PL186165B1

PL186165B1 - Wodomierz zespolony

Info

Publication number: PL186165B1
Application number: PL98325857A
Authority: PL
Inventors: Uwe Beddies
Original assignee: Hmeinecke Ag; Meinecke Ag H
Priority date: 1997-04-18
Filing date: 1998-04-17
Publication date: 2003-11-28
Also published as: EA000608B1; EP0874226B1; PL325857A1; CN1145785C; DE59812234D1; CN1203357A; DE19717725A1; IL124106A; US6079263A; EP0874226A1; EA199800312A1

Abstract

1. Wodomierz zespolony z wkladka pomiarowa licznika glównego, w której osadzony jest obrotowo wirnik, polaczonej wodoszczelnie z wkladka pomiaro- wa licznika glównego i umieszczonej w kierunku prze- plywu za nia, wkladka zaworu przelaczajacego, przy czym wkladka pomiarowa licznika glównego i wkladka zaworu przelaczajacego sa podwieszone na pokrywie wodomierza, zamykajacej górny otwór obudowy, zna- mienny tym, ze wirnik (11) osadzony, po swej stro- nie naplywowej, w piascie (12), zamocowanej na ze- brach (13), przy czym w komorze tej piasty (12) umiesz- czone jest elektroniczne urzadzenie odczytujace (15) do pomiaru liczby, obrotów wirnika (11), polaczone prze- wodami elektrycznymi (16) z elektronicznym mechani- zmem licznikowym (17), jest po swej stronie odplywo- wej osa-dzony na wkladce (14) zaworu przelaczajace- go, która stanowi element lozyskowy zastepujacy pia- ste, stosowana w stanie techniki. F ig 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest wodomierz zespolony z wkładką pomiarową licznika głównego, w której osadzony jest obrotowo wirnik, połączonej wodoszczelnie z wkładką pomiarową licznika głównego i umieszczonej w kierunku przepływu za nią, wkładką zaworu przełączającego, przy czym wkładka pomiarowa licznika głównego i wkładka zaworu przełączającego są podwieszone na pokrywie wodomierza, zamykającej górny otwór obudowy oraz wodomierz zespolony z umieszczonym we wkładce zaworem przełączającym, którego element zamykający jest dociskany sprężyną w kierunku przeciwnym do kierunku przepływu i w pozycji zamkniętej przylega do gniazda zaworu.

Wodomierze zespolone stosuje się w przypadkach, gdy zakres pomiarowy zwykłego licznika nie wystarcza do zmierzenia wszystkich występujących przepływów. Składają się one z licznika głównego, wodomierza domowego jako licznika pomocniczego oraz zaworu przełączającego. Zawór przełączający steruje przyłączaniem i odłączaniem licznika głównego, mającego z reguły postać licznika Woltmanna, i dokonuje dodatkowego względem licznika pomocniczego, pomiaru objętości tylko przy większych, zadanych z góry przepływach.

Znane są wodomierze zespolone, w których zawory przełączające mają postać obciążonych ciężarkami, uchylnych klapek (na przykład amerykański opis patentowy nr 41 00 800), które przy otwieraniu powoduj ą całkowite otwarcie przekroju przepływowego. Klapka i połączony z nią grzybek zaworu przechyla się wówczas wokół środka obrotu, leżącego z boku przekroju przepływowego. Wada tego rozwiązania polega na tym, że wychylanie klapki wymaga wiele miejsca, czego następstwem jest długa i ciężka konstrukcja wodomierza zespolonego.

Ponadto wodomierze zespolone opisanego na wstępie typu są znane na przykład z niemieckich zgłoszeń patentowych nr 37 32 703 Al, 37 40 531 Al lub 39 24 14Ί Cl. W licznikach tych element zamykający zawór przełączający jest prowadzony równolegle wzdłuż osi, położonej centralnie w kierunku przepływu, i dociskany sprężyną do gniazda zaworu w kierunku przeciwnym do kierunku przepływu. Począwszy od zadanego natężenia przepływu, element zamykający unosi się z gniazda zaworu, pokonując przy tym siłę sprężyny, i przesuwa się w kierunku przepływu. Powoduje to otwarcie pierścieniowego przekroju przepływowego.

