PL188120B1

PL188120B1 - Szczoteczka do zębów

Info

Publication number: PL188120B1
Application number: PL96356394A
Authority: PL
Inventors: Joan Brady; Helen Benedict; Kenneth Waguespack; Geir Oxseth; Nils Terje Vestheim; Helge Sletbak; Hilde Angelfoss
Original assignee: Colgate Palmolive Co
Priority date: 1995-08-22
Filing date: 1996-08-09
Publication date: 2004-12-31
Also published as: NZ318559A; CZ51298A3; EP0957707B1; IL123353A0; AU7007096A; WO1997007706A2; CA2229803C; EP0957707B2; DE69636175T2; EG20921A; AU713165B2; CN1432321A; TR199800248T2; PL185327B1; EP0957707A2; SK21598A3; CN1193263A; BR9603387A; KR19990037709A; CN1203796C

Abstract

1 . Szczoteczka do zebów posia- dajaca glówke zaopatrzona w uklad peczków wlosia, którego stykajace sie z zebami krance tworza powierzchnie nierównolegla do powierzchni glówki raczki, w której osadzone sa peczki wlosia, znamienna tym, ze stykajace sie z zebami krance co najmniej czesci sasiadujacych ze soba kepek wlosia (50), maja zarys krzywoliniowy w wi- doku z boku. F IG 1 PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest szczoteczka do zębów.

Znane są szczoteczki do zębów składające się części końcowej, przewęzenia i części środkowej oraz z szyjki łączącej główkę z częścią środkową.

W publikacji W094/09678 opisano szczoteczkę do zębów o wydłużonej rączce połączonej przewężeniem z główką, na której rozmieszczone są pęczki włosia, których stykające się z zębami krańce tworzą wydłużoną powierzchnię wklęsłą

W amerykańskim opisie patentowym nr 5305489 opisano szczoteczkę do zębów, której główka zaopatrzona jest we włosie, którego swobodna, stykająca się z zębami powierzchnia krańcowa ma kształt falisty, zaś rączka jest obrotowa i zdejmowalna.

Celem wynalazku jest opracowanie szczoteczki do zębów, która ułatwia czyszczenie zębów.

Szczoteczka do zębów według wynalazku, posiadająca główkę zaopatrzoną w układ pęczków włosia, którego stykające się z zębami krańce tworzą powierzchnię nierównoległą do powierzchni główki rączki, w której osadzone są pęczki włosia, charakteryzuje się tym, ze

188 120 stykające się z zębami krańce co najmniej części sąsiadujących ze sobą kępek włosia, mają zarys krzywoliniowy w widoku z boku.

Korzystnie, od 10% do 100% długości układu kępek włosia, mierzonej równolegle do powierzchni osadzenia włosia, zajmuje grupa krzywoliniowa.

Zarys krzywoliniowy mogą tworzyć grupy kępek wklęsłych i kępek wypukłych, rozmieszczonych naprzemiennie.

Procent długości zarysu krzywoliniowego utworzonego przez kępki wklęsłe korzystnie wynosi od 50% do 100%, najlepiej od 50% do 75%

Szczoteczka do zębów według odmiany wynalazku, posiadająca główkę zaopatrzoną w układ pęczków włosia, którego stykające się z zębami krańce tworzą powierzchnię nierównoległądo powierzchni główki rączki, w której osadzone są pęczki włosia, charakteryzuje się tym, ze stykające się z zębami krańce co najmniej części sąsiadujących ze sobą kępek włosia, mają zarys krzywoliniowy w widoku z boku, stanowiąc grupę krzywoliniową, która znajduje się na przednim krańcu główki szczoteczki, zaś krzywoliniowy zarys ma szczyt znajdujący się dalej od powierzchni główki niż jego pozostała część.

Korzystnie, wspomniany szczyt jest cofnięty względem przedniego krańca główki i znajduje się w obszarze pierwszej ćwiartki długości układu kępek włosia.

Pozostała część kępek włosia korzystnie składa się z poprzecznie skierowanych rzędów kępek włosia, przy czym rzędy te mają zmienną wysokość.

Od 10% do 100% długości układu kępek włosia, mierzonej równolegle do powierzchni osadzenia włosia, może zajmować grupa krzywoliniowa.

Procent długości zarysu krzywoliniowego utworzonego przez kępki wklęsłe korzystnie wynosi od 50% do 100%, najlepiej od 50% do 75%.

Szczoteczka do zębów według kolejnej odmiany wynalazku, posiadająca główkę zaopatrzoną w układ pęczków włosia, którego stykające się z zębami krańce tworzą powierzchnię nierównoległą do powierzchni główki rączki, w której osadzone są pęczki włosia, charakteryzuje się tym, ze pęczki włosia znajdujące się w pobliżu przedniego krańca główki są wyzsze w kierunku prostopadłym do powierzchni główki, niz pęczki włosia znajdujące się od strony rączki szczoteczki.

Stosunek wysokości najdłuższego pęczka włosia, znajdującego się w pobliżu przedniego krańca główki do wysokości najkrótszego pęczka włosia, znajdującego się od strony rączki, korzystnie wynosi od 1.1:1 do 1.7:1.

Szczoteczka do zębów według następnej odmiany wynalazku, posiadająca główkę zaopatrzoną w układ pęczków włosia, którego stykające się z zębami krańce tworzą powierzchnię nierównoległą do powierzchni główki rączki, w której osadzone są pęczki włosia, charakteryzuje się tym, ze układ pęczków włosia składa się z co najmniej dwóch grup sąsiadujących ze sobą pęczków, przy czym stykające się z zębami krańce co najmniej jednej, pierwszej grupy, mają zarys krzywoliniowy w widoku z boku.

Stykające się z zębami krańce pęczków co najmniej jednej, kolejnej, drugiej grupy, również korzystnie mają zarys krzywoliniowy w widoku z boku.

Stykające się z zębami krańce pęczków co najmniej jednej, kolejnej, trzeciej grupy, mogą mieć zarys prostoliniowy, korzystnie schodkowy w widoku z boku.

