PL181405B1 - Nowe inhibitory trombiny, zwlaszcza do zwalczania chorób oraz pólproduktydo wytwarzania nowych inhibitorów trombiny PL PL PL PL PL PL PL - Google Patents

Nowe inhibitory trombiny, zwlaszcza do zwalczania chorób oraz pólproduktydo wytwarzania nowych inhibitorów trombiny PL PL PL PL PL PL PL

Info

Publication number
PL181405B1
PL181405B1 PL95317989A PL31798995A PL181405B1 PL 181405 B1 PL181405 B1 PL 181405B1 PL 95317989 A PL95317989 A PL 95317989A PL 31798995 A PL31798995 A PL 31798995A PL 181405 B1 PL181405 B1 PL 181405B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
pro
boc
alkyl
pamb
phe
Prior art date
Application number
PL95317989A
Other languages
English (en)
Other versions
PL317989A1 (en
Inventor
Hans-Joachim Boehm
Stefan Koser
Helmut Mack
Thomas Pfeiffer
Werner Seitz
Hans W Hoeffken
Wilfried Hornberger
Original Assignee
Basf Ag
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Family has litigation
First worldwide family litigation filed litigation Critical https://patents.darts-ip.com/?family=6520741&utm_source=google_patent&utm_medium=platform_link&utm_campaign=public_patent_search&patent=PL181405(B1) "Global patent litigation dataset” by Darts-ip is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Application filed by Basf Ag filed Critical Basf Ag
Publication of PL317989A1 publication Critical patent/PL317989A1/xx
Publication of PL181405B1 publication Critical patent/PL181405B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/08—Tripeptides
    • C07K5/0802—Tripeptides with the first amino acid being neutral
    • C07K5/0812—Tripeptides with the first amino acid being neutral and aromatic or cycloaliphatic
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K47/00—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient
    • A61K47/50—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates
    • A61K47/51—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent
    • A61K47/62—Medicinal preparations characterised by the non-active ingredients used, e.g. carriers or inert additives; Targeting or modifying agents chemically bound to the active ingredient the non-active ingredient being chemically bound to the active ingredient, e.g. polymer-drug conjugates the non-active ingredient being a modifying agent the modifying agent being a protein, peptide or polyamino acid
    • A61K47/64—Drug-peptide, drug-protein or drug-polyamino acid conjugates, i.e. the modifying agent being a peptide, protein or polyamino acid which is covalently bonded or complexed to a therapeutically active agent
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00—Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00—Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid
    • A61P7/02—Antithrombotic agents; Anticoagulants; Platelet aggregation inhibitors
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00—Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D205/00—Heterocyclic compounds containing four-membered rings with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D205/02—Heterocyclic compounds containing four-membered rings with one nitrogen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings
    • C07D205/04—Heterocyclic compounds containing four-membered rings with one nitrogen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D207/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D207/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D207/04—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D207/10—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D207/16—Carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D207/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D207/46—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with hetero atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D207/48—Sulfur atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D211/00—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings
    • C07D211/04—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D211/06—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D211/36—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D211/60—Carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/06—Dipeptides
    • C07K5/06008—Dipeptides with the first amino acid being neutral
    • C07K5/06017—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic
    • C07K5/06026—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic the side chain containing 0 or 1 carbon atom, i.e. Gly or Ala
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/06—Dipeptides
    • C07K5/06008—Dipeptides with the first amino acid being neutral
    • C07K5/06017—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic
    • C07K5/0606—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aliphatic the side chain containing heteroatoms not provided for by C07K5/06086 - C07K5/06139, e.g. Ser, Met, Cys, Thr
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/06—Dipeptides
    • C07K5/06008—Dipeptides with the first amino acid being neutral
    • C07K5/06078—Dipeptides with the first amino acid being neutral and aromatic or cycloaliphatic
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/06—Dipeptides
    • C07K5/06104—Dipeptides with the first amino acid being acidic
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/06—Dipeptides
    • C07K5/06104—Dipeptides with the first amino acid being acidic
    • C07K5/06113—Asp- or Asn-amino acid
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00—Medicinal preparations containing peptides

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Cardiology (AREA)
  • Hematology (AREA)
  • Diabetes (AREA)
  • Heart & Thoracic Surgery (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Peptides Or Proteins (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)

