PL182631B1 - Sposób nanoszenia na detal warstwy ekranującej pola elektromagnetyczne - Google Patents

Abstract

1. Sposób nanoszenia na detal war- stwy ekranujacej pola elektromagnetyczne, znamienny tym, ze nanosi sie, metoda druku tamponowego, warstwe (3, 7) na z góry okreslony obszar na detalu (8), przy czym do posredniego nanoszenia warstwy (3, 7) na detal (8) uzywa sie po- duszki drukujacej (1), wykonanej z podat- nego materialu. Fig. 2 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób nanoszenia na detal warstwy ekranującej pola elektromagnetyczne.

W naszym otoczeniu występuje duża liczba pól elektromagnetycznych. Pola te wytwarzają urządzenia i wyposażenie elektryczne, takie jak odbiorniki radiowe i telewizyjne, lodówki, zamrażarki, piece, kuchenki elektryczne, komputery, przenośne i samochodowe telefony, przewody elektryczne, narzędzia z napędem elektrycznym, lampy i duża liczba innych urządzeń. Pola elektromagnetyczne które otaczają nas każdego dnia mogą powodować wiele objawów u ludzi mających alergię na promieniowanie. Może się to objawiać różnymi uczuleniami, różnymi postaciami raka i innymi szkodliwymi efektami.

Jest wiele sposobów i metod mających na celu redukcję skutków pola elektromagnetycznego oddziaływującego na ludzi za pomocą różnego rodzaju typów ekranowania.

Promieniowanie elektromagnetyczne może być zmniejszone przez ekranowanie elementu promieniującego za pomocą metalowej obudowy. Może ona obejmować pole elektromagnetyczne i w ten sposób zmniejszać ryzyko jego szkodliwego oddziaływania na ludzi.

Takie urządzenia ekranujące mogą być wykonane na przykład w postaci osłaniających obudów z siatki z metalowych przewodów lub metalicznej folii, której powierzchnia została metalizowana w procesie naparowywania próżniowego. Mogą to być również strukturalne tworzywa sztuczne zmieszane w całości lub częściowo z elementami metalowymi.

Efekt ochrony osiąga się przez umieszczenie przeszkody na drodze promieniowania. Przeszkoda ekranuje co najmniej obszar wymagany do ochrony przed promieniowaniem pola elektromagnetycznego lub powierzchnię większą od niego.

182 631

Wytworzenie takich ekranów jest często drogie i czasami nie daje zadowalających rezultatów. Ekranowanie na przykład za pomocą okrycia urządzenia elektrycznego siatką lub folią nie wygląda estetycznie, a ponadto utrudnia dostęp do urządzenia i jego obsługę. Rozwiązania stosowane wewnątrz urządzenia, takie jak folie uformowane wewnątrz lub mechanicznie zamontowane są tak drogie, jak i skomplikowane. Jeśli osłaniająca obudowa z tworzywa sztucznego jest wykonana z wykorzystaniem materiału przewodzącego, wtopionego w tworzywo sztuczne, to obudowa staje się ciężka i droga w wykonaniu. Dzieje się tak, ponieważ rosną koszty materiału i wzrasta czas wtryskiwania warstwy. Metoda naparowywania próżniowego jest odpowiednia dla wytwarzania powierzchni pokrywających w postaci cienkich warstw metalicznych. Ta metoda jednak stwarza problemy w postaci kłopotliwej obsługi. Po pierwsze detal musi być odpakowany. Następnie naniesiona zostaje maska na powierzchnie, które nie powinny zostać pokryte metalem. Następnie detal zostaje zawieszony na stojaku i wprowadzony do komory ciśnieniowej, z której powietrze zostaje odpompowane dla wytworzenia próżni. Dzieje się tak by mogła nastąpić metalizacja przez naparowywanie próżniowe. Kolejnym etapem jest demontaż metalizowanego detalu, pakowanie i przetransportowanie go do wytwórcy urządzeń elektrycznych.

Metalizowanie przeprowadzane za pomocą anodyzowania charakteryzuje się podobnymi niedogodnościami jak metoda naparowywania próżniowego.

Wszystkie wyżej opisane sposoby charakteryzują się czasochłonnością, dużym nakładem pracy i wysokimi kosztami, podczas gdy jakość metalicznych narastających powłok nie zawsze jest wystarczająco dobra.