Krzywizna zarysu grupy pierwszej może być przeciwnie skierowana do krzywizny zarysu grupy drugiej, korzystnie krzywizny, te mają różne promienie.

Krzywizna zarysu grupy pierwszej może być skierowana zgodnie z krzywizną zarysu grupy drugiej, lecz krzywizny te mają różne promienie.

Stykające się z zębami krańce pęczków grup pierwszej i drugiej mają korzystnie zarys ciągłej linii falistej.

Szczoteczką do zębów według ostatniej odmiany wynalazku, posiadająca główkę zaopatrzoną w układ pęczków włosia, którego stykające się z zębami krańce tworzą powierzchnię nierównoległą do powierzchni główki rączki, w której osadzone są pęczki włosia, charakteryzuje się tym, ze układ pęczków włosia składa się z co najmniej dwóch grup, przy czym grupa

188 120 znajdująca się od strony rączki szczoteczki ma zarys schodkowy i składa się z poprzecznych rzędów pęczków włosia o zmiennej wysokości, zaś grupa znajdująca się w pobłizu przedniego krańca główki ma co najmniej część pęczków dłuzszych niz wszystkie pęczki grupy o zarysie schodkowym, zaś końce pęczków grupy znajdującej się w pobliżu przedniego krańca tworzą pochyłą powierzchnię skierowaną w stronę rączki szczoteczki i drugą pochyłą powierzchnię skierowaną w stronę przedniego krańca główki, która jest nachylona w stosunku do powierzchni w której osadzone są pęczki przedniej grupy pod kątem od 0° do 60°.

Grupa znajdująca się w pobliżu przedniego krańca składa się korzystnie z co najmniej trzech poprzecznych rzędów pęczków, przy czym co najmniej przedni rząd tworzy nachyloną do przodu powierzchnię, zaś co najmniej drugi rząd i dalsze tworzą powierzchnię, nachyloną w stronę rączki szczoteczki.

Kąt nachylenia nachylonej do przodu powierzchni korzystnie jest co najmniej równy kątowi nachylenia powierzchni nachylonej w stronę rączki szczoteczki.

Nachylona do przodu powierzchnia korzystnie skierowana jest pod kątem 0° i jest utworzona przez pierwszy rząd pęczków, ewentualnie pierwszy i drugi rząd pęczków włosia.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym: fig. 1 jest rzutem perspektywicznym szczoteczki do zębów według pierwszego przykładu wykonania wynalazku; fig. 2 - powiększonym widokiem z góry układu pęczków włosia przykładu wykonania z fig. 1; fig. 3 - powiększonym widokiem z boku główki z włosiem szczoteczki według tego samego przykładu, fig. 4 - widokiem główki z włosiem, od strony krańca rączki przykładu wykonania z fig. 1; fig. 5 - widokiem od strony szczytu główki, przedniego krańca główki z włosiem przykładu wykonania z fig. 1; fig. 6 - perspektywicznym widokiem drugiego przykładu wykonania szczoteczki do zębów według wynalazku; fig. 7 do 10 - widokami podobnymi od fig. 2 do fig. 5, lecz układu włosia przykładu wykonania przedstawionego na fig. 6; fig. 11 - perspektywicznym widokiem trzeciego przykładu wykonania szczoteczki do zębów według wynalazku; fig. 12 - widokiem z boku przykładu wykonania z fig. 11; fig. 13 do 16 - widokami podobnymi od fig 2 do fig. 5, lecz przedstawiającymi układ włosia przykładu wykonania z fig. 11; fig. 17 - perspektywicznym widokiem czwartego przykładu wykonania szczoteczki do zębów według wynalazku; fig. 18 - widokiem z boku przykładu wykonania z fig. 17; fig. 19 do 22 - widokami podobnymi od fig. 2 do fig. 5, lecz przedstawiającymi układ włosia przykładu wykonania z fig. 17; fig. 23 i 24 - widok z góry i widok z boku pierwszej modyfikacji przykładu wykonania z fig. 21 i 22; fig. 25 i fig. 26 - drugą modyfikację przykładu wykonania z fig. 21 i 22; fig. 27 i 28 - trzecią modyfikację przykładu wykonania z fig. 21 i 22; fig. 29 i 30 - kolejną modyfikację tego przykładu; fig. 31 - zmodyfikowany układ włosia w znacznie powiększonej skali.

Cztery przykłady wykonania wykorzystują kilka oddzielnych i oddzielnie stosowanych wariantów rozmieszczenia włosia, w tym włosie, którego stykające się z zębami krańce tworzą powierzchnię nierównoległą do płaszczyzny główki w której włosie jest osadzone.

W pierwszym i trzecim przykładzie wykonania włosie podzielone jest na co najmniej dwie grupy, krańce włosia stykające się z zębami, pierwszej grupy tworzą powierzchnię zakrzywioną w widoku z boku, krańce włosia stykające się z zębami drugiej grupy także tworzą powierzchnię zakrzywioną w widoku z boku, przy czym wspomniane powierzchnie zakrzywione są korzystnie od siebie różne.

Powierzchnie zakrzywione mogą posiadać przeciwnie skierowane krzywizny, to znaczy że jedna jest wklęsła, a druga jest wypukła, lub mogą posiadać krzywiznę o różnej wielkości, będąc jednocześnie wypukłymi lub wklęsłymi, lub mogą mieć taki sam charakter i krzywiznę takiej samej wielkości. Pierwszy przykład wykonania posiada dwie grupy wypukłe na krańcach układu włosia, oraz jedną grupę wklęsłą pomiędzy grupami wypukłymi.

Tworzą one nieciągłą powierzchnię falistą.

W trzecim przykładzie wykonania włosie składa się z pięciu zakrzywionych grup, trzy wypukłe na krańcach i w środku, oraz dwie grupy wklęsłe pomiędzy nimi. Tworzą one ciągłą powierzchnię falistą.