W porównaniu z powyższym stanem techniki zbudowane w ten sposób zawory przełączające zajmują, mniej miejsca, sąjednak wraz z umieszczoną przed nimi wkładką pomiarową licznika głównego na tyle długie, że nadal oddziałują negatywnie na długość i ciężar wodomierza zespolonego. Te wkładki pomiarowe licznika głównego znanych wodomierzy zespolonych są generalnie tak skonstruowane, że w ich komorze pomiarowej znajduje się wirnik, osadzony obrotowo pomiędzy dwiema piastami, zamocowanymi w komorze pomiarowej za pomocą żeber. Na piaście, położonej po odpływowej stronie wirnika następuje przy tym mechaniczny odbiór (na przykład za pomocą zębatki koła ślimakowego) liczby obrotów wirnika, przenoszonej następnie poprzez wał do mechanizmu licznikowego.

Celem wynalazku jest zaproponowanie rozwiązania, za pomocą którego można będzie osiągnąć mniejsze długości, a co za tym idzie, bardziej zwartą konstrukcję opisanego na wstępie typu wodomierzy zespolonych.

Według wynalazku zadanie to rozwiązano za pomocą wodomierza zespolonego, charakteryzującego się tym, że wirnik jest po swej stronie napływowej, jak to jest znane, osadzony w piaście, zamocowanej na żebrach, przy czym w komorze tej piasty umieszczone jest znane jako takie, elektroniczne urządzenie odczytujące do pomiaru liczby obrotów wirnika, połączone przewodami elektrycznymi z elektronicznym mechanizmem licznikowym a ponadto wirnik jest po swej stronie odpływowej osadzony na wkładce zaworu przełączającego, którąjako element łożyskowy zastępuje piastę, stosowaną w stanie techniki.

Wodomierz zespolony z umieszczonym we wkładce zaworem przełączającym, którego element zamykający jest dociskany sprężyną w kierunku przeciwnym do kierunku przepływu i w pozycji zamkniętej przylega do gniazda zaworu, w innej postaci wykonania chrakteryzuje się tym, że element zamykający ma postać dzielonej klapki, której oba skrzydełka są połączone ze sobą zawiasowo wzdłuż osi obrotu, leżącej w płaszczyźnie podziału, przy czym klapka jest po swej stronie napływowej osłonięta płaską uszczelką, co najmniej w obszarze osi obrotu, zawierającym uwarunkowane konstrukcyjnie szczeliny.

186 165

Korzystnie, licznik pomocniczy jest, w obu postaciach wykonania, wbudowany nad komorą we wkładkę licznika głównego, przy czym w drugiej postaci wykonania kanały wodne w obudowie wodomierza są nachylone w dół od kołnierza wlotowego oraz od kołnierza wylotowego w kierunku komory pomiarowej.

W obydwu odmianach, licznik pomocniczy może być wbudowany poniżej komory pomiarowej w przedłużoną do dołu wkładkę licznika głównego.

Korzystnie, licznikowi pomocniczemu jest również przyporządkowane znane elektroniczne urządzenie odczytujące do pomiaru jego liczby obrotów, z którego to urządzenia poprowadzone są przewody elektryczne do elektronicznego mechanizmu licznikowego, przy czym elektroniczny mechanizm licznikowy przedstawia wartości pomiarowe z licznika głównego i licznika pomocniczego oddzielnie i/lub w postaci sumy.

Rozwiązanie według wynalazku jest zatem oparte na tym, że mechaniczny odczyt liczby obrotów wirnika jest zastąpiony znanym z pojedynczych wodomierzy, odczytem elektronicznym, przy czym urządzenie odczytujące jest umieszczone w piaście, znajdującej się po napływowej stronie wirnika. Można wówczas zrezygnować z piasty, usytuowanej według stanu techniki po odpływowej stronie wirnika, jeżeli wymagana wkładkę zaworu przełączającego wykorzysta się do osadzenia wirnika po stronie odpływowej, umieszczając ją tuż za wirnikiem. Długość podzespołu, stanowiącego kombinacje wkładki pomiarowej licznika głównego i wkładki zaworu przełączającego, zostaje zatem zmniejszona co najmniej o długość piasty, usytuowanej pierwotnie po odpływowej stronie wirnika.

Dzięki temu, że element zamykający zaworu przełączającego może być dzielony, zaś oba skrzydełka są korzystnie uchylne wokół wspólnej osi, leżącej w płaszczyźnie podziału, przepływ przez licznik główny jest otwierany bez konieczności równoległego przemieszczania elementu zamykającego lub jego całkowitego odchylenia. Oba skrzydełka zajmują w pozycji otwartej mniej miejsca niż znane dotychczas konstrukcje zaworów przełączających. To mniejsze zapotrzebowanie na miejsce można wykorzystać do dalszego zmniejszenia długości wodomierza zespolonego.

