PL176825B1

PL176825B1 - Sposób i urządzenie do bieżnikowania opon

Info

Publication number: PL176825B1
Application number: PL95307828A
Authority: PL
Inventors: Lawrence E. Chlebina; William J. Head; Donald C. Kubinski
Original assignee: Goodyear Tire & Rubber
Priority date: 1994-04-01
Filing date: 1995-03-23
Publication date: 1999-07-30
Also published as: DE69515211T2; US5380383A; MY111624A; CA2123451A1; AU684607B2; KR950031485A; JPH07276934A; AU1622095A; CN1050802C; PL307828A1; EP0685324A2; US5425835A; NZ270747A; KR100322424B1; BR9501195A; JP3689142B2; CA2123451C; ES2142997T3; DE69515211D1; EP0685324B1

Abstract

1. Sposób bieznikowania opon, w którym rozszerza sie bieznik promie- niowo, otacza sie go zespolem przenoszacym i podtrzymuje sie boczne kra- wedzie rozszerzonego bieznika za pomoca elementów przytrzymujacych zespolu przenoszacego niezaleznie od polozenia srodka bieznika, stykajac elementy przytrzymujace z bieznikiem poza jego wewnetrzna powierzchnia, po czym centruje sie rozszerzony bieznik z zespolem przenoszacym wzgle- dem korpusu opony, a potem dociska sie srodkowa czesc bieznika do korpusu jednoczesnie przytrzymujac boczne krawedzie bieznika w zespole przeno- szacym, a nastepnie zwalnia sie boczne krawedzie bieznika i umieszcza sie je na korpusie opony usuwajac z pomiedzy bieznika 1 korpusu powietrze mo- cujac pierscieniowy bieznik na korpusie opony, znam ienny tym, ze podtrzy- mujac bieznik (1) w zespole przenoszacym (30) uszczelnia sie boczne krawedzie (5) bieznika (1) wzgledem elementów przytrzymujacych (90) i tworzy sie komore powietrzna (100) pomiedzy bieznikiem (1) i zespolem przenoszacym (30) 4 Urzadzenie do bieznikowania opon zawierajace rame z zamontowany- mi na niej zespolem bebna korpusu opony, zespolem ekspandera i zespolem przenoszacym oraz zespolem centrujacym i dociskajacym bieznik do korpusu opony, przy czym zespól przenoszacy zawiera korpus majacy pierscieniowa srodkowa czesc i pary pierscieniowych bocznych czesci zamocowanych po obu stronach srodkowej czesci otaczajace pierscieniowy otwór w korpusie, a do co najmniej jednej bocznej czesci sa zamocowane elementy przytrzy- mujace do utrzymywania bocznych krawedzi bieznika, a do srodkowej czesci jest zamocowany segment zaciskajacy umieszczony nad srodkowa czescia bieznika, znamienne tym, ze elementy przytrzymujace (90) zespolu przeno- szacego (30) maja postac co najmniej jednego pierscieniowego elastycznego pecherza, który jest usytuowany w miejscu styku z bocznymi krawedziami (5) bieznika (1) FIG -1 PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób i urządzenie do bieżnikowania opon.

Znane są pierścieniowe bieżniki stosowane w ponownym bieżnikowaniu opon ciężarówek. Taki pierścieniowy bieżnik jest ujawniony w opisie patentowym US 3 815 651 i ma on w stanie swobodnym średnicę mniejsząniż średnica nadmuchanego korpusu opony. Tego typu pierścieniowe bieżniki muszą być rozciągliwe w kierunku promieniowym na zewnątrz, aby można je było zamocować na korpusie opony.

Sposób i urządzenie do dokonywania tej operacji jest ujawnione w opisie patentowym US nr 4 957 575. Sposób bieżnikowania opon, według tego opisu polega na tym, że zaciska się pierścieniowy bieżnik na korpusie opony, przy czym osłonę montuje się na kole, a bieżnik na zespole ekspandera bieżnika. Zespół ekspandera bieżnika przemieszcza się wzdłuż linii pokrywającej się z osią obrotu koła lub do niej równoległej. Zespół ekspandera bieżnika jest wyposażony w elementy rozszerzające się na zewnątrz i zciskające się do wewnątrz wzdłuż kierunku promieniowego koła w celu wybiórczego rozciągnięcia bieżnika w pewnej liczbie rozmieszczonych punktów najego wewnętrznej stronie. Wskutek uruchomienia ekspandera, bieżnikjest rozciągany do rozmiaru wystarczającego do nałożenia na obrzeże korpusu. Następnie bieżnik przemieszcza się w kierunku korpusu do położenia, w którym umieszcza się rozszerzony bieżnik wokół korpusu i centruje się. Osłonę i rozszerzony bieżnik otacza się zespołem dociskającym, który ma pewną liczbę rozstawionych elementów dociskowych. Przy wykorzystaniu takiego zespołu zaciskającego, bez obracania korpusu lub bieżnika względem zespołu dociskającego, umieszcza się rozszerzony bieżnik na korpusie poprzez następujące po tym lub jednoczesne wywieranie nacisku na zewnętrznąpowierzchnię bieżnika w rozmieszczonych punktach zaciskania. Każdy punkt zaciskaniajest usytuowany pomiędzy punktami, w których wywiera się siły rozszerzające. W dalszej kolejności odłącza się rozszerzony bieżnik w punktach zaciskania i przenosi się pierścieniowy bieżnik z zespołu ekspandera bieżnika na osłonę poprzez odsunięcie zespołu ekspandera bieżnika osiowo od korpusu.