188 120

W czwartym przykładzie wykonania można wyróżnić dwie zakrzywione grupy włosia. Jedną, blizszą przedniego krańca główki, wypukłą przechodzącą w grupę wklęsłą znajdującą się w jej tyle (w kierunku rączki), stanowiące ciągłą powierzchnię falistą w widoku z boku.

Fig. 1 przedstawia szczoteczkę do zębów posiadającą rączkę 35 oraz główkę z włosiem 50.

Rączka posiada korpus posiadający część końcową 36 stykającą się z dłonią, posiadającą wolny kraniec 47, przewęzenie 37, oraz stykającą się z palcem część środkową 38, szyjkę 39, oraz główkę 40, służącą do utrzymywania włosia 50 o pewnym układzie. Zmatowienie 4i wykonane z materiału gumopodobnego (na przykład materiałem gumopodobnym może być ten sprzedawany pod nazwą SANTOPRENE), dla zapewnienia dobrego uchwytu mokrym palcom użytkownika, przymocowane jest do rączki tak, iz owija się wokół przewęzenia tworząc powierzchnię chwytną 42 na części środkowej 38, po stronie górnej z włosiem rączki, równocześnie tworząc powierzchnię 43 po drugiej strome części środkowej rączki, oraz powierzchnię chwytną 44 na tylnej powierzchni części końcowej 36, wchodzącej w kontakt z dłonią rączki.

Każda z powierzchni chwytnych 42, 43 i 44 posiada karby 45 wyciśnięte na ich powierzchniach w taki sposób, iz układają się po przekątnej tych powierzchni, gdy powierzchnie te umieszczone są na rączce. Taka zwinięta forma jednolitego zmatowionego materiału ułatwia umieszczenie powierzchni chwytnej na rączce.

Na fig. i do 5 przedstawiono pierwszy przykład wykonania układu włosia 50 główki 40. Jak można zauważyć na fig. 3, główka posiada trzy grupy pęczków 55, 75 i 95, które przedstawione w widoku z góry na fig. 2 oddzielone są poprzecznymi liniami 56 i 76. Grupa 55 tworzy powierzchnię 57 stykającą się z zębami, która to powierzchnia jest wypukła w stosunku do powierzchni główki szczoteczki, gdy szczoteczka do zębów jest widziana w widoku z boku. Powierzchnia jest tą powierzchnią, w której osadzone są pęczki włosia.

Grupa 75 tworzy powierzchnię 77 stykającą się z zębami, która to powierzchnia jest wklęsła w stosunku do powierzchni szczoteczki, gdy szczoteczka oglądana jest w widoku z boku.

Grupa 75 posiada centralny zewnętrzny pęczek przedni 60, pęczki boczne 61, 62, 63, oraz 64, 65, 66 na każdej ze stron, oraz dwa pęczki 67 i 68 linii centralnej. Grupa 75 posiada pięć poprzecznych rzędów pęczków 78, 79, 80, 81, 82. Pierwsze trzy rzędy 78, 79 i 80 posiadają cztery pęczki w każdym rzędzie, a ostatnie dwa rzędy 81 i 82, po pięć pęczków w każdym rzędzie.

Krańce stykające się z zębami pęczków 78 znajdują się dalej od powierzchni szczoteczki, niz krańce pęczków 63, 68 i 66, lecz osiągająmniej więcej ten sam poziom co pęczki 67, 62 i 65.

Grupa 95 tworzy powierzchnię 97 stykającą się z zębami, która jest bardzo podobna do profilu powierzchni 57. Grupa 95 posiada pierwszy rząd pięciu pęczków 98, drugi rząd czterech pęczków 99, oraz dwa pęczki boczne 100 i 101, oraz tylny centralny pęczek 102. Pęczki 98 są krótsze niż pęczki w rzędzie 82, lecz pęczki w rzędzie 99 są tej samej wysokości, co te w rzędzie 82.

Stykająca się z zębami powierzchnia utworzona przez całe włosie ma kształt falisty lub sinusoidalny, lecz me jest powierzchnią ciągłą, posiada załamania poziomu występujące pomiędzy skrajnymi pęczkami sąsiadujących grup, to znaczy 63, 68, 66 grupy 55 i rzędu 78 grupy 75, oraz rzędu 82 grupy 75 i rzędu 98 grupy 95.

Odnosząc się do fig 2 długość układu włosia w widoku z góry lub w widoku z boku, to jest długość równoległa do powierzchni główki szczoteczki, krańców włosia stykających się z zębami wynosi 8.8 jednostki 100% tej długości zajmują krańce włosia stykające się z zębami, które układają się w linię krzywą gdy szczoteczka do zębów jest oglądana w widoku z boku. Grupa 55 zajmuje 2.5 jednostki, grupa 95 także zajmuje 2.5 jednostki, obie te grupy są wypukłe. Grupa 75 zajmuje 3.5 jednostki i jest wklęsła. Stosunek długości odcinków wypukłych do wklęsłego wynosi więc 5:3.5 lub 1.4:1 lub bardziej ogólnie 1:1 do 2:1.

Drugi przykład wykonania układu włosia jest przedstawiony na fig. 6 do 10 ze szczególnym uwzględnieniem fig. 17, 18 i 19.

Włosie podzielone jest na dwie grupy 155 i 195, oddzielone od siebie na fig 7 przez linię 156

Każda grupa tworzy zakrzywioną powierzchnie odpowiednio 157 i 197, stykające się z zębami (patrz fig 3) obie powierzchnie są wypukłe w stosunku do powierzchni główki szczoteczki.

188 120

Grupa 155 posiada zewnętrzny rząd pęczków włosia 158-171 oraz dwa pęczki 172 i 173 w linii centralnej, które sięgają dalej w stosunku do powierzchni główki szczoteczki, niż pozostałe pęczki z grupy 155, oraz pęczki z grupy 195.

Pęczki, które są przekreślone na fig. 7 są krótszymi pęczkami grupy 155, i posiadają oznaczenia 175 do 184.