Abstract

1 . Nowe inhibitory trombiny o wzorze 1 zwlaszcza do zwalczania chorób oraz ich sole z fizjologicznie tolerowanymi kwasami i ich stereoizomery, przy czym podstawniki maja nastepujace znaczenia: A PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku są nowe inhibitory trombiny, zwłaszcza do zwalczania chorób oraz półprodukty do wytwarzania nowych inhibitorów trombiny. Trombina należy do grupy proteaz serynowych i odgrywa kluczową rolę jako enzym końcowy kaskady krzepnięcia krwi. Zarówno wewnątrzpochodna jak i zewnątrzpochodna kaskada krzepnięcia krwi prowadzi, przez liczne stopnie wzmocnienia, do powstania trombiny z protrombiny. Katalizowany przez trombinę rozkład fibrynogenu do fibryny prowadzi do krzepnięcia krwi i agregacji płytek krwi, które ze swej strony wzmagają tworzenie trombiny przez wiązanie czynnika płytkowego 3 i czynnika krzepnięcia ΧΠΙ jak również licznych silnych mediatorów.
Tworzenie trombiny i jej działanie stanowią kluczowy efekt dzięki któremu powstają skrzepliny: białe, tętnicze jak również czerwone, żylne i przez to stanowią potencjalny cel dla ingerencji leczniczej. Inhibitory trombiny mogą w przeciwieństwie do heparyny, niezależnie od kofaktorów hamować równocześnie działanie trombiny, jak również kaskadę krzepnięcia krwi na trombocytach. Mogą one zapobiec ostrej fazie zjawiska wykrzepiania poprzezskómej śródnaczyniowej angioplastyce wieńcowej (PTCA) i lizie skrzepu oraz służyć jako środek przeciwkrzepliwy w krążeniu pozaustrojowym (mechaniczne płuco-serce, hemodializa). Mogą one służyć do ogólnej profilaktyki przeciwzakrzepowej, przykładowo, po zabiegach chirurgicznych.
Wiadomo, że syntetyczne pochodne argininy wpływająna aktywność enzymatycznątrombiny w ten sposób, że wchodzą one we wzajemne oddziaływanie z aktywną resztą seryny proteazy trombiny. Jako szczególnie korzystne okazały się peptydy na bazie Phe-Pro-Arg, w któiych N-końcowy aminokwas występuje w odmianie D. Ester izopropylowy D-Phe-Pro-Arg opisano jako kompetencyjne działający inhibitor trombiny (C. Mattson i inni, Folia Haematol. 109,43-51,1982).
Wytwarzanie pochodnych C-końcowej argininy do aldehydu prowadzi do wzmocnienia działania inhibitora. Tak opisano szereg arginali, które mogą wiązać półacetalowo grupę hydroksylową„aktywnej” seryny (opisy patentowe EP 185.390,479.489,526.877,542.525; WO 93 15 756, 93 18 060).
Skuteczność hamująca trombinę peptydowych ketonów, fluorowanych alkiloketonów oraz ketoestrów, pochodnych kwasu borowego, estrów kwasu fosforowego i amidów kwasów α-ketokarboksylowych daje się wyjaśnić tym wzajemnym oddziaływaniem seryny (opisy patentowe EP 118.280, 195. 212, 362.002, 364.344, 410.411, 471.651, 589.741, 293.881, 503.203, 504.064, 530.167; WO 92 07 869, 94 08 941).
Opisy patentowe DE 3108 810iW09311 152 przedstawiajądipeptydowe ω-aminoalkiloguanidyny.
W. przypadku opisanych przez J. Oleksyszyn'a i innych w J. Med. Chem. 37, 226-231 (1994) peptydowych estrów difenylowych 4-amidynofenylo-glicynofosfonianu chodzi o nieodwracalne inhibitory trombiny z niewystarczającą selektywnością wobec innych serynoproteaz.
Nie opublikowane wstępnie opisy patentowe EP 601459 i WO 94/29336 przedstawiająinhibitory trombiny.
Z opisu WO 92/08709 i publikacji Pharmazie, Bd. 42, Nr 2 Februar 1987 str 114-116 oraz Pharmazie Bd. 41, Nr 4, April 1986 str 233 -235 znane sąpochodne D, L-, L i D- fenyloalaniny będące inhibitorami trombiny.
Występujący w tych związkach podstawnik fenylowy połączony jest z jednej strony m. in. z ugrupowaniem NH = C-NR5R6 a z drugiej z ugrupowaniem metylowym zawsze poprzez ugrupowanie (CH2)m, w którym m = 1.
Przedmiotem wynalazku są związki o wzorze 1
R1 R2 NH \ \II
A-B-CO-N-C - (CH,) - D - (NH) - C tu n, /1
R3 NHR4
1,
181 405 oraz ich sole z fizjologicznie tolerowanymi kwasami i ich stereoizomery, przy czym podstawniki mają następujące znaczenia:
A:
- CH2-CHNH2-CO(X1 = H, CM-alkil, CM-alkilofenyl, C^-acyl, CM-alkoksykarbo nyl)
ch2chnh2—CO—
CH2-CHNH2-CO-
CHNH2-CO-
CHNH2-C0-
N----η-- Ch2-CHNH2-CON I X1
-- ch2-chnh2-co-X1
N
(CH2)a C
CO-(a = 2, 3,4, 5 albo 6, grupa CH2 jest ewentualnie zastąpiona przez O, S, NH, NCM-alkil)
(CH2) b-CHNH2-COχ2 (X2 = O,NX',S;b = 0,l),
181 405 (CH2) b-CHNH2-CO-
CHNH2—CO—
nh2 co— , (X3 = H, CM-alkil, F, Cl, OH, OCH3),
Χθ
CH2) b~CHNH2-COx4
I—chx9-co-
X3
CH2-CHNH2-CO-, (X4 = H, F, Cl, CF3, Br, CM-alkil, fenyl, benzyl, OH, CM-alkoksy, fenyloksy, fenylo-CM-alkoksy, NO2,-COOH, -COOCM-alkil;
X5= H, F, Cl, Br, C].4-alkil, fenyl, benzyl, OH, CM-alkoksy, fenyloksy, fenylo-C1.4-alkoksy, -COOH, -COOCM-alkil, X6 = H, F, Cl, Br, CM-alkil, OH, CM-alkoksy, X7 = H, F, Cl, X8 = H, F, Cl, X9 = NH2, OH),
(X10 = H, CM-alkil, OH, OCH3) (X = H, CM-alkil, OH, OCH3),
181 405
NH2 [c = 1,2; X12 = OH, CM-alkoksy,
I feny lo-C ] ^-alkoksy, NH2, xi2_Co- (ch2) c-CH-CO- NH- CM-alkil, -NX13X14, (X13 = C^-alkil,
X14 = CM-alkil albo X13 + X14 = -(CH2)d- (d = 3, 4, 5, 6, 7)], x13-so2-ch2-ch2-chnh2-co-, h2n-ch2-co-, h2n-chx13-coprzy czym we wszystkich wyżej wymienionych rodnikach A grupa α-NH- albo a-NH2 jest ewentualnie mono- albo dipodstawiona przez Ci-12-alkil, fenylo-CM-alkilen, X12OC-Ci-6-alkilen, X12OC-Ci-ć-alkilokarbonyl, -a- albo β-naftylo-CM-alkilen, Ci-n-alkilokarbonyl, fenylo-Ci-4-alkilokarbonyl, Ci-7-alkoksykarbonyl, fenylo-Ci-s-alkoksykarbonyl, -a- albo β-naftylo-Ci-4-alkilokarbonyl, Ci-6-alkioaminokarbonyl albo przez fenylo-CM-alkiloaminokarbonyljeszcze A: X'-NH-CH2-CH2-CO-, X'-NH-CH2-CH2-CH2-CO
X15-(CH2)f-SO2- (f = 0, 1,2, 3,4, a X15 = ewentualnie podstawiony przez 1-3 grupy CH3 i/albo CH3O - rodnik fenylowy albo a- lub β-naftylowy albo jeden z rodników
jeszcze A:
X16 (X16= H, F, Cl, Br, CF3, OH, Cj_8-alkil, — (CłUlg-CO- CM-alkoksy,
U JJ X17 = H, OH, CM-alkil, CM-alkoksy,
7^ g= 1,2,3,4, 5,6,7, 8)
Λ x
X16
181 405
X18-O-CO-CM-alkileno-CO-(X18 = H, CM-alkil), C].12-alkilo-CO-, C^o-alkilo-NH-CO-, fenylo-C^-alkileno-NH-CO-, a - albo β-naftylo-CO- albo C3.7 -cykloalkilo-CO-,
B:
(h=2, 3 albo 4, grupa CH2 jest ewentualnie wymieniona na grupę CHOH,
ΝΧ1, SO albo na atom O lub S) X18 X19
(X18 = H albo CM-alkil, X19 = H, C^-alkil, fenyl, benzyl, cykloheksyl albo cykloheksylometyl)
R1: H albo CM-alkil,
R2: H albo CM-aIkil,
R3: H, C^-alkil, fenyl, fenylo-CM-alkilen, CH2OH, -CO-X20, -CO-CO-X20, (X20 = H, CM-alkoksy, CM-alkil, fenyl, fenylo- CM-alkilen, fenylo-CM-aIkoksy, CF3, C2F5, N-końcowo przyłączony naturalny aminokwas, CH2OH, -CH2-O-CM-alldl, -NH-(CM-alkileno)-fenyl albo NH-C^-alkil), m: 0,
D: fenylen do którego (CH2)m i (NH)n przyłączone są w pozycji para albo meta wobec siebie i który w pozycji orto do (CH2)m jest ewentualnie podstawiony przez F, Cl, Br, HO-CH2-, OH, NH2, NO2, CM-alkoksy, C^-alkil albo przez COX21 (X21 = H, CM-alkil, CM-alkoksy, OH, NH2, NH-CM-alkil) przez -O-(CH2)|.3-CO-X21 albo przez -(CH2)].3-CO-X21, pirydynylen, pirymidynylen, pirazynylen albo pirydazynylen, do których (CH2)m i (NH)n przyłączone są w pozycji para albo meta wobec siebie i, które w pozycji orto do (CH2)m są ewentualnie podstawione przez F, Cl, Br, OH, NH2, CM-alkoksy albo przez C^-alkil. 1,4- albo 1,3-cykloheksylen, w którym grupa CH2 w pozycji orto do (CH2)m jest ewentualnie zastąpiona przez NH, O, S, albo SO, albo piperydynylen, który połączony jest z (CHj) w pozycji 3 albo 4 do azotu i, w którym atom azotu sam podstawiony jest grupą C(=NH)NHR , n : 0 albo 1
R4: H, -CO-C].20-alkil, -CO-O-C^^-alkil, OH albo NH2.
Rodniki alkilowe zawarte we wzorze 1 mogą mieć łańcuch prosty albo rozgałęziony.
Korzystne są związki o wzorze 1, w którym podstawniki mają następujące znaczenia:
A:
(Y = H, Cj^-alkil, fenylo-CM-alkilen, a- albo P-naftylo-CH2-, 3,4-dimetoksyfenylo-CH2-, X12-CO-CM-alkilen/X12 = OH, CM-alkoksy, NH2, CM-alkilo-NH-, fenylo-C ] _4-alki leno-NH-,
NX,3XI4(X13 = Cj^-alkil, X14 = CM-alkil lub X13 + X14 = -(CH^- (d= 4, 5, 6))/X12-COCM-alkileno-CO-, CH3-CO-, C^-alkoksy-CO-, fenylo-Cj^-alkoksy-CO-, C^-alkilo-NH-CO-; y
CH3-SO2-CH2-CH2-CH(NZ) -co(Z =H, CH3),
181 405
ch2-ch(NZ)-co-,
CH2-CH(NZ)-co-,
(X4 = H, F, Cl, Br, CF3, CM-alkil, OH, OCH3, NO2, fenyl, korzystnie H, F, Cl, Br, CH3, t-butyl, OH, OCH3, NO2, X5 = H, F, Cl, Br, CH3, OH, OCH3, fenyl, korzystnie H, F, OH, OCH3, fenyl, X6 = H, F, Cl, Br, CH3, OH, OCH3, H, F, OH, OCH3, X7 = H, F, X8 = H, F),
CH2-CH(NZ)-co-.
Y I
X12-CO-(CH2)c-CH(NZ)-CO
C = 1,2 korzystne są w tym elemencie związki z X12 = OH, CM-alkoksy, NH2, CM-alkilo-NH- NX13X14 γ z-Ń-chx13-co(X13 = -CH(CH3)2, -CH2-CH(CH3)2, CH2-C(CH3)3-C(CH3)3, -CHCH3-CH2-CH3)
Y
I zn-ch2-co-,
X3
H(NZ)-CO-(X3 _ H,F,OH),
181 405
CHOH-CO-,
CH2-CHOH-CO-,
CH2-CH2-SO2-,
R^H, CH3
R2: Η
R3: H, CH3, CHO, COCF3, COC2F5, CO-CH2OH, CO-CH3, CO-CH2-fenyl, CH2OH,
R4: H, OH, NH2 m: 0 korzystną grupą elementów D jest
korzystnymi elementami kombinacji -(CH2)m-D-(NH)n we wzorze ogólnym 1 są:
dla -(CH2)m-D-(NH)n- z m = 0, n = 0
X22
X22 = H, F, Cl, Br, CH2-OH, OH, NH2, NO2, CM-alkoksy, C1.6-alkil, X21-CO- (X21 = OH, NH2, Cj^-alkilo-NH-, CM-alkoksy), X21-CO-C[.3-alkoksy,
181 405 m = 0, n = 0, 1 dla -(CH2)m-D-(NH)n- z
- (CH2)
(NH)ndla-(CH2)m-D-(NH)n- z
m = 0, n = 0,1
X23 = H, F, Cl, OH, NH2, CM-alkoksy, CM-alkil,
X24 przy czym X23 i X24 są niezależne od siebie i oznaczają H, F, Cl, OH, NH2, CM-alkoksy, C^-alkil
dla -(CH2)m-D-(NH)n- z m = 0,
(NH)n181 405 dla-(CH2)m-D-(NH)nm = 0,
(NH)nN_n ~(CH2)m (NH)n-
Szczególnie korzystne sązwiązki o wzorze 1, w którym podstawniki mająnastępujące znaczenie:
A:
Y = H,CM-alkil albo X,2-CO-C].2-alkilen, (X12 = OH, NH2, CM-alkoksy)
X4 = H, F, Cl, CH3, CF3, OCH3 albo Br
X5 = H, Cl, CH3 albo OCH3, OC2H5
X6 = H albo OCH3,
Y
I (CH3)2CH (CH2)o,1 CH(NH) CO ,
Y (CH3)3C (CH2)o,1 CH(NH) CO ,
CH3— CH2 —CH(CH3)--CH(NH)--CO-16
181 405
181 405
dla-(CH2)m-D-(NH)n- z m = 0, n=l
- (CH2)
R4: H, OH.
Spośród szczególnie korzystnych związków należy podkreślić następujące kombinacje, przy czym A i B mają znaczenie opisane jako szczególnie korzystne:
X22 = Cl, Br, OH, NH2, NO2 albo CM-alkoksy
X23 = H, Cl, OH, NH2, CM-alkoksy C^-alkil
181 405
przy czym X23 i X24 są niezależne od siebie i oznaczają H, OH, Cl, NH2, CM-alkoksy albo C^-alkil,
Przykładowo można wymienić następujące substancje:
1. Boc- (D) -Phe-Pro-NH- (4-Am) -2 — f enetyl
2. H- (D) -Phe-Pro-NH- (4-Am) -2—f enetyl
3. Boc-Phe-Pro-NH-pAmb
4. H-Phe-Pro-NH-pAmb
5. Boc-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb
6. Ac- (D) -Phe-Pro-NH-pAmb
7. H-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb
8. H-(D)-Phe-Pro-N(Me)-pAmb
9. Me- (D) -Phe-Pro-NH-pAmb . Z-Me-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb
11. HOOC-CH2-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb
12. MeOOC-CH2-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb . t-BuOOC-CH2- (Boc) - (D) -Phe-Pro-NH-pAmb
14. EtOOC-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb
15. Boc- (D) -Phe-Pro-NH-mAmb
16. H-(D)-Phe-Pro-NH-mAmb
17. Z }-Phe-Pro-(D,L) (4-Am)-PhgOH
18. Z-(D)-Phe-Pro-(D,L) (4-Am)-PhgOMe
19. H- (D)-Phe-Pro- (D,L) (4-Am)-Phg-OH
20. Boc- (D) -Phe-Pro- (4-Am) -PhgCH2Ph
181 405
21. H-(D)-Phe-Pro-(4-Am)-PhgCH2Ph . H- (D) -Phe-Pro-NH-pAm- [ (D,L) -α-Me] -benzyl
23. Me-(D)-Phe-Pro-(D bzw. L) (4-Am)-Phgtp[CH2~OH]/a
24. Me-(D)-Phe-Pro-(D bzw. L) (4-Am)-Phg-ψ[CH2-OH]/b
25. Boc-(D)-Phe(4-F)-Pro-NH-pAmb
26. H-(D)-Phe(4-F)-Pro-NH-pAmb
27. Boc-(D)-Phe(4-Cl)-Pro-NH-pAmb
28. H-(D)-Phe(4-C1)-Pro-NH-pAmb
29. Boc-(D,L)-Phe(4-Br)-Pro-NH-pAmb
30. H-(D,L)-Phe(4-Br)-Pro-NH-pAmb
31. H-(D)-Phe(4-OH)-Pro-NH-pAmb
32. Boc-(D)-Phe(4-MeO)-Pro-NH-pAmb
33. H-(D)-Phe(4-MeO)-Pro-NH-pAmb
34. Boc-(D,L)-Phe(4-EtO)-Pro-NH-pAmb
35. H-(D,L)-Phe(4-EtO)-Pro-NH-pAmb
36. Boc- (D)-Phe(4-BzlO)-Pro-NH-pAmb
37. H-(D)-Phe (4-BzlO)-Pro-NH-pAmb
38. Boc-(D,L)-Phe(4-Et)-Pro-NH-pAmb
39. H-(D,L)-Phe(4-Et)-Pro-NH-pAmb
40. Boc-(D,L)-Phe(4-iPr)-Pro-NH-pAmb
41. H- (D,L)-Phe(4-iPr) -Pro-NH-pAmb
42. Z-(D)-Phe(4-tBuO)-Pro-NH-pAmb
43. H-(D)-Phe(4-tBuO)-Pro-NH-pAmb . Boc-(D,L)-Phe(4-tBu)-Pro-NH-pAmb
45. H- (D,L)-Phe(4-tBu) -Pro-NH-pAmb
46. H-(D,L)-Phe(4-Ph)-Pro-NH-pAmb . Boc-(D,L)-Phe(4-n-Bu)-Pro-NH-pAmb
48. H-(D, L)-Phe(4-n-Bu)-Pro-NH-pAmb . Boc- (D) -Phe(4-COOMe) -Pro-NH-pAmb
50. H-(D)-Phe(4-COOMe)-Pro-NH-pAmb
51. H-(D)-Phe(4-NO2)-Pro-NH-pAmb .' Boc-(D,L)-Phe(3-F)-Pro-NH-pAmb
53. H-(D,L)-Phe(3-F) -Pro-NH-pAmb
54. Boc-(D,L)-Phe(3-Cl)-Pro-NH-pAmb
55. H-(D,L)-Phe(3-C1)-Pro-NH-pAmb
56. H-(D,L)-Phe(3-OH)-Pro-NH-pAmb
57. Boc- (D,L) -Phe(3-MeO) -Pro-NH-pAmb
58. H- (D,L) -Phe(3-MeO)-Pro-NH-pAmb . Boc- (D,L) -Phe(3-PhO) -Pro-NH-pAmb
60. H- (D,L) -Phe (3-PhO) -Pro-NH-pAmb
61. Boc- (D,L) -Phe(3-Me)-Pro-NH-pAmb
62. H-(D,L)-Phe(3-Me)-Pro-NH-pAmb
63. H-(D,L)-Phe(3-Ph)-Pro-NH-pAmb
64. Boc-(D,L)-Phe (3-CF3)-Pro-NH-pAmb
65. H-(D,L)-Phe(3-CF3)-Pro-NH-pAmb
66. Boc-(D,L)-Phe(2-F)-Pro-NH-pAmb
67. H-(D,L)-Phe(2-F)-Pro-NH-pAmb
181 405
68. Boc-(D,L)-Phe(2-C1)-Pro-NH-pAmb
69. H-(D,L)-Phe(2-Cl)-Pro-NH-pAmb
70. Boc-(D,L)-Phe(2-OH)-Pro-NH-pAmb
71. H-(D,L)-Phe(2-OH)-Pro-NH-pAmb
72. Boc-(D,L)-Phe(2-Meo)-Pro-NH-pAmb
73. H-(D,L)-Phe(2-MeO)-Pro-NH-pAmb
74. Boc-(D,L)-Phe(2-Me)-Pro-NH-pAmb
75. H-(D,L)-Phe(2-Me)-Pro-NH-pAmb
76. Boc-(D,L)-Phe(2-iPr)-Pro-NH-pAmb
77. H- (D,L)-Phe(2-iPr) -Pro-NH-pAmb
78. Boc-(D,L)-Phe(2-Ph)-Pro-NH-pAmb
79. H-(D,L)-Phe(2-Ph)-Pro-NH-pAmb
80. Boc- (D,L)-Phe(3,4- (F)2) -Pro-NH-pAmb
81. H- (D,L)-Phe (3,4- (F)2) -Pro-NH-pAmb
82. Boc- (D,L)-Phe(3,4- (Cl) 2)-Pro-NH-pAmb
83. H- (D,L)-Phe(3,4- (Cl)2)-Pro-NH-pAmb
84. Boc-(D,L)-Phe(3-Cl-4-MeO)-Pro-NH-pAmb
85. H-(D,L)-Phe(3-Cl-4-MeO)-Pro-NH-pAmb
86. Boc-(D,L)-Phe(3-Cl-4-EtO)-Pro-NH-pAmb
87. H-(D,L)-Phe(3-Cl-4-EtO)-Pro-NH-pAmb
88. H- (D,L)-Phe(3,4- (MeO)2)-Pro-NH-pAmb
89. Boc-(D,L)-Phe(3,4- (Me)2) -Pro-NH-pAmb
90. H- (D, L) -Phe (3,4- (Me)2) -Pro-NH-pAmb
91. Boc-(D,L)-Phe(3-Me-4-iPr)-Pro-NH-pAmb . H-(D,L)-Phe(3-Me-4-iPr)-Pro-NH-pAmb
93. Boc- (D,L)-Phe (2,3- (MeO)2)-Pro-NH-pAmb
94. H- (D,L)-Phe(2,3- (MeO)2) -Pro-NH-pAmb
95. Boc- (D,L) -Phe(2,5- (MeO)2) -Pro-NH-pAmb
96. H- (D,L)-Phe(2,5- (MeO)2) -Pro-NH-pAmb
97. Boc- (D,L)-Phe(3,5- (MeO)2) -Pro-NH-pAmb
98. H- (D,L)-Phe(3,5- (MeO)2) -Pro-NH-pAmb
99'. Boc- (D,L)-Phe(3,4,5- (MeO)3)-Pro-NH-pAmb
100. H- (D,L)-Phe(3,4,5- (MeO)3) -Pro-NH-pAmb
101. Boc- (D,L)-Phe(2,4,6- (Me)3)-Pro-NH-pAmb
102. H- (D,L)-Phe(2,4,6- (Me)3) -Pro-NH-pAmb
103 . Boc- (O) -aNal-Pro-NH-pAmb
104. H- (D) -aNal-Pro-NH-pAmb
105. H- (D) -pNal-Pro-NH-pAmb
106. Boc- (D,L) -aNgl-Pro-NH-pAmb
107. H- (D,L) -aNgl-Pro-NH-pAmb
108. Boc- (D,L) -pNgl-Pro-NH-pAmb
109. H- (D,L)-PNgl-Pro-NH-pAmb
110. H-(D,L)-1-Tic-Pro-NH-pAmb
111. BOC- (D) -3-Tic-Pro-NH-pAmb
112. H- (D) -3-Tic-Pro-NH-pAmb
113. 1-Icc-Pro-NH-pAmb
114. Boc- (D,L)-2-Tgl-Pro-NH-pAmb
181 405
115. H-(D,L)-2-Tgl-Pro-NH-pAmb
116. Boc-(D,L)-2-Tal-Pro-NH-pAmb
117. H-(D,L)-2-Tal-Pro-NH-pAmb
118 . Boc-(D)-Phg-Pro-NH-pAmb
119. H- (D)-Phg-Pro-NH-pAmb
120. Boc- (D,L) -Phg(4-MeO) -Pro-NH-pAmb
121. H- (D,L) -Phg(4-MeO) -Pro-NH-pAmb
122 . Boc-(D)-Chg-Pro-NH-pAmb
123 . H-(D)-Chg-Pro-NH-pAmb
124 . EtOOC-(D)-Chg-Pro-NH-pAmb
125 . HOOC-CH2- (D) -Chg-Pro-NH-pAmb
126. tBuOOC-CH2- (D) -Chg-Pro-NH-pAmb
127 . Boc-(D)-Cha-Pro-NH-pAmb
128. Me-(D)-Cha-Pro-NH-pAmb
129 . Me-(Z)- (D)-Cha-Pro-NH-pAmb
130 . N,N-Me2- (D) -Cha-Pro-NH-pAmb
131. Boc- (D) -Trp (Boc) -Pro-NH-pAmb
132. H-(D)-Trp-Pro-NH-pAmb
133. Boc-(D,L)-Dpa-Pro-NH-pAmb
134. H-(Dbzw. L)-Dpa-Pro-NH-pAmb/a
135. H-(D bzw. L)-Dpa-Pro-NH-pAmb/b
136. EtOOC-(D bzw. L)-Dpa-Pro-NH-pAmb/a
137. EtOOC- (D bzw. L)-Dpa-Pro-NH-pAmb/b
138. HOOC-CH2-(D bzw. L)-Dpa-Pro-NH-pAmb/a
139. HOOC-CH2-(D bzw. L)-Dpa-Pro-NH-pAmb/b
140. Boc-(D bzw. L)-Dpa(4,4 '- (Cl) 2)-Pro-NH-pAmb/a
141. Boc-(D bzw. L) -Dpa (4,4' - (Cl) 2)-Pro-NH-pAmb/b
142. H-(D bzw. L) -Dpa (4,4'- (Cl)2) -Pro-NH-pAmb/a
143. H-(D bzw. L)-Dpa (4,4'-(Cl) 2)-Pro-NH-pAmb/b
144. EtOOC-(D bzw. L) -Dpa (4,4'- (Cl) 2) -Pro-NH-pAmb/a
145. EtOOC-(D bzw. L)-Dpa (4,4'-(Cl) 2)-Pro-NH-pAmb/b
146 . HOOC-CH2-(D bzw. L)-Dpa (4,4'-(Cl) 2)-Pro-NH-pAmb/a
147. HOOC-CH2-(D bzw. L) -Dpa (4,4 '-(Cl) 2)-Pro-NH-pAmb/b
148. H-(D bzw. L)-Dch-Pro-NH-pAmb/a
149 . H- (D bzw. L) -Dch-Pro-NH-pAmb/b
150. Boc-(D)-Val-Pro-NH-pAmb
151. H-(D)-Val-Pro-NH-pAmb
152 . Boc-(D)-Leu-Pro-NH-pAmb
153. H-(D)-Leu-Pro-NH-pAmb
154 . Boc- (D) -Gly (ά-tBu) -Pro-NH-pAmb
155. H-(D)-Gly(α-tBu)-Pro-NH-pAmb
156. Boc- (D) -Ala (β-tBu) -Pro-NH-pAmb
157. H-(D)-Ala(β-tBu)-Pro-NH-pAmb
158. H-(D bzw. L)-Msu-Pro-NH-pAmb/a
159. H-(D bzw. L)-Msu-Pro-NH-pAmb/b
160. Boc-(Cyclo)Leu-Pro-NH-pAmb
161. H-(Cyclo)Leu-Pro-NH-pAmb
181 405
162. Boc-Gly-Pro-NH-pAmb
163. H-Gly-Pro-NH-pAmb
164. Ph-CH2-CO-Gly-Pro-NH-pAmb
165« Ph-CH2-CH2-CO-Gly-Pro-NH-pAmb
166. Ph-CH2-Gly-Pro-NH-pAmb
167. P-Naphthyl-CH2-Gly-Pro-NH-pAmb
168. [3,4- (MeO) 2~phenyl] -Ch2-Gly-Pro-NH-pAmb
169. Ph-CH2-CO-Pro-NH-pAmb
170. Ph-CH2-CH2-CO-Pro-NH-pAmb
171. Ph-CH2-CH2-CH2-CO-Pro-NH-pAmb
172. α-Napłithyl-CO-Pro-NH-pAmb
173. β-Naphthyl-CO-Pro-NH-pAmb
174. a-Naphthyl-CH2-CO-Pro-NH-pAmb
5. β-Naphthyl-CH2-CO-Pro-NH-pAInb
6. β-Naphthyl-SO2-Pro-NH-pAInb
177. p-Tol-S02~Pro-NH-pAmb
178. Ph-CH2-CH2-S02-Pro-NH-pAmb
179. H-Asp-Pro-NH-pAmb
180 . Boc-Asp (OMe) -Pro-NH-pAmb
181. H-Asp (OMe) -Pro-NH-pAmb
182. Ph-CH2-CO-Asp (OMe) -Pro-NH-pAmb
183. Ph-CH2-CH2-CO-Asp (OMe) -Pro-NH-pAmb
184. (n-Pr) 2CH-CO-Asp-Pro-NH-pAmb
185 . H-Asp (OBzl) -Pro-NH-pAmb
186. (n-Pr)2CH-CO-Asp(OBzl) - Pro-NH-pAmb
187. Ph-CH2-CO-Asp-Pro-NH-pAmb
188. Ph-CH2-CH2-CO-Asp-Pro-NH-pAmb
189. (n-Pr) 2CH-CO-Asp (OMe) -Pro-NH-pAmb
190. Z-(D)-Asp(OMe)-Pro-NH-pAmb
191. H- (D)-Asp-Pro-NH-pAmb
192 . Z- (D) -Asp (OtBu) - Pro-NH-pAmb
193'. H- (D) -Asp (OtBu)-Pro-NH-pAmb
194 . Boc- (D) -Asp (OBzl) -Pro-NH-pAmb
195. H- (D)-Asp (OBzl)-Pro-NH-pAmb
196. Z- (D)-Glu(OtBu)-Pro-NH-pAmb
197 . H-(D)-Glu(OtBu)-Pro-NH-pAmb
198. H- (D) -Glu-Pro-NH-pAmb
199. (D) -Ph-CH2-CHOH-CO-Pro-NH-pAmb
200. (D) -Man-Pro-NH-pAmb
201. Boc- (D) -Phe-Aze-NH-pAmb
202 . H- (D) -Phe-Aze-NH-pAmb
203. Boc-(D)-Phe-(D,L)-Pic-NH-pAmb
204 . H-(D)-Phe-(D bzw. L) -Pic-NH-pAmb/a
205. H-(D)-Phe-(D bzw. L)-Pic-NH-pAmb/b
206. Boc- (D) -Phe- (D, L/trans)-Pic (4-Me) -NH-pAmb
207. H- (D)-Phe- (D,L/trans) -Pic (4-Me) -NH-pAmb
208 . Boc- (D) -Phe-Pyr-NH-pAmb
181 405
209. H- (D) -Phe-Pyr-NH-pAmb
210 . Boc- (D) -Phe-Hyp (O-tBu) -NH-pAmb
211. H- (D) -Phe-Hyp-NH-pAmb
212. Boc- (D) - Phe- (Me) Val-NH-pAmb
213 . H- (D) -Phe- (Me)Val-NH-pAmb
214 . Boc- (D) -Phe-Val-NH-pAmb
215. H- (D) -Phe-Val-NH-pAmb
216. Boc- (D)-Phe-Tia-NH-pAmb
217 . H- (D) -Phe-Tia-NH-pAmb
218. H- (D) -Phe-Pro-NH-3- (6-am) -pico
219 . Boc- (D) -Chg-Pro-NH-3- (6-Am) -pico
220. H- (D) -Chg-Pro-NH-3- (6-Am) -pico
221. HOOC-CH2- (D) -Chg-Pro-NH-3 - (6-Am) -pico
222. HOOC-CH2- (D) -Chg-Pyr-NH-3-(6-Am) -pico
223. HOOC-CH2- (D) -Chg-2-Phi-NH-3- (6-Am) -pico
224 . HOOC-CH (Me) - (D) -Chg-Pro-NH-3-(6-Am) -pico
225. Boc- (D) -Phe-Pro-NH-3- (2-Me-6-Am) -pico
226. H- (D) -Phe-Pro-NH-3-(2-Me-6-Am) -pico
227. Boc- (D)-Chg-Pro-NH-3- (2-Me-6-Am) -pico
228. H- (D) -Chg-Pro-NH-3- (2-Me-6-Am) -pico
229 . tBuOOC-CH2- (D) -Chg-Pro-NH-3- (2-Me-6-Am) -pico
230 . HOOC-CH2- (D) -Chg-Pro-NH-3- (2-Me-6-Am) -pico
231. MeOOC-CH2- (D) -Chg-Pro-NH-3- (2-Me-6-Am) -pico
232 . Boc- (D) -Chg-Pro-NH-2- (5-Am) -pico
233. H- (D)-Chg-Pro-NH-2-(5-Am)-pico
234. HOOC-CH2- (D) -Chg-Pro-NH-2- (5-Am) -pico
5. HOOC-CH2- (D) -Chg-Pro-NH-5- (2-Am) -pym
236. (D)-Man-Pro-NH-4-(1-Am)-pip
237. Boc- (D) -Phe-Pro-NH-pHamb
238. H- (D) -Phe-Pro-NH-pHamb
9. Boc- (D) -Phe-Pro-NH- (2-MeO) -pAmb
240 . H- (D) -Phe-Pro-NH- (2-MeO) -pAmb
241. Boc- (D) -Phe(4-Meo) -Pro-NH- (2-MeO) -pAmb
242. H- (D)-Phe(4-MeO) -Pro-NH- (2-MeO) -pAmb
243. HOOC-CH2- (D) -Phe (4-MeO) -Pro-NH- (2-MeO)-pAmb
244. Boc- (D) -Chg-Pro-NH- (2-MeO) -pAmb
245. H-(D)-Chg-Pro-NH-(2-MeO)-pAmb
246. HOOC-CH2- (D) -Chg-Pro-NH- (2-MeO) -pAmb
247. Boc- (D) -Chg-Aze-NH- (2-MeO) -pAmb
248. H-(D) -Chg-Aze-NH- (2-MeO) -pAmb
249 . Boc- (D) -Chg-Pro-NH- (2-iPrO) -pAmb
250. H- (D)-Chg-Pro-NH-(2-iPrO)-pAmb
251. Boc- (D) -Chg-Pro-NH- (2-C1) -pAmb
252. H-(D)-Chg-Pro-NH-(2-Cl)-pAmb
253. H-(D)-Phe-Pro-(D,L) (4-Am)-PhgOMe
254. Boc- (D, L) -Phe (3-OH) -Pro-NH-pAmb
255. BOC- (D,L) -1-Tic-Pro-NH-pAmb
181 405
256. H-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-MeO-6-Am)-piCo.
Związki o wzorze 1 mogą występować jako takie albo w postaci soli z fizjologicznie tolerowanymi kwasami. Przykłady takich kwasów stanowią: kwas solny, kwas cytrynowy, kwas winowy, mlekowy, fosforowy metanosulfonowy, octowy, mrówkowy, maleinowy, fumarowy, malonowy, bursztynowy, hydroksybursztynowy, kwas siarkowy, glutarowy, asparaginowy, kwas pirogronowy, benzoesowy, glukuronowy, szczawiowy, askorbinowy i acetyloglicyna.
Nowe związki można stosować do terapii i profilaktyki wszystkich chorób, w przypadku których odgrywa rolę trombina. Są to zwłaszcza schorzenia zakrzepowo-zatorowe, jak zawał mięśnia sercowego, obwodowa tętnicza choroba niedrożnościowa, głęboki zakrzep żylny, zator płuc i udar mózgu. Poza tym można je stosować do przeszkodzenia reokluzji po otwarciu tętniczych naczyń metodami mechanicznymi albo przez rozpuszczenie.
Ponadto substancje są odpowiednie do zapobiegania tworzenia trombiny przez bezpośrednie hamowanie kalikreiny.
Szczególna korzyść polega na tym, że są one skuteczne także po podaniu doustnym.
Przedmiotem wynalazku są dalej substancje o wzorze 2, które stanowiącenne półprodukty do wytwarzania związków o wzorze 1.
RS--N (CH2)p
R2
O N--C--D--R6
R1 R3 w którym:
R1, R2, R3 i D mają znaczenia podane dla wzoru 1, a pozostałe rodniki oznaczają:
R5: H, CM-alkoksy-CO- albo fenylo- C].3-alkoksy-CO-,
R6: rodnik cyjano, amidyno albo guanidyno w pozycji meta albo para do C(R2, R3), zaś p: 1, 2 albo 3.
Skróty zastosowane w opisie i w przykładach mają następujące znaczenia:
AIBN = 2,2'-azobis(2-metylopropiononitryl)
Ala = alanina
Am = amidyno (m lub p) Amb = (meta- lub para)amidynobenzyl
Asp = kwas asparaginowy
Aze = kwas azetydyno-2-karboksylowy
Boc = t-buryloksykarbonyl
Bzl = benzyl
Cbz = benzyloksykarbonyl
Cha = cykloheksyloalanina
Chg = cykloheksyloglicyna
DCC = dicykloheksylokarbodiimid
Dch = dicykloheksyloalanina
DCM = dichlorometan
DIPEA = diizopropyloetyloamina
DMAP = 4-dimetyloaminopirydyna
DMF = dimetyloformamid
181 405
Dpa = difenyloalanina
Dpg = difenyloglicyna
EDC = N'-(3-dimetyloaminopropylo)-N-etylokarbodiimid
Glu = kwas glutaminowy
LDA = diizopropyloamidek litu
Gly = glicyna
pHamb = para-hydroksyamidynobenzyl;
(Ham =hydroksyamidono)
HOBT = hydroksybenzotriazol
HoSu = hydroksysukcynoimid
Hyp = hydroksyprolina
Icc = kwas izochinolinokarboksylowy
iPr = izopropyl
Leu = leucyna
Man = kwas migdałowy
(Me)Val = N-metylo-walina
Msu = metioninosulfon
MTBE = eter tert-butylowo-metylowy
(alubp)Nal = (a- lub β-) naftyloalanina
NB = N-bromosukcynoimid
Ng = nafityloglicyna
Ph = fenyl
Phe = fenyloalanina
Phg = fenyloglicyna
2-Phi = kwas 2-perhydroindolo-karboksylowy
Pip = kwas pipekolinowy (piperydyno-2-karboksylowy)
piko = pikolil
np. 3-piko:
pip piperydynylo-metyl np. 4-pip:
Pro pym = Prolina = pirymidylo-metyl np. 5-pym:
181 405
PyBrop = heksafluoro-fosforan bromo-tris-pirolidyno-fosfoniowy
Pyr = kwas 3,4-pirolino-2-karboksylowy
Ta = tienyloalanina
TB AB = bromek tetrabutyloamoniowy
tBu = trzeciorzędowy butyl
TEA = trietyloamina
TEAC1 = chlorek tetraetyloamoniowy
TFA - kwas trifluorooctowy
Tgl = tienyloglicyna
Tia = kwas toazolidyno-4-karboksylowy
Tic = kwas tetrahydroizochinolilokarboksylowy
Tol = tolil
Trp = tryptofan
Val = walina
Z = benzyloksykarbonyl (=Cbz)
Przykłady:
A. Ogólne przepisy
A.I. Usuwanie i wprowadzanie grup zabezpieczających
A.I.a. Grupy zabezpieczające odszczepia się odpowiednio do metod opisanych przez
Gross'a i Meienhofefa (E. Gross, J. Meienhofer „The Peptides: Analysis Syn-
thesis, Biology”; 1. wydanie, tom 3, Academic Press, Nowy Jork 1981).
A.I.b. Grupy zabezpieczające Cbz odszczepia się albo hydrogenolitycznie według
standardowych warunków reakcji albo zapomocąHF według metody opisanej w Steward, J. M.; Young, J. D. „Solid Phase Peptide Synthesis” 2. wydanie; Pierce Chemical Company 1984).
A.I.c. Jeżeli zabezpieczona cząsteczka zawiera wyłącznie grupy zabezpieczające Boc, to odszczepia się je układem HCl/dioksan albo HCl/ chlorek metylenu albo CF3COOH/chlorek metylenu według standardowych warunków reakcji (patrz Bodansky, M. Bodansky, A. „The Practice of Peptide Synthesis” Springer- Verlag, 1984).
A.II. Ogólne przepisy hydrolizy grup estrowych
A.II.a. 1 mmol estru umieszcza się w THF (4 ml/mmol) w temperaturze 0°C. Następnie dodaje się 1,2 równoważnika LiOH (IM roztwór) i całość miesza przez noc w temperaturze pokojowej. Po wodnej obróbce otrzymuje się odpowiedni kwas.
A.II.b. 1 mmol estru umieszcza się w MeOH (4 ml/mmol) w temperaturze 0°C. Następnie dodaje się 1,2 równoważnika LiOH (lm roztwór) i całość miesza się przez noc w temperaturze pokojowej. Po wodnej obróbce otrzymuje się odpowiedni kwas.
A.II.c. 1 mmol estru miesza się w 2 ml 2N HCl przez noc w temperaturze pokojowej. Produkt poddaje się wodnej obróbce.
Α.ΙΠ. Ogólny przepis amidowania .
Α.ΠΙ.1. Opierając się na przepisie Vieweg'a i współpracowników (H. Vieweg i współpracownicy, Pharmazie 1984, 39,226) z nitryli wytwarza się amidyny, N-hydroksy-amidyny i N-amino-amidyny w następujący sposób:
równoważnik nitrylu rozpuszcza się w układzie pirydynaZ-trietyloamina (10/1; około 20-30 ml/g substancji). Potem roztwór nasyca się gazowym H2S i zamknięty odstawia na noc w temperaturze pokojowej. Następnie mieszaninę reakcyjną domieszkuje się do lodowatej wody zakwaszonej kwasem solnym, powstały osad odsącza się pod zmniejszonym ciśnieniem, przemywa dużąilęścią wody, po czym suszy. Substancję rozpuszcza się w acetonie (około 20-30 ml/g substancji). Po dodaniu Mel (1 ml/g substancji) odstawia się roztwór na noc. Przez dodanie eteru
181 405 dietylowego wytrąca się j odo wodorek estru kwasu S-metylo-tioimidowego i jeszcze raz w celu oczyszczenia wytrąca z układu MeOH/eter dietylowy.
Sól umieszcza się w absolutnym MeOH (około 30 ml/g substancji). Po dodaniu octanu amonu (w celu syntezy N-hydroksyamidyn stosuje się octan albo chlorek hydroksyloamoniowy, a w celu syntezy N-amino-amidyn stosuje się octan albo chlorek hydrazyniowy) miesza się całość przez noc w temperaturze pokojowej. Po przesączeniu zawiesiny usuwa się część rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem i przez dodanie eteru wytrąca się jodowodorek amidyny i odsącza pod zmniejszonym ciśnieniem. Potem surowy produkt oczyszcza się za pomocąHPLC z odwróconymi fazami.
A.IH.2. Do wyboru amidowanie przeprowadza się także za pomocą reakcji Pinnefa (D. Neilson in Patai „The Chemistry of Amidines and Imidates” strony 385-489, John Wiley Sons, Nowy Jork, 1975;R. Roger, D. Neilson Chem, Rev. 1961,61,179; poza tym patrz przykład Π).
Α.ΙΠ.3. Dalsza możliwość amidowania polega na przekształceniu grupy nitrylowej w grupę hydroksyamidynową za pomocą chlorowodorku hydroksyloaminy i następnego uwodorniania układem H2/nikiel Rane/a (albo H2/-Pd-C) do amidyny.
mmoli pochodnej nitrylu rozpuszcza się w 100 ml MaOH i po dodaniu 3 równoważników chlorowodorku hydroksyloaminy oraz 4,5 równoważników TEA miesza się w temperaturze pokojowej aż do całkowitego przereagowania. Następnie mieszaninę reakcyjną zatęża się i rozprowadza w DCM. Fazę organiczną przemywa się wodą(pH 5-6), suszy za pomocąNa2SO4 i zatęża. Pozostałość rozpuszcza się w 100 ml 5% metanolowego HO Ac i po dodaniu niklu Rane/a (do wyboru także Pd/C 10%) uwodornia się w atmosferze wodoru. Po całkowitym przereagowaniu substancji wyjściowej odsącza się katalizator i przesącz zatęża. Produkt w miarę potrzeby oczyszcza się albo za pomocą rozdzielenia chromatografią kolumnowąna żelu krzemionkowym albo za pomocą rozdzielenia przez HPLC z odwróconymi fazami.
A.IV. Ogólny przepis guanidowania amin
A.IV. 1. Wytwarzanie wolnych związków guanidynowych
Wolne związki guanidynowe syntetyzuje się wychodząc z odpowiednich amin jako prekursorów analogicznie do przepisu Millefa i współpracowników albo Moshefa i współpracowników (A. E Miller, J.J. Bischoff Synthesis 1986,777; K. Kim, Y.-T. Lin, H. S. Mosher Tetrahedron Letters 1988, 29,3183).
A.IV.l.a. 1 równoważnik K2CO3 i równoważnik aminy rozpuszcza się w 10 ml wody. Potem dodaje się 1 rónoważnik kwasu aminoiminometanosulfonowego w sposób porcjowany podczas silnego mieszania. Po 24-godzinnym mieszaniu mieszaninę reakcyjną sączy się. Odsączoną substancję stałą stanowi guanidyna.
A.IV. 1 .b. Równomolowe ilości aminy i kwasu aminoiminometanosulfonowego miesza się w temperaturze pokojowej w absolutnym MeOH (1 ml/mmol) aż do utworzenia się klarownego roztworu. Potem usuwa się rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i surowy produkt oczyszcza za pomocą HPLC z odwróconymi fazami.
Α.Γ/.2. Wytwarzanie alkoksykarbonyloguanidyn
Reakcje do alkoksykarbonyloguanidyn przeprowadza się analogicznie do poniższych przepisów literaturowych:
1. R. J. Bergeron, J.S. McManis J. Org. Chem. 1987, 52, 1700
2. R. Dubey, S. Abuzar, S. Sharma, R.K. Chatteijee J. Med. Cem. 1985, 28, 1748
3. S. Shawkat, S. Sharma Synthesis 1992, 664
4. A. S. Vendrini, P. Lucietto, G. Fossati, C. Giordani Tetrahedron Lett. 1992,33,6541
5. Z. P. Tian, P. Edwards, R.W. Roeske Int. J. Pept. Prot. Res. 1192, 40, 119
A.V. Ogólne metody estryfikacji
A.V.l. 1 równoważnik kwasu karboksylowego razem z 1,1 równoważnikiem chlorowodorku N'-(3-dimetyloaminopropylo)-N-etylokarbodiimidu, 2 równoważnikami alkoholu i katalitycznymi ilościami dimetyloaminopirydyny miesza się w chlorku metylenu przez noc w temperaturze pokojowej. Następnie roztwór rozcieńcza się chlorkiem metylenu, estrahuje 20% roztworem NaHSO4, suszy i zatęża pod zmniejszonym ciśnieniem.
181 405
A.V.2.1 równoważnik kwasu karboksylowego z odpowiednim alkoholem i katalitycznymi ilościami kwasu p-toluenosulfonowego w chloroformie (do wyboru także w toluenie) ogrzewa się do wrzenia. Po całkowitym przereagowaniu (kontrola DC) roztwór przemywa się nasyconym roztworem NaHCO3 i roztworem soli kuchennej, suszy i zatęża w wyparce obrotowej.
B. Ogólne strategie syntezy
Zastrzeżone związki można wytwarzać wieloma drogami.
1. Wychodząc z odpowiednich zabezpieczonych A-pochodnych W-A-OH można kolejno przyłączyć znanymi metodami syntezy elementy H-B-COOW (W' = alkil) i H-N(R')-C(R2R3)-(CH2)m-D-(NH)n-C(NH)NHR4, które każdorazowo występują w odpowiednio zabezpieczonej postaci (patrz schemat I).
Jak to jest przyjęte w chemii peptydów, pomiędzy poszczególnymi etapami przyłączania celowo grupy zabezpieczające centrów reakcji są odszczepiane do następnego przyłączenia. Wszystkie stosowane elementy albo znajdują się w handlu albo można je syntetyzować według przepisów znanych z literatury albo analogicznie do nich.
2. Syntezy można przeprowadzać także w odwrotnej kolejności przez przyłączenie H-N(R*)-C(R2R3)-(CH2)m-D-(NH)n-C(NH)NHR4 (R4 jest odpowiednią grupą zabezpieczającą) z odpowiednio zabezpieczoną W-B-COOH- i następne przyłączenie A-pochodnych W-A-OH (patrz schemat II).
3. Funkcje guanidynowe, amidynowe, N-hydroksyamidynowe lub N-aminoamidynowe wprowadza się albo w zabezpieczonej postaci (protonowanie albo zaopatrzenie w odpowiednie grupy zabezpieczające) z elementem H-N(R1)-C(R2R3)-(CH2)m-D-(NH)n-C(NH)NHR4 w wytwarzaniu substancji czynnych i następnie usuwa się grupy zabezpieczające, albo po połączeniu elementów na etapie W-A-B-CO-N(R,)-C(R2R3)-(CH2)m-D-NH2 wytwarza się przez guanylowanie albo W-A-B-CO-N(R*)- C(R2R3)-(CH2)m-D-CN przez amidowanie, N-hydroksyamidowanie albo N-aminoamidowanie.
(W-)A-OH + H-B-CO-OW' (W-)A-B-CO-OW'
I tW-)A-B-CO-OH + H-N(R1)-C(R2R3)-(CH2)m-D-E (W- ) A-B-CO-N (R1) -C (R2R3 ) - (CH2) m-D-E
I
A-B-CO-N (R1)-C(R2R3)-CH2)m-D- (NH) nC (NH)NH2
181 405
Schemat II w-B-CO-OH | + H-N(R1)-C(R2R3)-(CH2)m-D-E
W-B-CO-N (R1) -C (R2R3 ) - (CH2) m-D-E
I
H-B-CO-N(R1) -C (R2R3) - (CH2) m-D-E + (W-)A-OH (W- ) A-B-CO-N (R1) -C (R2R3) - (CH2)m-D-E
A-B-CO-N(R1) -C (R2R3) -CH2) m-D- (NH) n~C(NH) NH2
W jest jedną ze zwykłych, N-końcowych grup zabezpieczających (korzystnie Boc albo Cbz) albo grupą zabezpieczającą hydroksyl, a W oznacza metyl, etyl, tert-butyl albo benzyl, E oznacza -CN albo -(NH)n-C(NH)NHR4, przy czym R4 oznacza grupę zabezpieczającą. Dla syntezy guanidyny (n=l) E może oznaczać także -NH-R4 albo NH2.
Dla syntezy N-amidyno-piperydyn (n=O) E może oznaczać także R4 albo H.
Literatura dla chemii peptydów:
1. E. Gross, J. Meienhofer „The Peptides; Analysis, Synthesis, Biology”; 1 st ed. Vol. 1;
Academic Press, New York 1979
2. E. Gross, J. Meienhofer „The Peptides; Analysis, Synthesis, Biology”; 1 st. ed. Vol. 2,
Academic Press, New York 1980
3. E. Gross, J. Meienhofer „The Peptides; Analysis, Synthesis, Biology”; Ist. ed. Vol. 3, Academic Press, New York 1981
4. M.Defłher, E. Jaeger, P. Stelzel, P. Thamm, G. Wendenberg, E. Wunsch in HoubenWeyl „Methoden der Chemie”, 4. Aufl. Vol. XV/1, Herausg. E. Wunsch Georg Thieme Verlag Stuttgart, 1974
5. M. Defiher, E. Jaeger, P. Stelzel, P. Thamm, G. Wendenberg, E. Wunsch in HoubenWeyl „Methoden der Chemie”, 4. Aufl. Vol. XV/2, Herausg. E. Wunsch Georg Thieme Verlag Stuttgart, 1974
6. Bodansky, M. & Bodansky, A. „ThePractice of Peptide Synthesis”, Springer-Verlag,
1984
B.I. Łączenie elementów (W)A-OH i H-B-CO-N(R1)-C(R2R3)-(CH2)m-D-(NH)nC(NH)NHR4 albo H-B-CO-NiR^-C^R^CH^-D-CN odpowiednio do wzoru ogólnego 1 (R1, R2, R3 = H, alkil) i schematu Π.
Chlorowodorek HClxH-B-CO-N(R')-C(R2R3)-(CH2)m-D-(NH)nC(NH)NHR4 albo HClxH-B-CO-N(R')-C(R2R3)-(CH2)m-D-CN najpierw według standardowych warunków łączenia peptydów (patrz Bodansky, M. Bodansky, A. „The Practice of Peptide Synthesis” Springer- Verlag. 1984) wytwarza się z W-B-CO-OH (W = grupa zabezpieczająca, korzystnie Boc albo Cbz) i aminy H-N(R1)-C(R2R3)-(CH2)m-D-(NH)nC(NH)NHR4 albo N-N(R1)-C(R2R3)-(CH2)m-D-CN z następnym odszczepieniem grup zabezpieczających. Chlorowodorek poddaje się potem reakcji w następujący sposób do substancji (odpowiednio do wzoru ogólnego):
B.I. a. W-A-OH = zabezpieczony aminokwas (odpowiednio do ogólnego wzoru) równoważnik zabezpieczonego aminokwasu W-A-OH i 1,1 równoważnika chlorowodorku HC!xH-B-CO-N(R1)-C(R2R3)-(CH2)m-D-(NH)nC(NH)NHR4 albo HClxH-B-CO -N(R'- C(R2R3)
181 405
-(CH^-D-CN (odpowiednio do wzoru ogólnego 1) poddaje się reakcji do żądanego produktu według standardowych przepisów łączenia peptydów. Jeżeli E=CN, funkcję nitrylową odpowiednio do Α.ΠΙ. 1-3 przeprowadza się w grupę amidynowąalbo hydroksyamidynową. Następnie odszczepia się standardowymi metodami obecne grupy zabezpieczające.
B.I.b. A-OH=N-acylo-AS (AS stanowią aminokwasy wymienione pod A we wzorze ogólnym 1, acyl = HOOC-Cj^-alkilokarbonyl, Ct.12-alkilokarbonyl, fenylo-CM-alkilokarbonyl, aalbo P-naftylo-CM-alkilokarbonyl)
B.I.b. 1. Najpierw zabezpieczony aminokwas W-A-OH w sposób opisany pod B.I.a przyłącza się do opisanego tam chlorowodorku (R4 musi być zwykłągrupązabezpieczającą). Następnie usuwa się N-końcowągrupę zabezpieczającą aminokwasu (grupa zabezpieczająca musi być odszczepialna ortogonalnie do R4) i ten z kwasem karboksylowym acylOH (odpowiednio do ogólnego wzoru) poddaje się reakcji w standardowych warunkach łączenia peptydów do pożądanego produktu. W celu uwolnienia grupy amidynowej, N-amino-amidynowej, N-hydroksyamidynowej albo grupy guanidynowej odszczepia się ją (jeżeli pożądane) w standardowych warunkach (patrz rozdział A.I.). Jeżeli E = CN, to funkcje nitrylową odpowiednio do A. ΠΙ. 1-3 przeprowadza się w grupę amidynową albo hydroksyamidynową.
B.I.b.2. Najpierw N-końcowy aminokwas H-A-OCH3 przy N-końcowym poddaje się reakcji z kwasem karboksylowym acylOH (odpowiednio do wzoru ogólnego) w standardowych warunkach łączenia peptydów do N-acylowanego estru aminokwasu i następnie hydrolizuje grupę estrową. Potem acylowany aminokwas w sposób opisany pod B.I.b. 1 łączy się z chlorowodorkiem HClxH-B-CO-N(R1)-C(R2R3)-(CH2)m-D-(NH)nC(NH)NHR4 albo HClxH-B-CO-N(R') -C(R2R3)-(CH2)m-D-CN w standardowych warunkach.
Jeżeli E = CN, funkcję nitrylową odpowiednio do A.III. 1-3 przeprowadza się w grupę amidynową albo hydroksyamidynową. Następnie odszczepia się grupę zabezpieczającą.
B.I.c. A-OH = N-alkilo-AS (AS stanowią aminokwasy opisane pod A we wzorze ogólnym 1, alkil = Ci.I2-alkil, fenylo-CM-alkilen, HOOC-C^-alkilen, a- albo p-naftylo-CM-alkiIen)
Drogą syntezy (droga syntezy 1) jest budowa alkilowanego elementu A-OH (albo A-BCO-OH) z następnym łączeniem elementu H-B-CO-N(R1)-C(R2R3)-(CH2)m- D(NH)nC(NH)NHR4 (albo H-N(R')-C(R2R3)-(CH2)m-D-(NH)nC(NH)NHR4) albo H-B-CON(R‘)-C(R2R3)-(CH2)m-D-CN (albo H-N(R1)-C(R2R3)-(CH2)in-D-CN). Alternatywną drogą (droga syntezy 2) jest synteza elementu H-AS-B-CON^1)-C(R2R3)-C(R2R3)-(CH2)mD-(NH)nC(NH)NHR4 albo H-AS-B-CO-N(R1)-C(R2R3)-(CH2)m-D-CN z następnym N-końcowym alldlowaniem. Obecna grupa amidynowa albo guanidynowa musi być zabezpieczona.
Jeżeli E = CN, funkcję nitrylową odpowiednio do A.III. 1-3 przeprowadza się w grupę amidynową albo hydroksyamidynową.
Droga syntezy 2:
B.I.c. 1. 1 mmol H-AS-B-CO-N(R')-C(R2R3)-(CH2)m-D-(NH)nC(NH)NHR4 albo H-ASB-CO-NiR^-CiR^HCHJm-D-CN rozpuszcza się w MeOH (10 ml). Po dodaniu TEAC1 (1 mmol), NaBH3CN (0,7 mmola) i RCHO (1,05 mmola) miesza się całość przez noc. Usuwa się rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozprowadza w octanie etylu. Fazę organiczną przemywa się wodą(2x) i nasyconym roztworem soli kuchennej (lx) i suszy za pomocąNa2SO4. Po usunięciu rozpuszczalnika oczyszcza się surowy produkt stosując HPLC z odwróconymi fazami.
Jeżeli E = CN, funkcję nitrylową odpowiednio do A.III. 1 -3 przeprowadza się w grupę amidynową albo hydroksyamidynową.
B.I.c.2. 1 mmol H-AS-B-CO-N(R1)-C(R2R3)-(CH2)m-D-(NH)nC(NH)NHR4 albo H-ASB-CO(RI)-C(R2R3)-(CH2)m-D-CN umieszcza się w acetonitrylu razem K2CO3 (2,5 równoważników). Po dodaniu środka alkilującego mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze 60°C aż do całkowitego przereagowania substancji wyjściowej. Po ochłodzeniu mieszaninę reakcyjną poddaje się \yodnej obróbce i oczyszcza produkt za pomocą HPLC z odwróconymi fazami.
Jeżeli E = CN, funkcję nitrylową odpowiednio do A.III. 1 -3 przeprowadza się w grupę amidynową albo hydroksyamidynową
181 405
Droga syntezy 1:
Wytwarzanie alkilowanego elementu A-OH (A = N-alkilo-AS) prowadzi się analogicznie do przepisu literaturowego G. Iwasaki i współpracownicy (G. Iwasaki i współpracownicy Chem. Pharm.Bull. 1989,37,280 i Chem. Lett, 1988,1691). Następujący przepis opiera się na tym przepisie literaturowym:
B.I.c.3. 1,5 równoważnika H-AS-OCH3 albo H-AS-B-COOCH3 razem z 1 równoważnikiem środka alkilującego i 2 równoważnikami węglanu amonu w układzie nitrometan/woda miesza się przez 4 dni w temperaturze 60°C. Zestaw poddaje się obróbce wodnej i produkt oczyszcza za pomocą chromatografii. Po zabezpieczeniu fiinkcji N-alkiloaminy odpowiednią grupą zabezpieczaj ącązmydla się funkcję estru aminokwasu i produkt poddaje reakcji analogicznie do B.I.a.
B.I.c.4. Wytwarzanie elementu N-alkilo-AS-OCH3 albo N-alkilo-AS-B-COOCH3 można prowadzić także drogą redukcyjnego aminowania z H-AS-OCH3 albo H-AS-B-COOCH3 i aldehydu.
B.I.d. A-OH = N-podstawiony aminokarbonylo-AS (AS stanowią aminokwasy opisane pod A we wzorze ogólnym; Podstawiony aminokarbonyl = C^-alkiloaminokarbonyl, fenylo-C j ^-alkiloaminokarbony 1) równoważnik H-AS-B-CO-N(R1)-C(R2R3)-(CH2)m-D-(NH)nC(NH)NHR4 albo H-ASB-CO-N(R')-C(R2R3)-(CH2)m-D-CN poddaje się reakcji z różnymi izocyjanianami w standardowych warunkach reakcyjnych (Arnold i współpracownicy Chem. Rev. 1957, 57, 47) do odpowiednich pochodnych mocznika.
Jeżeli E = CN, funkcję nitrylową odpowiednio do A
Α.ΙΠ. 1-3 przeprowadza się w grupę amidynową albo hydroksyamidynową.
B.I.e. A = Xl5-(CH2)f-SO2 (X15 oraz f odpowiadają wariacjom opisanym pod A)
1,1 równoważnika chlorowodorku HCbcH-B-CO-NtR1)- C(R2R3)-(CH2)m-D(NH)nC(NH)NHR4 albo HClxH-B-CON(R>C(R2R3)-(CH2)m-D-CN poddaje się reakcji z 1,5 równoważnika diizopropyloetyloaminy, katalitycznymi ilościami dimetyloaminopirydyny i 1 równoważnikiem podstawionego sulfochlorku w chlorku metylenu. Po obróbce wodnej surowy produkt oczyszcza się za pomocą HPLC z odwróconymi fazami.
Jeżeli E = CN, funkcję nitrylową odpowiednio do A. III. 1-3 przeprowadza się w grupę amidynową albo hydroksyamidynową.
B.II. Połączenie aminy
H-N(R')-C(R2R3)-(CH2)m-D-(NH)nC(NH)NHR4 albo H-N(R1)-C(R2R3)-(CH2)tn-D-CN z elementem A-B-CO-OH (odpowiednio do wzoru ogólnego 1 i schematu I).
Element A-B-CO-OH najpierw syntetyzuje się analogicznie do ogólnych przepisów w rozdziale B.I. Następnie aminę H-N(R')-C(R2R3)-(CH2)m-D-(NH)nC(NH)NHR4łączy się z elementem A-B-CO-OH w niżej opisany sposób.
B.II.a. R1 = H, R2, R3 = H, CM-alkil, fenyl, fenylo-C^-alkilen, n=0
B.II.a. 1. Element A-B-CO-OH (jeżeli potrzeba zabezpieczony) poddaje się reakcji w standardowych warunkach łączenia peptydów z aminą H-N(R1)-C(R2R3)-(CH2)m-D -(NH)n C(NH)NHR4 (R4 = -CO-Cj.^-alkil, -CO-O-Cj.20-alkilj. Po obróbce wodnej surowy produkt oczyszcza się za pomocą HPLC z odwróconymi fazami. Substancje z R4 = H można otrzymać standardowymi metodami usuwania grup zabezpieczających.
B.II.a.2. Element A-B-COOH (jeżeli potrzeba zabezpieczony) poddaje się reakcji w standardowych warunkach łączenia peptydów z aminąH-N(R1)-C(R2R3)-(CH2)m-D-CN( R1, R2, R3, D, m odpowiadają wzorowi ogólnemu). Po obróbce wodnej surowy produkt oczyszcza się za pomocą HPLC z odwróconymi fazami. Otrzymany nitryl w sposób opisany w rozdziale Α.ΙΠ. przeprowadza się w amidynę (R4 = H), N-hydroksyamidynę (R4 =OH), N-amino-amidynę (R4 = NH2).
B.n.b. R1 = H, R2 = H, CM-alkil, R3 = H, CM-alkil, fenyl, fenylo-C^-alkilen, η = 1
B.II.b. 1. Element A-B-CO-OH (jeżeli potrzeba zabezpieczony) poddaje się reakcji w standardowych warunkach łączenia peptydów z aminą H-NfR^-CęR^j-iCH^m-D-fNHjnCCNHjNHR4 (R4 = -CO-Cj.^-alkil, -CO-O-C^-alkil). Po obróbce wodnej surowy produkt oczyszcza się za pomocą HPLC z odwróconymi fazami. Substancje z R4=H można otrzymać standardowymi metodami odszczepiania grup zabezpieczających.
181 405
B.II.b.2. Element A-B-COOH (jeżeli potrzeba zabezpieczony) poddaje się reakcji w standardowych warunkach łączenia peptydów z aminą H-N(R‘)-C(R2R3)-(CH2)m-D-NHW (W jest grupą zabezpieczającą ortogonalną do jednocześnie występujących grup zabezpieczających). Po obróbce wodnej surowy produkt oczyszcza się przez HPLC z odwróconymi fazami. Otrzymaną zabezpieczoną aminę uwalnia się standardowymi metodami odszczepiania grup zabezpieczających i w sposób opisany w rozdziale A.IV przeprowadza się w guanidynę (R4 = H).
B.II.C. R1 = CM-alkil
Te substancje wytwarza się w sposób opisany pod B.II.b. Reakcję łączenia prowadzi się z substancjami łączącymi chlorkiem piwaloilu, PyBrop (Castro i współpracownicy, Tetrahedron Lett. 1990, 31, 669; Castro i współpracownicy Tetrahedron Lett. 1991, 32, 1967; E. Trerot i współpracownicy Tetrahedron 1990, 47, 259) albo BOPC1 (M.J.O. Anteunis. Int. J. Pept. Prot. Res. 1987, 29, 574).
B.II.d. R3 = -CO-X20 albo CO-CO-X20 (odpowiednio do wzoru ogólnego)
B.II.d.l. R3 = -CO-X20 (X20 = OH, alkoksy, aryloksy, aryloalkoksy)
Element A-B-CO-N(R')-CR2(COOH)-(CH2)m-D-(NH)nC(NH)NHR4 albo A-BCO-N(R1)-C(R2(COOH)-(CH2)m-D-CN syntetyzuje się standardowymi metodami łączenia peptydów (porównaj rozdział Β.Π. a. 1.). Dla produktów z X20 - alkoksy, aryloksy albo aryloalkoksy C-końcowy kwas poddaje się reakcji standardowymi metodami estryfikacji (patrz A.VI.) do odpowiednich estrów. Jeżeli D ma przyłączoną jeszcze funkcję nitrylową, tę odpowiednio do A.III.1-3 przeprowadza się w grupę amidynowąlub hydroksyamidynową.
B.H.d.2. R3 = -CO-X20 (X20 - alkil, aryl, aryloalkil, CF3, C2F5)
Element A-B-CO-N(R')-CR2COOH)-(CH2)m-D-(NH)nC(NH)NHR4 wytwarza się w sposób opisany w B.II.d.l. Funkcję COX20 wytwarza się następnie w reakcji Dakin-Wesfa w standardowych warunkach reakcyjnych (W. Steglich, G. Hófle Angew. Chem. międzynarodowe wydanie 1969,8,981; W. Steglich, G. Hofle Chem. Ber. 1969,102,883). R4 musi dla reakcji być grupą alkoksykarbonylową (korzystnie Boc albo Cbz). Alternatywnie do tego w reakcji DakinWesfa można stosować także A-B-CO-N(R1)-C(R2COOH)-(CH2)m-D-CN. W tym przypadku funkcję nitrylową przeprowadza się następnie odpowiednio do Α.ΙΪΙ. 1-3 w grupę amidynową albo hydroksyamidynową.