Z uwagi na elektroniczny odczyt liczby obrotów wirnika zbędny staje się zarówno wał przenoszący, jak również mechanizm pomiarowy. Uzyskaną dzięki temu przestrzeń we wkładce licznika głównego, nad komorą pomiarową, można wówczas wykorzystać do umieszczenia licznika pomocniczego. Za pomocą kombinacji wkładki licznika głównego z wbudowanym licznikiem pomocniczym oraz opisanego wyżej, nowego klapkowego zaworu przełączającego, osiąga się na tyle zwartą konstrukcję, że podzespół, zawierający pokrywę wodomierza, wkładkę licznika głównego i wkładkę zaworu przełączającego, można umieścić w obudowie pojedynczego licznika.

Nowy typ klapkowego zaworu przełączającego wykazuje znacznie mniejsze straty ciśnienia niż znane zawory przełączające (patrz na przykład niemieckie zgłoszenie patentowe nr 37 32 703 Al), w których elementy zamykające pozostają w przepływie w pozycji otwartej. W klapkowym zaworze przełączającym element zamykający pozostaje wprawdzie stale w przepływie, jednak przy otwieraniu skrzydełek zmniejsza się ich omywana powierzchnia, co oznacza, że straty ciśnienia są coraz mniejsze, zaś przy całkowicie otwartych skrzydełkach są najmniejsze. Niewielkie straty ciśnienia w klapkowym zaworze przełączającym można wykorzystać do zmniejszenia wysokości wodomierza zespolonego, aby osiągnąć jeszcze bardziej zwartą konstrukcję. Uzyskuję się to w kolejnym wykonaniu niniejszego wynalazku tak, że obszar wodomierza, leżący pomiędzy kołnierzem wlotowym i wylotowym, sięga aż do dolnych krawędzi kołnierzy, dzięki czemu wykorzystana jest wolna przestrzeń pomiędzy kołnierzami przyłączeniowymi. Przed i za komorą pomiarową licznika głównego istnieje wówczas ukośny dopływ i odpływ. Wynikające z takiego prowadzenia przepływu w obudowie wodomierza, wyższe straty ciśnienia w porównaniu do przepływu prostoliniowego, jest kompensowana przez niskie straty - ciśnienia klapkowego zaworu przełączającego.

W kolejnej postaci wykonania niniejszego wynalazku, zmniejszenie wysokości wodomierza zespolonego można osiągnąć również w inny sposób. W rozwiązaniu tym także wykorzystuje się wolną przestrzeń pomiędzy dolnymi krawędziami kołnierza wlotowego i wylotowego oraz dolną powierzchnią obudowy wodomierza. We wspomnianym rozwiązaniu wkładka

186 165 pomiarowa licznika głównego jest przedłużona do dołu, zaś w powstałą wskutek tego przestrzeń wbudowany jest licznik pomocniczy. W tym wariancie licznik pomocniczy jest zatem umieszczony poniżej komory pomiarowej licznika głównego. Ma ona w stosunku do opisanej uprzednio postaci wykonania tę zaletę, że woda jest prowadzona prostoliniowo przez klatkową obudowę. Daje to w efekcie mniejsze straty ciśnienia.

W kolejnym wykonaniu wynalazku również licznikowi pomocniczemu jest przyporządkowane znane elektroniczne urządzenie odczytujące do pomiaru jego liczby obrotów, z którego to urządzenia poprowadzone są przewody elektryczne do elektronicznego mechanizmu licznikowego.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia wodomierz zespolony w pierwszej postaci wykonania, w przekroju wzdłużnym, fig. 2 - wodomierz zespolony w drugiej postaci wykonania, w przekroju wzdłużnym, fig. 3 - wkładkę zaworu przełączającego z zamkniętym zaworem w widoku perspektywicznym od strony odpływowej, fig. 4 - przekrój A-A z fig. 3, fig. 5 - przekrój z fig. 4 z otwartym zaworem, zaś fig. 6 - szczegół B z fig. 3.