Grupa 195 posiada pierwszy poprzeczny rząd 198 pięciu pęczków, drugi rząd 199 (wygięty w kierunku krańca przedniego) pięciu pęczków, trzeci rząd 200 (bardziej wygięty w kierunku krańca przedniego) czterech pęczków, trzeci rząd poprzeczny, rząd 201 trzech pęczków, oraz czwarty poprzeczny, rząd 202 dwóch pęczków. Pęczki 164 i 165 nie są dłuższe niż pęczki 202.

W tym przykładzie wykonania zakrzywiona powierzchnia 197 jest przedłużona w kierunku krańca przedniego w grupie 155, przez wewnętrzne pęczki 175-184 (które są oznaczone krzyżykami na fig. 7).

Wolne krańce tych pęczków układają się wzdłuż kropkowanej linii 197A pokazanej na fig. 7. Można zauważyć iz zakrzywiona powierzchnia 197A obniża się nieznacznie w kierunku powierzchni główki szczoteczki, na przednim krańcu powierzchni 197A, rząd 198 zawiera najdłuższe włosie stanowiące powierzchnię 197/197A.

W kolejnym wariancie pęczki w grupie 195 i obszarze 175-184 mogą być wszystkie takiej samej długości, tak więc utworzona jest tylko jedna zakrzywiona powierzchnia, to jest utworzona przez pęczki 158 do 171, oraz 172 i 173.

Ponadto w czwartym poprzecznym rzędzie na krańcu bliższym rączki, grupy 155, zewnętrzne pęczki, to jest pęczek 161 i 168 są dłuższe niż pęczki 175 i 176; pęczki 160 i 169 są dłuższe niż pęczki 177 i 178; pęczki 159 i 170 są dłuższe niż pęczki 179-181; oraz pęczki 158 i 171 są dłuższe niż 182-184.

Odnosząc się do fig. 8 długość układu włosia w widoku z góry lub w widoku z boku, to jest długość równoległa do powierzchni główki szczoteczki, krańców włosia stykających się z zębami wynosi 9 2 jednostki. 100% tej długości zajmują krańce włosia stykające się z zębami, które układają się w linię krzywą gdy szczoteczka do zębów jest oglądana w widoku z boku. Grupa 155 zajmuje 5.3 jednostki, grupa 195 także zajmuje 5.3 jednostki, obie te grupy są wypukłe.

Wysokość włosia w pęczkach 164 i 165 na przednim krańcu układu włosia wynosi 3.8 jednostki, mierząc w kierunku prostopadłym do powierzchni główki szczoteczki. Wysokość włosia w ostatnich pęczkach w rzędzie 202 wynosi 2.6 jednostki, mierząc w kierunku prostopadłym do powierzchni główki szczoteczki.

Stosunek długości najdłuższego pęczka włosia do najkrótszego pęczka wynosi więc 1.5:1.

Trzeci przykład wykonania układu włosia jest przedstawiony na fig. 11 do 16, ze szczególnym uwzględnieniem fig. 13, 14, 15 i 16.

Można przyjąć iż włosie jest podzielone na pięć grup 215, 235, 255, 275 i 295 przez odniesienie do punktów przegięcia 216, 236, 256 i 276 w powierzchni 207 o kształcie ciągłej fali sinusoidalnej, widocznym gdy szczoteczka do zębów oglądana jest w widoku z boku.

Włosie w tym układzie nie jest rozmieszczone wyłącznie w poprzecznych rzędach, lecz w większym stopniu w centralnym rzędzie osiowym oraz rzędach obwodowych.

Grupa 215 posiada pęczki 218, 219, umieszczone obok siebie w pierwszym rzędzie poprzecznym, następnie umieszczone są dwa skrajne pęczki 220, 221 ponownie w poprzecznym rzędzie, następnie pęczek centralny 222, następnie dwa pęczki skrajne 223 i 224, następnie pęczek centralny 225, następnie dwa pęczki skrajne 226, 227. Ta grupa tworzy stykającą się z zębami, wypukłą powierzchnię 227.

Grupa 235 tworzy stykającą się z zębami, wklęsłą powierzchnię 237. Utworzoną przez rząd 238, czterech pęczków (wygiętych do przodu) oraz dwóch umieszczonych wewnątrz pęczków 239, 240.

Grupa 255 tworzy stykającą się z zębami, wypukłą powierzchnię 257. Posiada ona dwa umieszczone wewnątrz poprzecznie rozmieszczone pęczki 258, 259 Następnie poprzeczny rząd 260 zawierający dwa skrajne pęczki oraz pęczek centralny Następnie znajdują się w niej dwa wewnętrzne pęczki 261 i 262 Oraz kolejny rząd 263, podobny do rzędu 260.

188 120

Grupa 275 tworzy wklęsłą powierzchnię 277. Posiada kolejne dwa wewnętrzne pęczki 264, 265. Następnie rząd 266 podobny do rzędu 260, lecz o wewnętrznym pęczku nieznacznie przesuniętym ku przodowi.

Grupa 295 tworzy wypukłą powierzchnię 297. Posiada ona dwa wewnętrznie umieszczone pęczki 267, 268, następnie rząd 269 podobny do rzędu 266, następnie dwie kolejne wewnętrzne pęczki 270, 271, następnie rząd 272 podobny do 266, następnie dwa umieszczone obok siebie pęczki 273, 274 podobne do pęczków 218, 219.

Pęczki 218, 219 sądłuzsze niz pęczki 273 i 274.

Odnosząc się do fig. 14, długość układu włosia w widoku z góry lub w widoku z boku, to jest długość równoległa do powierzchni główki szczoteczki, krańców włosia stykających się z zębami, wynosi 8.9 jednostki. 100% tej długości zajmują krańce włosia stykające się z zębami, które układają się w linię krzywą gdy szczoteczka do zębów jest oglądana w widoku z boku. Grupa 215 zajmuje 2 7 jednostki, grupa 235 zajmuje 1.3 jednostki, grupa 255 zajmuje 1.9, grupa 275 zajmuje 1.3 jednostki, a grupa 295 zajmuje 1.6 jednostki.

Grupy 215, 255 i 295 są wypukłe i zajmują 6.2 jednostki. Grupy 235 i 275 są wklęsłe i zajmują2.6 jednostki.

