PL176549B1

PL176549B1 - Sposób instalowania rur i urządzenie do instalowania rur

Info

Publication number: PL176549B1
Application number: PL95312957A
Authority: PL
Inventors: Dudley T. Dickson; Colin Cochrane
Original assignee: British Gas Plc
Priority date: 1994-06-08
Filing date: 1995-06-07
Publication date: 1999-06-30
Also published as: CZ31396A3; JP2686478B2; SK16996A3; JPH08509056A; GB2290121A; DK0712475T3; BR9506255A; DE69516085D1; RU2117209C1; PT712475E; CA2146317C; US5673469A; PL312957A1; HU216480B; ES2144128T3; GB2290121B; CA2146317A1; SK282295B6; JP2839462B2; WO1995033951A1

Abstract

1. Sposób instalowania rur, zwlaszcza insta- lowania plastikowej rury serwisowej w istniejacej rurze serwisowej, która wystaje z sieci do udoste- pnionego konca, obejmujacy wkladanie plastiko- wej rury przez ten udostepniony koniec, podawanie plastikowej rury przez stalowa rure, a nastepnie wtryskiwanie plynnego uszczelniacza do przestrzeni pomiedzy stalowa rura a plastikowa rura, znamienny tym, ze podawanie plastikowej rury (20,200) przez stalowa rure (10,14) wspomaga sie przez wprowa- dzanie do stalowej rury (10,14) podluznego giet- kiego zespolu prowadzacego (22, 222) tak, ze do stalowej rury (10,14) wprowadza sie plastikowa rure (20, 200) wraz z przechodzacym wzdluznie wzgle- dem niej zespolem prowadzacym (22,222) wzgled- nie jako pierwszy do stalowej rury (10,14) wpro- wadza sie zespól prowadzacy (22, 222), zas plasti- kowa rure (20,200) wprowadza sie do stalowej rury jako druga tak, ze plastikowa rura (20, 200) otacza gietki zespól prowadzacy (22, 222) po jego wprowa- dzeniu, a nastepnie wyciaga sie ten gietki zespól pro- wadzacy (22. 222). F IG . 2. PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób i urządzenie do instalowania rur, a zwłaszcza instalowania plastikowej rury serwisowej w istniejącej stalowej rurze serwisowej. Zwykle, rura serwisowa stanowi gazową rurę serwisową, jednakże wynalazek nie jest ograniczony do takiego zastosowania, ale nadaje się do stosowania przykładowo w serwisowych rurach wodnych, ściekowych i innych.

Znany jest sposób instalowania rur przy wymianie istniejącej stalowej rury serwisowej wystającej z sieci do miernika. Po wyjęciu miernika przez otwarty koniec stalowej rury serwisowej wkłada się plastikową rurę serwisową i przesuwa w górę do miejsca sąsiadującego z siecią. Prowadzący koniec rury plastikowej posiada głowicę uszczelniającą. Do przestrzeni pomiędzy plastikową rurą a stalową rurą serwisową doprowadza się płynny uszczelniacz. Uszczelniona głowica szczelnie kontaktuje się z wnętrzem stalowej rury serwisowej i posiada uszczelnienie. Po zakrzepnięciu płynnego uszczelniacza uszczelnienie przerywa się za pomocą zaostrzonego końca elastycznego pręta przełożonego przez plastikową rurę.

W tym znanym sposobie plastikowa rura serwisowa posiada ścianę cylindryczną. Plastikowa rura serwisowa ma pewną giętkość, umożliwiającą jej włożenie poprzez skośne wygięcie pomiędzy pionowym i poziomym ciągiem stalowej rury serwisowej.

Sposób instalowania rur, zwłaszcza instalowania plastikowej rury serwisowej w istniejącej rurze serwisowej, która wystaje z sieci do udostępnionego końca, obejmujący wkładanie plastikowej rury przez ten udostępniony koniec, podawanie plastikowej rury przez stalową rurę a następnie wtryskiwanie płynnego uszczelniacza do przestrzeni pomiędzy stalową rurą a plastikową rurą, według wynalazku charakteryzuje się tym, że podawanie plastikowej rury przez rurę stalową wspomaga się przez wprowadzanie do stalowej rury podłużnego giętkiego zespołu prowadzącego tak, że do stalowej rury wprowadza się plastikową rurę wraz z przechodzącym wzdłużnie względem niej zespołem prowadzącym względnie jako pierwszy do stalowej rury zespół prowadzący, zaś plastikową rurę wprowadza się

176 549 do stalowej rury jako druga tak, że plastikowa rura otacza giętki zespół prowadzący po jego wprowadzeniu, a następnie wyciąga się ten giętki zespół prowadzący.

Korzystnie stosuje się plastikową rurę posiadającą pofałdowaną ścianę ze szczytami i wgłębieniami pofałdowań, które wystają obwodowo względem rury, przy czym tę plastikową rurę wkłada się do stalowej rury wraz z giętkim zespołem prowadzącym zawierającym giętki element prowadzący, znajdujący się wewnątrz plastikowej rury oraz zawierającym giętką sprężystą prowadnicę, wystającą poza prowadzący koniec plastikowej rury, mający głowicę zawierającą zewnętrzną pierścieniową część, przytwierdzoną do prowadzącego końca plastikowej rury, oraz wewnętrzną pierścieniową część, która po prawidłowym umieszczeniu plastikowej rury i po wtryśnięciu płynnego uszczelniacza do przestrzeni i jego wystarczającym zakrzepnięciu oddziela się od zewnętrznej pierścieniowej części w wyniku wyciągnięcia giętkiego zespołu prowadzącego, zaś giętką sprężystą prowadnicę wyciąga się przez zewnętrzną pierścieniową część.

