupe równoleglych nici i druga grupe równoleglych nici krzyzujacych sie z nicmi pierwszej grupy, przy czym nici pierwszej grupy sa wykonane z metalu albo maja metal w swoim skladzie, a nici drugiej grupy sa wykonane z materialu gumo- elastycznego albo zawieraja taki skladnik i przy czym nici pierwszej grupy sa zagiete wokól nici drugiej grupy, znam ienna tym , ze gestosc nici (4, 15) drugiej grupy jest tak duza, ze nici (3) pierwszej grupy wnikaja miedzy nici (4, 15) drugiej grupy tylko przy scisnieciu gumo-elastycznego materialu (13) nici drugiej grupy. Fig. 5 PL PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest wkładka do pras, zwłaszcza do pras do laminowania, z tkaniną posiadającą pierwszą grupę równoległych nici i drugą grupę równoległych nici krzyżujących się z nićmi pierwszej grupy, przy czym nici pierwszej grupy są wykonane z metalu albo mają metal w swoim składzie, a nici drugiej grupy są wykonane z materiału gumoelastycznego albo zawierają taki składnik, i przy czym nici pierwszej grupy są zagięte wokół nici drugiej grupy-.

Materiały warstwowe (laminaty), na przykład dekoracyjne powłoki płyt wiórowych, wytwarza się w prasach do laminowania, które mogą mieć postać pras półkowych nisko- lub wysokociśnieniowych albo pras krótkotaktowych. Wykorzystuje się przy tym wkładki do pras, których zadaniem jest przeniesienie nacisku równomiernie i na całej powierzchni materiału prasowanego. Wkładki takie muszą wytrzymać duże naciski oraz temperatury występujące w takich prasach. Ponadto powinny one szybko i bez większych strat przekazywać na materiał prasowany ciepło pochodzące z płyt tłocznych, czyli powinny mieć wysoką przewodność cieplną w tym kierunku.

Znane są w stanie techniki wkładki do pras wykonane z tkaniny, która zawiera nici dwóch rodzajów (EP 0 493 630 Al).

Znane są w stanie techniki wkładki do pras wykonane z tkaniny, która zawiera nici dwóch rodzajów (EP 0 493 630 Al). W pierwszej grupie nici są wykonane z metalu albo są z udziałem metalu, żeby poprawić przekazywanie ciepła na materiał prasowany. W przypadku drugiej grupy nici proponuje się różne wykonania, na przykład nici z aromatycznego poliamidu (EP 0 493 630 Al), z elastomeru silikonowego (DE 295 18 204 Ul) lub z gumy, termoodpomego monofilamentu z tworzywa sztucznego lub tym podobnych (EP 0 713 762).

Znane wkładki do pras mają ciągle jeszcze niezadowalającą przewodność cieplną. Dlatego celem wynalazku jest przede wszystkim stworzenie wkładki do pras o lepszej przewodności cieplnej. Następne zadanie polega na poprawie stabilności wymiarowej i nadaniu wkładce gładkiej powierzchni.

Wkładka do pras, charakteryzuje się według wynalazku tym, że gęstość nici drugiej grupy jest tak duża, że nici pierwszej grupy wnikają między nici drugiej grupy tylko po ściśnięciu gumo-elastycznego materiału nici drugiej grupy.

Korzystnie, wolny odstęp między nićmi drugiej grupy w stanie nieodkształconym jest mniejszy przynajmniej o 10% od rozmiaru grubości nici pierwszej grupy w płaszczyźnie przechodzącej przez oś wzdłużną tych nici i prostopadłej do płaszczyzny wkładki do pras.

188 168

Korzystnie, nici są tkane tak, że nici pierwszej grupy nie wystają nad płaszczyznę utworzoną przez skrajne punkty nici drugiej grupy, a gęstość nici pierwszej grupy jest tak duża, że pokrycie powierzchni wynosi między 50 i 80%, korzystnie między 60 i 70%.

Korzystnie, nici mają splot tkaninowy z równomiernym rozłożeniem zagięć nici pierwszej grupy, przy czym ilość zagięć nici pierwszej grupy na każdej ze stron tkaniny wynosi między 20 i 30 na cm².

Korzystnie, materiał gumo-elastyczny ma twardość Shore'a od 60 do 75 i jest z nim zwłaszcza elastomer silikonowy.

Korzystnie, materiał gumo-elastyczny jest spieniony i ma ciężar właściwy od 0,3 do 0,5 g/cm³.