Przy stosowaniu urządzenia według tej publikacji elementy rozciągające zespołu ekspandera bieżnika stykają się z wewnętrzną powierzchnią bieżnika i zewnętrzną powierzchnia korpusu. Nakładanie podwulkanizowanego bieżnika na korpus często pociąga za sobą konieczność nakładania przylepnej powłoki na dopasowywane powierzchnie korpusu i bieżnika. W związku z tym, że znane urządzenie styka się bezpośrednio z dopasowanymi powierzchniami nieuchronnie musi stykać się z powłokami przylepnymi przy przenoszeniu bieżnika na korpus.

W opisie patentowym GB 1 149 722 ujawniono sposób i urządzenie do nakładania bieżnika, a w opisie patentowym GB 1 149 723 ujawniono sposób przenoszenia podkładu bieżnika. W obu rozwiązaniach sposób bieżnikowania opon polega na nakładaniu bieżnika na gładką, nierowkowaną część zewnętrznej powierzchni korpusu opony. Bieżnik jest rozszerzony za pomocą ekspandera i przenoszony nad korpus opony za pomocą zespołu przenoszącego. Do przytrzymywania rozszerzonego bieżnika używa się zespołu komory ssącej wytwarzaj ącej podciśnienie. Zespół komory ssącej jest połączony z elementami podtrzymującymi zespołu przenoszącego, które mają postać usytuowanych, w jednym przypadku na zewnętrznych krawędziach, a w drugim przypadku promieniowo do środka, występów, które sprzęga się z powierzchniąbieżnika. Sposoby i urządzenia według tych opisów patentowych są dostosowane do przenoszenia i nakładania bieżników bez rowków, ponieważ bieżniki z ukształtowanymi już rowkami nie mogąbyć chwytane i podtrzymywane przez tego rodzaju występy.

Sposób bieżnikowania opon, według wynalazku, polega na tym, że rozszerza się bieżnik promieniowo, otacza się go zespołem przenoszącym i podtrzymuje się boczne krawędzie rozsze4

176 825 rzonego bieżnika za pomocą elementów przytrzymujących zespołu przenoszącego niezależnie od położenia środka bieżnika, stykając elementy przytrzymujące z bieżnikiem pozajego wewnętrzną powierzchnią. Następnie centruje się rozszerzony bieżnik z zespołem przenoszącym względem korpusu opony, apotem dociska się środkową część bieżnika do korpusujednocześnie przytrzymując boczne krawędzie bieżnika w zespole przenoszącym, a następnie zwalnia się boczne krawędzie bieżnika i umieszcza się je na korpusie opony usuwając z pomiędzy bieżnika i korpusu powietrze mocując pierścieniowy bieżnik na korpusie opony.

Sposób według wynalazku charakteryzuje się tym, że podtrzymując bieżnik w zespole przenoszącym uszczelnia się boczne krawędzie bieżnika względem elementów przytrzymujących i tworzy się komorę powietrzną pomiędzy bieżnikiem i zespołem przenoszącym.

Usuwa się powietrze z komory powietrznej utworzonej pomiędzy krawędziami bocznymi bieżnika i zespołem przenoszącym.

U suwa się powietrze z komory powietrznej do wyrównania ciśnienia powietrza w komorze powietrznej i zlikwidowania uszczelnienia pomiędzy elementami przytrzymującymi i krawędziami bocznymi bieżnika, przy czym jednocześnie wywiera się ciśnienie na środkową część bieżnika i zwalnia się krawędzie boczne bieżnika.