Pomiędzy wewnętrzną częścią głowicy i giętkim elementem prowadzącym umieszcza się dławikowe uszczelnienie gazu w sieci i stalowej rurze prowadzącej gaz.

Giętki element prowadzący przesuwa się ruchem posuwisto-zwrotnym poprzez wewnętrzną pierścieniową część głowicy.

Do giętkiego elementu prowadzącego przytwierdza się wewnętrzną część głowicy.

Giętki element prowadzący wyposażony w występ oporowy łączy się z głowicą tak, że na plastikową rurę wywiera się siłę poprzez uderzenia występu oporowego wskutek ruchu posuwisto-zwrotnego giętkiego elementu prowadzącego.

Do rury serwisowej z giętkim zespołem prowadzącym wkłada się detektor dla stwierdzenia, kiedy zespół prowadzący dojdzie do sieci.

W odstępie od detektora montuje się wskaźnik dla wskazania operatorowi stanu dojścia do sieci.

Stosuje się plastikową rurę serwisową zawierającą środki nadające gładkość kanału wewnętrznego w obrębie tej rury.

Jako środki zapewniające gładkość kanału stosuje się wewnętrzną wykładzinę.

Gładki kanał przyłącza się do plastikowej rury.

Urządzenie do instalowania rur, zwłaszcza do instalowania plastikowej rury serwisowej w istniejącej stalowej rurze serwisowej według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera giętki zespół prowadzący, przy czym ten giętki zespół prowadzący zawiera giętki element prowadzący oraz giętką sprężystą prowadnicę i pierścieniową głowicę zawierającą zewnętrzną część, która jest przytwierdzona do plastikowej rury i wewnętrzną część zamontowaną na giętkim elemencie prowadzącym.

Sprężysta prowadnica zawiera odcinek gumy przechodzący wewnątrz prowadnicy i śrubę, która po obróceniu zwiększa obciążenie ściskające wywierane na odcinek rury, zwiększając wstępne naprężenie sprężyny otaczającej odcinek gumy i tworzącej prowadzący koniec prowadnicy, redukując sztywność sprężyny.

Giętki element prowadzący zawiera występ oporowy, uderzający w tę stronę głowicy, która jest oddalona od sprężystej prowadnicy.

Plastikowa rura zawiera element nadający gładkość wewnątrz rury.

Element nadający gładkość kanałowi wewnątrz rury ma postać wewnętrznej wykładziny.

Element nadający gładkość kanałowi wewnątrz rury korzystnie jest przyłączony do rury.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym:

figury 1 i 2 przedstawiają pionowe przekroje plastikowej rury serwisowej przed i po penetracji prostokątnego wygięcia stalowej rury serwisowej mającej odnogę pionową i odnogę poziomą, fig. 3A i 3B - przekroje podobne do fig. 1 i 2, pokazujące sieć gazową i plastikową rurę, która znajduje się w położeniu finalnym z materiałem zaprawowym osadzonym na miejscu pomiędzy plastikową rurą serwisową a stalową rurą serwisową;

176 549 fig. 4A i 4B - przekroje podobne do fig. 3A i 3B, jednakże pokazują położenie plastikowej rury po wyciągnięciu giętkiego zespołu prowadzącego;

figura 5 - powiększony przekrój podłużny przez część giętkiego zespołu prowadzącego pokazanego na fig. 1, przedstawiający giętką sprężystą prowadnicę, która tworzy część giętkiego elementu prowadzącego;

figury 6, 7 i 8 - rozmaite elementy składowe, umożliwiające wyjęcie miernika z końca stalowej rury serwisowej i wkładanie plastikowej rury i giętkiego zespołu prowadzącego przez ten udostępniony koniec stalowej rury serwisowej, a fig. 9, 10 i 11 - następne rozwiązanie urządzenia według wynalazku, w którym falista plastikowa rura serwisowa zawiera wewnętrzną wykładzinę.

Na fig. 1 pokazano gazową stalową rurę serwisową, która wystaje z sieci gazowej (fig. 3B) do udostępnionego końca w mieszkaniu (nie pokazanym). Stalowa rura sieciowa zawiera odcinek poziomy stalowej rury 10, zagiętą pod kątem prostym złączkę w postaci wygięcia 12 i odcinek pionowy stalowej rury 14. Widok pokazany na fig. 3B dotyczy przeciwnej strony stalowej rury serwisowej i przedstawia odcinek poziomy stalowej rury 10, mający odchylone pod kątem 90° wygięcie 16, które jest podłączone do gazowej sieci 18. Wygięcie 16 może w innym rozwiązaniu być zastąpione przez złącze w kształcie T, w którym odcinek poziomy łączy krótki odcinek pionowy (przyłączony do sieci) pod kątem prostym.