Ogólny przepis doświadczalny dla reakcji Dakin-Wesfa brzmi jak następuje:
równoważnik N-końcowo zabezpieczonego tripeptydu razem z 2,5 równoważnikami trietyloaminy, 5 równoważnikami bezwodnika (ZX20-C(O)-O-(O)C-X20), odpowiednio do wzoru ogólnego 1) i 0,1 równoważnika dimetyloaminopirydyny miesza się w temperaturze 50-60°C aż nie obserwuje się już wydzielania CO2. Potem mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze 60°C przez 2 godziny z nasyconym roztworem Na2CO3. Mieszaninę dzieli się między octan etylu i nasycony roztwór NaHCO3 i następnie fazę organicznąestrahuje się nasyconym roztworem NaHCO3(2x) i 20% roztworem NaHSO4, suszy się za pomocąNa2SO4 i zatęża w wyparce obrotowej. Surowy produkt oczyszcza się za pomocą HPLC z odwróconymi fazami.
B.II.d.3. R3 = -CO-X20 (X20 = naturalny aminokwas)
Element A-B-CO-N(R')-CR2(COOH)-(CH2)m-D-(NH)nC(NH)NHR4 wytwarza się w sposób opisany w B.II.d. 1. R4 dla następnej reakcji musi być grupąalkoksykarbonylową(korzystnie Boc albo Cbz). Alternatywnie do tego do następnej reakcji można stosować także A-BCO-N(R')-CR2(COOH)-(CH2)m-D-CN. Te elementy poddaje się następnie reakcji w standardowych warunkach łączenia peptydów z C-końcowo zabezpieczonym aminokwasem. Żądane produkty uwalnia się następnie przez usunięcie grup zabezpieczających (analogicznie do A.I. i Α.Π.) albo funkcję nitrylową odpowiednio do Α.ΠΙ. 1-3 przeprowadza się w grupę amidynową albo hydroksyamidynową.
B.II.d.4. R3 = -CO-CO-X20
Sposób postępowania w celu zbudowania tych substancji wynika ze zgłoszenia PCT WO 94/08941. Odpowiednio do tego przepisu najpierw syntetyzuje się element W-N-(R*)-CR2(COCO-X20)-D-(ŃH)n-C(NH)NHR4 (W jest odpowiednią grupą zabezpieczającą i musi być ortogonalny do R4):N-końcowo zabezpieczony aminokwas W-NH-CR2(COOH)-(CH2)m-D-(NH)n
181 405
-C(NH)NHR4 (R4 musi być ortogonalną do W grupą zabezpieczającą) najpierw przeprowadza się w cyjanohydrynę W-NH-C(U)-(R2)-CH(OH)-CN (z U = -CH2)m-D-(NH)nC(NH)NHR4).
Następnie funkcję nitrylową przeprowadza się w funkcję karboksylową, grupę karboksylową estryfikuje się w odpowiednich warunkach estryfikacji (patrz A.V.), N-końcową grupę zabezpieczającą W odszczepia i otrzymaną aminę łączy się z elementem A-B-CO-OH.
a. W celu utworzenia produktów z X20 = CM-alkoksy, fenylo-CM-alkoksy grupę X20 wprowadza się przez transestryfikację.
b. Dla tworzenia produktów z X20 = aminokwas następuje hydroliza C-końcowego estru z następnym przyłączeniem aminokwasu.
c. Dla tworzenia produktów z X20 = H. CM-alkil, fenyl, fenylo-CM-alkilen, -CF3, -C2F5 C-końcową grupę estrową najpierw hydrolizuje się, potem przeprowadza w amid Weinreb'a, a następnie poddaje się reakcji z nukleofilami odpowiadającymi X20.
Tak otrzymany element A-B-CO-NR1-C(U)(R2)-CH(OH)-C(O)-X20 utlenia się do ketoamidu w warunkach utleniania Swem'a. Następnie odszczepia się w standardowych warunkach jeszcze obecne grupy zabezpieczające.
C. Wytwarzanie substancji wyjściowych
C.l. Wytwarzanie Boc-(D)PheOSu równoważnik Boc-(D)Phe-OH z 1,05 równoważnika hydroksysukcynoimidu i 1,05 równoważnika dicykloheksylokarbodiimidu mieszano przez noc w temperaturze pokojowej w acetonitrylu (2,5 ml/mmol). Następnie przesączono zawiesinę i przesącz zatężano w wyparce obrotowej. Otrzymano produkt z prawie ilościową wydajnością.
C.2 Wytwarzanie Boc-(D,L)Dpa-OH
Boc-(D,L)Dpa-OH wytworzono odpowiednio do przepisu Kakkafa i współpracowników (L. Cheng, C.A. Goodwin, M.F. Schully, V.V. Kakkar J. Med. Chem. 1992, 35, 3364).
C.3. Wytwarzanie Boc-(D,L)Dch-OH
Boc-(D,L)Dpa-OH (1 mmol) w 12 ml MeOH uwodorniono przy użyciu katalitycznych ilości 5% Rh/Al2O3 pod ciśnieniem 5 barów (0,5 MPa). Po przesączeniu i usunięciu rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano produkt z ilościową wydajnością.
C.4. Wytwarzanie Boc-l-(D,L)Tic-OH
Boc-l-(D,L)Tic-OH wytworzono według przepisu R.T. Shuman'a i współpracowników (R.T. Shuman i współpracownicy, J. Med. Chem. 1993, 36, 314).
C.5. Wytwarzanie Cbz-(D)PhePro-OSu
i. 30 g Cbz-(D)PheOH, 11,54 g hydroksysukcynoimidu, 20,68 g dicykloheksylokarbodiimidu i 300 ml dimetoksyetanu mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Następnie przesączono zawiesinę, przesącz zatężono w wyparce obrotowej i pozostałość rozpuszczono w 200 ml acetonitrylu. Odsączono wytrącony dicykloheksylomocznik i przesącz zatężono. Otrzymano 40 g sukcynoimidoestru w postaci białej substancji stałej.
ii. 40 g Cbz-(D)PheOSu, 17,31 g proliny, 12,63 g NaHCO3,225 ml wody i 225 ml dimetoksyetanu mieszano przez noc w temperaturze pokojowej (wydzielanie gazu). Następnie usunięto dimetoksyetan pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostały wodny roztwór nastawiono IN HCl na pH 2. Wydzielony olej ekstrahowano chlorkiem metylenu. Połączone ekstrakty chlorku metylenu przemyto nasyconym roztworem soli kuchennej i po wysuszeniu za pomocąNa2SO4 zatężono w wyparce obrotowej. Otrzymano 39,7 g Cbz-(D)PheProOH w postaci białej substancji stałej.
iii. 39,7 g Cbz-(D)PheProOH, 11,53 g hydroksysukcynoimidu, 20,66 g dicykloheksylokarbodiimidu i 400 ml dimetoksyetanu mieszano przez noc w temperaturze pokojowej.
Następnego dnia odsączono dicykloheksylomocznik, przesącz zatężono i pozostałość rozprowadzono w 300 ml acetonitrylu. Odsączono jeszcze raz wytracony dicykloheksylomocznik i przesącz zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem.
Otrzymano 48,92 g hydroksysukcynoimido-estru.
C.6. Wytwarzanie Boc-zabezpieczonych pochodnych fenyloalaniny
O ile aminokwasów H-A-OH albo Boc-A-OH nie było w handlu, wytwarzano je analogicznie do znanych z literatury przepisów, (przegląd: Houben-Weyl, tom E 16d/część 1 strona 406 i
181 405 dalsze). Często stosowanymi substancjami wyjściowymi dla pochodnych alaniny były ester etylowy kwasu benzofenonoiminooctowego, ester dietylowy kwasu acetamidomalonowego i ester etylowy kwasu izonitrylooctowego.
Przykładowo można wymienić równoważnik difenyloglicynoiminy, 3 równoważniki K2CO3 i odpowiednio bromku benzylu (do wyboru także chlorek lub jodek) ogrzewano w acetonitrylu przez noc do wrzenia. Po ochłodzeniu mieszaninę reakcyjną przesączono i przesącz zatężono. Potem pozostałość mieszano w IN HCl aż do całkowitego rozszczepienia iminy. Następnie fazę wodną ekstrahowano octanem etylu, zalkalizowano za pomocą Na2CO3 i ekstrahowano octanem etylu. Połączone ekstrakty organiczne wysuszono za pomocą Na2SO4 i zatężono w wyparce obrotowej. Pozostałość, pochodną fenyloalaniny, zabezpieczono N-końcowo w standardowych warunkach grupą zabezpieczającą (korzystnie Boc lub Cbz).
C.7. Wytwarzanie Boc-zabezpieczonych pochodnych glicyny
Wytwarzanie różnych pochodnych glicyny prowadzono, np. wychodząc z estru etylowego kwasu izonitrylooctowego i odpowiedniego ketonu (patrz H.-J. Pratorius, J. Flossdorf, M.-R. Kula Chem. Ber. 195, 108, 3079).
Boc-suberyloglicynę syntetyzowano analogicznie do literatury (O.P. Goel i współpracownicy, Tetrahedron Lett. 1993, 34, 953).
Boc-(3-Ph)-Pro-OH syntetyzowano analogicznie do przepisu J. Y.L. Chung'a i współpracowników (J.Y.L. Chung i współpracownicy, J. Org. Chem. 1990, 55, 270).
Tetralinyloglicynę wytworzono wychodząc z 1,2-dihydronaftalenu; 1,2-dihydronaftalen przeprowadzono najpierw z HBr w 1-tetralilobromek (analogicznie do J. Med. Chem. 1994,37, 1586). Następnie bromek poddano reakcji z estrem dietylowym kwasu acetamidomalonowego, rozszczepiono hydrolitycznie i otrzymany α-aminokwas przeprowadzono w standardowych warunkach w Boc-zabezpieczoną postać.
C.8. Wytwarzanie Boc-(D)-(a-metylo)-Cha-OH
Boc-(D)-(a-metylo)-Cha-OH wytworzono przez uwodornienie (D)-(a-metylo)-Phe-OH i następne wprowadzenie grupy zabezpieczającej Boc. Dalsze możliwości syntezy a-podstawionych aminokwasów stanowią synteza Bucherera wychodząca z ketonów oraz α-alkilowanie a-aminokwasów.
C.9. Wytwarzanie pochodnych kwasu hydroksyoctowego
Pochodne kwasu hydroksyoctowego wytworzono albo analogicznie do S. Bajusz'a (opis patentowy WO93/18060) albo wychodząc z odpowiednich pochodnych estru metylowego kwasu octowego przez α-hydroksylowanie za pomocą odczynnika Davis'a (F. A. Davis, L.C. Vishwakarma, J. M. Billmers J. Org. Chem. 1984, 49, 3241).
C.10. p-(2-aminoetylo)-benzonitryl:
Wytwarzanie następowało według opisu patentowego EP 445796
C. 11. p-cyjanobenzyłoamina:
C. 11 .a. 200 g (1,02 mola) bromku 4-cyjanobenzylu, 700 ml toluenu, 200 g (3,07 moli) azydku sodu, 32,9 g TB AB i 700 ml wody mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Następnie rozdzielono obydwie fazy i fazę toluenowąjeszcze raz przemyto wodą. Objętość rozpuszczalnika zmniejszono pod zmniejszonym ciśnieniem do 1/5.
C.ll.b. 267,6 g trifenylofosfiny (1,02 mola) umieszczono w 500 ml tetrahydrofuranu w temperaturze 10°C. Do tego roztworu wkroplono powoli azydek rozpuszczony w 165 ml tetrahydrofuranu (wydzielanie azotu). Pod koniec dodwania dodano 27,6 ml (1,53 moli) wody powoli i całość mieszano przez 48 godzin w temperaturze pokojowej. Roztwór zatężono potem w wyparce obrotowej i pozostałość rozprowadzono w zimnym 3N HCl (1 litr). Wytrąconą substancję stałą odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem i przesącz przemywano toluenem aż do całkowitego usunięcia tlenku trifenylofosfiny. Potem kwaśną fazę wodną nastawiono na pH = 9 za pomocą stałego Na2CO3, odsączono wytrąconą substancję stałą i przesącz ekstrahowano eterem dietylowym. Substancję stałą rozpuszczono w eterze dietylowym i razem z eterowymi ekstraktami wysuszono. Następnie zmniejszono objętość eteru i wytrącono chlorowodorek w wyniku
181 405 przepuszczania gazowego HCl. Sól odsączono, przemyto eterem dietylowym i wysuszono na powietrzu (sól sublimuje w wysokiej próżni). Wydajność: 137,6 g
C/l 1/c/ Wytwarzanie p-cyjanobenzyloaminy z bromku p-cyjanobenzylu przeprowadzano także poprzez ftalimid z następnym rozszczepieniem przez wodzian hydrazyny z dobrymi wydajnościami.
Odpowiednia jest również synteza poprzez urotropiniowąsól (W. Walter i inni, Ann. 1962, 660, 60).
C.12. m-cyjanobenzyloamina:
Wytwarzanie prowadzono według danych literaturowych (Pharmazie 1978, 33, 15)
C. 13. (D,L)-l-(4-cyjanofenylo)-etyloamina
C. 13.a. N-(p-cyjanobenzylo)-benzofenońoimina
Do roztworu 150 g (0,8 mola) 97% benzofenonoiminy i 144,8 g (0,74 mola) bromku p-cyjanobenzylu w 450 ml acetonitrylu dodano 270 g (2,0 mole) bezwodnego K2CO3 i mieszano przez 6 godzin w temperaturze pokojowej. Po odsączeniu pod zmniejszonym ciśnieniem nieorganicznej soli oddestylowano rozpuszczalnik w wysokim stopniu, pozostałość zadano 300 ml wody i ekstrahowano kilkakrotnie octanem etylu. Fazę organiczną przemyto 2 razy wodą wysuszono nad Na2SO4 i zatężono do sucha. Po ekstrahowaniu na ciepło eterem otrzymano 180 g białych kryształów o temperaturze topnienia 101-102°C.
C. 13 .b. 1 -(4-cyjanofenylo)etyloamina
Do roztworu diizopropyloamidku litu, wytworzonego z 8,15 g (0,08 mola) diizopropyloaminy i 48,3 ml (0,08 mola) 15% roztworu butylolitu w heksanie - w 100 ml absolutnego tetrahydrofuranu wkroplono w temperaturze -70°C 20,7 g (0,07 mola) N-(p-cyjanobenzylo)-benzofenonoiminy i mieszano dalej przez 15 minut. Potem wkroplono 9,94 g (0,07 mola) jodku metylu i pozwolono mieszaninie reakcyjnej wzrosnąć do temperatury pokojowej. Po dodaniu 100 ml wody ekstrahowano kilkakrotnie eterem, fazę eterową przemyto 5% roztworem kwasu cytrynowego, 5% roztworem NaHCO3 i wodą wysuszono nad Na2SO4 i oddestylowano eter. Pozostałość rozpuszczono w 150 ml tetrahydrofuranu, dodano 100 ml IN HCl i mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Z mieszaniny reakcyjnej oddestylowano pod zmniejszonym ciśnieniem tetrahydrofuran. Pozostałą fazę kwasową ekstrahowano kilkakrotnie eterem w celu usunięcia benzofenonu, następnie fazę kwasową zalkalizowano podczas chłodzenia lodem wodnym roztworem K2CO3 i oleistą zasadę ekstrahowano chlorkiem metylenu. Ekstrakt wysuszono nad K2CO3. Po odciągnięciu chlorku metylenu pozostało 9,7 g (95%) żółtawego oleju, który bez dalszego oczyszczania użyto do reakcji następczej.
C. 14. 4-aminometylo-3-metoksy-benzonitry 1:
C;14.a. 3- nitro-4-metylo-benzonitryl
Do 11 dymiącego kwasu azotowego dodano w temperaturze -10°C w ciągu 90 minut 399 g (2,56 moli) p-tolunitrylu. Po upływie godziny od dodania mieszaninę wylano na 2,5 1 układu lód/H2O, przy czym wytrąciła się substancja stała, którą oddzielono przez filtrowanie na nuczy i przemyto wodą do uzyskania obojętnej wartości pH. Wydajność produktu wynosiła 363 g (88%).
‘H-NMR (CDC13; δ w ppm): 8,3 (d, 1H); 7,8 (dd, 1H); 7,5 (dd, 1H); 2,7 (s, 3H).
C.14.b. 3-amino-4-metylo-benzonitrył
120 g 3-nitro-4-metylo-benzonitrylu przeprowadzono w stan zawiesiny w 1,2 1 EtOH i uwodorniono w temperaturze pokojowej w obecności 7 g Pd/C (10%) stosując 50 1 wodoru. Po oddzieleniu katalizatora przez masę celitu odciągnięto rozpuszczalnik i otrzymano 95 g czystego produktu (97%).
‘H-NMR (DMSO-d6; δ w ppm): 7,1 (dd, 1H); 6,90 (d, 1H); 6,85 (dd, 1H); 5,35 (s, 2H, NH2); 2,15 (s, 3H)
C. 14.c. 3-hydroksy-4-metylo-benzonitry 1
Do 85 g (0,72 mola) 3-amino-4-metylo-benzonitrylu w 1,816N HCł wkroplono w temperaturze 0-5°C w ciągu 30 minut roztwór 49,2 g (0,72 mola) NaNO2 w 217 ml wody. Następnie mieszano przez dalsze 30 minut w temperaturze 0-5°C i potem jeszcze przez godzinę w temperaturze wrzenia. Po ochłodzeniu roztworu można było ekstrahować produkt octanem etylu i z nie
181 405 go w postaci fenolami lodowato zimnym 5N NaOH. Potem fazę wodną zakwaszono 6N HCl do pH 3 i produkt ekstrahowano octanem etylu. Otrzymano 41 g (43%) fenolu;
‘H-NMRCDMSO-d^wppm): 10,3 (s, OH); 7,25 (dd, 1H); 7,15(d, 1H);7,1 (dd, 1H);2,2O (s, 3H)
C. 14.d. 3-metoksy-4-metylo-benzonitryl g (0,11 mola) 3-hydroksy-4-metylo-benzonitrylu, rozpuszczonego w 30 ml DMF, wkroplono do zawiesiny złożonej z 0,11 mola NaH i 30 ml DMF i mieszano tak długo, aż już nie obserwowano wydzielania H2. Potem wkroplono 10,6 ml (0,17 mola) jodku metylu i mieszano przez godzinę w temperaturze pokojowej. Roztwór wylano na wodę z lodem i produkt ekstrahowano układem eter/octan etylu 7:1. Po odciągnięciu rozpuszczalnika produkt rozpoczął powoli krystalizować. Otrzymano 14,8 g (89%) produktu.
Ή-NMR (CDC13; δ w ppm): 7,2 (m, 2H); 7,02 (s, 1H); 3,85 (s, 3H); 2,25 (s, 3H);
C. 14.e. 4-bromometylo-3-metoksy-benzonitryI
14,7 g (0,1 mola) 3-metoksy-4-metylo-benzonitrylu rozpuszczono w 210 ml 1,2-dichloroetanu, bromowano w sposób porcjowany w ciągu godziny w temperaturze 82°C stosując 19,1 g (0,11 mola) NB S w obecności katalitycznych ilości AIBN i po zakończeniu dodawania mieszano przez dalsze 30 minut w temperaturze 82°C. Po dodaniu n-heptanu oddzielono wytrącony sukcynoimid i odciągnięto rozpuszczalnik. Produkt obok małych ilości substancji wyjściowej zawierał jeszcze ślady odpowiedniego bromku benzylidenu.
Ή-NMR (DMSO-d6; δ w ppm): 7,60 (dd, 1H); 7,50 (d, 1H); 7,40 (dd, 1H); 4,68 (s, 2H); 3,96 (s, 3H)
C. 14.f. 4-ftalimidometylo-3-metoksy-benzonitryl
24,4 g (108 moli) 4-bromometylo-3-metoksy-benzonitrylu, rozpuszczonego w 125 ml DMF i 20,0 g ftalimidku potasu mieszano przez 24 godziny w temperaturze pokojowej i potem jeszcze przez godzinę w temperaturze 50°C. Mieszaninę wylano na wodę, przy czym wytrącił się produkt w postaci stałej substancji. Otrzymano 21,5 g (68%) produktu.
Ή-NMR (DMSO-d6; δ w ppm): 7,9 (m, 4H); 7,5 (d, 1H); 7,35-7,25 (m, 2H); 7,78 (s, 2H); 3,92 (s, 3H)
C. 14.g. 4-aminometylo-3-metoksy-benzonitryl
21,2 g (73 mmoli) 4-ftalimidometylo-3-metoksy-benzonitrylu rozpuszczono w 290 ml THF, dodano 10,6 ml wodzianu hydrazyny i mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Potem wkroplono 180 ml 2N HCl i po 1,5 godziny odciągnięto całkowicie rozpuszczalnik. Pozostałość rozprowadzono w MTBE, ekstrahowano IN HCl, za pomocą 2N NaOH nastawiono na pH 9-10 i ekstrahowano za pomocą DCM. Otrzymano 8,0 g (68%) produktu.
Ή-NMR (DMSO-d6; δ w ppm): 7,55 (dd, 1H); 7,40 (dd, 1H); 7,37 (d, 1H); 3,85 (s, 3H); 3,70 (s, 2H); 2,5-1,6 (NH2)
C.15. 4-aminometylo-3-izopropoksy-benzonitryl
C. 15.a. 3-izopropoksy-4-metylo-benzonitryl
7,0 g (52,6 mmoli) 3-hydroksy-4-metylo-benzonitrylu deprotonowano za pomocą 57,8 mola NaH w 100 ml DMF i zadano 7,4 ml 2-bromopropanu w temperaturze 0°C. Po 45 minutach podniesiono temperaturę na 50°C i mieszano przez dalsze 5 godzin. Mieszaninę reakcyjną wylano na wodę i produkt ekstrahowano eterem. Produkt oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: dichlorometan/10% heptanu). Otrzymano 6,3 g (68%); temperatura topnienia: 60-61°C.
C. 15.b. 4-bromometylo-3-izopropoksy-benzonitryl
6,1 g (33,4 mmoli) 3-izopropoksy-4-metyIo-benzonitrylu bromowano analogicznie do przykładu (C.14.e) za pomocą NBS i AIBN. Produkt powstał z prawie ilościową wydajnością.
Ή-NMR (DMSO-d6; δ w ppm): 7,65-7,30 (3H, aromaty-H); 4,85 (1H, CH); 4,63 (2H, CH2); 1,40-1,25 (6H, 2 x CH3)
C.15.c.,4-aminometylo-3-izopropoksy-benzonitryl (chlorowodorek)
8,8 g (33,4 mmoli) bromku (i) rozpuszczono w 100 ml MeOH i w temperaturze 40°C wkroplono powoli do 150 ml MeOH nasyconego amoniakiem. Odciągnięto rozpuszczalnik, produkt
181 405 rozprowadzono w dichlorometanie, przemyto IN ługiem sodowym i wytrącono eterowym HCl jako chlorowodorek. Otrzymano 2,6 g.
Ή-NMR (DMSO-d6; δ w ppm): 8,6 (3H, NH3 +), 7,65-7,40 (3H, aromaty-H); 4,80 (1H, CH); 4,00 (2H, CH2), 1,4-1,3 (6H, 2xCH3)
C. 16. 4-aminometylo-3-chloro-benzonitryl
C. 16.a. 4-bromometylo-3-chloro-benzonitryl
3-chloro-4-metylo-benzonitryl bromowano analogicznie do przykładu (C.14.e.) za pomocą NB S i AIBN
Ή-NMR (DMSO-d6; δ w ppm): 8,10 i 7,85 (3H, aromaty-H); 4,80 (2H, CH2)
C. 16 .b. 4-aminometylo-3 -chloro-benzonitry 1
10,0 g bromku poddano reakcji analogicznie do przykładu (C. 14.f.) z ftalimidkiem potasu. Otrzymano 9,6 g ftalimidometylo-3-chloro-benzonitrylu, który rozszczepiono wodzianem hydrazyny analogicznie do przykładu (C.14.g.). Wolną aminę (4,0 g) otrzymano przez ekstrakcję dichlorometanem z fazy wodnej nastawionej ługiem sodowym na pH 9-19.
lH-NMR (DMSO-d6; δ w ppm): 7,95-7,78 (3H, aromaty-H); 3,85 (2H, CH2); 2,1 (szeroki sygnał, 2H, NH2)
D. Przykłady
Przykład I.
Boc-(D)-Phe-Pro-NH-(4-Am)-2-fenetyl
Do roztworu 10 mmoli Boc-(D)-Phe-Pro-OH i 11 mmoli N-metylomorfoliny w 10 ml DMF dodano w temperaturze -15°C w ciągu 2 minut 10 mmoli estru izobutylowego kwasu chloromrówkowego, mieszano dalej przez 10 minut i następnie dodano roztwór 10 mmoli p-cyjanobenzyloaminy i 11 mmoli N-metylomorfoliny w 3 ml DMF. Po 3 godzinnym dalszym mieszaniu w temperaturze -15°C według kontroli DC (DCM/MeOH, 9/1) już nie był wykrywalny związek wyjściowy.
W celu wyodrębnienia mieszaninę reakcyjną wlano do 200 ml wody, przy czym wydzielił się olej, który po krótkim czasie zestalił się i po rozdrobnieniu odsączono go pod zmniejszonym ciśnieniem. Jeszcze wilgotnąpozostałość rozpuszczono w mieszaninie złożonej z 250 ml octanu etylu i 50 ml eteru i kolejno przemyto 5% wodnym roztworem kwasu cytrynowego, wodorowęglanu i nasyconego roztworu soli kuchennej. Po wysuszeniu nad Na2SO4 oddestylowano rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość zadano n-heksanem i następnie odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem. Po przekrystalizowaniu z 50 ml octanu etylu otrzymano 7,4 mmoli produktu czystego według DC, który analogicznie do Α.ΠΙ. 1 metodąH2S poddano reakcji do j odo wodorku amidyny.
Otrzymano żółtawe kryształy o temperaturze topnienia 158-165°C FAB-MS: 508 (M+H+).
Przykład!!
Boc-(D)-Phe-Pro-NH-(4-Am)-2-fenetyl
Odszczepienie grupy Boc ze związku przykładu I przeprowadzono analogicznie do A.I.c. Jako mieszaninę rozpuszczalników zastosowano tu dichlorometan/octan etylu 1:1. Otrzymano dichlorowodorek w postaci białych kryształów o temperaturze topnienia 203-206°C (rozkład); FAB-MS: 408 (M+H+).
Przykład ΠΙ
Boc-(L)-Phe-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono wychodząc z Boc-(L)-PheOH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCl analogicznie do B.I.i w wyniku następnej reakcji nitrylu do amidyny analogicznie do Α.ΠΙ. 1. Otrzymany przy tym jodowodorek amidyny przez octanowy wymieniacz jonów (IRA 420) przekształcono w octan amidyny.
Ή-NMR (d6-DMSO; δ w ppm): 8,4 (m, 1H, NH); 7,75 (d, 2H, Ar-H), 7,45 (d, 2H, Ar-H); 7,2 (m, 5H, Ar-H); 7,18/7,02 (2d, 1H, NH); 4,48-4,18(m, 4H, CH2/2-a-H); 3,6 (m, 2H, Pro); 3,0-2,7 (m, 2H, CH2-Ph); 2,18-1,8 (m, 4H, Pro); 1,3-1,2 (2s, 9H, Boc) MS: 494 (M+H+); 394 (-Boc); temperatura topnienia: 142°C
181 405
Przykład IV
H-(L)-Phe-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc analogicznie do A.I.c. ze związku przykładu III. Otrzymany dichlorowodorek przekształcono drogą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym przez dodanie kwasu octowego w dioctanie o temperaturze topnienia 69°C; FAB-MS: 394 (M+H+)
PrzykładV
Boc-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb
Do roztworu 5,1 g (14,2 mmoli) Boc-D-Phe-Pro-OH i 1,53 g (15,2 mmoli) N-metylomorfoliny w 15 ml DMF dodano w temperaturze -15°C w ciągu 2 minut 2,0 g (14,6 mmoli) estru izobutylowego kwasu chloromrówkowego, mieszano przez 10 minut dalej i następnie dodano roztwór 1,9 g (14,2 mmoli) p-cyjanobenzyloaminy i 1,53 g N-metylomorfoliny w 3 ml DMF. Po 3-godzinnym dalszym mieszaniu w temperaturze -15°C według kontroli DC (CH2Cl2/MeOH, 9/1) już nie był wykrywalny żaden związek wyjściowy.
W celu wyodrębnienia mieszaninę reakcyjną wlano do 200 ml wody, przy czym wydzielił się olej, który po krótkim czasie zestalił się i po rozdrobnieniu odsączono go pod zmniejszonym ciśnieniem. Jeszcze wilgotnąpozostałość rozpuszczono w mieszaninie złożonej z 250 ml octanu etylu i 50 ml eteru, i przemyto kolejno 5% wodnym kwasem solnym, roztworem wodorowęglanu sodu i nasyconym roztworem soli kuchennej. Po wysuszeniu nad Na2SO4 oddestylowano rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość zadano n-heksanem i potem odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem. Po przekrystalizowaniu z 50 ml octanu etylu otrzymano 5,6 g czystego według DC Boc-(D)-Phe-Pro-p-cyjano-benyloamidu o temperaturze topnienia 156-157°C.
Tworzenie tioamidu: 4,1 g powyższego związku i 4 ml trietyloaminy rozpuszczono w 40 ml pirydyny, w temperaturze 0°C nasycono za pomocą H2S i odstawiono na noc w temperaturze pokojowej. Według kontroli DC (CH2Cl2/MeOH, 9/1) przereagowanie do tioamidu było całkowite. W celu wyodrębnienia oddestylowano w wysokim stopniu pirydynę pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość rozprowadzono w 250 ml octanu etylu i przemyto roztworem soli kuchennej, 5% roztworem kwasu cytrynowego i roztworem NaHCO3. Po wysuszeniu i oddestylowaniu rozpuszczalnika otrzymano 4,1 g czystego krystalicznego tioamidu.
Tworzenie amidyny: Tioamid rozpuszczono w 150 ml acetonu i w temperaturze pokojowej dodano 7 ml jodku metylu, po czym odstawiono na noc. Po odciągnięciu rozpuszczalnika bezpostaciową pozostałość wymieszano z suchym eterem i następnie wysuszono. Jodowodorek estru metylowego kwasu S-metylo-tioimidowego rozpuszczono w 50 ml etanolu, zadano 15 ml 10% roztworu octanu amonu i ogrzewano przez 3 godziny w temperaturze 60°C. W celu wyodrębnienia odciągnięto rozpuszczalnik, pozostałość rozpuszczono w 100 ml CH2C12, odsączono nierozpuszczalne składniki i następnie oddestylowano CH2C12. Przez ekstrahowanie na ciepło mieszaniną octan etyłu-eter dietylowy oddzielono rozpuszczalne w niej zanieczyszczenia. Otrzymaną mieszaninę soli jodek-octan rozpuszczono w acetonie/wodzie (3/2) i za pomocąoctanowego wymieniacza jonów IRA przeprowadzono w sam octan. Roztwór zatężono do sucha i pozostałość poddano liofilizacji. Wyodrębniono, 3,8 g czystego według DC (CH2Cl2/MeOH/50% lodowaty kwas octowy, 20/5/1) Boc-D-Phe-Pro-NH-pAmb w postaci octanu. Temperatura topnienia: 195-200°C (rozkład).
Przykład VI. Ac-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb
10,4 g (0,05 mola) Ac-D-Phe-OH, 6,3 g (0,055 mola)
N-hydroksysukcynoimidu i 11,4 g (0,055 mola) dicykloheksylokarbodiimidu rozpuszczono w 150 ml acetonitrylu i mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Utworzony osad odsączono, oddestylowano rozpuszczalnik i pozostałość wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem, i bez dalszego oczyszczania użyto do reakcji następczej.
13,3 g (0,05 mola) chlorowodorku (4-cyjanobenzylo)proliloamidu (patrz przykład X) rozpuszczono w 100 ml chlorku metylenu i w temperaturze 0°C dodano kolejno 15 ml trietyloaminy i roztwór powyższego Ac-D-Phe-O-sukcynoimidu w 70 ml chlorku metylenu. Mieszaninę rea
181 405 kcyjnąmieszano przez noc w temperaturze pokojowej i przemyto kolejno wodą, 5% roztworem kwasu cytrynowego, 5% roztworem NaHCO3 i roztworem soli kuchennej. Po wysuszeniu i oddestylowaniu rozpuszczalnika pozostałość oczyszczono na kolumnie żelu krzemionkowego (eluent: CH2Cl2/MeOH, 50/2) i następnie analogicznie do przykładu V przeprowadzono w amidynę.
Octan: temperatura topnienia: 220-224°C (rozkład);
FAB-MS: 436 (M+H+)
Przykład VH
H-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb
4,9 g (10 mmoli) związku otrzymanego według przykładu V rozpuszczono w mieszaninie składającej się ze 100 ml chloroformu i 100 ml octanu etylu i w temperaturze -15°C przy wykluczeniu wilgoci nasyconego gazowym HCI. Po upływie godziny według DC (CH2Cl2/MeOH/50% lodowaty kwas octowy, 20/5/1) już nie był wykrywalny związek Boc.
Przez wprowadzenie azotu usunięto w znacznym stopniu w temperaturze -15°C nadmiar gazowego HCI, przy czym wytrącił się dichlorowodorek jako drobny krystalizat. Po dodaniu 50 ml eteru dla uzupełnienia wydzielania odsączono osad pod zmniejszonym ciśnieniem i przemyto mieszaniną octanu etylu-eter (1/1). Pozostałość rozpuszczono w wodzie, potraktowano aktywnym węglem i liofilizowano. Otrzymano 3,7 g (95% wydajności teoretycznej) dichlorowodorku w postaci białych kryształów. Temperatura topnienia: 215°C (rozkład); FAB-MS 394 (M+H+).
Przykład VIII
H-(D)-Phe-Pro-N(Me)-pAmb
Związek wytworzono analogicznie do przykładu V przez reakcję Boc-(D)-Phe-Pro-OH i N-metylo-4-cyjanobenzyloaminy. Następnie odszczepiono grupę Boc analogicznie do A.I.c. Otrzymano dichlorowodorek w postaci bezpostaciowej substancj i stałej; FAB-MS: 408 (M+H+)
Przykład IX
Me-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb
4,0 g poniższego związku (przykład X) rozpuszczono w 25 ml EtOH, dodano 1,55 g 32% HCI i uwodorniano po dodaniu 0,6 g 10% Pg/C. Po godzinie przereagowanie było ilościowe (według DC: chlorek metylenu/MeOH/50% HOAc; 35/15/5). Po odsączeniu katalizatora i oddestylowaniu rozpuszczalnika pozostałość przeprowadzono za pomocą 100 ml octanu etylu w biały proszek i po rozpuszczeniu w wodzie liofilizowano. Wyodrębniono 3,1 g dichlorowodorku, który po spiekaniu w temperaturze 100°C rozkładał się powyżej 215°C.
Przykład X
Z-Me-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb
Chlorowodorek (4-cyjanobenzylo)-proliloamidu
276 g (0,88 mola) Boc-Pro-Osukcynoimidu umieszczono w 21 chlorku metylenu w temperaturze 0°C. Do tego roztworu dodano kolejno 163,9 g (0,97 mola) chlorowodorku 4-cyjanobenzyloaminy i 230 ml (1,34 mola) diizopropyloetyloaminy. Zawiesinę mieszano w topniejącej łaźni lodowej przez 48 godzin i potem przesączono. Przesącz ekstrahowano 20% roztworem Na2SO4 (4 x), nasyconym roztworem Na2HCO3 (3 x) i nasyconym roztworem soli kuchennej (2 x), wysuszono i zatężono w wyparce obrotowej. Pozostało 299 g produktu, który po przekrystalizowaniu z eteru metylowo-tert-butylowego topniał w temperaturze 124-125°C.
299 g Boc-zabezpieczonego związku rozpuszczono w 1 1 eteru dietylowego. Po dodaniu eterowego roztworu HCI (HCI w nadmiarze) mieszano przez noc. Wytrąconą sól odsączono, przemyto eterem dietylowym i wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt przekrystalizowano z EtOH.
Wydajność: 200 g; temperatura topnienia: 209-213°C (rozkład) Z-Me-(D)-Phe-Pro-p-cyjano-benzyloamid
3,1 g(0,01 mola) Z-Me-(D)-Phe-OH i 1,49 g (0,011 mola) hydroksybenzotriazolu rozpuszczono w 50 ml DMF i w temperaturze 0°C dodano 2,1 g (0,01 mola) dicykloheksylokarbodiimidu. Po 30 minutach dodano 2,7 g (0,01 mola) chlorowodorku (4-cyjanobenzylo)-l-proliloamidu i 2,2 ml N-metylomorfoliny. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc w temperaturze pokojowej, odsączono wytrącony mocznik i rozpuszczalnik oddestylowano pod zmniejszonym ciśnie
181 405 niem. Pozostałość rozpuszczono w 100 ml octanu etylu i przemyto kolejno wodą, 5% kwasem cytrynowym, 5% roztworem NaHCO3 i roztworem soli kuchennej. Po wysuszeniu i oddestylowaniu rozpuszczalnika pozostało 4,7 g (90% wydajności teoretycznej) lepkiego oleju, który użyto do reakcji następczej.
Amidowanie za pomocą reakcji Pinnefa
Do roztworu 8,9 g absolutnego EtOH w 25 ml chlorku metylenu wkroplono w temperaturze 0°C 12,3 g chlorku acetylu i mieszano dalej przez 40 minut. Następnie wkroplono w temperaturze 0°C roztwór 4,7 g powyższej substancji w 30 ml absolutnego chlorku metylenu. Mieszaninę reakcyjną odstawiono na 4 dni w temperaturze 0°C. Po zatężeniu roztworu pod zmniejszonym ciśnieniem rozcieńczono pozostałość 100 ml chlorku metylenu i ten roztwór wytrząśnięto z lodowato zimnym 15% roztworem K2CO3. Po wysuszeniu i oddestylowaniu rozpuszczalnika otrzymano surową zasadę iminoeterową, którą rozpuszczono w 30 ml MeOH i zadano 0,8 g octanu amonu. Roztwór pozostawiono przez 2 dni w temperaturze pokojowej.
Po odsączeniu rozpuszczalnika pozostałość oczyszczono na kolumnie żelu krzemionkowego (chlorek metylenu/MeOH/50% HOAc; 40/10/2,5). Zatężone eluaty rozprowadzono w toluenie i ponownie zatężono w wyparce obrotowej. Pozostałość rozpuszczono w wodzie, potraktowano aktywnym węglem i następnie liofilizowano. Pozostałość 4,1 g (76% wydajności teoretycznej) białych kryształów, które spiekały się w temperaturze 83°C, a topniały w temperaturze 178-184°C.
Przykład XI
HOOC-CH2-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb
2,4 g octanu t-BuOOC-CH2-(Boc)-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb (z przykładu XIII) mieszano przez noc w temperaturze pokojowej w 80 ml absolutnego DCM i 15 ml eterowego HCl. Rozpuszczalnik odciągnięto pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość wymieszano z DCM/acetonem 2:1 i odsączono. Otrzymano 1,6 g produktu w postaci chlorowodorku albo dichlorowodorku albo jako mieszaninę obydwu postaci soli jako białą substancję stałą. Temperatura topnienia: 210-220°C.
Przykład ΧΠ
MeOOC-CH2-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb
0,5 g związku z przykładu XI razem z 2 ml eterowego HCl, 3 ml DCM i 3 ml metanolu mieszano przez 30 godzin w temperaturze pokojowej. Odparowano rozpuszczalnik i pozostałość wymieszano kilkakrotnie z eterem. Otrzymano 0,5 g produktu w postaci chlorowodorku albo dichlorowodorku albo mieszaniny obydwu postaci soli. Temperatura topnienia: 104-120°C.
Przykład XIII t-BuOOC-CH2-(Boc)-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb
a) H-(D)-Phe-Pro-p-cyjano-benzyloamid
5,6 g Boc-(D)-Phe-Pro-p-cyjano-benzyloamidu (z przykładu V) rozszczepiono analogicznie do A.I.c. Otrzymano 4,6 g (95%) produktu w postaci chlorowodorku jako białe kryształy.
b) t-BuOOC-CH2-(Boc)-(D)-Phe-Pro-p-cyjano-benzyloamid
6,19 g (15 mmoli) H-(D)-Phe-Pro-p-cyjano-benzyloamidu razem z 0,98 g (5 mmoli) estru tert-butylowego kwasu bromooctowego i 0,63 g węglanu amonu w mieszaninie złożonej z 35 ml wody i 8 ml nitrometanu ogrzewano przez 2 godziny w temperaturze 50°C. Potem ekstrahowano octanem etylu, fazę organiczną przemyto kilkakrotnie 0,lN kwasem solnym, fazy wodne ekstrahowano za pomocąDCM i połączone fazy organiczne suszono nad MgSO4. Po odciągnięciu rozpuszczalnika produkt wytrącono jako chlorowodorek eterowym HCl. Otrzymano 2,6 g (98%) chlorowodorku. Nadmiar H-(D)-Phe-Pro-p-cyjanobenzyloamidu odzyskano przez ekstrakcję faz wodnych przy pH 10 za pomocą DCM.
c) t-BuOOC-CH2-(Boc)-(D)-Phe-Pro-p-cyjano-benzyloamid
2,6 g powyższego chlorowodorku (4,9 mmoli) razem z 1,2 g (5,5 mmoli) (Boc)2O i 1,87 (11 mmoli) DIPEA w 95 ml absolutnego DCM mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Następnie odparowano rozpuszczalnik, pozostałość rozprowadzono w eterze, przemyto 0,1 N kwasem solnym, potem wodą rozpuszczalnik wysuszono nad MgSO4 i odciągnięto pod
181 405 zmniejszonym ciśnieniem. Po wymieszaniu pozostałości z heksanem otrzymano 2,8 g produktu w postaci białej substancji stałej.
d) t-BuOOC-CH2-(Boc)-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb
Reakcję funkcji nitrylowej do funkcji amidynowej prowadzono analogicznie do A.IIL 1. z ogólną wydajnością wynoszącą 96%.
Jodowodorek przeprowadzono w wodorooctan za pomocą octanowego wymieniacza jonów ERA; temperatura topnienia: 116-121°C.
Przykład XIV
EtOOC-(D)-Phe-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez reakcję N(etoksykarbonylo)-(D)-fenyloalaniny (J. Org. Chem. 1980,45,4519) i chlorowodorku (4-cyjanobenzylo)-proliloamidu (z przykładu X) i następne utworzenie amidyny (analogicznie do przykładu V). Otrzymano białe kryształy octanu; temperatura topnienia: 105-107°C; FAB-MS: 466 (M+H+)
Przykład XV
Boc-(D)-Phe-Pro-NH-mAmb
Związek otrzymano z Boc-(D)-Phe-Pro-OH-i m-cyjanobenzyloaminy (analogicznie do przykładu V). Octan otrzymano w postaci białych kryształów o temperaturze topnienia 130-133°C.
Przykład XVI
H-(D)-Phe-Pro-NH-mAmb
Odszczepienie grupy Boc z produktu przykładu XV prowadzono analogicznie do A.I.c. Białe kryształy dichlorowodorku topniały w temperaturze 155-160°C; FAB-MS: 394 (M+H+)
Przykład XVII
Z-(D)-Phe-Pro-(D,L)-(4-Am)-PhgOH
a) 39,7 g (100,1 mmoli) Z-(D)-Phe-Pro-OH, 11,53 g (100,1 mmoli) HOSu i 20,66 g (100,1 mmoli) DCC mieszano w 400 ml dimetoksyetanu przez 18 godzin w temperaturze pokojowej. Następnie odsączono stałą substancję, przesącz zatężono i pozostałość rozprowadzono w acetonitrylu. Ponownie wytrąconą substancję stałą odsączono i ograniczony roztwór zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha. Wydajność surowej substancji: 48,9 g Z-(D)-Phe-Pro-Osukcynoimidu.
b) 24,53 gH-Phg(4-CN)-OEtx HCl, 34,9mlDIPEAi41,9 g Z-(D)-Phe-Pro-Osukcynoimidu rozpuszczono w 200 ml DMF i mieszano przez 18 godzin w temperaturze pokojowej. W celu przerobu usunięto DMF pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymaną pozostałość rozprowadzono w DCM. Fazę organiczną ekstrahowano 1N HCl, wysuszono za pomocą Na2SO4 i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostało 54,4 g Z-(D)-Phe-Pro-NH-Phg(4-CN)-OEt.
c) 54,04 g Z-(D)-Phe-Pro-NH-Phg(4-CN)-OEt rozpuszczono w 340 ml układu THF/EtOH/woda (3:1:1) i po dodaniu 3,05 g LiOH mieszano przez 18 godzin w temperaturze pokojowej. Następnie zatężono mieszaninę reakcyjną pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostały wodny roztwór zakwaszono do pH 2 i ekstrahowano octanem etylu. Połączone ekstrakty organiczne przemyto nasyconym roztworem NaCl, wysuszono Na2SO4 i zatężono do sucha w wyparce obrotowej. Surowa wydajność: 40,94 g Z-(D)-Phe-Pro-NH-Phg(4-CN)-OH.
d) 2,78 g Z-(D)-Phe-Pro-NH-Phg(4-CN)-OH, 18,9 ml pirydyny i 8,7 ml TEA łączy się w kolbie reakcyjnej i nasyca gazowym H2S. Roztwór odstawia się na 18 godzin w temperaturze pokojowej. Następnie mieszaninę reakcyjną wylano na 21 wody z lodem i fazę wodną nastawiono IN HCl na pH 3. Wytrącony produkt odsączono, rozpuszczono w octanie etylu i roztwór wysuszono Na2SO4. Po usunięciu octanu etylu pod zmniejszonym ciśnieniem pozostałość połączono z 20 ml acetonu i 3,5 ml Mel, i mieszano przez 18 godzin w temperaturze pokojowej. Następnie usunięto lotne składniki pod zmniejszonym ciśnieniem i surowy jodowodorek tiometyloiminy mieszano z 8 ml MeOH i 8 ml metanolowego roztworu octanu amonu (10%) w ciągu 18 godzin. Następnie zatężono mieszaninę reakcyjną, pozostałość rozprowadzono w DCM i odsączono wytrąconą substancję stałą. Po zatężeniu przesączu otrzymano 3,75 g surowego produktu. Oczyszczono go za pomocą chromatografii HPLC z odwróconymi fazami. Wydajność: 1,5 g.
181 405
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 8,4 - 8,0 (2m, 1H, NH); 7,7 - 7,4 (m, 4H, Ar-H); 7,3 - 7,1 (m, 10H, Ar-H); 7,0 (sb, 1H, NH); 5,2 - 4,8 (m, 3H, 0CH2/a-Phg); 4,6 - 4,2 (m, 2H, a-Pro/a-Phe); 3,6 - 3,2 (2H, δ-Pro); 3,0 - 2,6 (m, 2H, CH2-Ph); 2,2 - 1,6 (m, 4H, α/β-Pro)
FAB-MS: 572 (M+H+); temperatura topnienia 155-158°C
Przykład XVIII
Z-(D)-Phe-Pro-(D, L)-(4-Am), Phg-OMe
a) Do 14 ml DCM dodano 5,14 ml absolutnego MeOH i 6,16 ml chlorku acetylu w temperaturze 0°C. Następnie do tego roztworu dodano 2,78 g Z-(D)-Phe-Pro-NH-Phg(4-CN)-OH w 10 ml DCM i odstawiono w temperaturze pokojowej na 48 godzin. W celu przerobu mieszaninę reakcyjną zatężono, pozostałość rozprowadzono w octanie etylu i przemyto zimnym roztworem K2CO3 (5%). Po wysuszeniu fazy organicznej zapomocąNa2SO4 usunięto rozpuszczalnik w wyparce obrotowej i surowy iminometyloeter w 6,5 ml MeOH i 6,5 ml metanolowego roztworu octanu amonu (10%) odstawiono na 18 godzin. Po odparowaniu rozpuszczalnika otrzymano 2,4 g surowego produktu, który oczyszczono za pomocąchromatografii HPLC z odwróconymi fazami.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,6 - 9,2 (b, N-H); 8,75/8,5 (2d, 1H, NH); 7,8 (m, 2H, Ar-H); 7,6 (m, 2H, Ar-H); 7,35 - 7,2 (m, 10H, Ar-H); 7,05 (sb, 1H,NH); 5,6 (2d, 2H, OCH2); 5,0 4,2 (3m, 4H, a-Pro/a-Phe/a-Phg); 3,6 (2s, 3H, OCH3); 3,5 - 3,2 (2H, δ-Pro); 3,0 - 2,6 (m, 2H, CH2-Ph); 2,2 - 1,6 (m, 4H, (β/γ-Pro)
FAB-MS: 586 (M+H+); temperatura topnienia: 129-131°C (chlorowodorek)
Przykład XIX
H-(D)-Phe-Pro-(D,L)-(4-Am)-Phg-OH
Związek wytworzono w wyniku odszczepienia Cbz ze związku przykładu XVII.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,0 (b, NH); 8,7/8,4/8,05 (3d, 1H, NH); 7,8 - 7,0 (m, 9H, Ar-H); 5,1/4,9 (d, 1H,a-Phg); 4,45 - 4,0 (m, 2H,a-Pro/a-Phe); 3,8 - 3,0 (m, 2H,δ-Pro); 3,0 - 2,7 (m, 2H, CH2-Ph); 2,2 - 1,4 (m, 4H, β/γ-Pro)
FAB-MS: 438 (M+H+); temperatura topnienia: 149-150°C (dichlorowodorek)
Przykład XX
Boc-(D)-Phe-Pro-(4-Am)-Phg-CH2Ph
a) N-(difenylometyleno)-4-cyjano-benzyloamina
33,73 g (0,2 mola) 4-cyjanobenzyloaminy i 36,25 g (0,2 mola) benzofenonoiminy rozpuszczono w 540 ml DCM w temperaturze pokojowej i mieszano przez noc. Następnie mieszaninę reakcyjną przemyto 2 x 90 ml wody, wysuszono Na2SO4 i usunięto rozpuszczalnik w wyparce obrotowej. Pozostało 55,59 g (93,7%) surowego produktu. Po przekrystalizowaniu z 550 ml i PrOH otrzymano 97,67 g (80,4%) czystego produktu.
Ή-NMR (CDC13, δ w ppm); 7,7-7,15 (m, 9H, Ar-H); 4,65 (s, 2H, CH2-N)
b) N-(difenylometyleno)-a-(P-fenyloacetylo)-4-cyjanobenzyloamina
63,3 mmole LDA umieszczono w 45 ml THF o temperaturze -30°C. Następnie wkroplono powoli 15 g (50,61 mmoli) N-(difenylometyleno)-4-cyjano-benzyloaminy w 75 ml THF. Po dalszych 10 minutach mieszania w temperaturze -30°C dodano powoli 8,6 g (55,7 mmoli) chlorku kwasowego (rozpuszczonego w 7,5 ml THF) w temperaturze -78°C. Po mieszaniu w ciągu 18 godzin mieszaniny reakcyjnej (pozwolono temperaturze reakcji wzrosnąć przez noc do temperatury pokojowej) ochłodzono do temperatury -20°C, zadano 3,6 ml HO Ac i 17,25 ml wody. Po dojściu mieszaniny reakcyjnej do temperatury pokojowej usunięto THF pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość rozprowadzono w eterze, fazę organicznąprzemyto nasyconym roztworem NACI, wysuszono i usunięto eter w wyparce obrotowej. Pozostało 26,18 g surowego produktu, który bez dalszego oczyszczania użyto do reakcji następczej.
c)a-(P-fenyloacetylo)-4-cyjano-benzyloamina
26,18 g zsyntetyzowanego surowego ketonu mieszano przez noc w temperaturze pokojowej w 250 ml, 0,25 N HCl. Następnie mieszaninę reakcyjną ekstrahowano zapomocąDCM i fazę wodną liofilizowano. Po rozdzieleniu drogą HPLC z odwróconymi fazami pozostało 2,52 g a-(P-fenyloacetylo)-4-cyjano-benzyloaminy.
181 405
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,0 (s, 3H, NH3); 8,0/7,75 (2d, 4H); 7,25 (m, 3H); 7,0 (dd, 2H); 5,7 (s, 1H, NCH); 3,9/3,6 (2d, Ph-CH2-); FAB-MS (M+): 250
d) 2,51 g (6,92 mmoli) Boc-D-Phe-Pro-OH umieszczono w 40 ml absolutnego DCM w temperaturze -20°C. Następnie do roztworu dodano 0,80 ml N-metylomorfoliny i 0,90 ml (6,92 mmoli) estru izobutylowego kwasu chloromrówkowego i całość mieszano przez 20 minut w temperaturze -20°C. Po dodaniu dalszych 0,80 ml N-metyłomorfoliny i 2,52 g (6,92 mmoh) a-(^-fenyloacetylo)-4-cyjano-benzyloaminy mieszaninę reakcyjną mieszano przez dalszą godzinę. W celu przerobu mieszaninę reakcyjną rozcieńczono za pomocą 50 ml DCM i organiczny roztwór przemyto 1N HCI (3 x 40 ml), 5 % roztworem NaHCO3 (2 x 40 ml) i nasyconym roztworem NaCl (1 x 40 ml). Po wysuszeniu i zatężeniu roztworu pozostało 3,97 g surowego produktu, który oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej (heksan/octan etylu). Wydajność: 3,43 g.
e) 3,43 g (5,77 mmoli) Boc-(D)-Phe-Pro-Phg(4-CN)-CH2-Ph x HOAc rozpuszczono w 21,9 ml pirydyny i 9,85 ml TEA. Roztwór ten nasycono w temperaturze pokojowej gazowym H2S i mieszano przez noc. Następnie za pomocą azotu usunięto w znacznym stopniu H2S i roztwór wylano na 5% kwas cytrynowy. Fazę wodną ekstrahowano kilkakrotnie octanem etylu. Połączone fazy organiczne przemyto nasyconym roztworem NaCl i po wysuszeniu za pomocą Na2SO4 zatężono w wyparce obrotowej. Wydajność surowego produktu: 4,13 g.
f) 4,13 g surowego tioamidu razem z 23,3 ml acetonu i 4,05 ml Mel mieszano, a następnie roztwór reakcyjny zatężono w wyparce obrotowej. Pozostałość rozpuszczono w 9,1 ml absolutnego MeOH i 9,1 ml absolutnego roztworu NH4OAc (10% w MeOH) i mieszano przez 18 godzin. Potem mieszaninę reakcyjną zatężono do sucha i pozostałość oczyszczono drogą chromatografii HPLC z odwróconymi fazami (acetonitryl/woda). Wydajność: 680 mg (octan).
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,4/9,2/8,8/8,6 (4d, 1H, N-H); 7,9 - 7,5 (m, 4H, Ar-H); 7,3 7,0 (m, 11H, Ar-H/NH); 6,0/5,7 (2m, ΙΗ,α-Phg); 4,4 - 2,6 (m, 8H); 2,2 -1,6 (m, 4H, β/γ-Pro); 1,3 - 1,2 (2sb, 9H, Boc)
MS: 612 (M+H+), 512 (-Boc), 365, 161, 120
Przykład XXI
H-(D)-Phe-Pro-(4-Am)-Phg-CH2Ph
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc (HCl/dioksan) ze związku przykładu XX.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,5/9,4 (2d, 1 H, NH); 9,4/9,2 (2sb, 3H, N-H); 7,8 (d, 2H, Ar-H); 7,6 (d, 2H, Ar-H); 7,4 - 7,0 (m, 10H, Ar-H); 5,8/5,6 (2d, 1H, a-Phg); 4,35 (m, 2H, a-Phe/a-Pro); 4,1/3,9 (4d, 2H, CH2-Ph); 3,7 (m, 2H, CH2); 3,2/3,0 (2m, 2H, CH2); 1,8 -1,6 (2m, 4H, β/γ-Pro)
MS: 512 (M+H+), 393,252, 161 (dichlorowodorek)
Przykład XXII
H-(D)-Phe-Pro-NH-pAm-/(D, L)-a-Me/-benzyl
a) N-(p-cyjanobenzylo)-benzofenonoimina
Do roztworu 150 g (0,8 mola) 97%benzofenonoiminy i 144,8 g (0,74 mola) bromku p-cyjano-benzylu w 450 ml acetonitrylu dodano 270 g (2,0 mole) bezwodnego K2CO3 i mieszano przez 6 godzin w temperaturze pokojowej. Po odsączeniu pod zmniejszonym ciśnieniem nieorganicznych soli oddestylowano rozpuszczalnik w znacznej części, pozostałość zadano 300 ml wody i ekstrahowano kilkakrotnie octanem etylu. Fazę organiczną przemyto 2 razy wodą, wysuszono nad Na2SO4 i zatężono do sucha. Po ekstrakcji na ciepło eterem otrzymano 180 g białych kryształów o temperaturze topnienia 101-102°C.
b) l-(4-cyjanofenylo)etyloamina
Do roztworu diizopropyloamidku litu, wytworzonego z 8,15 g (0,08 mola) diizopropyloaminy i 48,3 ml (0,08 móla) 15% roztworu butylolitu w heksanie, w 100 ml absolutnego tetrahydrofuranu wkroplono w temperaturze -70°C 20,7 g (0,07 mola) N-(p-cyjanobenzylo)-benzofenonoiminy i mieszano przez 15 minut. Potem wkroplono 9,94 g (0,07 mola) jodku metylu i pozwolono temperaturze mieszaniny reakcyjnej wzrosnąć do temperatury pokojowej. Po dodaniu 100 ml wody ekstrahowano kilkakrotnie eterem, fazę eterową przemyto 5% roztworem kwasu cytrynowego, 5% roztworem NaHCO3 i wodą, wysuszono nad Na2SO4 i oddestylowano eter. Pozostałość rozpuszczono w