Urządzenie do bieżnikowania opon według wynalazku zawiera ramę z zamontowanymi na niej zespołem bębna korpusu opony, zespołem ekspandera i zespołem przenoszącym oraz zespołem centrującym i dociskającym bieżnik do korpusu opony. Zespół przenoszący zawiera korpus mający pierścieniową środkową część i pary pierścieniowych bocznych części zamocowanych po obu stronach środkowej części otaczające pierścieniowy otwór w korpusie. Do co najmniej jednej bocznej części są zamocowane elementy przytrzymujące do utrzymywania bocznych krawędzi bieżnika, a do środkowej części jest zamocowany segment zaciskający umieszczony nad środkową częścią bieżnika.

Urządzenie według wynalazku charakteryzuje się tym, że elementy przytrzymujące zespołu przenoszącego mają postać co najmniej jednego pierścieniowego elastycznego pęcherza, który jest usytuowany w miejscu styku z bocznymi krawędziami bieżnika.

Elementy przytrzymujące stanowi para pierścieniowych elastycznych pęcherzy przymocowanych do każdej pierścieniowej bocznej części. Pomiędzy bocznymi częściami jest zamontowany środkowy pęcherz stanowiący segment zaciskający. Ze środkowym pęcherzem segmentu zaciskającego jest połączony układ doprowadzający powietrze.

Zespół przenoszący zawiera układ do odprowadzania powietrza z obszaru pomiędzy rozszerzonym bieżnikiem i korpusem opony. Środkowa część zespołu przenoszącego zawiera co najmniej jeden pierścień mający na obwodzie rowki, które sąpołączone z układem do odprowadzania powietrza.

Pierścieniowe elastyczne pęcherze stanowiące elementy przytrzymujące zespołu przenoszącego sąpołączone z układem pompującym.

Sposób i urządzenie do bieżnikowania opony według wynalazku zapewnia łączenie dopasowanych do siebie powierzchni bieżnika mającej klejowe pokrycie i korpusu mającego gumową poduszkę, bez bezpośredniego kontaktu z zespołem przenoszącym. Utrzymywanie krawędzi bieżnika z dala od korpusu przy umieszczaniu na nim środkowej części bieżnika dodatkowo zapobiega zamykaniu powietrza pomiędzy bieżnikiem i korpusem, co poprawia ich wzaj emną przyczepność.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie do bieżnikowania opon w widoku z przodu, fig. 2 - urządzenie z fig. 1 z bieżnikiem nałożonym na zespół ekspandera, w powiększonym widoku z przodu, fig. 3 urządzenie z fig. 2 z ukazanym zespołem przenoszącym otaczającym rozszerzony bieżnik, fig. 4 - urządzenie z fig. 3 w widoku z przodu z rozszerzonym bieżnikiem umieszczonym w zespole przenoszącym, fig. 5 - urządzenie z fig. 4 w widoku z przodu z zespołem przenoszącym otaczającym korpus, fig. 6 - urządzenie z fig. 5 w widoku z przodu z bieżnikiem założonym na korpus i z nim łączonym, fig. 7 - urządzenie z fig. 6 w widoku z przodu z zespołem łączącym odsuwanym od korpusu, fig. 8 - urządzenie z fig. 1w widoku z kierunku 8-8 z fig. 1, z ukazanym

176 825 zespołem centrującym, zespołem ekspandera bieżnika oraz zespołem kontrolnym zawierającym płyty kontrolne, fig. 9 - urządzenie z fig. 2 w widoku z kierunku 9-9 a fig. 2, fig. 10 - urządzenie z fig. 2 w widoku z kierunku 10-10 z fig. 2, ukazującym zespół przenoszący, fig. 11 - urządzenie w przekroju wzdłuż linii 11-11 zfig. 10,fig. 12-urządzenie z fig. 3 wprzekroju wzdłuż linii 12-12z fig. 3,fig. 13 - urządzenie z fig. 12 w widoku z kierunku 13-13 zfig. 12, ukazującym zespół przenoszący, bieżnik i zespół ekspandera, fig. 14 - urządzenie z fig. 4 w widoku z kierunku 14-14 z fig. 4, ukazującym zespół przenoszący, fig. 15 - zespół przenoszący z bieżnikiem w przekroju poprzecznym wzdłuż linii 15-15 zfig. 14,fig. 16-urządzenie z fig. 4 w widoku z kierunku 16-16z fig. 4, z ukazaniem opony i zespołu bębna opony, fig. 17 - urządzenie z fig. 5 w widoku z kierunku 17-17 zfig. 5, fig. 18 - urządzenie z oponą w położeniu pokazanym na fig. 17, w przekroju poprzecznym wzdłuż linii 18-18 z fig. 17, w początkowym etapie mocowania bieżnika, fig. 18A urządzenie z oponąw przekrój u poprzecznym wzdłuż linii 18-18 z fig. 17, w kolejnym etapie mocowania bieżnika, fig. 18B - urządzenie w przekroju poprzecznym wzdłuż linii 18-18 z fig. 17 w etapie, w którym krawędzie bieżnika sąodłączone od zespołu przenoszącego, fig. 19 - urządzenie z fig. 12 w widoku z kierunku 19-19 z fig. 6, z ukazaniem etapu spajania bieżnika.