Sposób jest przydatny do instalowania plastikowej rury serwisowej, gdy sieć 18 i stalowa rura serwisowa 10, 12 jest martwa, to jest pozbawiona gazu, względnie jest czynna, to jest przenosi gaz.

W podanym opisie założono, że sieć 18 i stalowa rura 10 są czynne.

Przed rozpoczęciem instalowania plastikowej rury serwisowej, ze stalowej rury serwisowej zdejmuje się miernik, i zamiast niego nakłada się dławik, jak opisano poniżej, przy czym procedura jest tego rodzaju, aby zapobiec ucieczce gazu. Niezależnie od rodzaju przyjętej procedury udostępniony koniec 11 (fig. 1, 2, 3A, 4A) stalowa rura serwisowa znajduje się przy górnym końcu stalowej rury serwisowej pokazanej na fig. 1.

Plastikowa rura 20 posiada falistą ścianę 21, przy czym szczyty i kanały pofałdowań biegną obwodowo względem rury tak, aby rura ta była giętka. Pomimo tego, plastikowa rura serwisowa wykonana z ognioodpornego polietylenu o dużej gęstości lub polietylenu klasy nadającej się do gazu, jest wystarczająco mocna aby wytrzymywała wewnętrzne ciśnienie wynoszące przynajmniej 7 barów. Rura 20, ze względu na swoją pofałdowaną ścianę, ma giętkość wystarczającą aby umożliwiała przystosowanie się jej do toru łukowego, nawet przy wygięciu o 90°, kątowym lub ukośnym, bez straty swego pierścieniowego przekroju, jak pokazano na fig. 3A, 3B lub fig. 4A lub 4B. Plastikowa rura 20 jest przekładana przez udostępniony koniec stalowej rury serwisowej 10 łącznie z giętkim zespołem prowadzącym 22, który wystaje przez plastikową rurę 20. Giętki zespół prowadzący 22 zawiera giętki element prowadzący 24 i giętką prowadnicę sprężystą 26.

Giętki element prowadzący 24 zawiera zwinięte pierścieniowo w cewkę zwoje drutu, przy czym te zwoje dotykają do siebie, gdy element nie jest wygięty. Element prowadzący 24 posiada druciany przewód 30 przechodzący przez całą długość tego elementu poprzez wnętrze zwojów tego elementu. Ten przewód 30 zapobiega wyboczeniu elementu, gdy jest on odkształcany w wyniku wywieranych na niego sił, w szczególności sił ściskających.

Giętki element prowadzący 24 wystaje poza prowadzący koniec plastikowej rury 20. Prowadzący koniec plastikowej rury 20 posiada głowicę 32. Głowica zawiera zewnętrzną pierścieniową część 34, mającą zewnętrzny kołnierz 35, który jest ciasno dopasowany wewnątrz stalowej rury 10,14, oraz wewnętrzna pierścieniowa część 36. Zewnętrzna część 34 jest przytwierdzona do plastikowej rury 20, zaś wewnętrzna pierścieniowa część 36 ma środkowy otwór przez który wystaje giętki element prowadzący 24.

Konstrukcja głowicy 32 jest pokazana bardziej szczegółowo na fig. 5. Wewnętrzna pierścieniowa część 36 ma zewnętrzny występ 80, który łączy się z wewnętrznym występem 82 na zewnętrznej części 34. Tak więc wewnętrzna część 36 nie może przesuwać się w dół względem zewnętrznej części 34. Jednakże, część 36 może przesuwać się w górę

176 549 względem zewnętrznej części 34 i tym samym może być przemieszczona poprzez środkowy otwór zewnętrznej części 34 jak wyjaśniono poniżej.

Wewnętrzna część 36 (fig. 5) posiada dławikowe uszczelnienia (nie pokazane) przy powierzchniach 84, które łączą się ślizgowo i szczelnie z giętkim elementem prowadzącym 24. Dławikowe uszczelnienia zapobiegają wchodzeniu gazu do plastikowej rury 20.

Element prowadzący 24 jest przyłączony do giętkiej sprężystej prowadnicy 26 poprzez zgrubienie 40 z materiału poliamidowego. Giętka sprężysta prowadnica 26 zawiera sprężynę 42 ze zwiniętego drutu, mającego zwoje dotykające się w stanie nie wygiętym, nasadką 44 w kształcie stożka ściętego przy prowadzącym końcu sprężyny 42, która jest przytwierdzona zarówno do sprężyny 42 jak i do sprężyny 46, następną sprężynę 42 ze zwiniętego drutu, mającego zwoje stykające się w stanie nie wygiętym, odcinek gumy 48 przechodzący wewnątrz sprężyń 42 i 46, oraz śrubę regulacyjną 50, która jest wkręcona do gwintowanego otworu w zgrubieniu 40. Na jednym końcu odcinka gumy 48 opiera się śruba 50, przez której obrót można zmieniać obciążenie ściskające odcinka gumowego 48. Powoduje to zmianę wstępnego naprężenia sprężyny 46 i zmianę czułości sprężystej prowadnicy 26 względem sił odginających. Sprężyna 46 powinna mieć nadaną mniejszą sztywność, gdy zwiększy się sprężenie odcinka gumy 48.