150 ml tetrahydrofuranu, dodano 100 ml IN HCl i mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Z mieszaniny reakcyjnej oddestylowano pod zmniejszonym ciśnieniem tetrahydrofuran, pozostałą fazę kwasową w celu usunięcia benzofenonu ekstrahowano kilkakrotnie eterem, następnie fazę kwasową zalkalizowano wodnym roztworem K2CO3 podczas chłodzenia lodem i ekstrahowano oleistą zasadę chlorkiem metylenu. Ekstrakt wysuszono nad K2CO3. Po odciągnięciu chlorku metylenu pozostało 9,7 g (95%) żółtawego oleju, który bez dalszego oczyszczania stosowano do reakcji następczej.
c) Boc-D-fenyloalanylo-prolino-(D,L)-a-metylo-4-cyjanobenzyloamid
Do roztworu 3,65 g (25 mmoli) l-(4-cyjanofenylo)-etyloaminy i 9,1 g (25 mmoli) Boc-D-Phe-Pro-OH w 150 ml chlorku metylenu wkroplono w temperaturze -5°C 16,2 g diizopropyloaminy i 22 ml (30 mmoli) bezwodnika kwasu propano-fosfonowego (50% roztwór w octanie etylu). Mieszano dalej przez 2 godziny, przy czym temperatura wzrosła z -5°C do 20°C. Fazę organiczną przemyto wodą, 5% roztworem wodorowęglanu sodu i 5% roztworem kwasu cytrynowego, wysuszono nad Ńa2SO4 i zatężono do sucha. Otrzymano słabo żółtawą krystaliczną pozostałość, którą bez dalszego oczyszczania użyto do reakcji następczej.
d) (D)-fenyloalanylo-pirolino-(D,L)-a-metylo-4-amidynobenzyloamid
4,1 g powyższego związku i 4 ml trietyloaminy rozpuszczono w 40 ml pirydyny, w temperaturze 0°C nasycono H2S i odstawiono na noc w temperaturze pokojowej. Według kontroli DC (CH2Cl2/MeOH, 9/1) przereagowanie do tioamidu było całkowite. W celu wyodrębnienia oddestylowano pirydynę w znacznym stopniu, pozostałość rozprowadzono w 250 ml octanu etylu i przemyto roztworem soli kuchennej, 5% roztworem kwasu cytrynowego i roztworem NaHCO3. Po wysuszeniu i oddestylowaniu rozpuszczalnika otrzymano 4,1 g czystego krystalicznego tioamidu.
Tioamid rozpuszczono w 150 ml acetonu i w temperaturze pokojowej dodano 7 ml jodku metylu i odstawiono na 6 godzin. Po odciągnięciu rozpuszczalnika bezpostaciową pozostałość zmieszano z suchym eterem i następnie wysuszono. Jodowodorek estru metylowego kwasu S-metylo-tioimidowego rozpuszczono w 50 ml etanolu, dodano 15 ml 10% roztworu octanu amonu i ogrzewano przez 3 godziny w temperaturze 60°C. W celu wyodrębnienia odciągnięto rozpuszczalnik, pozostałość rozpuszczono w 100 ml CH2Cł2, odsączono nierozpuszczalne składniki i następnie oddestylowano CH2C12. Przez ekstrakcję na ciepło mieszaniną octan etylu-eter dietylowy oddzielono rozpuszczalne w niej zanieczyszczenia. Pozostałą mieszaną sól jodek-octan rozpuszczono w układzie aceton/woda (3/2) i za pomocą octanowego wymieniacza jonów IRA przeprowadzono w sam octan i potem liofilizowano. Wyodrębniono biały proszek o temperaturze topnienia 110-115°C; FAB-MS: 508 (M+H+)
e) H-(D)-Phe-Pro-NH-pAm/(D,L)-a-Me/-benzyl
Powyższy związek rozpuszczono w 70 ml CH2C12 i dodano 80 ml octanu etylu nasyconego HCL Po krótkim czasie wytrącił się osad, którego wytrącanie uzupełniono przez dodanie eteru. Osad odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem, przemyto eterem aż do uwolnienia od HCl i wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano białe kryształy o temperaturze topnienia 190-195°C (dichlorowodorek); FAB-MS: 407 (M+).
Przykład ΧΧΙΠ
Me-(D)-Phe-Pro-(D lub L) (4 Am)-Phgψ(CH2OH)a
N-(p-cyjanobenzylo)-benzofenonoiminę hydroksymetylowano w acetonitrylu bezwodnym węglanem potasu, jodkiem tetrabutyloamoniowym i paraformaldehydem. Białe kryształy o temperaturze topnienia 115-117°C. Następnie grupę alkoholową zeteryfikowano chlorkiem t-butylodimetylosililu i za pomocą 0,1 N kwasu metanosulfonowego w THF rozszczepiono do zabezpieczonej (D, L)-a-hydroksymetylo-p-cyjanobenzyloaminy. Aminę tę połączono w standardowych warunkach z Z-Me-(D)-Phe-Pro-OH i za pomocą H2S przeprowadzono w tioamid, który rozdzielono drogą chromatografii kolumnowej na diastereoizomery. Czysty diastereooizomer a amidowano i następnie odszczepiono grupy zabezpieczające za pomocą kwasowej katalizy lub hydrogenolitycznie. Otrzymane po liofilizacji białe kryształy wykazywały temperaturę topnienia 175-180°C; FAB-MS: 438 (M+H+).
181 405
Przykłady XXIV
Me-(D)-Phe-Pro-(D lub L) (4 Am)-Phg ψ (CH2OH)b
Z diastereoizomerycznie czystego tioamidu b przez amidowanie i odszczepienie grup zabezpieczających otrzymano bezpostaciowe białe kryształy; FAB-MS: 438 (M+H+).
Przykład XXV
Boc-(D)-Phe(4-F)-Pro-NH-pAmb
Wytworzono przez reakcję Boc-D-Phe(4-F)-OH z N-(4-cyjanobenzylo)-prolino-amidem i następne amidowanie. Białe kryształy o temperaturze topnienia 184-187°C (octan).
Przykład XXVI
H-(D)-Phe(4-F)-Pro-NH-pAmb
W standardowych warunkach odszćzepiono grupę Boc ze związku przykładu XXV. Dichlorowodorek: białe kryształy; temperatura topnienia: 225-230°C; FAB-MS: 412 (M+H+).
Przykład XXVII
Boc-(D)-Phe(4-Cl)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono analogicznie do przykładu ΙΠ z Boc-(D)-Phe(4-Cl)-OH;
temperatura topnienia: 124-137°C (octan)
Przykład XXVIII
H-(D)-Phe-(4-Cl)-Pro-NH-pAmb
Odszczepienie grupy Boc ze związku przykładu XXVII przeprowadzono analogicznie do A.I.c. Otrzymano związek jako dichlorowodorek o temperaturze topnienia 221-234°C.
Przykład XXIX
Boc-(D, L)-Phe-(4-Br)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono wychodząc z Boc-(D,L)-Phe(4-Br)-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HC1 analogicznie do przykładu III.
Ή-NMR (D6-DMSO, δ w ppm): 8,4/8,1 (t, 1H, NH); 7,78 (2d, 2H, Ar-H); 7,2 (m, 2H, Ar-H); 7,0 (2d, 1H, NH); 4,5 - 4,2 (m, 4H, CH2/2 a-H); 3,6 (m, 2H, Pro); 3,0 - 2,6 (m, 2H, CH2-Ph); 2,15-1,7 (m, 4H, β/γ-Pro); 1,3/1,2 (2d, 9H, Boc)
FAB-MS: 575/574 (M+H+); temperatura topnienia: 171 °C (rozkład) (octan)
Przykład XXX
H-(D,L)-Phe(4-Br)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu XXIX.
'Η-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,2 (b, 4H); 8,6/8,5 (2t, 1H, NH); 7,8 (2d, 2H, Ar-H); 7,4 (m, 4H, Ar-H); 7,2 (m, 2H, Ar-H); 7,2 (b, 3H, NH); 4,38 (2dd, 3H, CH2/a-H); 4,2 (m, 1H, a-H); 3,8 - 3,6 (m, 2H, Pro); 3,1 - 2,8 (m, 2H, CH2); 2,2 -1,7 (m, 4H, Pro);
FAB-MS: 474 (M+H+); temperatura topnienia: 56°C (rozkład); (dioctan)
Przykład XXXI
H-(D)-Phe(4-OH)-Pro-NH-pAmb
Związek otrzymano przez hydrogenolityczne odszczepienie grupy benzylowej za pomocą Pd/C analigicznie do zwykłego odszczepiania grup zabezpieczających Z (A.I.b.) ze związku z przykładu XXXVII. Po odsączeniu katalizatora i odciągnięciu rozpuszczalnika, przez wytrącenie eterowym HC1 otrzymano dichlorowodorek. Temperatura topnienia: 129-140°C
Przykład XXXH
B oc-(D)-Phe(4-MeO)-pro-NH-p Amb
Wytwarzanie prowadzono analogicznie do przykładu III z Boc-(D)-Phe(4-MeO)OH. Temperatura topnienia 67-83°C (octan)
Przykład XXXIII
H-(D)-Phe(4-MeO)-Pro-NH-pAmb
Odszczepienie grupy Boc ze związku przykładu ΧΧΧΠ przeprowadzono analogicznie do A.I.c. Temperatura topnienia: 215-227°C (dichlorowodorek)
Przykład XXXIV
Boc-(D, L)-Phe(4-EtO)-Pro-NH-pAmb
181 405
Wytwarzanie prowadzono analogicznie do przykładu III z Boc-(D,L)-Phe(4-EtO)OH. Temperatura topnienia: 115-145° (octan)
Przykład XXXV
H-(D,L)-Phe(4-EtO)-Pro-NH-pAmb
Odszczepienie grupy Boc ze związku przykładu XXXIV przeprowadzono analogicznie do A.I.c. Temperatura topnienia: 218-230°C (dichlorowodorek)
Przykład XXXVI
Boc-(D)-Phe(4-BzlO)-Pro-NH-pAmb
Wytwarzanie prowadzono analogicznie do przykładu III z Boc-(D)-Phe(4-BzlO)OH. Temperatura topnienia: 111-125°C (octan)
Przykład XXXVII
H-(D)-Phe-(4-BzlO)-Pro-NH-pAmb
Odszczepienie grupy Boc ze związku przykładu XXXVI prowadzono analogicznie do A.I.c. Temperatura topnienia: 201-210°C (dichlorowodorek)
Przykład XXXVIII
Boc-(D, L)-Phe(4-Et)-Pro-NH-pAmb
Wytwarzanie prowadzono analogicznie do przykładu ΙΠ z Boc-(D,L)-Phe(4-Et)OH do produktu - octanu
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,25 (2H, amidyna 8,85 (2H, mid n 8,42 und 8,09 (razem 1H, NH), 7,80 - 6,95 (9H, aromaty -HNH), 4,45 - 4,20 (4H, 2 x CH i 1 x CH2), 3,75 - ca. 3,0 (2H, CH2), 3,0 - 2,6 (2H, CH^, 2,6 - ca. 2,5 (2H, CH2), 2,3-1,5 (4H, 2 x CH2,1,3 - ca. 1,2 (9H, Boc), ca. 1,2 - 1,05 (3H, CH3)
Przykład XXXIX
H-(D, L)-Phe(4-Et)-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano przez odszczepienie grupy Boc ze związku przykładu XXXVII analogicznie do A.I.c.
Ή-NMR (DMSO-d^, δ w ppm): 9,55 - 9,40 (2H, amidyna, 9,32 - 9,20 (2H, mid n 8,90 und 8,70 (razem 1H, NH), 8,85 - 8,75; 8,40 - 8,30 (razem 3H, NH3 +), 7,90 - 7,05 (8H, aromaty -H), 4,50 4,10 (4H, 1 x CH2 und 2 x CH), 2,6 - ca. 2,5 (2H, CH2), 1,9-1,3 (4H, 2 x CHJ, 1,2/1,1 (3H, CH3)
Przykład XL
Boc-(D,L)-Phe(4-iPr)-Pro-NH-pAmb
Octan otrzymano przez reakcję Boc-(D,L)-Phe(4-iPr)-OH analogicznie do przykładu ΙΠ.
'H-NMR(DMSO-d6,ówppm): 9,25 (2H, amidyna), 8,50 (2H, amidyna, 8,43 und 8,09 (razem 1H, NH), 7,80 - 6,95 (9H, aromaty - H NH), 4,45 - 4,20 (4H, 2 x CH i 1 x CH^, 3,7 - ca. 3,2 (2H, CHi), 3,0 - 2,6 (3H, CH2 i CH), 2,2 -1,5 (4H, 2 x CH^, 1,3 - ca. 1,2 (9H, Boc), ca. 1,2 -1,05 (6H, 2 x CH3)
P r z y k ł a d XLI
H-(D, L)-Phe(4-iPr)-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano przez odszczepienie grupy Boc ze związku przykładu XL analogicznie do A.I.c.
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,50 - 9,40 (2H, amidyna, 9,30 - 9,20 (2H, amidyna, 8,90 i 8,70 (razem 1H, NH), 8,75 i 8,30 razem 3H, NH3 +), 7,85 - 7,10 (8H, aromaty - H), 4,50 - 4,10 (4H, 1 x CH2 i 2 x CH), ca. 3,8 - 3,3 (2H, CH^, 3,3 - 2,8 (3H, CH2 i CH), 2,4 -1,3 (4H, 2 x CH2), 1,20 (6H, 2 x CH3)
Przykład XLII
Z-(D)-Phe(4-tBuO)-Pro-NH-pAmb
Octan otrzymano w wyniku reakcji Z-(D)-Phe-(4-tBuO)-OH analogicznie do przykładu UL Temperatura topnienia: 92-104°C
Przykład XLIII
H-(D)-Phe(4-t-BuO)-Pro-NH-pAmb
181 405
Grupę zabezpieczającąZ ze związku przykładu XLII odszczepiono hydrogenolitycznie za pomocą Pd/C analogicznie do A.I.b. Otrzymano produkt jako dioctan. Temperatura topnienia: 94-102°C
Przykład XLIV
Boc-(D,L)-Phe(4-t-Bu)-Pro-NH-pAmb
Octan otrzymano przez reakcję Boc-(D,L)-Phe(4-tBu)OH analogicznie do przykładu ΠΙ. Temparatura topnienia: 151 -158°C
Przykład XLV
H-(D,L)-Phe(4-tBu)-Pro-NH-pAmb
Chlorowodorek otrzymano przez odszczepienie grupy Boc ze związku przykładu XLIV analogicznie do A.I.c. Temperatura topnienia: 96-110°C
PrzykładXLVI
H-(D,L)-Phe(4-Ph)-Pro-NH-pAmb
Analogicznie do przykładu ΠΙ Boc-(D,L)-Phe(4-Ph)OH poddano reakcji do octanu Boc-(D,L)-Phe(4-Ph)-Pro-NH-pAmb i następnie odszczepiono grupę Boc analogicznie do A.I.c.
'H-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,50 - 9,40 (2H, amidyna, 9,30 - 9,20 (2H, mid n 8,90 und 8,70 (razem 1H, NH), 8,80 i 8,35 (razem 3H, NH3 +), 7,85 - 7,25 (13H, aromat -H), 4,50 - 4,15 (4H, 1 x CH2 und 2 x CH), ca. 3,8 - 3,2 (2H, CH2), 3,10 - 2,95 (2H, CH^, 2,6 - 1,3 (4H, 2 x CH2)
Przykład XLVII
Boc-(D, L)-Phe(4-nBu)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono wychodząc z Boc-(D,L)-Phe(4-Bu)-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCl analogicznie do przykładu ΠΙ.
'H-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 10,0 - 9,2 (b, NH); 8,4/8,0 (2t, 1H, NH); 7,78 (2d, 2H, Ar-H); 7,42 (m, 3H, Ar-H); 7,25 - 7,0 (m, 4H, Ar-H/NH); 4,4 - 4,2 (m, 4H, CH2/a-Phe/a-Pro); 3,7 - 3,0 (m, 2H, Ó-Pro/CH2); 3,0 - 2,6 (m, 4H, 2 CH2-Ph); 2,2 - 1,7 (m, 5H, β/γ-Pro); a, 5 (m, 3H, p/y-Pro/CH2); 1,25 (m, 9H, Boc); 0,95 (t, 3H, CH3) - (octan);
MS: 550 (M+H+); 4,50 (-Boc); 247, 185, 134
Przykład XLVIII
H-(D, L)-Phe(4-nBu)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu XLVH.
*H-NMR(d6-DMSO,ówppm): 9,4(d,2H,NH);9,2(d,2H,NH);8,9/8,6(2t, 1H,NH);7,75 (2d, 2H, Ar-H); 7,45 (d, 2H, Ar-H); 7,23 (d, 1H, NH); 7,15 (m, 4H, Ar-H); 4,4 - 4,2 (3m, 4H, CH2/2 a-H); 3,6 (m, 2H, y-Pro/CH2); 3,1/2,9 (2m, 2H, CH2-Ph); 2,56/2,4 (2m, 2H, CH2); 2,1/1,9/1,6/1,3 (4m, 11H, p/y-Pro/CH2); 0,95 (2t, 3H, CH3); MS: 450 (M+H+); 247, 176;
Związek przykładu XLVIII występuje jako dioctan.
Przykład XLIX
Boc-(D)-Phe-(4-COOMe)-Pro-NH-pAmb
a) Boc-(D)-Phe(4-COOMe)-Pro-NH-p-cyjano-benzyl
12, 5 g Boc-(D)-Tyr(Bzl)OH analogicznie do przykładu III poddano reakcji do 18,9 g Boc-(D)-Tyr(Bzl)-Pro-p-cyjanobenzyloamidu, rozpuszczono w 780 ml MeOH i uwodorniono w temperaturze pokojowej stosując Pd/C. Po 6 godzinach odsączono katalizator i odciągnięto rozpuszczalnik. Otrzymano z ilościową wydajnością Boc-(D)-Tyr-Pro-p-cyjanobenzyloamid.
12, 5 g tego związku rozpuszczono w 50 ml pirydyny i w temperaturze 0°C mieszano przez godzinę z 4,7 ml bezwodnka kwasu trifluorometanosulfonowego. Po dalszej godzinie w temperaturze pokojowej mieszaninę wylano na wodę i ekstrahowano octanem etylu. Fazę organiczną przemyto wodą i suszono nad Na2SO4. Otrzymano 14 g Boc-(D)-Tyr-(SO2CF3)-Pro-p-cyjanobenzyloamidu. 4 g kwasu trifluorometanosulfonowego (Triflat) umieszczono w 1,93 ml TEA, 134 mg bisdifenylofosfinopropanu, 73 mg octanu Pd-II, 1 ml MeOH i 40 ml DMF, i w temperaturze 60-70°C wprowadzano gazowy tlenek węgla, aż gazu już nie pochłaniano. Mieszaninę wylano na nasycony roztwór soli kuchennej i ekstrahowano octanem etylu. Po przemyciu fazy organicznej 10% roztworem kwasu cytrynowego, wysuszeniu nad Na2SO4 i odciągnięciu rozpuszczalnika otrzymano 3,3 g Boc-(D)-Tyr(4-COOMe)-Pro-p-cyjanobenzyloamidu.
181 405
b) Boc-(D)-Phe-(4-COOMe)-Pro-NH-pAmb
1,7 g powyższego nitrylu poddano reakcji analogicznie do przykładu ΠΙ otrzymując jodowodorek amidyny. Po oczyszczeniu drogą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym otrzymano 650 mg.
!H-NMR(DMSO-d6,5wppm): 9,4 - 8,7 (4H, amidyna, 8,9/8,1 (ΙΗ,ΝΗ (2 rotamery)), 7,9 7,2 (9H, aromaty -H i NH), 3,85 (3H, COOMe), 1,3-1,2 (9H, Boc)
Przykład L
H-(D)-Phe(4-COOMe)-Pro-NH-pAmb
1,3 g związku z przykładu XLIX przekształcono za pomocą octanowego wymieniacza jonów w octan amidyny i odszczepiono grupę Boc analogicznie do A.Ic. Otrzymano 1,0 g produktu w postaci dichlorowodorku; temperatura topnienia: 204-207°C (rozkład)
Przykład LI
H-(D)-Phe(4-NO2)-Pro-NH-pAmb
a) Boc-prolino-(p-amidynobenzylo)-amid
Boc-prolino-(p-cyjanobenzylo)amid (wytwarzanie patrz przykład V) analogicznie do przepisu Α.ΙΠ. 1. za pomocąH2S przeprowadzono w tioamid i następnie w amidynę. Amidynę otrzymano w postaci białych kryształów o temperaturze topnienia 237-239°C. FAB-MS (M+H+) = 347.
b) Dichlorowodorek N-(p-amidynobenzylo)-prolinoamidu
Analogicznie do A.I.c. z powyższego związku odszczepiono grupę zabezpieczającą Boc. Dichlorowodorek wyodrębniono jako bardzo higroskopijny proszek. Temperatura topnienia: 130-140°C. FAB-MS (M+H+) = 247
c) Boc-(D)-Phe(4-NO2)-Pro-NH-pAmb
Roztwór 3,9 g (12,6 mmoli) Boc-(D)-Phe-(4-NO2)OH w 40 ml THF po dodaniu 1,9 g (12,6 mmoli) 1-hydroksybenzotriazolu i 3,3 g (25 mmoli) dicykloheksylokarbodiimidu mieszano przez 4 godziny w temperaturze pokojowej. Odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem wytrącony mocznik i przemyto go małą ilością THF. Do tego przesączu dodano w temperaturze 5°C roztwór 4,1 g (12,6 mmoli) dichlorowodorku N-(p-amidynobenzylo)prolinoamidu i 1,6 g wodorowęglanu sodu w 6 ml wody. Mieszano przez 48 godzin w temperaturze pokojowej, po czym oddestylowano rozpuszczalnik w znacznym stopniu, pozostałość rozprowadzono w etanolu, odsączono nierozpuszczalne części i ponownie zatężono.
Pozostałość oczyszczono na kolumnie żelu krzemionkowego za pomocą układu CH2Cl2/MeOH/50% kwas octowy (45/5/1,5). Eluat jednolitych frakcji oddestylowano, pod koniec z dodatkiem toluenu, i pozostałość przekrystalizowano z 50 ml acetonu z dodatkiem małej ilości wody. Wyodrębniono 3,3 g (48% wydajności teoretycznej) amidynooctanu w postaci białych kryształów o temperaturze topnienia 162-165°C.
FAB-MS: = 539,5 (M+H+).
d) H-(D)-Phe(4-NO2)-Pro-NH-pAmb
Odszczepienie grupy Boc prowadzono analogicznie do A.I.c. Dichlorowodorek: białe kryształy o temperaturze topnienia 218-225°C (rozkład).
FAB-MS: 439 (M+H+).
Przykład LII
Boc-(D, L)-Phe(3-F)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono wychodząc z Boc-(D,L)-Phe(3-F)-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HC1 analogicznie do przykładu III.
'H-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,4 - 9,0 (b, N-H); 8,9/8,4/8,15 (3t, 1H, NH); 7,8 (sb, 2H, Ar-H); 7,45 (2d, 2H, Ar-H); 7,35 - 6,9 (2m, 5H, Ar-H/NH); 4,5 - 4,2 (m, 4H, NCH2/a-Phe/a-Pro); 3,7/3,5/3,2 (3m, 2H, δ-Pro); 3,0 - 2,7 (2m, Ar-CH2); 2,2 -1,7 (3m, 4H, β/γ-Pro); 1,25 (2s, 9H, Boc) FAB-MS: 511 (M+H+)
Przykład LIII
H-(D, L)-Phe(3-F)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu LII.
181 405
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,4/9,2 (2d, 4H, N-H); 8,9/8,55 (1H, NH); 8,75/8,3 (2sb, 3H, NH3); 7,8 (sb, 2H, Ar-H); 7,45 (2d, 2H, Ar-H); 7,4 - 7,05 (m, 4H, Ar-H); 4,45 - 4,2 (m, 4H, NCH2/a-Phe/a-Pro); 3,9 - 3,3 (2H, δ-Pro); 3,2 - 2,8 (m, 2H, Ar-CH2); 2,2 - 1,8 (4H, β/γ-Pro) FAB-MS: 411 (M+H+) - (dichlorowodorek)
Przykład LIV
Boc-(D, L)-Phe(3-Cl)-Pro-NH-pAmb
Octan wytworzono analogicznie do przykładu IH z Boc-(D,L)-Phe(3-C1)OH ‘H-NMR (d^DMSO, δ w ppm); 9,4 - 8,6 (4H, amidyna 8,45/8,15 (1H, NH), 7,8 - 7,0 (9H, aromaty -H und NH), 1,3-1,2 (9H, Boc)
Przykład LV
H-(D, L)-Phe(3-Cl)-Pro-NH-pAmb
Odszczepienie grupy Boc ze związku przykładu LIV prowadzono analogicznie do A.I.c. Produkt otrzymano jako dichlorowodorek.
‘H-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,5 - 9,2 (4H, mid n 8,95 (1H, NH), 8,8/8,4 (3H, NH3 +), 7,9 - 7,2 (8H, aromaty-H), 4,50 - 4,15 (4H, CH2 und 2 x CH), 3,8 - ca. 3,3 (2H, CH2), 3,25 - 2,95 (2H, CH2), 2,2 -1,5 (4H, 2 x CH2)
Przykład LVI
H-(D, L)-Phe(3-OH)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie grupy Boc z Boc-(D,L)-Phe(3-OH)-Pro-NHpAmb.
‘H-NMR (dg-DMSO, δ w ppm): 9,6/9,0 (mb/N-H); 8,8/8,5 (2t, ΙΗ,ΝΗ); 8,2 (sb, N-H); 7,8 (2d, 2H, Ar-H); 7,5 (2d, 2H, Ar-H); 7,1 (m, 1H, Ar-H); 6,8 - 6,6 (m, 3H, Ar-H), 4,4 - 4,1 (m, 4H, CH2/2 a-H); 3,8 - 3,6 (m, 2H, Pro); 3,0/2,8 (2m, 2H, CH2); 2,1 - 1,5 (m, 4H, β/γ-Pro)
FAB-MS: 410 (M+H+); temperatura topnienia: 160°C (rozkład) (dioctan)
Przykład LVII
Boc-(D, L)-Phe(3-MeO)-Pro-NH-pAmb
Octan wytworzono z Boc-(D,L)-Phe(3-MeO)OH analogicznie do przykładu ΠΙ ‘H-NMR(d6-DMSO,6wppm): 9,4 - 8,7 (4H,midn 8,4/8,1 (ΙΗ,ΝΗ), 7,8 - 6,7 (9H, aromaty-H i NH), 3,7 (3H, OCH3, 1,3-1,2 (9H, Boc)
Przykład LVIII
H-(D, L)-Phe(3-MeO)-Pro-NH-pAmb
Odszczepienie grupy Boc ze związku przykładu LVII prowadzono analogicznie do A.I.c. Produkt otrzymano w postaci dichlorowodorku.
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,55-9,15 (4H, amidyna, 8,9/8,7 (1H, NH), 8,75/8,30 (3H, NH3 +), 7,9 - 6,7 (8H, aromaty -H), 4,5 - 4,1 (4N, CH2 i 2 x CH), 3,75/3,72 (3H, OCH3), 3,3 - 2,9 (2H, CH2), 2,2 -1,4 (4H, 2 x CH2)
Przykład LIX
Boc-(D, L)-Phe(3-PhO)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono z Boc-(D,L)-Phe(3-PhO)OH. Amidyno-octan otrzymano analogicznie do przykładu III.
Przykład LX
H-(D, L)-Phe(3-PhO)-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano przez odszczepienie Boc ze związku przykładu LIX.
‘H-NMR(d6-DMSO,bwppm): 9,5-9,2(4H,amidyna, 8,9/-8,2 (ΙΗ,ΝΗ), 8,75/8,35 (3H, NH3 +), 7,85 - 6,80 (8H, aromaty -H), 4,50 - 4,10 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,8 - 2,9 (4H, 2 x CH2), 2,8 1,5 (4H, CH2)
Przykład LXI
Boc-(D, L)-Phe(3-Me)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono wychodząc z Boc-(D,L)-Phe(3-Me)-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCl, analogicznie do przykładu ΠΙ.
181 405 ‘H-NMR(d6-DMSO,dwppm); 8/8,4/8,05 (3t, 1H, NH); 7,74 (2d, 2H, Ar-H); 7,45 (2d, 2H, Ar-H); 7,2 - 6,9 (m, 5H, Ar-H/NH); 4,4 - 4,2 (m, 4H, NCH2/a-Pro/a-Phe); 3,7 - 3,1 (2m, 2H, δ-Pro); 2,9 - 2,7 (2H, Ar-CH2); 2,5 (2s, 3H, CH3); 2,1-1,6 (m, 4H, β/γ-Pro); 1,25 (2s, 9H, Boc)
MS: 508 (M+H+), 408 (-Boc), 277, 247 - (octan)
Przykład LXII
H-(D, L)-Phe(3-Me)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu LXI.
MS: 408 (M+H+), 247, 185, 134, 93 - (dioctan)
Przykład LXin
H-(D, L)-Phe(3-Ph)-Pro-NH-pAmb
Odpowiednio Boc-zabezpieczony związek wytworzono analogicznie do przykładu ΠΙ z Boc-(D,L)-Phe(3-Ph)OH i następnie analogicznie do A.I.c. rozszczepiono do dichlorowodorku.
‘H-NMR (DMSO-d6, δ w ppm); 9,5 - 9,2 (4H, mid n 8,9/ca. 8,7 (1H, NH), 8,8/8,35 (3H, NH3 +), 7,85 - 7,25 (13H, aromaty-H), 4,5 - 4,15 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,2 - 3,00 (2H, CH2), 2,2 -1,4 (4H, 2 x CH2)
Przykład LXIV
Boc-(D, L)-Phe(3-CF3)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono wychodząc z Boc-(D,L)-Phe-(3-CF3)-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCl, analogicznie do przykładu HI.
‘H-NMR (d6-DMSO,bwppm); 10,0-9,2 (b,NH); 8,9/8,4/8,15 (3t, 1H,NH); 7,8 - 7,4 (8H, Ar-H); 7,22/7,05 (2d, 1H, NH); 4,6 - 4,2 (4H, N-CH2/a-Pro/a-H); 3,8 - 3,4 (2H, δ-Pro); 3,1/2,8 (2H, Ar-CH2); 2,1-1,6 (4H, β/γ-Pro); 1,2 (2s, 9H, Boc)
MS: 562 (M+H+), 462 (-Boc), 247, 188, 134 - (octan)
Przykład LXV
H-(D, L)-Phe(3-CF3)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu LXIV.
‘H-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,4 (2s, 2H, NH); 9,2 (2s, 2H, NH); 8,9/8,8 (2t, 1H, NH); 8,8/8,6/8,4 (3sb, 3H, NH3); 7,8 - 7,4 (8H, Ar-H); 4,42 - 4,1 (4H, N-CH2/a-Pro/a-H); 3,8 (m 1H, 5-Pro/Ar-CH2); 2,2 - 1,5 (4H, β/γ-Pro)
Fp: 195-7°C - dioctan
Przykład LXVI
Boc-(D, L)-Phe(2-F)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono wychodząc z Boc-(D,L)-Phe(2-F)-OH i H-Pro-NH-pCNb x HCl, analogicznie do przykładu ΙΠ.
‘H-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,8 - 9,2 (b, N-H); 8,5/8,2 (2t, 1H, NH); 7,75 (2d, 2H, Ar-H); 7,45 (2d, 2H, Ar-H); 7,4 - 7,0 (m, 5H, Ar-H/NH); 4,6 - 4,2 (m, 4H, NCH2/a-Phe/a-Pro); 3,6 - 3,0 (4m, 2H, δ-Pro); 2,9 - 2,7 (2m, 2H, Ar-CH2); 2,2 -1,7 (3m, 4H, β/γ-Pro); 1,2 (2s, 9H, Boc)
MS: 512 (M+H+), 412 (-Boc), 247, 134 - octan
Przykład LXVII
H-(D, L)-Phe(2-F)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu LXVI.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,4 (2s, 2H, N-H); 9,15 (2s, 2H, N-H), 8,9/8,6 (2sb, 3H, NH); 7,8 (2d, 2H, Ar-H); 7,45 (2d, 2H, Ar-H); 7,4 - 7,1 (m, 4H, Ar-H); 4,5 - 4,2 (3m, 4H, NCH2/a-Phe/a-Pro); 3,6 - 3,2 (2m, 2H, δ-Pro); 3,0/2,7 (2fti, 2H, Ar-CH2); 2,2 - 1,5 (5m, 4H, β/γ-Pro)
MS: 412 (M+H+), 247, 134 - (dichlorowodorek)
Przykład LXVIII
Boc-(D,L)-Phe(2-Cl)-Pro-NH-pAmb
Octan wytworzono z Boc-(D,L)-Phe(2-Cl)-OH analogicznie do przykładu ΙΠ.
Przykład LXIX
H-(D,L)-Phe(2-Cl)-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano ze związku przykładu LXVHI analogicznie do A.I.c.
181 405
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,5 - 9,2 (4H, amidyna), 8,9/8,7 (1H, NH); 8,85/8,45 (3H, NH3 +), 7,9 - 7,2 (8H, aromaty -H), 4,5 - 4,1 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,8 - 3,0 (4H, 2 x CH2), 2,2 -1,4 (4H, 2 x CH2)
Przykład LXX
Boc-(D, L)-Phe(2-OH)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono wychodząc z Boc-(D,L)-Phe(2-OH)-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCl, analogicznie do przykładu III.
Ή - NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 8,4/8,0 (2t, 1H, NH); 7,7 (2d, 2H, Ar-H); 7,4 (2d, 2H, Ar-H); 7,2/7,15 (2d, 1H, NH); 7,0 - 6,6 (4H, Ar-H); 4,45 - 4,2 (m, 4H, H-CH2/a-Pro/a-H); 3,8 3,2 (2H, δ-Pro); 3,0/2,8 (2m, 2H, Ar-CH2); 2,1 -1,6 (4H, β/γ-Pro); 1,2 (2s, 9H, Boc) MS: 510 (M+H+), 410 (-Boc), 247, 134- octan
Przykład LXXI
H-(D, L)-Phe(2-OH)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono ze związku przykładu LXX przez odszczepienie Boc.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,4 - 9,0 (b, NH); 8,85/8,5 (2t, 1H, NH); 7,8 (2d, 2H, Ar-H); 7,5 (2d, 2H, Ar-H); 7,2 - 6,7 (4H, Ar-H); 4,4 - 3,7 (m, 4H, N-CH2/a-Pro/a-H); 3,4 - 3,2 (2H, δ-Pro); 3,1 - 2,75 (2H, Ar-CH2); 2,1-1,4 (4H, β/γ-Pro)
MS: 410 (M+H+), 369, 277, 247 - (dioctan)
Przykład LXXII
Boc-(D, L)-Phe(2-MeO)-Pro-NH-pAmb
Octan otrzymano z Boc-(D,L)-Phe(2-MeO)OH analogicznie do przykładu ΙΠ.
Przykład LXXIII
H-(D, L)-Phe(2-MeO)-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano ze związku przykładu LXXII analogicznie do A.I.c.
Ή-NMR (dg-DMSO, δ w ppm): 9,55 - 9,25 (4H, amidyna), 8,90/8,65 (1H, NH); 8,7/8,2 (3H, NH3 +), 7,9 - 6,8 (8H, aromaty -H), 4,5 - 4,1 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,80 (3H, OCH3), ~3,8 - 3,3 (2H, CH^, 3,2 - 2,6 (2H, CH2), 2,2 - 1,4 (4H, 2 x CH2)
Przykład LXXIV
Boc-(D, L)-Phe(2-Me)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono wychodząc z Boc-(D,L)-Phe(2-Me)-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCl, analogicznie do przykładu ΠΙ.
Ή-NMR (dć-DMSO, δ w ppm): 8,4/8,05 (2t, 1H, NH); 7,75 (2d, 2H, Ar-H); 7,4 (2d, 2H, Ar-H); 7,2 - 7,0 (m, 5H, Ar-H)/NH); 4,6 - 4,2 (m, 4H, CH2/2 a-H); 3,7 - 3,55 (2m, 2H, δ-Pro); 3,0 - 2,6 (m, 2H, CH2); 2,3 (2s, 3H, CH3); 2,2 - 1,6 (m, 4H, β/γ-Pro); 1,35 - 1,2 (Is, 9H, Boc) FAB-MS: 508 (M+H+) - (octan)
Przykład LXXV
H-(D, L)-Phe(2-Me)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu LXXIV.
'H-NMR(d6-DMSO,d w ppm): 9,35 (s, 2H, N-H); 9,05 (s, 2H, N-H); 8,8/8,5 (2t, 1H, NH); 7,8/7,75 (2d, 2H, Ar-H); 7,5/7,45 (2d, 2H, Ar-H); 7,2 - 7,0 (m, 4H, Ar-H); 4,4 - 4,2 (3m, 4H, CH2/2 a-H); 3,6/3 (2m, 2H, δ-Pro); 3,1/3,0 (2m, 2H, CH2); 2,38 (m, 3H, CH3); 2,2 - 1,3 (4H, β/γ-Pro) MS: 408 (M+H+), 247, 185^ 134 - (dichlorowodorek)
Przykład LXXVI
Boc-(D, L)-Phe(2-iPr)-Pro-NH7pAmb
Octan wytworzono z Boc-(D, L)-Phe(2-iPr)OH analogicznie do przykładu III.
Przykład LXXVII
H-(D, L)-Phe(2-iPr)-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek wytworzono ze związku przykładu LXXVI analogicznie do A.I.c. Temperatura topnienia: 220-221°C
Przykład LXXVIII
Boc-(D, L)-Phe(2-Ph)-Pro-NH-pAmb
Octan wytworzono z Boc-(D, L)-Phe(2-Ph)OH analogicznie do przykładu III.
181 405
Przykład LXXIX
H-(D, L)-Phe(2-Ph)-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano ze związku przykładu LXXVIII analogicznie do A.I.c.
1 H-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,5 - 9,2 (4H, amidyna), 8,85/8,67 (1H, NH), 8,6/8,2 (3H, NH3+), 7,85 - 7,15 (13H, aromaty -H), 4,4 - 3,0 (8H, 3 x CH2 i 2 x CH), 2,2 -1,4 (4H, 2 x CH2)
Przykład LXXX
Boc-(D, L)-Phe(3,4-(F)2)-Pro-NH-pAmb
Octan wytworzono z Boc-(D, L)-Phe(3,4-(F)2)OH (J. Med. Chem. 1967,10,64) analogicznie do przykładu ΙΠ; Białe kryształy o temperaturze topnienia 110-114°C;
FAB-MS: 530 (M+H+)
Przykład LXXXI
H-(D, L)-Phe(3,4-(F)2)-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano ze związku przykładu LXXX przez odszczepienie Boc analogicznie do A.I.c.; białe kryształy o temperaturze topnienia 190-195°C (rozkład);
FAB-MS: 430 (M+H+).
Przykład LXXXII
Boc-(D,L)-Phe(3,4(C)2)-Pro-NH-pAmb
Octan otrzymano przez reakcję Boc-(D, L)-Phe(3,4-(C1)2)-OH (Int. J. Pept. Protein Res. 1987,30,13) analogicznie do przykładu III; białe kryształy o temperaturze topnienia 135-13 8°C; FAB-MS: 562 (M+H+).
Przykład ΕΧΧΧΠΙ
H-(D, L)-Phe(3,4-(Cl)2)-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano ze związku LXXXII przez odszczepienie Boc analogicznie do A.I.c.; białe kryształy o temperaturze topnienia 208-212°C;
FAB-MS: 462 (M+H+).
Przykład LXXXIV
Boc-(D, L)-Phe(3-Cl-4-MeO)-Pro-NH-pAmb
Octan wytworzono z Boc-(D, L)-Phe(3-Cl-4-MeO)OH analogicznie do przykładu III.
Przykład LXXXV
H-(D,L)-Phe(3-Cl-4-MeO)-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano ze związku przykładu LXXXIV przez odszczepienie Boc analogicznie do A.I.c.
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,58 - 9,30 (4H, amidyna), 8,98/8,85 (1H, NH), 8,8/8,35 (3H, NH3 +), 7,9 - 7,0 (7H, aromaty -H), 4,50 - 4,20 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,85/3,82 (3H, OCH3), 3,2 - 2,9 (2H, CH2), 2,2 - 1,5 (4H, 2 x CHJ
Przykład LXXXVI
Boc-(D, L)-Phe(3-Cl, 4-OEt)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono wychodząc z Boc-(D, L)-Phe(3-Cl, 4-OEt)-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HC1, analogicznie do przykładu III jako octan: FAB-MS: 573 (M+H+).
Przykład LXXXVII
H-(D, L)-Phe(3-Cl, 4-OEt)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu LXXXVI jako dichlorowodorek.
'H-NMR(d6-DMSO,bwppm): 9,4 (d,2H,NH): 9,2 (d,2H,NH); 8,9/8,7 (2t, 1H,NH); 8,4 8,2 (b, 3H, NH3); 7,8 (2d, 2H, Ar-H); 7,45 (2d, 2H. Ar-H); 7,3 (m, 1H, Ar-H); 7,2/7,0 (2H, Ar-H); 4,5 - 4,2 (4H, N-CH2/a-Pro/a-Phe); 4,1 (m, 2H, OCH2); 3,7 - 3,1 (m, 2H, δ-Pro); 3,1 - 2,7 (m, H, Ar-CH2); 2,2 - 1,6 (m, 4H, β/γ-Pro); 1,35 (q, 3H, CH3)
MS: 472 (M+H+), 247, 134; 70
Przykład LXXXVni
H-(D, L)-Phe(3,4-(MeO)2)-Pro-NH-pAmb
181 405
Odpowiednio Boc-zabezpieczony związek wytworzono analogicznie do przykładu ΙΠ z Boc-(D, L)-Phe(3,4-(MeO)2)OH i następnie analogicznie do A.I.c. rozszczepiono do dichlorowodorku 'H-NMR(DMSO-d6,5wppm): 9,55 - 9,25 (4H, amidyna), 8,95/ca. 8,8 (ΙΗ,ΝΗ), 8,8/8,35 (3H, NH3 +) 7,9 - 6,7 (7H, aromaty -H), 4,50 -4,15 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,75 - 3,68 (6H, 2 x OCH3), 3,2 - 2,8 (2H, CH2,2,2 - 1,4 (4H, 2 x CH2)
Przykład LXXXIX
Boc-(D, L)-Phe(3,4-(Me)2)-Pro-NH-pAmb
Octan wytworzono z Boc-(D, L)-Phe(3,4-(Me)2)OH analogicznie do przykładu ΠΙ; białe kryształy o temperaturze topnienia 108-112°C; FAB-MS: 522 (M+H+).
Przykład XC
H-(D, L)-Phe(3,4-(Me)2)-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano ze związku przykładu LXXXIX przez odszczepienie Boc analogicznie do A.I.c.; białe kryształy o temperaturze topnienia 195-200°C; FAB-MS: 422 (M+H+).
Przykład XCI
Boc-(D, L)-Phe(3-Me-4-iPr)-Pro-NH-pAmb
Octan wytworzono z Boc-(D, L)-Phe(3-Me-4-iPr)OH analogicznie do przykładu ΠΙ.
Przykład XCII
H-(D, L)-Phe(3-Me-4-iPr)-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano ze związku przykładu XCI przez odszczepienie Boc analogicznie do A.I.c.
‘H-NMR-iDMSO^Ówppm): 9,5 - 9,2 (4H, amidyna), 8,9/9,6 (1H, NH), 8,85/8,40 (3H, NH3 +), 7,9 - 6,85 (7H, aromaty -H), 4,5 - 4,0 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,2 - 2,9 (2H, CH2), 2,32/2,30 (3H, CH3), 2,2 - 1,4 (4H, 2 x CH2), 1,2-1,1 (6H, 2 x CH3)
Przykład XCIH
Boc-(D, L)-Phe(2,3-(MeO)2)-Pro-NH-pAmb
Octan wytworzono z Boc-(D, L)-Phe(2,3-(MeO)2OH analogicznie do przykładu III.
Przykład XCIV
H-(D,L)-Phe(2,3-(Me)2)-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano ze związku przykładu XCIII przez odszczepienie Boc analogicznie do A.I.c. Mieszanina diastereo izomerów 1,3 :1 wykazywała zakres temperatur topnienia 138-140°C (rozkład).
Przykład XCV
Boc-(D, L)-Phe(2,5-(MeO)2)-Pro-NH-pAmb
Octan wytworzono z Boc-(D, L)-Phe(2,5-(MeO)2)OH analogicznie do przykładu III.
Przykład XCVI
H-(D, L)-Phe(2,5-(MeO)2)-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano ze związku przykładu XCV przez odszczepienie Boc analogicznie do A.I.c.
'H-NMR-(DMSO-d6, δ w ppm): 9,55 - 9,25 (4H, amidyna), 8,95/ca. 8,7 (1H, NH), 8,7/8,2 (3H, NH3 +), 7,9 - 7,4 i 7,0 - 6,7 (7H, aromaty -H), 4,50 - 4,1 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,8/3,7 (6H, 2 x OCH3), 3,25 - 2,65 (2H, CH2), 2,2 - 1,5 (4H, 2 x CH2)
Przykład XCVII
Boc-(D, L)-Phe(3,5-(MeO)2)-Pro-NH-pAmb
Octan wytworzono z Boc-(D, L)-Phe(3,5-(MeO)2)OH analogicznie do przykładu III.
Przykład XCVHI
H-(D, L)-Phe(3,5-(MeO)2)-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano ze związku przykładu XCVII przez odszczepienie Boc analogicznie do A.I.c.
181 405
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,5 - 9,2 (4H, amidyna), 8,95/ca. 8,7 (1H, NH), 8,7/8,3 (3H, NH3 +), 7,85 - 7,40 i 6,60 - 6,35 (7H, aromaty -H), 4,50 - 4,15 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,75/3,72 (6H, 2 x OCH3), 3,2 - 2,8 (2H, CH2), 2,2 - 1,4 (4H, 2 x CH2)
Przykład XCIX
Boc-(D, L)-Phe(3,4,5-(MeO)3)-Pro-NH-pAmb
Wytwarzanie prowadzono analogicznie do przykładu ΠΙ, przy czym substancję wyjściową Boc-(D, L)-Phe(3,4,5-(MeO)3)-OH wytworzono przez alkilowanie estru benzofenonoiminoglicyny chlorkiem trimetoksybenzylu, następnie wprowadzenie grup zabezpieczających Boc i zmydlenie estru. Temperatura topnienia: 109-121°Ć (dioctan)
Przykład C
H-(D, L)-Phe(3,4,5-(MeO)3)-Pro-NH-pAmb
Wytwarzanie prowadzono stosując związek z przykładu XCIX. Temperatura topnienia: 180-239°C (dichlorowodorek)
Przykład CI
Boc-(D, L)-Phe(2,4,6-(Me)3)-Pro-NH-pAmb
Octan wytworzono z Boc-(D, L)-Phe(2,4,6-(Me)3)OH analogicznie do przykładu III.
Przykład CII
H-(D, L)-Phe(2,4,5-(Me)3)-Pro-NH-Amb
Dichlorowodorek otrzymano ze związku przykładu CI przez odszczepienie Boc analogicznie do A.I.c.
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,5 - 9,15 (4H, amidyna, 8,85/ca. 8,7 (1H, NH), 8,8/8,5 (3H, NH3 +), 7,9 - 7,4 i 6,9 - 6,75 (6H, aromaty -H), 4,5 - 4,0 (4H, CH2 i 2 x CH), ca. 3,7 - 3,3 (2H, CH2), 3,2 - 3,0 (2H, CH2), 2,25 - 2,10 (6H, 3 x CH3), ca. 2,1-1,4 (4H, 2 x CH2)
Przykład CIII
Boc-(D)-a-Nal-Pro-NH-pAmb
Wytwarzanie prowadzono analogicznie do przykładu III. Temperatura topnienia: 136-178°C (octan)
Przykład CIV
H-(D)-a-Nal-Pro-NH-pAmb
Wytwarzanie prowadzono stosując związek z przykładu CIII. Temperatura topnienia: 228 234°C (dichlorowodorek)
Przykład CV
H-(D)-p-Nal-Pro-NH-pAmb
Wytwarzanie przeprowadzono przez odszczepienie Boc ze związku Boc-(D)-p-NalPro-NH-pAmb. Temperatura topnienia: 223 - 229°C (dichlorowodorek)
Przykład CVI
Boc-(D, L)-a-Ngl-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono wychodząc z Boc-(D, L)-a-Ngl-OH oraz H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCl, analogicznie do przykładu ΙΠ.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 10,0 (b, NH); 8,7/8,5 (2t, 1H, NH); 8,3 - 7,3 (12H, Ar-H/NH); 6,2/6,1 (2d, 1H, a-Ngl); 4,4 (3H, N-CH2/a-Pro); 3,8 - 2,8 (2H, δ-Pro); 2,2 - 1,7 (4H, β/γ-Pro); 1,3 (2s, 9H, Boc); MS: 530 (M+H+), 430 (-Boc), 247,134; mp; 183-5°C (rozkład)- (octan) Przykład CVH
H-(D, L)-a-Ngl-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu CVI.
Ή-NMR (d^-DMSO, δ w ppm): 9,5/9,3 (2d, 4H, NH); 9,0/8,8 (2t, 1H, NH); 8,7 (b, 3H, NH3); 8,4 (m, 1H, Ar-H); 8,1 (2d, 2H, Ar-H); 7,9 (2d, 2H, Ar-H); 7,7 - 7,7 (6H, Ar-H); 6,25/6,18 (2s, 1H, a-Ngl); 4,6 - 4,35 (m, 3H, N-CH2/a-Pro); 3,85/3,6/3,4 (3m, 2H, δ-Pro); 2,2 - 1,6 (4H, β/γ-Pro); MS: 430 (M+H+), 3,69, 277 - (dichlorowodorek)
Przykład CVIII
Boc-(D, L)-P-Ngl-Pro-NH-pAmb
181 405
Związek wytworzono wychodząc z Boc-(D, L)-P-Ngl-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCl, analogicznie do przykładu III.
'H-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,8 - 9,2 (b, NH); 8,6/8,4 (2sb, 1H, NH); 8,0 - 7,75 (6H, Ar-H); 7,6 - 7,5 (5H, Ar-H); 7,35/7,18 (2sb, 1H, NH); 5,6/5,45/5,35 (2sb, 1H, a-Ngl); 4,4 (3H, N-CH2/a-Pro); 3,9/3,7 (2sb, 1H,δ-Pro); 3,2 (sb, 1H,δ-Pro); 2,2 -1,85 (4H, β/γ-Pro); 1,4 (2s, 9H, Boc) MS: 530 (M+H+), 430 (-Boc), 2,47, 185, 134; Fp. 183-5°C (rozkład) - (octan)
Przykład CIX
H-(D, L)-P-Ngl-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu C VIII jako dioctan.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm); 9,6 - 9,0 (b, NH); 8,75/8,6 (2t, 1H, NH); 8,0 - 7,8 (6H, Ar-H); 7,6 - 7,4 (m, 5H, Ar-H); 5,2 (s, 1H, a-Ngl); 4,5 - 4,3 (m, 3H, N-CH2/a-Pro); 3,9 - 3,0 (2H, δ-Pro); 2,2 - 1,7 (4H, β/γ-Pro); MS: 430 (M+H+), 247
Przykład CX
H-(D, L)-l-Tic-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono jako dioctan wychodząc ze związku przykładu CCLV przez odszczepienie Boc 'H-NMR (dć-DMSO, δ w ppm): 9,4/9,0 (2sb, 4H, NH); 8,7 (b, 1H, NH); 7,75 (2d, 2H, Ar-H); 7,45 (2d, 2H, Ar-H); 7,4 - 6,8 (4H, Ar-H); 5,2 (2s, 1H, a-Tic); 4,8 - 4,4 (3H, N-CH2/a-Pro); 3,6 - 3,2 (4H, Ar-CH2/5-Pro); 3,0 - 2,7 (2H, N-CH2); 2,2 - 1,8 (4H, β/γ-Pro)
Przykład CXI
Bic-(D)-3-Tic-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono analogicznie do przykładu III wychodząc z Boc-(D)-3-Tic-PH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCl.
‘H-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 8,44/8,2 (2sb, 1H, NH); 7,8/7,65 (2d, 2H, Ar-H); 7,5 (2d, 2H, Ar-H); 7,4/7,2 (m, 4H, Ar-H); 4,8 - 4,6 (m, 2H, CH2); 4,4 - 4,2 (m, 4H, CH2/2 a-H); 3,62 (m, 2H, Pro); 3,1 - 2,6 (m, 2H, CH2-Ph); 2,2 -1,75 (m, 4H, Pro); 1,3 (2s, 9H, Boc); MS: 506 (M+H+); 406 (-Boc); Fp: 143°C - (octan)
Przykład CXn
H-(D)-3-Tic-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu CXI.
FAB-MS: 406 (M+H+); temperatura topnienia: 204°C - (dioctan)
Przykład CXIII
-Icc-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono analogicznie do przykładu III wychodząc i 1-Icc-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x Hel.
FAB-MS: 402 (M+H+).
Przykład CXIV
Boc-(D, L)-2-Tgl-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono jako octan wychodząc z Boc-(D, L)-2-Tgl-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCl, analogicznie do przykładu III.
'H-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 8,6/8,4 (2t, 1H, NH); 7,75 (2d, 2H, Ar-H); 7,45 - 6,9 (6H, Ar-H); 5,7 - 5,4 (1H, a-Tgl); 4,4 (m, 3H, N-CH2/a-Pro); 3,8 - 3,2 (2H, δ-Pro); 2,1-1,7 (4H, β/γ-Pro); 1,35 (2s, 9H, Boc) MS: 486 (M+H+), 386 (-Boc), 247, 185, 134
Przykład CXV
H-(D, L)-2-Tgl-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu CXTV
Ή-NMR (d6-DMSO,Ówppm): 9,4/9,2 (2sb,4H,NH); 8,9/8,75 (2t, 1H,NH); (sb, 3H,NH); 7,8 (2d,2H, Ar-H); 7,62 (2d,2H, Ar-H); 7,5 (2d, 2H, Ar-H); 7,4, sb, 1H, Ar-H; 7,1 (m, 1H, Ar-H); 5,65/5,6 (2s, 1H, a-Tgl); 4,5 - 4,4 (m, 3H, N-CH2/a-Pro); 3,95 - 3,75 (2m, 1H, δ-Pro); 3,2/3,0 (2dd, 1H, δ-Pro); 2,2 - 2,0 (1H, β-Pro); 1,9-1,7 (3H, β/γ-Pro)
FAB-MS: 386 (M+H+) - (dioctan)
181 405
Przykład CXVI
Boc-(D)-2-Tal-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono analogicznie do przykładu ΠΙ wychodząc z Boc-(D)-2-Tal-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCI.
‘H-NMRide-DMSO^wppm): 8,85/8,15(2t, 1 H,NH);7,75(2d,2H,Ar-H); 7,45(2d,2H, Ar-H); 7,35 (d, 1H, Ar-H); 7,25 (sb, 1H, Ar-H); 7,0 - 6,7 (2H, Ar-H); 4,82 - 4,3 (4H, N-CH2/a-Pro/a-Tal); 4,05/3,6 (2m, 1H, 5-Pro); 3,5 - 2,9 (m, 3H, Ar-CH2/5-Pro); 2,2 - 1,7 (4H, β/γ-Pro); 1,25 (2s, 9H, Boc)
MS: 500 (M+H+), 400 (-Boc), 247, 134 - (octan)
Przykład CXVII
H-(D-)-2-Tal-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku z przykładu CXVI.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,4 - 9,0 (4H, NH); 8,85 (b, 3H, NH3); 7,8 (d, 2H, Ar-H); 7,5 (d, 2H, Ar-H); 7,45 (d, 1H, Ar-H); 7,0 (dd(s, 2H, Ar-H); 4,4 - 4,15 (4H, N-CH2//a-Pro/a-Tal); 3,8 - 2,9 (3H, Ar-CH/b-Pro); 2,8 (dd, Ar-H); 1,8 (m, 2H, β-Pro); 1,75 - 1,55 (2m, 2H, γ-Pro)
FAB-MS: 400 (M+H+) - (dioctan)
Przykład CXVHI
Boc-(D)-Phg-Pro-NH-pAmb
Octan wytworzono analogicznie do przykładu III z Boc-(D)-Phg-OH
Przykład CXIX
H-(D)-Phg-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek wytworzono ze związku przykładu CXVIII.
Ή-NMR (dg-DMSO, δ w ppm): 9,6 - 9,3 (4H, amidyna); 9,1 - 8,7 (4H, NH i NH2 +); 8,0 - 7,3 (9H, aromaty -H); 5,4 (1H, CH); 4,6 - 4,3 (3H, CH2 i CH); 3,1 - 2,7 (2H, CH^; 2,2-1,6 (4H, 2x CH^
Przykład CXX
Boc-(D, L)-Phg(4-MeO)-Pro-NH-pAmb
Octan wytworzono analogicznie do przykładu ΠΙ z Boc-(D, L)-Phg(4-MeO)OH.
Przykład CXXI
H-(D, L)-Phg(4-MeO)-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano ze związku przykładu CXX.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,6 - 9,3 (4H, amidyna); 9,0/8,9 (1H, NH); 8,8/8,6 (3H, NH3 +); 7,9 - 7,8 und 7,55 - 7,45 i 7,05 - 6,90 (8H, aromaty -H); 5,3 (1H, CH); 4,5 - 4,3 (3H, CH2 i CH); 3,75 (3H, OCH3); 2,2 -1,6 (4H, 2 x CH2)
Przykład CXXII
Boc-(D)-Chg-Pro-NH-pAmb
a) 8 g (31,1 mmoli) Boc-(D)-Chg-OH, 9,88 g (37,3 mmoli) H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCL, 32 ml (186,54 mmoli) DIPEA i 108 ml PPA (50% w octanie etylu) połączono w kolbie w temperaturze 0°C i mieszano przez 18 godzin w temperaturze 0°C - temperatury pokojowej. Następnie mieszaninę reakcyjną rozcieńczono octanem etylu i ekstrahowano 20% roztworem NaHSO4 (5 x), 5% roztworem NaHCO3 i nasyconym roztworem NaCl. Po wysuszeniu oraz zatężeniu organicznego roztworu pozostało 13,8 g czystego Boc-(D)-Chg-Pro-p-cyjano-benzyloamidu.
b) 13,8 g Boc-(D)-Chg-Pro-p-cyjano-benzyloamidu rozpuszczono w 113 ml pirydyny i 53 ml TEA. Roztwór nasycono gazowym H2S i odstawiono na noc w temperaturze pokojowej. W celu przerobu mieszaninę reakcyjną najpierw przepłukano azotem, a potem wylano na 115% roztworu kwasu cytrynowego. Wytrącony osad odsączono i przesącz ekstrahowano octanem etylu (3 x). Potem osad rozpuszczono w octanie etylu i połączono z organicznymi ekstraktami. Połączone fazy przemyto 5% kwasem cytrynowym, wysuszono Na2SO4 i zatężono. Surowy produkt bez dalszego oczyszczania zastosowano do reakcji następczej.
c) Surowy tioamid rozpuszczono w 120 ml acetonu i 21 ml Mel i mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Następnie mieszaninę reakcyjną zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem do sucha i pozostałość rozpuszczono w 48 ml MeOH. Po dodaniu 48 ml metanolowego roztworu octanu amonu (10%) roztwór mieszano przez 18 godzin w temperaturze pokojowej. W celu prze
181 405 robu amidyny usunięto rozpuszczalnik w wyparce obrotowej, pozostałość rozprowadzono w DCM, osad odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem i przesącz zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 24,6 g surowego produktu. Produkt ten oczyszczono za pomocą chromatografii HPLC z odwróconymi fazami. Wydajność: 7 g - (octan)
Ή-NMR (d^DMSO, δ w ppm): 9,6 - 9,2 (b, N-H); 8,7/8,1 (2t, 1H, NH); 7,75 (2d, 2H, Ar-H); 7,45 (2d, 2H, Ar-H); 7,0/6,9 (2d, 1H, NH): 4,4 (m, 3H, CH2/a-Pro); 4,0 (t, 1H, a-Chg); 3,6 - 3,0 (2H, γ-Pro); 2,1 - 1,5 (m, 11H, ^y-Pro/ChJ; 1,4/1,3 (2s, 9H, Boc); 1,1 - 0,9 (m, 4H)
MS: 486 (M+H+), 386 (-Boc), 247, 134
Przykład CXXIH
H-(D)-Chg-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu CXXII.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,4 - 9,0 (b, NH); 8,9 (t, 1H, NH); 8,4 (b, NH); 7,8 (d, 2H, Ar-H); 7,5 (d, 2H, Ar-H); 4,4 (m, 3H, N-CH2/a-Pro); 3,9 - 3,6 (2m, 2H, a-Pro); 3,8 (d, 1H, a-Pro); 2,0 -1,5 (m, 10H, Ch/p/y-Pro); 1,2 - 1,0 (m, 4H, Ch)
MS: 386 (M+H+), 247, 185; temperatura topnienia: 133°C - (dichlorowodorek)
Przykład CXXIV
EtOOC-(D)-Chg-Pro-NH-pAmb
Najpierw analogicznie do przykładu III z Boc-(D)-Chg-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCl wytworzono H-(D)-Chg-Pro-p-cyjano-benzyloamid x HCl. Potem 2,5 g (6,17 mmoli) H-(D)-Chg-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCl, 2,33 ml (13,58 mmoli) DIPEA, 0,075 g (0,617 mmola) DMAP i 0,652 ml estru etylowego kwasu chloromrówkowego dodano kolejno do 25 ml DCM w temperaturze pokojowej i roztwór reakcyjny mieszano przez 18 godzin w temperaturze pokojowej. Potem mieszaninę reakcyjną rozcieńczono za pomocą DCM, przemyto 20% roztworem NaHSO4, wysuszono i zatężono. Wydajność surowego Et-OOC-H-(D)-Chg-Pro-p-cyjano-benzyloamidu: 2,51 g. Tak otrzymany produkt pośredni przeprowadzono analogicznie do Α.ΙΠ.1. w odpowiednią amidynę. Surowy produkt oczyszczono drogą chromatografii HPLC z odwróconymi fazami (acetonitryl/woda). Wydajność: 0,483 g.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 8,7/8,1 (2t, 1H, NH); 7,8 (2d, 2H, Ar-H); 7,4 (2d, 2H, Ar-H); 7,4 (2d, 2H, Ar-H); 7,39/7,3 (2d, 1H, NH); 4,9/4,4 (2m, 3H, CH2/a-Pro); 4,0 (2t, 1H, a-Chg);3,8(t,2H,OCH2);3,7-3,3(3m,2H,δ-Pro);2,1 (m, 1H,β-Pro); 1,9- l,5(m, 11H,CH2/p/ y-Pro); 1,2 - 0,9 (m, 9H, CH2/CH3)
MS: 458 (M+H+), 247, 134, 70 - (octan)
Przykład CXXV
HOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez rozszczepienie estru t-butylowego z przykładu CXXVI.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 8,5/8,3 (2t, 1H, NH); 7,8 (2d, 2H, Ar-H); 7,6/7,45 (2d, 2H, Ar-H); 4,4-4,2 (m, 3H, N-CH2/a-Pro); 4,1 (m, 1H, a-Chg); 3,8 - 3,2 (4H, HOOCCH2/Ó-Pro); 2,1 1,4 (m, 11H); 1,2-0,9 (m, 4H)
MS: 444 (M+H+), 386, 247 - (chlorowodorek)
Przykład CXXVI tBuOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono analogicznie do prekursora estru tert-butylowego z przykładu CCXLVI.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 8,4 (t, 1H, NH); 7,75 (d, 2H, Ar-H); 7,4 (d, 2H, Ar-H); 4,4 (m, 4H, N-CH2/a-Pro/a-Chg); 3,8 - 2,9 (4H, HOOCCH2/5-Pro); 2,1-0,9 (m, 15H); 1,3 (s, 9H, tBu)