W opisie przykładu wykonania wynalazku oraz w zastrzeżeniach patentowych użyto następujących określeń.

“Osiowy” oznacza linię i kierunek, które są równoległe do osi obrotu korpusu lub koła.

“Stopka” oznacza część korpusu zawieraj ącąpierścieniowy element rozciągliwy osłonięty warstwową owijką i ukształtowany z lub bez innych wzmacniających elementów do nadawania kształtu obrzeża opony, takich jak wczepy, drutówka, narożniki, ochraniacze noska.

“Osłona” obejmuje szkielet. osnowę, ściany boczne i wszystkie inne części opony z wyjątkiem bieżnika i podkładu. Osłona może być wykonana z nowej niewulkanizowanej gumy lub z gumy wulkanizowanej, na -którą ma - być nałożony nowy, bieżnik.

“Środkowa płaszczyzna obwodowa” oznacza płaszczyznę prostopadłą do osi obrotu korpusu lub bieżnika i przechodzącą przez środek.

“Boczny” lub “bocznie” oznacza usytuowany na boku lub wystający, skierowany na bok lub dochodzący z boku.

“Powietrzna opona” oznacza warstwową oponę o kształcie toroidalnym (zwykle będącą otwartym torusem) mającą stopkę i bieżnik i wykonanaz gumy, chemikalii, tkaniny i stali lub innych materiałów. Po zamontowaniu na koło poj azdu silnikowego, opona za pośrednictwem bieżnika zapewnia siłę tarcia i zawiera płyn, który przenosi obciążenie pojazdu.

“Promieniowy” lub “promieniowo” oznacza kierunek wzdłuż promienia do lub od osi obrotu korpusu, koła lub bieżnika.

“Ściany boczne” oznaczają część opony pomiędzy bieżnikami i stopką.

“Bieżnik” oznacza element ukształtowany z gumy, który po spojeniu z osłoną, opony stanowi część opony wchodzącą w kontakt z drogą przy typowym napompowaniu opony i pod typowym obciążeniu.

“Szerokość bieżnika” oznacza długość łuku powierzchni bieżnika w kierunku osiowym, to znaczy w płaszczyźnie przechodzącej przez oś obrotu opony.

Na figurze 1 przedstawiono urządzenie 10 do bieżnikowania opony, które składa się z zespołów połączonych ramą 20. Rama 20 jest wykonana z dowolnego materiału o odpowiedniej wytrzymałości i sztywności do przenoszenia ciężaru zawieszonych i działających zespołów urządzenia. W korzystnym przykładzie wykonania łącząca rama 20 zawiera podwieszoną górną szynę 24 (fig. 8 9 10), która jest połączona z zespołem ekspandera 50 i zespołem bębna 40 korpusu 2. Sztywna, pozioma górna szyna 24 ma wewnętrzny kanał, na którym jest zamocowany ślizgowo zespół przenoszący 30 do transportu bieżnika 1.

Zespół bębna 40 korpusu 2 zawiera szafę 12, w której znajdująsię układy zasilania elektrycznego i hydraulicznego napędzające zespół bębna 40. Z szafą 12 sąpołączone elektrycznie tablice sterownicze 120,121. Ztablicami sterownymiczymi 120. 121 jest połączony pierwszy nożny przełącznik 122. Bezpośrednio za i powyżej obręczy41 zespołu bębna 40jest usytuowany zespół dociskający 70 (fig. 16). Osłona 2 opony jest zamocowana na obręczy 41, która jest osadzona na

176 825 osi 42. Oś 42 jest napędzana i za jej pośrednictwem jest obracana obręcz 41. Obroty osi 42 są sterowane za pomocą tablicy sterowniczej 121.

Przedstawiony bardziej szczegółowo na fig. 16 zespół dociskający 70 ma górne ramię 73, które jest zamocowane przegubowo na pionowym członie 72. Na górnym ramieniu 73 sąosadzone cztery pneumatyczne siłowniki 74, a do każdego z nich jest dołączona pewna liczba kół dociskających 75.