Stosunek długości odcinków wypukłych do długości odcinków wklęsłych wynosi więc 6.2.2.6 lub 2.4:1 lub bardziej ogólnie 1.5:1 do 3:1.

Wysokość włosia w pęczkach 222 i 220 oraz 224 znajdujących się blisko przedniego krańca układu włosia wynosi 3.2 jednostki, mierząc w kierunku prostopadłym do powierzchni główki szczoteczki. Wysokość włosia w ostatnim rzędzie w pęczkach 273 i 274 wynosi 2.1 jednostki, mierząc w kierunku prostopadłym do powierzchni główki szczoteczki.

Stosunek długości najdłuższych pęczków do najkrótszych wynosi więc 1.5:1.

Czwarty przykład wykonania układu włosia jest przedstawiony na fig. 17 do 22.

Można przyjąć iż włosie podzielone jest na trzy grupy 355, 375 i 395, w celu ułatwienia opisu grupy oddzielone są liniami 356 i 376 na fig. 19 i 20. Krańce włosia w grupie 355 tworzą wypukłą powierzchnię 357, gdy szczoteczka jest oglądana w widoku z boku. Krańce włosia w grupie 375 tworzą wklęsłą powierzchnię 377, w widoku z boku. Krzywe 357 i 377 łączą się ze sobą w sposób gładki, a linia 356 znajduje się w punkcie przegięcia pomiędzy krzywymi. Grupa 395 ma schodkową powierzchnię stykającą się z zębami, utworzoną przez naprzemienne poprzeczne rzędy dłuzszych pęczków 400, 420, 440, 460, oraz krótszych pęczków 380, 410, 430, 450, 470 oraz pojedynczy ostatni pęczek 480.

W każdym z czterech dłuzszych rzędów 400, 420, 440, 460 pęczki są tej samej długości, która jest nieznacznie mniejsza od najdłuższego pęczka w grupie 355 to jest włosia w pęczku 361, 362 i 365.

Podobnie włosie w każdym z krótszych rzędów 380, 410, 430, 450 i 470 oraz w pęczku 480 jest tej samej długości.

Stosunek długości włosia (LL) od powierzchni główki szczoteczki do krańca długich pęczków dla włosia w rzędach 400, 420, 440, 460, do długości włosia (LS) dla krótkich pęczków w rzędach 380, 410, 430, 450, 470, wynosi 1.15:1.

Bardziej ogólnie znajduje się w przedziale 1.05:1 do 1.5:1 na przykład 1.1:1 do 1.4:1.

Grupa 355 posiada centralny pęczek przedni 360 oraz pęczki boczne 361 i 363 po jednej stronie, oraz 362 i 364 po drugiej stronie, oraz pęczek centralny 365 nieznacznie wysunięty do przodu pomiędzy pęczkami 363 i 364 Tył tych pęczków tworzy także część grupy 375.

Tak jak to można łatwo zauważyć z fig. 21 i 22 pęczki 363, 365 i 364 są takiej samej wysokości i są nieznacznie dłuzsze niz pęczki w rzędach 400, 420, 440 i 460. Stosunek wysokości pęczków 363, 364, 365 do dłuzszych rzędów 400 i jemu podobnych wynosi 1.04:1 lub bardziej ogólnie 1 02:1 do 1.3:1; podczas gdy ich stosunek względem krótszych rzędów 380, 410 i im podobnych wynosi 1.2:1 lub bardziej ogólnie 1.1:1 do 1.5:1.

Grupa 375 złozona jest z ostatnich części pęczków 363, 365 i 364, oraz rzędu 379 złozonego z trzech pęczków, tworzy wklęsłą skierowaną do tyłu powierzchnię stykającą się z zębami.

Odnosząc się do fig. 20 długość układu włosia w widoku z góry lub w widoku z boku, to jest długość równoległa do powierzchni główki szczoteczki, krańców włosia stykających się z zębami wynosi 8.7 jednostki 16% tej długości zajmują krańce włosia stykające się z zębami,

188 120 które układają się w linię krzywą gdy szczoteczka do zębów jest oglądana z boku grupa 355 zajmuje 1.4 jednostki, grupa 375 zajmuje 0.9 jednostki i tworzy powierzchnię wypukłą, a grupa 375 tworzy powierzchnię wklęsłą. Stosunek długości odcinka wypukłego do długości odcinka wklęsłego wynosi 1.4:0.9 lub 1.55:1 lub bardziej ogólnie 1:1 do 2.1.

Wysokość włosia w pęczkach 364, 365, 363 znajdujących się blisko górnego krańca układu włosia wynosi 3.6 jednostki, mierząc w kierunku prostopadłym do powierzchni główki szczoteczki. Wysokość włosia w pęczkach 380 wynosi 2.9 jednostki, mierząc w kierunku prostopadłym do powierzchni główki szczoteczki.

Stosunek długości najdłuższych pęczków do najkrótszych wynosi 1.25:1.

Rząd 379 wykonany jest z dwóch bocznych pęczków 372 i 374 oraz pęczka centralnego 373, który jest umieszczony nieznacznie przed pęczkami 372 i 374. Pęczki 372 i 374 są umieszczone bliżej środka, w stosunku do pęczków 363 i 364.

Oddzielenie grup pęczków 360-365 i rzędu 379 od schodkowej grupy 380 do 480 jest zrealizowane w sposób następujący: pomiędzy rzędem 379, a 380 znajduje się szczelina (A); pomiędzy rzędem 380, a 400 znajduje się szczelina (B); (B) jest mniejsza od (A); pomiędzy rzędem 400, a 410 znajduje się szczelina (C); (C) jest mniejsza niz (A) lub (B); pomiędzy rzędami 410 i 420 nie ma szczeliny, rzędy się stykają; pomiędzy rzędami 420, a 430 znajduje się szczelina (D); (D) jest podobna do (A) lub (B); pomiędzy rzędami 430 i 440 nie ma szczeliny, rzędy na siebie zachodzą; pomiędzy rzędami 440 i 450 nie ma szczeliny, rzędy się stykają; pomiędzy rzędami 450 i 460 nie ma szczeliny, rzędy na siebie zachodzą; pomiędzy rzędami 460 i 470 lub rzędami 470 i ostatnim pęczkiem 480 nie ma szczelin, rzędy się stykają.