Sztywność sprężyny 42 jest mniejsza niż sztywność giętkiego elementu prowadzącego 24. Sztywność sprężyny 46 jest mniejsza niż sztywność sprężyny 42. Należy uwzględnić, że tego rodzaju układ sprężyn umożliwia wkładanie giętkiego zespołu prowadzącego 22 w stalową rurę serwisową 10,14 razem z plastikową rurą 20, i umożliwia penetrację ostrych wygięć o 90° względnie pod kątem lub ukośnych.

Na figurze 5 pokazano pierścieniowy występ oporowy 90, który jest przytwierdzony do giętkiego elementu prowadzącego 24 za pomocą wkręta dociskowego 92. Przez posuwanie i cofanie elementu prowadzącego 24, na lewy koniec wewnętrznej części 36 głowicy 32 przytwierdzonej do plastikowej rury serwisowej 20 są doprowadzane uderzenia. Uderzenia te mogą być stosowane w przypadku występowania trudności z wprowadzaniem plastikowej rury serwisowej 20 i podawaniem jej przez stalową rurę serwisową np. przy kątowym wygięciu 12.

Gdy prowadnica sprężysta 26 znajduje się wewnątrz stalowej rury serwisowej przy kątowym wygięciu 12, wówczas prowadnica 26 okrąża wewnętrzną powierzchnię wygięcia 12, gdy giętki zespół prowadzący 22 jest popychany wzdłuż stalowej rury 14. Gdy tylko sprężysta prowadnica 26 wejdzie do otworów wewnętrznej powierzchni wygięcia 12, np. otworu poziomego ograniczenia wygięcia prowadzącego do odcinka stalowej rury 10, wówczas sprężyna 26 wchodzi do tego otworu. Jest to pokazane na fig. 2. Po odgięciu sprężyny 46 do odcinka stalowej rury 10, sprężyna 42 przesuwa się dalej łatwo mając za sobą element prowadzący 24. Obecność giętkiego zespołu prowadzącego 24 wewnątrz plastikowej rury 20 powoduje prowadzenie plastikowej rury 20 wokół wygięcia 12.

Sprężysta prowadnica 26 zawiera również oplecioną plastikową osłonę 52, która zapobiega odstępowi zanieczyszczeń do wewnętrznych przestrzeni pomiędzy zwojami sprężyn 42, 46.

Prowadzący koniec sprężyny 46 zawiera następne zgrubienie 54, również wykonane z materiału poliamidowego.

Zgrubienie 54 zawiera czujnik 60, który jest podłączony przewodami elektrycznymi 62 (fig. 1) do alarmu (nie pokazanego), który wydaje dźwięk, gdy czujnik 60 wejdzie do sieci 18. Czujnik 60 wysyła sygnał, gdy tylko wejdzie do sieci. Alarm jest umieszczony w mieszkaniu w sąsiedztwie położenia roboczego instalowania plastikowej rury 20. Położenie czujnika 60 zależy od wyboru i może być alternatywnie usytuowane w tylnym zgrubieniu 40 (patrz figura 9).

Plastikowa rura 20 i giętki zespół prowadzący 22 są przesuwane wzdłuż stalowej rury 10, aż plastikowa rura 20 osiągnie położenie, pokazane na fig. 3B, wewnątrz pionowej części wygięcia stalowej rury 10. Alarm wysyła sygnał, gdy tylko czujnik 60 wejdzie do sieci 18.

Gdy tylko plastikowa rura 20 zostanie prawidłowo umieszczona w stalowej rurze 10,14, do przestrzeni 72 pomiędzy plastikową rurą 20 i stalową rurą serwisową 10, 14 zostaje

176 549 wtryśnięty zestalany ciekły uszczelniacz 70. Gdy tylko uszczelniacz 70 zostanie wystarczająco zżelowany, to jest ulegnie zakrzepnięciu, wówczas plastikowa rura 20 zostanie zablokowana do stalowej rury 10 i giętki zespół prowadzący 22 może być wyciągnięty poprzez plastikową rurę 20 (fig. 4).

Zgrubienie 40 wchodzi do wewnętrznej pierścieniowej części 36 głowicy 32, gdy zostanie wyciągnięty giętki zespół prowadzący 22. Zgrubienie 40 może oddzielać wewnętrzną część 36 od zewnętrznej części 34, przy czym to zgrubienie 40 może być wyciągnięte poprzez zewnętrzną część 34 wraz ze sprężystą prowadnicą 26.

W pierwszej postaci realizacji sposobu według wynalazku, zwłaszcza gdy wygięcie 12 jest zastąpione wygięciem skośnym a skośne wygięcie 16 o 90° jest zastąpione skośnym wygięciem o większym promieniu, do stalowej rury 10, 14 jest najpierw wkładany giętki zespół prowadzący 22. Pozwala to na sprawdzenie, czy w rurze występują jakiekolwiek przeszkody. Następnie ponad giętkim zespołem prowadzącym jest przekładana plastikowa rura 20.

W następnej postaci realizacji sposobu, do stalowej rury 10,14 jest wkładana plastikowa rura 20 wraz z giętkim zespołem prowadzącym 22. Sposób ten jest szeroko opisany powyżej.

W jeszcze innej postaci realizacji sposobu według wynalazku, do stalowej rury serwisowej 10,14 jest wkładana plastikowa rura 20 wraz z giętkim zespołem prowadzącym 22, jednakże głowica jest przytwierdzona do giętkiego elementu prowadzącego 24.