Jak pokazano na fig. 1, na pewno za zespołem bębna 40 jest umieszczony zespół przenoszący 30, a za nimjest umieszczony bieżnik 1. Za bieżnikiem 1 znajduje się zespół ekspandera 50. Zespół ekspandera 50 zawiera szafę 14 z układami zasilania elektrycznego i hydraulicznego, które są połączone elektrycznie z pulpitami sterowniczymi 140,141. Z pulpitem sterowniczym 140 jest połączony współpracujący z nim drugi nożny przełącznik 142. Poniżej i z tyłu względem rozszerzającego się koła 51 ekspandera 50 jest umieszczony zespół centrujący 60 do ustawiania bieżnika 1, a bezpośrednio powyżej koła 51 ekspandera 50 jest umieszczony mechaniczny ogranicznik 80.

Jak pokazano na fig. 8 obrotowe rozszerzające się koło 51 ekspandera 50 składa się z pewnej liczby rozszerzających się promieniowo segmentów 52, które sąosadzone na kole 51 i są dostosowane do promieniowego rozszerzania się i ścieśniania. Koło 51 jest osadzone na osi 54, za pomocą której jest ono obracane.

Zespół centrujący 60 ma sztywną ramę 61 z dołączonym pneumatycznym siłownikiem 62, do którego zamocowany jest człon wsporczy 65 mający cztery koła centrujące 64, przy czym po każdej stronie koła 51 ekspandera 50 są umieszczone po dwa koła centrujące 64.

Kolejne etapy sposobu bieżnikowania opony sąprzedstawione w odniesieniu do kolejnych figur rysunku. Jak pokazano na fig. 1 korpus 2 opony mocuje się na obręczy 41 bębna 40. Bieżnik 1 umieszcza się na ściśniętym kole 51 ekspandera 50, co pokazano na fig. 2, po czym koło 51 rozszerza się promieniowo rozciągając bieżnik 1. Po rozciągnięciu bieżnika 1 na kole 51 ekspandera 50 koło 51 obraca się, a zespół centrujący 60 wysuwa się do styku z bocznymi krawędziami 5 bieżnika 1. Doprowadzając do styku zespół centrujący 60 z obracającym się bieżnikiem 1 ustawia się krawędzie bieżnika 5 prostopadle do osi obrotu koła 51 ekspandera 50. Po kilku obrotach, gdy bieżnik 1 jest wycentrowany, zespół centrujący 60 cofa się.

Po właściwym zamocowaniu bieżnika 1 na obręczy 51 ekspandera 50 uruchamia się zespół przenoszący 30 otaczając rozszerzony bieżnik 1. Zespół przenoszący 30 jest przemieszczany do styku z mechanicznym ogranicznikiem 80 jak przedstawiono na fig. 3 i 12. Zespół przenoszący 30 korzystnie jest przemieszczany do jego położenia ślizgowo lub, jak jest przedstawione w korzystnym przykładzie wykonania na fig. 3 i 10, za pośrednictwem obrotu zębatej przekładni ślimakowej 22 uruchamianej przełącznikiem, która napędza zespół przenoszący 30 w odpowiednim kierunku. Zespół przenoszący 30 jest mechanicznie zamocowany do górnej szyny 24, za pośrednictwem pary powierzchni nośnych 36 umieszczonych w kanale poziomej górnej szyny 24. Zębata przekładnia ślimakowa 22 jest zazębiona z górnym członem 35, który jest sztywno połączony z ramą34 zespołu przenoszącego 30. Przy obrocie zębatej przekładni ślimakowej 22 cały zespół przenoszący 30 jest przemieszczany wzdłuż przekładni ślimakowej 22. Alternatywnie zespół przenoszący 30 może być przemieszczany ślizgowo za pomocą siłownika pneumatycznego lub mechanizmu łańcuchowego.

Z ramą 34 jest połączony sztywno próżniowy zestaw pierścieniowy 30A, który zawiera pierścieniową środkową część 39 i parę bocznych części 38 sztywno zamocowanych wokół obrzeży do środkowej części 39 za pomocą śrub 37. Do próżniowego zestawu pierścieniowego 30A j est dołączony w dwóch miej scach 31 przewód próżniowy 31. Na figurze 12 jest przedstawiony zespół przenoszący 30 otaczający obręcz 51 ekspandera 50 z nałożonym na nią bieżnikiem 1.