Obecny stan techniki pozwala nanosić nie utwardzane lub nie schnące substancje typu farby na podłoże z poduszki drukującej, która może być pokryta farbą na wiele sposobów. Na przykład farba może być przeciśnięta przez matrycę za pomocą płyty, na której rysunek jest wytrawiony w dokładnym kształcie, umiejscowieniu, grubości i kolorze. Miękka i giętka poduszka drukująca pobiera rysunek przez dociśnięcie do tej powierzchni i przenosi go na z góry określone miejsce na powierzchni detalu, na przykład długopisu, tarczy zegara, zabawki lub powierzchni innych detali. Powierzchnia ta może mieć kształt łuku, może być zakrzywiona lub mieć inny, podobnie nieskomplikowany kształt. Obraz może być również naniesiony za pomocą sitodruku. Poduszka drukująca może być ukształtowana tak, że może dopasować się do różnie ukształtowanych powierzchni, tak że obraz jest przenoszony i pokrywa w najlepszy sposób całąjej powierzchnię. Żadna część obrazu nie jest tracona. Metoda ta jest znana pod nazwą drukowania tamponowego.

Sposób nanoszenia na detal warstwy ekranującej pola elektromagnetyczne według wynalazku wyróżnia się tym, że nanosi się, metodą druku tamponowego, warstwę na z góry określony obszar na detalu, przy czym do pośredniego nanoszenia warstwy na detal używa się poduszki drukującej, wykonanej z podatnego materiału. Korzystnie, nanosi się warstwę pośrednio na detal z powierzchni wytrawionej i/lub nadrukowanej metodą sitodruku za pomocą poduszki drukującej. Poduszce drukującej korzystnie nadaje się kształt, który w ogólności odpowiada kształtowi detalu, i nanosi się warstwę na detal o skomplikowanym kształcie. Do nanoszenia warstwy ekranującej pola elektromagnetyczne na bardzo nierówne podłoże detalu korzystnie stosuje się poduszkę drukującą wykonaną ze szczególnie podatnego materiału.

Sposób nanoszenia na detal warstwy ekranującej pola elektromagnetyczne według wynalazku wyróżnia się tym, że nanosi się, metodą sitodruku, warstwę na z góry określony obszar na detalu, przy czym nanoszenie ma miejsce bezpośrednio na detal.

Korzystnie, w metodzie sitodruku dostosowuje się kształt tkaniny sita do nierównych powierzchni detalu.

Sposób nanoszenia na detal warstwy ekranującej pola elektromagnetyczne według wynalazku wyróżnia się tym, że nanosi się warstwę na detal metodą druku za pomocą płynu z którego tworzy się kąpiel, w której zatapia się detal na który ma być naniesiona warstwa, po czym dociska się warstwę do powierzchni detalu i przytwierdza do niej.

Według wynalazku, sposób drukowania tamponowego może mieć zastosowanie do tworzenia warstw ekranujących promieniowanie elektromagnetyczne. Wiąże się to z wymianą atramentu drukującego na materiał metaliczny. W rozwiązaniu według wynalazku maskowa4

182 631 nie powierzchni, które nie powinny być metalizowane, na przykład powierzchni czołowych, wykonywanie otworów, łączników, powierzchni łączeniowych itp. staje się niepotrzebne. Jest to wynikiem tego, że kształt, grubość i rozmiary rysunku są ściśle regulowane w metodzie drukowania tamponowego. Według wynalazku, dalsze dopracowanie znanej metody pozwala na pokrycie warstwą metaliczną dużo bardziej skomplikowanych powierzchni. Nawet najbardziej pofałdowane i skomplikowane powierzchnie z wystającymi elementami lub łącznikami i temu podobnymi mogą być pokryte. W takim przypadku poduszka drukująca może mieć w ogólności kształt taki jak detal, który ma zostać pokryty warstwą. W tym przypadku można wyprodukować poduszkę drukującą z bardzo miękkiego i giętkiego materiału, co może spowodować jej rozciąganie w najmniejszych wnękach. Mniejsze detale z bardzo skomplikowanymi powierzchniami, na przykład obudowy telefonów samochodowych, stają się łatwiejsze do pokrycia warstwą, ponieważ metoda druku tamponowego według wynalazku jest wyjątkowo łatwa do zastosowania na małych powierzchniach. Wszystkie manipulacje, takie jak wprowadzanie i wyprowadzanie detali do metalizowania, jakie miały miejsce w metodzie naparowywania próżniowego, nie będą miały miejsca przy zastosowaniu metody według wynalazku. Nie będzie potrzeby wykorzystania wtryskiwanego tworzywa sztucznego zmieszanego z elementami metalowymi. W jego miejsce, według wynalazku, zostanie wykorzystany strukturalny materiał, który jest używany normalnie w takiej metodzie. Nanoszenie lub szybkie przyklejanie metalowej obudowy również stanie się niepotrzebne podobnie jak wytwarzanie różnych typów siatek.