Fig. 23 i 24 przedstawiają widok z góry i widok z boku pierwszej modyfikacji czwartego przykładu wykonania układu włosia przedstawionej na fig. 21 do 22.

Można przyjąć iz włosie podzielone jest na trzy grupy 355, 375 i 395, w celu ułatwienia opisu grupy oddzielone są liniami 356 i 376 na fig.23 i 24. Krańce włosia w grupie 355 tworzą wypukłą powierzchnię 357, gdy szczoteczka jest oglądana z boku. Krańce włosia w grupie 375 tworzą wklęsłą powierzchnię 377, gdy szczoteczka jest oglądana z boku. Krzywe 357 i 377 łączą się ze sobą w sposób gładki, a linia 356 znajduje się w punkcie przegięcia pomiędzy krzywymi. Grupa 395 ma schodkową powierzchnię 397, stykającą się z zębami, utworzoną przez naprzemienne poprzeczne rzędy dłuzszych pęczków 400, 420, 440, 460, oraz krótszych pęczków 380, 410, 430 i 450.

W każdym z czterech dłuzszych rzędów 400, 420, 440, 460 pęczki są tej samej długości, które są nieznacznie mniejsze od najdłuższego pęczka w grupie 355, to jest włosia w pęczku 361,362, 363 i 364.

Podobnie włosie w każdym z krótszych rzędów 380,410,430 i 450 jest tej samej długości.

Stosunek długości włosia (LL) od powierzchni główki szczoteczki do krańca długich pęczków dla włosia w rzędach 400, 420, 440, 460, do długości włosia (LS) dla krótkich pęczków w rzędach 380, 410, 430, 450, wynosi 1.15:1. Bardziej ogólnie znajduje się w przedziale 1.05:1 do 1.5· 1 na przykład 1.1:1 do 1.4:1.

Grupa 355 posiada parę poprzecznie umieszczonych pęczków 361 i 363, oraz trzy poprzecznie umieszczone pęczki 363, 364 i 365.

Tak jak to można łatwo zauwazyć z fig 24 najdłuzsze pęczki 361 do 365 są takiej samej wysokości i są nieznacznie dłuzsze niz pęczki w rzędach 400, 420, 440 i 460.

Stosunek wysokości pęczków w rzędach 361, 365 do dłuzszych rzędów 400 i jemu podobnych wynosi 1.14:1 lub bardziej ogólnie 1.04:1 do 1 4:1; podczas gdy ich stosunek względem krótszych rzędów 380, 410 i im podobnych wynosi 1.28:1 lub bardziej ogólnie 1.2:1 do 1.6:1.

Grupa 375 utworzona jest przez rząd 379 złozony z trzech pęczków 372, 313, i 374 tworzy wklęsłą skierowaną do tyłu powierzchnię stykającą się z zębami.

Modyfikacja układu włosia dotyczy przedniego krańca główki

Pominięty zostaje centralny pęczek 350. Zachowane zostały pęczki 361 i 362. Pęczki 363, 365 i 364 ułożone zostały tak, ze tworzą poprzeczny rząd pod kątem prostym do podłużnej osi główki. Pęczki 372, 373 i 374 w rzędzie 379 ułożone zostały tak, ze tworzą poprzeczny rząd pod kątem prostym do podłużnej osi główki Pęczki 372 i 374 zostały przesunięte na zewnątrz, tak. ze względem podłużnej osi główki znajdują się dalej niz pęczki 363 i 364.

188 120

Pęczki 361, 362, 363, 364, 372, 373 i 374 tworzą czworoboczną figurę.

Oddzielenie grup pęczków 361-365 i 372-374 ze schodkowej grupy 380 do 480 jest zrealizowane w sposób następujący: pomiędzy każdym rzędem występują wyraźne szczeliny; pomiędzy rzędami 379 i 380 znajduje się szczelina (A) wynosząca około 5.5 jednostki; pomiędzy rzędami 380 i 400 znajduje się szczelina (B) wynosząca około 5.5 jednostki; pomiędzy rzędami 400 i 410 znajduje się szczelina (C) wynosząca około 5 jednostek, tyle samo wynoszą pozostałe szczeliny (D), (E), (F), (G), i (H).

Alternatywnie szczelina (B) może wynosić 5 jednostek, jeśli stosunek A:B wynosiłby 1.1:1.

Odnosząc się do fig. 24 długość układu włosia w widoku z góry lub w widoku z boku, to jest długość równoległa do powierzchni główki szczoteczki, krańców włosia stykających się z zębami wynosi 7.4 jednostki. 24% tej długości zajmują krańce włosia stykające się z zębami, które układają się w linię krzywą gdy szczoteczka do zębów jest oglądana w widoku z boku. Grupa 355 zajmuje 1.1 jednostki, grupa 375 zajmuje 0.8 jednostki i tworzy powierzchnię wypukłą, a grupa 375 tworzy powierzchnię wklęsłą. Stosunek długości odcinka wypukłego do długości odcinka wklęsłego wynosi 1.4:1 lub bardziej ogólnie 1:1 do 2:1.

Wysokość włosia w pęczkach 361 do 365 znajdujących się blisko górnego krańca układu włosia wynosi 3.2 jednostki, mierząc w kierunku prostopadłym do powierzchni główki szczoteczki. Wysokość włosia w pęczkach 380 wynosi 2.9 jednostki, mierząc w kierunku prostopadłym do powierzchni główki szczoteczki.

Stosunek długości najdłuższych pęczków do najkrótszych wynosi 1.28:1.

Fig. 25 i 26 przedstawiają drugą modyfikację czwartego przykładu wykonania. Jest podobna do pierwszej modyfikacji.