Korzystnie, nici pierwszej grupy są z miedzi albo stopu miedzi o modyfikowanej wytrzymałości, przy czym miedź jest miedzią nie wyżarzaną (miedź twarda).

Korzystnie, nici pierwszej grupy mają nić rdzeniową z tworzywa sztucznego, która jest otoczona przynajmniej jednym drutem metalowym, przy czym zwłaszcza nić rdzeniowa z tworzywa sztucznego jest pokryta całkowicie drutem albo drutami metalowymi i nić rdzeniową z tworzywa sztucznego jest okręcona drucikami metalowymi.

Nić rdzeniowa z tworzywa sztucznego może być okręcona jednym drutem metalowym, lub wieloma.

Korzystnie, nić rdzeniowa z tworzywa sztucznego jest wykonana z materiału termoodpomego, jak aramid, PPS, PEK, PEEK albo tym podobnych.

Korzystnie, nici drugiej grupy są otoczone z zewnątrz przynajmniej jednym drutem metalowym, przy czym zwłaszcza strona zewnętrzna nici drugiej grupy jest osłonięta całkowicie drutem albo drutami metalowymi.

Korzystnie, nici drugiej grupy są okręcone po stronie zewnętrznej drutami metalowymi, przy czym zwłaszcza nici drugiej grupy są owinięte po stronie zewnętrznej przynajmniej jednym drutem metalowym.

Korzystnie, nici drugiej grupy mają nić rdzeniową, która ma otoczkę z materiału gumo-elastycznego, lub nić rdzeniowa ma nitkę środkową, wokół której są okręcone druciki metalowe.

Korzystnie, druciki metalowe są okręcone częściowo w formie S i częściowo w formie Z, przy czym zwłaszcza są one okręcone naprzemiennie w formie S i w formie Z.

Korzystnie, nici drugiej grupy mają średnicę co najmniej 1 mm, korzystnie przynajmniej 1,5 mm, a nici pierwszej grupy mają średnicę co najmniej 0,15 mm.

W rozwiązaniu według wynalazku wolny odstęp między nićmi drugiej grupy w stanie nieodkształconym, to znaczy bez ściśnięcia materiału gumo-elastycznego, jest mniejszy, przynajmniej o 10% niniejszy niż rozmiar grubości nici drugiej grupy w płaszczyźnie przechodzącej przez oś wzdłużną tych nici i prostopadłej do płaszczyzny wkładki do pras. Idea wynalazku polega więc na poprawie przewodności cieplnej poprzez specjalną geometrię tkaniny z nićmi drugiej grupy o bardzo dużej gęstości. Poprawę przewodności cieplnej uzyskuje się dzięki temu, że nici pierwszej grupy, ze względu na mały odstęp między nićmi drugiej grupy, muszą wnikać bardzo ciasno między te nici. Skraca to drogę ciepła między dwiema powierzchniami wkładki do pras, co znacznie przyspiesza nagrzewanie materiału prasowanego. Pozwala to znacznie skrócić czasy taktu i zmniejszyć zużycie energii dzięki mniejszej różnicy temperatur.

Ze względu na dużą gęstość nici drugiej grupy, nici pierwszej grupy, zagłębiając się, ściskają sprężyście gumo-elastyczny materiał nici drugiej grupy, w wyniku czego unika się wzajemnego przesuwania się nici. Dzięki temu mamy stosunkowo małe zużycie, czyli wewnętrzne ścieranie tkaniny. .

Ponadto poprawia się znacznie stabilność wymiaru w kierunku nici pierwszej grupy, nawet gdy jako materiał metalowy wykorzystuje się miedź mającą skłonność do kurczenia się wskutek zadziergania. Wskutek tej skłonności do kurczenia się, w znanych wkładkach do pras wykorzystuje się wyłącznie mosiądz, którego przewodność cieplna wynosi tylko trzecią część przewodności miedzi i którego cena jest znacznie wyższa od miedzi. Struktura tkaniny we188 168 dług wynalazku umożliwia zastosowanie miedzi, co znacznie zwiększa przewodność cieplną wkładki i obniża koszty.

W wynalazku przewidziano takie tkanie nitek, że nitki pierwszej grupy nie wystają nad płaszczyznę utworzoną przez skrajne punkty nici drugiej grupy, a lepiej jeszcze mają odstęp od tej płaszczyzny. Takie ukształtowanie ma tę zaletę, że nici pierwszej grupy są chronione przed ścieraniem podczas manipulowania wkładką do pras. Dopiero po ściśnięciu w prasie do laminowania nici pierwszej grupy (nici metalowe) stykają się z powierzchniami granicznymi prasy i materiału prasowanego zapewniając dobrą przewodność cieplną.