Giętki element prowadzący 24 jest oznakowany znacznikami wskazującymi długość elementu. Gdy czujnik 60 wejdzie do sieci 18, wówczas zostaje wysłany sygnał tak, że osoba obsługująca ma informację odnośnie położenia zgrubienia 54 jak również położenia zgrubienia 40. Tak samo wiadome jest położenie głowicy 32 przez porównanie długości elementu prowadzącego 24 z włożoną długością plastikowej rury 20. Tak więc znane jest położenie głowicy 32 i może ona być umieszczona precyzyjnie w stalowej rurze serwisowej 10 w jej pionowej części bezpośrednio powyżej sieci 18.

Na figurze 6 i 7 pokazano, w jaki sposób praktycznie jest wyeksponowany udostępniony koniec 11 stalowej rury 14.

Na figurze 6 pokazano kurek miernika 100, przyłączony do szczytu stalowej rury 14. Kurek miernika 100 jest normalnie przyłączony poprzez giętką rurę stalową do regulatora, który jest podłączony do miernika gazu (nie pokazanego). Pierwszy etap obejmuje zamknięcie kurka miernika 100 i odłączenie giętkiej rury stalowej od kurka miernika 100.

Następnie, do obudowy korka 104 zostaje włożony korek 102 tak, że w obudowie 104 zostają umieszczone gumowe krążki uszczelniające 106, jak pokazano, zaś nakrętka 108 zostaje dociśnięta tak, aby zacisnąć dławikowe uszczelnienie 110 na korku 102. Dławikowe uszczelnienie 110 jest wykonane z gumy i metalowych krążków. Następnie obudowa 104 korka zostaje wkręcona na zakończenie 112 kurka miernika 100. Kurek zostaje otworzony zaś korek 102 zostaje popchnięty do obudowy 104 i poprzez kurek 100 miernika, aż krążki uszczelniające 106 wejdą na stalową rurę 14 bezpośrednio poniżej kurka 100 miernika. Kontrola jest dokonywana w miejscu kontrolnym 114.

Obudowa 104 i kurek miernika 100 są zdejmowane przez odkręcanie 100 kurka miernika z nagwintowanego górnego końca stalowej rury serwisowej 14.

Następnie, na nagwintowany górny koniec stalowej rury 14 zostaje wkręcony zawór kulowy 116 (fig. 7), który jest w położeniu otwartym.

Następnie, do nagwintowanego gniazda 120 zaworu kulowego jest wkręcony adaptor 118, zaś ponad górnym końcem adaptora 118 jest przyłączona komora przytrzymująca 122. Uszczelka 124 adaptora 118 łączy się z wnętrzem komory przytrzymującej 122, które jest utrzymywane w miejscu za pomocą trzech śrub 126 na komorze przytrzymującej 122.

Komora przytrzymująca 122 ma nagwintowany przelotowy otwór 128, przy którym można dokonywać sprawdzania przecieku. Komora przyjmująca 122 zawiera również pierścieniową uszczelkę 130 zablokowaną w miejscu przez nagwintowany pierścień blokujący 132. Na koniec, komora przytrzymująca 132 posiada sworzniowe przedłużenie 134 na górnym końcu, przez które można przekładać plastikową rurę 20.

176 549

Należy zauważyć, że zawór kulowy 116, adaptor 118 i komora przytrzymująca 122 są osadzone na korku 102, który przechodzi przez każdą z tych części.

Następnym etapem jest wyciągnięcie korka 102 częściowo do położenia, w którym krążki 106 znajdują się w komorze przytrzymującej 122. Teraz można zamknąć zawór kulowy 116. Śruby 126 zostają teraz odkręcone a komora przytrzymująca 122 zostaje usunięta z adaptora 118 razem z korkiem 102. Komora przytrzymująca 122 zostaje ponownie umieszczona na adaptorze 118 a głowica 32 przytwierdzona do prowadzącego końca plastikowej rury 20, z giętkim zespołem prowadzącym 22 jak pokazano na fig. 1, jest przełożona przez uszczelnienie 130. Kołnierz 35 na głowicy 32 szczelnie kontaktuje się z wnętrzem adaptora 118. Teraz zostaje otworzony zawór kulowy 116 i przez ten zawór kulowy oraz przez udostępniony koniec 11 stalowej rury 14 zostaje przełożona plastikowa rura serwisowa 20 razem z giętkim zespołem prowadzącym 22.

Gdy plastikowa rura 20 zostanie całkowicie włożona, wówczas można testować ciśnieniowo rurę serwisową.

Następnie, ze stalowej rury serwisowej 14 zdejmuje się zawór kulowy 116 wraz z adaptorem 118 i komorą przytrzymującą 122. Plastikowa rura 20 zostaje przycięta na właściwą długość na wystarczającej odległości ponad udostępnionym końcem 11 (patrz fig. 8).

Na stalową rurę serwisową 14 zostaje teraz nakręcony serwisowy adaptor głowicowy 140 (figura 8). Ponownie testuje się ciśnieniowo rurę serwisową.