Na fig. 1 przedstawiony jest wodomierz zespolony w przekroju wzdłużnym. Jego obudowa 1 ma kołnierz wlotowy 2 i kołnierz wylotowy 3 do podłączenia przewodu rurowego.

Kierunek przepływu przez obudowę 1 jest zaznaczony strzałką 4. Obudowa 1 ma górny otwór 5, zamknięty pokrywą 6. Na tej pokrywie 6 podwieszona jest wkładka pomiarowa 7 licznika głównego, której komora pomiarowa 8 jest współosiowa względem kanałów wodnych 9, 10 obudowy 1. Kanały wodne 9, 10 są oddzielone od siebie wodoszczelnie dwuwargową uszczelką 46, biegnącą na zewnątrz wokół ścianki komory pomiarowej 8. Ta dwuwargowa uszczelka 46 jest przy wsuwaniu wkładki pomiarowej 7 licznika głównego w obudowę 1 dociskana szczelnie do jej ścianki wewnętrznej. Uszczelka 46 i jej usytuowanie w przybliżeniu pośrodku wkładki pomiarowej 7 licznika głównego jest nowe w porównaniu ze stanem techniki. Wykonanie to jest o tyle korzystne, że współpracująca z uszczelką 46, wewnętrzna ścianka obudowy 1 nie musi być obrabiana jako powierzchnia uszczelniająca.

W komorze pomiarowej 8 znajduje się wirnik Woltmanna 11, umieszczony na dzwonowej piaście 12, umieszczonej po jego napływowej stronie i zamocowanej za pomocą żeber 13, i osadzony obrotowo na wkładce 14 zaworu przełączającego. Wkładka 14 zaworu przełączającego jest połączona wodoszczelnie z wkładka pomiarową 7 licznika głównego i stanowi z nią jeden podzespół. We wkładce 14 zaworu przełączającego umieszczony jest, nie należący do stanu techniki, zawór przełączający 18, którego konstrukcją i działanie jest szczegółowo opisane poniżej.

Wkładka 14 zaworu przełączającego składa się z obudowy 19 o kołowym przekroju przepływowym, w którym znajduje się gniazdo 20 zaworu (fig. 4, 5). Ponadto w średnicy obudowy 19 osadzona jest oś obrotu 21, z którą połączone są przegubowo elementy zamykające w postaci dwóch skrzydełek 22, 23 zaworu przełączającego 18. W tym celu skrzydełka 22, 23 są zaopatrzone w oczka 22.1, 22.2 względnie 23.1, 23.2, przez które przechodzi oś obrotu 21. Jak widać najlepiej na fig. 3, oś obrotu 21 leży swobodnie pomiędzy oczkami 22.1,

23.2 i 23.1, 22.2. W tym obszarze na osi obrotu 21 umieszczona jest naprężona wstępnie, spiralna sprężyna 24, której końce 24.1, 24.2 spoczywają na skrzydełkach 22, 23, dociskając je w kierunku zamknięcia. Zatem przy niewielkich przepływach, przy których licznik główny nie zostaje uruchomiony, skrzydełka 22, 23 przylegają do gniazda 20 zaworu, jak wynika z fig. 4. Aby zapewnić szczelne przyleganie skrzydełek 22, 23 do gniazda 20 zaworu, na napływowej stronie skrzydełek 22, 23 umieszczona jest płaska uszczelka 25, która przy zamkniętych skrzydełkach 22, 23 jest zaciśnięta pomiędzy nimi i gniazdem 20 zaworu.

Płaska uszczelka 25 jest zamocowana kształtowo na skrzydełkach 22, 23, które w tym celu są zaopatrzone w występy 26, 27 (fig. 4 i 5). W obszarze tych występów 26, 27 płaska uszczelka 25 ma podłużne otwory 28, 29, które rozciągają się na wyobrażonej linii, prostopadłej do osi obrotu 21. W celu zamocowania płaskiej uszczelki 25 podłużne otwory 28, 29 są nieco wydłużone w kierunku poprzecznym do ich wymiaru wzdłużnego, w związku z czym uszczelka przechodzi przez poszerzone główki występów 26, 27, za którymi następuje jej zatrzaśnięcie.