Jeżeli gęstość nici pierwszej grupy jest tak duża, że pokrycie powierzchni wynosi między 50 i 80%, korzystnie między 60 i 70%, to zostaje poprawiona również przewodność cieplna i przyspieszone nagrzewanie materiału prasowanego.

Dla równomiernego rozkładu ciepła korzystne jest, gdy nici mają splot tkaninowy z równomiernym rozłożeniem zagięć nici pierwszej grupy, przy czym ilość zagięć nici pierwszej grupy na każdej stronie tkaniny powinna wynosić między 20 i 30 na cm a Również ta duża ilość zagięć zapewnia dobre i równomierne przenoszenie ciepła na całej powierzchni.

Twardość Shore'a od 60 do 75 materiału gumo-elastycznego sprzyja osadzaniu nici pierwszej grupy i wzmocnieniu struktury tkaniny. Poza tym przy tej twardości utrzymuje się przez dłuzszy czas resztkowa ściśliwość nici.

Jako materiał gumo-elastyczny wchodzą w rachubę wszystkie materiały, które mają właściwości gumo-elastyczne i mogą wytrzymać temperaturę występującą w prasie. Szczególnie przydatne są elastomery silikonowe. Zalecany jest piankowy materiał gumo-elastyczny, korzystnie o ciężarze właściwym od 0,3 do 0,5 g/cm³.

Na nici pierwszej grupy należałoby wykorzystywać takie materiały metalowe, które mają wysoką przewodność cieplną. Jak już wspomniano, nadaje się tu zwłaszcza miedź albo stopy miedzi o modyfikowanej wytrzymałości. Ze względu na mocny splot tkaniny przeciwdziała się skłonności nici miedzianych do kurczenia się, tak że mimo zastosowania tego poniekąd problematycznego materiału nie można stwierdzić znaczącego skurczu. Tak więc we wkładce do pras według wynalazku można wykorzystać duzą przewodność cieplną i korzystną cenę tego materiału. Szczególnie korzystne jest zastosowanie nie wyżarzanej miedzi (miedź twarda), gdyż ma ona wysoką wytrzymałość.

Wynalazek przewiduje, że nici pierwszej grupy mają nić rdzeniową z tworzywa sztucznego, która jest otoczona przynajmniej jednym drutem metalowym, mianowicie w taki sposób, że nić rdzeniowa jest pokryta całkowicie drutem lub drutami metalowymi. Pokrywanie odbywa się przez nawijanie przynajmniej jednego drutu metalowego, celowo kilku drutów metalowych na siebie, albo przez splatanie drutów metalowych. Dzięki splataniu albo owijaniu drutu lub drutów metalowych powstaje w przeciwieństwie do skręcania niemal okrągła nić, dzięki czemu tworzy się większa powierzchnia przylegania do dolnej i górnej strony wkładki do pras i uzyskuje się dobre przechodzenie ciepła z płyt tłocznych na materiał prasowany. W przypadku nici rdzeniowych z tworzywa sztucznego wchodzą w rachubę termoodpome tworzywa sztuczne, na przykład aramidy albo monofilamenty z PPS, PEK, PEEK lub tym podobne albo nici z włókien szklanych.

Wynalazek przewiduje dalej, że nici drugiej grupy są otoczone z zewnątrz przynajmniej jednym drutem metalowym, w taki sposób, ze nici drugiej grupy są osłonięte całkowicie drutami metalowymi. Daje to tę korzyść, że także nici drugiej grupy sprzyjają przenoszeniu ciepła, przy czym nie tracą swoich właściwości amortyzujących ze względu na udział materiału gumo-elastycznego. Nici drugiej grupy pokrywa się także tu korzystnie poprzez owijanie lub okręcanie. W ramach otaczania drutami metalowymi nici drugiej grupy mogą być wykonane całkowicie z materiału gumo-elastycznego, na przykład z elastomeru silikonowego. Jednak lepszą wytrzymałość uzyskuje się wtedy, gdy nici te mają nić rdzeniową, którą jest otoczona wytłaczaną otuliną z materiału gumo-elastycznego. Przy tym nić rdzeniowa może mieć nitkę środkową, na przykład z aramidu, włókien szklanych, metalu itd., wokół której są okręcone albo nawinięte druciki metalowe.