Koniec serwisowego adaptora głowicowego 140 zawiera wewnętrzne pierścieniowe uszczelnienie dociskowe 142, które jest wciśnięte na plastikową rurę 20 poprzez łącznik 144 mający zewnętrzną sześciokątną nakrętkę 146. Do przestrzeni 72 pomiędzy stalową rurą 14 a plastikową rurą 20 wtryskuje się płynny uszczelniacz przez otwór 148 w serwisowym adaptorze głowicowym 140, zaś otwór 150 umożliwia wyprowadzenie powietrza z przestrzeni 72.

Gdy przestrzeń 72 zostanie wypełniona uszczelniaczem, wówczas na nagwintowany trzpień 152 łącznika 144 wkręca się kurek miernika 100, zaś na zakończenie 112 kurka miernika 100 wkręca się obudowę 104 korka. Kurek miernikowy 100 jest oczywiście w stanie otwartym. W zespół dławikowy 110 wprowadza się giętki element prowadzący 24, zaś na dławikowym uszczelnieniu 110 zaciska się nakrętkę 108.

Gdy uszczelniacz wystarczająco zakrzepnie, wówczas giętki zespół prowadzący 22 zostaje wyciągnięty. Gdy zgrubienie 40 dotrze do wewnętrznej części 36, wówczas zostaje ona przemieszczona i przesuwa się wraz ze zgrubieniem 40, umożliwiając odzyskanie sprężystej prowadnicy 26. Giętki zespół prowadzący 22jest wyciągany, aż sprężysta prowadnica 26 wejdzie do obudowy 104. Następnie można zamknąć kurek miernika 100.

Teraz można odkręcić obudowę 104 z górnego końca 112 kurka miernika 100, zaś na miernik zostaje nałożone lub przyłożone zakończenie 112.

Na figurze 9 i 10 pokazano następne rozwiązanie, w którym pofałdowana plastikowa rura 200 zawiera wewnętrzną wykładzinę 202. Wykładzina 202 w tym rozwiązaniu jest wykonana z tego samego materiału jak zewnętrzna pofałdowana rura, jednakże w rozwiązaniach alternatywnych wykładzina może być wykonana z materiału odmiennego od materiału plastikowej rury 200. Przykładowo, zarówno pofałdowana rura jak i jej wykładzina są wykonane z polietylenu klasy nadającej się do prowadzenia gazu. Wykładzina 202 jest elastyczna i może podlegać rozciąganiu dla przystosowania się do wydłużenia pofałdowanej plastikowej rury 200, jak pokazano oznacznikiem 204 na fig. 10, gdzie pofałdowana rura penetruje wygięcie kątowe, a wydłużenie następuje na zewnątrz tego wygięcia. Na wnętrzu wygięcia pofałdowana rura podlega ściskaniu w miejscu oznaczonym 206, zaś wykładzina 202 również podlega kurczeniu i staje się lekko wybrzuszona. Na figurze 10 dla uproszczenia pominięto giętki zespół prowadzący.

Należy uwzględnić, że w tym rozwiązaniu wykładzina 202 jest przyłączona do kolejnych pofałdowań zewnętrznej plastikowej rury 200. Jednakże nie jest to znacząca cecha wynalazku.

176 549

W rozwiązaniu alternatywnym, wykładzina jest utworzona przez wypełnienie wewnętrznych rowków pofałdowań plastikowej rury 200 elastomerycznym materiałem wypełniającym. Przez plastikową rurę 200 jest przepuszczany trzpień dla wykończenia wypełniania i dla pozostawienia gładkiego wewnętrznego kanału wewnątrz plastikowej rury 200. Wjeszcze następnej postaci rozwiązania, wewnętrzne rowki pofałdowań sąwypełnione porowatą gumą lub innym materiałem elastomerycznym który podlega rozciąganiu.

Wykładzina lub inny środek zawarty w plastikowej rurze 200 ułatwia równomierne wewnętrzne przejście dla zmniejszenia spadku ciśnienia gazu lub innego płynu przepływającego przez pofałdowaną plastikową rurę 200.

Jeżeli tylko wykładzina lub inny środek utworzy tego rodzaju równomierne wewnętrzne przejście, wówczas nie ważne jest czy ta wykładzina lub inny środekjest w każdym miejscu ciągły. Wykładzina lub inny środek mogą mieć szczeliny lub inne otwory względnie mogą pękać podczas instalowania. Nawet jeżeli gaz przechodzi przez takie otwory, to jednak plastikowa rura 200 pozostaje zaporą dla gazu.

Rozwiązanie pokazane na fig. 9 i 10 jest szczególnie przydatne do stosowania w układach zasilania gazem, które pracują przy stosunkowo niskich ciśnieniach gazu do około 75 milibarów. Przy tego rodzaju niskich ciśnieniach, przepływ gazu przez pofałdowaną rurę pokazaną na fig. 1 do 8 podlega nadmiernemu spadkowi ciśnienia wskutek obecności pofałdowań, które powodują przepływ nieliniowy. Zastosowanie pofałdowanej plastikowej rury 200 zawierającej wykładzinę 202 umożliwia przepływ gazu przez gładki wewnętrzny kanał jako znacznie zredukowany przepływ nieliniowy tak, że spadek ciśnienia jest zredukowany do poziomu nadającego się do przyjęcia.