MS: 500 (M+H+), 444, 247, 170 - (octan)
Przykład CXXVII
Boc-(D)-Cha-Pro-NH-pAmb
Związek zsyntetyzowano analogicznie do przykładu III.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,4 (b, 4H, NH); 8,8/8,15 (2t, 1H, NH); 7,75 (2d, 2H, Ar-H); 7,45 (2d, 2H, Ar-H); 7,05 (d, 1H,NH); 4,8/4,35 (d/m, 3H, N-CH2/a-Pro/a-Chg); 3,75/3,5 - 3,2 (2H, a-Pro); 2,1-1,85 (4H, β/γ-Pro); 1,7-1,3 (m, 6H); 1,3 (2d, 9H, Boc); 1,4 - 0,9 (m, 7H)
181 405
MS: 500 (M+H+), 400 (-Boc), 247,134; Temperatura topnienia: 125 - 7°C (octan)
Przykład CXXVHI.
Me-(D)-Cha-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Cbz ze związku przykładu CXXIX
Ή-NMR (d6-DMSO, 5 w ppm): 9,3/8,9 (2s, 4H, NH); 8,85/8,8 (2sb, 2H, NH); 8,7 (t, 1H, NH); 7,8 (2d, 2H, Ar-H); 7,5 (2d, 2H, Ar-H); 4,4 (m, 3H, N-CH2/a-Pro); 4,25 (db, 1H; a-Chg); 3,9/3,4 (2m, 2H, δ-Pro); 2,5 (s, 3H, NCH3); 2,2 (m, 1H, β-Pro); 2,5 (s, 3H, NCH3); 2,2 (m, 1H, β-Pro); 2,0 - 1,8 (m, 4H); 1,8-1,5 (m, 6H); 1,4 - 0,9 (6H)
MS: 414 (M+H+), 247, 140 - (octan)
Przykład CXXIX
Me-(Z)-(D)-Cha-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono analogicznie do przykładu ΠΙ wychodząc z Me-(Z)-(D)-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HC1.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,8 - 9,2 (b, 4H, NH); 8,8/8,5 (2t, 1H, NH); 7,8 (2d, 2H, Ar-H); 7,5 (2d, Ar-H); 7,4 (m, 5H, Ph-H); 5,2 - 5,0 (2H, OCH2); 4,95 - 4,5 (ΙΗ,α-Pro); 4,4 (m, 3H, N-CH2/a-Cha); 3,6 - 3,0 (2H,δ-Pro); 2,82/2,75/2,7 (3s, 3H,NCH3); 2,1 (m, 1H, β-Pro); 1,9 -1,4 (m, 11H, p/y-Pro/CH^; 1,2 - 0,8 (m, 5H)
FAB-MS: 548 (M+H+) - (octan)
Przykład CXXX
N,N-Me-(D)-Cha-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono analogicznie do przykładu III wychodząc z N,N-dimetylocykloheksyloalaniny i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HC1.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 8,8/8,4 (2t, 1H, NH); 7,8 (2d, 2H, Ar-H); 7,45 (2d, 2H, Ar-H); 4,45 - 4,3 (d/m, 3H, N-CH2/a-Pro); 3,9 (m, 1H, a-Cha); 3,6 - 3,2 (2H, δ-Pro); 2,2 (2s, 6H, NCH3); 2,1-1,5 (m, 13H); 1,3 - 0,8 (m, 4H)
FAB-MS: 428 (M+H+) - (octan)
Przykład CXXXI
Boc-(D)-Trp(Boc)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono analogicznie do przykładu III wychodząc z Boc-(D)-Trp(Boc)-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HC1.
1H-NMR(d6-DMSO,bwppm): 9,8 -9,2(b,N-H); 8,8 - 8,5 (2sb, 1H,NH); 8,25(8,0/7,8-7,2 (m, 10H, Ar-H/NH); 4,85/4,5 - 4,2 (d/m, 4H, CH2-H); 3,6/3,5 (2m, 2H, CH2, Pro); 3,1 - 2,8 (m, 2H, CHJ; 2,2 - 1,6 (m, 4H, Pro), 1,3 (2s, 18H, Boc)
FAB-MS: 633 (M+H+) - (octan)
Przykład CXXXII
H-(D)-Trp-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu CXXXI.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 11,1 (s, 1H,NH); 9,4/9,15 (2s,4H,N-H); 8,8 (t, 1H,NZ); 8,6 (s, 3H, N-H); 7,75 (d, 2H, Ar-H); 7,45 (d, 3H, Ar-H); 7,35 (d, 1H, Ar-H); 7,25 (s, 1H, Ar-H); 7,0 (2t, 2H, Ar-H); 4,3 (m, 2H, CH2), 4,18 (sb, 1H, a-H); 3,5 (m, 2H, CH2, Pro); 3,3 - 3,1 (m, 2H, CH2), 2,15 (dd, 1H, Pro); 1,6/1,4 (2m, 3H, β/γ-Pro);
FAB-MS: 433 (M+H+) - (dichlorowodorek)
Przykład CXXXIII
Boc-(D, L)-Dpa-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono analogicznie do przykładu III wychodząc z Boc-(D)-Dpa-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HC1.
Ή-NMR (dć-DMSO, δ w ppm): 8,6/8,1 (2t, 1H, NH); 7,75 (2d, 2H, Ar-H); 7,45 - 7,0 (m, 13H, Ar-H/NH); 5,25/5,1 (2t, ΙΗ,α-Dpa); 4,4 - 4,1 (3H, N-CH2/a-Pro); 3,75 (m, 1H, CH); 3,6 2,95 (2H, δ-Pro); 2,0 - 1,5 (4H, β/γ-Pro); 1,2 (2ds, 9H, Boc) MS: 570 (M+H+), 470 (-Boc), 247, 196, 134, mp: 156°C - (octan)
Przykład CXXXIV
H-(D albo L)-Dpa-Pro-NH-pAmb/a
181 405
Związek 134 wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu CXXXIH i następne rozdzielenie diastereoizomerów za pomocą HPLC z odwróconymi fazami.
'H-NMR (d6-DMSO,bwppm); 9,3 (2s, 4H,NH); 8,9/8,2 (2t, 1H,NH); 8,4 (b, 3H,NH); 7,8 (2d, 2H, Ar-H); 7,6 (2d, 2H, Ar-H); 7,5 - 7,1 (10H, Ar-H); 5,1/4,6 (2d, ΙΗ,α-DpA); 4,4-4,1 (4H, N-CH2/a-Pro/CH); 3,8-3,0 (2H, δ-Pro); 2,1-1,1 (4H, β/γ-Pro) FAB-MS: 470 (M+H+) - (dioctan)
Przykład CXXXV
H-(D albo L)-Dpa-Pro-NH-pAmb/b
Ή-NMR (dg-DMSO, δ w ppm)): 9,3/9,2 (2s, 4H, NH); 8,4 (t, 1H, NH); 8,35 (sb, 3H, NH); 7,8/7,65 (2d, 4H, Ar-H); 7,4 - 7,1 (10H, Ar-H); 5,0 (d, ΙΗ,α-Dpa); 4,4/3,9 (Μ, 4H, n-CH2/a-Pro/CH); 3,6/2,9 (2m, 2H, δ-Pro); 1,7-1,3 (4H, β/γ-Pro) FAB-MS: 470 (M+H+) - (dioctan)
Przykład CXXXVI
EtOOC-(D albo L)-Dpa-Pro-NH-pAmb/a
W celu wytworzenia wyżej wymienionego związku Boc-(D, L)-Dpa- Pro-p-cyjano-benzyloamid (półprodukt do syntezy związku przykładu CXXXIII najpierw za pomocąukładu dioksan/HCl przeprowadzono w odpowiedni chlorowodorek H-(D, L)-Dpa-Pro-p-cyjano -benzyloamidu x HCl. Potem analogicznie do przykładu CXXIV przeprowadzono sól w diastereoizomerycznąparę produktów. Obydwa diastereoizomery oddzielono od siebie przez chromatografię HPLC z odwróconymi fazami (acetonitryl/woda).
‘H-NMR(d6-DMSO,Ówppm): 8,6/6,6 (2t, lH,NH);7,8-7,0(m, 15H, Ar-H,NH); 5,3/5,1 (2t, 1H, a-Dpa); 4,4 (2d, 1H, α-Pro); 4,3/4,1 (2t, 2H, CH2); 4,0 (m, 1H, CH); 3,85 (t, 2H, OCH2); 3,6/3,3/3,0 (3m, 2H, δ-Pro); 2,0 - 1,4 (m, 4H, β/γ-Pro); 1,0 (m, 3H, CH3);
MS: 542 (M+H+), 268, 134, 70 - (octan)
Przykład CXXXVII
EtOOC-(D albo L)-Dpa-Pro-NH-pAmb/b
Związek wytworzono analogicznie do przykładu III.
Ή-NMR (d6-DMSO, ów ppm): 8,2 (2t, ΙΗ,ΝΗ): 7,75 (d, 2H, Ar-H); 7,6 (d,2H, Ar-H); 7,4 - 7,2 (m, 12H, Ar-H); 5,15 (m, 1H, a-Dpa); 4,4 (m, 3H, NCH2/a-Pro); 3,95 (m, 1H, CH); 3,8/3,1 (2m, 2H, δ-Pro); 3,7 (m, 2H, OCH^); 1,8 - 1,4 (m, 4H, β/γ-Pro); 1,0 (m, 3H, CH3);
MS: 542 (M+H+), 268, 134, 70 - (octan)
Przykład CXXXVIII
HOOC-CH2-(D albo L)-Dpa-Pro-NH-pAmb/a
Najpierw za pomocąukładu dioksan/HCl odszczepiono grupę Boc z Boc-(D, L)-Dpa-Pro-p-cyjano-benzyloamidu (półprodukt syntezy przykładu CXXXIII). 3,42 g (7 mmoli) tak otrzymanego chlorowodorku rozpuszczono w 20 ml MeOH i po dodaniu 0,6 g (6,65 mmoli) wodzianu kwasu glioksylowego i 1,75 g (28 mmoli) NaCNBH3 mieszano przez noc. W celu przerobu mieszaninę reakcyjną zatężono, pozostałość rozprowadzono w DCM i tak otrzymany organiczny roztwór ekstrahowano wodą. Po wysuszeniu i zatężeniu fazy organicznej pozostałość rozpuszczono w 5 ml MeOH i żądany produkt wytrącono przez wkropłenie eteru diizopropylowego. Wydajność surowego produktu: 3,7 g. Bez dalszego oczyszczania przeprowadzono go analogicznie do przykładu A.III. 1 w odpowiednią amidynę. Mieszaninę diastereoizomerów rozdzielono za pomocą HPLC z odwróconymi fazami (acetonitryl/woda). MS: 528 (M+H+), 254 - (octan)
Przykład CXXXIX
HOOC-CH2-(D albo L)-Dpa-Pro-NH-pAmb/b
MS: 528 (M+H+), 254, 134, 83 - (octan)
Przykład CXL
Boc (D albo L)-Dpa(4,4'-(Cl)2)-ProNH-pAmb/a
Związek wytworzono analogicznie do przykładu III wychodząc z Boc-(D,L) -Dpa(4,4'-(C1)2)-OH i H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCl. /syntetyzowaną parę diastereoizomerów rozdzielono za pomocą chromatografii HPLC z odwróconymi fazami.
MS: 638 (M+H+), 538 (-Boc), 303, 277,247 - (octan)
Przykład CXLI
Boc(D albo L)-Dpa(4,4'-(Cl)2)-Pro-NH-pAmb/b
MS: 638 (M+H+), 538 (-Boc), 303,247, 134, 70 - (octan)
Przykład CXLII
H-(D albo L)-Dpa(4,4 '-(Cl^-Pro-NH-pAmb/a
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu CXL
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): MS: 538 (M+H+), 303, 247, 134, 70 - (octan)
Przykład CXLIII
H-(D albo L)-Dpa(4,4'-(Cl)2)-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu CXLI. MS: 538 (M+H+), 303, 264, 247,134, 70 - (octan)
Przykład CXLIV
EtOOC-(D albo L)-Dpa(4,4'-(Cl)2)-Pro-NH-pAmb/a
W celu wytworzenia wyżej wymienionego związku Boc-(D, L)-Dpa(4,4'-(Cl)2)-Pro-pcyjano-benzyloamid (półprodukt do syntezy związku przykładu CXLI) przeprowadzono najpierw za pomocą układu dioksan HCI w odpowiedni chlorowodorek H-(D, L)-Dpa-(4,4'(Cl)2)-Pro-p-cyjano-benzyloamidx HCI. Potem analogicznie do przykładu CXXIV sól przeprowadzono w mieszaninę diastereoizomeryczną. Obydwa diastereoizomery oddzielono od siebie za pomocą chromatografii HPLC z odwróconymi fazami (acetonitryl/woda).
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 8,6 (2t, 1H, NH); 7,75 (2d, 2H, Ar-H); 7,6 - 7,1 (11H, Ar-H/NH); 5,2/5,0 (2t, 1H, a-Dpa); 4,4/4,38 (2d, 1H, CH); 4,3 (m, 1H, a-Pro); 4,0 (m, 2H, NCH2); 3,75 (m, 2H, OCH2); 3,7 - 3,3 (2H, δ-Pro); 2,0 (m, 1H, β-Pro); 1,95 - 1,4 (m, 4H, β/γ-Pro); 1,0 (2t, 3H, CH3);
MS: 610 (M+H+), 247, 134, 70 - (octan)
Przykład CXLV
EtOOC-(D albo L)-Dpa(4,4'-(Cl)2)-Pro-NH-pAmb/b
Ή-NMR (d6-DMSO, δ ppm): 8,2 (2t, 1H, NH); 7,75 (2d, 2H, Ar-H); 7,6 - 7,1 (11H, Ar-H/NH); 5,1 (2t, 1H, a-Dpa); 4,4 (2d, 1H, CH); 4,3 (m, 2H, NCH2); 4,0/4,39 (m, 1H, a-Pro); 3,85 (m,2H, OCH2); 3,7 (2H,fi-Pro); 1,9-1,5 (4H, β/γ-Pro); 1,0 (2t, 3H, CH3). MS: 610 (M+H+), 247, 185, 134, 93 - (octan)
Przykład CXLVI
HOOC-CH2-(D lub L)-Dpa(4,4'-(Cl)2)-Pro-NH-pAmb/a:
Najpierw za pomocą układu dioksan/HCl odszczepiono grupę Boc z Boc-(D, L)-Dpa(4,4'-Cl)-Pro-p-cyjano-benzyloamidu (półprodukt do syntezy w przykładzie CXL). Potem analogicznie do przykładu CXXXVIII wytworzono żądany produkt.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 11,2 (b, COOH); 8,9/8,6 (2sb, 1H, NH); 7,8 - 7,2 (14H, Ar-H/NH); 4,4 - 4,0 (5H, CH7 N-CH2/a-Dpa/a-Pro); 3,8 - 3,0 (2H, δ-Pro); 2,8 (2d, 2H, HOOC-CH2); 2,0 -1,4 (4H, β/γ-Pro);
MS: 596 (M+H+), 247, 134, 93, 70 - (octan)
Przykład CXLVII
HOOC-CH2-(D albo L)-Dpa(4,4'-(Cl)2)-Pro-NH-pAmb/b
FAB-MS: 596 (M+H+)
Przykład CXLVIII
H-(D albo L)-Dch-Pro-NH-pAmb/a
Związek 148 wytworzono analogicznie do przykładu ΙΠ wychodząc z Boc-(D, L)-Dch-OH i -Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCI. Zsyntetyzowanąparę diastereoizomerów rozdzielono za pomocą chromatografii HPLC z odwróconymi fazami.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9,3 - 9,0 (b, NH); 8,9/8,5 (2t, 1H, NH); 7,75/7,5 (2d, 4H, Ar-H); 4,5 - 4,0 (4H, N-CH2/a-Pro/a-Dch); 3,7 - 3,0 (2H, δ-Pro); 2,2 - 1,0 (4H, β/γ-Pro)
FAB-MS: 481 (M+H+); temperatura topnienia: 127°C - (dioctan)
Przykład CXLIX
H-(D albo L)-Dch-Pro-NH-pAmb/b
FAB-MS: 481 (M+H+); temperatura topnienia: 127°C - (dioctan)
181 405
Przykład CL
Boc-(D)-Val-Pro-NH-pAmb
Wytwarzanie prowadzono analogicznie do przykładu III. Temperatura topnienia: 132-145°C - (octan)
Przykład CLI
H-(D)-Val-Pro-NH-pAmb
Wytwarzanie prowadzono stosując związek z przykładu CL. Temperatura topnienia: 60-80°C -(dichlorowodorek)
Przykład CLII
Boc-(D)-Leu-Pro-NH-pAmb
Wytwarzanie prowadzono analogicznie do przykładu UL Temperatura topnienia: 68-82°C - (octan)
Przykład CLIII
H-D-Leu-Pro-NH-pAmb
Wytwarzanie prowadzono ze związku przykładu CLII. Temperatura topnienia: 228-233°C - (dichlorowodorek)
Przykład CLIV
Boc-(D)-Gly(a-tBu)-Pro-NH-pAmb
Wytwarzano analogicznie do przykładu ΙΠ.Temperatura topnienia: 21 l-220°C - (octan).
Przykład CLV
H-(D)-Gly(a-tBu)-Pro-NH-pAmb
Wytwarzanie prowadzono ze związku przykładu CLIV.
Temperatura topnienia: 236-239°C - (dichlorowodorek)
Przykład CLVI
Boc-(D)-Ala(P-tBu)-Pro-NH-pAmb
Wytwarzanie prowadzono analogicznie do przykładu ΠΙ.
Temperatura topnienia: 185-192°C - (octan)
Przykład CLVII
H-(D)-Ala(p-tBu)-Pro-NH-pAmb
Wytwarzano ze związku przykładu CLVT
Temperatura topnienia: 225-231°C (dichlorowodorek)
Przykład CLVIII
H-(D albo L)-Msu-Pro-NH-pAmb/a
Dichlorowodorek wytworzono analogicznie do przykładu III z Boc-(D,L)-Msu-OH i potem analogicznie do A.I.c. odszczepiono grupę Boc. Diastereoizomery rozdzielono przez HPLC.
‘Η-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,40/9,20 (4H, amidyna), 8,9 (1H, NH), 8,55 (3H, NH3 +), 7,85/7,50 (4H, aromaty - H), 4,50-4,35 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,85 - ca. 3,3 (4H, 2 x CHj), 2,95 (3H, CH3), 2,3-1,8 (6H, 3 x CH2)
Przykład CLIX
H-(D albo L)-Msu-Pro-NH-pAmb/b (dichlorowodorek) ’-Η-NMR (DMSO-d6,b w ppm): 9,45/9,30 (4, amidyna), 8,95 (1H, NH), 8,85 (3H, NH3 +), 7,80/7,45 (4H, aromaty-H), 4,4-4,2 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,85 - ca. 3,3 (4H, 2 x CH2), 3,00 (3H, CH3), 2,3-1,7 (6H, 3 x CH2)
Przykład CLX
Boc-(cyklo)Leu-Pro-NH-pAmb
Powyższy związek wytworzono analogicznie do przykładu III wychodząc z Boc-(cyklo)Leu-OH - H-Pro-p-cyjano-benzyloamidu x HCl.
MS: 472 (M+H+), 372 (-Boc); 247, 185, 140 -(octan)
Przykład CLXI
H-(cyklo)Leu-Pro-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu CLX.
FAB-MS: 372 (M+H+)-(dioctan)
181 405
Przykład CLXIII
H-Gly-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano przez odszczepienie Boc z Boc-Gly-Pro-NH-pAmb, który wytworzono analogicznie do przykładu ΠΙ wychodząc z Boc-Gly-OH.
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,50/9,25 (4H, amidyna), 8,85 (1H, NH), 8,30 (3H, (NH3 +), 7,80/7,45 (4H, aromaty-H), 4,5-4,2 (3H, CH2 i CH), 3,9-ca. 3,3 (4H, 2xCH2), 2,2-1,7 (4H, 2 x CHj)
Przykład CLXVI
Ph-CH2-Gly-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek otrzymano przez odszczepienie Boc z Ph-CH2-(Boc)Gly-Pro-NHpAmb; octan.
Ή-NMR (DMSO-dg, δ w ppm): 9,6 (2H, NH2 +), 9,4/9,2 (4H, amidyna), 8,80 (1H, NH), 7,80-7,35 (9H, aromaty-H), 4,40-4,25 (3H, CH2 i CH), 4,10 (2H, CH2), 3,95 (2H, CH^), 3,6-3,4 (2H, CH2, 2,2-1,8 (4H, 2 x CH2)
Przykład CLXXVI
P-naftylo-SO2-Pro-NH-pAmb
Wytwarzanie prowadzono przez połączenie P-naftylo-SO2Cl z H-Pro-OCH3, następnie zmydlenie estru, połączenie z p-cyjano-benzyloaminą i przeprowadzenie funkcji nitrylowej w grupę amidynową.
Temperatura topnienia: 66-72°C (octan)
Przykład CLXXVII p-Tol-SO2-Pro-NH-pAmb
Wytwarzanie prowadzono analogicznie do przykładu CLXXVI.
Temperatura topnienia: 89-95°C (octan)
Przykład CLXXVIII
Ph-CH2-CH2-SO2-Pro-NH-pAmb
Wytwarzanie prowadzono analogicznie do przykładu CLXXVI.
Temperatura topnienia: 61-69°C (octan)
Przykład CLXXIX
H-Asp-Pro-NH-pAmb
Z Boc-Asp(OBzl)-Pro-NH-pAmb odszczepiono grupę Boc analogicznie do A.I.c. i uwodorniono ester benzylowy do kwasu za pomocą Pd/C. Dichlorowodorek otrzymano przez potraktowanie eterowym HCL
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,4/9,2 (4H, amidyna), 8,6 (1H, NH), 8,45 (3N, NH3 +), 7,80/7,45 (4H, aromaty - H), 4,45-4,30 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,8 - ca. 3,5 (2H, CH2), 3,2 - ca. 2,6 (2H, CH2), 2,2-1,7 (4H, 2 x CH2)
Przykład CXCI
H-(D)-Asp-Pro-NH-pAmb
Dichlorowodorek wytworzono analogicznie do przykładu CLXXIX.
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,45/9,30 (4H, amidyna), 9,05 (1H, NH), 8,9 (3H, NH3 +), 7,80/7,45 (4H, aromaty - H), 4,45-4,15 (4H, CH2 i 2 x CH), 2,2-1,7 (4H, 2 x CH2);
FAB-MS: 362 (M+H+)
Przykład CXCIII
H-(D)-Asp(OtBu)-Pro-NH-pAmb
Dioctan wytworzono z Z-(D)-Glu(OtBu)-Pro-NH-pAmb przez uwodornienie nad Pd/C.
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,3 (4H, amidyna), 8,5 (1H, NH), 8,3 (3H, NH3 +), 7,75/7,25 (4H, aromaty - H), 4,4^,3 (4H, CH2 i 2 x CH), 2, 9-2,6 (2H, CH2, 2,6-1,8 (4H, 2 x CH2), 1,4 (9H, tBu);
FAB-MS: 418 (M+H+)
Przykład CXCIX (D)-Ph-CH2-CHOH-CO-Pro-NH-pAmb
a) p-cyjanobenzyloamid 3-fenylo-D-laktyIo-proliny
181 405
5,5 g (20,4 mmoli) kwasu O-tetrahydropiranylo-3-fenylo-D-mlekowego (WO 93/18060) rozpuszczono w 30 ml DMF i dodano kolejno 5,4 g (20,4 mmoli) N-(p-cyjanobenzylo)prolinoamidu, 3,3 g (20,4 mmoli) N-hydroksy-benzotriazolu, 3,0 g DIPEA i 4,33 (20,6 mmoli) dicykloheksylokarbodiimidu. Mieszano dalej przez 48 godzin w temperaturze pokojowej. Po odsączeniu pod zmniejszonym ciśnieniem wytrąconego mocznika usunięto w znacznym stopniu rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość zadano 50 ml wody i octanem etylu. Po przemyciu wodą, roztworem NaHCO3 i wysuszeniu nad Na2SO4 oddestylowano octan etylu, otrzymaną oleistą pozostałość rozpuszczono w metanolu i kwasem p-toluenosulfonowym nastawiono pH 2. Roztwór odstawiono w temperaturze pokojowej na 6 godzin. Potem oddestylowano metanol, pozostałość rozprowadzono w octanie etylu i przemyto woda, 5% kwasem cytrynowym oraz roztworem NaHCO3. Pozostałość otrzymaną po wysuszeniu nadNa2SO4 i oddestylowaniu rozpuszczalnika oczyszczono drogą chromatografii kolumnowej (eluent: chlorek metylenu/aceton/metanol, 45/5/2). Otrzymano białe kryształy (2,5 g), które po krystalizacji z mieszaniny eter-heksan topniały w temperaturze 108-110°C.
b) Octan p-amidynobenzyloamidu 3-fenylo-D-laktylo-proliny
2,0 g poprzedniego związku i 3 ml trietyloaminy rozpuszczono w 30 ml pirydyny, w temperaturze 0°C nasycono za pomocą H2S i odstawiono na noc w temperaturze pokojowej. Według kontroli DC (CH2Cl2/MeOH, 9/1) przereagowanie do tioamidubyło całkowite. W celu wyodrębnienia pirydynę oddestylowano w znacznym stopniu, pozostałość rozprowadzono w 250 ml octanu etylu i przemyto roztworem soli kuchennej, 5% roztworem kwasu cytrynowego i NaHCO3. Po wysuszeniu i oddestylowaniu rozpuszczalnika otrzymano 2,3 g bezpostaciowego tioamidu.
Tioamid rozpuszczono w 40 ml acetonu i po dodaniu 4 ml jodku metylu odstawiono na 6 godzin w temperaturze pokojowej. Po odciągnięciu rozpuszczalnika bezpostaciowąpozostałość wymieszano z suchym eterem i następnie wysuszono. Jodowodorek estru metylowego kwasu S-metylo-tioimidowego rozpuszczano w 50 ml etanolu, zadano 15 ml 10% roztworu octanu amonu, po czym ogrzewano przez 3 godziny w temperaturze 60°C. W celu wyodrębnienia odciągnięto rozpuszczalnik, pozostałość rozpuszczono w 100 ml CH2C12, nierozpuszczalne składniki odsączono i następnie oddestylowano CH2C12. Przez ekstrakcję na ciepło mieszaniną octan etylu-eter dietylowy oddzielono rozpuszczalne zanieczyszczenia. Pozostałą mieszaninę soli jodek-octan rozpuszczono w układzie aceton/woda (3/2) i za pomocąoctanowego wymieniacza jonów IRA przeprowadzono ją w sam octan, który następnie oczyszczono drogą chromatografii kolumnowej (eluent: chlorek metylenu/metanol/50% kwas octowy 40/10/1,5). Jednolite frakcje, po usunięciu rozpuszczalnika, liofilizowano. Pozostało 1,1 g białego proszku o temperaturze topnienia 185-187°C; FAB-MS: 395 (M+H+).
Przykład CC (D)-Man-Pro-NH-pAmb
Octan wytworzono analogicznie do przykładu CXCIX, wychodząc z kwasu O-tetrahydroksypiranylo-(D)-migdałowego (WO 93/18060); białe kryształy o temperaturze topnienia 211-213°C; FAB-MS: 381 (M+H+).
Przykład CCII
H-(D)-Phe-Aze-NH-pAmb
Mieszaną sól jodowodorek/chlorowodorek wytworzono przez reakcję Boc-(D)-Phe-OH z H-Aze-p-cyjano-benzyloamidu, analogicznie do przykładu III aż do amidyny i następnie odszczepienie Boc.
'H-NMR-(DMSO-d6, δ w. ppm): 9,3/9,1 (4H, amidyna), 9,0 (1H, NH, 8,7 (3H, NH3 +), 7,8-7,2 (9H, aromaty- H, 4,5 - ca. 3,3 (6H, 2 x CH2 i 2 x CH), 3,2-2,8 (2H, CH2), 2,2-1,8 (2H, CH^
Przykład CCIViPrzykład CCV
H-(D)-Phe-(D albo L)-Pic-NH-pAmb/a i H-(D)-Phe-(D albo L)-Pic-NH-pAmb/b
Dichlorowodorek pary diastereoizomerów wytworzono z Boc-(D)-Phe-OH i H-(D,L)-Pic-p-cyjano-benzyloamidu aż do amidyny analogicznie do przykładu UL Następnie odszczepiono grupę Boc.
181 405 'H-NMR-(DMSO-d6, δ in ppm): 9,6-9,3 (4H, amidyna), 91-8,7 (4H, NH und NH3 +), 7,8-7,2 (9H, aromaty - H), 4,6-4,3 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,3-2,8 (2H, CH2), 2,3-0,9 (6H, 3 x CH2) FAB-MS: 408 (M+H+)
Następnie rozdzielono parę diastereoizomerów w wyniku chromatografii HPLC otrzymując związki przykładów CCIV i CCV.
Przykład CCVII
H-(D)-Phe-(D,L/trans)-Pic(4-Me)-NH-pAmb
Dichlorowodorek wytworzono analogicznie do przykładu CCIV/CCV, wychodząc z Boc-(D)-Phe-OH i H-(D,L/trans)-Pic-(4-Me)-p-cyjano-benzyloamidu.
Temperatura topnienia: 160-170°C
Przykład CCVm
Boc-(D)-Phe-Pyr-NH-pAmb
Związek 160 zsyntetyzowano analogicznie do przykładu III, wychodząc z Boc-(D)-Phe-OH i H-Pyr-p-cyjano-benzyloamidu x HCl.
MS: 492,5 (M+H+), 392, 245, 133
Przykład CCIX
H-(D)-Phe-Pyr-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie grupy Boc ze związku przykładu CCVIII
Ή-NMR (d6-DMSO,Ów ppm): 9,4-9,2 (b,N-H); 8,8-8,2 (b, N-H); 8,6 (2t, 1H, NH); 7,75 (2d), 2H, Ar-H); 7,45 (2d, 2H, Ar-H; 7,35-7,1 (m, 5H, Ar-H); 6,15/6,0/5, 85/5,75 (4sb, 2H, CH=CH); 5,5/4,9 (sb, 1H, α-Pyr); 4,4-4,2 (m, 4H, CH2/a-Phe/ó-Pyr); 3,6 (d, 1H, δ-Pyr); 3,1-3,0 (m, 2H, CH2-Ph)
FAB-MS: 392 (M+H+)
Przykład CCX
Boc-(D)-Phe-Hyp(OtBu)-NH-pAmb
Związek wytworzono analogicznie do przykładu I, wychodząc z Boc-(D)-Phe-Hyp(OtBu)-OH i p-cyjanobenzyloaminy x HCl.
MS: 566 (M+H+), 466 (-Boc) 319 466(-Phe)
Przykład CCXI
H(D)-Phe-Hyp-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie grupy Boc i t-butyl ze związku przykładu CCX.
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,35 (s, 2H, N-H); 9,1 (s, 2H, N-H); 8,8 (t, 1H, NH); 8,5 (sb, 3H, N-H); 7,75 (2d, 2H, Ar-H); 7,45 (2d, 2H, Ar-H); 7,35-7,2 (m, 5H, Ar-H); 4,4-4,2 (m, 5H, CH2/2 a-H/CHOH; 3,8 (m, 1H, Pro); 3,0 (m, 2H, CH2); 2,75 (m, 1H, Pro); 1,95 (m, 1H, Pro); 1,8 (m, 3H, Pro)
FAB-MS: 410 (M+H+)
Przykład CCXin
H-(D)-Phe-(Me)Val-NH-pAmb
Dichlorowodorek wytworzono analogicznie do przykładu III, wychodząc z Boc-(D)-Phe-OH i H-(Me)Val-p-cyjanobenzyloamidu.
‘H-NMR(DMSO-d6,ó w ppm): 9,45/9,25 (4H, amidyna), 8,8 (1H, NH), 8,6 (3H, NH3 +), 7,8/7,5/7,3 (9H, aromaty - H), 4,65 (1H, CH), 4,60 (2H, CH2), 4,45-4,20 (2H, CH2), 3,20-2,95 (2H, CH2), 2,85 (3H, N-CH3), 2,0 (1H, CH), 0,8/0,45 (6H, 2 x CH3)
Przykład CCXVI
Boc-(D)-Phe-Tia-NH-pAmb
Związek wytworzono analogicznie do przykładu I, wychodząc z Boc-(D)-Phe-Tia-OH i chlorowodorku p-cyjanobenzyloaminy.
MS: 512 (N+H+), 412 (-Boc), 265,204, 133
Przykład CCXVII
H-(D)-Phe-Tia-NH-pAmb
Związek wytworzono przez odszczepienie Boc ze związku przykładu CCXVI
181 405
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,4/9,2 (2sb, 4H, N-H); 9,0 (t, 1H, NH; 7,75 (2d, 2H, Ar-H); 7,45 (2d, 3H, Ar-H); 7,4-7,2 (m, 5H, Ar-H); 4,8 (d, ΙΗ,α-Tia); 4,7/3,7 (2d, 2H, NCH2S); 4,4-4,2 (m, 3H, CH2/a-Phe); 3,2/3,1 (2m, 2H, SCH2); 3,0/2,7 (m, 3H, CH2-Ph)
FAB-MS: 412 (M+H+)
Przykład CCXVin
H-(D)-Phe-Pro-NH-3-(6-am)-pico
a) 2-cyjano-5-(azydometylo)pirydyna
Do roztworu 8,8 g (0,07 mola) 2-cyjano-5-(hydroksymetylo)-pirydyny (WO 83/01446) i 6,9 g trietyloaminy w 200 ml chlorku metylenu wkroplono w temperaturze pokojowej 14,5 g (0,07 mmola) bezwodnika kwasu trifluorooctowego rozpuszczonego w 20 ml chlorku metylenu, po czym mieszano dalej przez 2 godziny. Po oddestylowaniu chlorku metylenu pozostałość rozpuszczono w mieszaninie złożonej z 50 ml toluenu i 50 ml dimetylosulfotlenku, dodano 11,2 g (0,17 mola) azydku sodu i 0,7 g bromku tetrabutyloamoniowego, i mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną wylano do 300 ml wody i ekstrahowano kilkakrotnie eterem. Po wysuszeniu za pomocą Na2SO4 i oddestylowaniu eteru pozostałość 6,8 g żółtawych kryształów o temperaturze topnienia 62-64°C, które bez dalszego oczyszczania użyto do reakcji następczej.
b) 2-cyjano-5-(aminometylo)pirydyna
Związek otrzymano według a) rozpuszczono w 45 ml tetrahydrofuranu i 1,2 ml wody, i podczas mieszania dodano w sposób porcjowany 11,2 g trifenylofosfiny. Mieszaninę reakcyjną odstawiono na noc w temperaturze pokojowej. Pozostałość otrzymaną po oddestylowaniu rozpuszczalnika rozprowadzono w 100 ml eteru, odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem wytrącony tlenek trifenylofosfiny i przesącz nastawiono eterowym kwasem solnym na pH 2. Wytrącony chlorowodorek odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem, przemyto eterem i ekstrahowano na ciepło kolejno toluenem i gorącym izopropanolem. Wyodrębniono 4,7 g (40%) chlorowodorku o temperaturze topnienia 253-256°C (rozkład).
c) 6-cyjano-3-pikolilo-amid Boc-D-fenyloalanylo-proliny
Do roztworu 2,11 g (12,5 mmoli) 2-cyjano-5-(aminometylo)-pirydyny i 4,5 g (12,5 mmoli) Boc-D-Phe-Pro-OH w 70ml CH2C12 wkroplono w temperaturze -5°C 8,12 gdiizopropyloetyloaminy i następnie 11 ml (15 mmoli) bezwodnika kwasu propano-fosfonowego (50% roztwór w octanie etylu). Mieszano dalej przez 2 godziny, przy czym temperatura wzrosła z -5° do 20°C. Fazę organicznąprzemyto wodą 5% roztworem wodorowęglanu sodu i 5% roztworek kwasu cytrynowego, wysuszono nad Na2SO4 i zatężono do sucha. Otrzymano słabo żółtawą krystaliczną pozostałość o temperaturze topnienia 167-170°C, którą bez dalszego oczyszczania użyto do reakcji następczej.
d) 6-amidyno-3-pikolilo-amid Boc-D-fenyloalanylo-proliny
1,15 g (16,5 mmoli) chlorowodorku hydroksyloaminy przeprowadzono w stan zawiesiny w 5 ml etanolu, dodano 1,2 g 25% roztworu amoniaku i mieszano przez 10 minut. Po dodaniu 45 ml etanolu odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem wytrąconą sól i do roztworu dodano 3,14 g (6,6 mmoli) powyższego związku (etap c). Po krótkim czasie wydzielił się związek hydroksyamidyny, po 30 minutach dalszego mieszania odsączono go pod zmniejszonym ciśnieniem i przemyto małą ilością zimnej wody i etanolem. Wilgotną od etanolu pozostałość rozpuszczono w 40 ml etanolu i 8 ml lodowatego kwasu octowego, zadano 250 mg 10% Pd/C i uwodorniano w temperaturze około 50°C. Po 5 godzinach według DC (CH2CI2/MeOH/50% kwas octowy, 20/5/1) już nie był wykrywalny związek wyjściowy. Po odsączeniu katalizatora pod zmniejszonym ciśnieniem poprzez warstwę celitu oddestylowano rozpuszczalnik pod koniec z dodatkiem toluenu. Po dodaniu 50 ml acetonu wykrystalizował octan amidyny i odsączono go. Białe kryształy o temperaturze topnienia 130-134°C;
FAB-MS: 495 (M+H+).
e) H-(D)-Phe-Pro-NH-3-(6-Am)-pico
Ze związku d) w standardowych warunkach odszczepiono grupę Boc. Dichlorowodorek; białe kryształy. Temperatura topnienia 235-240°C;
181 405
FAB-MS: 395 (M+H+).
Przykład CCXIX
Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(6-Am)-pico
a) Boc-D-cykloheksyloglicylo-prolina g (0,113 mola) Boc-(D)-cykloheksyloglicyny i 18,7 g (0,113 mola) chlorowodorku estru metylowego piroliny przeprowadzono w stan zawiesiny w 300 ml CH2C12 i przez wkroplenie 58,3 g (0,45 mola) diizopropyloetyloaminy doprowadzono do rozpuszczenia. Po ochłodzeniu do temperatury -15°C wkroplono 113 ml (0,147 mola) bezwodnika kwasu propanofosfonowego (50% roztwór w octanie etylu) i mieszano dalej przez godzinę. Po dodaniu 200 ml wody oddzielono fazę organiczną i przemyto ją wodnym roztworem K2CO3,0,5 N kwasem solnym i 5% roztworem wodorowęglanu. Po wysuszeniu nad Na2SO4 oddestylowano rozpuszczalnik, oleistą pozostałość (41 g) rozpuszczono w 400 ml etanolu, zadano 120 ml INNaOH i mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Po oddestylowaniu alkoholu fazę wodną rozcieńczono wodą i ekstrahowano kilkakrotnie eterem metylowo-tert-butylowym. Fazę wodną zakwaszono roztworem KHSO4 i ekstrahowano 3 razy za pomocą CH2C12. Po wysuszeniu i oddestylowaniu chlorku metylenu oleista pozostałość krystalizowała z układu eter diizopropylowy/n-heksan (1/3). Wyodrębniono 28 g białych kryształów o temperaturze topnienia 145-148°C.
b) 6-cyjano-3-pikolilo-amid Boc-(D)-cykloheksyloglicyloproliny
26,6 g (0,075 mola) Boc-(D)-cykloheksyloglicylo-proliny i 12,7 g (0,075 mola) chlorowodorku 4-cyjano-3-pikoliloaminy przeprowadzono w stan zawiesiny w 300 ml CH2C12 i dodano 47 g (0,364 mola) diizopropyloetyloaminy. Potem w temperaturze -10°C wkroplono 66 ml bezwodnika kwasu propanofosfonowego (50% roztwór w octanie etylu), mieszano dalej przez godzinę w temperaturze 0°C, zadano 200 ml wody i oddzielono fazę CH2C12. Po przemyciu fazy organicznej 0,1 N ługiem sodowy i wodą wysuszono i oddestylowano rozpuszczalnik. Pozostałość rozprowadzono w 100 ml octanu etylu, przy czym rozpoczęła się szybko krystalizacja, którą uzupełniono przez dodanie 150 ml n-heksanu. Po odsączeniu pod zmniejszonym ciśnieniem i wysuszeniu wyodrębniono 31,4 g (89% wydajności teoretycznej) białych kryształów o temperaturze topnienia 150-151°C.
c) 6-amidyno-3-pikolilo-amid Boc-(D)-cykloheksyloglicyloproliny
Tworzenie amidyny prowadzono analogicznie do przykładu CCXVHI, etap d.
Octan: białe kryształy o temperaturze topnienia 160-168°C (rozkład);
FAB-MS: 487 (M+H+).
Przykład CCXX
H-(D)-Chg-Pro-NH-3-(6-Am)-piko
Odszczepienie grupy Boc z etapu c poprzedniego związku prowadzono w standardowych warunkach. Dichlorowodorek: białe kryształy o temperaturze topnienia 235-238°C (rozkład);
FAB-MS: 387 (M+H+).
Przykład CCXXI
HOOC-CH2-(D)-CHg-Pro-NH-3-(6-Am)-piko
a) 6-cyjano-3-pikolilo-amid H-(D)-cykloheksyloglicyloproliny
46,9 g (0,1 mola) 6-cyjano-3-pikolilo-amidu Boc-(D)-cykloheksyloglicyloproliny (związek przykładu CCXIX, etap b) przeprowadzono w stan zawiesiny w 300 ml eteru, podczas mieszania w temperaturze pokojowej dodano 600 ml eteru nasyconego za pomocą HC1 i mieszano dalej przez noc. Potem podczas mieszania i chłodzenia lodem wprowadzono zawiesinę do 1,5 1 15% ługu sodowego. Po dodaniu 80 ml CH2CH2 oddzielono fazę organiczną i fazę alkaliczną ekstrahowano 6 razy mieszaniną eter/CH2CH2 (7/3). Połączone fazy organiczne wysuszono nad Na2SO4 i zatężono do sucha. Pozostało 27,2 g bezpostaciowego, białego proszku, który według DC (CH2Cl2/MeOH, 4/1) zawierał jeszcze około 5-10% związku amidowego powstającego przez hydrolizę grupy cyjanowej.
b) 6-cyjano-3-pikolilo-amid N-(t-butoksykarbonylometylo)-(D)-cykloheksyloglicyloproliny
181 405
Do roztworu 27,2 g (0,074 mola) powyższego związku (etap a) i 28,6 g (0,22 mola) diizopropyloetyloaminy w 150 ml chlorku metylenu wkroplono podczas mieszania w temperaturze pokojowej 14 g (0,072 mola) estru t-butylowego kwasu bromooctowego i mieszano przez noc.
Roztwór reakcyjny przemyto wodą wysuszono nad Na2SO4 i pozostałość po oddestylowaniu rozpuszczalnika chromatografowano na kolumnie żelu krzemionkowego stosując jako eluent układ CH2Cl2/aceton/MeOH (45/5/1). Wyodrębniono 28,5 g (80% wydajności teoretycznej) bezpostaciowego, białego proszku. Próba krystalizowała z eteru diizopropylowego z dodatkiem małej ilości eteru i topniała w temperaturze 89-91°C.
c) 6-amidyno-3-pikolilo-amid N-t-butoksykarbonylometylo-(D)-cykloheksyloglicyloproliny
Poprzedni związek analogicznie do przykładu CCXVII, etap
d) przeprowadzono w amidynę. Octan: biały, bezpostaciowy proszek,
FAB-MS: 501 (M+H+).
d) 6-amidyno-3-pikolilo-amidN-(karboksymetylo)-(D)-cykloheksyloglicyloproliny
2,4 g powyższego octanu amidyny rozpuszczono w 50 ml mieszaniny CH2C12/CF3COOH (1/1) i odstawiono na noc w temperaturze pokojowej. Roztwór zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość rozprowadzono w chlorku metylenu, jeszcze raz oddestylowano z dodatkiem toluenu i następnie chromatografowano na kolumnie żelu krzemionkowego stosując jako eluent układ metanol/25% wodny amoniak (50/2). Po oddestylowaniu eluentu produkt rozprowadzono w wodzie i po potraktowaniu aktywnym węglem liofilizowano. Liofilizat (1,45 g) wykazywał temperaturę topnienia 202-205°C;
FAB-MS: 445 (M+H+).
Przykład CCXXII
HOOCCH2-(D)-Chg-Pyr-NH-3-(6-Am)-piko
a) 5,2 g (14,75 mmoli) Boc-(D)-Chg-Pyr-OH, 2,88 g (17 mmoli) 6-cyjano-3-aminometylopirydyny, 12,2 ml DIPEA i 17 ml PPA (50% w octanie etylu) połączono w temperaturze 0°C w 50 ml DCM. Podczas mieszania w ciągu 1,5 godziny pozwolono mieszaninie reakcyjnej doj ść do temperatury pokoj owej. W ce lu przerobu roztwór rozc ieńczono w 250 ml octanu etylu i przemyto nasyconym roztworem NaHCO3 (3 x), 20% roztworem NaHSO4 (3 x) i nasyconym roztworem NaCl (1 x). Po wysuszeniu roztworu za pomocąMgSO4 usunięto octan etylu w wyparce obrotowej. Wydajność surowego produktu: 7,8 g. Surowy produkt bez dalszego oczyszczania zastosowano do reakcji następczej.
b) Boc-(D)-Chg-Pyr-NH-3-(6-CN)-piko umieszczono w 10 ml DCM. Po ochłodzeniu roztworu do temperatury 0°C dodano 20 ml THA (50% w DCM). Następnie w ciągu 3 godzin pozwolono mieszaninie reakcyjnej ogrzać się do temperatury pokojowej i potem roztwór zatężono w wyparce obrotowej. Pozostałość rozprowadzono w toluenie i roztwór jeszcze raz zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Tej proces powtórzono jeszcze raz. Wydajność surowego produktu: 13,5 g.
c) 13,5 g H-(D)-Chg-Pyr-NH-3-(6-CN)-piko x TFA umieszczono w 100 ml acetonitrylu. Po dodaniu 2,69 g KI, 6,11 g K2CO3 i 2,87 g estru t-butylowego kwasubromooctowego mieszano zawiesinę w temperaturze pokojowej przez 5 godzin. Potem odsączono K2CO3 i KI, acetonitryl usunięto w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozprowadzono w octanie etylu. Roztwór przemyto wodą (2 x) i nasyconym roztworem NaCl (1 x), wysuszono za pomocą Na2SO4 i zatężono. Wydajność surowego produktu: 6,4 g.
d) 6 g tBuOOCCH2-(D)-Chg-Pyr-NH-3-(6-CN)-piko rozpuszczono w 42 ml pirydyny i 19,4 ml TEA, i nasyconego gazowym H2S. Po 18 godzinnym staniu w temperaturze pokojowej roztwór najpierw przepłukano azotem, a potem wylano na 2 1 wody z lodem. Roztwór wodny ekstrahowano octanem etylu (6 x) i połączone organiczne ekstrakty przemyto 5% roztworem NaHSO4. Po wysuszeniu i zatężeniu pozostało 6,1 g tBuOOCCH2-(D) -Chg-Pyr- NH-3(ó-CSNH^-piko jako surowy produkt.
e) 6,1 g surowego tBuOOCCH2-(D)-Chg-Pyr-NH-3-(6-CSNH2)-piko rozpuszczono w 7,4 ml Mel i 70 ml acetonu, i mieszano przez 4,5 godziny w temperaturze pokojowej. Następnie
181 405 roztwór zatężono, rozprowadzono w toluenie i jeszcze raz zatężono w wyparce obrotowej do sucha. Wydajność surowego produktu: 6,1 g.
f) 6,1 g surowego tBuOOCCH2-(D)-Chg-Pyr-NH-3-(6-CSMe=NH)-piko w jednoszyjnej kolbie połączono z 30 ml MeOH i 30 ml metanolowego roztworu octanu amonu (20%) i odstawiono na 18 godzin w temperaturze pokoj owej. Roztwór zatężono i pozostałość rozprowadzono w DCM. Organiczny roztwór przemyto wodą (3 x 20 ml), wysuszono nad Na2SO4 i zatężono w wyparce obrotowej. Po wielokrotnym strącaniu surowego produktu z układu octan etylu/eter diizopropylowy otrzymano 2,7 g surowego produktu. Surowy produkt oczyszczono za pomocą chromatografii HPLC z odwróconymi fazami.
Wydajność: 0,364 g.
g) 0,28 g tBuOOCCH2-(D)-Chg-Pyr-NH-3-(6-Am)-piko umieszczono w 5 ml dioksanu o temperaturze 0°C i po dodaniu 5 ml układu dioksan/HCl mieszano przez 48 godzin w temperaturze pokojowej. Surowy produkt po zatężeniu roztworu oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej (MeOH/3% stężonego roztworu NH3).
Wydajność: 180 mg.
FAB-MS: 443 (M+H+).
Przykład CCXXIII
HOOCCH2-(D)-Chg-2-Phi-NH-3-(6-Am)-piko
Wyphodząc z Boc-(D)-Chg-2-Phi-OH i 3-aminometylo-6-cyjanopirydyny otrzymano analogicznie do przykładu CCXXH tBuOOC-CH2-(D)-Chg-2-Phi-ŃH-3-(6-CN)-piko. Ten półprodukt przeprowadzono jak następuje w produkt przykładu CCXXIH:
a) 8 g (14,9 mmoli) tBuOOC-CH2-(D)-Chg-2-Phi-NH-3-(6-CN)-piko razem z 8 ml TEA, 2,58 g chlorowodorku hydroksyloaminy i 90 ml EtOH mieszano przez 18 godzin w temperaturze 70°C. Następnie zatężono zawiesinę, pozostałość rozpuszczono w DCM i roztwór przemyto 3 razy po 5 ml HOAc (30% ). Po wysuszeniu nad Na2SO4 usunięto DCM w wyparce obrotowej. N-hydroksyamidynę bez dalszego oczyszczania użyto do reakcji następczej.
b) 5 g N-hydroksyamidyny umieszczono w kolbie reakcyjnej razem z 6 g niklu Rane/a, 40 ml EtOH i 9 ml HOAc i uwodorniano w temperaturze 60°C w atmosferze wodoru. Surowy produkt rozdzielono za pomocą chromatografii HPLC z odwróconymi fazami (acetonitryl/woda). Wydajność: 0,7 g.
b) 0,7 g tBuOOC-CH2-(D)-Chg-2-Phi-NH-3-(6-Am)-piko analogicznie do przykładu CCXXII przeprowadzono w wolny kwas.
FAB-MS: 499 (M+H+).
Przykład CCXXIV
HOOC-CH(Me)-(D)-Chg-Pro-NH-3-(6-Am)-piko
a) 7,4 g (15,22 mmola) H-(D)-Chg-Pro-NH-3-(6-CN)-piko x TFA
6,3 g K2CO3 i 3,69 g estru benzylowego kwasu 2-bromopropionowego w 100 ml acetonitrylu mieszano przez 12 godzin w temperaturze 50°C. Po całkowitym przereagowaniu substancji wyjściowej odsączono substancję stałą i przesącz zatężono. Potem pozostałość rozpuszczono w octanie etylu i przemyto 2 razy wodą. Po wysuszeniu organicznego roztworu usunięto octan etylu w wyparce obrotowej. Wydajność surowego produktu: 5 g. Po chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym pozostało 3 g produktu.
b) 3 g BzlOOC-CH(Me)-(D)-Chg-Pro-NH-3-(6-CN)-piko przeprowadzono analogicznie do przykładu CCXXIII w odpowiednią amidynę. Wydajność: 0,8 g.
c) Wolny kwas uzyskano przez uwodornienie estru benzylowego w standardowych warunkach. Surowy produkt oczyszczono za pomocą chromatografii HPLC z odwróconymi fazami.
Wydajność: 0,4 g;
FAB-MS 459 (M+H+).
Przykład CCXXV
Boc-(D)-Phe-Pro-NH-3-(2-Me-6-Am)-piko
Wytwarzanie prowadzono analogicznie do przykładu CCXXVII;
Temperatrura topnienia: 130-140°C (octan)
181 405
Przykład CCXXVI
H-(D)-Phe-Pro-NH-3-(2-Me-6-Am)-piko
Wytwarzanie prowadzono analogicznie do przykładu CCXXVHI (dichlorowodorek) l3CNMR d6-DMSO δ w ppm: 170,79, 167,62, 161,85, 156,23, 140,72, 138,41, 135,87, 134,53, 129,30, 128,49, 127, 29, 120,70, 60,23, 52,18, 46,61, 39,1, 36,48, 29,22, 23,33, 21,72
Przykład CCXXVH
Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-AM)-piko
a) Wytwarzanie Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me)-piko
6,4 g Boc-(D)-Chg-Pro-OH (18,05 mmoli) razem z 4,0 g (20,5 mmoli wytwarzanie: patrz Arch. Pharm 308 (1975) 969-76) i 14 ml (81,8 mmoli) DIPEA umieszczono w 200 ml DCM, ochłodzono do temperatury 5°C i w tej temperaturze wkroplono 18,8 ml 50% roztworu bezwodnika kwasu propanofosfonowego w octanie etylu (23,92 mmoli). Po ogrzaniu do temperatury pokojowej pozostawiono na godzinę w celu przereagowania i następnie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozprowadzono w octanie etylu, fazę octanu etylu ekstrahowano około 10 razy wodą wysuszono nad siarczanem magnezu i zatężono w wyparce obrotowej. Przez wymieszanie pozostałości z eterem diizopropylowym otrzymano 7,2 g (87%) Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me)-piko w postaci białej substancji stałej.
b) Wytwarzanie Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-l-okso)-piko
5,3 g Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me)-piko (11,58 mmoli) razem z 3,1 g 98% kwasu m-chloronadbenzoesowego (18,14 mmoli) w 150 ml DCM mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Potem przepuszczano gazowy amoniak aż do wysycenia, mieszano przez godzinę w temperaturze pokojowej, odsączono osad pod zmniejszonym ciśnieniem, przemyto za pomocą DCM i przesącz jeszcze raz nasycono amoniakiem. Następnie fazę DCM przemyto 3 razy wodą wysuszono nad siarczanem magnezu i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 5,5 g Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-l-okso)-piko jako białą substancję stałą.
c) Wytwarzanie Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-l-MEO)-piko
3,6 g Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-l-okso)-piko (7,58 mmoli) rozpuszczono w 10 ml DCM, dodano 2,0 ml (21,1 mmoli) siarczanu dimetylowego w 20 ml DCM, mieszano przez noc w temperaturze pokoj owej, roztwór zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość mieszano 3 razy z eterem. Otrzymano 4,55 g (100%) Boc-(D)-CHg-Pro-NH-3-(2-Me-l-MeO)-piko+ CH3OSO3' w postaci białej substancji stałej, którą bez dalszego oczyszczania użyto do reakcji następnej.
d) Wytwarzanie Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-CN)-piko
4,55 g (7,58 mmoli) Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-l-MeO)-piko+ CH3OSO3‘rozpuszczono w 10 ml DMF i w temperaturze pokojowej wkroplono 0,5 g (10,02 mmoli) cyjanku sodu rozpuszczonego w 30 ml DMF (reakcja lekko egzotermiczna). Po mieszaniu w ciągu godziny w temperaturze pokojowej oddestylowano DMF pod zmniejszonym ciśnieniem (1 mbar = 0,1 kPa), pozostałość rozprowadzono w 1M roztworze wodorosiarczanu potasu, ekstrahowano eterem, fazy organiczne wysuszono nad siarczanem magnezu i zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 2,8 g (76%) Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-CN)-piko w postaci białej piany.
e) Wytwarzanie Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Ham)-piko
3,63 g (7,61 mmoli) Boc-(D)-Chg-Pro-Nh-3-(2-Me-6-CN)-piko razem z 1,9 g (18,76 mmoli) chlorku hydroksyloamoniowego i 6,4 ml (37,525 mmoli) DIPEA w 50 ml DCM mieszano przez 4 godziny w temperaturze pokojowej, potem zatężono w wyparce obrotowej, pozostałość rozprowadzono w octanie etylu, przemyto 6 razy rozcieńczonym kwasem solnym (pH 4). Fazę organiczną wysuszono nad siarczanem magnezu i zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 3,8 g (98%) Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-HAM)-piko jako białą substancję stałą.
f) Wytwarzanie Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Am)-piko
3,8 g (7,35 mmoli) Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Ham) -piko uwodorniano w 80 ml etanolu i 15 ml kwasu octowego w temperaturze 60°C przez 8 godzin i przy lekkim nadciśnieniu w obecności dwu porcji na czubek łopatki 10% Pd/C. Potem odsączono katalizator przez
181 405 filtr z włókna szklanego, przemyto etanolem i przesącz zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem (1 mbar = 0,1 kPa). Po dwukrotnym wymieszaniu pozostałości z eterem otrzymano 4,0 g (97%) Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Am)-piko w postaci białej substancji stałej o temperaturze topnienia 144-153°C (octan).
Przykład CCXXVIII
H-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Am)-piko
2,8 g (4,99 mmoli) Boc-(D)-Chg-Pro-NH-2-(2-Me-6-Am)-piko x CH2COOH mieszano w 10 ml DCM i 15 ml metanolu z 25 ml eterowego kwasu solnego (> 3 M) przez 4 godziny w temperaturze pokojowej. Roztwór zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, kodestylowano kilkakrotnie z DCM, metanole i pozostałość wymieszano z układem eter/DCM i eter/metanol. Otrzymano 2,5 g H-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-AM)-piko x 2 HCłjako białą substancję stałąo temperaturze topnienia 128-135°C (dichlorowodorek) 13C-NMR d6-DMSO, δ ppm:
170,96, 167,72, 161,86, 156,30, 140,76, 138,53, 135,85, 120,72, 60,56, 55,17, 47,43, 39,20, 38,78, 29,66, 27,75, 25,40, 25,31, 25,20, 23,71, 21,76
Przykład CCXXIX tBuOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-3-)2-Me-6-am)-piko
a) Wytwarzanie H-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2Me)-piko 7,8 g (17,0mmoliBoc- (D)- Chg-Pro -NH-3- (2-Me)-piko mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej w 35 ml DCM i 35 ml eterowego kwasu solnego (> 3 M), zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem w wyparce obrotowej, kodestylowano kilkakrotnie z układem metanolZDCM i pozostałość wymieszano z eterem. Otrzymano 7,3 g (100%) H-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me)-piko x 2 HCl w postaci białej substancji stałej.
b) Wytwarzanie tBuOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me)-piko
9,4 g (21,79 mmoli) H-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me)-piko x 2 HCl razem z 11,26 g (14,9 ml) (81,16 mmoli) DIPEA i 4,89 g (3,69 ml) (25,0 mmoli) estru tert-butylowego kwasu bromooctowego w 150 ml DCM (wysuszony nad sitem molekularnym) mieszano przez 16 godzin w temperaturze pokojowej. Ponieważ według DC występowała jeszcze substancja wyjściowa, dodano jeszcze 0,4 ml estru tert-butylowego kwasu bromooctowego i 1,5 ml DIPEA i mieszano przez dalsze 3 godziny w temperaturze pokojowej. Następnie mieszaninę reakcyjnązatężono najpierw pod ciśnieniem zmniejszonym przy użyciu pompy wodnej, apotem przy ciśnieniu 1 mBara(Ó,l kPa)w temperaturze najwyżej 40°C. Pozostałość wymieszano z eterem, odsączono i przemyto eterem. Po rozprowadzeniu kryształów w wodzie ekstrahowano kilkakrotnie octanem etylu przy pH 7,5. Ekstrakty połączono z powyższym przesączem eterowym, wysuszono i zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem. Po rozprowadzeniu pozostałości w eterze dodano eterowego kwasu solnego aż do pH 3, odsączono osad wytrącony pod zmniejszonym ciśnieniem, dobrze przemyto go eterem i jeszcze 2 razy wymieszano z eterem. Otrzymano 9,1 g (82%) tBuOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me)-piko x HCl w postaci białej substancji stałej.
c) Wytwarzanie t-BuOOC-CH2-(Boc) (D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me)-piko