Jak pokazano na fig. 13, po ustawieniu zespołu przenoszącego 3 0 ponad rozszerzonym bieżnikiem 1, rozszerzana obręcz 51 ekspandera 50 jest dalej rozszerzana promieniowo na zewnątrz, a rozszerzające się promieniowo człony 52 tej obręczy 51 wpychają bieżnik 1 do zespołu przenoszącego 30. Bieżnik 1 jest pokryty wstępnie na jego wewnętrznej powierzchni klejem 4 i powłoką3 z tworzywa sztucznego. Rozszerzające się człony 52 znajdująsię w bezpośrednim sty176 825 ku z powłoką 3. Po wepchnięciu bieżnika 1 do zespołu przenoszącego 30 jego boczne krawędzie stykają się z napompowanymi elementami przytrzymującymi 90 zespołu przenoszącego 30 (fig. 11). W korzystnym przykładzie wykonania elementy przytrzymujące 90 stanowią pierścieniowe pęcherze, które są zamocowane do bocznych części 38.

Na środku zespół przenoszący 30 ma segment zaciskający 92, pokazany na fig. 13 w położeniu ściśniętym. Segment zaciskający 92 jest zamocowany za pomocą dwóch pierścieni 93, które są utwierdzone śrubami 37' do środkowej części 39 zespołu przenoszącego 30. Obok po każdej stronie segmentu zaciskającego 92 są umieszczone rowkowane pierścienie 94 posiadające rowki na obwodzie, przy czym rowkowane pierścienie 94 są połączone z układem do odprowadzania powietrza z obszaru pomiędzy bieżnikiem 1 i zespołem przenoszącym 3 0. Przy wpychaniu bieżnika 1 do zespołu przenoszącego 30 powstaje pomiędzy nimi komora powietrzna 100. W sposobie według wynalazku odciąga się powietrze z komory powietrznej 100 wytwarzając próżnię. Ponieważ bieżnik 1 jest uszczelniony na obu jego krawędziach bocznych 5 za pomocą elementów przytrzymujących 90, istnieje duże pole powierzchni wytwarzające dostateczną siłę do utrzymywania bieżnika 1 w promieniowo rozszerzonym stanie. Ze względu na tę dużą powierzchnię, alternatywnie stosuje się zwrotny zawór kontrolny, przez który uchodzi na zewnątrz powietrze przy wpychaniu bieżnika 1 do zespołu przenoszącego 30. W wyniku tego pomiędzy bieżnikiem 1 i zespołem przenoszącym 30 wytwarza się próżnia, której towarzyszy pewne wciągnięcie bieżnika 1 do wewnątrz zespołu przenoszącego 30. To wciągnięcie jest na tyle małe, że bieżnik 1 jest utrzymywany w zespole przenoszącym 30 z zachowaniem ustawienia współosiowego. Jednakże korzystniej wytwarza się kontrolowanąpróżnię, co zapewnia utrzymanie bieżnika 1 w stanie rozszerzonym współosiowo względem zespołu przenoszącego 30. Do utrzymania bieżnika 1 w całkowicie rozszerzonym położeniu wystarcza próżnia wynosząca od 2031,8 Pa do 2333,1 Pa.

Po umieszczeniu bieżnika 1 w zespole przenoszącym 30, obręcz 51 jest sciskana do wewnątrz i zespół przenoszący 30 jest gotowy do przemieszczenia do zespołu bębna 40 korpusu 2, jak pokazano na fig. 4. Mechanizm przenoszący 30 jest ustawiany centrycznie nad osłoną2 zamontowaną na bębnie 40. W korzystnym przykładzie wykonania zespół przenoszący 30 jest przemieszczany na określonąodległość tak, że bieżnik 1jest dokładnie wycentrowany względem środkowej płaszczyzny obwodowej korpusu 2, jak przedstawiono na fig. 5. Przed przemieszczeniem bieżnika 1 nad korpus 2 powłoka 3 z tworzywa sztucznego jest usuwana w celu odsłonięcia kleju 4, jak pokazano na fig. 15. .

Jak przedstawiono na fig. 5,17,18 zespół przenoszący 30 ma budowę umożliwiającąprzeniesienie rozszerzonego bieżnika 1 wokół korpusu 2. Po wycentrowaniu zespołu przenoszącego 30 wokół korpusu 2, bieżnik 1 jest gotowy do umieszczenia go na korpusie 2.