Dolny koniec plastikowej rury 200 (fig. 9) jest przyłączony do głowicy 208. Głowica 208 ma integralny przedni zewnętrzny kołnierz 210 oraz tylny zewnętrzny kołnierz 216 utworzony przez nakrętkę nakręconą na korpus głowicy 208. Pomiędzy tymi kołnierzami 210 i 212 są osadzone dwie pierścieniowe uszczelki. Przednia uszczelka 214 jest zbudowana z porowatej gumy zaś tylna uszczelka 216 jest zbudowana z gumy neoprenowej.

Rura 200 jest podłączona do tyłu głowicy 208 poprzez gumowy korpus 218, który jest utrzymywany na miejscu poprzez zewnętrzną otoczkę 220 z polietylenu.

Na figurze 9 pokazano również prowadzący koniec giętkiego zespołu prowadzącego 222, który odpowiada zespołowi prowadzącemu 22 pokazanemu na fig. 1. W tym rozwiązaniu giętki zespół prowadzący 222 jest w postaci dwóch części, które są połączone końcami wewnątrz wewnętrznej części 236 (odpowiadającej wewnętrznej częścf36 pokazanej na fig. 5). Tylna część zespołu prowadzącego 222 została pominięta na fig. 9, jednakże wystaje ona ku tyłowi od wewnętrznej części 236 poprzez plastikową rurę 200. Wewnętrzna część 236 jest również w postaci dwóch części (nie pokazanych). Każda część zawiera wtyk elektryczny (nie pokazany) dla umożliwienia łatwą wymianę prowadzącego końca giętkiego zespołu prowadzącego 222 w razie uszkodzenia. Oczywiście, gdy tylko połączy się te dwa wtyki, wówczas wewnętrzna część 236 głowicy 208 zachowuje się dokładnie jak jednostkowy zespół podczas instalowania plastikowej rury 200.

Prowadzący koniec giętkiego zespołu prowadzącego 222 pokazanego na fig. 9 zawiera czujnik 238 przyłączony przewodami 250 do połączonego źródła mocy i procesora sygnałowego 262 (fig. 11). Czujnik 238 jest obudowany w tylnej części 244 dwóch zgrubień 244,246, odpowiadających zgrubieniom 40 i 54 pokazanym na fig. 5. Przewody 250 przechodzą wewnątrz giętkiego zwojowego elementu prowadzącego 224 do zatyczki (nie pokazanej) wewnątrz wewnętrznej części 236.

Zatyczka ta jest podłączona do drugiej zatyczki (nie pokazanej) wewnątrz wewnętrznej części 236 zaś od tej drugiej zatyczki przechodzą przewody wewnątrz giętkiego zwojowego elementu prowadzącego (nie pokazanego) wewnątrz plastikowej rury 200. Dla uproszczenia, przewody 250 są pokazane jako przechodzące w sposób ciągły przez wewnętrzną część 236 głowicy 208.

Na figurze 11 pokazano przewody 250, które są połączone w kabel 260 i przyłączone do źródła mocy i procesora sygnałowego 262.

176 549

Gdy zgrubienie 224 znajduje się wewnątrz stalowej rury serwisowej 10,14, wówczas głośnik przyłączony do procesora 262 nie wysyła żadnego sygnału alarmowego. Gdy zgrubienie 244 wejdzie do sieci 18, wówczas zostaje wysłany alarm (jak poprzednio) i można stwierdzić, że położenie głowicy 208 (która została przesunięta wewnątrz stalowej rury 10, 14 w tym samym czasie co giętki zespół prowadzący 222 znajduje się wewnątrz połączenia w kształcie T tuż w sąsiedztwie sieci 18.

Przy prawidłowym umieszczeniu pofałdowanej plastikowej rury 200, płynny uszczelniacz 70 może być wtryskiwany przy otwartym końcu 11 stalowej rury 10,14 dla wypełnienia przestrzeni pomiędzy stalową rurą 10,14 a pofałdowaną plastikową rurą 200, jak opisano uprzednio w odniesieniu do fig. 1 do 8.

Gdy tylko uszczelniacz 70 podlegnie zestaleniu wówczas giętki zespół prowadzący 222 zostaje wyciągnięty z rury 200. Wewnętrzna część 236 głowicy 208 oddzieli się wówczas od zewnętrznej części 270 i przesunie się w górę (fig. 9) względem zewnętrznej części 270. Zgrubienia 244 i 246 przejdą w górę przez otwór w zewnętrznej części 270 zajętej uprzednio przez wewnętrzną część 236.

FIGA A.

17b 549

FIG.3B.

72,

.......

------^Sf^wA

176 549

FIG. AB.

176 549 νπ id

176 549

FIG. 6.

176 549

116

176 549

FIG. 8.

t, ...... .>

(' *1

176 549

2k6

176 549

II 11

FIG. 10.

206

176 549

FIG. 11.

176 549

FIG.2.

FIG. 1.