188 168

Okręcone druciki metalowe powinny być nawinięte częściowo w kształcie S i częściowo w kształcie Z, przy czym celowo powinno odbywać się to naprzemiennie. Pozwala to wyeliminować skutecznie „migrację” wkładki w prasie.

Aby otrzymać wkładkę do pras z jednej strony stabilną i sztywną, a z drugiej strony jeszcze dość podatną, nici drugiej grupy powinny mieć średnicę co najmniej 1 mm, korzystnie przynajmniej 1,5 mm. Wówczas są one w zasadzie rozciągnięte w tkaninie i wraz z wysoką gęstością w stosunku do grubości nici pierwszej grupy sprzyjają wyraźnemu zagięciu tych nici. Przy tym nici pierwszej grupy powinny mieć średnicę co najmniej 0,15 mm, która może dochodzić do 0,3 mm.

Wynalazek zostanie objaśniony na przykładzie realizacji przedstawionym na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia część wkładki według wynalazku w przekroju wzdłużnym; fig. 2 przekrój poprzeczny wkładki do pras według fig. 1; fig. 3 - nić wzdłużną wkładki według fig. 1 i 2, pokazaną w perspektywie; fig. 4 - nić poprzeczną wkładki według fig. 1 i 2, pokazaną w perspektywie; fig. 5 - przekrój wzdłuzny wkładki według fig. 1 i 2 w stanie ściśniętym i fig.6 - nić poprzeczną wkładki do pras, pokazaną w perspektywie; fig. 7 - inną nić poprzeczną wkładki do pras, pokazaną w perspektywie.

Przedstawiona na fig. 1 i 2 wkładka do pras 1 jest ukształtowana jako jednowarstwowa tkanina 2 z, rozciągającymi się w kierunku osnowy, nićmi wzdłużnymi i z przebiegającymi w kierunku wątku, nićmi poprzecznymi 4. Przy tym nici poprzeczne 4 przebiegają w zasadzie rozciągnięte, to znaczy nie są one w zasadzie wyciskane z płaszczyzny wkładki przez splatanie z nićmi wzdłużnymi 3, natomiast nici 3 przekładane są wokół nici poprzecznych 4 i tworzą przy tym uwydatnione na stronie górnej i dolnej zagięcia - oznaczone przykładowo przez 5; i 6, które podczas działania prasy ulegają spłaszczeniu pod naciskiem i które są połączone między nićmi poprzecznymi 4 odcinkami przejściowymi - oznaczonymi przykładowo przez 7. W ten sposób powstaje meandrowy przebieg nici wzdłużnych 3.

Na fig. 3 przedstawiono szczegółowo nić wzdłuznąS. Ma ona skręconą nitkę rdzeniową 8 z aramidu, wokół której opleciono sześć drucików metalowych - oznaczonych przykładowo przez 9 - w taki sposób, że nitka 8 jest całkowicie otoczona 5 drucikami 9. Dzięki temu uzyskuje się bardzo zwartą i stosunkowo gładką powierzchnię nici wzdłużnej 3, co zapewnia dobrą styczność z płytami tłocznymi i materiałem prasowanym. Nić wzdłużna 3 ma średnicę 0,2 mm.

Przedstawiona w powiększeniu na fig. 4 nić poprzeczna 4 ma nić rdzeniową 10 o średnicy 0,2 mm, która składa się z nitki środkowej 11 z aramidu i sześciu drucików metalowych 12, przy czym druciki metalowe 12 są okręcone wokół nitki środkowej 11. Drucik metalowy 12 jest wykonany z nie wyżarzanej miedzi (miedź twarda), dzięki czemu osiąga dużą wytrzymałość. Nić rdzeniowa 10 jest otoczon zatłaczaną powłoką elastomerową 13 z elastomeru silikonowego. W efekcie nić poprzeczna 4 ma średnicę 1,5 mm.

Jak widać na fig. 11, gęstość nici poprzecznych 4 zaprojektowanej tak, że odstęp nici poprzecznych 4 bez wrobionych nici wzdłużnych 3, a więc w stanie nieodkształconym, jest mniejszy niz ich średnica, czyli mniejszy niż 0,2 mm. Nici wzdłuzne 3 zagłębiają się więc w elastyczny materiał otoczki elastomerowej 13 nici 4. W efekcie korzystnie nici wzdłużne 3 nie mogą przemieszczać się w kierunku osi wzdłużnej nici poprzecznych 4 i są zmuszone utworzyć stromo nachylony odcinek przejściowy 7.