Metoda otrzymywania metalicznych warstw ekranujących promieniowanie magnetyczne na detalach wykorzystywanych w urządzeniach elektrycznych według wynalazku jest tania, szybka i w szczególności łatwa. Stosowanie metody według wynalazku pozwala osiągnąć bardzo wysoką jakość. Według wynalazku warstwa metaliczna jest przenoszona w z góry określonym obszarze bezpośrednio lub pośrednio na dany detal, za pomocą znanych metod druku. Jako metoda druku dla stworzenia dokładnie ukształtowanego rysunku może być wykorzystana metoda fotograficzna. Następnie rysunek jest przenoszony za pomocą wytrawiania na powierzchnię płyty. Może być również przeniesiony na sito. Z kolei materiał metaliczny zostaje naniesiony na wytrawioną płytę lub przeciśnięty przez sito na podłoże. Tak nadrukowana warstwa metaliczna jest pobierana przez poduszkę drukującą i przenoszona na przykład na obudowę telefonu samochodowego. Nanoszenie warstwy metalicznej za pomocą metody według wynalazku zajmuje tylko kilka sekund. Możemy porównać tą metodę z naparowywaniem próżniowym, które było do tej pory najskuteczniejszą metodą do pokrywania na przykład obudów telefonów samochodowych. Metoda naparowywania próżniowego wymaga maskowania dużych detali, które są trudne do uchwycenia, trwa kilka dni oraz jest bardzo kosztowna.

Oczywiście nie wszystkie powierzchnie warstwy metalicznej według wynalazku muszą być drukowane tamponowo w tym samym czasie. Ten sam detal może być drukowany więcej niż jeden raz w różnych miejscach. Przy małych seriach, lub w przypadku gdy detale są małe, korzystniejsze jest użycie mniejszych poduszek drukujących i urządzeń drukujących. Przy dużych seriach i w przypadku gdy pokrywane są większe kawałki korzystniejsze jest zastosowanie mniejszej liczby druków na detal, przy wykorzystaniu większej poduszki drukującej i większego urządzenia.

Przedmiot wynalazku jest objaśniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia rzut perspektywiczny skośny spodu poduszki drukującej w metodzie druku tamponowego, która jest pokryta odpowiednio ukształtowaną warstwą metaliczną znajdującą się na jej powierzchni, która zostanie przeniesiona na obudowę na przykład przenośnego telefonu, natomiast fig. 2 przedstawia częściowy rzut perspektywiczny detalu pokrytego odpowiednim wzorem warstwy metalicznej.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony na fig. 1 w postaci korzystnie miękkiej i sprężystej tamponowej poduszki drukującej wykorzystywanej w metodzie drukowania, którą zastosowano do przenoszenia warstwy metalicznej na dany detal 8. Poduszka drukująca 1 ma z góry określony kształt o szczególnych własnościach takich, że w istocie pasuje do, na przykład obudowy telefonu przenośnego. Tamponowa poduszka drukująca 1 jest pokryta na swo182 631 jej powierzchni przewodzącą warstwą metaliczną 3, która rozciąga się na określone miejsca tak, że znajduje się nie za blisko wyświetlacza 2 lub elementów łączących 2' i nie za blisko krawędzi otworów na przyciski 2 oraz miejsc, gdzie wykonane są łączniki 2'. Warstwa 3 jest przeniesiona z powierzchni płyty, korzystnie wytrawionej. Tamponowa poduszka drukująca 1 może mieć różny kształt z przynajmniej jedną nie płaską powierzchnią 5. Ma to na celu umożliwienie przeniesienia warstwy 3 na różnie ukształtowane powierzchnie, na przykład na detal 8 w kształcie obudowy telefonu. Podczas gdy tamponowa poduszka drukująca jest dociskana do detalu 8, warstwa metaliczna jest drukowana na z góry określonych miejscach powierzchni detalu 8.

Figura 2 przedstawia możliwość zastosowania wynalazku. Warstwa metaliczna 7 jest drukowana za pomocą tamponowej poduszki drukującej na detal 8. Warstwa metaliczna 3 kończy się w określonym miejscu. Może kończyć się na przykład w otoczeniu otworu 10 we wgłębieniu 6 i wzdłuż wytrawionej krawędzi, gdzie przewodnik 9 ma być ekranowany od promieniowania elektromagnetycznego. Oczywiście detal 8 może przybierać różne formy i może być pokrywany warstwami metalicznymi o zróżnicowanych kształtach i wyglądzie. Warstwa metaliczna 3 może być naniesiona na tamponową poduszkę drukującą na wiele sposobów⁷, ale korzystnie z powierzchni wytrawionej płyty.