'20

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób instalowania rur, zwłaszcza instalowania plastikowej rury serwisowej w istniejącej rurze serwisowej, która wystaje z sieci do udostępnionego końca, obejmujący wkładanie plastikowej rury przez ten udostępniony koniec, podawanie plastikowej rury przez stalową rurę, a następnie wtryskiwanie płynnego uszczelniacza do przestrzeni pomiędzy stalową rurą a plastikową rurą, znamienny tym, że podawanie plastikowej rury (20, 200) przez stalową rurę (1θ, 14) wspomaga się przez wprowadzanie do stalowej rury (10, 14) podłużnego giętkiego zespołu prowadzącego (22, 222) tak, że do stalowej rury (10, 14) wprowadza się plastikową rurę (20, 200) wraz z przechodzącym wzdłużnie względem niej zespołem prowadzącym (22,222) względnie jako pierwszy do stalowej rury (10,14) wprowadza się zespół prowadzący (22, 222), zaś plastikową rurę (20,200) wprowadza się do stalowej rury jako drugą tak, że plastikową rura (20,200) otacza giętki zespół prowadzący (22,222) po jego wprowadzeniu, a następnie wyciąga się ten giętki zespół prowadzący (22, 222).
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się plastikową rurę (20, 200) posiadającą pofałdowaną ścianę ze szczytami i wgłębieniami pofałdowań, które wystają obwodowo względem rury, przy czym tę plastikową rurę (20,200) wkłada się do stalowej rury (10,14) wraz z giętkim zespołem prowadzącym (22^222) zawierającym giętki element prowadzący (24, 224), znajdujący się wewnątrz plastikowej rury (20, 200) oraz zawierającym giętką sprężystą prowadnicę (26), wystającą poza prowadzący koniec plastikowej rury (20,200), mający głowicę (32,208) zawierającą zewnętrzną pierścieniową część (34,270) przytwierdzoną do prowadzącego końca plastikowej rury (20,200), oraz wewnętrzną pierścieniową część (36,236), którą po prawidłowym umieszczeniu plastikowej rury (20,200) i po wtryśnięciu płynnego uszczelniacza (70) do przestrzeni (72) i jego wystarczającym zakrzepnięciu oddziela się od zewnętrznej pierścieniowej części (34,270) w wyniku wyciągnięcia giętkiego zespołu prowadzącego (22, 222), zaś giętką sprężystą prowadnicę (26) wyciąga się przez zewnętrzną pierścieniową część (34,270).
3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że pomiędzy wewnętrzną częścią (36) głowicy (32) i giętkim elementem prowadzącym (24) umieszcza się dławikowe uszczelnienie gazu w sieci (18) i stalowej rurze (10,14) prowadzącej gaz.
4. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że giętki element prowadzący (24) przesuwa się ruchem posuwisto-zwrotnym poprzez wewnętrzną pierścieniową część (36) głowicy (32).
5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że do giętkiego elementu prowadzącego (24) przytwierdza się wewnętrzną część (36) głowicy (32).
6. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że giętki element prowadzący (24) wyposażony w występ oporowy (90) łączy się z głowicą (32) tak, że na plastikową rurę (20) wywiera się siłę poprzez uderzenia występu oporowego (90) wskutek ruchu posuwistozwrotnego giętkiego elementu prowadzącego (20).
7. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że do rury serwisowej z giętkim zespołem prowadzącym wkłada się detektor (238) dla stwierdzenia, kiedy zespół prowadzący dojdzie do sieci.
8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że w odstępie od detektora (238) montuje się wskaźnik (262) dla wskazania operatorowi stanu dojścia do sieci.
9. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że stosuje się plastikową rurę serwisową (200) zawierającą środki nadające gładkość kanału wewnętrznego w obrębie tej rury.
10. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że jako środki zapewniające gładkość kanału stosuje się wewnętrzną wykładzinę.

176 549
11. Sposób według zastrz. 9 albo 10, znamienny tym, że gładki kanał przyłącza się do plastikowej rury.
12. Urządzenie do instalowania rur, zwłaszcza do instalowania plastikowej rury serwisowej w istniejącej stalowej rurze serwisowej, znamienne tym, że zawiera giętki zespół prowadzący (22, 222), przy czym ten giętki zespół prowadzący (22, 222) zawiera giętki element prowadzący (24, 224) oraz giętką sprężystą prowadnicę (26) i pierścieniową głowicę (32,208) zawierającą zewnętrzną część (34,270), która jest przytwierdzona do plastikowej rury (20, 200) i wewnętrzną część (36, 236) zamontowaną na giętkim elemencie prowadzącym (24, 224).
13. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że sprężysta prowadnica (26) zawiera odcinek gumy (48) przechodzący wewnątrz prowadnicy (26) i śrubę (50), która po obróceniu zwiększa obciążenie ściskające wywierane na odcinek rury (48), zwiększając wstępne naprężenie sprężyny (46) otaczającej odcinek gumy (48) i tworzącej prowadzący koniec prowadnicy (26), redukując sztywność sprężyny (46).
14. Urządzenie według zastrz. 12 albo 13, znamienne tym, że giętki element prowadzący (24) zawiera występ oporowy, uderzający w tę stronę głowicy (32), która jest oddalona od sprężystej prowadnicy (26).
15. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że plastikowa rura (200) zawiera element nadający gładkość kanałowi wewnątrz rury (200).
16. Urządzenie według zastrz. 15, znamienne tym, że element nadający gładkość kanałowi wewnątrz rury (200) ma postać wewnętrznej wykładziny (202).
17. Urządzenie według zastrz. 15 albo 16, znamienne tym, że element nadający gładkość kanałowi wewnątrz rury (200) jest przyłączony do rury (200).