9,5 g (18,66 mmoli) tBuOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me)-piko x HCl razem z 18,66 g (18,66 mmoli) (Boc)2O umieszczono w 160 ml DCM, w ciągu 5 minut dodano 5,3 g (7,03 ml) (41,05 mmoli) DIPEA i następnie mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Po dalszym dodaniu DCM przemyto 0,5 M roztworem HCl, aż w DCM już nie znajdował się DIPEA (kontrola DC), wysuszono nad siarczanem magnezu i zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem. W wyniku chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym przy użyciu DCM i 0-5% metanolu otrzymano 5,8 g (54%) t-BuOOC-CH2-(Boc)(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me)-piko jako białą substancję stałą.
d) Wytwarzanie tBuOOC-CH2-(Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-l-okso)-piko
5,8 g tBuOOC-CH2-(Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me)-piko (10,12 mmoli) razem z 9,99 g (40,5 mmoli) 70% kwasu m-chloronadbenzoesowego mieszano w 200 ml DCM przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Następnie przepuszczano gazowy amoniak aż do nasycenia, mieszano przez godzinę w temperaturze pokojowej, osad
181 405 odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem, przemyto go za pomocą DCM, a przesącz jeszcze raz nasycono amoniakiem. Potem fazę DCM przemyto 3 razy wodą wysuszono nad siarczanem magnezu i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 5,95 g (100%).
e) Wytwarzanie tBuOOC-CH2-(Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-l-Meo)-piko+. CH3OSO3‘
5,95 g (10,12 mmoli) tBuOOC-CH2-(Boc)-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-l-okso)-piko rozpuszczono w 25 ml DCM i dodano 28 ml 5% roztworu siarczanu dimetylowego w DCM. Po 5 godzinnym mieszaniu w temperaturze 40°C i staniu przez noc w temperaturze pokojowej rozcieńczono do 100 ml za pomocąDCM, szybko przemyto 3 razy wodą wysuszono nad siarczanem magnezu i zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymany tBuOOC-CH2-(Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-l-MeO)-piko+. CH3OSO3’jako surowy produkt użyto do następnej reakcji.
f) Wytwarzanie tBuOOC-CH2-(Boc)-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-CN)-piko
Otrzymany z powyższej reakcji surowy produkt tBuOOC-CH2-(Boc)- (D)-Chg- Pro -NH-3-(2-Me-1 -MeO)-piko+. CH3OSO3’ wkroplono w ciągu 20 minut do roztworu 1,1 g cyjanku sodu (21,3 mmoli) w 50 ml DMF, przy czym przez chłodzenie utrzymywano temperaturę 23-25°C. Po dalszych 20 minutach oddestylowano DMF pod zmniejszonym ciśnieniem (1 mBar = 0,1 kPa). Pozostałość rozprowadzono w eterze, przemyto kolejno wodą roztworem KHSO4 (pH 2), wodą i nasyconym roztworem soli kuchennej, fazę eterową wysuszono nad siarczanem magnezu i zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem. Po oczyszczeniu drogą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent DCM z 0-2% MeOH) otrzymano 4,1 g stałej substancji, którą wymieszano z eterem.
Wydajność: 4,0 g (66%) tBuOOC-CH2-(Boc)-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-CN)-piko.
g) Wytwarzanie tBuOOC-CH2-(Boc)-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Ham)-piko
3,95 g (6,6 mmoli) tBuOOC-CH2-(Boc)-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-CN)-piko razem z 1,15 g (16,52 mmoli) chlorowodorku hydroksyloaminy i 5,12 g (6,78 ml) (39,6 mmoli) DIPEA w 75 ml DCM (wysuszony nad sitem molekularnym) ogrzewano przez 2 godziny przy orosieniu i następnie mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Po dodaniu dalszego DCM przemyto rozcieńczonym kwasem solnym (pH 4), fazę organiczną wysuszono nad siarczanem magnezu i zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 4,2 g surowego produktu tBuOOC-CH2-^oc)-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Ham)-piko użyto jako surowy produkt do następnej reakcji.
h) Wytwarzanie tBuOOC-CH2-(Boc)-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Am)-piko
4,2 g surowego produktu tBuOOC-CH2-(Boc)-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Ham)-piko w mieszaninie 15 ml kwasu octowego i 80 ml etanolu uwodorniano wodorem przez 5 godzin w temperaturze 50°C nad Pd/C (10%). Następnie odsączono katalizator, przemyto go etanolem, przesącz zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem (1 mBar = 0,1 kPa), pozostałość kodestylowano kilkakrotnie z układem toluen/DCM, rozprowadzono w 100 ml eteru i przemyto 3 razy wodą po 4 ml. Połączone fazy wodne zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem (0,1 kPa) przy najwyżej 35-40°C i pozostałość kodestylowano z etanolem. Otrzymano 4,2 g prawie czystego tBuOOC-CH2-(Boc)-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-AM)-piko x CH3COOH (94% przez dwa etapy) jako białą substancję stałą.
i) Wytwarzanie tBuOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Am)-piko
2,0 g (2,96 mmoli) tBuOOC-CH2(Boc)-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Am)-piko x CH3COOH w 10 ml DCM razem z 10 ml eterowego kwasu solnego (eter nasycony za pomocą HCl) mieszano przez 80 minut w temperaturze pokojowej, następnie zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość rozprowadzono w wodzie i ekstrahowano kilkakrotnie octanem etylu. Fazę wodną zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem (0,1 kPa) przy jak najwyżej 35-40°C i kodestylowano kilkakrotnie z acetonem. Po rozdzieleniu za pomocą chromatografii kolumnowej otrzymanej mieszaniny na żelu krzemionkowym (eluent: DCM/metanol/kwas octowy 100/10/2 -> 100/20/5) otrzymano 0,7 g tBuOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Am)-pikox (HX)j 2 (X'=Cl i/albo CH3CO2-), w postaci białej substancji stałej, która topniała z rozkładem od 205°C.
181 405
Przykład CCXXX
HOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Am)-piko
2,2 g (3,25 mmoli) tBuOOC-CH2-(Boc)-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Am)-piko x CH3COOH w 30 ml DCM razem z 15 ml eterowego kwasu solnego mieszano przez kilka godzin w temperaturze pokojowej, podczas czego wydzielała się powoli substancja stała. Substancję stałą odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem, wymieszano kilkakrotnie z gorącym DCM i następnie chromatografowano na żelu krzemionkowym (eluent: metanol/25% wodny roztwór amoniaku w stosunku 95/5). Otrzymano 1,3 g (94%) HOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Am)-piko jako białą substancję stałą, która topniała od 210°C przy rozkładzie
Przykład CCXXXI
MeOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Am)-piko
0,45 g (0,1 mmola) HOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-Am)-piko umieszczono w 30 ml metanolu (wysuszonego nad sitem molekularnym), wkroplono 1 ml chlorku tionylu i mieszano przez 2 godziny przy orosieniu. Po dalszym dodaniu 0,3 ml chlorku tionylu i mieszaniu przez godzinę przy orosieniu roztwór zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem, kilkakrotnie kodestylowano z układem metanol/DCM i pozostałość oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: DCM/metanol/kwas octowy 100/20/5). Po kilkakrotnej kodestylacji z toluenem otrzymano 0,38 gMeOOC-CH2-(D)-Chg-NH-3-(2-Me-6-Am)-piko. (HX)1>2 (X'=C1 i/albo CH3COO) jako białą substancję stałą, która topniała w temperaturze 155-160°Ć.
Przykład CCXXXB
B oc-(D)-Chg-Pro-NH-2-(5 - Am)-piko
a) 5-karboksyamido-2-pikoliloamina
Do roztworu 3,5 g (24 mmoli) 2-cyjano-5-karboksyamidopirydyny w 80 ml metanolu i 20 ml stężonego amoniaku dodano 3 g niklu Rane/a i uwodorniano w temperaturze pokojowej. Po około 7 godzinach pochłanianie wodoru było całkowite. Po odsączeniu katalizatora pod zmniejszonym ciśnieniem przesącz zatężono i pozostałość rozpuszczono w 20 ml 2 M kwasu solnego oraz 20 ml metanolu. Przez dodanie 150 ml octanu etylu doszło do wydzielenia chlorowodorku, który odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem i wysuszono (3,7 g). Wolna zasada topniała w temperaturze 198-202°C.
b) 5-cyjano-2-pikoliloamina g (0,22 mola) 5-karboksyamido-2-pikoliloaminy przeprowadzono w stan zawiesiny w 150 ml metanolu i 300 ml chlorku metylenu, ochłodzono do temperatury 10°C przez dodanie 150 ml trietyloaminy doprowadzono do rozpuszczenia. Następnie wkroplono roztwór 47,6 g (0,22 mola) (Boc)2O i mieszano dalej przez 4 godziny w temperaturze pokojowej. Po odciągnięciu rozpuszczalnika do pozostałości dodano nasycony roztwór K2CO3 i ekstrahowano 5 razy chlorkiem metylenu. Połączone ekstrakty wysuszono i rozpuszczalnik, pod koniec z dodatkiem toluenu, oddestylowano.
5,4 g pozostałości przeprowadzono w stan zawiesiny w 40 ml dioksanu i 15 ml chlorku metylenu, dodano 4,3 g pirydyny i następnie w temperaturze 0°C wkroplono 5,2 g bezwodnika kwasu trifluorooctowego, przy czym wystąpił klarowny roztwór.
Po dodaniu 100 ml wody ekstrahowano octanem etylu, fazę organiczną przemyto rozcieńczonym roztworem kwasu cytrynowego, NaHCO3 i wodą. Po wysuszeniu i odciągnięciu rozpuszczalnika pozostał żółty olej (około 5 g), który rozpuszczono w 15 ml izopropanolu i 30 ml octanu etylu, i zadano 35 ml eterowego roztworu kwasu solnego. Po staniu przez noc wytrącony chlorowodorek odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem i wysuszono. Wyodrębniono 4 g białych kryształów o temperaturze topnienia 230-234°C.
c) 5-cyjano-2-pikolilo-amid Boc-(D)-cykloheksyloglicyloproliny
Wytwarzano analogicznie do przykładu CCXIX, etap b) przez połączenie Boc-(D)-cykloheksyloglicylo-proliny z 5-cyjano-2-pikoliloaminy.
Białe kryształy o temperaturze topnienie 128-129°C.
d) 6-amidyno-2-pikolilo-amid Boc-D-cykloheksyloglicylopropliny
181 405
Amidowanie poprzedniego związku prowadzono analogicznie do przykładu CCXVHI, etap d).
Octan; białe kryształy w temperaturze topnienia 98-100°C (rozkład);
FAB-MS: 487 (M+H+)
Przykład CCXXXIII
H-(D)-Chg-Pro-NH-2-(5-Am)-piko
Związek z przykładu CCXXXII, etap d) pozbawiono standardowymi metodami grup zabezpieczających.
Dichlorowodorek: białe kryształy, temperatura topnienia: 233-235°C (rozkład);
FAB-MS: 386 (MH+).
Przykład CCXXXIV
HOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-2-(5-Am)-piko
Analogicznie do przykładu CCXXI, etap a), b), c) i d) otrzymano tytułowy związek z 5-cyjano-2-pikolilo-amidu Boc-(D)-cykloheksyloglicylo-proliny przez odszczepienie grupy Boc, przy czym nie występowało tworzenie się amidu, przez N-alkilowanie estrem t-butylowym kwasu bromooctowego, tworzenie amidyny i zmydlenie kwasem estru t-butylowego. Białe kryształy o temperaturze topnienia 162-164°C;
FAB-MS: 445 (MH+).
Przykład CCXXXV
HOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-5-(2-Am)-pym
a) Chlorowodorek 2-tiometylo-5-aminometylopirymidyny
28,1 g (182,2 mmoli) 2-tiometyIo-5-formylo-pirymidyny (Z. Arnold i współpracownicy, J. Heterocyclic Chem. 1991,28,1281) umieszczono w 880 ml mieszaniny MeOH/THF (1:1) w temperaturze -23°C. Po dodaniu 12,8 g (34,3 mmoli) CeCl3 x 7 H2O dodano porcjami 5,19 g (137,2 mmoli) borowodorku sodu. Po czasie reakcji trwającym 1,5 godziny roztwór reakcyjny zadano 1,5 1 nasyconego roztworu NaCl i mieszaninę tę ekstrahowano za pomocą DCM (4 x 130 ml). Połączone fazy organiczne wysuszono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem.
Wydajność: 26,9 g.
26,89 g (172,14 mmoli) 2-tiometylo-5-hydroksymetylo-pirymidyny rozpuszczono w 390 ml DCM (absolutny) i po dodaniu 1 kropli DMF i 27 ml (370,37 mmoli) SOC12 mieszano przez 45 minut w temperaturze 0°C. W celu przerobu roztwór reakcyjny zatężono do sucha. Tak otrzymaną 2-tiometylo-5-chlorometylo-pirymidynę razem z 16,79 g (258,2 mmoli) NaN3 w 84 ml DMSO mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Z powodu niecałkowitego przereagowania dodano dalsze 4,2 g NaN3. Po czasie reakcji dalszej trwającym 2 godziny pochodna chlorkowa przereagowała całkowicie. W celu przerobu mieszaninę reakcyjną wylano do 300 ml wody i fazę wodną ekstrahowano za pomocą Et2O (5 x 100 ml). Połączone ekstrakty organiczne przemyto wodą (3 x 25 ml), wysuszono i następnie usunięto prawie całkowicie eter pod zmniejszonym ciśnieniem.
Stężony eterowy roztwór 2-tiometylo-5-azydometylo-pirymidyny rozpuszczono w 28 ml THF i dodano ostrożnie do roztworu 45,15 g (172,1 mmoli) Ph3P w 84 ml THF podczas chłodzenia lodem. Po 15 minutach usunięto chłodzenie lodem, dodano do mieszaniny reakcyjnej 4,65 ml wody i roztwór reakcyjny mieszano przez 18 godzin w temperaturze pokojowej. W celu przerobu mieszaninę reakcyjną zatężono do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymaną pozostałość rozprowadzono w 70 ml 3 N HCl. Wodny roztwór przemyto mieszaniną octan etylu/E^O (1/1; 4 x 50 ml). Następnie roztwór nastawiono na pH 9 za pomocą Na2CO3 i ekstrahowano stosując DCM (12 x 50 ml). Połączone ekstrakty organiczne wysuszono i zatężono. Pozostałość rozpuszczono w układzie DCM/octan etylu i wolną aminę wytrącono jako chlorowodorek za pomocą układu dioksan/HCl.
Wydajność: 30,48 g.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 2,55 (s, 3H, CH3); 4,1 (q, 2H, N-CH2); 8,8 (s, 2H, Ar-H); 10,8 (sb, NH)
b) Boc-Pro-NH-5-(2-SMe)-pym
181 405
12,9 g (60 mmoli) Boc-Pro-OH razem z 15 g (65,8 mmoli) chlorowodorku 2-tiometylo-5-aminometylopirymidyny i 61,4 ml (359 mmoli) DIPEA umieszczono w 150 ml DCM w temperaturze 0°C. Po dodaniu 63,4 ml PPA (50% w octanie etylu) całość mieszano przez 6 godzin w temperaturze 0°C - temperatura pokojowa. Gdy Boc-Pro-OH przereagował całkowicie (kontrola DC: DCM/MeOH 95:5), mieszaninę reakcyjną rozprowadzono w 300 ml octanu etylu. Fazę organiczną przemyto 20% roztworem wodorosiarczanu sodu (2 x), wodą (2 x) i nasyconym roztworem NaCl. Po wysuszeniu fazy organicznej siarczanem sodu usunięto octan etylu pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostało 16,7 g żądanego produktu.
c) Boc-Pro-NH-5-(2-SO2Me)-pym
20,5 g (58,1 mmoli) Boc-Pro-NH-5-(2-SMe)-pym umieszczono w 700 ml DCM w temperatrurze pokojowej. Następnie dodano do roztworu w ciągu 30 minut w sposób porcjowany 42,94 g (174 mmoli) m-CPBA. Po łącznie 2 godzinach trwającej reakcji mieszaninę reakcyjną ekstrahowano 20% roztworem NaHSO4 (2 x) 5% roztworem NaHCO3 (6 x) i 20% roztworem Ną^Oj (3 x). Po wysuszeniu roztworu i usunięciu DCM pozostało 21,7 g sulfonu Boc-Pro-NH-5(2-SO2Me)-pym.
d) Boc-Pro-NH-5-(2-CN)-pym
21,7 g (56,4 mmoli) Boc-Pro-NH-5-(2-SO2Me)-pym rozpuszczono w 30 ml DMSO i po dodaniu 2,84 g NaCN mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Następnie roztwór wylano do 15 0 ml wody i roztwór wodny ekstrahowano za pomocą D CM (5 x 100 ml). Połączone fazy organiczne przemyto nasyconym roztworem NaCl (5 x) i wodą (2 x). Po wysuszeniu i zatężeniu organicznego roztworu otrzymano 15,3 g żądanego cyjanku.
e) H-Pro-NH-5-(2-CN)-pym x 3 TFA
13,98 g (42,1 mmoli) Boc-Pro-NH-5-(2-CN)-pym umieszczono w DCM. Po dodaniu 13 ml (170 mmoli) TFA mieszano roztwór, aż do całkowitego przereagowania substancji wyjściowej w temperaturze pokojowej (kontrola DC). Po zatężeniu roztworu pod zmniejszonym ciśnieniem pozostała żądana sól, którą bez dalszego oczyszczania stosowano do reakcji następczej.
f) H-(D)-Chg-Pro-NH-5-(2-CN)-pym x 3 TFA mmoli H-Pro-NH-5-(2-CN)-pym x 3 TFA, 2,44 g (9,5 mmoli) Boc-D-Chg-OH i 9,8 ml (57 mmoli) DIPEA umieszczono razem w temperaturze 0°C. Po dodaniu 10,1 ml PPA (50% w octanie etylu) pozwolono mieszaninie reakcyjnej podczas mieszania w ciągu 6 godzin dojść do temperatury pokojowej. W celu przerobu mieszaninę reakcyjnąrozcieńczono 300 ml octanu etylu i fazę organiczną przemyto 20% roztworem wodorosiarczanu sodu (2 x), wodą (2 x) i nasyconym roztworem NaCl. Po wysuszeniu fazy organicznej siarczanem sodu usunięto octan etylu pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostało 4,74 g żądanego produktu. Tak otrzymany surowy produkt przeprowadzono w sposób opisany wyżej w odpowiednią sól kwasu trifluorooctowego.
g)tBuOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-5-(2-CN)-pym
4,1 g (11,07 mmoh) H-(D)-Chg-Pro-NH-5-(2-CN)-pym x 3TFA razem z 1,68 g (12,17 mmoli) węglanu potasu i 1,63 ml (11,07 mmoli) estru t-butylowego kwasu bromooctowego mieszano w temperaturze pokojowej. Po całkowitym przereagowaniu odsączono węglan potasu i przesącz zatężono w wyparce obrotowej. Pozostałość rozpuszczono w octanie etylu i roztwór organiczny przemyto roztworem wodorwęglanu sodu (5%) i nasyconym roztworem chlorku sodu. Potem usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem (wydajność surowego produktu: 3,66 g). Surowy produkt oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej (DCM/MeOH 98/2) + 0,5% stężonego roztworu NH3). Otrzymano 1,3 g czystego produktu.
h)tBuOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-5-(2-Am)-pym
1, 3 g (2,68 mmoli) t-BuOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-5-(2-SMe)-pym rozpuszczono w 15 ml EtOH i po dodaniu 0,5 g (6,71 mmoli) chlorku hydroksyloamoniowego oraz 2,5 ml DIPEA mieszano przez 4 godziny w temperaturze 60°C. Mieszaninę reakcyjną zatężono w wyparce obrotowej i rozprowadzono w DCM. Po przemyciu roztworu organicznego małą ilością wody, wysuszeniu i zatężeniu roztworu surowy produkt znowu rozpuszczono w EtOH i po dodaniu niklu Rane/a uwodorniano przez 4 godziny w temperaturze 60°C w atmosferze wodoru. Po odsączeniu niklu
181 405
Rane/a etanolowy roztwór zatężono i surowy produkt oczyszczono za pomocą rozdzielenia na kolumnie żelu krzemionkowego (DCM/MeOH/50% HOAc 40/10/2).
Wydajność: 250 mg.
i) HOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-5-(2-Am)-pym
250 mg tBuOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-5-(2-Am)-pym rozszczepiono za pomocą TFA/DCM do kwasu i surowy produkt oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej (MeOH/3% stężonego NH3).
Wydajność: 108 mg.
MS: 446 (M+H+), 369
Przykład CCXXXVI (D)-Man-Pro-NH-4-( 1 -Am)-pip
Roztwór 4,2 g (12, 6 mmoli) O-tetrahydropiranylo-(D)-2-fenylo-2-hydroksyacetylo-(L)-proliny (WO 93/18060) w 40 ml THF po dodaniu 1,9 g (12,6 mmoli) 1-hydroksybenzotriazolu i 3,3 g (25 mmoli) dicykloheksylokarbodiimidu mieszano przez 4 godziny w temperaturze pokojowej. Wytrącony mocznik odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem i przemyto małą ilościąTHF. Do tego przesączu dodano w temperaturze 5°C roztwór 2,9 g (12,6 mmoli) dichlorowodorku l-amidyno-4-amino-metylo-piperydyny i 1,6 g wodorowęglanu sodu w 6 ml wody. Po mieszaniu przez 48 godzin w temperaturze pokojowej oddestylowano rozpuszczalnik w znacznym stopniu, pozostałość rozprowadzono w etanolu, odsączono nierozpuszczalne części i znowu zatężono.
Pozostałość oczyszczono na kolumnie żelu krzemionkowego stosując jako eluent mieszaninę CH2Cl2/MeOH/50% kwas octowy (45/5/1,5). Eluat jednolitych frakcji oddestylowano, pod koniec z dodatkiem toluenu, a pozostałość przekrystalizowano z 50 ml acetonu z dodatkiem małej ilości wody. Wyodrębniono 3,5 g octanu w postaci białych kryształów o temperaturze topnienia 199-202°C (rozkład);
FAB-MS: 388 (M+H+).
Przykład CCXXXIX
Boc-(D)-Phe-Pro-NH-(2-MeO)-pAmb
a) Boc-Pro-(4-cyjano-2-metoksy)-benzyloamid
16,0 g Boc-proliny (50 mmoli), rozpuszczonej w 80 ml THF, mieszano przez 30 minut w temperaturze 0°C z 5,7 g hydroksysukcynoimidu i 10,2 g DCC. Następnie wkroplono 8,0 g (50 mmoli) 4-aminometylo-3-metoksy-benzonitrylu, rozpuszczonego w 50 ml THF w temperaturze 0°C i mieszano przez 20 godzin w temperaturze pokojowej. Substancję stałą odsączono, przesącz zadano taką samą objętością octanu etylu i przemyto zimnym roztworem 5% NaHSO4 oraz nasyconym roztworem NaCl. Otrzymano 11,5 g (65%) produktu.
Ή-NMR (DMSO-d6; δ w ppm): 8,38 (m, NH); 7,50 - 7,35 (m, 3H); 4,40 - 4,05 (m, 3H, N-CH2-Ar/N-CH-CO); 3,87 (s, OCH3); 3,50 - 3,25 (m, 2H, N-CH2); 2,2,5 - 2,00 (m, 1H); 1,90 1,65 (m, 3H); 1,40 und 1,30 (2s; 9H)
b) H-Pro-(4-cyjano-2-metoksy)-benzyloamid
11,4 g (31,7 mmoli) Boc-prolino-(2-metoksy-4-cyjano)-benzyloamidu rozpuszczono w 130 ml DCM i w temperaturze 0-5°C nasycono gazowym HC1. Po 2 godzinach grupa Boc była całkowicie odszczepiona. Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem i produkt bez dalszego oczyszczania użyto do reakcji następczej
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 10,25 (s, 1H); 8,60 (s, 1H); 7,50 (d, 1H); 7,42 (dd, 1H); 7,39 (d, 1H); 4,40 - 4,20 (m, 3H); 3,88 (s, 3H); 3,20 (m, 2H); 2,35 (m, 2H); 2,00 -1,80 (m, 3H)
c) Boc-(D)-Phe-Pro-(4-cyjano-2-metoksy)-benzyloamid
3,54 g (13,35 mmoli) Boc-(D)-Phe-Pro-OH, 9,9 ml DIPEA i 4,80 g (13,55 mmoli) H-Pro-(4-cyjano-2-metoksy)-benzyloamidu-chIorowodorku połączono w temperaturze -5°C z 11,1 ml (15,0 mmoli) PPA (50% w octanie etylu) w 100 ml DCM i mieszano przez 2 godziny w temperaturze 0°C. Mieszaninę reakcyjnąprzemyto kolejno 1 NNaOH, 1NHC1 i nasyconym roztworem soli kuchennej, i wysuszono nad Na2SO4. Po odciągnięciu rozpuszczalnika otrzymano 6,5 g (96%) produktu.
181 405
Ή-NMR (DMSO-dfj, δ w ppm): 8,75/7,88 (1H, NH (2 rotamery)), 7,5 - 7,1 (9H, aromaty H i NH), 4,4 - 4,1 (4H, CH2 2 x CH), 3,85 (3H, OCH3), 3,7 - 3,4 (2H, CH2), 3,0 - 2,7 (2H, CHj), 2,3 - 1,5 (4H, 2 x CH2), 1,3-1,1 (9H, Boc)
d) Boc-(D)-Phe-Pro-(4-amidyno-2-metoksy)-benzyloamid
Nitryl z poprzedniego etapu poddano reakcji analogicznie do Α.ΠΙ.1. do 4,6 g jodowodorku amidyny.
'H-NMRiDMSO-d^bwppm): 9,25/8,85 (4H, amidyna, 8,75/7,95 (ΙΗ,ΝΗ (2 rotamery)), 7,4 - 7,1 (9H, aromaty - H und NH), 4,45 - 4,10 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,90 (3H, OCH3), 3,65 - ca. 3,4 (2H, CHJ, 3,0 - 2,7 (2H, CH2) 1,95 - 1,55 (4H, 2 x CH2, 1,3-1,2 (9H, Boc)
Przykład CCXL ’
H-(D)-Phe-Pro-NH-(2-MeO)-pAmb
Jodowodorek amidyny (przykład CCXXXIX) poprzez octanowy wymieniacz jonów (IRA 420) przekształcono w octan amidyny, potem rozpuszczono w 50 ml DCM i w temperaturze 0°C nasycono gazowym HCl. Po godzinie odciągnięto rozpuszczalnik. Otrzymano 3,0 g amidyny jako dichlorowodorek.
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,50/9,27 (4H, amidyna, 8,80 (3H, NH3 +), 8,75 (1H, NH), 7,50 - 7,20 (8H, aromaty - H), 4,35 - 4,10 (4H, CH2 i 2 xCH), 3,90 (3H, OCH3), ca. 1,9 -1,35 (4H, 2 x CH2)
Przykład CCXLI
Boc-(D)-Phe-(4-MeO)-Pro-NH-(2-MeO)-pAmb
a) Boc-(D)-Phe(4-MeO)-Pro-(4-cyjano-2-metoksy)-benzyloamid
1,55 g (5,25 mmoli) Boc-(D)-Phe-(4-MeO)-OH, 3,9 DIPEA i 1,55 g (5,25 mmoli) chlorowodorku prolino-(2-metoksy-4-cyjano)-benzyloamidu połączono w temperaturze -5°C w 35 ml DCM z 4,4 ml (5,9 mmoli) PPA (50% w octanie etylu) i mieszano przez godzinę w temperaturze 0°C. Mieszaninę reakcyjną przemyto kolejno 1 N NaOH, 1 N HCl i nasyconym roztworem soli kuchennej, i wymieszano nad Na2SO4. Po odciągnięciu rozpuszczalnika pozostało 2,4 g substancji stałej.
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 8,72 und 7,87 (t, 2H); 7,42 (1H); 7,35 (m, 3H); 7,15 (d, 2H); 6,85 (d, 2H); 7,00/6,70 (2d, 1H (2 rotamery)) 1H; 4,40 - 4,10 (m, 4H); 3,85 (s, 3H); 3,70 (s, 3H); 3,05 - 2,55 (m, 2H); 1,95 - 1,55 (m, 4H); 1,2 (s, 9H) b)Boc-(D)-Phe(4-MeO)-Pro-NH-(2MeO)-pAmb
2,4 g nitrylu (przykład CCXLI/a) analogicznie do Α.ΙΠ. 1. po oczyszczeniu drogą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: DCM/MeOH 9:1) poddano reakcji do 1,7 gjodowodorku amidyny.
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,25/8,85 (4H, amidyna, 7,95 (1H, NH), 7,4 - 6,8 (8H, aromaty - H i NH), 4,4 - 4,1 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,90/3,70 (6H, 2 x OCH3), ca. 3,7 - 2,9 (2H, CH2), 3,0 - 2,6 (2H, CH2), 1,9-1,5 (4H, 2 x CH2), 1,3-1,2 (9H, Boc)
Przykład CCXLII
H-(D)-Phe(4-MeO)-Pro-NH-(2-MeO)-pAmb
1,7 g jodoworodku amidyny (przykład CCXLI) przekształcono w sól octanową poprzez octanowy wymieniacz jonów (IRA 420) i potem analogicznie do przykładu CCXL odszczepiono grupą Boc. Otrzymano 1,0 g dichlorowodorku.
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,50/0,25 (4H, amidyna, 8m 85 - 8,65 (4H, NH i NH2 +), 7,50 - 7,30 i 7,15/6,90 (7H, aromaty - H), 4,28-4,05 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,90/3,75 (6H, 2 x OCH3), 3,20 - 2,85 (2H, CH2), 1,95 - 1,40 (4H, 2 x CH2);
FAB-MS: 454 (M+H+)
Przykład CCXLIII
HOOC-CH2-(D)-Phe(4-MeO)-Pro-NH-(2-MeO)-pAmb
Grupę Boc związku z przykładu CCXLI a) odszczepiono analogicznie do przykładu CCXL. 3,5 g tego produktu rozszczepienia rozpuszczono w 80 ml DCM i razem z 4,45 ml DIPEA i 1,09 ml estru tert-butylowego kwasu bromooctowego mieszano przez 3 dni w temperaturze pokojowej. Produkt przerobiono, jak w przykładzie CCXLVI a). 3,0 g powstałego związku
181 405 tBuOOC-(D)-Phe(4-MeO)-Pro-(2-metoksy-4-cyjano)-benzyloamidu poddano reakcji analogicznie do przykładu CCXLVI b) z chlorowodorkiem hydroksyloaminy i 3,1 g powstałej hydroksyamidyny uwodorniono w temperaturze 50°C do octanu amidyny stosując 185 mg niklu Rane/a w 65 ml metanolu, do którego dodano 0,31 ml lodowatego kwasu octowego. Odsączono katalizator i t-BuOOC-CH-(D)-Phe(4-MeO)-Pro-(2-MeO)-pAmb jako wodowooctan oczyszczono przez chromatografię kolumnową na żelu krzemionkowym (eluent: DCM + 10% metanolu + 2% (50% kwasu octowego). Otrzymano 1,3 g estrutert-butylowego (FAB-MS: 568 (M+H+)) i 1,15 g z tego analogicznie do przykładu CCXLVI d) poddano reakcji do 850 mg HOOC-CH2-(D)-Phe(4-MeO)-Pro-NH-(2-MeO)-pAmb.
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,9 - 9,7 i 9,2 - 9,0 (2H, NH2 +), 9,60/9,35 (4H, amidyna, 7,50 - 6,73 (5H, aromaty - H), 4,50 - 3,45 (8H, 3 x CH2 i 2 x CH), 3,90 (3H, OCH3), 3,73 (3H, OCH3), 3,40 - 3,27 und 3,06 - 2,87 (2H, CH2), 2,43 - 1,25 (4H, 2 x CH^
Przykład CCXLIV
Boc-(D)-Chg-Pro-NH-(2-MeO)-pAmb
a) 2-metoksy-4-cyjano-benzyloamid Boc-(D)-cykloheksyloglicylo-proliny
Do 10,0 g (28,2 mmoli) Boc-(D)-Chg-Pro-OH w 70 ml absolutnego dichlorometanu dodano w temperaturze -5°C 20,8 ml DIPEA (121 mmoli), 4,58 g (28,2 mmoli) 2-metoksy-4-cyjano-benzyloaminy i 25 ml PPA (50% roztwór w octanie etylu) i mieszano przez 2 godziny w temperaturze 0°C. Potem roztwór przemyto kolejno 0,5 N ługiem sodowym, IN HC1 i nasyconym roztworem soli kuchennej, wysuszono za pomocą Na2SO4 i odciągnięto całkowicie rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Produkt otrzymano z prawie ilościową wydajnością bez dalszego oczyszczania użyto do reakcji następczej
Ή-NMR (DMSO-dgjówppm): 7,9 (1H, NH), 7,45 i 7,35 (3H, aromaty - H), 7,1 (1H, NH), 4,45 - 3,50 (6H, 2 x CH2 i 2 x CH), 3,86 (3H, OCH3), 2,2 -1,0 (24H, cykloheksyl+2 x CH2 + Boc)
b) 2-metoksy-4-hydroksy-amidyno-benzyloamid Boc-(D)-cykloheksyloglicylo-proliny
12,0 g (24 mmoli) cyjano-eduktu (a) poddaje się analogicznie do przykładu CCXLVI b) reakcji z chlorowodorkiem hydroksyloaminy. Produkt wytrąca się prawie ilościowo jako objętościowy osad
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,7 - 9,5 (1H, OH), 5,8 (2H, NH2)
c) 2-metoksy-4-amidyno-benzyloamid Boc-(D)-cykloheksyloglicylo-proliny
Związek hydroksyamidynowy b) uwodorniono analogicznie do przykładu CCXLHI niklem Rane/a. Produkt oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: dichlorometan/10% - 20% MeOH/2% (50%) kwasu octowego). Otrzymano 10,5 g amidyny w postaci soli octanowej (Wydajność: 75% - wychodząc z nitrylu a))
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): grupa amidynowa wykazuje jako sól octanowa ekstremalnie szeroki sygnał ca. 10-8 ppm, 7,95 (1H, NH), 7,4 - 7,3 (3H, aromaty - H), 7,05 (1H, NH), 4,4 3,4 (6H, 2 x CH2 i 2 x CH), 3,89 (3H, OCH3), 2,2 - 1,0 (24H, cykloheksyl + 2 x CH2 + Boc)
Przykład CCXLV
H-(D)-Chg-Pro-NH-(2-MeO)-pAmb
10,5 g 2-metoksy-4-amidyno-benzyloamidu Boc-(D)-Chg-Pro- rozpuszczono w 200 ml 1/10 ml układu dichlorometan/MeOH i w temperaturze 0-5°C przez godzinę nagazowano HcCl. Mieszano przez dalszą godzinę w temperaturze 0°C, odciągnięto całkowicie rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymano 7,6 g (86%) produktu jako dichlorowodorek.
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,60 i 9,33 (4H, amidyna, 8,87 (1H, 35 NH), 8,62 (3H, NH3 +), 7,5 - 7,3 (3H, aromaty - H), 4,45 - 4,15 (4H, CH2 i 2 x CH), 3,95 (3H, OCH3), 3,95 - 3,82 (1H, CHj), 3,65 - 3,55 (1H, CH2), 2,2 - 1,0 (15H, Cykloheksyl i 2 x CH2)
Przykład CCXLVI
HOOC-CH2-(D)-Chg-Pro-NH-(2-MeO)-pAmb
a) 2-metoksy-4-cyjanobenzyloamid N-tert-butyloksykarbonylometylo-(D)-cykloheksyloglicylo-proliny
0,72 g (1,65 mmoli) chlorowodorku H-(D)-Chg-Pro-(2-metoksy-4-cyjano)-benzyloamidu umieszczono w 30 ml absolutnego dichlorometanu. Po dodaniu 1 ml (5,8 mmoli) DIPEA wkrop
181 405 łono w temperaturze pokojowej w ciągu 40 minut roztwór złożony z 1,65 mmoli estru tert-butylowego kwasu bromooctowego i 15 ml dichlorometanu. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 3 dni w temperaturze pokojowej, potem przemyto kolejno 0,5 N ługiem sodowym, 0,5 N HCl i nasyconym roztworem soli kuchennej. Po wysuszeniu otrzymano 0,7 g surowego produktu, który bez dalszego oczyszczania użyto do następnych etapów.
b) 2-metoksy-4-hydorksyamidyno-benzyloamid N-tert-butyloksykarbonylometylo-(D)-cykloheksyloglicylo-proliny
1,45 g (2, 8 mmoli) 2-metoksy-4-cyjano-benzyloamidu a) rozpuszczono w 20 ml układu dichlorometan/MeOH 1:1 i razem z 0,49 g (7,1 mmoli) chlorowodorku hydorksyloaminy i 2,8 ml DIPEA mieszano przez 20 godzin w temperaturze pokojowej. Po odciągnięciu rozpuszczalnika produkt rozprowadzono w dichlorometanie, przemyto wodą i nasyconym roztworem soli kuchennej, i wysuszono. Otrzymano 1,2 g surowego produktu, który wprost zastosowano dalej.
c) 2-metoksy-4-amidyno-benzyloamid N-tert-butyloksykarbonylometylo-(D)-cykloheksyloglicylo-propliny
Związek hydroksyamidynowy b) uwodorniono analogicznie do przykładu CCXLIH niklem Rane/a. Po oczyszczeniu drogą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: dichlorometan/10% - 20% MeOH/2% (50%) kwasu octowego) otrzymano 0,5 g produktu jako sól octanową.
d) 2-metoksy-4-amidyno-benzyloamid N-hydroksykarbonylometylo-(D)-cykloheksyloglicylo-proliny
0,5 g (0,85 mmola) soli octanowej amidyny c) rozpuszczono w 25 ml absolutnego dichlorometanu. W temperaturze 0-5°C przepuszczano gazowy HCl aż do wysycenia rozpuszczalnika. Po 40 minutach mieszano przez dalszą godzinę w temperaturze pokoj owej. Po odciągnięciu rozpuszczalnika pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano 370 mg czystego produktu jako dichlorowodorek.
Ή-NMR (DMSO-d* δ w ppm): 9,57 i 9,33 (4H, amidyna, 9,8 - 9,1 (2H, NH2 +), 7,6 - 7,3 (3H, aromaty - H); 4,5 - 4,1 (4H, 1 x CH2 i 2 x CH); 3,93 (3H, OCH3), 3,9 - 3,4 (4H, 2 x CH2), 2,3 1,0 (15H, cykloheksyl i 2 x CH2)
Przykład CCXLVH
Boc-(D)-Chg-Aze-NH-(2-MeO)-pAmb
a) 2-metoksy-4-cyjano-benzyloamid kwasu Boc-(L)-azetydyno-2-karboksylowego
Do 2,12 g (10,5 mmoli) kwasu Boc-(L)-azetydyno-2-karboksylowego w 50 ml THF w temperaturze 0-5°C dodano 1,22 g (10,5 mmoli) hydroksysukcynoimidu oraz 2,18 g (10,5 mmoli) DCC i mieszano przez 30 minut. Potem w temperaturze 0-5°C dodano 2,10 g (10,5 mmoli) chlorowodorku 2-metoksy-4-cyjano-benzyloaminy i na koniec 1,48 ml Et2N. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc w temperaturze pokojowej. Wytrącony mocznik oddzielono na nuczy filtracyjnej, przesącz rozprowadzono w octanie etylu i przemyto kolejno 0,5 N HCl, 0,5 Nługiem sodowym i nasyconym roztworem soli kuchennej. Rozpuszczalnik wysuszono nad Na2SO4 i potem odciągnięto go całkowicie pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano 3,1 g (85%) produktu, który bez dalszego oczyszczania stosowano dalej.
'H-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 8,5 (1H, NH); 7,48 i 7,40 - 7,25 (3H, aromaty - H); 4,55 (dd, 1H, CH); 4,45 - 4,15 (2H, CH2), 3,88 (3H, OCH3), 3,9 - 3,7 (2H, CH^, 2,5 - 2,3 (1H, CH2); 2,15 - 1,95 (1H, CH2); 1,35 (9H, Boc)
b) 2-metoksy-4-cyjano-benzyloamid kwasu (L)-azetydyno-2-karboksylowego
3,0 g (8,7 mmoli) Boc-Aze-(2-metoksy-4-cyjano)-benzyloamidu analogicznie do przykładu CCXXXIX b) poddano reakcji z prawie ilościową wydajnością do żądanego produktu b) 'H-NMR (DMSO-d6,ó w ppm): 10,0 - 9,85 (1H, NH2 +), 7,50 i 7,45 - 7,35 (3H, aromaty - H); 5,10 - 4,95 (1H, CH); 4,35 (d, 2H, CH2); 4,05 - 3,65 (2H, CH^; 3,89 (3H, OCH3); 2,8 - 2,6 (1H, CH2); 2,5 - 2,3 (1H, CH2)
c) 2-metoksy-4-cyjano-benzyloamid kwasu Boc-(D)-cykloheksyloglicylo-(L)-azetydyno-2-karboksylowego
181 405
2,2 g Boc-(D)-Chg-OH analogicznie do przykładu CCXLI a) poddano reakcji z 2,4 g chlorowodorku H-Aze-(2-metoksy-4-cyjano)-benzyloamidu. Otrzymano 3,5 g.
d) 2-metoksy-4-amidyno-benzyloamid kwasu Boc-(D)-cykloheksyloglicylo-(L)-azetydyno-2-karboksylowego
3, 4 g nitrylu c) poddano reakcji analogicznie do przykładu CCXLVI b) z chlorowodorkiem hydroksyloaminy i powstałą hydroksyamidynę uwodorniono analogicznie do przykładu CCXLIII niklem Rane/a. Otrzymano 3,1 g amidyny jako wodorooctan;
Przykład CCXLVin
H-(D)-Chg-Aze-NH-(2-MeO)-pAmb
3, 1 g związku Boc (przykład CCXLVII) rozszczepia się analogicznie do przykładu CCXLV do dichlorowodorku.
‘H-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,45/9,20 (4H, amidyna, 9,0 (1H, NH); 8,55 (3H, NH3 +); 7,45/7,40 (3H, aromaty - H); 4,75 - 4,10 (4H, CH2 i 2 x CH); 3,90 (3H, OCH3), 2,7 -1,0 (13H, cykloheksyl i CH2)
Przykład CCXLIX
Boc-(D)-Chg-Pro-NH-(2-iPro)-pAmb
4, 1 g (11,5 mmoli) Boc-(D)-Chg-Pro-OH analogicznie do przykładu CCXXXIX a) poddano reakcji każdorazowo z równoważnikiem hydroksysukcynoimidu, DCC, chlorowodorku 4-aminometylo-3-izopropoksy-benzonitrylu i Et3N. Otrzymano 5,7 g (94%) surowego produktu, który bez dalszego oczyszczania użyto do reakcji następczych.
‘H-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 7,85 (1H, NH); 7,43 i 7,30 (3H, aromaty - H); 7,08 (1H, NH); 4,80 - 3,50 (7H, 2 x CH2,3 x CH); 2,2 -1,0 (30H, Boc + cykloheksyl + 2 x CH3+2 x CH2)
Przykład CCL
H-(D)-CHg-Pro-NH-(2-iPro)-pAmb
5, 7 g związku Boc (przykład CCXLIX) analogicznie do przykładu CCXLVI b) poddano reakcji z chlorowodorkiem hydroksyloaminy i powstałą hydroksyamidynę uwodorniono analogicznie do przykładu CCXLIII niklem Rane/a. Powstały przy tym wodorooctan amidyny rozszczepiono analogicznie do przykładu CCXLV. Otrzymano 3,1 g produktu jako dichlorowodorek.
‘H-NMR (DMSO-d6,ów ppm): 9,40/9,15 (4H, amidyna, 8,75 (1H, NH); 8,55 (3H, NH3 +); 7,40 - 7,25 (3H, aromaty - H); 4,80 (1H, CH); 4,4 - 3,5 (6H, 2 x CH2 i 2 x CH); 2,3 -1,0 (15H, cykloheksyl i 2 x CH^, 1,3 (6H, 2 x CH3)
Przykład CCLI
Boc-(D)-Chg-Pro-NH-(2-Cl)-pAmb
a) 2-chloro-4-cyjano-benzyloamid Boc-proliny
5,4 g (24 mmoli) Boc-Pro-OH analogicznie do przykładu CCXLłV a) poddano reakcji z 20 mł PPA, 17,9 ml DIPEA i 4,0 g (24 mmoli) 2-chloro-4-cyjano-benzyloaminę do 2-chłoro-4-cyjano-benzyloamidu Boc-Pro. Otrzymano 7,0 g (80%) produktu.
‘H-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 8,57 (1H, NH); 8,05 - 7,45 (3H, aromaty - H); 4,50 - 4,10 (3H, CH2 i CH); 3,4 - 3,2 (2H, CH^; 2,25 - 1,70 (4H, 2 x CH^; 1,4 - 1,3 (9H, Boc)
b) Chlorowodorek 2-chloro-4-cyjano-benzyloamidu proliny
Grupę Boc odszczepiono analogicznie do przykładu CCXXX1X. Otrzymano 5,6 g (97%) chlorowodorku 1H-NMR(DMSO-d6,ówppm): 10,2 i 8,6 (NH2+), 9,45 (1H, NH); 8,05 - 7,50 (3H, aromaty - H); 4,45 (d, 2H, CH2); 4,28 (1H, CH); 3,20 (2H, CH^, 2,40 - 1,80 (4H, 2 x CH2)
c) 2-chloro-4-cyjano-benzyloamid Boc-(D)-cykloheksyloglicylo-proliny
4,76 g (18,7 mmoli) Boc-(D)-cykloheksyloglicyny analogicznie do przykładu CCXLI a) poddano reakcji z 15,5 ml PPA, 14 ml DIPEA i 5,6 g (18,7 mmoli) chlorowodorku b) do Boc-(D)-Chg-Pro-(2-chloro-4-cyjano)-benzyloamidu. Otrzymano 8,7 g (92%) produktu.
d) 2-chloro-4-hydroksyamidyno-benzyloamid Boc-(D)-cykloheksyloglicylo-proliny
Grupę cyjano substancji c) analogicznie do przykładu CCXLVI b) poddano reakcji z hydroksyloamina z prawie ilościową wydajnością do Boc-(D)-Chg-Pro-(2-chloro-4-hydroksyamidyno)-benzyloamidu. Otrzymano 4,6 g produktu.
181 405
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,75 (1H, OH); 5,90 (2H, NH2)
e) 2-chloro-4-amidyno-benzyIoamid Boc-(D)-cykloheksyloproliny
4,6 g hydroksyamidyny d) analogicznie do przykładu CCXLIII uwodorniono niklem Rane/a do amidyny. Po oczyszczeniu drogą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: dichlorometan/15% MeOH/2% (50%) kwasu octowego) otrzymano 5,4 g amidyny jako soli octanowej.
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): sygnału amidyny jako soli octanowej nie można zlokalizować ze względu na jego szerokość, 8,15 (1H, NH), 7,9 - 7,5 (3H, aromaty - H), 7,05 (1H, NH), 4,5 - 3,4 (6H, 2 x CH2 i 2 x CH), 2,2 - 1,0 (24, cykloheksyl + 2 x CH2 + Boc)
Przykład CCLII
H-(D)-Chg-Pro-NH-(2-Cl)-pAmb
Grupę Boc przykładu CCLI odszczepiono analogicznie do przykładu CCXLV. Otrzymano 3,0 g (65%) produkt jako dichlorowodorek.
Ή-NMR (DMSO-d6, δ w ppm): 9,55 i 9,34 (4H, amidyna, 9,05 (1H, NH), 8,60 (3H, NH3 +), 7,95 - 7,48 (3H, aromaty - H), 4,5 - 3,5 (6H, 2 x CH2,2 x CH), 2,25 -1,0 (15H, cykloheksyl+2 x CH2)
Przykład CCLIII
H-(D)-Phe-Pro-(D,L)(4-Am)-PhgOMe
Związek wytworzono ze związku przykładu XVIII przez odszczepienie Cbz.
Ή-NMR (d6-DMSO, δ w ppm): 9/9,2/8, 85/8,8 (4d, 1H, NH); 7,8 (m, 2H, Ar-H); 7,6 (m, 2H, Ar-H); 7,3 - 7,0 (m, 5H, Ar-H); 5,7/5,6 (2d, 1H, α-H); 4,8/4,4 (2dd, 1H, a-Phe); 3,9 (m, 1H, a-Pro); 3,75 (2s, 3H, OCH3); 3,6 (2H, δ-Pro); 3,0 - 2,6 (m, 2H, CH2-Ph); 2,2 -1,6 (m, 4H, β/γ-Pro)
MS: 452 (M+H+), 305, 192; Fp: 71 - 73°C (dioctan)
Przykład CCLVI
H-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-MeO-6-Am)-piko
a) Alkohol 2-metoksy-3-pikoliIowy · HCl
20,0 g kwasu 2-metoksynikotynowego (130,59 mmoli) razem z 28,7 ml (261,18 mmoli) N-metylomorfoliny umieszczono w THF w temperaturze -10°C i szybko wkroplono 25,4 ml estru izobutylowego kwasu chloromrówkowego (195,89 mmoli) w 50 ml THF, przy czym wydzielił się osad. Po jednogodzinnym mieszaniu w temperaturze 0°C dodano w sposób porcjowany 16,3 g (430,95 mmoli) borowodorku sodu i następnie 250 ml metanolu wkroplono powoli (silne wydzielanie gaz i reakcja egzotermiczna). Po odsączeniu pod zmniejszonym ciśnieniem wytrąconej soli przesącz zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość rozprowadzono w octanie etylu, przemyto wodą, rozcieńczonym kwasem solnym (pH = 2), nasyconym roztworem soli kuchennej (fazy wodne utrzymywano bardzo małe), wysuszono nad siarczanem magnezu i zatężono w wyparce obrotowej. Pozostałość rozprowadzono w eterze, zadano eterowym kwasem solnym, osad odsączono pod zmniejszonym ciśnieniem i wymieszano z eterem. Otrzymano 16,3 g (71 %) chlorowodorku alkoholu 2-metoksy-3-pikolilowego w postaci białej soli.
b) Chlorek 2-metoksy-3-pikolilu - HCl
Do 17 g alkoholu 2-metoksy-3-pikolilowego - HCl (96,76 mmoli) zawieszonego w 60 ml DCM wkroplono 51 ml (696,67 mmoli) chlorku tionylu, roztwór mieszano przez godzinę w temperaturze pokojowej, usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem rozpuszczalnik i nadmiar chlorku tionylu, pozostałość kodestylowano 4 razy z metanolem pod zmniejszonym ciśnieniem i następnie wymieszano z eterem. Otrzymano 15,2 g chlorowodorku chlorku 2-metoksy-3-pikolilu (81%) w postaci krystalicznej soli.
c) 2-metoksy-3-pikoliloamina · 2HC1
15, 1 g chlorowodorku chlorku 2-metoksy-3-pikolilu (77,76 mmoli) wkrapla się powoli do mieszaniny 600 ml 30% roztworu amoniaku w wodzie i 250 ml metanolu w temperaturze 35°C, przy czym przepuszczano stale gazowy amoniak. Po godzinnym mieszaniu w temperaturze 35°C roztwór zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość zalkalizowano 20% roztworem NaOH (utrzymywano małą ilość fazy wodnej), kilkakrotnie ekstrahowano za pomocą DCM. Fazy organiczne wysuszono nad siarczanem magnezu i zatężono w wyparce
181 405 obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem. Po rozprowadzeniu pozostałości w eterze, dodaniu eterowego kwasu solnego, odsączeniu pod zmniejszonym ciśnieniem i przemyciu osadu eterem otrzymano 11,0 g (67%) 2-metoksy-3-pikoliloaminy 2 HC1 w postaci białych kryształów.
d) Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-MeO)-piko
Wytwarzanie prowadzono analogicznie do Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-)2-Me)-piko (patrz przykład CCXXVII). Wydajność 92%.
e) Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-MeO-l-okso)-piko
4,9 g Boc-(D)-Chg-Pro-NH-(2-MeO)-piko (10,32 mmoli) rozpuszczono w 100 ml DCM, dodano 3,6 g (20,64 mmoli) kwasu meta-chlorobenzoesowoego i mieszano przez kilka dni w temperaturze pokojowej (według DC tylko częściowe przereagowanie). Następnie roztwór rozcieńczono za pomocą DCM, wysuszono nad siarczanem magnezu, nasycono gazowym amoniakiem, odsączono wytrącony osad i przesącz zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Mieszaninę produktów rozprowadzono w eterze, ekstrahowano 1M roztworem wodorosiarczanu potasu (pH = 2) fazę wodną zalkalizowano węglanem potasu, wytrząśnięto kilkakrotnie z DCM, wysuszono nad siarczanem magnezu i zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem, Otrzymano 1,6 g Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-MeO)-l-okso)-pikojako stałąpiane. Z kwaśnego ekstraktu eterowego można było odzyskać substancję wyjściową i ponownie użyć ją do wytwarzania N-tlenku. Przez kilkakrotne powtarzanie uzyskano łącznie 4,2 g produktu.
f) Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-MeO-6-CN)-piko
4,2 gBoc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-Me-6-CN)-piko (8,56 mmoli) zadano razem 16 ml cyjanku trimetylosililu, 5 ml 1,2-dichlorometanu i 10 ml chlorku kwasu dimetylokarbaminowego, natychmiast ogrzano do temperatury 70°C i przez 10 minut mieszano w tej temperaturze. Po zatężeniu pod zmniejszonym ciśnieniem rozdzielono mieszaninę produktów (2 główne składniki, DC: Rf = 0,46 albo 0,26, eluent DCM/MeOH = 95/5) za pomocą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent: DCN z 0,5 do 1,5% MeOH wzrastająco). Pierwsza frakcja główna zawierała 1,17 g Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-MeO-6-CN)-piko.
g) Wytwarzanie Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-MeO-6-Ham)-piko
1,17 g (2,34 mmoli) Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-MeO-6-CN-piko razem z 0,41 g chlorku hydroksyloamoniowego i 2 ml (11,7 mmoli) DIPEA w 10 ml DCM mieszano przez 4 godziny w temperaturze pokojowej, następnie zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość rozprowadzono w octanie etylu, ekstrahowano kilkakrotnie rozcieńczony kwasem solnym (pH = 4), fazę organiczną wysuszono nad siarczanem magnezu i zatężono w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymaną mieszaninę produktów (2 składniki, DC: Rf= 0,54 albo 0,42, eluent DCM/MeOH = 9/1) rozdzielono drogą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (eluent DCM z 0,5 do 1,5% MeOH wzrastająco). Pierwsza frakcja główna zawierała 300 mg Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-MeO-6-Ham)-piko.
13C-NMR (d6-DMSO,8wppm): 171,16,170,46,159,13,155,69,148,89,145,44,135,84, 120,76,111,53,77,80,59,55,56,66,52,84,46,56,38,4,36,32,28,87,28,38,28,17,27,72,27,57, 25,37,25,29, 25,09, 23,65.
h) Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-MeO-6-Am)-piko
300 mg Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-MeO-6-Am)-piko (0,56 mmola) uwodorniono w 10 ml etanolu i 2 ml kwasu octowego w temperaturze 60°C w ciągu 4 godzin nad Pd/C (10%). Po odsączeniu katalizatora i zatężeniu roztworu reakcyjnego pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymano 260 mg Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-MeO-6-Am)-piko jako surowy produkt, który bez dalszego oczyszczania zastosowano do następującej reakcji.
i)H-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-MeO-6-am)-piko
260 mg Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-MeO-6-Am)-piko jako surowy produkt mieszano w 5 ml DCM i 5 ml metanolu razem z 5 ml eterowego kwasu solnego przez noc, w temperaturze pokojowej. Następnie mieszaninę reakcyjną zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość kodestylowano kilkakrotnie z układem toluen/metanol i potem wymieszano z eterem. Otrzymano 210 mg Boc-(D)-Chg-Pro-NH-3-(2-MeO-6-Am)-piko. (HC1)2 w postaci krystalicznej substancji stałej o temperaturze topnienia 205-212°C; FAB-MS: (M+H+) = 417.
181 405
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.
Cena 6,00 zł.