186 165

Przy otwieraniu skrzydełek 22, 23 płaska uszczelka 25 ulega wygięciu wokół osi obrotu 21 względnie oczek 22. 1, 22.2, 23.1, 23.2. Jednocześnie następuje zwiększenie powierzchni, osłoniętej przez płaską uszczelkę 25 przy zamkniętym zaworze. Przy sztywnym zamocowaniu płaskiej uszczelki 25 na skrzydełkach 22, 23 prowadziłoby to do wydłużenia płaskiej uszczelki 25. Pęknięcia zmęczeniowe płaskiej uszczelki 25 byłyby wówczas wyłącznie kwestią czasu. Ponadto strumień wody, przepływający przez licznik główny, musiałby również pokonywać siły hamowania na skrzydełkach 22, 23, pochodzące od płaskiej uszczelki 25. Wady te zostały wyeliminowane poprzez prowadzenie płaskiej uszczelki 25 w jej podłużnych otworach 28, 29. Uszczelka ta może, poprzez prowadzenie na występach 26, 27, ześlizgiwać się z krawędziami skrzydełek 22, 23, co kompensuje omawiane wyżej zwiększenie powierzchni. Na fig. 5 przedstawiony jest skrajny przykład takiego stanu przy całkowicie otwartych skrzydełkach 22, 23.

Zwłaszcza na fig. 4 widoczne jest, że zawór przełączający 18, złożony z obu skrzydełek 22, 23, gniazda 20, osi obrotu 21, płaskiej uszczelki 25 i sprężyny 24, w przypadku przepływu zwrotnego nadaje się również znamkomicie na zawór zwrotny. Dla zabezpieczenia problematycznego w tym przypadku obszaru osi obrotu 21, w którym znajdują się uwarunkowane konstrukcyjnie szczeliny, za osią obrotu 21, patrząc w kierunku przepływu zwrotnego, umieszczone jest żebro 30, do którego przylega płaska uszczelka 25. Dzięki temu nie może ona zostać odepchnięta do tyłu, na przykład przy gwałtownym wzroście ciśnienia. W żebro 30 wpuszczony jest czop łożyskowy 47 dla wirnika 11.

Przy otwieraniu skrzydełek 22, 23 naprężona wstępnie sprężyna 24 ulega dalszemu ściśnięciu, to znaczy wraz ze wzrostem kąta otwarcia skrzydełek 22, 23 zwiększają się momenty, jakimi spiralna sprężyna 24 działa na skrzydełka 22, 23 w kierunku ich zamykania. Efekt ten jest niepożądany, ponieważ skrzydełka 22, 23 powinny być jak najszerzej otwarte w celu zmniejszenia strat ciśnienia. Z tego powodu każdy ze spoczywających na skrzydełkach 22, 23 końców 24.1, 24.2 sprężyny jest prowadzony w jarzmie 31, 32. Jarzma 31, 32 mają postać promieniowych rowków, umieszczonych w skrzydełkach 22 względnie 23. Podstawa tych rowków jest zatem cofnięta względem powierzchni skrzydełek 22, 23. Na przejściu pomiędzy powierzchnią skrzydełek 22, 23 i podstawą 33 rowka znajduje się nachylona względem osi obrotu 21 do wewnątrz, ukośna płaszczyzna 34. To ukształtowanie widać najlepiej na fig. 6, ukazującej współpracę pomiędzy końcem 24.2 sprężyny i jarzmem 31. Poniższe wywody odnoszą się do tej pary elementów, jednak są słuszne również dla pary złożonej z końca 24.1 sprężyny i jarzma 32.

Na fig. 6 widać, że przy zamkniętym skrzydełku 23 koniec 24.2 sprężyny jest wsparty na powierzchni skrzydełka. Jeżeli teraz osiągnięte zostanie określone natężenie przepływu, wówczas skrzydełko 23 zostaje otwarte. Sprężyna 24 zostaje przy tym wygięta o określony wymiar wokół osi obrotu 21, to znaczy długość sprężyny 24 na skrzydełku 23 ulega skróceniu. Koniec 24.2 sprężyny przechodzi wskutek tego na ukośną płaszczyznę 34, po której ślizga się wraz ze wzrostem otwarcia skrzydełka 23 aż do podstawy 33 rowka, w kierunku przeciwnym do kierunku przepływu. W ten sposób następuje zmniejszenie siły sprężyny, rosnącej podczas otwierania skrzydełka 23.

Wirnik 11 jest po stronie odpływowej połączony bezpośrednio do wkładki 14 zaworu przełączającego. Powoduje to zmniejszenie długości podzespołu, złożonego z wkładki pomiarowej 7 licznika głównego i wkładki 14 zaworu przełączającego, zwłaszcza dzięki temu, że zawór przełączający 18 zajmuje mniej miejsca w porównaniu ze stanem techniki.