Z fig. 2 - jak też z fig. 1 i 5 - można zorientować się, że nici wzdłużne 3 także w strefie ich zagięć 5, 6 wchodzą głęboko w materiał otoczki elastomerowej 13, tak że w stanie nie sprasowanym nie wystają ponad płaszczyznę 14 utworzoną przez skrajne punkty nici poprzecznych 4, a nawet mają pewien odstęp od tej płaszczyzny 14. Dopiero pod naciskiem prasy stykają się one z płytami tłocznymi albo z materiałem prasowanym.

Odkształcenie wkładki do pras 1 pod naciskiem prasy pokazano na fig. 5, gdzie można zauważyć, że zagięcia nici wzdłużnych 3 są spłaszczone, tak że tworzą się rozciągnięte powierzchnie przechodzenia ciepła. Odcinki przejściowe 7 tak odkształcone, że przebiegają niemal pionowo między nićmi poprzecznymi 4, tak ze powstają krótkie odcinki przenoszenia ciepła z jednej na drugą stronę wkładki 1. Oba te czynniki zapewniają szybkie przenoszenie ciepła z płyt grzejnych na materiał prasowany.

188 168

Figura 6 przedstawia nić poprzeczną 15 przeznaczoną na, nie pokazaną na rysunku, wkładkę do prasy. Nić 15 może być też zastosowana we wkładce 1 według fig. 1 i 2. Ma ona rdzeń elastomerowy 16 z elastomeru silikonowego, który otacza - czego nie widać na rysunku - nić rdzeniową zbudowaną tak samo jak w przypadku nici poprzecznej 4.

Wokół rdzenia 16 okręcone są druty metalowe oznaczone przez 17. Po zakończeniu okręcania rdzeń 16 jest otoczony na całej powierzchni drutami metalowymi 17, które tworzą zwartą powłokę metalową. Nić poprzeczna 15 poprawia więc przechodzenie ciepła przez wytworzoną z niej wstawkę do pras, bądź jako pojedyncze nici metalowe, bądź uzupełniając metalowe nici wzdłużne lub też gdy nici wzdłużne są ukształtowane tak samo jak nici poprzeczne 15.

Figura 7 przedstawia nić poprzeczną 17, którą można zastosować we wkładce do pras jako zamiennik albo w połączeniu z nicią poprzeczną 15 według fig. 6. Ma ona także rdzeń 19 z elastomeru silikonowego, który - czego nie pokazano na rysunku - obejmuje nić rdzeniową zbudowaną tak samo jak przy nici poprzecznej 4.

Wokół rdzenia elastomerowego 19 nawinięty jest drut metalowy 20 w taki sposób, że otacza on rdzeń 19 na całej powierzchni tworząc zwartą powłokę metalową. Celowe jest otoczenie drutu 20 następnym drutem metalowym nawiniętym w odwrotnym kierunku, w efekcie czego powstaje dwuwarstwowa powłoka metalowa. Gwarantuje to całkowite otulenie rdzenia elastomerowego 19 nawet na zagięciach.