Jeśli warstwa metaliczna zostanie przeniesiona za pomocą metody sitodruku, to może być swobodnie nadrukowana bezpośrednio na detal. Operacja ta jest przeprowadzona bez, jak opisano powyżej, przeniesienia warstwy z powierzchni sita za pomocą tamponowej poduszki drukującej.

Dzięki wytworzeniu ramy sita i jego tkaniny odpowiednich do zakrzywionej powierzchni, która ma zostać pokryta warstwą ze z góry określonym wzorem, możliwe jest bezpośrednie pokrycie warstwa zróżnicowanych powierzchni detalu za pomocą metody sitodruku.

Możliwe jest łączenie metod drukowania według wynalazku dla pokrycia detali warstwą chroniącą przed wpływem promieniowania elektromagnetycznego.

Nanoszenie warstwy może być przeprowadzone za pomocą płynu, na przykład wody. Detal, na przykład obudowa telefonu, która ma zostać pokryta, zanurzana jest w kąpieli wodnej, podczas której warstwa jest dociskana do powierzchni obudowy i wiąże się z nią. Ta warstwa może mieć postać folii i może być dołączona do obudowy telefonu, która ma zostać pokryta, przed zanurzeniem w kąpieli wodnej. W tym przypadku folia zostanie zamocowana na obudowie telefonu nawet jeśli występują na niej zakrzywione powierzchnie.

W metodzie druku tamponowego opisanej powyżej płytka z przedrukowanym obrazem z przewodzącej farby może być podatna na zginanie. Podczas przenoszenia farby na płytę może mieć ona pewien kształt, na przykład płaski, a gdy tamponowa poduszka drukująca pobiera farbę może przybrać inny kształt, który pasuje do kształtu tamponowej poduszki drukującej. Gdy powierzchnia taka jak wnętrze obudowy telefonu jest zakrzywiona i skomplikowana, mogą wystąpić problemy podczas nadrukowywania warstwy metalicznej w najtrudniej dostępnych obszarach we wnękach i rogach obudowy telefonu. Jeśli zadrukowana płyta może być formowana, to może być lepiej przystosowana do kształtu tamponowej poduszki drukującej. W ten sposób farba przewodząca może być łatwiej przeniesiona na określoną powierzchnię z tamponowej poduszki drukującej, jeśli znajduje się ona na bardzo zakrzywionej powierzchni. Metaliczna farba może być wtedy dociśnięta do obudowy telefonu z pofałdowaną i skomplikowaną powierzchnią.

182 631

Fig. 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 2,00 zł.

Claims (7)

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób nanoszenia na detal warstwy ekranującej pola elektromagnetyczne, znamienny tym, że nanosi się, metodą druku tamponowego, warstwę (3, 7) na z góry określony obszar na detalu (8), przy czym do pośredniego nanoszenia warstwy (3, 7) na detal (8) używa się poduszki drukującej (1), wykonanej z podatnego materiału.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że nanosi się warstwę (3, 7) pośrednio na detal (8) z powierzchni wytrawionej i/lub nadrukowanej metodą sitodruku za pomocą poduszki drukującej (1).

3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że nadaje się poduszce drukującej kształt, który w ogólności odpowiada kształtowi detalu (8), i nanosi się warstwę (3, 7) na detal (8) o skomplikowanym kształcie.

4. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że do nanoszenia warstwy (3, 7) ekranującej pola elektromagnetyczne na bardzo nierówne podłoże detalu (8) stosuje się poduszkę drukującą (1) wykonaną ze szczególnie podatnego materiału.

5. Sposób nanoszenia na detal warstwy ekranującej pola elektromagnetyczne, znamienny tym, że nanosi się, metodą sitodruku, warstwę (3, 7) na z góry określony obszar na detalu (8), przy czym nanoszenie ma miejsce bezpośrednio na detal.

6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że w metodzie sitodruku dostosowuje się kształt tkaniny sita do nierównych powierzchni detalu.

7. Sposób nanoszenia na detal warstwy ekranującej pola elektromagnetyczne, znamienny tym, że nanosi się warstwę (3, 7) na detal (8) metodą druku za pomocą płynu z którego tworzy się kąpiel, w której zatapia się detal (8), na który ma być naniesiona warstwa (3, 7), po czym dociska się warstwę (3, 7) do powierzchni detalu (8) i przytwierdza do niej.