W piaście 12 umieszczone jest znane samo w sobie, elektroniczne urządzenie odczytujące 15, które poprzez przewód elektryczny 16 jest połączone z nasadzonym na pokrywę 6 obudowy, elektronicznym mechanizmem licznikowym 17. Urządzenie odczytujące 15 i elektroniczny mechanizm licznikowy 17 należą do stanu techniki, o którym wspomniano już wcześniej, w związku z czym dalsze objaśnienia tych elementów są zbyteczne.

W związku z elektronicznym odczytem liczby obrotów wirnika Woltmanna 14 i wynikającą zeń możliwością rezygnacji z mechanicznych elementów przenoszących we wkładce pomiarowej 7 licznika głównego, pomiędzy pokrywą 6 obudowy i komorą pomiarową 8 powstało miejsce, które wykorzystano do umieszczenia licznika pomocniczego 35. Jego wirnik 37 (wodomierz domowy) jest osadzony w naboju 36 o pionowo ustawionej osi. Liczba obrotów

186 165 tego wirnika 37 jest również odczytywana elektronicznie. W tym celu wirnik 37 współpracuje ze znanym elektronicznym urządzeniem odczytującym 38, z którego przewody elektryczne 39 prowadzą do mechanizmu licznikowego 17. Mechanizm licznikowy 17 odbiera sygnały pomiarowe z licznika głównego i licznika pomocniczego, przetwarza oba sygnały i może je przedstawiać oddzielnie lub w postaci sumy.

Nabój 36 licznika pomocniczego 35 jest umieszczony wewnątrz cylindrycznej ścianki ograniczającej 40 wkładki pomiarowej 7 licznika głównego, połączonej wodoszczelnie od góry z pokrywą 6, zaś od dołu ze ściabką 41 komory pomiarowej 8. W ściance 40 oraz w naboju 36 znajdują się otwory wlotowe 42, 43 względnie otwory wylotowe 44, 45 dla przepływu wody przez licznik pomocniczy.

Opisane wyżej usytuowanie licznika pomocniczego 35 we wkładce pomiarowej 7 licznika głównego przyczynia się do dalszego zwiększenia zwartości wodomierza zespolonego, który pracuje w sposób następujący:

Poniżej granicznej wartości przepływu zawór przełączający 18 jest zamknięty, zaś cała ilość wody płynie przez obszar nad komorą pomiarową 8 licznika głównego. Dopływa ona przez otwór 42 w ściance 40 i otwór wlotowy 43 w ściance naboju 36 do wirnika 37, a następnie płynie przez otwór 44 w naboju 36 i otwór 45 w ściance 40 w kierunku wyjścia licznika. Powyżej granicznej wartości przepływu zawór przełączający 18 jest otwarty, zaś większa część wody płynie przez komorę pomiarową 8, natomiast mniejsza część pokonuje opisaną wyżej drogę przez licznik pomocniczy 35.

Na fig. 2 przedstawiony jest drugi przykład wykonania wodomierza zespolonego. Podwieszony na pokrywie 6 obudowy podzespół, składający się z wkładki pomiarowej 7 licznika głównego z wbudowanym licznikiem pomocniczym 35 oraz wkładki 14 zaworu przełączającego jest pod względem konstrukcji i działania w pełni identyczny z poprzednim przykładem wykonania. Podzespół ten można umieścić w całości w obudowie 1 względnie wyjąć z niej z powrotem. Stanowi on samodzielną jednostkę, którą może być odrębnie atestowana względnie uwierzytelniana, i którą można umieścić praktycznie w dowolnie ukształtowanej obudowie.

Jedyna różnica w stosunku do wodomierza zespolonego w pierwszym przykładzie wykonania polega na tym, że środkowa część obudowy sięga aż do dolnej krawędzi kołnierza wlotowego 2 i kołnierza wylotowego 3. Zaleta tego wykonania polega na znacznym zmniejszeniu wysokości wodomierza zespolonego, co widać na pierwszy rzut oka przy porównaniu fig. 1 i 2. Powoduje to jednak ukośny przebieg kanałów wodnych 9 i 10, prowadzących wodę do komory pomiarowej 8 względnie, odprowadzających wodę z tej komory. Takie prowadzenie strumienia przez obudowę 1 powoduje, w porównaniu do przepływu prostoliniowego, większe straty ciśnienia, które jednak można przezwyciężyć, ponieważ zawór przełączający 18 jako taki powoduje jedynie niewielkie straty ciśnienia. Typowe zawory przełączające uniemożliwiałyby taki przepływ z uwagi na potrzebne miejsce i straty ciśnienia.