/9

188 168

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Wkładka do pras, zwłaszcza do pras do laminowania, z tkaniną, posiadającą pierwszą grupę równoległych nici i drugą grupę równoległych nici krzyżujących się z nićmi pierwszej grupy, przy czym nici pierwszej grupy są wykonane z metalu albo mają metal w swoim składzie, a nici drugiej grupy są wykonane z materiału gumo-elastycznego albo zawierają taki składnik i przy czym nici pierwszej grupy są zagięte wokół nici drugiej grupy, znamienna tym, że gęstość nici (4, 15) drugiej grupy jest tak duża, że nici (3) pierwszej grupy wnikają między nici (4, 15) drugiej grupy tylko przy ściśnięciu gumo-elastycznego materiału (13) nici drugiej grupy.
2. Wkładka do pras według zastrz. 1, znamienna tym, że wolny odstęp między nićmi (4, 15) drugiej grupy, w stanie nieodkształconym, jest mniejszy przynajmniej o 10% od rozmiaru grubości nici (3) pierwszej grupy w płaszczyźnie przechodzącej przez oś wzdłużną tych nici (3) i prostopadłej do płaszczyzny wkładki do pras (1).
3. Wkładka do pras według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że nici (3, 4,15) są tkane tak, że nici (3) pierwszej grupy nie wystają nad płaszczyznę (14) utworzoną przez skrajne punkty nici (4,15) drugiej grupy.
4. Wkładka do pras według zastrz. 1, znamienna tym, że gęstość nici (3) pierwszej grupy jest tak duża, że pokrycie powierzchni wynosi między 50 i 80%, korzystnie między 60 i 70%.
5. Wkładką do pras według zastrz. 1, znamienna tym, że nici (3, 4, 15) mają splot tkaninowy z równomiernym rozłożeniem zagięć (5, 6) nici (3) pierwszej grupy.
6. Wkładka do pras według zastrz. 5, znamienna tym, że ilość zagięć (5, 6) nici (3) pierwszej grupy na każdej ze stron tkaniny wynosi między 20 i 30 na cm².
7. Wkładka do pras według zastrz. 1, znamienna tym, że materiał gumo-elastyczny ma twardość Shore'a od 60 do 75.
8. Wkładka do pras według zastrz. 1, znamienna tym, że materiałem gumo-elastycznym jest elastomer silikonowy.
9. Wkładka do pras według zastrz. 1, znamienna tym, że materiał gumo-elastyczny jest spieniony i ma ciężar właściwy od 0,3 do 0,5 g/cm3
10. Wkładką do pras według zastrz. 1, znamienna tym, że nici (3) pierwszej rruyy są z miedzi albo stopu miedzi o modyfikowanej wytrzymałości.
11. Wkładka do pras według zastrz. 10, znamienna tym, że miedź jest nie wyżarzaną miedzią (miedź twarda).
12. Wkładka do pras według zastrz. 1, znamienna tym, że nici (3) pierwszej grupy mają nić rdzeniową (8) z tworzywa sztucznego, która jest otoczona przynajmniej jednym drutem metalowym.
13. Wkładka do pras według zastrz. 12, znamienna tym, że nić rdzeniowa (8) z tworzywa sztucznego jest pokryta całkowicie drutem albo drutami metalowymi (9).
14. Wkładka do pras według zastrz. 12 albo 13, znamienna tym, że nić rdzeniowa (8) z tworzywa sztucznego jest owinięta drucikami metalowymi (9).
15. Wkładka do pras według zastrz. 12 albo 13, znamienna tym, że nić rdzeniowa (8) z tworzywa sztucznego jest owinięta przynajmniej jednym drutem metalowym.
16. Wkładka do pras według zastrz. 12, znamienna tym, ze nić rdzeniowa (8) z tworzywa sztucznego jest wykonana z materiału termoodpomego, jak aramid, PPS, PEK, PEEK albo tym podobnych.
17. Wkładka do pras według zastrz. 1, znamienna tym, że nici (15) drugiej grupy są otoczone z zewnątrz przynajmniej jednym drutem metalowym (17).
18. Wkładka do pras według zastrz. 17, znamienna tym, że strona zewnętrzna nici (15) drugiej grupy jest osłonięta całkowicie drutem albo drutami metalowymi (17,18).

188 168
19. Wkładka do pras według zastrz. 17 albo 18, znamienna tym, że nici (15) drugiej grupy są okręcone po stronie zewnętrznej drutami metalowymi (17).
20. Wkładka do pras według zastrz. 17 albo 18, znamienna tym, że nici (15) drugiej grupy są owinięte po stronie zewnętrznej przynajmniej jednym drutem metalowym.
21. Wkładka do pras według zastrz. 1, znamienna tym, że nici (4, 15) drugiej grupy mają nić rdzeniową (10), która ma otoczkę (13) z materiału gumo-elastycznego.
22. Wkładka do pras według zastrz. 21, znamienna tym, że nić rdzeniowa (10) ma nitkę środkową (11), wokół której są okręcone druciki metalowe (12).
23. Wkładka do pras według zastrz. 1, znamienna tym, ze druciki metalowe (9) ssą okręcone częściowo w formie S i częściowo w formie Z.
24. Wkładką do pras według zastrz. 23, znamienna tym, że druciki mełałowe (9) ssą okręcone naprzemiennie w formie S i w formie Z.
25. Wkładka do pras według zastrz. 1, znamienna tym, ze nici (4, 15) drugiej grupy mają średnicę co najmniej 1 mm, korzystnie przynajmniej 1,5 mm.
26. Wkładka do pras według zastrz. 1, znamienna tym, że nici (3) pierwszej grupy mają średnicę co najmniej 0,15 mm.