Układ pęczków włosia jest taki sam, a różnica tkwi w krańcach pęczków 361-365 i 372-374. Pęczki 361 i 362 nie tworzą zakrzywionej powierzchni poczynając od krańca przedniego do wierzchołka na ich tylnych krawędziach, są one pochylone do góry i w tył tworząc poprzeczną skierowaną do przodu płaską powierzchnię 357A, która nie jest zakrzywiona.

Pęczki 362, 365 i 364 nie tworzą zakrzywionej powierzchni poczynając od szczytu na ich przedzie do ich tylnych krawędzi, są one pochylone do dołu i w tył tworząc poprzeczną skierowaną do tyłu płaską powierzchnię 357B, która nie jest zakrzywiona. Pęczki 361, 362 i 363 do 365 tworzą więc stykające się z zębami, powierzchnie 357A i 357B w kształcie odwróconej litery V, której kąt wynosi 45° w stosunku do pionu lub bardziej ogólnie 30° do 60°.

Pęczki 372-374 w rzędzie 379 posiadaj pochylone kmitce tworzące poprzeczną s^ee rowaną do tyłu płaską powierzchnię 377, która nie jest zakrzywiona. Płaska powierzchnia 377 jest kontynuacją powierzchni 357B.

Przednia grupa 355 jest teraz utworzona z pęczków 361 i 362, drugą grupę 375 tworzą pęczki 363, 364 i 365 oraz 372, 373 i 374, linia 356 lezy pomiędzy pierwszym i drugim rzędem.

Fig. 27 i 28 przedstawia trzecią modyfikację czwartego przykładu wykonania. Jest ona podobna do pierwszej modyfikacji Układ pęczków włosia jest taki sam. Różnica tkwi w krańcach pęczków włosia 361-365 i 372-374.

Pęczki 361 do 365 posiadają płaskie zwieńczenia, wszystkie są takiej samej wysokości, która jest większa niz pęczki 400 i jej podobnych.

Pęczki 372-374 w rzędzie 379 posiadarą ąochylone krańce tworzące poprzeczną ssierowaną do tyłu płaską powierzchnię 377, która nie jest zakrzywiona.

Przednia grupa 355 jest teraz utworzoną z pęczków włosia 361 i 362 i 363, 364 i 365, druga grupa 375 jest utworzona przez pęczki 372, 373 i 374, linia 356 lezy pomiędzy drugim i trzecim rzędem.

Fig. 29 i 30 przedstawiają czwartą modyfikację czwartego przykładu wykonania. Jest ona podobna do pierwszej modyfikacji. Układ pęczków włosia jest taki sam. Różnica tkwi w krańcach pęczków włosia 361-365 i 372-379.

Pęczki 361 i 362 posiadają płaskie zwieńczenia tak jak na fig. 28, lecz pęczki 363-365 i 372 do 374 wyglądają tak, jak na fig. 26.

Fig. 31 przedstawia zmodyfikowany układ włosia w znacznie powiększonej skali. W tej modyfikacji (która może zostać zastosowana w każdej od pierwszej do czwartej modyfikacji

188 120 czwartego przykładu wykonania) szczelina (A) pomiędzy rzędami 379 i 380 jest większa niz szczeliny (B), (C), (D), (E), (F), (G) lub (H) (które są takie same) pomiędzy rzędami 380 do 480.

Szczelina (A) wynosi 7 jednostek, (B) wynosi 5 jednostek to znaczy stosunek wynosi 1.4:1 lub bardziej ogólnie (A) jest większe niz (B) na przykład A:B korzystnie wynosi 1.05:1 do 1.6:1 na przykład 1.1:1 do 1.5:1 lub korzystniej 1.1:1 do 1.4:1

Należy zauwazyć iż w tych konkretnych przykładach wykonania układu włosia przedstawionych na rysunkach, krańce włosia w dowolnym miejscu na przekroju poprzecznym, to znaczy wzdłuz linii prostopadłej do podłużnej osi główki, wszystkie leżą w takiej samej odległości od powierzchni główki szczoteczki, to znaczy w linii prostej poprzecznej w stosunku do główki i równoległej do powierzchni główki szczoteczki.

188 120

OU

UD

188 120

FIG. 30

188 120

356

376

LOO f⁴²⁰ uo

373

374

410 H30

AG. 27

FIG.28

188 120

ĄQ0 ^20 uo

ΌΟ 430

FIG. 25

FIG.26

188 120

FIG. 24

188 120

,ν / υικ'

188 120

FIG.18

188 120

ΙΟ χ— £2’

Ll

FIG. 14

188 120

FIG.12

188 120

θ'