Jak pokazano na fig. 18A, korpus 2 zwykle ma niewulkanizowaną poduszkę gumową 202 na promieniowej zewnętrznej powierzchni, do której jest dołączany bieżnik 1. Segment zaciskający 92 bieżnik działa poprzez docisk środkowego pęcherza. Jak pokazano na fig. 18A środkowy pęcherz 92 dociska ciągle na obwodzie środkową część 6 bieżnika dopóki nie zetknie się on trwale z zewnętrzną powierzchnią korpusu 2 i poduszką gumową 202. Jak przedstawiono również na fig. 18A, boczne krawędzie 5 bieżnika 1 pozostają w stałym i szczelnym dla powietrza styku z elementami przytrzymującymi 90 podczas wywierania tego nacisku. Po trwałym przymocowaniu bieżnika 1 do środka korpusu 2 nacisk w środkowej części 6 bieżnika 1 jest nadal utrzymywany, próżnia powietrzna w komorze 100 jest likwidowana, wskutek czego pomiędzy bieżnikiem 1 i zespołem przenoszącym 30 wyrównuje się ciśnienie powietrza. W związku ze wzrostem ciśnienia w komorze 100, szczelny styk pomiędzy bocznymi krawędziami 5 i elementami przytrzymującymi 90 jest eliminowany i pozostała część bieżnika 1 jest trwale dołączana do korpusu 2. Elementy przytrzymujące 90 stanowi co najmniej jeden pierścieniowy elastyczny pęcherz. W korzystnym przykładzie wykonania elementy przytrzymujące 90 stanowią dwa pierścieniowe elastyczne pęcherze zamocowane do bocznych części 38 zespołu przenoszącego 30. Części boczne 38 i część środkowa 39 łącznie tworzą pierścieniowy otwór w zespole przenoszącym 30. Elastyczne pierścieniowe pęcherze elementów podtrzymujących 90 sąpompowane za pomocą układu wchodzącego w skład urządzenia 10. Pompowanie elementów podtrzymujących 90

176 825 zwiększa uszczelnienie dla powietrza występujące pomiędzy krawędziami 5 bieżnika 1 i pierścieniowymi elastycznymi pęcherzami, a także siły podtrzymujące. Przy napompowanych elementach przytrzymujących 90, po przeniesieniu bieżnika 1 na korpus 2 i po uruchomieniu segmentu zaciskającego 92, ciśnienie w komorze powietrznej jest wyrównywane do ciśnienia atmosferycznego, a elementy przytrzymujące 90 są opróżniane z powietrza umożliwiając przeniesienie pozostałej części bieżnika 1 na korpus 2 opony.

W niektórych przypadkach korzystne jest pompowanie korpusu 2 w celu zapewnienia dodatkowej sztywności podczas operacji przenoszenia. Obręcz 41 zespołu bębna 40 ma kanał powietrzny z zaworem 43 wlotu powietrza przeznaczony do napompowania korpusu 2 w razie potrzeby, jak pokazano na fig. 18, 18A, 18B.

Po trwałym zamocowaniu bieżnika 1 do korpusu 2, segment zaciskający 92 jest cofany promieniowo na zewnątrz, a pomiędzy bieżnikowanym korpusem 2 i zespołem przenoszącym 30 jest wytwarzany prześwit. W następnej kolejności zespół przenoszący 30 jest odsuwany, jak pokazano na fig. 6.

Po umieszczeniu zespołu przenoszącego 30 z dala od bieżnikowanej opony, obręcz 41 bębna 40 z oponąjest obracana a do styku z bieżnikiem 1 jest dosuwany zespół dociskający 70 wywierający nacisk na bieżnik 1 w celu bardziej trwałego spojenia bieżnika 1 z korpusem 2, co pokazano na fig. 19. Po kilku obrotach zespół dociskający 70 jest przegubowo obracany na zewnątrz od bieżnika 1. Operacja dociskania zapewnia usunięcie powietrza spod korpusu 2 i trwałe połączenie bieżnika 1 z korpusem 2.

Powyżej opisane urządzenie 10 i sposób bieżnikowania opony zapewnia łączenie dopasowanych do siebie powierzchni bieżnika mającej klejowe pokrycie i korpusu mającego gumową poduszkę, bez bezpośredniego kontaktu z zespołem przenoszącym. Utrzymywanie krawędzi 5 bieżnika 1 z dala od korpusu 2 przy umieszczaniu na nim środkowej części 6 bieżnika dodatkowo zapobiega zamykaniu powietrza pomiędzy bieżnikiem 1 i korpusem 2. Zamknięte powietrze podczas bieżnikowania zmniejsza przyczepność bieżnika 1 do korpusu 2, co musi być wyeliminowane.

Chociaż w korzystnym rozwiązaniu środkową część segmentu zaciskającego stanowi pompowany pęcherz, jego funkcję może spełniać również płyta dociskowa lub inny mechanizm, który jest dociskany na obwodzie lub przesuwany promieniowo do wewnątrz wywierając siły zaciskające w środkowym obszarze bieżnika 1.