Claims (2)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Nowe inhibitory trombiny o wzorze 1 zwłaszcza do zwalczania chorób
    R1 R2 NH \ \ il
    A-B-CO-N-C- (CH2)m - D - (NH)n - C wzór 1,
    R3 NHR4 oraz ich sole z fizjologicznie tolerowanymi kwasami i ich stereoizomery, przy czym podstawniki mają następujące znaczenia:
    A:
    co— —CO- NH / co— ΪΙ 1] CH2° X 1 X1 NH z N co— co— ~ —co— Χ/Χ/ NH / ---g--CH2 -CHNH2 -CO- 1 χ1 (X’=H,CM-alkil, fenylo- CM-alkilen, C1.5-acyl, C ] ^-alkoksykarbonyl), {NH2—CO— NH jj CH2-CHNH2-CO- /
    CHNH2—CO—
    CHNH2—CO—
    CHNH2-CO-
    CH2-CHNH2-CON—ΓΓ
    N I χΐ
    CH2-CHNH2-CO--CH2-CHNH2-COΝ^^-Ν-Χ1 N (CH2)a
    NH2
    (CH2) b-CHNH2-CO(a = 2,3,4, 5 albo 6, grupa CH2 jest ewentualnie zastąpiona przez O, S, NH, NC^-alkil) (X2 = O, ΝΧ1, S;b = 0,l) (CH2)b-CHNH2-CO-
    CHNH2-CO-
    (X3 = H, CM-alkil, F, Cl, OH, OCH3),
    CH2)b-CHNH2-CO-
    ch2-chnh2-co-,
    181 405
    (X4 = H, F, Cl, CF3, Br, CM-alkil, fenyl, benzyl, OH, CM-alkoksy, fenyloksy, fenylo-CM-alkoksy, NO2, -COOH, -COOCM-alkil;
    X5 = H, F, Cl, Br, CM-alkil, fenyl, benzyl, OH, C[.4-alkoksy, fenyloksy, fenylo-C|.4-alkoksy, -COOH, -COOCM-alkil, X6 = H, F, Cl, Br, CM-alkil, OH, CM-alkoksy, X7 = H, F, Cl, X8 = H, F, CI, X9=NH2, OH)
    (X10 = H, CM-alkil, OH, OCH3) (X11 = H, CM-alkil, OH, OCH3),
    nh2
    I
    X12-CO- (CH2) c-CH-CO-
    [c = 1, 2; X12 = OH, CM-aIkoksy, fenylo-CM-alkoksy, -NH2, NH-CM-alkil, -NX13X14, (X13 = C^-alkil, X14 = CM-alkil albo X'3 + X14 = -(CH2)d(d = 3,4,5,6,7)],
    X13-SO2-CH2-CH2-CHNH2-CO-, H2N-CH2-CO-, H2N-CHXi3-CO
    181 405 przy czym we wszystkich wyżej wymienionych rodnikach A grupa α-NH- albo a-NH2 jest ewentualnie mono- albo dipodstawiona przez Ći.j2-alkil, fenylo-Ci-4-alkilen, X12OC-Ci^-alkilen, X12OC-Ci-6-alkilokarbonyI, a- albo β-naftylo-CM-alkilen, C].i2-alkilokarbonyl, fenylo-CM-alkilokarbonyl, Ci-7-alkoksykarbonyl, fenylo-Ci-5-alkoksykarbonyl, a - albo β-naftylo-CM-alkilokarbonyl, Ci-6-alikloaminokarbonyl albo przez fenylo-CM-alkiloaminokarbonyljeszcze A: Χ^ΝΗ-Ο^-Ο^-ΟΟ-, X'-NH-CH2-CH2-CH2-COX15-(CH2)f-SO2- (f = 0, 1, 2, 3,4, a X15 = ewentualnie podstawiony przez 1-3 grupy CH3 i/albo CH3O rodnik fenylowy albo a- lub β-naftylowy albo jeden z rodników
    (CH2)g-COX16 = H, F, Cl, Br, CF3, OH, Ci.8-alkil, CM-alkoksy, X‘7 = H, OH, CM-alkil, CM-alkoksy, g= 1,2,3,4, 5, 6, 7, 8)
    X18-O-CO-CM-alkileno-CO- (X18=H, CM-alkil), CU2-alkilo-CO-, CMo-alkilo-NH-CO-, fenylo-CM-alkileno-NH-CO-, a - albo β-naftylo-CO- albo C3.7 -cykloalkilo-CO-, (h=2,3 lub 4, grupa CH2 jest ewentualnie wymieniona na grupę CHOH,
    ΝΧ-1, SO- albo na atom O lub S) X18 X19
    --N---CH --
    (X18- H albo CM-alkil, X19 = H, Cj.6-alkil, fenyl, benzyl, cykloheksyl albo cykloheksylometyl)
    R1: H albo CM-alkil,
    R2: H albo CM-alkil,
    181 405
    R3: H, C].8-alkil, fenyl, fenylo-CM-alkilen, CH2OH, -CO-X20, -CO-CO-X20, (X20 = H, CM-alkoksy, CM-alkil, fenyl, fenylo-CM-alkilen, fenylo-CM-alkoksy, CF3, C2F5, N-końcowo przyłączony naturalny aminokwas, CH2OH, -CH2-O-CM-alkil, NH-( CM-alkileno)-fenyl albo NH-C^-alkil), m: 0,
    D: fenylen, do którego (CH^ i (NH)n przyłączone sąw pozycji para albo meta wobec siebie i, który w pozycji orto do (CH2)m jest ewentualnie podstawiony przez F, Cl, Br, HO-CH2-, OH, NH2, NO2, Cj^-alkoksy, C, _6-alkil albo przez COX21 (X21 = H, CM-alkil, CM-alkoksy, OH, NH2, NH-CM-alkil) przez -Ο-ΙΌΗ^^-ΟΟ-Χ21 albo przez -(ΟΗ^^-ΟΟ-Χ21, pirydynylen, pirymidynylen, pirazynylen albo pirydazynylen, do których (CH2)m i (NH)n sąprzyłączone w pozycji para albo meta wobec siebie i, które w pozycji orto do (CH2)m są ewentualnie podstawione przez F, Cl, Br, HO-CH2-, OH, NH2, NO2, CM-alkoksy, C^-alkil albo przez COX21 (X21 = H, CM-alkil, CM-alkoksy, OH, NH2, NH- CM-alkil) przez -Ο-^Η^.-,-ΟΟ-Χ21 albo przez -(CH2)1.3-CO-X21, 1,4 albo 1,3-cykloheksylen, w którym grupa CH2 w pozycji orto do (CH2)m jest ewentualnie zastąpiona przez NH, O, S albo SO, albo piperydynylen, który w pozycji 3 albo 4 do azotu połączony jest z (CH2)m i, w którym sam atom azotu podstawiony jest grupą C(=NH)NHR4, n: 0 albo 1,
    R4: H, -CO-Cj.^-alkil, -CO-O-C,.20-alkil, OH, albo NH2.
  2. 2. Półprodukty do wytwarzania nowych inhibitorów trombiny stanowiące związki o wzorze 2
    R5--i©©CH2)p
    R1 R3 w którym oznaczają:
    R1: H albo CM-alkil,
    R2: H albo CM-alkil,
    R3: H, C].8-alkil, fenyl, fenylo-CM-alkilen, CH2OH, -CO-X20, -CO-CO-X20, (X20 = H, CM-alkoksy, C1.4-alkil, fenyl, fenylo-CM-alkilen, fenylo-CM-alkoksy, CF3, C2F5, N-końcowo przyłączony naturalny aminokwas, CH2OH, -CH2-O-CM-alkil, -NH-( CM-ałkileno)-fenyl albo NH-C^-alkil),
    D: fenylen do którego (CH2)m i (NH)n przyłączone sąw pozycji para albo meta wobec siebie i, który w pozycji orto do (CH2)m jest ewentualnie podstawiony przez F, Cl, Br, HO-CH2-, OH, NH2, NO2, CM-alkoksy, C,.6-alkil albo przez COX21 (X21 = H, CM-alkil, CM-alkoksy, OH, NH2, NH-Cj^-alkil) przez -O-(CH2) 1.3-CO-X21 albo przez -(CH^^-CO-K21, pirydynylen, pirymidynylen, pirazynylen albo pirydazynylen, do których (CH^ i (NH)n sąprzyłączone w pozycji para albo meta wobec siebie i, które w pozycji orto do (CH2)m są ewentualnie podstawione przez F, Cl, Br, HO-CH2-,OH, NH2, NO2, CM-alkoksy, CM-alkil albo przez COX21 (X21 = H, CM-alkil, C]_4-alkoksy, OH, NH2, NH- Cj^-alkil) przez -O-(CH2)i.3-CO-X21 albo przez -(CH^u-CO-Χ21, 1,4 albo 1,3-cykloheksylen, w którym grupa CH2 w pozycji orto do (CH2)m jest ewentualnie zastąpiona przez NH, O, S albo SO, albo piperydynylen, który w pozycji 3 albo 4 do azotu połączony jest z (CH^ i, w którym sam atom azotu podstawiony jest grupą C(=NH)NHR4,
    R5 oznacza atom wodoru, grupę CM-alkoksy-CO- albo fenylo-C1.3-alkoksy-CO-,
    R6 oznacza grupę cyjano, amidyno albo guanidyno w pozycji meta albo para do C(R2, R3), zaś p oznacza 1, 2 albo 3, m oznacza 0, n oznacza 0 albo 1.
    181 405 * * *
PL95317989A 1994-06-17 1995-06-06 Nowe inhibitory trombiny, zwlaszcza do zwalczania chorób oraz pólproduktydo wytwarzania nowych inhibitorów trombiny PL PL PL PL PL PL PL PL181405B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
DE4421052A DE4421052A1 (de) 1994-06-17 1994-06-17 Neue Thrombininhibitoren, ihre Herstellung und Verwendung
PCT/EP1995/002135 WO1995035309A1 (de) 1994-06-17 1995-06-06 Neue thrombininhibitoren, ihre herstellung und verwendung