Ll

188 120

175 155

170 18Ł

196 200 202

188 120

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Szczoteczka do zębów posiadająca główkę zaopatrzoną w układ pęczków włosia, którego stykające się z zębami krańce tworzą powierzchnię nierównoległą do powierzchni główki rączki, w której osadzone są pęczki włosia, znamienna tym, ze stykające się z zębami krańce co najmniej części sąsiadujących ze sobą kępek włosia (50), mają zarys krzywoliniowy w widoku z boku.
2. Szczoteczka według zastrz. 1, znamienna tym, że od 10% dol00% długości układu kępek włosia (50), mierzonej równolegle do powierzchni osadzenia włosia, zajmuje grupa krzywoliniowa.
3. Szczoteczka według zastrz. 1, znamienna tym, ze zarys krzywoliniowy tworzą grupy kępek wklęsłych (77) i kępek wypukłych (57, 97) rozmieszczonych naprzemiennie.
4. Szczoteczka do zębów według zastrz 1, znamienna tym, ze procent długości zarysu krzywoliniowego utworzonego przez kępki wklęsłe (77) wynosi od 50% do 100%, korzystnie od 50%do 75%.
5. Szczoteczka do zębów posiadająca główkę zaopatrzoną w układ pęczków włosia, którego stykające się z zębami krańce tworzą powierzchnię nierównoległą do powierzchni główki rączki, w której osadzone są pęczki włosia, znamienna tym, ze stykające się z zębami krańce co najmniej części sąsiadujących ze sobą kępek włosia (50), mają zarys krzywoliniowy w widoku z boku, stanowiąc grupę krzywoliniową, która znajduje się na przednim krańcu (46) główki (40) szczoteczki, zaś krzywoliniowy zarys ma szczyt znajdujący się dalej od powierzchni główki (40) niz jego pozostała część
6. Szczoteczka według zastrz. 5, znamienna tym, ze wspomniany szczyt jest cofnięty względem przedniego krańca (46) główki (40) i znajduje się w obszarze pierwszej ćwiartki długości układu kępek włosia (50).
7. Szczoteczka według zastrz. 5, znamienna tym, ze pozostała część kępek włosia (50) składa się z poprzecznie skierowanych rzędów (78, 79, 80, 81, 82) kępek włosia, przy czym rzędy te mają zmienną wysokość.
8. Szczoteczka według zastrz. 5 albo 6 albo 7, znamienna tym, że od 10% do 100% długości układu kępek włosia (50), mierzonej równolegle do powierzchni osadzenia włosia, zajmuje grupa krzywoliniowa.
9. Szczoteczka według zastrz. 5 albo 6 albo 7, znamienna tym, ze zarys krzywoliniowy tworzą grupy kępek wklęsłych (77) i kępek wypukłych (57, 97) rozmieszczonych naprzemiennie.
10. Szczoteczka według zastrz 5 albo 6 albo 7, znamienna tym, ze procent długości zarysu krzywoliniowego utworzonego przez kępki wklęsłe (77) wynosi od 50% do 100%, korzystnie od 50% do 75%.
11 Szczoteczka do zębów posiadająca główkę zaopatrzoną w układ pęczków włosia, którego stykające się z zębami krańce tworzą powierzchnię nierównoległą do powierzchni główki rączki, w której osadzone są pęczki włosia, znamienna tym, ze pęczki włosia (155) znajdujące się w pobliżu przedniego krańca (46) główki są wyzsze w kierunku prostopadłym do powierzchni główki (40), niż pęczki włosia (195) znajdujące się od strony rączki (35) szczoteczki.
12. Szczoteczka według zastrz. 11, znamienna tym, ze stosunek wysokości najdłuższego pęczka włosia (155), znajdującego się w pobliżu przedniego krańca (46) główki do wysokości najkrótszego pęczka włosia (195), znajdującego się od strony rączki (35), wynosi od 1.1:1 do 1.7:1.
13. Szczoteczka do zębów posiadająca główkę zaopatrzoną w układ pęczków włosia, którego stykające się z zębami krańce tworzą powierzchnię nierównoległą do powierzchni główki rączki, w której osadzone są pęczki włosia, znamienna tym, ze układ pęczków włosia (50) składa się z co najmniej dwóch grup (215, 235, 255, 275, 276) sąsiadujących ze sobą pęcz188 120 ków, przy czym stykające się z zębami krańce co najmniej jednej, pierwszej grupy, mają zarys krzywoliniowy w widoku z boku.
14. Szczoteczka według zastrz. 13, znamienna tym, że stykające się z zębami krańce pęczków co najmniej jednej, kolejnej, drugiej grupy, również mają zarys krzywoliniowy w widoku z boku.
15. Szczoteczka według zastrz. 13 albo 14, znamienna tym, ze stykające się z zębami krańce pęczków co najmniej jednej, kolejnej, trzeciej grupy, mają zarys prostoliniowy, korzystnie schodkowy w widoku z boku.
16. Szczoteczka według zastrz. 13, znamienna tym, że krzywizna zarysu grupy pierwszej jest przeciwnie skierowana do krzywizny zarysu grupy drugiej, korzystnie krzywizny te mają różne promienie.
17. Szczoteczka według zastrz. 13, znamienna tym, ze krzywizna zarysu grupy pierwszej jest skierowana zgodnie z krzywizną zarysu grupy drugiej, lecz krzywizny te mają różne promienie.
18. Szczoteczka według zastrz. 13 albo 16, znamienna tym, ze stykające się z zębami krańce pęczków grup pierwszej i drugiej mają zarys ciągłej linii falistej.
19. Szczoteczka do zębów posiadająca główkę zaopatrzoną w układ pęczków włosia, którego stykające się z zębami krańce tworzą powierzchnię nierównoległą do powierzchni główki rączki, w której osadzone są pęczki włosia, znamienna tym, że układ pęczków włosia (50) składa się z co najmniej dwóch grup, przy czym grupa (395) znajdująca się od strony rączki szczoteczki ma zarys schodkowy i składa się z poprzecznych rzędów pęczków włosia o zmiennej wysokości, zaś grupa (355) znajdująca się w pobliżu przedniego krańca (46) główki ma co najmniej część pęczków dłuzszych niz wszystkie pęczki grupy o zarysie schodkowym, zaś końce pęczków grupy znajdującej się w pobliżu przedniego krańca (46) tworzą pochyłą powierzchnię skierowaną w stronę rączki (35) szczoteczki i drugą pochyłą powierzchnię skierowaną w stronę przedniego krańca (46) główki, która jest nachylona w stosunku do powierzchni w której osadzone są pęczki przedniej grupy pod kątem od 0° do 60°.
20. Szczoteczka według zastrz. 19, znamienna tym, ze grupa (355) znajdująca się w pobliżu przedniego krańca (46) składa się z co najmniej trzech poprzecznych rzędów pęczków, przy czym co najmniej przedni rząd (362) tworzy nachyloną do przodu powierzchnię, zaś co najmniej drugi rząd (364) i dalsze tworzą powierzchnię, nachyloną w stronę rączki szczoteczki.
21. Szczoteczka według zastrz. 19 albo 20, znamienna tym, ze kąt nachylenia nachylonej do przodu powierzchni jest co najmniej równy kątowi nachylenia powierzchni nachylonej w stronę rączki (35) szczoteczki.
22. Szczoteczka według zastrz. 19 albo 20, znamienna tym, ze nachylona do przodu powierzchnia skierowana jest pod kątem 0° i jest utworzona przez pierwszy rząd pęczków, ewentualnie pierwszy i drugi rząd pęczków włosia.