Elementy przytrzymujące 90 po każdej stronie bieżnika 1 mogą alternatywnie stanowić człony mechaniczne takiejak żebra, lub inne mechanizmy, które zapewnią szczelny kontakt z bocznymi krawędziami 5 bieżnika 1. W innym wariancie elementy przytrzymujące korzystnie stanowią sztywne człony z jednej strony stykające się z bocznymi krawędziami bieżnika i nadmuchiwanymi pęcherzami, a z drugiej strony wywierające uszczelniające siły utrzymujące krawędzie bieżnika. Jest ważne, aby elementy podtrzymujące nie zmieniały centrycznego położenia bieżnika.

176 · 825

176 825

£\Ι

I ο

t“*=i

PŁ(

176 825

FIG—5

176 825

ζθ

I ο

t—(

176 825

142

176 825

FIG-9

176 825

22

30Α

FIG—10

176 825

FIG-11

176 825

142

FIG-12

176 825

FIG-13

176 825

FiG-14

176 825

FIG-15

176 825

FIG-16

176 825

FIG-17

176 825

FIG-18

176 825

FIG-18A

176 825

FIG-18B

176 825

FIG-19

176 825

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób bieżnikowania opon, w którym rozszerza się bieżnik promieniowo, otacza się go zespołem przenoszącym i podtrzymuje się boczne krawędzie rozszerzonego bieżnika za pomocą elementów przytrzymujących zespołu przenoszącego niezależnie od położenia środka bieżnika, stykając elementy przytrzymujące z bieżnikiem poza jego wewnętrzną powierzchnią, po czym centruje się rozszerzony bieżnik z zespołem przenoszącym względem korpusu opony, a potem dociska się środkową część bieżnika do korpusu jednocześnie przytrzymując boczne krawędzie bieżnika w zespole przenoszącym, a następnie zwalnia się boczne krawędzie bieżnika i umieszcza się je na korpusie opony usuwając z pomiędzy bieżnika i korpusu powietrze mocując pierścieniowy bieżnik na korpusie opony, znamienny tym, że podtrzymując bieżnik (1) w zespole przenoszącym (30) uszczelnia się boczne krawędzie (5) bieżnika (1) względem elementów przytrzymujących (90) i tworzy się komorę powietrzną (100) pomiędzy bieżnikiem (1) i zespołem przenoszącym (30).
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że usuwa się powietrze z komory powietrznej (100) utworzonej pomiędzy krawędziami bocznymi (5) bieżnika (1) i zespołem przenoszącym (30).
3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że usuwa się powietrze z komory powietrznej (100) do wyrównania ciśnienia powietrza w komorze powietrznej (100) i zlikwidowania uszczelnienia pomiędzy elementami przytrzymującymi (90) i krawędziami bocznymi (5) bieżnika (1), przy czym jednocześnie wywiera się ciśnienie na środkową część (6) bieżnika (1) i zwalnia się krawędzie boczne (5) bieżnika (1).
4. Urządzenie do bieżnikowania opon zawierające ramę z zamontowanymi na niej zespołem bębna korpusu opony, zespołem ekspandera i zespołem przenoszącym oraz zespołem centrującym i dociskającym bieżnik do korpusu opony, przy czym zespół przenoszący zawiera korpus mający pierścieniową środkową część i pary pierścieniowych bocznych części zamocowanych po obu stronach środkowej części otaczające pierścieniowy otwór w korpusie, a do co najmniej jednej bocznej części są zamocowane elementy przytrzymujące do utrzymywania bocznych krawędzi bieżnika, a do środkowej części jest zamocowany segment zaciskający umieszczony nad środkową częścią bieżnika, znamienne tym, że elementy przytrzymujące (90) zespołu przenoszącego (30) mająpostać co najmniej jednego pierścieniowego elastycznego pęcherza, który jest usytuowany w miejscu styku z bocznymi krawędziami (5) bieżnika (1).
5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że elementy przytrzymujące (90) stanowi para pierścieniowych elastycznych pęcherzy przymocowanych do każdej pierścieniowej bocznej części (38).
6. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że pomiędzy bocznymi częściami (38) jest zamontowany środkowy pęcherz stanowiący segment zaciskający (92).
7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że ze środkowym pęcherzem segmentu zaciskającego (92) jest połączony układ doprowadzający powietrze.
8. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że zespół przenoszący (30) zawiera układ do odprowadzania powietrza z obszaru pomiędzy rozszerzonym bieżnikiem (1) i korpusem (2) opony.
9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że środkowa część (39) zespołu przenoszącego (30) zawiera co najmniej jeden pierścień (94) mający na obwodzie rowki, które są połączone z układem do odprowadzania powietrza.

176 825
10. Urządzenie wedhig zastrz,. 4, znam senne tym, że pierśeieniowe elasty cz.nepęclrerze stanowiące elementy przytrzymujące (90) zespołu przenoszącego (30) są połączone z układem pompującym.