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL317989A1 PL317989A1 (en) 1997-05-12
PL181405B1 true PL181405B1 (pl) 2001-07-31

Family

ID=6520741

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL95317989A PL181405B1 (pl) 1994-06-17 1995-06-06 Nowe inhibitory trombiny, zwlaszcza do zwalczania chorób oraz pólproduktydo wytwarzania nowych inhibitorów trombiny PL PL PL PL PL PL PL

Country Status (26)

Country Link
US (3) US6455671B1 (pl)
EP (1) EP0773955B1 (pl)
JP (1) JPH10501541A (pl)
CN (1) CN1189476C (pl)
AT (1) ATE237631T1 (pl)
AU (1) AU699501B2 (pl)
BR (1) BR9508057A (pl)
CA (1) CA2193133A1 (pl)
CZ (1) CZ293426B6 (pl)
DE (2) DE4421052A1 (pl)
DK (1) DK0773955T3 (pl)
ES (1) ES2197200T3 (pl)
FI (1) FI965039A (pl)
HR (1) HRP950338B1 (pl)
HU (1) HUT78040A (pl)
IL (1) IL114127A (pl)
MX (1) MX9606521A (pl)
NO (1) NO965412L (pl)
NZ (1) NZ288591A (pl)
PL (1) PL181405B1 (pl)
PT (1) PT773955E (pl)
RU (1) RU2172741C2 (pl)
SI (1) SI9520075B (pl)
TW (1) TW458986B (pl)
WO (1) WO1995035309A1 (pl)
ZA (1) ZA954972B (pl)

Families Citing this family (49)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US5726159A (en) * 1994-03-04 1998-03-10 Eli Lilly And Company Antithrombotic agents
US5707966A (en) * 1994-03-04 1998-01-13 Eli Lilly And Company Antithrombotic agents
US5705487A (en) * 1994-03-04 1998-01-06 Eli Lilly And Company Antithrombotic agents
NZ302649A (en) * 1995-02-17 2000-01-28 Basf Ag Dipeptide amidine derivatives, preparation and pharmaceutical compositions thereof
US5710130A (en) * 1995-02-27 1998-01-20 Eli Lilly And Company Antithrombotic agents
US5914319A (en) * 1995-02-27 1999-06-22 Eli Lilly And Company Antithrombotic agents
CA2176414A1 (en) * 1995-05-18 1996-11-19 S. David Kimball Acyl guanidine and amidine prodrugs
SA96170106A (ar) 1995-07-06 2005-12-03 أسترا أكتيبولاج مشتقات حامض أميني جديدة
TWI238827B (en) * 1995-12-21 2005-09-01 Astrazeneca Ab Prodrugs of thrombin inhibitors
GB9526273D0 (en) * 1995-12-21 1996-02-21 Astra Ab New prodrugs
ATE424412T1 (de) * 1995-12-22 2009-03-15 Novo Nordisk As Verbindungen mit wachstumshormon-freisetzenden eigenschaften
US5942544A (en) * 1996-02-22 1999-08-24 Dupont Pharmaceuticals Company α-branched anilines, toluenes, and analogs thereof as factor Xa inhibitors
US5811402A (en) * 1996-03-22 1998-09-22 Eli Lilly And Company Antithrombotic diamides
KR100483869B1 (ko) * 1996-06-07 2005-09-09 아스트라제네카 악티에볼라그 신규한 아미노산 유도체 및 트롬빈 억제제로서의 그의 용도
SE9602263D0 (sv) * 1996-06-07 1996-06-07 Astra Ab New amino acid derivatives
US6200967B1 (en) 1996-06-25 2001-03-13 Eli Lilly And Company Anticoagulant agents
US5863929A (en) * 1996-06-25 1999-01-26 Eli Lilly And Company Anticoagulant agents
SE9602646D0 (sv) 1996-07-04 1996-07-04 Astra Ab Pharmaceutically-useful compounds
DE19632772A1 (de) 1996-08-14 1998-02-19 Basf Ag Neue Benzamidine
DE19632773A1 (de) * 1996-08-14 1998-02-19 Basf Ag Neue Thrombininhibitoren
AR013084A1 (es) 1997-06-19 2000-12-13 Astrazeneca Ab Derivados de amidino utiles como inhibidores de la trombina, composicion farmaceutica, utilizacion de dichos compuestos para la preparacion demedicamentos y proceso para la preparacion de los compuestos mencionados
SE9704543D0 (sv) 1997-12-05 1997-12-05 Astra Ab New compounds
CA2317761A1 (en) * 1998-01-26 1999-07-29 Basf Aktiengesellschaft Thrombin inhibitors
US6291514B1 (en) * 1998-02-09 2001-09-18 3-Dimensional Pharmaceuticals, Inc. Heteroaryl amidines, methylamidines and guanidines, preparation thereof, and use thereof as protease inhibitors
US6417161B1 (en) 1998-04-24 2002-07-09 3-Dimensional Pharmaceuticals, Inc. Amino acid amidinohydrazones, alkoxyguanidines and aminoguanidines as protease inhibitors
SE9804313D0 (sv) 1998-12-14 1998-12-14 Astra Ab New compounds
WO2000042059A1 (en) 1999-01-13 2000-07-20 Astrazeneca Ab New amidinobenzylamine derivatives and their use as thrombin inhibitors
HUP0202431A3 (en) * 1999-04-09 2003-03-28 Basf Ag Prodrugs of thrombin inhibitors
WO2000061608A2 (de) * 1999-04-09 2000-10-19 Basf Aktiengesellschaft Niedermolekulare inhibitoren von komplementproteasen
AR023510A1 (es) 1999-04-21 2002-09-04 Astrazeneca Ab Un equipo de partes, formulacion farmaceutica y uso de un inhibidor de trombina.
SE0001803D0 (sv) 2000-05-16 2000-05-16 Astrazeneca Ab New compounds i
US6433186B1 (en) 2000-08-16 2002-08-13 Astrazeneca Ab Amidino derivatives and their use as thormbin inhibitors
DE10049937A1 (de) * 2000-10-06 2002-04-11 Knoll Ag Niedermolekulare Inhibitoren von Serinproteasen mit Polyhydroxyalkyl- und Polyhydroxycycloalkylresten
US7129233B2 (en) 2000-12-01 2006-10-31 Astrazeneca Ab Mandelic acid derivatives and their use as thrombin inhibitors
AR035216A1 (es) * 2000-12-01 2004-05-05 Astrazeneca Ab Derivados de acido mandelico ,derivados farmaceuticamente aceptables, uso de estos derivados para la fabricacion de medicamentos, metodos de tratamiento ,procesos para la preparacion de estos derivados, y compuestos intermediarios
DE10064797A1 (de) * 2000-12-22 2002-06-27 Knoll Ag Orale und parenterale pharmazeutische Formulierung, umfassend eine niedermolekulare Thrombininhibitor-Pro-Pharmakon
DE10117730A1 (de) 2001-04-09 2002-10-10 Basf Ag Umsetzung von (Di)Aminen in Gegenwart einer Lysinoxidase und eines Reduktionsmittels
AR034517A1 (es) * 2001-06-21 2004-02-25 Astrazeneca Ab Formulacion farmaceutica
SE0201661D0 (sv) 2002-05-31 2002-05-31 Astrazeneca Ab New salts
SE0201659D0 (sv) * 2002-05-31 2002-05-31 Astrazeneca Ab Modified release pharmaceutical formulation
US7781424B2 (en) * 2003-05-27 2010-08-24 Astrazeneca Ab Modified release pharmaceutical formulation
US7795205B2 (en) * 2004-04-12 2010-09-14 Canyon Pharmaceuticals, Inc. Methods for effecting regression of tumor mass and size in a metastasized pancreatic tumor
US8257648B2 (en) 2004-12-21 2012-09-04 Scott Elrod System and method for reducing odors in a blind
DE102005025728A1 (de) * 2005-06-04 2006-12-07 Boehringer Ingelheim Pharma Gmbh & Co. Kg Polymorphe von 3-[(2-{[4-(Hexyloxycarbonylamino-imino-methyl)-phenylamino]-methyl}-1-methyl-1H-benzimidazol-5-carbonyl)-pyridin-2-yl-amino]-Propionsäure-ethylester
US7524354B2 (en) * 2005-07-07 2009-04-28 Research Foundation Of State University Of New York Controlled synthesis of highly monodispersed gold nanoparticles
TW200827336A (en) * 2006-12-06 2008-07-01 Astrazeneca Ab New crystalline forms
US20090061000A1 (en) * 2007-08-31 2009-03-05 Astrazeneca Ab Pharmaceutical formulation use 030
WO2011120040A2 (en) * 2010-03-26 2011-09-29 Matrix Pharma Inc. Thrombin inhibiting compositions
JP2012049597A (ja) * 2010-08-24 2012-03-08 Nikon Corp 撮像装置

Family Cites Families (32)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
HU178398B (en) 1979-06-12 1982-04-28 Gyogyszerkutato Intezet Process for producing new agmatine derivatives of activity against haemagglutination
GB8305985D0 (en) 1983-03-04 1983-04-07 Szelke M Enzyme inhibition
HU192646B (en) 1984-12-21 1987-06-29 Gyogyszerkutato Intezet Process for preparing new n-alkyl-peptide aldehydes
ZA86746B (en) 1985-02-04 1986-09-24 Merrell Dow Pharma Novel peptidase inhibitors
US5187157A (en) 1987-06-05 1993-02-16 Du Pont Merck Pharmaceutical Company Peptide boronic acid inhibitors of trypsin-like proteases
EP0362002B1 (en) 1988-09-01 1995-07-26 Merrell Dow Pharmaceuticals Inc. HIV protease inhibitors
ZA897515B (en) 1988-10-07 1990-06-27 Merrell Dow Pharma Novel peptidase inhibitors
CA2021660A1 (en) 1989-07-26 1991-01-27 Philippe Bey Peptidase inhibitors
GB9017694D0 (en) 1990-08-13 1990-09-26 Sandoz Ltd Improvements in or relating to organic chemistry
IL99527A (en) 1990-09-28 1997-08-14 Lilly Co Eli Tripeptide antithrombotic agents
SE9003534D0 (sv) 1990-11-06 1990-11-06 Kabigen Ab A method for isolating and purifying peptides and proteins
EP0511347A1 (de) * 1990-11-15 1992-11-04 Pentapharm A.G. Meta-substituierte phenylalanin-derivate
EP0503203A1 (en) 1991-03-15 1992-09-16 Merrell Dow Pharmaceuticals Inc. Novel thrombin inhibitors
DE4115468A1 (de) 1991-05-11 1992-11-12 Behringwerke Ag Amidinophenylalaninderivate, verfahren zu deren herstellung, deren verwendung und diese enthaltende mittel als antikoagulantien
CA2075154A1 (en) 1991-08-06 1993-02-07 Neelakantan Balasubramanian Peptide aldehydes as antithrombotic agents
SE9102462D0 (sv) 1991-08-28 1991-08-28 Astra Ab New isosteric peptides
NZ245039A (en) 1991-11-12 1994-12-22 Lilly Co Eli N-phenylalanyl and n-phenylglycyl derivatives of the dipeptide of l-azetidine-2-carboxylic acid and l-arginine aldehyde; anti-blood clotting compositions
SE9103612D0 (sv) 1991-12-04 1991-12-04 Astra Ab New peptide derivatives
DE69321344D1 (de) 1992-02-14 1998-11-05 Corvas Int Inc Inhibitoren der thrombose
CA2131367A1 (en) 1992-03-04 1993-09-16 Sandor Bajusz New anticoagulant peptide derivatives and pharmaceutical compositions containing the same as well as a process for the preparation thereof
FR2695562B1 (fr) 1992-09-11 1994-10-14 Synthelabo Utilisation d'un inhibiteur direct de la thrombine pour la fabrication d'un médicament à activité thrombolytique.
US5371072A (en) 1992-10-16 1994-12-06 Corvas International, Inc. Asp-Pro-Arg α-keto-amide enzyme inhibitors
AU675981B2 (en) 1992-12-02 1997-02-27 Bristol-Myers Squibb Company Guanidinyl-substituted heterocyclic thrombin inhibitors
SE9301916D0 (sv) 1993-06-03 1993-06-03 Ab Astra New peptides derivatives
US5783563A (en) 1993-06-03 1998-07-21 Astra Aktiebolag Method for treatment or prophylaxis of venous thrombosis
EP0648780A1 (en) 1993-08-26 1995-04-19 Bristol-Myers Squibb Company Heterocyclic thrombin inhibitors
CA2140598C (en) 1994-01-27 2010-03-09 Masahiro Ohshima Prolineamide derivatives
US5705487A (en) 1994-03-04 1998-01-06 Eli Lilly And Company Antithrombotic agents
ZA951617B (en) 1994-03-04 1997-02-27 Lilly Co Eli Antithrombotic agents.
US5726159A (en) 1994-03-04 1998-03-10 Eli Lilly And Company Antithrombotic agents
US5710130A (en) 1995-02-27 1998-01-20 Eli Lilly And Company Antithrombotic agents
GB2302231B (en) * 1995-03-14 1999-01-13 Matsushita Electric Ind Co Ltd Speaker system

Also Published As

Publication number Publication date
NO965412L (no) 1997-02-14
DE59510645D1 (de) 2003-05-22
NO965412D0 (no) 1996-12-16
SI9520075A (en) 1997-06-30
HRP950338A2 (en) 1997-10-31
IL114127A0 (en) 1995-10-31
IL114127A (en) 2001-11-25
AU699501B2 (en) 1998-12-03
PT773955E (pt) 2003-09-30
MX9606521A (es) 1997-05-31
WO1995035309A1 (de) 1995-12-28
HU9603474D0 (en) 1997-02-28
HRP950338B1 (en) 2005-10-31
CZ293426B6 (cs) 2004-04-14
RU2172741C2 (ru) 2001-08-27
CZ371396A3 (en) 1997-10-15
ZA954972B (en) 1996-12-17
EP0773955B1 (de) 2003-04-16
US20060111553A1 (en) 2006-05-25
NZ288591A (en) 1999-02-25
DE4421052A1 (de) 1995-12-21
PL317989A1 (en) 1997-05-12
TW458986B (en) 2001-10-11
HUT78040A (hu) 1999-06-28
JPH10501541A (ja) 1998-02-10
CN1154114A (zh) 1997-07-09
SI9520075B (sl) 2005-02-28
CN1189476C (zh) 2005-02-16
AU2787595A (en) 1996-01-15
US6455671B1 (en) 2002-09-24
BR9508057A (pt) 1997-08-12
CA2193133A1 (en) 1995-12-28
ES2197200T3 (es) 2004-01-01
DK0773955T3 (da) 2003-07-28
US20030004308A1 (en) 2003-01-02
FI965039A0 (fi) 1996-12-16
FI965039A (fi) 1997-02-14
EP0773955A1 (de) 1997-05-21
ATE237631T1 (de) 2003-05-15

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL181405B1 (pl) Nowe inhibitory trombiny, zwlaszcza do zwalczania chorób oraz pólproduktydo wytwarzania nowych inhibitorów trombiny PL PL PL PL PL PL PL
US5700827A (en) Amino acid derivatives, processes for the manufacture thereof and pharmaceutical compositions (II) containing these compounds
KR100223662B1 (ko) 자동 금전 출납기를 사용하여 송금된 돈을 지급하는 전자 송금 시스템 및 방법
KR100388185B1 (ko) 트롬빈 억제제로서의 신규 디펩티드 아미딘
US5932567A (en) Thrombin inhibitors
SK145495A3 (en) Peptide derivatives
CZ333492A3 (en) Dipeptide of l-azetidine-2-carboxylic acids and l-argininaldehyde, process of its preparation and pharmaceutical preparation in which said dipeptide is comprised
US5310740A (en) Renin inhibitors
US5780631A (en) Starting materials in the synthesis of thrombin and kininogenase inhibitors
US5252566A (en) Antithrombotic agents
JPS60252495A (ja) スタチンまたはその誘導体を含有するレニン阻害剤
HRP970441A2 (en) New thrombin inhibitors
US5712397A (en) Amino acid derivatives, processes for preparing them and pharmaceutical compositions containing these compounds
US6984627B1 (en) Peptide derivatives
NZ233811A (en) Amino-substituted heterocycles having renin inhibitory action
US5219851A (en) Tetrahydroisoquinoline-type renin inhibiting peptides
JP2003529528A (ja) プロテアーゼインヒビターとしてのアミノ酸アミジノヒドラゾン、アルコキシグアニジン、およびアミノグアニジン
JPH0526775B2 (pl)
CA2185950A1 (en) Process for preparing intermediates for thrombin inhibitors
WO2004005328A2 (en) Peptidomimetic compound useful as inhibitor of integrins
HU196833B (en) Process for producing peptide derivatives comprising statine or its derivatives

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20060606