186 165

Fig. 6

186 165

/ / I \

23.1 24 if /

Fij.5

J

n

186 165

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Wodomierz zespolony z wkładką pomiarową licznika głównego, w której osadzony jest obrotowo wirnik, połączonej wodoszczelnie z wkładką pomiarową licznika głównego i umieszczonej w kierunku przepływu za nią, wkładką zaworu przełączającego, przy czym wkładka pomiarowa licznika głównego i wkładka zaworu przełączającego są podwieszone na pokrywie wodomierza, zamykającej górny otwór obudowy, znamienny tym, że wirnik (11) osadzony, po swej stronie napływowej, w piaście (12), zamocowanej na żebrach (13), przy czym w komorze tej piasty (12) umieszczone jest elektroniczne urządzenie odczytujące (15) do pomiaru liczby, obrotów wirnika (11), połączone przewodami elektrycznymi (16) z elektronicznym mechanizmem licznikowym (17), jest po swej stronie odpływowej osadzony na wkładce (14) zaworu przełączającego, która stanowi element łożyskowy zastępujący piastę, stosowaną w stanie techniki.
2. Wodomierz według zastrz. 1, znamienny tym, że licznik pomocniczy (35) jest wbudowany nad komorą (8) we wkładkę (7) licznika głównego.
3. Wodomierz według zastrz. 1, znamienny tym, że licznik pomocniczy (35) jest wbudowany poniżej komory pomiarowej (8) w przedłużoną do dołu wkładkę (7) licznika głównego.
4. Wodomierz według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że licznikowi pomocniczemu (35) jest również przyporządkowane znane elektroniczne urządzenie odczytujące (38) do pomiaru jego liczby obrotów, z którego to urządzenia poprowadzone są przewody elektryczne (39) do elektronicznego mechanizmu licznikowego (17).
5. Wodomierz według zastrz. 4, znamienny tym, że elektroniczny mechanizm licznikowy (17) przedstawia wartości pomiarowe z licznika głównego i licznika pomocniczego (35) oddzielnie i/lub w postaci sumy.
6. Wodomierz zespolony z umieszczonym we wkładce zaworem przełączającym, którego element zamykający jest dociskany sprężyną w kierunku przeciwnym do kierunku przepływu i w pozycji zamkniętej przylega do gniazda zaworu, znamienny tym, że element zamykający ma postać dzielonej klapki, której oba skrzydełka (22, 23) są połączone ze sobą zawiasowo wzdłuż osi obrotu (21), leżącej w płaszczyźnie podziału, przy czym klapka jest po swej stronie napływowej osłonięta płaską uszczelką (25), co najmniej w obszarze osi obrotu (21), zawierającym uwarunkowane konstrukcy’nie szczeliny.
7. Wodomierz według zastrz. 6, znamienny tym, że licznik pomocniczy (35) jest wbudowany nad komorą (8) we wkładkę (7) licznika głównego.
8. Wodomierz według zastrz. 6, znamienny tym, że kanały wodne (9, 10) w obudowie (1) wodomierza są nachylone w dół od kołnierza wlotowego (2) oraz od kołnierza wylotowego (3) w kierunku komory pomiarowej (8).
9. Wodomierz według zastrz. 6, znamienny tym, że licznik pomocniczy (35) jest wbudowany poniżej komory pomiarowej (8) w przedłużoną do dołu wkładkę (7) licznika głównego.
10. Wodomierz według zastrz. 7 albo 9, znamienny tym, że licznikowi pomocniczemu (35) jest również przyporządkowane znane elektroniczne urządzenie odczytujące (38) do pomiaru jego liczby obrotów, z którego to urządzenia poprowadzone są przewody elektryczne (39) do elektronicznego mechanizmu licznikowego (17).
11. Wodomierz według zastrz. 10, znamienny tym, że elektroniczny mechanizm licznikowy (17) przedstawia wartości pomiarowe z licznika głównego i licznika pomocniczego (35) oddzielnie i/lub w postaci sumy.

* * *

186 165